I. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ A "Ανδρα μοι Ιννεπε, Μούσα, πολύτροπον, δς μάλα πολλά πλάγχθη, ènei Τροίης iepòv πτολίεθρον Ιπερσε - πολλών δ' ανθρώπων ϊδεν αστεα και νόον?γνω, πολλά δ' δ γ' èv πόντψ πάθεν αλγεα δν κατά θυμόν, άρνύμενος ην τε ψυχήν και νόστον έταίρων. 6 αλλ' ούδ' ως έτάρους έρρύσατο, ίέμενός περ αύτών γαρ σφετέρησιν άτασθαλίησιν δλοντο, νήπιοι, o" κατά βοος Ύπερίονος Ήελίοιο ήσθιον αύτάρ ó τοίσιν άφείλετο νόστιμον ήμαρ. τών άμόθεν γε, θεά, θύγατερ Διός, είπέ καί ήμίν. ένθ' άλλοι μέν πάντες, δσοι φύγον αίπύν ολεθρον, οϊκοι έσαν, πόλεμόν τε πεφευγότες ήδέ θάλασσαν τον δ' οίον, νόστου κεχρημένον ήδέ γυναικός, νύμφη πότνι' έρυκε Καλυψώ, δια θεάων, èv σπέεσι γλαφυροίσι, λιλαιομένη πόσιν είναι. αλλ' δτε δή έτος ήλθε περιπλομένων ένιαυτών, τω οί έπεκλώσαντο θεοί οικόνδε νεεσθαι εις Ίθάκην, ούδ' ένθα πεφυγμένος ηεν άέθλων καί μετά οΐσι φίλοισι' θεοί δ' ελεαιρον άπαντες νόσφι ΤΤοσειδάυυνος ó δ' άσπερχές μενεαινεν 20 άντιθειμ Όδυσήϊ πάρος ην γαίαν ίκεσθαι. αλλ' ó μέν Αιθίοπας μετεκίαθε τηλόθ' έόντας, Αιθίοπας, τοί διχθά δεδαίαται, έσχατοι ανδρών, οί μέν δυσομένου Ύπερίονος, οί δ' ανιόντος, 1 πολύκροτον ν. 1. antiquissima 3 íbe δστεα scribunt multi editores ex Bentleii doctrina, et ita semper ubi vox est quae olim afincipiebat νόμον Zen., sic Horat. ep. 12,20, a. p. 142 7 ούτοι 8 νήπιοι οΐ sine comm. Bekker 15 σπέσ(ο)ι plerique codd. 17 οίκον bè et talia doceb. Apollon. Dysc., Herod. 18.19 post interpositionem (oiib'... φίλοισι) cum θεοί b' apodosin incip. Ar. ad Π 46 21 ΐδ^σθαι 23 Αιθίοπες v. 1. ant. 24 ημέν... ηί>' Crates ίο ιβ
2 I. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ A άντιόων ταύρων τε καί άρνειών έκατόμβης.?νθ* δ γε τέρπετο δαιτί παρήμενος" οί δε δή άλλοι Ζηνός évi μεγάροισιν 'Ολυμπίου αθρόοι ήσαν. τοίσι òè μύθων ήρχε πατήρ ανδρών τε θεών τε* μνήσατο γάρ κατά θυμον άμύμονος Αίγίσθοιο, τόν ρ' Άγαμεμνονίδης τηλεκλυτός εκταν' Όρέστηςτου δ γ' έπιμνησθείς Ιπε' άθανάτοισι μετηύδα "ώ πόποι, οίον δή vu θεούς βροτοί αίτιόωνται. è ήμεων γάρ φασι κάκ' εμμεναγ οί òè καί αύτοί σφήσιν άτασθαλίησιν ύπερ μόρον άλγε' εχουσιν, ως καί νυν Αίγισθος ύπερ μόρον Άτρεΐδαο γήμ' άλοχον μνηστήν, τον δ'?κτανε νοστήσαντα, είδώς αίπύν δλεθρον, έπεί πρό οί εϊπομεν ημείς, Έρμείαν πέμψαντες, έΰσκοπον Άργεϊφόντην, μήτ' αυτόν κτείνειν μήτε μνάασθαι άκοιτιν έκ γάρ Όρέσταο τίσις εσσεται Άτρεΐδαο, όππότ' αν ήβήση τε καί ής ίμείρεται αϊης. ώς?φαθ' Ερμείας, αλλ' ού φρενας Αίγίσθοιο πείθ' άγαθά φρονέων - νυν δ' αθρόα πάντ' άπετεισε." τον δ' ήμείβετ' έπειτα θεά γλαυκώπις Άθήνη ' "ώ πάτερ ημέτερε Κρονίδη, ύπατε κρειόντων, «καί λίην κείνος γε έοικότι κείται όλέθρω, ώς άπόλοιτο καί άλλος δτις τοιαΰτά γε ρίίοι. άλλά μοι άμφ' Όδυσήϊ δαΐφρονι δαίεται ήτορ, 26 γ' έτίρπετο. de augmento non constabat, quod ab Ar. certis verborum formis et certis versuum locis abiudicatum est 27 évi μμεγ. et talia soleb. Arph. άθρόοι sol. Ar., Herod. 31 ϊπεα τττερόεντα προσηύδα 34 ύπέρμορον sol. Arph., Ar., alii, ύπέρ μόρον Heliodorus 38 πέμψαντε Zen., Arph., 27 διοίκτορον φ 27 + πΐμψαντες Μαίης έρικυ&ίος άγλαάν υΐόν Massaliotica 40 ϊρχετοι ν. 1. ant. 41 ήβήσει. forma antiquior huius coniunctivi saepius in codd. legitur; num errore scribarum an vera tradìtione incertum Te om pauci, fort, recte 43 άπίτισ(σ)ε Ω 46 comma pos. Bekker, cf. β 183. o 359 ; fortius interpu. (ώς = utinam) Nie., ώς pauci 2S βο 36 40
I. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ A 3 δυσμόρψ, δς δή δηθά φίλων άπο πήματα πάσχει νήσψ έν άμφιρύτη, δθι τ' όμφαλός έστι θαλάσσης, ω νήσος δενδρήεσσα, θεά δ' έν δώματα vaíet, "Ατλαντος θυγάτηρ όλοόφρονος, δς τε θαλάσσης πάσης βένθεα οίδεν, έχει δέ τε κίονας αύτός μακράς, ai γαΐάν τε και ούρανόν άμφίς εχουσι. του θυγάτηρ δύστηνον όδυρόμενον κατερύκει, 65 αϊεί δέ μαλακοίσι και αίμυλίοισι λόγοισι θέλγει, δπως Ιθάκης έπιλήσεται - αύτάρ 'Οδυσσεύς, ίέμενος και καπνόν άποθρψσκοντα νοήσαι ής γαίης, θανέειν ίμείρεται. ούδέ νυ σοί περ έντρέπεται φίλον ήτορ, 'Ολύμπιε ; ου νύ τ' 'Οδυσσεύς 60 Άργείων παρά νηυσί χαρίίετο ίερά ρέσων Τροίη έν εύρείη; τί νύ οί τόσον ώδύσαο, Ζεύ;" τήν δ* άπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς- "τέκνον έμόν, ποιόν σε έπος φύγεν ρκος όδόντων. πώς δν Ιπειτ' Όδυσήος έγώ θείοιο λαθοίμην, 65 δς περί μέν νόον έστί βροτών, περί δ' ίρά θεοίσιν άθανάτοισιν Ιδωκε, τοί ούρανόν εύρυν Ιχουσιν ; άλλα ΤΤοσειδάων γαιήοχος άσκελές aièv Κύκλιυπος κεχόλωται, δν όφθαλμοο άλάιυσεν, άντίθεον ΤΤολύφημον, δου κράτος έστί μέγιστον TO πάσιν Κυκλώπεσσι Θόωσα δέ μιν τέκε νύμφη, Φόρκυνος θυγάτηρ, αλός άτρυγέτοιο μέδοντος, έν σπέεσι γλαφυροίσι Ποσειδάωνι μιγείσα. έκ του δή Όδυσήα ΤΤοσειδάων ένοσίχθων oö τι κατακτείνει, πλάσει δ' άπο πατρίδος α'ίης. 50 punctum in fine vers. pos. alii (Ar.?) 51 δώμασι pleriqtie 52 όλοόφρονος Cleanthes, όλοόφριυν v. 1. ant. 56 b' έν v. 1. ant. 60 sign, interrog. pos. Nauck oüvetc' Ob. 66 irdpi = περισσώς scribendum doc. Ptoiem. Pindario, περί Herod. 70 öo cod. P 1, casu (?) servans formam antiquiorem ϊσκε pauci 71 νύμφη : μήτηρ 73 σπέσ(σ)ι plurimi re
4 I. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ A άλλ' δγεθ' ημείς ο'ίδε περκρραίώμεθα πάντες νόστον, όπως Ιλθησι ΤΤοσειδάων δέ μεθήσει δν χόλον ού μέν γάρ τι όυνήσεται άντία πάντων άθανάτων άέκητι θεών έριδαινέμεν οίος." τον ò' ήμείβετ' επειτα θεά γλαυκώπις Άθήνη - "ώ πάτερ ημέτερε Κρονίόη, ύπατε κρειόντων, εί μεν δή νυν τούτο φίλον μακάρεσσι θεοίσι, νοστήσαι Όδυσήα πολύφρονα δνδε δόμονδε, Έρμείαν μεν έπειτα, διάκτορον Άργεϊφόντην, νήσον ές Ώγυγίην ότρύνομεν, οφρα τάχιστα νύμφη έυπλοκάμψ εϊπη νημερτέα βουλήν, νόστον Όδυσσήος ταλασίφρονος, ως κε νεηται. αυτάρ έγών Ίθάκηνδε έλεύσομαι, οφρα οί υΐόν μάλλον έποτρύνω καί οί μένος έν φρεσί θείω, εις άγορήν καλέσαντα κάρη κομόωντας 'Αχαιούς «ο πάσι μνηστήρεσσιν άπειπέμεν, ο'ί τέ οί αΐεί μήλ' άδινά σφάζουσι καί είλίποδας έλικας βοος. πέμψω δ' ές Σπάρτην τε καί ές ΤΤύλον ήμαθόεντα νόστον πευσόμενον πατρός φίλου, ήν που άκούση, ήδ' ϊνα μιν κλέος έσθλόν έν άνθρώποισιν?χησιν."»s ώς είποΰσ' υπό ποσσίν έδήσατο καλά πέδιλα, αμβροσία χρύσεια, τά μιν φέρον ήμέν έφ' ύγρήν ήδ' έπ' άπείρονα γαίαν άμα πνοιήσ' άνέμοιο. εϊλετο δ' άλκιμον εγχος, άκαχμένον όηέϊ χαλκώ, βριθύ μέγα στιβαρόν, τω δάμνησι στίχας ανδρών ηρώων, τοίσίν τε κοτέσσεται όβριμοπάτρη. 83 δαΐφρονα 85 Ώγυλίην Antimachus δττι τάχιστα $ 22 (β. II a. C.) 87 del. Knight, Blass 88 ίθάκηνδ' σελ. φ, plerique codd., ίθάκην iat\., ίθάκην έπελ.; cf. ρ 52 90 καρηκομ. ν. 1. ant. 93 Κρήτην Zen. 93 a. b (cf. 285 sq.) κειθεν b' ές Κρήτη ν τε παρ' Ίδομενήα ανακτα, 6ς γάρ δεύτατος ήλθεν 'Αχαιών χαλκοχιtüjvujv add. aliquot codd. 95 λάβησιν Rhian., ϊλησιν 97. 98 (cf. e 45 sq., Ω 341 iq. ) damn. Alexandrini, om. Massai. 99 101 damn. Ar., cf. E 746 sq. 101 κοτέσσατο φ βο es ιοο
I. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ A 5 βή δέ κατ' Ούλύμποιο καρήνων άΐηασα, στη δ' Ιθάκης ένί δήμω έπί προθύροισ' Όδυσήος, oùòoo έπ' αύλείου' παλάμη δ' είδομένη Ηείνω, Ταφίων ήγήτορι, Μέντη. χάλκεον εγχος, ευρε δ' δρα μνηστήρας αγήνορας οί μέν έπειτα πεσσοΐσι προπάροιθε θυράαιν θυμόν ϊτερπον, ήμενοι έν ινοΐσι βοών, οος έκτανον αυτοί. κήρυκες δ' αύτοίσι καί ότρηροί θεράποντες ο! μέν áp' οΐνον Ιμισγον ένί κρητήρσι καί υόωρ, no oí δ' αυτε σπόγγοισι πολυτρήτοισι τραπέίας νίίον καί πρότιθεν, τοί δε κρέα πολλά δατευντο. τήν δέ πολύ πρώτος ΐδε Τηλέμαχος θεοειδής ήστο γαρ έν μνηστήρσι φίλον τετιημένος ήτορ, όσσόμενος πατέρ' έσθλόν ένί φρεσίν, εϊ πόθεν έλθών μνηστήρων τών μέν σκέδασιν κατά δώματα θείη, τιμήν δ' αύτός Ιχοι καί κτήμασιν οΐσιν άνάσσοι. τά φρονέων μνηστήρσι μεθήμενος εϊσιδ' Άθήνην, βή δ' ίθύς προθύροιο, νεμεσσήθη δ' ένί θυμω?τνον δηθά θύρησιν έφεστάμεν έγγύθι δέ στάς χειρ'?λε δεηιτερήν καί έδέηατο χάλκεον έγχος, καί μιν φωνήσας έπεα πτερόεντα προσηύδα " "χαίρε, Ηεΐνε, παρ' αμμι φιλήσεαι αύτάρ έπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι δττεό σε χρή." ώς ειπών ήγείθ', ή δ' έσπετο Παλλάς Άθήνη. 125 οί δ' δτε δή β' Κντοσθεν Ισαν δόμου ύψηλοΐο, έγχος μέν (>'? στη σε φέρων προς κίονα μακρήν δουροδόκης έντοσθεν έϋεόου, ενθα περ άλλα έγχε' Όδυσσήος ταλασίφρονος Ίστατο πολλά, αυτήν δ' ές θρόνον είσεν άγων, ύπό λίτα πετάσσας, 109 ΑΓ., Herod., Ω: αο τοίσι Nicias 110 öp' del. Bentley; certe taliâ saepissime posterius illata 112 Ar. : προτίθεντο îbè Herod., Ω 117 κτήμασιν vulg. ant. +: 6ώμασιν Ar. + άνάσσει 124 όττευ Rhian. ios ne ΐ2ο t3o
6 I. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ A καλόν δαιδάλεον υπό bè θρήνυς ποσίν ήεν. παρ δ' αυτός κλισμόν θέτο ποικίλον, έκτοθεν άλλων μνηστήρων, μή Ηεΐνος άνιηθείς όρυμαγδω δείπνψ άηδήσειεν, ΰπερφιάλοισι μετελθών, ήδ' ίνα μιν περί πατρός άποιχομένοιο έροιτο. χέρνιβα δ' άμφίπολος προχόψ έπέχευε φέρουσα καλή χρυσείη, υπέρ άργυρεοιο λέβητος, νίψασθαι - παρά δε Σεστήν έτάνυσσε τράπείαν. σίτον δ' αίδοίη ταμίη παρέθηκε φέρουσα, εϊδατα πόλλ' έπιθείσα, χαριζομένη παρεόντων ι«δαιτρός δέ κρειών πίνακας παρέθηκεν άείρας παντοίων, παρά δέ σφι τίθει χρύσεια κύπελλα, κήρυη δ' αύτοίσιν θάμ' έπωχετο οίνοχοεύων. ές δ' ήλθον μνηστήρες άγήνορες οί μεν έπειτα έσείης έ'σοντο κατά κλισμούς τε θρόνους τε. "5 τοίσι δέ κήρυκες μέν υδωρ έπί χείρας έχευαν, σίτον δέ δμωαί παρενήεον έν κανέοισι, [κούροι δέ κρητήρας έπεστέψαντο ποτοιο.] οί δ' επ' όνείαθ' έτοιμα προκείμενα χείρας ϊαλλον. αύτάρ έπεί πόσιος και έδητύος έ έρον έντο μνηστήρες, τοίσιν μέν évi φρεσίν άλλα μεμήλει, μολπή τ' όρχηστύς τε - τα γάρ τ' αναθήματα δαιτός. κήρυη δ' έν χερσίν κίθαριν περικαλλέα θήκε Φημίω, δς β' ήειδε παρά μνηστήρσιν ανάγκη, ή τοι ó ψορμίζων άνεβάλλετο καλόν άείδειν, ι» αύτάρ Τηλέμαχος προσέφη γλαυκώπιν Άθήνην, ΐ35 ιβο 134 άηδήσβιεν aliquot codd. : άόήσειεν 135 rectius -μίνοι' έρέοιτο 139 sq. (= δ 55 sq.) damn. Ar. 141 an olim κρεάαιν? 146 ίχευον (Ar.?) 147 παρενήνεον Ω ; corr. Bekker 148 a ( γ 340, alibi) νώμησαν ί>' άρα πάσιν παρηοίμενοι δεπάεσσιν add. nonnulli codd. 148 aut om. codd. aliquot aut post 146 vel post 149 colloc. ; una cum 148 a posterius versum illatum esse vid. Schwartz 155 ήτοι Ω ecundum praecepta grammaticorum
I. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ A 7 άγχι σχών κεφαλήν, 'ίνα μή πευθοίαθ' οί άλλοι "Îeîve φίλ', ή καί μοι νεμεσήσεαι οττι κεν εϊπω ; τούτοισιν μεν ταύτα μέλει, κίθαρις καί άοιδή, βεΐ', έπεί άλλότριον βίοτον νήποινον εδουσιν, 160 άνέρος, ού δή που λεύκ' όστέα πύθεται δμβρψ κείμεν' έπ' ηπείρου, ή είν άλί κύμα κυλίνδει. εί κεινόν γ' Ίθάκηνδε ίδοίατο νοστήσαντα, πάντες κ' άρησαίατ' έλαφρότεροι πόδας είναι ή άφνειότεροι χρυσοιό τε -έσθήτός τε. νυν δ' ó μεν ως άπόλωλε κακόν μόρον, ουδέ τις ημιν θαλπωρή, εϊ πέρ τις έπιχθονίων ανθρώπων φήσιν έλεύσεσθαι - του δ' ώλετο νόστιμον ήμαρ. αλλ' αγε μοι τόδε είπέ καί άτρεκέως κατάλεηον ' τίς πόθεν εις άνδρών ; πόθι τοι πόλις ήδέ τοκήες ; όπποίης τ' έπί νηός άφίκεο ; πώς δε σε ναΰται ήγαγον εις Ίθάκην ; τίνες εμμεναι εύχετόωντο ; ου μεν γαρ τί σε πείόν όΐομαι ένθάδ' ίκέσθαι. καί μοι τοΰτ' άγόρευσον έτήτυμον, δφρ' έΰ είδώ, ήε νέον μεθεπεις, ή καί πατρώϊός έσσι Ηεΐνος, έπεί πολλοί ϊσαν άνέρες ήμέτερον δώ άλλοι, έπεί καί κείνος έπίστροφος ήν ανθρώπων." τον δ' αΰτε προσέειπε θεά γλαυκώπις Άθήνη ' "τοιγάρ εγώ τοι ταύτα μάλ' άτρεκέως αγορεύσω. Μέντης Άγχιάλοιο δαΐφρονος εύχομαι είναι υιός, άτάρ Ταφίοισι φιληρέτμοισιν άνάσσω. νυν δ' ώδε Ηύν νηΐ κατήλυθον ήδ' έτάροισι, πλέων έπί οϊνοπα πόντον έπ' άλλοθρόους ανθρώπους, 157 πευθοίατο άλλοι Ar. in δ 70 158 εί plerique κ εϊπαι Bentley, cf. ad α Β 167 έλπιυρή Ί. insignes' antiquorum + 171 173 (== 1188 sqq., π 57 sqq.) damn. ΑΓ., om. 1. quidam antiquorum 171 τ' ΑΓ.: δ' v. 1. ant., Ω 174 είδώ ΑΓ., Herod., Ω: eïbiu Tyrannio, scite 177 καί κείνος Ar. (ut semper soleb.) + : κάκεΐνος 183 ές άλλ. ν. 1. ant. ΐ6Β no ι7β leo
8 I. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ A ές Τεμέσην μετά χαλκόν, άγω δ' αΐθωνα σίδηρον. νηος δέ μοι ήδ' έστηκεν έπ' αγρού νόσφι πόληος, 185 έν λιμένι 'Ρείθρψ, υπό Νηΐω ύλήεντι. Εεΐνοι δ' άλλήλων πατρώϊοι εύχόμεθ' είναι έε αρχής, εϊ πέρ τε γέροντ' ε'ίρηαι έπελθών Λαέρτην ήρωα, τον ούκετι φασί πόλινδε ϊρχεσθ', άλλ' άπάνευθεν έπ' αγροί) πήματα πάσχειν γρηΐ συν άμφιπόλιμ, η οί βρώσιν τε πόσιν τε παρτιθεί, εδτ' áv μιν κάματος κατά γυΐα λάβησιν έρ,πύίοντ' άνά γουνόν άλιμής οίνοπέδοιο. νυν δ' ήλθον ' δή γάρ μιν Ιφαντ' έπιδήμιον είναι, σον πάτερ'' αλλά vu τόν γε θεοί βλάπτουσι κελεύθου. ι»6 où γάρ πω τέθνηκεν έπί χθονί δίος 'Οδυσσεύς, άλλ' Ιτι που 2ωός κατερύκεται εύρέϊ πόντψ, νήσψ έν άμφιρύτη, χαλεποί δέ μιν άνδρες έχουσιν, άγριοι, οϊ που κείνον έρυκανόωσ' άέκοντα. αύτάρ νυν τοι έγώ μαντεύσομαι, ώς évi θυμώ άθάνατοι βάλλουσι καί ώς τελέεσθαι όΐω, ουτε τι μάντις Ιών ουτ' οιωνών σάφα είδώς. ου τοι έτι δηρόν γε φίλης άπό πατρίδος αϊης Ισσεται, ούδ' εΐ πέρ τε σιδήρεα δέσματ'?χησι φράσσεται ώς κε νεηται, έπεί πολυμήχανος έστιν. 205 άλλ' άγε μοι τόδε είπε και άτρεκέως κατάλεηον, εί δή έ αύτοΐο τόσος πάϊς εις Όδυσήος. αίνώς μέν κεφαλήν τε καί όμματα καλά εοικας κείνω, έπεί θαμά τοίον έμισγόμεθ' άλλήλοισι, πρίν γε τον ές Τροίην άναβήμεναι, Ινθα περ άλλοι 184 Τοίμασιν (-σον Meineke, cf. Strab. p. 255) quidam apud Stepli. Byz. 599 185 sq. om. 1. quidam antiquorum, damn. Arph. Ar. rectius f]b' et talia sec. praecepta grammatícorum 186 ύπονηίψ v. 1. ant. (Apio) 188 et re (Ω) et τι Ar. 192 ail παρτίθει pro παρτίθη? (τίθει Arph. in Ν 732) 196 που Ar. (in λ 461) + 204 άλλ' ei περ quidam τε : έ Cobet 208 μέν Arph., Ar. : γάρ Ω ι so 2οο 2ΐο
I. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ A 9 Άργείων oí áptfftoi?βαν κοίλησ' évi νηυσίν έκ του δ' ουτ' Όδυσήα έγών ïbov ουτ' έμέ κείνος." την Ò' αύ Τηλέμαχος πεπνυμένος άντίον ηυδα ' "τοιγάρ έγώ τοι, geîve, μάλ' άτρεκέως άγορεύσω. μήτηρ μεν τέ με φησι του έμμεναι, αυτάρ έγώ γε 215 ούκ οίδ'" ού γάρ πώ τις èòv γόνον αύτός άνέγνω. ώς δή έγώ γ' δφελον μάκαρός νύ τευ?μμεναι υίός άνέρος, δν κτεάτεσσιν έοίσ' έπι γήρας Ιτετμε. νυν δ' δς άποτμότατος γένετο θνητών άνθρώπων, του μ' φασι γενέσθαι, έπεί σύ με τουτ' έρεείνεις," 220 τον δ' αδτε προσέειπε θεά γλαυκώπις Άθήνη ' "ού μέν τοι γενεήν γε θεοί νώνυμνον όπίσσω θήκαν, έπεί σέ γε τοίον έγείνατο ΓΤηνελόπεια. αλλ' ά'γε μοι τόδε είπε καί άτρεκέως κατάλεηον τίς δαίς, τίς δέ δμιλος δδ' Ιπλετο ; τίπτε δέ σε χρεώ ; 225 είλαπίνη ήε γάμος ; έπεί ούκ έρανος τάδε γ' έστίν, ώς τέ μοι υβρίζοντες υπερφιάλως δοκέουσι δαίνυσθαι κατά δώμα. νεμεσσήσαιτό κεν άνήρ αϊσχεα πόλλ' όρόυυν, δς τις πινυτός γε μετέλθοι." τήν δ' αυ Τηλέμαχος πεπνυμένος άντίον ηυδα ' 23ο "Ηείν', έπεί δρ δή ταΰτά μ' άνείρεαι ήδέ μεταλλδς, μέλλεν μέν ποτε οίκος δδ' άφνειός καί άμύμων έμμεναι, δφρ'?τι κείνος άνήρ έπιδήμιος ή εν' νυν δ' έτέρως έβόλοντο θεοί κακά μητιόωντες, οι κείνον μέν αίστον έποίησαν περί πάντων 235 άνθρώπων, έπεί ου κε θανόντι περ ώδ' άκαχοίμην, εί μετά οίσ' έτάροισι δάμη Τρώων évi δήμω, ήέ φίλων έν χερσίν, έπεί πόλεμον τολύπευσε. τώ κέν οί τύμβον μέν έποίησαν ΤΤαναχαιοί, 211 έπΐ 214 καταλέξω 215ίτιυγεΩ 216 ού oib' Bentley, cf. ad 158 222 νώνυμον Ω, corr. Wolf 225 bè : bai Ar. + 234 έβάλοντο quidam, (έ)βούλοντο multi codd. 238 (= i 368. b 490) del. Hennings
IO I. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ A ήδέ κε καί φ παιδί μέγα κλέος ήρατ' όπίσσω. 2<ο νυν δέ μιν άκλειώς "Αρπυιαι άνηρέψαντο * οϊχετ' αϊστος απυστος, έμοί Ò' όδύνας τε γόους τε κάλλιπεν ' ουδέ τι κείνον όδυρόμενος στεναχίίαι οϊον, έπεί νύ μοι άλλα θεοί κακά κήδε' ΙτευΗαν. δσσοι γάρ νήσοισιν επικρατέουσιν άριστοι, 2«Δουλιχίψ τε Σάμη τε καί ύλήεντι Ζακύνθψ, ήδ' δσσοι κραναήν Ίθάκην κάτα κοιρανέουσι, τόσσοι μητέρ' έμήν μνώνται, τρύχουσι δε οικον. ή δ' ουτ' αρνείται στυγερόν γάμον ουτε τελευτήν 250 ποιήσαι δύναται τοί δε φθινύθουσιν Ιδοντες οίκον έμόν ' τάχα δή με διαρραίσουσι καί αυτόν." τον δ' έπαλαστήσασα προσηύδα Παλλάς Άθήνη "ώ πόποι, ή δή πολλόν άποιχομένου Όδυσήος δεύη, δ κε μνηστήρσιν άναιδέσι χείρας έφείη. εί γαρ vûv έλθών δόμου έν πρώτησι θυρησι 255 σταίη, έχων πήληκα καί άσπίδα καί δύο δοορε, τοίος έών οΐόν μιν έγώ τα πρώτ' ένόησα οϊκψ èv ήμετέρψ πίνοντά τε τερπόμενόν τε, έ Έφύρης ανιόντα παρ'ίλου Μερμερίδαο" 250 ώχετο γάρ καί κείσε θοής επί νηός 'Οδυσσεύς φάρμακον άνδροφόνον δισήμενος, οφρα οί εϊη ιούς χρίεσθαι χαλκήρεας αλλ' ó μεν ou oí δώκεν, έπεί ρα θεούς νεμεσίίετο aìèv έόντας, άλλα πατήρ οί δώκεν έμός" φιλέεσκε γάρ αίνώς - τοίος έών μνηστήρσιν όμιλήσειεν 'Οδυσσεύς " 266 πάντες κ' ώκύμοροί τε γενοίατο πικρόγαμοί τε. άλλ' ή τοι μέν ταύτα θεών έν γούνασι κείται, 240 ήρετ' Cobet 241 άνηρείψαντο Ω, corr. Doederlein 246 lau φ Apollodorus + 247 Ptolem. Ascal. : κατακοιρ. Ω, Herod. 251 διαραίσουσι ; ita Ar. in I 78 252 δέ παλ. ν. 1. ant. 254 Arph., plurimi codd. : δεύει v. 1. ant. + 259 "Ipou v. 1. ant. 260 καί κ. Ar. + : κάκ.; cf. ad 177 261 δφρa δαείη Zen., ήν που έφεΰροι
I. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ A II ή Kev νοστήσας άποτείσεται, ήε καί ούκί, οϊσιν évi μεγάροισι* ak òè φράίεσθαι άνωγα, δππως κε μνηστήρας άπώσεαι έκ μεγάροιο. ει ò' αγε vûv Ευνίει καί έμών έμπάσεο μύθων αυριον εις άγορήν καλέσας ήρωας 'Αχαιούς μΰθον πέφραδε πάσι, θεοί δ' έπί μάρτυροι Ιστών. μνηστήρας μεν έπί σφετερα σκίδνασθαι ανυυχθι, μητέρα δ', εϊ οί θυμός έφορμάται γαμέεσθαι, 275 άψ ϊτω ές μέγαρον πατρός μέγα δυναμένοιο * οί òè γάμον τεύεουσι καί άρτυνέουσιν εεδνα πολλά μάλ', δσσα έοικε φίλης έπί παιδός επεσθαι. σοι δ' αύτώ πυκινώς ύποθήσομαι, αϊ κε πίθηαι ' νή' α ρ σας έρέτησιν έείκοσιν, ή τις αρίστη, Ιρχεο πευσόμενος πατρός δήν οίχομενοιο, ήν τίς τοι εϊπησι βροτών, ή οσσαν ακούσης έκ Διός, rj τε μάλιστα φέρει κλέος άνθρώποισι. πρώτα μεν ές Πύλον έλθέ καί εΐρεο Νέστορα bìov, κείθεν òè Σπάρτηνδε παρά Εανθόν Μενέλαον ' 285 δς γάρ δεύτατος ήλθεν 'Αχαιών χαλκοχιτώνων. εΐ μέν κεν πατρός βίοτον καί νόστον ακούσης, ή τ' δν τρυχόμενός περ έτι τλαίης ένιαυτόν ει δέ κε τεθνηώτος ακούσης μηδ' ετ' έόντος, νοστήσας δη έπειτα φίλην ές πατρίδα γαίαν 290 σήμα τέ οί χευαι καί έπί κτέρεα κτερεΐεαι πολλά μάλ', δσσα Ιοικε, καί άνέρι μητέρα δούναι. αύτάρ έπήν δη ταύτα τελευτήσης τε καί ερεης, 268 άποτίσ(σ)εται Ω 273 έπιμαρτυροι (ut Ar.), έπιμάρτυρες (ut Zen.) 275 μήτηρ v. 1. ant. 278 (== β 197) om. Khian. 285 b' ές multi codd. b' ές Κρήτην (bè Κρήτηνδε Buttmann) παρ' Ίδομενήα άνακτα Zen. 287 et 289 άκούσεις nonnulli codd., cf. 41 ; talia raro iam adnotabo 289 Ar. + : τεθνειώτος plurimi 290 et 294 b' ήπειτα Ω, ut soient 291 χεοσαι plurimi, et sic alibi 292 (cf. β 223) del. Hermann 293 ϊρηαι,?pb«v c. spiritu doc. grammat. ant. a7o aso
12 I. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ A φράσεσθαι δή επειτα κατά φρένα καί κατά θυμόν, δππως κε μνηστήρας évi μεγάροισι τεοΐσι 295 κτείνης ήέ δόλω ή άμφαδόν ούδέ τί σε χρή νηπιάας όχέειν, έπεί ούκέτι τηλίκος έσσί. ή ούκ άΐεις οίον κλέος txxaße δίος Όρέστης πάντας έπ' άνθρώπους, έπεί εκτανε πατροφονήα, Αΐγισθον δολόμητιν, δ ο! πατέρα κλυτόν?κτα ; καί σύ, φίλος, μάλα γάρ σ' όρόαι καλόν τε μέγαν τε, αλκιμος Ιβα', 'ίνα τίς σε καί όψιγόναιν έο εϊπη. αύτάρ έγών έπί νήα θοήν κατελεύσομαι ήδη ήδ' έτάρους, ο'ί πού με μάλ' άσχαλόωσι μένοντες" σοι δ' αύτω μελετώ, καί έμών έμπάίεο μύθων." 806 τήν δ' au Τηλέμαχος πεπνυμένος άντίον ηΰδα ' Έείν', ή τοι μεν ταύτα φίλα φρονέων άγορεύεις, ώς τε πατήρ ώ παιδί, καί ου ποτε λήσομαι αύτών. άλλ' άγε νυν έπίμεινον, έπειγόμενός περ όδοΐο, δφρα λοεσσάμενός τε τεταρπόμενός τε φίλον κήρ δώρον?χων επί νήα κίης, χαίρων ένί θυμψ, τιμήεν, μάλα καλόν, δ τοι κειμήλιον ε στα ι ϋ έμεο, οία φίλοι Seîvoi Σείνοισι διδοοσι." τον δ' ήμείβετ' έπειτα θεά γλαυκώπις Άθήνη ' "μή μ' ετι νυν κατέρυκε, λιλαιόμενόν περ όδοΐο δώρον δ' δττι κέ μοι δούναι φίλον ήτορ άνώγη, αύτις άνερχομενω δόμεναι οΐκόνδε φέρεσθαι, καί μάλα καλόν έλών ' σοι δ' α ιον έσται αμοιβής." ή μεν άρ' ώς είποοσ' απέβη γλαυκώπις Άθήνη, δρνις δ' ώς άνόπαια διέπτατο ' τω δ' ένί θυμω 320 θήκε μένος καί θάρσος, ύπέμνησέν τέ έ πατρός 297 rectius νηπιΐας νηπίας (Wackernaerel) 298 η om. cod. Τ 300 ö Ar. : δς Ω 302 ίσσο, cum plena scriptione 314 τόν b' αδτε προσέειπε, τόν b' άπαμειβομένη προσέφη γλ. 315 μηκέτι 316 άνώγει, cf. ad 287 318 ίσσετ', ίστω 320 Αγ., plerique codd. : άνοπαΐα Herod., άν' δπαια, πανόπαια ν. 1. ant. 3οο βίο sis
I. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ A 13 μάλλον?τ' ή τό πάροιθεν. ó òè φρεσίν ήσι νοήσας θάμβησεν κατά θυμόν ' όΐσατο γάρ θεόν είναι, αύτίκα δέ μνηστήρας έπψχετο ίσόθεος φως. τοίσι δ' αοιδός αειδε περικλυτός, οί δέ σιωπή 325 εΐατ' άκούοντες ό δ' 'Αχαιών νόστον αειδε λυγρόν, δν έκ Τροίης έπετείλατο Παλλάς Άθήνη. τού δ' ύπερωϊόθεν φρεσί σύνθετο θέσπιν άοιδήν κούρη Ίκαρίοιο, περίφρων ΤΤηνελόπεια ' κλίμακα δ' όψηλήν κατεβήσετο οίο δόμοιο, ούκ οϊη, άμα τή γε και άμφίπολοι δύ' έποντο. ή δ' δτε δή μνηστήρας άφίκετο δια γυναικών, στη βα παρά σταθμόν τέγεος πύκα ποιητοΐο, αντα παρειάων σχομένη λιπαρά κρήδεμνα ' άμφίπολος δ' άρα οί κεδνή έκάτερθε παρέστη. δακρύσασα δ' ϋπειτα προσηύδα θείον άοιδόν ' "Φήμιε, πολλά γαρ άλλα βροτών θελκτήρια οίδας εργ' ανδρών τε θεών τε, τά τε κλείουσιν αοιδοί τών é'v γε σφιν (ϊειδε παρήμενος, οί òè σιωπή οϊνον πινόντων ταύτης δ' άποπαύε' άοιδής λυγρής, ή τέ μοι αίέν évi στηθεσσι φίλον κήρ τείρει, έπεί με μάλιστα καθίκετο πένθος άλαστον. τοίην γαρ κεφαλήν ποθέω μεμνημένη αίεί ανδρός, τοΰ κλέος εύρυ καθ' Ελλάδα καί μέσον "Αργός." την δ' au Τηλέμαχος πεπνυμένος άντίον ηυδα " 345 "μήτερ έμή, τί τ' άρα φθονέεις έρίηρον άοιδόν τέρπειν δππη οί νόος δρνυται ; ου νυ τ' άοιδοί αίτιοι, άλλά ποθι Ζεύς αίτιος, δς τε δίδωσιν άνδράσιν άλφηστήσιν δπως έθέλησιν έκάστω. τούτψ δ' ού νέμεσις Δαναών κακόν οίτον άείδειν " 323 όΐσσατο pauci, fort, recte 326 rectius ήατ' 330 κατεβήσατο plurimi 336 bîov 337 fjbeiç Zen., άείδεις Schwartz 341 aìeì plerique 344 damn. Ar. 33ο J35 ΜΟ sso
14 I. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ A τήν γάρ άοιδήν μάλλον έπικλειουσ' άνθρωποι, fj τις άϊόντεσσι νεωτάτη άμφιπέληται. σοι δ' έπιτολμάτω κραδίη και θυμός άκοΰειν ' ού γαρ 'Οδυσσεύς οίος απώλεσε νόστιμον ήμαρ έν Τροίη, πολλοί δέ καί άλλοι φώτες δλοντο. 355 αλλ' είς οίκον ίοοσα τα σ' αυτής Ιργα κόμιζε, ίστόν τ' ήλακάτην τε, καί άμφιπόλοισι κέλευε Ιργον έποίχεσθαι μΰθος δ' άνδρεσσι μελήσει πάσι, μάλιστα δ' έμοί του γαρ κράτος Ιατ' ένί οϊκψ." η μεν θαμβήσασα πάλιν οΐκόνδε βεβήκει παιδός γαρ μοθον πεπνυμένον Ινθετο θυμώ. ές δ' υπερω' άναβάσα συν άμφιπόλοισι γυναισί κλαΐεν έπειτ' Όδυσήα, φίλον πόσιν, δφρα οΐ υπνον ήδύν έπί βλεφάροισι βάλε γλαυκώπις Άθήνη. μνηστήρες δ' όμάδησαν άνά μέγαρα σκιόεντα 365 πάντες δ' ήρήσαντο παραί λεχέεσσι κλιθήναι. τοίσι δέ Τηλέμαχος πεπνυμένος ήρχετο μύθων ' "μητρός έμής μνηστήρες, ύπέρβιογ υβριν Ιχοντες, νυν μέν δαινύμενοι τερπώμεθα, μηδέ βοητύς έστω, έπεί τό γε καλόν άκουέμεν έστίν άοιδοο τοιουδ' οίος δδ' έστί, θεοίσ' έναλίγκιος αύδήν. ήώθεν δ' άγορήνδε καθεσώμεσθα κιόντες πάντες, ίίν' υμιν μυθον άπηλεγέως άποείπω, έίιέναι μεγάρων αλλας δ' άλεγύνετε δαίτας, ύμά κτήματ' Οδόντες, αμειβόμενοι κατά οίκους. 375 εί δ' υμιν δοκέει τόδε λωΐτερον καί οίμεινον Ιμμεναι, ανδρός ένός βίοτον νηποινον όλέσθαι, 351 έπιφρονίουσ' Plato r. p. 424 Β 352 άϊόντεσσι Longin, Proleg. in Hephaest. : άειδόντεσσι Plato, άειόντεσσι Schulze, άκουόντεσσι Ω 353 άίειν cod. Υ 356 359 (= φ 350. Ζ 490 sqq.) om. Ί. meliores' antiquorum, damn. Ar. 356 άλλά σύ γ' είσελθοοσα et 360 θιίλαμον bè βεβ. ν. 1. ant. 370 τό γε Ar. + : τόδε pauci 371 θεώ cod. W aùbf Strab. 648 ex lapide 373 άνηλεγάυς doceb. Herod. 377 όλίσσαι, cf. β 142 seo
I. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ A 15 κείρετ' ' έγώ δέ θεούς έπιβώσομαι aièv έόντας, αϊ κέ ποθι Ζευς δψσι παλίντιτα Ιργα γενέσθαι νήποινοί κεν έπειτα δόμων Ιντοσθεν δλοισθε." seo ιϊις?φαθ\ οί δ' άρα πάντες òòàh έν χείλεσι φύντες Τηλέμαχον θαύμαίον, δ θαρσαλέως αγόρευε. τον δ' αύτ' Άντίνοος προσέφη, Εύπείθεος υίέ-ς 'ΤηΧέμαχ', ή μόλα δή σε διδάσκουσιν θεοί αύτοί ύψαγόρην τ' Ιμεναι καί θαρσαλέως άγορεύειν. 385 μή σέ γ' èv άμφιάλψ Ιθάκη βασιλήα Κρονίων ποιήσειεν, δ τοι γενεί) πατρώϊόν έστιν." τον δ' αυ Τηλέμαχος πεπνυμένος άντίον ηυδα " " Άντίνο', εϊ πέρ μοι καί άγάσσεαι δττι κεν ε'ίπω, καί κεν τοΰτ' έθέλοιμι Διός γε δίδοντος άρέσθαι. ego ή φής τοοτο κάκιστον èv άνθρώποισι τετυχθαι; où μέν γάρ τι κακόν βασιλευέμεν αΐψά τέ οί δώ άφνειόν πέλεται καί τιμηέστερος αύτός. άλλ' ή τοι βασιλήες 'Αχαιών είσί και άλλοι πολλοί έν άμφιάλψ Ιθάκη, νέοι ήδέ παλαιοί, 895 τών κέν τις τόδ'?χησιν, έπεί θάνε δίος 'Οδυσσεύς αύτάρ εγών οΐκοιο ava? εσομ' ήμετέροιο καί δμώων, ους μοι ληΐσσατο δίος 'Οδυσσεύς." τον δ' αυτ' Εύρύμαχος, ΤΤολύβου πάϊς, άντίον ηυδα ' "Τηλέμαχ', ή τοι ταύτα θεών èv γούνασι κείται, «ο δς τις έν άμφιάλψ 'Ιθάκη βασιλεύσει 'Αχαιών " κτήματα δ' αύτός Ιχοις καί δώμασι σοίσιν άνάσσοις. μή γάρ δ γ' έλθοι άνήρ, δς τίς σ' άέκοντα βίηφι κτήματ' άπορραίσει', 'Ιθάκης έτι ναιεταούσης. 379 αϊκ Ί. meliores' ant. + : eï κε v. 1. ant. irore 389 εί (καί μοι) νεμεσήσεαι ν. 1. ant. 397 γώ pauci, quod hic et alibi rectius 402 οίσιν plerique ; nescimus an vere (Brugmann, Probi, hom. Textkr. 73) 404 sic Bentley: άπορραίσει Ω, άπουρήσει' (Schulze) Schwartz 'Ιθάκης γ' ναιεταώσης Ω; -οιίκτ- Ar. in Ζ 415
16 I. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ A άλλ' έθέλω σε, φέριστε, περί Εείνοιο έρέσθαι, <05 όππόθεν οδτος άνήρ ποίης δ' íl εύχεται είναι γαίης ; που δε νύ οί γενεή καί πατρίς άρουρα ; ήέ τιν' άγγελίην πατρός φέρει έρχομένοιο, ή éòv αύτοο χρείος έελδόμενος τόδ' ίκάνει; οίον άναΐξας αφαρ ο'ιχεται, ούδ' ύπέμεινε «ο γνώμεναι ' ού μέν γαρ τι κακψ εις ώπα έωκει." τον δ' au Τηλέμαχος πεπνυμένος άντίον ηυδα "Εύρύμαχ', ή τοι νόστος άπώλετο πατρός έμοΐο ουτ' OUV άγγελίη έτι πείθομαι, εϊ πόθεν έλθοι, ουτε θεοπροπίης έμπάσομαι, ην τινα μήτηρ «5 ές μέγαρον καλέσασα θεοπρόπον έηερέηται. ίεΐνος δ' ούτος έμός πατρώϊος έκ Τάφου εστί, Μέντης δ' Άγχιάλοιο δαΐφρονος εύχεται είναι υιός, άτάρ Ταφίοισι φιληρέτμοισιν άνάσσει." ώς φάτο Τηλέμαχος, φρεσί δ' άθανάτην θεόν εγνυυ. «ο οί δ' εις όρχηστύν τε καί ίμερόεσσαν άοιδήν τρεψάμενοι τέρποντο, μένον δ' έπί έσπερον έλθει ν. τοίσι δέ τερπομένοισι μέλας έπί έσπερος ήλθε ' δή τότε κακκείοντες eßav οΐκόνδε έκαστος. Τηλέμαχος δ', δθι οί θάλαμος περικαλλέος αύλής «5 υψηλός δέδμητο, περισκέπτψ évi χώρψ, ένθ' έβη εις εύνήν πολλά φρεσί μερμηρίίων. τω δ' αρ' αμ' αίθομένας δαΐδας φέρε κεδνά ίδυΐα Εύρύκλει', Ώπος θυγάτηρ ΤΤεισηνορίδαο, την ποτε Λαέρτης πρίατο κτεάτεσσιν έοίσι, 430 405 cf. ad 135 ερεσθαι sic invenit traditum Herod., Ω 408 οίχομίνοιο quidam 409 rectius χρήος 411 rectius fort, έοίκειβ.έεοίκει 413 μοίο (Ar.) Ω: έμείο 'quidam' = Zen. 414 άγγελίης plerique πιπείθομαι 415 ήν τινα 424 δή τότε κοιμήσαντο καί öirvou δώρον ΐλοντο coni. (?) Arph., leg. etiam alii libri ant., δή τότε κακκείοντες... <?νθα bè> κοιμήσαντο... Argolica 428 τω δ' άμα pauci, quod melius vid. κέδν' είδυΐα Ω, corr. Bentley, et ita Ar. scribere sol., ut vid. 429 Εύρυκλέει' Nauck
I. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ A 17 πρυυθήβην IT' έοοσαν, έεικοσάβοια b' εδωκεν, ίσα bé μιν κεδνη αλόχαι τίεν έν μεγάροισιν, εύνί) b' ου ποτ' Ιμικτο, χόλον b' άλέεινε γυναικός η οί αμ' αίθομένας batbaç φέρε καί έ μάλιστα 135 bμψátuv φιλέεσκε καί έτρεφε τυτθόν έόντα. ώ'ίίεν bè θύρας θαλάμου πύκα ποιητοΐο, έϊετο b' έν λέκτρψ, μαλακόν b' εκδυνε χιτώνα" καί τον μέν Υραίης πυκιμηδέος έμβαλε χερσίν. ή μέν τον πτύηασα καί άσκήσασα χιτώνα, πασσάλψ άγκρεμάσασα παρά τρητοίσι λέχεσσι, «ο βή ρ' ϊμεν έκ θαλάμοιο, θυρην b' έπέρυσσε κορώνη άργυρέη, έπί bé κληϊδ' έτάνυσσεν ίμάντι. ενθ' δ γε παννύχιος, κεκαλυμμένος οίος άώτψ, βούλευε φρεσίν ησιν óbóv, την πέφραδ' Άθήνη. 431 rectius fort, ϊκοσάβ. 436 rectius fort. lïieieev (Fick) 438 γρηός Homert Odyseea