V. ΜΕΤΡΗΣΗ ΕΝΕΡΓΟΤΗΤΑΣ ΓΡΑΝΙΤΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΠΕΤΡΩΜΑΤΩΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ (Tiling Rocks)

Σχετικά έγγραφα
ΙV. ΙΕΞΑΓΩΓΗ, EΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΗΣΕΩΝ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΦΟΡΗΤΩΝ ΑΝΙΧΝΕΥΤΩΝ ΡΑ ΟΝΙΟΥ RADIM 3

Υλικά Stock 3ο τρίμηνο 2011

BALTIC BROWN ΤΥΠΟΣ - ΟΡΥΚΤΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΗ (%w) Quartz - ΧΗΜΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ (%) CaO - K 2 O - MgO - Na 2 O - SiO 2 - MnO - Fe 2 O 3 - LOl - Al 2 O 3 -

ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΦΛΟΙΟΥ ΤΗΣ ΓΗΣ.

Δασική Εδαφολογία. Ορυκτά και Πετρώματα

ΑΣΚΗΣΗ 2 η Εφαρμογή Βασικών Αρχών Θερμοδυναμικής - Διαγράμματα Φάσεων Δύο Συστατικών

ΠΕΤΡΩΜΑΤΑ. Πετρολογικός κύκλος

Έδαφος Αποσάθρωση - τρεις φάσεις

II. ΜΕΤΡΗΣΗ ΕΝΕΡΓΟΤΗΤΑΣ ΠΕΤΡΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΚΥΡΙΩΝ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Τι είναι. Πηγή του υλικού Μάγμα Τήξη πετρωμάτων στο θερμό κάτω φλοιό ή άνω μανδύα. ιαδικασία γένεσης Κρυστάλλωση (στερεοποίηση μάγματος)

ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΓΕΩΧΗΜΕΙΑ. Αριάδνη Αργυράκη

ΙΖΗΜΑΤΟΓΕΝΕΣΗ ρ. Ε. Λυκούδη Αθήνα 2005

ΓΕΩΧΗΜΕΙΑ Δ ΕΞΑΜΗΝΟ ΕΙΣΑΓΩΓΗ- ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ. Χριστίνα Στουραϊτη

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΧΗΜΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΗ

Φυσικό Περιβάλλον ΦΥΣΙΚΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ

Είναι μίγματα ορυκτών φάσεων Οι ορυκτές φάσεις μπορεί να είναι ενός είδους ή περισσότερων ειδών Μάρμαρο

Μαγματικά, πλουτώνια πετρώματα ΓΡΑΝΙΤΕΣ ΚΑΙ ΓΡΑΝΙΤΟΕΙΔΗ ΡΥΟΛΙΘΟΣ

ΙΑΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ

I. ΜΕΤΡΗΣΗ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑΣ ΥΠΟΒΑΘΡΟΥ ΘΩΡΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΙΧΝΕΥΤΗ

Π ΕΤΡΟΛΟΓΙΑ Μ ΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ Μ ΕΤΑΜΟΡΦΩΜΕΝΩΝ Π ΕΤΡΩΜΑΤΩΝ ΑΣΚΗΣΗ 7

ΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΙΑΚΡΙΣΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ

ΕΝΤΟΠΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΩΝ ΧΑΛΑΖΙΑ ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΟΖΑΝΗΣ

Οικοδομική ΙΙ Μικρή Κατασκευαστική Κλίμακα - Ανάλυση των Οικοδομικών Στοιχείων

ΙΑΒΡΩΣΗΑΝΑΣΚΑΦΙΚΩΝ ΓΥΑΛΙΝΩΝΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ

ΧΗΜΙΚΗ ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗ Σ' όλα τα επίπεδα και σ' όλα τα περιβάλλοντα, η χηµική αποσάθρωση εξαρτάται οπό την παρουσία νερού καθώς και των στερεών και αερίων

ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΡΑΔΙΠΠΟΥ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΓΡΑΠΤΕΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΙΟΥΝΙΟΥ ΧΡΟΝΟΣ: 2 Ώρες (Χημεία + Φυσική)

ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΙΜΗ ΖΩΝΗ ΓΕΩΧΗΜΕΙΑ ΕΔΑΦΩΝ. Ε. Κελεπερτζής

7 η ΕΝΟΤΗΤΑ ΦΥΣΙΚΟΙ ΛΙΘΟΙ

Κεφάλαιο 1 Δομή της Γης

Στοιχεία Γεωλογίας και Παλαιοντολογίας. Μαρία Γεραγά Γεώργιος Ηλιόπουλος

ΟΡΥΚΤΑ. Ο όρος ορυκτό προέρχεται από το ρήμα «ορύσσω» ή «ορύττω» που σημαίνει «σκάβω». Χαλαζίας. Ορυκτό αλάτι (αλίτης)

Τα Fe-Ni-ούχα λατεριτικά μεταλλεύματα της Ελλάδας. Συμβολή της Ορυκτολογίας- Πετρολογίας στην αξιοποίησή τους. Ευριπίδης Μπόσκος, Καθηγητής

ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ & ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ ΥΠΟΕΡΓΟ: ΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΜΑΡΜΑΡΩΝ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΩΝ ΠΕΤΡΩΜΑΤΩΝ (ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗ)

ΓΕΩΧΗΜΕΙΑ ΑΣΚΗΣΗ 2 η. Σχήμα 1. Γεωλογικός Χάρτης της Σαντορίνης (Zellmer 1998) Μάρτιος 2015 Χ. ΣΤΟΥΡΑΪΤΗ

ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ & ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ ΥΠΟΕΡΓΟ: ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΜΑΡΜΑΡΩΝ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΩΝ ΠΕΤΡΩΜΑΤΩΝ (ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ)

ΜΑΚΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΠΕΤΡΩΜΑΤΩΝ

ΜΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΕΡΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΟΛΥΤΙΚΟΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΟΡΥΚΤΩΝ

Σκιερές ζώνες Ανισοτροπία Στρώµα D

ΙΝΟΠΥΡΙΤΙΚΑ ΑΜΦΙΒΟΛΟΙ ΑΜΦΙΒΟΛΟΙ

ΑΣΚΗΣΗ 1 η. Ολική πυριτική Γη = ο σύγχρονος μανδύας + πρωτο-φλοιός = πρωταρχικός μανδύας

Ονοματεπώνυμο: Μάθημα: Υλη: Επιμέλεια διαγωνίσματος: Αξιολόγηση :

Εικ.IV.7: Μορφές Κυψελοειδούς αποσάθρωσης στη Νάξο, στην περιοχή της Στελίδας.

5. ΤΟ ΠΥΡΙΤΙΟ. Επιμέλεια παρουσίασης Παναγιώτης Αθανασόπουλος Δρ - Χημικός

Τμήμα Γεωτεχνολογίας & Περιβάλλοντος

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΜΕΝΑ ΠΕΤΡΩΜΑΤΑ

Μεταβολή των ταχυτήτων των σεισµικών κυµάτων µε το βάθος

Κοιτασματολογία Ενότητα 2: Βασικές και ενδογενείς διαδικασίες σχηματισμού των κοιτασμάτων

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ Α ΛΥΚΕΙΟΥ 32 ου ΠΜΔΧ 2018

Μάθημα 1 ο. - Κατανομή των χημικών στοιχείων - Ταξινομήσεις. Επικ. Καθ. Χ. Στουραϊτη Τομέας Οικονομικής Γεωλογίας - Γεωχημείας. Γεωχημεία Δ εξάμηνο 1

4.11. Ορυκτά - Πετρώματα

Προσδιορισµός Απεµπλουτισµένου Ουρανίου σε περιβαλλοντικά δείγµατα µε την τεχνική της γ-φασµατοσκοπίας


ECOELASTIKA ΑΕ ΕΚΕΤΑ/ΙΔΕΠ

ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΑΣΒΕΣΤΙΤΙΚΟ ΜΑΡΜΑΡΟ. ΟΡΥΚΤΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΗ (%w) Ασβεστίτης 98 Δολομίτης - Quartz 0.5

ΙΝΟΠΥΡΙΤΙΚΑ ΑΜΦΙΒΟΛΟΙ

Γεωθερμία. Ενότητα 2: Πηγές Θερμότητας στο Εσωτερικό της Γης. Καθηγητής Κωνσταντίνος Λ. Κατσιφαράκης Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών ΑΠΘ

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΙΚΩΝ ΥΛΙΚΩΝ(Θ)

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΙΚΩΝ ΥΛΙΚΩΝ(Θ)

3.4 ΠΕΤΡΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΕΠΑΡΧΙΕΣ ΚΑΙ ΣΕΙΡΕΣ ΠΕΤΡΩΜΑΤΩΝ

4.11 Ορυκτά& Πετρώµατα

Ζοϊσίτης Ca 2 Al 3 O(Si 2 O 7 ) (SiO 4 )(OH) Ρομβικό

Ορυκτά είναι όλα τα ομογενή, κρυσταλλικά υλικά, με συγκεκριμένη μοριακή δομή και σύσταση

7.14 Προβλήματα για εξάσκηση

3 ΜΑΓΜΑ ΚΑΙ ΚΡΥΣΤΑΛΛΩΣΗ ΤΟΥ

Μεταλλουργικά προιόντα Μεταλλουργικές πρώτες ύλες Ιδιότητες Μετάλλων

Ορυκτά και πολύτιμοι λίθοι της Ελλάδας

ρ. Ε. Λυκούδη Αθήνα 2005 ΩΚΕΑΝΟΙ Ωκεανοί Ωκεάνιες λεκάνες

Ca +2 K + Mg +2 H + Al +3 Na + Zn +2 S -2 NO 3. ΑΣΚΗΣΗ 1-Συμπληρώστε κατάλληλα, τα κενά του πίνακα με τα ονόματα και τους χημικούς τύπους των ενώσεων.

μάρμαρα Ιαν - Νοε 2010

ΥΝΑΤΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΠΗΓΜΑΤΙΤΗ ΠΑΡΑΝΕΣΤΙΟΥ (Ν. ΡΑΜΑΣ)

Η δομή και η σύσταση της γης. Χριστίνα Στουραϊτη Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος

ΔΙΑΓΕΝΕΤΙΚΕΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ. Αριάδνη Αργυράκη

Η Γη είναι ένας πλανήτης που κατοικούν εκατομμύρια άνθρωποι, αλλά και ο μοναδικός πλανήτης στον οποίο γνωρίζουμε ότι υπάρχει ζωή.

Υδρογεωχημεία Αναλυτική Γεωχημεία Ενότητα 1: Αναλυτική Γεωχημεία - Εισαγωγή

Μεταφορά Πρότυπο διασποράς. Ευκίνητη φάση. Περιβάλλον κινητοποίησης στοιχείων. Περιβάλλον απόθεσης στοιχείων

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΤΗ ΔΙΑΒΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ ΑΝΟΔΙΩΣΗ

Δασική Εδαφολογία. Εδαφογένεση

ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΦΥΣΙΚΗ Η ΕΞΟΡΥΞΗ

ΤΡΙΓΩΝΙΚΑ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΕΡΑΜΙΚΗΣ

6. To στοιχείο νάτριο, 11Na, βρίσκεται στην 1η (IA) ομάδα και την 2η περίοδο του Περιοδικού Πίνακα.

Θεωρητικό υπόβαθρο Αρχές που διέπουν την χημική διαφοροποίηση της γης (F. Albarede, Geochemistry an Introduction, 2003)

I. Προέλευση μαγμάτων ΙΙ.Μαγματικές σειρές. Χριστίνα Στουραϊτη Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος

ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: XHMEIA A ΛΥΚΕΙΟΥ

ΣΙΔΗΡΟΥΧΑ & ΚΛΑΣΤΙΚΑ ΙΖΗΜΑΤΟΓΕΝΗ ΙΖΗΜΑΤΑ. Αριάδνη Αργυράκη

Στοιχεία Θερµικών/Μηχανικών Επεξεργασιών και δοµής των Κεραµικών, Γυαλιών

Στοιχεία Θερμοδυναμικής. Ι. Βασικές αρχές. Χριστίνα Στουραϊτη

Επίδραση της Περιεχόµενης Αργίλου στα Αδρανή στην Θλιπτική Αντοχή του Σκυροδέµατος και Τσιµεντοκονιάµατος

1.5 Ταξινόμηση της ύλης

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΓΕΩΧΗΜΕΙΑ

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 ΑΔΡΑΝΗ ΥΛΙΚΑ. Ν. Σαμπατακάκης Καθηγητής Εργαστήριο Τεχνικής Γεωλογίας Παν/μιο Πατρών

'Οταν είναι γνωστή η ταυτότητα των σταθερών ορυκτολογικών ειδών και των διαλυτών ιοντικών φάσεων είναι δυνατό να υπολογίσουµε τη σχετική διαλυτότητα

Μέθοδος Γεωχρονολόγησης Lu-Hf

ΕΙΜΑΤΟΛΗΨΙΑ ΓΕΩΧΗΜΙΚΩΝ ΙΑΣΚΟΠΙΣΕΩΝ

Φωτογραφία του Reykjavik το 1932, όταν τα κτίρια θερμαίνονταν με συμβατικά καύσιμα.

ΟΡΥΚΤΟΛΟΓΙΑ, ΠΕΤΡΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΡΑ ΙΕΝΕΡΓΕΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΓΡΑΝΙΤΙΚΩΝ ΠΕΤΡΩΜΑΤΩΝ

4. ΤΕΧΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΠΕΤΡΩΜΑΤΩΝ

ΓΕΩΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΘΕΜΑΤΑ. Β) Τι ονομάζουμε μαζικό αριθμό ενός στοιχείου και με ποιο γράμμα συμβολίζεται;

Ε ΑΦΟΣ. Έδαφος: ανόργανα οργανικά συστατικά

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΑΘΗΝΑΣ ΣΧΟΛΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΑΣ & ΓΕΩΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ

Transcript:

V. ΜΕΤΡΗΣΗ ΕΝΕΡΓΟΤΗΤΑΣ ΓΡΑΝΙΤΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΠΕΤΡΩΜΑΤΩΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ (Tiling Rocks) Α. Γενικά για τους γρανίτες Ο γρανίτης είναι ένα ανοικτόχρωµο συνήθως, πλουτώνιο πέτρωµα που απαντάται στον ηπειρωτικό γήινο φλοιό και κυρίως στο υπέδαφος των ορεινών περιοχών. Αποτελείται από ένα µείγµα κόκκων χαλαζία (10-50 %), καλίου και νατρίου, ορυκτών που είναι δυνατό να αποτελούν περισσότερο από το 80% της σύστασης του πετρώµατος. Η χηµική σύνθεση του γρανίτη είναι τυπικά 70-77% πυρίτιο, 11-13% αλουµίνιο, 3-5% οξείδια του καλίου, 3-5%νάτριο, 2-3%οξείδια του σιδήρου και λιγότερο από 1% µαγνήσιο και τιτάνιο. Οι γρανίτες είναι τα πλουτώνια εκείνα πετρώµατα που βρίσκονται σε µεγαλύτερη αφθονία στις ορεινές ηπειρωτικές ζώνες και µπορούν να καταλαµβάνουν χιλιάδες τετραγωνικών χιλιοµέτρων, συνυπάρχοντας µε το χαλαζιακό µονζονίτη, το γρανοδιορίτη, το διορίτη και το γάββρο. ΠΙΝΑΚΑΣ 1. Μέση χηµική σύσταση του γρανίτη. Οξείδιο Αναλογία % SiO 2 70.18 Ti O 2 0.39 Al 2 O 3 14.47 Fe 2 O 3 1.57 FeO 1.78 MnO 0.12 MgO 0.88 CaO 1.99 Na 2 O 3.48 K 2 O 4.11 H 2 O + 0.84 H 2 O - 0.03 P 2 O 5 0.19 Το ερώτηµα που απασχολούσε για πολύ καιρό τους µελετητές είναι το κατά πόσο ο γρανίτης είναι εκρηξιγενούς ή µεταµορφωσιγενούς προέλευσης. Μέχρι πρόσφατα πιστευόταν ότι ο γρανίτης διαµορφώθηκε ως επί το πλείστον από διαφοροποίηση του βασαλτικού µάγµατος, τώρα όµως οι γεωλόγοι πιστεύουν ότι οι ποσότητες γρανίτη που υπάρχουν είναι τόσο µεγάλες που δε θα µπορούσε να έχει διαµορφωθεί µ αυτόν τον τρόπο, εκτός βέβαια από διεργασίες σε τοπικό επίπεδο. Το µεγαλύτερο µέρος φαίνεται να έχει διαµορφωθεί από λιώσιµο, µερικό λιώσιµο ή µεταµόρφωση των πετρωµάτων που βρίσκονταν βαθύτερα θαµµένα στο έδαφος. Οι δύνοδοι γρανίτη είναι καθαρά εκρηξιγενείς και τα στρώµατα γρανίτη που βρίσκονται στα άνω µερικά χιλιόµετρα του γήινου φλοιού επιδεικνύουν συχνά φαινόµενα έντονης διείσδυσης στα περιβάλλοντα πετρώ- µατα. Σ αντίθεση µε τους επιφανειακούς, κάποιοι γρανίτες που διαµορφώθηκαν σε βαθύτερα στρώµατα του φλοιού δε φαίνεται να έχουν τοποθετηθεί και αναπτυχθεί µε βίαιο τρόπο. Οποιαδήποτε ένδειξη για διείσδυση ή µεγάλη κινητικότητα θεωρείται ως σηµείο αναφοράς για να υποδείξει την εκρηξιγενή προέλευση των γρανιτών από λιωµένα ιζήµατα. Εκεί, όµως, όπου δεν υπάρχει καµιά ένδειξη για ύπαρξη µαγµατικών θαλάµων ή προϋπάρχουσας ρευστότητας, θεωρείται ότι οι γρανίτες έχουν µεταµορφωσιγενή προέλευση. 1

Οι γρανίτες χρησιµοποιούνται κυρίως ως οικοδοµικά και διακοσµητικά υλικά. Στην Κύπρο εισάγονται πολλά είδη γρανιτών από χώρες όπως η Βραζιλία, η Ιταλία, η Αφρική κ.ά. και σε διάφορα µεγέθη και χρωµατισµούς. είγµατα µερικών µόνο από τους εισαγόµενους γρανίτες, των οποίων φωτογραφίες ακολουθούν, έχουν κονιορτοποιηθεί για σκοπούς φασµατοσκοπικής µέτρησης και µελέτης. Α/Α ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΙΓΜΑΤΟΣ (Εµπορική ονοµασία, Χώρα προέλευσης) Α/Α ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΙΓΜΑΤΟΣ (Εµπορική ονοµασία, Χώρα προέλευσης) 1 2 Bianco Perla, Ιταλία Santa Cecilia, Βραζιλία 3 4 Blue Paradise, Βραζιλία Blue Pearl, Βέλγιο 5 6 Verte Brazil, Βραζιλία Upatuba, Αφρική 2

7 8 Verte Eukaliptos, Βραζιλία Red Africa, Αφρική 9 10 Tropical Japorana, Βραζιλία Astudo, Αφρική 11 12 Baltic Brown, Βραζιλία Rosso Balmoral, Ολλανδία 13 14 Rossa Porrino, Ιταλία Giallo Penere, Βραζιλία 3

15 16 Nero Africa, Αφρική Rosa Beta, Ιταλία 17 18 White Arabesco Saint Tropez, Βραζιλία 19 20 Kinawa, Βραζιλία Multi-colour 21 22 Capao Bonito, Βραζιλία New Imperial 4

23 24 Juparana, Βραζιλία Grand Paradisso 25 26 Café Brown, Βραζιλία Rosa Ghiandone, Ιταλία 27 28 Jacaranda, Βραζιλία Colibri, Βραζιλία Β. Αποτελέσµατα και ανάλυση µετρήσεων Τα αναλυτικά αποτελέσµατα για την ενεργότητα όλων των δειγµάτων γρανιτών που έχουν µετρηθεί έχουν συγκεντρωθεί στον Πίνακα 2. Παρατηρούµε ότι τα επίπεδα ολικής ενεργότητας των περισσοτέρων δειγµάτων κυµαίνονται µεταξύ 1.5 2.5 kbq/kg, ενώ κάποια δείγµατα ξεχωρίζουν πάνω από τα υπόλοιπα (Σχήµα 1) µε στήλες ενεργότητας που ξεπερνούν τα 3 4 kbq/kg. Συγκεκριµένα, 25δείγµατα παρουσιάζουν ενεργότητα κάτω από 3kBq/kgκαι 3 δείγµατα ξεπερνούν το όριο αυτό. Το δείγµα 12 (Rosso Balmoral) ξεπερνά σε ενεργότητα τα 4 kbq/kg και το δείγµα 22 (New Imperial) αγγίζει περίπου τα 5.5 kbq/kg, ενώ το δείγµα υπ αριθµό 25 (Café Brown) παρουσιάζει 5

τη µεγαλύτερη ενεργότητα απ όλα τα µετρούµενα δείγµατα που φτάνει τα επίπεδα των 11.5 kbq/kg. ΠΙΝΑΚΑΣ 2. Συγκριτικός πίνακας της ολικής ενεργότητας (µεταξύ 20 και 3400 kev) που παρουσιάζουν τα διάφορα δείγµατα γρανιτών. Α/Α Περιγραφή δείγµατος Χώρα προέλευσης Ολική ενεργότητα (Bq/kg) Καθαρή ενεργότητα (Bq/kg) 1 Bianco Perla Ιταλία 1946.1 ± 55.9 1823.9 ± 57.0 2 Santa Cecilia Βραζιλία 2447.2 ± 61.1 2328.1 ± 62.1 3 Blue Paradise Βραζιλία 1875.4 ± 56.2 1762.7 ± 57.1 4 Blue Pearl Βέλγιο 2086.8 ± 50.3 1971.4 ± 51.4 5 Verte Brazil Βραζιλία 1940.3 ± 58.1 1815.6 ± 59.2 6 Upatuba Αφρική 1952.1 ± 64.7 1832.2 ± 65.6 7 Verte Eukaliptos Βραζιλία 2000.8 ± 62.6 1886.1 ± 63.5 8 Red Africa Αφρική 2483.0 ± 47.2 2362.4 ± 48.5 9 Tropical Japorana Βραζιλία 1300.0 ± 37.5 1183.9 ± 39.0 10 Astudo Αφρική 552.9 ± 16.7 454.5 ± 18.9 11 Baltic Brown Βραζιλία 2887.1 ± 70.1 2771.0 ± 70.9 12 Rosso Balmoral Ολλανδία 4164.3 ± 79.4 4046.7 ± 80.1 13 Rossa Porino Ιταλία 2899.4 ± 75.9 2776.4 ± 76.7 14 Giallo Penere Βραζιλία 1819.9 ± 51.3 1710.5 ± 52.3 15 Nero Africa Αφρική 169.9 ± 7.4 62.4 ± 12.3 16 Rosa Beta Ιταλία 1827.3 ± 49.1 1708.2 ± 50.3 17 White Arabesco N/A 3072.8 ± 63.5 2959.5 ± 64.3 18 Saint Tropez Βραζιλία 1398.0 ± 85.0 1292.9 ± 85.5 19 Kinawa Βραζιλία 2229.3 ± 53.2 2113.2 ± 54.2 20 Multi-colour N/A 1986.3 ± 61.7 1870.2 ± 62.6 21 Capao Bonito Βραζιλία 2792.8 ± 67.8 2678.8 ± 68.6 22 New Imperial N/A 5654.0 ± 95.7 5530.2 ± 96.4 23 Juparana Βραζιλία 2793.2 ± 74.8 2792.0 ± 74.8 24 Grand Paradisso N/A 1517.5 ± 44.7 1397.6 ± 46.0 25 Cafe Brown Βραζιλία 11649.5 ±150.0 11534.1 ±150.4 26 Rosa Ghiandone Ιταλία 2118.4 ± 46.4 1997.0 ± 47.7 27 Jacaranda Βραζιλία 2267.8 ± 50.7 2153.1 ± 51.8 28 Colibri Βραζιλία 2777.2 ± 62.0 2657.3 ± 63.0 6

Σχήµα 1. Συγκριτική γραφική αναπαράσταση της καθαρής ολικής ενεργότητας των δειγµάτων γρανιτών. Τα αποτελέσµατα για την περιεκτικότητα (συγκέντρωση) των διαφόρων δειγµάτων σε θόριο, ουράνιο και κάλιο αναγράφονται στον Πίνακα 3, ενώ στο διάγραµµα του Σχήµατος 2 παρατίθενται τα αποτελέσµατα αυτά µε γραφικό τρόπο. 7

ΠΙΝΑΚΑΣ 3. Οι συγκεντρώσεις θορίου, ουρανίου και καλίου για τα δείγµατα γρανιτών. Κωδικός αριθµός δείγµατος Συγκέντρωση θορίου (ppm) Συγκέντρωση ουρανίου (ppm) Συγκέντρωση καλίου (%) 1 9.6 ± 0.4 4.7 ± 0.1 4.1 ± 0.2 2 21.3 ± 0.6 3.7 ± 0.1 4.8 ± 0.2 3 23.1 ± 0.6 1.3 ± 0.1 4.2 ± 0.2 4 19.4 ± 0.5 5.6 ± 0.2 3.8 ± 0.1 5 30.3 ± 0.8 0.5 ± 0.1 4.0 ± 0.2 6 5.7 ± 0.2 1.5 ± 0.1 5.2 ± 0.2 7 6.8 ± 0.2 3.8 ± 0.1 5.1 ± 0.2 8 28.2 ± 0.6 4.8 ± 0.1 4.5 ± 0.1 9 4.7 ± 0.2 1.1 ± 0.1 3.5 ± 0.1 10 8.3 ± 0.2 1.6 ± 0.1 0.9 ± 0.1 11 33.9 ± 0.9 8.4 ± 0.2 5.0 ± 0.2 12 120.8 ± 3.3 13.2 ± 0.4 5.1 ± 0.2 13 42.7 ± 1.2 8.4 ± 0.2 4.7 ± 0.2 14 20.6 ± 0.6 2.6 ± 0.1 4.1 ± 0.2 15 0.6 ± 0.1 0.1 ± 0.1 0.2 ± 0.1 16 17.4 ± 0.5 3.3 ± 0.1 3.8 ± 0.1 17 36.5 ± 1.0 8.8 ± 0.2 4.5 ± 0.2 18 10.5 ± 0.3 0.7 ± 0.1 3.4 ± 0.1 19 25.3 ± 0.7 4.8 ± 0.1 3.9 ± 0.1 20 20.7 ± 0.6 0.9 ± 0.1 4.9 ± 0.2 21 47.2 ± 1.3 6.9 ± 0.2 4.4 ± 0.2 22 67.5 ± 1.8 23.2 ± 0.6 4.2 ± 0.2 23 65.5 ± 1.8 2.9 ± 0.1 4.8 ± 0.2 24 13.0 ± 0.4 2.5 ± 0.1 3.4 ± 0.1 25 223.0 ± 6.0 47.7 ± 1.3 5.3 ± 0.2 26 22.4 ± 0.6 4.7 ± 0.1 3.5 ± 0.1 27 36.6 ± 1.0 5.6 ± 0.2 3.4 ± 0.1 28 38.7 ± 1.1 4.4 ± 0.1 4.5 ± 0.2 8

Σχήµα 2. Γραφική απεικόνιση των συγκεντρώσεων θορίου, ουρανίου και καλίου για τα δείγµατα γρανιτών. 9