Οµιλία Προέδρου Συνδέσµου Βιοµηχανιών Βορείου Ελλάδος (Σ.Β.Β.Ε.) κ. Νικόλαου Πέντζου στο 22 ο Συνέδριο «Η ώρα της ελληνικής οικονοµίας» στη συνεδρία µε θέµα: «ράσεις για την προσέλκυση επενδύσεων: διαµόρφωση φιλικού περιβάλλοντος και διαρθρωτικές µεταρρυθµίσεις - αναδυόµενες επιχειρηµατικές ευκαιρίες» Αθήνα, 14 & 15 εκεµβρίου 2011 (προσφωνήσεις) Κυρίες και κύριοι, Ευχαριστώ θερµά για την πρόσκληση τον Πρόεδρο του Ελληνο-Αµερικανικού Εµπορικού Επιµελητηρίου κ. Γιάννο Γραµµατίδη να είµαι σήµερα µαζί σας ως εκπρόσωπος της επιχειρηµατικής κοινότητας της Βόρειας Ελλάδας και ειδικά των µεταποιητικών επιχειρήσεων. Μιας επιχειρηµατικής κοινότητας που περνά πολύ δύσκολες στιγµές, στιγµές που είναι πλέον πολύ κρίσιµες για την επιβίωσή της. Κυρίες και Κύριοι, Αυτά που θα σας αναφέρω είµαι βέβαιος ότι δεν αφορούν τις επιχειρήσεις µόνον της Βορείου Ελλάδος. Ο ιδιωτικός τοµέας έχει αφεθεί στο έλεος του Θεού. Επιχειρήσεις κλείνουν η µία µετά την άλλη. Χιλιάδες συνάνθρωποί µας βγαίνουν στην ανεργία. Υπάρχει παντελής έλλειψη ρευστότητας. 1
Ελάχιστες επιχειρήσεις πλέον έχουν κερδοφορία. Η συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων εργάζονται µε ζηµίες. Το κόστος παραγωγής αυξάνεται καθηµερινά. Το κλίµα για επενδύσεις είναι αρνητικό και επιδεινώνεται καθηµερινά. Η φοροεπιδροµή στις επιχειρήσεις και στην Ελληνική κοινωνία, αποτελεί συνήθεια του κράτους, που αρχικά είναι έκτακτη, αλλά γίνεται µόνιµη. Μόλις προχθές ακούσαµε ότι η νέα υστέρηση των εσόδων θα σηµάνει νέα µέτρα. Ως που θα πάει αυτό; Ως που θα πάει αυτό ώστε να καταλάβουµε ότι είµαστε σε ένα φαύλο κύκλο ο οποίος πρέπει επιτέλους να σπάσει; Υπάρχει ανασφάλεια στον πολίτη, ανασφάλεια στον επιχειρηµατία. Το κυριότερο; Έχουµε ξεπεράσει πλέον τις αντοχές µας. Και σήµερα συζητούµε εδώ κ. Πρόεδρε για τη διαµόρφωση φιλικού επιχειρηµατικού περιβάλλοντος και για τις διαρθρωτικές µεταρρυθµίσεις. Μα πως µπορεί να γίνει αυτό, αν συνεχιστεί αυτή η άσχηµη κατάσταση; Κυρίες και κύριοι, απλά δεν µπορεί να γίνει. Εµείς οι επιχειρηµατίες έχουµε χορτάσει πλέον από συζητήσεις, εισηγήσεις και υποσχέσεις. Έχουµε κουραστεί να ακούµε για τη χώρα µας µε τα πολλά πλεονεκτήµατα και τις αναρίθµητες επενδυτικές ευκαιρίες, αλλά στην πράξη να επικρατεί η τραγική κατάσταση που σας ανέφερα, και που όλοι εσείς τη γνωρίζετε πολύ καλά, η οποία παραµένει και γίνεται καθηµερινά χειρότερη. Κύριε Πρόεδρε, Μέσω της σηµαντικής προσπάθειας που κάνετε µε το Συνέδριο αυτό, ευελπιστώ ότι επιτέλους θα µας ακούσουν. Ίσως είναι η τελευταία µας ευκαιρία. εν µπορώ να αντιληφθώ πως µπορεί να υπάρχει κυβέρνηση µε συγκεκριµένη ατζέντα χωρίς να έχει την υποχρέωση να λύσει τα προβλήµατα του Έλληνα πολίτη, του Έλληνα επιχειρηµατία, δηλαδή να δώσει ώθηση και λύσεις στην πραγµατική οικονοµία. Βεβαίως και είµαστε σύµφωνοι µε την προσπάθεια για δηµοσιονοµική προσαρµογή και την προσπάθεια για τη βελτίωση της εικόνας της χώρας. Καλώς η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να φέρει εις πέρας τη δανειακή σύµβαση και το PSI. Αλλά σε καµία περίπτωση δεν µπορεί να αφήσει την πραγµατική οικονοµία χωρίς συγκεκριµένα µέτρα που θα βοηθήσουν την επανεκκίνησή της. Γιατί αυτό συµβαίνει τώρα. Μόνον µε αυτό τον τρόπο θ αλλάξει το περιβάλλον, θα γίνει φιλικό και παράλληλα µε τις διαρθρωτικές µεταρρυθµίσεις θα δώσει καινούργιες επιχειρηµατικές ευκαιρίες. Έτσι µόνο θα εµπεδωθεί κλίµα ασφάλειας στον Έλληνα πολίτη και στον Έλληνα επιχειρηµατία, που είναι βασικό ζητούµενο για την ανάπτυξη. 2
Κυρίες και κύριοι, Περνώ κατευθείαν στις προτάσεις µας, που πιστεύω ότι αν εισακουσθούν θα είναι η αρχή µιας προσπάθειας για αναστροφή του αρνητικού κλίµατος που βιώνουµε και σας περιέγραψα. Οι προτάσεις του Συνδέσµου Βιοµηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ) έχουν δυο άξονες: την ενίσχυση της ρευστότητας και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων. Όσον αφορά τη ρευστότητα οι προτάσεις µας αφορούν τα ακόλουθα: 1. την άµεση πληρωµή των οφειλών του κράτους προς τις επιχειρήσεις. Προς τούτο θεωρούµε ότι οι δυο επόµενες δόσεις θα πρέπει να κατευθυνθούν προς την πραγµατική οικονοµία. Σκεφτείτε ότι αφενός οποιαδήποτε άλλη πρόταση είναι µεσοµακροπρόθεσµη, π.χ. εγγυοδοτικά ταµεία, αφετέρου ότι ο χρηµατοπιστωτικός τοµέας µετασχηµατίζεται, και ώσπου να διαµορφωθεί το τοπίο ελάχιστα χρήµατα θα δούµε να οδεύουν στην πραγµατική οικονοµία και προς τις επιχειρήσεις. Επιτέλους, η κυβέρνηση θα πρέπει να µας απαντήσει τι προτίθεται να κάνει, 2. τον συµψηφισµό των οφειλών των επιχειρήσεων προς το κράτος µε τις οφειλές του δηµοσίου προς τις επιχειρήσεις, κάτι που σήµερα δεν γίνεται, 3. την άµεση επιστροφή του ΦΠΑ των εξαγωγικών επιχειρήσεων. Είναι αδιανόητο να λέµε ότι θέλουµε να ενισχύσουµε ένα νέο µοντέλο ανάπτυξης που θα βασίζεται στην εξωστρέφεια και στη διεθνοποίηση, είναι αδιανόητο να βλέπουµε τις επιχειρήσεις να αυξάνουν τη δυναµική τους συνεισφέροντας στο ΑΕΠ της χώρας, και στην πραγµατικότητα να τους τραβάµε το χαλί κάτω από τα πόδια τους, να µην µπορούν δηλαδή οι επιχειρηµατίες να βρουν ρευστότητα, και όταν τη βρίσκουν να τη βρίσκουν πολύ ακριβά. Και πάνω απ όλα, σηµειολογικά, περνούµε ένα πολύ κακό µήνυµα προς τους επιχειρηµατίες. Συµπερασµατικά, την επόµενη µέρα θα έπρεπε να επιστέφεται ο ΦΠΑ, και, 4. την άµεση κινητοποίηση του κρατικού µηχανισµού ούτως ώστε να βεβαιωθούν οι οφειλές του κράτους προς τις επιχειρήσεις. εν γίνονται βεβαιώσεις πλέον, Κυρίες και Κύριοι. Και ξέρετε οι βεβαιώσεις δεν κοστίζουν. Τι να συµπεράνουµε λοιπόν απ όλ αυτά; Θα κάνουµε κάτι; Από την άλλη µεριά υπάρχει το θέµα της ανταγωνιστικότητας και για µας περιλαµβάνει τέσσερις προτεραιότητες: 1. την επιδότηση της εργασίας και όχι της ανεργίας, µε την επιδότηση των εργοδοτικών εισφορών, ούτως ώστε να διασωθούν οι υφιστάµενες θέσεις εργασίας, να διατηρήσει ο εργαζόµενος το εισόδηµά του, αλλά να βελτιωθεί και το κόστος των επιχειρήσεων ή τουλάχιστον ν αντισταθµισθεί µε τις συνεχόµενες αυξήσεις που δέχεται η βιοµηχανία, 3
2. την εξαίρεση των προγραµµάτων του ΟΑΕ από τον κανόνα de minimis ούτως ώστε να µπορέσει η πολιτεία να προχωρήσει στην κατά 100% επιδότηση των εργοδοτικών εισφορών, και σε µεσαίες και µεγάλες επιχειρήσεις, 3. τη σταθερότητα του φορολογικού πλαισίου, το οποίο σήµερα δεν είναι τίποτε άλλο από ένα πλαίσιο φοροεπιδροµής, µε έκτακτους φόρους που γίνονται µόνιµοι, και οι οποίοι δεν αξιοποιούνται παραγωγικά, και την προστασία των µεσαίων, αλλά κυρίως των χαµηλών εισοδηµάτων, για να επιτύχουµε τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, και, τέλος, 4. η άρση επιτέλους των τριάντα (30) εµποδίων στην επιχειρηµατικότητα. Η κυβέρνηση, ως όφειλε, θα έπρεπε να είχε άρει τριάντα (30) εµπόδια για την επιχειρηµατικότητα µέχρι τις 31 εκεµβρίου του 2010. Έχετε δει εσείς να έχει σηµειωθεί κάποια πρόοδος; Μάλιστα, για το θέµα αυτό, ο επιχειρηµατικός κόσµος συνεισέφερε τα µέγιστα. Κατέγραψε όχι απλώς τριάντα (30) εµπόδια για την επιχειρηµατικότητα, αλλά τριάντα (30) δέσµες εµποδίων, µε επίσης καταγεγραµµένες τις επιπτώσεις τους στην καθηµερινή δραστηριότητα των επιχειρήσεων, αλλά, κυρίως, µε τη συµπερίληψη των προτάσεων πολιτικής για την επίλυσή τους. Αυτά πρέπει να ξεκινήσουν να λύνονται. Σε κάθε περίπτωση θέλω να υπογραµµίσω ότι οι προτάσεις µας είναι ρεαλιστικές, άµεσα εφαρµόσιµες και έχουν έναν και µοναδικό στόχο: την επιβίωση των υφιστάµενων επιχειρήσεων σε πρώτη φάση, και µετά, αφού ανασυνταχθούν, την ανάπτυξή τους. Γιατί χωρίς ενίσχυση της ρευστότητας και βελτίωση της ανταγωνιστικότητας δεν θα διαµορφωθεί φιλικό περιβάλλον για επενδύσεις, ούτε αναδυόµενες επιχειρηµατικές ευκαιρίες. Και δεν θα έχουµε Ελληνική παραγωγή γιατί δεν θα µπορούµε να πουλήσουµε τα προϊόντα µας σε διεθνείς αγορές. Κυρίες και Κύριοι, Αν η πολιτεία δεν µας ακούσει και αν δεν λάβει τα µέτρα τα οποία τις έχουµε προτείνει, όχι µόνον εµείς αλλά και άλλοι φορείς, τότε του χρόνου στο ίδιο συνέδριο θα ψάχνουµε να βρούµε επιχειρήσεις. Αυτός θα είναι ο τίτλος της συνεδρίας µας τέτοιον καιρό του χρόνου: «Ψάχνοντας επιχειρήσεις» ή «Ψάχνουµε να βρούµε επιχειρήσεις». Κύριοι Υπουργοί, αρµόδιοι κρατικοί λειτουργοί, Πρέπει µε κάθε τρόπο να αλλάξει η ψυχολογία όλων µας, πολιτών και επιχειρηµατιών. 4
Επιτέλους πρέπει να γίνει κάτι. Θα πρέπει άµεσα να προστατευθεί ο ιδιωτικός τοµέας της οικονοµίας, ο οποίος ήταν, είναι, και θέλουµε να παραµείνει, η ατµοµηχανή της ανάπτυξης της Ελληνικής οικονοµίας. Ας προστατεύσουµε επιτέλους τη µεταποιητική δραστηριότητα στη χώρα µας. Είναι το τµήµα εκείνο του επιχειρείν που στους δύσκολους καιρούς που περνάµε ενώ βάλλεται αδιακρίτως, καταφέρνει ακόµη να επιβιώσει και να δείξει το δρόµο της ανάπτυξης µέσα από σκληρή δουλειά. Είναι αυτό το κοµµάτι του επιχειρείν που δηµιουργεί και θέλει να εξακολουθήσει να δηµιουργεί και καταφέρνει να παράξει προϊόντα υψηλής αξίας που έχουν τη δυνατότητα να κατακτήσουν τις διεθνείς αγορές. Αν λοιπόν θέλουµε να δώσουµε πραγµατική ελπίδα στους εαυτούς µας και στους συµπολίτες µας, ας πιέσουµε την κυβέρνηση να ξεκινήσει άµεσα µε αποφάσεις για τη βελτίωση του επιχειρηµατικού περιβάλλοντος στη χώρα µας. Ας µην κάνουµε ως επιχειρηµατική κοινότητα εκπτώσεις αυτή τη φορά. εν υπάρχουν άλλες αντοχές. Είναι µικρές νίκες που θ αλλάξουν την ψυχολογία και θα νιώσουµε ότι µπορούµε. Γιατί µπορούµε. Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας. 5