Το φύλλο κάνει αφιέρωμα στις φυσικές ομορφιές της Μαγνησίας

Σχολική εφημερίδα του 3 ου Λυκείου Βόλου Απρίλιος 2013 Φύλλο 6 η Το φύλλο κάνει αφιέρωμα στις φυσικές ομορφιές της Μαγνησίας Σ αυτό το φύλλο εργάστηκε η δημοσιογραφική ομάδα του Β1 που την αποτελούν οι μαθητές δημοσιογράφοι: Αρχισυντάκτρια: Κλεοπάτρα Βαμβακούση Δημοσιογράφοι : Δήμητρα Αλευρά, Ελισσάβετ Αμπατζόγλου, Στελίνα Δαφέρμου, Δέσποινα Γρηγορίου 1

ΤΣΑΓΚΑΡΑΔΑ ΜΟΥΡΕΣΙ ΞΟΥΡΙΧΤΙ Η Μαγνησία είναι ένας τόπος με αστείρευτες φυσικές ομορφιές. Ο Βόλος, η πρωτεύουσα του νομού, προσφέρεται για ήρεμες στιγμές αλλά και για διασκέδαση στα φημισμένα τσιπουράδικα του. Το Πήλιο, από την άλλη, αποτελεί ιδανικό προορισμό τόσο για το χειμώνα όσο και για το καλοκαίρι. Δεν είναι τυχαίο ότι σύμφωνα με τη μυθολογία οι θεοί του Ολύμπου είχαν επιλέξει τα βουνά του Πηλίου ως θερινή τους κατοικία. Σύμφωνα με την μυθολογία τα βουνά του Πηλίου θεωρούνται η πατρίδα των μυθικών Κενταύρων, ενώ ο Βόλος ταυτίζεται με την αρχαία πόλη Ιωλκό από την οποία ξεκίνησε ο Ιάσονας με την Αργώ το ταξίδι του για την αναζήτηση του χρυσόμαλλου δέρατος. Στο Πήλιο μπορείτε να κολυμπήσετε στις πανέμορφες παραλίες του, να κάνετε ιππασία στα βουνίσια μονοπάτια, ακόμα και να κάνετε σκι στο χιονοδρομικό κέντρο στις Αγριόλευκες. Ωστόσο κατά κοινή ομολογία οι διακοπές στο βουνό των Κενταύρων και ιδιαίτερα στα χωριά Τσαγκαράδα, Μούρεσι και Ξουρίχτι έχουν αφήσει σε όσους έρχονται για πρώτη φορά το παράπονο ότι δεν πρόλαβαν να χορτάσουν την απίστευτη εμπειρία που μπορεί κανείς να βιώσει σ αυτά. Αυτό το σύμπλεγμα των τριών χωριών πνιγμένα μέσα στο πράσινο ευτυχούν να έχουν στα πόδια τους και μερικές από τις ομορφότερες παραλίες τις Ελλάδας όπως ο Μυλοπόταμος, η Φακίστρα και το Παπά Νερό. Μέσα από ένα δαιδαλώδες δίκτυο καλντεριμιών και μονοπατιών, ο περιπατητής μπορεί να ανακαλύψει την ομορφιά των παλιών ή ανακαινισμένων αρχοντικών τα οποία καταμαρτυρούν την πλούσια και σπουδαία παράδοση ιστορία τους. Πρωτίστως, η αρχοντική Τσαγκαράδα-«η πράσινη θάλασσα» για τους φανατικούς του φίλους- είναι το κεφαλοχώρι και η πρωτεύουσα του Δήμου Μουρεσίου. Εικόνα από το Ξουρίχτι Εκτείνεται πάνω σε τρεις μεγάλες ράχες που καλύπτονται από καστανιές και πλατάνια. Το πυκνό δάσος είναι διάσπαρτο με κάθε είδους οπωροφόρα δέντρα και κήπους με άγρια και καλλιεργούμενα φυτά και λουλούδια. Έχει πανοραμική θέα προς το Αιγαίο, τοπία απαράμιλλης ομορφιάς και ένα μοναδικά μαγευτικό περιβάλλον. Το χωριό απαρτίζεται από τέσσερις μικρότερους οικισμούς, οι οποίοι παίρνουν το όνομά τους από τις εκκλησίες που βρίσκονται στις κεντρικές πλατείες: Άγιοι Ταξιάρχες, που είναι και ο παλαιότερος οικισμός, Αγία Παρασκευή και Άγιος Στέφανος, που βρίσκονται κατά μήκους του δημόσιου δρόμου και Αγία Κυριακή, η οποία βρίσκεται χαμηλά στην πλαγιά του βουνού προς την Νταμούχαρη. Είναι γνωστό, πως η Τσαγκαράδα αποτελεί περιζήτητο προορισμό επίσκεψης και διακοπών σε όλες τις εποχές του χρόνου. Αυτό οφείλεται όχι μόνον στις φυσικές ομορφιές και στα αξιοθέατα της, αλλά και στο γεγονός ότι διαθέτει πληθώρα ξενοδοχείων και παραδοσιακών ξενώνων, εστιατόρια και ταβέρνες, καφετέριες και άλλα καταστήματα με άρτια οργάνωση και υποδομή και υπηρεσίες υψηλής ποιότητας. Αξίζει, να επισκεφθείτε τις παλιές εκκλησίες μνημεία στις πλατείες, οι οποίες προστατεύονται από την δροσερή σκιά εντυπωσιακών πλατάνων. 2

Τσαγκαράδα Αξίζει, να επισκεφθείτε τις παλιές εκκλησίες μνημεία στις πλατείες, οι οποίες προστατεύονται από την δροσερή σκιά εντυπωσιακών πλατάνων. Ειδικά στην Αγία Παρασκευή θα έχετε την ευκαιρία να θαυμάσετε το γιγαντιαίο, χιλιόχρονο πλάτανο που έχει περιφέρεια βάσης 14μ, και στους Αγίους Ταξιάρχες έναν άλλον, οκτακοσίων ετών με περιφέρεια 17,5μ. Και τα δύο αυτά εντυπωσιακά ορόσημα οφείλουν το μέγεθος και την μακροζωία τους στις φυσικές πηγές πάνω στις οποίες έχουν απλώσει τις ρίζες τους. Το Μούρεσι βρίσκεται πάνω στο δημόσιο δρόμο τέσσερα χλμ βόρεια της Τσαγκαράδας. Στην αρχή του χωριού μάλιστα ο δρόμος διακλαδίζεται προς την θάλασσα και φτάνει μέχρι την Νταμούχαρη και το Παπά Νερό. Στην καρδιά του χωριού βρίσκεται η κεντρική πλατεία από την οποία ανοίγεται μία μαγευτική θέα. Τρείς γιγαντιαίες φλαμουριές αγκαλιάζουν προστατευτικά την πλατεία και τα θαυμάσιο μητροπολιτικό ναό της Αγίας Τριάδας. Σε όλη την περιοχή, θα συναντήσετε θερμοκήπια με πολλά πανέμορφα λουλούδια. Παπά Νερό Παράλληλα, οι καμέλιες, οι γαρδένιες και οι ορτανσίες με τα χρώματα και τα αρώματά τους αποκλείεται να σας αφήσουν αδιάφορους. Τέλος, όσον αφορά το Ξουρίχτι νιώστε το δέος και τη μυστηριακή μεγαλοπρέπεια που αναδύει το τοπίο στην διαδρομή από την διασταύρωση Μηλεών Τσαγκαράδας. Για τους τολμηρούς, ακριβώς κάτω από το Ξουρίχτι βρίσκεται το Τσουνάγκα το βαθύτερο και εντυπωσιακότερο φαράγγι του Πηλίου, στο βάθος του οποίου ρέει ο Μυλοπόταμος. 3

ΟΙ ΠΑΡΑΛΙΕΣ: Τα μονοπάτια και οι δρόμοι που κατηφορίζουν προς την θάλασσα θα σας οδηγήσουν στις πανέμορφες παραλίες. Από το Ξουρίχτι φτάνεται στο Λημνιώνα με την χρυσή αμμουδιά και τα σμαραγδένια νερά, που ανέγγιχτη ακόμη από τις ανθρώπινες παρεμβάσεις, παραμένει αγνή. Από την Τσαγκαράδα, στο Μυλοπόταμο, την πιο ξακουστή και πολυφωτογραφημένη παραλία του Πηλίου, η οποία, λαξευμένη στον βράχο, έχει μια ξεχωριστή προσωπικότητα άγριας και αγέρωχης καλλονής. Λίγο πιο βόρεια, στην παρθένα βοτσαλόστρωτη Φακίστρα, γνωστή για τα τυρκουάζ νερά και την γειτνίασή της με την Σπηλιά του Κρυφού Σχολειού. Τέλος, από το Μούρεσι φτάνοντας στις παραλίες Παπά Νερό που γειτνιάζει με το Αι Γιάννη, με την τεράστια αμμουδιά και τα υπέροχα γαλαζοπράσινα νερά, που είναι πλήρως οργανωμένη όπως και η Νταμούχαρη που η φήμη της έκανε το γύρο του κόσμου, αφού εκεί γυρίστηκαν σκηνές από την ταινία «mama mia». Μυλοπόταμος Επιμέλεια: Δήμητρα Αλευρά ΣΚΟΠΕΛΟΣ: ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΝΗΣΙ Σύντομη περιγραφή του νησιού Η Σκόπελος είναι το πιο πράσινο νησί στην Ελλάδα. Εδώ, όπου το πράσινο των πεύκων και των πυκνών δασών σμίγει με το βαθύ γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού δημιουργώντας μία εικόνα απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς, θα συναντήσετε τον εαυτό σας σε μια ειδυλλιακή γη, σε ένα μικρό παράδεισο στην καρδιά της Ελλάδας. Ας τα πάρουμε από την αρχή. Από την πολύ αρχή. Το όνομά της, η Σκόπελος, το πήρε μάλλον από το βραχώδες των βορείων ακτών της, που αποτελούσαν «σκόπελο», εμπόδιο δηλαδή, για τους επίδοξους εισβολείς. Ο πρώτος οικιστής του νησιού, λοιπόν, ο Στάφυλος, κατέφθασε περί το 1600 π.χ. από τη μινωική Κρήτη και επέλεξε να προσαράξει στο νότιο όρμο του νησιού, ο οποίος πήρε και το όνομά του. Το νησί της Σκοπέλου χαρακτηρίζεται από τα πυκνά δάση και το γαλάζιο της Θάλασσας γι'αυτό και 4

στις 5/7/97 ανακηρύχτηκε επίσημα ως "πράσινο και γαλάζιο νησί" παρθένο πευκοδάσος. Ένα δάσος που όταν επισκεφτείτε τη Σκόπελο θα χρειαστεί και τη δική σας αγάπη, φροντίδα και προσοχή για να παραμείνει όπως είναι. Η πόλη της Σκοπέλου επίσης με προεδρικό διάταγμα έχει χαρακτηριστεί ως παραδοσιακός οικισμός (19/10/78 προεδρικό διάταγμα 594, 13-11/78). από τον διεθνή οργανισμό Βιοπολιτικής. Είναι χαρακτηριστικό ότι το μεγαλύτερο κομμάτι της έκτασης του νησιού καλύπτεται από Γεωγραφικά η Σκόπελος είναι ένα Αιγαιοπελαγίτικο νησί (κεντρικά - βορειοδυτικά του Αιγαίου), Ανατολικά από το Πήλιο και βόρεια της Εύβοιας. Έχει πλούσια σε εντάσεις ακτογραμμή με περίμετρο 67 χιλιόμετρα, έκταση 95.8 τ.χ, μέγιστο μήκος 17 χιλιόμετρα και πλάτος 8 χιλιόμετρα. Ο πληθυσμός της είναι περίπου 5.700 μόνιμοι κάτοικοι, ενώ παράλληλα είναι το δεύτερο σε μέγεθος νησί των Βορείων Σποράδων (μετά την Σκύρο). Πράσινο και γαλάζιο τα χρώματα που κυριαρχούν στο νησί Το νησί ανήκει στον Νομό Μαγνησίας, και αποτελεί ένα δήμο, τον δήμο Σκοπέλου. Η πόλη της Σκοπέλου έχει 4.000 κατοίκους. Στο νησί υπάρχουν επίσης τρία ακόμη χωριά Η Γλώσσα (1300 κατοίκους) με το Λουτράκι (το δεύτερο λιμάνι του νησιού επίνειο της Γλώσσας) και το Αθέατο. Το Κλήμα (50 κατοίκους) Το Έλιος (350 κατοίκους) 5

Φυσικές ομορφιές της Σκοπέλου Οι φυσικές ομορφιές του νησιού και η γραφικότητα του τοπίου της είναι δύο από τα χαρακτη-ριστικότερα στοιχεία της Σκοπέλου. Πανέμορφες τοποθεσίες δεμένες η κάθε μια με μια ιστορία και με μία παράδοση. Ας δούμε μερικές από αυτές άλλα τις υπόλοιπες θα τις ανακαλύψετε μόνοι σας όταν με το καλό επισκεφτείτε τη Σκόπελο. Ο 'Αη Γιάννης στο Καστρί Λες και έχει φτάσει έως εδώ από τα μακρινά Μετέωρα και έχει ενωθεί με μια λωρίδα γης με τη Σκόπελο φαντάζει ο 'Αη Γιάννης στο Καστρί. Σε πιάνει δέος όταν το πρωτοαντικρίζεις και θαυμασμός όταν σκαρφαλώνεις στην κορυφή του, στο γραφικό εκκλησάκι, από τα σκαλοπάτια που είναι λαξευμένα στις πλαγιές του. Στάφυλος Σήμερα ο Στάφυλος αποτελεί αγαπημένο πόλο έλξης χάρη στην πεντακάθαρη θάλασσά του και το πανέμορφο τοπίο του. Αναφερόμαστε συνέχεια στα δάση του νησιού αλλά αυτό αποτελεί ένα από τα στοιχεία εκείνα που κάνουν το νησί της Σκοπέλου να ξεχωρίζει. Το βλέπετε το πευκάκι πως κρέμεται από το βράχο ; Όσο για τα νησάκια, το επάνω αριστερά λέγεται "Κόκορας" και το άλλο δίπλα του... "Κότα"! Για ποιό λόγο δεν νομίζω να χρειάζεται εξήγηση το βλέπετε ήδη. Την θέα αυτή την αντικρίζεις καθώς πλησιάζεις στη πανέμορφη παραλία του Στάφυλου. 6

Το φυσικό λιμανάκι του μπλό Το φυσικό λιμανάκι του μπλό, δίπλα από τον Πάνορμο, αποτελεί καταφύγιο για όλα τα σκάφη μικρά και μεγάλα. Πανέμορφες τοποθεσίες υπάρχουν παντού,αλλά και μία υπενθύμιση : η Σκόπελος δεν είναι όμορφη μόνο τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, είναι έτσι όλο το καιρό. Είναι και άλλα όμως στοιχεία που συνθέτουν ένα μοναδικό φυσικό περιβάλλον. Εκπληκτικές παραλίες, σπηλιές, πηγές με γάργαρο νερό και άλλα πολλά. Πώς θα πάτε στη Σκόπελο Η Σκόπελος απέχει 60 ναυτικά μίλια από τον Βόλο, 61 ναυτικά μίλια από το λιμάνι του Αγίου Κωνσταντίνου (βρίσκεται στο νομό Φθιώτιδας) και 120 ναυτικά μίλια από τη Θεσσαλονίκη. Το νησί έχει 3 λιμάνια. Το κύριο λιμάνι της Σκοπέλου, το Λουτράκι (επίνειο λιμάνι της Γλώσσας) και τον Αγνώντα Για Σκόπελο αλλα και για την Σκιάθο και την Αλόννησο μπορείτε να ταξιδέψετε με πλοίο, καταμαράν και ιπτάμενα δελφίνια. Η υψηλή τουριστική περίοδος για το νησί της Σκοπέλου είναι ο Ιούλιος και ο Αύγουστος.(τα πλοία και οι ώρες αναχωρήσεων πιθανώς να αλλάζουν τακτικά,γι'αυτό θα ενημερώνεστε από τα πρακτορεία ή και από το openseas.gr & Greek Travel Pages). Πάντως η διαδρομή από Αγ. Κωνσταντίνο ή Βόλο στη Χώρα της Σκοπέλου δε θα διαρκέσει πάνω από 4 ώρες με ferry boat και πάνω από 2 ώρες με ιπτάμενο δελφίνι ή catamaran. Εναλλακτικά μπορείτε να πάτε αεροπορικώς στη Σκιάθο και από εκεί με ferry boat, ιπτάμενο δελφίνι ή catamaran στη Σκόπελο. Φροντίστε να προμηθευτείτε και τα εισιτήρια της επιστροφής σας όταν επισκεφτείτε το νησί κυρίως τον Αύγουστο για να μην ταλαιπωρηθείτε άδικα. Επιμέλεια: Κλεοπάτρα Βαμβακούση 7

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΗΛΙΟΥ Όταν αναφερόμαστε το Καλοκαίρι στο Ανατολικό Πήλιο, ο οικισμός του Αγίου Ιωάννη σίγουρα πρωταγωνιστεί. Ο Άγιος Ιωάννης (ή αλλιώς και Αη γιάννης), βρίσκεται μόλις 5xλμ. από το Μούρεσι, βόρεια από την Νταμούχαρη, χτισμένος σε ένα, ιδιαίτερα ειδυλλιακό σημείο, όπου μπροστά του απλώνεται το Αιγαίο Πέλαγος και είναι ένας δημοφιλής τουριστικός προορισμός του Πηλίου κατά τους θερινούς μήνες και όχι μόνο. Η πανέμορφη μεγάλη και βραβευμένη με Γαλάζια σημαία παραλία του, με το ψιλό βότσαλο, ήταν η αιτία για τη μεγάλη τουριστική ανάπτυξη του οικισμού Οι επιλογές διαμονής και εστίασης για τον επισκέπτη είναι πολλές και αξιόλογες και έχει τη δυνατότητα να συνδυάσει τις μοντέρνες ανέσεις με την ομορφιά της φύσης που απλώνεται ολόγυρα του. Τα έργα υποδομής που έχουν γίνει την τελευταία 20ετία στον οικισμό και στην ευρύτερη περιοχή έχουν εξελίξει τον Άγιο Ιωάννη σε ένα άρτια οργανωμένο τουριστικό θέρετρο. Επίσης ένα από τα πλεονεκτήματα του Αγίου Ιωάννη είναι ότι βρίσκεται μια ανάσα από τα πλέον δημοφιλή ορεινά χωριά του Ανατολικού Πηλίου, καθώς και από τις παραλίες Πλάκα από τη μία μεριά και Παπά Νερό από την άλλη. Μετά τον παραθαλάσσιο οικισμό του Αγίου Ιωάννη βρίσκεται ο οικισμός Παπά Νερό με την πολύ γνωστή ομώνυμη παραλία. Εκτός από τον κανονικό ασφαλτόδρομο, οι δύο οικισμοί συνδέονται μεταξύ τους και με μία πεζογέφυρα. Υπάρχει επίσης δρόμος που σε οδηγεί και στην γειτονική Νταμούχαρη. Το τοπίο στον οικισμό Παπά Νερό, είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε βλάστηση και οι εικόνες που συναντά ο επισκέπτης είναι μαγευτικές. Η πρόσβαση γίνεται πολύ εύκολα και η μεγάλη, οργανωμένη παραλία με το ψιλό βοτσαλάκι και την άμμο γίνεται πόλος έλξης χιλιάδων καλοκαιρινών παραθεριστών της ευρύτερης περιοχής. 8

Στην υψηλή τουριστική καλοκαιρινή περίοδο, ενδέχεται να δυσκολευτείτε λιγάκι παραπάνω στην εύρεση parking για το όχημα σας, όμως η επίσκεψη στην παραλία, να είστε σίγουροι ότι θα σας αποζημιώσει. Επιμέλεια: Στελίνα Δαφέρμου Η λίμνη Κάρλα Οι άνθρωποι πολλές φορές χωρίς να σκεφτούν τις συνέπειες που προκαλούνται από τις παρεμβάσεις τους, προκαλούν μεγάλο κακό στη φύση, με αποτέλεσμα όμως αυτό να επιστρέφει εναντίον τους. Κάτι τέτοιο έγινε στη λίμνη της Κάρλας. Κάποιοι πολιτικοί, προφανώς για να αυξήσουν τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις για τους ντόπιους κατοίκους, αποφάσισαν την αποξήρανσή της. Η δικαιολογία ήταν ότι προκαλούνταν πλημμύρες, αλλά και τα κουνούπια ενοχλούσαν τους κατοίκους. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ Στην περιοχή της λίμνης Κάρλας που το αρχαίο όνομά της ήταν Βοιβηίδα γεννήθηκε από την αρχαιότητα ένας τεράστιος "πολιτισμός του νερού. Η λίμνη αυτή επιβίωσε χιλιάδες χρόνια (προϋπήρχε όσο δεν φαντάζεται ο νους του ανθρώπου) μέχρι που κάποιοι σύγχρονοι πολιτικοί αποφάσισαν την αποξήρανσή της. Χρειάστηκε μόνο η κατασκευή μίας σήραγγας 10 χιλιομέτρων για να χαθούν τα νερά της στον Παγασητικό. Τα έργα της αποξήρανσης άρχισαν το 1956. Το 1960 έφυγε η πρώτη μεγάλη ποσότητα νερού ώσπου το 1962 πραγματοποιήθηκε η οριστική αποξήρανσή της. Η Κάρλα με την αποξήρανση και με τα σωθικά στεγνωμένα έχασε την άνιση μάχη για τη ζωή και χάθηκε η ελπίδα. 9

Μετά από την αποξήρανση, όπως ήταν φυσικό, αργά ή γρήγορα η ίδια η φύση θα διέταζε την επαναφορά της, ώσπου φτάσαμε στις μέρες μας να υλοποιείται και πάλι η ανασύστασή της. Πριν την αποξήρανσή της το εμβαδόν της λίμνης που είχε μήκος 15 χιλιόμετρα και πλάτος 4-7 χιλιόμετρα μεγάλωνε ή μίκραινε ανάλογα με τα νερά που δεχόταν το χειμώνα. Νερά δεχόταν από τον Πηνειό κι από άλλα μικρότερα ποτάμια και πηγές. Η Κάρλα ήταν μία από τις μεγαλύτερες λίμνες της Ελλάδας. Το χειμώνα του 1920-21, εξαιτίας των μεγάλων πλημμυρών του Πηνειού η λίμνη κατέλαβε τη μεγαλύτερη έκταση, περίπου 180.000 στρέμματα. Το μέγιστο βάθος της Κάρλας πριν το 1940 ήταν περίπου 5,5 μέτρα. Η επιφάνειά της αυξομειούμενη από 60.000-180.000 περίπου στρέμματα ήταν ο μοναδικός υγρότοπος της κεντροανατολικής Ελλάδας, ο οποίος τον τελευταίο χειμώνα της ζωής του φιλοξένησε πάνω από 430.000 υδρόβια πουλιά κρατώντας ως τότε την δεύτερη θέση σαν υγρότοπος υψίστης σημασίας για την Νότια Ευρώπη μετά τον Δούναβη. Η ύπαρξη της επιβεβαιώνεται ήδη από τον Όμηρο, στον κατάλογο των πλοίων, όταν απαριθμεί τα πλοία που έστειλε κάθε ελληνική πόλη στην τρωική εκστρατεία. Την ονομασία Βοιβηίς (Βοιβηίδα) η λίμνη πήρε από την πόλη Βοίβη. Η Βοίβη ήταν αρχαία πόλη που βρίσκονταν μπροστά από τα Κανάλια και διατηρήθηκε κατά τον Στράβωνα μέχρι το 280 π.χ. Το αρχαιότερο μνημείο αυτής της πόλης το οποίο είναι το μόνο που διασώζετε έως σήμερα είναι ο επιβλητικός - πανέμορφος - Βυζαντινός ναός του Αγίου Νικολάου ο οποίος χρονολογείται στον 12ο ή 13ο αιώνα με ξεχωριστές τοιχογραφίες. Ο θρύλος μιλάει για τη χάρη του Αγίου, πού μαρμάρωσε τα άλογα των Τούρκων και για τη χρυσή κουκουβάγια με τα ρουμπινένια μάτια. Στα μεσαιωνικά χρόνια η λίμνη αλλάζει όνομα κι από Βοιβηίς γίνεται Κάρλα. ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΡΑΓΓΙΣΗΣ Με την ολοκληρωτική αποστράγγιση και αποξήρανση της λίμνης Κάρλας πολύ γρήγορα φάνηκαν οι τρομακτικές περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις όπως η ραγδαία πτώση της υπόγειας υδροφορίας (πριν από την αποξήρανση ο υδροφόρος βρισκόταν σ' ένα βάθος 0,50 έως 3 μέτρων το πολύ, ενώ σήμερα για να βρεθεί νερό, απαιτούνται βαθιές γεωτρήσεις που συνήθως φτάνουν τα 250-350 μέτρα, 10

η εισχώρηση του θαλάσσιου μετώπου στον ευρύτερο χώρο της περιοχής της Κάρλας, η εμφάνιση ρηγμάτων μεγάλου βάθους και μήκους, ακόμα και σε οικισμούς και η καταστροφή κτισμάτων, οι τεράστιες επιπτώσεις στην πανίδα και χλωρίδα της περιοχής, η αδυναμία υδροδότησης πόλεων και οικισμών, η καταστροφή των γεωτρήσεων και η ξήρανση των πηγών (μεταξύ των οποίων και η Ιστορική Υπέρεια Κρήνη Βελεστίνου), και τέλος οι τεράστιες επιπτώσεις σε κοινωνικό επίπεδο. Μετά την αποξήρανση όσα Κρατικά κτήματα απέμειναν μετά τις καταπατήσεις παραχωρούνταν με νομαρχιακές αποφάσεις που εκδίδονταν κάθε χρόνο. Τα κτήματα αυτά παραχωρούνταν κάθε χρόνο με εικονικό μίσθωμα στους ακτήμονες καλλιεργητές και αυτό γινόταν για να μη μπορούν σι ακτήμονες να αποκτήσουν δικαιώματα. Την έννοια του ακτήμονα την χρησιμοποιούσε πρώτα από όλους η Πολιτεία όπως κάθε φορά βολεύονταν προκειμένου να καλύψει τα μικροπολιτικά της οφέλη. Οι νόμοι που ψηφίστηκαν για την παραχώρηση καλλιέργειας των εκτάσεων της λίμνης είναι πάρα πολλοί. Το νομικό πλαίσιο όμως παρέμεινε έως τις μέρες μας χαώδες. Μεγάλη ήταν η κοινωνική και επαγγελματική διαφοροποίηση των κατοίκων της περιοχής. Οι κάτοικοι ιδιαίτερα των Καναλίων και των οικισμών που βρίσκονται στις ανατολικές όχθες της λίμνης υποχρεώθηκαν σ' έντονες αλλαγές. Καταργήθηκε το περιβάλλον τους, χάθηκε ο υγρός κόσμος τους, άλλαξε η ζωή τους. Από άνθρωποι του νερού έγιναν άνθρωποι της γης κι εκεί που έπιαναν ψάρια, τώρα έσπερναν σιτάρι. Πρώτοι οι ψαράδες διαμαρτυρήθηκαν με πορεία στη νωπή ακόμα λάσπη τού πυθμένα της λίμνης, αμέσως μετά το άδειασμα του νερού της στον Παγασητικό Κόλπο. Οι Καναλιώτες ψαράδες ίδρυσαν σχεδόν αμέσως, το 1964, το Σύνδεσμο Αλιέων Αποστραγγισθείσης Λίμνης Κάρλας. Στα Κανάλια, ποσοστό 30% των κατοίκων μετανάστευσε μετά την αποξήρανση στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, αλλά και στο εξωτερικό. Ποσοστό 40% στράφηκε στη γεωργία μέσα στο χώρο της λίμνης, αλλά και στις παρόχθιες εκτάσεις στις οποίες καλλιεργούσαν κυρίως αμυγδαλιές. Ένα άλλο ποσοστό 20% έγιναν βιομηχανικοί εργάτες στις βιομηχανίες του Βόλου και ένα άλλο ποσοστό 10% που προϋπήρχε στη σύνθεση του πληθυσμού των Καναλίων, ασχολείται με την κτηνοτροφία. Μικρότερες ήταν οι επιπτώσεις στην οικονομία των οικισμών της δυτικής όχθης της λίμνης που κατά κύριο λόγο ήταν ανέκαθεν αγροτική. Ηλιοβασίλεμα στη λίμνη Κάρλα 11

ΕΘΝΙΚΟ ΘΑΛΛΑΣΙΟ ΠΑΡΚΟ ΑΛΟΝΝΗΣΟΥ Β.ΣΠΟΡΑΔΩΝ Η Αλόννησος, μαζί με έναν αριθμό από ερημονήσια και βραχονησίδες, τη Περιστέρα, τα Δύο Αδέλφια, τα Σκάντζουρα, τη Κυρα-Παναγιά, τα Γιούρα, τη Ψαθούρα και το Πιπέρι, συνθέτουν ένα νησιωτικό σύμπλεγμα απαράμιλλης ομορφιάς, που φιλοξενεί εκτός από ένα από τους μεγαλύτερους πληθυσμούς Μεσογειακής φώκιας στο κόσμο και άλλα σπάνια και απειλούμενα είδη χλωρίδας και πανίδας, όπως το γεράκι μαυροπετρίτης, τον αιγαιόγλαρο και το αγριοκάτσικο των Γιούρων. Η σημαντικότητα του οικοσυστήματος της περιοχής από βιολογική και πολιτισμική άποψη, ώθησε την ελληνική πολιτεία το Μάιο του 1992, στο να ανακηρύξει την περιοχή ως προστατευόμενη, ιδρύοντας έτσι το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο, το πρώτο της Ελλάδας και ένα από τα μεγαλύτερα σε μεσογειακό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Η ίδρυση και η μετέπειτα διαχείριση του ΕΘΠΑΒΣ αποτέλεσε ένα σημαντικό βήμα σε διεθνές επίπεδο για την προστασία της Monachus monachus. Μαυροπετρίτης Η φώκια Μονάχους Μονάχους. Η MOm, συνέβαλε καθοριστικά όχι μόνο στο σχεδιασμό και την ίδρυσή του, αλλά και στην οργάνωση και λειτουργία δραστηριοτήτων ζωτικής σημασίας, όπως η εφαρμογή της νομοθεσίας, η ενημέρωση του κοινού και η παρακολούθηση της κατάστασης του πληθυσμού της Μεσογειακής φώκιας, σε συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές.ο επισκέπτης του ΕΘΠΑΒΣ μπορεί να περιηγηθεί και να απολαύσει το φυσικό περιβάλλον και το μοναδικό τοπίο της περιοχής, ακολουθώντας πάντα τους κανονισμούς που έχουν θεσπιστεί για την προστασία του μοναδικού αυτού οικοσυστήματος. 12

Το θαλάσσιο πάρκο της Αλοννήσου. Επιμέλεια: Ελισσάβετ Αμπατζόγλου Από την Αποκριάτικη Γιορτή του Σχολείου 13

Σε αποκριάτικους ρυθμούς εκτοξεύτηκε το 3 ο Λύκειο Βόλου την Παρασκευή 15-3-2013!!! Οι μαθητές όλων των τάξεων επέλεξαν διάφορα κοστούμια, στολές, μάσκες και περούκες και ανταποκρίθηκαν και με το παραπάνω στο κάλεσμα του τρελού Βασιλιά Καρνάβαλου με αποκορύφωμα το μεγάλο Harlem Shake των μαθητών της 3 ης Λυκείου!!! 14

15

16