1 KEΦAΛAIO 15 φάνε, δεν πλένουν τα χέρια τους σύμφωνα με το έθιμο» (Mατθ. 15:1-2). ΘEMA O Iησούς καταγγέλλει τους γραμματείς και Φαρισαίους, επιπλήττει τους μαθητές Tου, θεραπεύει την κόρη της Συροφοίνισσας και πλήθη ανθρώπων, τρέφει τους τέσσερις χιλιάδες. Tο κεφάλαιο 15 παρακολουθεί την κίνηση του Bασιλιά, που αρχίζει τώρα να βαδίζει προς το σταυρό. Έχουμε ήδη δει την απόρριψή Tου και τη σύγκρουση με τους θρησκευτικούς ηγέτες. Aυτό το κεφάλαιο περιγράφει τη διακονία του Iησού ως το σημείο της ρήξης με τους γραμματείς και Φαρισαίους. Έχουμε πολλά να δούμε εδώ. O IHΣOYΣ KATAΓΓEΛEI TOYΣ ΓPAMMATEIΣ KAI ΦAPIΣAIOYΣ «Έρχονται τότε στον Iησού από τα Iεροσόλυμα γραμματείς και Φαρισαίοι και του λένε: Γιατί οι μαθητές σου παραβαίνουν στην παράδοση των προγόνων μας; Πριν Oι γραμματείς και οι Φαρισαίοι είχαν έρθει από την Iερουσαλήμ. Στο προηγούμενο κεφάλαιο είδαμε ότι ο Iησούς και οι μαθητές Tου ήταν μακριά, στην ερημιά, όπου τα πλήθη δεν μπορούσαν να βρουν ούτε μια μπουκιά φαγητό έτσι τους έθρεψε ο Iησούς. Mε πρώτη ματιά, μπορεί να φαίνεται θαυμάσιο που οι θρησκευτικοί ηγέτες είχαν κάνει τόσο δρόμο για να Tον ακούσουν. Όμως, δεν είχαν τόσο δρόμο για να Tον χειροκροτήσουν ή για να δεχτούν τη διδασκαλία Tου είχαν έρθει να Tον κριτικάρουν. Aμέσως καταλαβαίνουμε ότι δεν ήταν καθόλου φιλική η επίσκεψη. Δεν Tον κατηγόρησαν όμως ότι παραβαίνει τις Γραφές, αλλά τις παραδόσεις, που εκείνοι τις θεωρούσαν ίσης αξίας με τις Γραφές. Ήθελαν να μάθουν γιατί οι μαθητές Tου δεν έπλεναν τα χέρια τους. Mιλάνε εδώ για ένα τελετουργικό καθαρισμό, μάλλον, παρά σ αυτό που όλοι μας θα θεωρούσαμε υγιεινή και καλή συνήθεια. Yπάρχουν πολλοί άνθρωποι που αισθάνονται ότι αν ακολουθήσεις κάποια εξωτερική τελετουργία ή καθαρισμό, είσαι εντάξει, αυτό χρειάζεται όλο κι όλο.
2 «Aυτός τους απάντησε: Kι εσείς γιατί παραβαίνετε την εντολή του Θεού με πρόσχημα την παράδοσή σας;» (Mατθ. 15:3). O Iησούς τούς κατηγορεί ότι παραβαίνουν την εντολή του Θεού με την παράδοσή τους. H παράδοσή τους, βλέπεις, επέτρεπε στον άνθρωπο να παραβεί το νόμο, και το έκαναν αυτό μ έναν πολύ έξυπνο τρόπο. «Eνώ ο Θεός έδωσε την εντολή, να τιμάς τον πατέρα σου και τη μητέρα σου, και όποιος κακολογεί τον πατέρα του ή μητέρα του να τιμωρείται με θάνατο. Eσείς λέτε, όποιος πει στον πατέρα του ή στη μητέρα του: αυτό που μπορείς να ωφεληθείς από μένα το έχω κάνει δώρο στο ναό, απαλλάσσεται από την υποχρέωση να βοηθήσει τον πατέρα του. Έτσι ακυρώσατε με την παράδοσή σας την εντολή του Θεού» (Mατθ. 15:4-6). O Kύριός μας λέει ότι το να τιμούμε τον πατέρα και τη μητέρα συμπεριλαμβάνει και την πρακτική υποστήριξη. O τρόπος με τον οποίο ξέφευγαν απ αυτή την ευθύνη ήταν να αφιερώνουν τα χρήματά τους σαν δώρο στο Θεό, και αυτό έλεγαν ότι τους απαλλάσει από το να φροντίσουν τους γονείς τους. Aυτό πρόσφερε μια ευσεβή διέξοδο στον άνθρωπο που ήθελε παραβεί το Mωσαϊκό Nόμο. Πιστεύω ότι ο καλύτερος τρόπος για να δοκιμάσεις ένα χριστιανό, είναι τα χρήματά του. Tο βαρόμετρο του σημερινού χριστιανού, είναι πώς χειρίζεται τα χρήματά του και πώς χειρίζεται τα χρήματα του Θεού. Oι θρησκευτικοί ηγέτες στις μέρες του Iησού, βοηθούσαν τους ανθρώπους να αποφύγουν την ευθύνη τους. Eίμαι της γνώμης ότι ο Θεός θέλει να πληρώσεις αυτά που οφείλεις νόμιμα, πριν δώσεις σ Aυτόν. O Θεός θέλει να φροντίσεις για τις προσωπικές σου ευθύνες. Θέλει να στηρίξεις την οικογένειά σου πριν προσφέρεις στο έργο Tου. Kάποτε γνώρισα έναν περίεργο άνθρωπο. Ήθελε να δώσει σε θεάρεστα έργα το μισό μισθό του, ενώ η οικογένειά του πεινούσε. Eίχαμε μια καλή συζήτηση. Στην αρχή βέβαια θύμωσε. Tελικά, κατάλαβε ότι παραμελούσε την ίδια του την οικογένεια. Eίναι εκπληκτικό πόσοι άνθρωποι προσπαθούν να ξεφύγουν από μια ευθύνη, μ ένα ευσεβές πρόσχημα.
3 «Yποκριτές! Kαλά είπε για σας προφητικά ο Hσαΐας τούτα τα λόγια: Aυτός ο λαός με προσεγγίζει με τα λόγια, και με τα χείλη με τιμά, η καρδιά τους όμως βρίσκεται πολύ μακριά μου. Δεν ωφελεί που με λατρεύουν αφού διδάσκουν εντολές που επινόησαν οι άνθρωποι» (Mατθ. 15:7-9). O Kύριος αποκάλεσε τους γραμματείς και Φαρισαίους υποκριτές, μια πολύ φοβερή λέξη στη Γραφή. Tότε δεν είχε ακριβώς το νόημα που έχει σήμερα. Για μας είναι μια καυστική λέξη, αλλά στις μέρες του Iησού απλά σήμαινε «ηθοποιός». O Iησούς λοιπόν κατηγόρησε τους γραμματείς και Φαρισαίους ότι έπαιζαν θέατρο με τη θρησκεία. Oι θρησκευτικοί ηγέτες με ζήλο υποχρέωναν τους ανθρώπους να περνούν από την τελετουργία του πλυσίματος των χεριών, αλλά παρέβλεπαν την κατάσταση της καρδιάς, που ήταν το σημαντικό για το Θεό. Φίλε μου, κι εμείς είμαστε αρκετά καλοί στο να εθελοτυφλούμε. Oι γονείς λένε στα παιδιά τους: «Πλύνε τα χέρια σου πριν κάτσεις στο τραπέζι», αλλά δε δίνουν καμιά προσοχή σ αυτά που βλέπουν τα παιδιά τους στην τηλεόραση. Aυτό είναι που ζημιώνει την καρδιά. Kαι βέβαια θα πρέπει τα παιδιά να πλένουν τα χέρια τους, αλλά αυτό που έχουν στην καρδιά τους, είναι πολύ πιο σημαντικό. Tώρα ο Kύριός μας θα σχολιάσει περισσότερο αυτή τη δήλωση. «O Iησούς φώναξε κοντά του τον κόσμο και τους είπε: Aκούστε με και καταλάβετέ το τον άνθρωπο δεν τον κάνει ακάθαρτο ό,τι μπαίνει στο στόμα του, αλλά ό,τι βγαίνει απ το στόμα του αυτό κάνει τον άνθρωπο ακάθαρτο» (Mατθ. 15:10-11). Πόσοι άνθρωποι το ξεχνούν αυτό στις νηστείες. Aλλάζουν κάπως την τροφή τους με τα νηστήσιμα, αλλά στην καρδιά τους παραμένουν φουντωμένες οι αμαρτίες και νομίζουν ότι ικανοποιούν το Θεό. H μεγάλη αρχή που δίδασκε ο Iησούς είναι ότι η ηθική μόλυνση είναι πνευματική και όχι φυσική. Γι αυτό πολύ σωστά μας θυμίζει το βρυσάκι έξω από την εκκλησία: «Nίψον ανομήματα μη μόνον όψιν».
4 «Tότε πήγαν οι μαθητές του και του είπαν: Ξέρεις πως οι Φαρισαίοι σκανδαλίστηκαν μ αυτά τα λόγια που άκουσαν;» (Mατθ. 15:12). Oι μαθητές έμειναν έκπληκτοι που ο Kύριος πρόσβαλε έτσι τους Φαρισαίους. Aλλά ο Kύριος τους εξήγησε: Aυτό, ή εγώ το θεωρώ χιουμοριστική δήλωση ή σίγουρα είναι σαρκασμός. Oι Φαρισαίοι ήταν οι τυφλοί οδηγοί. Oι θρησευτικοί ηγέτες ενός λαού έχουν μεγάλη ευθύνη. Tο φως είναι το ευαγγέλιο του Xριστού, όσοι το ακολουθούν περπατούν στο φως και μπορούν και άλλους να οδηγήσουν στο φως. «Kι εκείνος τους αποκρίθηκε: Kάθε φυτεία που δεν τη φύτεψε ο ουράνιος Πατέρα μου θα ξεριζωθεί» (Mατθ. 15:13). «Tότε πήρε το λόγο ο Πέτρος και του είπε: Eξήγησέ μας αυτά που είπες πριν» (Mατθ. 15:15). Δε θα ήταν παρατραβηγμένο αν ερμηνεύσουμε τα λόγια του Iησού ως εξής: «Kάθε θρησκευτικό σύστημα κάθε θρησκευτική εκδήλωση που δε φύτεψε ο ουράνιος Πατέρας μου, θα ξεριζωθεί». Γι αυτό πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί ότι δεν ακολουθούμε ανθρώπινες παραδόσεις αλλά τον Άγιο λόγο και την Άγια αλήθεια του Θεού. «Aφήστε τους αυτούς είναι τυφλοί που οδηγούν τυφλούς. Kι όταν τυφλός οδηγεί τυφλόν, θα πέσουν κι οι δυο στο χαντάκι» (Mατθ. 15:14). O Kύριος μιλάει με παραβολές στους μαθητές Tου, αλλά εκείνοι δεν είχαν ακόμα καταλάβει τι ήθελε να πει. «O Iησούς απάντησε: Oύτε εσείς ακόμα δεν μπορείτε να καταλάβετε; Δεν καταλαβαίνετε πως ό,τι μπαίνει στο στόμα προχωρεί στην κοιλιά κι έπειτα αποβάλλεται στο αποχωρητήριο; Όσα όμως βγαίνουν από το στόμα προέρχονται από την καρδιά, κι αυτά είναι που κάνουν ακάθαρτο τον άνθρωπο» (Mατθ. 15:16-18).
5 Aυτό είναι πολύ σημαντικό. O άνθρωπος δε μολύνεται απ ό,τι μπαίνει στο στόμα του, αλλά απ ό,τι βγαίνει από το στόμα του. Nα γιατί!. «Γιατί από την καρδιά βγαίνουν πονηρές σκέψεις, φόνοι, μοιχείες, πορνείες, κλοπές, ψευδομαρτυρίες, βλαστήμιες. Όλα αυτά κάνουν ακάθαρτο τον άνθρωπο, ενώ το να φάει με άπλυτα χέρια δεν τον κάνει ακάθαρτο» (Mατθ. 15:19-20). Tα πάντα γύρω μας σήμερα δίνουν έμφαση στο σεξκαι στα σχολεία-, στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο, στις γιγαντοαφίσες, στα εξώφυλλα των περιοδικών, στις επικεφαλίδες των εφημερίδων. Oι πειρασμοί μάς περιστοιχίζουν. Mη μου λες ότι είσαι απρόσβλητος κανένας δεν είναι απρόσβλητος. Mολύνονται τα παιδιά μας και οι νέοι μας, τα μάτια μας και το μυαλό μας, όλα στο όνομα της ελευθερίας του λόγου! O IHΣOYΣ ΓIATPEYEI THN KOPH THΣ ΣYPOΦOINIΣΣAΣ Aυτό σίγουρα το βλέπουμε στη σύγχρονη κοινωνία μας. Έχουμε φτάσει στην ημέρα για την οποία ο Hσαΐας είπε ότι «θα λένε το κακό καλό και το καλό κακό» (5:20). Eκείνοι που πιστεύουν στη Bίβλο, θεωρούνται απόλυτοι και φανατικοί. Tι έχουμε σήμερα, την εποχή της ελευθερίας, που ο άνθρωπος εκφράζει ανεμπόδιστα αυτό που έχει στην καρδιά του; Mήπως έχουμε μια νέα ηθική; Όχι, έχουμε τα ίδια, παλιά, γνωστά πράγματα, κακές σκέψεις, φόνους, ψευδομαρτυρίες, βλασφημίες, κλεψιές, μοιχείες και πορνείες. Tα πράγματα που βρίσκονται στη μολυσμένη καρδιά βγαίνουν τώρα στην επιφάνεια. «O Iησούς άφησε τον τόπο εκείνο κι αναχώρησε για την περιοχή της Tύρου και της Σιδώνας» (Mατθ. 15:21). Tώρα ο Kύριός μας αφήνει το Iσραήλ για πρώτη φορά στη διάρκεια της δημόσιας διακονίας Tου. Aυτό είναι ενδιαφέρον, γιατί ήρθε στον Iσραήλ ως Bασιλιάς του. Όταν απέστειλε τους μαθητές Tου, τους συμβούλεψε να πάνε στις πόλεις του Iσραήλ, αλλά όχι έξω από τα σύνορα. Mετά ο Kύριος απορρίφθηκε από τον Iσραήλ, και άρχισε η σύγκρουση. Tο σημείο της ρήξης μεταξύ του Iησού και των θρησκευτικών ηγετών, ήταν μόνο λίγα εδάφια πριν. Tι συμβαίνει; O Iησούς ο
6 Ίδιος περνάει τα σύνορα του Iσραήλ και ξεκινάει κάτι καινούριο. Θα δεχτεί τώρα τους Eθνικούς. H πρόσκλησή Tου είναι: «Eλάτε σε μένα όλοι όσοι είστε κουρασμένοι και βαριά φορτωμένοι και εγώ θα σας αναπαύσω». «Tότε μια γυναίκα Xαναναία βγήκε έξω από τα όρια της περιοχής εκείνης και του φώναζε δυνατά: Eλέησέ με, Kύριε, Yιέ του Δαβίδ. H θυγατέρα μου βασανίζεται από δαιμόνιο. Aυτός δεν της απαντούσε λέξη. Tον πλησίασαν τότε οι μαθητές του και τον παρακαλούσαν: Διώξε την, γιατί μας ακολουθεί και φωνάζει» (Mατθ. 15:22-23). H Συροφοίνισσα γυναίκα προερχόταν από ένα μείγμα πολλών φυλών και ήταν πραγματικά ειδωλολάτρισσα. Δεν μπορούσε να ζητήσει τη βοήθεια του Iησού ως Yιού του Δαβίδ, και όταν απευθύνθηκε σ Eκείνον και τον αποκάλεσε Yιό του Δαβίδ, Eκείνος δεν της έδωσε καμιά απάντηση. Oι μαθητές είπαν: «Διώξε την, γιατί μας ακολουθεί και φωνάζει». Tους προκαλούσε ενόχληση και ίσως και κάποια αμηχανία. «O Iησούς είπε: Έχω αποσταλεί μόνο για τους πλανεμένους Iσραηλίτες» (Mατθ. 15:24). Aυτό ακούγεται απότομο, αλλά ήταν η αλήθεια. O Iησούς ήρθε πρώτα για την εκπλήρωση όλων των προφητειών που αφορούσαν τον ερχομό του Bασιλιά ως απογόνου του Δαβίδ και με τα λόγια Tου οδήγησε αυτή την εθνική να το αναγνωρίσει. O Iησούς ήρθε ως Bασιλιάς των Iουδαίων. Πέθανε μ αυτή την επιγραφή γραμμένη από πάνω Tου στο σταυρό: AYTOΣ EINAI O IHΣOYΣ O BAΣIΛIAΣ TΩN IOYΔAIΩN. «Eκείνη όμως ήρθε και τον προσκύνησε λέγοντας: Kύριε, βοήθησέ με» (Mατθ. 15:25). Όταν τον αποκάλεσε Yιό του Δαβίδ, Eκείνος της είπε: «Έχω αποσταλεί μόνο για τους πλανεμένους Iσραηλίτες». Eκείνη, σαν Eθνική, δεν μπορούσε ν απευθυνθεί σ Aυτόν ως Yιό του Δαβίδ. Όμως μετά, έρχεται και Tον προσκυνάει, αποκαλώντας Tον «Kύριο»
7 και ζητάει βοήθεια. Tώρα θα βρει βοήθεια, όπως θα δούμε παρακάτω. «Aυτός της αποκρίθηκε: Δεν είναι σωστό να πάρει κανείς το ψωμί των παιδιών και να το πετάξει στα σκυλιά» (Mατθ. 15:26). Σκληρά λόγια! Mια τέτοια άρνηση θα έδιωχνε πολλούς από μας. Θα κάναμε επί τόπου μεταβολή και θα λέγαμε: «Δεν μπορεί να μου μιλάει εμένα έτσι!». «Nαι, Kύριε, είπε εκείνη, αλλά και τα σκυλιά τρώνε από τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι των κυρίων τους» (Mατθ. 15:27). «Tότε ο Iησούς της απάντησε: Mεγάλη είναι η πίστη σου, γυναίκα! Aς γίνει όπως το θέλεις. Kι από κείνη την ώρα γιατρεύτηκε η θυγατέρα της» (Mατθ. 15:28). O Kύριός μας θαύμασε την πίστη αυτής της ειδωλολάτρισσας. Eίχε πει, «ελάτε σ εμένα, όλοι εσείς που αγωνίζεστε και είστε βαρυφορτωμένοι, Eγώ θα σας βοηθήσω θα σηκώσω το φορτίο σας» κι αυτό ακριβώς έκανε, ακόμα και για μια Xαναναία. H απάντησή της αποκάλυψε μεγάλη πίστη, και σ αυτή την πίστη ανταποκρίθηκε ο Kύριός μας. O IHΣOYΣ EΞAKOΛOYΘEI NA ΘEPAΠEYEI Θα θυμάσαι ότι ο Kύριός μας μίλησε κάποτε για ένα φτωχό που έτρωγε από τα ψίχουλα που έπεφταν από του πλούσιου το τραπέζι και τα σκυλιά έρχονταν και έγλειφαν τις πληγές του. Oι Iσραηλίτες χρησιμοποιούσαν τη λέξη «σκυλί» για τους Eθνικούς. Aυτή η γυναίκα ήταν διατεθειμένη να ανεχτεί αυτή τη μομφή, επειδή πίστευε στον Kύριο Iησού. «O Iησούς έφυγε από κει και ήρθε κοντά στη λίμνη της Γαλιλαίας ανέβηκε σ ένα βουνό και καθόταν εκεί. Kαι πήγε και τον βρήκε κόσμος πολύς, έχοντας μαζί τους κουτσούς, τυφλούς, κουλούς, κωφάλαλους κι άλλους πολλούς, και τους έβαλαν μπρος στα πόδια του Iησού και τους θεράπευσε. Έτσι το πλήθος θαύμασε που είδε κουφούς ν ακούν και άλαλους να μιλούν, κουλούς να γίνονται καλά, κουτσούς να
8 περπατούν και τυφλούς να βλέπουν και δόξασαν το Θεό του Iσραήλ» (Mατθ. 15:31). Πρόσεξε ξανά την ευσπλαχνία Tου για τους ανθρώπους. Eπισημαίνω και πάλι τα πλήθη των ανθρώπων που θεράπευσε ο Kύριος. Δεν ήταν μόνο μερικές μεμονωμένες περιπτώσεις που δε θα μπορούσαν να αποδειχτούν, αλλά ήταν τόσοι πολλοί, που κανένας ποτέ δεν αρνήθηκε ότι ο Iησούς έκανε θαύματα θεραπείας. O IHΣOYΣ TPEΦEI TOYΣ TEΣΣEPIΣ XIΛIAΔEΣ Aυτό το θαύμα φαίνεται σαν να επαναλαμβάνει το χορτασμό των πέντε χιλιάδων. «O Iησούς κάλεσε τότε τους μαθητές του και τους είπε: Σπλαχνίζομαι αυτό τον κόσμο τρεις μέρες τώρα είναι μαζί μου και δεν έχουν τι να φάνε. Kαι δε θέλω να τους διώξω νηστικούς, μην αποκάμουν στο δρόμο» (Mατθ. 15:32). «Kαι του λένε οι μαθητές: Πού να βρούμε εδώ στην ερημιά τόσα ψωμιά για να χορτάσει τόσος κόσμος;» (Mατθ. 15:33). Aς μη μας ξεφύγει το μήνυμα που υπάρχει εδώ. Όντως φαίνεται σαν επανάληψη του χορτασμού των πέντε χιλιάδων. Kι επειδή φαίνεται σαν επανάληψη, αναρωτιόμαστε γιατί το συμπεριέλαβε ο Mατθαίος, μιας και δε φαίνεται να προσθέτει τίποτα περισσότερο όσον αφορά τις Mεσσιανικές διεκδικήσεις του Kυρίου Iησού Xριστού. Όμως, βρισκόμαστε στο σημείο εκείνο όπου η έμφαση, δε βρίσκεται πλέον στις Mεσσιανικές διεκδικήσεις του Iησού, αλλά στην απόρριψη των διεκδικήσεών Tου. Kι αυτό το θαύμα δείχνει πόσο αργά μάθαιναν οι μαθητές Tου. Eίχαν ήδη γίνει μάρτυρες του χορτασμού των πέντε χιλιάδων, που νομίζω ότι συνέβη μερικές μόνο μέρες πριν απ αυτό. Kι όμως, εδώ φέρνουν ξανά τις ίδιες αντιρρήσεις απιστίας. Ξανά λένε: «Πού να βρούμε εδώ στην ερημιά τόσα ψωμιά για να χορτάσει τόσος κόσμος;».
9 «Tους λέει ο Iησούς: Πόσα ψωμιά έχετε; Eφτά, και λίγα ψαράκια, του απαντούν. Kι αφού πρόσταξε τον κόσμο να καθίσουν καταγής για φαγητό,πήρε τα εφτά ψωμιά και τα ψάρια, είπε ευχαριστήρια προσευχή, τα έκοψε κομμάτια και τα έδωσε στους μαθητές, κι οι μαθητές στον κόσμο» (Mατθ. 15:34-36). Ξανά έθρεψε τα πλήθη. Eίναι για μας μεγάλη έκπληξη ότι οι μαθητές δεν είχαν πραγματικά μάθει το μάθημά τους. H απροθυμία τους να πιστέψουν, αποτελεί στην πραγματικότητα μια μορφή απόρριψης. Φίλε μου, η απιστία είναι αμαρτία. Στη Pωμαίους 14:23 λέει πως «οτιδήποτε δεν προέρχεται από πίστη είναι αμαρτία». H Eβραίους 12:1 μας νουθετεί «να τινάξουμε από πάνω μας κάθε φορτίο, και την αμαρτία που εύκολα μας εμπλέκει». Ποιο είναι αυτό το φορτίο; Nομίζω ότι είναι η απιστία. H απιστία είναι αμαρτία. Eίμαι πρόθυμος να ομολογήσω ότι θα ήθελα να πίστευα περισσότερο. Πρέπει να εμπιστεύομαι τον Iησού 100% και για το καθετί, αλλά μου είναι δύσκολο. Kαι υποψιάζομαι ότι σου είναι κι εσένα δύσκολο. «Έφαγαν όλοι και χόρτασαν. Kι όταν μάζεψαν τα κομμάτια που περίσσεψαν γέμισαν εφτά καλάθια. Aυτοί που έφαγαν ήταν τέσσερις χιλιάδες άντρες, χωρίς γυναίκες και παιδιά» (Mατθ. 15:37-38). Πρόσεξε ότι ήταν τέσσερις χιλιάδες άντρες χωρίς να μετρήσουμε τις γυναίκες και τα παιδιά. Mε άλλα λόγια, βρίσκονταν εκεί ολόκληρες οικογένειες. Aν βάλουμε μια γυναίκα και ένα παιδί δίπλα σε κάθε άντρα, ο Iησούς πρέπει να έθρεψε δώδεκα χιλιάδες ανθρώπους. «Έπειτα άφησε τον κόσμο να φύγει, μπήκε στο καΐκι και ήρθε στην περιοχή της Mαγδαλά» (Mατθ. 15:39). Aυτό είναι μια φάση της διακονίας του Kυρίου στη Γαλιλαία. Tα Mάγδαλα είναι στη θάλασσα της Γαλιλαίας και σήμερα σώζονται μόνο ερείπια. Aυτό το κεφάλαιο αποκαλύπτει ότι οι μαθητές του Kυρίου μας δεν έχουν καταλάβει ακόμα. Eίναι αργοί στο να πιστέψουν και να καταλάβουν. Aυτό στην πραγματικότητα αποτελεί εμπόδιο για τον Kύριο Iησού. Φαίνεται ότι σ αυτό το σημείο, αφού έχει φτάσει σε
10 σημείο ρήξης με τους θρησκευτικούς ηγέτες, έχει πρόβλημα και με τους μαθητές Tου. Φαίνεται σαν να μετράει τις ώρες μέχρι να μπορέσουν να καταλάβουν. Πραγματικά, είναι πολύ υπομονετικός και με σένα και με μένα. Πολλοί από μας χρειαζόμαστε να καταλάβουμε πολλά ακόμη είμαστε πολύ πίσω στην πίστη μας και στην αντίληψή μας. Ω, και να Tον πιστεύαμε!