Η πρόταση του ΠΑΜΕ για την ΕΓΣΣΕ του 2013

Η πρόταση του ΠΑΜΕ για την ΕΓΣΣΕ του 2013 29 Νοεμβρίου 2012. Η Ε.Γ.Σ.Ε.Ε και οι κλαδικές ΣΣΕ αποτέλεσαν μια σημαντική κατάκτηση των εργαζομένων και ένα αποτελεσματικό μέσο για την προστασία τους από την ακόρεστη δίψα του κεφαλαίου για την απόσπαση όλο και μεγαλύτερης υπεραξίας. Αποτέλεσαν τη βάση για τη δημιουργία και οργάνωση των Συνδικάτων και της εργατικής νομοθεσίας. Η υπεράσπιση αυτού του βασικού δικαιώματος για την εργατική τάξη ήταν πάντα αντικείμενο σκληρής πάλης και διαπραγμάτευσης με την εργοδοσία και τις κυβερνήσεις. Τα αποτελέσματα αυτού του αγώνα καθορίζονται κάθε φορά από τη δύναμη της οργάνωσης της εργατικής τάξης και του συσχετισμού δύναμης στις γραμμές του συνδικαλιστικού κινήματος. Η εργοδοσία και ιδιαίτερα η μεγάλη εργοδοσία, οι πολυεθνικές, τα μονοπώλια ποτέ δεν είχε συμβιβαστεί με τη βασική αυτή κατάκτηση. Ένα από τα βασικά της όπλα ήταν η εξαγορά κι ο έλεγχος της ηγεσίας του συνδικαλιστικού κινήματος. Με την ένταξη στην ΕΕ, ο πόλεμος αυτός για την υπονόμευση ως την κατάργηση των ΣΣΕ έγινε πιο συντονισμένος και ενιαίος. Με την εμφάνιση της κρίσης η επίθεση έγινε καθολική και μεθοδική ενώ το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα βρέθηκε απροετοίμαστο εξαιτίας της συμβιβαστικής στάσης των ηγεσιών στη ΓΣΕΕ και πολλών άλλων ηγεσιών στις κλαδικές Ομοσπονδίες. Σήμερα η εργατική τάξη βρίσκεται μπροστά σε μια γενικευμένη επίθεση με στόχο τη ριζική ανατροπή των ΣΣΕ και των εργασιακών σχέσεων. Στόχος τους δεν είναι μόνο να φορτώσουν τις συνέπειες της κρίσης στις πλάτες της εργατικής τάξης με την αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης και την ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου, την εξασφάλιση υψηλής κερδοφορίας στη φάση της ανάκαμψης, αλλά και το χτύπημα του ίδιου του συνδικαλιστικού κινήματος. Συγκεντρώνουν τα κύρια πυρά τους στην κατάργηση του σταθερού κατώτατου μεροκάματου και μισθού, στο σταθερό ημερήσιο χρόνο, στην κατάργηση των επιδομάτων και ασφαλιστικών εισφορών. Αυξάνουν την πίεση μέσω των γυναικών και της νεολαίας με την επιβολή ακόμα πιο χαμηλών μισθών και μεροκάματων. Στην πράξη (συντελείται ήδη) επιχειρείται απευθείας από τους εργοδότες μέσω των ατομικών συμβάσεων εργασίας και μέσω υπογραφής επιχειρησιακών συμβάσεων με μειώσεις μισθών κάτω από τα επίπεδα της ΕΓΣΣΕ και των ΣΣΕ. Ταυτόχρονα με βάση τη δέσμευση του μνημονίου και των δανειακών συμβάσεων προωθείται η ουσιαστική κατάργηση της ΕΓΣΣΕ αφού προβλέπεται ο καθορισμός του κατώτερου μισθού και μεροκάματου να γίνεται από την κυβέρνηση με νόμο. Ένα πρώτο σημαντικό νομοθετικό βήμα είχε γίνει με τη μείωση του κατώτερου μεροκάματου από 751 ευρώ σε 586 ευρώ και με την εξαίρεση των νέων έως 25 ετών να πληρώνονται κάτω από την ΕΓΣΣΕ (511 ευρώ). Η κυβέρνηση σκοπεύει να κάνει το επόμενο αποφασιστικό βήμα ψηφίζοντας στην βουλή νόμο για την πλήρη κατάργηση της ΕΓΣΕΕ. Η κατάργηση της ΕΓΣΣΕ αποτελεί ουσιαστικό και μεγάλο βήμα προς τα πίσω σε σχέση με την μέχρι σήμερα κατάσταση όπου η μείωση των μισθών, η καταβολή μισθού κάτω από τα επίπεδα της ΕΓΣΣΕ ήταν μια αυθαίρετη και παράνομη ενέργεια από την μεριά του εργοδότη. Νομιμοποιεί δηλαδή την αξίωση και πρακτική της εργοδοσίας. Δεν νομιμοποιεί μόνο τις μειώσεις μισθών, ανοίγει τον δρόμο στην ατομική συμφωνία, υπονομεύει την ίδια την υπόσταση του συνδικαλιστικού κινήματος. Οι συνέπειες για τους εργαζόμενους θα είναι οδυνηρές. Δεν θα έχουμε μόνο την άμεση και απευθείας μείωση του μισθού και του ημερομισθίου. Θα έχουμε μείωση σε σημαντικό βαθμό των συνολικών ετήσιων αποδοχών των εργαζόμενων αφού επί του βασικού υπολογίζονται βασικά επιδόματα γάμου, τέκνων, προϋπηρεσίας, ανθυγιεινού, επιστημονικά, αποζημιώσεις, δώρα, άδεια, κ.ά. Θα πλήξει όλους τους

εργαζόμενους, αφού ο κατώτερος μισθός και μεροκάματο αποτελεί τη βάση για τον υπολογισμό των κλαδικών ΣΣΕ. Μια τέτοια εξέλιξη θα οδηγήσει σε ακόμα πιο μαζικές απολύσεις εργαζόμενων και μάλιστα εργαζόμενων με προϋπηρεσία, με δικαιώματα αφού το κόστος της απόλυσης για τους εργοδότες θα μειωθεί ακόμα πιο πολύ από ότι έχει μειωθεί με τις κυβερνητικές παρεμβάσεις και στόχος τους είναι να ξεμπερδέψουν με τους παλιούς εργαζόμενους, με τους εργαζόμενους με δικαιώματα.. Η εργατική τάξη πρέπει να απορρίψει και να ματαιώσει αυτή την βάρβαρη εξέλιξη. Η αντίσταση σε αυτήν την επιδίωξη της κατάργησης του βασικού μισθού της ΕΓΣΣΕ και των κλαδικών συμβάσεων, η παρεμπόδιση της, η ματαίωση της, η υπογραφή συμβάσεων που στην παρούσα φάση να δυσκολεύουν τις επιδιώξεις των δυνάμεων του κεφαλαίου πρέπει να γίνουν στοιχείο της ανασύνταξης του εργατικού λαϊκού κινήματος, να σημάνει συναγερμός και να αποτελέσει αφετηρία αντεπίθεσης. Και τούτο διότι η ματαίωση της μείωσης των μισθών, η υπογραφή συμβάσεων με αυξήσεις απαιτούν μαζικά σωματεία με την πλειοψηφία των εργαζόμενων να συμμετέχουν σε αυτά, σωστά προσανατολισμένους και με αποφασιστικότητα αγώνες, κοινή δράση και αλληλεγγύη από όλα τα αλλά τμήματα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, αλλαγή των συσχετικών υπέρ του ταξικού ρεύματος, δηλαδή βήματα στους όρους και τις προϋποθέσεις για την ανασύνταξη του εργατικού λαϊκού κινήματος. Στον αγώνα αυτό να πάρουμε υπόψη μας ότι οι εξελίξεις στην καπιταλιστική οικονομία αφενός πέταξαν εκτός παραγωγικής διαδικασίας πάνω από 1 εκατομμύριο εργαζόμενους, αφετέρου βάθυναν κατά πολύ την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, χειροτέρευσαν σημαντικά τους όρους αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης των εργαζόμενων και των οικογενειών τους. Ο βαθμός εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης δεν συντελείται μόνο από τη μείωση των μισθών και των συντάξεων. Συντελείται από τη μείωση του συνόλου των δαπανών για υγεία, παιδεία, πρόνοια, ξεκούραση, πολιτισμό, από την αύξηση της τιμής των βασικών καταναλωτικών εμπορευμάτων κι υπηρεσιών (τρόφιμα, ρούχα, ρεύμα, καύσιμα, με την αύξηση της άμεσης κι έμμεσης φορολογίας, κλπ.). Έχουμε δηλαδή κατακόρυφη μείωση του ποσοστού από το συνολικό μερίδιο του παραγόμενου πλούτου που πάει στην εργατική τάξη προς όφελος του κεφαλαίου και κυρίως του μονοπωλιακού. Πλήθος στοιχείων επιβεβαιώνουν και τεκμηριώνουν αυτήν την τραγική για τους εργαζόμενους πραγματικότητα της αύξησης κατακόρυφα του βαθμού εκμετάλλευσης και χειροτέρευσης των όρων αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης και της ικανότητας της για εργασία. Κατά την καπιταλιστική ανάπτυξη της προηγούμενης, πριν την κρίση 15ετιας, αν και υπήρχε άνοδος των μισθών βρίσκονταν πίσω από την αύξηση του πληθωρισμού, της παραγωγικότητας της εργασίας, την αύξηση του ΑΕΠ. Με το ξέσπασμα της κρίσης και το βάθεμα της μειώθηκαν σημαντικά ακόμα και οι ονομαστικοί μισθοί και ενισχύθηκαν τα φαινόμενα σχετικής και απόλυτης εξαθλίωσης. Η αγοραστική ικανότητα των μισθών και των συντάξεων βρίσκεται στα όρια του 1993 δηλαδή μιας 20ετίας πίσω. Το 2010 έως το 2011 δόθηκαν 19 δισεκατομμύρια ευρώ λιγότερα για μισθούς από ότι το 2009 και το 2012 33 δισεκατομμύρια λιγότερα σε σχέση με το 2011. Η δαπάνη για μισθούς είναι 50% κάτω σε σχέση με το 2008. Οι μέσες αποδοχές έπεσαν στα επίπεδα της Μάλτας και της Πορτογαλίας και το 2013 θα πέσουν στα επίπεδα της Κροατίας, Τσεχίας, Εσθονίας, δηλαδή από τις μικρότερες σε όλη την Ευρώπη. Οι ρυθμοί αύξησης των εργαζόμενων με προσωρινές συμβάσεις απασχόλησης, με μειωμένα ωράρια και απλήρωτη εργασία έχουν πολλαπλασιαστεί και ιδιαίτερα οι νέοι εργαζόμενοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία εργάζονται με αυτούς τους όρους, άρα και με σημαντικά μειωμένες αποδοχές. Τα τελευταία χρόνια η μείωση των κοινωνικών παροχών η αύξηση των δαπανών τόσο στο δημόσιο όσο και στους ιδιώτες για την κάλυψη αντίστοιχων αναγκών π.χ. υγεία, παιδεία, η αύξηση της έμμεσης και άμεσης φορολογίας, η ακρίβεια στα προϊόντα και τις υπηρεσίες, κ.ά., συμβάλλουν το ίδιο, αν όχι περισσότερο, στο βαθμό εκμετάλλευσης και τη χειροτέρευση της θέσης των εργαζόμενων από ότι αυτή καθ εαυτή η μείωση των μισθών και των συντάξεων. Από αυτό γίνεται καθαρό πως η διεκδίκηση αυξήσεων στους μισθούς και στις συντάξεις δεν μπορεί να είναι ο μόνος τρόπος μείωσης του βαθμού εκμετάλλευσης και βελτίωσης της θέσης των εργαζομένων. Ταυτόχρονα με το ζήτημα των αυξήσεων πρέπει να διεκδικηθούν αιτήματα που θα αποκαθιστούν το σταθερό χρόνο εργασίας, θα εξασφαλίζουν στην εργατική οικογένεια όσο γίνεται καλύτερες δωρεάν δημόσιες

παροχές σε τομείς όπως η παιδεία, η υγεία, η πρόνοια, θα στηρίζουν τον άνεργο τον άστεγο την νέα οικογένεια κλπ. Τα αιτήματα που θα διεκδικούνται πρέπει να στηρίζονται πριν από όλα στην αλήθεια ότι οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που παράγουν τον πλούτο, άρα σε καμία περίπτωση δεν αποδεχόμαστε ότι είναι παράγοντας κόστους των επιχειρήσεων, των εργοδοτών και ότι η ικανοποίηση τους αντιβαίνει σε κάποιο γενικό και με αταξικό κριτήριο γενικό συμφέρον. Οι υποχωρήσεις που έχουν συντελεστεί, η μείωση των απαιτήσεων των εργαζομένων, ασφαλώς δημιουργούν μια νέα κατάσταση που πρέπει να παίρνεται υπόψη, όμως στη συνείδηση της εργατικής τάξης πρέπει να δράσουμε, ώστε η πραγματικότητα των υποχωρήσεων να μη νομιμοποιείται και κριτήριο των διεκδικήσεων να γίνεται το ποιος παράγει τον πλούτο, η τεράστια αύξηση αυτού του πλούτου που αρκεί για την κάλυψη των σύγχρονων και διαρκώς διευρυνόμενων αναγκών των εργαζομένων. Ταυτόχρονα δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στον καπιταλισμό η απόσπαση αυξήσεων και γενικά η βελτίωση των κοινωνικών παροχών το μόνο που καταφέρνουν είναι να μειώνουν τους ρυθμούς στην ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Για αυτό η πάλη για την παρεμπόδιση της χειροτέρευσης, της απόσπασης αυξήσεων και βελτίωσης των κοινωνικών παροχών, πρέπει να γίνεται παράλληλα με την ένταση του αγώνα για τη συνολική ανατροπή του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, για την δημιουργία των προϋποθέσεων ώστε η εργατική τάξη να μην ματώνει για τη μείωση της εκμετάλλευσης της αλλά για την εξάλειψη της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Στη βάση των παραπάνω βασικών διαπιστώσεων το ΠΑΜΕ απορρίπτει κάθε πρόταση για μείωση μισθών, περιορισμό δικαιωμάτων και κοινωνικών παροχών στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, της ανάπτυξης και άλλων επιχειρημάτων μέσω των οποίων οι καπιταλιστές, οι πολιτικοί και συνδικαλιστικοί τους υπάλληλοι προσπαθούν να στηρίξουν την κερδοφορία του κεφαλαίου. Απαιτεί και παλεύει όχι μόνο για την επαναφορά των μισθών στα επίπεδα που ήταν πριν τις μειώσεις, αλλά και αυξήσεις των μισθών και βελτίωση συνολικά της θέσης των εργαζόμενων μέσα από την κάλυψη των αναγκών σε υγεία, παιδεία, πρόνοια, αθλητισμό, πολιτισμό, κ.ά. Για αυτό παλεύει και απαιτεί να καταργηθούν άμεσα όλα τα νομοθετήματα, νόμοι (όπως ο νόμος 4046 δηλαδή το μνημόνιο 2,) δανειακές συμβάσεις που μείωσαν τους μισθούς και τα ημερομίσθια και γενικά το σύνολο των κοινωνικών κατακτήσεων και των δικαιωμάτων των εργαζομένων. ΑΞΟΝΕΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ To ΠΑΜΕ προτείνει για το 2013 τους εξής άξονες διεκδίκησης στα πλαίσια της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) για συμφωνία και υπογραφή με τις εργοδοτικές οργανώσεις και την κυβέρνηση και τους θέτει για συζήτηση και διεκδίκηση στους εργαζόμενους, σε όλα τα Συνδικάτα. Άξονας 1ος Οι όροι της παρούσας σύμβασης που θα συμφωνηθούν από την στιγμή της κατάρτισης της και από την ημερομηνία εφαρμογής της είναι υποχρεωτικά εκτελεστή για κάθε εργοδότη (εκτός άμεσου δημόσιου τομέα), είτε ανήκει, είτε όχι σε εργοδοτική οργάνωση σε όλη την Ελληνική Επικράτεια. Άξονας 2ος: ΚΑΤΩΤΑΤΑ ΟΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΩΝ Τα κατώτερα όρια μισθών και ημερομισθίων αποτελούν κατώτατα όρια αμοιβής μισθωτών της χώρας που απασχολούνται με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου και αμείβονται με μισθό, ημερομίσθιο κατά μονάδα ή με οποιοδήποτε άλλο σύστημα. Την 1 η 1 ου 2013 το ημερομίσθιο επανέρχεται στο ποσό των 33,54 ευρώ και ο μηνιαίος μισθός στο ποσόν των 751,41 ευρώ. Να προβλεφθεί να επιστραφεί μέσω ποσοστού αύξησης του μισθού μέρος των απωλειών της προηγούμενης τριετίας.

Καταργούνται οι νόμοι 4046/2012, το μνημόνιο 2, η πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου 6/2012 και κάθε συναφής διάταξη νόμου που περικόπτει τους μισθούς και τα ημερομίσθια. Την 1 η Ιούλη 2013 αναπροσαρμόζονται τα κατώτατα όρια αποδοχών με βάση το ποσοστό του εθνικού πληθωρισμού. Τα προβλεπόμενα χρονοεπιδόματα και άλλα επιδόματα (γάμου, τέκνων, σπουδών, αδείας, δώρων κλπ.) που προβλέπονται στην Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. αλλά και στις άλλες ΣΣΕ διατηρούνται. Το ποσοστό της αύξηση των αποδοχών που κάθε φορά καθορίζεται θα προστίθεται στο σύνολο των αποδοχών επί των οποίων υπολογίζονται οι προσαυξήσεις Κυριακής, νυχτερινής εργασίας, υπερεργασίας, υπερωρίας, επιδόματα εορτών και αδείας όπως και η αποζημίωση για την εκτός έδρας εργασία. Τα συνολικά γενικά κατώτατα όρια μισθών και ημερομισθίων εφαρμόζονται τόσο στους νέους κάτω των 25 ετών όσο και στους μαθητευόμενους εργατοτεχνίτες καθώς και στους υπαλλήλους που έχουν συμπληρώσει το 15 έτος της ηλικίας τους. ΠΡΟΫΠΗΡΕΣΙΑ Προϋπηρεσία για υπάλληλο η εργατοτεχνίτη θεωρείται η υπηρεσία που διανύθηκε σε οποιοδήποτε εργοδότη σε οποιαδήποτε εργασία και ειδικότητα. ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ 1. ΤΡΙΕΤΙΩΝ Τα επιδόματα που προβλέπονται από εθνικές γενικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας ή όμοιας έκτασης διαιτητικές αποφάσεις, υπολογίζονται επί των εκάστοτε γενικών κατωτάτων ορίων μισθών και ημερομισθίων. Οι υπάλληλοι και οι εργατοτεχνίτες με οποιαδήποτε σχέση εργασίας δικαιούνται για κάθε τριετία υπηρεσίας προσαύξηση 10% επί του κατωτάτου ορίου του βασικού μισθού τους. 2. ΓΑΜΟΥ Στον έγγαμο μισθωτό χορηγείται επίδομα γάμου ποσοστού 10%. Κατά τα λοιπά ισχύουν οι διατάξεις της παρ. 2 της με αριθ. 10/76 απόφασης του ΔΔΔΔ Αθηνών. Το επίδομα γάμου υπολογίζεται στο κατώτατο όριο του βασικού μισθού ή ημερομισθίου. Συλλογικές συμβάσεις εργασίας που προβλέπουν ενδεχόμενα μεγαλύτερο ποσοστό γάμου υπερισχύουν. Άξονας 3ος: ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ, ΤΑ ΩΡΑΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Το ωράριο εργασίας αποτελεί σταθερή και υποχρεωτική δέσμευση για κάθε εργοδότη. Καθορίζεται με βάση την 8ωρη εργασία για όλους. Διατηρείται σε όσους κλάδους έχει κατακτηθεί το 7ωρο η ακόμα μικρότερο ωράριο. Με βάση την παραγωγικότητα της εργασίας και τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων κατεύθυνση είναι η καθιέρωση 35 ωρών εργασίας εβδομαδιαίως επί πενθήμερο από Δευτέρα έως Παρασκευή. Για το λόγο αυτό από 01.01.2013 το σημερινό ισχύον ωράριο εργασίας συνολικά σε όλους τους κλάδους του ιδιωτικού τομέα για τα επόμενα χρόνια μειώνεται κατά μια ώρα, χωρίς μείωση αποδοχών. Επιπλέον χρησιμοποίηση του εργαζόμενου πέραν του ωραρίου που ορίζει η σύμβαση απαιτεί ειδική άδεια και η αμοιβή είναι προσαυξημένη 75 % της κανονικής ώρας εργασίας για τις καθημερινές και για Σάββατα, Κυριακές και αργίες στο 100% της καθημερινής αμοιβής. Για εργαζόμενους μαθητές, σπουδαστές, φοιτητές το ανώτατο ημερήσιο ωράριο είναι 6 ώρες με πλήρεις αποδοχές. Απαγορεύεται η απασχόληση εργαζόμενου, εργαζόμενης με οποιαδήποτε μορφή προσωρινής σύμβασης πέραν του 2μήνου. Μετά το 2μηνο όλες οι συμβάσεις μετατρέπονται σε σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου.

Άξονας 4ος: ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ, ΤΙΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ Η απόλυση εργαζόμενου τελεί υπό την έγκριση ειδικής 3μελούς Επιτροπής στα πλαίσια του ΣΕΠΕ με την συμμετοχή εκπροσώπου των εργαζομένων. Η αποζημίωση σε περίπτωση απόλυσης δεν μπορεί να είναι μικρότερη των αποδοχών ενός μήνα για κάθε χρόνο εργασίας, αρχής γενομένης από το πρώτο 2μηνο εργασίας και αφορά το σύνολο των εργαζόμενων (δηλαδή και όσους δεν έχουν την υπαλληλική ιδιότητα, υπαλλήλους, εργατοτεχνίτες και εργαζόμενους με κάθε σχέση εργασίας). Κατά τα λοιπά το ύψος της αποζημίωσης σε περίπτωση καταγγελίας επανέρχεται στα επίπεδα που ίσχυαν το έτος 2010. Δεν επιτρέπεται η καταγγελία της σύμβασης εργασίας εργαζόμενου πριν την τελευταία 5ετία της συνταξιοδότησής του, παρά μόνο για σπουδαίο λόγο. Δεν επιτρέπεται η καταγγελία σύμβασης εργασίας εργαζόμενου που υπέστη εργατικό ατύχημα στην επιχείρηση που απασχολείται με οποιαδήποτε σχέση εργασίας. Στην περίπτωση καταγγελίας σύμβασης εργασίας ο εργαζόμενος εγγράφεται αυτόματα στους καταλόγους ανεργίας του ΟΑΕΔ και επιδοτείται με το 80% του βασικού μισθού για όλη την διάρκεια της ανεργίας του. Στην κατεύθυνση αυτή το επίδομα ανεργίας του ΟΑΕΔ άμεσα αυξάνεται από 01.01.2013 από τα 368 στα 500 ευρώ και επιμηκύνεται η επιδότηση ανεργίας κατά ένα ακόμα έτος. Στους καταλόγους ανεργίας εγγράφονται και επιδοτούνται με το βασικό επίδομα ανεργίας 500 ευρώ όλοι οι απόφοιτοι των ΑΕΙ, ΤΕΙ, Λυκείων, κ.ά. που αναζητούν και δεν βρίσκουν εργασία, όπως και κάθε εργαζόμενος που επιθυμεί να εργαστεί και χωρίς δική του ευθύνη δεν βρίσκει εργασία. Άξονας 5ος: ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ - ΣΥΝΤΑΞΗ Απαγορεύεται αυστηρά (με πρόστιμα, με ποινές μη ασφαλιστικής και φορολογικής ενημερότητας) η απασχόληση εργαζόμενου χωρίς ασφάλιση, η οποία πρέπει να αντιστοιχεί σε ένα ένσημο ανά ημέρα εργασίας. Εργαζόμενος, -η που συμπληρώνει 3,5 ώρες εργασίας του ημερήσιου χρόνου δικαιούται ολόκληρο το ένσημο. Οι κρατήσεις για τον κλάδο της υγείας καταργούνται και οι μισθοί και τα ημερομίσθια αυξάνονται κατά το αντίστοιχο ποσό και η εργοδοσία και το κράτος αναλαμβάνουν την πλήρη ιατροφαρμακευτική φροντίδα του εργαζόμενου. Βιβλιάριο ασθένειας δικαιούται όποιος είναι πάνω από 18 ετών και δεν καλύπτεται από έμμεση ασφάλιση. Ο εργαζόμενος δικαιούται σύνταξη μετά τη συμπλήρωση 30 χρόνων εργασίας χωρίς όριο ηλικίας. Σε κάθε περίπτωση όριο συνταξιοδότησης είναι του άνδρα το 60 ο έτος και της γυναίκας το 55 ο. Να επανέλθουν οι κλάδοι που αποχαρακτηρίστηκαν από τα βαρέα και ανθυγιεινά και να ενταχθούν και νέοι κλάδοι που προτείνουν τα συνδικάτα. Για τους εργαζόμενους σε βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα το όριο συνταξιοδότησης είναι το 55 ο έτος για τον άνδρα και το 50 ο για τη γυναίκα. Κατώτερη βασική σύνταξη για όλους και για όλα τα ταμεία είναι το 80% του βασικού μισθού, που λάμβανε κατά τη συνταξιοδότησή του. Ο χρόνος λοχείας για τις γυναίκες και ο χρόνος στράτευσης για τους άντρες, ο χρόνος ανεργίας και ασθένειας προσμετράτε ως συντάξιμος χρόνος χωρίς πρόσθετη επιβάρυνση του ασφαλισμένου. Άξονας 6ος: ΑΔΕΙΕΣ ΕΤΗΣΙΑ ΑΔΕΙΑ ΜΕ ΑΠΟΔΟΧΕΣ

Κάθε εργαζόμενος που απασχολείται με οποιαδήποτε σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, δικαιούται άδεια αναψυχής 30 ημερών μετά το πρώτο έτος απασχόλησης. Η άδεια χορηγείται με αίτηση του εργαζόμενου μετά το πρώτο δίμηνο εργασίας, τμηματικά ή συνολικά. Σε περίπτωση σχέσης εργασίας κάτω του έτους η άδεια αναλογεί σε 2 ημέρες μετ αποδοχών ανά μήνα εργασίας. Κατά τη χορήγηση της άδειας καταβάλλεται το αντίστοιχο επίδομα αδείας. Σε περίπτωση λύσης της σχέσης εργασίας πριν τη συμπλήρωση έτους απασχόλησης στον ίδιο εργοδότη, χορηγείται από τον εργοδότη επίδομα αδείας που ισούται με τις αποδοχές του μηνός. ΑΔΕΙΑ ΓΑΜΟΥ ΚΑΙ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΕΚΝΟΥ Οι εργαζόμενοι που τελούν γάμο δικαιούνται άδεια 6 ημερών με αποδοχές που δε συμψηφίζεται στην ετήσια άδεια αναψυχής. Στην περίπτωση γέννησης τέκνου ο πατέρας δικαιούται 2 ημέρες άδεια με αποδοχές για το κάθε τέκνο. ΑΔΕΙΑ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ Η συνολική άδεια μητρότητας ορίζεται σε 30 εβδομάδες. Ο χρόνος αυτός της άδειας αμείβεται όπως προβλέπεται από τις σχετικές διατάξεις. Στη διάρκεια της εγκυμοσύνης απαγορεύεται η νυχτερινή εργασία όπως και η απασχόληση της εγκύου σε τμήμα που δεν υπάρχουν οι συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας. ΑΔΕΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΠΑΙΔΙΩΝ Οι εργαζόμενες μητέρες δικαιούνται για τις ανάγκες θηλασμού και φροντίδας του παιδιού για χρονικό διάστημα 30 μηνών από τη λήξη της άδειας λοχείας μειωμένο ωράριο 1 ώρας την ημέρα κατά την προσέλευση ή την αποχώρηση. Εναλλακτικά η άδεια αυτή μπορεί να χορηγείται εφάπαξ ή με άλλο τρόπο. ΓΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΑΝΑΤΡΟΦΗΣ Γονέας εργαζόμενος σε επιχείρηση που έχει συμπληρώσει τουλάχιστον 1 χρόνο εργασίας μπορεί να λάβει άδεια ανατροφής παιδιού χωρίς αποδοχές μέχρι το παιδί να συμπληρώσει την ηλικία των 3,5 ετών. ΑΔΕΙΑ ΜΟΝΟΓΟΝΕΙΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ Ο άγαμος γονέας ή χήρος ή γονέας που έχει την αποκλειστική επιμέλεια του παιδιού του, δικαιούται επιπλέον άδεια 6 ημερών το χρόνο πέραν της κανονικής άδειας αναψυχής, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις αυξημένες ανάγκες ανατροφής των παιδιών του μέχρι να συμπληρώσουν την ηλικία των 12 ετών. ΑΔΕΙΑ ΕΞΑΡΤΩΜΕΝΩΝ ΜΕΛΩΝ Σε περίπτωση ασθένειας εξαρτωμένων παιδιών ή συγγενών μέχρι 2 ου βαθμού συγγενείας καθορίζεται σε 12 εργάσιμες ημέρες κάθε χρόνο. Οι γονείς των παιδιών που πάσχουν από ασθένειες που απαιτούν μεταγγίσεις αίματος ή αιμοκαθάρσεις δικαιούνται πρόσθετη άδεια 10 ημερών το χρόνο με αποδοχές. ΑΔΕΙΑ ΛΟΓΩ ΘΑΝΑΤΟΥ ΣΥΓΓΕΝΟΥΣ Στους εργαζόμενους χορηγείται άδεια 4 ημερών με αποδοχές σε περίπτωση θανάτου παιδιών, γονέων, συζύγου ή αδελφών και εξ αγχιστείας. ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΜΕΤΑΓΓΙΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΤΟΥ Εργαζόμενοι που πάσχουν από νόσο που απαιτεί μεταγγίσεις αίματος και παραγώγων του ή αιμοκάθαρση δικαιούνται πρόσθετη άδεια 22 ημερών το χρόνο με αποδοχές. ΑΔΕΙΑ ΜΑΘΗΤΩΝ, ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΦΟΙΤΗΤΩΝ

Εργαζόμενοι μαθητές, σπουδαστές ή φοιτητές ηλικίας κάτω των 28 ετών δικαιούνται άδεια σπουδών με αποδοχές για την περίοδο των εξετάσεων. Όσοι συμμετέχουν σε προγράμματα μεταπτυχιακών και λοιπών σπουδών δικαιούνται άδεια 10 ημερών για 2 έτη χωρίς αποδοχές. ΑΔΕΙΑ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ Εργαζόμενοι με ποσοστό αναπηρίας 50% και άνω δικαιούνται πρόσθετη άδεια 6 ημερών το χρόνο πέραν της κανονικής. Άξονας 7ος: ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΌΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΟΥ Ο εργαζόμενος, -η που νοσήσει σύμφωνα με βεβαίωση γιατρού του ταμείου του δικαιούται άδειας,δωρεάν ιατροφαρμακευτικής φροντίδας στις δημόσιες δομές και κάλυψη του συνόλου των αποδοχών του με ευθύνη της πολιτείας και του εργοδότη. ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΞΗ Όποιος εργοδότης δεν τηρεί την παρούσα σύμβαση εργασίας έχει κυρώσεις και πρόστιμο που επιβάλλεται από το ΣΕΠΕ μέχρι 15.000 ευρώ για κάθε παράβαση, υπέρ των ασφαλιστικών οργανισμών. ΕΙΔΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ Καμία διακοπή ρεύματος, νερού, σταθερού τηλεφώνου, σε άνεργους, απλήρωτους εργαζόμενους. Δωρεάν μετακίνηση σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς, αναστολή κάθε υποχρέωσης προς τράπεζες και δημόσιο. Επιδότηση ενοικίου για το διάστημα της ανεργίας, διάθεση τροφίμων, ρουχισμού, σχολικών ειδών, ειδών υγιεινής, πετρελαίου θέρμανσης από κρατικό δίκτυο για άνεργους και εργαζόμενους με χαμηλό εισόδημα. Άμεσο πάγωμα τιμών σε όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες και κατάργηση του ΦΠΑ με αντίστοιχη μείωση τιμών σε όλα τα είδη πλατειάς λαϊκής κατανάλωσης, κατάργηση των διοδίων, μείωση κατά 50% των τιμολογίων των πρώην ΔΕΚΟ. Κατάργηση του ανατοκισμού όλων των δανείων, απαγόρευση πλειστηριασμών πρώτης και δευτερευούσης κατοικίας ΕΙΔΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ Επιδότηση της στέγασης για κάθε φοιτητή, σπουδαστή που χωρίς δική του ευθύνη είναι εκτός φοιτητικής εστίας και σπουδάζει μακριά από τον τόπο κατοικίας του και η οικογένεια του έχει εισόδημα κάτω των 40.000 ευρώ ετησίως προσαυξημένο κατά 5000 ευρώ για κάθε παιδί. Δωρεάν μετακίνηση μαθητών φοιτητών, σπουδαστών σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Άμεση απορρόφηση όλων των παιδιών στους παιδικούς και βρεφικούς σταθμούς με χρηματοδότησή τους από τον κρατικό προϋπολογισμό και με την πρόσληψη του αναγκαίου εκπαιδευτικού και βοηθητικού προσωπικού. Η Εκτελεστική Γραμματεία