ΘΥΜΑΜΑΙ;
Πρόσωπα Ήρωας: Λούκας Αφηγητής 1: Φράνσις Παιδί 1: Ματθαίος Παιδί 2: Αιµίλιος Βασίλης (αγόρι):δηµήτρης Ελένη (κορίτσι): Αιµιλία Ήλιος: Περικλής Θάλασσα: Θεοδώρα 2
ΘΥΜΑΜΑΙ; CD 1 Ήχος Θάλασσας Bίντεο 1: Η Αµµόχωστος του σήµερα (2 λεπτά) ήχος θάλασσας Το γιασεµί πιάνο εισαγώγή 1 Το γιασεμί στην πόρτα σου γιασεμί μου ήρθα να το κλαδέψω ωχ γιαβρί μου ( ο Ήρωας βγαίνει στη σκηνή και παίζει στην ακροθαλασσιά.) Το γιασεμί στην πόρτα σου γιασεμί μου ήρθα να το κλαδέψω ωχ γιαβρί μου σβήνει η µουσική και Ακούγεται ήχος από µέλισσες. CD 2 Ο Ήρωας βλέπει τις επιγραφές και αναρωτιέται Ήρωας: Τι να γνωρίζω; Δεν ξεχνώ; Τι να µην ξεχάσω; Τι να διεκδικήσω; (Βλέπει ένα κοχύλι στο πάτωµα. Το παίρνει και το βάζει στο αυτί του. Αντιλαµβάνεται ότι δεν ακουγετια ήχος. Κοιτάει µέσα και βλέπει ένα χαρτί. Το ξετυλίγει και διαβάζει...) ΛΟΥΚΑΣ: Xωρίς τη µνήµη δεν υπάρχει τίποτε. Mόνον όταν θυµάσαι, υπάρχεις στ αλήθεια. Kαι είσαι στ αλήθεια ελεύθερος Τί να θυµάµαι; Δεν θυµάµαι τίποτα. (τα παιδιά τρέχουν στη σκηνή) ΦΡΑΝΣΙΣ: Εγώ Θυµάµαι γιατί κυλάει στο αίµα µου η πατρίδα µου. ΑΙΜΙΛΙΟΣ: Και εµένα στην καρδιά µου. ΜΑΤΘΑΙΟΣ: Ναι, εγώ είµαι κοµµάτι της πατρίδας µου. Νιώθω τον ουρανό της. ΛΟΥΚΑΣ: Μα εγώ δεν έζησα τίποτα από όλα αυτά ΜΑΤΘΑΙΟΣ: Μα είσαι η ιστορία σου, αυτή που ζήσαν άλλοι. 3
ΦΡΑΝΣΙΣ: Αυτή που ζούµε τώρα. ΜΑΤΘΑΙΟΣ: Και αυτή που θα ζήσουν οι άλλοι για σένα ΟΛΟΙ: Εσείς θυµάστε; ΦΡΑΝΣΙΣ: Έλα, κάθησε εδώ και κοίτα ΠΙΑΝΟ 2 Εισαγωγή χρυσοπράσινο φύλλο Τα παιδιά φέρνουν αντικείµενα που θυµίζουν Κύπρο: ΠΕΡΙΚΛΗΣ: Μια φορά και έναν καιρό ήταν µια χώρα πολύ όµορφη, καταπράσινη. Την έλεγαν νοµίζω, Ακαµαντίς, ΘΕΟΔΩΡΑ: Όχι Αλασία, ΠΕΡΙΚΛΗΣ:Οχι Αµαθουσία, ΘΕΟΔΩΡΑ:Όχι Αφροδισία, ΠΕΡΙΚΛΗΣ:Δασόεσσα, ΘΕΟΔΩΡΑ:Ζωηγράφος ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Κυπρος Πιάνο τραγούδι έλενα Γη των κοριτσιών που γελούν γη των αγοριών που μεθούν γη του μύρου, του χαιρετισμού Κύπρος της αγάπης και του ονείρου Χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο Χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο Περικλής: Στη χώρα αυτή βασίλευε ο ήλιος, Θεοδώρα: η θάλασσα, Περικλής: τα δέντρα και ο χαλκός για αυτόν τη φωναζαν Κύπρο, cuprum χάλκινη. Θεοδώρα: Από αυτό το νησί πέρασαν άνθρωποι πολλών φυλών, Περικλής: πολλοί κατακτητές Θεοδώρα: Παρόλα αυτά οι κατοίκοι του νησιού χορευαν, Περικλής: τραγούδαγαν Περικλής: και γιόρταζαν Βίντεο 2- Γιορτή πορτοκαλιού Περικλής: Σ αυτή τη χώρα λοιπόν ζουσαν κάποτε δύο αδέλφια. Βασίλη Θεοδώρα: Ελένη. Μια µέρα λοιπόν γινόνταν µια µεγάλη γιορτή Περικλής: Γιορτή πανηγύρι για τα πορτοκάλια 4
Αιµιλία: Βασίλη, Βασίλη. Έλα γρήγορα ξυπνα. Θέλω να είµαι η βασίλισσα του πορτοκαλιού φέτος. Δηµήτρης: Περίµενε, νυστάζω. Τέσσερις µέρες κραταέι η γιορτή τι βιάζεσαι; Αιµιλία: Πάµε στην πλατεία να δούµε τι γίνεται. Άντε. Δηµήτρης: Καλά καλά CD 2 (Ακούγεται βόµβος από µέλισσες) ΔΗΜΗΤΡΗΣ: Τι είναι αυτός ο ήχος; ΑΙΜΙΛΙΑ: Ποιος ήχος; ΔΗΜΗΤΡΗΣ: Κάτι σαν µέλισσες ΑΙΜΙΛΙΑ: Σε έχει χτυπήσει η ζέστη κατακούτελα µου φαίνεται. Πώς είµαι; ΔΗΜΗΤΡΗΣ: Κούκλα. Σίγουρα θα κερδίσεις. ΑΙΜΙΛΙΑ: Άντε πάµε. Χορευτικό ΣΤΑΜΝΑ Cd 3 Στείλε µε µάνα στο νερό. Cd 4 melisses Cd 5 πυροβολισµός Τοποθετηση πανιού Cd 6 Φωνη κοτροφίσιµη Βιντεο 3 εισβολής Δηµητρης: Ωχ µανούλα µου τι κακό που µας βρήκε; Που είναι η αδελφή µου; Ξαφνικά ένα ποτάµι, µε θολό νερό και δεν µπορώ να περάσω απέναντι. Πώς βρέθηκε αυτό το ποτάµι ανάµεσα µας; ΗΛΙΟΣ: Έστελλε τις µέλισσές του ο Ονήσιλος Δηµητρης: Ποιος µιλάει; Ήλιος: Εγώ το φως,ο ήλιος. Δέκα χρόνια έστελλε τις µέλισσές του ο Ονήσιλος να µας κεντρίσουν, να µας ξυπνήσουν, να µας φέρουν ένα µήνυµα. Δηµητρης: Γιατί; γιατί; δεν καταλαβαίνω. Θέλω να βρω την αδελφή µου. Που είναι η αδελφή µου. Πνίγηκε; Ήλιος: όχι δεν πνίγηκε. Βρίσκεται στην άλλη µερια του ποταµού. Το ποτάµι µοιρασε στα δυο τη χώρα. Δηµητρης: Πρέπει να βρω την αδελφή µου. Και δεν έχω ούτε µια φωτογραφία της να ρωτήσω κάποιον. Πρέπει να βρω τροπο να διασχίσω το ποτάµι. (Ο Δηµήτρης κατεβαίνει και ρωτάει το κοινό) -Μήπως είδατε την αδελφή µου. Είναι ψηλή έχει µακριά µαλλιά και τη λένε Ελένη. 5
-Μήπως είδατε την αδελφή µου. Είναι ψηλή έχει µακριά µαλλιά και τη λένε Ελένη. -Ξέρετε που τελειώνει το ποτάµι; Πρέπει να περάσω απέναντι να βρω την αδελφή µου Πιάνο 3: Μουσική που να θυµίζει θάλασσα από το πιάνο ΔΗΜ: Πώς να διασχίσω το ποτάµι; Πώς να πάω στην αδελφή µου; ΘΕΟ: Θα σε βοηθήσω εγώ; ΔΗΜ: Ποια είσαι εσύ. ΘΕΟ: Η θάλασσα. ΔΗΜ: Εσύ έφερες το ποτάµι; ΘΕΟ: Όχι δεν το έφερα εγω. ΔΗΜ: θέλω να βρω την αδελφη µου. Σε παρακαλώ βοήθησε µε να διασχίσω το ποτάµι ΘΕΟ: θα στείλω το καλύτερο µου δελφίνι να σε µεταφέρει απέναντι µόνο µε µια υπόσχεση ΔΗΜ: Ό,τι θες ΘΕΟ: όταν περάσεις απέναντι και βρεις την αδελφή σου µην ξεχάσεις εµένα, τη θάλασσα της Κερύνειας. Κάνε κάτι για µένα. ΔΗΜ: στο υπόσχοµαι ΘΕΟ: κι αν περασουν χρόνια; ΔΗΜ: πόσα χρόνια να περάσουν. Σε ένα χρόνο θα γυρίσουµε πίσω ΘΕΟ: Υποσχέσου µου. Ακοµα κι αν περάσουν χρόνια ΔΗΜ: Ακόµα κι αν περάσουν χρόνια. ΘΕΟ: έλα µαζί µου Πιάνο 4 Μουσική από το πιάνο Τα δυο αδέλφια συναντιούνται και αγκαλιάζονται ΑΙΜ: Ποιος είναι; ΔΗΜ: Ελένη ΑΙΜ: Βασίλη. Δεν το πιστεύω είσαι ζωντανός ΔΗΜ: Επιτέλους σε βρήκα ΑΙΜ: Nιώθω σαν να περάσαν χρόνια. ΔΗΜ: Δεν ξερω πόσο καιρό έκανα να διασχίσω το ποτάµι ΑΙΜ: Σαν να γέρασα νιώθω ΔΗΜ: Οχι δεν είναι έτσι. ΑΙΜ: Έζησα όλο µε φαντάσµατα. Το σπίτι µας; ΔΗΜ: Θα πάµε. ΑΙΜ: Πώς; Πότε; 6
ΔΗΜ: Μην χανεις τις ελπίδες σου. Τώρα είµαστε ενωµένοι. ΑΙΜ: Ναι έχεις δίκιο. Μαζί θα τα καταφέρουµε. Πιάνο 5 µουσική ΛΟΥΚΑΣ: Τώρα γνωρίζω. Θα θυµάµαι. Αλλά τι να κάνουµε; ΦΡΑΝΣΙΣ: Δικαιοσύνη. Να ζητήσουµε δικαιοσύνη. ΛΟΥΚΑΣ: Πώς θα γίνει αυτό; ΜΑΤΘΑΙΟΣ : Σκέψου ΑΙΜΙΛΙΟΣ: Σκέψου ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Σκεφτείτε Πιάνο 6 ΤΕΛΟΣ / Μουσική και υπόκλίση 7