Αλέξανδρου Παπαδιαµάντη: «Το µοιρολόγι της φώκιας» (Κ.Ν.Λ. Β Λυκείου, σσ. 181-183)



Σχετικά έγγραφα
Βιτσέντζου Κορνάρου: Ερωτόκριτος β. [Ήρθεν η ώρα κι ο καιρός] (στίχοι ) (Κ.Ν.Λ. Α Λυκείου, σσ )

Γιάννης Ρίτσος: Ανυπόταχτη Πολιτεία (Κ.Ν.Λ. Γ Λυκείου, σσ )

Ουίλλιαµ Σαίξπηρ: «Σονέτο XVIII» (Ν.Ε.Λ. Β Λυκείου, Α5, σσ )

Οδυσσέας Ελύτης: Η Μαρίνα των βράχων (Κ.Ν.Λ. Γ Λυκείου, σσ )

Κ. Μάνσφηλντ: «Το µάθηµα µουσικής» (Ν.Ε.Λ. Β Λυκείου, Β14, σσ )

Τζ. Τζόυς, «Έβελιν» (Ν.Ε.Λ. Β Λυκείου, Β11, σ. 248)

ηµοτικό τραγούδι: [Της έσπως] (25 εκεµβρίου 1803) (Κ.Ν.Λ. Α Λυκείου, σσ )

Παραλογή: Του Νεκρού Αδελφού (Κ.Ν.Λ. Α Λυκείου, σσ )

Οδυσσέας Ελύτης: Ο Ύπνος των Γενναίων (Κ.Ν.Λ. Γ Λυκείου, σσ )

1. ΚΕΙΜΕΝΟ Ανδρέας Κάλβος: Τα Ηφαίστεια (Κ.Ν.Λ. Γ Λυκείου, σσ )

Κωνσταντίνος Θεοτόκης: Η Τιµή και το Χρήµα (Κ.Ν.Λ. Γ Λυκείου, σσ )

Μίλτου Σαχτούρη: «Η Αποκριά» (Κ.Ν.Λ. Β Λυκείου, σσ )

(Κ.Ν.Λ. Β Λυκείου, σσ )

Νικηφόρου Βρεττάκου: «ύο µητέρες νοµίζουν πως είναι µόνες στον κόσµο» (Κ.Ν.Λ. Α Λυκείου, σ )

Τέλλου Άγρα: «Αµάξι στη βροχή» (Κ.Ν.Λ. Β Λυκείου, σ. 270)

Κωνσταντίνος Καβάφης: Η Σατραπεία (Κ.Ν.Λ. Γ Λυκείου, σσ )

[Ήλιε µου και τρισήλιε µου] (Κ.Ν.Λ. Α Λυκείου, σ. 101)

Σαρλ Μπωντλαίρ: «Άλµπατρος» (Ν.Ε.Λ., Β Λυκείου, A20, σσ )

Φρανσουά Βιγιόν: «Μπαλάντα των κυριών του παλαιού καιρού» (Ν.Ε.Λ. Β Λυκείου, Α3, σσ )

Aλέξανδρος Παπαδιαµάντης: Η Φόνισσα (Κ.Ν.Λ., σσ )

Κλέφτικο τραγούδι: [Της νύχτας οι αρµατολοί] (Κ.Ν.Λ. Α Λυκείου, σσ )

Αλ. Παπαδιαµάντη: «Πατέρα στο σπίτι» (Κ.Ν.Λ. Β Λυκείου, σ.σ )

Μακρυγιάννης: Αποµνηµονεύµατα (Κ.Ν.Λ. Α Λυκείου σσ )

Κ. Θεοτόκη: «Ο Κατάδικος» (Κ.Ν.Λ. Β Λυκείου, σσ )

ΤΟ Μ Ο Ι Ρ Ο Λ Ο Γ Ι ΤΗΣ Φ Ω Κ Ι Α Σ

Αντώνης Σαµαράκης: «Το ποτάµι» (Κ.Ν.Λ. Β Λυκείου, σσ )

Μπγιέρνστερ Μπγιέρνσον, «Ο πατέρας» (Ν.Ε.Λ. Β Λυκείου, Β4, σσ )

Εµµ. Ροΐδη: «Μονόλογος ευαισθήτου» (Κ.Ν.Λ., Β Λυκείου, σσ )

Γιάννη Ρίτσου: Ρωµιοσύνη (Κ.Ν.Λ. Α Λυκείου, σσ )

Κ. Γ. Καρυωτάκη: «Μπαλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνων» (Κ.Ν.Λ. Β Λυκείου, σσ )

Κωστή Παλαµά: «Ο ωδεκάλογος του Γύφτου» (Απόσπασµα από τον Προφητικό) (Κ.Ν.Λ. Β Λυκείου, σσ )

ιονύσιος Σολωµός: Ο Πόρφυρας (Κ.Ν.Λ. Γ Λυκείου, σσ )

Κ. Π. Καβάφη: «Νέοι της Σιδώνος 400 µ.χ.» (Κ.Ν.Λ. Β Λυκείου, σσ )

Ζµπίγκνιεφ Χέρµπερτ: «Οµιλεί ο αµαστής (ή Προκρούστης)» (Ν.Ε.Λ. Β Λυκείου, Α49, σσ. 178, 179)

1. ΚΕΙΜΕΝΟ Γεώργιος Βιζυηνός: Μοσκώβ-Σελήµ (Κ.Ν.Λ., σσ )

Ανδρέα Κάλβου: «Εις Αγαρηνούς» (Κ.Ν.Λ. Β Λυκείου, σσ )

Γεώργιος Βιζυηνός: «Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού µου» (Κ.Ν.Λ. Β Λυκείου, σ. 161)

Γ. Σεφέρης: Η Τέχνη και η εποχή (Κ.Ν.Λ. Γ Λυκείου, σσ )

Ακριτικό τραγούδι: Ο γιος της χήρας (Κ.Ν.Λ. Α Λυκείου, σσ )

Στρατής Τσίρκας: Αριάγνη (Κ.Ν.Λ. Γ Λυκείου, σσ )

Γιώργος Ιωάννου: « » (Κ.Ν.Λ. Β Λυκείου, σσ )

Ν ε ο ε λ λ η ν ι κ ή ς Λ ο γ ο τ ε χ ν ί α ς. Θεματική ενότητα: «Οικουμενικές αξίες και Λογοτεχνία» ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΗΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Στρατή Τσίρκα: Μνήµη (Κ.Ν.Λ. Α Λυκείου, σσ )

Νίκος Εγγονόπουλος: Μπολιβάρ (Κ.Ν.Λ. Γ Λυκείου, σσ )

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟ ΒΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Γιώργος Σεφέρης: Τελευταίος Σταθµός (Κ.Ν.Λ. Γ Λυκείου, σσ )

Μανόλης Αναγνωστάκης: Θεσσαλονίκη, Μέρες του 1969 µ.χ. (Κ.Ν.Λ. Γ Λυκείου, σσ )

Κοσµά Πολίτη: Στου Χατζηφράγκου «Η οµορφιά του κόσµου» (απόσπασµα) (Κ.Ν.Λ. Α Λυκείου, σσ )

Παπαδιαµάντη ο νεαρός βοσκός είναι το πρόσωπο που πρωταγωνιστεί στη σχέση του ανθρώπου µε τα ζώα και ο ίδιος είναι φτωχός, καθώς το κοπάδι ανήκει στο

Γ. Φραντζή: Χρονικό (Κ.Ν.Λ. Α Λυκείου, σσ )

Τάκης Σινόπουλος: Φίλιππος (Κ.Ν.Λ. Γ Λυκείου, σσ )

Α' ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 1 η σκηνή: στίχοι

Κάρελ Τσάπεκ: «Ο κλεµµένος φάκελος 139/ΥΙΙ του II Γραφείου» (Ν.Ε.Λ. Β Λυκείου, Β16, σσ )

4Ο ΓΕΛ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΜΗΜΑ 3Ο

Μ. Καραγάτση: Τα χταποδάκια (Κ.Ν.Λ. Α Λυκείου, σσ )

NEA ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΚΑΙ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΟΔΗΓΙΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

Δέησις ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Α ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΟΙ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΤΟ ΠΟΙΗΜΑ Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗΣ

Αγγ. Σικελιανού: «Ιερά Οδός» (Κ.Ν.Λ. Β Λυκείου, σσ )

Τρόπος αξιολόγησης των μαθητών/-τριών στις ενδοσχολικές εξετάσεις: προαγωγικές, απολυτήριες και ανακεφαλαιωτικές

M. Καραγάτσης: Γιούγκερµαν (Κ.Ν.Λ. Γ Λυκείου, σσ )

Β. Τατάκης: Η φωνή των πατέρων (Κ.Ν.Λ. Α Λυκείου, σσ )

Κείμενο Γλώσσα και λογοτεχνική δημιουργία (10394)

Φρήντριχ Σίλλερ, «Το δαχτυλίδι του Πολυκράτη» (Ν.Ε.Λ. Β Λυκείου, Α10, σσ )

Ηλία Μηνιάτη: Περί φθόνου (Κ.Ν.Λ. Α Λυκείου, σσ )

Η ΤΑΞΗ ΩΣ «ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ» «ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ»

Στον πνευματικό τομέα: Αγώνας για την επικράτηση της δημοτικής Ανάπτυξη λαογραφίας: μελέτη λαϊκού πολιτισμού (ήθη, έθιμα, παραδόσεις)

«Ζάβαλη Μάικω» (Κ.Ν.Λ. Α Λυκείου, σσ )

Στράτη Μυριβήλη: Η Ζωή εν Τάφω (αποσπάσµατα) «Η µυστική παπαρούνα» (Κ.Ν.Λ. Α Λυκείου, σσ )

15/9/ ποίηση & πεζογραφία στρέφονται προς νέες κατευθύνσεις Νέα εκφραστικά μέσα

Κωνσταντίνος Καβάφης: Ο αρείος (Νεοελληνική Λογοτεχνία Κατευθύνσεων, σσ )

Τζωρτζ Γκόρντον Μπάυρον, «Τα νησιά της Ελλάδας» (Ν.Ε.Λ. Β Λυκείου, Α14, σσ )

Φροντιστήρια "ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ" 1. Οδηγίες για την αξιολόγηση των φιλολογικών μαθημάτων στο Γυμνάσιο

Γιάννης Σκαρίµπας: Χορός συρτός (Νεοελληνική Λογοτεχνία Κατευθύνσεων, σσ )

Άγγελος Σικελιανός: Πνευµατικό Εµβατήριο (Κ.Ν.Λ. Γ Λυκείου, σσ )

1. ΚΕΙΜΕΝΟ: Λέων Τολστόι: «Ο Αλιόσα το τσουκάλι» (Ν.Ε.Λ. Β Λυκείου, Β3, σσ )

Κ. Π. Καβάφη: «Ιθάκη» (Κ.Ν.Λ. Β Λυκείου, σσ )

3. Τι είναι το Άγραφον ; Πώς συνδέεται µε το περιεχόµενο του ποιήµατος;

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης «Το μοιρολόγι της φώκιας» Σκηνές ζωής και σκηνές θανάτου στο διήγημα.αντιπαράθεσή τους.

Η ποιήτρια Κική Δημουλά

Γιώργος Σκαμπαρδώνης, Η-Βαγγελιώ-δεν-είσαι-εντάξει

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Κείµενο [Οι διαδικτυακές επαφές στο περιβάλλον του Facebook]

ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. 5η Ενότητα: Συζητώντας για την εργασία και το επάγγελμα ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ. 1. Εισαγωγικά κείμενα

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ

Πρόταση Διδασκαλίας. Ενότητα: Γ Γυμνασίου. Θέμα: Δραστηριότητες Παραγωγής Λόγου Διάρκεια: Μία διδακτική περίοδος. Α: Στόχοι. Οι μαθητές/ τριες:

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης ( )

α ενότητα: «Κάτω από το κρημνόν εις το βαθύ κοίλωμα του κρημνού». β ενότητα: «Μια γολέτα την παρουσία της».

ΚΕΙΜΕΝΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ


α) να μεταφράσουν στη Νέα Ελληνική ένα τμήμα του οκτώ έως δέκα (8-10) στίχων

Θεμελιώδης αντίθεση που διατρέχει ολόκληρο το έργο και αποτελεί έναν από τους βασικούς άξονές του. Απαντάται με ποικίλες μορφές και συνδέεται με

Κωνσταντίνος Καβάφης: Ηγεµών εκ υτικής Λιβύης (Κ.Ν.Λ. Γ Λυκείου, σ. 28)

ΣΥΝΘΕΤΙΚΕΣ - ΗΜΙΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ

Β Τάξη Μάθημα Γενικής Παιδείας. Ύλη

Η Φόνισσα. Η «Φόνισσα» με την πένα του Παπαδιαμάντη

ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ - ΟΔΗΓΙΕΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΘΕΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ

Από το 0 μέχρι τη συγγραφή ενός σεναρίου μυθοπλασίας. (βιωματικό εργαστήρι) Βασισμένο σε μια ιδέα του Γιώργου Αποστολίδη

ΚΕΙΜΕΝΟ: Και παιδιά ουδενός Θεού

Transcript:

1. ΚΕΙΜΕΝΟ: Αλέξανδρου Παπαδιαµάντη: «Το µοιρολόγι της φώκιας» (Κ.Ν.Λ. Β Λυκείου, σσ. 181-183) 2. ΠΑΡΑ ΕΙΓΜΑΤΑ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ 2.1. Στοιχεία που αφορούν στο συγγραφέα, λογοτεχνικό περιβάλλον και λοιπά γραµµατολογικά στοιχεία: 1. Το διήγηµα ανήκει στον κύκλο των σκιαθίτικων διηγηµάτων του Παπαδιαµάντη. Ποιες εικόνες οριοθετούν το συγκεκριµένο περιβάλλον; 2. Ποια στοιχεία συντελούν στο χαρακτηρισµό του διηγήµατος ως ηθογραφικού; 3. Οι ιδεολογικοί άξονες γύρω από τους οποίους στρέφεται το έργο του Παπαδιαµάντη είναι η βαθιά προσήλωση στη χριστιανική πίστη και η απεικόνιση της ζωής των απλών ανθρώπων. Πού υπάρχουν τα θέµατα αυτά στο διήγηµα «Το µοιρολόγι της φώκιας»; 4. Ο θάνατος µικρών παιδιών (θέµα συχνό στα διηγήµατα του Παπαδιαµάντη) τι αποκαλύπτει για τη Σκιαθίτικη κοινωνία της εποχής του ποιητή; 5. Υπάρχουν κάποια στοιχεία που δείχνουν ότι στο διήγηµα ο συγγραφέας µεταπλάθει µια λαϊκή ιστορία; 6. Ο Παπαδιαµάντης στα διηγήµατά του αναφέρεται «σε καθηµερινούς ανθρώπους που πάσχουν συχνά απλώς και µόνο επειδή ζουν» 1. Πώς εφαρµόζεται αυτό το σχόλιο στην περίπτωση της γριας-λούκαινας; 7. Ένας από τους στόχους του συγγραφέα στα διηγήµατά του είναι η συµµετοχή της φύσης στον ανθρώπινο πόνο. Πώς επιτυγχάνεται αυτό στο διήγηµα; 1 Κωστή Παπαγιώργη, Αλέξανδρος Αδαµαντίου Εµµανουήλ, εκδ. Καστανιώτης, 1997, σ. 144. 88

2.2. οµή του κειµένου, επαλήθευση ή διάψευση µιας κρίσης µε βάση το κεί- µενο, εκφραστικά µέσα και τρόποι του κειµένου (υφολογική διερεύνηση, αφηγηµατικές λειτουργίες, επιλογές του δηµιουργού σε διάφορα επίπεδα γλωσσικής ανάλυσης): 1. Ποιες αφηγηµατικές τεχνικές χρησιµοποιεί ο συγγραφέας; 2. Σε ποιο σηµείο του διηγήµατος αποκαλύπτεται η τραγική ειρωνεία που χρησιµοποιεί ο συγγραφέας και τι πετυχαίνει µε αυτή; Να σχολιάσετε τη χρήση της στα ονόµατα των προσώπων που αναφέρονται στο διήγηµα. 3. α) Να προσδιορίσετε το χώρο και το χρόνο του διηγήµατος και να ερµηνεύσετε τη λειτουργία τους στην πλοκή του διηγήµατος. β) Ποια είναι τα πρόσωπα; Πώς συνδέονται µε το συγκεκριµένο χώρο και χρόνο; 4. α) Ποια είναι τα µέρη που συνθέτουν την ιστορία; β) Από ποιες σκηνές αποτελείται κάθε µέρος; γ) Πώς συνδέονται µεταξύ τους; 5. Να επισηµάνετε τα αντιθετικά ζεύγη εικόνων, σκηνών, προσώπων που υπάρχουν στο διήγηµα και να τα σχολιάσετε. 6. Περιγράψτε την εικονοποιία του συγγραφέα που αναφέρεται α) στη φύση και β) στον άνθρωπο. 7. Σε τι συνίσταται η ιδιοµορφία της γλώσσας του Παπαδιαµάντη; 2 8. Ποια λυρικά στοιχεία διακρίνετε στο διήγηµα; 9. Αφού ξεχωρίσετε τις εικόνες του διηγήµατος (σε στατικές, κινητικές ή ηχητικές), να επισηµάνετε τη λειτουργία τους στο κείµενο. 10. Τι πετυχαίνει ο συγγραφέας παρουσιάζοντας τη γριά Λούκαινα να αγνοεί τον πνιγµό της Ακριβούλας; Τι εξυπηρετεί αυτό στην οικονοµία της αφήγησης; 11. Πώς πετυχαίνει ο συγγραφέας να προσδώσει ρεαλισµό στο διήγηµα; 12. Σε ποια σηµεία του κειµένου λειτουργεί ο εσωτερικός µονόλογος και πώς; 2 Πρβλ: «Θα έλεγα ότι υπάρχουν στη γλώσσα του [Παπαδιαµάντη] τρεις αναβαθµοί. Στους διαλόγους χρησιµοποιεί σχεδόν φωτογραφικά αποτυπωµένη την οµιλούµενη λαϊκή γλώσσα για πολλές φορές και µε τους σκιαθίτικους ιδιωµατισµούς, υπάρχει µια άλλη γλώσσα για την αφήγηση µε βάση βέβαια την καθαρεύουσα αλλά και µε πρόσµειξη πολλών στοιχείων της δηµοτικής και αυτό αποτελεί το πιο προσωπικό του ύφος και τέλος η παραδεδοµένη από την παλιότερη γενιά της πεζογραφίας, που ο Παπαδιαµάντης την επιφυλάσσει στις περιγραφές, καθώς και στις λυρικές του παρεκβάσεις»,. Πλάκας, Τετράδια Ευθύνης, αρ. 15 στο κείµενό του «Η ροµαντική διάσταση του Παπαδιαµάντη». 89

13. Ο θάνατος κατά κάποιο τρόπο προκαθορίζεται από την αρχή του διηγήµατος. Ποια στοιχεία θα µπορούσαν να µας οδηγήσουν σε αυτή τη διαπίστωση; 2.3. Σχολιασµός ή σύντοµη ανάπτυξη χωρίων του κειµένου: 1. Ποια είναι τα κύρια σηµεία του διηγήµατος και ποιο το βασικό επεισόδιο που γίνεται η αφορµή για το θρήνο της φώκιας; 2. Ποιες είναι οι ενέργειες των δύο βασικών ηρωίδων; 3. Προσδιορίστε τα χαρακτηριστικά της γριάς - Λούκαινας µέσα από τις εκδηλώσεις της (κατά την πορεία της προς τη θάλασσα, την αφήγηση των αναµνήσεών της και κατά την επιστροφή της). 4. Ποια στοιχεία µας παραθέτει ο συγγραφέας για την προσωπική ιστορία της γριάς - Λούκαινας; 5. Στο διήγηµα υπάρχουν δύο µοιρολόγια, της γρια - Λούκαινας και της φώκιας. Πού αναφέρεται το καθένα; 6. Ποια στοιχεία προετοιµάζουν τον αναγνώστη για το θάνατο της Ακριβούλας; 7. Πώς κλιµακώνεται στο διήγηµα η σκηνή του θανάτου της Ακριβούλας; 8. Ποια ιδέα δεσπόζει στο διήγηµα; 9. Με ποιο τρόπο πετυχαίνει ο συγγραφέας να µετατρέψει τη φώκια σε «µορφή» που εκφράζει τον ανθρώπινο πόνο. 10. Πώς κατορθώνει ο συγγραφέας να µετουσιώνει το προσωπικό δράµα του ανθρώπου σε πανανθρώπινο; 11. Να αναλύσετε τον προβληµατισµό του συγγραφέα, όπως εµφανίζεται στους στίχους στο τέλος του διηγήµατος (οι οποίοι είναι πρωτότυπη σύνθεση του συγγραφέα). 12. Ποια στάση ζωής εκφράζουν οι δύο τελευταίοι στίχοι του µοιρολογιού της φώκιας (που είναι επίσης χαραγµένοι στην προτοµή του συγγραφέα στη Σκιάθο); Συµφωνείτε; Αιτιολογήστε την απάντησή σας. 13. Ποια στοιχεία δίνουν στο διήγηµα διαχρονική αξία; 14. Έχει ο άνθρωπος απεριόριστες δυνατότητες ως προς την αντοχή στους πόνους; Να συνδέσετε την απάντησή σας µε τη µορφή της γριάς Λούκαινας. 90

15. Ποιος είναι ο ρόλος του µικρού βοσκού στο διήγηµα; 3 16. Ποια αίσθηση προκαλεί η περιγραφή του κοιµητηρίου κατά την ώρα του ηλιοβασιλέµατος; 17. α) Πώς περιγράφεται η Ακριβούλα; β) Τι νοµίζετε ότι συµβολίζει η κάθοδός της στο µονοπάτι; 18. Να συσχετίσετε τη σχέση της «παγίδευσης» της γολέτας στο λιµάνι (λόγω άπνοιας) µε την «παγίδευση» της Ακριβούλας από τον αυλό του βοσκού. 19. Ποια στοιχεία δείχνουν τη µαταιότητα της ανθρώπινης ύπαρξης και πώς υποβάλλονται στο συγκεκριµένο διήγηµα; 20. Περιγράψτε την εικόνα του πνιγµού της Ακριβούλας και τη λειτουργία της στο διήγηµα. 21. Χαρακτηρίστε τη γρια - Λούκαινα και δικαιολογήστε το χαρακτηρισµό σας. 2.4.Σχολιασµός αδίδακτου λογοτεχνικού κειµένου: Αλ. Παπαδιαµάντη, «Φόνισσα» «Η Χαδούλα, η λεγόµενη Φράγκισσα, ή άλλως Φραγκογιαννού, ήτο γυνή σχεδόν εξηκοντούτις, καλοκαµωµένη, µε αδρούς χαρακτήρας, µε ήθος ανδρικόν και µε δύο µικράς άκρας µύστακος άνω των χειλέων της. Εις τους λογισµούς της, συγκεφαλαιούσα όλην την ζωήν της, έβλεπεν ότι ποτέ δεν είχε κάµει άλλο τίποτε ειιµή να υπηρετή τους άλλους. Όταν ήτο παιδίσκη, υπηρέτει τους γονείς της όταν υπανδρεύθη, έγινε σκλάβα του συζύγου της - και όµως, ως εκ του χαρακτήρος της και της αδυναµίας εκείνου, ήτο συγχρόνως και κηδεµών αυτού όταν απέκτησε τέκνα, έγινε δούλα των τέκνων της όταν τα τέκνα της απέκτησαν τέκνα, έγινε πάλιν δουλεύτρια των εγγονιών της». Να συγκρίνετε τη ζωή της γριας - Λούκαινας µε αυτήν της γραίας Χαδούλας. 3 «... σηµαδιακός κι αταίριαστος είναι» θα πει γι αυτόν η γρια - Λούκαινα. Η ύπαρξη του βοσκού υπηρετεί διπλή λειτουργική σκοπιµότητα. Πρώτα-πρώτα η µουσική του έχει µοιραία επίδραση στο αθώο θύµα. Ακούγοντάς την η Ακριβούλα νυχτώθηκε κι έχασε τον προσανατολισµό της. Αλλά, εκτός από αυτό, ο συγγραφέας θέλησε µε το βοσκό να αντιθέσει το φαιδρόν ποιµενικό άσµα του µε το πένθιµο µοιρολόγι» της Λούκαινας. Γ. Παγανός, Η νεοελληνική πεζογραφία (θεωρία και πράξη), τ. Β, Κώδικας, 1993, σ. 123. 91

3. ΠΑΡΑ ΕΙΓΜΑΤΑ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ 1. Να καταγράψετε τις εικόνες του διηγήµατος και να τις συσχετίσετε µε το βαθύτερο νόηµα του διηγήµατος. 2. Η µυθιστορηµατική ικανότητα του Παπαδιαµάντη βρίσκει την έκφρασή της στην ηθογραφία. Προσδιορίστε τον όρο «ηθογραφία» και προσπαθήστε να καθορίσετε τα ηθογραφικά στοιχεία του διηγήµατος. 3. Να ξεχωρίσετε τις ιδιωµατικές λέξεις του διηγήµατος και να εξηγήσετε την προέλευσή τους. 4. Πώς πετυχαίνει ο συγγραφέας να καταστήσει τη γρια - Λούκαινα τραγική ύπαρξη; 5. Ο Ζαν Μορεάς χαρακτηρίζει το «Μοιρολόγι της φώκιας» σαν το αριστούργηµα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Να σχολιάσετε αυτή τη θέση λαµβάνοντας υπόψη το περιεχόµενο, τη σύλληψη και την τεχνική του διηγήµατος. 6. Προσπαθήστε να αποτυπώσετε σ ένα κείµενο 200-300 λέξεων το πορτρέτο του σκιαθίτη δηµιουργού, λαµβάνοντας υπόψη την εικόνα που δίνει ο Βάρναλης: «Συνήθιζε να κάθεται έξω από το καφενείο της εξαµενής, στο πίσω µέρος, δίπλα στο µικρό παραθυράκι του τζακιού. Από το παραθυράκι έπαιρνε το καφέ του ή ζητούσε φωτιά ν ανάψει το τσιγάρο του ή ζητούσε εφηµερίδα. Μακριά απ όλους τους πελάτες, αποµονωµένος, σταύρωνε τα χέρια του, έγερνε δίπλα το ιερατικό του κεφάλι και βυθιζόταν στα δηµιουργικά του ονειροπολήµατα...» 4. ΠΑΡΑ ΕΙΓΜΑΤΑ ΣΥΝΘΕΤΙΚΩΝ - ΗΜΙΟΥΡΓΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ 92

1. Να µελετήσετε το διήγηµα του Παπαδιαµάντη «Πατέρα στο σπίτι» 4 και να εντοπίσετε οµοιότητες και διαφορές ως προς το ήθος των ηρώων µε το «Μοιρολόγι της φώκιας». 2. Να προσδιορίσετε τη λειτουργία των φυσικών στοιχείων στη σκηνή του πνιγµού της Ακριβούλας µε τη βοήθεια του κειµένου του Οδ. Ελύτη που ακολουθεί 5 : «Μια απέραντη συµπόνια, πιο χτυπητή ακόµα στην περίπτωση της Ακριβούλας, όπου πια οι άνθρωποι, έτσι κι αλλιώς, χωρίς ίσως να το θέλουν, παρουσιάζονται αδιάφοροι για το χαµό της µικρούλας, που βυθίζεται µέσα στα κύµατα τη στιγµή που ίσα ίσα βυθίζεται κι ο ήλιος ενώ το µοιρολόι για έναν τέτοιο χαµό αναλαµβάνει να το πει µια φώκια, µια απλή, συµπονετικιά φώκια, και κανείς άλλος. Εδώ θαυµάζει κανείς τις σκηνοθετικές ικανότητες του διηγηµατογράφου. Παρουσιάζει την ανθρωπότητα να λειτουργεί εξακολουθητικά σαν µια µηχανή άψυχη: ο βοσκός παίζει το σουραύλι του, η γρια-λούκαινα, φορτωµένη την αβασταγή της, ανεβαίνει στο µονοπάτι, κι η γολέτα βολτατζάρει στο λιµάνι. Συνεχώς η δυσπιστία προς την ασφάλεια που µπορεί να προσφέρει το έδαφος των ανθρωπίνων είναι -και µε πολύ έντονο τρόπο- αναπτυγµένη στον Παπαδιαµάντη αλλά και το πάτηµα του άλλου του ποδιού στα πέραν του κόσµου τούτου, πολύ σταθερό. Η επί γης ευτυχία είναι µια στιγµούλα, και η στιγµούλα αυτή ένα σκαλοπάτι για να περάσεις από το άλλο µέρος, το µέρος του θανάτου.» 5. ΠΑΡΑ ΕΙΓΜΑ ΚΡΙΤΗΡΙΟΥ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ 4 Κ.Ν.Λ. Β Λυκείου, σσ. 185-189. 5 Οδ. Ελύτη, «Η µαγεία του Παπαδιαµάντη», Εν Λευκώ, εκδ. Ίκαρος, σσ.79-80. 93

Κριτήριο για ωριαία γραπτή δοκιµασία (45 λεπτά περίπου) ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ:... ΤΑΞΗ:... ΤΜΗΜΑ:... ΜΑΘΗΜΑ: Κείµενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Αλέξανδρου Παπαδιαµάντη, «Το µοιρολόγι της φώκιας» ΗΜΕΡ/ΝΙΑ:... ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ: 1. Περιγράψτε τη γρια - Λούκαινα µέσα από τις εκδηλώσεις της (κατά την πορεία της προς τη θάλασσα, την αφήγηση των αναµνήσεών της και κατά την επιστροφή της). 2. Προσδιορίστε πού αναφέρεται: α) το µοιρολόγι της γρια - Λούκαινας και β) το µοιρολόγι της φώκιας 3. Με ποιο τρόπο καταφέρνει ο συγγραφέας να µετατρέψει τη φώκια σε «µορφή» που εκφράζει τον ανθρώπινο πόνο; 94

4. Σε ποιο σηµείο του διηγήµατος γίνεται φανερή η τραγική ειρωνεία που χρησιµοποιεί ο συγγραφέας και τι πετυχαίνει µ αυτήν; 5. Ποιος προβληµατισµός του συγγραφέα εκφράζεται στους στίχους στο τέλος του διηγήµατος; 95