ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΜΟΝΟΜΕΛΟΥΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΚΑΤΑ

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΜΟΝΟΜΕΛΟΥΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Της δευτεροβάθµιας συνδικαλιστικής οργάνωσης µε την επωνυµία «Πανελλήνια Συνδικαλιστική Νοσηλευτική Οµοσπονδία του Εθνικού Συστήµατος Υγείας» (ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ), που εδρεύει στην Αθήνα, Λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας, αριθµός 117 και εκπροσωπείται νοµίµως ΚΑΤΑ Της τριτοβάθµιας συνδικαλιστικής οργάνωσης µε την επωνυµία «Ανώτατη Διοίκηση Ενώσεων Δηµοσίων Υπαλλήλων» (ΑΔΕΔΥ), που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Φιλελλήνων & Ψυλλά 2 και εκπροσωπείται νοµίµως Συζητείται σήµερα η από 01-07-2013 µε ΓΑΚ 91137/2013 (ΑΚΔ 11044/2013) αίτησή µας κατά του ως άνω αντιδίκου µας, για την αποδοχή της οποίας επαγόµεθα τα κάτωθι νόµιµα, βάσιµα και αληθή. Όπως αναφέρεται και στο δικόγραφο της υπό κρίση αιτήσεως, η καθής τυγχάνει τριτοβάθµια συνδικαλιστική οργάνωση, διεποµένη από τις διατάξεις του Νόµου 1264/1982 (Για τον εκδηµοκρατισµό του Συνδικαλιστικού Κινήµατος και την κατοχύρωση των συνδικαλιστικών ελευθεριών των εργαζοµένων, ΦΕΚ Α 79/1982) και λειτουργούσα µε βάση το Καταστατικό που εγκρίθηκε ως νόµιµο δυνάµει της υπ αριθµ. 5281/2007 Απόφασης του Δικαστηρίου Σας. Όπως προκύπτει από τις διατάξεις των άρθρων 1 και 2 του Καταστατικού της, η ΑΔΕΔΥ αποτελεί τριτοβάθµια συνδικαλιστική ένωση των δευτεροβάθµιων συνδικαλιστικών δηµοσιοϋπαλληλικών οργανώσεων της χώρας (Δηµοσίου, ΝΠΔΔ και ΟΤΑ), ενώ µεταξύ των σκοπών της συγκαταλέγονται η βελτίωση, ο εκδηµοκρατισµός, ο εκσυγχρονισµός και η αναβάθµιση της λειτουργίας της κρατικής µηχανής και της Δηµόσιας Διοίκησης προς όφελος του λαού και του τόπου, καθώς και η σφυρηλάτηση της ενότητας και της συνεργασίας µεταξύ των µελών της και ο συντονισµός της δράσης τους για την διασφάλιση, την προστασία και την προαγωγή των οικονοµικών, εργασιακών, κοινωνικών, ασφαλιστικών, συνταξιοδοτικών και 1

γενικότερων συµφερόντων των εργαζοµένων στο Δηµόσιο και την υπεράσπισή τους απέναντι σε κάθε αυθαιρεσία της εξουσίας. Εκ των ανωτέρω καταστατικών διατάξεων καθίσταται σαφές, ότι η ΑΔΕΔΥ απευθύνεται στο σύνολο των δηµοσίων υπαλλήλων, οι οποίοι απασχολούνται στο δηµόσιο, σε ΝΠΔΔ ή σε ΟΤΑ. Εξάλλου, σύµφωνα µε το άρθρο 4 του Καταστατικού, µέλη της ΑΔΕΔΥ γίνονται οι δευτεροβάθµιες δηµοσιοϋπαλληλικές συνδικαλιστικές οργανώσεις, ενώ δικαίωµα εγγραφής στις ως άνω οργανώσεις έχουν οι εργαζόµενοι που απασχολούνται στο Δηµόσιο, τους ΟΤΑ και στα ΝΠΔΔ, καθώς και σε Νοµικά Πρόσωπα που είναι στον αµιγή και αποκλειστικό έλεγχο του Δηµοσίου και των ΟΤΑ. Περαιτέρω, προκειµένου να γίνει µέλος της ΑΔΕΔΥ µια δευτεροβάθµια συνδικαλιστική οργάνωση απαιτούνται τα εξής δικαιολογητικά, σύµφωνα µε το άρθρο 6 του Καταστατικού : 1) Αίτηση εγγραφής, 2) Επικυρωµένο αντίγραφο της απόφασης του αρµοδίου κατά το καταστατικό τους οργάνου, 3) Επικυρωµένο αντίγραφο του µητρώου των µελών του και τον ακριβή αριθµό φυσικών µελών τους, 4) Επικυρωµένο αντίγραφο του εγκεκριµένου καταστατικού, 5) Επίσηµο πρακτικό των τελευταίων αρχαιρεσιών, υπογεγραµµένο από τον Δικαστικό Αντιπρόσωπο και πρακτικό του Δ.Σ. µε τη συγκρότησή του σε σώµα και την κατανοµή των αρµοδιοτήτων και 6) Απόδειξη καταβολής δικαιώµατος εγγραφής, το οποίο προφανώς καταβάλλεται µετά την αποδοχή της σχετικής αιτήσεως εγγραφής. Αρµόδιο να αποφασίσει επί της αιτήσεως είναι το Γενικό Συµβούλιο της ΑΔΕΔΥ µετά από εισήγηση της Εκτελεστικής Επιτροπής, το οποίο και υποχρεούται να αιτιολογήσει την απόφασή του και να την γνωστοποιήσει προς την αιτούσα οργάνωση µέσα σε δύο (2) µήνες από την υποβολή της αιτήσεως. Σε περίπτωση αρνητικής απόφασης, κατ άρθρον 7 του Καταστατικού, η συνδικαλιστική οργάνωση δύναται να επανέλθει µε νέα αίτηση εγγραφής, εφόσον πλέον πληροί τους όρους του καταστατικού. Αν και πάλι η απόφαση είναι αρνητική ή το Γενικό Συµβούλιο δεν απαντήσει µέσα στην προθεσµία των δύο µηνών, το ενδιαφερόµενο για εγγραφή µέλος, πέραν της υπό του νόµου καθοριζοµένης διαδικασίας, δικαιούται να προσφύγει στο πρώτο τακτικό ή έκτακτο συνέδριο µε αίτησή του στην Εκτελεστική Επιτροπή, που αποφασίζει για την εγγραφή του ή όχι. Η αίτηση αυτή εξετάζεται πριν από κάθε άλλο θέµα της ηµερησίας διάταξης υποχρεωτικά και σε περίπτωση που γίνεται αποδεκτή η 2

εγγραφή, η αιτούσα οργάνωση συµµετέχει στις διαδικασίες µε όλα τα δικαιώµατα και υποχρεώσεις. Όπως σαφώς προκύπτει από την διατύπωση της παραπάνω διάταξης του Καταστατικού της ΑΔΕΔΥ, η προσφυγή στο πρώτο τακτικό ή έκτακτο συνέδριο µε αίτηση στην Εκτελεστική Επιτροπή, σε περίπτωση αρνητικής απόφασης ή παρέλευσης της προθεσµίας των δύο µηνών, ουδόλως εµφανίζεται ως υποχρεωτική, ούτε τίθεται ως προηγούµενη προϋπόθεση για το έγκυρον και νόµιµον της προσφυγής ενώπιον της Ελληνικής Δικαιοσύνης. Εξάλλου, όπως ρητώς αναφέρει η σχετική καταστατική διάταξη, το ενδιαφερόµενο για εγγραφή µέλος «δικαιούται» και δεν υποχρεούται να προσφύγει στο συνέδριο. Συναφώς προβάλλεται, ότι η ως άνω προαιρετική διαδικασία προσφυγής στο συνέδριο βαίνει παραλλήλως µε την υπό του Νόµου καθοριζόµενη διαδικασία, που δεν είναι άλλη από την δικαστική προσφυγή. Βέβαια, κι αν ακόµη το καταστατικό της ΑΔΕΔΥ δεν οµιλούσε περί της υπό του Νόµου καθοριζόµενης διαδικασίας, και πάλι το ενδιαφερόµενο για εγγραφή µέλος θα είχε δικαίωµα δικαστικής προσφυγής, που απονέµεται ευθέως εκ του Νόµου 1264/1982 και δεν χρειάζεται επιβεβαίωση από τις οικείες καταστατικές διατάξεις. Με άλλα λόγια, η ρύθµιση περί δικαστικής προσφυγής είναι αναγκαστικού δικαίου, υπαγορευόµενη από τις διατάξεις του άρθρου 7 παρ. 6 του Νόµου 1264/1982. Οι ως άνω παρατηρήσεις λαµβάνουν χώρα, δοθέντος ότι το υποβληθέν αίτηµα χορήγησης προσωρινής διαταγής απερρίφθη στις 09-07-2013 «διότι υφίσταται η προβλεπόµενη από το άρθρο 7 του καταστατικού της ΑΔΕΔΥ διαδικασία µετά την τήρηση της οποίας έχει νόηµα η προσφυγή για ρύθµιση στο δικαστήριο», κατά την χαρακτηριστική φρασεολογία της Προέδρου. Είναι προφανές, ότι η συγκεκριµένη αιτιολογία είναι εντελώς ασαφής και αόριστη, κατά το µέρος που ορίζει ότι «έχει νόηµα» η δικαστική προσφυγή µετά την προσφυγή στο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ, χωρίς όµως να προσδιορίζει, αν η προσφυγή στο συνέδριο είναι υποχρεωτική ή προαιρετική. Δηλαδή, δια της επίκλησης µιας αµιγώς προαιρετικής καταστατικής διαδικασίας επιχειρείται η αναίρεση ή άλλως η αναστολή άσκησης δικαιώµατος, που απονέµεται ευθέως από νοµοθετική διάταξη. Πέραν τούτων, η νυν αιτούσα Οµοσπονδία ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ αποτελεί δευτεροβάθµια συνδικαλιστική δηµοσιοϋπαλληλική οργάνωση, το Καταστατικό της οποίας εγκρίθηκε δυνάµει της υπ αριθµ. 4411/2005 Απόφασης του Δικαστηρίου Σας, 3

ενώ τροποποιήθηκε δυνάµει της υπ αριθµ. 3619/2008 Απόφασης του αυτού Δικαστηρίου. Ο δηµοσιοϋπαλληλικός χαρακτήρας της οργάνωσης προκύπτει ευθέως εκ των διατάξεων του άρθρου 4 του ισχύοντος Καταστατικού της, σύµφωνα µε τις οποίες µέλη της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ µπορούν να είναι πρωτοβάθµιες συνδικαλιστικές οργανώσεις, που έχουν ως µέλη τους µόνον µισθωτούς πτυχιούχους Νοσηλευτές Τριτοβάθµιας Εκπαίδευσης, Ελληνικών Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυµάτων και Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυµάτων ή πτυχιούχους ανάλογων εκπαιδευτικών ιδρυµάτων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή πτυχιούχους σχολών της αλλοδαπής, που τα προγράµµατα σπουδών τους (έτη διδακτικές ώρες µαθήµατα) είναι ανάλογα των ηµεδαπών εκπαιδευτικών ιδρυµάτων, που υπηρετούν στην Ελλάδα µε οποιαδήποτε εργασιακή σχέση σε νοσηλευτικά ιδρύµατα, Κέντρα Υγείας, ΜΤΕΝΣ και λοιπές Υπηρεσίες του ΕΣΥ, περιλαµβανοµένων και όλων των Πανεπιστηµιακών και Στρατιωτικών Νοσοκοµείων, Νοσηλευτικών Ιδρυµάτων και Υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας των Κοινωνικών Ασφαλιστικών Οργανισµών και Οργανισµών Τοπικής Αυτοδιοίκησης και γενικά Νοσοκοµείων, που εποπτεύονται από το Κράτος, επιχορηγούνται άµεσα ή έµµεσα από τον Κρατικό προϋπολογισµό και οι διοικήσεις ή διευθύνσεις τους ορίζονται µε αποφάσεις των αρµόδιων κρατικών αρχών ή υπηρετούν σε υπηρεσίες των Υπουργείων Υγείας Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, αρκεί να υπάγονται στο άρθρο 30 του Ν. 1264/82 και αρκεί να έχουν συσταθεί κατά τα οριζόµενα στα άρθρα 48,53, 54 του Ν. 2071/92 και να υπάγονται στις διατάξεις του ν.δ. 2592/1953 ή υπηρετούν σε υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευµάτων ή εργάζονται ως καθηγητές και γενικά διδακτικό προσωπικό σε σχολές ΑΕΙ, ΤΕΙ, δηµόσια ΙΕΚ και Σχολές Δηµοσίων Υπαλλήλων. Στο σηµείο αυτό αξίζει να υπογραµµισθεί, ότι µέλη των πρωτοβάθµιων σωµατείων της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ δύνανται να είναι µόνον νοσηλευτές απασχολούµενοι σε φορείς, που υπάγονται στο άρθρο 30 του Νόµου 1264/1982, που τιτλοφορείται «Συνδικαλιστικές ελευθερίες και δικαιώµατα δηµοσίων υπαλλήλων». Σύµφωνα, δε, µε τις ρυθµίσεις των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 30 του Ν. 1264/1982, «1. Ο νόµος αυτός, όπως είναι, εκτός από τις διατάξεις των άρθρων 14 παρ. 3-10, 16 παρ. 7-9, 22 παρ. 1 και 2, 24 και 27, εφαρµόζεται µε τις ειδικές ρυθµίσεις που προβλέπονται παρακάτω ανάλογα και στους έµµισθους πολιτικούς υπαλλήλους του 4

Δηµοσίου µε εξαίρεση τους υπαλλήλους της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (Ε.Υ.Π.), όπως και στους µόνιµους ή µε θητεία υπαλλήλους των Οργανισµών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυµάτων, των εκκλησιαστικών Νοµικών Προσώπων Δηµοσίου Δικαίου και λοιπών Νοµικών Προσώπων Δηµοσίου Δικαίου, ακόµη δε και στους υπαλλήλους µε σχέση ιδιωτικού δικαίου που κατέχουν οργανικές θέσεις, σύµφωνα µε το άρθρο 103 παρ. 3 του Συντάγµατος. 2. Για την επέκταση της κατά την προηγούµενη παράγραφο εφαρµογής, ως εργαζόµενοι λογίζονται και οι δηµόσιοι υπάλληλοι. Όπου στον παρόντα νόµο αναφέρονται οι λέξεις εργοδότης, επιχείρηση, εκµετάλλευση, µε τον όρο αυτό νοούνται και το Δηµόσιο και τα πιο πάνω νοµικά πρόσωπα µε τις αρµόδιες υπηρεσίες τους. Όπου γίνεται λόγος για Εργατικό Κέντρο, η µνεία δεν αφορά τους δηµοσίους υπαλλήλους». Όπως σαφώς προκύπτει τόσο από τον τίτλο, όσο και από το περιεχόµενο των ρυθµίσεων του άρθρου 30 του Ν. 1264/1982, αυτές αφορούν αποκλειστικώς και µόνον τους φέροντες την δηµοσιοϋπαλληλική ιδιότητα και απασχολούµενους, αναγκαστικώς, σε φορείς του δηµοσίου. Από την στιγµή, λοιπόν, που οι διατάξεις του άρθρου 4 του καταστατικού της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ, οµιλώντας περί των φορέων απασχόλησης των νοσηλευτών µελών των πρωτοβάθµιων σωµατείων της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ, ορίζουν ότι «αρκεί να υπάγονται στο άρθρο 30 του Ν. 1264/1982», προκύπτει µετά βεβαιότητας, ότι η ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ είναι δευτεροβάθµια δηµοσιοϋπαλληλική συνδικαλιστική οργάνωση, που εµπίπτει απόλυτα στο εννοιολογικό πεδίο του άρθρου 4 του καταστατικού της ΑΔΕΔΥ, όπου µνηµονεύονται οι έχοντες δικαίωµα εγγραφής σε δηµοσιοϋπαλληλικές οργανώσεις. Δηλαδή, βασίµως υποστηρίζεται, ότι ο όρος της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του Καταστατικού της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ «αρκεί να υπάγονται στο άρθρο 30 του Ν. 1264/1982» είναι γενικής ισχύος και εφαρµογής και αναγκαστικώς καταλαµβάνει το σύνολο των φορέων που αριθµούνται ανωτέρω, συµπεριλαµβανοµένων και όλων των νοσοκοµείων, άµεσα ή έµµεσα επιχορηγούµενων από τον κρατικό προϋπολογισµό. Με άλλα λόγια, εκ των προαναφερθεισών καταστατικών διατάξεων συνάγεται, ότι ουδόλως παρέχεται η δυνατότητα εγγραφής, στα σωµατεία της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ, σε εργαζόµενους που δεν φέρουν την δηµοσιοϋπαλληλική ιδιότητα. Εξάλλου και εν τοις πράγµασι, άπαντα τα µέλη των πρωτοβάθµιων σωµατείων της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ είναι δηµόσιοι υπάλληλοι, µη δυνάµενων άλλων, µη 5

δηµοσίων, υπαλλήλων να καταστούν µέλη, όπως κατηγορηµατικώς κατέθεσε και ο µάρτυς µας κατά την ακροαµατική διαδικασία. Εκ µέρους, δε, της ΑΔΕΔΥ δεν αναφέρθηκε το όνοµα έστω και ενός µέλους πρωτοβάθµιου σωµατείου της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ που να µην είναι δηµόσιος υπάλληλος. Το αντίδικον, βέβαια, για προφανείς λόγους δεν ολοκληρώνει ή άλλως αποφεύγει να ολοκληρώσει την ανάγνωση του άρθρου 4 του Καταστατικού µας, ώστε να αναφερθεί και στον επίµαχο όρο της υποχρεωτικής υπαγωγής στο άρθρο 30 του Ν. 1264/1982. Ενόψει, λοιπόν, της προθέσεως της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ όπως καταστεί µέλος της ΑΔΕΔΥ, συντρεχουσών απάντων των σχετικών προϋποθέσεων, η νυν αιτούσα οµοσπονδία υπέβαλε την από 25-01-2010 αίτηση εγγραφής, συνοδευόµενη από το σύνολο των απαιτουµένων δικαιολογητικών. Η ως άνω αίτηση εγγραφής εξετάστηκε από το Γενικό Συµβούλιο της ΑΔΕΔΥ στη συνεδρίαση της 9 ης -04-2010, οπότε και απερρίφθη. Ειδικότερα, στις 17-05-2010 κοινοποιήθηκε στην ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ το υπ αριθµ.πρωτ. 30/10-05-2010 έγγραφο της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ, όπου αναφέρεται χαρακτηριστικώς, ότι το Γενικό Συµβούλιο «δεν αποφάσισε την εγγραφή σας, µε το σκεπτικό του µη κατακερµατισµού των συνδικαλιστικών δυνάµεων στο χώρο της Νοσηλευτικής Περίθαλψης. Αποφάσισε επίσης το Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ να εξουσιοδοτήσει την Ε.Ε. να αναλάβει πρωτοβουλία διαλόγου ανάµεσα στην ΑΔΕΔΥ, την ΠΟΕΔΗΝ και την ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ, µε στόχο την αποτελεσµατικότερη λειτουργία και οργανωτική δοµή των συνδικαλιστικών δυνάµεων του χώρου σας». Με άλλα λόγια τα αρµόδια όργανα της ΑΔΕΔΥ δεν διαπίστωσαν επί της ουσίας κάποια δυσαρµονία της αιτήσεως εγγραφής της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ ή των καταστατικών της σκοπών και διατάξεων µε τους αντίστοιχους σκοπούς και διατάξεις του καταστατικού της ΑΔΕΔΥ, που να είναι σε θέση να δικαιολογήσει την απόρριψη της αιτήσεως εγγραφής. Εξάλλου η έννοια, ή άλλως το επιχείρηµα του «µη κατακερµατισµού των συνδικαλιστικών δυνάµεων στο χώρο της νοσηλευτικής περίθαλψης» προβάλλεται αορίστως, χωρίς να εξειδικεύεται ή να συγκεκριµενοποιείται το ακριβές περιεχόµενό του. Σε συνέχεια της ως άνω επιστολής της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ, η ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ, δια των αρµοδίων οργάνων της, ανέµεινε την ανάληψη 6

πρωτοβουλίας από την Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ για την έναρξη διαλόγου µεταξύ των φορέων ΑΔΕΔΥ ΠΟΕΔΗΝ ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ. Ωστόσο, παρόµοια πρωτοβουλία ουδέποτε ανελήφθη. Ενόψει τούτο, η ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ επανήλθε µε νέα αίτηση εγγραφής, η οποία έλαβε αριθµό πρωτοκόλλου 51/17-02-2012, ενώ συνοδευόταν και πάλι από το σύνολο των απαιτουµένων δικαιολογητικών. Έκτοτε παρήλθε άπρακτη η προθεσµία των δύο (2) µηνών του άρθρου 6 παρ. Β του Καταστατικού της καθής, χωρίς να υπάρξει απάντηση. Ενόψει των ανωτέρω επισηµαίνονται τα ακόλουθα. Σύµφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 7 3 του Νόµου 1264/1982, «κάθε Οµοσπονδία και κάθε Εργατικό Κέντρο έχει το δικαίωµα να γίνει µέλος µιας συνοµοσπονδίας». Περαιτέρω, σύµφωνα µε την παράγραφο 6 του ιδίου ως άνω άρθρου, «εάν το αρµόδιο να αποφασίσει την εγγραφή όργανο της συνδικαλιστικής οργάνωσης απορρίψει την αίτηση ή µέσα σε ένα µήνα από την υποβολή της για πρωτοβάθµια οργάνωση και Εργατικό Κέντρο και σε δύο µήνες για Οµοσπονδία και τριτοβάθµια οργάνωση δεν έχει γνωστοποιηθεί απόφαση του οργάνου για αποδοχή ή απόρριψη της αίτησης στον αιτούντα, αυτός έχει δικαίωµα να προσφύγει στο αρµόδιο Ειρηνοδικείο και να ζητήσει την εγγραφή, κατά τη διαδικασία των άρθρ. 663 και επ. του ΚΠολΔ. Ο εργαζόµενος ή η Οργάνωση, από την κοινοποίηση της απόφασης του Ειρηνοδικείου που διατάζει την εγγραφή, γίνεται χωρίς άλλη διατύπωση µέλος της αντίστοιχης οργάνωσης. Το δικαστήριο µπορεί να διατάξει ως ασφαλιστικό µέτρο την προσωρινή εγγραφή του αιτούντα, ύστερα από αίτησή του». Εκ των ανωτέρω διατάξεων καθιερώνεται το δικαίωµα της θετικής συνδικαλιστικής ελευθερίας, το οποίο γνωρίζει και συνταγµατικής κατοχύρωσης εκ των άρθρων 12 παρ. 1 και 23 παρ. 1 του Συντάγµατος. Καθ ερµηνεία των επίµαχων διατάξεων θα πρέπει να γίνει δεκτό, ότι ναι µεν οι δευτεροβάθµιες ή τριτοβάθµιες συνδικαλιστικές οργανώσεις έχουν δικαίωµα να εκπονούν ελευθέρως τα καταστατικά τους και να θέτουν κανόνες για την εσωτερική οργάνωση, λειτουργία και δράση τους, καθώς και για τις προϋποθέσεις εγγραφής νέων µελών, πλην όµως το δικαίωµά τους αυτό δεν µπορεί να ασκείται καταχρηστικώς. Με άλλα λόγια, η εσωτερική αυτονοµία των συνδικαλιστικών οργανώσεων δεν µπορεί να αποβαίνει εις βάρος της θετικής συνδικαλιστικής ελευθερίας, µέσω της αδικαιολόγητης άρνησης εγγραφής υποκείµενης οργάνωσης (ΑΠ 1401/1991). 7

Οι παρατηρήσεις αυτές αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην ένδικη διαφορά, δοθέντος ότι εκ των διατάξεων του ισχύοντος καταστατικού της ΑΔΕΔΥ δεν προκύπτει κάποιος περιορισµός ως προς την αποδοχή της αιτήσεως εγγραφής της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ. Δηλαδή, τόσο η αίτηση εγγραφής της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ είναι καθ όλα νόµιµη, όσο και οι διατάξεις του καταστατικού της τελούν σε πλήρη αρµονία µε τις καταστατικές διατάξεις της καθής. Υπ αυτό το πρίσµα, η απόρριψη της αιτήσεως εγγραφής της νυν αιτούσας αποβαίνει αδικαιολόγητη και καταχρηστική. Σηµειωτέον, εν προκειµένω, ότι στις περιπτώσεις που πληρούνται οι προβλεπόµενες προϋποθέσεις, η υποκείµενη συνδικαλιστική οργάνωση έχει δικαίωµα εγγραφής στην αντίστοιχη υπερκείµενη, ενώ αντιστρόφως η υπερκείµενη συνδικαλιστική οργάνωση έχει υποχρέωση να κάνει αποδεκτή την αίτηση εγγραφής της υποκείµενης οργάνωσης (ΕφΑθ 7623/2003). Με άλλα λόγια, το αρµόδιο όργανο για την εξέταση της αιτήσεως εγγραφής διαπιστώνει απλώς την συνδροµή ή µη των νοµίµων προϋποθέσεων και δεν διαθέτει πεδίο διακριτικής ευχέρειας (ΕιρΑθ 460/1999). Εν προκειµένω το αρµόδιο όργανο, ήτοι το Γενικό Συµβούλιο της ΑΔΕΔΥ, εφόσον διαπίστωσε ή άλλως δεν αρνήθηκε την συνδροµή όλων των εκ του Νόµου και των καταστατικών διατάξεων προβλεποµένων προϋποθέσεων, όφειλε να προχωρήσει στην αποδοχή της αιτήσεως εγγραφής της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ. Επισηµαίνεται, περαιτέρω, ότι η αιτιολογία απόρριψης της αιτήσεως εγγραφής στηρίζεται αποκλειστικά στο «σκεπτικό του µη κατακερµατισµού των συνδικαλιστικών δυνάµεων στο χώρο της νοσηλευτικής περίθαλψης». Η αιτιολογία αυτή, όπως προαναφέρθηκε, προβάλλεται εντελώς αορίστως, δοθέντος ότι δεν διευκρινίζεται ούτε ποιες είναι οι συνδικαλιστικές δυνάµεις του χώρου της νοσοκοµειακής περίθαλψης, ούτε πώς θα επέλθει ο κατακερµατισµός τους µέσω της εγγραφής της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ στην ΑΔΕΔΥ. Τονίζεται, επιπλέον, ότι µεταξύ της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ και της Πανελλήνιας Οµοσπονδίας Εργαζοµένων Δηµόσιων Νοσοκοµείων (ΠΟΕΔΗΝ) υπάρχουν θεµελιώδεις ποιοτικές διαφορές. Ειδικότερα, ενώ τα πρωτοβάθµια σωµατεία της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ έχουν ως µέλη τους, όπως εξάλλου προαναφέρθηκε, µόνον νοσηλευτές, οι αντίστοιχες πρωτοβάθµιες οργανώσεις της ΠΟΕΔΗΝ έχουν ως µέλη τους, όπως προκύπτει από τις διατάξεις του άρθρου 4 του καταστατικού 8

της ΠΟΕΔΗΝ, εργαζόµενους νοσοκοµείων και κέντρων υγείας όλων των κλάδων. Η ως άνω επισήµανση γίνεται, προκειµένου να καταδειχθεί ότι εν προκειµένω δεν συντρέχει λόγος περιορισµού της αρχής της πολλαπλότητας, δοθέντος ότι η λειτουργία της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ ουδόλως παρεµποδίζει ή περιορίζει την τήρηση του δικαιώµατος του συνεταιρίζεσθαι από τα µέλη των σωµατείων της ΠΟΕΔΗΝ, ενόψει της εντελώς διαφορετικής σύνθεσης των µελών των πρωτοβάθµιων οργανώσεων των δύο αυτών οµοσπονδιών. Η παρατήρηση αυτή αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον, δοθέντος ότι κατά την ακροαµατική διαδικασία προέκυψε, ότι ο αληθής λόγος για τον οποίο απορρίπτονται συστηµατικώς οι αιτήσεις εγγραφής της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ στην ΑΔΕΔΥ δεν είναι άλλος από την ΠΟΕΔΗΝ. Εν προκειµένω, ωστόσο, το αντίδικο προβαίνει εις µιαν άκρως συσταλτική ερµηνεία του συνταγµατικώς κατοχυρωµένου δικαιώµατος της συνδικαλιστικής ελευθερίας, επιχειρώντας αυτοβούλως να περιορίσει το αναφαίρετο δικαίωµα του κλαδικού συνδικαλισµού, ήτοι της βούλησης των εργαζοµένων συγκεκριµένου κλάδου όπως έχουν κοινή συνδικαλιστική εκπροσώπηση. Σηµειωτέον, ότι η βούληση αυτή των νοσηλευτών δηµοσίων υπαλλήλων είναι εξαιρετικά ισχυρή, δοθέντος ότι στους χώρους απασχόλησης υπάρχει έντονη αντιπαράθεση και αντικρουόµενα συµφέροντα µε τους εργαζοµένους λοιπών, ακόµη και πολύ συναφών, κλάδων. Τις αντιπαραθέσεις, δε, αυτές αδυνατεί να γεφυρώσει η ΠΟΕΔΗΝ, η οποία στο πλαίσιο µιας απέλπιδας προσπάθειας διατήρησης των µελών των πρωτοβάθµιων σωµατείων της δίδει υποσχέσεις σε όλους, χωρίς να υπεισέρχεται στην ουσιαστική επίλυση χρόνιων προβληµάτων. Κατά την άποψη, δε, χιλιάδων νοσηλευτών η διαχρονική απαξίωση του νοσηλευτικού επαγγέλµατος οφείλεται εν πολλοίς στην απραξία της ΠΟΕΔΗΝ, που ουδέποτε διεκδίκησε µε αποφασιστικό τρόπο την ικανοποίηση πάγιων αιτηµάτων του νοσηλευτικού κλάδου. Η απάντηση των νοσηλευτών δηµοσίων υπαλλήλων στην αδιαφορία της ΠΟΕΔΗΝ δεν ήταν άλλη από την δηµιουργία της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ, ήτοι η προσφυγή στον κλαδικό συνδικαλισµό που τώρα επιζητά φωνή και εκπροσώπηση στη µοναδική εν Ελλάδι τριτοβάθµια συνδικαλιστική οργάνωση, δηλαδή την ΑΔΕΔΥ. 9

Υπογραµµίζεται τέλος, ότι σύµφωνα µε τις προαναφερθείσες διατάξεις του άρθρου 6 του καταστατικού της καθής, «αρµόδιο να αποφασίσει επί της αιτήσεως είναι το Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ µετά από εισήγηση της Ε.Ε.». Όπως σαφώς προκύπτει από τα παραπάνω, στη διαδικασία εξέτασης µιας αίτησης εγγραφής την αποφασιστική αρµοδιότητα φέρει αναµφίβολα το Γενικό Συµβούλιο, πλην όµως παρεµβάλλεται υποχρεωτικώς, ως ουσιώδης διαδικαστικός τύπος, η προηγούµενη εισήγηση της Εκτελεστικής Επιτροπής. Στην περίπτωσή µας, ωστόσο, στο περιεχόµενο του υπ αριθµ.πρωτ. 30/10-05- 2010 εγγράφου της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ, ουδόλως γίνεται µνεία της προηγούµενης εισηγήσεως αυτής, παρά αναφέρονται µόνον οι τοποθετήσεις των Γενικών Συµβούλων και οι αποφάσεις προγενέστερων συνεδρίων. Με τον τρόπο αυτό, όµως, δεν µπορεί να θεωρηθεί ότι καλύπτεται ο απαιτούµενος διαδικαστικός τύπος της προηγούµενης εισήγησης εκ µέρους της Εκτελεστικής Επιτροπής. Ένεκα, δε, της παράλειψης του ως άνω ρητώς προβλεποµένου διαδικαστικού τύπου, θα πρέπει να γίνει δεκτό ότι η απόρριψη της αιτήσεως εγγραφής της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ τυγχάνει ανυπόστατη. Με βάση το παραπάνω σκεπτικό η ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ έχει ήδη καταθέσει αίτηση προσφυγή ενώπιον του Δικαστηρίου Σας (ΓΑΚ 160383/2012 και ΑΚΔ 4459/2012) ζητώντας να αναγνωριστεί ότι συνέτρεχαν και συντρέχουν οι προϋποθέσεις και το δικαίωµά µας να γίνουµε τακτικό µέλος της καθής συνδικαλιστικής οργάνωσης, καθώς και να διαταχθεί η οριστική εγγραφή της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ στο µητρώο τακτικών µελών της ΑΔΕΔΥ. Δικάσιµος για την συζήτηση της ως άνω αίτησης προσφυγής έχει οριστεί η 28 η -01-2015. Επισηµαίνεται, ότι στις πλέον πρόσφατες αρχαιρεσίες της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ έχουν αναδειχθεί οι αιρετοί Αντιπρόσωποι της οµοσπονδίας µας σε ανώτερου βαθµού συνδικαλιστικές οργανώσεις, σύµφωνα µε τις σχετικές ρυθµίσεις και προβλέψεις των άρθρων 18, 19 και 20 του Καταστατικού µας. Στο σηµείο αυτό υπογραµµίζεται, ότι µε την πρόσφατη από 18-06-2013 απόφαση του Γενικού Συµβουλίου της ΑΔΕΔΥ προκηρύχθηκε το 35 ο Τακτικό Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ, που πρόκειται να διεξαχθεί στην Αθήνα στις 27, 28 και 29 Νοεµβρίου του έτους 2013. Όπως, δε, προκύπτει από τις διατάξεις του άρθρου 30 του Καταστατικού της ΑΔΕΔΥ, οι οποίες µνηµονεύονται εξάλλου και στην προαναφερθείσα Προκήρυξη, µεταξύ των αρµοδιοτήτων του Τακτικού Συνεδρίου, 10

που λαµβάνει χώρα κάθε τρία (3) χρόνια, συγκαταλέγεται και η εκλογή των µελών του Γενικού Συµβουλίου και της Ελεγκτικής Επιτροπής. Σηµειωτέον, δε, ότι το Συνέδριο, κατ άρθρον 28 του Καταστατικού της ΑΔΕΔΥ, συγκροτείται από τους αιρετούς αντιπροσώπους των οικονοµικά τακτοποιηµένων µελών της ΑΔΕΔΥ, που έχουν εκλεγεί µε το σύστηµα της απλής αναλογικής, όπως αυτή τουλάχιστον καθιερώνεται µε το Ν. 1264/1982. Επιπλέον, για τη νοµιµοποίηση και τη συµµετοχή των αντιπροσώπων στο Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ απαιτούνται αντίγραφα των πρακτικών της Εφορευτικής Επιτροπής της δευτεροβάθµιας οργάνωσης και των πρωτοβάθµιων οργανώσεων µελών της, καθώς και τα αντίστοιχα πρωτόκολλα ψηφοφορίας. Τα παραπάνω νοµιµοποιητικά στοιχεία απαιτείται να κατατεθούν στην αρµόδια επιτροπή ένα (1) τουλάχιστον µήνα πριν από την έναρξη του Συνεδρίου. Μέσα στην ίδια προθεσµία επιβάλλεται να γίνει και η οικονοµική τακτοποίηση των οργανώσεων µελών. Εν προκειµένω, λοιπόν, καίτοι η ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ έχει αναδείξει τους αιρετούς αντιπροσώπους της για την ΑΔΕΔΥ, αυτοί δεν θα έχουν, προφανώς, δικαίωµα εκλέγειν και εκλέγεσθαι στο Συνέδριο, ενόψει της µη εισέτι απόκτησης εκ µέρους της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ της ιδιότητας του µέλους της ΑΔΕΔΥ. Κατά συνέπεια, ενόψει και της προαναφερθείσας προθεσµίας του ενός (1) µηνός προ της ενάρξεως του Συνεδρίου για την ολοκλήρωση της διαδικασίας νοµιµοποίησης των συνέδρων και της οικονοµικής τακτοποίησης των συνδικαλιστικών οργανώσεων µελών της ΑΔΕΔΥ καθίσταται προφανές, ότι συντρέχει εξαιρετικά επείγουσα περίπτωση για την άµεση αναγνώριση του δικαιώµατος εγγραφής της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ στο µητρώο µελών της ΑΔΕΔΥ, προκειµένου οι αιρετοί αντιπρόσωποι της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ να έχουν την δυνατότητα συµµετοχής στο 35 ο Τακτικό Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ στις 27, 28 και 29 Νοεµβρίου του τρέχοντος έτους και το δικαίωµα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι σε θέσεις του οικείου Γενικού Συµβουλίου και της Ελεγκτικής Επιτροπής. Η άποψη περί της συνδροµής του στοιχείου της επείγουσας περίπτωσης ενισχύεται και από την υπ αριθµ. 954/2006 Απόφαση του Ειρηνοδικείου Αθηνών, η οποία εδέχθη ότι οι επικείµενες αρχαιρεσίες συνιστούν λόγο λήψεως των κατάλληλων ασφαλιστικών µέτρων, προκειµένου οι αιτούντες να έχουν το δικαίωµα συµµετοχής στις επερχόµενες εκλογές. Με βάση τα παραπάνω καθίσταται αβάσιµη και απορριπτέα η ένσταση του αντιδίκου περί δήθεν ελλείψεως επείγουσας περίπτωσης, ενώ οµοίως αποβαίνει απορριπτέα και η ένσταση περί καταχρηστικής 11

άσκησης δικαιώµατος. Εν προκειµένω ευρισκόµεθα ενώπιον ασκήσεως νοµίµου δικαιώµατος, ενώ καταχρηστική είναι η συµπεριφορά της ΑΔΕΔΥ, που αδικαιολογήτως αρνείται την εγγραφή µας στα µητρώα της. Τέλος, χωρούν και οι ακόλουθες παρατηρήσεις. Σύµφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 7 παρ. 1 του Ν. 1264/1982, «Κάθε εργαζόµενος, που έχει συµπληρώσει ένα δίµηνο µέσα στον τελευταίο χρόνο στην επιχείρηση ή εκµετάλλευση ή τον κλάδο απασχόλησής του, έχει δικαίωµα να γίνει µέλος µιας οργάνωσης της επιχείρησης ή εκµετάλλευσης και µιας του επαγγελµατικού κλάδου απασχόλησής του, εφόσον έχει τις νόµιµες προϋποθέσεις των καταστατικών τους». Ενόψει των ανωτέρω διατάξεων καθίσταται σαφές, ότι ο εργαζόµενος δύναται νοµίµως να µετέχει ως µέλος δύο πρωτοβάθµιων συνδικαλιστικών οργανώσεων και δη µιας επιχειρησιακής και µιας κλαδικής. Κατά συνέπεια, ένας νοσηλευτής δηµόσιου νοσοκοµείου δύναται κάλλιστα να είναι µέλος του πρωτοβάθµιου σωµατείου όλων των εργαζοµένων στο συγκεκριµένο νοσοκοµείο, καθώς επίσης και µέλος του οικείου κλαδικού πρωτοβάθµιου σωµατείου, δηλαδή του σωµατείου εκείνου, που έχει ως µέλη του µόνον νοσηλευτές. Ακολουθώντας την παραπάνω διάταξη, αρκετοί νοσηλευτές είναι µέλη των πρωτοβάθµιων σωµατείων της ΠΟΕΔΗΝ, οµού µετά των λοιπών κλάδων εργαζοµένων, ταυτόχρονα, δε, είναι και µέλη του οικείου πρωτοβάθµιου σωµατείου της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ, δηλαδή του κλαδικού σωµατείου µε µέλη αµιγώς νοσηλευτές. Υπογραµµίζεται, τέλος, ότι ουδείς εκ των µελών των πρωτοβάθµιων σωµατείων της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ δεν έχει παραβιάσει τις διατάξεις του άρθρου 10 του Νόµου 1264/1982, ψηφίζοντας αντιπροσώπους για περισσότερες οµοσπονδίες. Εξάλλου, κι αν ακόµη είχε συµβεί κάτι τέτοιο, δεν θα µπορούσε να αποτελέσει λόγο αναίρεσης του νοµίµου δικαιώµατος της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ όπως εγγραφεί µέλος της ΑΔΕΔΥ, στο πλαίσιο της συνταγµατικώς κατοχυρωµένης συνδικαλιστικής ελευθερίας. Επειδή η ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ διατηρεί το δικαίωµα εγγραφής της στην ΑΔΕΔΥ, ως δευτεροβάθµια δηµοσιοϋπαλληλική συνδικαλιστική οργάνωση, Επειδή η απόρριψη της αιτήσεως εγγραφής εκ µέρους της ΑΔΕΔΥ είναι παράνοµη, αναιτιολόγητη και καταχρηστική, 12

Επειδή το Δικαστήριό Σας είναι καθ ύλην και κατά τόπον αρµόδιο, ιδίως ενόψει της διάταξης του άρθρου 17 4 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει µετά την θέση σε ισχύ της διάταξης του άρθρου 8 του Νόµου 2145/1993 και των διατάξεων του Νόµου 4055/2012 (άρθρα 6 και 113), Επειδή ενυπάρχει επείγουσα περίπτωση εγγραφής της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ στην ΑΔΕΔΥ προκειµένου οι αιρετοί αντιπρόσωποι της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ να έχουν την δυνατότητα συµµετοχής στο 35 ο Τακτικό Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ στις 27, 28 και 29 Νοεµβρίου του τρέχοντος έτους και το δικαίωµα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι σε θέσεις του οικείου Γενικού Συµβουλίου και της Ελεγκτικής Επιτροπής ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΖΗΤΟΥΜΕ -Να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτησή µας και το παρόν σηµείωµα -Να διαταχθεί ως ασφαλιστικό µέτρο η εγγραφή της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ στο µητρώο τακτικών µελών της ΑΔΕΔΥ ή κάθε άλλο πρόσφορο, κατά την κρίση του Δικαστηρίου Σας µέτρο, προκειµένου οι αιρετοί αντιπρόσωποι της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ να έχουν την δυνατότητα συµµετοχής στο 35 ο Τακτικό Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ στις 27, 28 και 29 Νοεµβρίου του τρέχοντος έτους και το δικαίωµα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι σε θέσεις του οικείου Γενικού Συµβουλίου και της Ελεγκτικής Επιτροπής -Να καταδικαστεί το αντίδικον στην εν γένει δικαστική µας δαπάνη Αθήνα, 5 Νοεµβρίου 2013 Ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος 13