Διαχείριση Ενέργειας και Περιβαλλοντική Πολιτική B2. Το Πρωτόκολλο του Κιότο Καθηγητής Ιωάννης Ψαρράς Εργαστήριο Συστημάτων Αποφάσεων & Διοίκησης Γρ. 0.2.7. Ισόγειο Σχολής Ηλεκτρολόγων Τηλέφωνο: 210-7723551, 210-7723583 E-mail: john@epu.ntua.gr
Περιεχόμενα Ιστορική αναδρομή. Πρωτόκολλο του Κιότο. Σχετική νομοθεσία. Ευρωπαϊκή Ένωση: Δράσεις. Δράσεις υποστήριξης Κιότο. Παρούσα κατάσταση. Εξελίξεις: COP 9 & COP 10. Συμπεράσματα. μ B2.1
Ιστορική Αναδρομή (1/2) 1824: ΟΖοζέφ Φουριέ θέτει το θέμα του ρόλου που παίζει η ατμόσφαιρα της θερμοκρασία του πλανήτη. B2.2 της Γης στη 1896: Ο Σουηδός Σβάντε Αρρένιους υποστηρίζει ότι ηθερμοκρασία του εδάφους επηρεάζεται από τα αέρια που συγκρατούν τη θερμότητα. 1941: ΟΣέρβος Μιλουτίν Μιλάνκοβιτς υποστηρίζει ότι ημεταβολή της τροχιάς της Γης μας φέρνει κάθε 40. 000 χρόνια στην εποχή των παγετώνων. 1957: ΟΤσαρλς Ντέιβιντ Κίλινγκ μετράει την συγκέντρωση του CO 2 στην ατμόσφαιρα. Σε περίοδο έξι ετών, φαίνεται καθαρά η αύξηση της % συγκέντρωσης του CO 2. 1980: Ο Σουηδός Μπερτ Μπολίν διαπιστώνει πως η θερμοκρασία της Γης αυξάνεται εδώ και ένα αιώνα. 1988: ΟΟΗΕΟΗΕ και οπαγκόσμιος Οργανισμός Μετεωρολογίας συστήνουν την Διακυβερνητική Ομάδα Ειδικών για την εξέλιξη του κλίματος (IPCC).
Ιστορική Αναδρομή (2/2) B2.3 1990: «Πρώτη Αναφορά Αποτίμησης για την Παγκόσμια α Κλιματική Αλλαγή» (IPCC) IPCC). 1992: Συνάντηση της 1995: Συνάντηση του Γης (Earth Summit). COP-1. 1999: Συνάντηση του COP-5. 1998: Συνάντηση του COP-4. 1997: Συνάντηση του COP-3 και υπογραφή του πρωτοκόλλου του Κιό ιότο το. 2000: Συνάντηση του 2001: Συνάντηση 2002: Συνάντηση COP-6. του COP-7. του COP-8. 2003: Συνάντηση του COP-9. 16/2/2005 Το Πρωτόκολλο του Κιότο τίθεται σε ισχύ 2004 Επικύρωση Πρωτοκόλλου και από τη Ρωσία.
Πρωτόκολλο του Κιότο [1/11] «Νομική δέσμευση των ανεπτυγμένων χωρών για μείωση των εκπομπών αερίων» B2.4 Πρωτόκολλο Κιότο (ανεπτυγμένες χώρες ) -5% -? %
Πρωτόκολλο του Κιότο (2/11) Πε εριεχόμ μενα Περιεχόμενο B2.5 Διεθνής συμφωνία που υιοθετήθηκε από τις χώρες που συμμετείχαν στο Τρίτο COP (Conference of the Parties) στις 10/ 12/ 1997 στο Κό Κιότο, Ιαπωνία. Θέματα του Πρωτοκόλλου: Πολιτικές και μέτρα. Απόκτηση δεδομένων, παρακολούθηση και καταγραφή. ααραφήα Εθνική επικοινωνία. Συμμόρφωση.
Πρωτόκολλο του Κιότο (3/11) Περιεχόμενο B2.6 Το Πρωτόκολλο δεσμεύει και τις 38 χώρες του παραρτήματος I να μειώσουν τις εκπομπές των 6 αερίων του θερμοκηπίου (εκφρασμένες σε ισοδύναμες εκπομπές CO 2 ) τουλάχιστον κατά 5% σε σχέση με τις εκπομπές του 1990 έως την περίοδο 2008-2012. Οστόχος κατανέμεται σε όλες τις «αναπτυγμένες χώρες» την περίοδο 2008-2012: Οστόχος για τις Η.Π.Α. είναι 7% μείωση. Οστόχος για την ΕΕ είναι 8% μείωση. Οι αναπτυσσόμενες χώρες δεν έχουν «ποσοτικοποιημένους» στόχους.
Πρωτόκολλο του Κιότο (4/11) Στόχοι % σε σχέση με το 1990 B2.7 Αυστραλία 108 Μονακό 92 Βουλγαρία 92 Νέα Ζηλανδία 100 ΕΕ 92 Νορβηγία 101 Ελβετία 92 Ουγγαρία 94 Στόχο οι Εσθονία 92 Ουκρανία 100 ΗΠΑ 93 Πολωνία 94 Ιαπωνία 94 Ρουμανία 92 Ισλανδία 110 Ρωσική Ομοσπονδία 100 Καναδάς 94 Σλοβακία 92 Κροατία 95 Σλοβενία 92 Λευκορωσία 92 Τσεχία 92 Λιθουανία 92
Πρωτόκολλο του Κιότο (5/11) Καταμερισμός «βάρους» στις 15-ΕΕ B2.8 Βέλγιο -7,5% Λουξεμβούργο -28% Δανία -21% Ολλανδία -6% Γερμανία -21% Αυστρία -13% Στόχο οι Ελλάδα +25% Πορτογαλία +27% Ισπανία +15% Φιλανδία 0% Γαλλία 0% Σουηδία +4% Ιρλανδία +13% Μεγάλη Βρετανία Ιταλία -6,5% -12,5%
Πρωτόκολλο του Κιότο (6/11) Απαιτήσεις B2.9 Το Πρωτόκολλο υπόκειται σε επικύρωση, αποδοχή ή έγκριση από τις χώρες μέλη της συνόδου. Απαιτήσ σεις Τίθεται σε ισχύ την ενενηκοστή μέρα από την επομένη της επικύρωσης, αποδοχής ή έγκρισης από: Όχι λιγότερες από 55 χώρες της συνόδου, συμπεριλαμβανομένου του Παραρτήματος Ι. Χώρες ρςπου εκπροσωπούν τουλάχιστον το 55% των συνολικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα για το 1990 από αυτή την ομάδα.
Πρωτόκολλο του Κιότο (7/11) Απόσταση από τον στόχο - 2003 Japan B2.10 Canada EU15 OOECD Ukraine Russia New Member States GAP -7-6 -5-4 -3-2 -1 0 1 2 3 GtCO 2 e
Πρωτόκολλο του Κιότο (8/11) Απόσταση από τον στόχο Ireland 2003 B2.11 Spain Portugal Austria Denmark Italy Belgium Greece Netherlands Finland France EU-15 United Kingdom Sweden Germany Luxembourg Πηγή: European Commission, Greenhouse Gas Emission in the Community, March 2004. -30-20 -10 0 10 20 30
Πρωτόκολλο του Κιότο (9/11) Απόσταση από τον στόχο B2.12
Πρωτόκολλο του Κιότο (10/11) B2.13 110 EΕ: εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, σε σύγκριση με τους στόχους του 2010 105 100 95 101,6 97,7 92,0 90 Base Year 1991 1992 1993 1994 1995 CO2 Emissions 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 Greenhouse gas emissions GHG Target 2010 Target Path 2010
Πρωτόκολλο του Κιότο (11/11) Ευέλικτοι Μηχανισμοί B2.14 κτοι Μηχ χανισμο Ευέλι Ι. Μηχανισμός καθαρής ανάπτυξης (ΜΚΑ) Έργα μεταξύ χωρών του ίπαραρτήματος ρ Ι και χωρών εκτός του Παραρτήματος Ι ΙΙ. Προγράμματα από Κοινού (ΠΚ) Έργα μεταξύ χωρών του Παραρτήματος Ι και χωρών με οικονομίες σε μετάβαση ΙΙΙ. Διαπραγμάτευση δικαιωμάτων εκπομπών (ΔΔΕ) ΠΚ/ ΜΚΑ μπορούν να βοηθήσουν χώρες του Παραρτήματος ρ Ι (αναπτυγμένες) να επιτύχουν τους στόχους του Κιότο με οικονομικό τρόπο. Οι προτεραιότητες χωρών εκτός Παραρτήματος Ι (αναπτυσσόμενες) διαφέρουν από αυτές των αναπτυγμένων χωρών ΠΚ/ ΜΚΑ έργα μπορούν να καλύψουν αυτές τις διαφορές.
Σχετική Νομοθεσία B2.15 Απόφαση (2000/479/ΕΚ) για την εφαρμογή Ευρωπαϊκού μητρώου ρυπογόνων εκπομπών σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης. Οδηγία 2001/80/ΕΚ για τον περιορισμό των εκπομπών στην ατμόσφαιρα ορισμένων ρύπων από εγκαταστάσεις καύσης. Έγκριση εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Πρωτοκόλλου του Κιότο (2002/358/ΕΚ). [Το Μάιο του 2002 η Ελλάδα επικύρωσε το πρωτόκολλο του Κιότο (ΦΕΚ 117/02)]. Το 2ο Εθνικό πρόγραμμα ργρμμ δράσης για την «μείωσημ η των εκπομπών CO 2 και άλλων αερίων του θερμοκηπίου» για την περίοδο 2000-2010 (ΦΕΚ 58 της 5/3/2003).
Ευρωπαϊκή Ένωση: Δράσεις B2.16 Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Κλιματικής Αλλαγής. Σχέδιο ΕΕ για Εμπορία Ρύπων. Νέα Κοινοτική Οδηγία 2003/87/ΕE: Η οδηγία θέτει τις βάσεις για την ουσιαστική εφαρμογή της Εμπορίας Εκπομπών από το 2008. Η κάθε χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει την υποχρέωση να καταθέσει το Εθνικό Σχέδιο Κατανομής Δικαιωμάτων Εκπομπών (ΕΣΚΔΕ - National Allocation Plan NAP).
Δράσεις Υποστήριξης Κιότο (1/2) B2.17 Επιστημονικές: Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC 3). Συλλογικές: Τραπεζικοί Οργανισμοί (NSS), United Nations Environment Network (UNEP/ROE), United National Development Programme (UNDP). Υπερεθνικές: ΕΕ (εμπορία ρύπων στην ΕΕ). Κυβερνητικές: Εγχώρια Μέτρα Πολιτικής. Επιχειρηματικές: World Business Council for Sustainable Development (WBCSD), Σύμβουλοι επιχειρήσεων (Ettp5). Εταιρικά σχέδια εμπορίας ρύπων: Shell, BP.
Δράσεις Υποστήριξης Κιότο (2/2) B2.18 Οι χώρες του Παραρτήματος Ι προσπαθούν να επιτύχουν μέρος των δεσμεύσεων εγχώρια: Εθελοντικές συμφωνίες με επιχειρήσεις (Demand Side Management DSM). Χορηγίες για την υπερνίκηση ηεμποδίων. Ενεργειακοί φόροι/ πράσινη ενέργεια με φοροαπαλλαγές. Επιχειρείται ενίσχυση του Κό Κιότο: Μεταφορά τεχνογνωσίας. Συμμετοχή των αναπτυσσόμενων χωρών στη διαμόρφωση πολιτικών για την κλιματική αλλαγή.
Παρούσα κατάσταση B2.19 Παρού ύσα κατάστασ ση Θερμόμετρο Πρωτοκόλλου Κιότο μετά την επικύρωση από τη Ρωσία Πρωτόκολλο του Κιότο τέθηκε σε ισχύ στις 16 Φεβρουαρίου 2005
Εξελίξεις: COP-9 B2.2020 Έλαβε χώρα στο Μιλάνο, Ιταλία, στις 1-12 12 Δεκεμβρίου 2003. Αποτίμηση της προόδου σε εθνικό, περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο για την επίτευξητων των στόχων και των πολιτικώνπου που έχουν καθοριστεί. Απόψεις των αντιπροσωπειών για τις μέχρι τώρα συμφωνίες για την κλιματική αλλαγή. Εισαγωγή των έργων αναδάσωσης και καλύτερης χρήσης γης στον Μ.Κ.Α. Δημιουργία Αλλαγή. Παγκόσμιου Χρηματοδοτικού Ταμείου για την Κλιματική
Εξελίξεις: COP-10 Έλαβε χώρα στο Μπουένος Άιρες, Αργεντινή, στις 6-18 Δεκεμβρίου Δεκεμβρίου 2004. Επικεντρώθηκε στα μέτρα προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή. B2.2121 Δεν υπήρξε πραγματική πρόοδος σε συζητήσεις για την μετά Κιότο περίοδο. Αναφορικά με τον ΜΚΑ πραγματοποιήθηκαν οι ακόλουθες εξελίξεις: Απλοποιημένες διαδικασίες για τα μικρής κλίμακας δασοκομικά έργα. 4 καθορισμένες λειτουργικές οργανώσεις (DOEs). Ιδιαίτερη έμφαση στην αναγκαιότητα για τη δημιουργία υποδομών. Αναγκαιότητα βελτίωσης της λήψης αποφάσεων στο διοικητικό συμβούλιο του ΜΚΑ (CDM-EB). Προτάθηκε εργαλείο επιπροσθετικότητας από CDM-EB, που δεν είναι υποχρεωτικό.
Συμπεράσματα B2.2222 Κύρια Χαρακτηριστικά του Κιότο: Εγκαθίδρυση ενός νομικού πλαισίου για την παγκόσμια πολιτική πάνω στο κλίμα. Στόχος: Μείωση εκπομπών GHG. Μηχανισμοί Κιότο: Απαραίτητα όργανα για: Την οικονομικά αποτελεσματική επίτευξη στόχων Κιότο. Τη διοχέτευση τεχνολογίας στις αναπτυσσόμενες χώρες.