ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΟΒΣΑ

ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΟΒΣΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 22 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2017 ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ Ξεκινώντας θα θέλαμε το ΔΣ της ομοσπονδίας, και από το βήμα του συνεδρίου να καταγγείλουμε τις σοβαρές κυβερνητικές ευθύνες, όλων των κυβερνήσεων και της σημερινής, για το έγκλημα που διαδραματίστηκε τη προηγούμενη εβδομάδα, στη Μάντρα αττικής, με πάνω από 19 νεκρούς συμπολίτες μας και δεκάδες τραυματίες.. Μιλάμε για έγκλημα γιατί τον Ιούλη του 2017 το υπουργείο Περιβάλλοντος εκτιμούσε ότι δεν υπάρχει κίνδυνος πλημμύρας στη Νέα Πέραμο και άρα δεν χρειάζονται αντιπλημμυρικά έργα! Η πενιχρή χρηματοδότηση για τα έργα που αφορούν υποδομές αντιπλημμυρικής θωράκισης, η αποσπασματική εκτέλεση έργων με ευθύνη κυβέρνησης, περιφέρειας και δήμων και η προτεραιότητα σε υποδομές που υπηρετούν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων «πνίγουν» τις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών και η τραγωδία αυτή το αποδεικνύει. Άμεσα μέτρα αντιπλημμυρικής προστασίας, με ευθύνη του κράτους, για να μη θρηνήσουμε ξανά θύματα Άμεσα μέτρα προστασίας για τη στέγαση, τη σίτιση, την ένδυση όσων έχουν ανάγκη. Να γίνει άμεσα καταγραφή των ζημιών, σε περιουσίες και μικρές επιχειρήσεις και να αποζημιωθούν στο σύνολό τους (100%). Μέριμνα για συναδέλφους πρόσφυγες και μετανάστες που μένουνε σε παραπήγματα στην ευρύτερη περιοχή των Μεγάρων, της Μάνδρας και της Μαγούλας. Ενίσχυση του Θριάσιου Νοσοκομείου με το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων. Πλήρη στελέχωση με μόνιμο προσωπικό και εξοπλισμό των Κέντρων Υγείας Ελευσίνας και Μεγάρων. Δημιουργία αντίστοιχων Κέντρων Υγείας σε Μάνδρα, Ασπρόπυργο, Νέα Πέραμο και Μαγούλα. Κανείς εργαζόμενος να μη χάσει τη δουλειά του. Κανείς εργαζόμενος που έχει πληγεί ή αδυνατεί να φτάσει με ασφάλεια στο χώρο δουλειάς του να μη θεωρηθεί αδικαιολόγητος απών από την εργασία του και να καταβληθούν κανονικά μεροκάματα και ένσημα. Πάγωμα των χρεών σε εφορία, ΟΑΕΕ, τράπεζες χωρίς προσαυξήσεις και τόκους για τους πληγέντες. Να σταματήσουν άμεσα οι όποιες διαδικασίες κατάσχεσης. Απαλλαγή από τα δημοτικά τέλη για τους πληγέντες. Καμία διακοπή νερού, ρεύματος και τηλεφώνου σε εργατικές και λαϊκές οικογένειες που έχουν χρέη. [1]

Αποκλειστικά δωρεάν και με ασφάλεια μεταφορά των μαθητών στα σχολεία. Ειδικά στην Νέα Πέραμο όπου οι μαθητές αναγκάζονται να περπατούν αυτόν τον δρόμο καρμανιόλα έξω από το στρατόπεδο Πυροβολικού. Κατάργηση διοδίων Αττικής και Εθνικής Οδού για να μπορούν να μετακινηθούν με ασφάλεια οι κάτοικοι και οι εργαζόμενοι των περιοχών. Άμεσος σχεδιασμός, γενναία χρηματοδότηση και υλοποίηση εκτεταμένων αντιπλημμυρικών έργων με ευθύνη του κράτους. Στην ΟΒΣΑ εκτιμάμε ότι έχουμε την υποχρέωση να βοηθήσουμε να ανέβει η διεκδίκηση με βάση το πλαίσιο αυτό, έχουμε υποχρέωση να βοηθήσουμε στην οργάνωση των α/α και μικρών βιοτεχνών και εμπόρων, στον αγωνιστικό τους προσανατολισμό, γιατί μόλις πέσουν τα φλάς της δημοσιότητας, κανένας δε θα ασχολείται. Μαζί με την ένωση συνταξιούχων, την ένωση των βιοτεχνών μέταλλου, που είναι μέλος μας, και έχει πολλούς συναδέλφους που πλήγηκαν, και σε συνεννόηση με τα σωματεία του ΠΑΜΕ, μπορούμε να πρωτοστατήσουμε στην ανάπτυξη αγώνων. Συνάδελφοι, συναδέλφισσες Στο διάστημα των 3 χρόνων που μεσολάβησαν από την προηγούμενη Εκλογική απολογιστική Συνέλευση της Ομοσπονδίας μας, τα προβλήματα των μικρών και αυτοαπασχολούμενων Επαγγελματοβιοτεχνών επιδεινώθηκαν ακόμα πιο πολύ, λόγο των συσσωρευμένων οικονομικών υποχρεώσεων. 250.000 μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις έκλεισαν. Πολλοί είναι οι συνάδελφοι που είναι στα πρόθυρα του λουκέτου, ενώ η πλειοψηφία των μικρών βιοτεχνιών, εμπόρων και επαγγελματιών επιβιώνει δύσκολα. Ο μεγάλος βραχνάς για τους α/α παραμένουν τα χρέη σε εφορία, ταμείο, προμηθευτές, τράπεζες. Μεγάλο κομμάτι, δεν μπορεί να πληρώσει τις τρέχουσες ασφαλιστικές εισφορές και ταυτόχρονα να πληρώνει και τα προηγούμενα χρέη. Οι ρυθμίσεις, σε όσες δόσεις και αν γίνουν, δεν βοηθάνε ουσιαστικά, αφού για μεγάλο χρονικό διάστημα αποτελούν βραχνά, επιβαρύνοντας οποιοδήποτε πενιχρό εισόδημα. Οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί φτάνουν πολλές εκατοντάδες την ημέρα και επεκτείνονται με την εφαρμογή των αναγκαστικών μέτρων είσπραξης. Η ομοσπονδία με τα σωματεία και τις ενώσεις, εμποδίσαμε πλειστηριασμούς, ήμασταν στα ειρηνοδικεία μαζί με τους συναδέλφους που είχαν το δικαστήριο, το αμέσως προηγούμενο διάστημα. Αυτές οι δράσεις χρειάζεται να ενταθούν, να γίνουν υπόθεση του κάθε σωματείου. Δεν υπάρχει περιθώριο καθυστέρησης. Μεγάλο θέμα για συζήτηση που απασχολεί χιλιάδες συναδέλφους μας, που έχουν μικρά παιδιά, ιδιαίτερα τις συναδέλφισσες, είναι και αυτό της παιδείας και της προσχολικής αγωγής. Πολλοί είναι αυτοί που δεν έχουν που να αφήσουν τα παιδιά τους. Δεν τους καλύπτουν οι παιδικοί σταθμοί, ενώ [2]

χρυσοπληρώνουν σε φροντιστήρια, βιβλία, μήπως και εξασφαλίσουν για τα παιδιά τους ένα καλύτερο μέλλον. Ιδιαίτερα σοβαρό ζήτημα είναι αυτό της υγείας και της τραγικής κατάστασης των νοσοκομείων. Μεγάλη έλλειψη σε νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό, έλλειψη φαρμάκων, ακόμα και πρώτης ανάγκης, που γίνεται τελικά υπόθεση του ασθενή να αγοράσει. Έλλειψη ακόμα και κλινοσκεπασμάτων έρχονται να προστεθούν στην έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Η άσχημη κατάσταση στην οποία ζουν τα λαϊκά στρώματα είναι βασικός παράγοντας που επηρεάζει την επιβίωση και τη δική μας, άμεσα η έμμεσα. Μιλάμε για την ανεργία, το μειωμένο εισόδημα, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, το χτύπημα των εργατικών δικαιωμάτων, τη μείωση των συντάξεων. Όλα όσα δηλαδή πλήττουν τη λαϊκή οικογένεια στην οποία ανήκουμε και εμείς οι μικροί και αυτοαπασχολούμενοι ΕΒΕ. Ταυτόχρονα είναι και ένας επιπλέον παράγοντας της αναδουλειάς μας, αφού μεγάλο κομμάτι του εισοδήματος μας προέρχεται από τους συνταξιούχους, τους μισθωτούς, τη λαϊκή οικογένεια. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έμαθε πολύ γρήγορα τη δουλειά της, τη βρώμικη δουλειά της και τη κάνει παρά πολύ καλά. Υλοποιεί κατά γράμμα όλες τις απαιτήσεις των μονοπωλίων, της ΕΕ, του ΔΝΤ. Είναι η κυβέρνηση που έφερε το 3ο και 4ο μνημόνιο, ενώ υποσχόταν ότι θα καταργούσε το 1ο και το 2ο. Έβαλε την οριστική ταφόπλακα στην Κοινωνική Ασφάλιση. Προσκάλεσε το ΝΑΤΟ ως επικυρίαρχο στο Αιγαίο. Πρότεινε νέα ΝΑΤΟική βάση στην Κάρπαθο. Λέει ακόμα και τώρα ότι βγαίνουμε από τα μνημόνια και την επιτροπεία, ενώ έχει ήδη προνομοθετήσει μέτρα για μετά το '18 και έχει αποδεχτεί τα μνημόνια διαρκείας μέχρι το 2060. Έχουν τη ξεδιαντροπιά, οι δήθεν αριστεροί, να βάζουν χέρι στο ιερό δικαίωμα της απεργίας, για το οποίο πατεράδες μας και παππούδες μας έχυσαν αίμα για να το κατακτήσουν και δεν είχε τολμήσει να ακουμπήσει καμία κυβέρνηση από τη μεταπολίτευση και μετά. Μιλάμε για το συνδικαλιστικό νόμο. Κι όλα αυτά, πλασαρισμένα με μπόλικη «δίκαιη ανάπτυξη», «αλληλεγγύη» και «ασφάλεια». Τώρα τι σχέση έχει το ΝΑΤΟ των πολέμων και των επεμβάσεων με την ασφάλεια στην περιοχή ή πόσο δίκαιο είναι να μειώνονται συντάξεις, να αυξάνεται η φορολογία, να κατακρεουργούνται εργατικά δικαιώματα, αυτό μόνο οι Συριζαίοι υπηρέτες των μονοπωλίων το ξέρουν. Μάλιστα έχουν το θράσος να πανηγυρίζουν ότι υπάρχει φως στο τούνελ, για όλους. Ότι η ανάπτυξη που έρχεται, θα είναι δίκαιη και θα αφορά, όλο το λαό. Εξαπατούν το λαό. Η δίκαιη ανάπτυξη, είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του μεγάλου κεφαλαίου, με τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, δούλους στη γαλέρα της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας του. Διαφημίζει σαν επιβεβαίωση της δίκαιης ανάπτυξης το κοινωνικό μέρισμα που δίνεται ( το έχουν κάνει και άλλοι Παπανδρέου, Καραμανλής). Τη διανομή δηλαδή, ενός ελάχιστου μέρους από όσα έχουν κλαπεί από το λαό τον προηγούμενο χρόνο, από την υπεραπόδοση του ματωμένου πλεονάσματος. Παίρνει δηλαδή από το φτωχό και δίνει ένα πολύ μικρό κομμάτι στο φτωχότερο. Αφού έχει πάρει 10, [3]

επιστρέφει 1. Αυτό το ονομάζει δικαιοσύνη. Είναι εμφανής ο στόχος της κυβέρνησης για άμβλυνση της κοινωνικής δυσαρέσκειας που έχει προκαλέσει η πολιτική της, για ανοχή της μίζερης ζωής που μας φτιάχνουν. Αλλά με ασπιρίνη δε γιατρεύεται ο καρκίνος. Είναι ξεκάθαρο ότι όταν κυβέρνηση και Ευρωπαϊκή Ένωση μιλάνε για ανάπτυξη, εννοούν την εξασφάλιση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων και των μονοπωλίων. Όρος της, προϋπόθεση για να επιτευχτεί, όπως μαρτυρούν και τα μέτρα που έχουν ήδη πάρει και συνεχίζουν να παίρνουν, είναι ακόμα πιο μικρά μεροκάματα, εργαζόμενοι χωρίς κανένα δικαίωμα, συντάξεις που οδηγούν στα διάφορα συσσίτια της εκκλησίας και των καλοπληρωμένων ΜΚΟ, περισσότερα λουκέτα και μικρότερα εισοδήματα στους αυτοαπασχολούμενους, ώστε να μείνει μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας στους μεγάλους. Ταυτόχρονα με την επίθεση σε όλα τα επίπεδα της δουλειάς και της ζωής μας, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μπλέκει χωρίς καμιά αναστολή όλο και πιο βαθιά το λαο μας σε επικίνδυνους πολεμικούς σχεδιασμούς. Η στάση της κυβέρνησης απέναντι στον πόλεμο είναι στενά δεμένη με τη στάση απέναντι σε όλα τα μέτρα και τις εξελίξεις που επηρεάζουν τη ζωή της λαϊκής οικογένειας, σαρώνοντας μισθούς και δικαιώματα για το κέρδος των μονοπωλίων. Τα κέρδη αυτών υπερασπίζεται και στις δυο περιπτώσεις. Έχει ευθύνη και συνενοχή και η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις στο ότι η χώρα εμπλέκεται όλο και πιο βαθιά σε ισχυρούς και επικίνδυνους ανταγωνισμούς που στηρίζουν οι έμποροι όπλων, οι πετρελαιάδες, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, μεγάλες πολυεθνικές. Είναι τεράστια τα συμφέροντα που διακυβεύονται στη περιοχή που εκτείνεται από τη μέση ανατολή, έως την ανατολική μεσόγειο, το αιγαίο. Η Ελλάδα είναι σημείο με πλούσιο υπέδαφος, με πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Γιγαντώνονται οι αντιθέσεις στη περιοχή, ανάμεσα σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, σε μεγάλες ιμπεριαλιστικές χώρες, για το ποιος θα πάρει το μεγαλύτερο μερίδιο. Η κατάσταση είναι έκρυθμη και μυρίζει μπαρούτι. Η κυβέρνηση επιδιώκει καλύτερο πλασάρισμα του κεφαλαίου της Ελλάδας, στη μοιρασιά. Για αυτό διαφημίζουν το γεωστρατηγικό σημείο της Ελλάδας. Για αυτό προχώρησε και προχωράει σε μία σειρά διεθνής συμφωνίες και μέτρα. Για αυτό ο πρωθυπουργός έκλεισε συμφωνίες με τις ΗΠΑ, όπου παραχωρεί και προωθεί την παραπέρα αναβάθμιση της βάσης της Σούδας, δίνει 2,4 για την επισκευή των Φ16 ενώ την ίδια ώρα δε λέει κουβέντα για αφορολόγητο στους α/α, που παίρνει αντιλαϊκά μετρά ύψους 3 δις. Μόνο ανησυχία προκαλούν οι δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών ότι η κυβέρνηση είναι πρόθυμη να αναλάβει αναβαθμισμένο ρόλο στις επιχειρήσεις που εξελίσσονται στην περιοχή μας, διεκδικώντας φυσικά και το ανάλογο μερίδιο από τη λεία. ( π.χ βαλκάνια). Η κυβέρνηση μπλέκει τη χώρα και τον ελληνικό λαό σε μεγάλους κινδύνους και περιπέτειες. Το ΝΑΤΟ δεν είναι παράγοντας σταθερότητας και ασφάλειας, ούτε η Ελλάδα, στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ είναι όαση ασφάλειας και ειρήνης σε μία αποσταθεροποιημένη περιοχή, όπως διαφημίζει η κυβέρνηση αλλά και τα υπόλοιπα ευρωλάγνα κόμματα, του ΠΑΣΟΚ ( η όπως το ονομάζουν), του λεβέντη, αλλά και της ναζιστικής συμμορίας της χρυσής αυγής που μιλάει για αντίστοιχες συμφωνίες με τους ρώσους. Το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ, η ΕΕ, η Ρωσία [4]

του σήμερα, είναι παράγοντες, που σκορπάνε το θάνατο, το πόνο, τη δυστυχία και δημιουργούν στρατιές προσφύγων σε όλο τον πλανήτη. Ο εργαζόμενος λαός, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι πληρώνουμε το τεράστιο κόστος της συμμετοχής των ελληνικών πλοίων και στρατιωτικών αποστολών για τη διαφύλαξη των συμφερόντων των μονοπωλίων, με τις περικοπές σε νοσοκομεία, κοινωνικές παροχές, συντάξεις, μισθούς. Από κοινού ελληνικά και τουρκικά πλοία και αεροπλάνα, ελληνικές και τούρκικες αποστολές συμμετέχουν στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και αποστολές σε όλη τη γή, ενώ τη ίδια ώρα η τουρκική επιθετικότητα και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις οξύνονται. Παλεύουμε για: Καμιά συμμετοχή, καμία εμπλοκή της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και σχεδιασμούς. Να γυρίσουν πίσω οι ελληνικές στρατιωτικές αποστολές. Κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα. Όχι πολεμικές δαπάνες για το ΝΑΤΟ αλλά για τις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας. Έξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο. Όχι στην αλλαγή συνόρων και των συνθηκών που τα κατοχυρώνουν. Όχι στο μίσος των εθνικιστών. Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και στους μετανάστες. Απομόνωση της εγκληματικής ναζιστικής Χρυσής Αυγής Να κλείσει η βάση της Σούδας. Έξω η Ελλάδα από ΝΑΤΟ και ΕΕ. Τα χρόνια της κρίσης, εκατομμύρια άνθρωποι όλων των ηλικιών, από διαφορετικές χώρες, αναγκάστηκαν από τους πολέμους και τη φτώχεια, να ξεριζωθούν από τον τόπο τους, να πάρουν το δρόμο της ξενιτιάς, της προσφυγιάς. Τις προηγούμενες δεκαετίες ο λαός μας, έχει ζήσει στο πετσί του, τι σημαίνει προσφυγιά. Σήμερα πολλοί έχασαν τη ζωή τους στο δρόμο, άλλους τους σταμάτησαν η EE και το NATO με φράχτες, συνοριοφύλακες και στρατιωτικές δυνάμεις, τους έχουν εγκλωβισμένους σε άθλιες συνθήκες. Οι πιο "τυχεροί" που έφτασαν στη χώρα που ήθελαν, αξιοποιούνται ως φτηνή εργατική δύναμη, για να βγάζουν περισσότερα κέρδη οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι, για να ρίχνουν τα μεροκάματα των ντόπιων εργατών. Χρησιμοποιούνται ως άλλοθι, για να παίρνονται περισσότερα μέτρα παρακολούθησης, εκφοβισμού και τρομοκρατίας ενάντια σε όλους τους εργαζόμενους. Αυτοί που έμειναν πίσω στις χώρες τους, ζουν πάνω στα ερείπια του πολέμου. Τους μετανάστες στη χώρα μας, που πλέον είναι αναπόσπαστο κομμάτι της χώρας μας, χρειάζεται να τους εντάξουμε μέσα στα σωματεία, τις λαϊκές επιτροπές, στις δομές του κινήματος. Έχουμε κλάδους που χρειάζεται να δούμε ξεχωριστά( π.χ κουρείς/μπαγκλαντές, εμπόριο, κατασκευές) Συνάδελφοι, συναδέλφισσες Έχουμε συζητήσει διεξοδικά αυτά τα χρόνια για το τι είναι η κρίση στο σύστημα που ζούμε, πως λειτουργεί, και πως αυτή επιδείνωσε τη δουλειά [5]

μας, έριξε το βιοτικό μας επίπεδο. Με τους νόμους και τις πολιτικές που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις, και η σημερινή, πάνω στη δική μας καταδίκη, προσφέρθηκε γη και ύδωρ στις τράπεζες, τις μεγάλες αλυσίδες, στα πολυκαταστήματα, στους μεγάλους εισαγωγείς, προκειμένου να επανέλθουν στα προ κρίσης επίπεδα κερδοφορίας. Το έτσι ή αλλιώς δύσκολο έδαφος να επιβιώσει μια μικρή επιχείρηση δίπλα στα μεγαθήρια που εξουσιάζουν τα πάντα (π.χ. τεχνολογία, πρώτες ύλες), έγιναν κυριολεκτικά θηλιά στο λαιμό μας, με τα μνημόνια, τους δεκάδες εφαρμοστικούς νόμους, τις αξιολογήσεις, τη κατάργηση του αφορολογήτου, τις κατασχέσεις λογαριασμών, τους πλειστηριασμούς και τα τόσα άλλα. Υπάρχουν συνάδελφοι α/α, σημαντικό ποσοστό, το συναντάμε στις εξορμήσεις, που ονειρεύονται ότι αφού επιβίωσαν μέχρι τώρα, θα έρθουν καλύτερες μέρες, ότι φτάσαμε στον πάτο και τώρα θα σηκωθούμε. Από πουθενά δεν προκύπτει ότι τα χρόνια που έρχονται φέρνουν καλύτερες μέρες, τουλάχιστον για μία κατηγορία συναδέλφων. Αντίθετα, κάθε πέρσι και καλύτερα είναι. Η επίθεση των μονοπωλιακών ομίλων, μέρα με τη μέρα μεγαλώνει, δικαιώματα χρόνων, κατεκτημένα με αγώνες και αίμα, αφαιρούνται. Τα χρόνια της κρίσης και οι πολιτικές όλων των κυβερνήσεων, της ΕΕ, επιβεβαιώνουν, ότι καμία αποκατάσταση απωλειών και επιστροφή σε καλύτερες μέρες, δε θα υπάρξει για τα λαϊκά στρώματα, ενώ ταυτόχρονα νέες προκλητικές φοροαπαλλαγές προβλέπονται για το κεφάλαιο, νόμοι που κατοχυρώνουν τον εργασιακό μεσαίωνα. Ακόμα και για ορισμένους που πιθανά βελτιωθεί η κατάσταση, αυτή θα γίνει με ατελείωτες ώρες δουλειάς, σε πιο δύσκολες συνθήκες διαβίωσης της οικογενείας τους και κυρίως εξαιρετικά ασταθής σε μελλοντικές αναταράξεις. Σε αυτό το περιβάλλον το μέλλον του αυτοαπασχολούμενου, κάθε άλλο παρά ρόδινο προδιαγράφεται. Το μεροκάματο θα βγαίνει όλο και πιο δύσκολα, θα είναι όλο και πιο μικρό. Τα χρέη που έχει ήδη στην πλάτη του είναι βαριά και θα συνεχίζει να τα κουβαλάει τα επόμενα χρόνια. Θα δυσκολεύει καθημερινά η υπεράσπιση της εργασίας του, παρά τις καθημερινές εξαντλητικές προσπάθειές του. Αυτό το τμήμα των ΕΒΕ, οι αυτοαπασχολούμενων, οι οικογενειακές επιχειρήσεις και οι μικροί ΕΒΕ, που είναι η μεγάλη πλειοψηφία, μας αφορά. Τα συμφέροντα αυτού του τμήματος της κοινωνίας υπερασπιζόμαστε, για τα δικαιώματα τους παλεύουμε, για τα συμφέροντα τους, όπου είναι δεμένα με τα συμφέροντα των εργαζομένων, των ανέργων, δηλαδή των οικογενειών τους. Έχουμε κάθε συμφέρον να αντιπαλέψουμε τη στρατηγική που τσακίζει το λαό. Έχουμε κάθε συμφέρον να οργανώσουμε τον αγώνα μας για την ανατροπή της, για να υπερασπίσουμε ο ένας τον άλλον στη σκληρή καθημερινότητά μας γιατί κανένας από αυτούς δε θα μας βοηθήσει. Δεν είμαστε μόνοι μας. Εργαζόμενοι, α/α και μικροί αγρότες είναι εκτεθειμένοι στην ίδια επίθεση, στον ίδιο αντίπαλο. Στα μονοπώλια και το κράτος που τα στηρίζει. Στην επίθεση τους στα δικαιώματα μας, στους σχεδιασμούς τους, μόνο η κοινή απάντηση εργαζόμενων, α/α και αγροτών μπορεί να δώσει λύση. [6]

Έχει σημασία να δούμε πάνω σε τι περιβάλλον στήνεται η δίκαιη ανάπτυξη, που η κυβέρνηση λέει ότι αφορά τους μικρούς ΕΒΕ. Για το χρηματοδοτικό: Η μεγάλη πλειοψηφία των πακέτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα ΕΣΠΑ και άλλα, κατευθύνονται απευθείας στις μεγάλες επιχειρήσεις. Ακόμα και κάποια χρήματα, ένα πολύ μικρό τμήμα των ευρωπαϊκών κονδυλίων, που παίρνουν με τη μορφή δάνειου από τις τράπεζες κάποιοι μικροί,( πχ εξοικονομώ κατ οίκον, μέταλλο), αποδείχτηκε ότι τελικά έγιναν μια θηλιά στο λαιμό, αφού δε κατάφεραν να τα ξεχρεώσουν. Κάποιους τους γονάτισαν και άλλους τους έκλεισαν. Ακόμα και οι περιβόητες τράπεζες για τις επιχειρήσεις και οι δικαστικοί συμβιβασμοί, που λανσάρονται από ΕΣΕΕ και ΓΣΕΒΕΕ ως λύση, απαιτούν από μια εταιρία να είναι βιώσιμη, να είναι υγιής. Οι συνάδελφοι που είναι καταχρεωμένοι, δεν χωράνε σε αυτό το τοπίο. Ακόμα περισσότερο για τους συναδέλφους, σε κλάδους που δεν ιεραρχεί το κεφάλαιο. Πολλοί μικροί ΕΒΕ και αυτοαπασχολούμενοι είναι αποκλεισμένοι από κάθε χρηματοδότηση αφού έχουν εκκρεμότητες με την εφορία, τα ταμεία και έχουν μικρή πιστοληπτική δυνατότητα. Για το φορολογικό : Η συγκυβέρνηση τις μεγάλες επιχειρήσεις, τους εφοπλιστές, τους Τραπεζίτες και άλλους τους απαλλάσσει ουσιαστικά από κάθε φορολογία και στην περίοδο της κρίσης αλλά τους τάζει και φορολογικούς παράδεισους για τη φάση της ανάπτυξης. Η φορολογία των εταιρειών έπεσε από το 33% στο 29% και εξαγγέλλεται η παραπέρα μείωσης της σαν κίνητρο επενδύσεων. Το ίδιο λέει και η ΝΔ. Όμως, υπάρχουν εταιρείες και εταιρείες, από τις μεγάλες ΑΕ μέχρι τις μικρές ατομικές των αυτοαπασχολούμενων, και διαφορετικά επιδρά το ίδιο ποσοστό ανάλογα με το μέγεθος μιας επιχείρησης. Δηλαδή, άλλο είναι το 29% σε μια κερδοφορία εκατομμυρίων, και άλλο σε λίγες χιλιάδες ευρώ, που πιθανόν να μην αρκούν ούτε για την επιβίωση. Έπειτα ούτε λέξη δεν ακούγεται για αφορολόγητο στους αυτοαπασχολούμενους, που ήταν το μοναδικό σωσίβιο σε αυτούς, που δεν πλήρωναν φόρους αν δεν εξασφάλιζαν ένα ελάχιστο κατώφλι επιβίωσης. Το αφορολόγητο σώζει τους πιο φτωχούς, και όχι οι συντελεστές. Σε αυτά αν προσθέσουμε τη προκαταβολή φόρου, τέλη επιτηδεύματος, αλληλεγγύης, Δημοτικά τέλη και ΕΝΦΙΑ, βλέπουμε ότι το φορολογικό περιβάλλον, για μια μικρή επιχείρηση, είναι ασφυκτικό. Για το ασφαλιστικό : Η κυβέρνηση διατυμπανίζει ότι προχώρησε στην μείωση των εισφορών για την πλειοψηφία των ασφαλισμένων και αυτό είναι αλήθεια για το 60% περίπου των αυτοαπασχολούμενων που δηλώνουν χαμηλά εισοδήματα. Βέβαια τώρα με την αξιολόγηση, υπάρχουν παρεμβάσεις που αυξάνουν πάλι τις εισφορές. Τι αποκρύπτει η κυβέρνηση με επιμέλεια; Ότι οι συντελεστές αναπλήρωσης καταβαραθρώθηκαν. Ότι ένα μεγάλο τμήμα των ασφαλισμένων, που υποχρεώνεται στις κατώτερες εισφορές των 168 ευρώ, εξασφαλίζει σύνταξη, μετά από 35 χρόνια εργασίας, που δεν θα ξεπερνά τα 198 ευρώ, με το φιλοδώρημα της "κοινωνικής σύνταξης" αμφίβολο με τα κριτήρια που τίθενται. Σε αυτό το μέτρο δεν κάνει πίσω καμιά κυβέρνηση που στόχο έχει τη δραστική μείωση των κρατικών δαπανών για την ασφάλιση, σε βάρος του κοινωνικού της χαρακτήρα, για να απελευθερωθούν κονδύλια για τις επιδοτήσεις των μονοπωλίων. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των συντάξεων χηρείας. Έτσι θα [7]

εξασφαλιστούν κεφάλαια για την ανάπτυξη. Στην πλάτη ασφαλισμένων και συνταξιούχων. Γι' αυτό πετσοκόβονται για πολλοστή φορά οι συντάξεις με "προσωπική διαφορά". Και ταυτόχρονα ανοίγει ο δρόμος για επενδύσεις στην ιδιωτική ασφάλιση που γίνεται πιο ελκυστική για ένα τμήμα του λαού που υποχρεώνεται σε συντάξεις πείνας. Για την απελευθέρωση των επαγγελμάτων : Η λεγόμενη απελευθέρωση των επαγγελμάτων διευκόλυνε και διευκολύνει τις μεγάλες επιχειρήσεις να δραστηριοποιηθούν εκεί όπου μέχρι πρότινος δραστηριοποιούνταν μόνο μικροί και αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες, οι οποίοι βλέπουν το μεροκάματό τους να συρρικνώνεται. Ακόμη η κυβέρνηση βάζει πολλά εμπόδια στην άσκηση του επαγγέλματος τους, θεσμοθετώντας κάθε είδους πιστοποιήσεις και δανειοδοτήσεις που θα τους πετάξουν στην πορεία εκτός επαγγέλματος ( συνεργεία αυτοκινήτων). Ουσιαστικά υλοποιείται κατά γράμμα η περίφημη "εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ" που με ευλάβεια ακολούθησαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις και η σημερινή και σταδιακά νομοθετήθηκε εξολοκλήρου. Της οποίας την εφαρμογή ζητά μετά μανίας ο ΣΕΒ. Τις κατευθύνσεις τις είχαν δώσει πριν από κάποια χρόνια οι ιθύνοντες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όταν μιλούσαν για "διαρθρωτικό πρόβλημα" της ελληνικής οικονομίας, αναφερόμενοι στην πληθώρα των μικροεπιχειρήσεων. Για τη κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας: Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας που είναι σαφές ότι θα επιταχύνει το κλείσιμο μαγαζιών, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο για τα πολυκαταστήματα, αφού η μικρή επιχείρηση βλέπει να αυξάνεται το κόστος λειτουργίας της χωρίς αντίκρισμα ενώ ταυτόχρονα οδηγείται στη βιολογική εξόντωση, ιδιαίτερα για τις συναδέλφισσες. Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, δένει με τη πλήρη απελευθέρωση του ωραρίου των έμπορων και των εμποροϋπαλλήλων. Σε αυτό συνηγορούν και οι δίφορες φιέστες τοπικών αρχόντων, σε γειτονιές της Αττικής. Λευκές νύχτες, Μαύρες Παρασκευές, υπαίθρια MALL. Για τη χωροθέτηση και επαγγελματική στέγη : Για τις εγκαταστάσεις των μεγάλων επιχειρήσεων που συνήθως επιδοτούνται οι διαδικασίες είναι σύντομες και θα απλοποιηθούν ακόμα περισσότερο. Τις περισσότερες φορές με την υποστήριξη του κράτους και των τοπικών διοικήσεων ( Νέα Ερυθραία Βωβός) παραβιάζεται και η υπάρχουσα νομοθεσία ή αλλάζουν τη χρήση γης, για να δημιουργηθεί πολυκατάστημα ή βιομηχανία. Για τις μικρές επιχειρήσεις η διαδικασία εγκατάστασης είναι δύσκολη, απαιτεί πολύ χρόνο και μεγάλα έξοδα. Δεν υπάρχουν βιοτεχνικά τετράγωνα, ούτε βιοτεχνικά πάρκα και όπου υπάρχουν δεν υπάρχει οικονομική βοήθεια. Για χιλιάδες μικροεπιχειρήσεις είναι ανύπαρκτα τα έργα υποδομής, η αντιπλημμυρική προστασία ( π.χ οι βροχές το χειμώνα του 2015, που κατέστρεψαν πολλές μικροεπιχειρήσεις στη περιοχή των δυτικών, σήμερα στη Μάντρα), ενώ ταυτόχρονα έρχονται οι διοικήσεις των δήμου και απαιτούν υπέρογκα δημοτικά τέλη. Η ελπίδα και η δύναμη βρίσκεται στο συλλογικό ανυποχώρητο αγώνα, στην κοινή μας δράση. Με τη συμμαχία μας μπορούμε να [8]

ανοίξουμε το δρόμο για την ανατροπή της πολιτικής που μας αφανίζει. Γι αυτό η ομοσπονδία μας ήταν μπροστάρης, όλο αυτό το διάστημα για να ξεσηκωθούν οι συνάδελφοι να μπούνε στον αγώνα. Γι αυτό παλεύουμε να αλλάξει η κατάσταση εκφυλισμού στο συνδικαλιστικό κίνημα που οδήγησε τους συνάδελφους σπίτι τους, που τους άφησε απροστάτευτους στην θύελλα που ξέσπασε. Δεν είμαστε ευχαριστημένοι με το ελάχιστο ποσοστό α/α και μικρών ΕΒΕ που συμμετέχουν στο κίνημα. Για αυτό κάνουμε προσπάθεια που πρέπει να μεγαλώσει, για να ενταχθούν χιλιάδες νέοι συνάδελφοι ασυνδικάλιστοι μέχρι τώρα, στο κίνημα μας. Και για να γίνει αυτό, χρειάζεται πρώτα απ όλα η δική μας δουλειά και δράση να διευκολύνει, να σπάνε αυταπάτες, να αλλάξει ο συσχετισμός στο συνδικαλιστικό κίνημα, να απομονωθούν οι πλειοψηφίες της ΓΣΕΒΕΕ και των άλλων 3βάθμιων και όλων των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών. Για να γίνει αυτό χρειάζεται πρωτοπόρα δράση για συσπείρωση όλων των ανοργάνωτων μικρών ΕΒΕ, γνώση και αντιπαράθεση με τις θέσεις και την τακτική τους, ξεμπρόστιασμα των παρατάξεων που ηγούνται, σε κάθε πρωτοβάθμιο σωματείο και ένωση. Η ΓΣΕΒΕΕ όλα αυτά τα χρόνια στήριξε και στηρίζει με σχέδιο, με πλήρη προσαρμογή τη πολιτική όλων των κυβερνήσεων και της σημερινής, στο όνομα της υπεράσπισης της ανταγωνιστικότητας, του ευρωμονοδρόμου, της εθνικής ομοψυχίας για έξοδο από τη κρίση. Τις περισσότερες φορές έκανε σωστές διαπιστώσεις για τα προβλήματα ( ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ). Απέκρυβε όμως από τους Επαγγελματοβιοτέχνες σκόπιμα τις αιτίες που τα γεννάνε και πολύ περισσότερο έβαλε μεγάλα εμπόδια στην πάλη για την αντιμετώπισή τους. Ακούμε συχνά τη ΓΣΕΒΕΕ να μιλάει για κλειστά μαγαζιά και Επαγγελματοβιοτέχνες που χρωστάνε στο Ταμείο και στην Εφορία να μιλάει ακόμη και για Αγώνες. Είναι όμως η πρώτη που ζητά την αποπομπή των συναδέλφων που δεν έχουν χαρτιά, από τα σωματεία, που θα έπρεπε να υπερασπίζουν. Την ίδια στιγμή προτείνει σαν λύση για τα προβλήματα των μικρών ΕΒΕ, την Ανάπτυξη με ανταγωνισμό και μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Με λίγα λόγια η ΓΣΕΒΕΕ λέει στον αυτοαπασχολούμενο που είναι στο λάκκο των λεόντων ότι μπορεί να παλέψει και να σωθεί άλλα χρειάζεται ένα μαγικό φίλτρο για να δυναμώσει.. Στη πρόσφατη τακτική γενική συνέλευση, προχώρησε ένα βήμα παραπέρα η ΓΣΕΒΕΕ, με το προγραμματισμό της δράσης της για το 2018. Αφού μίλησε για ανταγωνιστικότητα, για εξωστρέφεια, καινοτομία και ευρωπαϊκά προγράμματα, χώρισε τους ΕΒΕ σε δύο κατηγορίες, κάνοντας σαφές, ποιών τα συμφέροντα εξυπηρετεί, ποιους αφορά όλο αυτό το κομμάτι. Χώρισε τους ΕΒΕ σε επιχειρηματίες ανάγκης ( τους α/α και τις οικογενειακές επιχειρήσεις ) και τους επιχειρηματίες ευκαιρίας ( έως 50 εργαζόμενοι). Για τη δεύτερη κατηγορία, ζητά μέτρα στήριξης από το κράτος, με επιδοτήσεις, αναπτυξιακή τράπεζα, με φοροελαφρύνσεις, μειώσεις των συντελεστών, και άλλα προνόμια ( διαρθρωτικά εργαλεία), ώστε να συνεχίσουν να διατηρούν το μερίδιο τους στην αγορά. Στην πράξη ΓΣΕΒΕΕ [9]

και ΕΣΕΕ εκπροσωπούν τα συμφέροντα αυτής της κατηγορίας, μιας μειοψηφίας δηλαδή επιχειρήσεων που εκμεταλλεύεται μισθωτή εργασία σε μεγάλη κλίμακα, που έχουν συνδέσει την τύχη τους με τους στόχους και τις κατευθύνσεις των μονοπωλιακών ομίλων. Εκείνες που έχουν εξαγωγικό προσανατολισμό, που τις αφορούν τα διάφορα κλαστερς, που ενδιαφέρεται για τη μείωση των φορολογικών συντελεστών, άλλα όχι το αφορολόγητο, να υπάρξει μικρότερο πλαφόν στις ασφαλιστικές εισφορές, να έχει πρόσβαση στη χρηματοδότηση, κλπ. Μη χειρον βελτιστον Για τη πρώτη κατηγορία, δηλαδή για τη μεγάλη πλειοψηφία του στρώματος, με βάση τις μετρήσεις του ΙΜΕ, είπε ουσιαστικά ότι δεν μπορούν να συνεχίσουν να έχουν επιχειρηματική δραστηριότητα και χρειάζεται να στηθεί ένα δίκτυ κοινωνικής προστασίας για να τους προφυλάξει. Για να μην διαλυθεί ο κοινωνικός ιστός. Για να μην αντιδρούν λέμε εμείς, οι α/α και μικροί ΕΒΕ, για να μην αγωνίζονται, να αποδεχτούν ήσυχα τη μοίρα τους, τους σχεδιασμούς των μονοπωλίων που υλοποιούν κυβέρνηση ΕΕ και στηρίζει η ΓΣΕΒΕΕ. Πέραν της παραδοχής, αυτού που εμείς χρόνια λέμε, ότι δηλαδή ο επιχειρηματικός κόσμος δεν είναι ενιαίος. Οφείλουμε να πούμε ότι η θέση της αυτή, προσφέρει στον ήδη κατασφαγμένο α/α, μόνο καφέ και συμπάθεια. Γιατί όσο απαραίτητα είναι τα μέτρα προστασίας, θα αποδειχτούν και αυτά ανεπαρκή μπροστά στην επέλαση των μονοπωλίων, αν δεν συνδεθούν με την οργάνωση της πάλης που στόχο έχει την αμφισβήτηση, την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Το κάλεσμα της ΓΣΕΒΕΕ, είναι κάλεσμα αποδοχής της μιζέριας, του μη χείρον βέλτιστον, την ώρα που πραγματικά παράγετε αμύθητος πλούτος. Η ΠΑΣΕΒΕ, της οποίας η ομοσπονδία μας, είναι ιδρυτικό μέλος, καλεί όχι μόνο στην πάλη για να ορθωθούν εμπόδια, για να υπερασπιστούμε τα στοιχειώδη, αλλά κυρίως στη πάλη για τη διεκδίκηση και την ανάκτηση των βαρύτατων απωλειών του προηγούμενου διαστήματος, αξιοπρεπή εισόδημα, ανθρώπινα ωράρια, κάλυψη των βασικών αναγκών σε υγεία, παιδεία, θέρμανση, ελεύθερο χρόνο, διακοπές. Όλα όσα στερούμαστε εμείς και τα παιδιά μας για να πλουτίσουν τα μονοπώλια. Αυτά δεν γίνονται με προσευχές και με κοινωνικούς διαλόγους αλλά με ανυποχώρητο αγώνα, συμμαχία των α/α με τους εργαζόμενους. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος που είναι μπροστά μας, δρόμος δύσκολος αλλά ο μόνος ρεαλιστικός και αναγκαίος. Η με το κεφάλαιο η με τους εργάτες, που λέει και το σύνθημα, δεν χωράνε σήμερα ειδικά αυταπάτες. Γι' αυτό λέμε ότι η ΓΣΕΒΕΕ εκπροσωπεί συμφέροντα αντίθετα με τις ανάγκες των εκατοντάδων χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων. Γιατί τα συμφέροντα των δύο κατηγοριών επιχειρηματικότητας που λέει η ΓΣΕΒΕΕ, συγκρούονται. Και έχει διαλέξει, όχι στα λόγια αλλά στη πράξη, ο κάθε ένας με ποιανού τα συμφέροντα είναι. Το διεκδικητικό πλαίσιο της ΓΣΕΒΕΕ στόχο έχει την πολυσυλλεκτικότητα όπως λέει, δηλαδή να ξεγελά Επαγγελματοβιοτέχνες. Περιλαμβάνει αιτήματα για τους μικρούς, πολλές φορές είναι ίδια με τα δικά μας, άλλα δε τα παλεύει στη πράξη, τα συζητάει στους κοινωνικούς διαλόγους και τελικά υπηρετούν τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων. [10]

Ένα αίτημα που ιδιαίτερα πρόβαλλε η ΓΣΕΒΕΕ και στη τακτική συνέλευση του 2017(αυτό λέει και η συγκυβέρνηση) είναι η ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑ ΚΑΙ Η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ. Ισχυρίζονται ότι μπορεί οι μικροί επιχειρηματίες να δώσουν απάντηση στο θέμα της δουλειάς, αν ασχοληθούν με εξαγωγές και νέα προϊόντα με μεγάλη προστιθέμενη αξία. Σημειώνουμε ότι με θέμα «Καινοτομία και Εξωστρέφεια» οργανώνονται πολλές ημερίδες εκτός από συνδικαλιστικές οργανώσεις και από Επιμελητήρια. Έχει στηθεί δηλαδή ένας μηχανισμός αυταπατών και εξαπάτησης μικρών και αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ. Σε αυτό το χαρακτηρισμό δεν είμαστε καθόλου υπερβολικοί. Μία επιχείρηση για να ασχοληθεί με τα παραπάνω πρέπει να έχει επιστημονικό προσωπικό, μηχανήματα υψηλής τεχνολογίας, μεγάλες εγκαταστάσεις, οργανωμένο λογιστήριο, να διαθέτει κεφάλαια κίνησης και πολλά άλλα. Ο μικρός και αυτοαπασχολούμενος Επαγγελματοβιοτέχνης δεν έχει να πληρώσει το Ταμείο, τη ΔΕΗ, την εφορία, φυτοζωεί. Ένα ακόμα παράδειγμα που δείχνει ποιών τα συμφέροντα εξυπηρετεί η ΓΣΕΒΕΕ είναι και αυτό με τη ρύθμιση των χρεών στα Ασφαλιστικά Ταμεία, δεν λέει κουβέντα για το πώς δημιουργήθηκαν, ποιος ευθύνεται. Εμείς λέμε ότι πρέπει να καταργηθούν οι υπερημερίες και οι τόκοι. Να παγώσουν τα χρέη και να κουρευτεί ένα μεγάλο μέρος τους. Μόνο εμείς μιλάμε για την επιστροφή των δεκάδων δισεκατομμυρίων κλεμμένων Αποθεματικών στο Ταμείο, για αποκατάσταση των συντάξεων, και πάνω απ όλα θέτουμε το ζήτημα της κατάργησης των αντιλαϊκών νόμων που ψηφίστηκαν, αλλά και το γεγονός ότι το κράτος έχει την ευθύνη να ενισχύσει τον συγκεκριμένο τομέα. Όσο για τους Αγώνες, όποτε εξαγγέλλονται από την ΓΣΕΒΕΕ το κάνει για να μην απομονωθεί και για να τους εκφυλίσει. Ακόμα και αν διατυπώνουν κάποιες φόρες σωστά αιτήματα, δεν αναιρεί το ρόλο τους και το χαρακτήρα τους, γιατί αυτά τα αιτήματα δεν τα παλεύουν, τα διαπραγματεύονται στους κοινωνικούς διάλογους, δεν τα εντάσσουν σε μια ενιαία πολιτική αντίστασης και πάλης. Ακόμα και αν εξαγγέλλουν κάποιες φορές κινητοποιήσεις, δεν παίρνουν μέτρα για την οργάνωση τους και τις υπονομεύουν στην πράξη. Τα σωματεία μας, η ομοσπονδία πρεπει πιο καλα να αποκαλύπτουμε αυτή τη γραμμή. Να ενημερώνουμε τους συναδέλφους, να τους καταγγέλουμε, να πιέζουμε με ψηφίσματα και ανακοινώσεις. ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ Συνάδελφοι σες, Η ομοσπονδία μας έδρασε στο πλαίσιο που διαμόρφωσαν οι εξελίξεις, που περιγράψαμε αναλυτικά παραπάνω. Όλα αυτά τα χρόνια και στο μέτρο του δυνατού, προσπαθήσαμε να εξηγήσουμε στους συναδέλφους μας την αιτία, τα συμφέροντα που διαμορφώνουν αυτή τη κατάσταση. Ταυτόχρονα αντιπαλέψαμε ιδεολογήματα Ότι Όλοι οι συνδικαλιστές είναι ξεπουλημένοι. Ότι με τους Αγώνες δεν γίνεται τίποτα. [11]

Ότι οι κινητοποιήσεις και οι πορείες μας, κλείνουν τα μαγαζιά στο κέντρο της Αθήνας. Αντιπαλέψαμε το όλοι ίδιοι είναι και υπερασπιστήκαμε τους μικρούς. Προσπαθήσαμε σε συνεργασία με την ΠΑΣΕΒΕ και τα Σωματεία να στήσουμε ένα μηχανισμό αλληλεγγύης για τους Επαγγελματοβιοτέχνες που είχαν ανάγκη επιβίωσης. Στα γραφεία μας κάθε Πέμπτη υπάρχει δικηγόρος και λογιστής όταν χρειάζεται, που παρέχουν συμβουλές εντελώς δωρεάν. Ακόμη μοιράστηκαν αρκετές φορές τρόφιμα σε συναδέλφους που τα είχαν ανάγκη. Δεν είμαστε ευχαριστημένοι από αυτή τη δράση. Θα μπορούσαμε με τη συνεργασία των Σωματείων μας να κάνουμε πολύ περισσότερα, ώστε να δυναμώσει η αλληλεγγύη ταυτόχρονα με την αγωνιστική διάθεση. Το νόημα της αλληλεγγύης για εμάς είναι να αισθανθεί ο συνάδελφος, η συναδέλφισσα ότι δεν είναι μόνος-μόνη, ότι δίπλα τους έχουν και άλλους συναδέλφους, έχουν το Σωματείο, την ομοσπονδία, τις δυνάμεις της ΠΑΣΕΒΕ. Η Ομοσπονδία μας, όλα αυτά τα χρόνια έδωσε μάχη για να σπάσει ο φόβος, η απογοήτευση, η μοιρολατρία για να αντιστραφεί η ενσωμάτωση του συνδικαλιστικού κινήματος στην πολιτική της κυβέρνησης και ΕΕ, που μόνο εις βάρος των α/α επιβεβαιώθηκε ότι δούλεψαν. Ότι υπάρχει ΕΛΠΙΔΑ για καλύτερη ζωή, ότι μονόδρομος είναι ο αγωνιστικός δρόμος που έχουμε χαράξει, οι συλλογικές διαδικασίες δράσης των σωματείων, η παραπέρα μαζικοποίηση της ΠΑΣΕΒΕ με νέα σωματεία και ομοσπονδίες, η ισχυροποιήσει της συμμαχίας με τους εργαζόμενους, με τους φτωχούς αγρότες. Σε αυτή την προσπάθεια όπλο ακαταμάχητο είχαμε το διεκδικητικό μας, πλαίσιο αιτημάτων. Όπου έγινε συζήτηση με αυτό σε Δ.Σ. σωματείων ή μεμονωμένα σε Επαγγελματοβιοτέχνες, κανένας δεν είπε ότι δεν συμφωνεί. Μερικοί μόνο είπαν ότι αυτό το διεκδικητικό πλαίσιο στις σημερινές συνθήκες είναι δύσκολο να υλοποιηθεί. Αυτό το διεκδικητικό πλαίσιο δεν είναι μία συρραφή από αιτήματα. Αλλά, ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που η υλοποίηση του, ανακουφίζει σήμερα τους Επαγγελματοβιοτέχνες και ανοίγει το δρόμο για ριζικές αλλαγές αύριο. Μας εξοπλίζει με δύναμη και ιδανικά. Με οδηγό και όπλο το πλαίσιο πάλης, δώσαμε πολλές μάχες, κάναμε πολλές κινητοποιήσεις. Για την κατάργηση των ληστρικών φορολογικών νόμων. Υποστηρίξαμε πολλές κινητοποιήσεις Σωματείων μας, στις Τοπικές Εφορίες, στα Τοπικά παραρτήματα του Ταμείου. Εμποδίσαμε πλειστηριασμούς και κατασχέσεις σε σπίτια και σε εργαλεία συναδέλφων. [12]

Παλέψαμε και επιτύχαμε σε πολλές περιπτώσεις την εισαγωγή ανασφάλιστων συναδέλφων μας σε νοσοκομείο. Σε άλλους πετύχαμε τη συνέχιση της θεραπείας τους. Οργανώσαμε πολλές κινητοποιήσεις σε συνεργασία με Σωματεία μέλη μας, σε Δημαρχεία ενάντια στα υψηλά δημοτικά τέλη, ενάντια στα διάφορα πρόστιμα για πινακίδες, για έκθεση εμπορευμάτων στα πεζοδρόμια των μαγαζιών. Αποκτήσαμε πείρα χρήσιμη για τη πορεία, που δείχνει τον τρόπο δουλειάς που βοηθάει. Το δεκαήμερο δράσης της ΠΑΣΕΒΕ στις αρχές Νοέμβρη έδειξε τον τρόπο για οργάνωση δράσεων από τα ίδια τα πρωτοβάθμια σωματεία μας. Π.χ Η κινητοποίηση των σωματείων των κατασκευών, τη 1 η Νοέμβρη, που πέρασε μέσα από συνεδριάσεις των ΔΣ για σχεδιασμό, βγήκε ανακοίνωση κοινή, άνοιγμα με εξορμήσεις και ενημέρωση των μελών στο κλάδο, συσκέψεις ή ΓΣ. Αλλά και οι κοινές εξορμήσεις που οργανωθήκαν ταυτόχρονα, σε διάφορες γειτονιές της Αττικής και στο κέντρο από τις ενώσεις, το πρωί της Κυριακή 9 Νοέμβρη για τη Κυριακή αργία. Έχουμε λίγα παραδείγματα κοινής δράσης με τους εργαζόμενους που χρειάζεται να πολλαπλασιαστούν το επόμενο διάστημα. π.χ Κοινή δράση στο εμπόριο για οργάνωση κινητοποιήσεων όλα αυτά τα χρόνια από το σωματείο των εμποροϋπαλλήλων και τις ενώσεις. Κοινές συσκέψεις, κοινό σχέδιο. Η Ομοσπονδία μαζί με Σωματεία της δύναμης μας, πραγματοποιήσαμε εκδηλώσεις για τα παιδιά, πρωτάθλημα ποδόσφαιρου όπου επιδίωξη μας είναι να γίνει θεσμός, περιοδείες σε Επαγγελματικές σχολές για την ανάδειξη των προβλημάτων των σπουδαστών και για την απόκτηση καλύτερης επαφής μαζί τους. Τα αιτήματά μας στο σύνολό τους, συνενώνουν όλους τους μικρούς Επαγγελματοβιοτέχνες στην Αττική, κόντρα στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες ΓΣΕΒΕΕ ΕΣΕΕ Έκφραση αυτής της ενότητας αποτελεί η Πανελλαδική Αντιμονοπωλιακή Συσπείρωση, η Π.Α.Σ.ΕΒΕ. Με την Π.Α.Σ.ΕΒΕ και το ΠΑΜΕ κάναμε δεκάδες κινητοποιήσεις όλα αυτά τα χρόνια. Σε αυτές συμμετείχαν άλλοτε περισσότεροι και άλλοτε λιγότεροι Επαγγελματοβιοτέχνες. Αυτοί οι Αγώνες αποκάλυψαν την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, έβαλαν εμπόδια και σε μερικές περιπτώσεις είχαμε και κάποιες κατακτήσεις. Κόντρα στην ηττοπάθεια που μας οδηγούν, αρνούμαστε να πάμε σαν πρόβατα στη σφαγή. Κρατάμε αναμμένη την φλόγα της αντίστασης. Τονίζουμε ότι η Ομοσπονδία μας, συνεδρίαζε τακτικά. Πολλές φορές οργανώσαμε συσκέψεις για ενημέρωση και για να ζητήσουμε τη γνώμη των Σωματείων για διάφορα θέματα. ( οργάνωση απεργιών, μέτρα για τη κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας κ.α) Τα μέλη του Δ.Σ. παρακολουθήσαμε συνεδριάσεις Σωματείων. Συμμετείχαμε σε συνελεύσεις ή συσκέψεις σωματείων και προσπαθήσαμε να [13]

βοηθήσουμε. Χρειάζεται να βελτιώσουμε τη σχέση μας, τη συνεργασία και την επαφή μας με την ένωση των συνταξιούχων του ΟΑΕΕ. Δυστυχώς όμως, υπάρχουν και κάποια σωματεία τα οποία δε λειτουργούν. Κλείνουν για πολλούς μήνες τα γραφεία τους, και τα ανοίγουν όταν είναι να συμμετέχουν σε εκθέσεις ή για τη διενέργεια των εκλογών τους. Με τα Διοικητικά Συμβούλια αυτών των Σωματείων δεν έχουμε καλή επαφή. Μπορούμε όμως να το βελτιώσουμε, αρκεί και τα ίδια να το θελήσουν. Άλλωστε όλοι μας έχουμε τα ίδια προβλήματα. Να πούμε ότι σε επίπεδο Αττικής υπάρχουν και Τοπικές Ομοσπονδίες, οι οποίες δεν λειτουργούν. Τα σωματεία τους ψάχνουν και δεν τους βρίσκουν. Έχουν τα γραφεία και τα τηλέφωνα κλειστά. Λειτουργούν μόνο όταν είναι να συμμετέχουν σε κάποιο σεμινάριο για να μαζέψουν χρήματα και σαν εκλογικοί μηχανισμοί. Κατά τη γνώμη μας, τα διοικητικά Συμβούλια αυτών των Σωματείων και αυτών των Ομοσπονδιών δεν συμβάλλουν στην εγγραφή των Επαγγελματοβιοτεχνών στα Σωματεία τους, δυσφημούν το Συνδικαλιστικό κίνημα γιατί προβάλλουν την εικόνα του συνδικαλιστή ο οποίος έχει δράση για ιδιοτελείς λόγους. Σε αντιπαράθεση για εμάς είναι θετικό ότι σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες υπάρχουν συνδικαλιστές που προσφέρουν από τον ελεύθερο χρόνο τους ή κόβουν χρόνο από την οικογένεια ή τη δουλειά τους για να βοηθήσουν να δυναμώσει το Σωματείο. Τέτοιους συνδικαλιστές έχει ως επί το πλείστον η Ομοσπονδία μας και είμαστε περήφανοι γι αυτό. Σημειώνουμε ότι συνάδελφοι μας, που δραστηριοποιούνται στην Ομοσπονδία μας, συνέβαλλαν στη δημιουργία Τοπικών Ενώσεων σε πολλές περιοχές της Αττικής και σήμερα αυτές οι Ενώσεις αντιπροσωπεύονται στη Γενική μας Συνέλευση. Αυτή τη στιγμή στη δύναμη της ομοσπονδίας έχουμε 25 κλαδικά σωματεία και 14 Ενώσεις. Στις αρχαιρεσίες των σωματείων που έχουν γίνει έως τώρα, φαίνεται μια μικρή πτώση. Υπάρχει δυσκολία να πείσουμε τους α/α για την ανάγκη ενίσχυσης των σωματείων, για το χαρακτήρα τους, για να έρθουν να ψηφίσουν. Κυριαρχεί στο στρώμα η μοιρολατρία και η ατομική/άμεση λύση. Επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τους α/α, η επιχειρηματολογία της α.τ για την ανάπτυξη όπως είπαμε και πιο πάνω. Εκτός όμως από το αντικειμενικό πρόβλημα της υποχώρησης του κινήματος είναι επιτακτική ανάγκη να ξεπεράσουμε οργανωτικές δυσκολίες. Πλευρές που έχουν να κάνουν με το σχεδιασμό της παρέμβασης μας και του ανοίγματος μας, την οργάνωση με έλεγχο και σχέδιο των συσκέψεων και συνελεύσεων, ακόμα και τις ίδιες τις διαδικασίες των εκλογών των σωματείων. Έχουμε θετικά παραδείγματα που μπορούν να δείξουν τον τρόπο δουλειάς που χρειάζεται.( ξύλο, Καισαριανή, Μπραχάμι, Σύλλογος Α κ.α) Παρόλη τη προσπάθεια και ορισμένα βήματα που είναι θετικά, δεν είμαστε ευχαριστημένοι. Ξέρουμε καλά ότι έχουμε απόσταση να διανύσουμε, [14]

ώστε να φτάσουμε στη σωστή λειτουργία της ομοσπονδίας, στη σωστή, σταθερή, σχεδιασμένη, λειτουργία των σωματείων μας, τη προσπάθεια να πολλαπλασιαστούν οι δυνάμεις που μπαίνουν στον αγώνα, που κατανοούν ότι ο αντίπαλος τους είναι τα μονοπώλια. Για να μεγαλώσει και να δυναμώσει η ομοσπονδία μας, να ενισχυθεί με άλλα σωματεία και ενώσεις. Υπάρχουν περιθώρια. Ο Ερμής από κομμωτές, η ένωση της Αργυρούπολης, και σε άλλα σωματεία που έχουμε παρέμβαση. Αυτό είναι ενίσχυση της ΠΑΣΕΒΕ, που η ΟΒΣΑ αποτελεί ιδρυτικό μέλος της και βασικό της βραχίονα. Στα βήματα που έγιναν και πρέπει να ενισχυθούν είναι η συνεργασία με την ΟΓΕ, με τους εργαζόμενους στο εμπόριο που ήδη μετράμε βήματα, στις κατασκευές. Βήματα δηλαδή που ενισχύουν τη κοινωνική συμμαχία των λαϊκών στρωμάτων, του λαού. Βήματα στη συμμετοχή των τοπικών ενώσεων, οργανωμένα στις λαϊκές επιτροπές. Υπάρχουν παραδείγματα κοινής πορείας σε Ηλιούπολη, Μπραχάμι, Καλλιθέα, Καισαριανή, που χρειάζεται να γενικευτούν. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ Συνάδελφοι, χρειάζεται να απασχολήσει όλες τις διοικήσεις των σωματείων και των ενώσεων, το χαμηλό επίπεδο του συνδικαλιστικού κινήματος. Γιατί, ενώ τα προβλήματα οξύνονται, τα λουκέτα και τα χρέη πολλαπλασιάζονται, γιατί, ενώ η αγανάκτηση φουντώνει, δεν έχουμε αντίστοιχη άνοδο της συσπείρωσης και της αγωνιστικής πάλης. Και δεν αρκεί μια επιδερμική ανάλυση για να φωτίσει τις αιτίες. Πρέπει να πάρουμε υπόψη μας ορισμένους παράγοντες. 1. Τα προβλήματα από μόνα τους, ακόμα και αν διογκώνονται, δεν οδηγούν σε γόνιμα συμπεράσματα, αν δεν αποκαλυφθούν οι πραγματικές αιτίες που τα γεννούν και τα αναπαράγουν. 2. Η αγανάκτηση, ακόμα και αν συσσωρεύεται, δεν οδηγεί από μόνη της στην συνειδητοποίηση της πραγματικότητας. Χωρίς την οργανωμένη δράση μέσα από τα Σωματεία, δημιουργεί νέα αδιέξοδα και τελικά καταλήγει στην απογοήτευση και τη μοιρολατρία. 3. Κανένα επιμέρους πρόβλημα, κανένα κλαδικό αίτημα δεν μπορεί να προωθηθεί, να λυθεί, αν δεν συνδεθεί με τη γενικότερη οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα. Αυτό ίσχυε και την εποχή που η συντεχνιακή δράση είχε κάποια αποτελέσματα, ισχύει πολύ περισσότερο σήμερα που οι επιμέρους κατακτήσεις έγιναν φτερό στον άνεμο. Άρα χρειάζεται τα σωματεία να πάρουμε τον κάθε συνάδελφο από το χέρι, να τον εντάξουμε στην οργανωμένη δράση, να τον βοηθήσουμε με επιμονή και υπομονή να κάνει βήματα στη συλλογική πάλη, να εξηγούμε ξανά και ξανά τις αιτίες των προβλημάτων. Άλλωστε, η πείρα δείχνει ότι [15]

αποτελέσματα είχαμε, όταν δουλέψαμε με τέτοιους όρους, όταν δημιουργήσαμε μέσα από δράσεις, πρωτοβουλίες και κινητοποιήσεις των ίδιων των πρωτοβάθμιων, δεσμούς με τους συναδέλφους, όταν συζητήσαμε σε βάθος μαζί τους. ( π.χ ξύλο. Επαναλαμβανόμενες εξορμήσεις, συσκέψεις και γενικές συνελεύσεις, γλέντια και εκδρομές). Χρειάζεται τα σωματεία μας, η ομοσπονδία, καλύτερα να αναδείξει στους συναδέλφους ότι φταίει το ίδιο το σύστημα που είναι φτιαγμένο έτσι ώστε το μεγάλο ψάρι να τρώει το μικρό. Φταίει η στρατηγική της Ε.Ε την οποία αποδέχονται τόσο η κυβέρνηση όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση και που δεν αποδέχεται άλλο κριτήριο από την ίδια την κερδοφορία των μονοπωλίων. Μπροστά σε αυτήν την κερδοφορία, όχι μόνο δεν τους απασχολούν οι δικές μας ανάγκες, το αν μπορούμε να ζήσουμε τις οικογένειές μας αλλά αντίθετα συγκαταλεγόμαστε στην αγελάδα που αρμέγουν. Σήμερα ο μικρός ΕΒΕ παλεύει για ένα μεροκάματο, σε δύσκολες συνθήκες, που τις περισσότερες φορές δεν βγαίνει. Ταλαιπωρείται αφάνταστα για να τα φέρει βόλτα και δεν τα καταφέρνει στις περισσότερες περιπτώσεις. Σήμερα, μπορεί να κατανοήσει καλύτερα την αξία της Κοινωνικής Ασφάλισης, της δημόσιας Παιδείας και Υγείας, γιατί το ατομικό του εισόδημα δεν επαρκεί για να συμπληρώσει αυτές τις ανάγκες, που πετσοκόβουν καθημερινά οι αντιλαϊκές πολιτικές. Επομένως, υπάρχουν καλύτερες προϋποθέσεις να παλέψει για την υπεράσπιση των κοινωνικών κατακτήσεων, την εδραίωση και τη διεύρυνση τους. Ο μικρός ΕΒΕ σήμερα δεν έχει καλύτερο εισόδημα από τον μέσο μισθωτό εργαζόμενο ή αγρότη. Νοσηλεύεται στα ίδια νοσοκομεία με τα χάλια που έχουν, τα παιδιά του πάνε στα ίδια υποβαθμισμένα σχολεία, ακόμα και το ασφαλιστικό ταμείο είναι ενιαίο και δίνει τις ίδιες συντάξεις ψίχουλα. Επομένως, υπάρχουν καλύτερες προϋποθέσεις ώστε οι επιμέρους αντιθέσεις που δημιουργεί η ίδια η οικονομία, να φύγουν από το προσκήνιο, να ενισχύσουμε την κοινή δράση για τα κοινά προβλήματα, να διευρύνουμε το μέτωπο απέναντι στις φιλομονοπωλιακές πολιτικές που έχουν συνέπειες για όλα τα λαϊκά στρώματα. Χρειάζεται σε κάθε σωματείο, σε κάθε ένωση να σχεδιάσουμε πιο προσεκτικά την παρέμβαση μας. Να αναβαθμιστεί η ικανότητα των διοικήσεων να συνδέουν την κάθε διεκδίκηση με συνολικότερες διεκδικήσεις, να δυναμώνει η σύγκρουση με τη συνολικότερη πολιτική της κυβέρνησης, των κομμάτων, της ΕΕ, των συνδικαλιστικών φορέων, όπως και η αντιπαράθεση γύρω από τα κεντρικά ζητήματα Η αντιπαράθεση αυτή να πάρει πιο μαζικά χαρακτηριστικά, να αναλύεται στις συνεδριάσεις των ΔΣ, να διαμορφώνεται αντίστοιχο σχέδιο ανοίγματος με πρωτοβουλίες, με στόχους, με σταθμούς, με έλεγχο, με επεξεργασία των επιχειρημάτων μας. Να διαμορφώνουμε εύστοχα προβληματισμό, ερωτηματικά, να ταρακουνάμε στρώματα με μικρή ή και καθόλου συνδικαλιστική εμπειρία. Υπάρχει ανάγκη να ανέβει η ετοιμότητα και η εγρήγορση των δυνάμεων μας στις εξελίξεις. ( π.χ κανένα σωματείο δεν έβγαλε ανακοίνωση για ΧΑ, η για Σαρωνικό, για δελτίο τύπου ΣΕΒ, κ.α). Να συνειδητοποιηθεί η ανάγκη ιεράρχησης της δουλειάς απ τα κάτω με όρους κινήματος. Δηλαδή, να μετράμε και να [16]

υπολογίζουμε κάθε φορά πόσοι αυτοαπασχολούμενοι παίρνουν μέρος στις συσκέψεις και τις γενικές συνελεύσεις, τι κατάλαβαν πως μας κρίνουν, τι ερωτήματα έβαλαν. Με αργή και βασανιστική δουλειά, σήμερα που είναι τέτοιες οι συνθήκες, τι νέες δυνάμεις μετράμε. Κρίσιμοι πρακτικοί άξονες που χρειάζεται να μετρήσουμε βήματα στα σωματεία και στις ενώσεις το επόμενο διάστημα και θα βοηθήσουν στην ανασύνταξη του κινήματος των αυτοαπασχολούμενων στην αττική είναι : 1. Να συνεδριάζουν τακτικά τα ΔΣ, να ελέγχουν τη δουλειά του σωματείου, να οργανώνουν δράσεις. Με καλά επεξεργασμένες εισηγήσεις, με την ενεργή συμμετοχή όλων των μελών των ΔΣ, με τη τήρηση της διαδικασίας των συνεδριάσεων. 2. Να γίνονται γενικές συνελεύσεις ( όχι μόνο οι χρονιάτικες). Δεν το κάνουμε. Έχουμε συζητήσει για τη φάση υποχώρησης που είναι το κίνημα. Αυτό είναι ένας λόγος παραπάνω για να δώσουμε μεγάλο βάρος στη πραγματοποίηση συλλογικών διαδικασιών. Να ιεραρχήσουμε τη πραγματοποίηση γενικών συνελεύσεων σε όλα τα πρωτοβάθμια. Η πείρα από σωματεία δείχνει ότι στην αρχή μαζεύονται πολύ λίγοι συνάδελφοι. Αν όμως επιμείνουμε ξανά και ξανά, η συμμετοχή βελτιώνεται. Το σωματείο μαχητικοποιείται. Χρειάζεται να γίνει κύριο μέλημα μας και οδηγός στη λήψη των αποφάσεων του σωματείου, η γενική συνέλευση. 3. Να έχουμε, τα σωματεία και οι ενώσεις, σταθερό μαζικό άνοιγμα. Παρουσιάζεται αδυναμία, σε αρκετά σωματεία μας να βγαίνουν εξορμήσεις, να απευθύνονται συνολικά στο κλάδο τους η τη γειτονιά. Ο τρόπος που δουλεύουμε στις αρχαιρεσίες των σωματείων χρειάζεται να γίνει καθημερινός τρόπος δουλειάς και σχεδιασμού του ΔΣ. Δε φτάνει μια φορά κάθε 3 χρόνια να μιλάμε με τους συναδέλφους. 4. Να είναι ανοιχτό τα γραφεία των σωματείων. Να παίρνονται πρωτοβουλίες με βάση τα προβλήματα, αξιοποιώντας λογιστή και δικηγόρο, άλλους συνδικαλιστές. Να μπαίνει πρόγραμμα εκδηλώσεων ψυχαγωγικού περιεχομένου. 5. Να ενημερώνουμε τα μέλη μας, για όλες τις δράσεις του σωματείου. Η νέα διοίκηση της ομοσπονδίας χρειάζεται να βελτιώσει τον επιτελικό της ρόλο. Να βοηθά ουσιαστικά τις διοικήσεις των σωματείων. Συνάδελφοι [17]

Εμείς έχουμε την δύναμη να σταματήσουμε την συνεχή επιδείνωση της ζωής μας, εμείς έχουμε την δύναμη να ορθώσουμε το δικό μας ανάστημα και να διεκδικήσουμε άμεσα μέτρα ανακούφισης για όσους υποφέρουν, ανάκτηση των απωλειών και δικαιώματα τέτοια που να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του σήμερα, καμία εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Το αμέσως επόμενο διάστημα θα χρειαστεί να επικεντρώσουμε σε ορισμένους βασικούς άξονες πάλης. Τα φορολογικά με αιχμή το αφορολόγητο, το ασφαλιστικό με τη μείωση των συντάξεων, οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις που πρέπει να σταματήσουν, η Κυριακάτικη αργία και η νομοθετική κατοχύρωσή της Μπορούμε να συμβάλλουμε πιο αποφασιστικά σε αυτή την κατεύθυνση. Κριτήριο της επιτυχίας των πρωτοβουλιών αυτών είναι σε τι βαθμό θα αγκαλιαστούν απ τα Σωματεία και τις ενώσεις. Οι δυνάμεις μας θα μετρηθούν κυρίως στο πώς θα ενισχύεται το πνεύμα πρωτοβουλίας απ τα ίδια τα σωματεία, προκειμένου να διαμορφώνεται αγωνιστικό κλίμα απ τα κάτω. Το κύριο είναι να αποκτήσουν πόδια στα σωματεία, να ανοίγει η δουλειά στην μεγάλη μάζα των συναδέλφων με στόχο τη δραστηριοποίησή τους. Να ανοίγει εκεί η αντιπαράθεση και ο προβληματισμός, από τον οποίο δεν έχουμε τίποτε να φοβηθούμε. Τα χρέη των αυτοαπασχολούμενων. Πολλοί βρίσκονται και θα βρεθούν σε απόγνωση. Πρέπει τα σωματεία να είναι σε ετοιμότητα και να οργανώσουν πρωτοβουλίες για την υπεράσπιση των αυτοαπασχολούμενων. Να οργανωθούν έως το τέλος του χρόνου παρεμβάσεις και αγωνιστικές πρωτοβουλίες και από τις ενώσεις και από τα κλαδικά σωματεία εναντία στους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις. Θα μετρηθούμε αν θα σταθούμε στο πλάι των συναδέλφων. Κυριακάτικη Αργία. Να υπάρξει συνέχεια. Οι κινητοποιήσεις του Μαΐου και του Νοεμβρίου οργανώθηκαν καλύτερα από άλλες φορές. Η αφίσα και το κάλεσμα υπογραφών είχε θετική ανταπόκριση. Το ζήτημα δεν αφορά στενά το εμπόριο και τους εμποροϋπαλλήλους. Θα αγκαλιάσει και άλλους κλάδους. Μπορούμε να προχωρήσουμε με συσκέψεις των ενώσεων και των σωματείων, με εξορμήσεις και πικετοφορίες. Να ενισχύσουμε τη κοινή δράση με τους εμποροϋπάλληλους και ο Σύλλογος της Α Αθήνας αλλά και ανά ένωση, κατά δήμο. Φορολογικό. Πιο έντονα πρέπει να βάλουμε το ζήτημα της θέσπισης αφορολόγητου που αποτελεί την μοναδική ασπίδα προστασίας των πιο φτωχών αυτοαπασχολούμενων απέναντι στην φορολογική λαίλαπα. Να βγουν ανακοινώσεις από τα σωματεία με κύριο αίτημα αυτό σε συνδυασμό με τα χρέη. Η δουλειά για χρέη και φορολογικό χρειάζεται να περιλαμβάνει δράσεις, όπου θα καταλήγουν και θα κλιμακώνουν, σε κεντρικό αγωνιστικό σταθμό. Ασφαλιστικό Υγεία. Πυκνώνουν οι φωνές διαφόρων επιτελείων ότι παρά τα μέτρα, το σύστημα δεν βγαίνει, υπάρχει κίνδυνος κατάρρευσης, στρώνοντας το έδαφος για νέες περικοπές και γρηγορότερη εφαρμογή "της [18]

προσωπικής διαφοράς". Οι πρωτοβουλίες και οι δράσεις των συνταξιούχων, που είναι συνεχείς, πρέπει να στηριχτούν Να επικεντρώσουμε στα ιδιαίτερα χαμηλά ποσοστά αναπλήρωσης που οδηγούν σε Συντάξεις - επιδόματα. Παραμένει βασική αιχμή η κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων, η ενίσχυση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό. Χρειάζεται να συμμετέχουμε πιο ενεργά στις κινητοποιήσεις του σωματείου των συνταξιούχων, να ανοίγουμε πιο ολοκληρωμένα στους α/α το ζήτημα της δωρεάν υγείας για το λαό. Η φροντίδα δημόσιας Υγείας υποβαθμίζεται καθημερινά όλο και περισσότερο. Να μπει στα Σωματεία το ζήτημα της δράσης για τα χάλια των νοσοκομείων. Να γίνει ζήτημα πάλης η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη όσων αυτοαπασχολούμενων έχουν χρέη στο ταμείο και έχουν αποκλειστεί. [19]