ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

1. ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Βρυξέλλες, 2.3.2017 COM(2017) 104 final ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ σχετικά με τη διεθνή μεταχείριση των κεντρικών τραπεζών και των δημόσιων φορέων που διαχειρίζονται δημόσιο χρέος όσον αφορά τις συναλλαγές εξωχρηματιστηριακών παραγώγων EL EL

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Ο κανονισμός για τα εξωχρηματιστηριακά παράγωγα, τους κεντρικούς αντισυμβαλλομένους και τα αρχεία καταγραφής συναλλαγών (εφεξής κανονισμός EMIR), της 4ης Ιουλίου 2012, απαιτεί, μεταξύ άλλων, τον κεντρικό συμψηφισμό όλων των τυποποιημένων συμβάσεων εξωχρηματιστηριακών παραγώγων, την αναφορά όλων των συμβάσεων παραγώγων στα αρχεία καταγραφής συναλλαγών και την εφαρμογή των τεχνικών μετριασμού του κινδύνου για τις εν λόγω συναλλαγές που δεν εκκαθαρίζονται κεντρικά. Σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 4 του κανονισμού EMIR, οι κεντρικές τράπεζες της Ένωσης και οι δημόσιοι φορείς της Ένωσης που είναι επιφορτισμένοι με τη διαχείριση του δημόσιου χρέους ή που παρεμβαίνουν στη διαχείρισή του εξαιρούνται από τον EMIR και συνεπώς δεν υπόκεινται στις εν λόγω υποχρεώσεις. Σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 6 του κανονισμού EMIR, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξουσιοδοτείται να τροποποιεί τον κατάλογο των εξαιρούμενων οντοτήτων με κατ εξουσιοδότηση πράξη αν καταλήξει στο συμπέρασμα, αφού προβεί σε ανάλυση της διεθνούς μεταχείρισης των κεντρικών τραπεζών και των δημόσιων φορέων που διαχειρίζονται δημόσιο χρέος στο νομικό πλαίσιο άλλων δικαιοδοσιών και ενημερώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με τα αποτελέσματα, ότι είναι αναγκαίο να εξαιρεθούν οι νομισματικές αρμοδιότητες των εν λόγω κεντρικών τραπεζών τρίτων χωρών από την υποχρέωση εκκαθάρισης και αναφοράς. 2. Η ΠΡΩΤΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ Η Επιτροπή προέβη στην πρώτη επανεξέταση του νομικού πλαισίου των εξωχρηματιστηριακών παραγώγων στην Ιαπωνία, την Ελβετία, τις ΗΠΑ, την Αυστραλία, τον Καναδά και το Χονγκ Κονγκ το 2013. Στις 22 Μαρτίου 2013, η Επιτροπή ενέκρινε έκθεση 1 που καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το νομοθετικό πλαίσιο της Ιαπωνίας και των Ηνωμένων Πολιτειών πληρούν τις προϋποθέσεις προκειμένου οι κεντρικές τράπεζες και οι δημόσιοι φορείς που είναι αρμόδιοι για τη διαχείριση του δημόσιου χρέους σε αυτές τις δύο χώρες να εξαιρεθούν από ορισμένες απαιτήσεις του κανονισμού EMIR. Στη συνέχεια, προστέθηκαν στον κατάλογο των εξαιρούμενων οντοτήτων του άρθρου 1 παράγραφος 4 του κανονισμού EMIR με τον κατ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1002/2013 2. Όσον αφορά το νομοθετικό πλαίσιο στις υπόλοιπες τέσσερις περιοχές δικαιοδοσίας θεωρήθηκε ότι δεν είχε σημειωθεί επαρκής πρόοδος ώστε οι κεντρικές τους τράπεζες και οι φορείς διαχείρισης δημόσιου χρέους να συμπεριληφθούν στον κατάλογο των εξαιρούμενων φορέων. Ωστόσο, η έκθεση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Επιτροπή «θα παρακολουθεί και θα υποβάλει έκθεση σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις» όταν οριστικοποιηθούν οι κανόνες τους. 3. Η ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ Η τρέχουσα αξιολόγηση περιλαμβάνει τις τέσσερις περιοχές δικαιοδοσίας που περιλαμβάνονταν στην πρώτη αξιολόγηση, αλλά δεν συνιστάτο η εξαίρεσή τους τη δεδομένη 1 COM(2013) 158 της 22.3.2003 2 ΚΑΤ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) αριθ. 1002/2013 της Επιτροπής, της 12ης Ιουλίου 2013, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τα εξωχρηματιστηριακά παράγωγα, τους κεντρικούς αντισυμβαλλομένους και τα αρχεία καταγραφής συναλλαγών όσον αφορά τον κατάλογο των εξαιρούμενων φορέων (ΕΕ L 279 της 19.10.2013, σ. 2) 2

χρονική στιγμή, καθώς και δύο άλλες χώρες (Μεξικό και Σιγκαπούρη) που ζήτησαν τη διενέργεια αξιολόγησης. Η αξιολόγηση βασίζεται σε πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν απευθείας από τις υπό αξιολόγηση χώρες και εξετάζει δύο συγκεκριμένες πτυχές των εν λόγω πλαισίων: i) την πρόοδο που σημειώθηκε όσον αφορά την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων στις αγορές εξωχρηματιστηριακών παραγώγων, όπως συμφωνήθηκε στη σύνοδο κορυφής της G20 το 2009 στο Πίτσμπουργκ ii) τη μεταχείριση των κεντρικών τραπεζών και των δημόσιων φορέων που διαχειρίζονται το δημόσιο χρέος ή παρεμβαίνουν στη διαχείρισή του στο πλαίσιο των σχετικών νομικών πλαισίων σε αυτές τις περιοχές δικαιοδοσίας, καθώς και των προτύπων διαχείρισης κινδύνου που εφαρμόζονται στις συναλλαγές σε παράγωγα στις οποίες προβαίνουν οι εν λόγω φορείς. Από την ανάλυση προκύπτει ότι έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος σε όλες τις υπό αξιολόγηση περιοχές δικαιοδοσίας όσον αφορά την έγκριση και εφαρμογή μεταρρυθμίσεων των εξωχρηματιστηριακών παραγώγων. Επιπλέον, και οι έξι αντιμετώπισαν το ζήτημα της δυνατότητας εφαρμογής των διαφόρων απαιτήσεων στις κεντρικές τράπεζες και τους δημόσιους φορείς που είναι επιφορτισμένοι με τη διαχείριση του δημόσιου χρέους ή που παρεμβαίνουν στη διαχείρισή του. 4. ΠΡΟΟΔΟΣ ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΓΟΡΩΝ ΕΞΩΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ 4.1. Αυστραλία Η εφαρμογή της υποχρεωτικής εκκαθάρισης, αναφοράς ή διαπραγμάτευσης σε οργανωμένη πλατφόρμα στην Αυστραλία αποτελεί διαδικασία σε δύο στάδια: πρώτα εκδίδεται απόφαση του αρμόδιου υπουργού σχετικά με το αν οι απαιτήσεις αυτές πρέπει να εφαρμόζονται σε ορισμένες κατηγορίες εξωχρηματιστηριακών παραγώγων, και στη συνέχεια εκδίδονται εκτελεστικοί κανονισμοί και κανόνες από την Επιτροπή Κινητών Αξιών και Επενδύσεων της Αυστραλίας (Australian Securities and Investments Commission - ASIC). Τεχνικές μετριασμού του κινδύνου για τα εξωχρηματιστηριακά παράγωγα που δεν συμψηφίζονται μέσω κεντρικού αντισυμβαλλομένου υλοποιούνται από την Αρχή Προληπτικής Ρύθμισης της Αυστραλίας (Australian Prudential Regulation Authority APRA). Οι κανονισμοί της Αυστραλίας με τους οποίους τίθεται σε εφαρμογή η υποχρεωτική κεντρική εκκαθάριση προβλέπονται στον κανονισμό για την τροποποίηση του νόμου περί εταιρειών (κεντρική εκκαθάριση και μονόπλευρη αναφορά) (Corporations Amendment (Central Clearing and Single-Sided Reporting) Regulation) του 2015. Με τον κανονισμό εφαρμόζεται η κεντρική εκκαθάριση καθορισμένων κατηγοριών εξωχρηματιστηριακών παραγώγων επί επιτοκίων για μικρό αριθμό μεγάλων εγχώριων και αλλοδαπών τραπεζών που ενεργούν ως διαπραγματευτές στην αυστραλιανή αγορά εξωχρηματιστηριακών παραγώγων. Τον Δεκέμβριο του 2015 θεσπίστηκε με τους κανόνες για τις συναλλαγές παραγώγων της ASIC (εκκαθάριση) του 2015 η υποχρεωτική κεντρική εκκαθάριση των εξωχρηματιστηριακών παραγώγων επί επιτοκίων που εκφράζονται σε διάφορα νομίσματα. Οι υποχρεώσεις εκκαθάρισης άρχισαν να εφαρμόζονται τον Απρίλιο του 2016. 3

Οι κανόνες για τις συναλλαγές παραγώγων της ASIC (εκκαθάριση) του 2013, οι οποίοι τροποποιήθηκαν τον Φεβρουάριο του 2015, θεσπίζουν την υποχρέωση αναφοράς των συναλλαγών σε εξωχρηματιστηριακά παράγωγα. Η υποχρέωση αναφοράς καλύπτει επί του παρόντος όλες τις κατηγορίες παραγώγων περιουσιακών στοιχείων και είναι σε ισχύ από τον Δεκέμβριο του 2015. Το πρότυπο προληπτικής εποπτείας που απαιτεί τη χρήση τεχνικών μετριασμού του κινδύνου των μη εξωχρηματιστηριακών παραγώγων που δεν εκκαθαρίζονται κεντρικά δημοσιεύθηκε από την APRA τον Οκτώβριο του 2016. Ο κανόνας προβλέπει την εφαρμογή διαφόρων τεχνικών μετριασμού του κινδύνου: ταχεία επιβεβαίωση συναλλαγών, συμφωνία χαρτοφυλακίου, συμπίεση χαρτοφυλακίου, μέθοδοι επίλυσης διαφορών και ύπαρξη διαδικασιών για τον καθορισμό των αποτιμήσεων. Δεν έχει ακόμα οριστεί ημερομηνία έναρξης. 4.2. Καναδάς Η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων των αγορών εξωχρηματιστηριακών παραγώγων διαρθρώνεται σε δύο παράλληλους άξονες. Το Γραφείο του Επιθεωρητή Χρηματοπιστωτικών Ιδρυμάτων (Office of the Superintendent of Financial Institutions εφεξής OSFI), η καναδική ρυθμιστική αρχή προληπτικής εποπτείας, θέτει γενικές απαιτήσεις για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που υπόκεινται σε ρύθμιση σε ομοσπονδιακό επίπεδο (εφεξής FRFI) με κατευθυντήριες γραμμές. Στη συνέχεια, οι επαρχίες και τα εδάφη είναι αρμόδια για τη ρύθμιση των αγορών όσον αφορά τις συγκεκριμένες περιοχές δικαιοδοσίας τους. Ο φορέας «αρχές διαχείρισης κινητών αξιών του Καναδά» (εφεξής CSA), που είναι η κεντρική οργάνωση των ρυθμιστικών αρχών των αγορών κινητών αξιών των επαρχιών και των εδαφών του Καναδά, είναι υπεύθυνος για τον συντονισμό και την εναρμόνιση της ρύθμισης των καναδικών κεφαλαιαγορών. Αναπτύσσει κανονισμούς οι οποίοι στη συνέχεια εκδίδονται και υλοποιούνται από τις επαρχίες. Η υποχρέωση εκκαθάρισης εφαρμόζεται από όλες τις ρυθμιστικές αρχές κινητών αξιών των επαρχιών μέσω του προτεινόμενου εθνικού μέσου 94-101 «Υποχρεωτική εκκαθάριση παραγώγων μέσω κεντρικού αντισυμβαλλομένου» (Mandatory Central Counterparty Clearing of Derivatives) (προτεινόμενο μέσο NI 94-101) που ανέπτυξε η CSA και, σε ομοσπονδιακό επίπεδο, από το OSFI μέσω της κατευθυντήριας γραμμής B-7: Υγιείς πρακτικές για τα παράγωγα (Derivatives Sound Practices), η οποία τέθηκε σε ισχύ τον Δεκέμβριο του 2014. Σύμφωνα με την κατευθυντήρια γραμμή 7, τα FRFI αναμένεται να προβαίνουν σε κεντρική εκκαθάριση των τυποποιημένων παραγώγων, όταν αυτό είναι πρακτικώς εφικτό. Το προτεινόμενο μέσο NI 94-101 προβλέπει την υποχρεωτική κεντρική εκκαθάριση ορισμένων εξωχρηματιστηριακών παραγώγων και περιλαμβάνει κατάλογο των αντισυμβαλλομένων για τους οποίους ισχύει η υποχρέωση εκκαθάρισης. Ο τελικός κανόνας αναμένεται να εγκριθεί στις αρχές του 2017. Η υποχρέωση αναφοράς εφαρμόζεται σε επαρχιακό επίπεδο μέσω κανονισμών που εκδίδονται από τη ρυθμιστική αρχή κινητών αξιών κάθε επαρχίας. Υπάρχουν συγκεκριμένοι 4

κανονισμοί στο Οντάριο, στο Κεμπέκ και στη Μανιτόμπα. Σε όλες τις άλλες επαρχίες (περιοχές δικαιοδοσίας MI), η υποχρέωση αναφοράς εφαρμόζεται μέσω του πολυμερούς μέσου 96-101 «Αναφορά των αρχείων καταγραφής συναλλαγών και των δεδομένων για τα παράγωγα» (Trade Repositories and Derivatives Data Reporting) (MI 96-101). Οι κανόνες αναφοράς συναλλαγών είναι σε πλήρη ισχύ για όλες τις επαρχίες από τον Νοεμβρίου 2016. Τα επαρχιακά και πολυμερή μέσα είναι εναρμονισμένα σε μεγάλο βαθμό όσον αφορά την υποχρέωση αναφοράς, και απαιτούν την αναφορά των συναλλαγών στις οποίες συμμετέχει τουλάχιστον ένας τοπικός αντισυμβαλλόμενος. Σε ομοσπονδιακό επίπεδο, βάσει της κατευθυντήριας γραμμής B-7, τα FRFI υποχρεούνται να αναφέρουν τις συναλλαγές σύμφωνα με τους κανόνες αναφοράς που ισχύουν στην επαρχία στην οποία βρίσκεται η έδρα ή η κύρια εγκατάστασή τους. Σε ομοσπονδιακό επίπεδο, η κατευθυντήρια γραμμή B-7 του OSFI περιγράφει τις τεχνικές μετριασμού του κινδύνου για μη κεντρικώς εκκαθαριζόμενα παράγωγα, όπως εφαρμόζονται στα FRFI. Επιπλέον, η κατευθυντήρια γραμμή Ε-22 του OSFI «Απαιτήσεις περιθωρίου για μη κεντρικώς εκκαθαριζόμενα παράγωγα» (Margin Requirements for Non-Centrally Cleared Derivatives,), που τέθηκε σε ισχύ τον Σεπτέμβριο του 2016, πραγματεύεται ζητήματα όπως η επίλυση διαφορών και οι μεθοδολογίες αποτίμησης όσον αφορά τις απαιτήσεις περιθωρίου για μη κεντρικώς εκκαθαριζόμενα παράγωγα. Σε επαρχιακό επίπεδο, ο CSA αναπτύσσει επί του παρόντος κανόνα για την καταχώριση των διαπραγματευτών, με τον οποίο θα επιβληθούν τεχνικές μετριασμού του κινδύνου στους συμμετέχοντες στην αγορά παραγώγων. Ο κανόνας αναμένεται να δημοσιευθεί για διατύπωση παρατηρήσεων το 2017 και να τεθεί σε ισχύ το πρώτο εξάμηνο του 2018. 4.3. Χονγκ Κονγκ Το Χονγκ Κονγκ διαθέτει μια διαδικασία δύο σταδίων για την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων της αγοράς εξωχρηματιστηριακών παραγώγων. Το κανονιστικό πλαίσιο έχει θεσπιστεί με πρωτογενή νομοθεσία, συγκεκριμένα το (τροποποιητικό) διάταγμα για τις κινητές αξίες και τις προθεσμιακές πράξεις (Securities and Futures (Amendment) Ordinance) του 2014, το οποίο τροποποιεί το αρχικό διάταγμα για τις κινητές αξίες και τις προθεσμιακές πράξεις (Securities and Futures Ordinance - εφεξής SFO) του 2002. Ακολουθεί παράγωγη νομοθεσία (π.χ. κανόνες) που καθορίζει λεπτομερείς απαιτήσεις αναφοράς, εκκαθάρισης και διαπραγμάτευσης, η οποία καταρτίζεται από την Επιτροπή κινητών αξιών και προθεσμιακών πράξεων (Securities and Futures Commission - εφεξής SFC) με τη σύμφωνη γνώμη της Νομισματικής Αρχής του Χονγκ-Κονγκ (εφεξής HKMA), και μετά από διαβουλεύσεις με τον Υπουργό Οικονομικών. Το τροποποιητικό διάταγμα θεσπίζει υποχρέωση για την εκκαθάριση συναλλαγών σε εξωχρηματιστηριακά παράγωγα. Σύμφωνα με τις διατάξεις περί ανάθεσης αρμοδιοτήτων, συγκεκριμένες κατηγορίες προσώπων υποχρεούνται να εκκαθαρίζουν ορισμένες πράξεις εξωχρηματιστηριακών παραγώγων μέσω καθορισμένου κεντρικού αντισυμβαλλομένου σύμφωνα με τους κανόνες εκκαθάρισης. Η εφαρμογή αυτής της υποχρέωσης θα πραγματοποιηθεί σταδιακά. Οι κανόνες για την πρώτη φάση τέθηκαν σε ισχύ τον Σεπτέμβριο του 2016. 5

Το τροποποιητικό διάταγμα θεσπίζει επίσης την υποχρέωση αναφοράς. Τα καθορισμένα πρόσωπα πρέπει να αναφέρουν τις σχετικές συναλλαγές εξωχρηματιστηριακών παραγώγων στη HKMA σύμφωνα με τις απαιτήσεις που προβλέπονται στους κανόνες για την αναφορά. Η πρώτη φάση της υποβολής αναφορών εφαρμόζεται σε περιορισμένο αριθμό τύπων παραγώγων και σε ελαφρώς ευρύτερο αριθμό προσώπων σε σύγκριση με το πεδίο εφαρμογής της υποχρέωσης εκκαθάρισης 3. Οι κανόνες για τη δεύτερη φάση επεκτείνουν το πεδίο εφαρμογής ώστε να καλύπτονται και οι πέντε κατηγορίες στοιχείων ενεργητικού, καθώς και το εύρος των πληροφοριών που πρέπει να αναφέρονται για κάθε συναλλαγή. Το πεδίο εφαρμογής των προβλεπόμενων προσώπων παραμένει αμετάβλητο. Η δεύτερη φάση της υποβολής αναφορών θα ξεκινήσει τον Ιούλιο του 2017. Στο Χονγκ Κονγκ προβλέπονται δύο σύνολα προτύπων μετριασμού του κινδύνου. Το πρώτο, το οποίο θα αναπτυχθεί από την SFC, θα ισχύει μόνο για τις επιχειρήσεις που έχουν λάβει άδεια λειτουργίας από την SFC βάσει του SFO. Το 2017 θα πραγματοποιηθεί διαβούλευση με αντικείμενο τα σχέδια προτύπων. Το δεύτερο εκπονήθηκε από τη HKMA και ισχύει για τα ιδρύματα που έχουν λάβει άδεια λειτουργίας από τη HKMA δυνάμει του τραπεζικού διατάγματος (Banking Ordinance). Ο αρχικός στόχος ήταν η εφαρμογή των προτύπων αυτών να ξεκινήσει τον Σεπτέμβριο του 2016. Ωστόσο, τον Αύγουστο του 2016, η HKMA ανέβαλε την έναρξη εφαρμογής δεδομένων των παρόμοιων καθυστερήσεων που ανακοίνωσαν άλλες σημαντικές περιοχές δικαιοδοσίας. 4.4. Μεξικό Οι γενικοί κανόνες για τις συναλλαγές εξωχρηματιστηριακών παραγώγων καθορίζονται στους «Kανόνες για τη διενέργεια συναλλαγών παραγώγων» (Rules to carry out derivative transactions - εγκύκλιος 4/2012) που εκδόθηκαν από τη κεντρική τράπεζα του Μεξικού (Banco de México, BDM) τον Μάρτιο του 2012, με μεταγενέστερες τροποποιήσεις. Ορισμένοι ειδικοί κανόνες (π.χ. ενσωμάτωση των κεντρικών αντισυμβαλλομένων) εκδόθηκαν από κοινού από τη BDM, το Υπουργείο Οικονομικών (SHCP) και την Εθνική Επιτροπή τραπεζικού τομέα και κινητών αξιών (CNBV). Η εγκύκλιος 4/2012 ορίζει ότι οι τυποποιημένες συναλλαγές παραγώγων ανάμεσα σε τοπικές τράπεζες ή χρηματομεσιτικά γραφεία και ορισμένους άλλους φορείς (τοπικούς ή αλλοδαπούς) πρέπει να διακανονίζονται μέσω γραφείων εκκαθάρισης που έχουν συσταθεί σύμφωνα με τους κανόνες που εκδίδονται από κοινού από τη BdM, το SHCP και τη CNBV ή μέσω αλλοδαπών ιδρυμάτων που λειτουργούν ως κεντρικοί αντισυμβαλλόμενοι και αναγνωρίζονται από τη BdM. Η υποχρέωση εκκαθάρισης είναι σε ισχύ από τον Απρίλιο του 2016 για συναλλαγές μεταξύ τοπικών αντισυμβαλλομένων και από τον Νοέμβριο του 2016 για τις συναλλαγές που εκτελούνται μεταξύ τοπικού και αλλοδαπού αντισυμβαλλομένου. Με τις πρόσφατες τροποποιήσεις της εγκυκλίου 4/2012 θεσπίζονται κριτήρια προκειμένου τα εξωχρηματιστηριακά προϊόντα παραγώγων να προσδιορίζονται ως τυποποιημένα και συνεπώς να υπόκεινται σε απαιτήσεις κεντρικής εκκαθάρισης 3 Η υποχρέωση αναφοράς επεκτείνεται στους κεντρικούς αντισυμβαλλομένους. 6

Βάσει της εγκυκλίου 4/2012 οι περιφερειακές τράπεζες, οι χρηματιστηριακές εταιρείες, οι εταιρείες επενδύσεων και τα «sofomes» (χρηματοπιστωτικά ιδρύματα πολλαπλών σκοπών) υποχρεούνται να αναφέρουν τις συναλλαγές παραγώγων στη BdM. Βάσει επίσης των κανόνων που εκδίδονται από κοινού από τη BdM, το SHCP και τη CNBV οι τοπικοί κεντρικοί αντισυμβαλλόμενοι υποχρεούνται να τους υποβάλλουν όλες τις συμβάσεις που λαμβάνουν για εκκαθάριση ή τυχόν άλλες συναλλαγές που αναφέρονται σε οικειοθελή βάση. Η υποχρέωση αναφοράς στην BdM καλύπτει όλες τις κατηγορίες στοιχείων ενεργητικού, καθώς και αφενός τα εξωχρηματιστηριακά και αφετέρου τα χρηματιστηριακά παράγωγα. Ωστόσο, μόνο οι αντισυμβαλλόμενοι που είναι εγκατεστημένοι στο Μεξικό υπέχουν τη νομική υποχρέωση να διασφαλίζουν την αναφορά της συναλλαγής. Από τον Απρίλιο του 2016, οι τοπικές τράπεζες, οι χρηματιστηριακές εταιρείες, οι εταιρείες επενδύσεων, οι τελωνειακές αποθήκες και τα «sofomes» υποχρεούνται να θέτουν σε εφαρμογή τουλάχιστον τις ακόλουθες τεχνικές μετριασμού του κινδύνου όσον αφορά τις συναλλαγές εξωχρηματιστηριακών παραγώγων που δεν εκκαθαρίζονται κεντρικά: επιβεβαίωση, καθημερινή αποτίμηση, έλεγχο της συμφωνίας, μηχανισμούς επίλυσης των διαφορών και περιοδικές αξιολογήσεις αν θα συμμετέχουν στη συμπίεση χαρτοφυλακίου. Περαιτέρω κανονιστικές απαιτήσεις για τις τοπικές τράπεζες και τις χρηματιστηριακές εταιρείες όσον αφορά τον μετριασμό του κινδύνου των συναλλαγών τους ορίζονται στους «Κανόνες για τις τράπεζες» και τους «Κανόνες για τα χρηματομεσιτικά γραφεία», που έχουν εκδοθεί από τη CNBV. 4.5. Σιγκαπούρη Στο νομοθετικό πλαίσιο για τα εξωχρηματιστηριακά παράγωγα υπάρχουν δύο επίπεδα νομοθεσίας: η γενική νομοθεσία-πλαίσιο που θεσπίζει το Κοινοβούλιο και οι ειδικοί κανόνες που θεσπίζονται από τη Νομισματική Αρχή της Σιγκαπούρης (Monetary Authority of Singapore MAS). To μέρος VIb (συμβάσεις εκκαθάρισης και παραγώγων) του νόμου για τις κινητές αξίες και τις προθεσμιακές πράξεις (Securities and Futures Act SFA), που ισχύει από τον Νοέμβριο του 2012, θεσπίζει το αναγκαίο νομοθετικό πλαίσιο για την υποχρέωση εκκαθάρισης παραγώγων. Η MAS οριστικοποιεί επί του παρόντος τους κανονισμούς για την υποχρεωτική εκκαθάριση. Η έγκριση έχει προγραμματιστεί για το πρώτο εξάμηνο του 2017. Οι νέοι κανόνες θα απαιτούν την εκκαθάριση των συμφωνιών ανταλλαγής επιτοκίων που είναι εκφρασμένες σε δολάρια ΗΠΑ και δολάρια Σιγκαπούρης. Το νομοθετικό πλαίσιο για την υποχρέωση αναφοράς θεσπίστηκε με το μέρος VIA (Αναφορά των συμβάσεων παραγώγων) του SFA. Οι ειδικοί κανόνες για την υποβολή αναφορών περιλαμβάνονται στους κανονισμούς για τις κινητές αξίες και τις προθεσμιακές πράξεις (αναφορά των συμβάσεων παραγώγων) του 2013 (SF(RDC)R), οι οποίοι τέθηκαν σε ισχύ τον Οκτώβριο του 2013. Οι κανόνες προβλέπουν ότι ορισμένα «καθορισμένα πρόσωπα» αναφέρουν τις συναλλαγές παραγώγων επί επιτοκίου, πιστωτικών παραγώγων και παραγώγων σε συνάλλαγμα. Η απαίτηση αναφοράς ισχύει πλήρως από τον Νοέμβριο του 2015. 7

Οι κανόνες σχετικά με τις τεχνικές μετριασμού του κινδύνου είναι επί του παρόντος στο στάδιο της ολοκλήρωσης. Σύμφωνα με τους προτεινόμενους κανόνες, οι φορείς που έχουν λάβει άδεια λειτουργίας από τη MAS και δραστηριοποιούνται σε συμβάσεις εξωχρηματιστηριακών παραγώγων υποχρεούνται να εφαρμόζουν τις ακόλουθες τεχνικές μετριασμού του κινδύνου όσον αφορά τις μη εκκαθαρισμένες συναλλαγές τους σε εξωχρηματιστηριακά παράγωγα: επιβεβαίωση, διαδικασία επίλυσης των διαφορών, καθημερινή αποτίμηση, έλεγχο της συμφωνίας και συμπίεση χαρτοφυλακίου. Η MAS αναμένει ότι οι απαιτήσεις μετριασμού του κινδύνου θα τεθούν σε ισχύ το 2017. 4.6. Ελβετία Το κανονιστικό πλαίσιο για τις συναλλαγές εξωχρηματιστηριακών παραγώγων αποτελείται από μία βασική νομοθετική πράξη, τον νόμο για την υποδομή της ελβετικής χρηματοπιστωτικής αγοράς (Swiss Financial Market Infrastructure Act - FMIA), o οποίος προβλέπει κανόνες δεοντολογίας για τη διαπραγμάτευση παραγώγων, και από τα μετέπειτα εκτελεστικά διατάγματα, συγκεκριμένα το διάταγμα για την υποδομή της ελβετικής χρηματοπιστωτικής αγοράς (Swiss Financial Market Infrastructure Ordinance - FMIO), που ορίζουν λεπτομερώς συγκεκριμένους κανόνες και απαιτήσεις. Τόσο ο FMIA όσο και FMIO άρχισαν να ισχύουν τον Ιανουάριο του 2016. Ο FMIA και ο FMIO ρυθμίζουν την εκκαθάριση συναλλαγών σε εξωχρηματιστηριακά παράγωγα και θέτουν συγκεκριμένους κανόνες σχετικά με την υποχρέωση αυτή. Η υποχρέωση εκκαθάρισης καλύπτει καταρχήν όλες τις συναλλαγές εξωχρηματιστηριακών παραγώγων, με ορισμένες εξαιρέσεις για ορισμένους (κυρίως τους μικρότερους) αντισυμβαλλομένους. Η υποχρέωση αυτή επί του παρόντος εφαρμόζεται σταδιακά ανάλογα με τα είδη των συμβάσεων και των αντισυμβαλλομένων. Ο FMIA και ο FMIO προβλέπουν υποχρέωση αναφοράς όλων των συναλλαγών εξωχρηματιστηριακών παραγώγων και καθορίζουν τους σχετικούς κανόνες, μεταξύ άλλων εκείνους που περιγράφουν ποιος από τους συμβαλλομένους έχει την ευθύνη να αναφέρει τη συναλλαγή και ποιες πληροφορίες πρέπει να αναφέρονται. Οι κανόνες σχετικά με τη χρήση των τεχνικών μετριασμού του κινδύνου που απαιτούνται για τις συναλλαγές εξωχρηματιστηριακών παραγώγων που δεν εκκαθαρίζονται κεντρικά ορίζονται επίσης στον FMIA και τον FMIO. Το ελβετικό κανονιστικό πλαίσιο περιλαμβάνει απαιτήσεις για την έγκαιρη επιβεβαίωση των συναλλαγών, τη συμφωνία χαρτοφυλακίου, τη συμπίεση χαρτοφυλακίου και τις διαδικασίες επίλυσης διαφορών. 5. ΔΙΕΘΝΗΣ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ 5.1. Αυστραλία 8

Ο κανονισμός του 2015 ορίζει ότι δεν μπορούν να επιβληθούν υποχρεώσεις εκκαθάρισης όσον αφορά συναλλαγή παραγώγων σε πρόσωπο που δεν είναι αυστραλιανή ή αλλοδαπή οντότητα εκκαθάρισης σε σχέση με τη συναλλαγή. Επιπλέον, ο κανονισμός δεν επιτρέπει οι κανόνες για τις συναλλαγές παραγώγων να επιβάλλουν απαιτήσεις εκκαθάρισης σε μια σειρά αλλοδαπών δημόσιων φορέων συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, των κεντρικών τραπεζών και των φορέων δημόσιου χρέους. O κανονισμός του 2013 για την τροποποίηση του νόμου περί εταιρειών (συναλλαγές παραγώγων) («Corporations Amendment (Derivatives Transactions) Regulation») διευκρινίζει ότι η υποχρέωση αναφοράς συναλλαγών δεν μπορεί να επιβληθεί στους επονομαζόμενους «τελικούς χρήστες». Τούτο ουσιαστικά περιορίζει την εφαρμογή της υποχρέωσης αναφοράς στα αυστραλιανά ιδρύματα που δέχονται καταθέσεις, στα συστήματα εκκαθάρισης και διακανονισμού που έχουν λάβει άδεια λειτουργίας, σε όσους κατέχουν άδεια χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και στα πρόσωπα που παρέχουν χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες σχετικά με παράγωγα σε πελάτες χονδρικής στην Αυστραλία βάσει ειδικής εξαίρεσης αδειοδότησης που χορήγησαν οι αρχές της Αυστραλίας. Ως εκ τούτου, οι κεντρικές τράπεζες και οι δημόσιοι φορείς διαχείρισης του χρέους δεν υπόκεινται στην απαίτηση. Σύμφωνα με τις απαιτήσεις που θεσπίστηκαν πρόσφατα, οι τεχνικές μετριασμού του κινδύνου ισχύουν για τα ιδρύματα που υπόκεινται στον ρυθμιστικό έλεγχο της APRA στις συναλλαγές τους με καλυμμένους αντισυμβαλλομένους. Ο ορισμός των εν λόγω ιδρυμάτων δεν περιλαμβάνει τυχόν κεντρικές τράπεζες και δημόσιους φορείς που είναι επιφορτισμένοι με ή που παρεμβαίνουν στη διαχείριση του χρέους. Ο ορισμός του «καλυμμένου αντισυμβαλλομένου» με τη σειρά του αποκλείει τα κράτη, τις κεντρικές τράπεζες, τις πολυμερείς αναπτυξιακές τράπεζες, τους φορείς του δημοσίου τομέα και την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών. Ως εκ τούτου, οι απαιτήσεις μετριασμού του κινδύνου δεν ισχύουν για καμία κεντρική τράπεζα και κανένα φορέα διαχείρισης δημόσιου χρέους. 5.2. Καναδάς Η κατευθυντήρια γραμμή B-7 ισχύει μόνο για τα FRFI. Δεδομένου ότι οι κεντρικές τράπεζες και οι δημόσιοι φορείς διαχείρισης του χρέους δεν εμπίπτουν στον ορισμό αυτό, δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των κανόνων εκκαθάρισης του OFSI. Σε επαρχιακό επίπεδο, το προτεινόμενο NI 94-101 εξαιρεί ρητά τις συναλλαγές με ορισμένα ιδρύματα του Καναδά, καθώς και τις αλλοδαπές κεντρικές τράπεζες και τους αλλοδαπούς δημόσιους φορείς που ανήκουν εν όλω ή εν μέρει σε αλλοδαπό κράτος από την υποχρέωση εκκαθάρισης. Αναμένεται ότι οι ανωτέρω εξαιρέσεις θα παραμείνουν στο τελικό κανόνα. Ενώ δεν προβλέπεται ειδική εξαίρεση για τις αλλοδαπές κεντρικές τράπεζες ή τους αλλοδαπούς φορείς διαχείρισης δημόσιου χρέους από τους κανόνες αναφοράς συναλλαγών, 9

στην πράξη οι εν λόγω κανόνες απαιτούν οι συναλλαγές μεταξύ καναδικού αντισυμβαλλομένου και τυχόν αλλοδαπών δημόσιων φορέων να αναφέρονται μόνο από τον καναδικό αντισυμβαλλόμενο. Ως εκ τούτου, οι αλλοδαπές κεντρικές τράπεζες και όλοι οι δημόσιοι φορείς δεν υπόκεινται στην υποχρέωση αναφοράς. Όπως και με την υποχρέωση εκκαθάρισης, οι κατευθυντήριες γραμμές του OSFI εφαρμόζονται μόνο στα FRFI. Ως εκ τούτου, οι κεντρικές τράπεζες και όλοι οι δημόσιοι φορείς δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των κανόνων του OSFI σχετικά με τις τεχνικές μετριασμού του κινδύνου. Σε επαρχιακό επίπεδο, ο κανόνας για την καταχώριση προορίζεται για εφαρμογή μόνο στους διαπραγματευτές παραγώγων. Ως εκ τούτου, οι κεντρικές τράπεζες και οι δημόσιοι φορείς διαχείρισης του χρέους δεν εμπίπτουν επί του παρόντος στο πεδίο εφαρμογής του εν λόγω κανόνα. Παρόλο που ο κανόνας για την καταχώριση τελεί ακόμα υπό ολοκλήρωση, το πεδίο εφαρμογής του δεν αναμένεται να μεταβληθεί. 5.3. Χονγκ Κονγκ Η υποχρέωση εκκαθάρισης ισχύει για τις συναλλαγές συμφωνιών ανταλλαγής επιτοκίων (IRS) μεταξύ των σημαντικότερων διαπραγματευτών. Σε αυτούς περιλαμβάνονται, εντός του Χονγκ Κονγκ, τα ιδρύματα που έχουν λάβει άδεια λειτουργίας, οι χρηματιστές που έχουν λάβει έγκριση από τη HKMA βάσει του BO (AMB) ή οι επιχειρήσεις που έχουν λάβει άδεια λειτουργίας και έχουν φθάσει ένα ελάχιστο όριο εκκαθάρισης. Οι σημαντικότεροι διαπραγματευτές εκτός του Χονγκ Κονγκ προκαθορίζονται σε κατάλογο που δημοσιεύεται από τη SFC. Ο κατάλογος περιλαμβάνει οντότητες όπως τα εκκαθαριστικά μέλη των μεγαλύτερων κεντρικών αντισυμβαλλομένων συμφωνιών ανταλλαγής επιτοκίων σε ορισμένες αγορές ή παγκόσμιες συστημικά σημαντικές τράπεζες που δημοσιεύει το Συμβούλιο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Δεδομένου ότι οι αλλοδαπές κεντρικές τράπεζες και οι αλλοδαποί δημόσιοι φορείς διαχείρισης του χρέους δεν εμπίπτουν σε καμία από αυτές τις κατηγορίες, δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της υποχρέωσης εκκαθάρισης στο Χονγκ Κονγκ. Δεδομένου ότι η πρώτη φάση της υποχρέωσης αναφοράς ισχύει για σχεδόν το ίδιο εύρος φορέων με την υποχρέωση εκκαθάρισης, οι αλλοδαπές κεντρικές τράπεζες και οι αλλοδαποί φορείς διαχείρισης δημόσιου χρέους δεν υπόκεινται στην υποχρέωση αναφοράς. Παρόλο που η δεύτερη φάση επεκτείνει την εφαρμογή της απαίτησης αναφοράς και στις πέντε κατηγορίες στοιχείων ενεργητικού και αυξάνει τον όγκο των πληροφοριών που πρέπει να αναφέρονται, δεν τροποποιεί το εύρος των οντοτήτων που καλύπτονται από την υποχρέωση. Ως εκ τούτου, οι αλλοδαπές κεντρικές τράπεζες και οι αλλοδαποί φορείς διαχείρισης δημόσιου χρέους θα εξακολουθήσουν να εξαιρούνται από την υποχρέωση αναφοράς. Τα πρότυπα μετριασμού του κινδύνου που πρόκειται να καθοριστούν από την SFC θα ισχύουν, γενικά, μόνον εφόσον οι συναλλαγές σε εξωχρηματιστηριακά παράγωγα εγγράφονται σε επιχειρήσεις που έχουν λάβει άδεια λειτουργίας από τη SFC. Δεδομένου ότι, επί του παρόντος δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, τα εν λόγω πρότυπα δεν θα ισχύουν για τις 10

συναλλαγές εξωχρηματιστηριακών παραγώγων. Από την άλλη πλευρά, το πλαίσιο που ανέπτυξε η HKMA εφαρμόζεται τόσο στα εγχώρια όσο και στα αλλοδαπά ιδρύματα που έχουν λάβει άδεια λειτουργίας όσον αφορά μη κεντρικώς εκκαθαριζόμενες συναλλαγές παραγώγων που συνάπτονται με «καλυπτόμενο φορέα». Ο ορισμός των καλυπτόμενων φορέων εξαιρεί ρητά τις κεντρικές τράπεζες και τους επιλέξιμους φορείς του δημόσιου τομέα. Ως εκ τούτου, οι κεντρικές τράπεζες δεν θα υπόκεινται στο προτεινόμενο πλαίσιο, εφόσον έχουν το καθεστώς της κεντρικής τράπεζας στην αντίστοιχη περιοχή δικαιοδοσίας. Για τους φορείς του δημοσίου τομέα, στον βαθμό που μια οντότητα χαρακτηρίζεται ως φορέας του δημοσίου τομέα για τους σκοπούς της κεφαλαιακής επάρκειας στην περιοχή δικαιοδοσίας του (ανεξάρτητα αν είναι επιφορτισμένη να παρεμβαίνει στη διαχείριση του δημόσιου χρέους ή όχι), θα εξαιρείται από τις απαιτήσεις μετριασμού του κινδύνου. 5.4. Μεξικό Σύμφωνα με την εγκύκλιο 4/2012, μόνο οι τοπικές τράπεζες και οι χρηματιστηριακές εταιρείες υποχρεούνται να εκκαθαρίζουν τις συναλλαγές εξωχρηματιστηριακών παραγώγων μέσω κεντρικών αντισυμβαλλομένων όταν συναλλάσσονται με άλλες τοπικές τράπεζες ή χρηματιστηριακές εταιρείες, τοπικούς ή αλλοδαπούς θεσμικούς επενδυτές ή αλλοδαπές τράπεζες και χρηματιστηριακές εταιρείες. Ως εκ τούτου, οι κεντρικές τράπεζες και οι φορείς διαχείρισης δημόσιου χρέους εξαιρούνται από την υποχρέωση εκκαθάρισης. Η εγκύκλιος 4/2012 αναφέρει ότι όταν μια συναλλαγή σε παράγωγο συνάπτεται μεταξύ τοπικού αντισυμβαλλομένου που υπόκειται στην υποχρέωση αναφοράς και οντότητας εγκατεστημένης σε αλλοδαπή περιοχή δικαιοδοσίας, μόνο η μεξικανική οικονομική οντότητα υπέχει νομική υποχρέωση να αναφέρει μια συναλλαγή σε παράγωγο στην BDM. Ως εκ τούτου, οι κεντρικές τράπεζες και οι φορείς διαχείρισης δημόσιου χρέους εξαιρούνται. Δεδομένου ότι οι τεχνικές μετριασμού του κινδύνου που καθορίζονται στην εγκύκλιο 4/2012 ισχύουν για τοπικές τράπεζες, χρηματιστηριακές εταιρείες, εταιρείες επενδύσεων, τελωνειακές αποθήκες και «sofomes», οι αλλοδαπές κεντρικές τράπεζες και οι αλλοδαποί φορείς διαχείρισης του δημόσιου χρέους εξαιρούνται από την υποχρέωση να εφαρμόζουν αυτές τις τεχνικές μετριασμού του κινδύνου. 5.5. Σιγκαπούρη Σύμφωνα με τα σχέδια κανονισμών για την υποχρεωτική εκκαθάριση που εκδόθηκαν προς διαβούλευση το 2015, η MAS έχει προτείνει την εξαίρεση από τις υποχρεώσεις εκκαθάρισης μιας σειράς διεθνών ιδρυμάτων, συμπεριλαμβανομένων των αλλοδαπών κεντρικών τραπεζών και όλων των δημόσιων φορέων. Η MAS σκοπεύει να διατηρήσει την προτεινόμενη εξαίρεση στους τελικούς κανόνες. 11

Το μέρος II του νόμου για τις κινητές αξίες και τις προθεσμιακές πράξεις από κοινού με το τέταρτο παράρτημα του SF(RDC)R εξαιρούν ρητά από την υποχρέωση αναφοράς τις αλλοδαπές κεντρικές τράπεζες και τους αλλοδαπούς δημόσιους φορείς, μεταξύ μιας σειράς άλλων διεθνών ιδρυμάτων. Οι απαιτήσεις σχετικά με τις τεχνικές μετριασμού του κινδύνου που αναπτύσσονται από τη MAS θα ισχύουν μόνο για τους κατόχους άδειας CMS και τις τράπεζες που έχουν λάβει άδεια λειτουργίας στη Σιγκαπούρη και διαπραγματεύονται εξωχρηματιστηριακά παράγωγα. Δεδομένου ότι οι αλλοδαπές κεντρικές τράπεζες και οι αλλοδαποί φορείς διαχείρισης δημόσιου χρέους δεν υποχρεούνται κανονικά να κατέχουν άδεια λειτουργίας CMS, δεν υπόκεινται στην υποχρέωση. 5.6. Ελβετία Ως αντισυμβαλλόμενοι, οι αλλοδαπές κεντρικές τράπεζες και οι αλλοδαποί φορείς διαχείρισης δημόσιου χρέους βρίσκονται εκτός του πεδίου εφαρμογής των κανόνων δεοντολογίας της αγοράς παραγώγων (και, ως εκ τούτου, της υποχρέωσης εκκαθάρισης), διότι οι εν λόγω φορείς δεν έχουν κατά κανόνα καταστατική έδρα στην Ελβετία. Επιπλέον, οι συναλλαγές παραγώγων με μια σειρά αλλοδαπών ιδρυμάτων, περιλαμβανομένων των κεντρικών τραπεζών και των φορέων διαχείρισης δημόσιου χρέους, δεν υπόκεινται στους κανόνες δεοντολογίας της αγοράς του FMIA για τα παράγωγα (και, κατά συνέπεια, στην υποχρέωση εκκαθάρισης). Η κατάσταση για την υποχρέωση αναφοράς είναι ανάλογη με εκείνη για την υποχρέωση εκκαθάρισης οι αλλοδαπές κεντρικές τράπεζες και οι αλλοδαποί φορείς διαχείρισης δημόσιου χρέους βρίσκονται εκτός του πεδίου εφαρμογής των κανόνων δεοντολογίας της αγοράς παραγώγων, δεδομένου ότι δεν έχουν κατά κανόνα καταστατική έδρα στην Ελβετία. Αν και οι συναλλαγές παραγώγων μεταξύ ελβετικού αντισυμβαλλομένου εντός του πεδίου εφαρμογής των κανόνων του FMIA και αλλοδαπής κεντρικής τράπεζας ή αλλοδαπού φορέα διαχείρισης δημόσιου χρέους υπόκεινται στις υποχρεώσεις αναφοράς του FMIA, η υποχρέωση αναφοράς της συναλλαγής βαρύνει μόνο τον οικείο ελβετικό αντισυμβαλλόμενο. Επιπλέον, το ελβετικό κανονιστικό πλαίσιο επιτρέπει την εξαίρεση των συναλλαγών παραγώγων με τους εν λόγω φορείς από την υποχρέωση αναφοράς εξ ολοκλήρου, υπό τον όρο της αμοιβαιότητας. Όσον αφορά την υποχρέωση να εφαρμόζονται τεχνικές μετριασμού του κινδύνου στις συναλλαγές εξωχρηματιστηριακών παραγώγων που δεν εκκαθαρίζονται κεντρικά, η κατάσταση είναι πανομοιότυπη με εκείνη για την υποχρέωση εκκαθάρισης. Ως αντισυμβαλλόμενοι, οι αλλοδαπές κεντρικές τράπεζες και οι αλλοδαποί δημόσιοι φορείς διαχείρισης του χρέους δεν υπόκεινται στους κανόνες δεοντολογίας της αγοράς παραγώγων. Όσον αφορά τις συναλλαγές παραγώγων με αυτούς τους φορείς, ο FMIO προβλέπει ειδική εξαίρεση. 12

6. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ Το νομοθετικό πλαίσιο για την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων στα εξωχρηματιστηριακά παράγωγα που συμφωνήθηκαν στο Πίτσμπουργκ το 2009 ισχύει πλέον πλήρως στην Αυστραλία, το Χονγκ Κονγκ, το Μεξικό και την Ελβετία, και προσεχώς στον Καναδά και τη Σιγκαπούρη. Επιπλέον, σε όλες αυτές τις περιοχές δικαιοδοσίας το νομοθετικό πλαίσιο είτε δεν ισχύει είτε δεν θα ισχύει για τις κεντρικές τράπεζες και τους δημόσιους φορείς διαχείρισης του χρέους. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το άρθρο 1 παράγραφος 4 του κανονισμού EMIR θα πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να εξαιρούνται από ορισμένες απαιτήσεις του κανονισμού EMIR οι κεντρικές τράπεζες και οι δημόσιοι φορείς που είναι επιφορτισμένοι με τη διαχείριση του δημόσιου χρέους ή που παρεμβαίνουν στη διαχείρισή του από την Αυστραλία, τον Καναδά, το Χονγκ Κονγκ, το Μεξικό, τη Σιγκαπούρη και την Ελβετία. Η εξαίρεση των εν λόγω φορέων θα αποτρέψει το ενδεχόμενο οι απαιτήσεις του κανονισμού EMIR να παρεμβάλλονται στην άσκηση των νομισματικών τους αρμοδιοτήτων και άλλων καθηκόντων που αποσκοπούν στο κοινό συμφέρον, και θα προαγάγει ισότιμους όρους ανταγωνισμού στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων των εξωχρηματιστηριακών παραγώγων, όσον αφορά τις συναλλαγές με τους εν λόγω φορείς στις χώρες αυτές. Θα συμβάλει επίσης στην αύξηση της διεθνούς συνοχής και συνέπειας κατά την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων των εξωχρηματιστηριακών παραγώγων. Η συγκριτική ανάλυση που παρουσιάζεται στην παρούσα έκθεση δεν είναι η τελευταία αυτού του είδους. Η Επιτροπή θα παρακολουθεί τις εξελίξεις σε αυτές και σε άλλες περιοχές δικαιοδοσίας της G20 όσον αφορά την εφαρμογή των κανόνων για τις συναλλαγές εξωχρηματιστηριακών παραγώγων και θα επικαιροποιεί την έκθεση, καθώς προχωρεί η διαδικασία των μεταρρυθμίσεων στις εν λόγω χώρες, μεταξύ άλλων, αφαιρώντας ορισμένες τρίτες χώρες από τον κατάλογο των εξαιρούμενων φορέων, αν οι κανονιστικές ρυθμίσεις στις εν λόγω τρίτες χώρες δεν πληρούν πλέον τις προϋποθέσεις για εξαίρεση. Ως εκ τούτου, μπορούν να αναμένονται περαιτέρω τροποποιήσεις του άρθρου 1 παράγραφος 4 του κανονισμού EMIR. 13