ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ, ΒΙΒΛΙΟ 3 ο,70 (1,2)
Εμφύλια διαμάχη στην Κέρκυρα Μετά την καταστολή της αποστασίας των Μυτιληναίων από τους Αθηναίους και την κατάληψη των Πλαταιών από τους Σπαρτιάτες(427π.Χ.), ο Πελοποννησιακός πόλεμος εντείνεται με αφορμή τη γενίκευση της εμφύλιας σύγκρουσης μεταξύ ολιγαρχικών και δημοκρατικών στην Κέρκυρα και την ανάμειξη Αθηναίων και Πελοποννησίων σε αυτήν.
Τα γεγονότα πριν τα Κερκυραϊκά Τα Κερκυραϊκά αναφέρονται στον Εμφύλιο πόλεμο στην Κέρκυρα το 427 π.χ. Όταν όμως ο Θουκυδίδης αναφέρεται στα γεγονότα της Επιδάμνου και τη ναυμαχία της Επιδάμνου (ουσιαστικά πρόκειται για τη ναυμαχία στα Σύβοτα), γυρίζει το χρόνο εννιά χρόνια πίσω, στα 436 π.χ. και στον εμφύλιο πόλεμο στην Επίδαμνο. Η Επίδαμνος, μια κερκυραϊκή αποικία στις ακτές της Αδριατικής, μακριά από το κέντρο των ελληνικών υποθέσεων, έγινε αιτία πολέμου ανάμεσα στην Κόρινθο και την Κέρκυρα καθώς ζήτησαν οι Επιδάμνιοι τη βοήθεια των Κορινθίων στον εμφύλιο που είχαν ξεκινήσει. Η Κέρκυρα, ως μητρόπολη της Επιδάμνου, αντέδρασε, κυρίως από το φόβο ότι η ανταγωνιστική σε ναυτική και εμπορική δύναμη Κόρινθος θα κερδίσει τον έλεγχο των θαλάσσιων δρόμων προς την Ιταλία και τη δύση.ο Θουκυδίδης στην Ιστορία του αναφέρει ότι οι Κορίνθιοι αποδέχθηκαν την πρόσκληση των Επιδάμνιων για βοήθεια επειδή θεωρούσαν εξίσου την Επίδαμνο αποικία τους όπως και οι Κερκυραίοι.
(καθώς η Κέρκυρα ήταν αποικία της Κορίνθου) αλλά και εξαιτίας μίσους που έτρεφαν προς τους Κερκυραίους επειδή δεν τους σέβονταν αν και ήταν η μητρόπολή τους (Θουκυδίδη, Ιστορία, Βιβλίο 1, Κεφ. 25). Στον πόλεμο Κέρκυρας-Κορίνθου, η πρώτη ζήτησε βοήθεια από τους Αθηναίους. Οι Αθηναίοι τότε βρέθηκαν σε δίλημμα γιατί από τη μια μεριά ήθελαν να αποφύγουν τη διατάραξη της ησυχίας (445 π.χ. τριακοντούτεις σπονδές) και από την άλλη φοβόνταν ότι, αν η Κόρινθος νικούσε την Κέρκυρα, ο κερκυραϊκός στόλος θα έπεφτε στα χέρια των Πελοποννησίων και θα απειλούσε την ασφάλεια της Αθήνας. Μετά από μεγάλη συζήτηση οι Αθηναίοι αποφάσισαν να ακολουθήσουν μετριοπαθή πολιτική. Δέχτηκαν να κάνουν μόνο αμυντική συμμαχία (επιμαχία) με τους Κερκυραίους και έστειλαν στην Κέρκυρα συμβολική μόνο δύναμη από δέκα πλοία, για να προειδοποιήσουν του Κορίνθιους να κρατηθούν μακριά και για να βοηθήσουν στην άμυνα της Κέρκυρας σε περίπτωση έσχατης ανάγκης (Θουκυδίδη, Ιστορίαι, Βιβλίο 1, Κεφ. 44). Στη ναυμαχία στα Σύβοτα, το 433 π.χ. ο αθηναϊκός στόλος κατάφερε να εμποδίσει τους Κορινθίους να εκδικηθούν τους Κερκυραίους. Γι' αυτή της όμως την ενέργεια η Αθήνα επέσυρε το μίσος των Κορινθίων, που βάλθηκαν τώρα να παρασύρουν τη Σπάρτη στον πόλεμο για να καταστρέψουν την Αθηναϊκή Ηγεμονία. Έτσι, ουσιαστικά, μια κερκυραϊκή αποικία μακριά από το θέατρο των ελληνικών επιχειρήσεων, η Επίδαμνος, έγινε αφορμή για να ξεκινήσει ο Πελοποννησιακός πόλεμος. Γυρνώντας στο κεφ. 70 του 3ου βιβλίου του Θουκυδίδη, ο ιστορικός παρουσιάζει τα γεγονότα που προηγήθηκαν της εμφύλιας διαμάχης στην Κέρκυρα, η οποία και πάλι ενέπλεξε Αθηναίους, Κορινθίους και Λακεδαιμονίους. Μην ξεχνάμε ότι πλέον βρισκόμαστε εν μέσω του Πελοποννησιακού πολέμου. Ο εμφύλιος στην Κέρκυρα αποτελεί μια από τις πο σκοτεινές σελίδες στη διάρκεια του Πελοποννησιακόυ πολέμου. Όπως πολύ εύστοχα επισημαίνει ο J.H.Finley: "Η άποψη ότι ο πόλεμος παράγει βία και η βία πολιτικό χάος, βρίσκει την πληρέστερη έκφρασή της στην ιστορία, με την τρομακτική εξιστόρηση του εμφύλιου
Κεφάλαιο 70 1. Κορίνθιοι: Ακολουθούν την πάγια πολιτική / τακτική των μεγάλων δυνάμεων απέναντι σε μικρότερα και πιο αδύναμα κράτη, που προσπαθούν να κρατήσουν την ουδετερότητά τους, υπό το πρίσμα των συμφερόντων τους, δημιουργούν στην Κέρκυρα τέτοια πολιτική αναστάτωση, που οδηγεί στον οξύτατο εμφύλιο πόλεμο. Χαρακτηριστική είναι η έξυπνη κίνηση που είχαν κάνει πριν πέντε χρόνια: είχαν κρατήσει 250 επιφανείς (και μάλλον ολιγαρχικών πολιτικών πεποιθήσεων) αιχμαλώτους στην Κόρινθο με πολλές περιποιήσεις, με σκοπό να τους χρησιμοποιήσουν την κατάλληλη στιγμή: τώρα λοιπόν τους στρέφουν ενάντια στη δημοκρατική (φιλοαθηναϊκή) παράταξη του νησιού τους, προκειμένου ν αποτρέψουν την πλήρη ένταξη της Κέρκυρας στην Αθηναϊκή συμμαχία.
Κερκυραίοι: (αιχμάλωτοι και ολιγαρχικοί) Εμφανίζονται επιθετικοί εναντίον της φιλοαθηναϊκής παράταξης στο νησί: πλησιάζουν κατ ιδίαν τους συμπολίτες τους προκειμένου να τους πείσουν ν απομακρυνθούν από την επιρροή της Αθήνας και σπεύδουν να κάνουν πολιτική δίκη εναντίον του Πειθία (του αρχηγού των δημοκρατικών) η κίνησή τους αυτή ήταν άστοχη, αφενός διότι δεν μπορούσαν να έχουν σαφείς αποδείξεις για τις καταγγελίες, αφετέρου γιατί ξεσήκωσαν την οργή των δημοκρατικών, σε μία χρονική στιγμή μάλιστα που η απόφαση του Κερκυραϊκού λαού (φιλία με τους Πελοποννησίους) ήταν μάλλον ευνοϊκή γι αυτούς. Στην πραγματικότητα όμως οι Κερκυραίοι ολιγαρχικοί είναι θύματα των περιστάσεων, καθώς οδηγήθηκαν στις ενέργειές τους αυτές επηρεασμένοι από τους Κορινθίους.