Ι. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΚΛΑΔΩΝ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΤΑΚΕ - ΑΝΑΛΗΨΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ

ΘΕΜΑ: «Σχετικά με τη δυνατότητα παράλληλης Ασφάλισης των ιερωμένων, καθώς και των άλλων προσώπων ασφαλισμένων στο ΤΑΚΕ, πριν και μετά την κατάργηση του κλάδου Σύνταξης αυτού». Σας κοινοποιούμε τις διατάξεις των παρ. 1,2,3 και 11 του άρθρου 21 του ν. 2084/1992, καθώς και απόσπασμα της 2081123/1189/0092/11-11-1992 εγκύκλιου της 47ης Δ/νσης του Γενικού Λογ/ρίου του Κράτους και σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα: Ι. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΚΛΑΔΩΝ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΤΑΚΕ - ΑΝΑΛΗΨΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ Με τις κοινοποιούμενες διατάξεις, ορίζεται, ότι οι κλάδοι Σύνταξης και Ασθένειας του Ταμείου Ασφαλίσεως Ορθοδόξου Εφημεριακού Κλήρου της Ελλάδος (ΤΑΚΕ) καταργούνται από 1/1/1993 και, από την ημερομηνία αυτή, το Δημόσιο αναλαμβάνει το βάρος της συνταξιοδότησης των ασφ/νων και συνταξιούχων του ΤΑΚΕ, των μελών των οικογενειών τοις, καθώς και εκείνων που-θα αποκτήσουν μετά την ανωτέρω ημερομηνία (1/1/93)την ιδιότητα των προσώπων που ασφαλίζονταν στους καταργηθέντες κλάδους του ΤΑΚΕ. Για το βάρος που αναλαμβάνει το Δημόσιο, εισπράττει εισφορές, τόσο από τους ασφαλισμένους του ΤΑΚΕ μέχρι 31/12/1992,όσο και από αυτούς που θα (αποκτήσουν την ιδιότητα του ασφ/νου αυτού από1/1/93 και εφεξής, το ύψος των οποίων ρητώς προσδιορίζεται στο νόμο αναλόγως της ημερομηνίας ασφάλισης τους. Αναλόγως της ημερομηνίας που κατέστησαν ασφαλισμένοι και συνταξιούχοι του ΤΑΚΕ, ή αν απέκτησαν την ιδιότητα του προσώπου που ασφαλίζεται σ αυτό από 1/1/93 και εφεξής, ρυθμίζονται ευθέως από το νόμο και τα θέματα του συνταξιοδοτικού καθεστώτος, με βάση το οποίο θα συνταξιοδοτηθούν, μετά την κατάργηση του κλάδου Σύνταξης του ΤΑΚΕ. Το συνταξιοδοτικό καθεστώς όμως, που θα εφαρμόζεται για τη συνταξιοδότηση τους έχει ιδιαίτερη σημασία για το ΙΚΑ, προκειμένου να

αντιμετωπίσει τα θέματα παράλληλης ασφάλισης των προσώπων αυτών, για κάθε άλλη παράλληλη εργασία τους προς άλλο εργοδότη που πληρεί τις προϋποθέσεις υπαγωγής στην ασφάλιση του ΙΚΑ, τόσο πριν όσο και μετά την κατάργηση του κλάδου Σύνταξης του ΤΑΚΕ. 2. ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΩΝ- ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΤΟΥ ΤΑΚΕ ΤΗΝ 31-12-1992- ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ 2.1 Συνταξιοδοτικό καθεστώς Με το εδάφ. α' της παρ. 2 του άρθρου 21 του ν. 2084/92, που σας κοινοποιείται, ορίζεται ότι, οι, ασφαλισμένοι και συνταξιούχοι στους καταργούμενους κλάδους Σύνταξης και Ασθένειας του ΤΑΚΕ κατά την 31/1.2/1392, θα εξακολουθούν να διέπονται από τη νομοθεσία που ισχύει γι αυτούς και τα μέλη των οικογενειών τους. Δηλαδή, για όσους έφεραν ή απέκτησαν τις ανωτέρω ιδιότητες (ασφ/νουσυνταξιούχου) μέχρι 31/12/1992, ως προς τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης, τα όρια ηλικίας, το χρόνο ασφάλισης, την αναγνώριση των προϋπηρεσιών τους, κ.λπ. ισχύουν οι καταστατικές διατάξεις του ΤΑΚΕ, όπως αυτές ισχύουν κατά την ανωτέρω ημερομηνία για τους ίδιους και τα μέλη των οικογενειών τους 2.2. Δυνατότητα ή μη παράλληλης ασφάλισης Για την εφαρμογή των διατάξεων της παράλληλης ασφάλισης ή όχι στους ανώτεροι, πρέπει να διακρίνουμε τους ασφαλισμένους του ΤΑΚΕ στους ιερωμένους και στα υπόλοιπα πρόσωπα που ασφαλίζονταν σαυτό. 2. 2. α Ιερωμένοι Για τους ιερωμένους που την 31/12/1992 ήταν ασφ/νοι του ΤΑΚΕ, τη δυνατότητα ή όχι παράλληλης ασφάλισης προβλέπει η διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 4 του αν. ν 1846/51, σύμφωνα με το περιεχόμενο της οποίας οι ιερωμένοι που απασχολούνται σε Ιδρύματα όπου τελούνται τα της λατρείας των διαφόρων θρησκειών εξαιρούνται από την ασφάλιση του ΙΚΑ. Κατά την άποψη του Ιδρύματος, που ισχύει και σήμερα, η συγκεκριμένη διάταξη πραγματεύεται κατά τρόπο ειδικό την εξαίρεση των ιερωμένων από την ασφάλιση του ΙΚΑ και καθιερώνει παντελή εξαίρεση τους, τόσο για την υπηρεσία τους με την ιδιότητα του ιερωμένου, όσο και για κάθε άλλη με αμοιβή παράλληλη απασχόληση, σε άλλο τομέα από εκείνον των εκκλησιαστικών και γενικότερα των θρησκευτικών καθηκόντων τους (π.χ καθηγητές, διδάσκαλοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου σε σχολεία). Αιτιολογικός λόγος της άποψης αυτής είναι, ότι,αν ο νομοθέτης ήθελε να εξαιρέσει τους Ιερωμένους, επειδή αυτοί ασφαλίζονται σε Ειδικό Ταμείο (ΤΑΚΕ), δεν ήταν ανάγκη να θεσπίσει την ανωτέρω ειδική διάταξη, αφού :

- 3-1ον Για την εξαίρεση των προσώπων, που ασφαλίζονται σε Ειδικά Ταμεία κύριας ασφάλισης, είτε ως μισθωτοί είτε ως ελεύθεροι επαγγελματίες είτε λόγω ιδιότητας, προβλέπουν οι διατάξεις της περιόδου β' της παρ. 1 του άρθρου 5 του αν. ν. 1846/51, όπως αυτές ερμηνεύτηκαν αυθεντικά με αυτές της παρ. 2 του άρθρου 33 του ν. δ/τος 2698/1953 και συμπληρώθηκαν με την προσθήκη των διατάξεων της παρ. 4 του άρθρου 2 του ν. 825/1978 και 2ον Δεν ασκούν επάγγελμα, που απαιτεί η νομοθεσία για την ασφάλιση στο ΙΚΑ, αλλά λειτούργημα και, κατά συνέπεια, και χωρίς τη ρητή εξαίρεση από το νόμο είναι αμφίβολο αν θα ασφαλίζονταν στο ΙΚΑ. Διαφορετικά αντιμετωπίζεται, κατά την άποψη της υπηρεσίας μας, μόνο η περίπτωση εκείνη που, παρά το γεγονός ότι κάποιος έχει την ιδιότητα του ιερωμένου, δεν ασκεί τα καθήκοντα του και ως εκ τούτου δεν ασφαλίζεται στο ΤΑΚΕ, αλλά απασχολείται σε εργασία ασφαλιστέα στο ΙΚΑ. Σαυτή την περίπτωση, η ασφάλιση στο ΙΚΑ είναι υποχρεωτική, επειδή δεν πρόκειται για παράλληλη εργασία, ώστε να τεθεί θέμα παράλληλης ασφάλισης, αλλά για παροχή μιας και μόνο εργασίας που ασφαλίζεται στο ΙΚΑ. 2.2.β Λοιπά πρόσωπα που ασφαλίζονταν στο ΤΑΚΕ Εκτός από τους Ιερωμένους που ασφαλίζονταν υποχρεωτικά στο ΤΑΚΕ, εφόσον βέβαια υπηρετούσαν στην Ορθόδοξο Εκκλησία της Ελλάδος και ήταν τοποθετημένοι σε οργανικές θέσεις, το ΤΑΚΕ ασφάλιζε και το μόνιμο προσωπικό του Ταμείου, το υπαλληλικό προσωπικό των Ιερών Μητροπόλεων, τους τακτικούς υπαλλήλους της Αποστολικής Διακονίας και τον Νοσηλευτικού Ιδρύματος της Εκκλησίας της Ελλάδος μέχρι της εντάξεως του στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) και τους απασχολούμενους αποκλειστικώς ως ιεροψάλτες σε πόλεις άνω των 10.000 κατοίκων, εφόσον έχουν τοποθετηθεί από τον οικείο Αρχιερέα. Για τους ανωτέρω είναι προφανές ότι δε γίνεται καμία αναφορά στις διατάξεις της παρ. 2 του όρθρου 4 του αν, ν 1846/51, επομένως όσα προεκτέθηκαν για τους ιερωμένους δεν τους αφορούν. Αντίθετα, γιαυτούς είναι φυσικό να ισχύουν οι διατάξεις της περιόδου β' της παρ. 1 του άρθρου 5 του αν. ν 1846/51, όπως ερμηνεύτηκαν αυθεντικά με την παρ. 2 του άρθρου 33 του ν. δ/τος 2698/53 και συμπληρώθηκαν με τις διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου 2. V: 825/78. Δηλαδή, οι διατάξεις των άσφ/νων σε Ειδικά Ταμεία και της παράλληλης ασφάλισης, εφόσον βέβαια συντρέχει περίπτωση για την εφαρμογή τους. (Εγκ. 116/56,13/79) 3.1 Συνταξιοδοτικό καθεστώς 3. ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΟΣΩΝ ΑΠΟΚΤΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΣΦ/ΝΟΥ ΣΤΟ ΤΑΚΕ ΑΠΟ 1/1/93 ΚΑΙ ΕΦΕΞΗΣ - ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ. Με την παρ. 3 του ίδιου ως ανωτέρω άρθρου και νόμου, ορίζεται ότι, για τα πρόσωπα που αποκτούν την ιδιότητα αυτών που ασφαλίζονταν στο

-4- ΤΑΚΕ από 1/1/1993 και μετά, εφαρμόζονται ανάλογα οι διατάξεις που ισχύουν για τους πολιτικούς υπάλληλους που προσλαμβάνονται στο Δημόσιο από την ίδια ημερομηνία, καθώς και για τις οικογένειες τους, με εξαίρεση το όριο ηλικίας των κληρικών το οποίο εξακολουθεί να είναι το εβδομηκοστό (70ό) έτος. Ισχύει, δηλαδή, γι αυτούς η συνταξιοδοτική νομοθεσία του Δημοσίου. Εξυπακούεται, βέβαια, ότι τα ανωτέρω αφορούν τους τακτικούς υπαλλήλους που απέκτησαν την ιδιότητα του ασφ/νου του ΤΑΚΕ από 1/1/93 και μετά και όχι και το έκτακτο προσωπικό. Το τελευταίο δε θα υπαχθεί στη συνταξιοδότηση του δημοσίου, αλλά στον οικείο φορέα ασφάλισης που ισχύει για την ειδικότατα τους (ΙΚΑ.κ.λ.π). 3.2 Δυνατότητα ή μη παράλληλης ασφάλισης. Η εφαρμογή της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας του δημοσίου σαυτούς που αποκτούν την ιδιότητα του ασφ/νου του ΤΑΚΕ από 1/1/1993 και μετά, έχει άμεσες συνέπειες στο θέμα της παράλληλης ασφάλισης στο ΙΚΑ, τόσο των ιερωμένων όσο και των υπολοίπων προσώπων. Πρέπει όμως και αυτούς να τους διακρίνουμε σε ιερωμένους και στα υπόλοιπα πρόσωπα που ασφαλίζονταν στο ΤΑΚΕ. 3.2.α. Ιερωμένοι Για τους Ιερωμένους της κατηγορίας αυτής, όσον αφορά την εξαίρεση τους από την παράλληλη ασφ/ση, εκτός των διατάξεων της παρ. 2 του άρθρου 4 του αν.ν. 1846/51, που θεωρούμε ότι εξακολουθούν να ισχύουν, ουσιαστική εφαρμογή έχουν πλέον οι διατάξεις του άρθρου 3 του αν.ν. 1846/51. Σύμφωνα με το περιεχόμενο του άρθρου αυτού, εξαιρούνται από την ασφάλιση του ΙΚΑ τα πρόσωπα εκείνα που παρέχουν, είτε αποκλειστικά είτε όχι, εργασία ο χρόνος της οποίας υπολογίζεται ως συντάξιμος κατά τις διατάξεις της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας που ισχύει κάθε φορά για το Δημόσιο. Κατά την άποψη της υπηρεσίας μας και τη νομολογία των δικαστηρίων, σκοπός της ανωτέρω διάταξης είναι να αποκλείσει, όχι μόνο την υπαγωγή στην υποχρεωτική ασφάλιση του ΙΚΑ κάποιου προσώπου, κατά το χρόνο που αυτό έχει ήδη από το νόμο συνταξιοδοτικό δικαίωμα κατά τις διατάξεις της δημοσιοϋπαλληλικής νομοθεσίας (π.χ. τακτικός-μόνιμος) και που παρέχει κατά το αυτό χρονικό διάστημα παράλληλα προς τη συντάξιμη δημόσια υπηρεσία και άλλη διάφορη προς άλλη εργοδότη εξαρτημένη εργασία, αλλά έχει σκοπό να αποκλείσει οπό την ασφάλιση αυτού (ΙΚΑ) και κάθε χρονικό διάστημα, που αναγνωρίστηκε οποτεδήποτε και με οποιοδήποτε τρόπο και υπολογίστηκε ως συντάξιμο κατά τη νομοθεσία που διέπει τις συντάξεις του Δημοσίου. Στη δεύτερη περίπτωση, επέρχεται ανατροπή του ασφ/κού δεσμού, που είχε δημιουργηθεί με το Ίδρυμα. Τότε, η ασφάλιση που χώρεσε νόμιμα στο ΙΚΑ, ακυρώνεται και κανένα δικαίωμα δε δημιουργείται, εκτός από αυτό της

επιστροφής των εισφορών του κλάδου Σύνταξης, εφόσον βεβαίως δεν έχει παραγραφεί η αξίωσή τους. Αυτό γιατί δεν υφίσταται πεδίο εφαρμογής της αρχής της τυπικής ασφάλισης, η οποία υποχωρεί και δεν ισχύει προ της ειδικής νομοθετικής ρύθμισης περί του αντιθέτου. 3.2.β.Λοιπά πρόσωπα πού ασφαλίζονταν στο ΤΑΚΕ Για τα υπόλοιπα πρόσωπα πού ασφαλίζονταν στο ΤΑΚΕ και απέκτησαν την ιδιότητα του άσφ/νου αυτού από 1/1/93 και μετά, δεν ισχύουν πλέον οι διατάξεις που αναφέρονται στους ασφ/νους σε Ειδικά Ταμεία ούτε υπάρχει δυνατότητα παράλληλης ασφάλισης, για παράλληλη εργασία προς άλλο εργοδότη. Γιαυτούς ισχύουν πλέον αποκλειστικά οι διατάξεις του άρθρου 3 του αν. ν. 1846/51, όπως εννοιολογικά αναπτύχθηκε ανωτέρω στην παρ. 3.2α 3.3.Εφαρμογη άρθρου 3 αν.ν. 1846/51 σε παλαιούς και νέους ασφ/νους. Όσοι απέκτησαν την ιδιότητα του προσώπου που ασφαλίζονταν στο ΤΑΚΕ από 1/1/93 και μετά, μπορεί να είναι είτε παλαιοί είτε νέοι ασφ/νοι. Είναι ενδεχόμενο δηλαδή, κάποιοι από τους ανωτέρω, πριν από την απόκτηση της ιδιότητας του ασφ/νου του ΤΑΚΕ, να παρείχαν εργασία ή να είχαν κάποια άλλη ιδιότητα και να είχαν ασφαλιστεί σε κάποιον ασφ/κό φορέα μέχρι 31/12/1992, οπότε είναι παλαιοί ασφ/νοι, διαφορετικά πρόκειται για νέους ασφ/νους. Η εφαρμογή του άρθρου 3, όπως αναπτύχθηκε ανωτέρω (παρ. 3.2), ισχύει τόσο για τους παλαιούς όσο και για τους νέους ασφ/νους που απέκτησαν την ιδιότητα του ασφ/νου του ΤΑΚΕ από 1/1/1993 και μετά. Αυτό γιατί, δυνατότητα επιλογής φορέα ασφ/σης, έχουν οι νεοασφαλισμένοι εκείνοι για τους οποίους συντρέχουν οι προϋποθέσεις για υποχρεωτική ασφ/ση σε περισσότερους από ένα φορείς, λόγω ιδιότητας και παράλληλης απασχόλησης τους ως μισθωτών ή λόγω διπλής απασχόλησης με διαφορετικούς φορείς ασφάλισης για κάθε μία από αυτές, ενώ στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις υποχρεωτικής ασφ/σης, αντίθετα μάλιστα υπάρχουν προϋποθέσεις εξαίρεσης τους. Σημειώνουμε ότι, όταν πρόκειται για περιπτώσεις αναγνώρισης, από το Δημόσιο, του χρόνου που είχαν στην ασφ/ση του 1ΚΑ οι έκτακτοι, ημερομίσθιοι και με σύμβαση υπάλληλοι του, κατά την απονομή σαυτούς σύνταξης, δεν εφαρμόζεται το άρθρο 3 του αν.ν. 1846/51 αλλά, το άρθρο 9 παρ. 1 και 2 του ν.δ/τος 4202/61 που περιέχεται στο άρθρο 51 του ανωτέρω αναγκαστικού νόμου (Εγκ. 113/71,42/72). 4.ΣΥΡΡΟΗ ΜΙΣΘΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ-ΣΥΝΤΑΕΙΜΟΣ ΧΡΟΝΟΣ Με το δεύτερο εδάφιο της παρ. 11 του άρθρου 21 του ν. 2084/92 ορίζεται ότι, οι περιορισμοί των παρ. 8 έως 13 του άρθρου 58 του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων, που αναφέρονται, μεταξύ άλλων, στη συρροή μισθού και συντάξεων, καθώς και στο συντάξιμο του χρόνου απασχόλησης όσων είναι συνταξιούχοι του δημοσίου ή του ευρύτερου δημόσιου

-6- τομέα και απασχολούνται σαυτόν, δεν έχουν εφαρμογή για τους ασφ/νους και συνταξιούχους του ΤΑΚΕ, εφόσον έχουν ασφαλιστεί ή συνταξιοδοτηθεί από αυτό μέχρι 31/12/1932, καθώς και για τα μέλη των οικογενειών τους. Σύμφωνα με τη διάταξη αυτή, και για όσους περιοριστικά ορίζει, δεν έχουν εφαρμογή οι οδηγίες των εγκυκλίων 158/1983, 42/1985, 136/1987, 29/1988,79/1988, 94/1993, 5/1995 και 87/1995. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε, ότι τα ανωτέρω δεν έχουν αναδρομική εφαρμογή, εφόσον στη διάταξη δεν ορίζεται κάτι τέτοιο, επομένως ισχύουν από την ημερομηνία δημοσίευσης του ν. 2084/92 (7.10.1992) και μετά. Εξυπακούεται ότι, μέχρι την ημερομηνία αυτή, ίσχυαν και γιαυτους οι διατάξεις που περιέχονται στις ανωτέρω εγκυκλίους. Σύμφωνα με το περιεχόμενο αυτών, για να είναι συντάξιμος ο χρόνος απασχόλησης τους, ως συνταξιούχων του δημοσίου ή του ευρύτερου δημόσιου τομέα που απασχολούνται στο δημόσιο ή στον τομέα αυτόν, έπρεπε να αναστείλουν την καταβολή της σύνταξης τοις και να περιοριστούν στη λήψη μόνο των αποδοχών της θέσης τους, εκτός εάν η σύνταξη τους είναι προσωπική (τιμητική) ή πολεμική ή γενικά στρατιωτική λόγω παθήσεως στην υπηρεσία και ένεκα αυτής ή εξομοιούμενη προς πολεμική. Παραδείγματα 1ο Ιερέας, συνταξιούχος του ΤΑΚΕ, που έχει συνταξιοδοτηθεί μέχρι την 31/12/1992 και απασχολείται με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου και λαμβάνει συγχρόνως την σύνταξη και τις αποδοχές της εν ενεργεία θέσης του. α)για την απασχόληση του από 7/10/92 (ημερ. ισχύος του Ν. 2084/92) και μετά, ασφαλίζεται υποχρεωτικά στο ΙΚΑ, καταβάλει εισφορές και για τον κλάδο σύνταξης και ο χρόνος της εργασίας του, ως εκπαιδευτικού, αναγνωρίζεται; είναι) συντάξιμος στο ΙΚΑ. β)για την απασχόληση του μέχρι 6/10/92, για να είναι συντάξιμος ο χρόνος του έπρεπε να είχε αναστείλει την καταβολή της σύνταξης του, διαφορετικά εξαιρούνταν από την ασφάλιση του κλάδου σύνταξης και βέβαια δεν κατέβαλε και εισφορές γιαυτόν, αφού για την καταβολή των εισφορών προέβλεψε ο Ν. 2320/1995 που δημοσιεύτηκε 22.6.1995. 2ο Ιερέας εν ενεργεία, ασφ/νος του ΤΑΚΕ κατά την 31/12/92 αποκτά την ιδιότητα του συνταξιούχου μετά την 1/1/1993 και ως συνταξιούχος απασχολείται ως εκπαιδευτικός στο δημόσιο με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου και λαμβάνει συγχρόνως τη σύνταξη του και τις αποδοχές της εν ενεργεία θέσης του. Ασφαλίζεται υποχρεωτικά στο ΙΚΑ, καταβάλει εισφορές και για τον κλάδο σύνταξης και ο χρόνος της εργασίας του, ως εκπαιδευτικού, αναγνωρίζεται (είναι) συντάξιμος στο ΙΚΑ. Εάν στο ανωτέρω παράδειγμα, την εργασία του εκπαιδευτικού την είχε συγχρόνως με την εργασία του ιερέα, τότε για την ασφάλιση του πριν καταστεί συνταξιούχος, ισχύουν όσα προεκτέθηκαν στο κεφ. 2.2.α, αφού αυτός την 31/12/92 είχε την ιδιότητα του ασφ/νου.

-7-3ο Κάποιος απέκτησε την ιδιότητα του Ιερέα μετά την 1/1/1933 και συνταξιοδοτήθηκε πλέον από το Δημόσιο μετά την ανωτέρω ημερομηνία. Μετά την απόκτηση της ιδιότητας του συνταξιούχου εργάζεται ως εκπαιδευτικός στο Δημόσιο ως ανωτέρω. Για την εργασία του εκπαιδευτικού δεν ασφαλίζεται, δεν καταβάλει εισφορές για τον κλάδο σύνταξης και ο χρόνος δεν είναι συντάξιμος από το ΙΚΑ. Από 22/6/1995 όμως για την εργασία του εκπαιδευτικού, καταβάλει εισφορές για τον κλάδο σύνταξης ο χρόνος της εργασίας του όμως δεν είναι συντάξιμος (εγκ. 87/95). Και στις δύο περιπτώσεις ο χρόνος θα είναι συντάξιμος αν αναστείλει την καταβολή της σύνταξης και λαμβάνει μόνο τις αποδοχές της εν ενεργεία θέσης του ή αν επιστρέψει τα ποσά των συντάξεων που έλαβε. Εάν στο ανωτέρω παράδειγμα, την εργασία του εκπαιδευτικού την είχε και πριν τη συνταξιοδότηση, τότε για την ασφάλιση του πριν καταστεί συνταξιούχος, ισχύουν όσα προεκτέθηκαν στο κεφ. 3.2.α, αφού αυτός απέκτησε την ιδιότητα του ασφ/νου του ΤΑΚΕ από 1/1/93 και μετά. Στα ανωτέρω παραδείγματα, αντί του Ιερέα, θα μπορούσε να είναι και οποιοδήποτε άλλο από τα πρόσωπα που ασφάλιζε το ΤΑΚΕ, αφού αυτά παρείχαν εργασία στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και ως συνταξιούχοι είναι συνταξιούχοι του τομέα αυτού ή του Δημοσίου αν απέκτησαν την ιδιότητα από 1/1/93 και μετά. Η μόνη διαφορά που θα προκύψει, είναι, στα παραδείγματα 2ο και 3ο, εάν παρείχαν εργασία πριν καταστούν συνταξιούχοι. Γιαυτούς θα ισχύουν όσα προεκτέθηκαν στο κεφ. 2.2.β και 3.2.β αντιστοίχως. Από τα ανωτέρω γίνεται σαφές ότι για τους ιερείς συνταξιούχους του ΤΑΚΕ μέχρι 31/12/92 που απασχολούνται ως έκτακτοι εκπαιδευτικοί στο Δημόσιο θα προκύψει θέμα αναδρομικής ασφάλισης τους στον κλάδο Σύνταξης του ΙΚΑ για απασχολήσεις από 7/10/1992 και μέχρι 21/6/1995, αν αυτοί δεν είχαν αναστείλει την καταβολή της σύνταξης τους και δεν είχαν περιοριστεί στη λήψη μόνο των αποδοχών του εκπαιδευτικού. Για την υλοποίηση της ανωτέρω ασφάλισης πρέπει να καταβληθούν ασφ/κές εισφορές οι οποίες θα είναι απαλλαγμένες από πρόσθετα τέλη αν καταβληθούν μέχρι 30/6/1997. Επίσης γίνεται σαφές ότι για το χρονικό διάστημα από 22/6/1995 και μετά έχουν καταβληθεί ασφ/κές εισφορές για τον κλάδο Σύνταξης πλην όμως η απεικόνιση της έχει γίνει με ένσημα ασθενείας. Για τη μετατροπή της ασφ/σης αυτής σε μικτή, ώστε να θεωρείται συντάξιμος ο χρόνος, πρέπει να εκδοθεί απόφαση Δ/ντή. Εξυπακούεται βέβαια ότι δεν θα καταβληθούν εκ νέου εισφορές.

-8- Τελειώνοντας, σημειώνουμε ότι, οι ανωτέρω οδηγίες κρίθηκαν αναγκαίες τόσο από την αλλαγή του νομοθετικού καθεστώτος, με την κατάργηση του ΤΑΚΕ, κυρίως όμως από το γεγονός ότι, εδώ και αρκετά χρόνια, έχει λάβει μεγάλη έκταση η απασχόληση των ιερέων, ως καθηγητών, σε δημόσια και ιδιωτικά σχολεία. Ακριβές Αντίγραφο Η ΤΜΗΜ/ΧΗΣ ΔΙΕΚ/ΣΗΣ & ΠΡΩΤ/ΛΟΥ Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΠΟΥΛΙΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΤΑΘΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ