ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ, ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ, ΤΗΝ ΕΝΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ «Κοινωνία χωρίς Κράτος δεν υπάρχει» Ν. Τόσκας, υπουργός Δημόσιας Τάξης «Ένα Κράτος δεν μπορεί να έχει καμία ηθική. Το περισσότερο που μπορεί να έχει ένα Κράτος είναι μία αστυνομία» Α. Καμύ Τον Απρίλιο του 2015 η απεργία πείνας των πολιτικών κρατούμενων και οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις εκτός φυλακών έθεσαν με δυναμικούς όρους την αναγκαιότητα μιας ευρύτερης κοινωνικής και ταξικής συσπείρωσης και πάλης ενάντια στην αναβάθμιση του κατασταλτικού οπλοστασίου του κράτους και στη θωράκιση του Καθεστώτος Έκτακτης Ανάγκης. Η, νεοσχηματισθείσα τότε, κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ θα ικανοποιήσει ελάχιστα από τα αιτήματα των αγωνιζόμενων και θα εισβάλει εκκενώνοντας την κατειλημμένη Πρυτανεία που αποτελούσε σημείο αναφοράς στην εξέλιξη του αγώνα και της αλληλεγγύης. Ήταν από τότε ορατό, και στη συνέχεια έγινε ακόμα πιο ξεκάθαρο, πως οι ασφυκτικές συνθήκες -σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο- που θα συνέχιζαν να επιβάλλουν οι ντόπιες και διεθνείς πολιτικές και οικονομικές ελίτ σε όλο και μεγαλύτερο τμήμα της κοινωνίας, θα συνοδεύονταν και από την εξέλιξη και αναβάθμιση των κατασταλτικών μηχανισμών- αστυνομικών και δικαστικών- και των μηχανισμών προπαγάνδας του κράτους. Η εξέλιξη της κατασταλτικής στρατηγικής, στα δύο και πλέον χρόνια αριστερής διαχείρισης της εξουσίας, βρίσκεται σε πλήρη συνάφεια με τη διαδικασία επιβολής του σύγχρονου ολοκληρωτισμού και τη συνακόλουθη πάγια- στόχευση των κυρίαρχων να εξουδετερωθούν οι αντιστάσεις που ξεπηδούν από τα κάτω, να χτυπηθούν τα πιο δραστήρια, ριζοσπαστικά και ανταγωνιστικά πολιτικά υποκείμενα, να υποταχθεί η κοινωνία στα σχέδια κράτους και αφεντικών: Στο στόχαστρο της κατστολής οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι ταξικοί και κοινωνικοί αγώνες Αντιμέτωπα με σειρά μηνύσεων και δικαστικών διώξεων βρίσκονται το τελευταίο διάστημα σωματεία βάσης εξαιτίας των διεκδικήσεών τους στους
χώρους δουλειάς και της προσπάθειας να θέσουν αναχώματα στην εργοδοτική ασυδοσία και τρομοκρατία. Ταυτόχρονα, οι εργαζόμενοι που οργανανώνονται ταξικά -ή εστώ επιχειρούν να οργανωθούν- και να αγωνιστούν, ακόμα και με τη συμμετοχή τους σε μία απεργία, αντιμετωπίζουν το φάσμα της απόλυσης και της στοχοποίησής τους από τα αφεντικά. Στις 7 Απρίλη αγωνιστές από σωματεία, συνελεύσεις γειτονιάς και συλλογικότητες προσήχθησαν μαζικά από δυνάμεις της αστυνομίας έξω από το αμαξοστάσιο του ΟΣΥ στον Πειραιά όταν προσπάθησαν να μοιράσουν κείμενα για το δικαίωμα στις ελεύθερες μετακινήσεις. Ταυτόχρονα, ο αγώνας που διεξάγεται στα Εξάρχεια από κοινωνικές και πολιτικές συλλογικότητες ενάντια σε κράτος, μαφίες και κοινωνικό κανιβαλισμό βρίσκεται διαρκώς στο στόχαστρο μιας ενορχηστρωμένης εκσταρτείας λάσπης και συκοφάντησης από τα ΜΜΕ που προλειαίνει το έδαφος για μια ευρεία κατασταλτική επιχείρηση στην περιοχή. Ήδη από το καλοκαίρι του 2016 βρίσκεται σε εξέλιξη μια ανανεωμένη κατασταλτική εκστρατεία σε βάρος των καταλήψεων- που ανακόπηκε προσωρινά αλλά ποτέ δεν σταμάτησε-, τόσο ως ορατών χώρων αγώνα όσο και ως αυτοοργανωμένων δομών στέγασης για εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες που προσπαθούν να ζήσουν συλλογικά έξω και ενάντια στις ζοφερές συνθήκες απομόνωσης των στρατοπέδων συγκέντρωσης που τους επιφυλάσσει η κρατική πολιτική. Τη διεξαγωγή του No Border Camp τον Ιούλιο του 2016 στη Θεσσαλονίκη- και τα δεκάδες συκοφαντικά δημοσιεύματα και ρεπορτάζ στα ΜΜΕακολούθησε η εκκένωση τριών καταλήψεων στην πόλη (Ορφανοτροφείο, Καρόλου Ντηλ και Hurriya), για να ακολουθήσουν οι εκκενώσεις των καταλήψεων και οι συλλήψεις στη Villa Ζωγράφου και Αλκιβιάδου στην Αθήνα, Albatros στη Θεσσαλονίκη και Barricada στη Λάρισα. Παράλληλα συνεχίζεται η στοχοποίηση κατειλημμένων χώρων σε όλη την Ελλάδα με συνεχή δημοσιεύματα από τους κονδυλοφόρους απολογητές του καθεστώτος, ενώ μόλις πρόσφατα έγινε γνωστή η εισαγγελική εντολή για την εκκένωση τριών ακόμα καταλήψεων στην Αθήνα (Παπουτσάδικο, City Plaza, Cyclopi). Η δικτατορία της αντιτρομοκρατικής και τα κουρέλια του «νομικού πολιτισμού»: Οι περιπτώσεις του Τ. Θεοφίλου, Μ. Σεϊσίδη, Ηριάννας Β.Λ Ένα ακόμα πεδίο στο οποίο γίνεται εμφανής η αναβάθμιση της καταστολής είναι
αυτό των κατασκευασμένων διώξεων σε βάρος αγωνιστών που ακολουθούνται από δίκες- παρωδία και πολυετείς εξοντωτικές καταδίκες. Χαρακτηριστική είναι περίπτωση του αναρχικού κομμουνιστή Τάσου Θεοφίλου που καταδικάστηκε πρωτόδικα σε 25 χρόνια φυλάκισης χωρίς να υπάρχει το παραμικρό στοιχείο που να τον συνδέει με την υπόθεση της ληστείας στην Πάρο για την οποία κατηγορείται, παρά μόνο χαλκευμένα στοιχεία που προστέθηκαν ως αποδεικτικά από την αστυνομία για να εξυπηρετήσουν μια προαποφασισμένη καταδίκη. Μάλιστα στην περίπτωση του Τ. Θεοφίλου συνέβη το πρωτοφανές στα δικαστικά χρονικά να δικάζεται σε δεύτερο βαθμό στο εφετείο και να κινδυνεύει να καταδικαστεί σε μεγαλύτερη ποινή εξαιτίας της εισαγγελικής αντι-έφεσης στη δική του έφεση στο πρωτόδικο δικαστήριο! Ο Τ. Θεοφίλου βίσκεται πέντε χρόνια έγκλειστος και αντιμέτωπος τόσο με τις αστυνομικές κατασκευές και τη δικαστική αυθαιρεσία καθώς και με το ενδεχόμενο πλέον της καταδίκης του σε ισόβια- μετά την πρόταση της εισαγγελέα στη δεύτερη δίκη που βρίσεται σε εξέλιξη- γιατί ως αγωνιστής παραμένει με συνέπεια και αξιοπρέπεια ταγμένος στο πλευρό των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων αυτού του κόσμου: Στον ταξικό πόλεμο επέλεξα πλευρά με τους αδικημένους και τους καταπιεσμένους, με τους αποκλεισμένους και τους κυνηγημένους, με τους ενόχους και τους κολασμένους.» όπως ο ίδιος ανέφερε στην απολογία του. Κινούμενοι με την ίδια μεθοδολογία όπως στην περίπτωση Θεοφίλου, οι αστυνομικο-διαστικοί μηχανισμοί προέβησαν σε μια ακόμα εξοντωτική καταδίκη σε βάρος του αναρχικού Μ. Σεϊσίδη. Ο Μ. Σεϊσίδης βρέθηκε όμηρος μιας παλιότερης αστυνομικής και μιντιακής κατασκευής, των «ληστών με τα μαύρα», και συγκέντρωσε το μένος των διωκτικών μηχανισμών λόγω του δρόμου της φυγοδικίας που επέλεξε. Σε αυτά τα δέκα χρόνια στοχοποιήθηκε άμεσα ή έμμεσα από τους δημοσιογράφους παπαγαλάκια της ασφάλειας και επικηρύχθηκε από το κράτος σε μια σύγχρονη εκδοχή κυνηγιού κεφαλών. Χωρίς να υπάρχει κανένα στοιχείο που να τον συνδέει με τις κατηγορίες που του αποδίδονταν, στη δίκη παρωδία που ακολούθησε τη σύλληψή του το περασμένο καλοκαίρι εκτυλίχθηκε μια πλειοδοσία στα χρόνια καταδίκης του καθώς η τελική ποινή των 36 (!) χρόνων υπερέβαινε και την εισαγγελική ακόμα πρόταση Η πιο πρόσφατη περίπτωση που επιβεβαιώνει την ύπαρξη και λειτουργία ενός ειδικού καθεστώτος εξαίρεσης θεσμικά και νομικά κατοχυρωμένου με τους «αντιτρομοκρατικούς νόμους» 187 & 187Α, ιδεολογικά και επιχειρησιακά προσανατολισμένου στην απαξίωση, τη συκοφάντηση και το χτύπημα των πιο
μαχητικών και ριζοσπαστικών κομματιών της κοινωνίας, αυτών που το κράτος ορίζει ως «εσωτερικό εχθρό», και ειδικότερα των αναρχικών, αποτελεί η καταδίκη σε 13 χρόνια φυλάκισης της Ηριάννα Β.Λ. Μια, από κάθε άποψη παράλογη, αστήρικτη και εκδικητική καταδίκη που βασίστηκε σε μια επιστημονικά έωλη μερική ταύτιση μείγματος DNA, καταδίκη η οποία στην πραγματικότητα αποσκοπούσε στην ποινικοποίηση της προσωπικής και συντροφικής σχέσης της Ηριάννας Β.Λ με έναν από τους κατηγορούμενους στην ίδια υπόθεση που ωστόσο έχει αθωωθεί αμετάκλητα από κάθε κατηγορία. Σε ένα ακόμα ειδικό δικαστήριο εξευτελίστηκε κάθε έννοια νομικής και κοινής λογικής για να εξυπηρετηθεί η μηχανή παραγωγής «ενόχων» των ειδικών τρομο- δικαστηρίων και να χτιστούν καριέρες από τους δικαστές που ακολουθούν τις υποδείξεις των πολιτικών τους προϊστάμενων, της αντιτρομοκρατικής και της ασφάλειας, μέσω της ποινικοποίησης ακόμα και των προσωπικών και φιλικών σχέσεων όσων έχουν μια αναταγωνιστική προς το καθεστώς πολιτική ταυτότητα και τοποθέτηση. Ο αγώνας των κρατούμενων στις φυλακές ενάντια στην αυστηροποίηση της «σωφρονιστικής πολιτικής» και στο ειδικό καθεστώς εξαίρεσης Από τις 18 Μαΐου δεκάδες κρατούμενοι και κρατούμενες από πολλές φυλακές της χώρας έχουν ξεκινήσει κινητοποιήση, αρνούμενοι αρχικά το μεσημεριανό κλείδωμα στα κελιά, αντιστεκόμενοι με αυτόν τον τρόπο στην περιστολή και καταπάτηση στοιχειωδών δικαιωμάτων τους και στη γενικότερη αυστηροποίηση της «σωφρονιστικής πολιτικής» όπως αυτή εφαρμόζεται μέσα στις φυλακές. Στο κείμενο έναρξης των κινητοποιήσεών τους αναφέρουν: «Εμείς οι κρατούμενοι που βρισκόμαστε έγκλειστοι στις φυλακές του ελληνικού κράτους αποφασίζουμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας ξεπερνώντας τους τεχνητούς διαχωρισμούς που θέλουν να μας επιβάλλουν με βάση την εθνικότητα και τις θρησκευτικές πεποιθήσεις που έχουμε ή δεν έχουμε για να διεκδικήσουμε μια σειρά αιτημάτων που μας αφορούν όλους και που αποτελούν μέτωπα πάλης που έρχονται σε ρήξη με την αυστηροποίηση της σωφρονιστικής πολιτικής. Τα τρία αιτήματα που διεκδικούμε αφορούν την μονιμοποίηση των διατάξεων του νόμου 4322/2015, την κατάργηση του εισαγγελικού βέτο στον θεσμό των αδειών και την κατάργηση του νόμου έκτρωμα που αφορά την αθροιστική έκτιση της ποινής στην τέλεση συγκεκριμένων αδικημάτων εντός της φυλακής, κατά την διάρκεια ή μετά την παραβίαση τακτικών αδειών.» Τα δίκαια αιτήματα των κρατουμένων έχουν το καθένα ξεχωριστά τη δική του σημασία και αποτυπώνουν τα πεδία στα οποία εφαρμόζεται η κατασταλτική
πολιτική του κράτους στις φυλακές ως κομμάτι της ευρύτερης κατασταλτικής στρατηγικής του. Οι πολιτικοί κρατούμενοι, προκειμένου να πάρουν τις άδειες που δικαιούνται καθώς πληρούν όλες τις προϋποθέσεις που απαιτούνται, εκβιάζονται να προβούν σε δηλώσεις μετανοίας ή αποκήρυξης όπως συμβαίνει με τους αγωνιστές Δ. Κουφοντίνα και Κ. Γουρνά των οποίων οι αιτήσεις για άδεια απορρίπτονται- με πραγματική αιτία- το γεγονός ότι συνεχίζουν να αγωνίζονται και μέσα στη φυλακή συμμετέχοντας στις συνεχείς κινητοποιήσεις των κρατουμένων, να τοποθετούνται δημόσια για τα ζητήματα και τα μέτωπα του αγώνα έξω από τη φυλακή και να αρνούνται να αποκηρύξουν τις ιδέες και τις επαναστατικές αξίες τους όπως τους ζητούν οι λακέδες του κράτους. Το ίδιο καθεστώς για τις άδειες επεκτείνεται και στους υπόλοιπους κρατούμενους αφού αρκεί μια απλή εισαγγελική άρνηση και μια τυπική αιτιολόγηση για να απορριφθεί μια αίτηση. Η επιβολή του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, της δικτατορίας του Κράτους και του Κεφαλαίου και της επέκτασης του ελέγχου σε κάθε πτυχή της ζωής, συμβαδίζει με την αύξηση της κρατική βίας πάνω στην κοινωνία, την αναβάθμιση των μέσων καταστολής, τη μονιμοποίηση των ειδικών «αντιτρομοκρατικών» νόμων και την επέκταση της εφαρμογής τους- όπως η πρόσφατη απόπειρα για την επέκταση του «αντιτρομοκρατικού» νόμου στον δημόσιο πολιτικό λόγο με τη μορφή ωμής λογοκρισίας- σε όλο και πιο πλατύ φάσμα του κοινωνικού και ταξικού ανταγωνισμού. Ο αναβαθμισμένος ρόλος της δικαστικής εξουσίας και η λειτουργία των δικαστών ως αιχμή της κατασταλτικής επίθεσης είναι πρωτίστως εμφανής στη διασταλτική ερμηνεία και εφαρμογή των νόμων- που επιτρέπει μέχρι και την παραβίασή τους και καλύπτει τις δικαστικές αυθαιρεσίες-, στην αύξηση των ποινών ακόμα και σε περιπτώσεις ελάσσονος σημασίας αδικημάτων, στις εκδικητικές προφυλακίσεις και τις υπέρογκες εγγυήσεις, στις συνεχείς καταδίκες διαδηλωτών ακόμα και με τον κουκουλονόμο παρά το γεγονός ότι έχει καταργηθεί! Οι διώξεις, οι φυλακίσεις, οι βαριές καταδίκες, οι εκκενώσεις των καταλήψεων, η στέρηση των αδειών των φυλακισμένων δεν έχουν ως στόχο μόνο τις αυτοοργανωμένες κοινωνικές και ταξικές δομές, τα πιο ριζοσπαστικά και μαχητικά κομμάτια του κινήματος, τους αναρχικούς αγωνιστές αλλά συνάμα επιχειρούν να λετουργήσουν παραδειγματικά στη διαρκή προσπάθεια τρομοκράτησης και πειθάρχησης της κοινωνίας στην κρατική και καπιταλιστική δυστοπία της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης και του αποκλεισμού που της
επιφυλάσσουν. Από τη μεριά μας πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειες για την οργάνωση, την ανάπτυξη και την ενδυνάμωση του αναρχικού κινήματος. Να αντιπαλέψουμε τόσο την ιδεολογική επίθεση του καθεστώτος που επιχειρεί να συκοφαντήσει, να απονοηματοδοτήσει και να απονευρώσει τον αγώνα, όσο και τις κατασταλτικές επιχειρήσεις, κινούμενοι στην κατεύθυνση της δημιουργίας ενός πλατιού μετώπου σύνδεσης των κοινωνικών και τα ταξικών αντιστάσεων που υπάρχουν στην κοινωνική βάση. Να στηρίξουμε με την αλληλεγγύη μας τους αγώνες που σε συγκεκριμένα μέτωπα επιχειρούν να σπάσουν τον κατασταλτικό κλοιό των αστυνομικών και δικαστικών μηχανισμών του κράτους. ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ- ΑΜΕΣΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΔΕΙΩΝ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ ΣΚΕΥΩΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ Αναρχική Συλλογικότητα «Κύκλος της Φωτιάς»- μέλος της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης Ιούνιος 2017