Αριθμός κατάθεσης αίτησης: 252/

Αριθμός απόφασης: 97/2017 Αριθμός κατάθεσης αίτησης: 252/30-12-2015 ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΣΕΡΡΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από το Δικαστή Δημήτριο Δημητριάδη, Ειρηνοδίκη, που διορίστηκε με Πράξη του Προέδρου του Πρωτοδικείου Σερρών και τη Γραμματέα Καλλιρρόη Βακιρτζή. ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του την 15η Μαρτίου 2017 για να δικάσει την παρακάτω υπόθεση : ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΝΤΟΣ :..., κατοίκου Σερρών (..), με ΑΦΜ..., που παραστάθηκε στο Δικαστήριο δια του πληρεξούσιου δικηγόρου του Βασιλείου Βουρουτζή του Χρυσάφη, κατοίκου Θεσσαλονίκης (Ερμού 41). ΤΗΣ ΚΑΘ ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ: 1) ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «...», που εδρεύει στην Αθήνα (...), όπως εκπροσωπείται νόμιμα, που παραστάθηκε στο Δικαστήριο δια του πληρεξούσιου δικηγόρου της Αλέξη Παπαδόπουλου του Ανδρέα, κατοίκου Θεσσαλονίκης (Ερμού 3), 2) ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «...», που εδρεύει στην Αθήνα (...), όπως εκπροσωπείται νόμιμα, που δεν παραστάθηκε στο Δικαστήριο, 3) ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «...», που εδρεύει στην Αθήνα (...και..), όπως εκπροσωπείται νόμιμα, που παραστάθηκε στο Δικαστήριο δια του πληρεξούσιου δικηγόρου του Νικόλαου Νικολάου του Δημητρίου, κατοίκου Σερρών (Θεσσαλονίκης 7), 4) ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «...», που εδρεύει στην Αθήνα (...), όπως εκπροσωπείται νόμιμα, που παραστάθηκε στο Δικαστήριο δια του πληρεξούσιου δικηγόρου της Παναγιώτη Σουλτανίδη του Ιωάννη, κατοίκου Σερρών (Μεραρχίας 46 Α), 5) ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «...», που εδρεύει στις Σέρρες (...), όπως εκπροσωπείται νόμιμα, που παραστάθηκε στο Δικαστήριο δια του πληρεξούσιου δικηγόρου της Κοσμά Μωυσιάδη του Βασιλείου, κατοίκου Σερρών (Μεραρχίας 30), 6) εταιρίας παροχής πιστώσεων με την επωνυμία «...», που εδρεύει στην... Αττικής (.. χλμ Αττικής Οδού,......), όπως εκπροσωπείται νόμιμα, που παραστάθηκε στο Δικαστήριο δια της πληρεξούσιας δικηγόρου της Ελένης Τούσκα του Μιχαήλ, κατοίκου Ηράκλειας Σερρών (Αθ. Διάκου 4). Η υπό κρίση με αριθμό κατάθεσης.../2015 αίτηση κατατέθηκε νομότυπα στη Γραμματεία του Δικαστηρίου στις 30-12-2015 προσδιορίστηκε δικάσιμος αρχικά η 16-3-2016 και κατόπιν αναβολής η δικάσιμος που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας. Κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από το σχετικό πινάκιο στη σειρά της από το Δικαστή, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως αναφέρεται ανωτέρω. Ακολούθησε συζήτηση της υπόθεσης. ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ Οι διατάξεις περί ομοδικίας του ΚΠολΔ εφαρμόζονται και στη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (ΚΠολΔ 741). Στη ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων ο δεσμός που συνδέει τους πιστωτές του αιτούντος - οφειλέτη, ενόψει του ότι η ισχύς της αποφάσεως που θα εκδοθεί εκτείνεται σε όλους τους «μετέχοντες στη δίκη» πιστωτές, είναι αυτός της αναγκαστικής παθητικής ομοδικίας (αρ. 76 παρ. 1 περ. β`του ΚΠολΔ). Στην εκούσια δικαιοδοσία - κατά την ορθότερη γνώμη - δεν εφαρμόζεται - όπως στην αμφισβητούμενη - η διάταξη του άρθρου 76 παράγραφος 1 εδάφιο τελευταίο του ΚΠολΔ, κατά την οποία «οι ομόδικοι που μετέχουν νόμιμα στη δίκη ή έχουν προσεπικληθεί, αν δεν παραστούν, θεωρούνται ότι αντιπροσωπεύονται από εκείνους που παρίστανται». Και τούτο διότι η έκταση του επηρεασμού στις έννομες σχέσεις του αιτούντος και των άλλων ενδιαφερομένων είναι διάφορη (βλ. σχετ.β. Βαθρακοκοίλης : «Ερμηνευτική - Νομολογιακή Ανάλυση του ΚΠολΔ», τ. Δ`, έκδοση 1996, άρ. 754 αριθ. Ια` ). Ειδικά, στο Ν. 3869/2010 - όπου συντρέχουν αντίθετα συμφέροντα των πιστωτών - δεν μπορεί να τύχει εφαρμογής η ανωτέρω διάταξη ( βλ. σχετ. Π. Αρβανιτάκης : «Η εκουσία δικαιοδοσία ως διαδικαστικό πλαίσιο του Ν. 3869/2010 για τη ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων»,

περιθ. αριθ. 4.2, Γ. Ευστρατιάδης : «Ν. 3869/2010 ( Φ.Ε.Κ Α` 130/3-8 - 2010) : Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων και άλλες διατάξεις», σελ. 6, σε σεμινάριο επιμορφώσεως Ειρηνοδικών στην Εθνική Σχολή δικαστικών Λειτουργών, κατά την 29η-30η/9/2010. Πρβλ. και Α.Π. 98/2001,Τ.Ν.Π.ΝΟΜΟΣ). Από τη με αριθμό.../14-1- 2016 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή Αθηνών..., που νόμιμα επικαλείται και προσκομίζει ο αιτών, προκύπτει ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της κρινόμενης αίτησης, με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο στις 16-3- 2016 επιδόθηκε νομότυπα κι εμπρόθεσμα στη δεύτερη των καθ ων η αίτηση πιστωτών. Κατά την εν λόγω δικάσιμο, η συζήτηση της υπό κρίση αίτησης αναβλήθηκε για την παρούσα δικάσιμο. Ωστόσο, κατά τη συζήτηση της υπόθεσης κατά την παρούσα δικάσιμο η εν λόγω πιστώτρια δεν παραστάθηκε στο Δικαστήριο ούτε εκπροσωπήθηκε νόμιμα από πληρεξούσιο δικηγόρο, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε από το πινάκιο στη σειρά της. Για το λόγο αυτό και ενόψει του ότι η εγγραφή της υπόθεσης στο πινάκιο ισχύει ως κλήτευση προς όλους τους διαδίκους σε περίπτωση αναβολής σύμφωνα με το άρθρο 226 παρ.4 εδ.δ ΚΠολΔ, πρέπει η εν λόγω πιστώτρια να δικαστεί ερήμην. Το δικαστήριο - ωστόσο - πρέπει να προχωρήσει στη συζήτηση της υπόθεσης σα να ήταν παρόντες όλοι οι διάδικοι (άρθρο 754 εδ. β ΚΠολΔ αναλογικά εφαρμοζόμενο), χωρίς η συγκεκριμένη πιστώτρια να θεωρείται πως αντιπροσωπεύεται από τους λοιπούς παριστάμενους διαδίκους. Ι) Το άρθρο 4 παρ. 1 του ν. 3869/2010 προβλέπει, ότι για την έναρξη της διαδικασίας ο οφειλέτης καταθέτει αίτηση στη γραμματεία του αρμοδίου Δικαστηρίου. Η αίτηση πρέπει μάλιστα να περιέχει συγκεκριμένα στοιχεία, απαραίτητα για το ορισμένο της. Πέραν αυτών που αναφέρονται στη μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών από τον οφειλέτη - φυσικό πρόσωπο, η αίτηση πρέπει να περιέχει και α) κατάσταση της περιουσίας του οφειλέτη και του συζύγου του και των κάθε φύσης εισοδημάτων τους, β) κατάσταση των πιστωτών του και των απαιτήσεών τους κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα, γ) τυχόν μεταβιβάσεις εμπραγμάτων δικαιωμάτων του επί ακινήτων, στις οποίες ο οφειλέτης προέβη την τελευταία τριετία πριν από την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης και δ) τυχόν αίτημα για διαγραφή των χρεών του κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 5 του παρόντος νόμου ή σχέδιο διευθέτησης οφειλών, που να λαμβάνει υπόψη με εύλογο τρόπο και συσχέτιση τόσο τα συμφέροντα των πιστωτών, όσο και την περιουσία, τα εισοδήματα και τις δαπάνες διαβίωσης του ιδίου και της οικογένειάς του και την προστασία της κύριας κατοικίας του σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην παράγραφο 2 του άρθρου 9 του παρόντος νόμου. Όλα τα υπόλοιπα στοιχεία μπορούν παραδεκτά να συμπληρωθούν μεταγενέστερα από τις αποδείξεις στα πλαίσια του ανακριτικού συστήματος είτε από τους διαδίκους είτε αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο. Με την κρινόμενη αίτηση, όπως αυτή παραδεκτά κατ άρθρο 745 ΚΠολΔ συμπληρώθηκε με προφορική δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου του αιτούντος και με τις έγγραφες προτάσεις του, ο αιτών επικαλούμενος έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας και μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του προς τις πιστώτριές του, που αναφέρονται στην περιεχόμενη στην αίτηση αναλυτική κατάσταση, ζητεί να επικυρωθεί το σχέδιο διευθέτησης οφειλών που περιέχεται στην αίτησή του, άλλως να ρυθμιστούν δικαστικά τα χρέη του από το Δικαστήριο. Ζητεί επίσης να εξαιρεθεί της εκποίησης η κύρια κατοικία του. Με το παραπάνω περιεχόμενο η αίτηση παραδεκτά και αρμόδια εισάγεται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρ. 3 Ν.3869/2010). Μετά δε την παραλαβή και πρωτοκόλληση της αίτησης από τη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου, ανοίχτηκε φάκελος για την τήρηση των εγγράφων και ορίσθηκε δικάσιμος η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας καθώς και δικάσιμος για τη συζήτηση της επικύρωσης του προδικαστικού συμβιβασμού, ο οποίος απέτυχε καθώς χορηγήθηκε η από 8-9-2016 προσωρινή διαταγή (βλ. σχετ. έγγραφα). Περαιτέρω, από την αυτεπάγγελτη έρευνα του Δικαστηρίου στα τηρούμενα αρχεία προέκυψε ότι δεν εκκρεμεί άλλη σχετική αίτηση του αιτούντος, ούτε έχει εκδοθεί προγενέστερα απόφαση για τη διευθέτηση των οφειλών του με απαλλαγή του από υπόλοιπα χρεών στο παρόν Δικαστήριο ή σε άλλο Ειρηνοδικείο της χώρας. Επιπλέον, η αίτηση είναι πλήρως ορισμένη καθώς εμπεριέχονται σ αυτή όλα τα απαιτούμενα από το νόμο στοιχεία (άρθρα 1 παρ.1 και 4 παρ.1 ν. 3869/2010), σύμφωνα με την ανωτέρω υπό στοιχείο Ι μείζονα σκέψη, απορριπτομένου του σχετικού ισχυρισμού περί αοριστίας της που προέβαλαν με προφορική τους δήλωση που καταχωρήθηκε στα πρακτικά και με τις έγγραφες προτάσεις τους οι πληρεξούσιοι δικηγόροι

των καθ ων η αίτηση πιστωτών, καθώς τα στοιχεία που αναφέρουν ως ελλείποντα (εισοδήματα του αιτούντος κατά το χρόνο λήψης των δανείων του, γεγονός που μετέβαλε την οικονομική του κατάσταση, εφάπαξ που έλαβε κατά τη συνταξιοδότησή του, σε ποιόν τομέα του Δημοσίου εργαζόταν, πότε συνταξιοδοτήθηκε, είδος της εργασίας της συζύγου του, πλήρη στοιχεία της συζύγου του, εφάπαξ που έλαβε η σύζυγός του κατά τη συνταξιοδότησή της, ηλικία του υιού του), δεν αποτελούν στοιχεία του παραδεκτού της αίτησης, αλλά θα αποτελέσουν ενδεχόμενα θέματα της αποδεικτικής διαδικασίας. Η περιουσιακή κατάσταση της συζύγου του συμπληρώθηκε παραδεκτά και νόμιμα με προφορική δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου του στο ακροατήριο του Δικαστηρίου και με τις έγγραφες προτάσεις του. Περαιτέρω, η υπό κρίση αίτηση είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1, 4, 5, 8, 9 και 11 του Ν. 3869/2010 και θα πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω στην ουσία της. Οι πληρεξούσιο δικηγόροι της πρώτης, τρίτης, τέταρτης, πέμπτης κα έκτης των καθ ων η αίτηση πιστωτών με προφορική τους δήλωση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου και με τις έγγραφες προτάσεις τους αρνήθηκαν τα πραγματικά περιστατικά της υπό κρίση αίτησης και προέβαλαν επικουρικά την ένσταση δόλιας περιέλευσης του αιτούντος σε αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρεών του, η οποία είναι νόμιμη, στηριζόμενη στο άρθρο 1 παρ.1 του Νόμου και θα εξεταστεί περαιτέρω στην ουσία της. Επιπλέον, ο πληρεξούσιος δικηγόρος της τρίτης των καθ ων η αίτηση πιστωτών προέβαλε επικουρικά την ένσταση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος, η οποία είναι νόμιμη, στηριζόμενη στο άρθρο 281 ΑΚ και θα εξεταστεί περαιτέρω στην ουσία της. Ο πληρεξούσιος δικηγόρος της πέμπτης των καθ ων η αίτηση πιστωτών προέβαλε επίσης τον ισχυρισμό ότι ο αιτών δεν τελεί σε μόνιμη αλλά σε προσωρινή αδυναμία πληρωμής, ο οποίος θα εξεταστεί περαιτέρω στην ουσία του. ΙΙ) Επιπλέον, με τη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του ν. 3869/2010 ορίζεται ότι "φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα και έχουν περιέλθει, χωρίς δόλο, σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους (εφεξής οφειλέτες) δικαιούνται να υποβάλουν στο αρμόδιο δικαστήριο την αίτηση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 4 για τη ρύθμιση των οφειλών αυτών και απαλλαγή. Την ύπαρξη δόλου αποδεικνύει ο πιστωτής". Σύμφωνα με την παραπάνω διάταξη, απαραίτητη προϋπόθεση για την υπαγωγή στο ρυθμιστικό πεδίο εφαρμογής του ν. 3869/2010 είναι ο οφειλέτης να έχει περιέλθει, χωρίς δόλο, σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του. Ο ν. 3869/2010 θεωρεί δεδομένη την έννοια του δόλου από τη γενική θεωρία του αστικού δικαίου. Στο πεδίο του τελευταίου ο δόλος, ως μορφή πταίσματος, προβλέπεται στη διάταξη του άρθρου 330 ΑΚ, με την οποία ορίζεται "ο οφειλέτης ενέχεται, αν δεν ορίστηκε κάτι άλλο, για κάθε αθέτηση της υποχρέωσής του από δόλο ή αμέλεια, δική του ή των νόμιμων αντιπροσώπων του. Αμέλεια υπάρχει όταν δεν καταβάλλεται η επιμέλεια που απαιτείται στις συναλλαγές". Η εν λόγω διάταξη θεσπίζει δύο μορφές πταίσματος, το δόλο και την αμέλεια. Ενώ όμως δίνει ορισμό της αμέλειας, τον προσδιορισμό του δόλου αφήνει στην επιστήμη και τη νομολογία. Η έννοια του δόλου, όπως γίνεται δεκτή και στο πεδίο του αστικού δικαίου, συμπίπτει με εκείνη του άρθρου 27 παρ. 1 ΠΚ, που ορίζει ότι "με δόλο (με πρόθεση) πράττει όποιος θέλει την παραγωγή των περιστατικών που κατά το νόμο απαρτίζουν την έννοια κάποιας αξιόποινης πράξης επίσης όποιος γνωρίζει ότι με την πράξη του ενδέχεται να παραχθούν αυτά τα περιστατικά και το αποδέχεται". Η τελευταία αυτή διάταξη διακρίνει το δόλο σε άμεσο και ενδεχόμενο. Ορίζει δε ότι με άμεσο δόλο πράττει αυτός που "θέλει" την παραγωγή του εγκληματικού αποτελέσματος, καθώς και εκείνος που δεν επιδιώκει μεν αυτό, προβλέπει όμως ότι τούτο αποτελεί αναγκαία συνέπεια της πράξης του και, παρά ταύτα, δεν αφίσταται αυτής. Αντίθετα, με ενδεχόμενο δόλο πράττει εκείνος που προβλέπει το εγκληματικό αποτέλεσμα ως δυνατή συνέπεια της πράξης του και το "αποδέχεται". Η διάταξη αυτή ισχύει και για τις ενοχές άλλων κλάδων του ενοχικού δικαίου και έτσι αποκτά γενικότερη σημασία που ξεπερνά το πλαίσιο της ευθύνης από προϋφιστάμενη ενοχή. Περαιτέρω, από τη διατύπωση της παρ. 1 εδαφ. α του άρθρου 1 του ν. 3869/2010 προκύπτει ότι το στοιχείο του δόλου αναφέρεται στην "περιέλευση" του οφειλέτη σε κατάσταση μόνιμης αδυναμίας πληρωμών. Επομένως, το στοιχείο του δόλου δύναται να συντρέχει τόσο κατά το χρόνο ανάληψης της οφειλής όσο και κατά το χρόνο μετά την ανάληψη της τελευταίας. Ο δόλος πρέπει να αντιμετωπίζεται κατά τον ίδιο τρόπο είτε είναι αρχικός είτε είναι μεταγενέστερος. Το κρίσιμο ζήτημα είναι το περιεχόμενο του δόλου και όχι ο χρόνος που αυτός εκδηλώθηκε. Στην περίπτωση της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 3869/2010, ο οφειλέτης ενεργεί δολίως όταν με τις πράξεις ή παραλείψεις του επιδιώκει την αδυναμία των πληρωμών του ή προβλέπει ότι οδηγείται σε αδυναμία πληρωμών και δεν αλλάζει συμπεριφορά, αποδεχόμενος το αποτέλεσμα αυτό. Ειδικότερα, πρόκειται για τον οφειλέτη εκείνον ο οποίος καρπούται οφέλη

από την υπερχρέωσή του με την απόκτηση κινητών ή ακινήτων, πλην όμως είτε γνώριζε κατά την ανάληψη των χρεών ότι είναι αμφίβολη η εξυπηρέτησή τους είτε από δική του υπαιτιότητα βρέθηκε μεταγενέστερα σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών. Συνεπώς, η εξαιτίας του δόλου μόνιμη αδυναμία του οφειλέτη δεν είναι αναγκαίο να εμφανιστεί μετά την ανάληψη του χρέους αλλά μπορεί να υπάρχει και κατά την ανάληψη αυτού, όταν δηλαδή ο οφειλέτης ήδη από την αρχή, αναλαμβάνοντας το χρέος, γνωρίζει ότι με βάση τα εισοδήματά του και τις εν γένει ανάγκες του δεν μπορεί να το εξυπηρετήσει. Περίπτωση ενδεχόμενου δόλου συντρέχει και όταν ο οφειλέτης συμφωνεί με ικανό αριθμό πιστωτικών ιδρυμάτων την απόλαυση μεγάλου αριθμού τραπεζικών προϊόντων, προβλέποντας ως ενδεχόμενο ότι ο υπερδανεισμός του με βάση τις υφιστάμενες ή ευλόγως αναμενόμενες μελλοντικές οικονομικές του δυνατότητες, σε συνδυασμό με το ύψος των οφειλών του, θα τον οδηγήσει σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών και όμως αποδέχεται το αποτέλεσμα αυτό. Αξίωση πρόσθετων στοιχείων για τη συγκρότηση του δόλου στο πρόσωπο του οφειλέτη κατά την ανάληψη του χρέους, όπως είναι η εξαπάτηση των υπαλλήλων του πιστωτικού ιδρύματος ή η παράλειψη του πιστωτικού ιδρύματος να προβεί στις αναγκαίες έρευνες της πιστοληπτικής ικανότητας του δανειολήπτη, δεν ανταποκρίνεται στο πνεύμα του νόμου. Ο δόλος του οφειλέτη στη μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών χρεών του περιορίζεται στην πρόθεσή του και μόνο, δηλαδή σε ένα υποκειμενικό στοιχείο, χωρίς να είναι ανάγκη προσθήκης και άλλων αντικειμενικών στοιχείων όπως είναι η εξαπάτηση των υπαλλήλων του πιστωτικού ιδρύματος και η παράλειψη, από την πλευρά των τελευταίων, να ενεργήσουν την αναγκαία έρευνα, πριν χορηγήσουν την πίστωση, της πιστοληπτικής ικανότητας του δανειολήπτη, πράγμα το οποίο, άλλωστε, δεν ανταποκρίνεται στο πνεύμα του νόμου. Τέλος, όπως προκύπτει από την πρόβλεψη του τελευταίου εδαφίου της παρ. 1 του πιο πάνω άρθρου 1 του ν. 3869/2010, σύμφωνα με την οποία την ύπαρξη του δόλου αποδεικνύει ο πιστωτής, το επιλαμβανόμενο της υπόθεσης δικαστήριο ερευνά την ύπαρξη του δόλου όχι αυτεπαγγέλτως, αλλά, όπως είναι αυτονόητο και γι αυτό παραλείφθηκε στο νόμο, κατά πρόταση πιστωτή, ο οποίος πρέπει να προτείνει τον εν λόγω ισχυρισμό κατά τρόπο ορισμένο, ήτοι με σαφή έκθεση των γεγονότων που τον θεμελιώνουν (πρβλ. άρθρ. 262 παρ. 1 ΚΠολΔ), και να τον αποδείξει (βλ. ΑΠ 65/2017, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ). Από όλα τα νόμιμα προσκομιζόμενα και επικαλούμενα από τους διαδίκους έγγραφα, ορισμένα από τα οποία μνημονεύονται ειδικά κατωτέρω, χωρίς ωστόσο να παραλειφθεί κάποιο κατά την ουσιαστική εκτίμηση της διαφοράς και από την ανωμοτί κατάθεση του αιτούντος αποδείχθηκαν τα παρακάτω πραγματικά περιστατικά: Ο αιτών γεννήθηκε το έτος 1949 και είναι σήμερα 68 ετών. Είναι παντρεμένος και έχει δύο ενήλικα τέκνα. Κατοικεί μαζί με τη σύζυγό του και τον υιό του στην ιδιόκτητη οικία του στις Σέρρες επί της οδού... Ο αιτών εργαζόταν ως εκπαιδευτικός ενώ πλέον είναι συνταξιούχος. Η σύζυγός του διατηρούσε ινστιτούτο, ενώ πλέον είναι συνταξιούχος. Τα ετήσια, οικογενειακά εισοδήματά τους ανήλθαν κατά το έτος 2014 ανήλθαν στο ποσό των 26.944,58, ήτοι 2.245,38 ευρώ μηνιαία. Ο αιτών δεν έχει στην κυριότητά του κάποιο άλλο περιουσιακό στοιχείο πέρα από την κύρια κατοικία του και ένα αυτοκίνητο που διαθέτει, όπως αποδεικνύεται από την προσκομιζόμενη και επικαλούμενη από 4-12-2015 βεβαίωση της δηλωθείσας περιουσιακής κατάστασης. Η σύζυγός του έχει στην κυριότητά της τη ψιλή κυριότητα μίας κατοικίας στο δημοτικό διαμέρισμα..., εμβαδού 93 τ.μ. και ψιλή κυριότητα ενός οικοπέδου στο δημοτικό διαμέρισμα.. εμβαδού 1.600 τ.μ. Περαιτέρω, ο αιτών είχε αναλάβει σε χρόνο προγενέστερο του έτους από την κατάθεση της αίτησης, εφόσον οι καθ ων η αίτηση πιστωτές δεν επικαλούνται και δεν αποδεικνύουν ότι τα έλαβε εντός του τελευταίου έτους, ως πρωτοφειλέτης και ως εγγυητής συνολικά 22 δάνεια, με υπόλοιπο οφειλής 829.796,77 ευρώ. Ο αιτών επικαλείται ότι το εισόδημά του κατά τα προηγούμενα έτη ήτανε μεγαλύτερο, όπως και το εισόδημα της συζύγου του και μπορούσαν να ανταποκριθούν στις μηνιαίες δόσεις των δανείων που έλαβαν. Από τα εκκαθαριστικά του σημειώματα των ετών 2007-2010 αποδεικνύεται όντως ότι ο αιτών είχε μεγαλύτερα οικογενειακά εισοδήματα κατά το παρελθόν και κυρίως ότι το εισόδημα της συζύγου του ήτανε πολύ μεγαλύτερο. Επίσης, ο αιτών ισχυρίζεται ότι ήτανε πρωτοφειλέτης σε 10 από τις 22 δανειστικές συμβάσεις και ότι στις υπόλοιπες ενέχεται ως εγγυητής σε δάνεια που ελήφθησαν από τα τέκνα του και τη σύζυγό του. Όμως οι μηνιαίες δόσεις για τα προσωπικά του δάνεια τα οποία ήτανε στεγαστικά, καταναλωτικά και 7 πιστωτικές κάρτες με υψηλά επιτόκια, συνολικού ύψους 200.000 ευρώ, ήτανε μεγάλες και οι συνολικές μηνιαίες δόσεις για αυτόν, τη σύζυγό του και τα τέκνα του ξεπερνούσαν το ποσό των 5.500 ευρώ, όπως αποδεικνύεται από τις προσκομιζόμενες και επικαλούμενες καταστάσεις οφειλών. Επιπλέον, το εισόδημα της συζύγου του δεν ήτανε ποτέ σταθερό και ο αιτών δεν μπορούσε να υπολογίζει ότι μόνιμα η σύζυγός του θα είχε ως ελεύθερη επαγγελματίας μεγάλο εισόδημα, με το οποίο θα καλύπτει

τις δανειακές της υποχρεώσεις και τα έξοδα της επιχείρησής της, τους φόρους της και τις ασφαλιστικές εισφορές της καθώς και ότι δεν θα συνταξιοδοτηθεί ποτέ. Περαιτέρω, τα δάνεια, για τα οποία εγγυήθηκε ο αιτών δεν εξυπηρετούνται ούτε από τη σύζυγό του ούτε από τους υιούς του, καθώς οι δύο υιοί του έχουν καταθέσει αιτήσεις υπαγωγής στο Νόμο, ενώ η σύζυγός του δεν μπορεί να καταθέσει αντίστοιχη αίτηση, λόγω του ότι οι οφειλές της κατέστησαν ληξιπρόθεσμες κατά το χρόνο που είχε την εμπορική ιδιότητα. Οι αιτήσεις δε των υιών του έχουν επίσης απορριφθεί του ενός, επειδή κρίθηκε ότι έχει την εμπορική ιδιότητα και του άλλου, γιατί κρίθηκε ότι είχε ενδεχόμενο δόλο ως προς την περιέλευσή του σε αδυναμία πληρωμής, καθώς δεν απέδειξε ότι είχε μηνιαίο εισόδημα της τάξης των 1.000 ευρώ κατά τη λήψη των δανείων του κατά το έτος 2008. Τέλος, αποδεικνύεται από τα προσκομιζόμενα και επικαλούμενα από τον αιτούντα έγγραφα ότι υπάρχουν εξώδικες καταγγελίες συμβάσεων και διαταγές πληρωμής κατά του αιτούντος και της συζύγου του ήδη από τα έτη 2011 και 2012, γεγονός που αποδεικνύει ότι ο αιτών και η σύζυγός του δεν εξυπηρετούσαν τα δάνειά τους ήδη πριν από το έτος 2013, οπότε ο αιτών δήλωσε ότι υπήρξε μεγάλη μείωση στα οικογενειακά τους εισοδήματα. Επίσης, ο ισχυρισμός ότι όλη η οικογένεια ήτανε απόλυτα ενήμερη στις δανειακές της υποχρεώσεις μέχρι το έτος 2013 που ανέφερε ο πληρεξούσιος δικηγόρος του αιτούντος δεν ισχύει. Βάσει των ανωτέρω πραγματικών περιστατικών που αποδείχθηκαν η υπό κρίση αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί στην ουσία της, δεκτής γενομένης, σύμφωνα με τα όσα ορίζονται στην ανωτέρω με στοιχείο ΙΙ μείζονα σκέψη, της ένστασης δόλιας περιέλευσης του αιτούντος σε αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρεών του και παρελκομένης της εξέτασης των λοιπών ενστάσεων, καθώς περίπτωση ενδεχόμενου δόλου συντρέχει και όταν ο οφειλέτης συμφωνεί με ικανό αριθμό πιστωτικών ιδρυμάτων την απόλαυση μεγάλου αριθμού τραπεζικών προϊόντων, προβλέποντας ως ενδεχόμενο ότι ο υπερδανεισμός του με βάση τις υφιστάμενες ή ευλόγως αναμενόμενες μελλοντικές οικονομικές του δυνατότητες, σε συνδυασμό με το ύψος των οφειλών του, θα τον οδηγήσει σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών και όμως αποδέχεται το αποτέλεσμα αυτό. Αξίωση πρόσθετων στοιχείων για τη συγκρότηση του δόλου στο πρόσωπο του οφειλέτη κατά την ανάληψη του χρέους, όπως είναι η εξαπάτηση των υπαλλήλων του πιστωτικού ιδρύματος ή η παράλειψη του πιστωτικού ιδρύματος να προβεί στις αναγκαίες έρευνες της πιστοληπτικής ικανότητας του δανειολήπτη, δεν ανταποκρίνεται στο πνεύμα του νόμου. Ο δόλος του οφειλέτη στη μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών χρεών του περιορίζεται στην πρόθεσή του και μόνο, δηλαδή σε ένα υποκειμενικό στοιχείο, χωρίς να είναι ανάγκη προσθήκης και άλλων αντικειμενικών στοιχείων όπως είναι η εξαπάτηση των υπαλλήλων του πιστωτικού ιδρύματος και η παράλειψη, από την πλευρά των τελευταίων, να ενεργήσουν την αναγκαία έρευνα, πριν χορηγήσουν την πίστωση, της πιστοληπτικής ικανότητας του δανειολήπτη, πράγμα το οποίο, άλλωστε, δεν ανταποκρίνεται στο πνεύμα του νόμου. Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ.6 του ν.3869/2010. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην της δεύτερης των καθ ων η αίτηση πιστωτών και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων. ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αίτηση στην ουσία της. Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στις Σέρρες και στο ακροατήριο του Ειρηνοδικείου Σερρών, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στις 12-6-2017, παρουσία της Γραμματέως και απόντων των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους. Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Η Π.Β.