ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ Α ΚΛΙΜΑΚΙΟΥ ΤΟΥ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΝΤΟΛΗΣ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΟΓΙΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ Ε Ν Σ Τ Α Σ Η Του.του., αποστράτου Αξιωματικού του Πολεμικού Ναυτικού/ Λιμενικού Σώματος, με Αριθμό μητρώου Συνταξιούχου:., κατοίκου, οδός., αριθμός..., ΤΚ:., τηλ:. (σταθερό και κινητό) ΚΑΤΑ 1. Του Ελληνικού Δημοσίου, νόμιμα εκπροσωπουμένου από τον Υπουργό Οικονομικών (Ν.Σ.Κ) που κατοικοεδρεύει στην Αθήνα, Οδός Ακαδημίας αριθμό 68. 2. Της από 04-02-2013 Απόφασης της Προϊσταμένης της Διεύθυνσης Κανονισμού και Εντολής Πληρωμής των Στρατιωτικών και Πολεμικών Συντάξεων της Γενικής Διεύθυνσης Συντάξεων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και 3. Κάθε άλλης συναφούς προγενέστερης ή μεταγενέστερης Πράξης ή Παράλειψης της Διοίκησης (Γ.Λ.Κ), επί της οποίας ερείδεται αυτή, με τα αυτά αποτελέσματα. Α ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ Τυγχάνω απόστρατος Αξιωματικός στο βαθμό του του Πολεμικού Ναυτικού/Λιμενικού Σώματος και αποστρατεύτηκα-συνταξιοδοτήθηκα το έτος, σύμφωνα με τις ισχύουσες τότε συνταξιοδοτικές διατάξεις, όπως αυτές βελτιώθηκαν στη συνέχεια και κωδικοποιήθηκαν σε ενιαίο κείμενο, με τις διατάξεις του Π.Δ. 169/2007 (Α-210) Περί Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων, ως ισχύει σήμερα. Η ως άνω de jure συνταξιοδοτική κατάσταση μου, από 01-01-2010 δραστικά μειώθηκε-μεταβλήθηκε-ανατράπηκε με έναν απίστευτο ορυμαγδό αντισυνταγματικών νομοθετικών διατάξεων, ήτοι: α) Του άρθρου 1 του Ν. 3833/2010(Α-40), β) Του άρθρου 3 του Ν. 3845/2010 (Α-65), γ) Του άρθρου
μόνου του Ν. 3847/2010(Α-67), δ) Του άρθρου μόνου του Ν. 3847/2014 (Α-67), ε) Του άρθρου 11 του Ν. 3865/2010 (Α-120), στ) Του άρθρου 2 παρ.14 εδάφ. α και β. του Ν.4002/2011 (Α-180), ζ) Του άρθρου 1 παρ.10 εδάφ. α του Ν.4024/2011(Α-226), η) Του άρθρου 1 παρ.1 εδάφ. α, β και γ του Ν.4051/2012 (Α-40) και ι) Του άρθρου 1 παρ. Β. υποπ. Β3 περίπ. α του Ν.4093/2012 (Α-222). Σύμφωνα όμως, με την ως άνω, ρύθμιση του άρθρου 1 παρ. Β υποπ. Β3 περίπ. α του Ν.4093/2012 (-222), οι μηνιαίες συντάξιμες αποδοχές μου μειώθηκαν δραστικά, όπως προκύπτει από την 04-02-2013, ως άνω προσβαλλόμενη Απόφαση, φωτοαντίγραφο της οποίας σας επισυνάπτω και μου γνωρίζεται, ότι εισέπραξα ως αχρεωστήτως καταβληθέντα, το ποσό των, το οποίο θα μου παρακρατηθεί σε έξι (6) ισόποσες μηνιαίες δόσεις των. εκάστη, αρχής γενομένης από τη σύνταξη του μηνός Φεβρουαρίου του έτους 2013, όπερ και εγένετο. B ΝΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ Την ως άνω από 04-02-2013 Απόφαση της Προϊσταμένης της Διεύθυνσης Κανονισμού και Εντολής Πληρωμής των Στρατιωτικών και Πολεμικών Συντάξεων της Γενικής Διεύθυνσης Συντάξεων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους δεν την αποδέχομαι και ΕΝΙΣΤΑΜΑΙ κατά του κύρους και της ισχύος αυτής, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 5 του Ν. 4484/1964(Α-253) σε συνδυασμό με αυτές του άρθρου 63 του Π.Δ. 774/1980 (Α-189) και της υπ αριθ. 20661/0092/08-03-2005 (Β-387/24-03-2005) Απόφασης του Υφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, με την παρούσα έγγραφη, νομότυπη, εμπρόθεσμη, παραδεκτή και αρμόδια υποβαλλόμενη στο Δικαστήριο Σας, Ενστασή μου, για τους κατωτέρω νόμιμους, βάσιμους και αληθινούς λόγους και ζητώ την ανάκληση-ακύρωση και εξαφάνιση αυτής καθώς και κάθε άλλης συναφούς Πράξης ή Παράλειψης της Διοίκησης (Γ.Λ.Κ) επί της οποίας ερείδεται αυτή και ειδικότερα : Η ειρημένη, πραγματοποίησε-παρακράτησε την πρώτη δόση των. από έξι (6) ισόποσες μηνιαίες δόσεις, αρχής γενομένης από την σύνταξη μου, μηνός Φεβρουαρίου 2013 για συνολικό χρηματικό ποσό.., ως αχρεωστήτως καταβληθέν από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, αόριστα και αναιτιολόγητα, παράνομα και καταχρηστικά και με δική της Ευθύνη και Υπαιτιότητα, κάνοντας κακή χρήση της διακριτικής της εξουσίας ή άλλως πως σε κάθε άλλη περίπτωση εσφαλμένα ερμήνευσε και εφάρμοσε την Εθνική και Διεθνή Νομοθεσία {(Άρθρα 5, 17, 20 παρ.2, 22, 25 παρ.3, 28 παρ. 1 & 2 και 36 παρ.2 του Συντάγματος) και άρθρα 15, 17, και 31 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης Συνθήκη Λισσαβόνας που κυρώθηκε με τον Ν. 3671/2008 (Α-129)}. Επειδή, κατά πάγια Νομολογία των Ανωτάτων Δικαστηρίων της χώρας μας και σύμφωνα πάντοτε με την κρατούσα γενική αρχή του Διοικητικού Δικαίου, συμπορευόμενη αυτή και με την γενική αρχή του Δικαίου των
Κοινωνικών Ασφαλίσεων, η αναζήτηση χρηματικών ποσών τα οποία εισπράχθηκαν από τον δικαιούχο πολίτη μη νόμιμα, πλην όμως καλόπιστα και άνευ ουδεμιάς ευθύνης και υπαιτιότητα του ιδίου, αποκλείεται αφού η τυχόν είσπραξη τους συνεπάγεται απρόβλεπτες οικονομικές συνέπειες για τον ίδιο και την οικογένεια του, πράγμα που συμβαίνει στην περίπτωση μου, στη σημερινή οικονομική κρίση που ζούμε άπαντες. Επειδή, η εν λόγω παρακράτηση εκ των μηνιαίων συνταξίμων αποδοχών μου, υπαγορεύτηκε προφανώς από τις διατάξεις των άρθρων 1 του Ν. 3833/2010 (Α-40) και 3 του Ν. 3845/2010 (Α-65), πάσχει από τυπική και ουσιαστική συνταγματικότητα, αφού προσβάλλει το λεγόμενο κοινωνικό κεκτημένο και ανατρέπει τις θεσμικές εγγυήσεις, που σχετίζονται με το δικαίωμα στην εργασία, την κοινωνική ασφάλιση και την συνταξιοδότηση και παραβιάζει συγχρόνως την Νομολογία, τόσον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, όσο και του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης { Ν. 3671/2008 (Α-129) και άρθρα 15 παρ. 1, 31 παρ. 1 και 17 του Χάρτη της Ευρώπης }. Επειδή, η ψήφιση όλων των προαναφερομένων Νόμων, με τους οποίους έγινε η μείωση των συντάξιμων αποδοχών μου, πραγματοποιήθηκε με απλή πλειοψηφία της Βουλής και όχι με τα 3/5 αυτής όπως επιτάσσει το άρθρο 28 παρ. 2 του Συντάγματος. Επειδή, παραβιάστηκε το άρθρο 36 παρ. 2 του Συντάγματος με τις διατάξεις του άρθρου Πρώτου παρ. 4 του Ν. 3845/2010 (Α-65), αφού μη νόμιμα εκχωρήθηκε αρμοδιότητα του Νομοθετικού Σώματος στον Υπουργό Οικονομικών για να υπογράφει κάθε μνημόνιο, δανειακή σύμβαση και ότι κρίνει αυτός απαραίτητο για την εκτέλεση του μηχανισμού στήριξης της Ελληνικής Οικονομίας. Επειδή, η μείωση των Μισθών και των Συντάξεων, είναι ωσαύτως αντισυνταγματική, αφού ο μισθός σύνταξη αποτελούν αδιαμφισβήτητο μέρος του δικαιώματος ιδιοκτησίας ενός φυσικού προσώπου και η μείωση αυτή του δικαιώματος αποτελεί κατάφωρη παράβαση εκ μέρους του Κράτους-Πολιτείας, στο μισθωτό ή τον συνταξιούχο. Επειδή, στην περίπτωση μου παραβιάστηκαν οι αρχές ασφαλείας του Δικαίου και της προστατευόμενης εμπιστοσύνης των πολιτών που αποβλέπουν στο μη αιφνιδιασμό των δικαιωμένων (ΟλομΣτΕ 602/2003), αλλά και του δικαιώματος, της αρχής της προηγούμενης ακρόασης (Άρθρο 20 παρ. 2 του Συντάγματος). Επειδή, παραβιάστηκε το άρθρο 1 του από 20-03-1952, 1ου Πρόσθετου Πρωτόκολλου της Σύμβασης της Ρώμης της 04-11-1950, Δια την προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, τα οποία Πρωτόκολλο και Σύμβαση κυρώθηκαν με το άρθρο πρώτο του Ν.Δ. 53/1974 (Α-256) και έχουν υπέρτερη των κοινών Νόμων ισχύ, σύμφωνα με το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος.
Επειδή οι διατάξεις του άρθρου 2 του ΑΚ εκφράζουν τη γενικότερη αρχή του δικαίου περί μη αναδρομικότητας των νόμων, που αποβλέπει στην κατά το δυνατό βεβαιότητα των δικαιωμάτων ασφαλείας των συναλλαγών και σταθερότητας δικαίου, η οποία (αρχή) όμως δεν κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα και έτσι η διάταξη αυτή δεν έχει αυξημένη τυπική ισχύ. Επομένως, ο νομοθέτης δεν εμποδίζεται, κατ αρχήν, να προσδώσει στο νόμο αναδρομική ισχύ, με μόνο περιορισμό τη μη προσβολή συνταγματικώς προστατευομένων δικαιωμάτων. Από την απόλυτη απαγόρευση στο Σύνταγμα της αναδρομικότητας των νόμων στις περιπτώσεις, που ρητώς ορίζονται σε αυτό (άρθρα 7 1 και 78 2), συνάγεται ότι, στις άλλες περιπτώσεις, η αναδρομική ισχύς είναι μεν επιτρεπτή, δεν μπορεί όμως να υπερβεί τα όρια, που θέτουν οι διατάξεις των άρθρων 4 και 17 του Συντάγματος, καθώς και οι υπερνομοθετικής ισχύος (άρθρο 28 1 του Συντάγματος) διατάξεις των άρθρων 6 1 της Ε.Σ.Δ.Α. και 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου αυτής, όπως συμβαίνει εν προκειμένω. Επειδή, η παρούσα ένστασή μου είναι νόμιμη, βάσιμη και αληθινή. ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ και για όσους άλλους λόγους ήθελα προσθέσει τω καιρώ τω δέοντι με ξεχωριστό δικόγραφο και με την ρητή επιφύλαξη άσκησης παντός νομίμου δικαιώματός μου ΑΙΤΟΥΜΑΙ 1. Να γίνει δεκτή η παρούσα Ένστασή μου, κατά το τυπικό και ουσιαστικό μέρος αυτής, σε όλο το αιτητικό της. 2. Να ανακληθεί-ακυρωθεί και εξαφανιστεί η ανωτέρω προσβαλλόμενη από 04-02-2013 Απόφαση της Προϊσταμένης της Διεύθυνσης Κανονισμού και Εντολής Πληρωμής των Στρατιωτικών και Πολεμικών Συντάξεων της Γενικής Διεύθυνσης Συντάξεων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. 3.Να παύσει άμεσα η ως άνω Προϊσταμένη, την περαιτέρω παρακράτηση των.., από τις μηνιαίες συνταξιοδοτικές αποδοχές μου και να επανέλθουν αυτές στην de jure κατάσταση που βρισκόντουσαν την 31η Δεκεμβρίου 2012. 4. Να επιστραφεί έντοκα με το ισχύον επιτόκιο υπερημερίας το παρακρατηθέν παράνομο χρηματικό ποσό για το από 01-01-2013 και μέχρι 31-7-2013 χρονικό διάστημα, ανερχόμενο στο συνολικό ποσό των., ως δήθεν αχρεωστήτως καταβληθέν, αλλά και αυτό που ήθελε προκύψει και παρακρατηθεί από το Γ.Λ.Κ, μέχρι της εκδίκασης της Ένστασης μου.
Αθήνα,.2013 Ο ενιστάμενος ΣΥΝΗΜΜΕΝΑ : Δύο (2). 1.-Παράβολο Ελληνικού Δημοσίου 20,00 και 2.-Φωτοαντίγραφο της από 04-02-2013 Απόφασης της Προϊσταμένης της Διεύθυνσης Κανονισμού και Εντολής Πληρωμής των Στρατιωτικών και Πολεμικών Συντάξεων της Γενικής Διεύθυνσης Συντάξεων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους