ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Κύθνος, 8/08/2014 ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ Αρ. Πρωτ. 3068 ΔΗΜΟΣ ΚΥΘΝΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟ ΔΗΜΑΡΧΟΥ Ταχ. Δ/νση: Κύθνος Τ.Κ.: 840 06 ΠΡΟΣ: Τηλ: 22813-61105 Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου Fax: 22813-61120 Γεν/κη Δ/νση Εσωτερικής Λειτουργίας e-mail:dkithnou@otenet.gr Δ/νση Εσωτερικών-Τμήμα Προσωπικού Δ/νση: Ακτή Μιαούλη & Μπότσαρη 2-8 Τ.Κ. 185 38, Πειραιάς ΘΕΜΑ: «Απάντηση του Δήμου Κύθνου επί του αιτήματος προσφυγής του σωματείου με την επωνυμία Σύνδεσμος Δρυοπιδεών Κύθνου (Θερμιά) για την απόρριψη ή ανάκληση της υπ αριθ. 39/4-03-2014 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Κύθνου». Το προσφεύγον σωματείο με την επωνυμία «Σύνδεσμος Δρυοπιδέων Κύθνου (Θερμιά) προβάλει ως σπουδαιότερο και κύριο λόγο της προσφυγής του, κατά της με αριθμό 39/2014 απόφασης του Δ.Σ. του Δήμου Κύθνου, το ότι ο πάγκος του μικροπωλητή «στήθηκε» σε ιδιόκτητο χώρο του και ως εκ τούτου, θίγεται το ιδιοκτησιακό του δικαίωμα. (περ. 4 «Το κυριότερο όμως ο χώρος στον οποίο δόθηκε η άνω άδεια είναι ιδιωτικός και δη της πλήρους ιδιοκτησίας του Συλλόγου μας.) Και στη συνέχεια, αφού καταθέτει τα νομιμοποιητικά του έγγραφα (αλήθεια γιατί συστατικό του έγγραφο είναι η επιστολή του έτους 1904 του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη και όχι το καταστατικό του 1931, όπως ο νόμος ορίζει στο άρθρο 78 του Αστικού Κώδικα «Σωματείο - Ενωση προσώπων που επιδιώκει σκοπό μη κερδοσκοπικό αποκτά προσωπικότητα όταν εγγραφεί σε ειδικό δημόσιο βιβλίο (σωματείο) που τηρείται στο πρωτοδικείο της έδρας του κλπ»), παραθέτει «ενδεικτικά» έργα που υλοποιήθηκαν από τον Σύνδεσμο Δρυοπιδέων τόσο στην ιδιαίτερη πατρίδα των μελών του, τη Δρυοπίδα, όσο και στη θέση «Κανάλα», ήδη από του έτους 1932, κύρια σε χρόνια που επικρατούσε πνεύμα κοινοτικής συνοχής, με δημιουργική και αναπτυξιακή μορφή. Αλλωστε ο Δήμος Κύθνου ουδέποτε αμφισβήτησε το μεγάλο έργο που έχει συντελεστεί στην Κύθνο, από τους πατριωτικούς Συλλόγους του νησιού μας και επί του προκειμένου στην περιφέρεια της Τοπικής Κοινότητας Δρυοπίδας, από το Σύνδεσμο Δρυοπιδέων και επιδιώκουμε πάντα την αγαστή και απρόσκοπτη συνεργασία. Και τέλος εκτενέστατα (από τη σελίδα 4 της προσφυγής μέχρι και την προτελευταία σελίδα 12 αυτής) το προσφεύγον Σωματείο παραθέτει τους τίτλους κτήσης του για έκταση 34.593 τ.μ. (επικαλούμενο πρωτότυπο τίτλο κτήσης κυριότητας (χρησικτησία από του έτους 1904) και τρία (3) συμβόλαια κτήσης αγρών (συντεταγμένα και υπογραμμένα τα έτη 1956, 1958 και 1967), που έχουν όρια (φυσικά ως επί το πλείστον όρια ή προσδιοριστικά με την τότε διαμόρφωση του εδάφους) και διαφορετικές επιφάνειες, από την συνολική της ιδιοκτησίας του, όπως έχει επιμετρηθεί από τον αρχιτέκτονα μηχανικό Εμμ. Παναγιωτόπουλο στο από Νοεμβρίου 1980 τοπογραφικό του, που επικαλείται το Σωματείο ότι επίσημα έχει αποτυπώσει ολόκληρη την
ιδιοκτησία του, καθώς και τα εντός της έκτασης αυτής ανεγερθέντα από τον ίδιο τον Σύνδεσμο κτίσματα. Επειδή το ιδιοκτησιακό καθεστώς της εν λόγω περιοχής, ουδέποτε έχει αμφισβητηθεί κάθ οιονδήποτε λόγω μέχρι σήμερα, ο Δήμος Κύθνου θα επικεντρωθεί, μόνο στο υπό εξέταση θέμα, δηλαδή στο σημείο όπου έχει τοποθετηθεί ο εκ 4 τ.μ. πάγκος του μικροπωλητή, στην είσοδο του κυρίως τμήματος του οικισμού, στο ύψος περίπου της πρώτης βεράντας, στον κυρίως «πεζόδρομο» που οδηγεί από τον χώρο στάθμευσης και ελιγμών του Λεωφορείου, πεζή στο κέντρο όπου βρίσκεται ο Ιερός Ναός της Παναγίας της Κανάλας (και σε απόσταση 100 μέτρων περίπου από τον Ναό, χωρίς καμία οπτική επαφή με αυτόν και χωρίς να εμποδίζει τη διάβαση προς αυτόν) και η όπισθεν τούτου πλατεία των καταστημάτων του Συνδέσμου. Ο οικισμός Κανάλας αποτελεί υποδιαίρεση της ενιαίας εδαφικής περιφέρειας του Δήμου Κύθνου και σήμερα ανήκει στο Τοπικό Διαμέρισμα Δρυοπίδας που είναι η καταργηθείσα Κοινότητα Δρυοπίδας. Με το Β.Δ της 1ης (13) Οκτωβρίου 1834 (ΦΕΚ 4/1835), «Περί του σχηματισμού των Δήμων του Νομού Κυκλάδων», σχηματίστηκε ο Δήμος Δρυοπίδος ως δήμος της επαρχίας Κύθνου. Κατατάχθηκε στη Γ τάξη με πληθυσμό 1320 κατοίκους και έδρα τη Δρυοπίδα (Σύλλακον). Πολύ αργότερα, και όταν πρωθυπουργός της Ελλάδας ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Δήμος Δρυοπίδας πήρε την Διοικητική μορφή της Κοινότητας (Νόμος ΔΝΖ δημοσιεύθηκε στις 14-2-1912 (ΦΕΚ 58/ΤεύχοςΑ). Τα προηγούμενα παραθέτουμε γιατί επικαλούμεθα παλαιά έγγραφα που προέρχονται από τα αρχεία πρακτικών συνεδριάσεων δημοτικών συμβουλίων που ως Δήμος έχουμε την ιστορική τύχη να συντηρούνται από τις τέσσερεις (4) Φεβρουαρίου του έτους 1846, ότε το πρώτο πρακτικό Δημοτικού Συμβουλίου «περί ψηφίσματος του ετησίου προϋπολογισμού του ήδη αρξαμένου έτους 1846 και επιβολής δυνάμει του από 22-8-1945 «περί δημοτικών φόρων» Βασιλικού Διατάγματος (Β.Δ.) αμέσου φόρο 2% επί της κριθής εις είδος και του οίνου εις χρήματα. Από την πρόσφατη έρευνα που κάναμε στα εν λόγω βιβλία σας υποβάλλουμε συνημμένα: (α). το πρακτικό συνεδριάσεως στις έξη (6) Δεκεμβρίου 1889 του τότε επταμελούς Δημοτικού Συμβουλίου υπό τον Πρόεδρο Γεώργιο Λεβαντή με το οποίο εκλέγονται τα εκκλησιαστικά συμβούλια των αναφερομένων εν τω πρακτικώ «Ιερών Δημοτικών Ναών» μεταξύ των οποίων και μάλιστα πρώτος κατά σειράν κατονομάζεται ο Ιερός Ναός της Παναγίας Κανάλας κείμενος μακράν της πόλεως μίαν ώραν (στο ίδιο πρακτικό εκλέγονται εκκλησιαστικά συμβούλια κατά σειράν στους Ιερούς Ναούς: α. του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου (πολιούχου του Δήμου), β. των Αγίων Αναργύρων, γ. της Παναγίας Στρατηλατίσης, δ. των Αγίων Αποστόλων (νεωσεί (μόλις) οικοδομημένου ως έχοντος τας μεγαλυτέρας ανάγκας, ε. Αγίου Παντελεήμονος Και (β). απόσπασμα των βιβλίων πρακτικών Δ.Σ. της 5 ης Ιουνίου 1904 (τότε Δήμαρχος ο Γεώργιος Λούκας) κατά την οποία συνεδρίαση εκλέγονται επίσης εκκλησιαστικά συμβούλια για τους Ιερούς Ναούς της περιφέρειας του Δήμου Δρυοπίδας μεταξύ των οποίων του Ιερού Ναού της Κανάλας (συγκεκριμένα τους Στέφανο Ν. Μαρτίνο (παππούς του αειμνήστου επιφανούς κοινοτάρχη μας Στεφάνου Νικολάου Μαρτίνου), Εμμ. Γ. Γαρδέρην, Ιωάννην Δ. Βιτάλιον, Φράγκον Εμμ. Γονίδην και Φράγκον Γεωρ. Γονιδάκην)
Αντίστοιχου περιεχομένου πρακτικά (εκλογής εκκλησιαστικού συμβουλίου για τον Ιερό Ναό Παναγίας Κανάλας υπάρχουν: α. με ημερομηνία 25-2-1896 (Δημήτριος Ι. Μαρτίνος, Γεώργιος Εμμαν. Γαρδεράκης, Γεώργιος Εμμαν. Σαρρής, Μιχαήλ Γκούμας και Νικόλαος Παπαμακάριος ιερεύς, β. 27-8-1900. Κύρια από τα ανωτέρω πρακτικά καθώς επίσης και α. από τον ίδιο τον νόμο «Περί συστάσεως των Δήμων» του 1833 και β. από το κεφάλαιο «περί νομικής θωράκισης της Ενορίας στην Ελληνική Επικράτεια» του πρωτοπρεσβύτερου Γεωργίου Δ. Μεταλληνού Ομότιμου Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών στο έργο του «Ενορία» ότι «μετά την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους (1830) η τυπική οργάνωση της ενορίας απασχόλησε επανειλημμένως την πολιτεία, το 1833 λ.χ. επί βασιλείας Οθωνος η ευθύνη των ενοριών ανετέθη εις τους Δήμους, εξακολούθησαν δε να ισχύουν προγενέστερες διατάξεις» προκύπτει ότι για τον Ιερό Ναό Παναγίας Κανάλας (χαρακτηρίζεται ως δημοτικός) καθώς και για πέντε με έξη άλλους ναούς εντός του χωρίου Δρυοπίδας και στην κτηματική περιφέρεια τούτου διορίζονταν από τον Δήμο Κύθνου εκκλησιαστικά συμβούλια που διαχειρίζονταν τα εισοδήματα του ναού, εισέπρατταν τα εισοδήματά του υπό την προεδρία του εκάστοτε Δημάρχου, ο οποίος ήλεγχε τις εισπράξεις, επιτηρούσε κάθε εργασία και ανακοίνωνε το αποτέλεσμα προς έγκριση από το Δημοτικό Συμβούλιο και όταν οι δαπάνες ήταν «σπουδαίες» και την έγκριση του Νομάρχη Κυκλάδων. Επίσης πέριξ του ναού από τις αρχές του 20 ου αιώνα έως το 1914 είχαν ανεγερθεί κάποιες οικίες όπως αυτή του Φραγκίσκου Βέρρου (Δρυοπιδεύς διαμένων στην Αθήνα), της Μαργέτας Αντωνίου Παράσχου (διαμένουσας στη Δρυοπίδα) κ.λ.π. που διέμεναν στις οικίες αυτές κατά τη διάρκεια του Δεκαπενταύγουστου, αλλά και άνοιγαν οπωσδήποτε από τους πανηγυριστές στα υπόλοιπα πανηγύρια της Παναγίας. Εξάλλου η τοπική κοινωνία τιμά την Παναγία την Κανάλα με πανηγύρια που οι αρχές τους χάνονται στο βάθος των χρόνων και τα γλέντια τους φέρνονται στις μνήμες από διηγήσεις των σημερινών γηραιοτέρων μεταξύ των συμπατριωτών μας: 1. Το πανηγύρι στις 2 Φεβρουαρίου (της Φλεβαριάτισας) που επιμελούνται και συμμετέχουν κατ εξοχήν οι κάτοικοι της Δρυοπίδας. Σ αυτό παλαιότερα συμμετείχαν οι οικογένειες Γεωργίου Ζαμπέτα και Νικολάου Στεφάνου Μαρτίνου. 2. Το πανηγύρι της Χρυσοπής (Ζωοδόχου Πηγής Χρυσοπηγής) την Παρασκευή του Πάσχα (κατοίκων Δρυοπίδας η μεγαλύτερη μάζωξη με κυρίαρχη ανάμνηση τα στολισμένα μουλάρια) 3. Στις 8 Σεπτεμβρίου στην γέννηση της Θεοτόκου Το μισαριώτικο πανηγύρι (γιορτάζουν την Παναγία οι κάτοικοι της Μεσσαριάς Χώρας) που από την προηγούμενη έρχονται οι Μισαριώτισες και εξωραίζουν τον ναό. 4. Στις 21 Νοεμβρίου τα εισόδια της Παναγίας (της Μισοσπορίτισας) το πανηγύρι που έχει εξελιχθεί σε ολονυχτία (συμμετείχε από παλιά η οικογένεια Αρεάλη) πάλι κυρίαρχα από κατοίκους της Δρυοπίδας. Παραθέτουμε τμήμα της διάλεξης «Η ΚΥΘΝΟΣ ΔΙΑΜΕΣΟΥ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ» που δόθηκε στις 6-2-1938 από τον τότε βουλευτή Κυκλάδων Περικλή Μαζαράκη στην Αθήνα στην αίθουσα της Αρχαιολογικής Εταιρείας: «Εκείνη η οποία κατ εξοχήν τιμάται, υπό τε των Κυθνίων και Δρυοπιδέων, είναι η Παναγία της Κανάλας. Είναι αξία τιμής η αφοσίωσις πάντων ανεξαιρέτως των Κυθνίων εις την λατρευτήν πολιούχον των και κατά τας εορτάς εκατέρας των Κοινοτήτων αθρόοι προσέρχονται οι πιστοί προσκυνηταί, γενναία προσφέροντες αναθήματα και οικοδομούντες ωραία ενδιαιτήματα των προσκυνητών,
καλλωπίζοντες και τον ναόν και τον προ αυτής χώρος και φυτεύοντες τους πέριξ λοφίσκους χάρις εις την πρωτοβουλίαν φιλοπροόδων συμπατριωτών και των όντως φιλοτίμως συντελούντων εις την κατ έτος μείζονα συγκέντρωσιν προσκυνητών, Συνδέσμων των εν Αθήνας και Πειραιεί Κυθνίων και Δρυοπιδέων. Σήμερα την διοίκηση και διαχείριση του Ναού ασκεί το εκκλησιαστικό νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου με την επωνυμία «Ιερό Προσκύνημα Παναγία η Κανάλα Κοιμήσεως Θεοτόκου) με τη με αριθμό 54 κανονιστική διάταξη (ΦΕΚ 297 Α /24-10-1973). Από τις παρακάτω αποφάσεις της τότε Κοινότητας Δρυοπίδας γνωρίζουμε ενδεικτικά τα εξής: α. Στη συνεδρίαση στις 8-8-1954 του Κοινοτικού Συμβουλίου, στην οποία καταγράφονται τα έργα που έγιναν από την Κοινότητα Δρυοπίδας το χρονικό διάστημα 1953-1954 αναφέρεται η δημιουργία κρηπιδώματος εις Π. Κανάλα. β. Στη συνεδρίαση στις 12-9-1954 αναφέρεται η επιδιόρθωση αγροτικών οδών Δρυοπίδας Κανάλας (6 χιλιόμετρα), Δρυοπίδας- Καλολιβαδιού (4 χιλιόμετρα), Δρυοπίδας - Σκύλλου (3χιλιόμετρα) και Μέριχα - Αγίου Κωνσταντίνου (2 χιλιόμετρα), γ. Στη συνεδρίαση στις 24-1-1959 αποφασίζεται η βελτίωση της αγροτικής οδού Νάουσας, της αγροτικής οδού Αγίου Δημητρίου και της αγροτικής οδού Ρουδιάς Κανάλας, μη υπαρχόντων δε πιστώσεων θα κατασκευαστούν δια προσωπικής εργασίας και υπό τύπον χαριστικής επιχορηγήσεως εκ των πιστώσεων μικρών κοινωφελών έργων, δ. Στη συνεδρίαση στις 22-2-1959 για την επισκευή των αγροτικών οδών Αγίου Δημητρίου, Ρουδιάς Κανάλας και Νάουσας επιβάλλεται στους άρρενες κατοίκους προσωπική εργασία δύο (2) ημερομισθίων εκτιμηθέντος του ημερομισθίου σε 40 δραχμές. Ερωτάται λοιπόν ο αγροτικός αυτός δρόμος Δρυοπίδας Κανάλας αν δεν κατέληγε στον Ιερό Ναό της Κανάλας, που αλλού πήγαινε. Όλα τα ανωτέρω ενισχύουν και αποδεικνύουν το αυτονόητο, ότι ο συγκεκριμένος «πεζόδρομος» αποτελούσε και αποτελεί τμήμα του αγροτικού δρόμου Δρυοπίδας Κανάλας, που όπως και τόσοι άλλοι είχε δημιουργηθεί και επισκευάζονταν κατά διαστήματα από τους ντόπιους κατοίκους της Δρυοπίδας με την επιμέλεια της τότε τοπικής αυτοδιοίκησης (Δήμου ή Κοινότητας) και που οδηγούσε στον Ιερό Ναό Παναγίας Κανάλας, και στον πέριξ αυτού χώρο, όπου συγκεντρώνονταν το πλήθος των πανηγυριστών οι οποίοι συνέρρεαν με ζώα για τη μεταφορά των απαραίτητων άρτων, φαγητών και υφαντών για τα πανηγύρια, τόσο μάλιστα αυξημένης εμβέλειας και κύρους, όπως περιγράφει το 1938 ο Μαζαράκης και που είχε κριθεί απαραίτητη η διαχείρισή του από εκκλησιαστικά συμβούλια, μεταξύ των πάμπολλων εξωκκλησιών και άλλων ναών εντός της Δρυοπίδας. Προφανώς λοιπόν ο δρόμος αυτός ως αγροτικός και ως προϋπάρχων του 1923 σύμφωνα με το Ν.Δ. της 17/7/1923 (ΦΕΚ 228 Α /16-8-1923) «περί σχεδίων πόλεων, κωμών και συνοικισμών του κράτους και οικοδομής αυτών» ανήκει στην αδιαμφισβήτητη ιδιοκτησία του Δήμου Κύθνου. Επιπλέον ο Δήμος θεωρούσε μέχρι την κοινοποίηση της εν λόγω προσφυγής ότι ολόκληρο το επικοινωνιακό δίκτυο του οικισμού της Κανάλας (οδοί, πλατείες, άλσος πευκώνας) ανήκουν στους κοινόχρηστους χώρους της εδαφικής του περιφέρειας που βάσει του άρθρου 75 του Ν.3463/2006 (Φ.Ε.Κ. 114 α /8-6-2006) έχει αρμοδιότητα και υποχρέωση να επιμελείται.
Η Δημοτική αρχή υποχρεωμένη να ασκεί τις εκ του νόμου υποχρεώσεις της σχεδιάζει, επιμελείται και εκτελεί σε όλη την εδαφική έκταση του Δήμου στις Τοπικές Κοινότητες και στους οικισμούς αυτών, εκτός των άλλων μια σειρά νέων έργων που απαιτούν οι αυξανόμενες ανάγκες του Δήμου μας, καθώς την συντήρηση και ανάπλαση ήδη διαμορφωμένων δημοτικών χώρων σε εκτέλεση των σχετικών αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου σύμφωνα και με τον ετήσιο προϋπολογισμό του Δήμου. Ενδεικτικά, μνημονεύουμε ορισμένες από τις παρεμβάσεις του Δήμου, στη συγκεκριμένη περιοχή και ειδικά στον πεζόδρομο, κατόπιν αποφάσεων των θεσμικών οργάνων του και του σχετικού προϋπολογισμού, ο οποίος τυγχάνει της έγκρισης της Γενικής Γραμματείας της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου. 1. Πρόσφατα τα έτη 2012-2013 η ανάπλαση της πλατείας πίσω από την βεράντα ιδιοκτησίας Συνδέσμου Δρυοπιδέων (στο τοπογραφικό του Παναγιωτόπουλου ονομάζεται χώρος στάθμευσης). 2. Η εγκατάσταση συστήματος πυρόσβεσης στο άλσος πευκώνα 3. Η περίφραξη της κεντρικής πλατείας της Κανάλας πίσω ακριβώς από τον Ιερό Ναό έμπροσθεν των καταστημάτων του Συνδέσμου με πέτρινα κολωνάκια και ξύλινα κάγκελα. 4. Η επέκταση του δικτύου ύδρευσης σε όλο το μήκος του δρόμου που από τον κεντρικό (χώρο ελιγμών λεωφορείου) φτάνει μέχρι το σπίτι του γιατρού Ευαγγέλου Αρεάλη. 5. Η εγκατάσταση κάδων αποκομιδής απορριμμάτων σε τρία σημεία στην περιοχή (πίσω πλατεία-πλατεία λεωφορείου-μεγάλη Άμμος). 6. Η ηλεκτροδότηση όλου του χώρου με δημοτικό φωτισμό. 7. Η καθαριότητα, η αποψίλωση και το ασβέστωμα (δρόμων, πευκώνα κ.λ.π. γίνεται καθημερινά από εποχικό καθαριστή, που προσλαμβάνεται από το Δήμο Κύθνου τους θερινούς μήνες. 8. Η είσπραξη τελών κατάληψης κοινόχρηστου χώρου (πλατείας) από τον μισθωτή των καταστημάτων του Συνδέσμου( Αποφάσεις Δ.Σ. Κύθνου 2/1999 και εντεύθεν). 9.Ειδικότερα δε με την αριθ.11283/26-09-1997 επικυρωμένη απόφαση από την Περιφέρεια Κυκλάδων, της τότε Κοινότητας Δρυοπίδας, εγγράφθηκε στον προϋπολογισμό η τσιμεντόστρωση της συγκεκριμένης κοινοτικής οδού,πευκώνα-μώλου-αμμουδάκι-δρόμου οικίας ψαράδων-δρόμου οικίας Αρεάλη κλπ, περιοχής Ιερού Ναού Παναγίας Κανάλας, καθώς και άλλων η οποία διατρέχει καθ όλον το μήκος τη συγκεκριμένη έκταση. Παρά τα έργα που έχουν γίνει εδώ και για πολλά χρόνια στο χώρο από τον Δήμο, ουδέποτε κατέστη σ εμάς γνωστό από το Σύνδεσμο το «ιδιάζον» νομικό - ιδιοκτησιακό καθεστώς που υφίσταται επί του συγκεκριμένου χώρου, όπως ρητά καθορίζεται στην προσφυγή ότι «Το όλο κτήμα μου αντιμετωπίζεται ως ενιαία έκταση εφ ής υφίσταται κάθετη συνιδιοκτησία.» Σημαίνει δηλαδή ότι η έκταση των 34.593 τ.μ. αποτελεί ένα ενιαίο οικόπεδο ιδιοκτησίας του Συνδέσμου Δρυοπιδέων από το οποίο παραχωρήθηκαν από τον ίδιο τον Σύνδεσμο το έτος 1980 με επιμέρους μεταβιβαστικά συμβόλαια ορισμένα τμήματα οικοπέδων με το αντίστοιχο σε καθένα ποσοστό συνιδιοκτησίας στο όλο οικόπεδο με ότι κτίσματα περιελάμβανε το κάθε τμήμα, τα μέλη δε αυτά ως συνιδιοκτήτες μαζί με τον Σύνδεσμο του όλου οικοπέδου έχουν την αποκλειστική χρήση όλων των αφεθέντων ελεύθερων (εντός του χώρου) κοινόχρηστων χώρων, οι οποίοι όμως ανήκουν στο όλο οικόπεδο και στους ιδιοκτήτες του ως ιδιωτικοί χώροι.
Βέβαια αυτή η νομική κατάσταση που διέπει ολόκληρο τον χώρο θα ήταν πιο εύκολα κατανοήσιμη σε όλους τους εμπλεκόμενους και νομικά ολοκληρωμένη αν υπήρχε μία αρχική συστατική πράξη, με την οποία ολόκληρος ο χώρος θα είχε χωριστεί σε τμήματα (ανεξάρτητες κάθετες ιδιοκτησίες) και σε εντός του κτήματος κοινόχρηστους χώρους, αντί οι χώροι αυτοί να αναφέρονται αόριστα και μόνον κατ έκταση και να υπάρχουν αντίστοιχα πολυάριθμα συμβόλαια για τα επιμέρους μεταβιβασθέντα τμήματα Πέραν όμως των ανωτέρω ο Δήμος νομίζει ότι υπάρχουν και αντιφάσεις που δεν συνάδουν με το καθεστώς που επικαλείται το Σωματείο. Δηλαδή σε τρία από αυτά τα επιμέρους μεταβιβαστικά (δωρητήρια) συμβόλαια (1122/1980 για το 26 οικόπεδο ιδιοκτησίας Κωνσταντίνου Γονιδάκη του Γεωργίου και της Καλλιόπης, 1087/1980 για το 18 οικόπεδο ιδιοκτησίας Δημητρίου Φίλιππα του Γεωργίου και της Ελένης και 1165/1980 για το 7Β οικόπεδο ιδιοκτησίας Αντωνίου Λορέντζου του Ζαφειρίου και της Ειρήνης που εμείς είχαμε στη διάθεσή μας) ως όριο των αυτοτελών τμημάτων, (εκτός από τους κοινόχρηστους διαδρόμους που είχαν αφεθεί μεταξύ των καθέτων ιδιοκτησιών για την εξυπηρέτησή τους) είναι κοινοτικοί δρόμοι. Δηλαδή ο χώρος μέσα από την «τότε ξύλινη θύρα» (που προφανώς χρησίμευε για να εμποδίζει τα ζώα από τους γύρω αγρούς- τότε που η περιοχή ήταν καθαρά αγροτική να κατεβαίνουν στην Παναγία) που σήμερα είναι αμαξητός - χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων - χώρος ελιγμών του λεωφορείου και που το Σωματείο τον χαρακτηρίζει ιδιόκτητο, οι τότε συμβαλλόμενοι (εκ των οποίων εκ μέρους του Συνδέσμου Δρυοπιδέων ο τότε Πρόεδρός του Γεώργιος Παναγιωτόπουλος) στα συμβόλαια τον χαρακτήρισαν κοινοτικό δρόμο. Επίσης κοινοτικό δρόμο χαρακτήρισαν και το δρόμο που στο τοπογραφικό του Παναγιωτόπουλου είναι ο χωματόδρομος που σήμερα καταλήγει στην πίσω πλατεία (που έχει αναμορφωθεί πρόσφατα από το Δήμο) και όχι κοινόχρηστο χώρο όπως σήμερα ισχυρίζεται το Σωματείο. Εν κατακλείδι, το γεγονός (της άδειας του μικροπωλητή με την υπ αριθ. 39/4-03-2014 Απόφαση του Δ. Σ. Κύθνου), που έφερε σε αντιπαράθεση το Δήμο με το Σωματείο, πρέπει μετά και την απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης, να θέσει τις σχέσεις των δύο φορέων σε ορθή νομική βάση και μέσα στα πλαίσια που ο νόμος ορίζει. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΩΤΕΡΩ ΛΟΓΟΥΣ Και την επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματός μας Ζητάμε με την απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης αποφαινόμενου για όλους τους προβαλλόμενους από το προσφεύγον Σωματείο μη κερδοσκοπικού σκοπού με την επωνυμία «Σύνδεσμος Δρυοπιδέων Κύθνου (Θερμιά) λόγους να απορριφθεί η προσφυγή του Σωματείου τούτου κατά της με αριθμό 39/2014 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Κύθνου Κυκλάδων και να επικυρωθεί η απόφαση αυτή. Υποβάλλονται συνημμένα τα κάτωθι έγγραφα: (1) Οι υπ αριθ. 208/2013, 221/2013, 39/2014 Αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου Κύθνου, που αφορούν τη χορήγηση αδειών υπαίθριου στάσιμου εμπορίου. (2) Αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Δρυοπίδος ετών 1889, 1904 που αναφέρονται στους Δημοτικούς Ναούς και τα Εκκλησιαστικά τους Συμβούλια. (3) Η υπ αριθ. 75/1997 Απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου Δρυοπίδος Κύθνου (Αναμόρφωση Προϋπολογισμού-Έργα στον οικισμό Κανάλας). (4) Η υπ αριθ. 87/2011 Απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Κύθνου (Κυκλοφοριακές Ρυθμίσεις στον οικισμό Κανάλας).
(5) Οι υπ αριθ. 8/2001 και 2/1999 Αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου Κύθνου, που αφορούν τον καθορισμό τελών κοινόχρηστων χώρων. (6) Οι άδειες χρήσης κοινόχρηστου χώρου της πλατείας της Κανάλας στο κατάστημα του Συνδέσμου για τα έτη 1999-2014(Σχετικές.Αποφάσεις 2/1999 και 8/2001 Δ.Σ. Δήμου Κύθνου). (7) Τοπογραφικό Διάγραμμα της ιδιοκτησίας του Συνδέσμου Δρυοπιδέων στην Περιοχή Κανάλα. (8) Αντίγραφο του υπ αριθ. 1067 Συμβολαίου, Συμβολαιογράφου Κοσμά Δ. Αλιβιζάτου, μεταξύ Δημητρίου Φίλιππα του Γεωργίου και Συνδέσμου Δρυοπιδέων. (9) Αντίγραφο του υπ αριθ. 1165 Συμβολαίου, Συμβολαιογράφου Κοσμά Δ. Αλιβιζάτου, μεταξύ Αντωνίου Λορέντζου του Ζαφειρίου και Συνδέσμου Δρυοπιδέων. (10) Η υπ αριθ. 191/2013 Απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Κύθνου για τον καθορισμό αριθμού αδειών υπαίθριου πλανόδιου & στάσιμου εμπορίου για το έτος 2014. (11) H υπ αριθ. Πρωτ. 74098/14924/2-12-2013 Απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου σχετικά με τον καθορισμό αριθμού αδειών υπαίθριου στάσιμου εμπορίου. (12) Άδεια Άσκησης Υπαίθριου Εμπορίου του Θωμά Τζιράλη του Ηλία. (13) Το υπ αριθ. Πρωτ.3210/30-07-2014 αίτημα του Δήμου Κύθνου προς την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου -η υπ αριθ. Πρωτ.3588/7-08-2014 απάντηση της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου-Τμήμα Εμπορίου -η υπ αριθ. Πρωτ. 3206/8-08-2014 απάντηση του Δήμου Κύθνου στο Σύνδεσμο Δρυοπιδέων. Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΥΘΝΟΥ