Συναξάρια Μικροί Εσπερινοί Απόστολος Θηβαίος
Τίτλος: Συναξάρια Υπότιτλος: Μικροί Εσπερινοί Συγγραφέας: Απόστολος Θηβαίος Φωτογραφία εξωφύλλου: Γιώργος Πρίμπας ISBN: 978-618-81318-6-6 Επίλεκτες Ψηφιακές Εκδόσεις: 24grammata.com Σειρά: εν καινώ, Αριθμός σειράς: 147 Τόπος και Χρονολογία πρώτης έκδοσης: Αθήνα, 2016 Μέγεθος Αρχείου: 1,3 Mb Σελίδες: 24 Μορφή αρχείου: pdf Γραμματοσειρά: cambria Απαγορεύεται η αναδημοσίευση δίχως την έγγραφη άδεια του δημιουργού ή του εκδότη
να διαβαστούν με τη συνοδεία των 15 εσπερινών του Μ. Χατζιδάκι, καθώς σ αυτό το πνεύμα γράφτηκαν, κάτω από τις πιο αισθηματικές εκδοχές των χαμένων αυτοκρατοριών που μπορούν ακόμη και προκύπτουν, αποκαθιστώντας τη σχέση του ενστίκτου και ποιήματος. Άλλωστε τ όνειρο Θέλει την απαραίτητη αποφασιστικότητα, Θέλει τροχιές σ απόλυτη ακμή Και αλήθεια που αφοπλίζει
Ένας εσπερινός τελειώνει. Τα λαϊκά κορίτσια της Νίκαιας, της Ελευσίνας, οι χωρικές της Αταλάντης χάνονται στα μέσα δωμάτια, σε νύχτες τόσο απελπιστικές, σε υποθέσεις τόσο προσωπικές. Ανάβουν τα μικρά φανάρια τους, ανάβουν τα αισθήματα και οι επιθυμίες. Όμως έτσι είναι η ζωή στην Αταλάντη, έτσι είναι η ζωή στην Ελευσίνα και όπου συμβαίνουν θαύματα.. 7
Τα μάτια της ήταν εσπερινοί. Ήταν ναΐσκοι μιας μικρής, αδικημένης πολίχνης, ήταν βροχές, ωραίες πυρκαγιές παλιών λειμώνων. Πλησίασε αργά μες στη διακριτική μας νύχτα. Σαν αγία διέσχισε τις αγορές, ξεσήκωσε θύελλες, χύθηκε μες στα νερά, ορκίστηκε πίστη και δέος σ αμπελουργούς και πολιτείες. Απόστολος Θηβαίος - Συναξάρια : Μικροί Εσπερινοί
Εκείνη την Κυριακή στο τέλος του εσπερινού φάνηκε στον προθάλαμο του ναού. Μ ενδύματα στρατιωτικά, με σημάδια στο πρόσωπο από τις ανατινάξεις, με μνήμες από στρατώνες και φρουραρχεία. Είχε ένα ξύλινο ποδάρι, είχε μια ολόκληρη θλίψη, μας έδειχνε τους γαλάζιους ουρανούς που κάποτε ονειρευτήκαμε. Ορισμένοι εκτίμησαν όλα τα παραπάνω σαν φτηνούς ρομαντισμούς. Εμείς οι άλλοι που θυμόμασταν το ποίημα βουρκώσαμε. Ευθύς αμέσως στείλαμε ένα μικρό αγόρι στο πατρικό του σπίτι. Γύρισε τρομαγμένο, σύρθηκε στο ναό. Αργότερα, στην Τρίτη του ηλικία μας εμπιστεύτηκε το μυστικό. Είδε λέει, στην αυλή μια γυναίκα και έναν άγγελο και γεράνια ολοζώντανα καταμεσής του χειμώνα.. 9
Ο νεωκόρος σφράγισε το ναό. Άφησε μόνο τη λυχνία στα πόδια του Χριστού και χάθηκε μες στην ολοσκότεινη γειτονιά. Εν τω μεταξύ στο ναό κατέβηκαν τα φρέσκα, χερουβείμ και οσιομάρτυρες, τυφλές γυναίκες, ο γέρος, ακριβές αντίγραφο εκείνου του διαδεδομένου πίνακα με τον τίτλο ο γέρος και η θάλασσα, η Αγία Άννη μετά της πιστής ακολουθίας της, επίσκοποι του Σινά. Οι παίδες εν καμίνω διδάσκονταν το σκληρό άθλημα της ανθρωπιάς, οι λέοντες φυλούσαν καθώς πάντα τις πύλες. Και ένας Χριστός απ την Παλαιστίνη, τη Δαμασκό ή την Αθήνα, ρακένδυτος, με την αγκαλιά του γεμάτη παιδιά και σκοτωμένους, ένας γνήσιος Χριστός προσευχόταν για τους εργάτες που σε λίγες ώρες θα κατακλύσουν τις στάσεις των λεωφορείων. Για τις καινούριες, τις σκληρές βάρδιες που ξανά θα αρχίσουν. Απόστολος Θηβαίος - Συναξάρια : Μικροί Εσπερινοί
Ο Ελπήνορας φάνηκε τότε στο περιστύλιο. Δυσκολευτήκαμε να τον γνωρίσουμε, είναι η αλήθεια, έτσι που γέρασε. Ύστερα πλησιάσαμε και τον ρωτήσαμε αν ήταν στ αλήθεια ο παλιός μας σύντροφος. Τίποτε δεν μας είπε. Μονάχα προχώρησε σαν να ταν απ άλλο τόπο, προχώρησε σέρνοντας πίσω του νερά, ωκεανούς ολόκληρους, θλιμμένα ναυάγια πελασγικών μύθων. Προσευχηθήκαμε μ όλη μας την καρδιά για τον καλό μας φίλο που κοιμάται εδώ και αιώνες σ αρχαίες αμμουδιές.. 11
Ο της Εσπέρας, μετά δηλαδή τη δύση του ηλίου που σηματοδοτεί τη νέα, ιουδαϊκή μέρα. Μπορεί ακόμη να ναι άστρο ή σφαγή και ενέδρα στ ανοιχτά των Συρακουσών. Εσπερινός μπορεί να ονομαστεί ο καιρός μας και η τελευταία πάντα της μέρας ευκαιρία να μετανιώσουμε. Είναι οι τόνοι, οι παρηχήσεις και οι συμφωνίες που βγαίνουν απ τα χείλη μας μες στη νυχτερινή αύρα. Απόστολος Θηβαίος - Συναξάρια : Μικροί Εσπερινοί
Οι καμπάνες σήμαναν τον εσπερινό. Οι ναύτες που ως τότε μεθούσαν στα καφενεία επέστρεψαν στους ναυστάθμους. Η Σαλαμίνα τέτοια ώρα παίρνει φωτιά. Προσκλητήρια, παρών, σκοπιές και περίπολα γύρω από σωρούς σκραπ. Μονάχα ο Φάνης στο μικρό δώμα της οδού Κυκλάδων, ντυμένος καθ όλα ευπρεπώς, ως άλλη ωραία ελαιογραφία αλλοτινού καιρού διστάζει ν αφήσει την κάμαρη και τον νεαρό εραστή του. Ένα Πέρση εξωφρενικής ομορφιάς, στηριγμένο σαν καημό στους αγκώνες, με τον ανδρισμό του ολοφάνερο, ένα πορτραίτο απ ολόκληρο, ας πούμε σώμα. Ο Φάνης ποτέ δεν θα γυρίσει. Ο Φάνης πάντα νέος ως σήμερα, ανάμεσα σε ξύλινες προθήκες, καρέκλες ψάθινες, σκεύη παλιά, φίλους εμπνευσμένους απ τους θεούς πώς να γυρίσει. Οι ζωγραφιές για πάντα τον κρατούν.. 13
Ο άγιος μαρτύρησε εδώ κοντά. Τέτοιες μέρες, στον τελευταίο, καλοκαιρινό σπασμό στα δωμάτια του λαϊκού ξενοδοχείου Σαλαμίς, εν ώρα απογευματινή, περί το τέλος των εσπερινών, ο άγιος άφησε μια ρωγμή στους τοίχους. Αναρριχήθηκε πλήρης αισθημάτων, σπάζοντας τις γραμμές και τα κιγκλιδώματα. Οι στρατονόμοι έκπληκτοι ακόμη, τόσους αιώνες μετά, αυτοί δεν είναι στρατονόμοι, είναι νησιά ερειπωμένα-, εξιστορούν τα παραπάνω. Το κάνουν με γούστο γιατί ο μόνος θάνατος μιας ζωγραφιάς είναι ο μύθος. Απόστολος Θηβαίος - Συναξάρια : Μικροί Εσπερινοί
Δεκαπέντε ετών η μικρή Αδριανή παντρεύτηκε. Τίποτε δεν έζησε. Παραγωγή, νοικοκυριό, οι γέροι, οι θάνατοι. Άφησε τις κούκλες της ολομόναχες στο δωμάτιο και πέρασε τους ποταμούς. Έπειτα πόλεμοι, σκοτωμένα παιδιά, νεκροί συγγενείς. Κάθε γιορτή και παράπονο. Δεκαπέντε ετών η μικρή Αδριανή ανεβαίνει με δυσκολία τα σκαλιά του ναού. Υποκλίνεται ενώπιον των εικόνων. Κάθε μέρα προσεύχεται για τα κορίτσια της.. 15
Μετά τον εσπερινό οι κολασμένοι αυτού του κόσμου ξεχύνονται στους δρόμους. Μοιράζουν φυλλάδια, γιορτάζουν, στους δρόμους αναποδογυρίζουν ολόκληρες Κυριακές απ τα θεμέλιά τους. Οι ζωγράφοι ακίνητοι, σαν τηλέγραφοι στις άκρες των δρόμων κρατούν το ίσο των εποχών. Περισσότερα γι αυτά τα πράγματα γνωρίζουν οι ποιητές. Απόστολος Θηβαίος - Συναξάρια : Μικροί Εσπερινοί
Η φωλιά της είναι πάνω στα δέντρα. Κανείς δεν ξέρει πού είναι στ αλήθεια η φωλιά της. Κάποιοι λένε πως τα βράδια κοιμάται στις ποταμίσιες όχθες, κάποιοι τη λένε Περσεφόνη. Εκείνη που ζει σε όλες τις εποχές, που έρχεται από παλιά και γυρεύει τη μάνα της σε πόλεις και χωριά.. 17
Μετά τον εσπερινό συναντηθήκαμε μ όλη την παρέα. Ήμασταν νέοι, διψασμένοι για έρωτα, ήμαστε ωραίοι, στην τελευταία, δυνατή ακμή μας. Μονάχα εμείς γνωρίζουμε πόσο πολύ αγαπήσαμε τα κορίτσια μας και τι όνειρα κάναμε, τι όνειρα. Και τι φριχτός αυτός ο πόνος το πρωί όταν νιώθουμε, κάθε μέρα και περισσότερο πως είναι όλα ψέματα, πως τα κορίτσια μας είναι κούκλες που σπάνε. Απόστολος Θηβαίος - Συναξάρια : Μικροί Εσπερινοί
Οι δικοί μας εσπερινοί είναι παλιοί, κατεστραμμένοι φίλοι από παράξενα μέρη. Οι λειτουργίες μας διεξάγονται στα μεγάλα αδιέξοδα των δρόμων, σε λεωφόρους, στα δώματα που υπερίπτανται πάνω απ τους έξι γερασμένους ορόφους του μεγάρου της οδού Πατησίων. Οι ιερείς μας είναι άνθρωποι όπως η Κατερίνα, ο Μιχάλης, ο Αλέξης. Όταν θέλουμε να ορκιστούμε την αιώνια αγάπη μας, τότε πίνουμε με τα σώματά μας ηλεκτρικά ρεύματα. Τα παιδιά μας τα λέμε ποιήματα και δεν μεγαλώνουν ποτέ.. 19
Οι εσπερινοί είναι εκείνες οι φριχτές στιγμές μιας Κυριακής, όταν ανάμεσα στα ορφανά του ναού που παρελαύνουν απρόθυμα για τους κοιτώνες, αναγνωρίζω το φύλο που μ ελκύει και διαλύοντας πόρτες και δεσμούς, συντρίβοντας τείχη και πύργους, της ορκίζομαι αιώνια πίστη και αγάπη των σωμάτων. Απόστολος Θηβαίος - Συναξάρια : Μικροί Εσπερινοί
Φεύγανε στο βάθος του φακού. Πρόλαβα και συγκράτησα κάποια σχήματά τους. Στη λήψη διασώζονται οι τέσσερις τους σ άψογο σχηματισμό, στρεφόμενοι προς τα μέσα δώματα κάτω απ έναν γαλάζιο, ηλεκτρικό σταυρό που μονάχα εγώ γνωρίζω πια τ αληθινό του χρώμα. Έναν θαμμένο ας πούμε κεραυνό.. 21
Απόστολος Θηβαίος - Συναξάρια : Μικροί Εσπερινοί
Ο Απόστολος Θηβαίος γεννήθηκε το 1980 στην Αθήνα, όπου και διαμένει. Εργάζεται στον τραπεζικό τομέα. Η συγγραφή αποτελεί για τον ίδιο μια απόπειρα επικοινωνίας. Έργα του συνιστούν: «Νόμισμα στην Όχθη», εκδόσεις Μπαρτζουλιάνος «Πολύχρωμο Θάρρος», θεατρικό παραμύθι, εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη «Mendizabal», αφήγημα, εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη «Οδός Πόλεως, Αριθμός 28», ποιητική συλλογή, εκδόσεις Πάτση «17», ποιητική συλλογή, εκδόσεις Εκάτη «Επίγονοι», Λογοτεχνικά Επίκαιρα, 2011 «Τα όνειρα της Μαριέλ», 24 Γράμματα, 2012 «Cubanacan», 24 Γράμματα, 2012 «Imagine? τραγούδια από τη δεκαετία του 70», μετάφραση (συμμετοχή), 24 Γράμματα, 2014. «Δυτικό Μέτωπο», 24 Γράμματα, 2014 «Παιδικές Ζωγραφιές», 24 Γράμματα, 2014 «Πέντε ποιήματα του Langston Hughes», μετάφραση, 24 Γράμματα, 2015 «Η κίνηση των νημάτων», 24Γράμματα, 2015 «Αλκυόνη Στίκα», 24Γράμματα, 2015 Κείμενά του φιλοξενούνται κατά καιρούς σε λογοτεχνικά περιοδικά και ιστοσελίδες.. 23
ISBN: 978-618-81318-6-6 νέο e-book 24grammata.com σειρά: εν καινώ, αρ. σειράς: 147 Απόστολος Θηβαίος - Συναξάρια : Μικροί Εσπερινοί