Πρόταση ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Βρυξέλλες, 20.7.2016 COM(2016) 482 final 2016/0231 (COD) Πρόταση ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για τις δεσμευτικές ετήσιες μειώσεις των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από τα κράτη μέλη από το 2021 έως το 2030 για μια ανθεκτική Ενεργειακή Ένωση και την τήρηση των δεσμεύσεων που απορρέουν από τη συμφωνία του Παρισιού και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 525/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για μηχανισμό παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων σχετικά με τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου και άλλων πληροφοριών που αφορούν την κλιματική αλλαγή (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ) {SWD(2016) 247 final} {SWD(2016) 248 final} EL EL

1. ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ Αιτιολόγηση και στόχοι της πρότασης Τον Οκτώβριο του 2014 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ενέκρινε το πλαίσιο πολιτικής για το κλίμα και την ενέργεια έως το 2030. Το πλαίσιο αυτό καθορίζει τη δέσμευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς ένα δεσμευτικό στόχο για εγχώρια μείωση σε ποσοστό τουλάχιστον 40 % των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου (GHG) έως το 2030, σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990, στο σύνολο της οικονομίας. Όλοι οι τομείς της οικονομίας θα πρέπει να συμβάλουν στην επίτευξη αυτών των μειώσεων εκπομπών. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επιβεβαίωσε ότι ο στόχος θα επιτευχθεί συλλογικά από την Ευρωπαϊκή Ένωση κατά τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο, με τις μειώσεις στους τομείς του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών (ΣΕΔΕ) και εκτός ΣΕΔΕ να ανέρχονται σε 43 % και 30 % αντίστοιχα, έως το 2030, σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2005. Με τις τρέχουσες εφαρμοζόμενες πολιτικές, οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου δεν αναμένεται να μειωθούν επαρκώς, ώστε να επιτευχθεί ο στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τουλάχιστον 40 % μείωση των τιμών του 1990 έως το 2030 και, ειδικότερα, μείωση των αερίων θερμοκηπίου κατά 30 % σε τομείς εκτός ΣΕΔΕ σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2005. Υπό τις τρέχουσες τάσεις και με την πλήρη εφαρμογή των υφιστάμενων νομικά δεσμευτικών στόχων και εφαρμοζόμενων πολιτικών, που αφορούν μεταξύ άλλων την ενεργειακή απόδοση, την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, τις μειώσεις CO 2 από τα οδικά οχήματα, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τους χώρους υγειονομικής ταφής, την κυκλική οικονομία ή τα φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου, οι εκπομπές που καλύπτονται από την απόφαση περί επιμερισμού των προσπαθειών 1 (ESD) προβλέπεται ότι έως το 2030 θα μειωθούν μόλις κατά περίπου 24 % σε σχέση με τα επίπεδα του 2005. Ως εκ τούτου, απαιτούνται εθνικοί στόχοι μείωσης, οι οποίοι παρέχουν κίνητρα για περαιτέρω πολιτικές που προάγουν μεγαλύτερες μειώσεις. Η πρόταση αυτή ορίζει εθνικούς στόχους ευθυγραμμισμένους με τον στόχο μείωσης κατά 30 % στους τομείς εκτός ΣΕΔΕ, σε σύγκριση με το 2005, έως το 2030 σε ολόκληρη την έκταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά τρόπο δίκαιο, μεριμνώντας για τη σχέση κόστουςαποτελεσματικότητας, όπως εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Τα κράτη μέλη συνεισφέρουν στη συνολική μείωση σε ολόκληρη την έκταση της ΕΕ έως το 2030, με στόχους που κυμαίνονται από 0 % έως -40 % κάτω από τα επίπεδα του 2005. Οι μειώσεις βάσει του παρόντος κανονισμού προάγουν βελτιώσεις κυρίως στους τομείς των κτιρίων, της γεωργίας, της διαχείρισης αποβλήτων και των μεταφορών. Η πρόταση αυτή εφαρμόζει επίσης τις δεσμεύσεις της ΕΕ στο πλαίσιο της συμφωνίας του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή. Στις 10 Ιουνίου 2016 η Επιτροπή υπέβαλε πρόταση κύρωσης της συμφωνίας του Παρισιού από την ΕΕ 2. Η πρόταση αυτή ακολούθησε την αξιολόγηση της συμφωνίας του Παρισιού από την Επιτροπή 3. Η συμφωνία του Παρισιού εγκρίθηκε τον Δεκέμβριο του 2015, στο πλαίσιο της 21ης διάσκεψης των μερών της σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή (UNFCCC). Η συμφωνία αυτή περιλαμβάνει έναν μακροπρόθεσμο στόχο για 1 2 3 Απόφαση αριθ. 406/2009/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, περί των προσπαθειών των κρατών μελών να μειώσουν τις οικείες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου, ώστε να τηρηθούν οι δεσμεύσεις της Κοινότητας για μείωση των εκπομπών αυτών μέχρι το 2020 (ΕΕ L 140, 5.6.2009, σ. 136) COM(2016) 0395 final COM(2016) 0110 final EL 2 EL

διατήρηση της παγκόσμιας αύξησης της θερμοκρασίας αρκετά κάτω από 2 C πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα και τη συνέχιση των καταβαλλόμενων προσπαθειών να μην υπερβεί η αύξηση τους 1,5 C. Σύμφωνα με τα επιστημονικά ευρήματα της Διεθνούς Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), ο κλιματικός στόχος της ΕΕ είναι η μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά 80-95 % το 2050 σε σύγκριση με το 1990, στο πλαίσιο των αναγκαίων μειώσεων από τις ανεπτυγμένες χώρες ως ομάδα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και όλα τα άλλα συμβαλλόμενα μέρη υποχρεούνται να κοινοποιούν διαδοχικές εθνικά καθορισμένες συνεισφορές (NDC) ανά πενταετία, επικαιροποιημένες βάσει της καθολικής απογραφής της συμφωνίας, που θα πραγματοποιηθεί το 2023 και έκτοτε θα επαναλαμβάνεται ανά πενταετία. Για την επίτευξη του εγχώριου μακροπρόθεσμου στόχου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μείωση των εκπομπών κατά τουλάχιστον 80 % έως το 2050, είναι αναγκαία μια συνεχής πρόοδος στη μετάβασή μας προς μια οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα. Η μετάβαση απαιτεί αλλαγές στην επιχειρηματική και επενδυτική συμπεριφορά και παροχή κινήτρων σε ολόκληρο το φάσμα πολιτικής. Το πιο σημαντικό είναι ότι η μετάβαση θα παράσχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση ευκαιρίες για ανάπτυξη και απασχόληση. Θα ενθαρρύνει τις επενδύσεις και την καινοτομία στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, συμβάλλοντας στη φιλοδοξία της ΕΕ να γίνει παγκόσμιος ηγέτης και αυξάνοντας την ανάπτυξη στις αγορές αγαθών και υπηρεσιών που παράγονται στην ΕΕ π.χ. αναφορικά με την ενεργειακή απόδοση. Στο πλαίσιο της μετάβασης προς μια καθαρή ενέργεια, θα πρέπει να εφαρμοστούν πρόσθετες πολιτικές και μέτρα για τη μείωση των εκπομπών από τα κράτη μέλη. Η ανάληψη δράσης από τις τοπικές και περιφερειακές κυβερνήσεις, τις πόλεις και τους τοπικούς και περιφερειακούς οργανισμούς θα πρέπει να ενθαρρύνεται έντονα. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξασφαλίζουν τη συνεργασία μεταξύ των κεντρικών και τοπικών αρχών σε διάφορα επίπεδα. Η εφαρμογή ενός αξιόπιστου πλαισίου κλιματικής πολιτικής αποτελεί καίριο στοιχείο για την οικοδόμηση μιας ανθεκτικής Ενεργειακής Ένωσης με μακρόπνοη κλιματική πολιτική. Για να επιτευχθεί αυτό, απαιτείται η συνέχιση των φιλόδοξων κλιματικών δράσεων και στους εκτός ΣΕΔΕ τομείς και πρόοδος σε όλες τις πτυχές της Ενεργειακής Ένωσης για την παροχή ασφαλούς, αειφόρου, ανταγωνιστικής και οικονομικά προσιτής ενέργειας στους πολίτες. Η Νορβηγία και η Ισλανδία έχουν εκφράσει την πρόθεσή τους να συμμετάσχουν στην κοινή δράση της Ένωσης και των κρατών μελών. Οι όροι που διέπουν την πιθανή συμμετοχή της Νορβηγίας και της Ισλανδίας θα καθοριστούν σε συνοδευτική νομοθεσία. Για την περίοδο από το 2021 έως το 2030 η Νορβηγία έχει καταστήσει σαφές ότι προτίθεται να συμμετάσχει πλήρως στην προσπάθεια μείωσης για τους τομείς εκτός ΣΕΔΕ. Καθώς οι στόχοι των κρατών μελών κυμαίνονται από 0 % έως -40 %, με βάση το κατά κεφαλήν Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ), στη Νορβηγία θα πρέπει να αποδοθεί ένας κατ' εκτίμηση αριθμητικός στόχος μείωσης 40 % κάτω από τα επίπεδα του 2005, ενώ για τη Νορβηγία και την Ισλανδία θα διατίθενται μηχανισμοί ευελιξίας, όπως για τα κράτη μέλη. Οι τελικοί στόχοι θα προσδιοριστούν μόνο όταν εγκριθεί η πρόταση. Η πρόταση αυτή δεν θίγει τον τρόπο με τον οποίο η Νορβηγία και η Ισλανδία θα συμμετάσχουν στην κοινή δράση. Συνεκτικότητα με τις ισχύουσες διατάξεις πολιτικής στον τομέα πολιτικής Η πρόταση αυτή, σε γενικές γραμμές, συνεχίζει την προσέγγιση των υφιστάμενων διατάξεων πολιτικής για τους τομείς ΣΕΔΕ που ορίζονται στο πλαίσιο της τρέχουσας απόφασης περί επιμερισμού των προσπαθειών. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ζήτησε ρητώς τη συνέχιση της τρέχουσας αρχιτεκτονικής πολιτικής και παρείχε καθοδήγηση σχετικά με ειδικά θέματα που EL 3 EL

θα πρέπει να αντιμετωπιστούν για την περίοδο από το 2021 έως το 2030, συμπεριλαμβανομένου του καθορισμού εθνικών στόχων μείωσης. Η γενική προσέγγιση για τον καθορισμό των εθνικών στόχων μείωσης, σε ευθυγράμμιση με την προσέγγιση που επιλέχθηκε στην τρέχουσα απόφαση περί επιμερισμού των προσπαθειών και τις κατευθυντήριες γραμμές από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Οκτώβριο του 2014, βασίζεται στο σχετικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Για τα κράτη μέλη με κατά κεφαλήν ΑΕΠ άνω του μέσου όρου της ΕΕ, οι στόχοι προσαρμόζονται περαιτέρω, ώστε να αντικατοπτρίζουν τη σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας εντός της εν λόγω ομάδας. Μια τέτοια προσέγγιση εξισορροπεί τις παραμέτρους αντικειμενικότητας και οικονομικής αποδοτικότητας, όπως επιβεβαιώνεται από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Για να ενισχυθεί η πραγματική συμπληρωματική δράση στον τομέα των δραστηριοτήτων επί χερσαίων εκτάσεων, συμπεριλαμβανομένης της γεωργίας, διασφαλίζοντας παράλληλα άρτια λογιστική καταγραφή και συνολική περιβαλλοντική ακεραιότητα, η πρόταση αυτή περιλαμβάνει μια νέα ευελιξία που προβλέπει περιορισμένη χρήση καθαρών απορροφήσεων από ορισμένες λογιστικές κατηγορίες χρήσης της γης, αλλαγής στη χρήση της γης και δασοκομικές δραστηριότητες (LULUCF), εξασφαλίζοντας παράλληλα ότι δεν υπάρχουν επιβαρύνσεις στους τομείς LULUCF, ώστε να καταγράφεται η συμμόρφωση των κρατών μελών προς τους στόχους στους τομείς της απόφασης περί επιμερισμού των προσπαθειών, εάν χρειάζεται. Αυτό συνάδει με τις κατευθυντήριες γραμμές που έχουν δοθεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, όπου σημειώνεται το χαμηλότερο δυναμικό μετριασμού του γεωργικού τομέα και του τομέα χρήσης γης, καθώς και η σημασία της εξέτασης του καλύτερου μέσου για τη βελτιστοποίηση της συμβολής του τομέα αυτού στον μετριασμό και τη δέσμευση των αερίων θερμοκηπίου, μεταξύ άλλων μέσω της δάσωσης. Έχει επίσης συμπεριληφθεί μια επιπλέον, νέα ευελιξία, σε συμμόρφωση προς τις κατευθυντήριες γραμμές του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, για τα κράτη μέλη με εθνικούς στόχους μείωσης των εκπομπών πολύ πάνω τόσο από το μέσο όρο - στόχο της ΕΕ όσο και από το οικονομικά αποδοτικό δυναμικό μετριασμού τους, καθώς και για τα κράτη μέλη που δεν είχαν δωρεάν κατανομή για τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις το 2013. Η ευελιξία επιτρέπει στα επιλέξιμα κράτη μέλη να διευκολύνουν την επίτευξη των υποχρεώσεών τους στο πλαίσιο της απόφασης περί επιμερισμού των προσπαθειών μέσω της ακύρωσης των δικαιωμάτων ΣΕΔΕ της ΕΕ. Συνεκτικότητα με άλλες πολιτικές της Ένωσης Προβλέπονται συμπληρωματικές νομοθετικές προτάσεις αργότερα το 2016, ως συμβολή στην επίτευξη των στόχων που έχουν συμφωνηθεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για τουλάχιστον 27 % αναφορικά με το μερίδιο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που καταναλίσκεται στην ΕΕ έως το 2030 και τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης το 2030 κατά τουλάχιστον 27 % (το ποσοστό αυτό θα επανεξεταστεί έως το 2020, λαμβάνοντας υπόψη ένα επίπεδο ΕΕ της τάξεως του 30 %). Οι προτάσεις αυτές θα πρέπει να διευκολύνουν την επίτευξη των κλιματικών στόχων στους τομείς εκτός ΣΕΔΕ, και ιδίως στον κτιριακό τομέα. Επιπλέον, η ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την απαλλαγή από τις εκπομπές άνθρακα στον τομέα των μεταφορών ορίζει δράση για περαιτέρω μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου στον τομέα των μεταφορών. EL 4 EL

2. ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ, ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ Νομική βάση Η αλλαγή του κλίματος αποτελεί διασυνοριακό πρόβλημα, το οποίο δεν δύναται να επιλυθεί μόνο μέσω εθνικής ή τοπικής δράσης. Απαιτείται συντονισμός της δράσης για το κλίμα σε ευρωπαϊκό επίπεδο και, ει δυνατόν, σε παγκόσμιο επίπεδο. Η δράση της ΕΕ είναι δικαιολογημένη για λόγους επικουρικότητας. Από το 1992 η Ευρωπαϊκή Ένωση εργάζεται σταθερά για την ανάπτυξη κοινών λύσεων και την προώθηση παγκόσμιας δράσης για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Πιο συγκεκριμένα, η δράση σε επίπεδο ΕΕ θα παρέχει οικονομικά αποδοτική επίτευξη των στόχων μείωσης έως το 2030 και των μακροπρόθεσμων στόχων μείωσης των εκπομπών, με παράλληλη εξασφάλιση της αντικειμενικότητας και της περιβαλλοντικής ακεραιότητας. Τα άρθρα 191 έως 193 της ΣΛΕΕ επιβεβαιώνουν και αποσαφηνίζουν τις αρμοδιότητες της ΕΕ στον τομέα της κλιματικής αλλαγής. Νομική βάση της παρούσας πρότασης αποτελεί το άρθρο 192 της ΣΛΕΕ. Σύμφωνα με το άρθρο 191 και το άρθρο 192 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, η Ευρωπαϊκή Ένωση συμβάλλει στην επίτευξη, μεταξύ άλλων, των ακόλουθων στόχων: διατήρηση, προστασία και βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος, προώθηση, σε διεθνές επίπεδο, μέτρων για την αντιμετώπιση των περιφερειακών ή παγκόσμιων περιβαλλοντικών προβλημάτων και, ιδίως, την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος. Δεδομένου ότι οι στόχοι του παρόντος κανονισμού δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη, μπορούν όμως, λόγω της κλίμακας και των αποτελεσμάτων τους, να επιτευχθούν καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση δύναται να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, η οποία διατυπώνεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η παρούσα πρόταση κανονισμού συμμορφώνεται με την αρχή της αναλογικότητας, διότι δεν υπερβαίνει τα απαιτούμενα για την επίτευξη των σκοπών υλοποίησης του στόχου μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου της ΕΕ για την περίοδο από το 2021 έως το 2030 με οικονομικά αποδοτικό τρόπο, ενώ ταυτόχρονα εξασφαλίζει την αντικειμενικότητα και την περιβαλλοντική ακεραιότητα. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχει εγκρίνει ως στόχο μια γενική μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον 40 % σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990, εγχώρια και για το σύνολο της οικονομίας. Η πρόταση αυτή καλύπτει περισσότερες από τις μισές από τις εν λόγω εκπομπές αερίων θερμοκηπίου και κρίνεται ότι ο βέλτιστος τρόπος επιδίωξης του στόχου της πρότασης αυτής είναι με τη θέσπιση σχετικού κανονισμού. Έχει σημαντικές συνέργειες με τον ισχύοντα κανονισμό σχετικά με την παρακολούθηση και υποβολή εκθέσεων για τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου 4 (MMR). Προκειμένου να συνεισφέρουν στην επίτευξη των απαραίτητων μειώσεων των εκπομπών, έχουν θεσπιστεί απαιτήσεις τόσο για τα κράτη μέλη όσο και για τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος (ΕΟΠ). 4 Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 525/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2013, σχετικά με μηχανισμό παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων σχετικά με τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και άλλων πληροφοριών σε εθνικό και ενωσιακό επίπεδο που αφορούν την αλλαγή του κλίματος και την κατάργηση της απόφασης αριθ. 280/2004/ΕΚ (ΕΕ L 165 της 18.6.2013, σ. 13) EL 5 EL

3. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΩΝ, ΤΩΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΚΤΙΜΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΥ Εκ των υστέρων αξιολογήσεις / έλεγχοι καταλληλότητας ισχύουσας νομοθεσίας Πριν από την κατάρτιση της παρούσας πρότασης πραγματοποιήθηκε το 2015 αξιολόγηση της ESD, σύμφωνα με το άρθρο της 14 που απαιτεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να καταρτίσει έκθεση αξιολόγησης της εφαρμογής της ESD έως τις 31 Οκτωβρίου 2016 5. Ενώ η ESD βρίσκεται ακόμη σε πρώιμο στάδιο υλοποίησης, οι δεσμεύσεις κατ εφαρμογή της ESD δύνανται να θεωρηθούν αποτελεσματικές, τουλάχιστον εν μέρει, ως προς την ενθάρρυνση νέων εθνικών πολιτικών και μέτρων που προάγουν την αποτελεσματική μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου εντός του πεδίου εφαρμογής της ESD. Το αποτέλεσμα αυτό ενισχύεται από το γεγονός ότι τέθηκε σε εφαρμογή μαζί με άλλες πολιτικές της ΕΕ για το κλίμα και την ενέργεια στο πλαίσιο της δέσμης μέτρων έως το 2020, ιδίως όσον αφορά την ενεργειακή απόδοση και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Για πολλούς τομείς της ESD, συμπεριλαμβανομένων των τομέων κτιρίων, μεταφορών, γεωργίας και διαχείρισης αποβλήτων, ένα σημαντικό μέρος των μειώσεων των εκπομπών έως σήμερα μπορεί να αποδοθεί σε παράγοντες, όπως οι τεχνολογικές μεταβολές, που επηρεάζονται από τις παρεμβάσεις πολιτικής που προκύπτουν από τη δέσμη μέτρων έως το 2020. Εκτός από τις κλιματικές και ενεργειακές πολιτικές σε ενωσιακό και εθνικό επίπεδο, η οικονομική κρίση και η ανάπτυξη της οικονομικής δραστηριότητας σε ορισμένες χώρες επηρέασαν τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου. Συνολικά, η ESD είχε ως αποτέλεσμα τα κράτη μέλη να γίνουν πιο ενεργά ως προς την εξέταση νέων μέτρων για τη μείωση των εκπομπών στους διάφορους τομείς της και τον βέλτιστο δυνατό σχεδιασμό τους. Όπως διαπιστώθηκε, η ESD προκάλεσε περιορισμένη πρόσθετη διοικητική επιβάρυνση σε επίπεδο κρατών μελών, αν και ενδέχεται να υπάρχουν δυνατότητες για μείωση του διοικητικού κόστους. Το διοικητικό κόστος για την Επιτροπή για το σύστημα παρακολούθησης και συμμόρφωσης είναι της τάξης των 650 000 EUR ετησίως, ενώ το ετήσιο κόστος για το σύνολο των 28 κρατών μελών συνολικά εκτιμάται ότι είναι της τάξης των 500 000 EUR ανά έτος Διαβουλεύσεις με ενδιαφερόμενα μέρη Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή οργάνωσε δημόσια διαβούλευση 6 σχετικά με την προσπάθεια των κρατών μελών να μειώσουν τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου, ώστε να εκπληρωθεί η δέσμευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου έως το 2030. Η διαβούλευση συμπλήρωσε τη διαβούλευση σχετικά με την Πράσινη Βίβλο στο πλαίσιο για τις κλιματικές και ενεργειακές πολιτικές έως το 2030, η οποία πραγματοποιήθηκε το 2013 και ήταν πλήρως ανοικτή στο κοινό. Η διαβούλευση επικεντρώθηκε στην ενίσχυση των υφιστάμενων μέσων ευελιξίας την υποβολή εκθέσεων και τη συμμόρφωση την προσέγγιση ως προς τον καθορισμό των εθνικών στόχων μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και μια περιορισμένη εφάπαξ ευελιξία μεταξύ του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών (ΣΕΔΕ) της ΕΕ και της ESD. Εξέτασε επίσης την ανάληψη συμπληρωματικής δράσης σε επίπεδο ΕΕ για την επίτευξη των στόχων μείωσης και την ανάπτυξη δυναμικού, καθώς την παροχή υποστήριξης για την υλοποίηση σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό 5 6 COM(2016) 483 Έκθεση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο για την αξιολόγηση της εφαρμογής της απόφασης αριθ. 406/2009/ΕΚ σύμφωνα με το άρθρο 14 αυτής. Η διαβούλευση πραγματοποιήθηκε από τις 26 Μαρτίου έως τις 18 Ιουνίου 2015 και είναι διαθέσιμη στον δικτυακό τόπο της έρευνας της ΕΕ http://ec.europa.eu/clima/consultations/articles/0025_en.htm. EL 6 EL

επίπεδο. Η Επιτροπή έλαβε 114 επίσημες απαντήσεις από ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερόμενων μερών από τα κράτη μέλη 7. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επίσης διαβουλεύτηκε με τα κράτη μέλη σε τέσσερις συνεδριάσεις των ομάδων εργασίας της Επιτροπής για την κλιματική αλλαγή που διεξήχθησαν το 2015. Οι διαβουλεύσεις αυτές εξέτασαν διάφορες επιλογές για την ενίσχυση των υφιστάμενων εγχώριων μηχανισμών ευελιξίας στην ESD κατά την περίοδο μετά το 2020, καθώς και τον τρόπο διαχείρισης της υποβολής εκθέσεων και συμμόρφωσης. Περίληψη της διαβούλευσης παρέχεται στο παράρτημα 8.2 της εκτίμησης επιπτώσεων για την παρούσα λόγω πρόταση. Συγκέντρωση και χρήση εμπειρογνωμοσύνης Η ποσοτική εκτίμηση των μελλοντικών επιπτώσεων στην ΕΕ βασίζεται και συμπληρώνει την ανάλυση για την πρόταση πλαισίου έως το 2030 και την επικαιροποιεί σε ορισμένα στοιχεία που σχετίζονται με την ESD. Η Επιτροπή έχει συνάψει σύμβαση με το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο Αθηνών, τον IIASA και την EuroCare για τη μοντελοποίηση ενός επικαιροποιημένου σεναρίου αναφοράς 8, και στη βάση αυτή ποσοτικοποιήθηκαν τα σενάρια πολιτικής. Η μοντελοποίηση του ενεργειακού συστήματος και των εκπομπών CO 2 βασίζεται στο μοντέλο PRIMES. Η μοντελοποίηση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου εκτός CO 2 βασίζεται στο μοντέλο GAINS. Οι γεωργικές εκπομπές εκτός CO 2 αξιολογούνται με το πλαίσιο μοντελοποίησης CAPRI. Η τεχνογνωσία που αντικατοπτρίζεται στις συνεισφορές των ενδιαφερομένων στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης και οι εθνικές προβλέψεις περί αερίων θερμοκηπίου που υποβλήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του κανονισμού περί μηχανισμού παρακολούθησης για το 2015 χρησιμοποιήθηκαν ως πρόσθετες πηγές γνώσης για τη συμπλήρωση της ανάλυσης αυτής. Το 2015 διεξήχθη για την Επιτροπή μια υποστηρικτική μελέτη για την αξιολόγηση της εφαρμογής της ESD, από ομάδα εξωτερικών συμβούλων 9. Εκτίμηση επιπτώσεων Η εκτίμηση επιπτώσεων που συνοδεύει την πρόταση αυτή 10 συμπληρώνει την ανάλυση που διενεργήθηκε στο πλαίσιο των εκτιμήσεων επιπτώσεων του 2014 προς στήριξη του πλαισίου για το κλίμα και την ενέργεια έως το 2030 11. Αυτή αποτέλεσε τη βάση ανάλυσης για τον καθορισμό του στόχου της μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον 40 % έως το 2030, σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990, καθώς και τον διαχωρισμό σε αντίστοιχους στόχους μείωσης των εκπομπών 30 % και 43 % για τους τομείς εκτός ΣΕΔΕ και τους τομείς ΣΕΔΕ αντίστοιχα έως το 2030, σε σύγκριση με το 2005. Η εκτίμηση των επιπτώσεων εξέτασε επιλογές για την εφαρμογή της μείωσης στους εκτός ΣΕΔΕ τομείς, εξαιρουμένων των τομέων LULUCF, με βάση την τρέχουσα ESD και τις κατευθυντήριες γραμμές που παρέχονται από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Η εκτίμηση επιπτώσεων εξετάζει τις δυνητικές επιπτώσεις της πρότασης από άποψη δικαιοσύνης, οικονομικής αποδοτικότητας και περιβαλλοντικής ακεραιότητας. 7 8 9 10 11 Βλέπε SWD(2016) 247, Παράρτημα 8.2. Ευρωπαϊκή Επιτροπή: Σενάριο αναφοράς της ΕΕ για το 2016, Ενέργεια, μεταφορές και εκπομπές αερίων θερμοκηπίου, Τάσεις έως το 2050. Υποστηρικτική μελέτη για την αξιολόγηση της απόφασης αριθ. 406/2009/ΕΚ (απόφαση περί επιμερισμού των προσπαθειών), Ricardo Energy and Environment με Trinomic και Vito. SWD(2016) 247 και SWD(2016) 248. The Regulatory Scrutiny Board issued an positive opinion of the draft impact assessment report, see SEC(2016) 339. SWD(2014)15, SWD(2014)255 final EL 7 EL

Η εκτίμηση επιπτώσεων επανεξετάζει τη μεθοδολογία για τη θέση στόχων βάσει του κατά κεφαλήν ΑΕΠ που διασφαλίζουν την αντικειμενικότητα, και την επικαιροποιεί βάσει των στοιχείων για το 2013. Αξιολογεί σε ποιο βαθμό θα μπορούσαν οι στόχοι να προσαρμοστούν στο πλαίσιο της ομάδας των κρατών μελών που έχουν κατά κεφαλήν ΑΕΠ άνω του μέσου όρου και για ποια κράτη μέλη η οικονομικά αποδοτική επίτευξη των στόχων ενδέχεται να είναι ανησυχητική. Σχετικά με το σημείο εκκίνησης για τη γραμμική πορεία προς τον στόχο, μια μεθοδολογία παρόμοια με την υφιστάμενη μεθοδολογία ESD με βάση τις πρόσφατες εκπομπές θεωρείται επιθυμητή από πλευράς περιβαλλοντικής ακεραιότητας, ενώ από διοικητική άποψη είναι εφικτή. Η εκτίμηση επιπτώσεων δείχνει ότι οι νέες δυνατότητες ευελιξίας από τους τομείς ΣΕΔΕ και LULUCF πρέπει να είναι περιορισμένες, ώστε να εξασφαλίζεται ότι θα συνεχιστεί η λήψη πραγματικών, συμπληρωματικών μέτρων στους τομείς εκτός ΣΕΔΕ, σε ευθυγράμμιση με τους μακροπρόθεσμους στόχους μείωσης. Ταυτόχρονα, αμφότερες οι δυνατότητες ευελιξίας επιτρέπουν να λαμβάνονται υπόψη συγκεκριμένες συνθήκες των κρατών μελών. Για τη νέα μορφή εφάπαξ ευελιξίας, αυτό συνήθως σχετίζεται με ανησυχίες αναφορικά με την οικονομική αποδοτικότητα για τα κράτη μέλη με τους υψηλότερους στόχους. Για τον τομέα LULUCF, αυτό σχετίζεται με τις ανησυχίες περί περιορισμένου δυναμικού μετριασμού όσον αφορά τις εκτός CO 2 εκπομπές στον γεωργικό τομέα, που έχει τη μεγαλύτερη σημασία για τα κράτη μέλη με υψηλό μερίδιο εκπομπών στη γεωργία. Οι υφιστάμενες δυνατότητες ευελιξίας δεν έχουν δοκιμαστεί και παρέχουν ευρύ πεδίο εφαρμογής για τη μείωση του κόστους και την επίτευξη οικονομικής αποδοτικότητας. Κάθε ενίσχυση είναι αναγκαίο να λαμβάνει υπόψη τις πιθανές διοικητικές επιπτώσεις. Το διοικητικό κόστος, τόσο για τα κράτη μέλη όσο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι σήμερα περιορισμένο και μειώνεται περαιτέρω με τη μετάβαση σε πενταετή έλεγχο συμμόρφωσης. Η προτεινόμενη πολιτική επηρεάζει κυρίως τις εθνικές διοικήσεις. Δεν υπάρχουν άμεσες υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων ή άλλες διοικητικές συνέπειες για τις επιχειρήσεις, τις ΜΜΕ ή τις πολύ μικρές επιχειρήσεις. Ανάλογα με τη φύση και το πεδίο εφαρμογής των εθνικών και ευρωπαϊκών μέτρων για τη μείωση των εκπομπών, τα μέτρα αυτά θα επηρεάσουν διαφόρους άμεσα ενδιαφερομένους, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρήσεων και των καταναλωτών. Τυχόν τέτοιες ειδικές επιπτώσεις θα πρέπει να αξιολογηθούν στο πλαίσιο αυτών των προτάσεων πολιτικής. Καταλληλότητα της νομοθεσίας και απλούστευση Σύμφωνα με τη δέσμευση της Επιτροπής για τη βελτίωση της νομοθεσίας, η πρόταση καταρτίστηκε εξ ολοκλήρου βασιζόμενη στη διαφάνεια και τη συνεχή συνεργασία με τα ενδιαφερόμενα μέρη. Λόγω του προτεινόμενου ελέγχου της ετήσιας συμμόρφωσης ανά πενταετία, οι συναφείς διοικητικές επιβαρύνσεις και τα έξοδα για τη διαχείριση της συμμόρφωσης θα μειωθούν για τα κράτη μέλη και την Επιτροπή. Ενώ πρέπει να διατηρηθεί το ισχύον σύστημα ετήσιων αναφορών αλλά να γίνει μεταγωγή σε ελέγχους συμμόρφωσης κάθε 5 έτη, το συνολικό κόστος κατά τη διάρκεια ολόκληρης της περιόδου δέσμευσης 2021-2030, μεταξύ άλλων και για την Επιτροπή και τα κράτη μέλη, εκτιμάται σε 60-70 % του διοικητικού κόστους για ένα σύστημα ετήσιων ελέγχων συμμόρφωσης, που είναι της τάξης των 1 150 000 EUR ανά έτος. Δεν υπάρχουν άμεσες υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις ή άλλες επιχειρήσεις σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία. Η πρόταση δεν θα άλλαζε την κατάσταση αυτή. EL 8 EL

Θεμελιώδη δικαιώματα Καθώς η προτεινόμενη πολιτική απευθύνεται πρωτίστως στα κράτη μέλη ως θεσμικούς φορείς, συμμορφώνεται προς τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. 4. ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ Οι έμμεσες επιπτώσεις για τους προϋπολογισμούς των κρατών μελών εξαρτώνται από την επιλογή των εθνικών πολιτικών και μέτρων για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, καθώς και από τις λοιπές ενέργειες μετριασμού στον τομέα της χρήσης της γης που καλύπτεται από την παρούσα πρωτοβουλία. Η πρόταση για τον καθορισμό των εθνικών τους στόχων θα μειώσει το κόστος για τα κράτη μέλη με χαμηλό εισόδημα, σε σύγκριση με μια πρόταση που θα έθετε στόχους με αποκλειστικό γνώμονα την οικονομική αποδοτικότητα. Προβλέπει μεγαλύτερη ευελιξία, ώστε να διασφαλίζεται ότι οι δαπάνες για τα κράτη μέλη υψηλών εσόδων θα παραμείνουν περιορισμένες. Η πρόταση προβλέπει συνέχιση της ετήσιας υποχρέωσης υποβολής έκθεσης, αλλά με μικρότερη συχνότητα των ελέγχων συμμόρφωσης. Κάτι τέτοιο συνεπάγεται τη μείωση των διοικητικών δαπανών για τα κράτη μέλη. Η πρόταση αυτή έχει πολύ περιορισμένη επίπτωση στον προϋπολογισμό της ΕΕ. 5. ΑΛΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Σχέδια εφαρμογής και ρυθμίσεις παρακολούθησης, αξιολόγησης και υποβολής εκθέσεων Η διαφανής, τακτική υποβολή εκθέσεων για τις υποχρεώσεις του κράτους μέλους σε συνδυασμό με ισχυρούς ελέγχους συμμόρφωσης αποτελούν θεμελιώδη στοιχεία για τη διασφάλιση της προόδου προς επίτευξη των δεσμεύσεων της ΕΕ για μακροπρόθεσμη μείωση των εκπομπών. Η παρακολούθηση της προόδου και της διαδικασίας αξιολόγησης της συμμόρφωσης θα εξακολουθήσει να βασίζεται σε ένα υφιστάμενο συνολικό πλαίσιο παρακολούθησης, υποβολής εκθέσεων και επαλήθευσης που καθορίζεται στην πρόταση, ως τροποποίηση των σχετικών άρθρων του MMR. Η σταθερή υποβολή εκθέσεων και η αξιολόγηση, όπως ορίζονται στο πλαίσιο της τρέχουσας ESD θα διατηρηθούν για τους σκοπούς της παρούσας πρότασης, με μόνη διαφορά ότι τώρα είναι πλήρως εναρμονισμένες με τις σχετικές διατάξεις του MMR. Οι διατάξεις αυτές πρόκειται να ενσωματωθούν στη διακυβέρνηση της Ενεργειακής Ένωσης, για την οποία προβλέπεται στο πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής μια πρόταση της Επιτροπής έως το τέλος του 2016, και ενδέχεται να εξορθολογιστούν περαιτέρω στο πλαίσιο της εν λόγω πρότασης. Η παρούσα πρόταση προβλέπει ότι εάν, με βάση την ετήσια αξιολόγηση που διενεργείται από την Επιτροπή, ένα κράτος μέλος αποκλίνει από τα ετήσια δικαιώματα εκπομπής του, υποβάλλει σχέδιο δράσης για να εξασφαλιστεί ότι το κράτος μέλος συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις του. Κάθε σχέδιο δράσης αναμένεται να ληφθεί υπόψη στο πλαίσιο του ολοκληρωμένου εθνικού σχεδίου για την ενέργεια και το κλίμα του εν λόγω κράτους μέλους και θα αποτελέσει μέρος του συστήματος διακυβέρνησης που πρόκειται να συσταθεί με την επικείμενη νομοθετική πρόταση σχετικά με τη διακυβέρνηση της Ενεργειακής Ένωσης. Η υποχρέωση των κρατών μελών να υποβάλουν τέτοια ολοκληρωμένα εθνικά σχέδια για την ενέργεια και το κλίμα προβλέπεται να συμπεριληφθεί στην εν λόγω νομοθετική πρόταση. EL 9 EL

Επιπλέον, τα ολοκληρωμένα εθνικά σχέδια για την ενέργεια και το κλίμα στην επικείμενη νομοθετική πρόταση σχετικά με τη διακυβέρνηση της Ενεργειακής Ένωσης θα πρέπει να αναφέρονται στα ετήσια δεσμευτικά εθνικά όρια που καθορίζονται στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού. Τα κράτη μέλη διατηρούν την υποχρέωση να συμμορφώνονται προς τα ετήσια όρια εκπομπών και μια γραμμική τροχιά κατά την περίοδο 2021-2030, αν και η διεξοδική εξέταση των απογραφών των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου των κρατών μελών και ο πραγματικός έλεγχος συμμόρφωσης θα οργανωθεί σε πενταετή και όχι σε ετήσια βάση. Η Επιτροπή επιθυμεί να διενεργήσει δύο ελέγχους συμμόρφωσης, το 2027 (για τα έτη 2021-2025) και το 2032 (για τα έτη 2026-2030). Με τον τρόπο αυτό επιτρέπεται ο συνυπολογισμός της δυνητικής συνεισφοράς από δραστηριότητες που σχετίζονται με τις δασωμένες εκτάσεις, τις διαχειριζόμενες καλλιεργήσιμες εκτάσεις και τις διαχειριζόμενες χορτολιβαδικές εκτάσεις, η οποία υλοποιείται σύμφωνα με τον κανονισμό [ ]. Για να διασφαλιστεί ότι η αξιολόγηση της συμμόρφωσης βασίζεται σε ακριβή δεδομένα, οι απογραφές εκπομπών αερίων θερμοκηπίου που υποβάλλονται από τα κράτη μέλη θα εξακολουθήσουν να επανεξετάζονται από την Επιτροπή. Επανεξέταση της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού πρόκειται να πραγματοποιηθεί έως τις 28 Φεβρουαρίου 2024 και, στη συνέχεια, ανά πενταετία. Η επανεξέταση αυτή αξιολογεί τη συνολική λειτουργία του παρόντος κανονισμού, όπως για παράδειγμα την ευελιξία μεταφοράς των ετήσιων δικαιωμάτων εκπομπής μεταξύ των κρατών μελών, που είναι σημαντική για την εξασφάλιση της οικονομικής αποδοτικότητας. Η επανεξέταση μπορεί επίσης να επικαιροποιείται βάσει των αποτελεσμάτων της παγκόσμιας απογραφής της συμφωνίας του Παρισιού. Πέραν των ελέγχων συμμόρφωσης με νομικώς δεσμευτικές συνέπειες, η πρόοδος προς τους στόχους για το 2030 θα παρακολουθείται σε ετήσια βάση στο πλαίσιο της έκθεσης προόδου που δημοσιεύει η Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 21 του MMR και τα αποτελέσματα θα εξακολουθήσουν να χρησιμοποιούνται στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου και να ενσωματώνονται στην έκθεση για την κατάσταση της Ενεργειακής Ένωσης 12. Η παρακολούθηση της προόδου επιτρέπει την έγκαιρη προειδοποίηση σε περίπτωση που τα κράτη μέλη παρουσιάζουν καθυστέρηση σε σχέση τις υποχρεώσεις τους και παρέχει ενθάρρυνση για τη λήψη των αναγκαίων μέτρων. Επιπροσθέτως, θα εξακολουθήσουν να ισχύουν οι υφιστάμενες υποχρεώσεις των κρατών μελών να υποβάλλουν ανά διετία έκθεση σχετικά με τις εφαρμοζόμενες πολιτικές και μέτρα προκειμένου να επιτύχουν τις δεσμεύσεις τους δυνάμει της παρούσας πρότασης, καθώς και σχετικά με τις προβλέψεις εκπομπών τους. 12 Η έκθεση θα παρουσιάζει την πρόοδο των κρατών μελών ως προς τις υποχρεώσεις τους στο πλαίσιο της Ενεργειακής Ένωσης και του συστήματος διακυβέρνησής της. EL 10 EL

Αναλυτική επεξήγηση των ειδικών διατάξεων της πρότασης Άρθρο 1 - Αντικείμενο Το άρθρο αυτό επεξηγεί ότι ο κανονισμός ορίζει τις ελάχιστες συνεισφορές των κρατών μελών για τη μείωση των εκπομπών για την περίοδο από το 2021 έως το 2030 και τους κανόνες για τον καθορισμό των ετήσιων δικαιωμάτων εκπομπών και εκείνων που βρίσκονται σε φάση αξιολόγησης. Άρθρο 2 - Πεδίο εφαρμογής. Το άρθρο ορίζει το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού. Καθιστά σαφές ότι ο παρών κανονισμός αφορά τις εκπομπές από τις κατηγορίες πηγών IPCC: ενέργεια, βιομηχανικές διεργασίες και χρήση προϊόντων, γεωργία και απόβλητα. Οι εκπομπές από τους τομείς που καλύπτονται από το ΣΕΔΕ της ΕΕ και από τον κανονισμό [ ] δεν καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό. Άρθρο 3 - Ορισμοί Το άρθρο ορίζει τον όρο «αέρια θερμοκηπίου» όσον αφορά τα αέρια του θερμοκηπίου που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό. Άρθρο 4 Ετήσια επίπεδα εκπομπών για την περίοδο από 2021 έως 2030 Το άρθρο αυτό καθορίζει τα όρια εκπομπών των κρατών μελών με ορίζοντα το 2030, όπως ορίζονται στο παράρτημα Ι, και τον τρόπο με τον οποίο καθορίζονται τα επίπεδα εκπομπών για την περίοδο 2021-2030. Παραμένει η προσέγγιση των ετήσιων δεσμευτικών ορίων εκπομπών, όπως καθορίζονται στην ESD. Τα ετήσια επίπεδα εκπομπών καθορίζονται με βάση μια γραμμική τροχιά, που αρχίζει με τις μέσες εκπομπές για την περίοδο 2016-2018, με βάση τα πιο πρόσφατα αναθεωρημένα δεδομένα περί εκπομπών αερίων θερμοκηπίου. Τα ετήσια δικαιώματα εκπομπών (ΕΔΕ) σε ισοδύναμο CO 2 για κάθε κράτος μέλος για κάθε έτος της περιόδου θα καθορίζονται μέσω σχετικής εκτελεστικής πράξης. Άρθρο 5 Μέσα ευελιξίας για την επίτευξη των ετήσιων ορίων Το άρθρο ορίζει την ευελιξία που παρέχεται στα κράτη μέλη για την επίτευξη των ετήσιων ορίων, συμπεριλαμβανομένης της ευελιξίας κατά την πάροδο του χρόνου μέσω της τραπεζικής αποταμίευσης και του δανεισμού ΕΔΕ εντός της περιόδου δέσμευσης, καθώς και την ευελιξία μεταξύ των κρατών μελών μέσω μεταβιβάσεων των ΕΔΕ. Άρθρο 6 Ευελιξία για ορισμένα κράτη μέλη μετά τη μείωση των δικαιωμάτων ΣΕΔΕ της ΕΕ Καθιερώνεται μια νέα μορφή ευελιξίας μέσω της ακύρωσης των δικαιωμάτων ΣΕΔΕ έως ένα καθορισμένο όριο. Τα επιλέξιμα κράτη μέλη θα αποφασίσουν πριν το 2020 εάν επιθυμούν να κάνουν χρήση της ευελιξίας αυτής και τα ακριβή ποσά θα καθορίζονται στην εκτελεστική πράξη που καθορίζει τα ετήσια δικαιώματα εκπομπής. Η ευελιξία βρίσκεται στη διάθεση των κρατών μελών που απαριθμούνται στο παράρτημα II. Η εκτελεστική πράξη που αναφέρεται στο άρθρο 4 θα προσδιορίζει επίσης την μέγιστη ποσότητα δικαιωμάτων που ένα κράτος μέλος δύναται να επιλέξει να ακυρώσει, προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη ως προς την τήρηση των ορίων. Άρθρο 7 Πρόσθετη χρήση έως και 280 εκατ. καθαρών απορροφήσεων από αποδασωμένες ή δασωμένες εκτάσεις γης, διαχειριζόμενες καλλιεργήσιμες εκτάσεις ή διαχειριζόμενες χορτολιβαδικές εκτάσεις EL 11 EL

Δημιουργείται μια νέα ευελιξία που επιτρέπει στα κράτη μέλη να χρησιμοποιούν, στον βαθμό που απαιτείται, ένα περιορισμένο ποσό καθαρών απορροφήσεων από τον κανονισμό [ ], υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Τα όρια για κάθε κράτος μέλος, σε CO 2 eq απαριθμούνται στο παράρτημα III. Άρθρο 8 Διορθωτικά μέτρα Αν, με βάση την ετήσια αξιολόγηση που διενεργείται από την Επιτροπή, η πρόοδος ενός κράτους μέλους αποκλίνει από τα ετήσια δικαιώματα εκπομπής, το εν λόγω κράτος μέλος θα πρέπει να καταρτίσει ένα σχέδιο δράσης με πρόσθετα μέτρα που θα πρέπει να εφαρμοστούν προκειμένου να διασφαλιστεί η συμμόρφωσή του προς τις υποχρεώσεις του. Άρθρο 9 Έλεγχος συμμόρφωσης Οι διατάξεις για τον έλεγχο της συμμόρφωσης και τα διορθωτικά μέτρα που προβλέπονται στην ESD παραμένουν ως έχουν, με μόνη αλλαγή τη μετάβαση σε πενταετή βάση ως προς τον έλεγχο συμμόρφωσης για καθένα από τα προηγούμενα έτη της περιόδου. Σε περίπτωση που διαπιστωθεί ότι ένα κράτος μέλος δεν συμμορφώνεται με τα ετήσια δικαιώματα εκπομπών για οποιοδήποτε έτος της περιόδου, θα εφαρμόζονται διορθωτικά μέτρα με τη μορφή προσθήκης στις εκπομπές του επόμενου έτους μιας ποσότητας που ισούται με την ποσότητα σε τόνους των ισοδυνάμων CO2 των υπερβάσεων εκπομπών, πολλαπλασιασμένη με έναν συντελεστή 1,08. Το δικαίωμα μεταφοράς ΕΔΕ θα αναστέλλεται έως ότου το κράτος μέλος επανέλθει σε επίπεδα συμμόρφωσης. Άρθρο 10 Προσαρμογές Για να εξασφαλιστεί η συνοχή του στόχου εκπομπών για το 2030 σε επίπεδο ΕΕ, κάθε αλλαγή στο πεδίο εφαρμογής του ΣΕΔΕ της ΕΕ (π.χ. με την αλλαγή του αριθμού των εγκαταστάσεων ή πηγών που καλύπτονται από το ΣΕΔΕ της ΕΕ) πρέπει να συνοδεύεται από αντίστοιχη προσαρμογή του παρόντος κανονισμού. Το άρθρο διατηρεί τη διάταξη που ορίζεται στην ESD εξηγώντας τον τρόπο εφαρμογής των εν λόγω προσαρμογών. Επιπλέον προβλέπεται η χρήση των πιστώσεων που παράγονται σύμφωνα με το άρθρο 24α του ΣΕΔΕ της ΕΕ, διατηρώντας την ευελιξία που υφίσταται στην ESD. Ο κανονισμός εξετάζει επίσης την ειδική κατάσταση για τα κράτη μέλη με θετικά όρια στην ESD αυξανόμενα δικαιώματα εκπομπών μεταξύ 2017 και 2020. Άρθρο 11 Μητρώο Το άρθρο διατηρεί την τρέχουσα εφαρμογή της ESD στον κανονισμό περί μητρώου και την προσαρμόζει στον παρόντα κανονισμό. Είναι αναγκαίο για να εξασφαλιστεί η ορθή λογιστική καταγραφή των συναλλαγών στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού και να αποφεύγεται η διπλή καταγραφή. Άρθρο 12 - Άσκηση της εξουσιοδότησης Η πρόταση εξουσιοδοτεί την Επιτροπή να εκδίδει κατ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με τις σχετικές διαδικασίες. Άρθρο 13 - Διαδικασία επιτροπής Πρόκειται για την ίδια διαδικασία επιτροπής που συστάθηκε για την ESD, χρησιμοποιώντας την επιτροπή για την αλλαγή του κλίματος. Άρθρο 14 - Επανεξέταση Η επανεξέταση όλων των στοιχείων του κανονισμού, προκειμένου να καθοριστεί κατά πόσον εξακολουθούν να είναι κατάλληλα προς τον επιδιωκόμενο σκοπό, θα πραγματοποιηθεί το 2024 και στη συνέχεια θα επαναλαμβάνεται ανά πενταετία. EL 12 EL

Άρθρο 15 - Τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 525/2013/ΕΕ Ο MMR τροποποιείται, ώστε να εξασφαλίζεται ότι οι απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων που ισχύουν επί του παρόντος για την ESD θα συνεχιστούν εντός του πλαισίου του εν λόγω κανονισμού. Τα κράτη μέλη οφείλουν να υποβάλλουν σε ετήσια βάση έκθεση των οικείων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και εξακολουθούν να υποχρεούνται να υποβάλλουν σε διετή βάση έκθεση σχετικά με τις προβλέψεις τους, καθώς και τις πολιτικές και τα μέτρα που εφαρμόζουν ώστε να διασφαλίζουν τη συμμόρφωση προς τους στόχους τους. Προκειμένου να ενισχυθεί η διαφάνεια και να διευκολυνθούν οι μεταφορές μεταξύ κρατών μελών, τα κράτη μέλη υποχρεούνται επίσης να υποβάλλουν εκθέσεις σχετικά με τους όγκους που προτίθενται να αγοράζουν ή πωλούν σύμφωνα με το άρθρο 5. Η Επιτροπή θα παρακολουθεί την πρόοδο των κρατών μελών ως προς τα όρια εκπομπών τους, συμπεριλαμβάνοντας στην ετήσια έκθεση προόδου της δράσης για το κλίμα μια αξιολόγηση κατά πόσον η πρόοδος από τα κράτη μέλη είναι επαρκής για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που υπέχουν δυνάμει του παρόντος κανονισμού. EL 13 EL

2016/0231 (COD) Πρόταση Πρόταση ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για τις δεσμευτικές ετήσιες μειώσεις των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από τα κράτη μέλη από το 2021 έως το 2030 για μια ανθεκτική Ενεργειακή Ένωση και την τήρηση των δεσμεύσεων που απορρέουν από τη συμφωνία του Παρισιού και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 525/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για μηχανισμό παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων σχετικά με τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου και άλλων πληροφοριών που αφορούν την κλιματική αλλαγή (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ) ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 192 παράγραφος 1, Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής 13, Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια, Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής 14, Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών 15, Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία, (1) Στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 23ης-24ης Οκτωβρίου 2014 σχετικά με το πλαίσιο πολιτικής για το κλίμα και την ενέργεια έως το 2030 εγκρίθηκε ένας δεσμευτικός στόχος μείωσης κατά τουλάχιστον 40 %, σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990, των εγχώριων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου έως το 2030, για το σύνολο της οικονομίας και αυτό επαληθεύτηκε στη συνεδρίασή του τον Μάρτιο του 2016. Το Συμβούλιο Περιβάλλοντος που συνήλθε στις 6 Μαρτίου 2015 ενέκρινε επίσημα αυτή τη συνεισφορά της Ένωσης και των κρατών μελών της ως την εθνικά καθορισμένη πρόθεση συνεισφοράς τους. (2) Τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, του Οκτωβρίου του 2014, προέβλεπαν ότι ο στόχος θα πρέπει να επιτευχθεί συλλογικά από την Ένωση με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο, με τις μειώσεις στους τομείς ΣΕΔΕ και τους τομείς εκτός ΣΕΔΕ να ανέρχονται σε 43 % και 30 % αντίστοιχα έως το 2030, σε σύγκριση με το 2005, με τις προσπάθειες να κατανέμονται βάσει του σχετικού κατά κεφαλήν Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ). Όλοι οι τομείς της οικονομίας θα πρέπει 13 14 15 ΕΕ C,, σ.. ΕΕ C,, σ.. ΕΕ C,, σ.. EL 14 EL

να συμβάλλουν στην επίτευξη των εν λόγω μειώσεων των εκπομπών, όλα τα κράτη μέλη θα πρέπει να συμμετέχουν στην προσπάθεια αυτή, εξισορροπώντας τις παραμέτρους της αντικειμενικότητας και της αλληλεγγύης και οι εθνικοί στόχοι στο πλαίσιο της ομάδας των κρατών μελών με κατά κεφαλήν ΑΕΠ άνω του μέσου όρου της Ένωσης θα πρέπει να προσαρμόζονται σχετικά, ώστε να αντικατοπτρίζουν την οικονομική αποδοτικότητα κατά τρόπο δίκαιο και ισορροπημένο. Η επίτευξη αυτών των μειώσεων των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου αναμένεται να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα και την καινοτομία στην ευρωπαϊκή οικονομία και να προαγάγει βελτιώσεις, ιδίως στους τομείς των κτιρίων, της γεωργίας, της διαχείρισης των αποβλήτων και των μεταφορών, στον βαθμό που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. (3) Στις 10 Ιουνίου 2016 η Επιτροπή παρουσίασε την πρόταση κύρωσης της συμφωνίας του Παρισιού από την ΕΕ. Η παρούσα νομοθετική πρόταση αποτελεί μέρος της υλοποίησης της δέσμευσης της ΕΕ στο πλαίσιο της συμφωνίας του Παρισιού. Η δέσμευση της Ένωσης για μειώσεις των εκπομπών στο σύνολο της οικονομίας επιβεβαιώθηκε στην εθνικά καθορισμένη συνεισφορά της Ένωσης και των κρατών μελών της, η οποία υποβλήθηκε στη γραμματεία της UNFCCC για τις κλιματικές μεταβολές στις 6 Μαρτίου 2015. (4) Η συμφωνία του Παρισιού αντικαθιστά την προσέγγιση που υιοθετήθηκε στο πλαίσιο του πρωτοκόλλου του Κιότο του 1997 του οποίου η ισχύς θα εκπνεύσει το 2020. (5) Η μετάβαση σε καθαρή ενέργεια απαιτεί αλλαγές στην επενδυτική συμπεριφορά και παροχή κινήτρων σε ολόκληρο το φάσμα πολιτικής. Αποτελεί βασική προτεραιότητα της Ένωσης να δημιουργήσει μια ανθεκτική Ενεργειακή Ένωση που θα παρέχει ασφαλή, αειφόρο, ανταγωνιστική και οικονομικά προσιτή ενέργεια στους πολίτες της. Για να επιτευχθεί τούτο, απαιτείται η συνέχιση των φιλόδοξων κλιματικών δράσεων με τον παρόντα κανονισμό και η πρόοδος όσον αφορά τις άλλες πτυχές της Ενεργειακής Ένωσης, όπως ορίζονται στη στρατηγική-πλαίσιο για μια ανθεκτική Ενεργειακή Ένωση με μακρόπνοη πολιτική για την κλιματική αλλαγή 16. (6) Ο παρών κανονισμός αφορά τις εκπομπές από τις κατηγορίες ενέργειας, βιομηχανικών διεργασιών και χρήσης προϊόντων, γεωργίας και αποβλήτων της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την αλλαγή του κλίματος (IPCC), όπως προσδιορίζονται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 525/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, 17 εξαιρουμένων των εκπομπών από τις δραστηριότητες που απαριθμούνται στο παράρτημα I της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 18. Οι δραστηριότητες που καλύπτονται από τον κανονισμό [ ] [για τη συμπερίληψη των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και των απορροφήσεων από δραστηριότητες χρήσης γης, αλλαγής χρήσης γης και δασοπονίας στο πλαίσιο για το κλίμα και την ενέργεια έως το 2030] δεν καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό. 16 17 18 COM(2015)80 Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 525/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2013, σχετικά με μηχανισμό παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων σχετικά με τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και άλλων πληροφοριών σε εθνικό και ενωσιακό επίπεδο που αφορούν την αλλαγή του κλίματος και την κατάργηση της απόφασης αριθ. 280/2004/ΕΚ (ΕΕ L 165 της 18.6.2013, σ. 13). Οδηγία 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας και την τροποποίηση της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 275 της 25.10.2003, σ. 32). EL 15 EL

(7) Τα δεδομένα που αναφέρονται επί του παρόντος στις εθνικές απογραφές των αερίων θερμοκηπίου, καθώς και στα εθνικά μητρώα και στο ενωσιακό μητρώο, δεν επαρκούν ώστε να προσδιοριστούν, σε επίπεδο κράτους μέλους, οι εκπομπές CO2 της πολιτικής αεροπορίας σε εθνικό επίπεδο, οι οποίες δεν καλύπτονται από την οδηγία 2003/87/ΕΚ. Με τη θέσπιση των υποχρεώσεων υποβολής εκθέσεων, η Ένωση δεν θα πρέπει να επιβάλει στα κράτη μέλη και στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ) επιβαρύνσεις δυσανάλογες προς τους επιδιωκόμενους στόχους. Οι εκπομπές CO2 από πτήσεις που δεν καλύπτονται από την οδηγία 2003/87/ΕΚ αντιπροσωπεύουν πολύ μικρό μέρος των συνολικών εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, και η καθιέρωση συστήματος υποβολής εκθέσεων για τις εκπομπές αυτές θα απέβαινε υπερβολικά επαχθής λαμβανομένων υπόψη των υφιστάμενων απαιτήσεων για τον ευρύτερο τομέα δυνάμει της οδηγίας 2003/87/ΕΚ. Συνεπώς, οι εκπομπές CO 2 από την κατηγορία πηγών «1.A.3.A πολιτική αεροπορία» της IPCC θα πρέπει να θεωρούνται μηδενικές για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού. (8) Η μείωση του κάθε κράτους μέλους έως το 2030 θα πρέπει να καθορίζεται σε σχέση με το επίπεδο των αναθεωρημένων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου του 2005 του σχετικού κράτους μέλους που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό, εξαιρουμένων των εξακριβωμένων εκπομπών από εγκαταστάσεις που λειτουργούσαν το 2005, αλλά συμπεριλήφθηκαν στα ΣΕΔΕ της ΕΕ μετά το 2005. Τα ετήσια δικαιώματα εκπομπών για την περίοδο 2021-2030 θα πρέπει να καθορίζονται με βάση τα στοιχεία που υποβάλλονται από τα κράτη μέλη και εξετάζονται από την Επιτροπή. (9) Η προσέγγιση των ετήσιων δεσμευτικών εθνικών ορίων που έχει επιλεγεί από την απόφαση αριθ. 406/2009/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 19 θα πρέπει να συνεχιστεί από το 2021 έως το 2030, με έναρξη της πορείας υπολογισμού εντός του 2020 ως προς τον μέσο όρο των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά την περίοδο 2016-2018 και λήξη της πορείας αυτής εντός του 2030, που αποτελεί το όριο για κάθε κράτος μέλος. Προσαρμογή των πιστώσεων για το 2021 προβλέπεται για τα κράτη μέλη με τόσο ένα θετικό όριο δυνάμει της απόφασης 406/2009/ΕΚ όσο και αύξηση των ετήσιων δικαιωμάτων εκπομπής μεταξύ 2017 και 2020 που καθορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις των αποφάσεων 2013/162/ΕΕ και 2013/634/ΕΕ, ώστε να αντικατοπτρίζεται η χωρητικότητα για την αύξηση των εκπομπών κατά τα εν λόγω έτη. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η διαθεσιμότητα και χρήση των υφιστάμενων μέσων ευελιξίας εντός των εκτός ΣΕΔΕ τομέων θα πρέπει να ενισχυθεί σημαντικά, προκειμένου να διασφαλιστεί η οικονομική αποδοτικότητα των συλλογικών προσπαθειών της Ένωσης και η σύγκλιση των κατά κεφαλήν εκπομπών έως το 2030. (10) Δημιουργείται μια νέα μορφή εφάπαξ ευελιξίας, για να διευκολυνθεί η επίτευξη των στόχων για τα κράτη μέλη με εθνικούς στόχους μείωσης πολύ πάνω τόσο από το μέσο όρο της Ένωσης, όσο και από το οικονομικά αποδοτικό δυναμικό μείωσής τους και για τα κράτη μέλη που δεν κατένειμαν δωρεάν δικαιώματα σε βιομηχανικές εγκαταστάσεις το 2013, όπως ορίζεται στο πλαίσιο της εκτίμησης επιπτώσεων 20. (11) Μια σειρά ενωσιακών μέτρων ενισχύουν τη δυνατότητα των κρατών μελών να εκπληρώσουν τις κλιματικές υποχρεώσεις και έχουν ζωτική σημασία για την επίτευξη 19 20 Απόφαση αριθ. 406/2009/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, περί των προσπαθειών των κρατών μελών να μειώσουν τις οικείες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου, ώστε να τηρηθούν οι δεσμεύσεις της Κοινότητας για μείωση των εκπομπών αυτών μέχρι το 2020 (ΕΕ L 140 της 5.6.2009, σ.136). SWD(2016) 247 EL 16 EL

των απαραίτητων μειώσεων των εκπομπών στους τομείς που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό. Σε αυτά περιλαμβάνεται η νομοθεσία για τα φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου και τις μειώσεις των εκπομπών CO2 από οδικά οχήματα, ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ενεργειακή απόδοση και κυκλική οικονομία, καθώς και χρηματοδοτικά μέσα της Ένωσης για τις επενδύσεις που συνδέονται με το κλίμα. (12) Ο κανονισμός [ ] [για τη συμπερίληψη των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και των απορροφήσεων από δραστηριότητες χρήσης γης, αλλαγών χρήσης γης και δασοπονίας στο πλαίσιο για το κλίμα και την ενέργεια έως το 2030] θεσπίζει τους λογιστικούς κανόνες για τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου και τις απορροφήσεις από δραστηριότητες χρήσης γης, αλλαγών χρήσης γης και δασοπονίας (LULUCF). Ενώ το περιβαλλοντικό αποτέλεσμα βάσει του παρόντος κανονισμού όσον αφορά τα επίπεδα των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου επηρεάζεται από τη συνεκτίμηση μιας ποσότητας έως το άθροισμα των συνολικών καθαρών εκπομπών και των συνολικών καθαρών απορροφήσεων από αποδασωμένες εκτάσεις, δασωμένες εκτάσεις, διαχειριζόμενες καλλιεργήσιμες εκτάσεις και διαχειριζόμενες χορτολιβαδικές εκτάσεις, όπως ορίζεται στον κανονισμό [ ], θα πρέπει να περιλαμβάνεται μια ευελιξία για μια μέγιστη ποσότητα 280 εκατ. τόνων ισοδύναμου CO 2 των εν λόγω δεσμεύσεων, διαιρεμένη μεταξύ των κρατών μελών σύμφωνα με τα στοιχεία του παραρτήματος III, ως επιπλέον δυνατότητα των κρατών μελών προκειμένου να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, όπου χρειάζεται. Όταν η κατʼ εξουσιοδότηση πράξη για την επικαιροποίηση των επιπέδων αναφοράς για τα δάση με βάση τα εθνικά λογιστικά σχέδια δασοκομίας σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 6 του κανονισμού [LULUCF] εγκρίνεται, η εξουσία έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή όσον αφορά το άρθρο 7, ώστε να αποτυπώνεται συμβολή της λογιστικής κατηγορίας διαχείριση δασικών εκτάσεων στην ευελιξία που προβλέπεται από το εν λόγω άρθρο. Πριν από τη θέσπιση της κατ εξουσιοδότηση πράξης, η Επιτροπή θα πρέπει να αξιολογήσει την αξιοπιστία της λογιστικής για τη διαχείριση δασικών εκτάσεων βάσει των διαθέσιμων δεδομένων, και ιδίως η συνοχή των προβλεπόμενων και των πραγματικών ποσοστών συλλογής. Επιπλέον, η δυνατότητα για οικειοθελή διαγραφή μονάδων ετήσιων δικαιωμάτων εκπομπής θα πρέπει να επιτρέπεται βάσει του παρόντος κανονισμού, προκειμένου να καταστεί δυνατή η συνεκτίμηση των εν λόγω ποσών κατά την αξιολόγηση της συμμόρφωσης των κρατών μελών προς τις απαιτήσεις δυνάμει του κανονισμού [ ]. (13) Προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματική, διαφανής και οικονομικά αποδοτική υποβολή εκθέσεων και επαλήθευση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και άλλων πληροφοριών που απαιτούνται για την αξιολόγηση της προόδου ως προς τα ετήσια δικαιώματα εκπομπών των κρατών μελών, οι απαιτήσεις για την υποβολή ετήσιων εκθέσεων και αξιολόγησης δυνάμει του παρόντος κανονισμού ενσωματώνονται στα σχετικά άρθρα του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 525/2013 τα οποία θα πρέπει, συνεπώς, να τροποποιηθούν αναλόγως. Η τροποποίηση του εν λόγω κανονισμού θα πρέπει επίσης να διασφαλίζει ότι η πρόοδος των κρατών μελών κατά την πραγματοποίηση των μειώσεων των εκπομπών εξακολουθεί να αξιολογείται σε ετήσια βάση, λαμβάνοντας υπόψη την πρόοδο σε πολιτικές και μέτρα της Ένωσης και πληροφορίες από τα κράτη μέλη. Κάθε δύο χρόνια, η αξιολόγηση θα πρέπει να περιλαμβάνει την προβλεπόμενη πρόοδο της Ένωσης προς την επίτευξη των δεσμεύσεών της για μείωση και κρατών μελών προς την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους. Ωστόσο, η εφαρμογή εκπτώσεων θα πρέπει να εξετάζεται μόνο σε πενταετή διαστήματα, έτσι ώστε να μπορεί να συνυπολογιστεί η ενδεχόμενη συνεισφορά από αποδασωμένες εκτάσεις, δασωμένες EL 17 EL