Ενώπιον του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου ΠΡΟΣΦΥΓΗ (άρθρ. 227 επ. σε συνδ. με άρθρ. 238 του Ν. 3852/2010) 1.Tου συνδικαλιστικού σωματείου με την επωνυμία «Σύλλογος Υπαλλήλων Π.Ε. Αχαΐας της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας», που εδρεύει στην Πάτρα και εκπροσωπείται νόμιμα 2.Νικολάου Κατριβέση, 3.Ολγας Γιαννακιτσίδου, 4.Αδαμαντίας Κατσαϊτη, 5.Χρυσανθακόπουλου Χρύσανθου, 6.Σχίζα Αναστάσιου και 7.Καλαντζοπούλου Ιωάννας και 8.Μαστραντωνάκη Αθανάσιου, υπαλλήλων της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών της Π.Δ.Ε. ΚΑΤΑ Της υπ αρ. 173853/5304/οικ/1-7-2016 απόφασης του Διευθυντή Τεχνικών Εργων της Π.Δ.Ε. με θέμα «Εσωτερική λειτουργία του Τμήματος Συγκοινωνιακών Εργων» --------------------------------------------- Με την ανωτέρω προσβαλλόμενη υπ αριθμ. 173853/5304/οικ/1-7-2016 απόφαση του Διευθυντή Τεχνικών Εργων με θέμα «Εσωτερική λειτουργία του Τμήματος Συγκοινωνιακών Εργων» προβλέφθηκε η δημιουργία ενός σχήματος εσωτερικής λειτουργίας του Τμήματος Συγκοινωνιακών Εργων της Διεύθυνσης και ορίστηκαν ομάδες εργασίας και γραφεία και ορίστηκαν επικεφαλείς αυτών συγκεκριμένοι υπάλληλοι του Τμήματος Συγκοινωνιακών Εργων. Την ανωτέρω κανονιστική απόφαση μονομελούς οργάνου της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας προσβάλλουμε με την παρούσα, έχοντας προς τούτο προφανές έννομο συμφέρον και ζητάμε την ακύρωσή της ως μη νόμιμης για τους παρακάτω αναφερόμενους νόμιμους και βάσιμους λόγους:
1.Αναρμοδιότητα του εκδόσαντος οργάνου: Σύμφωνα με το άρθρο 15 του Ν.3852/2010 στην αρμοδιότητα του Περιφερειάρχη ανήκουν το να «ια) συνιστά ομάδες εργασίας και ομάδες διοίκησης έργου από μέλη του περιφερειακού συμβουλίου, υπαλλήλους της περιφέρειας, υπάλληλους του δημόσιου τομέα ή ιδιώτες για τη μελέτη και επεξεργασία θεμάτων της περιφέρειας, καθορίζοντας τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας τους». Από τη διάταξη αυτή προκύπτει σαφώς ότι η αρμοδιότητα για συγκρότηση ομάδων εργασίας ανήκει αποκλειστικά στον Περιφερειάρχη. Ως εκ τούτου η συγκεκριμένη ρύθμιση που εισάγεται με την προσβαλλόμενη απόφαση ανεξάρτητα από το γεγονός ότι με την απόφαση αυτή δεν συγκροτούνται «ομάδες εργασίας» κατά την έννοια των παραπάνω διατάξεων αλλά επέρχεται μη επιτρεπτή οργανωτική συγκρότηση υφιστάμενης οργανικής μονάδας σε υπομονάδες δεν θα μπορούσε υπό καμιά έννοια να εκδοθεί από τον Διευθυντή της οικείας Διεύθυνσης και είναι, για το λόγο αυτό, μη νόμιμη και ακυρωτέα. Εξάλλου, δεν προκύπτει από το σώμα της υπ αρ. 173853/5304/οικ/1-7- 2016 απόφασης του Διευθυντή Τεχνικών Εργων ότι αυτή εκδόθηκε από αυτόν λόγω μεταβίβασης του δικαιώματος υπογραφής ή, - πολύ περισσότερο - λόγω μεταβίβασης της σχετικής αρμοδιότητας σύστασης ομάδων εργασίας από τον Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας προς τον Προϊστάμενο της ΔΤΕ σύμφωνα με το άρθρο 159 του Ν. 3852/2010 ή τις γενικές διατάξεις περί μεταβίβασης αρμοδιότητας. Ειδικότερα στη διάταξη 159 περ ιγ του Ν. 3852/2010 ορίζεται ότι ο Περιφερειάρχης «ιγ) μπορεί να μεταβιβάζει την άσκηση αρμοδιοτήτων του σε μέλη του περιφερειακού συμβουλίου, καθώς και να παρέχει εξουσιοδότηση υπογραφής με εντολή του σε προϊσταμένους υπηρεσιών της περιφέρειας..». Πλην όμως τέτοια απόφαση περί εξουσιοδότησης υπογραφής ή μεταβίβασης αρμοδιότητας δεν έχει εκδοθεί αλλά σε κάθε περίπτωση και η τυχόν υπάρχουσα δεν έχει δημοσιευτεί νόμιμα με αποτέλεσμα να στερείται νόμιμης υπόστασης καθιστώντας την πράξη άκυρη. Πέραν τούτου η εισαγόμενη ρύθμιση συνιστά εκ πλαγίου τροποποίηση του ισχύοντος Οργανισμού της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας (Π.Δ.
132/27.12.2010) και για το λόγο αυτό - που θα αναπτυχθεί εκτενέστερα στο πλαίσιο του 2 ου λόγου της παρούσας έχει εκδοθεί αναρμοδίως από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών. 2. Παράβαση νόμου Σύμφωνα με την παραγρ. 1 του άρθρ. 241 του Ν.3852/2010 «1. Τα οικεία περιφερειακά συμβούλια καταρτίζουν τον εσωτερικό οργανισμό οργάνωσης και λειτουργίας των περιφερειών. Στον Οργανισμό καθορίζονται: α) οι υπηρεσιακές τους μονάδες, β) η διάρθρωση των υπηρεσιακών μονάδων (Γενικές Διευθύνσεις, Διευθύνσεις, αυτοτελή Τμήματα, Τμήματα, αυτοτελή Γραφεία και Γραφεία), και ζ) η λειτουργία τους.». Από τη διάταξη αυτή σε αντιπαραβολή με αυτή του άρθρ. 15 παρ. 1 περ ια του Ν.3852/2010 σύμφωνα με την οποία στην αρμοδιότητα του Περιφερειάρχη ανήκουν το να «ια) συνιστά ομάδες εργασίας και ομάδες διοίκησης έργου από μέλη του περιφερειακού συμβουλίου, υπαλλήλους της περιφέρειας, υπάλληλους του δημόσιου τομέα ή ιδιώτες για τη μελέτη και επεξεργασία θεμάτων της περιφέρειας, καθορίζοντας τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας τους» αλλά και άλλες διατάξεις που αναφέρονται σε συγκρότηση παρεμφερών ομάδων εργασίας (βλ. ενδεικτικά τα άρθρ 2 παρ. 2β εδ. γ του Ν. 2503/1997 και 20 παρ. 2 του Ν. 2503/1997 για τις Ο.Δ.Ε.) εντός υφιστάμενων δομών, προκύπτει ότι οι «ομάδες εργασίας» αποτελούν sui generis oοργανωτικές δομές που συγκροτούνται κατ εξαίρεση για την ad hoc αποτελεσματική υλοποίηση δράσεων που δεν μπορούν να ενταχθούν και να ικανοποιηθούν μέσα από υφιστάμενες οργανωτικές δομές. Συνεπώς μέσω της δημιουργίας ομάδων εργασίας δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται οι συνήθεις αρμοδιότητες μιας οργανικής μονάδας ούτε να αναδιανέμονται και να διασπώνται, εκ πλαγίου, οι ευθύνες που συγκεντρώνονται στο πρόσωπο του έχοντος την αρμοδιότητα και ευθύνη λειτουργίας της οργανικής μονάδας σύμφωνα με τον οικείο Οργανισμό και το νόμο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση από την προσβαλλόμενη απόφαση προκύπτει ότι με αυτήν δημιουργούνται κατά τρόπο μη νόμιμο οργανικές υπομονάδες εντός της υφιστάμενης και μόνης προβλεπόμενης από τον Οργανισμό της Π.Δ.Ε. - οργανωτικής δομής του Τμήματος Συγκοινωνιακών
Εργων της Δ.Τ.Υ. υπό την μορφή «ομάδων εργασίας» και «γραφείων», καθορίζονται οι αρμοδιότητες αυτών, εντάσσονται συγκεκριμένοι υπάλληλοι σε καθεμία εξ αυτών ενώ περαιτέρω ορίζεται για καθεμία από αυτές ένας «επικεφαλής». Είναι συνεπώς σαφές ότι με την εισαγόμενη ρύθμιση δεν συγκροτούνται ομάδες εργασίας κατά την έννοια του Ν. 3852/2010 για μελέτη και επεξεργασία κάποιου ad hoc ανακύψαντος θέματος της Π.Δ.Ε., αλλά καταρτίζεται κατά τρόπο αντίθετο με το νόμο εσωτερικός οργανισμός οργάνωσης και λειτουργίας του Τμήματος Συγκοινωνιακών Εργων της ΔΤΕ. Επί της ουσίας η προσβαλλόμενη κανονιστική απόφαση εισάγει καινοφανείς και μη προβλεπόμενες από το νόμο δομές εντός υφιστάμενης δομής, καθορίζει θέσεις ευθύνης επίσης μη προβλεπόμενες από το νόμο και επιχειρεί μέσω αυτού του τρόπου να αντιμετωπίσει τα οργανωτικά προβλήματα που δημιούργησε η μαζική κατάργηση Τμημάτων που υλοποιήθηκε με τον Οργανισμό της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας (Π.Δ. 132/27.12.2010). Πλην όμως, η κατ αυτόν τον τρόπο τροποποίηση του Οργανισμού χωρίς την τήρηση των διατυπώσεων και εγγυήσεων της διαδικασίας τροποποίησης του Οργανισμού είναι μη νόμιμη και πρέπει κατ αποδοχή του συγκεκριμένου λόγου της παρούσας να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση. 3. Επειδή περαιτέρω όλοι εμείς (προσφεύγοντες 2-8) που τυγχάνουμε υπάλληλοι του ανωτέρω Τμήματος της Δ.Τ.Υ της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας έχουμε οριστεί «επικεφαλής» των ομάδων εργασίας στις οποίες έχουμε ενταχθεί με την προσβαλλόμενη απόφαση γεγονός που συνιστά μη νόμιμη ενέργεια υποβάλλουμε την παρούσα ως έχοντες έννομο συμφέρον και ζητάμε την ακύρωσή της και για επιπλέον λόγους που άπτονται της υπηρεσιακής μας κατάστασης η οποία μεταβάλλεται άρδην με την απόφαση αυτή. Ειδικότερα, όπως αναλυτικά εκτέθηκε, οι συγκροτούμενες ομάδες εργασίας και γραφεία αποτελούν πλέον, όπως συγκροτούνται, νέου τύπου de facto οργανικές μονάδες, μη προβλεπόμενες από το νόμο και τον Οργανισμό της Περιφέρειας με προκαθορισμένες πάγιες αρμοδιότητες και σε καθεμία από αυτές ορίζεται πρόσωπο στο οποίο ανατίθεται η υπευθυνότητα της λειτουργίας της de facto οργανικής μονάδας (επικεφαλής). Πλην όμως με τον τρόπο αυτό εισάγεται βλαπτική ρύθμιση σε βάρος μας αφού αναλαμβάνουμε
θέση ευθύνης χωρίς τη νόμιμη διαδικασία (υποβολή αίτησης, κρίση κλπ) και χωρίς την λήψη και την ανάλογων αποδοχών, γεγονός που πλήττει την υπηρεσιακή μας κατάσταση. Περαιτέρω για την κατανομή στις ομάδες εργασίας και πολύ περισσότερο για την ανάθεση ευθύνης για την λειτουργίας τους δεν λαμβάνονται υπόψη οι ειδικότητες μας αλλά αντιθέτως τοποθετούμαστε αδιακρίτως σε αντικείμενα που εκφεύγουν των γνώσεων, της εμπειρίας και της ειδικότητάς μας κατά παράβαση των προβλέψεων του Οργανισμού της Π.Δ.Ε. και της διάταξης της παρ. 1του άρθρου 30 του Ν. 3528/2007 «Κύρωση του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ.», σύμφωνα με την οποία: «Ο υπάλληλος εκτελεί τα καθήκοντα του κλάδου ή της ειδικότητας του». Εξάλλου, σύμφωνα με την 2 του άρθρο 30 του Ν.3528/2007, «2. Σε περιπτώσεις επιτακτικής υπηρεσιακής ανάγκης που δεν μπορεί να καλυφθεί με άλλον τρόπο, επιτρέπεται να ανατίθενται στον υπάλληλο καθήκοντα άλλου κλάδου ή ειδικότητας. Σε όμοιες περιπτώσεις επιτρέπεται να ανατίθενται στον υπάλληλο εργασίες συναφείς με την ειδικότητα ή τα καθήκοντα του ή για τις οποίες έχει την απαιτούμενη εμπειρία ή ειδίκευση.» Ειδικότερα, η ανάθεση επιμέρους καθηκόντων σε υπάλληλο είναι συνάρτηση των προσόντων του, τυπικών και ουσιαστικών, συμφώνως προς τις συνταγματικές αρχές της ισότητος και της αξιοκρατίας που διέπουν την οργάνωση της δημοσίας διοικήσεως (πρβ. ΣτΕ Πρακτ. Επεξ. 233/2010, 48/2006) και ενόψει της ανάγκης ορθολογικής οργανώσεως και κατανομής του προσωπικού στις διάφορες υπηρεσίες, ώστε να επιτελεί αποτελεσματικότερα το έργο του, για την νόμιμη ανάθεση καθηκόντων σε συγκεκριμένο υπάλληλο, θα πρέπει τούτος να κατέχει ανάλογη υπηρεσιακή θέση (πρβ. Ελ. Συν. Πρ. Ι Τμ. 13/2011, 123/2005, 87/2004). Είναι σαφές ότι ούτε ο κλάδος ούτε η κατηγορία πρόσληψής πολλών από εμάς ούτε η ειδικότητα ούτε η εξειδίκευσή μας έχουν σχέση με τα καθήκοντα που μας ανατίθενται. Ενδεικτική είναι η περίπτωση της 3 ης από εμάς Ολγας Γιαννακιτσίδου στην οποία ανατίθενται με διοικητικά και γραμματειακά καθήκοντα, όπως η τήρηση αρχείου ή η ενημέρωση του εβδομαδιαίου προγράμματος ενεργών έργων συντήρησης, που ουδεμία σχέση έχουν με την ειδικότητα Χημικού Μηχανικού, εκ του Διπλώματος και Διαχειριστή Περιβάλλοντος, εκ του μεταπτυχιακού πτυχίου. Κατά πάγια νομολογία (260/13 απόφαση ΕλΣυν Τμήμα Ι) «η τήρηση
και σύνταξη των πρακτικών, που εντάσσεται στον κύκλο των γραμματειακών καθηκόντων τρέχουσας φύσεως πρέπει να ανατίθεται κατ αρχήν σε υπάλληλο, ο οποίος και εντός του τακτικού ωραρίου λειτουργίας ασκεί ομοειδή διοικητικά - γραμματειακά καθήκοντα, στο πλαίσιο της γενικής υποχρεώσεώς του να εκτελεί κάθε υπηρεσία της αυτής κατ αρχήν φύσεως προς τα καθήκοντα της κατεχομένης υπ αυτού θέσεως (πρβ. ΣτΕ 2173/1958), καθόσον δεν είναι επιτρεπτή η διά της παγίας αναθέσεως πρόσθετης ετεροειδούς της τακτικώς παρεχομένης υπηρεσίας αλλοίωση του τρόπου και της ποιότητος ασκήσεως των καθηκόντων του υπαλλήλου (πρβ. mutatis mutandis ΣτΕ 3190/2013, 1197/2012, 4237/2005 7μ, 277/1986, 3807/1972, 321/1955 και Τάχου Συμεωνίδη «Ερμηνεία ΥΚ», τ. Ι, σελ. 356).» Επιπλέον, η απόφαση είναι προδήλως παράνομη καθώς παραβιάζει και την παράγραφο 3 του άρθρο 30 του Ν.3528/2007, σύμφωνα με την οποία «3. Η κατά την προηγούμενη παράγραφο ανάθεση επιτρέπεται για χρονικό διάστημα έως δύο (2) μηνών με αιτιολογημένη απόφαση του οικείου προϊσταμένου. Παράταση του ανωτέρω χρονικού διαστήματος έως έξι (6) μήνες ακόμη επιτρέπεται μετά από αιτιολογημένη γνώμη του υπηρεσιακού συμβουλίου.» Είναι σαφές ότι όσο διασταλτικά και αν ορίσουμε τις επιτακτικές ανάγκες όλα τα αναφερόμενα στα επιμέρους καθήκοντα των ομάδων εργασίας που συγκροτούνται αποτελούν πάγιες αρμοδιότητες και ευθύνες του Τμ.Σ.Ε και συνεπώς σε αυτές δεν είναι δυνατόν να εντάσσονται, κατά πάγιο και σταθερό τρόπο, υπάλληλοι με διαφορετικές ειδικότητες. Εξάλλου, ως επικεφαλής ομάδων καλούμαστε να δίνουμε εντολές στους υπαλλήλους που πλαισιώνουν την ομάδα καθώς και στα συνεργεία των εργοταξίων, χωρίς να έχουμε την εκ του νόμου αρμοδιότητα καθώς σύμφωνα με την διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 25 ο υπάλληλος οφείλει να υπακούει στις διαταγές των προϊσταμένων του, ενώ εμείς δεν έχουμε οριστεί ως προϊστάμενοι αφού η de facto οργανική μονάδα που συστήνεται με την προσβαλλόμενη δεν έχει νόμιμη υπόσταση και δεν δικαιολογεί θέση προϊσταμένου. Αποτέλεσμα δε της ανορθόδοξης αυτής δομής θα είναι η δημιουργία περαιτέρω δυσλειτουργιών στην εκπλήρωση των αρμοδιοτήτων του τμήματος και παράλληλα την αναζήτηση ευθυνών από πρόσωπα (εν προκειμένω εμάς) που δεν έχουν ούτε την αρμοδιότητα ούτε την γνώση και το
δικαίωμα (λόγω διαφορετικής ειδικότητας σε ορισμένες περιπτώσεις) να αντιμετωπίσουν τα καθήκοντα που τους ανατίθενται. Τέλος η μετάθεση ευθυνών σε απλούς υπαλλήλους όπως ισχύει στην περίπτωση της τήρησης βιβλίου καταγραφής αυτοψιών που σύμφωνα με το άρθρο 7 του Ν. 3481/2006 «Συντήρηση οδών» τηρείται με ευθύνη του Προϊσταμένου και μη τήρησή της συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα (παρ. 5 και 6 του άρθρ. 7 του Ν. 3481/2006), και μεταβιβάζεται στον επονομαζόμενο «επικεφαλής ομάδας» συντήρησης και ομάδας τήρησης αρχείου, εκφεύγει του πνεύματος των διατάξεων του Υ.Κ. και των προβλέψεων του οικείου Οργανισμού και δεν μπορεί να γίνει ανεκτή μέσω της διατήρησης ισχύος της προσβαλλόμενης, η οποία πρέπει και για τους λόγους αυτούς να ακυρωθεί. 4. Επειδή πέραν των ανωτέρω με την προσβαλλόμενη απόφαση εισάγονται, κατά παράβαση του Οργανισμού, γενικές και αφηρημένες ρυθμίσεις σε σχέση με τη λειτουργία του Τμήματος με στόχο όχι την εύρυθμη λειτουργία της υπηρεσίας καθώς αμέσως και σαφώς η εν λόγω απόφαση αυξάνει τον υπηρεσιακό φόρτο εργασίας και την γραφειοκρατία χωρίς να βελτιώνει ούτε κατ ελάχιστο την παροχή των υπηρεσιών προς τους πολίτες- αλλά την μεταβίβαση ευθυνών διοίκησης και τήρησης της νομοθεσίας σε υπαλλήλους, μεταξύ των οποίων περιλαμβανόμαστε και εμείς, που δεν κατέχουν καμία θέση ευθύνης. Τούτο όμως γίνεται χωρίς την αναγκαία τεκμηρίωση αιτιολόγηση η δε γενικόλογη αναφορά στις «ανάγκες της υπηρεσίας» δεν συνιστά νόμιμη και επαρκή αιτιολογία που να δικαιολογήσει την εκ πλαγίου υιοθέτηση ρύθμιση που συνιστά τροποποίηση του ισχύοντος Οργανισμού της Π.Δ.Ε. Πρέπει συνεπώς και για το λόγο αυτό της μη νόμιμης αιτιολογίας να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση. 5.Επειδή περαιτέρω η υπ αρ. 173853/5304/οικ/1-7-2016 απόφαση του Διευθυντή Τεχνικών Εργων, πέραν του ότι είναι προδήλως παράνομη, είναι και αντισυνταγματική καθώς πλήττει την επιστημονική και επαγγελματική μας αξιοπρέπεια, απαξιώνοντας τις γνώσεις, την εμπειρία και το ρόλο μας στη δημόσια διοίκηση όπως αυτός προκύπτει από την απόφαση διορισμού μας, τα τυπικά και ουσιαστικά μας προσόντα καθώς υποχρεώνει τους
περισσότερους από εμάς να εκτελούμαι, κατά τρόπο πάγιο και σταθερό, καθήκοντα διαφορετικά από την ειδικότητά μας. Επειδή η παρούσα είναι νόμιμη, βάσιμη και αληθινή. Επειδή το πρώτο από εμάς αποτελεί συνδικαλιστικό σωματείο και ασκεί την παρούσα μετ εννόμου συμφέροντος σύμφωνα με το άρθρ. 2 παρ β του καταστατικού του η δε προσφυγή αυτή υπογράφεται από το νόμιμο εκπρόσωπο μας κατόπιν ρητής εξουσιοδότησης που παρασχέθηκε με το υπ αριθμ. 140/5.7.2016 πρακτικό του Δ.Σ., οι δε λοιποί από εμάς τους προσφεύγοντες τυγχάνουμε υπάλληλοι του ανωτέρω τμήματος και πληττόμαστε άμεσα από τις υιοθετούμενες ρυθμίσεις. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ με τη ρητή επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματός μας ΖΗΤΑΜΕ Να γίνει δεκτή η παρούσα προσφυγή. Να ακυρωθεί για τους λόγους που αναφέρονται στο ιστορικό η υπ αρ. 173853/5304/οικ/1-7-2016 απόφαση του Διευθυντή Τεχνικών Εργων της Π.Δ.Ε. με θέμα «Εσωτερική λειτουργία του Τμήματος Συγκοινωνιακών Εργων» Πάτρα, 14 Ιουλίου 2016 Οι προσφεύγοντες