ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΠΡΩΤΗ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΠΡΩΤΗ 1 ν π ρχ ς κηκόαµεν ωράκαµεν το ς φθαλµο ς µ ν θεασάµεθα κα α χε ρες µ ν ψηλάφησαν περ το λόγου τ ς ω ς. 2 κα ω φανερώθη κα ωράκαµεν κα µαρτυρο µεν κα παγγέλλο- µεν µ ν τ ν ω ν τ ν α ώνιον τις ν πρ ς τ ν πατέρα κα φανερώθη 3 µ ν. ωράκαµεν κα κηκόαµεν παγγέλλοµεν µ ν να κα µε ς κοινωνίαν χητε µεθ µ ν κα κοινωνία δ µετέρα µετ το πα- 4 τρ ς κα µετ το υ ο α το ησο χριστο. κα τα τα γράφοµεν 5 µ ν να χαρ µ ν πεπληρωµένη. κα α τη στιν παγγελία ν κηκόαµεν π α το κα ναγγέλλοµεν µ ν τι ϑε ς ϕ ς στιν κα 6 σκοτία ν α τ ο κ στιν ο δεµία. ν ε πωµεν τι κοινωνίαν χοµεν µετ α το κα ν τ σκότει περιπατ µεν ψευδόµεθα κα ο ποιο µεν 7 τ ν λήθειαν. ν δ ν τ ϕωτ περιπατ µεν ς α τός στιν ν τ ϕωτί κοινωνίαν χοµεν µετ λλήλων κα τ α µα ησο χριστο το υ ο 8 α το καθαρίζει µ ς π πάσης µαρτίας. ν ε πωµεν τι µαρτίαν 9 ο κ χοµεν αυτο ς πλαν µεν κα λήθεια ο κ στιν ν µ ν. ν µολογ µεν τ ς µαρτίας µ ν πιστός στιν κα δίκαιος να φ µ ν 10 τ ς µαρτίας κα καθαρίσ µ ς π πάσης δικίας. ν ε πωµεν τι ο χ µαρτήκαµεν ψεύστην ποιο µεν α τ ν κα λόγος α το ο κ στιν ν µ ν. 2 τεκνία µου τα τα γράφω µ ν να µ µάρτητε κα άν τις µάρ- 2 τ παράκλητον χοµεν πρ ς τ ν πατέρα ησο ν χριστ ν δίκαιον. κα α τ ς λασµός στιν περ τ ν µαρτι ν µ ν ο περ τ ν µετέρων δ 3 µόνον λλ κα περ λου το κόσµου. κα ν τούτ γινώσκοµεν τι 4 γνώκαµεν α τόν ν τ ς ντολ ς α το τηρ µεν. λέγων γνωκα α τόν κα τ ς ντολ ς α το µ τηρ ν ψεύστης στίν κα ν τούτ 5 λήθεια ο κ στιν. ς δ ν τηρ α το τ ν λόγον ληθ ς ν τούτ 1 v.3 ο εωρακαµεν και ακηκοαµεν απαγγελλοµεν και υµιν ινα και υµεις κοινωνιαν εχητε µεθ ηµων και η κοινωνια δε η ηµετερα µετα του πατρος και µετα του υιου αυτου ιησου χριστου. v.4 και ταυτα γραφοµεν ηµεις υµιν,, ινα η χαρα υµων ηµων,, η πεπληρωµενη. v.5 και αυτη, εστιν αυτη, η αγγελια,, επαγγελια ην ακηκοαµεν απ αυτου και αναγγελλοµεν υµιν οτι ο ϑεος ϕως εστιν και σκοτια εν αυτω ουκ εστιν ουδεµια. v.7 εαν δε εν τω ϕωτι περιπατωµεν ως αυτος εστιν εν τω ϕωτι κοινωνιαν εχοµεν µετ αλληλων και το αιµα ιησου χριστου,, του υιου αυτου καθαριζει ηµας απο πασης αµαρτιας. 2 v.4 ο λεγων οτι εγνωκα αυτον και τας εντολας αυτου µη τηρων ψευστης εστιν και εν τουτω η αληθεια ουκ εστιν. 470

2:6 22 ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΠΡΩΤΗ 471 γάπη το ϑεο τετελείωται ν τούτ γινώσκοµεν τι ν α τ σµεν. λέγων ν α τ µένειν φείλει καθ ς κε νος περιεπάτησεν κα α τ ς 6 ο τως περιπατε ν. δελφοί ο κ ντολ ν καιν ν γράφω µ ν λλ ντο- 7 λ ν παλαι ν ν ε χετε π ρχ ς ντολ παλαιά στιν λόγος ν κούσατε π ρχ ς. πάλιν ντολ ν καιν ν γράφω µ ν στιν ληθ ς 8 ν α τ κα ν µ ν τι σκοτία παράγεται κα τ ϕ ς τ ληθιν ν δη ϕαίνει. λέγων ν τ ϕωτ ε ναι κα τ ν δελφ ν α το µισ ν ν τ 9 σκοτί στ ν ως ρτι. γαπ ν τ ν δελφ ν α το ν τ ϕωτ µένει 10 κα σκάνδαλον ν α τ ο κ στιν. δ µισ ν τ ν δελφ ν α το ν 11 τ σκοτί στ ν κα ν τ σκοτί περιπατε κα ο κ ο δεν πο πάγει τι σκοτία τύφλωσεν το ς φθαλµο ς α το. γράφω µ ν τεκνία τι 12 φέωνται µ ν α µαρτίαι δι τ νοµα α το. γράφω µ ν πατέρες 13 τι γνώκατε τ ν π ρχ ς γράφω µ ν νεανίσκοι τι νενικήκατε τ ν πονηρόν γράφω µ ν παιδία τι γνώκατε τ ν πατέρα. γραψα µ ν 14 πατέρες τι γνώκατε τ ν π ρχ ς γραψα µ ν νεανίσκοι τι σχυροί στε κα λόγος το ϑεο ν µ ν µένει κα νενικήκατε τ ν πονηρόν. µ γαπ τε τ ν κόσµον µηδ τ ν τ κόσµ άν τις γαπ τ ν κόσµον 15 ο κ στιν γάπη το πατρ ς ν α τ. τι π ν τ ν τ κόσµ πι- 16 ϑυµία τ ς σαρκ ς κα πιθυµία τ ν φθαλµ ν κα λαζονεία το ίου ο κ στιν κ το πατρ ς λλ κ το κόσµου στίν. κα κόσµος 17 παράγεται κα πιθυµία α το δ ποι ν τ ϑέληµα το ϑεο µένει ε ς τ ν α να. παιδία σχάτη ρα στίν κα καθ ς κούσατε τι ντί- 18 χριστος ρχεται κα ν ν ντίχριστοι πολλο γεγόνασιν θεν γινώσκοµεν τι σχάτη ρα στίν. ξ µ ν ξ λθον λλ ο κ σαν ξ µ ν ε γ ρ 19 σαν ξ µ ν µεµενήκεισαν ν µεθ µ ν λλ να ϕανερωθ σιν τι ο κ ε σ ν πάντες ξ µ ν. κα µε ς χρ σµα χετε π το γίου κα 20 ο δατε πάντα. ο κ γραψα µ ν τι ο κ ο δατε τ ν λήθειαν λλ τι 21 ο δατε α τήν κα τι π ν ψε δος κ τ ς ληθείας ο κ στιν. τίς στιν 22 ψεύστης ε µ ρνούµενος τι ησο ς ο κ στιν χριστός ο τός στιν ντίχριστος ρνούµενος τ ν πατέρα κα τ ν υ όν. π ς ρνούµε- 23 v.6 ο λεγων εν αυτω µενειν οφειλει καθως εκεινος περιεπατησεν και αυτος [ουτως] ουτως,, περιπατειν. v.7 αγαπητοι αδελφοι,, ουκ εντολην καινην γραφω υµιν αλλ εντολην παλαιαν ην ειχετε απ αρχης η εντολη η παλαια εστιν ο λογος ον ηκουσατε απ,, αρχης,,. v.13 γραφω υµιν πατερες οτι εγνωκατε τον απ αρχης γραφω υµιν νεανισκοι οτι νενικηκατε τον πονηρον εγραψα γραφω,, υµιν παιδια οτι εγνωκατε τον πατερα. v.18 παιδια εσχατη ωρα εστιν και καθως ηκουσατε οτι ο,, αντιχριστος ερχεται και νυν αντιχριστοι πολλοι γεγονασιν οθεν γινωσκοµεν οτι εσχατη ωρα εστιν. v.19 εξ ηµων εξηλθαν εξηλθον,, αλλ ουκ ησαν εξ ηµων ει γαρ ησαν,, εξ ηµων ησαν µεµενηκεισαν αν µεθ ηµων αλλ ινα ϕανερωθωσιν οτι ουκ εισιν παντες εξ ηµων. v.20 και υµεις χρισµα εχετε απο του αγιου και οιδατε παντες παντα,,.

472 ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΩΑΝΝΟΥ 2:23 3:10 24 νος τ ν υ ν ο δ τ ν πατέρα χει. µε ς ο ν κούσατε π ρχ ς ν µ ν µενέτω ν ν µ ν µείν π ρχ ς κούσατε κα µε ς ν 25 τ υ κα ν τ πατρ µενε τε. κα α τη στ ν παγγελία ν α τ ς 26 πηγγείλατο µ ν τ ν ω ν τ ν α ώνιον. τα τα γραψα µ ν περ τ ν 27 πλανώντων µ ς. κα µε ς τ χρ σµα λάβετε π α το ν µ ν µένει κα ο χρείαν χετε να τις διδάσκ µ ς λλ ς τ α τ χρ σµα διδάσκει µ ς περ πάντων κα ληθές στιν κα ο κ στιν ψε δος κα 28 καθ ς δίδαξεν µ ς µενε τε ν α τ. κα ν ν τεκνία µένετε ν α τ να ταν ϕανερωθ χ µεν παρρησίαν κα µ α σχυνθ µεν π α το 29 ν τ παρουσί α το. ν ε δ τε τι δίκαιός στιν γινώσκετε τι π ς ποι ν τ ν δικαιοσύνην ξ α το γεγέννηται. 3 δετε ποταπ ν γάπην δέδωκεν µ ν πατ ρ να τέκνα ϑεο κληθ - 2 µεν δι το το κόσµος ο γινώσκει µ ς τι ο κ γνω α τόν. γαπητοί ν ν τέκνα ϑεο σµεν κα ο πω φανερώθη τί σόµεθα ο δαµεν δ τι ν ϕανερωθ µοιοι α τ σόµεθα τι ψόµεθα α τ ν καθώς στιν. 3 κα π ς χων τ ν λπίδα ταύτην π α τ γνίζει αυτ ν καθ ς κε - 4 νος γνός στιν. π ς ποι ν τ ν µαρτίαν κα τ ν νοµίαν ποιε κα 5 µαρτία στ ν νοµία. κα ο δατε τι κε νος φανερώθη να τ ς 6 µαρτίας µ ν ρ κα µαρτία ν α τ ο κ στιν. π ς ν α τ µένων ο χ µαρτάνει π ς µαρτάνων ο χ ώρακεν α τ ν ο δ γνωκεν 7 α τόν. τεκνία µηδε ς πλανάτω µ ς ποι ν τ ν δικαιοσύνην δίκαιός 8 στιν καθ ς κε νος δίκαιός στιν. ποι ν τ ν µαρτίαν κ το δια- όλου στίν τι π ρχ ς διάβολος µαρτάνει ε ς το το φανερώθη 9 υ ς το ϑεο να λύσ τ ργα το διαβόλου. π ς γεγεννηµένος κ το ϑεο µαρτίαν ο ποιε τι σπέρµα α το ν α τ µένει κα 10 ο δύναται µαρτάνειν τι κ το ϑεο γεγέννηται. ν τούτ ϕανερά στιν τ τέκνα το ϑεο κα τ τέκνα το διαβόλου π ς µ ποι ν v.23 πας ο αρνουµενος τον υιον ουδε τον, πατερα, εχει, ο, οµολογων, τον, υιον, και, τον πατερα εχει. v.24 υµεις ουν,, ο ηκουσατε απ αρχης εν υµιν µενετω εαν εν υµιν µεινη ο απ αρχης ηκουσατε και υµεις εν τω υιω και εν τω πατρι µενειτε. v.27 και υµεις το χρισµα ο ελαβετε απ αυτου µενει εν υµιν µενει,, και ου χρειαν εχετε ινα τις διδασκη υµας αλλ ως το αυτου αυτο,, χρισµα διδασκει υµας περι παντων και αληθες εστιν και ουκ εστιν ψευδος και καθως εδιδαξεν υµας µενετε µενειτε,, εν αυτω. v.28 και νυν τεκνια µενετε εν αυτω ινα εαν οταν,, ϕανερωθη σχωµεν εχωµεν,, παρρησιαν και µη αισχυνθωµεν απ αυτου εν τη παρουσια αυτου. v.29 εαν ειδητε οτι δικαιος εστιν γινωσκετε οτι και πας ο ποιων την δικαιοσυνην εξ αυτου γεγεννηται. 3 v.1 ιδετε ποταπην αγαπην δεδωκεν ηµιν ο πατηρ ινα τεκνα ϑεου κληθωµεν και εσµεν δια τουτο ο κοσµος ου γινωσκει υµας ηµας,, οτι ουκ εγνω αυτον. v.2 αγαπητοι νυν τεκνα ϑεου εσµεν και ουπω εφανερωθη τι εσοµεθα οιδαµεν δε,, οτι εαν ϕανερωθη οµοιοι αυτω εσοµεθα οτι οψοµεθα αυτον καθως εστιν. v.5 και οιδατε οτι εκεινος εφανερωθη ινα τας αµαρτιας ηµων,, αρη και αµαρτια εν αυτω ουκ εστιν.

3:11 4:1 ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΠΡΩΤΗ 473 δικαιοσύνην ο κ στιν κ το ϑεο κα µ γαπ ν τ ν δελφ ν α το. τι α τη στ ν γγελία ν κούσατε π ρχ ς να γαπ µεν 11 λλήλους. ο καθ ς κάϊν κ το πονηρο ν κα σφαξεν τ ν δελφ ν 12 α το κα χάριν τίνος σφαξεν α τόν τι τ ργα α το πονηρ ν τ δ το δελφο α το δίκαια. µ ϑαυµάζετε δελφοί µου ε µισε µ ς 13 κόσµος. µε ς ο δαµεν τι µεταβεβήκαµεν κ το ϑανάτου ε ς τ ν 14 ωήν τι γαπ µεν το ς δελφούς µ γαπ ν τ ν δελφόν µένει ν τ ϑανάτ. π ς µισ ν τ ν δελφ ν α το νθρωποκτόνος στίν κα 15 ο δατε τι π ς νθρωποκτόνος ο κ χει ω ν α ώνιον ν α τ µένουσαν. ν τούτ γνώκαµεν τ ν γάπην τι κε νος π ρ µ ν τ ν ψυχ ν α - 16 το θηκεν κα µε ς φείλοµεν π ρ τ ν δελφ ν τ ς ψυχ ς τιθέναι. ς δ ν χ τ ν ίον το κόσµου κα ϑεωρ τ ν δελφ ν α το χρείαν 17 χοντα κα κλείσ τ σπλάγχνα α το π α το π ς γάπη το ϑεο µένει ν α τ. τεκνία µου µ γαπ µεν λόγ µηδ γλώσσ λ λ ργ 18 κα ληθεί. κα ν τούτ γινώσκοµεν τι κ τ ς ληθείας σµέν κα 19 µπροσθεν α το πείσοµεν τ ς καρδίας µ ν. τι ν καταγινώσκ 20 µ ν καρδία τι µείζων στ ν ϑε ς τ ς καρδίας µ ν κα γινώσκει πάντα. γαπητοί ν καρδία µ ν µ καταγινώσκ µ ν παρρησίαν 21 χοµεν πρ ς τ ν ϑεόν. κα ν α τ µεν λαµβάνοµεν παρ α το τι 22 τ ς ντολ ς α το τηρο µεν κα τ ρεστ νώπιον α το ποιο µεν. κα α τη στ ν ντολ α το να πιστεύσωµεν τ νόµατι το υ ο 23 α το ησο χριστο κα γαπ µεν λλήλους καθ ς δωκεν ντολ ν µ ν. κα τηρ ν τ ς ντολ ς α το ν α τ µένει κα α τ ς ν α τ 24 κα ν τούτ γινώσκοµεν τι µένει ν µ ν κ το πνεύµατος ο µ ν δωκεν. γαπητοί µ παντ πνεύµατι πιστεύετε λλ δοκιµάζετε τ πνεύµατα 4 ε κ το ϑεο στιν τι πολλο ψευδοπροφ ται ξεληλύθασιν ε ς τ ν v.13 [και] µη ϑαυµαζετε αδελφοι µου,, ει µισει υµας ο κοσµος. v.14 ηµεις οιδαµεν οτι µεταβεβηκαµεν εκ του ϑανατου εις την ωην οτι αγαπωµεν τους αδελφους ο µη αγαπων τον,, αδελφον,, µενει εν τω ϑανατω. v.15 πας ο µισων τον αδελφον αυτου ανθρωποκτονος εστιν και οιδατε οτι πας ανθρωποκτονος ουκ εχει ωην αιωνιον εν εαυτω αυτω,, µενουσαν. v.16 εν τουτω εγνωκαµεν την αγαπην του ϑεου οτι εκεινος υπερ ηµων την ψυχην αυτου εθηκεν και ηµεις οφειλοµεν υπερ των αδελφων τας ψυχας ϑειναι τιθεναι,,. v.18 τεκνια µου,, µη αγαπωµεν λογω µηδε τη, γλωσση αλλα αλλ,, εν, εργω και αληθεια. v.19 [και] και,, εν τουτω γνωσοµεθα γινωσκοµεν,, οτι εκ της αληθειας εσµεν και εµπροσθεν αυτου πεισοµεν την τας,, καρδιαν καρδιας,, ηµων. v.21 αγαπητοι εαν η καρδια [ηµων] ηµων,, µη καταγινωσκη ηµων,, παρρησιαν εχοµεν προς τον ϑεον. v.22 και ο εαν αιτωµεν λαµβανοµεν απ παρ,, αυτου οτι τας εντολας αυτου τηρουµεν και τα αρεστα ενωπιον αυτου ποιουµεν. v.23 και αυτη εστιν η εντολη αυτου ινα πιστευσωµεν τω ονοµατι του υιου αυτου ιησου χριστου και αγαπωµεν αλληλους καθως εδωκεν εντολην ηµιν,,.

474 ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΩΑΝΝΟΥ 4:2 18 2 κόσµον. ν τούτ γινώσκετε τ πνε µα το ϑεο π ν πνε µα 3 µολογε ησο ν χριστ ν ν σαρκ ληλυθότα κ το ϑεο στιν. κα π ν πνε µα µ µολογε τ ν ησο ν χριστ ν ν σαρκ ληλυθότα κ το ϑεο ο κ στιν κα το τό στιν τ το ντιχρίστου κηκόατε τι ρχεται 4 κα ν ν ν τ κόσµ στ ν δη. µε ς κ το ϑεο στε τεκνία κα 5 νενικήκατε α τούς τι µείζων στ ν ν µ ν ν τ κόσµ. α το κ το κόσµου ε σίν δι το το κ το κόσµου λαλο σιν κα κόσµος α τ ν 6 κούει. µε ς κ το ϑεο σµεν γινώσκων τ ν ϑε ν κούει µ ν ς ο κ στιν κ το ϑεο ο κ κούει µ ν κ τούτου γινώσκοµεν τ 7 πνε µα τ ς ληθείας κα τ πνε µα τ ς πλάνης. γαπητοί γαπ µεν λλήλους τι γάπη κ το ϑεο στιν κα π ς γαπ ν κ το ϑεο 8 γεγέννηται κα γινώσκει τ ν ϑεόν. µ γαπ ν ο κ γνω τ ν ϑεόν τι 9 ϑε ς γάπη στίν. ν τούτ φανερώθη γάπη το ϑεο ν µ ν τι τ ν υ ν α το τ ν µονογεν πέσταλκεν ϑε ς ε ς τ ν κόσµον να 10 ήσωµεν δι α το. ν τούτ στ ν γάπη ο χ τι µε ς γαπήσαµεν τ ν ϑεόν λλ τι α τ ς γάπησεν µ ς κα πέστειλεν τ ν υ ν α το 11 λασµ ν περ τ ν µαρτι ν µ ν. γαπητοί ε ο τως ϑε ς γάπησεν 12 µ ς κα µε ς φείλοµεν λλήλους γαπ ν. ϑε ν ο δε ς πώποτε τεθέαται ν γαπ µεν λλήλους ϑε ς ν µ ν µένει κα γάπη 13 α το τετελειωµένη στιν ν µ ν. ν τούτ γινώσκοµεν τι ν α τ µένοµεν κα α τ ς ν µ ν τι κ το πνεύµατος α το δέδωκεν µ ν. 14 κα µε ς τεθεάµεθα κα µαρτυρο µεν τι πατ ρ πέσταλκεν τ ν υ ν 15 σωτ ρα το κόσµου. ς ν µολογήσ τι ησο ς στιν υ ς το ϑεο 16 ϑε ς ν α τ µένει κα α τ ς ν τ ϑε. κα µε ς γνώκαµεν κα πεπιστεύκαµεν τ ν γάπην ν χει ϑε ς ν µ ν ϑε ς γάπη στίν 17 κα µένων ν τ γάπ ν τ ϑε µένει κα ϑε ς ν α τ. ν τούτ τετελείωται γάπη µεθ µ ν να παρρησίαν χωµεν ν τ µέρ τ ς κρίσεως τι καθ ς κε νός στιν κα µε ς σµεν ν τ κόσµ τούτ. 18 ϕόβος ο κ στιν ν τ γάπ λλ τελεία γάπη ξω άλλει τ ν ϕόβον 4 v.2 εν τουτω γινωσκεται γινωσκετε,, το πνευµα του ϑεου παν πνευµα ο οµολογει ιησουν χριστον εν σαρκι εληλυθοτα εκ του ϑεου εστιν. v.3 και παν πνευµα ο µη οµολογει τον,, ιησουν χριστον,, εν,, σαρκι,, εληλυθοτα,, εκ του ϑεου ουκ εστιν και τουτο εστιν το του αντιχριστου ο ακηκοατε οτι ερχεται και νυν εν τω κοσµω εστιν ηδη. v.10 εν τουτω εστιν η αγαπη ουχ οτι ηµεις ηγαπηκαµεν ηγαπησαµεν,, τον ϑεον αλλ οτι αυτος ηγαπησεν ηµας και απεστειλεν τον υιον αυτου ιλασµον περι των αµαρτιων ηµων. v.12 ϑεον ουδεις πωποτε τεθεαται εαν αγαπωµεν αλληλους ο ϑεος εν ηµιν µενει και η αγαπη αυτου τετελειωµενη,, εστιν,, εν ηµιν τετελειωµενη εστιν. v.15 ος εαν αν,, οµολογηση οτι ιησους εστιν ο υιος του ϑεου ο ϑεος εν αυτω µενει και αυτος εν τω ϑεω. v.16 και ηµεις εγνωκαµεν και πεπιστευκαµεν την αγαπην ην εχει ο ϑεος εν ηµιν ο ϑεος αγαπη εστιν και ο µενων εν τη αγαπη εν τω ϑεω µενει και ο ϑεος εν αυτω µενει [µενει].

4:19 5:10 ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΠΡΩΤΗ 475 τι ϕόβος κόλασιν χει δ ϕοβούµενος ο τετελείωται ν τ γάπ. µε ς γαπ µεν α τ ν τι α τ ς πρ τος γάπησεν µ ς. άν τις ε π 19 τι γαπ τ ν ϑεόν κα τ ν δελφ ν α το µισ ψεύστης στίν γ ρ µ γαπ ν τ ν δελφ ν α το ν ώρακεν τ ν ϑε ν ν ο χ ώρακεν π ς δύναται γαπ ν. κα ταύτην τ ν ντολ ν χοµεν π α το να 21 γαπ ν τ ν ϑε ν γαπ κα τ ν δελφ ν α το. π ς πιστεύων τι ησο ς στιν χριστ ς κ το ϑεο γεγέννηται κα 5 π ς γαπ ν τ ν γεννήσαντα γαπ κα τ ν γεγεννηµένον ξ α το. ν τούτ γινώσκοµεν τι γαπ µεν τ τέκνα το ϑεο ταν τ ν ϑε ν 2 γαπ µεν κα τ ς ντολ ς α το τηρ µεν. α τη γάρ στιν γάπη το 3 ϑεο να τ ς ντολ ς α το τηρ µεν κα α ντολα α το αρε αι ο κ ε σίν. τι π ν τ γεγεννηµένον κ το ϑεο νικ τ ν κόσµον κα α τη 4 στ ν νίκη νικήσασα τ ν κόσµον πίστις µ ν. τίς στιν νικ ν τ ν 5 κόσµον ε µ πιστεύων τι ησο ς στιν υ ς το ϑεο. ο τός στιν 6 λθ ν δι δατος κα α µατος ησο ς χριστός ο κ ν τ δατι µόνον λλ ν τ δατι κα τ α µατι κα τ πνε µά στιν τ µαρτυρο ν τι τ πνε µά στιν λήθεια. τι τρε ς ε σιν ο µαρτυρο ντες εν τ ο ραν 7 πατήρ λόγος κα τ γιον πνε µα κα ο τοι ο τρε ς ν ε σιν. κα 8 τρε ς ε σιν ο µαρτυρο ντες ν τ γ τ πνε µα κα τ δωρ κα τ α µα κα ο τρε ς ε ς τ ν ε σ ν. ε τ ν µαρτυρίαν τ ν νθρώπων λαµβάνοµεν 9 µαρτυρία το ϑεο µείζων στίν τι α τη στ ν µαρτυρία το ϑεο ν µεµαρτύρηκεν περ το υ ο α το. πιστεύων ε ς τ ν υ ν το ϑεο 10 χει τ ν µαρτυρίαν ν αυτ µ πιστεύων τ ϑε ψεύστην πεποίηκεν α τόν τι ο πεπίστευκεν ε ς τ ν µαρτυρίαν ν µεµαρτύρηκεν ϑε ς, 20 v.19 ηµεις αγαπωµεν αυτον,, οτι αυτος πρωτος ηγαπησεν ηµας. v.20 εαν τις ειπη οτι αγαπω τον ϑεον και τον αδελφον αυτου µιση ψευστης εστιν ο γαρ µη αγαπων τον αδελφον αυτου ον εωρακεν τον ϑεον ον ουχ εωρακεν ου πως,, δυναται αγαπαν. 5 v.1 πας ο πιστευων οτι ιησους εστιν ο χριστος εκ του ϑεου γεγεννηται και πας ο αγαπων τον γεννησαντα αγαπα [και] και,, τον γεγεννηµενον εξ αυτου. v.2 εν τουτω γινωσκοµεν οτι αγαπωµεν τα τεκνα του ϑεου οταν τον ϑεον αγαπωµεν και τας εντολας αυτου ποιωµεν τηρωµεν,,. v.4 οτι παν το γεγεννηµενον εκ του ϑεου νικα τον κοσµον και αυτη εστιν η νικη η νικησασα τον κοσµον η πιστις υµων ηµων,,. v.5 τις [δε] εστιν ο νικων τον κοσµον ει µη ο πιστευων οτι ιησους εστιν ο υιος του ϑεου. v.6 ουτος εστιν ο ελθων δι υδατος και αιµατος ιησους ο, χριστος ουκ εν τω υδατι µονον αλλ εν τω υδατι και εν τω αιµατι και το πνευµα εστιν το µαρτυρουν οτι το πνευµα εστιν η αληθεια. v.7 οτι τρεις εισιν οι µαρτυρουντες εν, τω, ουρανω, ο, πατηρ, ο, λογος, και, το, αγιον, πνευµα, και, ουτοι, οι, τρεις, εν, εισιν,. v.8 και, τρεις, εισιν, οι, µαρτυρουντες, εν, τη, γη, το πνευµα και το υδωρ και το αιµα και οι τρεις εις το εν εισιν. v.9 ει την µαρτυριαν των ανθρωπων λαµβανοµεν η µαρτυρια του ϑεου µειζων εστιν οτι αυτη εστιν η µαρτυρια του ϑεου οτι ην,, µεµαρτυρηκεν περι του υιου αυτου. v.10 ο πιστευων εις τον υιον του ϑεου εχει την µαρτυριαν εν αυτω εαυτω,, ο µη πιστευων τω ϑεω ψευστην πεποιηκεν αυτον οτι ου πεπιστευκεν εις την µαρτυριαν ην µεµαρτυρηκεν ο ϑεος περι του υιου αυτου.

476 ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΩΑΝΝΟΥ 5:11 21 11 περ το υ ο α το. κα α τη στ ν µαρτυρία τι ω ν α ώνιον 12 δωκεν µ ν ϑεός κα α τη ω ν τ υ α το στιν. χων τ ν 13 υ ν χει τ ν ωήν µ χων τ ν υ ν το ϑεο τ ν ω ν ο κ χει. τα τα γραψα µ ν το ς πιστεύουσιν ε ς τ νοµα το υ ο το ϑεο να ε δ τε τι ω ν χετε α ώνιον κα να πιστεύητε ε ς τ νοµα το ιο το ϑεο. 14 κα α τη στ ν παρρησία ν χοµεν πρ ς α τόν τι άν τι α τώµεθα 15 κατ τ ϑέληµα α το κούει µ ν. κα ν ο δαµεν τι κούει µ ν ν α τώµεθα ο δαµεν τι χοµεν τ α τήµατα τήκαµεν παρ α το. 16 άν τις δ τ ν δελφ ν α το µαρτάνοντα µαρτίαν µ πρ ς ϑάνατον α τήσει κα δώσει α τ ωήν το ς µαρτάνουσιν µ πρ ς ϑάνατον στιν 17 µαρτία πρ ς ϑάνατον ο περ κείνης λέγω να ρωτήσ. π σα δικία 18 µαρτία στίν κα στιν µαρτία ο πρ ς ϑάνατον. ο δαµεν τι π ς γεγεννηµένος κ το ϑεο ο χ µαρτάνει λλ γεννηθε ς κ το ϑεο 19 τηρε αυτ ν κα πονηρ ς ο χ πτεται α το. ο δαµεν τι κ το ϑεο 20 σµεν κα κόσµος λος ν τ πονηρ κε ται. ο δαµεν δ τι υ ς το ϑεο κει κα δέδωκεν µ ν διάνοιαν να γινώσκωµεν τ ν ληθινόν κα σµ ν ν τ ληθιν ν τ υ α το ησο χριστ ο τός εστιν 21 ληθιν ς ϑε ς κα ω α ώνιος. τεκνία ϕυλάξατε αυτο ς π τ ν ε δώλων µήν. v.13 ταυτα εγραψα υµιν τοις,, πιστευουσιν,, εις,, το,, ονοµα,, του,, υιου,, του,, ϑεου,, ινα ειδητε οτι ωην εχετε,, αιωνιον τοις πιστευουσιν εχετε και,, ινα,, πιστευητε,, εις το ονοµα του υιου του ϑεου. v.15 και εαν οιδαµεν οτι ακουει ηµων ο εαν, αν, αιτωµεθα οιδαµεν οτι εχοµεν τα αιτηµατα α ητηκαµεν απ παρ,, αυτου. v.18 οιδαµεν οτι πας ο γεγεννηµενος εκ του ϑεου ουχ αµαρτανει αλλ ο γεννηθεις εκ του ϑεου τηρει αυτον εαυτον,, και ο πονηρος ουχ απτεται αυτου. v.20 οιδαµεν δε οτι ο υιος του ϑεου ηκει και δεδωκεν ηµιν διανοιαν ινα γινωσκωµεν τον αληθινον και εσµεν εν τω αληθινω εν τω υιω αυτου ιησου χριστω ουτος εστιν ο αληθινος ϑεος και [η] η, ωη [η] αιωνιος. v.21 τεκνια ϕυλαξατε εαυτα, εαυτους, απο των ειδωλων αµην,,.