Σοφοκλέους Αντιγόνη Συντακτική ανάλυση και μετάφραση: στίχοι 18-38 ΑΝΤΙΓΟΝΗ στ. 18-19 Ἤιδη καλῶς, καί σ ἐκτός αὐλείων πυλῶν τοῦδ οὔνεκ ἐξέπεμπον, ὡς μόνη κλύοις. στ. 18 Ἤιδη καλῶς: κύρια πρόταση Ἤιδη: (ἐγώ):. καλῶς:... του Το ξερα καλά ( Ήμουνα σίγουρη) στ. 18-19 σ ἐκτός αὐλείων πυλῶν τοῦδ οὔνεκ ἐξέπεμπον: κύρια πρόταση ἐξέπεμπον:.. (ἐγώ):. σ :.. ἐκτός πυλῶν:... του αὐλείων:.. στο Επιμέλεια: Ελένη Σακέτου Σελίδα 1
τοῦδ οὔνεκ = οὔνεκ τοῦδ : εμπρόθετος προσδ. της και γι αυτό σε φώναξα έξω από την αυλόπορτα (από τις εξώπορτες του ανακτόρου), στ. 19 ὡς μόνη κλύοις: δευτερεύουσα τελική πρόταση κλύοις:. (σύ):.. μόνη:. προσδ. στο (σύ) για να τα ακούσεις μόνη (μόνο εσύ). ΙΣΜΗΝΗ στ. 20 Τί δ ἔστι; Δηλοῖς γάρ τι καλχαίνουσ ἔπος: δύο κύριες ευθείες ερωτηματικές προτάσεις ἔστι: Τί: Δηλοῖς: (σύ) :. στο καλχαίνουσ : μετοχή από το Ρ Δηλοῖς (ρήμα δείξης, δήλωσης, αγγελίας) (σύ) :. στη.. ἔπος:.. στη. τι:. προσδ. στο.. Τι είναι λοιπόν; Γιατί δείχνεις ότι κάποια είδηση σε βασανίζει. Επιμέλεια: Ελένη Σακέτου Σελίδα 2
ΑΝΤΙΓΟΝΗ στίχοι 21-22 Οὐ γὰρ τάφου νῷν τὼ κασιγνήτω Κρέων τὸν μὲν προτίσας, τὸν δ' ἀτιμάσας ἔχει; στιχ. 21-22: δύο κύριες ευθείες ερωτηματικές προτάσεις οὐ προτίσας (ἔχει;): Ρ (περίφραση) Κρέων:. τόν μέν: ἀτιμάσας ἔχει: Ρ (περίφραση) Κρέων: τὸν δ : τὼ κασιγνήτω: Α αντί γενικής διαιρετικής τοῖν κασιγνήτοιν (σχήμα καθ όλον και μέρος) νῷν =ἡμῖν : δοτική ηθική τάφου: Α στο Ρ ἀτιμάσας ἔχει Από τα δυο μας αδέλφια τον έναν δεν έκρινε άξιο ταφής, ενώ τον άλλον ανάξιο να ταφεί; στιχ. 23-25 Ἐτεοκλέα μέν, ὡς λέγουσι, σὺν δίκῃ χρησθείς δικαίᾳ καὶ νόμῳ, κατὰ χθονὸς ἔκρυψε ἔντιμον Επιμέλεια: Ελένη Σακέτου Σελίδα 3
ὡς λέγουσι: δευτερεύουσα αναφορική παραβολική πρόταση λέγουσι: Ρ (οἱ πολῖται: Υ) ἔκρυψε: (Κρέων: Υ) Ἐτεοκλέα: Α κατὰ χθονὸς: προσδ. του. ἔντιμον:. κατηγορούμενο στο. νεκροῖς: δοτική αντικειμενική από το ἔντιμον τοῖς ἔνερθεν:.. προσδ. στο ἔνερθεν: επιρρηματικός προσδ. του χρησθείς:.. μτχ., συνημμένη στο.. σύν δίκῃ- νόμῳ:..προσδ. του τρόπου/ συμφωνίας δικαίᾳ:. προσδ. στο Τον Ετεοκλή, όπως λένε, αφού του φέρθηκε με δίκαιη κρίση και σύμφωνα με τη θρησκευτική συνήθεια διέταξε να τον θάψουν στη γη, ώστε να είναι τιμημένος στους νεκρούς του κάτω κόσμου στιχ. 26-30 τὸν δ' ἀθλίως θανόντα Πολυνείκους νέκυν ἀστοῖσί φασιν ἐκκεκηρῦχθαι τὸ μὴ τάφῳ καλύψαι μηδὲ κωκῦσαί τινα, ἐᾶν δ' ἄκλαυτον, ἄταφον, οἰωνοῖς γλυκὺν θησαυρὸν εἰσορῶσι πρὸς χάριν βορᾶς. Επιμέλεια: Ελένη Σακέτου Σελίδα 4
φασιν:. (οἱ πολῖται: Υ) ἐκκεκηρῦχθαι:. απαρέμφατο, Α στο Ρ. ἀστοῖσί:. του απαρεμφάτου ἐκκεκηρῦχθαι τό μή τάφῳ καλύψαι μηδὲ κωκῦσαί τινα, ἐᾶν :.. απαρέμφατα στο ἐκκεκηρῦχθαι τινα:..των έναρθρων απαρεμφάτων τό μή καλύψαι - μηδὲ κωκῦσαί (πάντας: Υ του έναρθρου απαρεμφάτου ἐᾶν) τὸν δ' ἀθλίως θανόντα Πολυνείκους νέκυν τόν νέκυν:.των έναρθρων απαρεμφάτων τό μή καλύψαι - μηδὲ κωκῦσαί Πολυνείκους: γενική στο νέκυν θανόντα:.μτχ, προσδ. στο νέκυν ἀθλίως: προσδ. του τρόπου στη μτχ. θανόντα τάφῳ:. του τρόπου ἄκλαυτον -ἄταφον γλυκὺν-θησαυρὸν : στο τόν νέκυν γλυκὺν: προσδ. στο.. οἰωνοῖς: δοτική αντικειμενική στο γλυκύν εἰσορῶσι:.μτχ., συνημμένη στο οἰωνοῖς πρὸς χάριν: εμπρόθετος προσδ. του.. βορᾶς: γενική αντικειμενική στο χάριν Αλλά το κορμί του Πολυνείκη, ο οποίος πέθανε με αξιολύπητο τρόπο λένε ότι έχει διακηρυχθεί στους πολίτες κανείς να μη το θάψει και να μη το κλάψει, αλλά να το αφήσουν άκλαυτο και άταφο, γλυκό Επιμέλεια: Ελένη Σακέτου Σελίδα 5
εύρημα για το όρνια που λαίμαργα ψάχνουν να βρουν την τροφή τους. στιχ. 31-36 Τοιαῦτά φασι τὸν ἀγαθὸν Κρέοντα σοὶ κἀμοί, λέγω γὰρ κἀμέ, κηρύξαντ' ἔχειν, καὶ δεῦρο νεῖσθαι ταῦτα τοῖσι μὴ εἰδόσιν σαφῆ προκηρύξοντα, καὶ τὸ πρᾶγμ' ἄγειν οὐχ ὡς παρ' οὐδέν, ἀλλ' ὃς ἂν τούτων τι δρᾷ φόνον προκεῖσθαι δημόλευστον ἐν πόλει. φασι: Ρ (οἱ πολῖται: Υ) κηρύξαντ' ἔχειν- νεῖσθαι - ἄγειν-προκεῖσθαι:..απαρέμφατα. στο Ρ τόν Κρέοντα:..στα ειδικά απαρέμφατα κηρύξαντ' ἔχειννεῖσθαι - ἄγειν ἀγαθὸν: προσδ. στο. Τοιαῦτά:.... στο απαρέμφατο κηρύξαντ' ἔχειν δεῦρο: επιρρηματικός προσδ. του.στο νεῖσθαι προκηρύξοντα: μετοχή, συνημμένη στο Κρέοντα ταῦτα:.α στη μτχ. προκηρύξοντα τοῖσι μή εἰδόσιν: αναφορική μτχ.,... της μτχ. προκηρύξοντα σαφῆ: προληπτικό κατηγορούμενο στο ταῦτα Επιμέλεια: Ελένη Σακέτου Σελίδα 6
τό πρᾶγμα: Α στο απαρέμφατο ἄγειν οὐχ ὡς παρ οὐδέν: εμπρόθετος προσδ. της σύγκρισης φόνον: Υ στο απαρέμφατο προκεῖσθαι δημόλευστον: προσδ. στο φόνον ἐν πόλει:. προσδ. του.. ὃς ἂν τούτων τι δρᾷ: δευτερεύουσα υποθετική-αναφορική πρόταση δρᾷ:. ὃς:. τι:. τούτων: στο τι λέγω γὰρ κἀμέ: κύρια παρενθετική πρόταση λέγω: Ρ (ἐγώ: Υ) κἀμέ: Α Τέτοια λένε ότι ο καλός μας Κρέοντας έχει διακηρύξει δημόσια για σένα και για μένα, φαντάσου και για μένα, και ότι έρχεται εδώ για να τα διακηρύξει δημόσια σε όσους δεν ξέρουν, ώστε να είναι καθαρά και ότι δεν το θεωρεί ασήμαντο, αλλά όποιος τυχόν κάνει κάτι από αυτά, ότι τον περιμένει θάνατος με δημόσιο λιθοβολισμό στην πόλη. στιχ. 37-38 Οὕτως ἔχει σοι ταῦτα, καὶ δείξεις τάχα εἴτ' εὐγενὴς πέφυκας εἴτ' ἐσθλῶν κακή. Επιμέλεια: Ελένη Σακέτου Σελίδα 7
Οὕτως ἔχει σοι ταῦτα: κύρια πρόταση ἔχει:. ταῦτα: σοί: δοτική ηθική οὕτως: επιρρηματικός προσδ. του δείξεις: Ρ σύ:υ τάχα: επιρρηματικός προσδ. του. εἴτ' εὐγενὴς πέφυκας εἴτ' ἐσθλῶν κακή.: δευτερεύουσα πλάγια ερωτηματική πρόταση, Α στο δείξεις πέφυκας:.. (σύ Υ) εὐγενής-κακή: στο (σύ) ἐσθλῶν: γενική της καταγωγής Έτσι έχουν τα πράγματα και γρήγορα θα δείξεις αν είσαι από ευγενική γενιά και γενναία στο ήθος ή τιποτένια από ευγενική γενιά. Επιμέλεια: Ελένη Σακέτου Σελίδα 8
Σοφοκλέους Αντιγόνη Συντακτική ανάλυση και μετάφραση: στίχοι 39- ΙΣΜΗΝΗ στιχ. 39-40 Τί δ', ὦ ταλαῖφρον, εἰ τάδ' ἐν τούτοις, ἐγὼ λύουσ' ἂν εἴθ' ἅπτουσα προσθείμην πλέον; ὦ ταλαῖφρον:. προσφώνηση ἂν προσθείμην: Ρ (ἐγώ: Υ) Τί: Α πλέον: επιθετικός προδιορισμός στο λύουσ' -' ἅπτουσα: χρονικο-υποθετική μτχ., συνημμένη στο (ἐγώ) εἰ τάδ' ἐν τούτοις: δευτερεύουσα υποθετική πρόταση (ἐστί: Ρ) Τάδ : Υ ἐν τούτοις:.. τόπου (εντοπισμού σε μια κατάσταση) Δύστυχη και τολμηρή συνάμα, αν έτσι έχουν τα πράγματα, τι όφελος θα μπορούσα να φέρω με το να χαλαρώνω ή να σφίγγω τον κόμπο (ό,τι κι αν κάνω;) Επιμέλεια: Ελένη Σακέτου Σελίδα 9
ΑΝΤΙΓΟΝΗ στίχοι 41-42 Εἰ ξυμπονήσεις καὶ ξυνεργάσῃ σκόπει. σκόπει: κύρια πρόταση σκόπει: Ρ (σύ: Υ) Εἰ ξυμπονήσεις καὶ ξυνεργάσῃ: δύο πλάγιες ερωτηματικές προτάσεις, Α στο ρήμα σκόπει. ξυμπονήσεις: Ρ (σύ: Υ) ξυνεργάσῃ: Ρ (σύ: Υ) Σκέψου αν θα με βοηθήσεις και θα συνεργαστείς μαζί μου. ΙΣΜΗΝΗ Ποῖόν τι κινδύνευμα; ποῖ γνώμης ποτ' εἶ;: ερωτηματικές προτάσεις δύο κύριες ευθείες (λέγεις: Ρ) (σύ: Υ) κινδύνευμα: Α ποῖόν τι: προσδ. στο τι ποῖ γνώμης ποτ' εἶ;: Επιμέλεια: Ελένη Σακέτου Σελίδα 10
εἶ;: Ρ (σύ:υ) Ποῖ: επιρρηματικός προσδ. του τόπου γνώμης;: γενική διαιρετική στο ποῖ Για ποια επικίνδυνη πράξη μιλάς; Τι τάχα έχεις στο μυαλό σου; ΑΝΤΙΓΟΝΗ Εἰ τὸν νεκρὸν ξὺν τῇδε κουφιεῖς χερί.: πλάγια ερωτηματική πρόταση, Α στο εννοούμενο σκόπει κουφιεῖς ;: Ρ (σύ: Υ) τόν νεκρόν:.. ξὺν χερί:... προσδ. του. τῇδε: προσδ. στο.. Αν θα σηκώσεις τον νεκρό μαζί με αυτό εδώ το χέρι. ΙΣΜΗΝΗ Ἦ γὰρ νοεῖς θάπτειν σφ', ἀπόρρητον πόλει; νοεῖς: Ρ (σύ:. στο. και στο.,ταυτοπροσωπία) θάπτειν:.. απαρέμφ.,.. στο.. σφ : Α του.. (ὂν: εναντιωματική μετοχή, αιτιατική απόλυτη) Επιμέλεια: Ελένη Σακέτου Σελίδα 11
(τό θάπτειν: έναρθρο απαρ., Υ της μετοχής ὂν) ἀπόρρητον: Κ το εννοούμενο έναρθρο απαρέμφ. τό θάπτειν πόλει: δοτική προσωπική Αλήθεια, σκέφτεσαι να τον θάψεις, αν και απαγορεύεται ρητά στους πολίτες; ΑΝΤΙΓΟΝΗ στιχ. 45-46 Τὸν γοῦν ἐμὸν καὶ τὸν σόν, ἢν σὺ μὴ θέλῃς, ἀδελφόν (Νοῶ θάπτειν) Τὸν γοῦν ἐμὸν καὶ τὸν σόν,/ἀδελφόν : κύρια πρόταση τόν ἀδελφόν : του εννούμενου απαρεμφ. θάπτειν ἐμὸν σόν:... στο ἢν σὺ μὴ θέλῃς,:.. πρόταση μὴ θέλῃς,: Ρ (σύ: Υ) οὐ γὰρ δὴ προδοῦσ' ἁλώσομαι.: κύρια πρόταση οὐ ἁλώσομαι: Υ (ἐγώ: Υ στο Ρ και τη μτχ.) προδοῦσ' : κατηγορηματική μετοχή που εξαρτάται από το ρήμα ἁλώσομαι Επιμέλεια: Ελένη Σακέτου Σελίδα 12
Τον δικό μου βέβαια και τον δικό σου αδελφό, αν εσύ δεν θέλεις, γιατί δεν θα κατηγορηθώ ότι τον πρόδωσα. ΙΣΜΗΝΗ Ὦ σχετλία, Κρέοντος ἀντειρηκότος; Ὦ σχετλία,: κλητική προσφώνηση ἀντειρηκότος;: γενική απόλυτη,. μετοχή Κρέοντος:. της.. Δύστυχη και παράτολμη συνάμα, αν και ο Κρέοντας το έχει απαγορεύσει; ΑΝΤΙΓΟΝΗ Ἀλλ' οὐδὲν αὐτῷ τῶν ἐμῶν <μ'> εἴργειν μέτα. Αλλά αυτός δεν έχει κανένα δικαίωμα να με εμποδίσει να θάψω τους δικούς μου. ΙΣΜΗΝΗ στίχοι 49-52 Οἴμοι φρόνησον, ὦ κασιγνήτη, πατὴρ ὡς νῷν ἀπεχθὴς δυσκλεής τ' ἀπώλετο, πρὸς αὐτοφώρων ἀμπλακημάτων διπλᾶς Επιμέλεια: Ελένη Σακέτου Σελίδα 13
ὄψεις ἀράξας αὐτὸς αὐτουργῷ χερί ὦ κασιγνήτη, : κλητική προσφώνηση φρόνησον: κύρια πρόταση (σύ: Υ) πατήρ ὡς νῷν.. χερί: δευτερεύουσα...... πρόταση, στο τ' ἀπώλετο,: πατήρ: ἀπεχθής- δυσκλεής:.. στο.. νῷν: δοτική ηθική ἀράξας:.. μετοχή, συνημμένη στο. αὐτός: προσδιορ. στο πατήρ ὂψεις: της μετοχής διπλᾶς:... στο. χερί : δοτική του αὐτουργῷ:... στο χερί πρὸς ἀμπλακημάτων:.... της αιτίας αὐτοφώρων:... στο ἀμπλακημάτων Αλίμονο σκέψου πόσο μισητός και ντροπιασμένος χάθηκε ο πατέρας μας, αφού κτύπησε δυνατά με το ίδιο του το χέρι τα δυο του μάτια για αμαρτήματα που μόνος του έφερε στο φως. Επιμέλεια: Ελένη Σακέτου Σελίδα 14
στίχοι 53-54 ἔπειτα μήτηρ καὶ γυνή, διπλοῦν ἔπος, πλεκταῖσιν ἀρτάναισι λωβᾶται βίον κύρια πρόταση λωβᾶται: Ρ μήτηρ- γυνή : Υ,διπλοῦν ἔπος, : στο μήτηρ- γυνή διπλοῦν: προσδιορ. στο ἔπος βίον:.. ἀρτάναισι: του.. πλεκταῖσιν:.... στο.. ἔπειτα: επιρρηματικός προσδιορισμός του.. Στη συνέχεια μητέρα και γυναίκα, διπλό όνομα ( για ένα και το αυτό πρόσωπο) πεθαίνει ντροπιασμένη με πλεκτή θηλιά. στίχοι 55-57 τρίτον δ' ἀδελφὼ δύο μίαν καθ' ἡμέραν αὐτοκτονοῦντε τὼ ταλαιπώρω μόρον κοινὸν κατειργάσαντ' ἐπαλλήλοιν χεροῖν. κατειργάσαντ': Επιμέλεια: Ελένη Σακέτου Σελίδα 15
ἀδελφὼ: δύο: επιθετικός προσδιορισμός στο μόρον: κοινὸν:. στο... χεροῖν:. του.. ἐπαλλήλοιν:... στο αὐτοκτονοῦντε: επιθετική ή τροπική μετοχή, συνημμένη στο.. τὼ ταλαιπώρω: επιθετικός προσδιορισμός στο καθ' ἡμέραν: προσδιορισμός του μίαν:... στο... τρίτον: επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου Τρίτο κακό στη σειρά τα δυο μας αδέλφια που αλληλοσκοτώθηκαν τα δυστυχισμένα μέσα σε μια μέρα βρήκαν αμοιβαίο θάνατο με χέρια που σήκωσαν ο ένας εναντίον του άλλου. στίχοι 58-60 Νῦν δ' αὖ μόνα δὴ νὼ λελειμμένα σκόπει ὅσῳ κάκιστ' ὀλούμεθ', εἰ νόμου βίᾳ ψῆφον τυράννων ἢ κράτη παρέξιμεν. Νῦν δ' αὖ σκόπει: κύρια πρόταση σκόπει: Ρ (σύ: Υ) Επιμέλεια: Ελένη Σακέτου Σελίδα 16
Νῦν - αὖ: επιρρηματικοί προσδιορισμοί του.. μόνα δὴ νὼ λελειμμένα / ὅσῳ κάκιστ' ὀλούμεθ': δευτερεύουσα πλάγια ερωτηματική πρόταση, Α στο Ρ σκόπει ὀλούμεθ':.. νὼ(=ἡμεῖς):. λελειμμένα(=λελειμμέναι): επιθετική μετοχή, επιθετικός προσδιορισμός στο νώ μόνα(=μόναι):.. στο... κάκιστ': επιρρηματικός προσδιορισμός του ὅσῳ: επιρρηματικός προσδιορισμός του. εἰ νόμου βίᾳ ψῆφον τυράννων ἢ κράτη παρέξιμεν: δευτερεύουσα υποθετική πρόταση παρέξιμεν: Ρ (ἡμεῖς:υ) ψῆφον ἢ κράτη:. τυράννων: γενική στο.../ βίᾳ: του νόμου :γενική. στο βίᾳ Επιμέλεια: Ελένη Σακέτου Σελίδα 17
Τώρα πάλι σκέψου πόσο ατιμωτικά θα χαθούμε εμείς που έχουμε μείνει ολομόναχες, εάν παραβιάζοντας το νόμο παραβούμε την απόφαση και την εξουσία του βασιλιά. στίχοι 61-62 Ἀλλ' ἐννοεῖν χρὴ τοῦτο μὲν γυναῖχ' ὅτι ἔφυμεν, ὡς πρὸς ἄνδρας οὐ μαχουμένα χρὴ: Ρ ἐννοεῖν: τελικό απαρέμφ., Υ του (ἡμᾶς: Υ του απαρεμφάτου ἐννοεῖν) τοῦτο: Α γυναῖχ' ὅτι ἔφυμεν, ὡς πρὸς ἄνδρας οὐ μαχουμένα: δευτερεύουσα ειδική πρόταση, επεξήγηση στο τοῦτο ἔφυμεν:.. (ἡμεῖς:υ) γυναῖχ :. ὡς οὐ μαχουμένα(= μαχούμεναι) πρὸς ἄνδρας:. του Αλλά πρέπει να σκεφτείς το εξής, ότι δηλαδή γεννηθήκαμε γυναίκες και από την άλλη ότι δεν μπορούμε να τα βάζουμε με άνδρες. στίχοι 63-64 Επιμέλεια: Ελένη Σακέτου Σελίδα 18
ἔπειτα δ' οὕνεκ' ἀρχόμεσθ' ἐκ κρεισσόνων καὶ ταῦτ' ἀκούειν κἄτι τῶνδ' ἀλγίονα. Δευτερεύουσα ειδική πρόταση, Α στο εννοούμενο απαρέμφατο νοεῖν (χρή νοεῖν) ἀρχόμεσθ': Ρ (ἡμεῖς:υ) ἐκ κρεισσόνων: εμπρόθετος προσδ. του ποιητικού αιτίου ἀκούειν: απαρέμφατο του αποτελέσματος (ἡμεῖς:υ του απαρεμφάτου ἀκούειν ) ταῦτ'- ἀλγίονα:. του τῶνδ': γενική. από το ἀλγίονα Έπειτα ότι κυβερνιόμαστε από ισχυρότερους ώστε να υπακούμε σε αυτά και σε ακόμη οδυνηρότερα από αυτά. στίχοι 65-68 Ἐγὼ μὲν οὖν αἰτοῦσα τοὺς ὑπὸ χθονὸς ξύγγνοιαν ἴσχειν, ὡς βιάζομαι τάδε, τοῖς ἐν τέλει βεβῶσι πείσομαι τὸ γὰρ περισσὰ πράσσειν οὐκ ἔχει νοῦν οὐδένα. πείσομαι: Ρ Ἐγὼ : τοῖς ἐν τέλει βεβῶσι:, επιθετική μετοχή Επιμέλεια: Ελένη Σακέτου Σελίδα 19
αἰτοῦσα :.. μετοχή, συνημμένη στο.. τοὺς ὑπὸ χθονὸς: της μτχ. και του απαρεμφ... ἴσχειν: τελικό απρέμφ.,. της μτχ.. ξύγγνοιαν: του απαρεμφ.. ὡς βιάζομαι τάδε,: δευτερεύουσα αιτιολογική πρόταση βιάζομαι: Ρ (Ἐγὼ : ) τάδε: τὸ γὰρ περισσὰ πράσσειν οὐκ ἔχει νοῦν οὐδένα. οὐκ ἔχει: τὸ γὰρ περισσὰ πράσσειν: έναρθρο απαρεμφ., Υ στο Ρ νοῦν :. οὐδένα: επιθετικός προσδιορ. στο νοῦν περισσὰ:. Α στο απαρέμφατο πράσσειν Εγώ λοιπόν ζητώντας από τους νεκρούς να με συγχωρέσουν επειδή κάνω αυτά χωρίς τη θέλησή μου θα υπακούσω στους άρχοντες, γιατί το να κάνω ανώτερα από τις δυνάμεις μου δεν έχει κανένα νόημα. Επιμέλεια: Ελένη Σακέτου Σελίδα 20
Επιμέλεια: Ελένη Σακέτου Σελίδα 21