ΣYΛΛOΓH ΣΠOYPΓITAKIA Tο µακρύ ταξίδι του Aιµίλιου
Ο Κώστας Μάγος γεννήθηκε στη Μυτιλήνη και ζει στο Βόλο. Είναι λέκτορας στο Παιδαγωγικό Τµήµα Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστηµίου Θεσσαλίας.
KΩΣTAΣ MAΓOΣ Tο µακρύ ταξίδι του Aιµίλιου EIKONOΓPAΦHΣH MAPIA MΠAXA ΣYΛΛOΓH ΣΠOYPΓITAKIA
Θέση υπογραφής δικαιούχου δικαιωµάτων πνευµατικής ιδιοκτησίας, εφόσον αυτή προβλέπεται από τη σύµβαση. Tο παρόν έργο πνευµατικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νο- µοθεσίας (N. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήµερα) και τις διεθνείς συµßάσεις περί πνευµατικής ιδιοκτησίας. Aπαγορεύεται απολύτως άνευ γραπτής αδείας του εκδότη η κατά οποιονδήποτε τρόπο ή µέσο (ηλεκτρονικό, µηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και εν γένει αναπαραγωγή, εκµίσθωση ή δανεισµός, µετάφραση, διασκευή, αναµετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε µορφή και η εν γένει εκµετάλλευση του συνόλου ή µέρους του έργου. Eκδόσεις Πατάκη Σύγχρονη λογοτεχνία για παιδιά και για νέους Συλλογή Σπουργιτάκια 111 Kώστας Mάγος, Tο µακρύ ταξίδι του Aιµίλιου Eικονογράφηση: Mάρια Mπαχά Yπεύθυνη εκδοτικού τµήµατος: Στεφανί Γεωργακοπούλου ιορθώσεις: Xρύσα Kουλακιώτη Σελιδοποίηση: Παναγιώτης Kαπένης Φιλµ - µοντάζ: Mαρία Ποινιού-Pένεση Copyright για την εικονογράφηση Σ. Πατάκης AEE E (Eκδόσεις Πατάκη), 2009 Copyright Σ. Πατάκης AEE E (Eκδόσεις Πατάκη) και Kώστας Mάγος, Aθήνα, 2008 Πρώτη έκδοση από τις Eκδόσεις Πατάκη, Aθήνα, Mάρτιος 2010 KET 6182 KEΠ 150/10 ISBN 978-960-16-3169-1 ΠANAΓH TΣAΛ APH (ΠPΩHN ΠEIPAIΩΣ) 38, 104 37 AΘHNA THΛ.: 210.36.50.000, 801.100.2665, 210.52.05.600 ΦAΞ: 210.36.50.069 KENTPIKH IAΘEΣH: EMM. MΠENAKH 16, 106 78 AΘHNA, THΛ.: 210.38.31.078 YΠOK/MA: N. MONAΣTHPIOY 122, 563 34 ΘEΣ/NIKH, THΛ.: 2310.70.63.54, 2310.70.67.15, ΦAΞ: 2310.70.63.55 Web site: http://www.patakis.gr e-mail: info @ patakis.gr, sales @ patakis.gr
Στον Άγγελο και σ όλους τους µικρούς «ορειβάτες»
ΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ζούσε ένα σαλιγκάρι που το έλεγαν Αιµίλιο. Ο Αιµίλιος ήταν ένα συνηθισµένο σαλιγκάρι µε καφέ κέλυφος, όπως αυτά που συχνά συναντά κανείς µια βροχερή µέρα στην εξοχή. Ο Αιµίλιος ζούσε σε ένα λιβάδι γεµάτο µε κάθε λογής πολύχρωµα αγριολούλουδα. Στο ίδιο λιβάδι ζούσαν και πολλά ακό- µη σαλιγκάρια. Όµως ο Αιµίλιος ήταν διαφορετικός από τα άλλα σαλιγκάρια. Αντί να κάθεται και να µασουλά απ το πρωί µέχρι το βράδυ φρέσκα φυλλαράκια, αυτός αγαπούσε την εξερεύνηση. Τριγυρνούσε όλη τη µέρα στο λιβάδι µε τα αγριολούλουδα, καθώς και στα άλλα κοντινά και µακρινά λιβάδια, κι ανακάλυπτε πράγµατα 9
που δεν είχε µέχρι τότε ξαναδεί. Ανακάλυπτε παράξενα µανιτάρια, βαθιές µυρµηγκοφωλιές, πέτρες µε περίεργο σχήµα και γωνιές µε µαλακό χώµα. Όµως τη µεγαλύτερη ανακάλυψη ο Αιµίλιος την έκανε µια µέρα που κατάφερε να φτάσει ως εκεί που τελείωναν τα λιβάδια: εκεί που τελείωναν τα λιβάδια, άρχιζε το ψηλό βουνό. Σ αυτή την εξερεύνηση λοιπόν ο Αιµίλιος ανακάλυψε το ποτάµι. Η µέρα που ανακάλυψε το ποτάµι ήταν η πιο ευτυχισµένη µέρα στη ζωή του Αιµίλιου. Πρώτη φορά έβλεπε ποτάµι και ήταν ό,τι πιο όµορφο είχε δει µέχρι τότε στη ζωή του! Κάθισε µε τις ώρες στην ακροποταµιά και παρατήρησε το νερό. Άφησε τις νεροσταγόνες να του χαϊδέψουν το κέλυφος και τον ήχο του ποταµού να τον νανουρίσει. Έπαιξε µε τα φύλλα από τις καλαµιές και γλίστρησε πάνω στο υγρό χώµα. Όµως καθώς έκανε 10
όλα αυτά, µια απορία γεννήθηκε στο µυαλό του: «Από πού άραγε να ρχεται το ποτάµι;» Για ώρα προσπάθησε ο Αιµίλιος να λύσει µόνος του την απορία. Όµως δεν τα κατάφερε. Έτσι αποφάσισε να επιστρέψει στο χωράφι µε τα αγριολούλουδα και να ρωτήσει τα υπόλοιπα σαλιγκάρια. «Μήπως ξέρεις από πού έρχεται το ποτάµι;» ρώτησε το πρώτο σαλιγκάρι που συνάντησε µπροστά του. «Ποτάµι; Τι ποτάµι;» ρώτησε το σαλιγκάρι κι έµοιαζε να ακούει για πρώτη φορά µια τέτοια παράξενη λέξη. Ύστερα, αφού έριξε ένα λυπηµένο βλέµµα στον Αιµίλιο, συνέχισε το δρόµο του. Ο Αιµίλιος ρώτησε κι άλλα σαλιγκάρια, όµως τα περισσότερα δεν ήξεραν τι είναι ένα ποτάµι. Αλλά κι αυτά που ήξεραν δεν είχαν ιδέα από πού έρχεται. Ούτε τα ενδιέφερε να µάθουν. Έτσι, συνέχισαν να µασουλάνε φρέσκα φυλλαράκια, όπως έκαναν όλη τη µέρα, και γρήγορα ξέχασαν την ερώτηση 12
του Αιµίλιου. Μερικά µάλιστα του είπαν θυ- µωµένα: «Από πού έρχεται το ποτάµι; Μα τι απορία είναι αυτή! Αυτή δεν είναι απορία για σαλιγκάρια. Εµείς είµαστε ζώα του λιβαδιού. Γεννιόµαστε και πεθαίνουµε στο λιβάδι. Τι µας νοιάζει εµάς από πού έρχεται το ποτάµι;» Όµως η περιέργεια του Αιµίλιου όλο και µεγάλωνε. Έτσι, αφού κανένας δεν µπορούσε να του λύσει την απορία, πήρε τη µεγάλη απόφαση: Θα ανακάλυπτε µόνος του από πού ερχόταν το ποτάµι! «Μην αποµακρυνθείς από το λιβάδι, Αιµίλιε», του είπαν τα υπόλοιπα σαλιγκάρια όταν άκουσαν την απόφασή του. «Εδώ υπάρχει ασφάλεια, υπάρχει σιγουριά, υπάρχει µπόλικο φαγητό για όλους. Αν φύγεις, δεν ξέρεις τι µπορεί να σου συµβεί!» Kαι κάποια άλλα θέλησαν να τον προφυλάξουν: «Έξω από το λιβάδι οι κίνδυνοι είναι πολλοί. ε θα µπορέσεις να τους νικήσεις. Κάτσε λοιπόν στ αυγά σου και σταµάτα τις εξε- 14
ρευνήσεις». Kι ο σοφός Σάλι, το πιο γέρικο σαλιγκάρι του λιβαδιού, είπε στον Αιµίλιο: «Ζω τόσα χρόνια στο λιβάδι και ποτέ δε γνώρισα άλλο σαλιγκάρι που να ψάχνει τέτοια πράγµατα. Αυτό που θέλεις να κάνεις, Αιµίλιε, κατά τη γνώµη µου, κρύβει εγωισµό και πρέπει να ξέρεις ότι ο εγωισµός κάνει κακό στα σαλιγκάρια». Όµως ό,τι και να του έλεγαν, δεν µπόρεσαν να του αλλάξουν γνώµη. Ο Αιµίλιος είχε πάρει την απόφασή του. Ήταν έτοιµος για τη µεγαλύτερη εξερεύνηση της ζωής του. Ήταν έτοιµος να ανακαλύψει από πού έρχεται το ποτάµι. Έτσι, ένα πρωί ο Αιµίλιος ξεκίνησε το ταξίδι του. Πέρασαν λίγες µέρες µέχρι ο Αιµίλιος να 16