ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ν ρχ ν λόγος κα λόγος ν πρ ς τ ν ϑεόν κα ϑε ς ν 1 λόγος. ο τος ν ν ρχ πρ ς τ ν ϑεόν. πάντα δι α το γένετο κα 2 3 χωρ ς α το γένετο ο δ ν γέγονεν. ν α τ ω ν κα ω ν 4 τ ϕ ς τ ν νθρώπων. κα τ ϕ ς ν τ σκοτί ϕαίνει κα σκοτία 5 α τ ο κατέλαβεν. γένετο νθρωπος πεσταλµένος παρ ϑεο νοµα 6 α τ ωάννης. ο τος λθεν ε ς µαρτυρίαν να µαρτυρήσ περ το 7 ϕωτός να πάντες πιστεύσωσιν δι α το. ο κ ν κε νος τ ϕ ς λλ 8 να µαρτυρήσ περ το ϕωτός. ν τ ϕ ς τ ληθινόν ϕωτίζει πάντα 9 νθρωπον ρχόµενον ε ς τ ν κόσµον. ν τ κόσµ ν κα κόσµος 10 δι α το γένετο κα κόσµος α τ ν ο κ γνω. ε ς τ δια λθεν 11 κα ο διοι α τ ν ο παρέλαβον. σοι δ λαβον α τόν δωκεν α το ς 12 ξουσίαν τέκνα ϑεο γενέσθαι το ς πιστεύουσιν ε ς τ νοµα α το. ο 13 ο κ ξ α µάτων ο δ κ ϑελήµατος σαρκ ς ο δ κ ϑελήµατος νδρ ς λλ κ ϑεο γεννήθησαν. κα λόγος σ ρξ γένετο κα σκήνωσεν 14 ν µ ν κα θεασάµεθα τ ν δόξαν α το δόξαν ς µονογενο ς παρ πατρός πλήρης χάριτος κα ληθείας. ωάννης µαρτυρε περ α το 15 κα κέκραγεν λέγων ο τος ν ν ε πον πίσω µου ρχόµενος µπροσθέν µου γέγονεν τι πρ τός µου ν. κα κ το πληρώµατος α το 16 µε ς πάντες λάβοµεν κα χάριν ντ χάριτος. τι νόµος δι µωσέως 17 δόθη χάρις κα λήθεια δι ησο χριστο γένετο. ϑε ν ο δε ς 18 ώρακεν πώποτε µονογεν ς υ ός ν ε ς τ ν κόλπον το πατρ ς κε νος ξηγήσατο. κα α τη στ ν µαρτυρία το ωάννου τε πέστειλαν 19 ο ουδα οι ξ εροσολύµων ερε ς κα λευίτας να ρωτήσωσιν α τ ν σ τίς ε. κα µολόγησεν κα ο κ ρνήσατο κα µολόγησεν τι ο κ 20 ε µ γ χριστός. κα ρώτησαν α τόν τί ο ν λίας ε σύ κα λέγει 21 ο κ ε µί προφήτης ε σύ κα πεκρίθη ο. ε πον ο ν α τ τίς ε 22 1 v.16 οτι και εκ του πληρωµατος αυτου ηµεις παντες ελαβοµεν και χαριν αντι χαριτος. v.17 οτι ο νοµος δια µωυσεως µωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιησου χριστου εγενετο. v.18 ϑεον ουδεις εωρακεν πωποτε ο µονογενης ϑεος υιος ο ων εις τον κολπον του πατρος εκεινος εξηγησατο. v.19 και αυτη εστιν η µαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν [προς αυτον] οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυµων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει. v.20 και ωµολογησεν και ουκ ηρνησατο και ωµολογησεν οτι εγω ουκ ειµι εγω ο χριστος. v.21 και ηρωτησαν αυτον τι ουν συ ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειµι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου. v.22 ειπαν ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωµεν τοις πεµψασιν ηµας τι λεγεις περι σεαυτου. 187

188 ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 1:23 39 23 να πόκρισιν δ µεν το ς πέµψασιν µ ς τί λέγεις περ σεαυτο. φη γ ϕων ο ντος ν τ ρήµ ε θύνατε τ ν δ ν κυρίου καθ ς ε πεν 24 25 σαΐας προφήτης. κα ο πεσταλµένοι σαν κ τ ν ϕαρισαίων. κα ρώτησαν α τ ν κα ε πον α τ τί ο ν απτίζεις ε σ ο κ ε χριστ ς 26 ο τε λίας ο τε προφήτης. πεκρίθη α το ς ωάννης λέγων γ 27 απτίζω ν δατι µέσος δ µ ν στηκεν ν µε ς ο κ ο δατε. α τός στιν πίσω µου ρχόµενος ς µπροσθέν µου γέγονεν ο γ ο κ 28 ε µ ξιος να λύσω α το τ ν µάντα το ποδήµατος. τα τα ν η- 29 ϑαβαρ γένετο πέραν το ορδάνου που ν ωάννης απτίζων. τ παύριον λέπει ωάννης τ ν ησο ν ρχόµενον πρ ς α τόν κα λέγει 30 δε µν ς το ϑεο α ρων τ ν µαρτίαν το κόσµου. ο τός στιν περ ο γ ε πον πίσω µου ρχεται ν ρ ς µπροσθέν µου γέγονεν 31 τι πρ τός µου ν. κ γ ο κ δειν α τόν λλ να ϕανερωθ τ σρα λ 32 δι το το λθον γ ν τ δατι απτίζων. κα µαρτύρησεν ωάννης λέγων τι τεθέαµαι τ πνε µα καταβα νον σε περιστερ ν ξ ο ρανο 33 κα µεινεν π α τόν. κ γ ο κ δειν α τόν λλ πέµψας µε απτίζειν ν δατι κε νός µοι ε πεν φ ν ν δ ς τ πνε µα καταβα νον 34 κα µένον π α τόν ο τός στιν απτίζων ν πνεύµατι γί. κ γ 35 ώρακα κα µεµαρτύρηκα τι ο τός στιν υ ς το ϑεο. τ παύριον 36 πάλιν ε στήκει ωάννης κα κ τ ν µαθητ ν α το δύο. κα µβλέψας 37 τ ησο περιπατο ντι λέγει δε µν ς το ϑεο. κα κουσαν α το 38 ο δύο µαθητα λαλο ντος κα κολούθησαν τ ησο. στραφε ς δ ησο ς κα ϑεασάµενος α το ς κολουθο ντας λέγει α το ς τί ητε τε ο δ ε πον α τ αββί λέγεται ρµηνευόµενον διδάσκαλε πο µένεις. 39 λέγει α το ς ρχεσθε κα δετε λθον κα ε δον πο µένει κα παρ α v.24 και οι απεσταλµενοι ησαν εκ των ϕαρισαιων. v.25 και ηρωτησαν αυτον και ειπαν ειπον αυτω τι ουν απτιζεις ει συ ουκ ει ο χριστος ουδε ουτε ηλιας ουδε ουτε ο προφητης. v.26 απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω απτιζω εν υδατι µεσος δε υµων εστηκεν ον υµεις ουκ οιδατε. v.27 αυτος εστιν ο οπισω µου ερχοµενος ος εµπροσθεν µου γεγονεν ου εγω ουκ ειµι [εγω] αξιος ινα λυσω αυτου τον ιµαντα του υποδηµατος. v.28 ταυτα εν ηθανια ηθαβαρα εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ο ιωαννης απτιζων. v.29 τη επαυριον λεπει [ο ο ιωαννης] ιωαννης τον ιησουν ερχοµενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αµνος του ϑεου ο αιρων την αµαρτιαν του κοσµου. v.30 ουτος εστιν υπερ περι ου εγω ειπον οπισω µου ερχεται ανηρ ος εµπροσθεν µου γεγονεν οτι πρωτος µου ην. v.31 καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα ϕανερωθη τω ισραηλ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι απτιζων. v.32 και εµαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαµαι το πνευµα καταβαινον ως ωσει περιστεραν εξ ουρανου και εµεινεν επ αυτον. v.37 και ηκουσαν αυτου οι δυο µαθηται αυτου λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιησου. v.38 στραφεις δε ο ιησους και ϑεασαµενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ητειτε οι δε ειπαν ειπον αυτω αββι ο λεγεται µεθερµηνευοµενον ερµηνευοµενον διδασκαλε που µενεις. v.39 λεγει αυτοις ερχεσθε και οψεσθε ηλθαν ουν ιδετε ηλθον και ειδαν ειδον που µενει και παρ αυτω εµειναν την ηµεραν εκεινην ωρα δε ην ως δεκατη.

1:40 2:3 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 189 τ µειναν τ ν µέραν κείνην ρα δέ ν ς δεκάτη. ν νδρέας 40 δελφ ς σίµωνος πέτρου ε ς κ τ ν δύο τ ν κουσάντων παρ ωάννου κα κολουθησάντων α τ. ε ρίσκει ο τος πρ τος τ ν δελφ ν τ ν 41 διον σίµωνα κα λέγει α τ ε ρήκαµεν τ ν µεσσίαν στιν µεθερµηνευόµενον χριστός. κα γαγεν α τ ν πρ ς τ ν ησο ν µβλέψας 42 δ α τ ησο ς ε πεν σ ε σίµων υ ς ων σ κληθήσ κηφ ς ρµηνεύεται πέτρος. τ παύριον θέλησεν ησο ς ξελθε ν ε ς τ ν 43 γαλιλαίαν κα ε ρίσκει ϕίλιππον κα λέγει α τ κολούθει µοι. ν δ 44 ϕίλιππος π ηθσαϊδά κ τ ς πόλεως νδρέου κα πέτρου. ε ρίσκει 45 ϕίλιππος τ ν ναθανα λ κα λέγει α τ ν γραψεν µωσ ς ν τ νόµ κα ο προφ ται ε ρήκαµεν ησο ν τ ν υ ν το ωσ φ τ ν π ναζα- έτ. κα ε πεν α τ ναθαναήλ κ ναζαρ τ δύναταί τι γαθ ν ε ναι λέγει 46 α τ ϕίλιππος ρχου κα δε. ε δεν ησο ς τ ν ναθανα λ ρχόµενον 47 πρ ς α τ ν κα λέγει περ α το δε ληθ ς σραηλίτης ν δόλος ο κ στιν. λέγει α τ ναθαναήλ πόθεν µε γινώσκεις πεκρίθη ησο ς κα 48 ε πεν α τ πρ το σε ϕίλιππον ϕων σαι ντα π τ ν συκ ν ε δόν σε. πεκρίθη ναθαναήλ κα λέγει α τ αββί σ ε υ ς το ϑεο σ ε 49 ασιλε ς το σραήλ. πεκρίθη ησο ς κα ε πεν α τ τι ε πόν σοι 50 ε δόν σε ποκάτω τ ς συκ ς πιστεύεις µείζω τούτων ψει. κα λέγει 51 α τ µ ν µ ν λέγω µ ν π ρτι ψεσθε τ ν ο ραν ν νε γότα κα το ς γγέλους το ϑεο ναβαίνοντας κα καταβαίνοντας π τ ν υ ν το νθρώπου. κα τ µέρ τ τρίτ γάµος γένετο ν καν τ ς γαλιλαίας κα ν 2 µήτηρ το ησο κε. κλήθη δ κα ησο ς κα ο µαθητα α το ε ς 2 τ ν γάµον. κα στερήσαντος ο νου λέγει µήτηρ το ησο πρ ς α τόν 3 ο νον ο κ χουσιν. λέγει α τ ησο ς τί µο κα σοί γύναι ο πω 4 v.41 ευρισκει ουτος πρωτον πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιµωνα και λεγει αυτω ευρηκαµεν τον µεσιαν µεσσιαν ο εστιν µεθερµηνευοµενον ο χριστος. v.42 και ηγαγεν αυτον προς τον ιησουν εµβλεψας [δε] δε αυτω ο ιησους ειπεν συ ει σιµων ο υιος ιωαννου ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερµηνευεται πετρος. v.43 τη επαυριον ηθελησεν ο ιησους εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει ϕιλιππον και λεγει αυτω ο [ο ιησους ιησους] ακολουθει µοι. v.45 ευρισκει ϕιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψεν µωυσης µωσης εν τω νοµω και οι προφηται ευρηκαµεν ιησουν τον υιον του ιωσηφ τον απο ναζαρεθ ναζαρετ. v.46 και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρεθ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω [ο] ϕιλιππος ερχου και ιδε. v.48 λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν µε γινωσκεις απεκριθη ο ιησους και ειπεν αυτω προ του σε ϕιλιππον ϕωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε. v.49 απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ναθαναηλ αββι συ ει ο υιος του ϑεου συ ει ο ασιλευς ει του ισραηλ. v.50 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι οτι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις µειζω τουτων οψη οψει. v.51 και λεγει αυτω αµην αµην λεγω υµιν απ αρτι οψεσθε τον ουρανον ανεωγοτα και τους αγγελους του ϑεου αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιον του ανθρωπου. 2

190 ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 2:4 20 5 κει ρα µου. λέγει µήτηρ α το το ς διακόνοις τι ν λέγ µ ν 6 ποιήσατε. σαν δ κε δρίαι λίθιναι ξ κείµεναι κατ τ ν καθαρισµ ν 7 τ ν ουδαίων χωρο σαι ν µετρητ ς δύο τρε ς. λέγει α το ς ησο ς 8 γεµίσατε τ ς δρίας δατος κα γέµισαν α τ ς ως νω. κα λέγει 9 α το ς ντλήσατε ν ν κα ϕέρετε τ ρχιτρικλίν κα νεγκαν. ς δ γεύσατο ρχιτρίκλινος τ δωρ ο νον γεγενηµένον κα ο κ δει πόθεν στίν ο δ διάκονοι δεισαν ο ντληκότες τ δωρ ϕωνε τ ν νυµφίον 10 ρχιτρίκλινος. κα λέγει α τ π ς νθρωπος πρ τον τ ν καλ ν ο νον τίθησιν κα ταν µεθυσθ σιν τότε τ ν λάσσω σ τετήρηκας τ ν καλ ν 11 ο νον ως ρτι. ταύτην ποίησεν τ ν ρχ ν τ ν σηµείων ησο ς ν καν τ ς γαλιλαίας κα φανέρωσεν τ ν δόξαν α το κα πίστευσαν 12 ε ς α τ ν ο µαθητα α το. µετ το το κατέβη ε ς καπερναούµ α τ ς κα µήτηρ α το κα ο δελφο α το κα ο µαθητα α το κα κε 13 µειναν ο πολλ ς µέρας. κα γγ ς ν τ πάσχα τ ν ουδαίων κα 14 νέβη ε ς εροσόλυµα ησο ς. κα ε ρεν ν τ ερ το ς πωλο ντας όας κα πρόβατα κα περιστερ ς κα το ς κερµατιστ ς καθηµένους. 15 κα ποιήσας ϕραγέλλιον κ σχοινίων πάντας ξέβαλεν κ το ερο τά τε πρόβατα κα το ς όας κα τ ν κολλυβιστ ν ξέχεεν τ κέρµα κα τ ς 16 τραπέζας νέστρεψεν. κα το ς τ ς περιστερ ς πωλο σιν ε πεν ρατε τα τα ντε θεν µ ποιε τε τ ν ο κον το πατρός µου ο κον µπορίου. 17 µνήσθησαν δ ο µαθητα α το τι γεγραµµένον στίν λος το 18 ο κου σου κατέφαγεν µε. πεκρίθησαν ο ν ο ουδα οι κα ε πον α τ 19 τί σηµε ον δεικνύεις µ ν τι τα τα ποιε ς. πεκρίθη ησο ς κα ε πεν α το ς λύσατε τ ν να ν το τον κα ν τρισ ν µέραις γερ α τόν. 20 ε πον ο ν ο ουδα οι τεσσαράκοντα κα ξ τεσιν κοδοµήθη να ς v.4 [και] λεγει αυτη ο ιησους τι εµοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα µου. v.6 ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι υδριαι εξ κειµεναι κατα τον καθαρισµον των ιουδαιων κειµεναι χωρουσαι ανα µετρητας δυο η τρεις. v.8 και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και ϕερετε τω αρχιτρικλινω οι δε και ηνεγκαν. v.10 και λεγει αυτω πας ανθρωπος πρωτον τον καλον οινον τιθησιν και οταν µεθυσθωσιν τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι. v.11 ταυτην εποιησεν την αρχην των σηµειων ο ιησους εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι µαθηται αυτου. v.12 µετα τουτο κατεβη εις καφαρναουµ καπερναουµ αυτος και η µητηρ αυτου και οι αδελφοι [αυτου] αυτου και οι µαθηται αυτου και εκει εµειναν ου πολλας ηµερας. v.15 και ποιησας ϕραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους οας και των κολλυβιστων εξεχεεν το κερµα και τας τραπεζας ανετρεψεν ανεστρεψεν. v.17 εµνησθησαν δε οι µαθηται αυτου οτι γεγραµµενον εστιν ο ηλος του οικου σου καταφαγεται κατεφαγεν µε. v.18 απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπαν ειπον αυτω τι σηµειον δεικνυεις ηµιν οτι ταυτα ποιεις. v.19 απεκριθη ο ιησους και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ηµεραις εγερω αυτον. v.20 ειπαν ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσερακοντα τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν οικοδοµηθη ωκοδοµηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ηµεραις εγερεις αυτον.

2:21 3:12 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 191 ο τος κα σ ν τρισ ν µέραις γερε ς α τόν. κε νος δ λεγεν περ 21 το ναο το σώµατος α το. τε ο ν γέρθη κ νεκρ ν µνήσθησαν 22 ο µαθητα α το τι το το λεγεν α το ς κα πίστευσαν τ γραφ κα τ λόγ ε πεν ησο ς. ς δ ν ν εροσολύµοις ν τ πάσχα ν 23 τ ορτ πολλο πίστευσαν ε ς τ νοµα α το ϑεωρο ντες α το τ σηµε α ποίει. α τ ς δ ησο ς ο κ πίστευεν αυτ ν α το ς δι 24 τ α τ ν γινώσκειν πάντας. κα τι ο χρείαν ε χεν να τις µαρτυρήσ 25 περ το νθρώπου α τ ς γ ρ γίνωσκεν τί ν ν τ νθρώπ. ν δ νθρωπος κ τ ν ϕαρισαίων νικόδηµος νοµα α τ ρχων τ ν 3 ουδαίων. ο τος λθεν πρ ς τ ν ησο ν νυκτ ς κα ε πεν α τ αββί 2 ο δαµεν τι π ϑεο λήλυθας διδάσκαλος ο δε ς γ ρ τα τα τ σηµε α δύναται ποιε ν σ ποιε ς ν µ ϑε ς µετ α το. πεκρίθη 3 ησο ς κα ε πεν α τ µ ν µ ν λέγω σοι ν µή τις γεννηθ νωθεν ο δύναται δε ν τ ν ασιλείαν το ϑεο. λέγει πρ ς α τ ν νικόδηµος 4 π ς δύναται νθρωπος γεννηθ ναι γέρων ν µ δύναται ε ς τ ν κοιλίαν τ ς µητρ ς α το δεύτερον ε σελθε ν κα γεννηθ ναι. πεκρίθη 5 ησο ς µ ν µ ν λέγω σοι ν µή τις γεννηθ ξ δατος κα πνεύµατος ο δύναται ε σελθε ν ε ς τ ν ασιλείαν το ϑεο. τ γεγεννηµένον κ 6 τ ς σαρκ ς σάρξ στιν κα τ γεγεννηµένον κ το πνεύµατος πνε µά στιν. µ ϑαυµάσ ς τι ε πόν σοι δε µ ς γεννηθ ναι νωθεν. τ 7 8 πνε µα που ϑέλει πνε κα τ ν ϕων ν α το κούεις λλ ο κ ο δας πόθεν ρχεται κα πο πάγει ο τως στ ν π ς γεγεννηµένος κ το πνεύµατος. πεκρίθη νικόδηµος κα ε πεν α τ π ς δύναται τα τα 9 γενέσθαι. πεκρίθη ησο ς κα ε πεν α τ σ ε διδάσκαλος το 10 σρα λ κα τα τα ο γινώσκεις. µ ν µ ν λέγω σοι τι ο δαµεν 11 λαλο µεν κα ωράκαµεν µαρτυρο µεν κα τ ν µαρτυρίαν µ ν ο λαµβάνετε. ε τ πίγεια ε πον µ ν κα ο πιστεύετε π ς ν ε πω µ ν 12 τ πουράνια πιστεύσετε. κα ο δε ς ναβέβηκεν ε ς τ ν ο ραν ν ε µ 13 v.22 οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εµνησθησαν οι µαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν αυτοις και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ον ω ειπεν ο ιησους. v.23 ως δε ην εν τοις ιεροσολυµοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονοµα αυτου ϑεωρουντες αυτου τα σηµεια α εποιει. v.24 αυτος δε ο ιησους ουκ επιστευεν αυτον εαυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας. 3 v.2 ουτος ηλθεν προς αυτον τον ιησουν νυκτος και ειπεν αυτω αββι οιδαµεν οτι απο ϑεου εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ δυναται ταυτα τα σηµεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν µη η ο ϑεος µετ αυτου. v.3 απεκριθη ο ιησους και ειπεν αυτω αµην αµην λεγω σοι εαν µη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την ασιλειαν του ϑεου. v.4 λεγει προς αυτον [ο] ο νικοδη- µος πως δυναται ανθρωπος γεννηθηναι γερων ων µη δυναται εις την κοιλιαν της µητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι. v.5 απεκριθη ο ιησους αµην αµην λεγω σοι εαν µη τις γεννηθη εξ υδατος και πνευµατος ου δυναται εισελθειν εις την ασιλειαν του ϑεου. v.10 απεκριθη ο ιησους και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ισραηλ και ταυτα ου γινωσκεις.

192 ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 3:13 29 14 κ το ο ρανο καταβάς υ ς το νθρώπου ν ν τ ο ραν. κα καθ ς µωσ ς ψωσεν τ ν φιν ν τ ρήµ ο τως ψωθ ναι δε τ ν υ ν 15 το νθρώπου. να π ς πιστεύων ε ς α τ ν µ πόληται λλ χ ω ν 16 α ώνιον. ο τως γ ρ γάπησεν ϑε ς τ ν κόσµον στε τ ν υ ν α το τ ν µονογεν δωκεν να π ς πιστεύων ε ς α τ ν µ πόληται λλ χ 17 ω ν α ώνιον. ο γ ρ πέστειλεν ϑε ς τ ν υ ν α το ε ς τ ν κόσµον 18 να κρίν τ ν κόσµον λλ να σωθ κόσµος δι α το. πιστεύων ε ς α τ ν ο κρίνεται δ µ πιστεύων δη κέκριται τι µ πεπίστευκεν 19 ε ς τ νοµα το µονογενο ς υ ο το ϑεο. α τη δέ στιν κρίσις τι τ ϕ ς λήλυθεν ε ς τ ν κόσµον κα γάπησαν ο νθρωποι µ λλον 20 τ σκότος τ ϕ ς ν γ ρ πονηρ α τ ν τ ργα. π ς γ ρ ϕα λα πράσσων µισε τ ϕ ς κα ο κ ρχεται πρ ς τ ϕ ς να µ λεγχθ τ 21 ργα α το. δ ποι ν τ ν λήθειαν ρχεται πρ ς τ ϕ ς να ϕανερωθ 22 α το τ ργα τι ν ϑε στιν ε ργασµένα. µετ τα τα λθεν ησο ς κα ο µαθητα α το ε ς τ ν ουδαίαν γ ν κα κε διέτριβεν µετ α τ ν 23 κα βάπτιζεν. ν δ κα ωάννης απτίζων ν α ν ν γγ ς το σαλείµ 24 τι δατα πολλ ν κε κα παρεγίνοντο κα βαπτίζοντο. ο πω γ ρ 25 ν εβληµένος ε ς τ ν ϕυλακ ν ωάννης. γένετο ο ν ήτησις κ τ ν 26 µαθητ ν ωάννου µετ ουδαίων περ καθαρισµο. κα λθον πρ ς τ ν ωάννην κα ε πον α τ αββί ς ν µετ σο πέραν το ορδάνου σ µεµαρτύρηκας δε ο τος απτίζει κα πάντες ρχονται πρ ς α τόν. 27 πεκρίθη ωάννης κα ε πεν ο δύναται νθρωπος λαµβάνειν ο δ ν ν 28 µ δεδοµένον α τ κ το ο ρανο. α το µε ς µοι µαρτυρε τε τι ε πον ο κ ε µ γ χριστός λλ τι πεσταλµένος ε µ µπροσθεν 29 κείνου. χων τ ν νύµφην νυµφίος στίν δ ϕίλος το νυµφίου v.13 και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει µη ο εκ του ουρανου καταβας ο υιος του ανθρωπου ο ων εν τω ουρανω. v.14 και καθως µωυσης µωσης υψωσεν τον οφιν εν τη ερηµω ουτως υψωθηναι δει τον υιον του ανθρωπου. v.15 ινα πας ο πιστευων εν αυτω εις αυτον µη αποληται αλλ εχη ωην αιωνιον. v.16 ουτως γαρ ηγαπησεν ο ϑεος τον κοσµον ωστε τον υιον αυτου τον µονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον µη αποληται αλλ εχη ωην αιωνιον. v.17 ου γαρ απεστειλεν ο ϑεος τον υιον αυτου εις τον κοσµον ινα κρινη τον κοσµον αλλ ινα σωθη ο κοσµος δι αυτου. v.19 αυτη δε εστιν η κρισις οτι το ϕως εληλυθεν εις τον κοσµον και ηγαπησαν οι ανθρωποι µαλλον το σκοτος η το ϕως ην γαρ πονηρα αυτων πονηρα τα εργα. v.23 ην δε και ο ιωαννης απτιζων εν αινων εγγυς του σαληµ σαλειµ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο. v.25 εγενετο ουν ητησις εκ των µαθητων ιωαννου µετα ιουδαιου ιουδαιων περι καθαρισµου. v.26 και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπαν ειπον αυτω αββι ος ην µετα σου περαν του ιορδανου ω συ µεµαρτυρηκας ιδε ουτος απτιζει και παντες ερχονται προς αυτον. v.27 απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται ανθρωπος λαµβανειν ουδε εν ουδεν εαν µη η δεδοµενον αυτω εκ του ουρανου. v.28 αυτοι υµεις µοι µαρτυρειτε οτι ειπον [οτι] ουκ ειµι εγω ο χριστος αλλ οτι απεσταλµενος ειµι εµπροσθεν εκεινου.

3:30 4:10 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 193 στηκ ς κα κούων α το χαρ χαίρει δι τ ν ϕων ν το νυµφίου α τη ο ν χαρ µ πεπλήρωται. κε νον δε α ξάνειν µ δ 30 λαττο σθαι. νωθεν ρχόµενος πάνω πάντων στίν ν κ τ ς 31 γ ς κ τ ς γ ς στιν κα κ τ ς γ ς λαλε κ το ο ρανο ρχόµενος πάνω πάντων στίν. κα ώρακεν κα κουσεν το το µαρτυρε κα 32 τ ν µαρτυρίαν α το ο δε ς λαµβάνει. λαβ ν α το τ ν µαρτυρίαν 33 σφράγισεν τι ϑε ς ληθής στιν. ν γ ρ πέστειλεν ϑε ς τ 34 ήµατα το ϑεο λαλε ο γ ρ κ µέτρου δίδωσιν ϑε ς τ πνε µα. 35 πατ ρ γαπ τ ν υ όν κα πάντα δέδωκεν ν τ χειρ α το. πιστεύων 36 ε ς τ ν υ ν χει ω ν α ώνιον δ πειθ ν τ υ ο κ ψεται ωήν λλ ργ το ϑεο µένει π α τόν. ς ο ν γνω κύριος τι κουσαν ο ϕαρισα οι τι ησο ς πλείο- 4 νας µαθητ ς ποιε κα απτίζει ωάννης. καίτοιγε ησο ς α τ ς ο κ 2 βάπτιζεν λλ ο µαθητα α το. φ κεν τ ν ουδαίαν κα π λθεν 3 πάλιν ε ς τ ν γαλιλαίαν. δει δ α τ ν διέρχεσθαι δι τ ς σαµαρείας. 4 ρχεται ο ν ε ς πόλιν τ ς σαµαρείας λεγοµένην συχ ρ πλησίον το χω- 5 ίου δωκεν ακ β ωσ φ τ υ α το. ν δ κε πηγ το ακώβ 6 ο ν ησο ς κεκοπιακ ς κ τ ς δοιπορίας καθέζετο ο τως π τ πηγ ρα ν σε κτη. ρχεται γυν κ τ ς σαµαρείας ντλ σαι δωρ λέγει 7 α τ ησο ς δός µοι πιε ν. ο γ ρ µαθητα α το πεληλύθεισαν ε ς 8 τ ν πόλιν να τροφ ς γοράσωσιν. λέγει ο ν α τ γυν σαµαρε τις 9 π ς σ ουδα ος ν παρ µο πιε ν α τε ς ο σης γυναικ ς σαµαρείτιδος ο γ ρ συγχρ νται ουδα οι σαµαρείταις. πεκρίθη ησο ς κα ε πεν 10 α τ ε δεις τ ν δωρε ν το ϑεο κα τίς στιν λέγων σοι δός µοι πιε ν σ ν τησας α τ ν κα δωκεν ν σοι δωρ ν. λέγει α τ γυνή 11 v.31 ο ανωθεν ερχοµενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχοµενος [επανω επανω παντων εστιν] εστιν. v.32 και ο εωρακεν και ηκουσεν τουτο µαρτυρει και την µαρτυριαν αυτου ουδεις λαµβανει. v.34 ον γαρ απεστειλεν ο ϑεος τα ηµατα του ϑεου λαλει ου γαρ εκ µετρου διδωσιν ο ϑεος το πνευµα. v.36 ο πιστευων εις τον υιον εχει ωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται [την] ωην αλλ η οργη του ϑεου µενει επ αυτον. 4 v.1 ως ουν εγνω ο ιησους κυριος οτι ηκουσαν οι ϕαρισαιοι οτι ιησους πλειονας µαθητας ποιει και απτιζει η ιωαννης. v.3 αφηκεν την ιουδαιαν και απηλθεν παλιν εις την γαλιλαιαν. v.5 ερχεται ουν εις πολιν της σαµαρειας λεγοµενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ [τω] ιωσηφ τω υιω αυτου. v.6 ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ιησους κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ως ωσει εκτη. v.7 ερχεται γυνη εκ της σαµαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ιησους δος µοι πειν πιειν. v.9 λεγει ουν αυτω η γυνη η σαµαριτις σαµαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εµου πειν πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαµαριτιδος ουσης σαµαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαµαριταις σαµαρειταις. v.10 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του ϑεου και τις εστιν ο λεγων σοι δος µοι πειν πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ων.

194 ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 4:11 27 κύριε ο τε ντληµα χεις κα τ ϕρέαρ στ ν αθύ πόθεν ο ν χεις τ 12 δωρ τ ν. µ σ µείζων ε το πατρ ς µ ν ακώβ ς δωκεν µ ν τ ϕρέαρ κα α τ ς ξ α το πιεν κα ο υ ο α το κα τ ϑρέµµατα 13 α το. πεκρίθη ησο ς κα ε πεν α τ π ς πίνων κ το δατος 14 τούτου διψήσει πάλιν. ς δ ν πί κ το δατος ο γ δώσω α τ ο µ διψήσ ε ς τ ν α να λλ τ δωρ δώσω α τ γενήσεται ν 15 α τ πηγ δατος λλοµένου ε ς ω ν α ώνιον. λέγει πρ ς α τ ν γυνή κύριε δός µοι το το τ δωρ να µ διψ µηδ έρχωµαι νθάδε 16 ντλε ν. λέγει α τ ησο ς παγε ϕώνησον τ ν νδρα σου κα λθ 17 νθάδε. πεκρίθη γυν κα ε πεν ο κ χω νδρα λέγει α τ ησο ς 18 καλ ς ε πας τι νδρα ο κ χω. πέντε γ ρ νδρας σχες κα ν ν ν 19 χεις ο κ στιν σου νήρ το το ληθ ς ε ρηκας. λέγει α τ γυνή 20 κύριε ϑεωρ τι προφήτης ε σύ. ο πατέρες µ ν ν τούτ τ ρει προσεκύνησαν κα µε ς λέγετε τι ν εροσολύµοις στ ν τόπος που 21 δε προσκυνε ν. λέγει α τ ησο ς γύναι πίστευσον µοι τι ρχεται ρα τε ο τε ν τ ρει τούτ ο τε ν εροσολύµοις προσκυνήσετε τ 22 πατρί. µε ς προσκυνε τε ο κ ο δατε µε ς προσκυνο µεν ο δαµεν 23 τι σωτηρία κ τ ν ουδαίων στίν. λ λ ρχεται ρα κα ν ν στιν τε ο ληθινο προσκυνητα προσκυνήσουσιν τ πατρ ν πνεύµατι κα ληθεί κα γ ρ πατ ρ τοιούτους ητε το ς προσκυνο ντας α τόν. 24 πνε µα ϑεός κα το ς προσκυνο ντας α τ ν ν πνεύµατι κα ληθεί 25 δε προσκυνε ν. λέγει α τ γυνή ο δα τι µεσσίας ρχεται λεγό- 26 µενος χριστός ταν λθ κε νος ναγγελε µ ν πάντα. λέγει α τ 27 ησο ς γώ ε µι λαλ ν σοι. κα π τούτ λθον ο µαθητα α το κα θαύµασαν τι µετ γυναικ ς λάλει ο δε ς µέντοι ε πεν τί ητε ς τί v.11 λεγει αυτω [η η γυνη] γυνη κυριε ουτε αντληµα εχεις και το ϕρεαρ εστιν αθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ων. v.13 απεκριθη ο ιησους και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν. v.14 ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου µη διψησει διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλοµενου εις ωην αιωνιον. v.15 λεγει προς αυτον η γυνη κυριε δος µοι τουτο το υδωρ ινα µη διψω µηδε διερχωµαι ερχοµαι ερχωµαι ενθαδε αντλειν. v.16 λεγει αυτη ο ιησους υπαγε ϕωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε. v.17 απεκριθη η γυνη και ειπεν αυτω ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ιησους καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω. v.20 οι πατερες ηµων εν τουτω τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υµεις λεγετε οτι εν ιεροσολυµοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν δει. v.21 λεγει αυτη ο ιησους πιστευε γυναι πιστευσον µοι γυναι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυµοις προσκυνησετε τω πατρι. v.23 αλλα αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσιν τω πατρι εν πνευµατι και αληθεια και γαρ ο πατηρ τοιουτους ητει τους προσκυνουντας αυτον. v.25 λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι µεσιας µεσσιας ερχεται ο λεγοµενος χριστος οταν ελθη εκεινος αναγγελει ηµιν απαντα παντα. v.27 και επι τουτω ηλθαν ηλθον οι µαθηται αυτου και εθαυµαζον εθαυµασαν οτι µετα γυναικος ελαλει ουδεις µεντοι ειπεν τι ητεις η τι λαλεις µετ αυτης.

4:28 45 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 195 λαλε ς µετ α τ ς. φ κεν ο ν τ ν δρίαν α τ ς γυν κα π λθεν 28 ε ς τ ν πόλιν κα λέγει το ς νθρώποις. δε τε δετε νθρωπον ς ε πέν 29 µοι πάντα σα ποίησα µήτι ο τός στιν χριστός. ξ λθον ο ν κ 30 τ ς πόλεως κα ρχοντο πρ ς α τόν. ν δ τ µεταξ ρώτων α τ ν 31 ο µαθητα λέγοντες αββί ϕάγε. δ ε πεν α το ς γ ρ σιν χω 32 ϕαγε ν ν µε ς ο κ ο δατε. λεγον ο ν ο µαθητα πρ ς λλήλους µή 33 τις νεγκεν α τ ϕαγε ν. λέγει α το ς ησο ς µ ν ρ µά στιν να 34 ποι τ ϑέληµα το πέµψαντός µε κα τελειώσω α το τ ργον. ο χ 35 µε ς λέγετε τι τι τετράµηνόν στιν κα ϑερισµ ς ρχεται δού λέγω µ ν πάρατε το ς φθαλµο ς µ ν κα ϑεάσασθε τ ς χώρας τι λευκαί ε σιν πρ ς ϑερισµόν δη. κα ϑερίζων µισθ ν λαµβάνει κα συνάγει 36 καρπ ν ε ς ω ν α ώνιον να κα σπείρων µο χαίρ κα ϑερίζων. ν γ ρ τούτ λόγος στ ν ληθιν ς τι λλος στ ν σπείρων κα λ- 37 λος ϑερίζων. γ πέστειλα µ ς ϑερίζειν ο χ µε ς κεκοπιάκατε 38 λλοι κεκοπιάκασιν κα µε ς ε ς τ ν κόπον α τ ν ε σεληλύθατε. κ 39 δ τ ς πόλεως κείνης πολλο πίστευσαν ε ς α τ ν τ ν σαµαρειτ ν δι τ ν λόγον τ ς γυναικ ς µαρτυρούσης τι ε πέν µοι πάντα σα ποίησα. ς ο ν λθον πρ ς α τ ν ο σαµαρε ται ρώτων α τ ν µε ναι παρ α - 40 το ς κα µεινεν κε δύο µέρας. κα πολλ πλείους πίστευσαν δι 41 τ ν λόγον α το. τ τε γυναικ λεγον τι ο κέτι δι τ ν σ ν λαλι ν 42 πιστεύοµεν α το γ ρ κηκόαµεν κα ο δαµεν τι ο τός στιν ληθ ς σωτ ρ το κόσµου χριστός. µετ δ τ ς δύο µέρας ξ λθεν κε θεν 43 κα π λθεν ε ς τ ν γαλιλαίαν. α τ ς γ ρ ησο ς µαρτύρησεν τι 44 προφήτης ν τ δί πατρίδι τιµ ν ο κ χει. τε ο ν λθεν ε ς τ ν 45 γαλιλαίαν δέξαντο α τ ν ο γαλιλα οι πάντα ωρακότες ποίησεν ν v.30 εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον. v.31 εν δε τω µεταξυ ηρωτων αυτον οι µαθηται λεγοντες αββι ϕαγε. v.34 λεγει αυτοις ο ιησους εµον ρωµα εστιν ινα ποιησω ποιω το ϑεληµα του πεµψαντος µε και τελειωσω αυτου το εργον. v.35 ουχ υµεις λεγετε οτι ετι τετραµηνος τετραµηνον εστιν και ο ϑερισµος ερχεται ιδου λεγω υµιν επαρατε τους οφθαλµους υµων και ϑεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισιν προς ϑερισµον ηδη. v.36 και ο ϑεριζων µισθον λαµβανει και συναγει καρπον εις ωην αιωνιον ινα και ο σπειρων οµου χαιρη και ο ϑεριζων. v.37 εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο ϑεριζων. v.39 εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαµαριτων σαµαρειτων δια τον λογον της γυναικος µαρτυρουσης οτι ειπεν µοι παντα α οσα εποιησα. v.40 ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαµαριται σαµαρειται ηρωτων αυτον µειναι παρ αυτοις και εµεινεν εκει δυο ηµερας. v.42 τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευοµεν αυτοι γαρ ακηκοαµεν και οιδαµεν οτι ουτος εστιν αληθως ο σωτηρ του κοσµου ο χριστος. v.43 µετα δε τας δυο ηµερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν. v.44 αυτος γαρ ο ιησους εµαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιµην ουκ εχει. v.45 οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες οσα α εποιησεν εν ιεροσολυµοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην.

196 ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 4:46 5:4 46 εροσολύµοις ν τ ορτ κα α το γ ρ λθον ε ς τ ν ορτήν. λθεν ο ν ησο ς πάλιν ε ς τ ν καν τ ς γαλιλαίας που ποίησεν τ δωρ 47 ο νον κα ν τις ασιλικ ς ο υ ς σθένει ν καπερναούµ. ο τος κούσας τι ησο ς κει κ τ ς ουδαίας ε ς τ ν γαλιλαίαν π λθεν πρ ς α τ ν κα ρώτα α τ ν να καταβ κα άσηται α το τ ν υ όν 48 µελλεν γ ρ ποθν σκειν. ε πεν ο ν ησο ς πρ ς α τόν ν µ ση- 49 µε α κα τέρατα δητε ο µ πιστεύσητε. λέγει πρ ς α τ ν ασιλικός 50 κύριε κατάβηθι πρ ν ποθανε ν τ παιδίον µου. λέγει α τ ησο ς πορεύου υ ός σου κα πίστευσεν νθρωπος τ λόγ ε πεν α τ 51 ησο ς κα πορεύετο. δη δ α το καταβαίνοντος ο δο λοι α το 52 πήντησαν α τ κα πήγγειλαν λέγοντες τι πα ς σου. πύθετο ο ν παρ α τ ν τ ν ραν ν κοµψότερον σχεν κα ε πον α τ τι 53 χθ ς ραν βδόµην φ κεν α τ ν πυρετός. γνω ο ν πατ ρ τι ν κείν τ ρ ν ε πεν α τ ησο ς τι υ ός σου κα πίστευσεν 54 α τ ς κα ο κία α το λη. το το πάλιν δεύτερον σηµε ον ποίησεν ησο ς λθ ν κ τ ς ουδαίας ε ς τ ν γαλιλαίαν. 5 µετ τα τα ν ορτ τ ν ουδαίων κα νέβη ησο ς ε ς εροσό- 2 λυµα. στιν δ ν το ς εροσολύµοις π τ προβατικ κολυµβήθρα 3 πιλεγοµένη βραϊστ ηθεσδά πέντε στο ς χουσα. ν ταύταις κατέκειτο πλ θος πολ τ ν σθενούντων τυφλ ν χωλ ν ξηρ ν κδεχοµένων 4 τ ν το δατος κίνησιν. γγελος γ ρ κατ καιρ ν κατέβαινεν ν τ κολυµβήθρ κα τάρασσεν τ δωρ ο ν πρ τος µβ ς µετ τ ν ταραχ ν 5 το δατος γι ς γίνετο δήποτε κατειχετο νοσήµατι. ν δέ τις νθρωv.46 ηλθεν ουν παλιν ο ιησους παλιν εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησεν το υδωρ οινον και ην τις ασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καφαρναουµ καπερναουµ. v.47 ουτος ακουσας οτι ιησους ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθεν προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον εµελλεν ηµελλεν γαρ αποθνησκειν. v.50 λεγει αυτω ο ιησους πορευου ο υιος σου η και επιστευσεν ο ανθρωπος τω λογω ον ω ειπεν αυτω ο ιησους και επορευετο. v.51 ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου υπηντησαν απηντησαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο παις αυτου σου η. v.52 επυθετο ουν παρ αυτων την ωραν παρ αυτων εν η κοµψοτερον εσχεν ειπαν και ουν ειπον αυτω οτι εχθες χθες ωραν εβδοµην αφηκεν αυτον ο πυρετος. v.53 εγνω ουν ο πατηρ οτι [εν] εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ιησους οτι ο υιος σου η και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη. v.54 τουτο [δε] παλιν δευτερον ση- µειον εποιησεν ο ιησους ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν. 5 v.1 µετα ταυτα ην [η] εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ιησους εις ιεροσολυµα. v.2 εστιν δε εν τοις ιεροσολυµοις επι τη προβατικη κολυµβηθρα η επιλεγοµενη εβραιστι ηθζαθα ηθεσδα πεντε στοας εχουσα. v.3 εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων εκδεχοµενων την του υδατος κινησιν. v.4 αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυµβηθρα και εταρασσεν το υδωρ ο ουν πρωτος εµβας µετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηµατι.

5:5 20 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 197 πος κε τριακονταοκτώ τη χων ν τ σθενεί. το τον δ ν ησο ς 6 κατακείµενον κα γνο ς τι πολ ν δη χρόνον χει λέγει α τ ϑέλεις γι ς γενέσθαι. πεκρίθη α τ σθεν ν κύριε νθρωπον ο κ χω να 7 ταν ταραχθ τ δωρ άλλ µε ε ς τ ν κολυµβήθραν ν δ ρχοµαι γ λλος πρ µο καταβαίνει. λέγει α τ ησο ς γε ραι ρον τ ν 8 κράββατον σου κα περιπάτει. κα ε θέως γένετο γι ς νθρωπος 9 κα ρεν τ ν κράββατον α το κα περιεπάτει ν δ σάββατον ν κείν τ µέρ. λεγον ο ν ο ουδα οι τ τεθεραπευµέν σάββατόν στιν ο κ 10 ξεστίν σοι ραι τ ν κράββατον. πεκρίθη α το ς ποιήσας µε γι 11 κε νός µοι ε πεν ρον τ ν κράββατον σου κα περιπάτει. ρώτησαν 12 ο ν α τόν τίς στιν νθρωπος ε πών σοι ρον τ ν κράββατον σου κα περιπάτει. δ αθε ς ο κ δει τίς στιν γ ρ ησο ς ξένευσεν 13 χλου ντος ν τ τόπ. µετ τα τα ε ρίσκει α τ ν ησο ς ν τ 14 ερ κα ε πεν α τ δε γι ς γέγονας µηκέτι µάρτανε να µ χε ρόν τι σοί γένηται. π λθεν νθρωπος κα νήγγειλεν το ς ουδαίοις τι 15 ησο ς στιν ποιήσας α τ ν γι. κα δι το το δίωκον τ ν ησο ν 16 ο ουδα οι κα ζήτουν α τ ν ποκτε ναι τι τα τα ποίει ν σαββάτ. δ ησο ς πεκρίνατο α το ς πατήρ µου ως ρτι ργάζεται κ γ 17 ργάζοµαι. δι το το ο ν µ λλον ζήτουν α τ ν ο ουδα οι ποκτε ναι 18 τι ο µόνον λυεν τ σάββατον λλ κα πατέρα διον λεγεν τ ν ϑεόν σον αυτ ν ποι ν τ ϑε. πεκρίνατο ο ν ησο ς κα ε πεν α το ς 19 µ ν µ ν λέγω µ ν ο δύναται υ ς ποιε ν φ αυτο ο δ ν ν µή τι λέπ τ ν πατέρα ποιο ντα γ ρ ν κε νος ποι τα τα κα υ ς µοίως ποιε. γ ρ πατ ρ ϕιλε τ ν υ ν κα πάντα δείκνυσιν α τ 20 α τ ς ποιε κα µείζονα τούτων δείξει α τ ργα να µε ς ϑαυµάζητε. v.5 ην δε τις ανθρωπος εκει τριακοντα και [και] οκτω τριακονταοκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου. v.7 απεκριθη αυτω ο ασθενων κυριε ανθρωπον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ αλη αλλη µε εις την κολυµβηθραν εν ω δε ερχοµαι εγω αλλος προ εµου καταβαινει. v.8 λεγει αυτω ο ιησους εγειρε εγειραι αρον τον κραβαττον κραββατον σου και περιπατει. v.9 και ευθεως εγενετο υγιης ο ανθρωπος και ηρεν τον κραβαττον κραββατον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ηµερα. v.10 ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευµενω σαββατον εστιν και ουκ εξεστιν σοι αραι τον κραβαττον σου κραββατον. v.11 ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας µε υγιη εκεινος µοι ειπεν αρον τον κραβαττον κραββατον σου και περιπατει. v.12 ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο ανθρωπος ο ειπων σοι αρον τον κραββατον σου και περιπατει. v.14 µετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ιησους εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας µηκετι αµαρτανε ινα µη χειρον τι σοι τι γενηται. v.16 και δια τουτο εδιωκον τον ιησουν οι ιουδαιοι τον ιησουν και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω. v.17 ο δε [ιησους] ιησους απεκρινατο αυτοις ο πατηρ µου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζοµαι. v.19 απεκρινατο ουν ο ιησους και ελεγεν ειπεν αυτοις αµην αµην λεγω υµιν ου δυναται ο υιος ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν µη τι λεπη τον πατερα ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υιος οµοιως ποιει.

198 ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 5:21 37 21 σπερ γ ρ πατ ρ γείρει το ς νεκρο ς κα οποιε ο τως κα υ ς 22 ο ς ϑέλει οποιε. ο δ γ ρ πατ ρ κρίνει ο δένα λλ τ ν κρίσιν 23 π σαν δέδωκεν τ υ. να πάντες τιµ σίν τ ν υ ν καθ ς τιµ σίν τ ν πατέρα µ τιµ ν τ ν υ ν ο τιµ τ ν πατέρα τ ν πέµψαντα α τόν. 24 µ ν µ ν λέγω µ ν τι τ ν λόγον µου κούων κα πιστεύων τ πέµψαντί µε χει ω ν α ώνιον κα ε ς κρίσιν ο κ ρχεται λλ µεταβέβηκεν 25 κ το ϑανάτου ε ς τ ν ωήν. µ ν µ ν λέγω µ ν τι ρχεται ρα κα ν ν στιν τε ο νεκρο κούσονται τ ς ϕων ς το υ ο το ϑεο 26 κα ο κούσαντες ήσονται. σπερ γ ρ πατ ρ χει ω ν ν αυτ 27 ο τως δωκεν κα τ υ ω ν χειν ν αυτ. κα ξουσίαν δωκεν 28 α τ κα κρίσιν ποιε ν τι υ ς νθρώπου στίν. µ ϑαυµάζετε το το τι ρχεται ρα ν πάντες ο ν το ς µνηµείοις κούσονται τ ς ϕω- 29 ν ς α το. κα κπορεύσονται ο τ γαθ ποιήσαντες ε ς νάστασιν 30 ω ς ο δ τ ϕα λα πράξαντες ε ς νάστασιν κρίσεως. ο δύναµαι γ ποιε ν π µαυτο ο δέν καθ ς κούω κρίνω κα κρίσις µ δικαία στίν τι ο ητ τ ϑέληµα τ µ ν λλ τ ϑέληµα το πέµψαντός µε 31 πατρός. ν γ µαρτυρ περ µαυτο µαρτυρία µου ο κ στιν 32 ληθής. λλος στ ν µαρτυρ ν περ µο κα ο δα τι ληθής στιν 33 µαρτυρία ν µαρτυρε περ µο. µε ς πεστάλκατε πρ ς ωάννην 34 κα µεµαρτύρηκεν τ ληθεί. γ δ ο παρ νθρώπου τ ν µαρτυ- 35 ίαν λαµβάνω λλ τα τα λέγω να µε ς σωθ τε. κε νος ν λύχνος καιόµενος κα ϕαίνων µε ς δ θελήσατε αγαλλιασθ ναι πρ ς ραν 36 ν τ ϕωτ α το. γ δ χω τ ν µαρτυρίαν µείζω το ωάννου τ γ ρ ργα δωκεν µοι πατ ρ να τελειώσω α τά α τ τ ργα γ 37 ποι µαρτυρε περ µο τι πατήρ µε πέσταλκεν. κα πέµψας µε πατ ρ α τ ς µεµαρτύρηκεν περ µο ο τε ϕων ν α το κηκόατε 38 πώποτε ο τε ε δος α το ωράκατε. κα τ ν λόγον α το ο κ χετε v.23 ινα παντες τιµωσι τιµωσιν τον υιον καθως τιµωσι τιµωσιν τον πατερα ο µη τιµων τον υιον ου τιµα τον πατερα τον πεµψαντα αυτον. v.25 αµην αµην λεγω υµιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσουσιν ακουσονται της ϕωνης του υιου του ϑεου και οι ακουσαντες ησουσιν ησονται. v.26 ωσπερ γαρ ο πατηρ εχει ωην εν εαυτω ουτως εδωκεν και τω υιω εδωκεν ωην εχειν εν εαυτω. v.27 και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υιος ανθρωπου εστιν. v.28 µη ϑαυµαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις µνηµειοις ακουσουσιν ακουσονται της ϕωνης αυτου. v.30 ου δυναµαι εγω ποιειν απ εµαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εµη δικαια εστιν οτι ου ητω το ϑεληµα το εµον αλλα το ϑεληµα του πεµψαντος µε πατρος. v.35 εκεινος ην ο λυχνος ο καιοµενος και ϕαινων υµεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι αγαλλιασθηναι προς ωραν εν τω ϕωτι αυτου. v.36 εγω δε εχω την µαρτυριαν µειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκεν εδωκεν µοι ο πατηρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιω µαρτυρει περι εµου οτι ο πατηρ µε απεσταλκεν. v.37 και ο πεµψας µε πατηρ εκεινος αυτος µεµαρτυρηκεν περι εµου ουτε ϕωνην αυτου ακηκοατε πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε.

5:38 6:10 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 199 µένοντα ν µ ν τι ν πέστειλεν κε νος τούτ µε ς ο πιστεύετε. ρευν τε τ ς γραφάς τι µε ς δοκε τε ν α τα ς ω ν α ώνιον χειν κα 39 κε ναί ε σιν α µαρτυρο σαι περ µο. κα ο ϑέλετε λθε ν πρός 40 µε να ω ν χητε. δόξαν παρ νθρώπων ο λαµβάνω. λ λ γνωκα 41 42 µ ς τι τ ν γάπην το ϑεο ο κ χετε ν αυτο ς. γ λήλυθα ν 43 τ νόµατι το πατρός µου κα ο λαµβάνετέ µε ν λλος λθ ν τ νόµατι τ δί κε νον λήψεσθε. π ς δύνασθε µε ς πιστε σαι δόξαν 44 παρ λλήλων λαµβάνοντες κα τ ν δόξαν τ ν παρ το µόνου ϑεο ο ητε τε. µ δοκε τε τι γ κατηγορήσω µ ν πρ ς τ ν πατέρα στιν 45 κατηγορ ν µ ν µωσ ς ε ς ν µε ς λπίκατε. ε γ ρ πιστεύετε µωσ 46 πιστεύετε ν µοί περ γ ρ µο κε νος γραψεν. ε δ το ς κείνου 47 γράµµασιν ο πιστεύετε π ς το ς µο ς ήµασιν πιστεύσετε. µετ τα τα π λθεν ησο ς πέραν τ ς ϑαλάσσης τ ς γαλιλαίας 6 τ ς τιβεριάδος. κα κολούθει α τ χλος πολύς τι ώρων α το 2 τ σηµε α ποίει π τ ν σθενούντων. ν λθεν δ ε ς τ ρος 3 ησο ς κα κε κάθητο µετ τ ν µαθητ ν α το. ν δ γγ ς τ 4 πάσχα ορτ τ ν ουδαίων. πάρας ο ν ησο ς το ς φθαλµο ς 5 κα ϑεασάµενος τι πολ ς χλος ρχεται πρ ς α τ ν λέγει πρ ς τ ν ϕίλιππον πόθεν γοράσοµεν ρτους να ϕάγωσιν ο τοι. το το δ λε- 6 γεν πειράζων α τόν α τ ς γ ρ δει τί µελλεν ποιε ν. πεκρίθη α τ 7 ϕίλιππος διακοσίων δηναρίων ρτοι ο κ ρκο σιν α το ς να καστος α τ ν ραχύ τι λάβ. λέγει α τ ε ς κ τ ν µαθητ ν α το νδρέας 8 δελφ ς σίµωνος πέτρου. στιν παιδάριον ν δε χει πέντε ρτους 9 κριθίνους κα δύο ψάρια λλ τα τα τί στιν ε ς τοσούτους. ε πεν 10 δ ησο ς ποιήσατε το ς νθρώπους ναπεσε ν ν δ χόρτος πολ ς v.38 και τον λογον αυτου ουκ εχετε µενοντα εν υµιν µενοντα οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υµεις ου πιστευετε. v.39 εραυνατε ερευνατε τας γραφας οτι υµεις δοκειτε εν αυταις ωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι µαρτυρουσαι περι εµου. v.42 αλλα αλλ εγνωκα υµας οτι την αγαπην του ϑεου ουκ εχετε εν εαυτοις. v.43 εγω εληλυθα εν τω ονοµατι του πατρος µου και ου λαµβανετε µε εαν αλλος ελθη εν τω ονοµατι τω ιδιω εκεινον ληµψεσθε ληψεσθε. v.45 µη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υµων προς τον πατερα εστιν ο κατηγορων υµων µωυσης µωσης εις ον υµεις ηλπικατε. v.46 ει γαρ επιστευετε µωυσει µωση επιστευετε αν εµοι περι γαρ εµου εκεινος εγραψεν. 6 v.2 και ηκολουθει δε αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρουν εωρων αυτου τα σηµεια α εποιει επι των ασθενουντων. v.3 ανηλθεν δε εις το ορος ο ιησους και εκει εκαθητο µετα των µαθητων αυτου. v.5 επαρας ουν ο ιησους τους οφθαλµους ο ιησους και ϑεασαµενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον ϕιλιππον ποθεν αγορασωµεν αγορασοµεν αρτους ινα ϕαγωσιν ουτοι. v.7 απεκριθη αυτω [ο] ϕιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος αυτων ραχυ [τι] τι λαβη. v.9 εστιν παιδαριον εν ωδε ος ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους. v.10 ειπεν δε ο ιησους ποιησατε τους ανθρωπους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσαν ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθµον ως ωσει πεντακισχιλιοι.

200 ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 6:11 23 ν τ τόπ νέπεσον ο ν ο νδρες τ ν ριθµ ν σε πεντακισχίλιοι. 11 λαβεν δ το ς ρτους ησο ς κα ε χαριστήσας διέδωκεν το ς µαθητα ς ο δέ µαθητα το ς νακειµένοις µοίως κα κ τ ν ψαρίων σον 12 θελον. ς δ νεπλήσθησαν λέγει το ς µαθητα ς α το συναγάγετε 13 τ περισσεύσαντα κλάσµατα να µή τι πόληται. συνήγαγον ο ν κα γέµισαν δώδεκα κοφίνους κλασµάτων κ τ ν πέντε ρτων τ ν κριθίνων 14 περίσσευσεν το ς εβρωκόσιν. ο ο ν νθρωποι δόντες ποίησεν σηµε ον ησο ς λεγον τι ο τός στιν ληθ ς προφήτης ρχό- 15 µενος ε ς τ ν κόσµον. ησο ς ο ν γνο ς τι µέλλουσιν ρχεσθαι κα ρπάζειν α τ ν να ποιήσωσιν α τ ν ασιλέα νεχώρησεν πάλιν ε ς τ 16 ρος α τ ς µόνος. ς δ ψία γένετο κατέβησαν ο µαθητα α το π 17 τ ν ϑάλασσαν. κα µβάντες ε ς τ πλο ον ρχοντο πέραν τ ς ϑαλάσσης ε ς καπερναούµ κα σκοτία δη γεγόνει κα ο κ ληλύθει πρ ς 18 α το ς ησο ς. τε ϑάλασσα νέµου µεγάλου πνέοντος διηγείρετο. 19 ληλακότες ο ν ς σταδίους ε κοσιπέντε τριάκοντα ϑεωρο σιν τ ν ησο ν περιπατο ντα π τ ς ϑαλάσσης κα γγ ς το πλοίου γινόµενον 20 21 κα φοβήθησαν. δ λέγει α το ς γώ ε µι µ ϕοβε σθε. θελον ο ν λαβε ν α τ ν ε ς τ πλο ον κα ε θέως τ πλο ον γένετο π τ ς γ ς 22 ε ς ν π γον. τ παύριον χλος στηκ ς πέραν τ ς ϑαλάσσης δ ν τι πλοιάριον λλο ο κ ν κε ε µ ν κε νο ε ς νέβησαν ο µαθητα α το κα τι ο συνεισ λθεν το ς µαθητα ς α το ησο ς ε ς 23 τ πλοιάριον λλ µόνοι ο µαθητα α το π λθον. λλα δ λθεν πλοιάρια κ τιβεριάδος γγ ς το τόπου που φαγον τ ν ρτον ε χαρι- 24 στήσαντος το κυρίου. τε ο ν ε δεν χλος τι ησο ς ο κ στιν κε v.11 ελαβεν ουν δε τους αρτους ο ιησους και ευχαριστησας διεδωκεν τοις µαθηταις οι δε µαθηται τοις ανακειµενοις οµοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον. v.13 συνηγαγον ουν και εγεµισαν δωδεκα κοφινους κλασµατων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσαν επερισσευσεν τοις εβρωκοσιν. v.14 οι ουν ανθρωποι ιδοντες ο εποιησεν σηµειον ο ιησους ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχοµενος εις τον κοσµον. v.15 ιησους ουν γνους οτι µελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν αυτον ασιλεα ανεχωρησεν παλιν εις το ορος αυτος µονος. v.17 και εµβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της ϑαλασσης εις καφαρναουµ καπερναουµ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουπω ουκ εληλυθει προς αυτους ο ιησους. v.18 η τε ϑαλασσα ανεµου µεγαλου πνεοντος διεγειρετο διηγειρετο. v.19 εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσι πεντε εικοσιπεντε η τριακοντα ϑεωρουσιν τον ιησουν περιπατουντα επι της ϑαλασσης και εγγυς του πλοιου γινοµενον και εφοβηθησαν. v.21 ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο το πλοιον επι της γης εις ην υπηγον. v.22 τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της ϑαλασσης ειδον ιδων οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει µη εν εκεινο εις ο ενεβησαν οι µαθηται αυτου και οτι ου συνεισηλθεν τοις µαθηταις αυτου ο ιησους εις το πλοιον πλοιαριον αλλα µονοι οι µα- ϑηται αυτου απηλθον. v.23 αλλα δε ηλθεν πλοιαρια πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυριου.

6:24 40 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 201 ο δ ο µαθητα α το νέβησαν κα α το ε ς τ πλο α κα λθον ε ς καπερναούµ ητο ντες τ ν ησο ν. κα ε ρόντες α τ ν πέραν τ ς ϑα- 25 λάσσης ε πον α τ αββί πότε δε γέγονας. πεκρίθη α το ς ησο ς 26 κα ε πεν µ ν µ ν λέγω µ ν ητε τέ µε ο χ τι ε δετε σηµε α λλ τι φάγετε κ τ ν ρτων κα χορτάσθητε. ργάζεσθε µ τ ν ρ σιν 27 τ ν πολλυµένην λλ τ ν ρ σιν τ ν µένουσαν ε ς ω ν α ώνιον ν υ ς το νθρώπου µ ν δώσει το τον γ ρ πατ ρ σφράγισεν ϑεός. ε πον ο ν πρ ς α τόν τί ποιο µεν να ργαζώµεθα τ ργα το ϑεο. 28 πεκρίθη ησο ς κα ε πεν α το ς το τό στιν τ ργον το ϑεο να 29 πιστεύσητε ε ς ν πέστειλεν κε νος. ε πον ο ν α τ τί ο ν ποιε ς σ 30 σηµε ον να δωµεν κα πιστεύσωµέν σοι τί ργάζ. ο πατέρες µ ν 31 τ µάννα φαγον ν τ ρήµ καθώς στιν γεγραµµένον ρτον κ το ο ρανο δωκεν α το ς ϕαγε ν. ε πεν ο ν α το ς ησο ς µ ν µ ν 32 λέγω µ ν ο µωσ ς δέδωκεν µ ν τ ν ρτον κ το ο ρανο λλ πατήρ µου δίδωσιν µ ν τ ν ρτον κ το ο ρανο τ ν ληθινόν. γ ρ 33 ρτος το ϑεο στιν καταβαίνων κ το ο ρανο κα ω ν διδο ς τ κόσµ. ε πον ο ν πρ ς α τόν κύριε πάντοτε δ ς µ ν τ ν ρτον το τον. 34 ε πεν δ α το ς ησο ς γώ ε µι ρτος τ ς ω ς ρχόµενος πρός 35 µ ο µ πεινάσ κα πιστεύων ε ς µ ο µ διψήσ πώποτε. λ λ 36 ε πον µ ν τι κα ωράκατέ µε κα ο πιστεύετε. π ν δίδωσίν µοι 37 πατ ρ πρ ς µ ξει κα τ ν ρχόµενον πρ ς µε ο µ κβάλω ξω. τι 38 καταβέβηκα κ το ο ρανο ο χ να ποι τ ϑέληµα τ µ ν λλ τ ϑέληµα το πέµψαντός µε. το το δέ στιν τ ϑέληµα το πέµψαντός 39 µε πατρός να π ν δέδωκέν µοι µ πολέσω ξ α το λλ ναστήσω α τ ν τ σχάτ µέρ. το το δ στιν τ ϑέληµα το πέµψαντος µε 40 να π ς ϑεωρ ν τ ν υ ν κα πιστεύων ε ς α τ ν χ ω ν α ώνιον κα v.24 οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ιησους ουκ εστιν εκει ουδε οι µαθηται αυτου ενεβησαν και αυτοι εις τα πλοιαρια πλοια και ηλθον εις καφαρναουµ καπερναουµ ητουντες τον ιησουν. v.28 ειπον ουν προς αυτον τι ποιωµεν ποιουµεν ινα εργαζωµεθα τα εργα του ϑεου. v.29 απεκριθη [ο] ο ιησους και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του ϑεου ινα πιστευητε πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος. v.32 ειπεν ουν αυτοις ο ιησους αµην αµην λεγω υµιν ου µωυσης µωσης δεδωκεν υµιν τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πατηρ µου διδωσιν υµιν τον αρτον εκ του ου- ανου τον αληθινον. v.35 ειπεν δε αυτοις ο ιησους εγω ειµι ο αρτος της ωης ο ερχοµενος προς εµε µε ου µη πειναση και ο πιστευων εις εµε ου µη διψησει διψηση πωποτε. v.36 αλλ ειπον υµιν οτι και εωρακατε [µε] µε και ου πιστευετε. v.37 παν ο διδωσιν µοι ο πατηρ προς εµε ηξει και τον ερχοµενον προς εµε µε ου µη εκβαλω εξω. v.38 οτι καταβεβηκα απο εκ του ουρανου ουχ ινα ποιω το ϑεληµα το εµον αλλα το ϑεληµα του πεµψαντος µε. v.39 τουτο δε εστιν το ϑεληµα του πεµψαντος µε πατρος ινα παν ο δεδωκεν µοι µη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο [εν] εν τη εσχατη ηµερα. v.40 τουτο γαρ δε εστιν το ϑεληµα του πατρος πεµψαντος µου µε ινα πας ο ϑεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχη ωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω [εν] τη εσχατη ηµερα.

202 ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 6:41 57 41 ναστήσω α τ ν γ τ σχάτ µέρ. γόγγυζον ο ν ο ουδα οι περ 42 α το τι ε πεν γώ ε µι ρτος καταβ ς κ το ο ρανο. κα λεγον ο χ ο τός στιν ησο ς υ ς ωσήφ ο µε ς ο δαµεν τ ν πατέρα κα τ ν µητέρα π ς ο ν λέγει ο τός τι κ το ο ρανο καταβέβηκα. 43 πεκρίθη ο ν ησο ς κα ε πεν α το ς µ γογγύζετε µετ λλήλων. 44 ο δε ς δύναται λθε ν πρός µε ν µ πατ ρ πέµψας µε λκύσ 45 α τόν κα γ ναστήσω α τ ν τ σχάτ µέρ. στιν γεγραµµένον ν το ς προφήταις κα σονται πάντες διδακτο το ϑεο π ς ο ν κού- 46 σας παρ το πατρ ς κα µαθ ν ρχεται πρ ς µε. ο χ τι τ ν πατέρα 47 τις ώρακέν ε µ ν παρ το ϑεο ο τος ώρακεν τ ν πατέρα. µ ν 48 µ ν λέγω µ ν πιστεύων ε ς µ χει ω ν α ώνιον. γώ ε µι ρτος 49 τ ς ω ς. ο πατέρες µ ν φαγον τ µάννα ν τ ρήµ κα πέθανον. 50 ο τός στιν ρτος κ το ο ρανο καταβαίνων να τις ξ α το ϕάγ 51 κα µ ποθάν. γώ ε µι ρτος ν κ το ο ρανο καταβάς άν τις ϕάγ κ τούτου το ρτου ήσεται ε ς τ ν α να κα ρτος δ ν γ δώσω σάρξ µού στιν ν γώ δώσω π ρ τ ς το κόσµου ω ς. 52 µάχοντο ο ν πρ ς λλήλους ο ουδα οι λέγοντες π ς δύναται ο τος 53 µ ν δο ναι τ ν σάρκα ϕαγε ν. ε πεν ο ν α το ς ησο ς µ ν µ ν λέγω µ ν ν µ ϕάγητε τ ν σάρκα το υ ο το νθρώπου κα πίητε 54 α το τ α µα ο κ χετε ω ν ν αυτο ς. τρώγων µου τ ν σάρκα κα πίνων µου τ α µα χει ω ν α ώνιον κα γ ναστήσω α τ ν τ σχάτ 55 µέρ. γ ρ σάρξ µου ληθ ς στιν ρ σις κα τ α µά µου ληθ ς 56 στιν πόσις. τρώγων µου τ ν σάρκα κα πίνων µου τ α µα ν µο 57 µένει κ γ ν α τ. καθ ς πέστειλέν µε ν πατ ρ κ γ δι τ ν 58 πατέρα κα τρώγων µε κ κε νος ήσεται δι µέ. ο τός στιν ρτος v.42 και ελεγον ουχ ουτος εστιν ιησους ο υιος ιωσηφ ου ηµεις οιδαµεν τον πατερα και την µητερα πως νυν ουν λεγει ουτος οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα. v.43 απεκριθη ουν ο ιησους και ειπεν αυτοις µη γογγυζετε µετ αλληλων. v.44 ουδεις δυναται ελθειν προς µε εαν µη ο πατηρ ο πεµψας µε ελκυση αυτον καγω και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ηµερα. v.45 εστιν γεγραµµενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι του ϑεου πας ουν ο ακουων ακουσας παρα του πατρος και µαθων ερχεται προς εµε µε. v.46 ουχ οτι τον πατερα τις εωρακεν τις ει µη ο ων παρα του ϑεου ουτος εωρακεν τον πατερα. v.47 αµην αµην λεγω υµιν ο πιστευων εις εµε εχει ωην αιωνιον. v.49 οι πατερες υµων εφαγον το µαννα εν τη ερηµω το µαννα και απεθανον. v.51 εγω ειµι ο αρτος ο ων ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις ϕαγη εκ τουτου του αρτου ησει ησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ µου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσµου ωης. v.52 εµαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ηµιν δουναι την σαρκα [αυτου] ϕαγειν. v.54 ο τρωγων µου την σαρκα και πινων µου το αιµα εχει ωην αιωνιον καγω και εγω αναστησω αυτον [εν] τη εσχατη ηµερα. v.55 η γαρ σαρξ µου αληθης αληθως εστιν ρωσις και το αιµα µου αληθης αληθως εστιν ποσις. v.57 καθως απεστειλεν µε ο ων πατηρ καγω ω δια τον πατερα και ο τρωγων µε κακεινος ησει ησεται δι εµε.

6:58 7:3 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 203 κ το ο ρανο καταβάς ο καθ ς φαγον ο πατέρες µ ν τ µάννα κα πέθανον τρώγων το τον τ ν ρτον ήσεται ε ς τ ν α να. τα τα 59 ε πεν ν συναγωγ διδάσκων ν καπερναούµ. πολλο ο ν κούσαντες 60 κ τ ν µαθητ ν α το ε πον σκληρός στιν ο τος λόγος τίς δύναται α το κούειν. ε δ ς δ ησο ς ν αυτ τι γογγύζουσιν περ τού- 61 του ο µαθητα α το ε πεν α το ς το το µ ς σκανδαλίζει. ν ο ν 62 ϑεωρ τε τ ν υ ν το νθρώπου ναβαίνοντα που ν τ πρότερον. τ 63 πνε µά στιν τ οποιο ν σ ρξ ο κ φελε ο δέν τ ήµατα γ λαλ µ ν πνε µά στιν κα ωή στιν. λλ ε σ ν ξ µ ν τινες ο ο 64 πιστεύουσιν δει γ ρ ξ ρχ ς ησο ς τίνες ε σ ν ο µ πιστεύοντες κα τίς στιν παραδώσων α τόν. κα λεγεν δι το το ε ρηκα µ ν τι 65 ο δε ς δύναται λθε ν πρός µε ν µ δεδοµένον α τ κ το πατρός µου. κ τούτου πολλο π λθον τ ν µαθητ ν α το ε ς τ πίσω κα 66 ο κέτι µετ α το περιεπάτουν. ε πεν ο ν ησο ς το ς δώδεκα µ κα 67 µε ς ϑέλετε πάγειν. πεκρίθη ο ν α τ σίµων πέτρος κύριε πρ ς 68 τίνα πελευσόµεθα ήµατα ω ς α ωνίου χεις. κα µε ς πεπιστεύ- 69 καµεν κα γνώκαµεν τι σ ε χριστ ς υ ς το ϑεο το ντος. πεκρίθη α το ς ησο ς ο κ γ µ ς το ς δώδεκα ξελεξάµην κα 70 ξ µ ν ε ς διάβολός στιν. λεγεν δ τ ν ούδαν σίµωνος σκαριώτην 71 ο τος γ ρ µελλεν α τόν παραδιδόναι ε ς ν κ τ ν δώδεκα. κα περιεπάτει ησο ς µετ τα τα ν τ γαλιλαί ο γ ρ θελεν ν 7 τ ουδαί περιπατε ν τι ζήτουν α τ ν ο ουδα οι ποκτε ναι. ν δ 2 γγ ς ορτ τ ν ουδαίων σκηνοπηγία. ε πον ο ν πρ ς α τ ν ο 3 δελφο α το µετάβηθι ντε θεν κα παγε ε ς τ ν ουδαίαν να κα ο v.58 ουτος εστιν ο αρτος ο εξ εκ του ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι πατερες υµων το µαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ησει ησεται εις τον αιωνα. v.59 ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καφαρναουµ καπερναουµ. v.60 πολλοι ουν ακουσαντες εκ των µαθητων αυτου ειπαν ειπον σκληρος εστιν ουτος ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν. v.63 το πνευµα εστιν το ωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ηµατα α εγω λελαληκα λαλω υµιν πνευµα εστιν και ωη εστιν. v.65 και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υµιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς µε εαν µη η δεδοµενον αυτω εκ του πατρος µου. v.66 εκ τουτου πολλοι [εκ] απηλθον των µαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι µετ αυτου περιεπατουν. v.68 απεκριθη ουν αυτω σιµων πετρος κυριε προς τινα απελευσοµεθα ηµατα ωης αιωνιου εχεις. v.69 και ηµεις πεπιστευκαµεν και εγνωκαµεν οτι συ ει ο αγιος χριστος ο υιος του ϑεου του ωντος. v.70 απεκριθη αυτοις [ο ο ιησους] ιησους ουκ εγω υµας τους δωδεκα εξελεξαµην και εξ υµων εις διαβολος εστιν. v.71 ελεγεν δε τον ιουδαν σιµωνος ισκαριωτου ισκαριωτην ουτος γαρ εµελλεν ηµελλεν αυτον παραδιδοναι αυτον εις ων εκ των δωδεκα. 7 v.1 και περιεπατει ο ιησους µετα ταυτα περιεπατει ο ιησους εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι. v.3 ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου µεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι µαθηται σου ϑεωρησουσιν σου ϑεωρησωσιν τα εργα σου α ποιεις.

204 ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 7:4 22 4 µαθηταί σου ϑεωρήσωσιν τ ργα σο ποιε ς. ο δε ς γάρ ν κρυπτ τι ποιε κα ητε α τ ς ν παρρησί ε ναι ε τα τα ποιε ς ϕανέρωσον 5 σεαυτ ν τ κόσµ. ο δ γ ρ ο δελφο α το πίστευον ε ς α τόν. 6 λέγει ο ν α το ς ησο ς καιρ ς µ ς ο πω πάρεστιν δ καιρ ς 7 µέτερος πάντοτέ στιν τοιµος. ο δύναται κόσµος µισε ν µ ς µ δ µισε τι γ µαρτυρ περ α το τι τ ργα α το πονηρά στιν. 8 µε ς νάβητε ε ς τ ν ορτήν ταύτην γ ο πω ναβαίνω ε ς τ ν ορτ ν 9 ταύτην τι καιρ ς µ ς ο πω πεπλήρωται. τα τα δ ε π ν α το ς 10 µεινεν ν τ γαλιλαί. ς δ νέβησαν ο δελφο α το τότε κα α τ ς 11 νέβη ε ς τ ν ορτήν ο ϕανερ ς λ λ ς ν κρυπτ. ο ο ν ουδα οι 12 ζήτουν α τ ν ν τ ορτ κα λεγον πο στιν κε νος. κα γογγυσµ ς πολ ς περ α το ν ν το ς χλοις ο µ ν λεγον τι γαθός στιν λλοι 13 δ λεγον ο λλ πλαν τ ν χλον. ο δε ς µέντοι παρρησί λάλει 14 περ α το δι τ ν ϕόβον τ ν ουδαίων. δη δ τ ς ορτ ς µεσούσης 15 νέβη ησο ς ε ς τ ερ ν κα δίδασκεν. κα θαύµαζον ο ουδα οι 16 λέγοντες π ς ο τος γράµµατα ο δεν µ µεµαθηκώς. πεκρίθη α το ς ησο ς κα ε πεν µ διδαχ ο κ στιν µ λλ το πέµψαντός 17 µε. άν τις ϑέλ τ ϑέληµα α το ποιε ν γνώσεται περ τ ς διδαχ ς 18 πότερον κ το ϑεο στιν γ π µαυτο λαλ. φ αυτο λαλ ν τ ν δόξαν τ ν δίαν ητε δ ητ ν τ ν δόξαν το πέµψαντος 19 α τόν ο τος ληθής στιν κα δικία ν α τ ο κ στιν. ο µωσ ς δέδωκεν µ ν τ ν νόµον κα ο δε ς ξ µ ν ποιε τ ν νόµον τί µε ητε τε 20 ποκτε ναι. πεκρίθη χλος κα ε πεν δαιµόνιον χεις τίς σε ητε 21 ποκτε ναι. πεκρίθη ησο ς κα ε πεν α το ς ν ργον ποίησα κα 22 πάντες ϑαυµάζετε. δι το το µωσ ς δέδωκεν µ ν τ ν περιτοµήν ο χ τι κ το µωσέως στ ν λλ κ τ ν πατέρων κα ν σαββάτ περιτέµνετε v.4 ουδεις γαρ τι εν κρυπτω τι ποιει και ητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις ϕανερωσον σεαυτον τω κοσµω. v.8 υµεις αναβητε εις την εορτην ταυτην εγω ουκ ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εµος καιρος ουπω πεπληρωται. v.9 ταυτα δε ειπων αυτος αυτοις εµεινεν εν τη γαλιλαια. v.10 ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε και αυτος ανεβη εις την εορτην ου ϕανερως αλλα αλλ [ως] ως εν κρυπτω. v.12 και γογγυσµος πολυς περι αυτου ην πολυς εν τοις οχλοις οι µεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι [δε] δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον. v.14 ηδη δε της εορτης µεσουσης ανεβη ο ιησους εις το ιερον και εδιδασκεν. v.15 και εθαυµαζον ουν οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραµµατα οιδεν µη µεµαθηκως. v.16 απεκριθη ουν αυτοις [ο] ο ιησους και ειπεν η εµη διδαχη ουκ εστιν εµη αλλα του πεµψαντος µε. v.19 ου µωυσης µωσης δεδωκεν υµιν τον νοµον και ουδεις εξ υµων ποιει τον νοµον τι µε ητειτε αποκτειναι. v.20 απεκριθη ο οχλος και ειπεν δαιµονιον εχεις τις σε ητει αποκτειναι. v.21 απεκριθη ο ιησους και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες ϑαυµαζετε. v.22 δια τουτο µωυσης µωσης δεδωκεν υµιν την περιτοµην ουχ οτι εκ του µωυσεως µωσεως εστιν αλλ εκ των πατερων και εν σαββατω περιτεµνετε ανθρωπον.