ΑΓΙΟΙ IΣI ΔΩ POI ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012 ΕΤΟΣ Η - ΤΕΥ ΧΟΣ 128 Μη νιαίο Πε ριο δι κό του Ι ε ρού Να ού Αγί ων Ισι δώ ρων Λυ κα βητ τού. Διεύ θυν ση: I. N. Αγ. Ισι δώ ρων Λυ κα βητ τού T.Θ. 4097 / 102 10 ΑΘΗ ΝΑ Τη λέ φω νο Ι ε ρού Να ού: 210 3633282 Τη λέ φω νο & Φαξ: 210 3635805. e-mail: ai si dor@ote net.gr TA ΠΕ ΡΙΕ ΧΟ ΜΕ ΝΑ ΑΡ ΘΡΑ TOY ΤΕΥ ΧΟΥΣ: A/A ΤΙ ΤΛΟΣ ΘΕ ΜΑ ΤΟΣ... ΣΕ ΛΙ ΔΑ 1ο Αληθινά Χριστούγεννα... 4 2ο Φέτος τα Χριστούγεννα θα είναι διαφορετικά... 6 3ο Ο άγιος νεομάρτυς Αγγελής ο ιατρός... 9 4ο Κάπου στον ουρανό...11 5ο Τι είναι το Άγιο Δωδεκαήμερο...13 6o Θέλω να αγοράσω ένα θαύμα......14 7o Χριστούγεννα 2012...15 8o Ιατρικό θέμα - Ατοπική δερματίτιδα...16 9o Τα νέα από τη ζωή του προσκυνήματός μας...18 10o Πρόγραμμα ιερών ακολουθιών μηνός Δεκεμβρίου...22 11ο Διηγήσεις από το γεροντικό...26 Ει κό να εξω φύλ λου: Ιερά Μονή Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου - Ιεροσόλυμα Διευ θυ ντής Πε ριο δι κού: πα τήρ Δη μή τριος Λου πα σά κης. Επι μέ λεια Έκ δο σης & Αρ χι συ ντα ξία: πατήρ Χα ρά λα μπος Βαρ βα γιάν νης ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ Αρ χι μαν δρί της Ιγνά τιος Χα τζη νι κο λά ου [Θε ο λό γος τέ ως Λυ κειάρ χης] Κων/νος Αρ. Δημητρακόπουλος: Δάσκαλος Ιωάννης Μάγκος [Εκπαιδευτικός Τεχνολόγος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός] Μαρία Παπαχρίστου Παθολόγος - Ενταντικολόγος Νι κό λα ος Συλ λι γαρ δά κης [Ι α τρός Χει ρουρ γός Ω.P.Λ] Σο φία Αντω νιά δου [Κα θη γή τρια Φι λό λο γος] Ξαν θή Σπυ ροπού λου [Φι λό λο γος] Θε ο δώ ρα Κάπου [Ει δι κευό με νη Πα θο λό γος] Πό λυ Βαρ τζιώ τη - Γα λε νια νού [Διαι το λό γος] Φαίη Σμυρναίου Φοιτήτρια Πάντειου Παν/μίου Αρ χείο-φω το γρα φι κό υλι κό: Ι ε ρός Να ός - 3 -
ΑΛΗΘΙΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ Μ έσα στην άκρα ταπείνωση γεννάται ο Χριστός. Γεννάται στο σπήλαιο-στάβλο, μέσα στην αθλιότητα και στη βρωμιά. Αυτό το μέρος γίνηκε «το πρώτο δωμάτιο του μοναδικού Αγνού ανάμεσα σ αυτούς που γέννησαν γυναίκες» [Τζ. Παπίνι]. Και, θα συνεχίσει: «Ο Υιός του Θεού που έμελλε να φαγωθεί από τα ζώα που ονομάζονται άνθρωποι, είχε για κούνια του μια φάτνη, που τα ζώα μασούν τα εξαίσια λουλούδια της ανοίξεως... Στη γη, πρόσκαιρο στάβλο χοίρων, που όλοι οι καλλωπισμοί και τ αρώματα δεν μπορούν να κρύψουν την κόπρο του, παρουσιάσθηκε μια νύχτα ο Ιησούς, γεννημένος από μια ακηλίδωτη Παρθένο αρματωμένος με μόνη την Αγνότητα». Έτσι ήρθε ο Χριστός, και έτσι «φιλοξενήθηκε» κατά τη Γέννηση Του. Και έτσι, δυστυχώς, τώρα και πάνω από δυο χιλιάδες χρόνια «τιμάται» και «δοξάζεται» από τους περισσότερους «Χριστιανούς»! Χριστός και Χριστούγεννα έξω και μακρυά απ Αυτόν και το θείο γεγονός της Γεννήσεως. Είναι μεν τα Χριστούγεννα η «Μητρόπολις των Εορτών» (Ι. Χρυσόστομος), ωστόσο όμως και ο Τεχθείς Χριστός, και η Γέννησις Του, ευρίσκονται πολύ μακρυά από την ζωή μας. Και είναι πρώτος αίτιος ο ίδιος ο άνθρωπος. Είναι αυτός το πρώτο εμπόδιο του αληθινού εορτασμού και της βιώσεως των Χριστουγέννων. Εκείνος εξέπεσε. Εκείνος προτίμησε την απο-χριστοποίηση του. Εκείνος προσκύνησε, και προσκυνά, τα είδωλα και όχι τον Χριστόν. Εκείνος λάτρευσε και λατρεύει την σάρκα, τα φθαρτά και ψυχοφθόρα αξιώματα, πολιτικά και εκκλησιαστικά, και όχι τον φτωχό και σταυρωμένον Χριστόν. Το ξέρω ότι υπάρχουν και άλλα εμπόδια αληθινού εορτασμού της Γεννήσεως του Χριστού και πολλές οι σατανικές προκλήσεις και το παζάρεμα κι αυτής της πίστεώς μας, ακόμη και η γελοιοποίησις, ένεκα εμπορίας του φτωχού κι απέριττου Άγιου Βασιλείου. Ξέρω, και ξέρουμε, για την ταλαιπωρία του λαού μας, την εξαθλίωση του, τα ναρκωτικά, τις κλεψιές και τα εγκλήματα και τις προκλήσεις πολιτικών και εκκλησιαστικών αξιωματούχων! Έπειτα, οι κακίες, τα πάθη, οι αντιπαλότητες, ο εφήμερος έρωτας, τα ξενυχτάδικα και ξεγυμνώματα και ο ασταμάτητος συρμός των διαζυγίων, οι αυτοκτονίες, οι μισθοί και οι συντάξεις πείνας και το κυνηγητό των σκουπιδοτενεκέδων... Και δεν φθάνει αυτό, αλλά έχουμε και τους πάσης φύσεως και άρχοντες που μας πολιορκούν με αισιόδοξα μηνύματα και Εγκυκλίους. Φαίνεται πως κρίνουν από τους χρυσοθήρες εαυτούς τους με τους παχυλούς μισθούς, τις απαστράπτουσες λιμουζίνες και τα μαρμάρινα πριγκιπικά τους μέγαρα. Και έχουμε και ένα δυστυχι- - 4 -
σμένο και άβουλο λαό, αξιολύπητο και αξιοθρήνητο. Με τι κουράγιο και με ποια άδεια τσέπη να εορτάσει τα Χριστούγεννα, ιδίως τα παιδάκια του; Χριστούγεννα: Εορτή θείας χαράς, γιατί γεννήθηκε η ζωή και η χαρά του κόσμου, ο Χριστός (Λουκ. 2,10). Χριστουγεννα: εορτή πόνου, προδοσίας, εκμετάλλευσης, έτσι που καταντήσαμε ένα σφαγείο ελπίδων, αξιοπρεπής ζωής. Σφαγείο οραμάτων και καταξιώσεως. Στρατιές οι άνεργοι, οι ανασφάλιστοι, οι στερούμενοι υγειονομικής περιθάλψεως και φαρμάκων και οι εκποιήσεις οικιών κατοικίας χρεωφελητών. Δυστυχώς, υπάρχει και μια μερίδα σκληρών, αμετανόητων, επιδεικτικών που ζουν προκλητικά την ματαιότητα, που προγραμματίζουν τα ρεβεγιόν τους και τα Χριστούγεννα ταξίδια τους και τις περιπέτειες στο εξωτερικό. Πρόκειται περί αξιοθρήνητων ανθρώπων και δαιμονικών προκλήσεων. Ωστόσο, οι ταπεινοί, όσο φτωχοί και ανήμποροι Χριστιανοί συνάνθρωποι μας θα εορτάσουν τα αληθινά Χριστούγεννα. Βασική τροφή τους και χαρά θα είναι η Πίστις τους προς τον Τεχθέντα Χριστόν. Δεν θα τους συγκινήσουν οι φαντασμαγορικές εκδηλώσεις και καλοπεράσεις των προδοτών του Χριστού και της καπηλεύσεως της εορτής της Γεννήσεως Του. Δεν θα τους συγκινήσουν, και δεν θα νιώσουν μειονεκτικοί μπροστά στις δαιμονικές προκλήσεις των προδοτών του Χριστού και της σατανικής εκμεταλλεύσεως της Γεννήσεως Του. Δεν τους συγκινούν τα του κόσμου τερπνά και η χαμαιζηλία. Δεν τους συγκινεί ο λούστρος, η φιγούρα, ο κόσμος και το σκουλήκι της επιδείξεως και της μεγαλομανίας, που χαρακτηρίζει πλήθος κληρικών και λαϊκών (Εβρ.11,38). Ζούνε και μοιράζονται την Αγία και μακαρία Απλότητα. Ζούνε αληθινό Χριστό και αληθινή φάτνη. Ζούνε και τρέφονται. Αγάλλονται και χαίρονται από την Αγία Ταπείνωση, όπως Ταπεινός γεννήθηκε και έζησε ο Χριστός και οι άγιοι Του. Δεν ζουν για τον εαυτόν τους, αλλά για τον Χριστόν και τους συνανθρώπους τους. Ζει μέσα τους ο Χριστός (Γαλατ. 2,20 και Μαρκ. 12,). Είναι χριστόζωοι και χριστοκίνητοι. Κι αγαπούν συνειδητά, έντιμα και ειλικρινά. Χωρίς να προβάλλονται, χωρίς να διατυμπανίζουν τα έργα τους, χωρίς να καλούν τηλεοράσεις για να αποθανατίσουν τις φιλανθρωπίες τους και να εντοιχίζουν πλάκες με τα ονόματα τους ως μεγάλοι δωρητές! Αυτοί δεν έχουν καμμία σχέση με Χριστόν και Χριστούγεννα είναι βδέλυγμα όπως τους χαρακτήρισε ο ίδιος ο Χριστός τον οποίον καπηλεύονται (Λουκ. 16,15). Αληθινά Χριστούγεννα εορτάζουν μόνο οι Χριστομίμητοι και όχι οι πάσης φύσεως και θέσεως Χριστομπαίκτες. Αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος Θ. Χατζηνικολάου Θεολόγος- τ. Λυκειάρχης- Ιεροκήρυξ - 5 -
ΦΕΤΟΣ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ Τ α Χριστούγεννα είναι μια γιορτή που καμιά οικονομική κρίση, καμιά ενδεχόμενη πτώχευση, καμιά ενδεχόμενη χρεοκοπία δεν μπορεί να θαμπώσει την αίγλη και την αξία της. Ο αχώρητος σε όλο το σύμπαν Θεός καταδέχθηκε να χωρηθεί στη μήτρα μιας απλής και ταπεινής κόρης της Ναζαρέτ και να γεννηθεί μέσα σ ένα βρώμικο σπήλαιο που το κατοικούσαν άλογα ζώα. «Θεός το τεχθέν, η δε Μήτηρ Παρθένος. Τι μείζον άλλο καινόν είδεν η κτίσις»; Σήμερα τα μηνύματά είναι όλα δυσοίωνα. Κανείς δεν είναι ικανός να δώσει ελπίδα στον κόσμο. Τον καλούν σε θυσίες χωρίς ελπίδα. Η οικονομική κρίση, που μαστίζει την Πατρίδα μας, έχει επηρεάσει τη ζωή όλων μας. Άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο αισθάνεται τις οδυνηρές επιπτώσεις της. Εξ αιτίας της κρίσης, τις ημέρες αυτές προ των Χριστουγέννων οι ψυχές των ανθρώπων, αντί να αισθάνονται χαρά, ειρήνη και ευτυχία για τα μεγάλα και χαρμόσυνα γεγονότα των Χριστουγέννων που πλησιάζουν, αισθάνονται κατάθλιψη, ανασφάλεια, ανησυχία, μελαγχολία, απόγνωση. Χιλιάδες συνάνθρωποι μας είναι χωρίς δουλειά, δε μπορούν να αντεπεξέλθουν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις, χάνουν περιουσίες, αδυνατούν ακόμα και να πάνε σ ένα γιατρό ή ν αγοράσουν τα φάρμακά τους. Πώς να μιλήσει κανείς στους ανθρώπους αυτούς για Χριστούγεννα; Με τι διάθεση θ ακούσουν για τα πνευματικά, όταν στερούνται τα υλικά και αγωνιούν και στενάζουν για τα βιοτικά; Κι όμως όσο επικρατούσε ευημερία, καλοπέραση και ευδαιμονισμός και οι άνθρωποι ζούσαν με διασκεδάσεις, με αφθονία αγαθών -κατά το δυνατόν ο καθένας - οι καρδιές ήταν σκληρές και οι ψυχές άδειες και άγονες. Μήπως όμως τότε ζούσαμε κρίση; Κρίση στις αξίες, κρίση στην ανθρωπιά μας, κρίση στη σχέση μας με το Θεό και το συνάνθρωπο; Μήπως άλλωστε αυτός δεν είναι κι ο κυριότερος λόγος, για τον οποίο ο Θεός επιτρέπει τις διάφορες θλίψεις και δοκιμασίες στη ζωή μας; Ας δούμε όμως και τα παιδιά. Πολλοί γονείς πιστεύουν ότι αυτά τα Χριστούγεννα δεν θα μπορέσουν - 6 -
να πάρουν στα παιδιά τους ότι δώριζαν τα προηγούμενα Χριστούγεννα. Ανησυχούν, αγωνιούν και φοβούνται για το πώς «θα περάσουν» στα παιδιά τους την οικονομική τους δυσκολία, η οποία σημαίνει για εκείνα λιγότερα δώρα, λιγότερα ρούχα, λιγότερα παιχνίδια. Και η αγωνία τους αυτή είναι πραγματικά μεγάλη και βασανιστική. Πίσω όμως από το μεγαλύτερο κομμάτι αυτού του φόβου και της αγωνίας για το πόσα μπορούν να προσφέρουν κρύβονται οι ενοχές. Ενοχές που δεν αφορούν μόνο στην περίοδο των Χριστουγέννων και των δώρων. Αν καθίσει κάποιος και σκεφτεί ποιο είναι το σημαντικό για ένα παιδί, θα συνειδητοποιήσει ότι τα σημαντικά δεν χρειάζονται και τόσα πολλά χρήματα! Και αλήθεια πόσο ευτυχισμένα είναι τα παιδιά μας από τα υλικά αγαθά που τους προσφέρουμε; Και πόσες φορές αυτά προσφέρονται σαν «εξαγορά» της απουσίας και του προσωπικού μας χρόνου που τους στερούμε, όταν έχουμε σκοπό της ζωής μας το ανελέητο κυνηγητό αγαθών; Με πόση αγωνία περιμένουν τα παιδιά τα Χριστούγεννα! Και πόσα μπορούμε οι γονείς να κάνουμε, που, κάπου στο δρόμο για την ανεύρεση περισσότερων χρημάτων, τα έχουμε χάσει ή ξεχάσει. Πόσο σημαντικό για ένα παιδί είναι να χαρεί μια βόλτα στους στολισμένους δρόμους, να περάσει χρόνο με τους γονείς του και τα αδέρφια του, να διαβάσει χριστουγεννιάτικες ιστορίες, να συζητήσει και να μάθει από αυτές, να μάθει τι σημαίνει οικογενειακή γιορτή, να μυρίσει τη γιορτή στο σπίτι του. Ακόμα, να μάθει να μοιράζεται, να νιώσει πόσο μεγαλύτερη χαρά είναι να δίνεις από το να παίρνεις. Να ζήσει το θαύμα. Να μάθει να γιορτάζει, να ξέρει τι γιορτάζει, να συμμετέχει πραγματικά στη μεγάλη αυτή γιορτή και να βιώσει πραγματικά τη γέννηση του Χριστού, στην πραγματική της διάσταση, με το Θεό, το συνάνθρωπο, τη φύση όλη. Ο Χριστός, ο γεννημένος στη φάτνη, είναι η ελπίδα των ανθρώπων για μια ζωή χωρίς υπαρξιακά κενά και χωρίς κατάθλιψη. Ο Χριστός έζησε όχι μόνο κατά τη γέννησή του, αλλά σ όλη τη διάρκεια της επί γης ζωής του «την εσχάτη πτωχεία». Σε κάποιον που προθυμοποιήθηκε να τον ακολουθήσει όπου κι αν πάει, είπε: «οι α- λεπούδες έχουν φωλιές και τα πετεινά του ουρανού μέρη που κουρνιάζουν, ο Υιός του ανθρώπου όμως δεν έχει πού ν ακουμπήσει το κεφάλι του» (Λουκ 9,58). Δεν ζήτησε θυσίες από τους ανθρώπους. Υπέστη ο ίδιος τη μεγάλη θυ- - 7 -
σία με την κένωση της Θεότητάς Του και με τη σταύρωσή Του, δίκαιος υπέρ αδίκων. Έσωσε «δωρεά» το ανθρώπινο γένος. Τώρα, που το αλέτρι της Θείας Πρόνοιας μέσω της οικονομικής κρίσης, οργώνει βαθιά, και τα δάκρυα ποτίζουν και μαλακώνουν το χώμα, τώρα το έδαφος είναι πλέον έτοιμο να δεχθεί το θείο σπόρο και να καρποφορήσει. Αυτά τα Χριστούγεννα ας κάνουμε την κρίση ευκαιρία για έκφραση και ικανοποίηση αληθινών και όχι «διαμορφωμένων» αναγκών Αυτά τα Χριστούγεννα ας κάνουμε την κρίση ευκαιρία για αλλαγή στάσης, για αναθεώρηση τρόπου ζωής, για άλλου είδους διαπαιδαγώγησης των παιδιών μας, που δεν αρχίζει και τελειώνει στο άνοιγμα ενός δώρου, για ειλικρινές άνοιγμα στον συνάνθρωπο, για πλησίασμα του Θεού και βίωση του μεγάλου μυστηρίου της Γέννησης του Θεανθρώπου. Αυτή είναι η κατάλληλη ευκαιρία. ΚΑΛΑ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ Κωνσταντίνος Δημητρακόπουλος Δάσκαλος (kdteacher@sch.gr) Το Σπήλαιο της Γεννήσεως του Σωτήρος Χριστού - Βηθλεέμ - 8 -
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΑΓΓΕΛΗΣ Ο ΙΑΤΡΟΣ Ο Άγιος Αγγελής καταγόταν από το Άργος της Πελοποννήσου. Σε μικρή ηλικία πήγε στην Έφεσο της Μικράς Ασίας, όπου έμαθε την εμπειρική ιατρική, την οποία και εξασκούσε με μεγάλη επιτυχία. Ήταν πιστός χριστιανός, φιλεύσπλαχνος και ελεήμων και όλοι τον αγαπούσαν και τον σέβονταν. Πολύ συχνά μιλούσε στους ανθρώπους για την ορθόδοξη χριστιανική πίστη και απεδείκνυε με επιχειρήματα την υπεροχή της ορθοδοξίας έναντι των άλλων δογμάτων. Κάποια ημέρα ο Αγγελής συνάντησε έναν άθεο Γάλλο, ο ο- ποίος περιγελούσε με θράσος τον Άγιο και την πίστη του στο Χριστό και με πολλή περιφρόνηση παρουσίαζε την χριστιανική πίστη ως μωρία. Ο Αγγελής τον αντιμετώπισε με πολύ θάρρος και με πολλά επιχειρήματα του απέδειξε ότι αυτά που έλεγε ήταν ψευδή και ανυπόστατα. Επειδή όμως ο άθεος Γάλλος δεν υποχωρούσε, ο Άγιος Αγγελής του πρότεινε να μονομαχήσουν και ο μεν άθεος να είναι αρματωμένος με όλα τα όπλα του, ο δε άγιος να κρατά στο χέρι του μόνο ένα ραβδί. Πίστευε ο Άγιος ότι με την δύναμη της πίστης του, σαν άλλος Γολιάθ, θα νικούσε τον αντίπαλο και θα απεδείκνυε με αυτό τον τρόπο την υπεροχή της ορθοδοξίας. Ο Γάλλος δέχτηκε και πήγαν μαζί στην πρεσβεία, όπου εγγράφως αποδέχτηκαν την μονομαχία, η οποία και ορίστηκε για την επόμενη ημέρα. Ο Άγιος τότε έτρεξε στον πνευματικό του, εξομολογήθηκε και ζήτησε την ευχή του. Ο πνευματικός προσπάθησε να τον αποτρέψει, αλλά εκείνος παράκουσε την εντολή του. Πήγε στο σπίτι του και προσευχόταν όλη την νύχτα. Παρακαλούσε τον Θεό να τον βοηθήσει να νικήσει τον άθεο. Ο Θεός όμως δεν επέτρεψε να γίνει ανθρωποκτονία. Μόλις ο Άγιος έφτασε άοπλος στον τόπο της μονομαχίας, φόβος θανάτου κατέλαβε τον πάνοπλο άπιστο. Τόσο πολύ τρομοκρατήθηκε ώστε ντροπιασμένος παραιτήθηκε από την μονομαχία και έφυγε τρέχοντας. Έτσι ο Αγγελής ανακηρύχτηκε νικητής. Μετά από το επεισόδιο αυτό, η πνευματική κατάσταση του Αγγελή χειροτέρεψε πολύ. Την ανυπακοή του στον πνευματικό ακολούθησαν υπερήφανοι λογισμοί, ότι δηλαδή αυτός είχε πολύ μεγάλη πίστη και με αυτήν κατάφερε να τρέψει τον άπιστο σε φυγή. Πίστεψε ότι ήταν άξιος να μαρτυρήσει για τον Χριστό. Έτσι, εγκατέλειψε την ιατρική, κλείστηκε στο σπίτι του και δεν δεχόταν κανέναν. Μόνο δύο φίλοι του τον επισκέπτονταν, του έφερναν φαγητό και προσπαθούσαν να τον βγάλουν, όπως νόμιζαν, από την μελαγχολία. Εκείνος τους βεβαίωνε ότι ήταν καλά και μελετούσε πως να μαρτυρήσει για τον Χριστό. Φανταζόταν τα στίγματα του μαρτυρίου στο σώμα του και αυτό τον γέμιζε με μεγαλύτερη υπερηφάνεια. Τότε η χάρις του Θεού τον εγκατέλειψε και έκανε κάτι αδιανόητο. Αποφάσισε να - 9 -
τουρκέψει με τη θέλησή του και μετά να μαρτυρήσει για τον Χριστό. Το Σάββατο του Λαζάρου του έτους 1813 πήγε στους Τούρκους και ζήτησε να τον κάνουν μουσουλμάνο. Εκείνοι στην αρχή τον έδιωχναν, αλλά τελικά μπροστά στην επιμονή του τον δέχτηκαν. Αμέσως μετά την εξώμοσή του άρχισε να κάνει διάφορες παράλογες πράξεις, για να αναγκάσει τους Τούρκους να τον οδηγήσουν στο δικαστήριο και να του δοθεί έτσι η ευκαιρία να ομολογήσει τον Χριστό και να μαρτυρήσει για την πίστη του. Οι Τούρκοι όμως τον πέρασαν για τρελό και τον έδιωξαν στη Χίο. Στη Χίο συνέχισε την προκλητική του συμπεριφορά. Προκαλούσε με διάφορες πράξεις τους Τούρκους, για να τους αναγκάσει να τον οδηγήσουν στο μαρτύριο. Αλλά κανείς δεν του έδινε σημασία. Πήγαινε στις εκκλησίες και προσευχόταν με λυγμούς. Γονάτιζε και χτύπαγε το κεφάλι του στις πλάκες της εκκλησίας. Εκεί, σε κάποιο εξωκκλήσι γνώρισε ένα πνευματικό, τον οποίο επισκεπτόταν συχνά. Παρακαλούσε τους αγίους και κυρίως τους μάρτυρες να μεσιτεύσουν στον Θεό να τον αξιώσει να μαρτυρήσει. Πολύ συχνά επισκεπτόταν τον τάφο του Αγίου Μακαρίου Νοταρά και τον παρακαλούσε με πολλά δάκρυα. Όσο, όμως, δεν αντιλαμβανόταν τα σφάλματά του και δεν μετανοούσε, ο Θεός δεν του επέτρεπε το μαρτύριο. Τελικά συνειδητοποίησε ότι ξεγελάστηκε από τον δαίμονα και μετανόησε πικρά. Αναγνώρισε την ανθρώπινη αδυναμία, ταπεινώθηκε ενώπιον του Θεού και εναπόθεσε όλη την ελπίδα του σε Αυτόν. Τότε ο Θεός έστειλε την χάρη του και του έδωσε αυτό που ποθούσε. Μετά από έξι μήνες παραμονής στη Χίο, κατά τους οποίους προετοιμάστηκε πνευματικά, εισήλθε στο στάδιο του μαρτυρίου. Μια μέρα ξύρισε τα γένια του και πήγε στο τελωνείο. Οι Τούρκοι τον ρώτησαν γιατί έκοψε τα γένια του. Εκείνος τους απάντησε ότι τώρα που είναι χριστιανός δεν του χρειάζονται. Εκείνοι προσπάθησαν να τον μεταπείσουν, αλλά δεν τα κατάφεραν. Τότε τον συνέλαβαν και τον μετέφεραν στο κάστρο, τον έκλεισαν σε ένα μπουντρούμι και τον βασάνιζαν όλη την νύχτα σκληρά. Την άλλη ημέρα τον οδήγησαν στον διοικητή του νησιού, ο οποίος προσπάθησε να τον μεταπείσει αλλά αυτό στάθηκε αδύνατο. Τελικά τον αποκεφάλισαν στις 3 Δεκεμβρίου του 1813. Το λείψανό του έμεινε στον τόπο της εκτέλεσης τρία ημερόνυχτα. Το φύλαγαν τούρκοι στρατιώτες για να μη το πάρουν οι χριστιανοί και το ενταφιάσουν. Επειδή όμως πολλοί χριστιανοί πήγαιναν να πάρουν κάτι από τον μάρτυρα για ευλογία, οι τούρκοι πήραν το σώμα του Αγίου και το έριξαν στο πέλαγος σε πολύ μεγάλο βάθος ώστε να μη μπορέσουν οι χριστιανοί να το βρουν. Η εκκλησία μας όρισε να εορτάζεται η μνήμη του Αγίου νεομάρτυρα Αγγελή του ιατρού στις 3 Δεκεμβρίου, ημέρα του μαρτυρίου του. Μαρία Εφορακοπούλου-Παπαχρήστου Ιατρός Παθολόγος-Εντατικολόγος - 10 -
ΚΑΠΟΥ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ... Μ εγάλωσα δεν ξέχασα κουβέντες και τραγούδια, μακάρι να γεννιόμουνα κι εγώ σαν τα λουλούδια. Δίχως πρέπει και δίχως λογική,σαν ήλιος να ανθίζω κάθε πρωί. Στιγμές που προσπεράσανε, στιγμές που μας κρατήσαν, στιγμές θολές που χάσανε το χρώμα και ξεφτίσαν. Σαν καλοκαίρια πέρασαν και σαν γιορτή.. Αν ήσουν εδώ, αλλιώς θα ταν όλα. Αν ή- σουν εδώ,ίσως να μουνα πιο δυνατή. Αν ήσουν εδώ, θα σταμάταγε ο χρόνος. Τα φετινά Χριστούγεννα συμπληρώνονται 10χρόνια χωρίς τον παππού το Λωνίδα. Από τότε τον σκέφτομαι πολύ έντονα όσο μεγαλώνω. Κυρίως τα βράδια,όταν διάφορες και ασύνδετες σκέψεις σου κατακλύζουν το μυαλό. Ανάμεσα σε αυτές,πάντα σε μια γωνίτσα κάθεται διακριτικά ο παππούς. Μια ευγενική και αρχοντική φυσιογνωμία. Τον έχασα σε μια ηλικία,που ένα παιδί δεν μπορεί να εντρυφήσει πλήρως στις βασικές έννοιες της ζωής και του θανάτου. Να τις κατανοήσει. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αντιμετωπίσω την απώλειά του, όπως κάθε 10χρονο:ακούσια επιδερμικά. Με την πάροδο του χρόνου όμως, μου έλειπαν βιώματα που για άλλους δε σημαίνουν τίποτα μα για μένα τόσα πολλά. Αναπολούσα λοιπόν, και συνεχίζω σε αμείωτο βαθμό, βραδιές μαζί του στην αυλή, κοιτώντας τον αμαξωτό και τα αστέρια, να του ζητώ κάθε που σουρούπωνε να μου εξιστορεί ξανά και ξανά τις τόσο ζωντανές και απαράλλαχτες ιστορίες του από τα βαπόρια με τις χαρακτηριστικές τσοκαρέτες. Θυμάμαι ακόμη, εκείνη την ιστορία με τον κουρέα που είχε παρακούσει να του κόψει τα αυτιά μέσα από τις τρίχες!. Αξέχαστο όμως και για τους δυο μας θα μείνει τότε, που του χτένιζα με μαεστρία τα λίγα εναπομείναντα μαλλιά του, στο σπίτι στην αθήνα. Μια φορά μάλιστα,του τα είχα μπλέξει κατά τέτοιον τρόπο,που ο μπαμπάς μου αναγκάστηκε να του κόψει μερικά. Παρολ αυτά, δε διαμαρτυρόταν αλλά το χαιρόταν και κάθε που πήγαινα να τον δω το αναζητούσε το φρεσκαρισματάκι του, μαζί με το επίσης απολαυστικό ξύρισμα που του έκανα. Του άρεσε να τον περιποιούμαστε. Ή μάλλον να τον περιποιούμαι εγώ. Ίσως, γιατί είμαι το μοναδικό κορίτσι καθώς επίσης και το μικρότερο με διαφορά από τα άλλα 2 εγγόνια-αγόρια της οικογένειας. Θυμάμαι πάλι,όταν ανταμώναμε, που αμέσως πηγαίναμε να κλειστούμε στην κουζίνα σαν άλλοι παιδικοί φίλοι-κολλητοί συνομώτες, να φάμε κρυφά από τη γιαγιά φρυγανιές με - 11 -
τυρί ή γάλα με δημητριακά{άσπρα για κείνον, όπως συνήθιζε να τα λέει, και μαύρα σοκολατένια για μένα}.το καλύτερο δε που θυμάμαι και γελώ με την παιδικότητά μου και παράλληλα χαίρομαι το κουράγιο του, είναι τα καλοκαίρια στο χωριό. Πολλές φορές, δεν ήθελα να πηγαίνω για μπάνιο γιατί θα έχανα τόσο τη συντροφιά του όσο και τις τηγανιτές πατάτες της γιαγιάς. Έτσι, τον έπαιρνα από το χέρι, κατεβαίναμε τα σκαλιά του σπιτιού και καθόμασταν στην κάτω αυλή. Απλώναμε τις πετσέτες μας, βάζαμε αντηλιακό στο πρόσωπο και καθόμασταν κάτω από τον ίσκιο της κληματαριάς. Όταν ζεσταινόμασταν, ανοίγαμε το νερό στο λάστιχο και βρεχόμασταν. Τα καλύτερά μου μπάνια στη θάλασσα ήταν αυτά. Με είχε για τρελόπαιδο. Ησυχία δεν είχα, όπως έλεγε. Όποτε το φέρνει η κουβέντα, μου λέει η γιαγιά πολύ συχνά, πως της εκμυστηρευόταν στις στιγμές τους, πως ήθελε να ζήσει για να δει τι θα γίνω όταν μεγαλώσω. Τι άνθρωπος θα είμαι. Πιστεύω να βλέπει και να είναι κάτι αντάξιο των προσδοκιών που είχε. Εξάλλου, έχει αφήσει έναν άξιο και σε πάρα πολλά-αν όχι σε όλα-ίδιο με εκείνον αντικαταστάτη: Το γιο του, τον μπαμπά μου. Είσαι πάντα εδώ παππού. Σ αγαπώ πολύ. Το μικράκι σου. ΥΓ: Χαρούμενα Χριστούγεννα σε όλους σας. Να έχετε υγεία,αγάπη,πίστη και σεβασμό. Με εκτίμηση, Σμυρναίου Φαίη. {Ήταν ένα κείμενο-αφιέρωμα για τον παππού μου,σμυρναίο Λεωνίδα} - 12 -
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΓΙΟ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟ; Δωδεκαήμερο, καλείται η περίοδος που βρίσκεται ανάμεσα στις δύο μεγάλες ακίνητες εορτές α) των Χριστουγέννων (25/12) και β) των Θεοφανείων (6/1). Αυτό το διάστημα καταλαμβάνεται αφενός α- πό την μεθέορτο περίοδο των Χριστουγέννων μέχρι της αποδόσεως αυτής (31/12), όσο και των ακολουθουσών την εορτή αυτή, όπως, η σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου (26/12) την μνήμη των Θεοπατόρων, Ιωσήφ του μνήστορος, Ιακώβου του αδελφόθεου και Δαυίδ του Βασιλέως και της μνήμης των αναιρεθέντων νηπίων υπό Ηρώδου στην Βηθλεέμ (29/12) και αφετέρου της Κυριακής προ των Φώτων, των προεορτίων αυτής και της ίδιας της εορτής των Θεοφανείων (2-6/1). Μεταξύ αυτών παρεμβάλεται και η 8 ημέρα από της Γεννήσεως του Σωτήρος η εορτή της περιτομής του Σωτήρος (1/1). Έτσι η όλη περίοδος προσλαμβάνει εορταστικό χαρακτήρα, είναι κατεξοχήν χαρμόσυνη και για τον λόγο αυτό υπάρχει κατάλυση σε όλα, εκτός της ημέρας της παραμονής των Θεοφανείων που είναι ημέρα νηστίσιμη. Επιμέλεια Μάγκος Ιωάννης Η Φάτνη ευρισκομένη εντός του Ναού των Αγίων Ισιδώρων - 13 -
ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΩ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ... Πήρε τα κέρματα και πήγε στο φαρμακείο της γειτονιάς. Ο φαρμακοποιός, εκείνη την στιγμή, μιλούσε με ένα καλοντυμένο κύριο και δεν πρόσεξε την μικρή. Το κοριτσάκι έκανε κάποιο θόρυβο με τα πόδια του, αλλά τίποτε. Τότε πήρε ένα από τα κέρματα της και το χτύπησε πάνω στο γραφείο του. - Τι θέλεις; την ρωτά κάπως εκνευρισμένος εκείνος. Δεν βλέπεις, ότι μιλώ με τον αδελφό μου, που έχω χρόνια να τον δω: Τότε η μικρή του είπε: - Θέλω να σου μιλήσω για τον αδελφό μου, που είναι πολύ άρρωστος, και θέλω να αγοράσω ένα θαύμα! - Συγγνώμη, της απάντησε αυτός, αλλά δεν πουλάμε θαύματα. - Ξέρετε, είπε το κοριτσάκι, ο αδελφός μου έχει κάτι στο κεφάλι του, που μεγαλώνει, κι ο μπαμπάς μου λέει, ότι μόνο ένα θαύμα θα μας σώσει. Λοιπόν, ποσό κάνει ένα θαύμα για να το αγοράσω. Έχω χρήματα.... Ο αδελφός του φαρμακοποιού, που παρακολουθούσε με ενδιαφέρον την συζήτηση, ρώτησε την μικρή τι είδους θαύμα χρειαζόταν ο αδελφός της. - Δεν ξέρω, του απάντησε με μάτια βουρκωμένα. Εκείνο που ξέρω είναι, ότι χρειάζεται εγχείρηση και ο μπαμπάς δεν έχει τα χρήματα. Γι αυτό, θέλω να πληρώσω εγώ, με τα δικά μου χρήματα. Στην ερώτηση του καλοντυμένου κυρίου, πόσα λεπτά έχει. Η μικρή του α- πάντησε «Ένα δολάριο και 11 σέντς, κι αν χρειασθούν και άλλα θα τα βρω». - Τι σύμπτωση, χαμογέλασε ο καλοντυμένος κύριος. Είναι το ακριβές αντίτιμο για ένα θαύμα, για ένα μικρό αδελφό: Ένα δολάριο και 11 σεντς! Πήρε τα λεπτά, έπιασε την μικρή απ το χεράκι, και της είπε: «Πάμε μαζί στο σπίτι σου για να δω τον αδελφό σου και τους γονείς σου και να κάνουμε το θαύμα». Ο καλοντυμένος κύριος ήταν ο Κάρλτον Άρμστονγκ, ο γνωστός νευροχειρουργός. Η εγχείρηση έγινε με επιτυχία και ο μικρός αδελφός επέστρεψε στο σπίτι του υγιής. - Η εγχείρηση ήταν ένα αληθινό θαύμα, ψιθύρισε η μαμά. Απορώ πόσο θα κόστισε. Η μικρούλα χαμογέλασε. Ήξερε ακριβώς πόσο κοστίζει ένα θαύμα: «ένα δολάριο και 11 σέντς, συν την πίστη ενός μικρού παιδιού...». Αναπαραγωγή κειμένου από το internet. Επιμέλεια π. Χαράλαμπος Βαρβαγιάννης - 14 -
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2012 Τα Χριστούγεννα αυτή την χρονιά, λένε ότι θα είναι δύσκολα. Μα υπάρχουν και δύσκολα Χριστούγεννα; Ο Χριστός κάθε μέρα γεννιέται στην καρδιά του χριστιανού, κάθε μέρα σταυρώνεται και κάθε μέρα ανασταίνεται. Τι σχέση έχουν αυτά με τα οικονομικά θα μου πείτε; Καμία θα τολμούσα να σας απαντήσω, αν και εφόσον δεν επιτρέψουμε εμείς να έχουν. Και δεν πρέπει να έχουν. Άλλο πράγμα η διαχείριση της ψυχής μας και άλλο πράγμα η διαχείριση των οικονομικών μας. Τα πιο ωραία πράγματα, δεν είναι πράγματα, όπως μας ενημερώνει και πρόσφατο τηλεοπτικό μήνυμα. Και ήρθε η ώρα να τα δούμε και να τα χαρούμε, μαζί με τους συγγενείς μας, τους φίλους μας, τους γνωστούς μας. Μπορούμε να κάνουμε δώρα ουσίας, μπορούμε να δώσουμε χαρά, μπορούμε απλώς να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρέπει να αφήνουμε τον εαυτό μας σε αδράνεια, μόνο και δυστυχή. Γιατί δεν είμαστε αυτό πραγματικά. Είμαστε ενεργοί, ο καθένας από τη μεριά του. Είμαστε κοινωνικοί, γιατί ο άνθρωπος γεννιέται σε κοινωνία. Είμαστε ευτυχείς γιατί είναι επιλογή μας. Πρόσφατα άκουσα από έναν φίλο το εξής: Δεν αξίζει να στενοχωριέσαι για πράγματα που γίνονται, αλλά και για αυτά που δεν γίνονται, ποίο το νόημα να στεναχωρηθείς; Και είναι στο χέρι μας να κάνουμε επιλογές που θα μας δίνουν χαρά, ελπίδα και δύναμη. Τα οποία αν τα μοιραστούμε θα είναι ευλογία, καθώς η χαρά που μοιράζεται πολλαπλασιάζεται, ενώ η λύπη που μοιράζεται διαιρείται. Όσο για τα οικονομικά μας, αν κάνουμε μέρος των παραπάνω σίγουρα δεν θα χάσουμε. Αλλά και όταν συμβαίνει να χάνεις, πρέπει να ξέρεις να χάνεις. Το αυτό και όταν κερδίζεις. Έτσι και αλλιώς και χάνουμε και κερδίζουμε. Για παράδειγμα μπορεί να χάσεις την εργασία σου ή το εισόδημά σου. Δώσε στον εαυτό σου την ευκαιρία να κερδίσεις φίλους, και να με θυμάσαι θα βγεις μακράν κερδισμένος. Δώσε στον εαυτό σου χρόνο και τόπο να αντιδράσει, και θα το κάνει και καλά, γιατί είναι στην φύση του ως πρώτα από όλα άνθρωπος. Καλά Χριστούγεννα, ευτυχισμένα και με υγεία. Θεόδωρος Παπαδόπουλος - 15 -
ΙΑΤΡΙΚΟ ΘΕΜΑ ΕΚΖΕΜΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ: ΑΤΟΠΙΚΗ ΔΕΡΜΑΤΙΤΙΔΑ Ο όρος έκζεμα ο οποίος κυριολεκτικά σημαίνει φουσκώνει στο βράσιμο, χρησιμοποιείται ως συνώνυμο της ατοπικής δερματίτιδας, που αντιπροσωπεύει μια συχνή, χρόνια, υποτροπιάζουσα δερματοπάθεια της παιδικής ηλικίας, αγνώστου αιτιολογίας,με μεγάλη αύξηση τα τελευταία χρόνια. Μπορεί να εκδηλωθεί στους πρώτους μήνες της ζωής του παιδιού, αλλά και λίγο αργότερα, στην προσχολική ηλικία,ή ακόμα και στην εφηβεία. Ο όρος ατοπία προέρχεται απ την ελληνική γλώσσα και σημαίνει δεν περιορίζεται σε μία μόνο περιοχή. Στο 60% των πασχόντων η εκδήλωση της νόσου γίνεται ως την ηλικία του 1ου έτους, ενώ στο 1/3 των περιπτώσεων η νόσος εκδηλώνεται μεταξύ 1ου και 5ου έτους της ζωής. Περισσότεροι απ τα 2/3 των ασθενών έχουν ατομικό ή οικογενειακό ιστορικό αλλεργικής ρινίτιδας, πυρετού ή άσθματος και 30-50% των παιδιών με ατοπική δερματίτιδα, θα παρουσιάσουν άσθμα, ή πυρετό, ή αλλεργική ρινίτιδα αργότερα στην ζωή τους. Ξεκινάει σαν εξάνθημα με ερύθημα στο πρόσωπο, ιδιαίτερα στα βρέφη, που μπορεί να συνοδεύεται από μικρές φουσκαλίτσες με υγρό, που σπάζουν σε λίγες μέρες. Παρατηρείται χαρακτηριστικά έντονος κνησμός, υπερκερατώσεις και φλουδίτσες στο τριχωτό της κεφαλής και συχνά επεκτείνεται στο σώμα. Παράλληλα, αναπτύσσεται ξηρότητα στο δέρμα των παιδιών και στις προσχολικές ηλικίες το εξάνθημα έχει υποχωρήσει πλέον απ το πρόσωπο κι έχει εντοπισθεί κυρίως στις καμπτικές επιφάνειες των χεριών και των ποδιών. Πρόκειται για μια κατάσταση που μπορεί να λάβει μεγάλη έκταση, να καταλάβει δηλαδή ολόκληρο το σώμα. Τ ατοπικά παιδιά μπορεί να έχουν έντονες γραμμώσεις στις παλάμες καθώς και περιοφθαλμικές πτυχές. Ο κνησμός επηρεάζει τον ύπνο τους, προκαλώντας έτσι νευρικότητα κι ένταση, με σαφώς αρνητικές επιπτώσεις στην ποιότητα της ζωής τους. Επίσης, μπορεί να συνυπάρχει διαταραχή από πλευράς δυσανεξίας στην λήψη κάποιων τροφών, όπως γάλα, αυγά, ξηροί καρποί, σόγια, σιτάρι και ψάρι, επιδεινώνοντας έτσι το εξάνθημα. Ενόχληση προκαλείται, επιπρόσθετα, όταν πλένονται με τον συνηθισμένο τρόπο, δηλαδή με σφουγγαράκι και κοινά σαπούνια. Χαρακτηριστική είναι η δυσανεξία στα μάλλινα, συνθετικά και ακρυλικά ρούχα, στις γούνες των παπουτσιών, στα χαλιά, στα έπιπλα, καθώς - 16 -
και στα στρώματα και μαξιλάρια που περιέχουν πούπουλα και χνούδι. Ακόμη,στο ατοπικό δέρμα υπάρχει προδιάθεση ν αναπτύσσονται εύκολα λοιμώξεις-επιμολύνσεις, π.χ. με έρπητα, μυρμηκίες, μύκητες κι υγρό πού τρέχει απ τις βλάβες κι επιδεινώνει το εξάνθημα. Επιβάλλεται να τονίσουμε, ότι ακόμα κι όταν δεν υπάρχει εμφανές εξάνθημα,δηλαδή ορατή βλάβη, το δέρμα είναι πάντα ξηρό λόγω κληρονομικής προδιάθεσης για μειωμένα λιπίδια, γεγονός που το κάνει πιο ευάλωτο, εφόσον, λόγω ελλιπούς ακεραιότητας, δεν λειτουργεί σωστά σαν φραγμός και χρειάζεται εξωτερική ενίσχυση από εμάς, με κατάλληλα σκευάσματα. Τα ξηρό δέρμα, είναι ταυτόχρονα πολύ ευερέθιστο, ενοχλείται απ την πισίνα που μπορεί να έχει χλώριο, απ την παρατεταμένη επαφή με νερό, ή τα υπερβολικά πολλά λουτρά, τις κολόνιες, την έκθεση σε γάτες, σκύλους, κουνέλια, σκόνη, γύρη, απ την επαφή με ντομάτες, ή εσπεριδοειδή. Στην πλειοψηφία των παιδιών, παρατηρείται βελτίωση κατά τους θερμούς μήνες κι έξαρση το φθινόπωρο και το χειμώνα. Παράλληλα πρέπει ν αναφερθεί, ότι πρόκειται για ένα δέρμα που εύκολα μπορεί να φιλοξενήσει διάφορες αλλεργίες. Οφείλουμε λοιπόν να στοχεύσουμε σε μία θεραπεία με φάρμακα που μειώνουν την φλεγμονή, με συνεχή και αδιάκοπη περιποίηση του δέρματος, ακόμα και τα χρονικά διαστήματα κατά τα οποία δεν παρατηρείται έξαρση του προβλήματος, καθώς και να κάνουμε test για την εντόπιση της πιθανής αιτίας που επιβαρύνει την νόσο, σε περίπτωση αλλεργιών. Ένα ευαίσθητο σημείο στα παιδιά αυτά, αποτελεί η ψυχολογική υποστήριξη που χρειάζεται, αν και πρόκειται αποδεδειγμένα, από διάφορες μελέτες, για πιο έξυπνα παιδιά, απ το μέσο όρο. Αντιλαμβάνονται με κάθε λεπτομέρεια διάφορες καταστάσεις μέσα στο σπίτι, στο σχολείο, με τ αδέρφια και τους φίλους τους, με αποτέλεσμα την επιδείνωση της νόσου, επιζητώντας άμεσα, λεπτό και σωστό χειρισμό. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, η ατοπική δερματίτιδα είναι μία οντότητα που επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, άρα απαιτείται σφαιρική αντιμετώπιση για να ξεπεραστούν τα πρώτα χρόνια της ζωής των παιδιών, που είναι και τα πιο δύσκολα γι αυτό το νόσημα. ΠΕΡΟΓΙΑΝΝΗ Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΟΣ- ΑΦΡΟΔΙΣΙΟΛΟΓΟΣ ΜΙΚΡΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΔΕΡΜΑΤΟΣ ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΗ ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΚΟΣΜΗΤΙΚΗ ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΟΜΟΡΙΑΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ - 17 -
ΤΑ ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΟΣ ΜΑΣ Την Κυριακή 4 Νοεμβρίου, τελέσθηκε η Θεία Λειτουργία κατά την οποία είχε τεθεί σε προσκύνηση τεμάχιο ιερού λειψάνου του Αγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου. Πολλοί πιστοί προσήλθαν στον ιερό ναό αυτή την ημέρα για να ευχηθούν και από κοντά στον εφημέριό μας πατέρα Δημήτριο για την ονομαστική του εορτή, αφού απουσίαζε στην ιδιαίτερη πατρίδα του τα Χανιά Κρήτης, για το ετήσιο πανηγύρι στο οικογενειακό παρεκκλήσιο του Αγίου Δημητρίου. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας στον προαύλιο χώρο των Αγίων Ισιδώρων μοιράστηκαν γλυκίσματα & εδέσματα στους προσκυνητές. Την Πέμπτη 8 Νοεμβρίου, εορτή των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μιχαήλ & Γαβριήλ και των λοιπών Ασωμάτων Δυνάμεων, τελέσθηκε Θεία Λειτουργία. Εγκάρδιες ευχές απευθύνουμε στον επίτροπό μας Νικόλαο Ασλανίδη για τον υιό του Άγγελο να έχει καλή πρόοδο στην ζωή του. Την Παρασκευή 9 Νοεμβρίου τελέσθηκε Θεία Λειτουργία επί την μνήμη του Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως του Θαυματουργού, ο οποίος έλαμψε με την αγιαστική του παρουσία και στην πόλη των Αθηνών. Την Πέμπτη 15 Νοεμβρίου άρχισε η 40ήμερη νηστεία των Χριστουγέννων. Ευχόμαστε στους φίλους και αναγνώστες του περιοδικού μας αλλά και τους προσκυνητές του ναού Καλή και Ευλογημένη Σαρακοστή. Την ίδια ημέρα τελέσθηκε Νυχτερινή Θεία Λειτουργία επί τη εορτή του Αγίου αποστόλου Ματθαίου [16 Νοεμβρίου]. Την Κυριακή 18 Νοεμβρίου τελέσθηκε στον ιερό μας ναό μετά τη Θεία Λειτουργία το ιερό τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο της αγαπημένης μας Μαρίας Πιτσά [32 ετών], φίλης και πνευματικής αδελφής. Με την παρουσία της οικογένειας της, συγγενών, φίλων αλλά και πλήθους προσκυνητών των Αγίων Ισιδώρων που την γνώρισαν και την αγάπησαν, τελέσθηκε σε ένα κλίμα ιδιαίτερα φορτισμένο - 18 -
συναισθηματικά το ιερό της μνημόσυνο, ενθυμούμενοι τις πολλές όμορφες και δύσκολες στιγμές που περάσαμε μαζί, αλλά και προσευχόμενοι ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή της και να την κατατάξει στον Παράδεισο. Ο λόγος που εκφώνησε στο τέλος ο εφημέριος μας και πνευματικός της πατέρας Δημήτριος συγκίνησε τις καρδιές όλων όταν αναφερόταν στην πορεία της ζωή της σε πράγματα που δεν ήταν γνωστά στους περισσότερους, αλλά κυρίως στον Γολγοθά της που ήταν ομολογουμένως βαρύς. Σαν πνευματικός της, μας φανέρωσε πολλά θαυμαστά από τη ζωή της, τον δύσκολο αγώνα της με την ασθένεια που την βασάνιζε, για την ατελείωτη υπομονή και καρτερία που είχε αναμένοντας την Θεία παρέμβαση ώστε να λυτρωθεί α- πό το μαρτύριό της. Η πίστη της και η αγάπη της προς την Υπεραγία Θεοτόκο και την χάρη του Τιμίου Σταυρού της έδιναν δύναμη, θάρρος, ελπίδα, ενώ πάντα ήταν χαρούμενη και αισιόδοξη για όλα, και ποτέ δεν έπεσε σε κατάθλιψη και απελπισία. Τα τελευταία πέντε χρόνια, όταν γνώρισε τους Αγίους Ισιδώρους και τον πατέρα Δημήτριο, η υγεία της περνούσε μεγάλες διακυμάνσεις φθάνοντας πολλές φορές στο κατώφλι του θανάτου, όμως η πίστη της προς τον Θεό και η θέληση της να ζήσει ανέτρεπαν όλα τα ιατρικά δεδομένα αφήνοντας όλους μας έκπληκτους. Σ αυτά τα τελευταία πέντε χρόνια η Μαρία είχε γίνει ενεργό μέλος της οικογενείας των Αγίων Ισιδώρων κατέχοντας την θέση του εκκλησιαστικού επιτρόπου αλλά είχε την ευθύνη και του βιβλιοπωλείου μαζί με την μητέρα της. Ήταν πολύτιμος συνεργάτης του εφημέριου μας, αλλά και βοηθώντας και συνεισφέροντας με πολλούς τρόπους μαζί με τους δύο εξαίρετους γονείς της τον Ιωάννη και την Μαργαρίτα διακονούσαν αθόρυβα και ταπεινά για χρόνια τον ιερό μας ναό. Οι τελευταίοι μήνες ήταν για τη Μαρία δύσκολοι, καθώς η υγεία της δεν βελτιωνόταν, αλλά μάλλον χειροτέρευε. Οι δικοί της άνθρωποι, ο πνευματικός της, οι φίλοι της ήταν διαρκώς δίπλα της να την ενδυναμώνουν και να την εμψυχώνουν, αλλά και η ίδια εξακολουθούσε να παλεύει με ακμαίο ηθικό και ελπίδα στο Θεό και ένα χαμόγελο που έδιωχνε από όλους μας τη θλίψη και το φόβο. Δεν ήταν τυχαία η στάση της αυτή, αλλά η ηρεμία της και η αισιοδοξία της βασίζονταν στην βαθιά πίστη της και στην επιθυμία της να είναι κοντά στην Παναγία μας, σ αυτή τη ζωή αλλά και στην άλλη. Η - 19 -
προσευχή της ήταν αδιάλειπτη, η ψυχή της εξαγνισμένη, η καρδιά της γεμάτη αγάπη για το Θεό και τους ανθρώπους, δεν την συγκινούσε η ματαιότητα του κόσμου τούτου και τα αγαθά του, αφού για πολλά χρόνια είχε στερηθεί όλες τις απολαύσεις της ζωής. Ήθελε να ζήσει μόνο για να προσφέρει στους ανθρώπους, να διακονεί την Εκκλησία και να δοξολογεί τον Κύριό μας. Κανείς άλλος, εκτός από τους γονείς της και τον πνευματικό της, δεν γνώριζε το μεγαλείο της ψυχής της, την αρετή της, τα πνευματικά της χαρίσματα, τα στεφάνια που είχε λάβει από τον Θεό. Αυτά ασφαλώς θα αποκαλυφθούν στο μέλλον όταν θα γνωρίσουμε πολλά περισσότερα για αυτή τη σύγχρονη μάρτυρα της πίστης μας, γιατί υπέμεινε το μαρτύριο της ασθένειάς της αγόγγυστα, αδιαμαρτύρητα, μη θέτοντας ερωτήματα στο Κύριό μας «γιατί;» αλλά δοξολογούσε τον Θεό μέσα από τους πόνους, όπως έκαναν τους πρώτους αιώνες οι άγιοι μάρτυρες της Εκκλησίας μας. Η κοίμησή της το βράδυ της Τετάρτης 10 Οκτωβρίου ήταν ειρηνική, γαλήνια με την παρουσία λίγων ανθρώπων, των γονέων της, του πνευματικού της και λίγων φίλων. Την επόμενη μέρα τελέσθηκε Θεία Λειτουργία στους Αγίους Ισιδώρους και όλοι προσευχήθηκαν για την ανάπαυση της ψυχής της και στη συνέχεια εψάλλει η εξόδιος ακολουθία παρουσία πλήθος φίλων, συγγενών και προσκυνητών των Αγίων Ισιδώρων. Όλοι με δάκρυα αποχαιρέτησαν οι γονείς την κόρη, ο πνευματικός την πνευματική του κόρη και οι υπόλοιποι την φίλη και πνευματική τους αδελφή. Γνωρίζουμε ότι παρά την πρόωρη κοίμησή της, το πνεύμα της θα επισκέπτεται συνέχεια και θα βρίσκεται συχνά κοντά μας στον τόπο αυτό, στο εκκλησάκι και στους ανθρώπους του και τον παπά του που τόσο πολύ αγάπησε με όλη τη δύναμη της ψυχής της. Η οικογένεια της Μαρίας προσέφερε εδέσματα μετά το τέλος του μνημοσύνου σ όλους τους παρευρισκόμενους εις μνήμη της κόρης τους. Ας είναι, Μαρία, αιωνία σου η μνήμη, «εν χώρα των ζώντων, εν σκηναίς δικαίων». Οι προσευχές μας να σε συνοδεύουν αλλά και εσύ να εύχεσαι για εμάς εκεί στους Ουρανούς, στο Φως, στη Χαρά, στην Αιώνια Μακαριότητα, στην Αιώνια Ζωή. Το Σάββατο 24 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε μία χαρούμενη εκδήλωση στην πέργκολα των Αγίων Ισιδώρων από δύο μικρές κορασίδες το ναού μας την Ειρήνη- Νίκη Λουπασάκη και την Βελλησαρία Φλούδα. Το πρόγραμμα περιελάμβανε σειρά από χορούς στους οποίους οι δύο μικρές μας κόρες ξεδίπλωσαν το ταλέντο τους και μας έδειξαν τους καρπούς των κόπων τους αφού τα τελευταία χρόνια παρακολουθούν μαθήματα - 20 -
χορού σε μία καταξιωμένη σχολή. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης προσφέρθηκαν διάφορα γλυκίσματα. Ας έχουν υγεία και καλή πρόοδο στη ζωή τους οι δύο μικρές μας φίλες. Την Κυριακή 25 Νοεμβρίου τελέσθηκε η αναστάσιμη Θεία Λειτουργία επί τη μνήμη της Αγίας ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης της Πανσόφου και Πολιούχου Σινά. Ευχόμαστε ολόθερμα Χρόνια Πολλά και πρόοδο στην κόρη του εφημερίου μας πατρός Δημητρίου, Αικατερίνα-Σταυρούλα για την ονοματική της εορτή και την σεμνή και ταπεινή μητέρα του Αικατερίνα που με την γλυκύτητά της, την αγάπη της και την προσευχή της για όλους εμάς που διακονούμε τους Αγίους Ισιδώρους. Την Τρίτη 28 Νοεμβρίου το βράδυ τελέσθηκε Νυχτερινή Θεία Λειτουργία επί τη μνήμη του νεοφανούς ιερομάρτυρος Φιλουμένου του Αγιοταφίτου μαρτυρήσαντος παρά του Φρέατος του Ιακώβ τη 29η Νοεμβρίου 1979 στην Σαμάρεια. Η συμμετοχή των πιστών ήταν μεγάλη ενώ υπήρχε για προσκύνημα ιερό λείψανο του Αγίου όπως και το επιγονάτιο της ιερατικής του στολής. Η νυχτερινή Θεία Λειτουργία ήταν κατανυκτική, ενώ υπήρχε σ όλους έντονη η συγκίνηση καθώς έρχονταν στην μνήμη τους οι σκηνές από το μαρτύριο του Αγίου Φιλουμένου, που ήταν άκρως σκληρές και απάνθρωπες. Ο Άγιος γέροντας στάθηκε όρθιος, ακλόνητος και πιστός στον Κύριό του Ιησού Χριστό, φύλακας και φρουρός της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού, φάρος και οδηγός στην σημερινή εποχή του σκότους. Υπερασπίστηκε μόνος του και αβοήθητος από τους ανθρώπους το ιερό προσκύνημα του Φρέατος του Ιακώβ, δεχόμενος συνεχώς απειλές, ξυλοδαρμούς και επιθέσεις, έχοντας μέσα στην καρδιά του την ρήση «υπομένων υπέμεινα τον Κύριο». Γνωρίζοντας ότι η ζωή του δεν θα είχε άλλη κατάληξη από αυτή του μαρτυρίου, ουδέποτε σκέφτηκε να εγκαταλείψει τις επάλξεις αλλά περίμενε την ώρα εκείνη όπου θα συναντούσε τον Κύριό του και Θεό του. Αυτόν τον μεγάλο και σύγχρονο ιερομάρτυρα τιμήσαμε ταπεινά στον ιερό μας ναό παρακαλώντας τον να μεσιτεύει για τον ελληνικό λαό τις δοκιμασίες του, να σκεπάζει τον ιερό μας ναό και τα παιδιά μας. Επιμέλεια Νικόλαος Καββαθάς - 21 -
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΗΝΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2012 Σάββατο 1 Δεκεμβρίου Αγίων Ναούμ & Φιλαρέτου [7-10 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας θα τελεστεί το ετήσιο μνημόσυνο του μικρού μας φίλου Προκοπίου-Δημητρίου. [6 μ.μ.] Αναστάσιμος Πανηγυρικός Εσπερινός Αγίας Μυρόπης Στον Ιερό Ναό ευρίσκεται προσκυνητάρι της Αγίας Μυρόπης Κυριακή 2 Δεκεμβρίου ΙΔ ΛΟΥΚΑ, Αγίας μάρτυρος Μυρόπης [7-11 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Τη αυτή ημέρα η κοίμηση το Οσίου Πατρός Πορφυρίου Ιερομονάχου του Καυσοκαλυβίτου. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας θα τελεστεί το ιερό μνημόσυνο του γέροντος Τρίτη 4 Δεκεμβρίου Αγίας μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας, Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού, Σεραφείμ επισκόπου Φαναρίου [7-9.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου [7-9.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία - 22 -
ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΕΜΠΤΗ 6 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ «Στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου που βρίσκεται στο φυτώριο του Δήμου Αθηναίων επί της οδού Κατεχάκη, έναντι του Άλσους Ελληνικού Στρατού» Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου Πανηγυρικός Εσπερινός [6 μ.μ.] & Λιτανεία της Ιεράς Εικόνος του Αγίου Νικολάου Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου Αγίου Νικολάου Μύρων της Λυκίας του Θαυματουργού [7-10.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Μετά το πέρας των ακολουθιών οι εργαζόμενοι του Δήμου Αθηναίων θα προσφέρουν εδέσματα και γλυκίσματα. Σάββατο 8 Δεκεμβρίου Αγίου Παταπίου [7-9.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Κυριακή 9 Δεκεμβρίου ΙΑ ΛΟΥΚΑ, Σύλληψις Αγίας Άννης [7-10.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου Αγίου Σπυρίδωνος [7-9.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Σάββατο 15 Δεκεμβρίου Αγίου Ελευθερίου & της μητρός αυτού Ανθίας [7-9.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Κυριακή 16 Δεκεμβρίου ΙΑ ΛΟΥΚΑ, Των Προπατόρων [7-10.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία - 23 -
Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου Αγίου Διονυσίου Αιγίνης [7-9.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου [6 μ.μ.] ΙΕΡΟ ΕΥΧΕΛΑΙΟ Σάββατο 22 Δεκεμβρίου Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολύτριας [7-9.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Κυριακή 23 Δεκεμβρίου ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [7-10.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία ΖΗΣΤΕ ΤΗ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΣΠΗΛΑΙΩΔΗ ΝΑΟ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΙΣΙΔΩΡΩΝ ΛΥΚΑΒΗΤΤΟΥ Τρίτη 25 Δεκεμβρίου ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ [6 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Στο τέλος θα ψαλλούν τα κάλαντα, θα μοιραστούν γλυκά και θα δοθούν δώρα στα παιδιά. ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου Η Σύναξις της Υπεραγίας Θεοτόκου [7-10.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου Εσπερινός & ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ [6.30 μ.μ.] Αγίων 14.000 Νηπίων [29 Δεκεμβρίου] θα τεθεί για προσκύνηση ιερό λείψανο των Αγίων Νηπίων - 24 -
Κυριακή 30 Δεκεμβρίου ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [7-10.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2013 ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ [7-10.30 π.μ.] ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ Όρθρος & Θεία Λειτουργία Δοξολογία επί τη ενάρξει του Νέου Έτους *Με λαμπρότητα τιμάτε η εορτή του Μεγάλου Βασιλείου, ο οποίος όταν σπούδαζε στην Αθήνα συνήθιζε να έρχεται στο Ιερό Σπήλαιο των Αγίων Ισιδώρων μαζί με τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο για προσευχή και περισυλλογή. *Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας θα γίνει η κοπή της Πρωτοχρονιάτικης Βασιλόπιτας, τα παιδιά του ναού θα ψάλλουν τα κάλαντα και θα μοιραστούν στους προσκυνητές γλυκίσματα. Χιονισμένο τοπίο από τους Αγίους Ισιδώρους. O Ι ε ρός Προ σκυ νη μα τι κός Να ός εί ναι ανοι κτός κά θε ημέ ρα. Κά θε Κυ ρια κή & με γά λες E ορ τές λει τουρ γεί έκ θε ση χρι στια νι κών βι βλί ων. Πα ρα δί δο νται δω ρε άν μα θή μα τα βυ ζα ντι νής μου σι κής & αγιο γρα φί ας. Κά θε Κυ ρια κή λει τουρ γεί Κα τη χη τι κό. - 25 -
ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ «ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ» «Διάλογος αγίων Γερόντων με ερωτήσεις και αποκρίσεις» Τι σημασία έχει για τον άνθρωπο το να προσφέρει ευχαριστήριο δώρο στην εκκλησία; Αυτό το πράγμα είναι θησαυρός φυλαγμένος μπροστά στον Θεό. Ό,τι βάζεις εδώ, αμέσως πηγαίνει επάνω. Έχω επιθυμία να μαρτυρήσω για τον Θεό. Αν σε ώρα δύσκολη υπομείνει κανείς τον πλησίον, αυτό είναι ίσο με το καμίνι των τριών Παίδων. Πώς οφείλει να διώχνει ο νους τους πονηρούς λογισμούς; Είναι εντελώς αδύνατον από μόνος του να το κάνει αυτό ούτε έχει τέτοια δύναμη. Αλλά κι αν η ψυχή πέσει σε λογισμούς, αμέσω ς οφείλει να καταφύγει σ αυτόν πού την έπλασε ικετεύοντάς τον, και κείνος τους διαλύει σαν κερί. Γιατί ο Θεός μας είναι φωτιά που κατακαίει. Πώς μπορεί κανείς πάντοτε να προσεύχεται; Γιατί το σώμα παρουσιάζει αδυναμία προκειμένου να προσευχηθεί. Προσευχή δεν λέγεται μόνο το να στέκεται κανείς την συγκεκριμένη ώρα προσευχής και να προσεύχεται, αλλά το να προσεύχεται πάντοτε. Επιμέλεια π. Χαράλαμπος Βαρβαγιάννης - 26 -