NEΑ POLITIA. 4 ος ΧΡΟΝΟΣ ΙΟΥΝΙΟΣ 2014. Φωτογραφία, Νίκος Ζαβόλας ( Κάρπαθος)

NEΑ POLITIA 4 ος ΧΡΟΝΟΣ ΙΟΥΝΙΟΣ 2014 Φωτογραφία, Νίκος Ζαβόλας ( Κάρπαθος)

NEA POLITIA 4 ος ΧΡΟΝΟΣ ΙΟΥΝΙΟΣ 2014 Εκδότης-Διευθυντής Νίκος Ζαβόλας Website Director/Programmer Γιώργος Ζαβόλας E-mail: gioazavolas@aol.com Καλεσμένοι Κώστας Ιερομνήμων Ντόρα Κουλουμπή Μανατάκη Ηλίας Λογοθέτης Αλκυόνη Παπαδάκη Γιάννης Α Σταματιάδης Κατερίνα Παπά Θάλεια Κουνούνη Μαίρη Κωνσταντούρου Άκης Τσόπελας Αν θέλετε την παρουσίαση του έργου σας ( βιβλίο,cd,dvd κλπ ), μπορείτε να το ταχυδρομήσετε στην διεύθυνση: Greek Institute of Arts, LLC ( Νikos Zavolas ) 193 Browning Avenue Elizabeth, NJ 07208 USA Η παρουσίαση μπορεί να καταλήξει σε συνέντευξη, ανάλογα με την κρίση της εφημερίδας μας. Μην ξεχνάτε ότι η εφημερίδα μας δεν παρουσιάζει μόνο καταξιωμένους δημιουργούς, αλλά μέλημα της έχει να προωθήσει και νέους! Θέλομε να ευχαριστήσουμε τους αναγνώστες,τους δημιουργούς τους διαφημιζόμενους και τους δωρητές που μας διαβάζουν και μας δείχνουν με διάφορους τρόπους την ηθική και οικονομική συμπαράσταση τους.επειδή μας ρωτάνε οι αναγνώστες πόσο είναι η συνδρομή τους πληροφορούμε ότι δεν υπάρχει συνδρομή αλλά μόνο δωρεές. 2

Μικρά είναι τα πράγματα Που στην ζωή μας δίνουνε ξεχωριστή αξία Ένα απ αυτά Νικόλα μου Η NEA POLITIA...!!!! ΣΟΥ ΕΎΧΟΜΑΙ ΚΑΛΌ ΜΉΝΑ ΚΑΙ Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΎ Ντόρα Μανατάκη Αγαπημένε μου φίλε Νίκο από την αρχή της έκδοσης της NEA POLITIA παραμένω φανατικός αναγνώστης της γιατί κάθε φορά με εκπλήσσει το περιεχόμενο και η ποικιλία των θεμάτων της που μου κρατούν το ενδιαφέρον μέχρι την επόμενη έκδοσή της. Νίκο μου σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Γιώργος Τσουπάκης Τα λόγια τού Γιώργου, πιο πάνω, αντιπροσωπεύουν ότι σκέπτομαι κι εγώ για την κυκλοφορία όλων των εντύπων της NEA POLITIA, αγαπητέ Νίκο! Χάρης Παναγοπούλου κλείνοντας εύχομαι καλή επιτυχία, εις την εφημερίδα σου την NEA POLITIA Ηλίας Περδικολόγος Κι όταν οι φίλοι σου κάνουν εκπλήξεις, όπως ο ομογενής λογοτέχνης Νίκος Ζαβόλας, ιδρυτής και υπεύθυνος του περιοδικού "NEA POLITIA", συντελούν στο γίγνεσθαι της ωραιότητας που αντιστέκεται στο είθισται της καθημερινότητας. Στη σελίδα 8 του νέου τεύχους, Μάιος 2014, δημοσιεύτηκε o αλληγορικός μύθος, που έγραψα πριν από αρκετό καιρό, με τίτλο "Η λίμνη των ευχών". Χριστίνα Κόλλια Γιατί δεν εκδίδεται στο χαρτί; τέτοιες εφημερίδες σπανίζουν στην εποχή μας, είναι μια ευχάριστη παρένθεση στη ζωή μας. Μόλις την ανακάλυψα από ένα φίλο μου. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!! Νίκος Παπανικολάου 3

Γράφει ο Νίκος Ζαβόλας Με λένε Νίκο Μην μου μιλάς πληθυντικό μονάχα πες με Νίκο, έτσι απλά και ταπεινά όπως και τότε στο χωριό. Δεν είναι οι τίτλοι που κρατούν δεν είναι τα στολίδια, κι ούτε βιτρίνες στις γιορτές που πάντα μας κοιτούν.. Μην με κοιτάς με θαυμασμό δεν είμαι αυτός που λένε, δείξε μου κατανόηση κι εγώ δεν το ξεχνώ. Μην μου μιλάς πληθυντικό γιατί μαι μόνο ένας, να μην με κάνεις να θαρρώ πως είμαι κι άλλος ένας. Δεν είναι η ιστορία μου τα κατορθώματα μου, μα είναι οι ανησυχίες μου και τα προβλήματα μου. Άνθρωπος είμαι και εγώ με αρετές και πάθη, να μην με κάνεις να ρωτώ : γεννήθηκα κι εγώ εδώ; Μήλα μου στον ενικό και φώναξε με Νίκο, να νιώσω πως γεννήθηκα σ αυτή τη γη κι εγώ.. 4

Ντόρα Κουλουμπή Μανατάκη Σκυμμένος πάνω στα χαρτιά τις σκέψεις σου αραδιάζεις και κάθε σου κρυφό καημό απ την ψυχή σου βγάζεις Δίνεις στο άψυχο χαρτί ζωή, φως, την ελπίδα με την δική σου υπογραφή ταυτότητα, σφραγίδα Χαρίζεις με τους στίχους σου χαμόγελο ή πόνο και πέρα δώθε σεργιανάς παρέα με το χρόνο ΣΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ 5

O ποιητής Κώστας Ιερομνήμων τα λέει όλα με τον δικό του τρόπο `* Μάτια Ναζιάρικα `* Αυτά τα μάτια τα μεγάλα τα ναζιάρικα κάνουν κομμάτια την καρδιά μου και το ξέρουν κι όταν κοιτάνε με ηδονή έτσι παθιάρικα σ' έναν παράδεισο μου τάζεις να με φέρουν * `* Πριν από χάδια και φιλιά, πριν απ' τον έρωτα μες στα σκοτάδια, ζούσα κόλαση τα βράδια τώρα αστέρια τα φωτίζουν τ' αξημέρωτα την ευτυχία να φυλάνε όλα βάρδια * `* Αυτά τα μάτια τα μεγάλα τα ναζιάρικα σε σκαλοπάτια τ' ουρανού με ανεβάζουν κι όταν ανοίγουνε αργά και παιχνιδιάρικα νοιώθω τα όνειρα που κάνω να διαβάζουν * `* Όταν τα γνώρισα υγρά ήταν στην άκρη τους τα παρηγόρησα και τ' άσπρο μου μαντήλι πήρε την θλίψη κι όταν στέγνωσε το δάκρυ τους μείναν δικά μου και ξημέρωμα και δείλι * `* Αυτά τα μάτια τα μεγάλα τα ναζιάρικα σε μονοπάτια με χαρές με θέλουν μόνο κι αν ξεπεράσαν συμφορές τα διαβολιάρικα να τον αντέξουν δεν μπορούν άλλο τον πόνο 6

Οι δύο συγγραφείς που δημιούργησαν την Παράλληλη Λογοτεχνία φιλοξενούνται στη ΝEA POLITIA παίρνοντας η μία από την άλλη μία μίνι συνέντευξη. Η Θάλεια Κουνούνη ρωτάει τη Μαίρη Κωνσταντούρου: 1. Όταν διάβασες το πρώτο κεφάλαιο που έγραψα μου είπες πως το επίθετο που διάλεξα για τον ήρωα μου δεν σου άρεσε καθόλου. Εγώ 7

φυσικά δεν το άλλαξα γιατί έγινε ήδη «ο Γάντζας μου». Λίγο πριν τελειώσουμε την Παράλληλη σε ρώτησα (από περιέργεια και μόνο) αν θα ήθελες και τώρα να το αλλάξω. Και μου είπες όχι. Γιατί; Επειδή πλέον είχα συνδυάσει αυτό το επίθετο που στην αρχή μου είχε φανεί αποκρουστικό με τον ήρωα σου. Και επειδή, παρά τον φαινομενικά κακότροπο χαρακτήρα του, τον είχα ήδη συμπαθήσει και συμπονέσει βαθιά, είχα ενστερνιστεί πια ότι με απωθούσε αρχικά. Επίσης, σκέφτηκα δύο πράγματα. Πρώτον δικούς μου ανθρώπους που αγαπώ και που έχουν κάπως παράξενα επίθετα ακόμα και ονόματα. Και δεύτερον πως πολλά όμορφα πράγματα στην αληθινή ζωή τα κατονομάζουμε με όχι και τόσο λυρικές λέξεις, όπως ας πούμε το φαιδρό όνομα «στερλίτσια» που αντιπροσωπεύει ένα εντυπωσιακό λουλούδι. 2. Ένιωσες ποτέ πως αυτό που είχαμε στο μυαλό μας δεν θα καταφέρναμε να το φέρουμε εις πέρας; Υπήρχαν στιγμές που φοβήθηκες; Ήμουν σίγουρη πως θα καταφέρναμε να το ολοκληρώσουμε, απλώς δεν ήμουν βέβαιη για το πόσο επιτυχημένο θα ήταν το αποτέλεσμα. Η αλήθεια είναι πως κάποιες στιγμές σκέφτηκα ότι πιέζαμε πολύ τους εαυτούς μας και ότι ζητούσαμε το ακατόρθωτο. Όμως αυτό το «λογοτεχνικό παζλ» που θελήσαμε να δημιουργήσουμε βγήκε καλύτερο κι από ότι φανταζόμαστε και οι εντυπώσεις των αναγνωστών είναι η καλύτερη επιβεβαίωση γι αυτό. Έτσι δεν είναι; 3. Μετά από πόσα κεφάλαια ένιωσες πως αυτά τα δύο βιβλία έγιναν ένα; Από το πρώτο κιόλας κεφάλαιο τα σκεφτόμουν σαν ένα. Φυσικά, όσο προχωρούσε η πλοκή τόσο πιο αλληλένδετα μου φαίνονταν. Κι όσο συνεχίζαμε να γράφουμε τόσο περισσότερο δυσκολευόμουν να ξεχωρίσω το «δικό σου» από το «δικό μου». Και θέλω εδώ να σου επισημάνω πως, παρόλο που μας χώριζαν αμέτρητα χιλιόμετρα και ένας ολόκληρος ωκεανός, εγώ ένιωθα πως είχαμε γίνει κι οι δυο μας τόσο «ένα» που αισθανόμουν ότι ήσουν πλάι μου και γράφαμε μαζί. 4. Ταυτίστηκες ποτέ με την Ηλιάνα μας; Σε κάποια σημεία ναι. Σε άλλα, όχι. Είναι τόσο πολύπλευρη που νομίζω πως θα είναι εύκολο για την κάθε γυναίκα να βρει κάποια, έστω ελάχιστα, κοινά με την ηρωίδα μας. Ωστόσο, κατάφερα να μπω στη θέση της, να μοιραστώ τους καημούς και τις χαρές της, να πονέσω μαζί της για όλα όσα την πόνεσαν και να διχαστώ με όσα την προβλημάτιζαν. Ειδικά σε εκείνο τον μονόλογό της που εσύ ξέρεις, ξέχασα πως είμαι η Μαίρη και μεταμορφώθηκα ολοκληρωτικά σε Ηλιάνα Δαρζέντα. 5. Τι είναι αυτό που θα σου λείψει περισσότερο από τη συνεργασία που είχαμε; 8

Τι να πρωτοθυμηθώ! Θα μου λείψουν οι ατελείωτες συζητήσεις μας όταν προσπαθούσαμε να καταλήξουμε σε κάποια ανατροπή, θα μου λείψουν τα πείσματά μας όποτε έστελνε ένα κεφάλαιο η μία και η άλλη έπρεπε να βρει κάτι δυνατό για να της «απαντήσει», θα μου λείψουν τα γέλια που κάναμε όποτε η κούραση και η ένταση μας γονάτιζαν και το ρίχναμε στην πλάκα για να μην καταρρεύσουμε, η αγωνία που ένιωθα για τη γνώμη σου κάθε φορά που σου έστελνα ένα κεφάλαιο, τα ταξίδια αστραπή που έκανες όταν μπλοκάραμε και έπρεπε να βρεθούμε από κοντά για να ενθαρρύνει η μία την άλλη και να βρούμε την ιδανική λύση Τι να πρωτοθυμηθώ; Ήταν μία υπέροχη και αξέχαστη συνεργασία. Η Μαίρη Κωνσταντούρου ρωτάει τη Θάλεια Κουνούνη: 1. Ποια ήταν τα σημεία που σε κούρασαν περισσότερο από την όλη συνεργασία μας; Υπήρξε φορά που σε εκνεύρισα και δε μου το είπες; Με κούρασε περισσότερο η διαδικασία της διόρθωσης. Και από τη διόρθωση, όχι τα πρακτικά σημεία (να ταιριάζουν οι μέρες, οι ώρες κ.τ.λ.), αλλά αυτό που ξεψαχνίζαμε κάθε τους σκέψη. Ειδικά σε συγκεκριμένες χρονικές στιγμές, έτσι ώστε να υπάρχει μία συνοχή αυτών των σκέψεων και στα δύο βιβλία. Μία φορά μόνο σου μίλησα λίγο πιο έντονα καθώς συζητούσαμε. Αν αυτό το λες θυμό. Νομίζω θυμάσαι πότε έγινε αυτό. Και κράτησε πόσο; Δύο, τρία λεπτά; 2. Αν στην πραγματική σου ζωή έμοιαζες με την ηρωίδα μου θα ήθελες να συναντήσεις έναν ήρωα σαν και αυτόν που περιγράφεις; Με όλα αυτά τα σκληρά βιώματα, τις ανυπόφορες ιδιοτροπίες και τις απρόσμενες μεταπτώσεις; Θα έβρισκες τη δύναμη να τον αντιμετωπίσεις; Δύσκολη ερώτηση γιατί είναι εντελώς υποθετική. Θα σου πω όχι, γιατί πιστεύω πως δεν θα ήμουν ποτέ η Ηλιάνα. Γι αυτήν όμως πιστεύω πως αυτό που της έτυχε ήταν, αν όχι ό,τι καλύτερο, ωφέλιμο και απαραίτητο για να την αποδεσμεύσει επιτέλους από τον «εγκλωβισμό» της. 3. Οι συμπεριφορές των ηρώων μας θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν κάποιες φορές σαν ακραίες. Πόσο συχνά πιστεύεις πως συναντάμε «ακραίες ανθρώπινες συμπεριφορές» στην αληθινή μας ζωή; Και πώς νομίζεις ότι θα έπρεπε να τις χειριζόμαστε; Φυσικά και συναντάμε ακραίες συμπεριφορές. Κι αν όχι δίπλα μας, λίγο πιο πέρα. Και χάρη στην άμεση πρόσβαση στο διαδίκτυο, θα έλεγα πως τις συναντάμε καθημερινά. Κι αυτό καλό θα ήταν να το θεωρήσουμε μέρος της αληθινής μας ζωής. Τώρα για το πώς πρέπει να τις χειριζόμαστε ή να τις αντιμετωπίζουμε, εξαρτάται από την κάθε περίπτωση. Είναι φορές που πρέπει να απομακρυνόμαστε γιατί κάθε εμπλοκή μόνο κίνδυνο και κακό μπορεί να φέρει και άλλες που πρέπει, παρ όλο τον κίνδυνο, να παίρνουμε θέση ακόμα και ενεργά. Ένα παράδειγμα για την πρώτη 9

περίπτωση θα ήταν ένας γνωστός από το περιβάλλον μας που συνηθίζει να ισοπεδώνει την ψυχολογία μας. Και ένα παράδειγμα για τη δεύτερη περίπτωση είναι ένας γείτονας που ασκεί έντονη βία στην οικογένειά του ή ο πετροβολισμός μίας γυναίκας σε μία τριτοκοσμική χώρα γιατί κάποιοι τη βίασαν. 4. Ένα από τα ιδανικά που υμνούνται στην Παράλληλη Λογοτεχνία είναι και αυτό της φιλίας. Τι πιστεύεις εσύ για τη φιλία; Πόσο συχνή ή πόσο σπάνια είναι στην εποχή μας; Πόσο σημαντική; Τι είδους θυσίες απαιτούνται για να διατηρηθεί δυνατή και αλώβητη μια τέτοια σχέση; Η φιλία για μένα είναι, όχι μόνο σημαντική, αλλά και απαραίτητη για την ψυχική μας υγεία και γαλήνη. Το πόσο σπάνια είναι στην εποχή μας δεν μπορώ να το ξέρω, θέλω όμως να πιστεύω πως υπάρχουν πραγματικές φιλίες. Τώρα για τις θυσίες Γενικά αυτή η λέξη δεν μ αρέσει να συνοδεύει τέτοιους θεσμούς. Όταν αγαπάς και σε αγαπούν αληθινά, οι τυχόν δυσκολίες δεν λέγονται ακριβώς θυσίες, αλλά, χμ απλά περιστασιακά εμπόδια. Μία σχέση είναι, ή γίνεται στην πορεία, δυνατή και αλώβητη ακριβώς γιατί σε απαλλάσσει ή σε ελαφρύνει από τα δύσκολα. Δεν σου προσθέτει κι άλλα. 5. Η Παράλληλη Λογοτεχνία που ονειρευτήκαμε είναι πια γεγονός. Τι άλλο «παράλληλο» θα ήθελες να κάνεις στη ζωή σου; Και με ποιον; Θα ήθελα και εύχομαι να συνεχίσω τη ζωή μου παράλληλα μ αυτήν του άντρα μου. Ο κόσμος μας δεν είναι εκατό τοις εκατό κοινός, δεν θα το θέλαμε άλλωστε, αλλά μας αρέσει που κι αυτές οι διαφορές ακόμα κινούνται παράλληλα. Επίσης, όχι μόνο το θέλω αλλά θα το επιδιώξω κιόλας, να υπάρξει συνέχεια της Παράλληλης Λογοτεχνίας με σένα και με μένα, Μαίρη μου. Αγαπητέ Νικόλα, σε ευχαριστούμε πολύ για τη φιλοξενία στην εφημερίδα σου. Ευχόμαστε σε σένα κάθε καλό στο δρόμο σου και στη NEA POLITIA πολλές επιτυχίες! Τα φιλιά μας σε όλους τους Έλληνες ομογενείς. 10

Κάνει τόση παγωνιά. Κι αυτή η ψυχή μου, τι μανία. Να θέλει να ρίχνει τα όνειρά της στη φωτιά για να ζεσταθεί. Αλκυόνη Παπαδάκη Πραγματικά μεγάλος συγγραφέας είναι εκείνος που προξενεί έκπληξη με το να γράφει κάτι που εμείς το ξέραμε πάντα. Jean Rostand Οι ποιητές είναι άνθρωποι που μπορούν ακόμα να βλέπουν τον κόσμο με τα μάτια ενός παιδιού. Alphonse Daudet, H καρδιά του ανθρώπου είναι ένα κουβάρι κάμπιες - φύσηξε, Χριστέ μου, να γίνουν πεταλούδες! Νίκος Καζαντζάκης Πρώτα σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν, μετά τους νικάς. Μαχάτμα Γκάντι, Το «ναι» και το «όχι», αν και είναι οι πιο σύντομες από όλες τις λέξεις, χρειάζεται να τις σκεφθεί κανείς πολύ προηγουμένως. Πυθαγόρας, Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ανακαλύψει νέους ωκεανούς αν δεν έχει το θάρρος να απομακρυνθεί από την ακτή. André Gide Ένας γιατρός μπορεί να κρύψει τα λάθη του, αλλά ένας αρχιτέκτονας το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να συμβουλέψει τον πελάτη του να φυτέψει κληματαριές. Frank Lloyd Wright, Στη σιωπή δεν μπορείς να κρύψεις τίποτα όπως μπορείς στα λόγια. August Strindberg 11

Ο Γιωργαράς ο "Βούαλος" 5 ψήφους κουμαντάρει! Όλη του τη ζωή, "βούαλο" τον φωνάζουν τον Γιωργαρά. Δεν "τα 'παιρνε" τα γράμματα, και βρέθηκε από τα παιδικά του χρόνια στα χωράφια και στις κατσίκες. Και ποιος είναι αυτός που θέλει να κάνει παρέα με τον Γιωργαρά το βούαλο, απού βρωμάει 10 μέτρα πέρα; Ποιος είναι αυτός που θέλει να πιει καφέ μαζί του στο ίδιο τραπέζι, που πέρα από τις κατσίκες του, κουβέντα δεν έχει να πει; Μα φυσικά κανείς! Δεν είμαστε δα όλοι ίσια κι όμοια! Έτσι ο Γιωργαράς ο βούα-λος, όλες τις μέρες του χρόνου, όλα τα χρόνια, παρέα με τον εαυτό του κάνει! Αυτόν ρωτά, αυτός απαντά! Και όμως! Δυο μήνες κάθε τέσσερα χρόνια, ο Γιωργαράς ο βούαλος έχει αξία! Μετρά στη κοινωνία του νησιού! Πέντε ψήφους μετρά με τον δικό του! Μάνα πατέρας και δυο α(δ)ερφές! Δυο μήνες κάθε τέσσερα χρόνια, πορπατεί καμαρωτός στο Σεντριβάνι! Τι χτυπήματα στη πλάτη, τι κερασμένοι καφέδες φραπέ στις καφετέριες, τι χειραψίες! Περιζήτητος ο Γιωργαράς ο βούαλος! "Μη σε νοιάζει Γιωργαρά για τίποτα! Εγώ είμαι εδώ!" είναι οι κουβέντες που ακούει! Και γεμίζει με χαρτιά σταυρωμένα τις τσέπες του. Και σε όλους λέει "ΝΑΙ! Μείνε ήσυχος!" Γεμίζει φίλους στο κάθε των Δημοτικών εκλογών δίμηνο! Και καμαρώνει! Και νιώθει πως αξίζει! Και νιώθει αγάπη ανθρώπων... Δυο μήνες κάθε τέσσερα χρόνια, νιώθει "Άνθρωπος" ο Γιωργαράς ο βούαλος! Αλήθεια! Πόσοι από μας δεν νιώθουμε "Βούαλοι", κάθε που μας χτυπούν την πλάτη, άνθρωποι που ποτές δεν μας μίλησαν, άνθρωποι που με το ζόρι μας έλεγαν "Καλημέρα", άνθρωποι που ποτές δεν μας κέρασαν ένα καφέ, και τώρα ξεδιάντροπα μας κάνουν τον φίλο, τον κολλητό, τον συγγενή, για να κερδίσουν τη ψήφο μας... Αλήθεια! Πόσο "Βούαλοι" είμαστε αν πιστέψουμε στην Αγάπη τους... Γιατί μέχρι σήμερα, η ψήφος είναι του φίλου, του συγγενή, του μπατζανάκη, του συμπεθέρου, του κουμπάρου! Γιατί μέχρι σήμερα, η ψήφος μας ΠΟΤΕ δεν ήταν Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ μας για ένα καλύτερο ΑΥΡΙΟ... Γιατί ΠΟΤΕ μέχρι σήμερα η ψήφος μας δεν είχε μέσα της ψυχή! Και ψήφος που μέσα της δεν έχει ΠΟΛΙΤΙΚΗ, δεν έχει ΟΡΑΜΑ, δεν έχει ΑΓΩΝΑ... ε! Δεν έχει και ΨΥΧΗ! Δεν έχει και ΑΞΙΑ... Ηλίας Λογοθέτης 12

Αλκυόνη Παπαδάκη Είναι άνοιξη! Απόβραδο. Με πνίγει η άνοιξη. Μου κόβει την ανάσα. Δεν αντέχει πια η ψυχή μου να κουβαλήσει τόση ομορφιά. Σαν να φορτώσεις στη ράχη μιας κάμπιας ένα κόκκινο ρόδι. Φουσκώνουν οι φλέβες μου, πονάει το αίμα μου, παλεύουν να βλαστήσουν οι σπόροι μέσα μου και δεν υπάρχει χώμα για να ριζώσουν. Δεν υπάρχει αρκετό νερό να ποτιστούν. Όταν έπρεπε να κόψω όλους τους άγριους θάμνους να ελευθερωθεί το τοπίο, δεν το 'κανα. Λυπήθηκα τα φίδια, που δεν θα είχαν άλλες φωλιές για να κρυφτούν. Όταν έπρεπε να φυλάξω λίγο νερό, για ώρα ανάγκης, δεν το 'κανα. Λυπήθηκα τ' αδέσποτα, που διψούσαν. Τώρα... Τώρα, πώς να φυτρώσουν οι βολβοί; Πως να ποτιστούν τα όνειρα... Παρ' όλα αυτά, δεν λέω πως δεν βρίσκω κάποιες λύσεις. Πάντα υπάρχει ένα ξεχασμένο, άδειο κονσερβοκούτι στην ψυχή μου. Με φτάνει για να φυτέψω ένα λουλούδι, εποχιακό. -Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλο πλάσμα επί της γης, που να υπηρετεί και να λατρεύει τόσο το εφήμερο όσο εσύ! μου είπε κάποτε ένας εραστής μου. - Αμέ Υπάρχει. Οι πεταλούδες! του απάντησα. Από το βιβλίο της «Το ταξίδι που λέγαμε...» 13

ΕΝΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗ ΚΑΠΟΤΕ Σ' ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΝΗΣΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ. Μια που βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο θα ήθελα να γράψω κάτι, όχι βεβαίως για να ζητήσω την ψήφο σας (μακριά από μένα τέτοιο «χόμπι») αλλά για να ακούσουμε και κάτι διαφορετικό από αυτά που ακούμε καθημερινά από τους υποψηφίους, οι οποίοι μας βομβαρδίζουν καθημερινά με υποσχέσεις. Σ ένα μικρό νησί της Δωδεκανήσου την ημέρα των εκλογών οι υποψήφιοι δήμαρχοι έκαναν μεγάλες ετοιμασίες για να γιορτάσουν τα επινίκια με γλέντι που θα γινόταν στο σπίτι του υποψηφίου δημάρχου, που θα κέρδιζε τις εκλογές. Όπως όμως είναι φυσικό δεν μπορούσαν να είναι κερδισμένοι και οι δύο υποψήφιοι, οπότε καθιερώθηκε να γίνεται γλέντι όχι μόνο στο σπίτι του υποψηφίου δημάρχου που νίκησε, αλλά και στο σπίτι του ηττηθέντος για να μην πάνε χαμένες τόσες ετοιμασίες που έγιναν. Σε μία εκλογική αναμέτρηση το σπίτι του υποψηφίου δημάρχου που νίκησε ήταν στην πάνω γειτονιά του δε ηττηθέντος στην κάτω γειτονιά. Το βράδυ των εκλογών ένας ψηφοφόρος πήγε στο σπίτι του δημάρχου που νίκησε (στην Πάνω Γειτονιά) για να γλεντήσει και αυτός μαζί με τους νικητές των εκλογών, οπότε οι σύμβουλοι του συνδυασμού και ο Δήμαρχος τον έδιωξαν πιστεύοντας ότι δεν είχε ψηφίσει το συνδυασμό τους. Καψωμένος όμως για γλέντι ο ψηφοφόρος αυτός πήγε στο σπίτι του ηττηθέντος υποψηφίου δημάρχου στην Κάτω Γειτονιά για να γλεντήσει μαζί με τους χαμένους. Για κακή του όμως τύχη ο δύσμοιρος αυτός ψηφοφόρος είχε και εκεί την ίδια αντιμετώπιση, οπότε πριν αποχωρήσει από το σπίτι είπε την εξής μαντινάδα: «Πάω πό πάνω διώχνουμε, κάτω μου λέουν όξω. Ούλοι το ρίξαν στο κουτί κ εμένα πήε απόξω;» ΔΙΔΑΓΜΑ: Όταν ψηφίζεις δημοτικούς άρχοντες του τόπου της καταγωγής σου κόβουν την καλημέρα τόσον αυτοί που ψήφισες (νομίζοντας ότι δεν τους ψήφισες) όσο και αυτοί που δεν ψήφισες. Γι αυτό κανονίστε την πορεία σας, ειδικά μάλιστα αν έχετε στενούς συγγενείς και στους δύο συνδυασμούς.. Γιάννης Α. Σταματιάδης 14

12 Κατηγορίες Μισθών 1) Ο μισθός Κρεμμύδι: Τον βλέπεις, τον πιάνεις και μετά κλαις 2) Ο μισθός Σύντροφος: Σου κάνει τη ζωή δύσκολη, αλλά δεν ζεις χωρίς αυτόν 3) Ο μισθός Δίαιτα: Σε κάνει να τρως κάθε φορά λιγότερο 4) Ο μισθός Ατλαντίδα: Υπάρχουν αμφιβολίες για την ύπαρξη του 5) Ο Μαγικός μισθός: Εξαφανίζεται ως δια μαγείας 6) Ο μισθός Καταιγίδα: Δεν ξέρεις πότε θα έρθει και πόσο θα κρατήσει 7) Ο μισθός Black Humor: Όταν τον δεις γελάς για να μην κλάψεις 8) Ο μισθός Προφυλακτικό: Σε ενοχλεί αλλά σε σώζει 9) Ο Αφερέγγυος μισθός: Ποτέ δεν μπορείς να βασιστείς επάνω του 10) Ο μισθός Περίοδος: Έρχεται μία φορά τον μήνα Και κρατάει 3 έως 5 ημέρες το πολύ 11) Ο μισθός Έβερεστ: Ποτέ δεν πρόκειται να κουνηθεί από την θέση του 12) Ο μισθός Πρόωρη Εκσπερμάτωση: Μόλις τον βάλεις μέσα (στην τσέπη) τελειώνει. Κατερίνα Παπά 15

Εκτός Μουντιάλ...ο Κοέλιο Συντάκτης : ΑΚΗΣ ΤΣΟΠΕΛΑΣ Έναν απροσδόκητο πολέμιο της διοργάνωσης απέκτησε η Βραζιλία και η απειλή φθάνει εκ των έσω. Ο «εχθρός» δεν είναι άλλος από τον διάσημο συγγραφέα Πάουλο Κοέλιο που επτά χρόνια πριν είχε πρωτοστατήσει στη προσπάθεια της χώρας να αναλάβει την διοργάνωση. Τότε ήταν μέλος της επιτροπής που επισκέφθηκε τα γραφεία της FIFA στην Ζυρίχη για την επίσημη κατάθεση του φακέλου της υποψηφιότητας. Αυτά είχαν γίνει το 1997. Επτά χρόνια αργότερα, εξοργισμένος με τα όσα συνέβησαν στη χώρα όλο αυτό το διάστημα, διαχώρισε την θέση του λέγοντας μάλιστα ότι δεν πρόκειται να πάει σε κανένα αγώνα στο γήπεδο και θα παρακολουθήσει τους αγώνες από την τηλεόραση. «Θα δω τους αγώνες από την τηλεόραση, εγώ που ήμουν μέλος της αποστολής που κατέθεσε τον φάκελο στην FIFA. Είμαι πολύ απογοητευμένος με την διαχείριση των χρημάτων. Θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε τα χρήματα εκεί που τα είχαμε πραγματικά ανάγκη: Στα νοσοκομεία, στα σχολεία, στις μεταφορές, στο οδικό δίκτυο» ανέφερε ο Κοέλιο που στη συνέχεια επιτέθηκε στον Ρονάλντο που τον «στόλισε» για τα καλά, αποκαλώντας τον «βλάκα». «Είναι βλάκας, λέγοντας ότι το Μουντιάλ βοήθησε στην ανοικοδόμηση της χώρας. Θα έπρεπε να κρατήσει το στόμα του κλειστό» Συνεχίζοντας πρόσθεσε: «Η κατάσταση είναι πολύ κρίσιμη. Η βία επέστρεψε. Το κράτος θέλει να δείξει ένα πρόσωπο που δεν έχει Ένα πρόσωπο που δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια. Υπάρχει πλέον ένας ολοκάθαρος διαχωρισμός ανάμεσα στο κράτος και τον λαό» http://www.pamesports.gr/292983/ektos-moyntialo-koelio 16

A new children s book on good fathering! Magic Always Happens: My Daddy Loves Me! In Magic Always Happens a single father and his son develop an inseparable bond just from living out their daily routine from waking, making breakfast, walking to school, making dinner, to getting ready for bed. Hidden in those seemingly mundane tasks are the magical moments of their day and lives. Themes essential to good parenting such as sharing quality time with one s children, meaning-making, dinner time, schooling, and family structure, scaffolding for life, and love in its ultimate form (agape) are well emphasized. Single Fathers Do Make a Difference! To write Magic Always Happens: My Daddy Loves Me! Neo Papaneophytou, PhD, drew from his experiences raising his son. Seeing every day as a blessing, Neo and his son find joy in all their daily activities, especially when their two-yearold therapy dog, Mya, joins in! A large percentage of the book proceeds will go toward the establishment of a new visionary center: Cyprus International Center for Autism Treatment and Research (CICATRE) This book expected to be released by June, 2014, will be available on Amazon, Barnes & Noble, and Ingram international distributors, among other. The author welcomes constructive feedback, and suggestions from all.. Electronic communication neophd@hushmail.com is preferred. Neo Papaneophytou, PhD. Child Psychologist/Author Autism Researcher PO Box 3401 Kingston, NY 12401 Phone: 212-498-9877 E-mail: neophd@hushmail.com www.katharetherapy.com Translated in Greek by Nikos Zavolas 17

Galloping Hill Caterers 325 Chestnut St, Union, NJ 07083 Phone: (908) 686-2683 Whether planning an intimate affair or an extravagant wedding, Galloping Hill Caterers specializes in all your catering needs. With eye catching décor and seating up to 300 guests, we are conveniently located just minutes away from all major highways and hotel accommodations. Galloping Hill Caterers offers the finest cuisine and ambiance, at prices that make sense. From our dedicated attention to detail, to our superb cuisine, Galloping Hill Caterers is sure to make your event a special day to remember. Come visit our newly renovated facility, or contact one of our banquet coordinators. 18

Limani Seafood Grill 235 North Ave West Westfield, NJ 07090 Phone: (908) 233-0052 Fax: (908) 233-0018 Cuisine: Seafood, Mediterranean Westfield is a long way from the Shore, but one space on North Avenue keeps reeling in seafood lovers. First it was Blue Water, then Blue Wave. Now it s Limani, the Greek word for port, which is serving a menu primarily devoted to denizens of the deep. ( ) It is among the main courses that the artistry of chef Joseph Mattos really shines, however. His credits include a sous chef stint at Rockefeller Center s Sea Grill, and an education at the New York Restaurant School.( ) New Zealand lamb chops are as nicely char-grilled as the shrimp. All meat/fowl dishes can be paired with a 6-ounce Brazilian lobster tail for a surf and turf. Desserts include one Greek favorite, galaktobouriko, phyllo-wrapped custard, far lighter than the better-known baklava.( ) The service was intelligent and the cuisine is delightful. If you have a yearning for seafood, this is a safe harbor. The Star Ledger 19

20