Τά Σημεῖα Τῶν Καιρῶν. Τεῦχος 8ον Μάρτιος 2010 Ἔτος Α Κωδ. 8513

ΤΕΥΧΟΣ 8:Σχέδιο 1 30/9/2010 3:25 μμ Page 1 Τά Σημεῖα Τῶν Καιρῶν Τεῦχος 8ον Μάρτιος 2010 Ἔτος Α Κωδ. 8513 Ἰησοῦς Χριστός: Ὑποκριταί τό μέν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν, τά δέ Σημεῖα τῶν Καιρῶν οὐ δύνασθε γνῶναι; (Ματθ. ις, 3) Καί ἤνοιξε τό φρέαρ τῆς ἀβύσσου, καί ἀνέβη καπνός ἐκ τοῦ φρέατος ὡς καπνός καμίνου καιομένης, καί ἐσκοτίσθη ὁ ἥλιος καί ὁ ἀήρ ἐκ τοῦ καπνοῦ τοῦ φρέατος... (Ἀποκάλυψις θ, 2)

ΤΕΥΧΟΣ 8:Σχέδιο 1 30/9/2010 3:25 μμ Page 2 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ Αγαπητοί μας φίλοι ἀναγνῶστες. Μ έσα ἀπό τίς ταπεινές γραμμές τοῦ περιοδικοῦ μας, πού κάθε μήνα λαμβάνετε δωρεάν στά χέρια σας, νοιώθουμε τήν ἀνάγκη νά σᾶς εὐχαριστήσουμε γιά τό ἐνδιαφέρον, τήν βοήθεια καί τήν συμπαράσταση πού ἐκδηλώνετε, στήν προσπάθεια πού καταβάλλουμε πρός ἐνημέρωση καί ἀφύπνιση ὅσο τό δυνατόν περισσοτέρων ἀδελφῶν μας, στίς τόσο πονηρές μέρες πού ζοῦμε καί τούς ἐσχάτους καιρούς πού διάγουμε. Ἤδη, μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἔχετε στά χέρια σας τό 8ο τεῦχος τοῦ Νέου Περιοδικοῦ μας, «ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ» τό ὁποῖο μπορεῖ νά εἶναι μικρό καί ταπεινό, ἀλλά ἀπαιτοῦνται πολλές θυσίες, κόποι καί πολλά ἔξοδα μηνιαίως, γιά τήν ἔκδοσή του, ἀφοῦ ἐκδίδεται σέ πολλές χιλιάδες τεύχη καί ἀποστέλλεται δωρεάν σέ ὅλους ἐσᾶς ἀνά τήν Ἑλλάδα. Σκοπός μας εἶναι, μέσα στά πλαίσια τοῦ Ἱεραποστολικοῦ μας ἔργου, νά συνεχίσουμε νά σᾶς ἀποστέλλουμε ΔΩΡΕΑΝ τό Περιοδικό μας, παρ ὅλο πού τό κόστος καί τό βάρος πού ἐπωμιζόμεθα, εἶναι μεγαλύτερο ἀπ ὅτι μποροῦμε, ἀρκεῖ νά ξέρουμε ὅτι, «πιάνει τόπο» πού λέμε, σᾶς ἐνδιαφέρει πραγματικά, καί σᾶς βοηθάει. Γι αὐτό καί θά θέλαμε νά σᾶς παρακαλέσουμε τά ἑξῆς: 1) Ὅσοι ἀπό τούς ἀγαπητούς ἀδελφούς-ἀναγνῶστες ὠφελεῖσθε ἀπό τήν ἀνάγνωση ἤ γενικώτερα εἶσθε εὐχαριστημένοι καί σᾶς ἀρέσει τό περιοδικό μας, ἄς τό διαδώσετε καί σέ ἄλλους γνωστούς καί φίλους σας. Ἄς γράψετε, τουλάχιστον ἀπό ἕνα ΝΕΟ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΗ, προκειμένου νά ὠφεληθοῦν καί νά βοηθηθοῦν καί ἄλλοι. Ἔτσι κι ἀλλιῶς δωρεάν εἶναι. 2) Ὅσοι πάλι ἀπό τούς ἀγαπητούς ἀδελφούς καί ἀναγνῶστες μας λαμβάνουν τό περιοδικό μας, ἀλλά δέν τούς ἐνδιαφέρει, ἤ δέν τούς ἀρέσει, ἤ δέν τό διαβάζουν, γιά τόν ἕνα ἤ γιά τόν ἄλλο λόγο, ἄς ἐπικοινωνήσουν μαζί μας γιά νά σταματήσουμε νά τούς ἀποστέλλουμε τό Περιοδικό καί νά μήν πηγαίνει χαμένο.- 3) Ἀλλά καί ὅσοι ἀπό ἐσᾶς τό λαμβάνετε, ἀλλά μέχρι σήμερα δέν εἴχατε ἐπικοινωνήσει μαζί μας, μέ οἱονδήποτε τρόπο, γιά τόν ἕνα ἤ γιά τόν ἄλλο λόγο, παρακαλοῦμε θερμά, ἐπικοινωνεῖστε μαζί μας μέ ὅποιον τρόπον μπορεῖτε καί ἐπιθυμεῖτε (τηλεφωνικῶς, γραπτῶς, προσωπικῶς, μέσῳ διαδικτύου) προκειμένου νά διαπιστώσουμε ὅτι πράγματι σᾶς ἐνδιαφέρει καί θέλετε νά συνεχίσουμε νά σᾶς τό ἀποστέλλουμε, ἀλλά καί ὅτι δέν πᾶνε χαμένοι οἱ κόποι μας. Δυστυχῶς, ὅσοι δέν θά ἐπικοινωνήσουν μαζί μας, τό ἑπόμενο διάστημα, ἀπό τόν προσεχῆ Σεπτέμβριο θά ἀναγκαστοῦμε νά τούς διαγράψουμε ἀπό Συνδρομητές τοῦ Περιοδικοῦ μας. Ἐπαναλαμβάνουμε καί πάλιν, γιά νά μήν παρεξηγηθοῦμε, ὅτι ἡ ἔκκληση αὐτή δέν ἀπευθύνεται σέ ὅλους ἐκείνους πού ἔχουν ἐπικοινωνήσει ἤ ἐπικοινωνοῦν μαζί μας ἤ μᾶς ἔχουν βοηθήσει καθ οἱονδήποτε τρόπον, ἀλλά μόνο σ ἐκείνους πού δέν ἔχουν ἐπικοινωνήσει ΠΟΤΕ μαζί μας, ὄχι μόνον τώρα μέ τό νέο μας Περιοδικόν «ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ» ἀλλά καί παλαιότερα ὅταν τούς ἀποστέλλαμε γιά ὀκτώ συναπτά ἔτη τό προηγούμενο Περιοδικό μας «Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΠΑ- ΤΡΟΚΟΣΜΑ» Σᾶς εὐχαριστοῦμε ἐκ τῶν προτέρων. Ἐκ τοῦ Περιοδικοῦ

ΤΕΥΧΟΣ 8:Σχέδιο 1 30/9/2010 3:25 μμ Page 3 Η ΑΥΞΗΣΙΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ «Καί σύ, Δανιήλ, ἔμφραξον τούς λόγους καί σφράγισον τό βιβλίον ἕως καιροῦ συντελείας, ἕως διδαχθῶσι πολλοί καί πληθυνθῇ ἡ γνῶσις». (Δανιήλ ιβ', 4) Ἕ να ἀκόμη ἀπό τά Σημεῖα πού θά προηγηθοῦν τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Κυρίου μας εἶναι καί ἡ αὔξηση τῆς γνώσεως τῶν ἀνθρώπων. Ὅτι δηλαδή, τά τελευταῖα χρόνια πρίν τήν Συντέλεια τοῦ κόσμου, ἡ γνῶσις καί τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ «θά πληθυνθῇ» σέ μεγάλο βαθμό. Τόσο, ὥστε δέν θά παίρνει ἄλλο. Ἡ ἀπόκτηση τῆς «γνώσεως» ἦταν πάντα ὁ μεγάλος πειρασμός τοῦ ἀνθρώπου. Ἀπό τήν ἀρχή τῆς δημιουργίας του ἀκόμη, δέν μπόρεσε νά μήν ὑποκύψει στόν πειρασμό καί δοκίμασε τόν «ἀπαγορευμένο καρπό», τό ξύλο τῆς γνώσεως, τό ξύλο «τοῦ γινώσκειν καλόν καί πονηρόν» (Γεν. β', 17), ἀθετώντας τή μία καί μοναδική ἐντολή πού τοῦ εἶχε θέσει ὁ Δημιουργός του. «Καί ἔλαβε Κύριος ὁ Θεός τόν ἄνθρωπον, ὅν ἔπλασε, καί ἔθετο αὐτόν ἐν τῷ παραδείσῳ τῆς τρυφῆς, ἐργάζεσθαι αὐτόν καί φυλάσσειν. καί ἐνετείλατο Κύριος ὁ Θεός τῷ Ἀδάμ λέγων, ἀπό παντός ξύλου τοῦ ἐν τῷ παραδείσῳ βρώσει φαγῇ, ἀπό δέ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλόν καί πονηρόν, οὐ φάγεσθε ἀπ αὐτοῦ, ᾗ δ ἄν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ αὐτοῦ, θανάτῳ ἀποθανεῖσθε». (Γεν. β', 15-17) Ὁ ἀπαγορευμένος καρπός Ὁπρῶτος ἄνθρωπος ἤθελε νά «δοκιμάσει» αὐτόν τόν καρπό πάση θυσία. Ἔστω καί ἄν γινόταν παραβάτης τῆς ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ, μέ κίνδυνο νά πεθάνει. Δέν τόν ἐνδιέφερε τό κόστος, ὅποιο καί ἄν ἦταν αὐτό, ὅσο βαρύ καί ἄν ἦταν τό τίμημα, ἀρκεῖ νά ἀποκτοῦσε τήν πολυπόθητη «γνώση», τήν γνώση πού θά τόν ἔκανε σπουδαῖο, μεγάλο, τρανό, σοφό, θεό. Τά ἀποτελέσματα τῆς παραβάσεως καί τῆς παρακοῆς τοῦ Ἀδάμ καί τῆς Εὔας εἶναι σέ ὅλους μας γνωστά. Ἐξεδιώχθη ὁ ἄνθρωπος ἐκ τοῦ Παραδείσου καί ἀντί νά γίνει μεγάλος, ἔγινε μικρός. Ἀντί νά γίνει σπουδαῖος, ἔγινε ἀσήμαντος. Ἀντί νά γίνει σοφός, ἔγινε ἀσύνετος καί ἀντί νά γίνει θεός, ἔγινε θνητός. Ὁ Θεός τόν εἶχε δημιουργήσει «κατ εἰκόνα» δική Του καί ἦταν ἤδη ἀθάνατος, «ἐν δυνάμει», ἄφθαρτος, θεός κατά χάριν καί τό μόνο πού ἔπρεπε νά κάνει, ἦταν νά φθάσει στό «καθ ὁμοίωσιν» (Γεν. α', 26), μέ τόν δικό του προσωπικό ἀγώνα καί προσπάθεια. Βέβαια, ἡ ἀπαγόρευσις αὐτοῦ τοῦ συγκεκριμένου «καρποῦ» ἀπό τό Θεό, δέν εἶχε κανένα «ἰδιαίτερο» ἤ «μυστηριώδη» ἤ «ἀπόκρυφο» λόγο καί αἰτία, ὅπως θέλουν νά ἰσχυρίζονται καί νά ἀμπελοφιλοσοφοῦν ὁρισμένοι. Οὔτε εἶναι ἀλληγορικά αὐτά. Οὔτε ὁ καρπός αὐτός ἦταν μῆλο. Οὔτε φυσικά, πολύ περισσότερο, ὁ «ἀπαγορευμένος καρπός» ἔχει καμμία σχέση μέ ἔρωτες καί λουλούδια, οὔτε τίποτε ἄλλα τέτοια παραμύθια. Ὁ μόνος λόγος ἦταν, ὅτι δέν εἶχε ἔλθει 3

ΤΕΥΧΟΣ 8:Σχέδιο 1 30/9/2010 3:25 μμ Page 4 ἀκόμα ἡ ὥρα, «οὔπω ἐληλύθει ἡ ὥρα» (Ἰω. ζ', 30), γιά νά φᾶνε τόν συγκεκριμένο αὐτόν καρπό, γιατί δέν εἶχαν ἀκόμη ἐνηλικιωθεῖ πνευματικά. Ἦταν ἀκόμη πνευματικά νήπια, καί δέν ἦταν ὠφέλιμη σ αὐτούς αὐτή ἡ γνώση, πρίν ὡριμάσουν πνευματικά. Καί ὅπως ἕνα «νήπιο» πνευματικό, δέν ἔχει φθάσει ἀκόμη σέ κατάλληλα πνευματικά μέτρα γιά νά μπορέσει νά κατανοήσει κάποια πράγματα γύρω ἀπό τό Θεό, τή Δημιουργία καί τούς ἀνθρώπους, ἔτσι καί ἡ γνῶσις αὐτή δέν θά τούς ὠφελοῦσε τότε. «Ἀλυσιτελής δέ ἡ τούτου γεῦσις πρό τελειώσεως» (Ἁγίου Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ P.G. 96, 609). Τό ἀποτέλεσμα ἦταν ὅτι, ἀντί νά τούς κάνει καλό αὐτή ἡ «γνώση», νά τούς κάνει κακό, νά τούς βλάψει, ὅπως θά ἔβλαπτε καί ἕνα νήπιο πού ἐνῶ ἡ μητέρα του θά ἔπρεπε νά τοῦ δώσει «γαλατάκι», ἀφοῦ μόλις γεννήθηκε, αὐτή τοῦ δίνει ψωμί, παξιμάδι, φροῦτα, μακαρόνια ἤ κρέας. Τό σύγχρονο δένδρο τῆς γνώσεως υστυχῶς ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνε- Ἀκριβῶς τό ἴδιο πρᾶγμα ἔχει Δται. συμβεῖ μέ τούς σημερινούς ἀνθρώπους, πού ἐνῶ δέν εἶχαν τήν κατάλληλη πνευματική ὑποδομή, ἐνῶ δέν εἶχαν πνευματικές ἀρετές, ἐνῶ δέν εἶχαν φθάσει σέ μέτρα ἁγιότητος καί στό «καθ ὁμοίωσιν», ἐκεῖνοι ὑπέκυψαν στόν πειρασμό, ἁπλώνοντας τό χέρι τους ἐπάνω στό σύγχρονο δένδρο τῆς γνώσεως, κόβοντας καί τρώγοντας τόν ἀπαγορευμένο καρπό. Γι αὐτό καί φθάσαμε ἐδῶ πού φθάσαμε. Γι αὐτό καί γίναμε ὅπως γίναμε. Ὁ ἄνθρωπος ξαναέφαγε ἄκαιρα τόν καρπό τῆς γνώσεως. Θέλησε καί πάλι νά γίνει «θεός», «δημιουργός». Δημιούργησε «πολιτισμό».ἔφτιαξε μηχανές, ὅπλα, αὐτοκίνητα, ἀεροπλάνα, ὑποβρύχια, πλοῖα, πυραύλους, δορυφόρους, ἔξυπνες βόμβες, ἀτομικές, πυρηνικές, μεταλλαγμένες τροφές, κλωνοποιημένα ζῶα καί ἴσως καί ἀνθρώπους αὔριο. Μπράβο του! Τά κατάφερε! Ἔγινε πράγματι «θεός», «δημιουργός»! Μέ μιά «μικρή» ὅμως διαφορά. Ἔγινε ὅ,τι ἔγινε, ἀπό μόνος του. Ἔφθασε ἕως ἐδῶ ἀπό μόνος του, χωρίς τό Θεό, χωρίς τό Δημιουργό Του. Ἡ διαφορά; Μεγάλη. Ἀντί νά τά χρησιμοποιήσει ὅλα αὐτά πρός δόξα Θεοῦ καί γιά τό καλό τῆς ἀνθρωπότητος, ἐκεῖνος τά χρησιμοποιεῖ πρός δόξα δική του καί τοῦ Διαβόλου καί για νά καταστρέψει τήν ἀνθρωπότητα. Ποτέ ἄλλοτε ὁ ἄνθρωπος δέν εἶχε τόσα πολλά ἀγαθά, τόσες ἀνέσεις, τόσες εὐκολίες, τόσα μηχανήματα γιά νά τόν ὑπηρετοῦν, νά τόν φροντίζουν, νά τόν μεταφέρουν, νά τόν ἀντικαθιστοῦν. Ἔχει τά «πάντα». Στήν οὐσία ὅμως δέν ἔχει τίποτε. Καί δέ ἔχει τίποτε, γιατί δέν ἔχει ἀγάπη. Καί δέν ἔχει ἀγάπη, γιατί δέν ἔχει τό Θεό, πού εἶναι ἡ Ἀγάπη, «ὁ Θεός Ἀγάπη ἐστίν» (Α' Ἰω. δ', 8) καί μαζί μέ τόν Θεό δέν ἔχει καί τήν χάρη καί τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Καί ἀφοῦ δέν ἔχει τήν χάρη καί τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, δέν μπορεῖ νά ἀποδώσει καρπό. Δέν μπορεῖ νά φέρει χαρά, εὐτυχία, ἀγάπη, εἰρήνη, γαλήνη, ἠρεμία, ξεκούραση. «Ὁ δέ καρπός τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πραότης, ἐγκράτεια.» (Γαλάτας ε', 22-23). Γι αὐτό καί οἱ ἄνθρωποι σήμερα ἐνῶ ἔχουν τά «πάντα», εἶναι «πτωχοί», εἶναι σάν νά μήν ἔχουν τίποτε. Γιά τήν ἐποχή μας, ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός προφήτεψε: «οἱ ἄνθρωποι θά μείνουν πτωχοί, γιατί δέν θἄχουν ἀγάπη...». Νοιώθουν μέσα τους ἕνα ἀπέραντο καί μεγάλο κενό. Εἶναι δυστυχισμένοι, θλιμμένοι, κακόκεφοι, νευρικοί, ἀγχωτικοί, ψυχωτικοί, ἀρρωστημένοι. Μιά ἄλλη Βαβέλ... Π οτέ ἄλλοτε λοιπόν, ἡ ἄνθρωπότητα δέν ἔφθασε τόσο ψηλά. Μέ τά ἐπιτεύγματά της, κοντεύει νά φθάσει τόν θρόνο τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἄλλοτε στή Βαβυλώνα μέ τόν «Πύργο τῆς Βαβέλ» (Γέν. ια', 4). Καί τότε οἱ ἄνθρωποι θέλησαν μέ τόν πολιτισμό τους, μέ τά δημιουργήματά τους νά φθάσουν τόν θρόνο τοῦ Θεοῦ καί ἄρχισαν νά κατασκευάζουν ἕναν πύργο. Καί ἔφτιαχναν ὀρόφους. Καί ἀνέβαιναν... καί ἀνέβαιναν..., ὄχι γιά κανέναν ἄλλο λόγο, ἀλλά ἀπό μα- 4

ΤΕΥΧΟΣ 8:Σχέδιο 1 30/9/2010 3:25 μμ Page 5 ταιοδοξία καί ὑπερηφάνεια, γιά νά προκαλέσουν τόν Θεό. Ὥσπου ὁ Θεός, ὅταν εἶδε ὅτι ἡ ἀλαζονία τους εἶχε φθάσει στό ἀπροχώρητο καί δέν πήγαινε ἄλλο, ἐπενέβη καί μπέρδεψε τίς γλῶσσες τους καί δέν μποροῦσαν νά συνεννοηθοῦν καί ἔτσι ἀναγκάστηκαν νά σταματήσουν τό ἔργο τους. Ἀπό τότε οἱ ἄνθρωποι ἄρχισαν νά μιλοῦν πολλές γλῶσσες καί διασκορπίστηκαν εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης. Μέχρι τότε ὅλη ἡ γῆ ἦταν μία καί «ἑνωμένη» καί ὅλοι οἱ ἄνθρωποι μιλοῦσαν μία γλῶσσα. (Γεν. ια', 1-9) Ἔτσι ἀκριβῶς καί σήμερα. Βαβυλώνα τότε, Βαβυλώνα καί σήμερα. Σύγχρονη Βαβυλώνα. «Ἡ μεγάλη Βαβυλώνα». (Ἀποκ. ιζ', 5) Σύγχυσις τότε, σύγχυσις καί σήμερα. Καί τότε οἱ ἄνθρωποι θέλησαν νά φθάσουν ψηλά καί νά προκαλέσουν τόν Θεό, καί σήμερα οἱ ἄνθρωποι ἀπέκτησαν γνώση, ἔφθασαν ψηλά καί προκαλοῦν τόν Θεό μέ τά ἐπιτεύγματά τους, μέ τόν ἕνα ἤ μέ τόν ἄλλο τρόπο. Ὅταν τό μυρμήγκι βγάζει φτερά... Ε ἶναι λοιπόν ἡ ἐποχή πού ἡ γνώση ἔχει πληθυνθεῖ, ἔχει αὐξηθεῖ. Οἱ ἄνθρωποι ἔχουν φτάσει στό φεγγάρι καί σέ ἄλλους πλανῆτες. Κυβερνοῦν τόν κόσμο μέσα ἀπό κουμπιά, μηχανές, ὑπολογιστές καί δορυφόρους. Βλέπουν ὁ ἕνας τόν ἄλλο μέσα ἀπό κινητά καί σταθερά τηλέφωνα. Μιλᾶνε μέσα ἀπό μία κλωστή, ἕνα σύρμα, ἕνα καλώδιο ἤ μέσα ἀπό ἕνα κουτί (τήν τηλεόραση) καί τούς βλέπουν καί τούς ἀκοῦν σέ ὅλη τή γῆ. Διασχίζουν σάν ψάρια τόν βυθό τῆς θαλάσσης καί πετοῦν σάν πουλιά στόν οὐρανό. Ταξιδεύουν σέ διάφορα μέρη τοῦ κόσμου. Καί ὄχι μόνον ταξιδεύουν ἀλλά ὅπως λέγει ἡ Γραφή, «περιτρέχουσι» (τουρισμός;), τρέχουν πολύ γρήγορα, μέσα σέ λίγη ὥρα πᾶνε ἀπό τό ἕνα μέρος τῆς γῆς στό ἄλλο. σὰν νἆνε σὲ πλαγιανὰ δωμάτια, π.χ. ἀπὸ τὴν Πόλι στὴ Ρωσία... Θά ρθει καιρός πού ὁ διάβολος θά μπῆ μέσα σ ἕνα κουτί καί θά φωνάζῃ. Καί τά κέρατά του θά ναι στά κεραμίδια...» ἔλεγε προφητικά ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός. Πότε λοιπόν ἄλλοτε ὁ ἄνθρωπος καί ἡ ἀνθρωπότητα, μπόρεσε καί ἔφθασε τόσο «ψηλά», μέ τίς γνώσεις του καί τή σοφία του; Ποτέ ἄλλοτε! Γι αὐτό καί ὁ Προφήτης Δανιήλ (Κεφ. ιβ', 4) ἀλλά καί οἱ Ἅγιοί μας, μᾶς ἐπισημαίνουν ὅτι λίγο πρίν τό τέλος τοῦ κόσμου, ἡ γνῶσις τοῦ ἀνθρώπου, γιά ὅλα καί γιά τά καλά καί γιά τά κακά, θέλει πληθυνθεῖ. Μάλιστα ὁ Ἅγιος Νεῖλος ὁ Ἁγιορείτης μᾶς λέγει ὅτι λίγο πρίν τό τέλος τοῦ κόσμου ἡ γνώση, ἡ τεχνολογία καί τά ἐπιτεύγματα τῆς ἐπιστήμης θά αὐξηθοῦν σέ τέτοιο βαθμό, πού οἱ ἄνθρωποι θά πάψουν νά πιστεύουν στήν ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ καί θά πιστεύουν στήν ἐπιστήμη καί στούς ἀνθρώπους. «Ὅταν πλησιάση ὁ καιρὸς τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου... ἄρχεται ὁ κόσμος νὰ γίνεται ἀγνώριστος... θέλει δέ δώσει πονηράν σοφίαν εἰς τόν ταλαίπωρον ἄνθρωπον, νά ἐφεύρῃ, νά ὁμιλῇ ὁ εἷς πρός τόν ἄλλον, ἀπό τήν μίαν ἄκρην τῆς γῆς ἕως τήν ἄλλην, τότε θά πέτανται στόν ἀέρα ὡς πτηνά καί διασχίζοντες τόν βυθό τῆς θαλάσσης ὡς ἰχθύες... Καί τόσον θά προοδεύσῃ τήν ἐπιστήμην κατά φαντασίαν ὁ πονηρός, ὥστε ἀποπλανῆσαι τούς ἀνθρώπους καί μή πιστεύουν εἰς τήν ὕπαρξιν τοῦ Τρισυποστάτου Θεοῦ» (Ἅγιος Νεῖλος ὁ Μυροβλήτης, σελ. 20). Σημεῖα τῶν Καιρῶν καί αὐτά καί τοῦ Τέλους τοῦ κόσμου. Διότι μήν ξεχνᾶμε καί τήν θυμώδη σοφία τοῦ λαοῦ μας πού λέει: «Ὅταν τό μυρμήγκι βγάζει πτερά καί πετάει, ἦλθε τό ΤΕΛΟΣ του...» (Λαϊκή Παροιμία) «Θά ἔρθῃ καιρός πού θά διευθύνουν τόν κόσμο τά ἄλαλα καί τά μπάλαλα...θὰ ἰδῆτε νὰ πετᾶνε ἄνθρωποι στὸν οὐρανὸ σὰν μαυροπούλια... Θἀρθῇ καιρὸς ποὺ θὰ ζωσθῇ ὁ τόπος μὲ μία κλωστή... Θἀρθῇ καιρὸς ποὺ οἱ ἄνθρωποι θὰ ὁμιλοῦν ἀπὸ ἕνα μακρυνὸ μέρος σὲ ἄλλο, 5

ΤΕΥΧΟΣ 8:Σχέδιο 1 30/9/2010 3:25 μμ Page 6 ὉἍγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής ἀποκαλύπτει... Π οιά εἶναι ἡ Συκιά τοῦ Εὐαγγελίου πού ξεράθηκε φαινομενικά παράλογα; Καί ποιά εἶναι ἡ ἀκρότατη πείνα πού ζητοῦσε καρπό πρίν ἀπό τήν ὥρα; Καί τί σημαίνει ἡ κατάρα γιά ἕνα ἀναίσθητο πράγμα. (Ματθ. κα, 18 & Μάρκ. ια, 11) ὉΘεός Λόγος πού οἰκονομεῖ τά πάντα γιά χάρη τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων, ἀφοῦ παιδαγώγησε πρῶτα τήν φύση μας μέ τό νόμο πού περιέχει σωματικότερη λατρεία γιατί δέν μποροῦσε νά δεχτεῖ τήν ἀλήθεια γυμνή ἀπό τυπικά προκαλύμματα ἐξαιτίας τῆς ἄγνοιας καί τῆς ἀλλοτρίωσης πού τῆς προκλήθηκε πρός τά ἀρχέτυπα θεῖα πράγματα- ὕστερα, ἐρχόμενος στόν κόσμο ἀφοῦ ἔγινε φανερά ἀπό τόν ἑαυτό του ἄνθρωπος παίρνοντας σάρκα πού εἶχε νοερή καί λογική ψυχή, κι ἀφοῦ ὡς Λόγος μετέφερε τή φύση μας στήν ἄυλη, γνωστική, πνευματική λατρεία, δέν ἤθελε, ἀφοῦ πιά φάνηκε στή ζωή ἡ ἀλήθεια, νά ἐξουσιάζει ἡ σκιά, πού τύπος της ἦταν ἡ συκιά. Γι αὐτό λέει ἐπιστρέφοντας ἀπό τή Βηθανία στά Ἰεροσόλυμα (Ματθ. κα, 18 Μάρκ. ια, 11), δηλαδή μετά τήν τυπική καί σκιώδη καί πού ἦταν κρυμμένη μέσα στό νόμο παρουσία του, ἐρχόμενος ξανά στούς ἀν θρώπους μέ τή σάρκα -γιατί ἔτσι πρέπει νά ἐκληφθεῖ τό «ἐπιστρέφοντας»- εἶδε στό δρόμο μιά συκιά πού εἶχε μόνο φύλλα, πού ὑπῆρχε στή σκιά καί στούς τύπους, δηλαδή τή σωματική λατρεία τοῦ νόμου κατά τήν ἄστατη καί παροδική -ἐπειδή ἦταν δίπλα στό δρόμο- παράδοση, τή λατρεία τῶν τύπων μόνο καί τῶν θεσμῶν πού περνοῦν. Ὅταν ὁ Λόγος τήν εἶδε σάν συκιά ὡραία καί μεγαλοπρεπῆ καί στολισμένη, ὡσάν μέ φύλλα, μέ τά ἐξωτερικά περιβλήματα τῶν σωματικῶν παραγγελμάτων τοῦ νόμου καί μή βρίσκοντας καρπό, δηλαδή δικαιοσύνη, τήν καταράστηκε ἐπειδή δέν ἔδινε τροφή στό Λόγο, ἤ καλύτερα πρόσταξε νά μή καλύπτει πιά δυναστεύοντας τήν ἀλήθεια μέ τούς νομικούς τύπους, πράγμα πού ἀποδείχτηκε στή συνέχεια μέ τά ἔργα, ἀφοῦ καταξεράθηκε ἐντελῶς ἡ νομική ὡραιότητα πού εἶχε τήν ὕπαρξή της στά σχήματα μόνο καί ἔσβησε ἡ ἔπαρση τῶν Ἰουδαίων γι αὐτή. Γιατί δέν ἦταν 6

ΤΕΥΧΟΣ 8:Σχέδιο 1 30/9/2010 3:25 μμ Page 7 εὔλογο ἀλλά οὔτε κι ἐπίκαιρο, ἀφοῦ πιά εἶχε φανεῖ λαμπρή ἡ ἀλήθεια τῶν καρπῶν τῆς δικαιοσύνης νά παρασύρεται καί νά ξεγελιέται ἀπό τά φύλλα ἡ ὄρεξη ὅσων παράτρεχαν σάν δρόμο τήν παροῦσα ζωή καί νά ἀφήνουν τούς πλούσιους φαγώσιμους καρπούς τοῦ Λόγου. Γι αὐτό λέει «δέν ἦταν ὁ καιρός τῶν σύκων» (Μάρκ. ια, 13) ὁ χρόνος δηλαδή κατά τόν ὁποῖο κυριαρχοῦσε στήν ἀνθρώπινη φύση ὁ νόμος, δέν ἦταν καιρός καρπῶν τῆς δικαιοσύνης, ἀλλά εἰκόνιζε τούς καρπούς τῆς δικαιοσύνης καί μυοῦσε κατά κάποιο τρόπο τή μέλλουσα θεία κι ἀπόρρητη καί σωτήρια ὅλων χάρη, στήν ὁποία δέν εἶχε φτάσει ἀπό τήν ἀπιστία του ὁ παλαιός λαός καί γι αὐτό χάθηκε. Γιατί ὁ Ἰσραήλ, λέει ὁ θεῖος ἀπόστολος, «μέ τό νά ἐπιδιώκει τό νόμο τῆς δικαιοσύνης», δηλαδή τό νόμο τῆς σκιᾶς και τῶν τύπων, «δέν ἔφτασε στό νόμο τῆς δικαιοσύνης» (Ρωμ. θ, 31), δηλαδή τό νόμο πού ὁλοκληρώνεται μέ τό Πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ. Ἤ πάλι μιά ἄλλη ἑρμηνεῖα ἐπειδή τό πλῆθος τῶν ἱερέων καί γραμματέων καί νομικῶν καί Φαρισαίων, ἄρρωστοι ἀπό τήν κενή δόξα μέ τήν ἐπίδειξη τῆς πλαστῆς εὐλάβειας τῶν ἠθῶν, φαινόμενοι ὅτι ἀσκοῦσαν δικαιοσύνη, ἔτρεφαν τήν ἔπαρση τῆς οἴησης, ὁ Λόγος λέει ὅτι ἡ οἴηση αὐτῶν πού ἀναφέρθηκαν εἶναι συκιά ἄκαρπη πλούσια μόνο σέ φύλλα, τήν ὁποία, αὐτός πού ἐπιθυμεῖ τή σωτηρία ὅλων τῶν ἀνθρώπων καί πεινᾶ τή θέωσή τους, τήν καταριέται ὡς ἄκαρπη καί τήν ξεραίνει, ὥστε, προκρίνοντας ἀπό τό νά φαίνονται, τό νά εἶναι δίκαιοι, ἀφοῦ ξεντυθοῦν τό χιτώνα τῆς ἠθικῆς ὑπόκρισης καί φορέσουν τό γνήσιο χιτώνα τῆς ἀρετῆς, ὅπως θέλει ὁ θεῖος Λόγος, νά περάσουν μ εὐσέβεια τή ζωή τους παρουσιάζοντας στό Θεό τῆς ψυχῆς μᾶλλον τή διάθεση, παρά τήν πλαστότητα τῶν ἠθῶν στούς ἀνθρώπους. Ἄν τώρα καί μερικοί ἀπό τούς Χριστιανούς εἴμαστε τέτοιοι, πλάθοντας τήν εὐλάβειά μας μέ τούς τρόπους χωρίς ἔργα δικαιοσύνης, ἄν δεχτοῦμε τό Λόγο ὡς φιλάνθρωπο πού πεινᾶ τή σωτηρία μας, ἀποξηραίνει τό σπέρμα τῆς κακίας μέσα στήν ψυχή, τήν οἴηση, γιά νά μή μᾶς δίνει πιά τήν ἀνθρωπαρέσκεια, καρπό τῆς φθορᾶς. Ἔχετε, σύμφωνα μέ τίς δικές μου πενιχρές δυνάμεις, τό νόημα τοῦ λόγου, πού κατά τήν ἀφήγηση πού ἔκανα ἔδειξε τόν Κύριο νά πεινᾶ, ὀρθά καί χρήσιμα νά καταριέται τή συκιά καί νά τήν ξεραίνει σέ κατάλληλη ὥρα, γιατί ἦταν ἐμπόδιο στήν ἀλήθεια, καί πού ἦταν εἴτε ἡ σύμφωνη μέ τό νόμο παλαιά πράδοση τῶν σωματικῶν τύπων εἴτε καί ἡ ἐπαρμένη συμπεριφορά τῶν Φαρισαίων καί ἡ δική μας. (Φιλοκαλία Τόμος 14 β σελ. 117) 7

ΤΕΥΧΟΣ 8:Σχέδιο 1 30/9/2010 3:25 μμ Page 8 Ο Ι Α Γ Ι Ο Ι ΠΑΤΕΡΕΣ ΜΑΣ ΟΜΙΛΟΥΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΛΟΓΟΣ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ Περί Ἀντιχρίστου καί περί τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Κυρίου μας Εἶναι ἀνάγκη νά ξέρουμε ὅτι πρέπει νά ἔλθει ὁ ἀντίχριστος. Ὁποιοσδήποτε λοιπόν πού δέν ὁμολογεῖ ὅτι ὁ υἱός τοῦ Θεοῦ καί Θεός σαρκώθηκε καί εἶναι τέλειος Θεός καί ἔγινε τέλειος ἄνθρωπος, ἐνῶ συνάμα παρέμεινε Θεός, εἶναι ἀντίχριστος. (Α' Ἰω. δ, 2-3) Ἀλλά ἰδιαίτερα καί κατ' ἐξοχήν Ἀντίχριστος λέγεται ὁ ἐρχόμενος κατά τό τέλος τοῦ κόσμου. Γι' αὐτό λοιπόν, πρῶτα πρέπει νά κηρυχτεῖ τό Εὐαγγέλιο σέ ὅλα τά ἔθνη, (Ματθ. κδ, 14), ὅπως εἶπε ὁ Κύριος, καί τότε θά ἔλθει γιά νά ἐλέγξει τούς ἀντίθεους Ἰουδαίους. Γιατί εἶπε ὁ Κύριος πρός αὐτούς «Ἐγώ ἦλθα εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατέρα μου καί δέν μέ δεχθήκατε, δέν μέ πιστέψατε. Ὅταν ὅμως θά ἔλθει κάποιος ἄλλος μέ τό ἰδικόν μου ὄνομα, ἐκεῖνον δυστυχῶς θά τόν δεχθεῖτε καί θά τόν πιστέψετε». (Ἰω. ε, 43) Καί ὁ Ἀπόστολος λέγει «Θά γίνῃ ἀκόμη ἡ ἐμφάνισίς του μέ κάθε μέσον καί εἶδος ἀπάτης, πού θά εἶναι καρπός τῆς ἀδικίας, πού θά ἐπικρατήσῃ μεταξύ ἐκείνων πού θά εἶναι προωρισμένοι ἐξ αἰτίας των διά τήν ἀπώλειαν, ἐπειδή δέν ἐδέχθησαν νά ἀγαπήσουν καί νά κάμουν κτῆμα τους τήν ἀλή 8 θειαν, διά νά σωθοῦν. Καί διά τοῦτο θά παραχωρήσῃ ὁ Θεός νά ἔλθῃ καί ἐκδηλωθῇ εἰς αὐτούς ἐνέργεια πονηρά, διά νά πιστεύσουν αὐτοί εἰς τό ψεῦδος, καί ἔτσι νά κατακριθοῦν ὅλοι ὅσοι δέν ἐπίστευσαν εἰς τήν ἀλήθειαν, ἀλλ ἐδέχθησαν καί ἠκολούθησαν μέ εὐχαρίστησιν καί προθυμίαν τήν ἀδικίαν». (Β' Θεσ. β, 10-12) Οἱ Ἰουδαῖοι λοιπόν, τόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, πού εἶναι Υἱός τοῦ Θεοῦ καί Θεός, δέν τόν δέχτηκαν, ἐνῶ θά δεχτοῦν τόν πλάνο πού λέγει τόν ἑαυτό του θεό. (Β' Ἰω. 7). Καί ὅτι θά ἀποκαλέσει τόν ἑαυτό του θεό, ὁ ἄγγελος διδάσκοντας τόν Δανιήλ ἔτσι λέγει: «Πρός κανένα ἀπό τούς θεούς τῶν προγόνων του δέν θά δείξῃ σεβασμόν. Ἀδιάφορος θά μένῃ καί πρός τάς γυναῖκας. Κανένα θεόν δέν θά σέβεται, διότι αὐτός θά θελήσῃ νά ὑψώσῃ τόν ἑαυτόν του πάρα πάνω ἀπό ὅλους τούς θεούς καί ἀνθρώπους». (Δαν. ια, 37) Καί ὁ Ἀπόστολος λέγει «Λάβετε τά μέτρα σας νά μή σᾶς ἐξαπατήσῃ κανείς κατά κανένα τρόπον διότι ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου δέν θά ἔλθῃ, ἐάν προηγουμένως δέν ἔλθῃ ἡ ἀποσκίρτησις πολλῶν ἀπό τήν πίστιν, συνέπεια τῆς σκληρύνσεώς των ἐξ

ΤΕΥΧΟΣ 8:Σχέδιο 1 30/9/2010 3:25 μμ Page 9 αἰτίας τῶν ἁμαρτιῶν των καί δέν φανερωθῇ ὁ ἄνθρωπος, ὁ κατ ἐξοχήν ἁμαρτωλός καί ὑποκινητής πρός κάθε ἁμαρτίαν, ὁ υἱός τῆς ἀπωλείας, ὁ ἐχθρός καί ἀντίπαλος τοῦ Θεοῦ καί τῆς ἀληθείας καί ὁ ὁποῖος θά ἐξυψώνῃ τόν ἑαυτόν του καί θά τόν θέτῃ παραπάνω ἀπό κάθε ἄλλον, πού ὀνομάζεται Θεός ἤ ἀπό κάθε ἄλλον πού θά ἀπολαμβάνῃ σεβασμόν καί λατρείαν ἐκ μέρους τῶν ἀνθρώπων. Τόσον δέ πολύ θά ἀλαζονευθῇ αὐτός, ὥστε θά καθίσῃ ὡς θεός εἰς τόν ναόν τοῦ Θεοῦ καί θά προσπαθῇ μέ πονηρά καί δόλια τεχνάσματα νά ἀποδείξῃ τόν ἑαυτόν του, ὅτι εἶναι θεός». (Β' Θεσ. β, 3) Καί θά μπεῖ ὄχι στόν ναό τοῦ Θεοῦ, τόν δικό μας, ἀλλά στόν παλαιό, τόν Ἰουδαϊκό. Γιατί δέν θά εἰσέλθει σέ μᾶς ἀλλά στούς Ἰουδαίους δέν θά εἶναι ὑπέρ τοῦ Χριστοῦ ἀλλά κατά τοῦ Χριστοῦ καί τῶν ὀπαδῶν του, γι' αὐτό λέγεται καί Ἀντίχριστος. Πρέπει λοιπόν πρῶτα νά κηρυχτεῖ τό Εὐαγγέλιο σέ ὅλα τά ἔθνη. «Καί τότε θά ξεσκεπασθῇ καί θά φανερωθῇ ὁ ἄνομος, τόν ὁποῖον ὁ Κύριος θά ἐξολοθρεύσῃ καί θά ἀφανίσῃ τόσον εὔκολα, σάν μέ ἕνα φύσημα ἁπλῶς τοῦ στόματός του καί θά τόν ἐξουδετερώσῃ μέ τήν ἔνδοξον ἐμφάνισιν τῆς παρουσίας του. Αὐτοῦ δέ τοῦ ἀνθρώπου τῆς ἀνομίας ἡ παρουσία καί ἡ ἐμφάνισις θά γίνεται τότε μέ κάθε δύναμιν, μέ σημεῖα καί τέρατα ψευδῆ καί διαβολικά, τά ὁποῖα θά ἐνεργῇ ὁ διάβολος, πού θά χρησιμοποιῇ αὐτόν σάν ὄργανόν του. Θά γίνῃ ἀκόμη ἡ ἐμφάνισίς του μέ κάθε μέσον καί εἶδος ἀπάτης, πού θά εἶναι καρπός τῆς ἀδικίας, πού θά ἐπικρατήσῃ μεταξύ ἐκείνων πού θά εἶναι προωρισμένοι ἐξ αἰτίας τους διά τήν ἀπώλειαν, ἐπειδή δέν ἐδέχθησαν νά ἀγαπήσουν καί κάμουν κτῆμα τους τήν ἀλήθειαν, διά νά σωθοῦν». (Β' Θεσ. β, 8-10). Δέν γίνεται λοιπόν ὁ ἴδιος ὁ Διάβολος ἄνθρωπος, ὅπως ἔγινε μέ τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Κυρίου -μή γένοιτο-, ἀλλά ὁ ἄνθρωπος γεννιέται ἀπό τήν πορνεία καί ὑποδέχεται ὅλη τήν ἐνέργεια τοῦ Σατανᾶ. Προβλέποντας ὁ Θεός τό ἄτοπο τῆς μελλοντικῆς του προαιρέσεως, παραχωρεῖ νά ἐγκατασταθεῖ σ' αὐτόν ὁ Διάβολος. Γεννιέται λοιπόν ἀπό τήν πορνεία, ὅπως εἴπαμε, καί ἀνατρέφεται κρυφά καί ξαφνικά ἐπαναστατεῖ καί ἀνατρέπει καί βασιλεύει. Καί στήν ἀρχή τῆς βασιλείας του, μᾶλλον ὅμως τῆς τυραννίας, ὑποκρίνεται τόν δίκαιο ὅταν ὅμως κυριαρχήσει καλά, διώκει τήν Ἐκκλησία τοῦ θεοῦ καί ἐκδηλώνει ὅλη τήν κακία του. Καί θά ἔλθη «ἐν σημείοις καί τέρασι ψεύδους» (Β' Θεσ. β, 9), πού θά εἶναι ἀπατηλά καί ὄχι ἀληθινά καί θά ἀπατήσει ὅσους ἔχουν κλονισμένη καί ἀστήρικτη τή βάση τῆς διάνοιάς τους καί θά τούς ἀπομακρύνει ἀπό τόν Θεό, ὥστε νά σκανδαλιστοῦν, «εἰ δυνατόν καί οἱ ἐκλεκτοί». (Ματθ. κδ 24) Τέλος θά σταλοῦν ὁ Ἐνώχ καί ὁ Ἠλίας ὁ Θεσβίτης (Μαλ. γ, 22-23) καί θά φέρουν πίσω καρδιές πατέρων στά παιδιά τους, δηλαδή τήν συναγωγή στόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό καί στό κήρυγμα τῶν Ἀποστόλων, καί μετά θά φονευθοῦν ὑπ αὐτοῦ, δηλαδή τοῦ Ἀντιχρίστου. Ἔπειτα θά ἔλθει ὁ Κύριος ἀπό τόν οὐρανό, μέ τόν τρόπον πού τόν εἶδαν νά πορεύεται πρός αὐτόν, Θεός τέλειος καί ἄνθρωπος τέλειος, μέ δόξα καί δύναμη καί μέ τό φύσημα τοῦ στόματός του θά ἐξοντώσει τόν ἄνθρωπο τῆς ἀνομίας, τόν υἱό τῆς ἀπωλείας. Κανείς λοιπόν, νά μή ἀναμένει τόν Κύριον ἀπό τήν γῆ, ἀλλά ἀπό τόν οὐρανόν ὅπως Αὐτός ὁ ἴδιος (Ματθ. κε, 31) μᾶς τό ἐβεβαίωσε. (Ἔκδοσις ἀκριβής Ὀρθ. Πίστεως σελ. 440, P.G. 94, 1216) 9

ΤΕΥΧΟΣ 8:Σχέδιο 1 30/9/2010 3:25 μμ Page 10 ΕΙΠΕ ΓΕ ΡΩΝ... Περί κατακρίσεως και καταλαλιάσ Κ άποιος Γέροντας, πού ἐρωτήθηκε ἀπό τούς ἀδελφούς τί εἶναι καταλαλιά καί τί κατάκριση, ἔδωσε τήν ἀκόλουθη ἐξήγηση : Μέ τήν καταλαλιά φανερώνει κανείς τά κρυφά ἐλαττώματα τοῦ ἀδελφοῦ του. Μέ τήν κατάκρισι καταδικάζει τά φανερά. Ἄν εἰπῇ κανείς λόγου χάρι, πώς ὁ τάδε ἀδελφός εἶναι μέν καλοπροαίρετος καί ἀγαθός, ἀλλά τοῦ λείπει ἡ διάκρισι, αὐτό εἶναι καταλαλιά. Ἄν ὅμως εἰπῇ ὅτι ὁ δεῖνα εἶναι πλεονέκτης καί φιλάργυρος, τοῦτο εἶναι κατάκρισις, γιατί μέ τό λόγο αὐτό καταδικάζει τίς πράξεις τοῦ πλησίον του. Ἡ κατάκρισις εἶναι χειρότερη ἀπό τήν καταλαλιά. Π ῆγαν κάποτε αἱρετικοί στόν Ὅσιο Ποιμένα κι' ἄρχισαν νά λέγουν κατηγορίες ἐναντίον τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας. Ὁ Ὅσιος τότε σηκώθηκε ἐπάνω, ἔδωσε ἐντολή στόν ὑποτακτικό του νά τούς ἑτοιμάσῃ φαγητό καί βγῆκε ἔξω ἀπό τό κελλί, γιά νά μή μολύνῃ τ' αὐτιά του. Ἕ νας Γέροντας πνευματικός συμβουλεύει: Ἄν συμβῇ ποτέ νά κατακρίνης τόν ἀδελφό σου καί σέ τύψη γι' αὐτό ἡ συνείδησί σου, πήγαινε εὐθύς νά τόν βρῆς, ἐξομολογήσου ὅτι τόν κατέκρι- νες καί ζήτησέ του συγγνώμη. Πρόσεχε στό ἑξῆς νά μή σέ παρασύρῃ ὁ διάβολος σ'αὐτό τό ἁμάρτημα, γιατί ἡ καταλαλιά εἶναι θάνατος τῆς ψυχῆς. Ἄν ἔλθη κάποιος ἄλλος σέ σένα κι' ἀρχίση νά κατηγορῇ καί νά κατακρίνῃ ἕναν τρίτον, πρόσεξε καλά μήπως παρασυρθῆς καί τοῦ εἰπῆς: «δίκαιο ἔχεις, ἔτσι εἶναι». Καλλίτερα νά σωπάσης ἤ νά τοῦ εἰπῆς: «Ἐγώ, ἀδελφέ μου, εἶμαι καταδικασμένος γιά τίς ἁμαρτίες μου δέν ἔχω δικαίωμα νά καταδικάζω ἄλλον». Μ' αὐτόν τόν τρόπο καί τόν ἑαυτό σου σώζεις καί τόν ἀδελφόν σου. Ὁ Ἀββᾶς Ὑπερέχιος δίνει τήν ἀκόλουθη συμβουλή στούς ἐγκρατεῖς καί νηστευτάς: - Φάγε κρέας καί πιές κρασί καί μή κατατρώγης μέ τήν καταλαλιά τίς σάρκες τοῦ ἀδελφοῦ σου. Καί πάλι: - Καταλαλῶντας ὁ ὄφις τόν Θεό, ἐπέτυχε νά βγάλῃ τούς πρωτοπλάστους ἀπό τόν Παράδεισο. Τό ἴδιο κάνει κι' ἐκεῖνος πού καταλαλεῖ τόν πλησίον του βαραίνει τήν ψυχή του καί παρασύρει στό κακό ἐκεῖνον πού τόν ἀκούει. Μ ιά μέρα ἕνας Ἅγιος Γέροντας εἶδε μέ τά μάτια του κάποιον ἀδελφό νά πέφτῃ σέ βαρύ ἁμάρτημα, 10

ΤΕΥΧΟΣ 8:Σχέδιο 1 30/9/2010 3:25 μμ Page 11 κι' ὄχι μόνο δέν τόν κατέκρινε, ἀλλά ἔκλαψε καί εἶπε: «Αὐτός ἔπεσε σήμερα κι' ἐγώ ἐξάπαντος αὔριο. Κι' αὐτός μέν χωρίς ἄλλο θά μετανοήσῃ, ἐνῶ ἐγώ δέν εἶμαι βέβαιος γι' αὐτό». Σ ἕνα Κοινόβιο ἕνας Μοναχός, ἀμελής στά πνευματικά, ἔπεσε βαρειά ἄρρωστος κι' ἦλθε ἡ ὥρα του νά πεθάνῃ. Ὁ Ἡγούμενος κι' ὅλοι οἱ ἀδελφοί τόν περικυκλώσανε γιά νά τοῦ δώσουν θάρρος στίς τελευταῖες του στιγμές. Παρατήρησαν ὅμως ἔκπληκτοι, πώς ὁ ἀδελφός ἀντίκρυζε τόν θάνατο μέ μεγάλη ἀταραξία καί ψυχική γαλήνη. - Παιδί μου, τοῦ εἶπε τότε ὁ Ἡγούμενος, ὅλοι ἐδῶ ξεύρομε πώς δέν ἤσουν καί τόσο ἐπιμελής στά καθήκοντά σου. Πῶς πηγαίνεις μέ τόσο θάρρος στήν ἄλλη ζωή; - Εἶναι ἀλήθεια, Ἀββᾶ, ψιθύρισε ὁ ἑτοιμοθάνατος, πώς δέν ἤμουν καλός μοναχός. Ἕνα πρᾶγμα ὅμως ἐτήρησα μέ ἀκρίβεια στή ζωή μου: Δέν κατέκρινα ποτέ μου ἄνθρωπο. Γι' αὐτό σκοπεύω νά εἰπῷ στό Δεσπότη Χριστό, ὅταν παρουσιαστῶ ἐνώπιόν Του: «Σύ, Κύριε, εἶπες, μή κρίνετε, ἵνα μή κριθῆτε», κι' ἐλπίζω ὅτι δέ θά μέ κρίνη αὐστηρά. - Πήγαινε εἰρηνικά στό αἰώνιο ταξίδι σου, παιδί μου, τοῦ εἶπε μέ θαυμασμό ὁ Ἡγούμενος. Ἐσύ κατώρθωσες, χωρίς κόπο νά σωθῆς. Π ῆγε κάποτε ἕνας ἀδελφός ἀπό τή σκήτη σέ κάποιο Γέροντα ἀναχωρητή καί τοῦ εἶπε γιά κάποιον ἄλλον ἀδελφό πώς εἶχε πέσει σέ μεγάλο σφάλμα. -Ὦ, πολύ ἄσχημα ἔκανε, εἶπε στενοχωρημένος ὁ Γέροντας. Ὕστερα ἀπό λίγες ἡμέρες συνέβη νά πεθάνῃ ὁ μοναχός πού ἔσφαλε. Ἄγγελος Κυρίου τότε πῆγε στόν ἀναχωρητή, κρατῶντας τήν ψυχή του. -Αὐτός πού κατέκρινες, τοῦ εἶπε, πέθανε. Ποῦ ὁρίζεις νά τόν κατατάξω; - Ἥμαρτον, ἐφώναξε μέ δάκρυα ὁ Γέροντας. Κι' ἀπό τότε παρακαλοῦσε κάθε μέρα τόν Θεό νά τοῦ συγχωρήσῃ ἐκείνη τήν ἁμαρτία καί δέν τόλμησε μέχρι τέλους τῆς ζωῆς του νά κατακρίνῃ ἄνθρωπο. Κ άποιος ἀδελφός ἠρώτησε τόν Ἀββᾶν Ἰωσήφ τί νά κάνω, διότι οὔτε νά κακοπαθήσω διά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ ἠμπορῶ, ἀλλ' οὔτε καί νά ἐργασθῶ καί νά δώσω ἐλεημοσύνην. Εἰς ἀπάντησιν ὁ Γέρων τοῦ λέγει «Ἐάν δέν ἠμπορῇς νά κάνῃς τίποτε ἀπό αὐτά τοὐλάχιστον διατήρησον τήν συνείδησίν σου καθαράν ἀπό λογισμούς κατακρίσεως ἐναντίον τοῦ ἀδελφοῦ σου καί ἀπόφευγε νά τόν ταπεινώνῃς. Τοιουτοτρόπως ἀσφαλῶς θά σωθῇς». 11

ΤΕΥΧΟΣ 8:Σχέδιο 1 30/9/2010 3:25 μμ Page 12 ΠΑΡΟΙΜΙΩΔΕΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΦΡΑΣΕΙΣ Πολλές φορές στήν ζωή μας, ὅλοι μας, χρησιμοποιοῦμε διάφορες φράσεις καί λέξεις παροιμιώδεις. Γνωρίζουμε ὅμως πῶς καί ἀπό ποῦ προῆλθαν; «Τά ἀδύνατα δυνατά» Ἡ φράση αὐτή εὑρίσκεται εἰς τήν Ἁγία Γραφή καί στό Εὐαγγγέλιο τοῦ Λουκᾶ. «Τά ἀδύνατα παρ' ἀνθρώποις δυνατά παρά τῷ Θεῷ ἐστιν»(λουκ. ιη', 27). Τήν χρησιμοποιοῦμε δέ ὅταν προσπαθοῦμε νά καταφέρουμε κάτι πολύ δύσκολο, ἀδύνατο καί ἀκατόρθωτο, καί κάνουμε ὑπεράνθρωπες προσπάθειες καί τά «ἀδύνατα δυυνατά» γιά νά πετύχουμε τόν σκοπό μας. Τήν ἔκφραση «τά ἀδύνατα δυνατά» τή βρίσκουμε καί στόν Ἰσοκράτη (Πρός Δημόνικον 7). Λέει ὁ Ἰσοκράτης, ὅτι «ἡ κτῆσις τῆς ἀρετῆς», ἐκτός τοῦ ὅτι εἶναι «κρείττων τοῦ πλούτου» (ἀνώτερη ἀπό τόν πλοῦτο) καί «χρησιμοτέρα τῆς εὐγενείας» (τῆς εὐγενικῆς καταγωγῆς), «δύναται νά καταστήσει τά ἀδύνατα, διά τούς ἄλλους, δυνατά εἰς τούς ἀσκοῦντας τήν ἀρετήν». «Ἄλλου παππᾶ εὐαγγέλιο» Αὐτή ἡ φράση προέρχεται ἀπό μία Κεφαλλονίτικη ἱστορία. Κάποιος παππᾶς σέ ἕνα χωριουδάκι τῆς Κεφαλλονιᾶς, ἀγράμματος, πῆγε νά λειτουργήσει σ' ἕνα ἄλλο χωριό, γιατί ὁ παππᾶς τοῦ χωριοῦ εἶχε ἀρρωστήσει γιά πολύ καιρό. Ὁ παππᾶς ὅμως, στό δικό του Εὐαγγέλιο, μιά καί ἦταν ἀγράμματος, εἶχε βάλει δικά του σημάδια κι ἔτσι κατάφερνε νά τό λέει. Ἐδῶ ὅμως, στό ξένο Εὐαγγέλιο, δέν ὑπῆρχαν τά σημάδια, γιατί ὁ παππᾶς αὐτοῦ τοῦ χωριοῦ δέν τά εἶχε ἀνάγκη, μιά καί ἦταν μορφωμένος. Ἄρχισε, λοιπόν, ὁ καλός μας παππᾶς, νά λέει τό Εὐαγγέλιο πού λέγεται τήν Κυριακή τοῦ Ἀσώτου. Τότε κάποιος ἀπό τό ἐκκλησίασμα τοῦ φώναξε! «Τί μᾶς ψέλνεις ἐκεῖ παππᾶ; αὐτό δέν εἶναι τό σημερινό Εὐαγγέλιο...». - Ἔμ. Τί νά κάνω; ἀπάντησε αὐτός. «Αὐτό εἶναι ἄλλου παππᾶ Εὐαγγέλιο». Καί ἀπό τότε ἔμεινε ἡ φράση! «Περί ὄνου σκιᾶς» Αὐτή ἡ ἔκφραση, πού τή λέμε ὅταν θέλουμε νά ποῦμε πώς τσακωθήκαμε γιά τό τίποτα, ξεκινάει ἀπό τά παλιά τά χρόνια. Εἶναι ἕνας ὑπαινιγμός στόν καυγά πού εἶχαν ἕνας Ἀγωγιάτης καί ἕνας Ἀθηναῖος, πού νοίκιασε ἀπό τόν πρῶτο τό γαϊδούρι του, γιά νά τόν πάει μέ τά πράγματά του στά Μέγαρα. Ὕστερα ἀπό ἀρκετή ὥρα δρόμο, καί μέσα στόν ἥλιο, θέλησαν νά ξεκουραστοῦνε λιγάκι. Ὁ Ἀθηναῖος τότε πλάγιασε στόν ἴσκιο πού δημιουργοῦσε τό σῶμα τοῦ γαϊδουριοῦ. Ὁ ἀγωγιάτης, ὅμως, διεκδικοῦσε αὐτό τόν ἴσκιο γιά δικό του, λέγοντας πώς τοῦ εἶχε νοικιάσει μόνο τό γαϊδούρι, ὄχι, ὅμως, καί τόν ἴσκιο του. Γιά τό ἀσήμαντο αὐτό ζήτημα πῆγαν στά δικαστήρια. «Εἶναι γιά τά σίδερα» Ὅταν θέλουμε νά ποῦμε πώς κάποιος εἶναι θεότρελος, κάνει πράξεις ὄχι λογικοῦ ἀνθρώπου, μεταχειριζόμαστε τή φράση αὐτή. Ξεκίνησε ἀπό τά σίδερα, μέ τά ὁποῖα ἔδεναν τούς τρελούς τά παλιά τά χρό- 12

ΤΕΥΧΟΣ 8:Σχέδιο 1 30/9/2010 3:25 μμ Page 13 νια, γιά νά μήν τό σκάσουν. Δέν πρέπει νά γίνεται σύγχυση μέ τά σίδερα τῆς φυλακῆς (τά σίδερα τῆς φυλακῆς εἶναι γιά τούς λεβέντες: τά σίδερα τῶν παραθύρων κλπ. τῆς φυλακῆς). «Κρύβε λόγια» Οἱ φιλικοί ἐπειδή φοβόντουσαν μήπως προδοθοῦν, πρίν νά κηρύξουν τήν Ἐπανάσταση, πρόσεχαν πάρα πολύ ποιούς θά ἔκαναν μέλη τους. Ἡ ἐχεμύθεια ἦταν τό πρῶτο τους ἄρθρο καί δέ ἐπέτρεπαν σέ κανένα νά φλυαρήσει. Ἀφοῦ τούς διάλεγαν προσεκτικά, ὕστερα ἀπό μεγάλη δοκιμασία, τότε τούς ἔλεγαν τό μυστικό καί τούς ἔδιναν τή συμβουλή, πού ἦταν μάλλον διαταγή, νά κρύβουν λόγια. Τό «κρύβε λόγια» ἐφαρμόστηκε σέ πολλές περιπτώσεις κατά τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1821. «Ποῦ βόσκεις;» Ὅταν θέλουμε νά ποῦμε σέ κάποιον πού ἔλειπε ἀπό τή δουλειά του ἤ ὅταν εἶναι ἀφηρημένος, μεταχειριζόμαστε τή φράση αὐτή καί τή συναντᾶμε στή Γένεση (αζ', 16). «Καί εἶπεν Ἰσραήλ πρός τόν Ἰωσήφ, δέν βόσκουσιν οἱ ἀδελφοί σου ἐν Συχέμ, ἐλθέ νά σέ στείλω πρός αὐτούς. Ὁ δέ εἶπε πρός αὐτόν, ἰδού ἐγώ. Καί εἶπε πρός αὐτόν. Καρδιά τή ζήση κυβερνᾶ, μ ἀγάπη τή στεργιώνει, μ αὐτήν ὁ κόσμος ξεκινᾶ, μ αὐτήν καί τελειώνει. Σέ βάθος μέσα στήν καρδιά, ἡ τύχη μας κρυμμένη Χριστοῦ τό Αἷμα ἄν κυλᾶ, εἴμαστε λυτρωμένοι! Τόν ἄνθρωπον τῆς παρακμῆς, Ἐσύ Σωτῆρα θάψε καί στό βιβλίο τῆς Ζωῆς μετανοοῦντας γράψε! Ὕπαγε, λοιπόν, νά ἴδης, ἄν εἶναι καλά ὁ ἀδελφοί σου καί καλά τά πρόβατα καί φέρε μοι εἴδησιν. Καί ἀπέστειλεν αὐτόν ἀπό τῆς κοιλάδος τῆς Χεβρών καί ἦλθεν εἰς Συχέμ. Καί εὕρηκεν αὐτόν ἄνθρωπός τις, ἐνῶ περιεπλανᾶτο ἐν τῇ πεδιάδι καί ἠρώτησεν αὐτόν λέγων: Τί ζητεῖς; Ὁ δέ εἶπε τούς ἀδελφούς μου ζητῶ. Εἰπέ μοι παρακαλῶ, ποῦ βόσκουσι;» «Ἤ ὁ Σουλτάνος πεθαίνει ἤ ἡ καμήλα ψοφάει» Μιά φορά, λέγεται, ὅτι ὁ Νασρεντίν Χότζας ἔκλεισε συμφωνία μέ τό Σουλτάνο νά μάθει σέ πέντε χρόνια στήν καμήλα του γράμματα. Ὅλοι ὅσοι τ' ἄκουσαν ἔμειναν ἔκπληκτοι καί νόμισαν ὅτι ὁ Χότζας τρελάθηκε!!! Αὐτός ὅμως, πῆγε στό σπίτι του καί δείχνοντας στή γυναῖκα του τίς χίλιες λίρες τῆς εἶπε ὅτι εἶναι ὁ μισθός του, πού θά μάθει στήν καμήλα τοῦ Σουλτάνου γράμματα. Καταλαβαίνετε τώρα τή στεναχώρια τῆς γυναίκας του. Ἀλλά ἥσυχος καί θυμόσοφος ὁ Ναστρεντίν τῆς εἶπε: Μή στεναχωριέσαι γυναίκα σέ τόσα χρόνια ποιός ξέρει; ἤ ὁ σουλτάνος πεθαίνει, ἤ ἡ καμήλα ψοφάει. Κι ἀκόμα λέγεται: «ἤ γάϊδαρος ψοφᾶ, ἤ ὁ Κατής πεθαίνει». (Ἀπό τό Βιβλίο τοῦ Τάκη Νατσούλη) Η προσευχή ἀνόθευτη ἀπό ἁγνούς σάν βγαίνει, ἀπό τή θέρμη τῆς καρδιᾶς, σέ Σένα ἀνεβαίνει. Παρέμεινε ἀκλόνητος καί σφρυγηλός στήν πίστη καρδίαν ἀφιέρωσε στόν Πλάστη καί στόν Κτίστη. Γιά μᾶς Ἐκεῖνος νοιάζεται μονάχα στή ζωή μας τό Πνεῦμα Του τό Ἅγιον, εἶν Φῶς στήν ὕπαρξή μας! Ἰωάννης Κονομόδης 13

ΤΕΥΧΟΣ 8:Σχέδιο 1 30/9/2010 3:25 μμ Page 14 6 ήμερο ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ Ἀπό 9 ἕως 14 Ἰουνίου 2010 Ὑπό τήν Αἰγίδα τοῦ Προέδρου μας π. Μαξίμου Γιά πληροφορίες καί κρατήσεις θέσεων παρακαλοῦμε ἐπικοινωνεῖστε στά Τηλέφωνα: 210-8239300 καί 210-8234332 Τιμή Συμμετοχῆς 760 εὐρώ 7 ήμερη ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ Ἀπό 21 ἕως 28 Ἰουλίου 2010 Ὑπό τήν Αἰγίδα τοῦ Προέδρου μας π. Μαξίμου ΜΠΑΡΙ-ΡΩΜΗ-ΦΛΩΡΕΝΤΙΑ-ΒΕΝΕΤΙΑ-ΜΠΟΛΟΝΙΑ-ΑΓΚΟΝΑ Τάφος Ἁγίου Νικολάου, Κατακόμβες, Κολοσσαῖο, Ναός Ἀποστόλου Πέτρου, Τάφος Ἀποστόλου Παύλου, Φοντάνα ντί Τρέβι, Μουσεῖο τοῦ Βατικανοῦ, τό περίφημο Ντουόμο, τό κτίριο τοῦ Βαπτιστηρίου, τήν γέφυρα τῶν Στεναγμῶν, τήν ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, τήν φημισμένη πλατεία τοῦ Ἁγίου Μάρκου μέ τήν ὁμώνυμη Βασιλική, στήν ὁποία φυλάσσονται τά λείψανα τοῦ Ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐαγγελιστῆ καί σέ πολλά ἄλλα προσκυνήματα κι ἀξιοθέατα. Πληροφορίες στά Τηλέφωνα: 210-8239300 καί 210-8234332 Τιμή Συμμετοχῆς 649 εὐρώ 14

ΤΕΥΧΟΣ 8:Σχέδιο 1 30/9/2010 3:25 μμ Page 15 Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ 10η Χιλιάδα Τώρα, γιά πρώτη φορά, τό βιβλίο πού συγκλόνισε ὅλη τήν Ἑλλάδα ἀποκαλύπτοντας τήν γέννηση καί τόν ἐρχομό τοῦ Ἀντιχρίστου ΑΠΟ 26 ΜΟΝΟ 12 Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΗΛΘΕΝ Τά «Σημεῖα τῶν Καιρῶν» βοοῦν. Εἶναι ἄραγε μέσα σέ αὐτά καί ἡ ἐνεργοποίηση τοῦ ἠφαιστείου τῆς Ἰσλανδίας; Ἐάν θέλετε κι ἐσεῖς νά μάθετε τά πάντα, σχετικά μέ ὅλες τίς ἐσχατολογικές προφητεῖες τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῶν Ἁγίων Πατέρων μας, τήν Παγκόσμια Δικτατορία τοῦ Ἀντιχρίστου, πού ἔρχεται τό ἔτος 2012-2013, καθώς καί ὅλα ὅσα πρόκειται νά συμβοῦν στίς ἡμέρες μας καί στά ἑπόμενα χρόνια, ἀλλά καί τό τί πρέπει νά πράξουμε, τότε ΔΙΑΒΑΣΤΕ τό βιβλίο τοῦ π. Μαξίμου «Ὁ Ἀντίχριστος Ἦλθεν». Μέσα στίς 700 περίπου σελίδες του, θά βρεῖτε χίλιες παραπομπές καί δεκάδες Προφητεῖες μέσα ἀπό τήν Ἁγία Γραφή καί τήν Πατρολογία, γιά τά θέματα αὐτά. Μή χάσετε, τό βιβλίο πού ἔχει διαβαστεῖ ἀπό πολλές χιλιάδες ἀνθρώπων σέ ὅλο τόν κόσμο καί συγκλόνισε ὅλη τήν Ἑλλάδα καί τήν κοινή γνώμη, ἀφυπνίζοντας πολλούς. Τώρα μόνο γι αὐτόν τόν μῆνα σέ μία μοναδική προσφορά, πού δέν ξανάγινε ΜΗΝ ΤΗΝ ΧΑΣΕΤΕ! Γιά παραγγελίες στά τηλέφωνα: 210-82.39.300 & 210-82.34.332 ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ π. ΜΑΞΙΜΟΥ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ιο ί- Λιανική Τιμή: 12

ΤΕΥΧΟΣ 8:Σχέδιο 1 30/9/2010 3:25 μμ Page 16 ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ, ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΓΛΥΚΟΦΙΛΟΥΣΑΣ Ὁ Ὀρθόδοξος Ἱεραποστολικός μας Σύλλογος «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός», ἀνακοινώνει πρός τούς ἀγαπητούς δωρητές του, ὅτι μέ κάθε δωρεά ποσοῦ, τῶν 40 εὐρώ καί ἄνω πού θά προσφέρονται στόν Σύλλογο μας, γιά ὅλο τό ἱεραποστολικό καί φιλανθρωπικό του ἔργο, ὡς ἔνδειξη εὐγνωμοσύνης, θά τούς ἀποστέλλεται μία πανέμορφη εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ κορνιζαρισμένη, διαστάσεων 30 cm x 38 cm. Ἐνῶ μέ κάθε δωρεά ποσοῦ, ἄνω τῶν 90 εὐρώ πού θά προσφέρονται, θά τούς ἀποστέλλεται μία εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Γλυκοφιλούσας, χειροποίητη μεταξοτυπία σέ καμβά διαστάσεων 30 cm x 38 cm. ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΟΤΙ ΟΛΟ ΤΟ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩ- ΠΙΚΟ ΜΑΣ ΕΡΓΟ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΕ ΕΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΑΣ. ΓΙ' ΑΥΤΟ ΟΣΟΙ ΕΠΙΘΥΜΕΙΤΕ ΚΑΙ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΣΕΤΕ ΤΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΡΓΟ ΜΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΕΤΕ ΤΟΝ ΟΒΟΛΟ ΣΑΣ ΕΙΤΕ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΤΑΧΥΠΛΗΡΩΜΗΣ ΠΟΥ ΕΣΩΚΛΕΙΕΤΑΙ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΜΑΣ ΕΙΤΕ ΣΤΟΝ ΚΑΤΩΘΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΜΑΣ ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΛΛΑΔΟΣ 116/296089-33 ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ - Μηνιαῖον Ὀρθόδοξον Περιοδικόν - Διανέμεται δωρεάν ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ: ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ» Τοσίτσα 1(β) - Τ.Κ. 106 82 ΑΘΗΝΑΙ Τηλ.: 210-82.39.300 Τηλ. & Fax: 210-82.34.332 http://www.agioskosmas.gr email: patrokosmas@patrokosmas.gr ΕΚΔΟΤΗΣ: π. ΜΑΞΙΜΟΣ ΒΑΡΒΑΡΗΣ, ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΛΑΧΟΣ ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑ: ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ, ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΥΛΗΣ: ΕΛΕΝΗ ΣΤΑΜΟΥΛΟΥ ΕΚΤΥΠΩΣΗ: «ΛΥΧΝΙΑ», Τηλ.: 210-34.10.436