ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΧΩΡΩΝ Κ.Υ.Ε. / Υ.Σ. Αγαλιανού Θ. 20, 54 352 Θεσσαλονίκη Τηλ. (+30)2310900052, (+30)6944436472 E-mail: psix.kye@gmail.com Θεσσαλονίκη, 26/11/2013 ΠΡΟΣ -κκ Πρόεδρο & Μέλη Ομάδας Εργασίας Α.Π.: ΔΥ1δ/ Γ.Π. οικ.105754 της 18 / 11 / 2013. -Λοιποί αποδέκτες: Ως ο πίνακας αποδεκτών. ΘΕΜΑ: ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ για την Αντικατάσταση της Υ.Δ. Υ1γ/Γ.Π./οικ. 96967 (ΦΕΚ 278/Β /8-10-2012). ΣΧΕΤΙΚΑ: 1. Αρ. Πρωτ.: ΔΥ1δ/ Γ.Π. οικ.105754 της 18 / 11 / 2013 (Συγκρότηση Ομάδας Εργασίας για την Αντικατάσταση της Υ.Δ. Υ1γ/Γ.Π./οικ. 96967 (ΦΕΚ 278/Β /8-10-2012)). 2. Υ.Δ. «Υ1γ/Γ.Π./οικ. 96967 (ΦΕΚ 278/Β /8-10-2012). 3. ΔΙΑΔΠ/Φ.Α.3.1/21220 (ΦΕΚ Β 2496/04.11.2011). Αξιότιμε κε Πρόεδρε, κκ Μέλη της Ομάδας Εργασίας, Με σειρά υπομνημάτων προς τις Υπηρεσίες του Υπουργείου Υγείας, την κα Υφυπουργό Υγείας, την Επιτροπή Ανταγωνισμού και τον κο Γενικό Γραμματέα Εμπορίου, έχει επισημανθεί επανειλημμένως η ανάγκη βελτίωσης του άρθρου 5 παρ. Οίκημα εδάφιο 2 της υπ Αριθμόν Υ1γ/ΓΠ/οικ. 96967 (ΦΕΚ Β 2718 /08.10.2012) Υ.Α., λόγω του ότι παρά τις συνεχείς αλλαγές του σε σειρά Κανονιστικών αποφάσεων, πάλι είναι ανεπαρκές και δεν ικανοποιεί τις σημερινές ανάγκες και απαιτήσεις. Ειδικά η κα Υφυπουργός Υγείας, σε συνάντηση αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, ανεγνώρισε το πρόβλημα και εξέφρασε τη βούλησή της προς επίλυσή του. Η Γενική Γραμματεία Εμπορίου, είχε εδώ και καιρό αντιληφθεί το θέμα της αδειοδότησης των ΚΥΕ και με την αρ. πρ. Α2-1596 της 26-9-2011 απόφαση του κου Αναπληρωτή Υπουργού Ανάπτυξης, είχε συσταθεί σχετική επιτροπή εργασίας. Πρόσφατα και μετά από παρέμβασή μας, το θέμα έχει από πλευράς της Γ.Γ.Ε. προωθηθεί στον ΟΟΣΑ.
Ομοίως και η Επιτροπή Ανταγωνισμού είναι ενήμερη για το πρόβλημα, ότι και με αυτή, αλλά και με άλλες παρεμφερείς διατάξεις του παρελθόντος, ο Ανταγωνισμός περιορίζεται. Γνωστή είναι επίσης η διχογνωμία των Υπηρεσιών του Υπουργείου Εσωτερικών και του Υπουργείου Υγείας, για το τι τελικά ισχύει, αφού με τα υπ αρ. 1287/28-1-2013 και Υ1γ/Γ.Π./44693 έγγραφά τους, προέκυψε διαφορετική ερμηνεία εφαρμογής του κανονιστικού πλαισίου, και εξ αυτού θεωρούμε, ότι κατά ένα τουλάχιστον μέρος. χρήζει αναθεώρησης. κ.κ. Πρόεδρε και Μέλη της Ομάδας Εργασίας, Επιβάλλεται να λαμβάνεται υπ όψιν ότι τα Καταστήματα Υγειονομικού Ενδιαφέροντος είναι Επιχειρήσεις. Οι Επιχειρήσεις αυτές, προκειμένου να λειτουργήσουν, πρέπει να τηρούν και τις Υγειονομικές διατάξεις. Επομένως, σαν Επιχειρήσεις, είναι αναγκαία για την αδειοδότησή τους η αξιολόγηση και άλλων παραμέτρων, πλην των Υγειονομικών, όπως αυτές της τήρησης των Συνταγματικών Αρχών της Ελευθερίας του πολίτη στην ανάπτυξη οικονομικών - επαγγελματικών δραστηριοτήτων, των αρχών του Ελεύθερου Ανταγωνισμού και αυτής του δικαιώματος στην Εργασία. Επίσης πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπ όψιν οι σύγχρονες τεχνικές δυνατότητες που υπάρχουν για τη προστασία της Υγιεινής του Περιβάλλοντος, οι οποίες δεν είναι οι ίδιες όπως οι προ τριακονταετίας. Σήμερα, με το ισχύον καθεστώς και χωρίς να λαμβάνεται υπ όψιν ούτε η τεχνολογική εξέλιξη, σε κάθε οικοδομή που δεν διαθέτει Κανονισμό κάθε νέο ΚΥΕ και κάθε νέος επιχειρηματίας θεωρείται κατ αρχήν προληπτικά παραβάτης, διότι η έγκριση της απόφασής του να δημιουργήσει μια Επιχείρηση ΚΥΕ, επαφίεται ανεξέλεγκτα στη βούληση τρίτων και όχι στη δική του και του Κράτους. Δεδομένου ότι υπάρχει και εφαρμόζεται πλήρης και αυστηρή ελεγκτική και κατασταλτική νομοθεσία (Πολεοδομική, Αστυνομική, Υγειονομική, Πυροσβεστική) αλλά και συγκροτημένοι μηχανισμοί επιβολής της, οι εκ των προτέρων απαγορεύσεις δεν πρέπει να έχουν θέση. Κανείς επιχειρηματίας δεν επενδύει σε μια Επιχείρηση όταν αυτή θα κινδυνεύει να κλείσει άμεσα λόγω μη τήρησης από πλευράς του, των κανόνων που θα πρέπει εκ του Νόμου να ακολουθεί. Η προνομιακή και ανέλεγκτη παροχή του δικαιώματος της άρνησης συναίνεσης ιδιοκτήτη κατοικίας στην ίδια οικοδομή για τη δημιουργία ενός ΚΥΕ της κατηγορίας αυτών της Μαζικής εστίασης και αναψυχής, πλην των κέντρων διασκέδασης - και στην οποία κατηγορία αναφερόμαστε- όταν ελλείποντος Κανονισμού σχέσεων των συνιδιοκτητών, αυτό το δικαίωμα δεν ελέγχεται έστω και κατ ελάχιστον από το Κράτος, οδηγεί σε πρακτικές κατάχρησής του, ή και μαύρης εμπορίας του. Ενώ σε όλο το φάσμα της διαδικασίας αδειοδότησης απαιτείται η τήρηση σειράς αντικειμενικών κριτηρίων που δεν νοθεύουν τη σχετική κρίση του αδειοδοτούντος οργάνου (έγκριση από Αρχαιολογική Υπηρεσία, αποφάσεις περί επιτρεπομένων Χρήσεων Γής στην περιοχή, απαίτηση Πολεοδομικής νομιμότητας, έγκριση Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, Αποστάσεις από σχολεία, ναούς κλπ, τήρηση Κανονισμών υγειονομικού χαρακτήρα κλπ κλπ), το
προαπαιτούμενο της σύμφωνης γνώμης των ιδιοκτητών κατοικιών στο ίδιο με το ΚΥΕ κτίριο, μόνο εν μέρει, δηλαδή μόνο όταν υπάρχει Κανονισμός, έχει πράγματι αντικειμενική υπόσταση. Εάν όμως δεν υπάρχει Κανονισμός, ο Επιχειρηματίας και ο ιδιοκτήτης του χώρου γίνονται έρμαια της βούλησης των ιδιοκτητών κατοικίας στην ίδια οικοδομή, διότι δεν επιβάλλεται από τη νομοθεσία να τηρείται κανένα απολύτως αντικειμενικό κριτήριο στην έκφραση βούλησης τους. Αποτέλεσμα, η παράδοση από το Κράτος της απόλυτης εξουσίας στον ιδιοκτήτη κατοικίας στο ίδιο κτίριο για την αδειοδότηση, ή μη, του ξένου καταστήματος, με ότι αυτό μπορεί ανάλογα με τις διαθέσεις του και χωρίς καμία προϋπόθεση για τη τήρηση αντικειμενικότητας στη κρίση του, να συνεπάγεται. Μονίμως τα Ελληνικά Δικαστήρια ασχολούνται με τη καταχρηστικότητα της άσκησης αυτού του δικαιώματος, ακόμα δε περισσότερο και αν έχει περιληφθεί σε Κανονισμό, εκδίδοντας σχετικές αποφάσεις. Ενδεικτικά και μόνο, 1595/1997 Α.Π., 3695/1990 Εφετείο Α., 1629/1984 Α.Π., 1795/1985 Α.Π., 956/1987 Α.Π., 12892/1988 Εφετείο Α., 62/2006 Εφετείο Δ.Μ., 994/2005 Α.Π., 29004/2010 ΜΠΘ, 1063/2010 Α.Π., 2551/2007 ΜΠΑ, 3840/1989 ΜΠΘ, 6384/2009 ΜΠΘ, 2011/1990 Α.Π. και πλειάδα άλλων αποφάσεων διαχρονικά, που μπορεί κανείς να αναζητήσει εύκολα, λόγω της πληθώρας τους, στις βάσεις Νομικών πληροφοριών. Το δικαίωμα προστασίας της κατοικίας, δεν πρέπει από δικαίωμα, να μετατρέπεται λόγω του ανεπαρκούς κανονιστικού πλαισίου, σε εμπορεύσιμο είδος μαύρης αγοράς. Στα αντίστοιχα δε Συνταγματικά δικαιώματα του Πολίτη στη περιουσία, στην οικονομική δραστηριότητα, στη προστασία της επαγγελματικής στέγης και στην εργασία, δεν πρέπει να δίνεται δυνητικά το δικαίωμα να γίνονται προϊόντα αθέμιτης συναλλαγής. Νομολογιακά, έχει γίνει πλήρως δεκτό το ότι: Από το συνδυασμό των άρθρων 3 του ν. 3741/1929, το οποίο ορίζει ότι «ο ιδιοκτήτης εκάστου ορόφου ή μέρους αυτού έχει πάντα τα εις τον κύριον ανήκοντα δικαιώματα, εφόσον η άσκησις αυτών δεν παραβλάπτει την χρήσιν των άλλων ιδιοκτητών ή δεν μειοί την ασφάλειαν αυτών ή του οικοδομήματος» και 1003 του Α.Κ., το οποίο έχει εφαρμογή και επί ομόρων ακινήτων υπό το καθεστώς της οριζόντιας ιδιοκτησίας και το οποίο ορίζει ότι «ο κύριος ακινήτου έχει υποχρέωση ν' ανέχεται την εκπομπή κραδασμών και θορύβων που προέρχονται από άλλο ακίνητο, ενόσω δεν παραβλάπτουν σημαντικά την χρήση του ακινήτου του ή προέρχονται από χρήση συνήθη για ακίνητα της περιοχής του κτήματος από το οποίο προκαλείται η βλάβη», συνάγεται ότι για τη διαπίστωση του ανεκτού ή μη των κραδασμών και θορύβων, θα πρέπει να γίνει σύγκριση της χρήσης του βλάπτοντος ακινήτου προς την συνήθη χρήση άλλων ομοειδών ακινήτων της περιοχής αυτού και εντεύθεν, στην περίπτωση κατά την οποία οι θόρυβοι αυτοί είναι συνηθισμένοι στην περιοχή του βλάπτοντος κτήματος, τότε ο γείτονας είναι υποχρεωμένος να τις ανεχθεί, ακόμη κι αν εξαιτίας τους δυσκολεύεται η χρήση του ακινήτου του (ΑΠ 2011/1990 Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΔΣΑ, Απ. Γεωργιάδης, στον Α.Κ. των Γεωργιάδη/ Σταθόπουλου, υπό το άρθρο 1003 περιθ. αριθ. 16. Μπαλής, ανωτ. 33 αριθ. 5 σελ. 97. Καράκωστας, Περιβάλλον και δίκαιο, έκδ. 1986, 5 Π 2 σελ. 79 επ.).
Η θέσπιση λοιπόν σειράς αντικειμενικών κριτηρίων για την αδειοδότηση ΚΥΕ, στη περίπτωση που δεν υπάρχει Κανονισμός σε μία οικοδομή, είναι αναγκαία διότι μόνο έτσι θα απαλλάξει τον Πολίτη από την ανάγκη προσφυγής στη Δικαιοσύνη για την επίλυση ακόμα και εξόφθαλμων περιπτώσεων, με σκοπό την επικύρωση από αυτή του αυτονόητου, που η Διοίκηση παραλείπει ως τώρα να θεσμοθετήσει. Θα διευκολύνει την Επιχειρηματικότητα, τον Ανταγωνισμό, το Τουριστικό προϊόν, την ανάπτυξη θέσεων εργασίας, αλλά και ταυτόχρονα θα ενισχύσει την εμπιστοσύνη του Πολίτη στο Κράτος, διαφυλάσσοντας παράλληλα το δικαίωμα προστασίας της κατοικίας. Προτείνουμε λοιπόν ακόμα μία εναλλακτική και ρεαλιστική λύση, η οποία πιστεύουμε ότι μπορεί να ανταποκριθεί στις σημερινές ανάγκες επίλυσης του προβλήματος: Σε περίπτωση μη ύπαρξης Κανονισμού, εάν: 1. Το κατάστημα δεν έχει κοινή είσοδο, κοινό κλιμακοστάσιο ή κοινό εσωτερικό διάδρομο επικοινωνίας με τις κατοικίες του Ν. 3741 της 4/9 Ιαν. 1929 (ΦΕΚ Α' 4) του ιδίου κτιρίου, ή 2. Λειτουργεί άλλο ΚΥΕ στο ίδιο κτίριο και στον ίδιο όροφο, ή σε άλλο κτίριο στο ίδιο επίπεδο ορόφου και σε απόσταση έως και 10 μέτρων, ή 3. Λειτουργούν τουλάχιστον 5 ΚΥΕ περιμετρικά σε απόσταση έως και 50 μέτρων, ή τουλάχιστον 5 ΚΥΕ στην ίδια οδό μέχρι απόστασης έως και 100 μέτρων, ή τουλάχιστον 3 ΚΥΕ στην ίδια πλατεία, ή 4. Το ΚΥΕ επεκτείνεται σε, κατά τις διατάξεις της Αρχαιολογικής νομοθεσίας, Αρχαίο Ακίνητο Μνημείο και υπάρχει σύμφωνη γνώμη της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας για τη λειτουργία του, ή 5. Η περιοχή θεωρείται κατά τη κρίση του αδειοδοτούντος οργάνου ή του ΕΟΤ τουριστικά ενεργή, Τότε στις παραπάνω περιπτώσεις, με τη προϋπόθεση ότι υποβάλλεται από τον αιτούντα την άδεια λειτουργίας και τηρουμένων των λοιπών Πολεοδομικών Αρχαιολογικών κλπ διατάξεων, Μελέτη Ηχομόνωσης η οποία θα πρέπει να έχει υλοποιηθεί πριν από τη χορήγηση της άδειας λειτουργίας, δεν απαιτείται η υποβολή υπεύθυνης δήλωσης για τη σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας των ιδιοκτητών στο ίδιο κτίριο κατοικιών. Διαφορετικά, απαιτείται η σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας των ιδιοκτητών των στο ίδιο κτίριο κατοικιών αρκεί αυτές, να είναι Πολεοδομικά νόμιμες, με συγκεκριμένο ποσοστό κυριότητας επί του οικοπέδου, να μην στεγάζουν Επαγγελματική δραστηριότητα και να αποτελούν τη κύρια κατοικία του ιδιοκτήτη τους. Αυτοί δε οι ως άνω περιορισμοί προτείνονται, δεδομένου του ότι σήμερα παραδίδεται δίκην επιβράβευσης σε ασυστόλως παρανομούντες, το ανέλεγκτο δικαίωμα να επιτρέπουν ή όχι σε νόμιμους πολίτες να επιχειρήσουν, με το φαύλο πρόσχημα της δήθεν προστασίας της κατοικίας
τους, που αυτή μπορεί να είναι είτε παράνομη, είτε να μην έχει ποσοστά στο οικόπεδο, είτε να στεγάζει επαγγελματική στέγη, είτε να παραμένει ακόμα και κλειστή ή εικονικά ενοικιαζόμενη ή δήθεν παραχωρούμενη. Ενώ αντίθετα, ο Επιχειρηματίας για να λειτουργήσει τη δική του επιχείρηση, επιβάλλεται και σωστά - να είναι καθ όλα άψογος και απολύτως νόμιμος. Η έννοια της ισονομίας απαιτεί αντιστοιχία υποχρεώσεων και δικαιωμάτων, για όλους. Εάν δε η Ομάδα Εργασίας Σας, θεωρήσει ότι με τα κριτήρια των αποστάσεων από άλλα λειτουργούντα ΚΥΕ είναι ενδεχόμενο να επεκταθεί ο αριθμός τους σε μια περιοχή σε υπερβολικό βαθμό, μπορεί να ορίσει ότι οι Άδειες που θα εκδίδονται με αυτά τα κριτήρια, θα εξαιρούνται από μετέπειτα αντίστοιχη μέτρηση υπέρ και άλλων αδειοδοτήσεων. Αν και σήμερα οι κατά τόπους Αρχές, έχουν ήδη αυτή την ευχέρεια περιορισμού και το ανωτέρω, πιθανόν και να αποτελεί πλεονασμό. κ.κ. Πρόεδρε και Μέλη της Ομάδας Εργασίας, Ανεξάρτητα του αν η παραπάνω Πρόταση γίνει ή όχι αποδεκτή από την Ομάδα Εργασίας Σας, υπάρχει η ανάγκη να δοθεί λύση που να απαλλάσσει τον ιδιοκτήτη του χώρου και τον Επιχειρηματία από τα χρονίζοντα προβλήματα (μη ύπαρξης αντικειμενικών κριτηρίων εν ελλείψει κανονισμού, πιθανών εκβιασμών, περιορισμού του Ανταγωνισμού κλπ) άμεσα και με σαφήνεια. Στη διάθεσή Σας, Μετά τιμής ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΧΩΡΩΝ Κ.Υ.Ε. / Υ.Σ. Πίνακας λοιπών αποδεκτών: 1. Γραφείο κ. Υπουργού Υγείας. 2. Γραφείο κ. Υφυπουργού Υγείας (Ζ. Μακρή). 3. Γραφείο κ. Γενικού Γραμματέα Υγείας. 4. Γραφείο κ. Γεν. Γραμ. Δημόσιας Υγείας. 5. Προϊσταμένη Δ/νσης Δημόσιας Υγείας Υπουργείου Υγείας. 6. Δ/νση Δημόσιας Υγιεινής Υπουργείου Υγείας. 7. Γραφείο κ. Γενικού Γραμματέα Εμπορίου. 8. Επιτροπή Ανταγωνισμού (2).