Αναλυτικά οι παραστάσεις του 60ου Φεστιβάλ Φιλίππων Ευριπίδη Ίων ~ μια εκδοχή για δύο πρόσωπα ~ «Ίων, μια εκδοχή για δύο πρόσωπα» ονομάζεται η παράσταση που θα παρουσιάσει η Ιόλη Ανδρεάδη σε νέα μετάφραση τον Αύγουστο στο 60 ο Φεστιβάλ Φιλίππων, με τον Κωνσταντίνο Μπιμπή (Βραβείο Δημήτρης Χορν 2017) και την Δήμητρα Χατούπη. Μαζί τους επί σκηνής η μουσικός Αλίκη Μαρκαντωνάτου παίζοντας Αρχαία Ελληνική Λύρα. Κάθως δύει ο ήλιος, ο νεαρός Ίωνας -ο μετέπειτα γενάρχης των Ιώνων, των Αθηναίων- καταφτάνει στο μέσο της σκηνής του Αρχαίου Θεάτρου των Φιλίππων. Είναι εξουθενωμένος και λαχανιασμένος, ενώ η Κρέουσα, η
μητέρα του, παραμονεύει. Σταδιακά, ο ήρωας βρίσκει τα λογικά του και συνειδητοποιεί ότι βρίσκεται μπροστά σε κοινό, αποφασίζοντας να εξιστορίσει τα πάθη του. Ο Ίων του Ευριπίδη γράφτηκε γύρω στα 412 π.χ. και αποτελείται από 1622 στίχους. Ο μύθος θέλει την Κρέουσα, κόρη του Βασιλιά της Αθήνας Ερεχθέα, να μένει έγκυος χωρίς τη θέλησή της από το θεό Απόλλωνα και ύστερα από εννέα μήνες να φέρνει στον κόσμο ένα αγόρι, το οποίο γεννά μόνη και αβοήθητη, κρυφά από την οικογένειά της. Με φόβο προς τον πατέρα της και με σεβασμό προς τη βασιλική της γενιά, αποφασίζει, παρότι πονάει για αυτό, να εγκαταλείψει το παιδί με τα σπάργανά του μέσα στην ίδια τη σπηλιά που συνευρέθηκε με τον Φοίβο, ελπίζοντας στον θάνατο του βρέφους. Η θεά Αθηνά, ωστόσο, σώζει το μικρό μωρό και με απόφαση του ίδιου του Απόλλωνα, ο Ερμής μεταφέρει το νεογέννητο στους Δελφούς, στον ομφαλό της γης, για να το μεγαλώσει η Πυθία μέσα στο μαντείο. Ο μικρός μεγαλώνει τρεφόμενος από τις σπονδές και τα πρόσφορα των πιστών και ως έφηβος ορίζεται φύλακας του Μαντείου. Χρόνια μετά, η μητέρα του η Κρέουσα, θα επισκεφτεί το Μαντείο με τον σύζυγό της τον Ξούθο, με σκοπό να πάρει χρησμό, γιατί ο γάμος της παραμένει άκαρπος. Τη στιγμή που το ζεύγος καταφτάνει, από το ιερό βγαίνει ο Ίωνας. Είναι η τραγωδία αυτή κωμική; Είναι η τραγωδία αυτή μια προπαγάνδα; Μια προσπάθεια του ποιητή να επινοήσει τη θεϊκή προέλευση της ιωνικής φυλής και άρα των Αθηναίων, με σκοπό να δικαιολογηθεί η διεκδίκηση τους για την κυριαρχία του Αιγαίου; Στον Ίωνα αυτά που φαίνονται δεν είναι αυτά που είναι. Το πραγματικό δεν το βλέπεις, σου αποκαλύπτεται. H ορατοποίηση του αόρατου, η εμφάνιση των κρυμμένων, των απόκρυφων στοιχείων μέσα από το κείμενο (νυν οράς α χρη σε οράν, μοτίβο κοινό σε Οιδίποδα και Ίωνα) και τελικά η σύνθεση μιας σκηνικής ιστορίας η οποία φέρνει στο φως αυτά τα οποία υπονοούνται, αποσιωπώνται και αποκρύπτονται, είναι το κεντρικό ζητούμενο αυτής της νέας εκδοχής για δυο πρόσωπα. Μετάφραση - Σκηνοθεσία - Κίνηση: Ιόλη Ανδρεάδη Προσαρμογή: Ιόλη Ανδρεάδη & Άρης Ασπρούλης Σκηνογραφία - Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα Κατασκευές: Περικλής Πραβήτας Βοηθός Σκηνοθέτη: Αθηνά Μιτζάλη Φωτογραφίες: Πάνος Μιχαήλ Παίζουν: Κωνσταντίνος Μπιμπής & Δήμητρα Χατούπη Στην παράσταση συμμετέχει ζωντανά η μουσικός Αλίκη Μαρκαντωνάτου παίζοντας Αρχαία Ελληνική Λύρα. Οιδίπους Δοκιμές
[κάτω απ την προσωπίδα ένα κενό] «Οιδίπους Δοκιμές [κάτω απ την προσωπίδα ένα κενό]» ονομάζεται η παράσταση που θα παρουσιάσει η σκηνοθέτις Σύλβια Λιούλιου με τους συνεργάτες της τον Αύγουστο στο 60 ο Φεστιβάλ Φιλίππων. Κεντρικό πρόσωπο η Μαρία Καλλιμάνη. Μέσα στον αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων, την ώρα της δύσης του ήλιου, ένας περίπατος-περιήγησηδιείσδυση στο τοπίο, στην ποίηση και στο δράμα. Τρεις ηθοποιοί στα ίχνη του Οιδίποδα, του τραγικού ήρωα που βαίνει προς ανάληψη. Δοκιμές επί τόπου στο υλικό των τραγωδιών που αφηγούνται το μύθο του (Οιδίπους Τύραννος - Οιδίπους επί Κολωνώ) αλλά και μια απόπειρα συνάντησης με το Σεφερικό ποιητικό βλέμμα. Δημιουργική Ομάδα: Σύλβια Λιούλιου, Νίκος Φλέσσας, Μαρία Καλλιμάνη, Άγγελος Σκασίλας, Χρυσάνθη Αυλωνίτη. Ιώ
«Ιώ» ονομάζεται η παράσταση που θα παρουσιάσει η αμερικανή σκηνοθέτις Laura Tesman με τους συνεργάτες της τον Αύγουστο στο Αρχαίο Θέατρο των Φιλίππων στο πλαίσιο του 60 ου Φεστιβάλ Φιλίππων. Η ιστορία της Ιούς φτάνει σε εμάς μέσω θραυσμάτων. Η ηρωίδα υπάρχει πάντα σε ένα σύνορο, σε ένα όριο μεταξύ κοριτσίου και γυναίκας. Ανθρώπου και θηρίου. Ταπεινωμένη και φιμωμένη και αενάως κυνηγημένη. Και παρόλα αυτά, αντέχει. Η ιστορία της έχει ειπωθεί και ξαναειπωθεί, αλλά δεν είναι ποτέ δική της. Ποια είναι; Τι την κινεί σε αυτό το μακρύ και επικό ταξίδι της, στο οποίο καταδιώκεται από την ακούραστη αλόγομυγα; Τι μπορούμε να μάθουμε, αν σκάψουμε πιο βαθιά, φέροντας στο φως τις πτυχές της ιστορίας που έχουν χαθεί και ξεχαστεί. Ποια είναι η ιστορία της που δεν έχει ειπωθεί. Η «Ιώ» είναι ένα πρωτότυπο έργο της Laura Tesman που γράφτηκε το 2017 για το 60 ο Φεστιβάλ Φιλίππων και μεταφράστηκε από τη μουσικό Ερατω Α. Κρεμμύδα. Παρουσιάζεται για πρώτη φορά και ερευνά το «διάστημα» μεταξύ της Ιούς που βλέπουμε στον Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου και της Ιούς για την οποία ακούμε στην Ικέτιδες. Ένα δυνατό σύνολο τεσσάρων γυναικών (Μαρία Όλγα Αθηναίου, Τίνα Γιωτοπούλου, Ιφιγένεια Γρίβα και Κλεοπάτρα Μάρκου) που η κάθε μία ερμηνεύει περισσότερους από έναν ρόλους, θα μας περιπλανήσει στο ταξίδι της Ιούς, μια σωματική ανασκαφή στα απομεινάρια του μύθου.
Κείμενο: Laura Tesman Μετάφραση Κειμένου, Σύνθεση & Επιμέλεια Μουσικής και Ηχοτοπίων: Ερατώ Κρεμμύδα Κοστούμια: Teresa Snider-Stein Παίζουν: Μαρία Όλγα Αθηναίου, Τίνα Γιωτοπούλου, Ιφιγένεια Γρίβα, Κλεοπάτρα Μάρκου. Ιφιγένεια εν αυλίδι [πρώτη αποπειρα] Τρεις γυναίκες θα αφηγηθούν και θα αναπαραστήσουν την ιστορία της Ιφιγένειας στην Αυλίδα, με κέντρο τη μεταστροφή και τη θυσία της. Μια πρώτη μελέτη πάνω στη θυσία και το νοήμα της σήμερα. Σκηνοθεσία: Γεωργία Μαυραγανη Διασκευή: ομάδα Χάπι Εντ Παίζουν: Ελίνα Ρίζου, Κατερίνα Καραδήμα κ.α
Φωτισμοι: Τασος Παλαιορούτας Σκηνική εγκατάστση: Άρτεμις Φλέσσα Σοφοκλή Οιδίποδας Τύραννος Δραματική Σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (ΚΘΒΕ) Οι δημιουργοί του 60 ου Φεστιβάλ Φιλίππων Η Ιόλη Ανδρεάδη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία στη RADA και στο King s College London, στο οποίο ολοκλήρωσε το 2014 τη διδακτορική της διατριβή γύρω από το Θέατρο και την Τελετουργία, ως
υπότροφος του Ιδρύματος Ωνάση. Έζησε 7 χρόνια στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη. Είναι απόφοιτος του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν, του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στην Πολιτιστική Πολιτική στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Έχει σκηνοθετήσει περισσότερες από 25 παραγωγές σε Αθήνα, Λονδίνο, Εδιμβούργο, Βερολίνο, Ρώμη και Νέα Υόρκη. Έχει υπάρξει ιδρυτικό μέλος της διεθνούς πλατφόρμας σκηνοθετών «World Wide Lab», η οποία δημιουργήθηκε στο Watermill Center του Bob Wilson το 2011 και της οποίας διετέλεσε Καλλιτεχνική Διευθύντρια το 2013 στη Νέα Υόρκη και το 2015 στη Σύρο. Έκτοτε, η Ιόλη εργάζεται εντατικά στην Ελλάδα. Στη χώρα μας, τα τελευταία δύο χρόνια, έχει παρουσιάσει τις παραστάσεις: «Αρτώ Βαν Γκογκ / avec un pistolet» στο Θέατρο Σημείο, «Οικογένεια Τσέντσι» στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, «Διακόσιες δέκα χιλιάδες οκάδες βαμβακιου μια παράσταση στο Αρχείο» στο Πολιτιστικό Ίδρυμα του Ομίλου Πειραιώς, «Young Lear» στο Φεστιβάλ Αθηνών, «Φονικό στην Εκκλησιά» στο Φεστιβάλ Φιλίππων και «Το βασίλειο στης γης» στο Olvio. Η Σύλβια Λιούλιου γεννήθηκε στην Αθήνα. Αριστούχος απόφοιτος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε θεατρολογία στο Royal Holloway University of London (BA Classics and Drama) και υποκριτική στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή Σύγχρονου Θεάτρου Αθήνας. Πραγματοποίησε τις σπουδές της στη σκηνοθεσία στη Royal Academy of Dramatic Art (RADA: ΜΑ Text and Performance) απ όπου αποφοίτησε με διάκριση το Σεπτέμβριο του 2010. Από το 2003 έχει εργαστεί εξαντλητικά ως βοηθός σκηνοθέτη και ως υπεύθυνη παραγωγής σε σημαντικές παραστάσεις. Έχει αρθρογραφήσει για το θέατρο, επιμελήθηκε θεατρολογικά εκδόσεις και τηλεοπτικές εκπομπές ενώ διδάσκει υποκριτική ως σήμερα.έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις: «Πελεκάνος» του Όγκουστ Στρίντμπεργκ (2010). Μια παράσταση με δύο άνδρες ηθοποιούς που παίχτηκε για δύο σεζόν στο bios και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο των 46 ων Δημητρίων. «Μια Μετέωρη Κυρία» (2011). Performance βασισμένη σε ποίηση της Κικής Δημουλά με τη Ρούλα Πατεράκη. Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Η παράσταση παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του «2 ου Low Budget Festival». «Ο Λάμπρος, Ζακύνθου αρ. 12» (2012). Μια θεατρική ανασκαφή πάνω σε ένα ερειπωμένο ποίημα του Διονυσίου Σολωμού. Φεστιβάλ Αθηνών, Κτίριο Ε της Πειραιώς 260. «Στο Σπίτι Περιμένοντας τη Βροχή» του Ζαν Λυκ Λαγκάρς (2013). Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Η παράσταση παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του φεστιβάλ «Το Low Budget μιλάει Γαλλικά νο2». «Αέρας» του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη (2014). ΠΟΛΗ θέατρο. Με τη Ράνια Οικονομίδου και τη Ρένη Πιττακή. Ο «Αίας» του Σοφοκλή, Μικρή Επίδαυρος, Ελληνικό Φεστιβάλ 2015. «Ευτυχισμένες μέρες», Bios, 2016 2017. Η Γεωργία Μαυραγάνη γεννήθηκε στο Αγρίνιο και από το 2001 ζει στην Αθήνα. Σπούδασε παιδαγωγικά στη Σχολή Επιστημών της Αγωγής του Πανεπιστημίου Πατρών και θέατρο στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και στο προπαρασκευαστικό μεταπτυχιακό τμήμα της σχολής DasArts στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας. Στο διάστημα 2000-2004, συνεργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη με πολλούς σημαντικούς Έλληνες θεατρικούς σκηνοθέτες (Γιάννης Χουβαρδάς, Μιχαήλ Μαρμαρινός, Γιάννης Μόσχος, Βίκυ Γεωργιάδη, Θοδωρής Γκόνης). Από το 2004 έχει σκηνοθετήσει, μεταξύ άλλων, τις παραστάσεις: Οι δούλες του Jean Genet, Tabataba του Bernard-Marie Koltès, Ένα μεγάλο νοσταλγικό τραγούδι (πρωτότυπη περφόρμανς), Παραμύθι για δύο του Philip Ridley, Όταν είδα το 100% τέλειο κορίτσι για μένα του Haruki Murakami, Από δω και πέρα μόνο Χάπι Εντ του Truman Capote, Ρέκβιεμ του Fernando Renjifo, Εύθραυστο (πρωτότυπη περφόρμανς), Η ταράτσα του αυτόχειρα (πρωτότυπη περφόρμανς), Τριγμός (πρωτότυπη περφόρμανς), Το νόημα της Μαρίας Λαϊνά, Από πρώτο χέρι Μια παράσταση για τα καπνά (πρωτότυπη περφόρμανς),όχι αθώος πια (πρωτότυπη περφόρμανς), Το γήρας Ένα χορικό (πρωτότυπη περφόρμανς), Οι αναστατώσεις του οικότροφου Τέρλες του Ρόμπερτ Μούζιλ μεταφρ:αλέξανδρος Ίσαρης( διασκευή μυθιστορήματος ) Γκια του Δημοσθένη Παπαμάρκου κ.α. που έχουν παρουσιαστεί στα θέατρα Αμόρε, Άσκηση, Πορεία,Χώρα, Επι Κολωνώ, Στέγη γραμμάτων και τεχνών, Εμπρός,Φεστιβάλ Αθηνών, -1 Πειραματική σκηνή Εθνικού θεάτρου, Πόρτα,ΚΘΒΕ. Στο 3ο και το 4ο Φεστιβάλ Εφηβικού Θεάτρου (Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών και Grasshopper Youth), έχει συμμετάσχει ως συγγραφέας και σκηνοθέτης με τις παρακάτω παραστάσεις: Η ζωή δεν είναι εύκολο
πράγμα, Έτσι κάνουν όλοι και Όλα όσα ξέρω για τον κόσμο, κ.α Είναι ιδρυτικό μέλος της Κίνησης Μαβίλη και από το 2010 διδάσκει υποκριτική στη δραματική σχολή Δήλος. Από το 2003 εργάζεται παράλληλα ως δασκάλα στη δημόσια πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Το 2005 ίδρυσε τη θεατρική ομάδα Happy End, με στόχο τη δημιουργία παραστάσεων που το θεατρικό τους κείμενο είναι προϊόν έρευνας των συντελεστών της εκάστοτε παράστασης Η Laura Tesman (Νέα Υόρκη) είναι σκηνοθέτις, συγγραφέας και δημιουργός συνεργατικών παραστάσεων. Στη Νέα Υόρκη οι πιο πρόσφατες δουλειές της περιλαμβάνουν: Anna Christie (Lehigh Valley Barge #79), Volupte (Irondale Center), Revolutions (Manhattan Theatre Source), Ti-Jean and His Brothers (Czech National Bohemian Hall), καθώς και τις παραστάσεις θεάτρου της επινόησης (devised theatre): Bound (διασκευή του Προμηθέα Δεσμώτη και του μύθου της Πανδώρας, 4 th Street Theater), The Story of an Hour (Irondale Center) και Nocturnal: Portrait of a New York Night in Nine Movements (New Ohio, Fringe NYC). Διεθνείς, συνεργατικές παραστάσεις περιλαμβάνουν: Kuafu (Teatro Due Roma; Circolo Everest, Milan; Opificio dei Sensi, Verona), Echo (Θέατρο Απόλλων, Σύρος), Mythos: Kuafu and Pinocchio (Guling Street Avant-Garde Theatre, Taipei City), In Transit (435 Art Zone, Taipei City Taiwan). Επιλεγμένες δουλειές στην περιφέρεια περιλαμβάνουν: Playboy of the Western World, Caucasian Chalk Circle, Metamorphoses, The Dispute, Bloody Poetry, Vinegar Tom, Doctor Faustus Lights the Lights, και το δικό της έργο Petticoats & Pistols. Είναι ιδρυτικό μέλος και Καλλιτεχνική Συνδιευθύντρια του Spleen Theater και μέλος του World Wide Lab. Είναι μέλος του Lincoln Center Theater Director s Lab και του Stage Directors and Choreographers. Έχει λάβει τα ακόλουθα βραβεία και χορηγίες: TCG Global Connections IN the LAB Grant, the Leonard and Claire Tow Travel Grant, PSC-CUNY project grants, και έχει διαμείνει και εργαστεί σε residencies στο Watermill Center του Bob Wilson και στο Orchard Project (Hunter, NY). Είναι κάτοχος διδακτορικού τίτλου σπουδών από το University of Colorado (Boulder) και μεταπτυχιακού MA in English and European Renaissance Drama από το University of Warwick (Μεγάλη Βρετανία). Σκηνοθετεί στο Προπτυχιακό στο Θέατρο του Brooklyn College, όπου διδάσκει Σωματοποιημένη Επιτέλεση, Δραματική Λογοτεχνία και Θέατρο της Επινόησης και Συνεργατικό Θέατρο. Η Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος λειτούργησε για πρώτη φορά το 1973. Οι σπουδές στη σχολή διαρκούν τρία χρόνια και η παρακολούθηση είναι υποχρεωτική και παρέχεται δωρεάν. Για να παρακολουθήσει κάποιος το πρόγραμμα σπουδών της Σχολής πρέπει να λάβει μέρος στις προκριματικές εξετάσεις και, να προκριθεί, στις εισαγωγικές εξετάσεις. Ακολουθούν οι εισαγωγικές εξετάσεις. Τα μαθήματα που διδάσκονται στη Σχολή είναι: υποκριτική, αυτοσχεδιασμός, κίνηση, μουσική, ποιητικός λόγος, θεατρικό τραγούδι, χορός, αγωγή λόγου, δραματολογία, ιστορία της ελληνικής και παγκόσμιας δραματουργίας, ιστορία της λογοτεχνίας, ενδυματολογία, σκηνογραφία, μακιγιάζ, ξιφασκία, ελληνικοί παραδοσιακοί χοροί, ιστορία και πρακτική του κινηματογράφου κ.α. Επίσης διοργανώνονται, σε τακτά χρονικά διαστήματα, εξειδικευμένα σεμινάρια. Υπεύθυνος Σπουδών της Δραματικής Σχολής είναι ο κ. Γιάννης Ρήγας.