ΕΝΩΠΙΟΝ ΠΑΝΤΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΑΡΧΗΣ ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ Του Ιατρικού Συλλόγου Πειραιά, Ν.Π.Δ.Δ., ο οποίος εδρεύει στην Πλατεία Μπακογιάννη 5, Πειραιάς, όπως εκπροσωπείται νόμιμα. ΠΡΟΣ Τον Οργανισμό Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου (ΟΠΑΔ), Κεντρική Υπηρεσία, Μακεδονίας 8, Αθήνα, όπως εκπροσωπείται νόμιμα. Όπως καλώς γνωρίζετε, παρατηρείται το φαινόμενο να καθυστερείτε για μεγάλο χρονικό διάστημα καθ υπέρβασιν κατά πολύ του ευλόγου να καταβάλλετε τις κατά νόμον αμοιβές των ιατρών, που είναι συμβεβλημένοι με εσάς. Ειδικότερα, σε σύνολο εκατόν τριάντα (130) ιατρών οι οφειλές σας ανέρχονται συνολικά στο ιδιαίτερα μεγάλο ποσό των τριών εκατομμυρίων εξακοσίων πενήντα επτά χιλιάδων τριακοσίων σαράντα εννιά ευρώ (3.657.349,00 ). Tο οφειλόμενο αυτό ποσό θα πρέπει να καταβάλετε άμεσα και μάλιστα με τον νόμιμο τόκο υπερημερίας, ειδάλλως θα ασκηθεί αγωγή εναντίον σας, καθώς και κάθε άλλο ένδικο μέσο και βοήθημα, για την καταβολή των οφειλόμενων ληξιπρόθεσμων και απαιτητών αμοιβών με τον νόμιμο τόκο υπερημερίας. Όσον αφορά δε τον νόμιμο τόκο παρατηρητέα τα εξής: Στο άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης «Δια την προάσπισιν των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των 1
θεμελιωδών ελευθεριών» (Ε.Σ.Δ.Α.), που κυρώθηκε μαζί με τη σύμβαση με το άρθρο πρώτο του ν.δ. 53/1974 (Φ.Ε.Κ. Α /256) και έχει σύμφωνα με το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος αυξημένη ισχύ έναντι των κοινών νόμων, ορίζεται ότι: «Παν φυσικόν ή νομικόν πρόσωπον δικαιούται σεβασμού της περιουσίας του. Ουδείς δύναται να στερηθεί της ιδιοκτησίας αυτού ειμή δια λόγους δημοσίας ωφέλειας και υπό τους προβλεπόμενους υπό του νόμου και των γενικών αρχών του διεθνούς δικαίου όρους». Με τη διάταξη αυτή θεσπίζεται γενικός και απόλυτος κανόνας, σύμφωνα με τον οποίο κατοχυρώνεται ο σεβασμός της περιουσίας του ατόμου, το οποίο μπορεί να τη στερηθεί μόνο για λόγους δημόσιας ωφέλειας. Στην έννοια της περιουσίας περιλαμβάνονται όχι μόνο τα εμπράγματα δικαιώματα, αλλά και τα δικαιώματα «περιουσιακής φύσης» και τα νομίμως κεκτημένα «οικονομικά συμφέροντα», με συνέπεια να καλύπτονται από τη διάταξη αυτή και τα ενοχικής φύσης περιουσιακά δικαιώματα και ειδικότερα απαιτήσεις είτε αναγνωρισμένες με δικαστική ή διαιτητική απόφαση, είτε απλώς γεννημένες κατά το εθνικό δίκαιο, εφόσον υπάρχει νόμιμη προσδοκία ότι μπορούν να ικανοποιηθούν δικαστικά (Ολ.Ελ.Συν. πρακτικά 10ης Γεν.Συν./24.2.1999). Κατά πάγια νομολογία όμως των δικαστηρίων σε συμμόρφωση με την ως άνω διάταξη της Ε.Σ.Δ.Α. δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται κατά του Δημοσίου ο τόκος ύψους 6%, αλλά ο νόμιμος τόκος υπερημερίας που ισχύει και στις συναλλαγές μεταξύ ιδιωτών. Συγκεκριμένα, στο άρθρο 21 του Δ/τος της 21/6-10/7/1944 Περί Κώδικος των Νόμων Περί Δικών του Δημοσίου, ορίζεται ότι «Ο νόμιμος και ο της υπερημερίας τόκος πάσης του Δημοσίου οφειλής, ορίζεται εις 6% ετησίως, πλην εάν άλλως ωρισθή δια συμβάσεως ή ειδικού νόμου. Ο ειρημένος τόκος άρχεται από της επιδόσεως της αγωγής». Η διάταξη αυτή καθορίζει το ύψος του νόμιμου, καθώς και του τόκου υπερημερίας στις οφειλές του Δημοσίου και η εφαρμογή της προϋποθέτει αφενός ότι δεν υπάρχουν άλλες διατάξεις, που να ρυθμίζουν διαφορετικά τη συγκεκριμένη οφειλή του Δημοσίου, και αφετέρου ότι στην περίπτωση που οφείλονται τόκοι, αυτοί επιδικάζονται μόνο κατόπιν ασκήσεως 2
αγωγής. Περαιτέρω, στο άρθρο 221 παρ. 1 του ΚΠολΔ, που κατά παραπομπή από το άρθρο 123 του π.δ/τος 1225/1981 εφαρμόζεται και στις δίκες σε αγωγές ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου (βλ. το με ταυτόσημο περιεχόμενο άρθρο 75 παρ. 2 του ν. 2717/1999 «Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας», το οποίο έχει εφαρμογή από 4.7.2006, σύμφωνα με το άρθρο 12 του ν. 3472/2006), προβλέπεται ότι με την άσκηση της αγωγής για επιδίκαση χρηματικής απαίτησης επέρχονται τα κατά το ουσιαστικό δίκαιο αποτελέσματα, μεταξύ των οποίων και η καταβολή τόκων κάθε ληξιπρόθεσμης και απαιτητής αξίωσης, που αποτελεί παρεπόμενο μέρος του κεφαλαίου της κύριας παροχής, ανεξάρτητα από την υπερημερία του οφειλέτη για την καθυστέρηση της καταβολής της (άρθρο 346 Α.Κ.). Προς τούτο, η τοκοφορία της αιτούμενης οφειλής δικαιολογείται και επιβάλλεται από τη φύση της αξίωσης ως χρηματικής και ληξιπρόθεσμης και από το χαρακτήρα του ένδικου βοηθήματος (αγωγής), με το οποίο ο διοικούμενος παραδεκτά επιλέγει να επιδιώξει την καταψήφιση της απαίτησής του. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 21 του Κώδικα Νόμων περί Δικών του Δημοσίου (Ν.Δ. της 26.06/10.07.1944, ΦΕΚ Α` 139), «ο νόμιμος και ο της υπερημερίας τόκος πάσης του Δημοσίου οφειλής, ορίζεται εις 6% ετησίως, πλην εάν άλλως ωρίσθη δια συμβάσεως ή ειδικού νόμου. Ο ειρημένος τόκος άρχεται από της επιδόσεως της αγωγής». Ωστόσο, όσον αφορά το ύψος του επιτοκίου των σχετικών αξιώσεων, αυτό πρέπει να είναι το γενικώς κατά το κρίσιμο διάστημα ισχύον επιτόκιο (υπερημερίας και νόμιμο) και όχι το προβλεπόμενο, ύψους 6%, από τη διάταξη του άρθρου 21 του Κώδικα Νόμων περί Δικών του Δημοσίου, η οποία διατηρήθηκε σε ισχύ με το άρθρο 109 ΕισΝΑΚ και δεν καταργήθηκε με την παρ. 5 άρθρου 15 Ν. 876/1999. Τούτο, διότι διαφορετικά θα υπήρχε παράβαση των διατάξεων των άρθρων 4 παρ. 1 και 20 παρ. 1 Συντάγματος, 6 παρ. 1 Ε.Σ.Δ.Α. και του άρθρου 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου αυτής. Κατά συνέπεια η ρύθμιση του άρθρου 21 του Κώδικα Νόμων περί Δικών του Δημοσίου, με την οποία περιορίζεται ο οφειλόμενος από το Δημόσιο νόμιμος και εξ υπερημερίας 3
τόκος είναι ανίσχυρη και ως εκ τούτου ανεφάρμοστη, ενώ εφαρμοστέα είναι η διάταξη του άρθρου 3 παρ. 2 του Ν. 2842/2000, με την οποία ορίζεται το εκάστοτε επιτόκιο του νομίμου και εξ υπερημερίας τόκου (ΟλΣτΕ 1663/2009, ΣτΕ 802/2007, ΣτΕ 3651/2002, ΔΕφΘεσσ 1132/2008, ΔΕφΘεσσ 850/2008). Πρέπει επιπλέον να σημειωθεί ότι η διάταξη του άρθρου 909 παρ. 1 ΚΠολΔ, που απαγορεύει την προσωρινή εκτέλεση κατά του Δημοσίου, πρέπει να θεωρηθεί καταργημένη, ως ευρισκόμενη σε αντίθεση προς το άρθρο 2 παρ. 3 του Διεθνούς Συμφώνου για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα (Ν. 2462/1997), καθόσον δεν συντρέχει λόγος άνισης, ως προς τούτο, μεταχείρισης (ΟλΑΠ 21/2001, ΜΠρΛαρ 186/2006). Επιπλέον, σύμφωνα με το Π.Δ. 166/29.05.2003 (ΦΕΚ Α /138/05.06.2003) «Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στην οδηγία 2000/35 της 29-6-2000 για την καταπολέμηση των καθυστερήσεων πληρωμών στις εμπορικές συναλλαγές» στο άρθρο 4 παράγραφος 4 προβλέπεται ότι «Το ύψος του τόκου υπερημερίας που είναι υποχρεωμένος να καταβάλλει ο οφειλέτης υπολογίζεται με βάση το επιτόκιο που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στην πιο πρόσφατη κύρια πράξη αναχρηματοδότησης, η οποία πραγματοποιείται πριν από την πρώτη ημερολογιακή ημέρα του οικείου εξαμήνου [«επιτόκιο αναφοράς»] προσαυξημένο κατά επτά εκατοστιαίες μονάδες [«περιθώριο»], εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά στη σύμβαση. Το επιτόκιο αναφοράς, το οποίο ισχύει την πρώτη ημέρα ημερολογιακή ημέρα του οικείου εξαμήνου, εφαρμόζεται και για τους επόμενους έξι μήνες». Επομένως από τα ανωτέρω προκύπτει ότι για τις οφειλόμενες αμοιβές των ιατρών, οι οποίοι είναι συμβεβλημένοι με εσάς, οφείλεται και ο νόμιμος τόκος υπερημερίας, ο οποίος διαμορφώνεται κάθε φορά με σταθερές της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, όπως ακριβώς και μεταξύ ιδιωτών. 4
Επειδή νομιμοποιούμαστε ενεργητικά και έχουμε έννομο συμφέρον για τη διεκδίκηση των ως άνω οφειλόμενων ποσών για λογαριασμό των ιατρών-μελών μας, όπως προκύπτει από το άρ. 2 παρ. 4 εδ. β Ν.Δ. 4111/1960 «Οι Ιατρικοί και Οδοντιατρικοί Σύλλογοι δικαιούνται, ιδίω ονόματι ή ασκούντες τα δικαιώματα των ιατρών και οδοντιάτρων, να εγείρωσιν αγωγάς, υποβάλλωσι μηνύσεις, παρίστανται ως πολιτικώς ενάγοντες και γενικώς κέκτηνται τα εκ της Πολιτικής και Ποινικής Δικονομίας απορρέοντα δικαιώματα του διαδίκου ή αδικηθέντος δια πάσαν παράβασιν των διατάξεων των Νόμων και Κανονισμών των αφορώντων εις τα δικαιώματα και καθήκοντα των ιατρών και οδοντιάτρων, πλην αν ούτοι αντιτίθενται ρητώς εις την τοιαύτην δικαστικήν ενέργειαν των Συλλόγων των. Ωσαύτως οι Ιατρικοί και Οδοντιατρικοί Σύλλογοι και οι Πανελλήνιοι τούτων θεωρούνται έχοντες έννομον συμφέρον και δικαιούνται να παρεμβαίνουν εις πάσαν δίκην ενώπιον οιουδήποτε Δικαστηρίου σχέσιν έχουσαν με την άσκησιν του ιατρικού και οδοντιατρικού επαγγέλματος, την ιατρικήν και οδοντιατρικήν αμοιβήν και την εφαρμογήν των διατάξεων περί ιατρικών και οδοντιατρικών επαγγελμάτων». Για όλους αυτούς τους λόγους και όσους πρόκειται να προσθέσουμε και διαμαρτυρόμενοι εντόνως για την παράνομη και αντισυναλλακτική συμπεριφορά σας και με τη ρητή επιφύλαξη παντός εν γένει δικαιώματός μας Σας καλούμε να καταβάλλετε εντός του ευλόγου δεδομένης και της μέχρι σήμερα καθυστέρησης- χρονικού διαστήματος των δεκαπέντε ημερολογιακών ημερών από την κοινοποίηση της παρούσας τις οφειλές προς τους συμβεβλημένους με εσάς ιατρούς μέλη μας, άλλως σας δηλώνουμε ότι θα διεκδικήσουμε για λογαριασμό των ιατρών τα οφειλόμενα ποσά με τον νόμιμο τόκο υπερημερίας με κάθε ένδικο μέσο και βοήθημα και με κάθε νόμιμο τρόπο συλλήβδην. 5
Αρμόδιος δικαστικός επιμελητής παραγγέλλεται να επιδώσει την παρούσα νόμιμα και εμπρόθεσμα, με την επιφύλαξη κάθε νομίμου δικαιώματός μου σε αυτό στο οποίο απευθύνεται προς γνώση του και για τις νόμιμες συνέπειες αντιγράφοντας το περιεχόμενό της στην έκθεση επιδόσεώς του. Αθήνα 20.09.2011 Ο πληρεξούσιος δικηγόρος 6