ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ 23/9 Σε φθινοπωρινό κλίμα συνεχίστηκαν οι τελευταίες για φέτος παρουσιάσεις των σκηνοθετών στο 39 ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας την Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2016, στο αίθριο των γραφείων του Φεστιβάλ. Οι παλιοί φίλοι της διοργάνωσης, Κώστας Κωνσταντινίδης και Κωνσταντίνος Καϊμάκης σύστησαν τους διαγωνιζόμενους σκηνοθέτες της Πέμπτης και της Παρασκευής στο κοινό. Ένα κοινό που για μία ακόμη φορά πλημμύρισε το αίθριο και παρακολούθησε με ενδιαφέρον τους δημιουργούς θέτοντας ερωτήματα. Η αρχή έγινε με τους προσκεκλημένους σκηνοθέτες του διεθνούς. *Η αλβανίδα Erkjana Gjpali στην ταινία της «Η ζωή σε ένα καρουσέλ» τοποθετεί τις δύο ηρωίδες της σε ένα καρουσέλ απ όπου μας εξιστορούν τη ζωή τους. * «How I gave up smoking» τιτλοφορείται το animation του Jurgis Krasons από τη Λετονία. «Η ταινία μου μιλάει για το πώς να σταματήσεις το κάπνισμα με λάθος τρόπο», είπε στο κοινό. *Animation είναι και η ταινία με τον αστείο τίτλο «Σαρτρ, έρωτας και λουκάνικα» του ελβετού Raphael Haab. Όπως είπε επρόκειτο για την πτυχιακή του εργασία. *Η ταινία της Ρουμάνας Raluca Racean Gorgos «4 ½ Aισθήσεις» «έχει να κάνει με την αγάπη, την φιλία και έναν τυφλό άνθρωπο». *Ένα τραυματικό γεγονός θα σταθεί καθοριστικό για την σχέση ενός παιδιού με την μητέρα του στην ταινία «Shooting Star» του Lyubo Yonchev, ο οποίος είπε πως εμπνεύστηκε την ταινία από την δική του οικογένεια.
*Η Ρωσίδα Maria Guscova στην ταινία της «Η επιστροφή του Erkin», μιλά για την αποφυλάκιση ενός άντρα, που όμως δεν γνωρίζει πια πώς να είναι ελεύθερος. *Από την Ρωσία είναι και η Elena Piskareva που στην ταινία της «Live» καταπιάνεται με το ακανθώδες ζήτημα της άμβλωσης που όπως είπε, έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας στην χώρα της: «Κάθε χρόνο γίνονται 6 εκατομμύρια εκτρώσεις». *Στην ευφάνταστη ταινία «A short film about Wong Kar Wai», ο Τούρκος Omer Capoglou μας συστήνει έναν μοναχικό συμπατριώτη του του οποίου η ζωή αλλάζει όταν βλέπει μια ταινία του Καρ Βάι *Τέλος, οι δύο ήρωες της Εleonora Veninova (F.Υ.R.O.M) στο «Fighting for death» συναγωνίζονται για το ποιος θα πεθάνει πρώτος και θα πάρει τον τελευταίο τάφο που έχει μείνει στο χωριό! Στο Εθνικό Διαγωνιστικό Πρόγραμμα τώρα: - Με τους ήχους που μας «βομβαρδίζουν» στην πόλη ασχολείται η ταινία «Ρήξη Τυμπάνου» του Εργαστηρίου της Κινηματογραφικής Λέσχης Ηλιούπολης. Το κυριότερο από αυτά, όπως σημείωσε ο πρωταγωνιστής της ταινίας, ο Φώτης Φωτιάδης είναι η ηχορύπανση, η οποία σε πολλές περιπτώσεις δημιουργεί και προβλήματα κώφωσης. Η ταινία έγινε συλλογικά, μάλιστα κυκλοφόρησαν δύο βερσιόν της. Στη Δράμα είδαμε αυτή των παιδιών (και όχι των εκπαιδευτών). Έγινε με μηδενικό κόστος. - Sternenkind του Δανιήλ Μίχαλου. Ένα ζευγάρι περιμένει το παιδί του, αλλά μαθαίνει πως το παιδί δεν πρόκειται να επιβιώσει. Μέσα από την ταινία ο σκηνοθέτης δείχνει το πώς τελικά βιώνει το ζευγάρι την κατάσταση αυτή. - Ένας 25αρης «ψάχνει να βρει την ταυτότητά του χτίζοντας το σώμα του μέσα σ ένα γυμναστήριο». Γιατί διαφορετικά αισθάνεται «Αόρατος» όπως είναι και ο τίτλος της ταινίας του Κώστα Γεραμπίνη. Ένα ρεαλιστικό δράμα γυρισμένο στην Αθήνα. Η ταινία ήταν μια ακριβή παραγωγή, που έγινε ανεξάρτητα, και θα ήταν ακόμα πιο ακριβή αν οι
συντελεστές δεν κεφαλοποιούσαν τις αμοιβές τους κι αν ο παραγωγός Γ.Σωτηρόπουλος δεν έπαιρνε το πράγμα τόσο ζεστά. -Πτυχιακή εργασία του Φίλιππου Βοκοτόπουλου για το London Film School, το «Unattended item» διαδραματίζεται στο Βόρειο Λονδίνο και έχει για ήρωα έναν άνδρα με μεγάλα χρέη Προκειμένου να ολοκληρωθεί η ταινία, έγινε crowdfunding -Το αίσθημα εγκλωβισμού μιας γυναίκας στον κοινωνικό της ρόλο, αλλά και τις καλές και κακές στιγμές μιας οικογένειας θέλησε να καταγράψει ο Σπυρίδων Παπασπύρου στο «Smoke in the water». Oλοι συμμετείχαν χωρίς χρήματα, ενώ για να καλύψει κάποια έξοδα, ο σκηνοθέτης πούλησε μια κάμερα. - «Αίνιγμα» των Αντώνη Ντούσια και Άρη Φατούρου. Η ταινία «κινείται στις κινηματογραφικές εκβολές της ζωγραφικής» με στοιχεία ζωγραφικής του σουρεαλιστή ζωγράφου Θεόδωρου Πανταλέων. Όπως είπαν οι δημιουργοί της ταινίας «μας πήρε 22 χρόνια για να υλοποιήσουμε την αρχική ιδέα μας». Πρόκειται για ένα στερεοσκοπικό εικαστικό animation. - «Το νανούρισμα της Μαρίας» είναι η ταινία του Ντίνου Παναγόκου. Δύο νέοι υδροβιολόγοι που εργάζονται στη Λίμνη της Πρέσπας περιμένουν τον ερχομό του παιδιού τους, που όμως δεν έρχεται ποτέ. Αυτό θα επαναπροσδιορίσει τη σχέση τους. Ο σκηνοθέτης εμπνεύστηκε την ταινία από μνήμες της παιδικής του ηλικίας. - Δύο οχτάχρονα παιδιά ο «Χρήστος και Δήμητρα», θεατρόφιλοι, περιμένουν πώς και πως να πάνε μαζί στο θέατρο. Μία ταινία ντυμένη με την πρωτότυπη μουσική του Νίκου Κυπουργού, «μουσική που είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ταινίας». - «Ο Κύβος» του Αλέξανδρου Σκούρα, είναι «ένα κοινωνικό δράμα χωρίς υποσημειώσεις». Με τον Μάκη, τον πρωταγωνιστή της ταινίας, να λύνει τον κύβο του Ρούμπικ, και ταυτόχρονα να αποπειράται να λύσει τα ζητήματα που απασχολούν την οικογένεια του. - Ο Θανάσης Τραμπούκης στην ταινία του «Whale 52» μιλά για μια περιπλάνηση με φόντο την Αθήνα του σήμερα.
- «Διάρρηξη» στις σχέσεις των ανθρώπων -ερωτικές, φιλικές, οικογενειακές. Γι αυτό μιλά κατ ουσίαν η ομώνυμη ταινία του Βασίλη Γουδέλη, με αφορμή μια κλασική διάρρηξη. «Νομίζω πως οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν επηρεαστεί από την οικονομική κρίση και όχι μόνο. Σήμερα είναι πιο εφήμερες και ο θεσμός του γάμου έχει ατονήσει» σημείωσε ο Βασίλης Γουδέλης. - Ομαδική εργασία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η ταινία «Τοίχος». Οι εκπρόσωποι της ομάδας, Μάγια Τσαμπρού, Μάρκ Σάρτζεντ και Χάρης Τσαμπάς θέλησαν να κάνουν μία αστεία αλληγορία για τον καπιταλισμό ή μάλλον τον «καζινοκαπιταλισμό», η οποία κλείνει με σκηνή εμπνευσμένη από το Bollywood. -«Αντίδοτον» από τον Μιχάλη Χαπέσιη. Ο σκηνοθέτης παρακολουθεί την διαδρομή του ανθρώπου μέσα στην κοινωνία. «Μας μαθαίνουν να είμαστε καλοί όχι για να είμαστε καλοί, αλλά για να υπηρετήσουμε το κατεστημένο». Όμως «ο καλλιτέχνης πρέπει να κάνει κινηματογράφο για να αλλάξει την κοινωνία». - «Μινώταυρος» του Παναγιώτη Σκορδίλη. Δύο νεαροί προσπαθούν να σκοτώσουν το Τέρας... «Οι μύθοι πάντα είναι διαχρονικοί» σημείωσε ο Παναγιώτης Σκορδίλης. -«Η Αλίκη στο καφέ» του Δημήτρη Νάκου. Μία ταινία στην οποία ο σκηνοθέτης συνεργάστηκε με τον Ίκαρο Μπαμπασάκη. «Twist» του Μιχάλη Παπαντωνόπουλου. Ένα σχολικό συμβούλιο. Οι καθηγητές καλούνται να πάρουν μια σημαντική απόφαση και πρέπει να την πάρουν γρήγορα. Βασισμένη σε πραγματικό περιστατικό. Δημήτρης Καστώρης
Για το γραφείο τύπου Ευάννα Βενάρδου 6932906657 25210-27435 Email: press@dramafilmfestival.gr