digital 05 2013 Χειμερινοί 12Ψαρότοποι DEEP MAGAZINE 1
>editorial Χειμώνας. Κρύο. Ο μέσος θνητός, ακολουθώντας το αμβλυμένο από το πέρασμα στο δυτικό τρόπο ζωής ένστικτό του, περιορίζει τις κινήσεις του. Φροντίζει να βρίσκεται σε οικείο, ζεστό περιβάλλον, προφυλαγμένος από τα στοιχεία της φύσης. Ο μέσος θνητός όμως. Ο ψαροκυνηγός δεν είναι τέτοιο πράγμα. Άραγε γίναμε ψαροκυνηγοί για να ξεφύγουμε από αυτό το «μέσο», την αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι, το όριο που σημαίνει ανιαρή ισορροπία, ή ήμασταν πάντα, έτσι ή αλλιώς, ανισόρροποι; Αν ο χαρακτηρισμός ακούγεται βαρύς, πώς νομίζετε άραγε ότι φαινόμαστε στα μάτια ενός «μέσου θνητού» που τις χειμωνιάτικες Κυριακές τρώει λουκάνικα ψημένα στο τζάκι, όταν μας βλέπει να τσαλαβουτάμε στα ψοφίδια ντυμένοι παρδαλά -ή μαύρα, γυαλιστερά- κολάν; Πώς άραγε γίνεται να καταλάβει τη θαλπωρή που βρίσκεται κρυμμένη πίσω από το κρύο και τις στολές, μέσα στην ψυχή μας, όταν παίρνουμε εκείνη την τελευταία, ζωογόνο ανάσα πριν τη βουτιά; Πώς θα νιώσει τη συναισθηματική πληρότητα της στιγμής που το ψάρι σπαρταράει για τελευταία φορά στα χέρια μας, ή μετά, όταν με μια κούπα ζεστό τσάι στο χέρι το καμαρώνουμε μελαγχολικά να σβήνει τα χρώματά του στο ντεκ, κάτω από το βαρύ, μολυβένιο ουρανό; Χειμώνας. Κρύο. Τις μέρες χωρίς ψάρεμα γυμνάζομαι για να είμαι σε φόρμα, ενώ το σκούρο, μελαγχολικό τοπίο δημιουργεί την προδιάθεση για ανάγνωση, φιλοσοφία ή και τα δύο μαζί. Διαβάζω: «Twenty years from now, you will be more disappointed by the things you didn t do than by the ones you did do. So throw off the bowlines. Sail away from the safe harbor. Catch the trade winds in your sails. Explore. Dream. Discover». Δηλαδή: «Σε είκοσι χρόνια από τώρα θα είσαι περισσότερο απογοητευμένος για πράγματα που δεν έκανες, παρά από αυτά που έκανες. Γι αυτό λοιπόν λύσε τους κάβους. Πλεύσε μακριά από το ασφαλές λιμάνι. Πιάσε τους αληγείς άνεμους στα πανιά σου. Εξερεύνησε. Ονειρέψου. Ανακάλυψε». Το κείμενο είναι του Μαρκ Τουαίην. Αφιερωμένο στο μέσο θνητό και σ όλους τους ψαροκυνηγούς. Χειμώνας. Κρύο. Το ψαροτούφεκο αυτήν την εποχή αποκτά άλλο χαρακτήρα. Το καλοκαίρι ο ψαροκυνηγός ταυτίζεται με τη θάλασσα. Τώρα, με ολόκληρη τη φύση. Και την παρέα. Ομάδες κυνηγών φεύγουν αξημέρωτα ακόμα. Ταξίδι με αυτοκίνητο με το τρέιλερ να ακολουθεί -η μέθοδος της εποχής. Επαρχιακό δίκτυο, με πεύκα εκατέρωθεν της ασφάλτου. Χώμα υγρό από την ψιχάλα που σταματάει και ξαναρχίζει. Θαμπωμένα τζάμια απ τις ανάσες και μουσική, άλλοτε δυνατή, άλλοτε χαλαρή, απόλυτα ελεγχόμενη από το συναίσθημα της στιγμής. «Riders on the storm. There s a killer on the road». Γέλια και δωρεάν ψυχανάλυση. Φιλίες δημιουργούνται και άλλες, παλιότερες, ενισχύονται. Ιστορίες, με πρωταγωνιστές χοντρούς, βραχωμένους ροφούς με φόντο γκρι-μολυβί από τη βροχή που σταματάει και ξαναρχίζει. Πού πάμε όμως; Ο χειμερινός ψαρότοπος είναι το κλειδί για την κατάκτηση της γνώσης του ψαροτούφεκου στο κρύο. Χαρακτηριστικά: οδική πρόσβαση, ομαλά εξελισσόμενο βάθος με ωραία διαμόρφωση ρηχά, προστατευμένος από τον καιρό, άσπρα ψάρια. Μαζέψαμε για εσάς τους δώδεκα καλύτερους ανά την Ελλάδα, που συγκεντρώνουν όλα τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά και άλλα ακόμα που θα ανακαλύψετε εσείς. Keep spearfishing. Η περιπέτεια μόλις άρχισε. Δ. Κόλλιας DEEP MAGAZINE 2
ΕΙΣΟΔΟΣ 5 Οι μεγαλύτερες εταιρείες Οι σημαντικότεροι ομιλητές Τα εντυπωσιακότερα events 28-30 ΜΑΡΤΙΟΥ 2014 www.deepex.gr DEEP MAGAZINE 3
Deep worldwide Text, photos: Brandon Wahlers Παγκόσμιο Ρεκόρ IBSRC στο North American Yellowtail 86.70 lbs (39.2 kg) O Brandon Wahlers είναι ένας παθιασμένος καλιφορνέζος ψαροκυνηγός, από τους καλύτερους της νέας γενιάς και από τα αγαπημένα παιδιά του αμερικανικου λόμπυ. Πρόσφατα έγινε κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ yellowtail kingfish (seriola lalandi), ενός από τα αγαπημένα θηράματα των ψαροκυνηγών του Ειρηνικού. Αποκλειστικά στη στήλη deep worldwide, η περιγραφή της εντυπωσιακής σύλληψης που έλαβε χώρα στο νησάκι της Γουαδελούπης, γνωστό για τους μόνιμους λευκούς του καρχαρίες. Είπατε κάτι; «Φτάσαμε στην Baja της Καλιφόρνια στις 20 Αυγούστου. O σκοπός του ταξιδιού μας ήταν η κινηματογράφηση για ένα νέο ντοκυμαντέρ που μελετά τις συνήθειες και την φυσιολογία του μεγάλου λευκού καρχαρία, για λογαριασμό του National Geographic. Η κινηματογραφική ομάδα απαρτιζόταν από πολλά μέλη ανάμεσα των οποίων και δύο ακόμη ελεύθεροι δύτες, ο Ryan McInnis και ο Mark Healey. Από τις 21 κιόλας του μηνός ψάχναμε για σημεία για να ψαρέψουμε κοντά στο σκάφος. Σύντομα βρήκαμε μία ξέρα που σηκωνόταν κάθετα από τα 35m στα 7m. Ένα πρωί οι τρεις μας βουτήξαμε στην εν λόγω ξέρα με τα μονολάστιχά μας και σε σύντομο χρονικό διάστημα είχαμε πιάσει μερικά 20κιλα yellowtail, πολύ όμορφα, δυνατά και νόστιμα ψάρια συγγενή με το μεσογειακό μαγιάτικο. Κάποια στιγμή ένα κοπάδι με μεγάλους τόνους πέρασε από κάτω μας. Αμέσως φωνάξαμε το σκάφος και σε ελάχιστο χρόνο είχαμε στο νερό τα τονοντούφεκα, τα flashers, τους πλωτήρες και τα bungee. Την επόμενη μισή ώρα αναλωθήκαμε σε καρτέρια για τόνους χωρίς αποτέλεσμα, αφού μόνο μερικά yellowtail φάνηκαν και αυτά στα βαθύτερα σημεία. Σε ένα καρτέρι πάνω στην ξέρα και σε βάθος 15m είδα δύο ευμεγέθη yellowtail περίπου 10 με 12m βαθύτερα και σχεδόν 15 αριστερά μου. Η ορατότητα ήταν γύρω στο 20m και τα ψάρια μου φάνηκαν γύρω στα 25kg οπότε και αδιαφόρησα συνεχίζοντας το καρτέρι για τους τόνους. Στιγμές μετά κοίταξα στα αριστερά μου και τα ψάρια είχαν πλησιάσει και φαινόντουσαν πολύ μεγαλύτερα από ότι είχα αρχικά εκτιμήσει. Αρχισα να βυθίζομαι κατά πάνω τους για μία πιο κοντινή ματιά. Μολις πίστεψα πως τα ψάρια ήταν 5 με 6m μακρυά (και περίπου 30 με 35kg) σήκωσα το όπλο και άρχισα να τα σημαδεύω. Σημάδεψα το κεφάλι του μεγαλύτερου εκ των δύο και πάτησα την σκανδάλη του τονοντούφεκού μου. Αμέσως συνειδητοποίησα οτι η απόσταση τελικά ήταν λίγο μεγαλύτερη από ότι αρχικά νόμιζα, αφού η βέργα χρειάστηκε αρκετό χρόνο μέχρι να φτάσει το ψάρι. Η βέργα κτύπησε το ψάρι στο μέσο του σώματος και παρόλη τη σχεδόν 7m απόσταση το σόκαρε σημαντικά. Άρπαξα τη μησινέζα και επέστρεψα με γρήγορες πεδιλιές στην επιφάνεια. Με το που ανέπνευσα, φώναξα το σκάφος για να μου δώσουν ένα δεύτερο όπλο. Ταυτόχρονα κλίπαρα την μησινέζα στο bungee, στην άκρη του οποίου καραδοκούσε ο πλωτήρας μου. Εν τω μεταξύ το σκάφος είχε ήδη φτάσει και το OMER 130 μου ήταν στο νερό. Το άρπαξα, όπλισα (στα ρεκόρ απαγορεύεται να οπλιστεί το όπλο από άλλον), βούτηξα και σφήνωσα την βέργα του στο κεφάλι του μεγάλου yellowtail. Αμέσως τσέκαρα την περίμετρο για τυχόν καρχαρίες και αφού διαβεβαιώθηκα ότι δεν υπάρχει κανένας άρπαξα το ψάρι, το έφερα στην επιφάνεια και του έκανα ευθανασία. Μόλις του αφαίρεσα τις βέργες και ανεβήκαμε στην βάρκα έμεινα έκπληκτος από το μέγεθος του ψαριού. Αδιαμφισβήτητα ήταν το μεγαλύτερο yellowtail που είχα δει ποτέ! DEEP MAGAZINE 4
DEEP MAGAZINE 5
SHALLOW Με μεγάλη συγκίνηση σας καλωσορίζω και πάλι στη ρηχοπατιά μου. Γιατί συγκίνηση; Έτσι βρε αδερφέ Γιατί απλώς μου δίνετε την ευκαιρία να γράψω και να γελάσω πρώτος εγώ ενώπιον της οθόνης μου. Εντάξει.. Γέλασα Τώρα περάστε να γελάσετε κι εσείς. The rocket man Ξεκινώ αυτόν το μήνα αγαπητοί και αγαπητές μου με κάτι που ειλικρινά με άφησε έκπληκτο. Για άλλη μια φορά έμεινα ενεός απέναντι στην εφευρετικότητα και την ιδιοφυΐα των ψαροκυνηγών. Διότι να εξηγούμεθα, άλλο να ξεκινάς να κόψεις τα λάστιχα και να δέσεις καμπάνες και άλλο να καταφέρεις να φτιάξεις έναν... πύραυλο. Αληθινό πύραυλο, ιπτάμενο, θορυβώδη και με όλα τα κομφόρ. Ναι σας λέω, μα την αλήθεια. Ψαρ κυνηγός ήταν ο χριστιανός και εξελίχθηκε σε αερονα πηγό και σχεδόν σε κοσμοναύτη. Τι, δε με πιστεύετε; Καλά. Καθίστε τώρα να σας ξηγήσω τ όνειρο. Ο φίλος μας λοιπόν είπε, χειμώνας είναι, κρύο κάνει, κάτσε να ανάψω το τζάκι να κάνω ατμόσφαιρα και να καστομι ρω κάνα όπλο να περάσει και η ώρα. Βούτηξε λοιπόν ένα μακρινάρι και είχε σκοπό να το κοντύνει. Ξηλώνει κεφαλή, ξηλώνει λαβή, όλα καλά. Βλέπει λοιπόν ο αίλουρος μέσα στο σωλήνα (συμβατικό παραδοσιακό ντουραλουμίνιο, να εξηγούμεθα) τις τάπες στεγανοποίησης. Κάνει έτσι, κάνει αλλιώς, δεν μπορεί να τις βγάλει. Σπάει λοιπόν το ψαροτουφεκάδικο κεφάλι του πώς να ξηλώσει τις τάπες για να μπορέσει να τραβήξει πριονιά στο σωλήνα. Και τότε, μέσα στα μυριάδες εγκεφαλικά του κύτταρα άναψε μια σπίθα και μια ιδέα ήρθε στο μυαλό του. Τι σκαρφίστηκε ο ατίθασος; Σου λέει, ντουραλουμίνιο είναι, θα το ζεστάνω κάπως, θα διασταλεί και αυτό και ο αέρας πού χει μέσα και σιγά σιγά θα βγουν οι κολοτάπες. Με μιας χαμογέλασε, φώναξε και ένα ουρανόμηκες «το βρήκα» και στο τάκα τάκα φέρνει ένα καμινέτο και αρχίζει με σταθερές παλινδρομικές κινήσεις (να μην σας πω πως κούναγε τη σωλήνα, θα ξεραθείτε ) να θερμαίνει το αλουμίνιο. Η ώρα πέρναγε αλλά οι τάπες το χαβά τους. Ξαφνικά όμως είδε τη μια τάπα να βγαίνει προς τα έξω λόγω προφανώς επειδή υπερθερμάνθηκε και διεστάλη ο αέρας μέσα στη σωλήνα. Ο εφευρέτης μας αναθάρρησε, χαμογέλασε και συνέχισε με μεγαλύτερο πείσμα το «κούνα κούνα το μακρινάρι». Η ώρα πέρασε, κουράστηκε λίγο, πύρωσε κι η σωλήνα, οπότε την αφήνει για λίγο δίπλα στο τζάκι, όρθια και υπό γωνία για να ξεκουραστεί. Και καθώς ήταν μακριά, συνέβη το νόστιμο. Ακούει λοιπόν ένα μπαμ, μεγάλο γιορτινό και πολύ πολύ εντυπωσιακό. Ο δικός μας τα χρειάστηκε. Ποιος πυροβόλησε, σκέφτηκε, αλλά αμέσως είδε τι έγινε και ξεράθηκε. Διότι με το μπαμ έφυγε η κάτω τάπα με βία και η σωληνάντζα η ντουραλουμινένια εκτοξεύθηκε από το τζάκι με μεγάλη ταχύτητα και πήγε και καρφώθηκε στο ταβάνι, ολόιδια πύραυλος ρουκέτα, κάνοντας το σαλόνι του σπιτιού να μοιάζει με το Cape Canaveral. Ο άνθρωπός μας έχασε για λίγο τη φωνή του, μετά έκανε το σταυρό του που δε συνέβη αυτό όταν μεταξύ της σωλήνας και του ταβανιού μεσολαβούσε το κεφάλι του και κατέβασε από τα ύψη τη σωλήνα. Και άφησε εκεί το πλάνο που έλεγε «καστομιά στο σαλόνι» για εκείνο το βράδυ. Εγώ τι μπορώ να πω πλέον αγαπητοί μου φίλοι; Ως Σκύλλις πρέπει κατ αρχήν να συγχαρώ τον φίλο μας για τις φοβερές του ιδέες. Είμαι σίγουρος ότι μόλις το δημοσιεύσω θα έρθει η ΝΑΣΑ και θα του προτείνει συνεργασία στο νέο της διαστημικό πρόγραμμα που θα λέγεται «Σφυρίδα στο φεγγάρι». Είμαι σίγουρος ότι ο πυραυλοποιός ψαροκυνηγός θα τα πάει περίφημα. Όμως θέλω να σταθώ και σε κάτι άλλο που δεν αξίζει να το προσπεράσουμε έτσι απλά. Ο άνθρωπός μας έκανε μια τρελή εφεύρεση που θα μπορέσει να λειτουργήσει και στο νερό. Φανταστείτε υπερθέρμανση του αέρα της κάννης σε στεγανό περιβάλλον υποβρυχίως και εκτόξευση της σωλήνας στο θήραμα. Σατανικό ε; Δεν θα χρειάζεστε πλέον βέργες, η σωλήνα θα αφήνει σέκο το κολόψαρο ενώ το υπόλοιπο κοπάδι που θα βλέπει το συμβάν θα λιποθυμάει από τα γέλια και εσείς θα μαζεύετε τις συναγρίδες από το βυθό σαν κολοκυθάκια. Φοβερό! Αγόρι μου τα θερμά μου συγχαρητήρια! Πού σαι Σπίλμπεργκ να τους δεις Ααααα και τώρα θα περάσουμε σε ένα πολυαγαπημένο μου θέμα. Την τέχνη Η οποία τα τελευταία χρόνια έχει εισβάλει στο χώρο του ψαροτούφεκου και έχει μπολιάσει δημιουργικά (σκίζω ο p0u$t#$...) την ευγενική μας ασχολία. Και φυσικά η υπέρτατη μορφή τέχνης στο ψαροτούφεκο είναι η κινηματογράφηση. Ναι βρε παιδιά, ο υποβρύχιος σινεμάς, ήγουν τα περιλάλητα «ντι-βι-ντιά». Όταν πρωτοβγήκε το deep ήταν λίγο εστέτ ασχολία, αλλά σήμερα γίνεται κυριολεκτικά της μουρλής και ο χώρος του υποβρύχιου dvd ανθεί κυριολεκτικά. Φυσικά μέσα στο χαμό υπάρχουν τα πάντα όλα. Κουτσοί, στραβοί, στον Άγιο Παντελεήμονα τον Κινηματογραφιστή. Ιδού λοιπόν ένα τέτοιο καλό συμβάν που πρόσφατα αλίευσα από το χώρο της υποβρύχιας τέχνης. Το τηλέφωνο στο περιοδικό χτυπά και στην άλλα άκρη είναι ένας παλαιός φίλος και ψαροκυνηγός. «Έχουμε φτιάξει ένα dvd μούρλια. Πολύ σπουδαίο και με έτοιμο μοντάζ», λέει καμαρώνοντας ο σκηνοθέτας ψαροκυνηγός. Ε, λένε τα παιδιά, φέρτε το από εδώ να δούμε πως είναι. Φυσικά προηγήθηκε τηλεφωνικό παζάρι για την τιμή, διότι τα παιδιά δεν ήταν οπαδοί του ρητού «η τέχνη για την τέχνη», αλλά του ρητού «η τέχνη για την τσέπη». Έρχεται λοιπόν από το περιοδικό ο wannabe Φε- SHALLOW DEEP MAGAZINE 6
SHALLOW και σου κανε ένα μαλλί! λίνης, πέφτουν οι χαιρετούρες και οι γνωστές κοινοτυπίες «Βρεέε, που χάθηκες» και τέτοια και τελικά το dvd μπαίνει στην τρύπα και η παράσταση αρχίζει. Θα προσπαθήσω να σας περιγράψω με ταπεινά λόγια το μεγαλείο των εικόνων. Προσπερνάω την αρχή όπου ο άγριος ψαροκυνηγός σκηνοθέτης φουντάρει το φουσκωτό στη γλίστρα με τρομερό περιπετειώδες ύφος και θα σταθώ στα υποβρύχια πλάνα. Κολυμπάει, κολυμπάει και ξαφνικά ντουπ βαράει μια ούγαινα 150 γρ. Τα παιδιά στο περιοδικό δαγκώθηκαν. Συνεχίζει, κολυμπάει, ξανά ντουπ, να σου ένα μελανούρι 150 γρ. Μη σας τα πολυλογώ, ο αίλουρος δύτης κολυμπάει συνεχώς και θερίζει όλο το νηπιαγωγείο του βυθού. Ξαφνικά δε και με ένα σκηνοθετικό τέχνασμα που αν το έβλεπε ο Αγγελόπουλος θα έσκιζε τα βραβεία του, σκύβει σε ένα βράχο και βουτάει θριαμβευτικά ένα χταπόδι. Τελικά και αφού η ταινία όλη σαρώνει τα ψαράκια τα έρμα, τα άσπρα, τα μικρά, καταλήγει στον κολοφώνα της δόξας καθώς ο ψαροκυνηγός σκηνοθέτης καρφώνει και ξεβραχώνει (μπράβο βρε ) ένα ροφό σκάρτο ενάμιση κιλό. Εδώ οι φίλοι στο γραφείο ξίνισαν σοβαρά τα μούτρα τους. «Εεεεε.. καλό είναι να μη βαράμε ροφάκια μικρά, ε;» είπαν όσο πιο διακριτικά μπορούσαν. «Μα είναι 2.100 ζυγισμένος...» επέμεινε ο δημιουργός καλλιτέχνης. Τελικά και αφού τα φώτα άναψαν και έπεσε η αυλαία του θεάματος, τα παιδιά, διακριτικά πάντα, είπαν «εε έχουμε τέτοια πλάνα κι αν θες να το δώσεις αλλού, οκ». Ο φίλος μας πήρε το πόνημά του και πήγε στο συνέταιρό του, έτερο καλλιτέχνη να ψάξουν αλλού διανομή για την ταινία τους. Κάπως έτσι κυρίες και κύριοι γίνονται τα αριστουργήματα. Ηθικόν Δίδαγμα 1: Με το αμόκ που έχει αρχίσει με τα dvd σε λίγο δεν θα βλέπουμε μόνο ταινίες με μικρά ψαράκια, αλλά και ταινίες όπου οι ψαροκυνηγοί θα ψαρεύουν μαλάκια (χταπόδια, σουπιές, καλαμάρια, μοσκιούς και λοιπά σαρακοστιανά), όστρακα, γυαλιστερές, μυδάκια, κάνα στρειδόπουλο, χόρτα της ακτής και αργότερα μανιτάρια και κούμαρα. Η ζήτηση αυξάνει και κάτι πρέπει να βαράνε οι πρωταγωνιστές (εκτός αν βαράνε το σκηνοθέτη). Ηθικόν Δίδαγμα 2: Να χτυπήσεις μικρά ψάρια να φας, άιντε και το καταλαβαίνω. Να βγάλεις και φωτό να δείχνεις τους κολλητούς, πάει στο διάολο. Αλλά να γυρίσεις ταινία με το «Μακελειό στον παιδικό σταθμό του βυθού», ε αυτό είναι πολύ εκκεντρικό. Είναι μάλλον αυτό που λέμε μεταμοντέρνος κινηματογράφος Ηθικόν Δίδαγμα 3: Συνοψίζω τη θέση μου για τα dvd με το ρηθέν από τον μεγάλο θεατρικό συγγραφέα Ουίλσον Μίζνερ: «Έζησα πολλά χρόνια στο Χόλιγουντ και πιστεύω πως οι πραγματικοί ήρωες των ταινιών είναι οι θεατές τους» Φιλιά σε όλους και όλες. Επιστρέφω το Μάρτη με πολλά υποβρύχια μπουμπούκια ΣΚΥΛΛΙΣ SHALLOW DEEP MAGAZINE 7
Hall of fame Κώστας Γιαννούλης ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Τ. Καρτέρης, PHOTO: Αρχείο deep magazine DEEP MAGAZINE 8
-Ποιο θεωρείς το μεγαλύτερο ψαρευτικό σου επίτευγμα και γιατί; Από την άποψη των θηραμάτων, το μεγαλύτερό μου επίτευγμα είναι ένας τεράστιος ροφός τριάντα δύο κιλών, λόγω της σπανιότητάς του. Πάντως σαφώς πιο σημαντική θεωρώ τη δεύτερη θέση που κέρδισα στο πανελλήνιο πρωτάθλημα ψαροτούφεκου το 2006 και τη συμμετοχή μου με την εθνική ομάδα στο ευρωαφρικανικό πρωτάθλημα στην Ισπανία το 2007. Είναι πολύ δύσκολο για έναν χομπίστα ψαροκυνηγό σαν εμένα, να φτάσει σε αυτό το σημείο να αγωνίζεται στα ίσια με όλα τα ιερά τέρατα του παγκόσμιου ψαροτούφεκου. H στήλη, πιστή στο μότο της «καλός ψαροτουφεκάς είναι ο παθιασμένος ψαροτουφεκάς», φιλοξενεί αυτόν τον μήνα τον Κώστα Γιαννούλη. Ο Κώστας με μερικές εντυπωσιακότατες συλλήψεις στο ενεργητικό του και συμμετοχές στην Εθνική ομάδα ανήκει στην κάστα των επιφανών ψαροκυνηγών, που ανήγαγαν το χόμπι τους στα βέλτιστα επίπεδα. Ο οδοντίατρος από την Πάτρα μας μιλάει για τα πρώτα του βήματα, τις σκέψεις του για την υποξία, τους αγώνες ψαροτούφεκου, τις εμπειρίες του στον ωκεανό και για το μεγάλο του όνειρο: μια 15άρα συναγρίδα! Γιατί όχι; -Ποια ήταν η χειρότερη στιγμή που είχες ποτέ στη θάλασσα; Ιανουάριος του 2004. Ήταν ακόμα η εποχή της αθωότητας με την υποξία να φαντάζει κάτι εντελώς μακρινό. Ψαρεύοντας σε μικρή απόσταση με έναν φίλο μου και αργότερα κουμπάρο μου, είδα το όπλο του να πέφτει προς τον βυθό. Πήγα προς το μέρος του και τον είδα να επιπλέει αναίσθητος με το στόμα ανοιχτό μέσα στο νερό. Αναγκάστηκα να του κάνω τεχνητή αναπνοή μέσα στο νερό. Ήταν τόσο άσχημη η κατάστασή του που έμεινε 5 ημέρες στο νοσοκομείο. Στο τσακ τον πρόλαβα. -Τόνος, φαγκρί, τσιπούρα, ροφός; Με ποια σειρά τα προτιμάς και γιατί; Δύσκολη ερώτηση. Για τον τόνο και το φαγκρί δεν έχω προσωπική άποψη γιατί δεν τα συναντώ στο ψάρεμά μου. Ο τόνος σύμφωνα με όσα λέγονται έχει άλλη κλάση δυσκολίας στη σύλληψη, ακόμα και όταν έχεις συχνές επαφές μαζί του. Το φαγκρί και η τσιπούρα όσον αφορά στη δυσκολία σύλληψης είναι θέμα συμπεριφοράς κοπαδιού. Υπάρχουν εύκολα και δύσκολα κοπάδια. Ο ροφός είναι.. ροφός! Μπορεί να είναι το πιο εύκολο ή και το πιο δύσκολο ψάρι! Οπότε αυτή θα είναι και η σειρά προτίμησης! -Γιατί ψαρεύεις; Πότε και πώς ξεκίνησε η περιπέτεια του ψαροτούφεκου για σένα; Πάντα μου άρεσε να χαζεύω το βυθό με μάσκα. Επίσης πάντα κρατούσα την αναπνοή μου πιο πολύ από όλους τους φίλους μου. Η μεγάλη αλλαγή ήρθε περίπου στα 14 χρόνια μου, γύρω στο 91, όταν είδα στον κινηματογράφο το «Απέραντο γαλάζιο». Με μάγεψαν οι σκηνές με τους ελεύθερους δύτες να βυθίζονται στο βαθύ μπλε με μια ανάσα και θέλησα να δω αν γίνεται πραγματικά. Έτσι ανακάλυψα την εξίσωση και άνοιξε μια άλλη διάσταση στη θάλασσα για εμένα. Ε, όταν άρχισα να βλέπω και τα πρώτα ψάρια, θέλησα και να τα πιάσω και κάπως έτσι ξεκίνησα. Δεν είχα κάποιον να με μυήσει και για αρκετά χρόνια προσπαθούσα μόνος μου με όσες γνώσεις είχα από βιβλία και περιοδικά. Το ουσιαστικό ψάρεμα, χειμώνα καλοκαίρι, και οι πρώτες επιτυχίες ήρθαν στα τέλη του 2000 όταν πρωτοβρήκα παρέα για ψάρεμα. DEEP MAGAZINE 9
-Ποια είναι η πιο εντυπωσιακή εικόνα που έχεις αντικρίσει μέχρι τώρα στο βυθό; Αν ήταν να διαλέξω μία εικόνα θα έλεγα το εξής: στέκομαι σε βαθύ καρτέρι, ο βυθός σχετικά ήπιος με χαμηλά βραχάκια. Λίγο πιο μπροστά από εμένα παίζει ένα κοπάδι με κακαρέλους και εγώ περιμένω βαριεστημένα μήπως εμφανιστεί τίποτα. Ξαφνικά ακούγεται ένας γδούπος, οι κακαρέλοι εξαφανίζονται τρομαγμένοι και εγώ ετοιμάζομαι για τον τόνο/μαγιάτικο ή οτιδήποτε άλλο. Και τότε το οπτικό μου πεδίο γεμίζει από αριστερά προς τα δεξιά με έναν «τοίχο» από στήρες, μεγάλα ψάρια 3-4 κιλά, σε όλα τα ύψη, από τον πυθμένα μέχρι 5-6 μέτρα ψηλά. Χτυπάω μια 3,5 κιλά που περνάει μπροστά μου, μένει στον τόπο και το υπόλοιπο κοπάδι συνεχίζει. Μαγεία! -Ποιους θεωρείς ως καλύτερους ψαροκυνηγούς στον ελληνικό και τον παγκόσμιο χώρο και γιατί; Στον ελληνικό χώρο καλύτερο θεωρώ φυσικά τον Γιάννη Σιδέρη. Το έχει αποδείξει επανειλημμένα, στα πανελλήνια πρωταθλήματα, στους ενδοσυλλογικούς αγώνες, στους διεθνείς αγώνες, μπροστά και πίσω από τις κάμερες. Δεν έχει μόνο βάθος αλλά και πολύ ανεπτυγμένο κυνηγετικό ένστικτο. Στον παγκόσμιο χώρο πάλι δεν θα πρωτοτυπήσω και θα πω τον Pedro Carbonel. Για μεγάλο χρονικό διάστημα έχει καταφέρει να παραμένει πάντα στις κορυφαίες θέσεις των πρωταθλημάτων, σε διαφορετικές θαλάσσιες συνθήκες κάθε φορά. Όποιος έχει ψαρέψει στο εξωτερικό μπορεί να καταλάβει πόσο δύσκολο είναι αυτό. -Βάθη και θηράματα. Πώς νομίζεις ότι λειτουργεί ο συσχετισμός; Κοφτά νερά και απότομοι κάβοι απαιτούν μεγάλο βάθος από τον ψαροκυνηγό για να έχει εντυπωσιακά θηράματα. Πάντως το βάθος από μόνο του δεν αρκεί, πρέπει να συνδυαστεί με ψαρευτική τεχνική και εμπειρία. Πιο επίπεδοι και απλωτοί τόποι μπορεί να δώσουν εντυπωσιακά θηράματα χωρίς να παίζει ουσιαστικό ρόλο το βάθος. Πάλι βέβαια χρειάζεται γνώση και εμπειρία. Το σίγουρο είναι πως όλοι μπορούν να πιάσουν όμορφα ψάρια και να περνάνε καλά σε μικρά ή μεγάλα βάθη, αρκεί να αγαπάνε το ψάρεμα και να έχουν επιμονή και υπομονή. -Ποιες είναι οι σκέψεις για την υποξία; Έχεις κάποια προσωπική εμπειρία; Η υποξία είναι πολύ αληθινή και κοντινή, μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε. Δεν αρκεί μόνο η σωστή προετοιμασία, το ζευγάρι είναι απαραίτητο. Πάω πάντα για ψάρεμα με ζευγάρι. Μάλιστα τις περισσότερες φορές ψαρεύουμε με ένα όπλο το οποίο δίνει ο ένας στον άλλον μετά από κάθε βουτιά. Προσωπικά έχω πάθει μία φορά blackout σε προπόνηση ελεύθερης κατάδυσης, μια φορά samba σε αγώνες άπνοιας και άλλες μια δύο φορές samba στα πρώτα μου βήματα στα βαθιά νερά το μακρινό 2000. Όλες τις φορές είχα άνθρωπο ή ανθρώ- DEEP MAGAZINE 10
Στολή Breathless 5.5mm Λάστιχα Black Power εµπλουτισµένο latex Μονοµπλοκ λαστιχοβόλο Carbon Lycan 105mm Λεπίδες ανθρακονηµάτων flame Βέργα Ταϊτής 17-4ph Bleu Diamond Συνδυασµός που σκοτώνει ΛΕΝΟΡΜΑΝ 151-153 ΚΟΛΩΝΟΣ, 104 42 ΑΘΗΝΑ ΤΗΛ.: 210 51.57.889, 210 51.51.223 FAX: 210 51.57.889 e-mail: info@bleu.gr
πους δίπλα μου που ήξεραν. Εκτός από την περίπτωση του κουμπάρου μου που ανέφερα πιο πάνω, τον Σεπτέμβρη του 2004 έχασε τη ζωή του ένας καλός μου φίλος που είχε πάει μόνος του για ψάρεμα. Από τότε όπως είπα έχω γίνει πάρα πολύ ευαίσθητος και ψαρεύω μόνο με ζευγάρι. Μου έχει τύχει 2-3 φορές να πιάσω ζευγάρια μου με blackout στην επιφάνεια και να τους συνεφέρω. -Έχεις ψαρέψει εντός και εκτός χωρικών υδάτων. Τι θα διάλεγες; Μεσόγειο ή ωκεανό; Στη Μεσόγειο έχω μάθει να ψαρεύω και την αγαπάω. Απαιτεί πολύ καλή τεχνική για τη σύλληψη του θηράματος. Επίσης είναι εύκολη και διασκεδαστική, με καλές θαλάσσιες συνθήκες. Δυστυχώς είναι μια νεκρή θάλασσα η οποία μάλλον είναι αδύνατον να επανέλθει. Από την άλλη ο ωκεανός είναι απλά συγκλονιστικός. Η ποσότητα και το μέγεθος των ψαριών είναι ασύλληπτα για εμάς που έχουμε μάθει στη Μεσόγειο. Μπορεί όμως να είναι και τρομερά επικίνδυνος με θανατηφόρα ρεύματα, παλίρροιες και swell! Τελικά μάλλον θα διάλεγα Μεσόγειο για συναισθηματικούς λόγους! -Ποιο είναι το αγαπημένο σου όπλο και set up? Ψαρεύω αποκλειστικά με ανθρακονημάτινο όπλο μονομπλόκ 120 εκατοστών ελληνικής κατασκευής. Το ψαρεύω με το στήσιμο που το δίνει ο κατασκευαστής, τρία 16άρια λάστιχα και οκτάρα βέργα δίφτερη. Για το ψάρεμα που κάνω είναι ιδανικός συνδυασμός ευελιξίας και δύναμης. Κάτι πιο μικρό θα ήταν λίγο. Κάτι πιο μεγάλο θα ήταν δυσκίνητο. -Έχεις καιρό να κατέβεις σε αγώνες ψαροτούφεκου. Γιατί αυτό; Ποια είναι η γνώμη σου για τους αγώνες γενικότερα; Επαγγελματικοί λόγοι! Δεν μπορώ να αφήσω τη δουλειά μου κάποιες περιόδους που έχει αγώνες. Επίσης δεν έχω δικό μου σκάφος οπότε εξαρτώμαι από φίλους και γνωστούς για να με στηρίξουν και δεν συγχρονιζόμαστε πάντα. Το 2007 είχα δηλώσει συμμετοχή για το πανελλήνιο αλλά τελικά δεν κατάφερα να βρω σκάφος. Έχοντας συμμετάσχει σε δύο πανελλήνια πρωταθλήματα, μερικούς ενδοσυλλογικούς αγώνες, ένα παγκόσμιο και ένα ευρωαφρικανικό πρωτάθλημα, η γνώμη μου για τους αγώνες είναι θετική. Προάγουν την άμιλλα, τον συναγωνισμό και την πρόοδο του εξοπλισμού και των τεχνικών. Κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχει καμία ουσιαστική επίπτωση στους πληθυσμούς των ψαριών μετά τον αγώνα. -Η αγαπημένη σου θαλασσινή γεύση; Στήρα στα κάρβουνα. Είμαι στηρομανής, τι να κάνουμε! Και η σφυρίδα και η πίγκα πολύ καλές είναι! Παλαμίδα ωμή «ψημένη» στον χυμό λεμονιού. Μεγάλο λαβράκι ψητό ή βραστό! -Τι ονειρεύεσαι για το ψαρευτικό σου μέλλον; Ρεαλιστικά, να συνεχίσω να βουτάω, να βλέπω πολλά και όμορφα ψάρια και να παίρνω μερικά! Πιο υποθετικά, άλλη μια αποστολή στο εξωτερικό με την εθνική ομάδα! Αν και όσο περνάνε τα χρόνια είναι πιο δύσκολο από την άποψη του ελεύθερου χρόνου. Μια θηριώδη συναγρίδα, άνω των 15 κιλών! Ένα μαγιάτικο άνω των εξήντα! Τόνοι; DEEP MAGAZINE 12
στολή Mitho Evolution Χαρακτηριστικα Νέο απίστευτα ανατομικό πατρόν, ενισχυμένο στα πιο ευαίσθητα μέρη. Neoprene υψηλής πυκνότητας, εξαιρετικά μαλακό. Λεία εξωτερικά ξυρισμένη εσωτερικά. Μονοκόμματη στον καβάλο για τέλεια κινητικότητα και μέγιστη άνεση. Επιστήθιο από ειδικό ανθεκτικό νάιλον και ελαστικό. Μοναδικό σύστημα συγκόλλησης με πάχος λωρίδας 0,3 mm, κολλημένη σε όλες τις αρθρώσεις για τέλεια μόνωση και αντοχή. Νέα ανατομική κουκούλα. καμουφλάζ σε τρεις τύπους. Πάχη στα 4-5,5-7 - 8,5 χιλιοστά. Ν. ΤζαΝουδακησ DIVING Παπαναστασίου 23, καστέλλα, Πειραιάς, τηλ.: 210 41 18 909, fax: 210 41 19 967 e-mail: info@tzanoudakis.gr site: www.tzanoudakis.gr DEEP MAGAZINE 13
Χειμερινοί ψαρότοποι & ταξίδια ΚΕΙΜΕΝΟ: Αντώνης Ιορδάνογλου PHOTO: Αρχείο deep magazine Εισαγωγή (πάλι τους δρόμους πήραμε...) Λοιπόν είναι Φεβρουάριος και το πήξιμο του χειμώνα κορυφώνεται. Έχω κάνει ό,τι μάγια και ξόρκια ήξερα, έχω κάνει ομαδικό βουντού με κολλητούς ψαροκυνηγούς να σταματήσουν οι νοτιάδες που μας ξεσκίσανε, και τώρα που γράφω βουίζουν έξω από το σπίτι μου, και ελπίζω όταν με διαβάζετε να έχουν εξαφανιστεί οι κ@ρgιoλ#δε$. Αυτά παθαίνω βέβαια γιατί δεν λέω κι εγώ κι οι άλλοι να ξεφύγουμε από τους κοντινούς ψαρότοπους. Γι αυτό το κουβεντιάζαμε με τα παιδιά να την κάνουμε, να πάμε αλλού για ψάρεμα και τέτοια εξεγερτικά, όσο βαστάει ακόμη ο γεροχειμώνας. Ούτω πως μας προέκυψε το τεύχος που κρατάτε προς ψαρότοπους μεριά. Χειμωνιάτικους ψαρότοπους, βέβαια, μέρη μαγικά κι ονειρεμένα που έχουν πάντα την υπόσχεση εκείνης της ψαριάς που θα μας γεμίσει εικόνες και ενθουσιασμό και θα έχουμε να λέμε γι αυτή μήνες ώσπου να ξανακαλοκαιριάσει. Γι αυτό κυρίες και κύριοι ετοιμαστείτε για μια βόλτα στην Ελλάδα μέσα από τις σελίδες του deep. Για αυτόν το μήνα, τον τελευταίο του χειμώνα (εμένα μου λες...) ταξιδεύουμε σε τόπους και αποκαλύπτουμε μυστικά κομμάτια, φανερώνουμε ψαροτόπια και μοιράζουμε συμβουλές για να ξεκουνήσετε από τον καναπέ και να πάρετε τους παγωμένους δρόμους. Σε μένα τον καημένο έλαχε ο κλήρος να σας καλωσορίσω στο αφιέρωμα. Παρακαλώ περάστε στις ταπεινές μου σελίδες, πάρτε ένα σοκολατάκι ένεκα οι γιορτές (ευχαριστώ!), καθίστε και ελάτε να κάνουμε ένα ταξίδι νοερό, στους χειμωνιάτικους ψαρότοπους και στα ταξίδια τους. Κι αφήστε το νοτιά να φυσάει... DEEP MAGAZINE 14
Τι είναι χειμωνιάτικος ψαρότοπος γιατρέ μου; Όποιος ρωτάει το παραπάνω μένει μετεξεταστέος και να έρθει το Σεπτέμβρη με τον κηδεμόνα του. Σιγά μη δεν ξέρετε τι είναι χειμωνιάτικος ψαρότοπος. Πώς δε ξέρετε. Και που ψαρεύατε τόσα χρόνια; Πώς; Θέλετε να ξαναθυμηθείτε; Καλώς έχει. Εξ άλλου repetitium matter studiorum που λεν και οι αδελφοί Λατίνοι και συμφωνώ. Τον χειμώνα λοιπόν, λόγω αντίξοων συνθηκών το βασικό μας μέλημα είναι να μπορέσουμε να βουτήξουμε και να περάσουμε καλά πιάνοντας και κάνα ψαράκι. Δεν πάμε για τρόπαια, δεν πάμε για επιδόσεις. Το εμπεδώσατε; Ωραία. Άρα λοιπόν το χειμώνα ψαρεύουμε είτε ρηχά είτε σε μεσαία βάθη (μην ψάχνετε βαθιά εδώ, θα σας πικράνω.) και ιδού σε λίγες γραμμές το τι κάνουμε και το πως το κάνουμε εκεί αυτό (και τις δέουσες τεχνικές ντε). εν αρχή ήταν τα ρηχά Το ρηχό χειμωνιάτικο ψάρεμα είναι αναμφίβολα το πιο δημοφιλές. Σταθεροί οι λάτρεις του, ισοφαρίζουν σ ένα ψάρεμα με λιγότερες απαιτήσεις σε ικανότητες στις εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες του χειμωνιάτικου καιρού. Το χειμωνιάτικο ψαροτούφεκο στη ρηχοπατιά είναι αναμφίβολα η μεγάλη αγάπη όλων. Ιδιαίτερα όσων μισούν το βαθύ ψάρεμα. Αν δεν πιάσουν εξάλλου τώρα κάνα ψάρι πότε θα το πιάσουν; Στη ρηχοπατιά τα καταφέρνουν πολύ καλά και λιγότερο έμπειροι ψαροκυνηγοί, εδώ μυούνται στο καρτέρι, σπουδάζουν το συρτό καρτέρι και τελικά όλοι βγαίνουν με τα ψαράκια τους. Το χειμωνιάτικο ψαροτούφεκο ειδικά είναι η χαρά της ρηχοπατιάς (από 2-3 μέτρα ως έξω στο βουνό). Μεγάλες πελαγίσιες μπάφες, σάλπες γίγαντες, τσιπούρες, σαργοί και ούγαινες, μελανούρια αρκετά και άλλα πολλά λευκών κυρίως αποχρώσεων βόσκουν σε μεγάλα νούμερα στη ρηχοπατιά καθώς τα καταπαγωμένα νερά, οι βροχές και τα φουσκωμένα ποτάμια έχουν γεμίσει τη ρηχή ζώνη με μικροοργανισμούς. Όμως στα ρηχά νερά του χειμώνα, εκεί στις άγριες θολούρες, τα χιονόνερα, το αγιάζι και τους λασπωμένους ορμίσκους, σάς περιμένει το νούμερο ένα θήραμα της ρηχής (της πολύ ρηχής για την ακρίβεια) ζώνης: το πελώριο, θηριώδες, αγριότατο και άκρως επιβλητικό λαβράκι, θήραμα αξιοζήλευτο, μεγάλο, δύσκολο και ατελείωτα νόστιμο, με γεύση που προκαλεί ανατριχίλες και στους πιο ψαγμένους ουρανίσκους. Μόνο και μόνο για το άγριο πελαγίσιο λαβράκι αξίζει κανείς να υπομείνει τα χειμωνιάτικα κουσούρια του καιρού. Οι ρηχοί ψαρότοποι του χειμώνα βρίσκονται εκεί όπου το καλοκαίρι δεν βουτάγατε ούτε για μπάνιο (από την πολυκοσμία και την βαβούρα), είναι εν γένει άφθονοι, πολύ πολύ πονηροί και το κυριότερο δεν χρειάζονται ντε και σώνει σκάφος, άρα είναι ό,τι πρέπει για σούπερ κολυμπητό. Στο ρηχό καρτέρι (στα ρηχά το χειμώνα κυρίως με καρτέρι θα ψαρέψετε) θέλετε πολύ χοντρή στολή (τύπου μοντγκόμερι, παλτό, επενδύτη και βάλε ), πολλά βάρη (για χέρια, πόδια, πλάτη, μέση, αυτιά, για παντού!), φαρδιά μάσκα και αναπνευστήρα, μακριά τη σημαδούρα και μέτριο ως μεγάλο (αν είναι πιο καθαρά τα νερά) όπλο. Και αν ξεμπερδέψτε με τα πολύ ρηχά περνάτε και στα DEEP MAGAZINE 15
Μεσαία βάθη το χειμώνα Το μυστικό στο χειμωνιάτικο ψάρεμα είναι τα πολλά άσπρα ψάρια που γιαλώνουν και δείχνουν πιο ήρεμες συμπεριφορές. Το «γιαλώνουν» κάποτε σήμαινε «σε βάθη έως 10 μέτρα» (ενώ σήμερα ας βάλουμε άλλα 5-8 μέτρα για να είμαστε μέσα. Τα βάθη έχουν αλλάξει αλίμονο ). Σε αυτά τα βάθη το χειμώνα συμβαίνουν τρομερές αλλαγές οι οποίες φυσικά ξεκινάνε από την πολλά υποσχόμενη ρηχή ζώνη. Σε αυτά τα βάθη οι σαργοί και τα ρέστα των άσπρων: μελανούρια, ούγαινες, σάλπες, γαϊδουρόμπαφες, καμιά τσιπούρα, σκαθάρια, πολλά όντως είναι κάπως περισσότερα και πιο ευάλωτα ντάλα καταχείμωνο, αλλά στο ψαροτούφεκο των χειμωνιάτικων μεσόνερων εμπλέκονται και κάποια μαύρα ψάρια, δηλαδή ροφοί και σπανιότερα στήρες. Οι ροφοί γιαλώνουν σε κάπως επιπόλαια θαλάμια σε αυτά τα βάθη το χειμώνα και γενικά εμφανίζουν ένα πιο ήρεμο χαρακτήρα. Επίσης σε πολλά μέρη σε αυτά τα βάθη εμφανίζονται και σφυρίδες (λίγες να εξηγούμεθα: αυτές γενικώς είναι άπατες ). Σε αυτά τα βάθη υπάρχουν φορές που θα έρθουν εντελώς απρόοπτα και μερικές εύκολες συναγρίδες. Όλα τα παραπάνω ελκυστικά τραβούσαν - και συνεχίζουν να τραβάνε - τους ψαροκυνηγούς σε μεγάλα και περιπετειώδη χειμωνιάτικα ταξίδια καθώς αυτά τα ωραία και ελπιδοφόρα, πώς να το κάνουμε, δεν συμβαίνουν δα και στην αυλή του σπιτιού μας. Το ψαροτούφεκο σε τέτοια βάθη και ο πλούτος της ζωής που κρύβουν το καταχείμωνο είναι οι λόγοι για τους οποίους ανοίχτηκαν όλες οι μακρινές ρότες των ψαροτουφεκάδων (κυρίως της Αθήνας), και όλα τα μακρινά ταξίδια. Είναι το ψάρεμα το υπεύθυνο για μυριάδες ελπιδοφόρες χειμωνιάτικες εκδρομές από αμέτρητες παρέες σε τόπους μαγικούς κι ονειρεμένους μέσα στα τελευταία είκοσι περίπου χρόνια. Για τέτοιο ψάρεμα παίρναν τους δρόμους και τις ραχούλες, για τέτοια βάθη, για τέτοια και τόσα ψάρια. Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν στα μεσόνερα, όπου χρειάζεστε ζεστή στολή (αλλά όχι ακριβώς παλτό όπως στα ρηχά καρτέρια), λιγότερα βάρη, πιο σοβαρά πέδιλα από τα ρηχά (τα κάρμπον, τα κάρμπον αδελφές μου ), και όπλα σε όλη την γκάμα «κοντό μακρύ μεσόμακρο καστομάτο και γαμάτο» (διότι τα θηράματα παίζουν από τρύπες μέχρι τα ανοιχτά μπλε νερά). Σημειώστε εν κατακλείδι: ψαρότοποι μακριά από την πόλη, εκδρομή, σωστή παρέα και καλό σας ταξίδι. Χειμωνιάτικο ταξίδι για ψαροτούφεκο Όπως θα καταλάβετε εκ των άνωθεν γραφομένων όλα οδηγούν στο αποκορύφωμα του χειμωνιάτικου ψαροτούφεκου, το ταξίδι. Ταξίδι μακρύ, μεγάλο, χειμωνιάτικο και με τη σωστή, την πρόστυχη αντροπαρέα. Ταξίδι που θα σας βγάλει από τα τζάκια, τα κρασάκια, τα παϊδάκια, τα γλυκάκια, θα σας ξεκουνήσει από τη θαλπωρή και τη θελκτική αγκαλιά του καναπέως. Ταξίδι που θα σας ξεκολλήσει κιόλας από το επαναλαμβανόμενο σκηνικό του τύπου «ψάρεμα κοντά στο σπίτι κι ό,τι κάτσει». Ταξίδι που θα σας χώσει στο απέραντης ομορφιάς σκηνικό της χειμωνιάτικης Ελλάδας. Ταξίδι για ψαροτούφεκο τον Φεβρουάριο. Ό,τι καλύτερο. «Σίγουρα;», θα αναρωτηθείτε οι πιο ραχατλήδες εξ υμών. Μα ναι σας λέγω. Για σκεφτείτε το. Τα θέρετρα, οι αμμουδιές, τα νησάκια, και όλες εν γένει οι ακτές της Ελλάδας όπου το καλοκαίρι γινόταν το σώσε είναι έρημες. Είναι άδειες. Είναι απλά δικές σας. Αυτά που στην καλοκαιρινή χώρα των διακοπών, όπου ο κάθε τσοπάνος με πλεούμενο γέμιζε ασκήμια τα πέλαγα, ήταν για σας άπιαστο όνειρο, τώρα είναι πραγματικότητα. Όλη η παράκτια Ελλάδα είναι δική σας. Όλη η ομορφιά του τόπου και του τοπίου απλώνεται μπροστά σας. Και ξέρετε κάτι; Η χειμωνιάτικη Ελλάδα είναι ένας άλλος πλανήτης τον οποίο οι καλοκαιρινοί πανηγυρτζήδες ούτε που τον έχουν φανταστεί. Μιλάω για την παραθαλάσσια φυσικά Ελλάδα (και όχι για trendy χιονοδρομικά και Καλαβρυτοαραχωβοπερτούλια) η οποία ευτυχώς το χειμώνα είναι εκτός μόδας (εκτός από τη Μύκονο βεβαίως, βεβαίως). Τα χειμωνιάτικα τοπία στις ακτές και τα νησιά, οι ντόπιοι που δουλεύουν στους ελαιώνες και στους πορτοκαλεώνες, τα τζάκια που καπνίζουν στο ψιλόβροχο, οι μυρωδιές της γης και οι χιονισμένες βουνοκορφές που στεφανώνουν τον ορίζοντα, οι μολυβένιοι ουρανοί πάνω από τους μελανούς κάβους και οι λιγοστές αχτίδες του ήλιου που τρυπούν τα σύννεφα, αυτά και άλλα πολλά αρκούν για να ταξιδέψετε για ψαροτούφεκο. Αν μη τι άλλο το ταξίδι σας θα είναι και χωρίς ψάρια συναρπαστικό. Μετά είναι και το κόστος σε εποχές λιτότητας. Όπως είναι φυσικό και ακολουθώντας τους νόμους της προσφοράς και της ζήτησης οι τιμές στα παραθαλάσσια καταλύματα το χειμώνα είναι σαφώς πάμφθηνες. Είπαμε είναι εκτός μόδας. Ο κανόνας δε, λέει πως ότι είναι ανοιχτό παραλιακώς χειμώνα καιρό είναι σχεδόν τζάμπα. Οπότε η εκδρομή δεν σας στοιχίζει τίποτα σοβαρό. Το φαγητό επίσης είναι φθηνότερο, άσε που θα ανακαλύψετε ένα σκασμό πονηρά και άγνωστα ταβερνεία καφενεία στη διαδρομή, που θα φάτε το καταπέτασμα, θα γευτείτε πεντανόστιμα πράγματα και θα πληρώσετε κυριολεκτικά πενταροδεκάρες. Σημειώστε επίσης πως και οι έλεγχοι του Λιμενικού τώρα στη βαρυχειμωνιά είναι πολύ πολύ λιγότεροι. Λογικό, αφού και οι εν δυνάμει θαλασσινοί είναι DEEP MAGAZINE 16
DEEP MAGAZINE 17
λιγότεροι. Στα μακρινά παραθαλάσσια μέρη και νησάκια είναι σχεδόν ανύπαρκτοι. Οπότε δεν σας ζαλίζουν με ταλαίπωρες καταστάσεις και γραφειοκρατικούς ελέγχους (χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι πρέπει να παρανομείτε). Αλλά εντάξει. Χειμώνας είναι. Ας χαλαρώσετε και λίγο. Μόνο οι ανεμότρατες θα καλάρουν μέρα νύχτα ανεξέλεγκτες δηλαδή; Μην σας κόψω τώρα και τα κέφια, αλλά πέρα από τα παραπάνω ωραία και ζουμερά σημειώστε και δυο πραγματάκια που θα πρέπει να τα έχετε υπόψη πριν βγείτε στον μεγάλο δρόμο για ταξίδι χειμώνα για ψαροτούφεκο, για να μην σας χαλάσει το κέφι βρε αδερφέ. Πρώτον, δεν είναι πάντα ο καιρός ο καλύτερος. Κάποτε κάποτε πρέπει και να μένετε σπίτι. Επίσης συνυπολογίστε ότι οι προγνώσεις συχνά πάνε κατά διαβόλου και τα φαινόμενα έχουν συχνά μεγάλη τοπικότητα. Ένα μπουρίνι ξαφνικό μπορεί να σας κόψει κάθε διάθεση για ταξίδια και ερημιές. Χώρια που το ταξίδι με χιόνι και αστραπόβροντα είναι πολύ κουραστικό. Το να υποτάσσεσαι στα στοιχεία της φύσης είναι πολύ σοφή πράξη. Και τέλος, δεύτερον και σημαντικότατον, υπολογίστε ότι σε πολλά από τα καλοκαιρινά θέρετρα, εκεί που τον Αύγουστο δεν έβρισκες ούτε ράντζο, τώρα να είναι η απόλυτη νέκρα. Αν δεν είστε σίγουροι ότι έχετε εξασφαλίσει κατάλυμα βασικά μην πάτε πουθενά. Εκτός αν το λέει ακόμη η περδικούλα σας και γουστάρετε να στήνετε σκηνές με χιονόνερο αλλά πάλι εμένα δε μ αρέσει. Τoo old for this shit Ασκήσεις επί χάρτου Το ταξίδι για ψαροτούφεκο θέλει ανάλογο προγραμματισμό με το ίδιο το ψαροτούφεκο. Το ταξίδι για ψαροτούφεκο το καταχείμωνο θέλει ακόμη πιο ακριβή προγραμματισμό καθώς οι καιρικές συνθήκες δεν συγχωρούν λάθη. Λοιπόν σημειώστε στα γρήγορα, ότι για μια πετυχημένη χειμωνιάτικη εκδρομή για ψαροτούφεκο πρέπει να υπολογίστε τη σωστή παρέα, το σωστό μεταφορικό μέσο, το οποίο να είναι εκτός δρόμου αν υπάρχει, να φέρετε μικρό έως μέτριο φουσκωτό (διότι τα τέρατα δεν περνούν μέσα από τα χωριά), να έχετε τους σωστούς χάρτες για να ξέρετε και που θα βουτήξετε αλλά και πως θα πάτε ως εκεί (ναυτικούς και οδικούς χάρτες δηλαδή), τις σωστές πληροφορίες (κρατήσεις δωματίων, πληροφορίες για ταβέρνες, πάγο, βενζίνη και λοιπά χρειώδη), το σωστό προορισμό (ανάλογα με τον καιρό και ανάλογα με την απόσταση και το χρόνο που διαθέτετε π.χ. ωραίος προορισμός η Μάνη για τους Θεσσαλονικείς, αρκεί να έχουν δέκα μέρες χειμωνιάτικες διακοπές, όχι για weekend), και τέλος ο σωστός εξοπλισμός (ο χειμερινός, με πολλά ανταλλακτικά και πρόβλεψη κάθε πιθανής ζημιάς, γιατί στην άκρη του θεού δεν έχει καταδυτικό μαγαζί). DEEP MAGAZINE 18
DEEP_ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ Όπλα, παλάσκες, φύγαμε (επίλογος ή εισαγωγή;) Εγώ εδώ τελειώνω και ακολουθούν οι σελίδες με τους ψαρότοπους (ω ρε μάνα μου ). Δυο λόγια μόνο. Το ταξίδι για χειμωνιάτικο ψαροτούφεκο είναι μια ζωγραφιά: την βάφετε και την φτιάχνετε όπως θέλετε εσείς. Άλλη η δική σας η ζωγραφιά και άλλη η δική μου. Μοιάζουν πολύ όμως. Γιατί στην τελική εικόνα, ακόμη κι αν έχει άλλα χρώματα, θα εμφανίζονται κάτι γελαστές αξούριστες μούρες, με σκουφιά, με ψαροβελόνες γεμάτες γυαλιστερά ασημένια ψάρια, δίπλα σε φωτιές, πάνω σε φουσκωτά, πάνω σε βράχια και βότσαλα. Και ο κοινός τελικά παρονομαστής είναι τα χαμόγελα, πως να πάλι τα καταφέραμε και αυτό το χειμώνα, το κάναμε το ταξίδι, και όχι μόνο τη βουτιά, την κοπανήσαμε πάλι από το καθημερινό αλισβερίσι, ξεφύγαμε λίγο από τη μέγκενη. Και ξέρετε κάτι; Ίσως τώρα, αυτούς τους καιρούς που η ασφυξία της οικονομικής κρίσης δηλητηριάζει την ψυχή μας, ένα ταξίδι κάνα τριήμερο με παρέα καταχείμωνο για ψαροτούφεκο ίσως να είναι μια πρώτης τάξεως ψυχοθεραπεία, ένα και γαμώ τα βάλιουμ, μια ένεση ευτυχίας που βαράει κατευθείαν στο πανέρι με τις ενδορφίνες του εγκεφάλου και μας πλημμυρίζει χαρά. Αν τα παραπάνω σας λένε κάτι, τότε σας ξέρω όλους. Κάπου σας έχω συναντήσει. Δίπλα σε ένα ψυγείο γεμάτο με ωραία ψάρια που μοσχοβολάνε ιώδια, δίπλα στη φωτιά που βράζει ο απογευματινός καφές κάπου στη νότια Πελοπόννησο, στην Εύβοια, στο Πήλιο, στον Κορινθιακό, μέσα σε τοπία ασύλληπτης ομορφιάς. Σας έχω βρει καταχείμωνο εκεί που υπάρχει η χαρά του ψαροτούφεκου και το απόλυτο δέσιμο μιας παρέας. Θα σας ξαναβρώ και φέτος εκεί, και το φετινό χειμώνα, και όλους τους χειμώνες που θα έρθουν... Καλή μας αντάμωση DEEP MAGAZINE 19
Advanced Spearfishing Classes 3ήμερα τμήματα με το Δ. Κόλλια ΝΕΟ! ΣΧΟΛΕΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΩΝ ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟΥ Βαθύ ψάρεμα Εναλλασσόμενα βάρη Μικτές - μοντέρνες τεχνικές Τεχνικές/ προγράμματα προπόνησης Προετοιμασία εξοπλισμού εκτόξευσε τις επιδόσεις σου! spearfishing academy τηλ.: 210 3236523, 2109571260 - academy@deep.gr DEEP MAGAZINE 20