ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΡΤΙΝΑ Ή Η ΕΚΠΑΙ ΕΥΣΗ ΤΗΣ ΛΩΡΑΣ ΟΝΟΡΕ-ΓΚΑMΠΡΙΕΛ ΜΙΡΑMΠΩ

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΡΤΙΝΑ Ή Η ΕΚΠΑΙ ΕΥΣΗ ΤΗΣ ΛΩΡΑΣ ΟΝΟΡΕ-ΓΚΑMΠΡΙΕΛ ΜΙΡΑMΠΩ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΣΤΟΝ ΙΠΠΟΤΗ ΝΤ ΟΛΖΑΝ Σου στέλνω, καλέ μου Ιππότη, ένα σκαμπρόζικο μικρό χειρόγραφο. Δεν θα ήταν εύκολο να φανταστείς πού το βρήκα. Είναι ανάγνωσμα ανάλαφρο, γραμμένο από γυναικείο χέρι μια παιχνιδιάρικη ψυχαγωγία, που την έστειλαν σε κάποιο μοναστήρι. Πώς, άραγε, ένα τέτοιο προσευχητάρι κατάφερε να τρυπώσει στo ράσo μιας μοναχής; Τα μάτια μου δυσκολεύτηκαν να με πείσουν. Ωστόσο, είναι πέρα για πέρα αληθινό, καλέ μου Ιππότη, και πρόκειται για δώρο αντάξιο του παραλήπτη του. Ο έρωτας δεν είναι άγνωστος στα μέρη αυτά. Το συναίσθημα είναι σύμφυτο με το ωραίο φύλο, η ευαισθησία το κύριο χαρακτηριστικό του. Τα λεπτεπίλεπτα αυτά πλάσματα βρίσκονται στο έλεος της ηδονής. Αν, τώρα, στη φυσική προδιάθεση προσθέσουμε τη θερμοβόλο επίδραση μιας φαντασίας εξημμένης, λόγω της απομόνωσης και της απραξίας, θα βρούμε την αιτία της παραφοράς που βασιλεύει στα μοναστήρια. Να γιατί οι γυναίκες στα μέρη αυτά, όπου τις κρατούν φυλακισμένες οι ζηλόφθονοι άνδρες, θεωρούν τόσο πολύτιμες ορισμένες απολαύσεις, αδυνατώντας να αντισταθμίσουν με άλλους περισπασμούς την ιδέα που έχουν συνήθως γι αυτές. Έξω, στην κοινωνία, καταιγισμός από περιποιήσεις 7

ONOΡΕ-ΓΚΑΜΠΡΙΕΛ ΜΙΡΑΜΠΩ και απολαύσεις εξάπτει τα πάθη αντί να τα κατευθύνει προς έναν στόχο οι πιο αισθησιακές γυναίκες παρασύρονται από τη σαγηνευτική λάμψη μιας ματαιόδοξης φιλαρέσκειας. Η ορμή του έρωτα δεν έχει θέση στο σκοτάδι και τη μελαγχολία της μοναξιάς δεν είναι, λοιπόν, ν απορείς που όσα απόκρυφα βρίσκονται κλεισμένα στο χειρόγραφο αυτό γλίστρησαν στο κελί μιας μοναχής, για να της κρατήσουν τρυφερή συντροφιά. Έλειπες εσύ και όλοι μού ήταν ανυπόφοροι. Η αδερφή μου, η καλόγρια, επέμενε να περάσω μερικές μέρες κοντά της υπέκυψα στην επιθυμία της. Ω!, καλέ μου φίλε, πόσο με θλίβουν τα μαρτύρια που υπομένει. Έχει τρυφερή καρδιά, ζωηρό πνεύμα, εκλεπτυσμένο γούστο διαθέτει χάρες και κάλλος βρέθηκε στο μοναστήρι πριν καλά καλά προλάβει να γνωρίσει τον εαυτό της. Πόσο δυστυχής θα ήμουν στη θέση της, εγώ, που δικαιούμαι την ευτυχία λιγότερο απ ό,τι εκείνη. Με ανυπομονησία περίμενε μια φίλη που επρόκειτο σύντομα να επιστρέψει. Από την πρώτη κιόλας μέρα μού μίλησε γι αυτήν με πρωτοφανή τρυφερότητα. Μου την περιέγραφε με τα πιο ζωηρά χρώματα και έστρεφε αδιάκοπα τη συζήτηση στο ενδιαφέρον αυτό θέμα. Έλαβε από εκείνη μιαν όμορφη μικρή κασετίνα, γεμάτη μικροπράγματα, απ αυτά που χρησιμοποιούν οι μοναχές. Όπως γίνεται συνήθως, την πρόσεξαν οι αδελφές θυρωροί και οι ηγούμενες, πιο περίεργες συνήθως παρά πονηρές όλες τους. Τους διέφυγε, έτσι, ένα στοιχείο σημαντικό. Μόλις η αδερφή μου με άφησε μόνη, με κυρίευσε κι εμένα η περιέργεια. Παρατήρησα ότι ο πάτος ήταν πολύ παχύς για ένα τόσο μικρό κουτί. Ανακάλυψα πως, στην πραγματικότητα, ήταν 8

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΡΤΙΝΑ Ή Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΗΣ ΛΩΡΑΣ διπλός και περιείχε τη μικρή λεπτομέρεια που σου στέλνω. Αντέγραψα το χειρόγραφο κρυφά, τις ώρες που η έγκλειστη αδερφή μου προσευχόταν. Εύχομαι το ανάγνωσμα που σου προσφέρει το χέρι της ερωμένης σου να ξεκλέψει λίγες από τις στιγμές σου κοντά στις ωραίες του Παρισιού! Η απουσία σου με σκοτώνει. Δώσε μου πίσω, καλέ μου Ιππότη, την καρδιά σου και τη ζωή μου, όπως και το όμορφο αυτό χειρόγραφο: θα το ξαναδιαβάσουμε μαζί από την αρχή. Ο ιππότης ντ Ολζάν άλλαξε τα ονόματα και το έδωσε να τυπωθεί, χωρίς να πειράξει το ύφος σκέφτηκε πως η γυναικεία πένα θα δεινοπαθούσε, το δίχως άλλο, αν έπεφτε σε χέρια ανδρικά. 9

M ακριά από μένα, ανόητες προκαταλήψεις μόνο οι φοβισμένες ψυχές σάς είναι υποταγμένες. Η Ευγενία, υποφέροντας από ανία στη μοναξιά της, απαιτεί από την αγαπημένη της Λώρα αυτή τη μικρή, τρυφερή απόλαυση. Τίποτε πια δεν μπορεί να με σταματήσει. Ναι, αγαπημένη μου Ευγενία, τις εξαίσιες στιγμές που σου διηγήθηκα κάποιες φορές, κρατώντας σου συντροφιά στο κρεβάτι την παραφορά των αισθήσεων, που επιχειρήσαμε να δοκιμάσουμε ξανά η μια στην αγκαλιά της άλλης τις εικόνες της νιότης μου, που την ηδονή τους θελήσαμε να τη γευτούμε παρέα για να σ ευχαριστήσω, θα τα περιγράψω όλα εδώ, όσο πιο πιστά γίνεται. Όλα όσα έκανα και σκέφτηκα από την πιο τρυφερή ηλικία, όλα αυτά που είδα και ένιωσα θα ξεδιπλωθούν μπροστά στα μάτια σου. Θα ξαναζωντανέψω μέσα σου τις ζωηρές συγκινήσεις, τα πολύτιμα αυτά συναισθήματα που σε μαγεύουν και σε μεθούν. Θα χρησιμοποιήσω λέξεις αυθεντικές, γνήσιες, τολμηρές. Θα φτάσω, μάλιστα, στο σημείο να σχεδιάσω μόνη μου εικόνες αντάξιες του θέματος και των φλογερών επιθυμιών σου δεν φοβάμαι μήπως κουραστώ. Ευγενία, εσύ με εμπνέεις και μου φλογίζεις την καρδιά. Είσαι η Αφροδίτη 10

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΡΤΙΝΑ Ή Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΗΣ ΛΩΡΑΣ και ο Απόλλων μου. Πρόσεξε όμως, φίλη αγαπημένη, μην τυχόν και ξεφύγει από τα χέρια σου η εξομολόγησή μου να θυμάσαι ότι βρίσκεσαι στο άντρο της βλακείας και της υποκρισίας. Από τις μοναχές, όσες ζουν εν Χριστώ πρέπει να τις φοβάσαι χίλιες φορές λιγότερο από εκείνες που, κρυμμένες πίσω από ένα προπέτασμα υποκρισίας, γεύονται τις πιο εκλεκτές και λεπταίσθητες ηδονές. Στα μάτια των πρώτων θα φάνταζες μόνο ένοχη, ενώ οι άλλες θα έσπευδαν να καταγγείλουν μεγαλόφωνα το όνειδος. Η ευτυχία των γυναικών πάντα προτιμά το σκοτάδι και το μυστήριο όμως, ο φόβος και η σεμνοτυφία αναδεικνύουν την αξία των απολαύσεών τους. Αυτό το χειρόγραφο δεν πρέπει ποτέ να δει το φως. Δεν προορίζεται για τα μάτια των πολλών. Θα τους εξόργιζε η ευθύτητα μιας γυναίκας, καθώς η αλόγιστη αφέλειά τους τρομάζει μπροστά στα γυμνά έργα της φύσης. Ίσως να μην το πιστεύεις, αγαπημένη μου Ευγενία, αλλά οι άνδρες, ακόμη και οι πιο φιλελεύθεροι, ζηλεύουν μέχρι και τις ελευθεριότητες της φαντασίας μας. Μας επιτρέπουν μόνο τις απολαύσεις που αυτοί μας παραχωρούν. Στα μάτια τους δεν είμαστε παρά σκλάβες μπορούμε να παίρνουμε μόνον όσα μας παρέχει το χέρι του αφέντη που μας έχει υποτάξει. Όλα συμβαίνουν για χάρη τους ή πρέπει να έχουν σχέση με αυτούς. Γίνονται τύραννοι μόλις τολμήσεις να μοιραστείς με άλλους τις απολαύσεις που θεωρούν ότι τους ανήκουν. Ζηλεύουν, αν τολμήσεις να επιδιώξεις κι εσύ κάποιες από αυτές. Διεκδικούν να είναι μόνον οι ίδιοι εγωιστές, και κανείς άλλος. Τις απολαύσεις που τους προσφέρουμε, λίγοι σκέφτονται πώς θα τις μοιραστούν μαζί μας. Ορισμένοι, μάλιστα, προ- 11

ONOΡΕ-ΓΚΑΜΠΡΙΕΛ ΜΙΡΑΜΠΩ σπαθούν να τις εξασφαλίσουν, βασανίζοντάς μας και υποβάλλοντάς μας σε επώδυνες δοκιμασίες. Σε τι αλλόκοτες συμπεριφορές τούς ωθεί η εκκεντρικότητά τους! Η φλογερή φαντασία τους, η αχαλίνωτη και γεμάτη παρεκτροπές, σβήνει με την ίδια ευκολία που εξάπτεται οι ακόλαστες επιθυμίες τους, ασυγκράτητες, ασταθείς, άπιστες, περιφέρονται από το ένα αντικείμενο του πόθου τους στο άλλο. Μονίμως αντιφάσκοντας προς τα δικά τους αισθήματα, απαιτούν εμείς να μην απολαμβάνουμε τα προνόμια που εκείνοι έχουν ιδιοποιηθεί εμείς, που από τη φύση μας έχουμε μεγαλύτερη ευαισθησία, πιο ζωηρή και ευέξαπτη φαντασία. Τι άκαρδοι που είναι! Θέλουν να απαλείψουν τα χαρακτηριστικά του φύλου μας, τη στιγμή που, αν γινόμασταν άχαρες και ψυχρές, εκείνοι θα βασανίζονταν και θα δυστυχούσαν. Κάποιοι, είναι αλήθεια, ακολουθούν πορεία που ξεφεύγει από την πεπατημένη δεν παύει, όμως, να συνιστά απροσεξία εκ μέρους μας το να αποκαλυπτόμαστε στα μάτια τους. Το κείμενο αυτό θα ήταν εξίσου ακατάλληλο και για κάτι αποχαυνωμένες υπάρξεις που ο έρωτας δεν είναι σε θέση να τις συγκινήσει. Μιλώ για τις ανέραστες εκείνες γυναίκες, που δεν καταφέρνει να τις διεγείρει ο ενθουσιασμός ανδρών ικανών να εμπνεύσουν τον έρωτα, αλλά και για κάτι τύπους περισπούδαστους, που η ομορφιά αδυνατεί να τους αφυπνίσει. Υπάρχουν, Ευγενία, τέτοια πλάσματα, που φέρουν τον φανταχτερό τίτλο του παντογνώστη και του φιλόσοφου, και που, παραδομένα στις διαθέσεις μελανόχρωμων χυμών, στους σκοτεινούς και ανθυγιεινούς ατμούς της μελαγχολίας, αποφεύγουν τον κόσμο, ο οποίος με τη σειρά του τους περιφρονεί. Οι άνθρωποι αυτοί, όπως και τα ανήμπορα γηρα- 12

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΡΤΙΝΑ Ή Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΗΣ ΛΩΡΑΣ τειά, ψέγουν πικρόχολα όλες τις απολαύσεις από τις οποίες έχουν εκπέσει. Άλλους πάλι, που έχουν ιδιοσυγκρασία ορμητική, οι προκαταλήψεις με τις οποίες γαλουχήθηκαν και η συστολή τούς έχουν στρέψει με ενθουσιασμό προς μιαν αρετή της οποίας την ουσία δεν γνώρισαν ποτέ. Εκτρέπουν τα ένστικτά τους και τα κατευθύνουν προς όντα φανταστικά. Ο Έρωτας είναι θεός ανόσιος και δεν αξίζει να τον λατρεύουν. Και, αν ποτέ θύουν στον Έρωτα, με τη μορφή του Υμεναίου, καταντούν φανατικοί, οι οποίοι καλύπτουν την άγρια ζήλια τους με το όνομα της τιμής. Είμαστε βλάσφημες εμείς που εκφράζουμε τον έρωτα. Γι αυτό, αγαπημένη μου Ευγενία, κανέναν δεν πρέπει να προκαλέσουμε. Ας κρατήσουμε τις ελευθέριες εκμυστηρεύσεις μας για τέρψη ιδιωτική. Μόνο σ εσένα επιθυμώ να ανοίξω την καρδιά μου. Για χάρη σου και μόνο δεν θα επιχειρήσω να καλύψω με πέπλο τις εικόνες που θα προτείνω στο βλέμμα σου. Θα είναι κρυφές για τους άλλους, όπως και οι τρυφερές στιγμές που ζήσαμε μαζί. Μόνον η φιλία ή ο έρωτας μπορούν να στρέψουν βλέμματα καλοπροαίρετα στα άσεμνα αντικείμενα που η πένα και τα μολύβια μου θα επιχειρήσουν να αποδώσουν. 13

Φορώντας µόνο µια ταφταδένια ρόµπα, παρέσυρε στο δωµάτιό του τη Λυσέτ, που ήταν εξίσου ελαφρά ντυµένη. Φρόντισαν να κλείσουν καλά την πόρτα και να τακτοποιήσουν την κουρτίνα. Όµως εγώ είχα υπερνικήσει όλα τα εµπόδια και το τέχνασµά µου πέτυχε, τουλάχιστον εν µέρει. εν είχαν περάσει δύο λεπτά που ήταν κλεισµένοι στο δωµάτιο κι εγώ, ανυπόµονη, πήγα στην πόρτα και ανασήκωσα απαλά την κουρτίνα. Είδα τη Λυσέτ. Τα στήθη της ήταν ολόγυµνα. Ο πατέρας µου την κρατούσε στα χέρια του και τη σκέπαζε µε τα φιλιά του. Καθώς όµως φλεγόταν πια από επιθυµία, πολύ σύντοµα φούστες, κορσές, πουκαµίσα, βρέθηκαν όλα στο πάτωµα. Πόσο της πήγαινε να είναι γυµνή! Και πόσο µου άρεσε να τη βλέπω έτσι! Γραµµένο τις παραµονές της Γαλλικής Επανάστασης και εµπνευσµένο από τις αρχές του ιαφωτισµού, το βιβλίο επικεντρώνεται στη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση µιας πολύ νεαρής κοπέλας από τον πατριό της. Ωστόσο, η µύηση στις απολαύσεις της σάρκας συνοδεύεται εδώ από µια πραγµατική εκπαίδευση σε όλα τα γνωστικά πεδία, από την επιστήµη ως τη θρησκεία, όπου θίγονται για πρώτη φορά πολύ σηµαντικά ζητήµατα: το δικαίωµα των γυναικών στην ερωτική απόλαυση, η σηµασία της προσωπικής υγιεινής, ο σεβασµός του σώµατος, η οµοφυλοφιλία, η θρησκευτική καταπίεση. Μυθιστόρηµα ιδεών και ταυτόχρονα παιγνιώδης πραγµατεία στον έρωτα, το βιβλίο είναι χαρακτηριστικό µιας εποχής όπου οι επαναστατικές ιδέες γεννιούνται στο µπουντουάρ, εµπεδώνονται στα καφενεία και εκπνέουν στη λαιµητόµο. ISBN: 978-960-501-670-8 ΒΟΗΘ. ΚΩ.: 5670