Συνεδρίαση Κεντρικής Διοίκησης Τετάρτη, 4 Φεβρουαρίου 2015 Εισήγηση Είναι η πρώτη συνεδρίαση που κάνουμε μετά τις εκλογές της 25ης Γενάρη, εκλογές στις οποίες καταδικάστηκε η πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και όσων συνεργάστηκαν μαζί τους, βυθίζοντας το λαό στη φτώχεια και την ανεργία αυτά τα 5 χρόνια της οικονομικής κρίσης. Το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο και το Συνδικάτο μας έδωσαν όλο το προηγούμενο διάστημα μεγάλες μάχες, άνισες μάχες, για την αποκάλυψη αυτής της πολιτικής, για να μην κάνουν πίσω οι εργαζόμενοι από τις διεκδικήσεις εκείνες που καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες τους. Ήμασταν αυτοί που δεν τσιμπήσαμε ότι για την κρίση φταίει το χρέος, που αποκαλύψαμε την πραγματική αιτία που δεν είναι άλλη από το ίδιο του καπιταλιστικό σύστημα. Χωρίς εμάς τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότερα. Είναι γεγονός ότι πολλά μέτρα έμειναν ακόμη στο συρτάρι, πολλά που πάρθηκαν δεν εφαρμόστηκαν. Υπάρχει σήμερα σε αυτή τη χώρα το ΠΑΜΕ και τα ταξικά συνδικάτα που δεν τα έβαλε στο χέρι καμία κυβέρνηση, που συνεχίζουμε τον αγώνα για την διεκδίκηση των πραγματικών λαϊκών αναγκών. Η καταδίκη της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έφερε στο προσκήνιο το ΣυΡιζΑ σε συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ, κυρίως ως απόρριψη της προηγούμενης αντιλαϊκής κυβέρνησης. Η επιλογή του ΣυΡιζΑ όλο το προηγούμενο διάστημα να βασιστεί κυρίως στις μειωμένες προσδοκίες και απαιτήσεις των εργαζομένων, σε ένα κίνημα που είναι σε υποχώρηση, με ευθύνη κυρίως των ηγεσιών σε ΓΣΕΕ και μια σειρά μεγάλες ομοσπονδίες, ενισχύει τις αυταπάτες ότι μια άλλη διαχείριση μπορεί να αποδειχτεί φιλολαϊκή, χωρίς να έρθει σε σύγκρουση, χωρίς να αμφισβητεί τα μονοπώλια και τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Για μας, για το ταξικό κίνημα, η πλειοψηφία του ΣυΡιζΑ σε αυτές τις εκλογές, καθόλου δεν εκφράζει την απαίτηση της πλειοψηφίας του λαού μας για ικανοποίηση των πραγματικών σύγχρονων, εργατικών, λαϊκών αναγκών. Και με αυτή την έννοια έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε στην προσπάθεια μας να πείσουμε όσο το δυνατόν περισσότερους, ότι μέσα στα στενά πλαίσια της Ευρωπαΐκής Ένωσης δεν μπορούν να υπάρξουν φιλολαϊκές λύσεις, ή εξελίξεις που θα αλλάξουν συνολικά την στάση των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων απέναντι στους λαούς της Ευρώπης. Η ανάπτυξη που επικαλείται και αυτή η κυβέρνηση, η αύξηση των κερδών των μονοπωλιακών ομίλων, μαζί βέβαια με ορισμένα μέτρα αντιμετώπισης της ακραίας φτώχειας, δεν έχει καμία σχέση με το πλαίσιο διεκδικήσεων που πρόβαλε το Συνδικάτο μας και το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο τους τρεις τελευταίους μήνες του 2015. Άρα, καθόλου δεν πρέπει να κάνουμε πίσω από το βασικό μας αίτημα και σήμερα να καλυφθούν οι μεγάλες απώλειες που είχαμε τα πέντε τελευταία χρόνια. Και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αφήσουμε να περάσει χρόνος που θα δώσει την ευκαιρία στον αντίπαλο που είναι η εργοδοσία, να ανασυνταχτεί, να συνεχίσει να εφαρμόζει όλα τα μέτρα που έφερε το μνημόνιο και τα μεσοπρόθεσμα προγράμματα. Μιλάμε για άμεσα ζητήματα κι όχι για τέτοια που μπορεί να περιμένουν. Άλλωστε, η επιλογή της νέας κυβέρνησης να διαπραγματευθεί ξανά μέσα στη λυκοσυμμαχία με το λαό στο περιθώριο, δεν δίνει καμιά εγγύηση ότι θα υπάρξουν ριζικές αλλαγές προς όφελος μας. Το εργατικό κίνημα διαχρονικά δεν έχει κανένα συμφέρον να συντάσσεται με καμία κυβέρνηση στο πόσα λιγότερα θα χάσουμε, ή στο πόσα ψίχουλα θα αποσπάσουμε. Είναι άλλο πράγμα σε μια μάχη να αποσπάς έστω και τη μικρότερη κατάκτηση, που θα είναι όμως αποτέλεσμα ενός γενικότερου αγώνα, με πλαίσιο 1
πάλης που ανταποκρίνεται στις ανάγκες μας και άλλο πράγμα να χαμηλώνεις τις απαιτήσεις σου, να αρκείσαι στα λίγα, να αποδέχεσαι ένα σύστημα που έχει σαπίσει, που δεν έχει να δώσει τίποτα στην εργατική τάξη και στα φτωχά λαϊκά στρώματα. Έχουμε οπωσδήποτε καθήκον να παρακολουθούμε στενά τα όσα διαδραματίζονται στην κεντρική πολιτική σκηνή αυτές τις μέρες και το επόμενο διάστημα. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει η παραμικρή δέσμευση για επαναφορά των προηγούμενων μικρότερων ορίων συνταξιοδότησης, για συνολική αποκατάσταση των απωλειών των μισθών και συντάξεων και βέβαια ούτε σκέψη για κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Υγεία και στην Παιδεία, που οδηγούν στην πλήρη εμπορευματοποίηση βασικών δικαιωμάτων του λαού, δεν αφήνει περιθώριο για καμιά αναμονή. Τα όσα λέγονται και ακούγονται για τον κατώτατο μισθό, την επαναφορά του δηλαδή στο 751, επίσης πρέπει να μας απασχολήσουν. Η κατάργηση της πράξης υπουργικού συμβουλίου του 2012, που κι αυτή δεν είναι σίγουρη, και η επαναδιαπραγμάτευση της ΓΣΕΕ με το ΣΕΒ, καθόλου δεν εγγυάται ότι ο κατώτατος μισθός θα επανέλθει εκεί που ήταν το 2012. Η επαναφορά του νόμου -αν γίνει- για την συλλογικές συμβάσεις δεν σημαίνει ταυτόχρονα ότι κλαδικές θα επανέλθουν όπως ήταν πριν τις μειώσεις. Η ακόμα και η επαναλειτουργία του ΟΜΕΔ όπως ήταν πριν από την κρίση, δεν πρόκειται να ανοίξει το δρόμο σε πραγματικές αυξήσεις. Γνωρίζουμε το ρόλο του, που πάντα στήριζε την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, με αυξήσεις λιγότερο από ένα ευρώ το μήνα. Η επαναφορά της υποχρεωτικότητας των συλλογικών συμβάσεων δεν θα οδηγήσει σε αποκατάσταση των μισθών όσο παραμένουν και διευρύνονται ελαστικές μορφές εργασίας, η μερική απασχόληση, τα extra, τα δουλεμπορικά. Συνάδελφισσες, συνάδελφοι, Δώσαμε όλο το προηγούμενο διάστημα, μεταξύ άλλων, σκληρές μάχες με τη λογική του λιγότερο κακού, που συνέβαλε στο να πάει πίσω στο κίνημα, να χάσει κεκτημένα δεκαετιών. Χρειάζεται λοιπόν σήμερα, τώρα, άμεσα να μην αφήσουμε να περάσει χαμένος χρόνος από την οργάνωση του αγώνα, συνεχίζοντας από κει που μείναμε το τέλος του 2014. Σ' αυτή την κρίσιμη συγκυρία, έχει ιδιαίτερη σημασία να μην μείνουμε θεατές στις διαπραγματεύσεις της νέας κυβέρνησης με την ΕΕ, που έχουν στόχο τη διασφάλιση μεγαλύτερης κρατικής στήριξης των εγχώριων μονοπωλιακών ομίλων. Να μην αποδεχθούμε ως εθνικό στόχο τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Να κατανοηθεί σε όλο και περισσότερους εργαζόμενους ότι η επιστροφή στο δρόμο των ψηλών ρυθμών καπιταλιστικής ανάπτυξης δε συμβαδίζει αλλά είναι απέναντι στην ανάκτηση των απωλειών της περιόδου της κρίσης και θα απαιτήσει νέες θυσίες. Άλλωστε εμείς οι εργαζόμενοι στον τουρισμό που γνωρίζουμε καλά τι σημαίνει ανάπτυξη και παλιότερα και ιδιαίτερα τα δύο τελευταία χρόνια όπου τα ρεκόρ σε εισερχόμενες αφίξεις και σε τουριστικές εισπράξεις ήταν τα μεγαλύτερα όλων των εποχών, δεν είδαμε καμία βελτίωση στο εισόδημα, στις εργασιακές σχέσεις, στην καθημερινότητα μέσα στους χώρους δουλειάς. Χωρίς καθυστέρηση, με επιμονή και υπομονή, πρέπει να δυναμώσει η καθημερινή προσπάθεια σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε ξενοδοχείο και επισιτιστικό κατάστημα για να ανέβει το κλίμα μαχητικότητας και απαιτητικότητας των εργαζόμενων. Για να μην αποδεχθούμε «ως περασμένα - ξεχασμένα» όσα χάσαμε τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια. Να μην πληρώσουμε και πάλι οι εργαζόμενοι και οι αυτοαπασχολούμενοι τα όποια ψίχουλα δοθούν για την ακραία φτώχεια, όπως η κατάργηση των 5 ευρώ για τα δημόσια νοσοκομεία, για το οποίο ψάχνει η ηγεσία του υπουργείου τα λεγόμενα «ισοδύναμα». Η προβολή ριζοσπαστικών στόχων πάλης, όπως πλήρη, σταθερή εργασία για όλους, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία και Παιδεία, ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, τα μέτρα 2
προστασίας των ανέργων, η σημαντική αύξηση του αφορολόγητου ορίου στις 40.000 ευρώ για τη λαϊκή οικογένεια, πρέπει να αποτελέσουν τα κύρια μέτωπα πάλης. Στα χέρια σας έχετε το πλαίσιο διεκδικήσεων που εγκρίναμε στις τελευταίες Γενικές μας Συνελέυσεις και με αυτό πρέπει να αποφασίσουμε να πορευτούμε. Πρώτα από όλα τώρα είναι ώρα να απαιτήσουμε ουσιαστικές αυξήσεις. 1. Να υπογραφεί Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση με επαναφορά στα 751 ευρώ για όσους αμείβονται με το βασικό μισθό, ως ελάχιστη βάση για αυξήσεις στους κατώτατους μισθούς και να καταργηθεί το αίσχος των 511 ευρώ για τους νέους. 2. Να επανέλθουν άμεσα οι κατώτεροι κλαδικοί μισθοί στα επίπεδα του 2012 και να αμείβονται με αυτούς όλοι οι εργαζόμενοι του κλάδου, στα ξενοδοχεία, στον επισιτισμό και στα ζαχαρώδη. 3. Να καταργηθούν άμεσα όλοι οι αντεργατικοί νόμοι που επιβάλλουν ατομικές συμβάσεις σε βάρος των Συλλογικών Συμβάσεων. 4. Να αποκατασταθούν οι σταθερές εργασιακές σχέσεις. Κατάργηση των νόμων που προωθούν και ενισχύουν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Να σταματήσει το σκλαβοπάζαρο των προγραμμάτων απασχόλησης και το άθλιο καθεστώς των ενοικιαζόμενων εργαζομένων. Να κλείσουν τώρα τα σύγχρονα δουλεμπορικά γραφεία. 5. Να μην απελευθερωθεί το ωράριο. Να μην καταργηθεί η Κυριακή αργία. 6. 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο για όλους. Υπεράσπιση και διεύρυνση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων. Πλήρης αποκατάσταση των απωλειών σε συντάξεις και εφάπαξ. 1. Κανένας εργαζόμενος ανασφάλιστος. 2. Αποκατάσταση και διεύρυνση του θεσμού των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων. 3. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και των εφαρμοστών νόμων που επηρεάζουν την Κοινωνική Ασφάλιση και τις συντάξεις, να μπει τέρμα στους μηχανισμούς που μειώνουν τις συντάξεις από το 2015. 4. Άμεση κάλυψη των απωλειών και πλήρη κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων και των παροχών. Να καλυφθούν άμεσα όλες οι ανάγκες των Ταμείων από το κράτος και τη μεγαλοεργοδοσία. 5. Αύξηση της βασικής σύνταξης από τα 486 ευρώ στα 600 ευρώ. 6. Άμεση αποκατάσταση των απωλειών, της 13ης και 14ης σύνταξης για όλους τους συνταξιούχους. 7. Επιστροφή των οικογενειακών επιδομάτων και των άλλων επιδομάτων του ΟΑΕΔ που καταργήθηκαν. 8. Να επανέλθει ο τρόπος υπολογισμού του ΕΦΑΠΑΞ για τους ξενοδοχοϋπάλληλους όπως ήταν πριν τη μείωση και να επιστραφούν στους δικαιούχους τα χρήματα που τους οφείλονται. Να δίνεται άμεσα και χωρίς καμιά καθυστέρηση. Άμεσα και ουσιαστικά μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους. 1. Άμεση κάλυψη ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ για όσο διαρκεί η ανεργία. 2. Επίδομα ανεργίας στα 600 ευρώ. 3. Το διάστημα της ανεργίας να αναγνωρίζεται ως συντάξιμος χρόνος χωρίς επιβάρυνση των ανέργων. Να βαρύνονται το κράτος και οι εργοδότες. 3
4. Επιδότηση ενοικίου για το διάστημα της ανεργίας, διάθεση τροφίμων, ρουχισμού, σχολικών ειδών, ειδών υγιεινής, πετρελαίου θέρμανσης από κρατικό δίκτυο για άνεργους και εργαζόμενους με χαμηλό εισόδημα. 5. Δωρεάν μετακίνηση για όλους τους ανέργους σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς 6. Καμία διακοπή ρεύματος, νερού, σταθερού τηλεφώνου, σε άνεργους, απλήρωτους εργαζόμενους. 7. Αναστολή κάθε υποχρέωσης προς τράπεζες και δημόσιο. Διαγραφή των χρεών από τόκους. Ανακούφιση της εργατικής-λαϊκής οικογένειας από τα χαράτσια και τη φοροληστεία. 1. Καμία ιδιωτικοποίηση, καμία εκχώρηση δημόσιων, κοινωνικών υπηρεσιών και οργανισμών στους επιχειρηματικούς ομίλους. 2. Όχι στη φοροληστεία και σε όλα τα χαράτσια. Να καταργηθούν τώρα ο ΕΝΦΙΑ και ο φόρος αλληλεγγύης. Να φορολογηθεί στο 45% το μεγάλο κεφάλαιο. 3. Άμεσο πάγωμα τιμών σε όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες και κατάργηση του ΦΠΑ με αντίστοιχη μείωση τιμών σε όλα τα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. 4. Κατάργηση των διοδίων. 5. Μείωση κατά 50% των τιμολογίων των πρώην ΔΕΚΟ. 6. Κατάργηση του ανατοκισμού όλων των δανείων, απαγόρευση πλειστηριασμών πρώτης και δευτερευούσης κατοικίας. 7. Να σταματήσουν τώρα όλα τα χαράτσια είτε της ΔΕΗ είτε της εφορίας. Να σταματήσει κάθε κατάσχεση και πλειστηριασμός στα σπίτια του εργαζόμενου λαού. Να καταργηθούν οι φόροι σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο. 8. Ανασύσταση των Οργανισμών Εργατικής Εστίας και Κατοικίας με το σύνολο των αρμοδιοτήτων τους. Να ξεκινήσει πάλι το κατασκευαστικό πρόγραμμα του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας Αποκλειστικά Δημόσια - Δωρεάν Υγεία και Παιδεία. 1. Ενιαίο, Καθολικό, αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν σύγχρονο σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, Προληπτικής και Επείγουσας Ιατρικής για όλους, που θα χρηματοδοτείται αποκλειστικά από το κράτος. 2. Να παρθεί πίσω το χαράτσι των 25 ευρώ για τα νοσήλια, να καταργηθεί το εισιτήριο των 5 ευρώ στην είσοδο των νοσοκομείων. 3. Ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας στους τόπους εργασίας, με αντίστοιχες υποδομές, κρατικό σώμα Γιατρών Εργασίας, Τεχνικών Ασφάλειας, νοσηλευτών 4. Αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης. 5. Διεύρυνση του δικτύου δημόσιων δωρεάν βρεφονηπιακών σταθμών για όλα τα παιδιά. Κατάργηση των τροφείων. 6. Δωρεάν σίτιση και στέγαση για όλους τους φοιτητές και σπουδαστές σε σύγχρονες ασφαλείς εστίες. Προτείνουμε να γίνει σήμερα μια πρώτη συζήτηση σχετικά με τις εξελίξεις και να ακουστούν γνώμες για το σχέδιο δράσης που θα εγκρίνουμε στην επόμενη συνεδρίαση της κεντρικής διοίκησης, μέσα στο Φλεβάρη, όπου θα πάρουμε επίσης και απόφαση για το που θα διοργανώσουμε την ετήσια εκδήλωσή μας. Σαν μια πρώτη επείγουσα δράση, που δεν μπορεί όπως κι άλλα ζητήματα να περιμένουν, αφορά το ζήτημα της προστασίας των ανέργων με κύρια αιχμή την επαναφορά του επιδόματος ανεργίας όπως ήταν πριν κι όχι για μόνο 3 μήνες. Πρόκειται για δράση που θα στηριχτεί στις παρεμβάσεις όλων των 4
σωματείων του κλάδου σε όλη τη χώρα, μιας και έχει να κάνει με την πλειοψηφία των εργαζομένων στον επισιτισμό τουρισμό. Σήμερα προτείνουμε να πάρουμε επίσης απόφαση για την έκδοση μηνιαίας διαδικτυακής εφημερίδας. Να έρθουν προτάσεις για τον τίτλο της και σκέψεις για το περιεχόμενο και τη δομή και σήμερα αλλά να καταλήξουμε οπωσδήποτε μέχρι την επόμενη συνεδρίαση. Και φυσικά να κόψουμε σήμερα την πίτα μας. Ενημερωση για τρέχοντα Εκδηλώσεις επιχειρησιακών σωματείων (Newrest, Zafolia, Metropolitan) Συνεδριάσεις παραρτημάτων Έγκριση εγγραφών 5