Αθλητισμός και Τεχνολογία Υποθέμα: Αθλητικός εξοπλισμός

Αθλητισμός και Τεχνολογία Υποθέμα: Αθλητικός εξοπλισμός Σχολικό έτος : 2016-2017 Σχολείο : 1 ο Γενικό Λύκειο Πετρούπολης Μάθημα : Project Υπεύθυνος Καθηγητής : κ.μανασής Συμμετέχοντες : Σταμάτης Αθανασάκης Παναγιώτα Βλάχου Ηλίας Αποστολόπουλος Γιώργος Βασιλείου 1

Ενότητες : α) Ποδόσφαιρo β) Μπάσκετ γ) Τέννις δ) Βόλεϊ 2

Ποδόσφαιρο: O Εξοπλισμός ποδοσφαιριστή είναι ο τέταρτος κανόνας από τους Κανόνες του Παιχνιδιού (κανόνες ποδοσφαίρου) και αναφέρεται στον καθιερωμένο εξοπλισμό και την ενδυμασία των παιχτών στο άθλημα του ποδοσφαίρου. Ο κανόνας αυτός καθορίζει τον ελάχιστο εξοπλισμό τον οποίο μπορεί να χρησιμοποιεί ένας ποδοσφαιριστής. Επιπρόσθετα, απαγορεύουν τη χρήση οποιουδήποτε αντικειμένου που είναι επικίνδυνο είτε για τον ποδοσφαιριστή, είτε για κάποιο άλλο συμμετέχοντα. Διάφορες διοργανώσεις έχουν τη δυνατότητα να επιβάλλουν μεμονωμένα περαιτέρω περιορισμούς, όπως η ρύθμιση του μεγέθους του λογότυπου που εμφανίζεται στις φανέλες των ποδοσφαιριστών ή σε περίπτωση που αγωνίζονται δύο ομάδες με τα ίδια ή παρόμοια χρώματα, η φιλοξενούμενη ομάδα οφείλει να χρησιμοποιήσει ενδυμασία διαφορετικού χρώματος. Γενικά, οι ποδοσφαιριστές αναγνωρίζονται από τον αριθμό που φέρουν στη στολή τους (πλάτη). Αρχικά, οι ποδοσφαιριστές μιας ομάδας φορούσαν αριθμούς από το 1 έως το 11 που αντιστοιχούσαν στις ποδοσφαιρικές τους θέσεις. Ωστόσο, στο επαγγελματικό επίπεδο η αρίθμηση αυτή δεν υφίσταται και κάθε ποδοσφαιριστής κατέχει ένα σταθερό αριθμό στο ρόστερ της ομάδας για όλη τη διάρκεια της ποδοσφαιρικής περιόδου. Επίσης, τα επαγγελματικά σωματεία παρουσιάζουν συνήθως τα επώνυμα ή ψευδώνυμα των ποδοσφαιριστών τους στις φανέλες τους, πάνω (ή σπανιότερα από κάτω) από τον αριθμό κάθε ποδοσφαιριστή. Ο ποδοσφαιρικός εξοπλισμός έχει εξελιχθεί σημαντικά σε σχέση με τα πρώτα στάδια εμφάνισης του παιχνιδιού, όταν οι παίχτες φορούσαν συνήθως παχιές βαμβακερές φανέλες, φουφούλες (παντελόνι που έχει 3

φουσκωτά μπατζάκια) και βαριά και άκαμπτα δερμάτινα παπούτσια. Στον 20ό αιώνα, τα υποδήματα έγιναν πιο ελαφριά και μαλακά και οι ποδοσφαιριστές φορούσαν κοντύτερα παντελονάκια. Επιπρόσθετα, με την αναβάθμιση στην κατασκευή ενδυμάτων και την ελευθερία εκτύπωσης στη στολή οι φανέλες κατασκευάζονταν με ελαφρύτερες, συνθετικές ίνες με όλο και πιο πολύχρωμα και πολύπλοκα σχέδια. Με την άνοδο της διαφήμισης κατά τον ίδιο αιώνα, τα λογότυπα των χορηγών άρχισαν να εμφανίζονται στις φανέλες και πανομοιότυπες, αυθεντικές στολές άρχισαν να παράγονται για πώληση στους φιλάθλους, παρέχοντας υψηλά ποσά εσόδων στις ποδοσφαιρικές ομάδες. 4

Βασικός εξοπλισμός Οι Κανόνες του Παιχνιδιού καθορίζουν το βασικό εξοπλισμό που πρέπει να φοριέται από όλους τους ποδοσφαιριστές στον Κανόνα 4: Ο Εξοπλισμός του Ποδοσφαιριστή. Αναφέρονται πέντε ξεχωριστά αντικείμενα: φανέλα ή κοντομάνικη φανέλα, παντελονάκι, κάλτσες, υποδήματα και επικαλαμίδες. Επίσης, επιτρέπεται οι τερματοφύλακες να φοράνε μακριές φόρμες αντί για κοντά παντελονάκια. Οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές φοράνε ποδοσφαιρικά παπούτσια με καρφιά αν και οι Κανόνες του Παιχνιδιού δε διευκρινίζουν ότι απαιτούνται. Οι φανέλες πρέπει να έχουν μανίκια (είτε κοντά είτε μακριά) και ο κάθε τερματοφύλακας πρέπει να φέρει χρώματα τα οποία θα τον ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους παίχτες, το διαιτητή και τους βοηθούς διαιτητές. Μπορούν επίσης να φορεθούν κάτω από το παντελονάκι εφαρμοστά εσώρουχα («κολλάν»), εφόσον έχουν το ίδιο χρώμα με το παντελονάκι αλλά δεν πρέπει να είναι μακρύτερα από το γόνατο. Οι επικαλαμίδες πρέπει να καλύπτονται πλήρως από τις κάλτσες, να είναι κατασκευασμένες από καουτσούκ, πλαστικό ή παρόμοιο υλικό και «να παρέχουν ικανοποιητικό βαθμό προστασίας». 5

Επιπρόσθετα, οι Κανόνες του Παιχνιδιού θέτουν τον περιορισμό ότι ένας ποδοσφαιριστής δεν μπορεί να χρησιμοποιεί ή να φέρει εξοπλισμό που είναι επικίνδυνος για τον ίδιο ή κάποιο άλλο ποδοσφαιριστή. Είναι σύνηθες κάποιες διοργανώσεις να διευκρινίζουν ότι οι αναπληρωματικοί ποδοσφαιριστές μιας ομάδας πρέπει να φοράνε τα ίδια χρώματα με τους συμπαίχτες τους που βρίσκονται εντός του αγωνιστικού χώρου, παρόλο που οι Κανόνες του Παιχνιδιού αναφέρουν μόνο ότι οι δύο ομάδες πρέπει να φοράνε χρώματα που τις διαφοροποιούν μεταξύ τους, το διαιτητή και τους βοηθούς διαιτητές. Σε ένα ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ δύο ομάδων που χρησιμοποιούν τα ίδια ή παρόμοια χρώματα, η φιλοξενούμενη ομάδα πρέπει να χρησιμοποιήσει ενδυμασία άλλου χρώματος. Λόγω αυτής της οδηγίας, η δεύτερη επιλογή μιας ομάδας συχνά αναφέρεται ως «εκτός έδρας στολή», αν και είναι σύνηθες φαινόμενο, ειδικά σε διεθνές επίπεδο, μια ομάδα να επιλέγει να φορέσει την εκτός έδρας στολή ακόμη και όταν δεν απαιτείται λόγω ομοιότητας χρωμάτων με την αντίπαλη ομάδα ή στα εντός έδρας παιχνίδια της. Η Εθνική Αγγλίας μερικές φορές αγωνίζεται με κόκκινες φανέλες ακόμα και αν δεν απαιτείται, καθώς είναι η στολή την οποία χρησιμοποίησε όταν κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1966. Ακόμη, πολλές επαγγελματικές ομάδες χρησιμοποιούν επίσης μια τρίτη στολή, η οποία φαινομενικά χρησιμοποιείται όταν δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν η κύρια στολή και η εκτός έδρας στολή λόγω ομοιότητας χρωμάτων με την αντίπαλη ομάδα. Πολλές επαγγελματικές ομάδες έχουν διατηρήσει το ίδιο βασικό σχήμα χρωμάτων για πολλές δεκαετίες και τα χρώματα τους αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της κουλτούρας της ομάδας.οι ομάδες που εκπροσωπούν χώρες σε διεθνείς διοργανώσεις γενικά φοράνε τα εθνικά χρώματα από κοινού με άλλες αθλητικές ομάδες του ίδιου έθνους. Αυτά τα χρώματα είναι συνήθως τα χρώματα της εθνικής σημαίας της χώρας, αν και υπάρχουν εξαιρέσεις. Για παράδειγμα, η Εθνική Ιταλίας χρησιμοποιεί το μπλε χρώμα το οποίο ήταν το χρώμα του Οίκου της Σαβοΐας, η Εθνική Αυστραλίας όπως και οι περισσότερες αυστραλιανές εθνικές αθλητικές ομάδες χρησιμοποιούν τα εθνικά χρώματα της 6

Αυστραλίας, πράσινο και χρυσό, τα οποία δεν εμφανίζονται στη σημαία της χώρας και η Εθνική Ολλανδίας φοράει πορτοκαλί χρώμα, το χρώμα του Οίκου της Οράγγης Νασσάου. 7

Οι φανέλες συνήθως είναι κατασκευασμένες από ένα πλέγμα πολυεστέρα, που δεν παγιδεύει τον ιδρώτα και τη θερμότητα του σώματος με τον ίδιο τρόπο που μια φανέλα κατασκευάζεται από μια φυσική ίνα. Οι περισσότεροι επαγγελματικοί σύλλογοι έχουν τα λογότυπα των χορηγών στην μπροστινή όψη της φανέλας, τα οποία μπορεί να αποφέρουν σημαντικά εισοδηματικά οφέλη στην ομάδα,ενώ κάποιοι προσφέρουν στους χορηγούς την ευκαιρία να τοποθετήσουν το λογότυπο τους και στην πίσω πλευρά της φανέλας. Αναλόγως των τοπικών κανόνων, μπορεί να υπάρχουν περιορισμοί για το μέγεθος των λογότυπων ή για το ποια λογότυπα μπορούν να εμφανίζονται. Διοργανώσεις όπως η Πρέμιερ Λιγκ μπορούν επίσης να απαιτούν από τους παίκτες να φορούν μπαλώματα στα μανίκια τα οποία απεικονίζουν το λογότυπο της διοργάνωσης. Ο αριθμός του ποδοσφαιριστή συνήθως τυπώνεται στην πίσω πλευρά της φανέλας, παρόλο που οι εθνικές ομάδες συχνά τοποθετούν τους αριθμούς στην μπροστινή πλευρά και οι επαγγελματικές ομάδες γενικά τυπώνουν το επώνυμο του ποδοσφαιριστή πάνω από τον αριθμό του. Ο αρχηγός κάθε ομάδας συνήθως απαιτείται να φοράει ένα ειδικό διακριτικό σήμα της ιδιότητας του, ένα ελαστικό περιβραχιόνιο γύρω από το αριστερό μανίκι του, ώστε να αναγνωρίζεται ως ο αρχηγός της ομάδας από το διαιτητή και τους φιλάθλους. 8

Σύγχρονα «παπούτσια χλοοτάπητα», τα οποία έχουν σχεδιαστεί για να χρησιμοποιηθούν σε σκληρό τεχνικό χλοοτάπητα ή στην άμμο. Οι πιο σύγχρονοι ποδοσφαιριστές φοράνε ειδικά ποδοσφαιρικά παπούτσια, τα οποία κατασκευάζονται είτε από δέρμα είτε από συνθετικό υλικό. Τα σύγχρονα παπούτσια κόβονται ελαφρά κάτω από τους αστραγάλους, σε αντίθεση με τα παπούτσια που χρησιμοποιούνταν προηγουμένως, έχοντας επίσης καρφιά που συνδέονται με τα πέλματα. Τα καρφιά μπορεί να είναι φορμαρισμένα απευθείας τοποθετημένα στη σόλα ή αποσπασμένα, συνήθως μέσω ενός σπειρωματοειδούς κοχλία. Τα μοντέρνα παπούτσια, όπως τα Adidas Predator, που αρχικά σχεδιάστηκαν από τον πρώην ποδοσφαιριστή της Λίβερπουλ Φ.Κ. Κρεγκ Τζόνστον, διαθέτουν όλο και πιο περίπλοκους, με επιστημονική βοήθεια, σχεδιασμούς όπως θύλακες αέρα στα πέλματα και «καρφιά» με μορφή λεπίδας κατασκευασμένα από καουτσούκ. Οι λεπίδες αυτές έχουν αποτελέσει αντικείμενο διαμάχης καθώς πολλοί κορυφαίοι ποδοσφαιριστές τις θεωρούν υπεύθυνες για τραυματισμούς τόσο στους αντίπαλους ποδοσφαιριστές όσο και στον ίδιο τον ποδοσφαιριστή που φοράει τα παπούτσια. 9

Οι Κανόνες του Παιχνιδιού διευκρινίζουν ότι όλοι οι ποδοσφαιριστές, ανεξάρτητα από το φύλο, πρέπει να φορούν την ίδια στολή. Ωστόσο, το Σεπτέμβριο του 2008 η γυναικεία ολλανδική ομάδα FC ντε Ρακτ έγινε πρωτοσέλιδο διεθνώς αλλάζοντας την παλιά στολή για μια νέα που περιείχε κοντές φούστες και στενές φανέλες. Αυτή η καινοτομία, η οποία είχε ζητηθεί από την ίδια την ομάδα, απορρίφθηκε αρχικά από την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία Ολλανδίας. Στη συνέχεια όμως η 10

απόφαση ανατράπηκε όταν αποκαλύφθηκε ότι οι ποδοσφαιριστές της FC ντε Ρακτ φορούσαν παντελονάκια κάτω από τις φούστες και ως εκ τούτου ήταν τεχνικά σε συμμόρφωση με τους κανόνες. Άλλος εξοπλισμός Διάφορα είδη γάντια τερματοφύλακα Όλοι οι ποδοσφαιριστές επιτρέπεται να φοράνε γάντια και οι τερματοφύλακες συνήθως φοράνε ειδικά γάντια. Πριν τη δεκαετία του 1970, τα γάντια φοριόντουσαν σπάνια,αλλά στη σύγχρονη εποχή είναι εξαιρετικά ασυνήθιστο κάποιος ποδοσφαιριστής να μη χρησιμοποιήσει γάντια. Στον αγώνα της Εθνικής Πορτογαλίας με αντίπαλο την Εθνική Αγγλίας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2004, ο Ρικάρντο Περέιρα σχολιάστηκε έντονα για την απόφαση του να αφαιρέσει τα γάντια του κατά τη διαδικασία εκτέλεσης πέναλτι. Από τη δεκαετία του 1980, έχουν γίνει σημαντικές πρόοδοι στο σχεδιασμό των γαντιών, τα οποία τώρα διαθέτουν προστατευτικά για την αποφυγή της κάμψη των δακτύλων προς τα πίσω, είναι χωρισμένα σε τμήματα για να επιτρέπουν μεγαλύτερη ευελιξία και οι παλάμες είναι κατασκευασμένες από κατάλληλα υλικά ώστε να προστατεύουν τα χέρια και να ενισχύουν τη λαβή του ποδοσφαιριστή.τα γάντια είναι διαθέσιμα σε μια ποικιλία διαφορετικών ειδών, όπως τα γάντια με επίπεδη παλάμη, με κόψιμο rollfinger και negative cut για απόλυτη εφαρμογή, με διαφοροποιήσεις στη ραφή και στην εφαρμογή.οι τερματοφύλακες μερικές φορές φοράνε και καπέλα για να προστατευτούν από την αντανάκλαση του ηλίου ή τους προβολείς που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την απόδοσή τους. Ποδοσφαιριστές με προβλήματα όρασης μπορούν να φοράνε και γυαλιά εφόσον δεν υπάρχει κίνδυνος για τους ίδιους από πτώση ή θραύση ώστε να καθίστανται επικίνδυνα. Οι περισσότεροι παίχτες με προβλήματα όρασης επιλέγουν να φορούν φακούς επαφής, αν και ο Ολλανδός ποδοσφαιριστής Έντγκαρ Ντάβιντς, ο οποίος δεν μπορεί να φοράει φακούς επαφής λόγω γλαυκώματος, είναι γνωστός για τα χαρακτηριστικά γυαλιά του που τυλίγονται γύρω από το κεφάλι του. Άλλα αντικείμενα που μπορεί να είναι επικίνδυνα για τους 11

υπόλοιπους ποδοσφαιριστές, όπως κοσμήματα, δεν επιτρέπονται. Άλλα αντικείμενα τα οποία φοριούνται από τους παίχτες είναι οι εσωτερικές επενδύσεις. Οι ποδοσφαιριστές μπορούν επίσης να επιλέξουν να φορέσουν καλύμματα κεφαλής για να προστατέψουν τους εαυτούς τους από τραυματισμούς στο κεφάλι εφόσον δεν υπάρχει κίνδυνος για τον ποδοσφαιριστή που τα φοράει και για τους άλλους ποδοσφαιριστές. 12

Μπάσκετ : Η καλαθοσφαίριση έχει αναπτυχθεί αρκετά στο θέμα του εξοπλισμού σταδιακά με τα χρόνια. Τελικά τι είναι όλα αυτά τα αξεσουάρ; Είναι χρήσιμα ή απλώς μια νέα μόδα στο μπάσκετ των τελευταίων ετών που προσπαθεί να πουλήσει και άλλα προϊόντα στον απλό κοσμάκη; Πάμε να δούμε την αλήθεια για κάθε ένα από αυτά τα αξεσουάρ. 13

-Κεφαλόδεσμος/κορδέλα Οι κορδέλες φοριούνται στο μέτωπο προκειμένου να μαζεύουν τον ιδρώτα, πριν φτάσει στα μάτια των αθλητών και δυσκολέψει το παιχνίδι τους. Βέβαια υπάρχουν και περιπτώσεις παικτών, όπως η παρακάτω, που τις φορούν περισσότερο για να μην τους πέφτουν τα μαλλιά στα μάτια. -Μάσκες 14

Ο βασικός λόγος που φοριούνται οι μάσκες είναι γιατί έχουν φακούς που βοηθάνε παίκτες που έχουν προβλήματα όρασης να βλέπουν καλύτερα. Παρόλα αυτά τις φοράνε και παίκτες για να αποφύγουν τραυματισμούς στα μάτια, αφού ένας τραυματισμός στο συγκεκριμένο σημείο είναι από τα πιο επίπονα και επικίνδυνα πράγματα που μπορεί να συμβεί σε έναν αθλητή. -Μασέλα Η μασέλα χρησιμοποιείται για καθαρά προστατευτικούς λόγος, αφού προστατεύει τα δόντια, τη γλώσσα και τα ούλα από πιθανούς τραυματισμούς. -Μανίκι 15

Ο πρώτος παίκτης που φόρεσε μανίκι στο ΝΒΑ ήταν ο Άλεν Άιβερσον την σεζόν 2000-01, εξαιτίας ενός τραυματισμού στον ώμο του. Ο Άιβερσον συνέχισε να φοράει το μανίκι και αφότου ξεπέρασε τον τραυματισμό του, γεγονός που οδήγησε όσους ασχολούνται με το μπάσκετ να αρχίσουν να πιστεύουν πως το μανίκι λειτουργούσε ως placebo για για την αποφυγή μελλοντικών τραυματισμών. Μετά τον Άιβερσον το μανίκι έγινε μόδα και το φόρεσαν πολλοί παίκτες όπως ο Ρέι Άλεν, ο Βινς Κάρτερ, ο Κόμπι Μπράιντ και ο Λεμπρόν Τζέιμς. Το συγκεκριμένο αξεσουάρ είχε μεγάλη απήχηση στον κόσμο, αφού το 2008 αποτέλεσε το πιο ευπούλητο προϊόν για το ΝΒΑ μετά τις φανέλες των ομάδων. Όπως και να έχει το μανίκι, όπως και το σορτς συμπίεσης, αυξάνει την πίεση του αίματος στο σημείο που φοριέται, μειώνοντας ταυτόχρονα τους παλμούς της καρδιάς. Επουδενί δεν βελτιώνει το σουτ κάποιου παίκτη. Απλώς, κάποιοι αθλητές φορώντας το, νιώθουν ότι έχουν περισσότερο στιλ, γεγονός που αυξάνει την αυτοπεποίθησή τους στο παιχνίδι. 16

Αυτό που φοράει ο Σακίλ μια νέα μόδα που ξεκίνησε στις αρχές του 2000. Πρόκειται για "ενεργειακά" περικάρπια που οι κατασκευαστές τους και διάφοροι αθλητές όπως ο Σακίλ ισχυρίζονταν πως βοηθούσαν τους μπασκετμπολίστες στο παιχνίδι τους. Πώς; Μέσω της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας. Οι κατασκευαστές τους λένε πως ο πλανήτης μας έχει μια συγκεκριμένη ηλεκτρομαγνητική ενέργεια στην οποία το βραχιολάκι αυτό σε βοηθάει να συντονιστείς. Αλήθεια ή απάτη; Υπάρχει και μια τρίτη κατηγορία περικάρπιων από σιλικόνη, όπως το άνωθεν, που χρησιμοποιείται από τους παίκτες του ΝΒΑ και είναι για καλό σκοπό. Πρόκειται για περικάρπια που αφορούν φιλανθρωπίες, αλλά και ενημέρωση του κόσμου για διάφορα κοινωνικά ζητήματα (π.χ. το AIDS, τον υποσιτισμό σε χώρες του τρίτου κόσμου). 17

-Προστατευτικά δαχτύλων Το συγκεκριμένο αξεσουάρ φοριέται για δύο λόγους. Από την μία πλευρά για να προστατεύει τα δάχτυλα των παικτών από ενδεχόμενους τραυματισμούς και από την άλλη βοηθάει στο σταθερότερο πιάσιμο της μπάλας. 18

-Σορτς προσαγωγών Τα σορτς προσαγωγών τα φοράνε οι παίκτες μέσα από το σορτσάκι της ομάδας τους και συνήθως έχουν τα ίδια χρώματα. Τα συγκεκριμένα σορτς βοηθάνε να είναι μόνιμα ζεστοί οι προσαγωγοί, αφού αυξάνουν την ροή του αίματος και κατ επέκταση βοηθάνε τον παίκτη να έχει καλύτερη απόδοση. 19

-Επιγονατίδα Οι επιγονατίδες όπως και τα περισσότερα αξεσουάρ που συμπεριλαμβάνονται στο παρόν άρθρο έχουν προστατευτικό ρόλο. Βοηθούν στο να κρατούν σταθερά τα γόνατα των παικτών και να αποφεύγουν τραυματισμούς, αφού το γόνατο είναι ένα από τα πιο επιρρεπή σημεία του σώματος σε τραυματισμούς. 20

-Επιστραγαλίδα Η επιστραγαλίδες δεν είναι σε καμία περίπτωση ένα αξεσουάρ που χρησιμοποιείται για μόδα ή για προβολή. Προστατεύει τον αστράγαλο από ενδεχόμενο τραυματισμό, ενώ βοηθάει και στην ανάρρωση του συγκεκριμένου σημείου του ποδιού. 21

Το αθλητικό παπούτσι είναι σημαντικό κομμάτι για τον μπασκετμπολίστα, αλλά συχνά η επιλογή και η χρήση του υποτιμάται. Είναι σημαντικό, όμως, το παπούτσι να εκπληρώνει ορισμένες προδιαγραφές. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι οι βιομηχανίες παραγωγής αθλητικών παπουτσιών εκπροσωπούνται από εταιρείες κολοσσούς που ξοδεύουν εκατομμύρια και κλείνουν συμβόλαια με γνωστούς αθλητές για την προώθηση των προϊόντων τους. Μέχρι τη δεκαετία του 1960, στο μπάσκετ κυριαρχούσαν τα λεγόμενα Chuck Taylor ή All-Star παπούτσια της Converse, τα οποία παραμένουν το μοντέλο με τις περισσότερες πωλήσεις όλων των εποχών, με περισσότερα από 500 εκατομμύρια ζευγάρια να έχουν αγοραστεί. Το μπασκετικό παπούτσι πέρασε σε νέο επίπεδο με δύο σημαντικές διαφοροποιήσεις: την εισαγωγή του δέρματος στην κατασκευή τη δεκαετία του 60 και την προσθήκη της αερόσολας το 1983. 22

Επανάσταση στο μάρκετινγκ των παπουτσιών, φυσικά, έφερε η συνεργασία εταιρειών με δημοφιλείς μπασκετμπολίστες. Ξεκινώντας από τους Λάρι Μπερντ και Μάτζικ Τζόνσον, δεν υπήρχε αμφιβολία ότι σταθμό στην ιστορία του μπασκετικού παπουτσιού θα αποτελούσε ο Μάικλ Τζόρνταν. Ως ρούκι εμφανίστηκε με παπούτσι με τη δική του υπογραφή και υποχρεώθηκε να πληρώνει πρόστιμο σε κάθε αγώνα επειδή το παπούτσι του ήταν «πολύ πολύχρωμο» και «δε συμβάδιζε με τα χρώματα της ομάδας». Το Air Jordan με τους «απογόνους του» (τα μοντέλα έχουν σταματήσει τώρα στο AJ XII) κυριάρχησε στα ράφια και στις προτιμήσεις αθλητών και παιδιών σε όλο τον κόσμο. Ο ανταγωνισμός των μεγάλων εταιρειών (NIKE, Adidas, Puma, Reebok, And1, Fila) σε συνδυασμό με τη χρήση του ανταγωνισμού μεταξύ των καλύτερων παικτών του NBA στις διαφημιστικές καμπάνιες οδήγησαν στην κατασκευή των εξαιρετικών σημερινών μοντέλων. 23

ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤΙΚΟ ΠΑΠΟΥΤΣΙ Το παπούτσι που πρέπει να φοράει ένας επαγγελματίας μπασκετμπολίστας, αλλά και τα παιδιά που ασχολούνται με το άθλημα καθώς και όσοι συνηθίζουν να παίζουν ερασιτεχνικά πρέπει να πληροί ορισμένες βασικές προδιαγραφές: το ανώτερο τμήμα να είναι μαλακό και να «κρατάει» το πόδι σταθερό κατά τις διάφορες κινήσεις. Μπορεί να είναι ψηλό (πάνω από τον αστράγαλο), ενδιάμεσο ή χαμηλό, αλλά γεγονός είναι ότι το 70% των επαγγελματιών επιλέγουν παπούτσι με ψηλό ανώτερο τμήμα. Το φερμουάρ, αν και πρακτικό, δεν είναι καλή λύση για ενήλικες αφού δε βοηθά στη σταθεροποίηση του ποδιού. 24

Το κάτω μέρος του παπουτσιού πρέπει να προσφέρει ένα σταθερό, επίπεδο πάτημα και να δημιουργεί μια ευρεία βάση για να αποφεύγονται οι αποκλίσεις του αστραγάλου από τη φυσιολογική του θέση. Η αερόσολα βοηθά στο να απορροφούνται οι κραδασμοί. Η υδρόσολα θα πρέπει να επιλέγεται καλύτερα εάν υπάρχει προηγούμενη εμπειρία με ανάλογο παπούτσι, αφού δε δημιουργεί «βολικό» αίσθημα για όλους. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι πλέον υπάρχουν ακόμη και παπούτσια για εξωτερικό ή εσωτερικό, κλειστό, γήπεδο. ΤΙ ΠΑΠΟΥΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ; 25

Γενικά, οι γυναίκες που παίζουν μπάσκετ καλό είναι να επιλέγουν ειδικά μοντέλα σχεδιασμένα για γυναίκες, παρά τα τυπικά αντρικά παπούτσια. Είναι προτιμότερο γιατί το κλασικό παπούτσι έχει ευρύτερο πάτο και οι γυναίκες, οι οποίες έχουν κατά κανόνα, «στενότερο» πόδι θα έχουν πρόβλημα σταθερότητας, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε τραυματισμούς. ΚΑΘΕ ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΤΟΥ; Το να παίρνει νέα παπούτσια κάποιος που ασχολείται με το μπάσκετ επαγγελματικά ή τακτικά, δεν είναι ένα περιττό έξοδο, αλλά μια σημαντική συνιστώσα. Ένα παπούτσι που έχει σημαντική φθορά τόσο στον πάτο όσο και στο ανώτερο μέρος του έχει ήδη αρχίσει να προκαλεί προβλήματα. Μυϊκή αδυναμία και πόνος στις αρθρώσεις είναι τα απώτερα αποτελέσματα, αλλά εάν εμφανιστούν ασυνήθιστες κράμπες ή πόνος στους μυς (ακόμα και στη μέση) είναι ένα δείγμα ότι το παπούτσι χρειάζεται αλλαγή. Οι επαγγελματίες μπασκετμπολίστες 26

αλλάζουν παπούτσια ακόμα και ανά 2-3 αγώνες. Ωστόσο, η γενική συμβουλή είναι κάποιος που ασχολείται με το μπάσκετ ερασιτεχνικά (αλλά παίζει συχνά) καλό είναι να παίρνει καινούργια παπούτσια μετά από 75-100 ώρες άθλησης και να μην ξεχνά να ψάχνει για σημάδια φθοράς στη σόλα, τον πάτο και στο εσωτερικό. Εξοπλισμός Αντισφαίρισης (Τέννις) Ένα πολύ σημαντικό κομμάτι αυτού του αθλήματος είναι ο εξοπλισμός που χρειάζεται για να παιχτεί σωστά. Ρακέτα : Τα εξαρτήματα μια ρακέτας είναι μια λαβή ενωμένη με ένα λαιμό που ενώνει ένα περίπου ελλειπτικό πλαίσιο που κατέχει μια μήτρα από σφιχτά τραβηγμένες χορδές. Για τα πρώτα 100 χρόνια του σύγχρονου παιχνιδιού, οι ρακέτες ήταν κατασκευασμένες από ξύλο του κανονικού μεγέθους, και οι χορδές ήταν από έντερα. Πλαστικοποιημένη 27

κατασκευή από ξύλο έδωσε περισσότερη δύναμη στις ρακέτες που χρησιμοποιήθηκαν στο μεγαλύτερο μέρος του 20ού αιώνα μέχρι το πρώτο μέταλλο και στη συνέχεια, σύνθετα από γραφίτη άνθρακα, κεραμικά, και ελαφρύτερα μέταλλα όπως το τιτάνιο. Αυτά τα ισχυρότερα υλικά επέτρεψαν την παραγωγή μεγάλου μεγέθους ρακέτες που απέδωσαν ακόμη περισσότερη δύναμη. Εν τω μεταξύ, η τεχνολογία οδήγησε στη χρήση του συνθετικά νήματα που ταιριάζουν με την αίσθηση του εντέρου αλλά με πρόσθετη ανθεκτικότητα. Σύμφωνα με τους σύγχρονους κανόνες του τένις, οι ρακέτες πρέπει να διαμορφώνονται με τις ακόλουθες κατευθυντήριες γραμμές. 28

- Η περιοχή χτυπήματος, που αποτελείται από τις χορδές, πρέπει να είναι επίπεδη και γενικά ομοιόμορφη. - Το πλαίσιο της περιοχής χτυπήματος δεν πρέπει να είναι περισσότερο από 29 ίντσες (74 cm) σε μήκος και 12,5 ίντσες (32 cm) σε πλάτος. - Ολόκληρη η ρακέτα πρέπει να είναι έχει σταθερό σχήμα, μέγεθος, βάρος, και κατανομή του βάρους. - Οι ρακέτες δεν πρέπει να παρέχουν κάθε είδους επικοινωνία, οδηγίες ή συμβουλές στον παίκτη κατά τη διάρκεια του αγώνα. Μπάλες : Οι μπάλες του τένις είχαν αρχικά γίνει από λωρίδες υφάσματος ραμμένες μαζί με το νήμα και γεμισμένο με φτερά. Οι σύγχρονες μπάλες του τένις είναι φτιαγμένες από κούφιο βουλκανισμένο καουτσούκ με επένδυση τσόχας. Το κυρίαρχο χρώμα ήταν παραδοσιακά λευκό και με τον χρόνο άλλαξε σε οπτικό κίτρινο στο τελευταίο μέρος του 20ου αιώνα για να επιτρέψει μια βελτιωμένη ορατότητα. Οι μπάλες του τένις πρέπει να διαμορφώνονται με ορισμένα κριτήρια για το μέγεθος, το βάρος, παραμόρφωση, και αναπήδηση ώστε να εγκριθεί για τη ρύθμιση παιχνιδιού. Η Διεθνής Ομοσπονδία Αντισφαίρισης (ITF) καθορίζει την επίσημη διάμετρο 65,41 έως 68,58 mm (2,575 έως 2,700 in). Μπάλες πρέπει να σταθμίσει μεταξύ 56,0 και 59,4 g (1,98 και 2,10 29

ουγκιές). Παραδοσιακά κατασκευάζονται στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη. Παρά το γεγονός ότι η διαδικασία παραγωγής των σφαιρών έχει παραμείνει ουσιαστικά αμετάβλητη για τα τελευταία 100 χρόνια, η πλειοψηφία της κατασκευής γίνεται τώρα στην Άπω Ανατολή. Οι επαγγελματικοί παίκτες μπορούν να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους μέσα από μια σειρά εξοπλισμού. Αποσβεστήρες κραδασμών μπορεί να συμπλέκονται στο εγγύς τμήμα της συστοιχίας κορδόνι για βελτιωμένη αίσθηση. Οι λαβές ρακέτα μπορούν να προσαρμοστούν με απορροφητικό ή καουτσούκ-όπως τα υλικά για τη βελτίωση της πρόσφυσης των παικτών. Οι παίκτες χρησιμοποιούν συχνά ζώνες ιδρώτα στους καρπούς τους να κρατήσουν τα χέρια τους στεγνά και στο κεφάλι ζώνες ή φουλάρια για να κρατήσει τον ιδρώτα από τα μάτια τους. 30

Τέλος, αν και το παιχνίδι μπορεί να παιχτεί σε μια ποικιλία από παπούτσια, εξειδικευμένα παπούτσια του τένις έχουν ευρεία, επίπεδη σόλα για σταθερότητα και μία ενσωματωμένη μπροστά δομή για να αποφευχθεί η υπερβολικ Βόλλευ Η πετοσφαίριση είναι ένα ομαδικό ολυμπιακό άθλημα, το οποίο παίζεται από ανδρικές και γυναικείες ομάδες των έξι παικτών. Επινοήθηκε το 1895 και στους Ολυμπιακούς Αγώνες εντάχθηκε το 1964 στο Τόκιο. Στην Ελλάδα εποπτεύεται από την Ελληνική Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης (ΕΟΠΕ). 31

Εξοπλισμός που χρησιμοποιείται Επιγονατίδες : Οι επιγονατίδες είναι προστατευτικός εξοπλισμός που φοριούνται στα γόνατα για να προστατεύσει τους αθλητές από τραυματισμό από την πτώση στο έδαφος και το χτύπημα από ένα εμπόδιο, ή να παρέχουν υλικό παραγεμίσματος. Μαξιλάρια αγκώνων : Τα μαξιλάρια αγκώνων είναι προστατευτική επενδυτικά εργαλεία φθαρμένα στους αγκώνες για την προστασία των αθλητών από τον τραυματισμό κατά τη διάρκεια μιας πτώσης ή χτυπήματος. 32

Βιβλιογραφία 33

https://el.wikipedia.org/wiki/%ce%95%ce%be%ce%bf%cf%80%ce%bb%ce%b9%cf%83%c E%BC%CF%8C%CF%82_%CF%80%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%B9 %CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE https://el.wikipedia.org/wiki/%ce%9a%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%b8%ce%bf%cf%83%c F%86%CE%B1%CE%AF%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B7 https://el.wikipedia.org/wiki/%ce%a0%ce%b5%cf%84%ce%bf%cf%83%cf%86%ce%b1%c E%AF%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B7 https://el.wikipedia.org/wiki/%ce%91%ce%bd%cf%84%ce%b9%cf%83%cf%86%ce%b1%c E%AF%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B7 34