ΣΤΟ BΑΘΟΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ, κάτω απ την επιφάνεια των αγριεµένων κυµάτων, βρίσκεται η κοινωνία των ψαριών. Εκεί συνήθως επικρατεί απ λυτη ηρε- µία. Τις τελευταίες µως ηµέρες, αυτή την απ λυτη ηρεµία του βυθο τάραζαν κάποιες µυστικές κινήσεις, καθώς τα ψάρια ετοίµαζαν ένα πάρτι-έκπληξη στον Τριγωνοψαρο λη για τα γενέθλιά του. Η Γλώσσα τα είχε ειδοποιήσει λα! Ετοίµαζαν λοιπ ν στα κρυφά πρωτ τυπα δώρα, γιρλάντες απ φ κια, φαγητά απ πλαγκτ ν και µια τεράστια το ρτα απ σφουγγάρια. Είχαν πολ κέφι και χαίρονταν που ο Τριγωνοψαρο λης δεν είχε καταλάβει τίποτα! Έτσι ν µιζαν! Γιατί ο Τριγωνοψαρο λης είχε καταλάβει τι η µαµά του τους είχε πει πως βγήκε απ το αυγ του δέκα χρ νια πριν και του ετοίµαζαν ένα µεγάλο 9
πάρτι! Ήταν πολ ευχαριστηµένος που αυτ το πάρτι θα ήταν ευκαιρία να βρεθο ν λοι οι φίλοι του µαζί, λοι σοι του συµπαραστάθηκαν στις περιπέτειές του. Η αγαπηµένη του Γλώσσα πρέπει να τους είχε καλέσει λους κι ο µικρ ς του αδελφ ς, ο Τριγωνοµικρο λης, να είχε φροντίσει για κάθε λεπτοµέρεια. Τους άφηνε λοιπ ν να συνεχίζουν τις προετοιµασίες νοµίζοντας πως δεν είχε ιδέα! Απ το µυαλ του µως πέρασε πως ίσως να έχουν ξεχάσει να καλέσουν τη δασκάλα του, την κυρα-σουπιά! Αποφάσισε να πάει στο σχολείο να τη δει και να προσπαθήσει να την ψαρέψει! ηλαδή να καταλάβει αν ήξερε για τα γενέθλιά του και για το πάρτι. Την ήθελε οπωσδήποτε κοντά του ταν θα έσβηνε τα κεράκια. Αυτή ήταν η πρώτη που τον υποδέχτηκε στην ψαροκοινωνία και τον ον µασε Τριγωνοψαρο λη! Θα µπορο σε να πει κάποιος πως δεν ήταν µ νο δασκάλα του, αλλά και νονά του. 10
Άφησε λοιπ ν τα θαλάσσια ρε µατα να τον οδηγήσουν στο σχολείο. ταν έφτασε, στάθηκε απέξω και παρατηρο σε τα ψαράκια που έπαιζαν στην αυλή. Π σα του θ µιζε αυτή η εικ να! Σαν να µην είχε περάσει ο τε µια µέρα. Να το βραχάκι που καθ ταν µ νος και σιγοτραγουδο σε ταν δεν τον έπαιζαν τα άλλα ψαράκια. µως κάτι του τράβηξε την προσοχή. «Μπα, τι βλέπω; εν είναι δυνατ ν» σκέφτηκε και γο ρλωσε τα µάτια. Στο βραχάκι του καθ ταν ένα µικρ ψαράκι, µια Aγρι σαλπα προσφυγοπο λα, κι έκλαιγε! Είχε πολλά µακριά αγκάθια στη ράχη της, που σχηµάτιζαν µια βεντάλια. Τα άλλα ψάρια δεν την έπαιζαν. Ο Τριγωνοψαρο λης πλησίασε και τα άκουσε να την κοροϊδε ουν για τη βεντάλια! «Μήπως ανοιγοκλείνεις κι λας;» τη ρωτο σαν. Ο Τριγωνοψαρο λης ένιωσε µια απέραντη στεναχώρια.
«Τ σα χρ νια λοιπ ν τίποτα δεν άλλαξε;» αναρωτήθηκε κι έφυγε λυπηµένος Τριγυρνο σε σκεφτικ ς. Πήγαινε στα βραχάκια των φίλων του, οι οποίοι µως ευγενικά του έδειχναν πως θα ήταν καλ τερα να φ γει. Είχαν τις προετοιµασίες για το πάρτι, που ήταν µυστικές. Εκείνος µως ήθελε να µιλήσει για τις σκέψεις που τον βασάνιζαν. Πήγε στη µαµά του! «Καλώς το µικρ µου». «εν είµαι µικρ ς, εί- µαι δέκα ετών!» «Για µένα θα είσαι πάντα το µικρ µου». «Κι ο αδελφ ς µου;» «Ο Το λης; Θα είναι το άλλο µικρ µου, το µικρ τερο!» «Μαµά, µην τον λες Το λη, εκνευρίζεται!» «Καλά, άφησε τώρα τον Το λη και πες µου εσ τι έχεις! Σαν µελαγχολικ ς µου φαίνεσαι. Στεναχωριέσαι που τα ψάρια έχουν δουλειές και δε θέλουν να γυροφέρνεις µέσα στα πτερ γιά τους; Κάνε υπο- µονή και θα δεις». «χι, χαίροµαι που κάτι σκαρώνουν, αλλά» «Τι αλλά;» «Να, πήγα προς το σχολείο για να δω τι κάνει η 12
δασκάλα µου. Εκεί άκουσα τα ψάρια να κοροϊδε ουν µια Aγρι σαλπα προσφυγοπο λα, µια συµµαθήτριά τους, και στεναχωρήθηκα. Οι αγώνες που έκανα χρ νια τώρα για να τους πείσω λους πως κάθε πλάσµα έχει δικαίωµα να ζει στο βυθ, σο διαφορετικ και παράξενο κι αν είναι, δεν απέδωσαν καθ λου; Πήγαν χαµένες τ σες προσπάθειες;» «Τίποτα δεν πάει χαµένο! Αν έστω κι ένα ψαράκι έχει αλλάξει στάση και απ ψεις µαθαίνοντας την ιστορία σου, τ τε έχεις νικήσει. µως να ξέρεις πως ο αγώνας δεν τελειώνει ποτέ, σα χρ νια κι αν περάσουν. Άλλωστε ξεκίνησε πριν καν εσ βγεις απ το αυγ!» «Τι εννοείς;» «Ξέρεις ο µπαµπάς σου κι εγώ τι περάσαµε;» «Ο µπαµπάς;» ρώτησε µε έκπληξη και λαχτάρα ο Τριγωνοψαρο λης. H µαµά του του είχε µιλήσει γι αυτ ν και για το πώς γνωρίστηκαν τυχαία κάνοντας β λτα πίσω απ τον φαλο της
Αουρέλια, αλλά απ τ τε δεν τον είχε αναφέρει ποτέ ξανά. «Ο µπαµπάς σου είναι ψάρι του γαλάζιου πελάγους κι εγώ ψάρι της κ κκινης θάλασσας!» «Ε και;» «Μπορεί αυτ για σένα να µην είναι πρ βληµα, αλλά στα µυαλά των ψαριών ήταν, και µάλιστα τ σο σηµαντικ, ώστε να ξεσπάσει» «Τι;» «Π λεµος! Ο µεγάλος πανθαλάσσιος π λεµος!» «Μαµά, τι λες; Εµείς ήµασταν η αιτία που έγινε ο µεγάλος πανθαλάσσιος π λεµος;» «Η αιτία χι. Ο π λεµος θα γιν ταν. Εµείς ήµαστε η αφορµή! Κάποτε θα τα µάθεις λα» «Τώρα, τώρα θέλω να τα µάθω λα!»
«Εσ ήσουν ο λ γος που ο π λεµος αυτ ς στα- µάτησε. Εγώ µετά έφυγα στον κ σµο των παράξενων ψαριών για να κρυφτώ κι ο µπαµπάς σου, αφο έφερε κρυφά το αυγ σου εδώ που υπήρχε ασφάλεια» «Πο πήγε;» «Εξαφανίστηκε! Κρ φτηκε κι αυτ ς κάπου». «Κι ο Τριγωνοµικρο λης;» «Συναντηθήκαµε άλλη µια φορά. Ο µπαµπάς σου ήρθε κρυφά στον κ σµο των παράξενων ψαριών να µου πει τι είσαι καλά κι τι έχεις γίνει ξακουστ ς, γιατί υπερασπίζεσαι το δικαίωµά σου να είσαι διαφορετικ ς. Καµάρωνε τ σο πολ για σένα! Ήταν αληθινά περήφανος που συνέχιζες,τι είχαµε ξεκινήσει, χωρίς να το ξέρεις!» «Τ τε κάνατε το αυγ του αδελφο µου;» «Ναι, κι ο µπαµπάς το έφερε εδώ κοντά σου για να νοιάζεσαι εσ τον Το λη. Μετά χάθηκε, εξαφανίστηκε πάλι, αφο µου άφησε ένα κοχ λι µε µαγικές ιδι τητες. Απ τ τε δεν έχει επικοινωνήσει µαζί µου. Μπορεί να αγωνίζεται, µπορεί να τον κυνηγο ν και να κρ βεται, µπορεί να ναι φυλακισµένος, µπορεί να» «Θέλω να µάθω λη την ιστορία σας. Θέλω να 15
µάθω και να πάω να τον βρω! Θέλω να είναι εδώ, µαζί µας, στα γενέθλιά µου!» «Στα ποια; Ώστε ξέρεις πως πλησιάζουν τα γενέθλιά σου;» «Ε! Βέβαια! Ξέρω πως µου ετοιµάζετε ένα υπέροχο πάρτι!» «Τ τε κι εγώ µπορώ να σου δώσω το δώρο σου απ σήµερα. Μην το πεις στα άλλα ψάρια, που κάνουν τ σες προετοιµασίες. Να, αυτ είναι το δώρο µου, µικρ µου. Θα σε βοηθήσει» είπε και του έδωσε έναν τεράστιο ναυτίλο. Η µαµά ήξερε πώς είχε έρθει η ώρα να µάθει ο Τριγωνοψαρο λης λη την αλήθεια για τους γονείς του. Άλλωστε η ιστορία αυτή δεν ήταν µ νο δική τους, ήταν και η δική του ιστορία. σο καλά µως κι αν του την έλεγε, δε θα ήταν σαν να τη ζο σε. Του έκανε λοιπ ν δώρο το κοχ λι µε τις µαγικές ιδι τητες που της είχε χαρίσει ο µπαµπάς του, αυτ που δηµιουργο σε το θαλάσσιο χρονοτο νελ. 16
Η µαµά είπε µια µαγική φράση κι αµέσως το κοχ λι ξεκίνησε να ρουφάει νερ, δηµιουργώντας µια δίνη. Τα νερά άρχισαν να στροβιλίζονται σχηµατίζοντας ένα το νελ που λο µεγάλωνε και µεγάλωνε... «ρµα µέσα στα νερά, µπες στην καρδιά της δίνης και προχώρα στο θαλάσσιο χρονοτο νελ. λα θα γυρίζουν γ ρω σου, µα µη δειλιάσεις. Προχώρα και σιγά σιγά θα αρχίσουν να σε περιτριγυρίζουν εικ νες απ τη ζωή σου. Συνέχισε και θα ανακαλ ψεις τις απαντήσεις στα ερωτήµατα που έχεις. Στο το νελ αυτ µπορείς να µπεις µ νο µια φορά στη ζωή σου. Σε αυτ µπήκε ο µπαµπάς και σε είδε να σκίζεις τα δίχτυα του ψαρά. Σε αυτ µπήκα κι εγώ και σας καµάρωσα αγαπηµένους µε τον αδελφ σου. Σας έστειλα και µήνυµα πως κινδυνε ω και ήρθες και µε έσωσες στον κ σµο των παράξενων ψαριών. Τώρα είναι η δική σου η σειρά. Χρησιµοποίησέ το σο µπορείς καλ τερα». «ηλαδή µπορεί να δω τι έγινε µετά που αγαπηθήκατε;» «Φυσικά!» «Και πο είναι ο µπαµπάς;» «Ίσως να το δεις κι αυτ! Mπες λοιπ ν! Μπορείς να αλλάξεις το µέλλον, που θα το βλέπεις ως παρ ν, ενώ είναι παρελθ ν!» «εν κατάλαβα τίποτα! Τι είπες;» «Προχώρα!» 17