Κομμουνιστική Επιθεώρηση Τεύχος 2/2009

Ο Οδηγητής κυκλοφορεί ξανά το Σάββατο 4 Απρίλη 35 Νέες γυναίκες 3 μήνας μπαίνει 4 μήνας βγαίνει 6 6 18 ο Συνέδριο Στην πρώτη γραμμή για να φτάσει το σύνθημα της αντεπίθεσης παντού! Διεθνής διάσταση του 18ου Συνέδριου: Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε! 10 νέοι εργαζόμενοι Στην εντατική δικαιώματα εργαζομένων και παροχές υγείας Οικονομική κρίση: Ιδεολογήματα-παγίδες με στόχο την υποταγή του λαού Κινητοποιήσεις στα Jumbo : Με τα δικαιώματα των εργατών ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΥΝ! 17 κατάρτιση Να σημάνει ξεσηκωμός στα ΙΕΚ 18 μαθητές Η αμαρτωλή ιστορία των διαλόγων: Δούρειος ίππος για τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις Σχολεία-κέντρα αγώνα Ορμητήρια για να βγούμε στην Αντεπίθεση! 21 αφιέρωμα φοιτητικές εκλογές 29 ΕΕ vs νεολαία Ευρωπαϊκή Ενωση: Εμπόδιο στο δρόμο του λαού 32 ιδεολογία Ο Β. Ι. Λένιν για το σύνθημα των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης 35 νέες γυναίκες Πάλη για τη γυναικεία ισοτιμία: Αναγκαία και επίκαιρη όσο ποτέ 18 ο Συνέδριο 21 Αφιέρωμα: Φοιτητικές-Σπουδαστικές Εκλογές 38 νέοι στρατευμένοι Στάσου ανυπότακτος! 40 νέοι μετανάστες Δεύτερη γενιά προλετάριοι χωρίς πατρίδα 42 αθλητισμός Αθλητικές υποδομές στο δήμο Αθηναίων Μόνο για επιχειρηματίες 44 όχι σε όλα τα ναρκωτικά Ναρκωκουλτούρα... made in EU! 46 ιστορία Με αφορμή την ταινία Κατίν : Ξαναζεσταμένη ναζιστική προπαγάνδα 49 προτάσεις Η ΚΝΕ στο Συρμό 52 πολιτισμός Πολιτιστικές ομάδες της ΚΝΕ Κόντρα στην υποκουλτούρα και τη σαπίλα του καπιταλισμού 54 διεθνή Συνέντευξη με την KN Πορτογαλίας Οι κομμουνιστές αποτελούν παράδειγμα και κερδίζουν συνειδήσεις Αποφάσεις του 18 ου Συνεδρίου ΚΚΕ Κυκλοφορούν με τον Κυριακάτικο Ριζοσπάστη, τις δυο πρώτες Κυριακές του Μάρτη οι αποφάσεις του 18 ου Συνεδρίου του Κόμματός μας. Συγκεκριμένα, στις 8 Μάρτη ο Κυριακάτικος Ριζοσπάστης θα κυκλοφορήσει με την πολιτική απόφαση του Συνεδρίου για τα καθήκοντα του Κόμματος ως το 19 ο Συνέδριο, ενώ στις 15 Μάρτη θα συνοδεύεται με την πολιτική απόφαση για το σοσιαλισμό. Οι δυο αυτές Κυριακές, θα ναι μέρες πανεξόρμησης για όλα τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ και του Κόμματος. Το μήνυμα της Αντεπίθεσης πρέπει να φτάσει παντού! Οι αποφάσεις του 18 ου Συνεδρίου πρέπει να φτάσουν σε κάθε νέο, σε κάθε σπίτι, να μελετηθούν πλατιά. Σε αυτή τη μάχη, πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις! Το τσάι της ΕΠΟΝ Στη καθιερωμένη εκδήλωση της, για την επέτειο ίδρυσης της Ενιαίας Πανελλαδικής Οργάνωσης Νέων (ΕΠΟΝ) καλεί τα μέλη και τους φίλους της η Πανελλήνιας Ενωσης Αγωνιστών και Φίλων της ΕΠΟΝ (ΠΕΑΦΕ). Φέτος, η ΠΕΑΦΕ γιορτάζει τα 66 χρόνια της ΕΠΟΝ και η εκδήλωση είναι αφιερωμένη στο βετεράνο ΕΠΟΝίτη δημοσιογράφο και επίτιμο πρόεδρο της ΠΕΑΦΕ, Νίκο Καραντηνό. Είναι η πρώτη χρονιά που η γιορτή θα πραγματοποιήθει χωρίς τον σύντροφο Νίκο. Το τσάι της ΕΠΟΝ, θα δοθεί στο ξενοδοχείο Τιτάνια την Κυριακή 8 Μάρτη στις 5 το απόγευμα και θα περιλαμβάνει πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Κομμουνιστική Επιθεώρηση Τεύχος 2/2009 Κυκλοφορεί το νέο τεύχος της Κομμουνιστικής Επιθεώρησης με πλούσια ύλη και θεματολογία. Μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει τις εισηγήσεις και τις τελικές ομιλίες της ΚΕ του ΚΚΕ για τα δυο θέματα του 18 ου Συνεδρίου και αφιέρωμα στην 8 η Μάρτη. Αναλυτικά, η ύλη του τεύχους: 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ Εισήγηση της ΚΕ του ΚΚΕ στο 18 ο Συνέδριο, για το Πρώτο Θέμα Εισήγηση της ΚΕ του ΚΚΕ στο 18 ο Συνέδριο, για το Δεύτερο Θέμα Τελική ομιλία εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, στο Πρώτο Θέμα Τελική ομιλία εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, στο Δεύτερο Θέμα Αφιέρωμα στην 8η Μάρτη Β. Ι. Λένιν: Λόγος στο 1ο Πανρωσικό Συνέδριο των εργατριών, 19 του Νοέμβρη 1918 Β. Ι. Λένιν: Η σοβιετική εξουσία και η θέση της γυναίκας Ιδεολογία - Πολιτική Τάσου Τραβασάρου: Πλευρές της ιδεολογικοπολιτικής αντιπαράθεσης σε τμήματα της νεολαίας Σοσιαλισμός Αϊτέκ Σονέρ Αλπάν: Η επικαιρότητα της πάλης ενάντια στον αντισοβιετισμό μετά από τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης. Χρειαζόμαστε τον Οκτώβρη; OΔΗΓΗΤΗΣ- Oργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, www.odigitis.gr, e-mail: mail@odigitis.gr Ιδιοκτησία: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕÈ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Κοτοπούλη 11 και Βεραντζέρου, ΤΚ: 104 32, Αθήνα, Κωδικός: 3995, ISSN 1791-3594, Τηλ.: 210 5282.526-528, Fax: 210 5241.526, Συνδρομητές: Σόλωνος 130, ΤΚ:106 81, Τηλ: 210 3320.800 (ετήσιες συνδρομές: εσωτερικού 22 ευρώ, εξωτερικού: 35 ευρώ), Εκτύπωση: Τυποεκδοτική Α.Ε, Λεύκης 134 - Κρυονέρι Διαλέξεις Κείμενο της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ: Η εμπορευματική παραγωγή και ο σοσιαλισμός

Οδηγητής ϐ Mάρτης 2009 3 ϐ μήνας μπαίνει Κι άσε να λένε οι δειλοί και οι προσκυνημένοι «Ενωθήκαμε ύστερα από ελεύθερα παρμένη απόφαση για να πολεμήσουμε τους εχθρούς κι όχι για να πέσουμε στο γειτονικό βάλτο, που οι κάτοικοί του απ την αρχή μας κατέκριναν, γιατί ξεχωρίσαμε σε ιδιαίτερη ομάδα και διαλέξαμε το δρόμο του αγώνα, αντί το δρόμο της συμφιλίωσης». (Τι να κάνουμε;, Β. Ι. Λένιν) Είμαστε ένα μπόι ψηλότερα από χθες. Το 18 ο Συνέδριο του Κόμματός μας, που αποτελεί πλέον γεγονός, η συζήτηση, τα ντοκουμέντα και οι ίδιες οι αποφάσεις του επιβεβαιώνουν την εκτίμηση αυτή, η οποία δεν είναι ούτε γενική κι αόριστη ούτε φιλάρεσκη. Βασίζεται στη δουλιά που έκανε το Κόμμα μας και η ΚΝΕ όλο το προηγούμενο διάστημα, όλα τα προηγούμενα χρόνια, στην κατεύθυνση επίλυσης του βασικού προβλήματος που εντόπιζε και το προηγούμενο Συνέδριό μας. Είμαστε σήμερα πιο ικανοί να δουλεύουμε με βάση τη στρατηγική μας, εξειδικεύοντας σε όλα τα μέτωπα, δίνοντας βάρος από νέες, κατακτημένες θέσεις- στη δουλιά στην εργατική τάξη, στη νεολαία, στις γυναίκες. Προβάλλουμε πιο μαχητικά-αποτελεσματικά στο μαζικό κίνημα τον άλλο δρόμο ανάπτυξης που έχουν ανάγκη η εργατική τάξη, ο λαός, η νεολαία, το δρόμο του αντιιμπεριαλιστικούαντιμονοπωλιακού Μετώπου πάλης, το δρόμο της ρήξης με την εξουσία των μονοπωλίων, το δρόμο της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας, του σοσιαλισμού-κομμουνισμού. Είμαστε σήμερα πιο ώριμοι να συνδυάζουμε και να συνδέουμε τα καθήκοντα αυτά με την ιδεολογική αντεπίθεση, εκεί όπου η κοσμοθεωρία μας υπερέχει κατά κράτος των αστικών, ρεφορμιστικών και οπορτουνιστικών ιδεολογημάτων που σπεύδουν να καλύψουν τη σαπίλα του συστήματος της εκμετάλλευσης. Η συζήτηση για τα συμπεράσματα από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση, ο εμπλουτισμός της αντίληψής μας για το σοσιαλισμό, η συζήτηση που προηγήθηκε στο Κόμμα και στην ΚΝΕ, αλλά και με φίλους και οπαδούς, επιβεβαιώσε την ωριμότητα αυτή, άνοιξε ορίζοντες, εξόπλισε, έδωσε αυτοπεποίθηση για ακόμα πιο μαζική, διαφωτιστική προβολή της πρότασης εξουσίας, του σοσιαλισμού-κομμουνισμού. Το κυριότερο, έδειξε με τον πιο καθαρό τρόπο ότι η ανάπτυξη της επαναστατικής θεωρίας είναι όρος για την επαναστατική πρακτική δράση στο σήμερα. Για όλους αυτούς τους λόγους, βγαίνουμε από το Συνέδριο πιο ώριμοι και ατσαλωμένοι, πιο έτοιμοι ιδεολογικά και πολιτικά, πιο αποφασισμένοι να ανταποκριθούμε στα μεγάλα, ιστορικά, καθήκοντα που η ζωή βάζει μπροστά στους κομμουνιστές. Να βρεθούμε στο ύψος των ιστορικών καθηκόντων Η οικονομική κρίση, κρίση υπερσυσσώρευσης του καπιταλιστικού συστήματος είναι εδώ, φαίνεται ότι θα είναι βαθιά και μακρόχρονη. Προκαλεί τριγμούς στο πολιτικό σύστημα της άρχουσας τάξης, που δυσκολεύεται να πείσει όπως παλιότερα. Προδιαγράφονται αντικειμενικά εξελίξεις-προϋποθέσεις για μια νέα άνοδο της ταξικής πάλης, του επαναστατικού κινήματος, αλλά και κατακόρυφης ανόδου της αντίδρασης, της προσπάθειας το εργατικό κίνημα να υποταχθεί, να ενσωματωθεί. Από δω και οι ιστορικές ευθύνες να ανέβουμε ακόμα ψηλότερα, να ανοίξουμε πόλεμο στις αδυναμίες μας. Στοχοπροσηλωμένοι στην εργατική τάξη, στα παιδιά της εργατικής-λαϊκής οικογένειας που βιώνουν από τα πρώτα κιόλας βήματα τι σημαίνει ταξική εκμετάλλευση στο χώρο δουλιάς, στις πρακτικές του χώρου της κατάρτισης, στα νυχτερινά. Στους νέους της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων που νοιώθουν τι σημαίνουν ταξικοί φραγμοί, τι σημαίνουν οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις. Οικοδομώντας ένα γερό δίχτυ ΟΒ στους χώρους που δουλεύει η νέα βάρδια της εργατικής τάξης, στην κατάρτιση, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια. Εμπλουτίζοντας και αναζωογονώντας τη συζήτηση και τη δράση της ΟΒ, μελετώντας σε βάθος τα προβλήματα του κάθε χώρου και κλάδου, γενικεύοντας την πείρα, διαμορφώνοντας αιτήματα-κρίκους με βάση τις λαϊκές ανάγκες, προβάλλοντας πιο μαχητικά τον άλλο δρόμο ανάπτυξης που έχουν ανάγκη ο λαός και η νεολαία. Προβάλλοντας ακόμα πιο μαχητικά, αποφασιστικά, επιθετικά τις κατακτήσεις του σοσιαλισμού που οικοδομήθηκε. Διαπαιδαγωγώντας μια νέα γενιά πρωτοπόρων, κομμουνιστών ατσαλωμένων στην ταξική πάλη, έτοιμων να τραβήξουν ορμητικά στον αγώνα για μια άλλη κοινωνία τους νέους της εργατικής τάξης και των φτωχών-λαϊκών στρωμάτων, πρωτοστατώντας στην αναζωογόνηση σωματείων και συλλόγων στην ανασύνταξη του εργατικού-λαϊκού κινήματος, οργανώνοντας τον αγωνιστικό πόλο σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, σε γραμμή σύγκρουσης με την ΕΕ και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, με την εξουσία των μονοπωλίων. Με σταθερό μέτωπο, επιθετικά, αταλάντευτα, τσακίζοντας τον οπορτουνισμό, τη γραμμή της ταξικής συνεργασίας, της ενσωμάτωσης και της υποταγής, το δηλητήριο που χύνει στο εργατικό και στο νεολαιίστικο κίνημα. Κάθε μέρα, κάθε ώρα σε ετοιμότητα και επαγρύπνηση. Αναπτύσσοντας αποφασιστικά την ιδεολογική δουλιά ως στοιχείο της καθημερινής καθοδηγητικής δουλιάς, ως αναπόσπαστο στοιχείο της παρέμβασης μας στο μαζικό κίνημα. Αξιοποιώντας ολόπλευρα τον Ριζοσπάστη, την ΚΟΜΕΠ, τον Οδηγητή, το μαρξιστικό βιβλίο, διαμορφώνοντας μορφωτικό ρεύμα. Ξεσκεπάζοντας τα αστικά και οπορτουνιστικά παραμύθια που ανθούν με αφορμή την οικονομική κρίση: ότι δήθεν είναι ζήτημα διαχείρισης και όχι αναπόφευκτο αποτέλεσμα του καπιταλιστικού συστήματος, ότι η ανταγωνιστικότητα και η παραγωγικότητα οφελούν όλους και άρα οι εργαζόμενοι πρέπει να κάνουν επιπλέον θυσίες. Αναδεικνύοντας τις αξεπέραστες αντιφάσεις του καπιταλιστικού συστήματος ως στοιχείο που προβάλλει την αναγκαιότητα ανατροπής του, ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων, κοινωνικοποίησης των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής. Λύσσα και μένος από τον ταξικό αντίπαλο. Λύσσα και μένος που σε τέτοιες συνθήκες οικονομικής και πολιτικής κρίσης, υπάρχει ένα Κομμουνιστικό Κόμμα ασυμβίβαστο, αταλάντευτο, πρωτοπόρο, πιο ικανό να συσπειρώσει στη γραμμή της ρήξης με την εξουσία των μονοπωλίων, έτοιμο να δώσει όλες του τις δυνάμεις για την ανασύνταξη του εργατικού-λαϊκού κινήματος, για την αντεπίθεση. Ξεχείλισε ο τύπος και τα τηλεπαράθυρα τους από αντικομμουνισμό, πτωματολογία, ψέμα και διαστρέβλωση. Ξεχείλισε από τις εκκλήσεις των κομμάτων του ευρωμονόδρομου για «συναίνεση», συνεργασία, κατανόηση, με δυο λόγια υποταγή. Από αναλύσεις ψευτοαριστερές και ψευτοεπαναστατικές, από την κουκούλα που βάλθηκαν εργολαβικά και με το στανιό να φορέσουν στο λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα. Από την προβολή των κάθε λογής οπορτουνιστών, των κάθε λογής πρόθυμων να υπηρετήσουν φτιασιδώνοντας το καπιταλιστικό σύστημα. Κραυγές αγωνίας -όλες τους- για τη διάσωση ενός συστήματος που σάπισε πια ολοκληρωτικά

4 ϐ μήνας βγαίνει Ενα τυράκι για τον αντικομμουνισμό! Ετσι για να μην ξεχνιόμαστε, η διπλανή κάρτα από γνωστό επιτραπέζιο παιχνίδι γνώσεων που αναπαράγει τα αντικομμουνιστικά παραμύθια των Ναζί, επιβεβαιώνει το πόσο πολυπλόκαμη είναι η ιμπεριαλιστική προπαγάνδα, στην προσπάθειά της να να δηλητηριάσει τα νεανικά μυαλά από πολύ μικρή ηλικία, να τους μάθει να φοβούνται τους κόκκινους, να θεωρούν δεδομένο πως αυτός ο κόσμος δεν μπορεί να αλλάξει, να πιστεύουν πως ο σοσιαλισμόςκομμουνισμός είναι κάτι το εγκληματικό. Για να παίξουμε και εμείς το παιχνίδι τους, ας τους προτείνουμε μερικές ερωτήσεις: - Ποιος δολοφόνησε σε λίγα δευτερόλεπτα, 200.000 Γιαπωνέζους με τη ρίψη των ατομικών βομβών σε Χιροσίμα Ναγκασάκι; - Ποιος έριξε πάνω από 400.000 βόμβες Ναπάλμ στο Βιετνάμ με δεκάδες χιλιάδες θύματα; - Ποιος σφαγιάζει στις μέρες μας ολόκληρους λαούς στη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν και την Παλαιστίνη; Εχουμε ακόμα πολλές ερωτήσεις να προτείνουμε. Κρατήστε όμως την απάντηση για τις παραπάνω, σε περίπτωση που (χλωμούς σας κόβουμε) σας πέσει καμιά σχετική ερώτηση: Στο ΠΛΑΙΣΙΟ της εργοδοσίας και της εκπαίδευσης Οπως μας ενημέρωσαν μιας και αργούνε κάπως τα μέτρα γα την παιδεία (βλέπετε κάποιοι ανεγκέφαλοι βάζουν εμπόδια), η εργοδοσία σε κάποια από τα καταστήματα ΠΛΑΙΣΙΟ είπε να κάνει πρώτη την αρχή για την εκπαίδευση των νέων εργαζόμενων... Και τι άλλο μπορεί να σκεφτότανε ένας αγνός εργοδότης, με βαθιά αισθήματα για την εκπαίδευση, από το να βάλει μικρόφωνο πάνω στο σακάκι ή στη μπλούζα των εργαζομένων, για να τους μαγνητοφωνήσει και να χρησιμοποιήσει (λέει) το μαγνητοφωνημένο υλικό για να εκπαιδεύσει νέους εργαζομένους! Βέβαια, στο όνομα της δημοκρατίας (για την οποία δουλεύει το κεφάλαιο), επιτρέπεται ο εργαζόμενος και να αρνηθεί το μέτρο αυτό. Με τη μόνη διαφορά ότι, όταν θα συνομιλεί με κόσμο και πελάτες, ο υπεύθυνος θα μπορεί να καταγράφει, με το δικό του μικροφωνάκι φυσικά, τη συνομιλία και τη συμπεριφορά του/της υπαλλήλου του κάθε τμήματος. Προτείνουμε ανεπιφύλακτα τα λαμπρά αυτά μυαλά να συμμετάσχουν και στον ανοικτό διάλογο για την παιδεία. Είμαστε δε σίγουροι ότι η κυβέρνηση και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου θα κάνουν ό,τι περνάει από τα χεράκια τους για να διαδοθούν παντού αυτές οι λαμπρές ιδέες. Κατά τα άλλα πρέπει να υπενθυμίσουμε σε όσους πιστεύουν ότι τα εργατικά δικαιώματα θα τα βάλουνε στα πλαίσια της κάθε πολυεθνικής, ότι είναι γελασμένοι. Οι εργάτες έχουν δικό τους ταξικό-διεκδικητικό πλαίσιο με το ΠΑΜΕ. Ο βασιλιάς καρνάβαλος είναι εδώ! «Οπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, λοιπόν, ζητούμε τη σύγκληση Πανσπουδαστικού Συνεδρίου για την ανάδειξη Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΦΕΕ. Είναι κάτι που σταθερά το ζητάμε όλα αυτά τα χρόνια ( ) καλούμε και σήμερα όλες τις παρατάξεις σε Πανσπουδαστικό Συνέδριο. Δε θέτουμε κανένα όρο, κανένα προαπαιτούμενο. Απλώς, συνάδελφοι από όλες τις νεολαίες, πείτε μας πού να έρθουμε και πότε να έρθουμε». (Δ. Παπανικολάου, πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ, ) «Με σεβασμό στη διαφορετική πολιτική και στις διαφορετικές ιδέες, καλούμε όλες τις φοιτητικές παρατάξεις να αφήσουμε πίσω το παρελθόν και τις πολιτικές σκοπιμότητες, και να προχωρήσουμε εδώ και τώρα στην επανασύσταση της ΕΦΕΕ ( ). Αυτό θα γίνει με τη διενέργεια Πανσπουδαστικού Συνεδρίου αμέσως μετά τις επερχόμενες φοιτητικές εκλογές» (Νικηφόρος Μιχάλης, Γραμματέας ΠΑΣΠ ΑΕΙ, 3/3/2009) Μην πάει ο νους σας στο κακό. Τα άξια τέκνα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που έχουν καταφέρει να διαλύσουν εδώ και μια δεκαετία (και βάλε) την ΕΦΕΕ και την ΕΣΕΕ, τα παιδιά που κάθε χρόνο τις μέρες του Πανσπουδαστικού Συνεδρίου βρίσκονται σε κάποιο κλαμπ της Μυκόνου, δεν έπαθαν ούτε παράκρουση, ούτε απλά προσπαθούν να παραπλανήσουν και να εξασφαλίσουν συναίνεση στην αντιλαϊκή πολιτική των κομμάτων τους. Απλά το καρναβάλι συνεχίζεται! Μαχαίρι Αρθρο μαθήτριας που αναδείκνυε τους ενόχους και τα αίτια της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στην Γάζα κόπηκε αιφνίδια από την υπεύθυνη καθηγήτρια της σχολικής εφημερίδας αν και είχε περάσει από την έγκριση της μαθητικής συντακτικής ομάδας με την πρόφαση ότι ξεπερνούσε το όριο λέξεων. Η είδηση που έφτασε στον Οδηγητή από το 3 ο Λύκειο Καλλιθέας αποδεικνύει για ακόμα μια φορά ότι η υποτιθέμενη δημοκρατία τελειώνει όταν τo θέμα καίει και έρχεται σε ρήξη με την πολιτική της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, του κεφαλαίου. Το μόνο που μπορούμε να πούμε στους μαθητές του σχολείου είναι πως αν στη σχολική εφημερίδα υπάρχει τέτοιους είδους λογοκρισία, ας φανταστούν τι μαχαίρι πέφτει (για να το πούμε στη δημοσιογραφική ορολογία) σε θέματα που παίρνουν θέση υπέρ των συμφερόντων του λαού και της νεολαίας στα κατά τα άλλα ανεξάρτητα και αντικειμενικά έντυπα και κανάλια των μεγαλοεπιχειρηματιών. Keep walking «Τέλος μας ευχαρίστησε και είπε ότι θα προσπαθήσει να κάνει το καλύτερο δυνατό για την παιδεία Μετά λοιπόν από αυτήν την εξύμνηση της δημοκρατίας και του διαλόγου, δίστασε να απαντήσει στο ερώτημα: για πόσο ηλίθιους μας περνάτε; Ολα λοιπόν τα παραπάνω, συνοψίζονται στο σύνθημα: ο διάλογος τους είναι κοροϊδία νόμος είναι η δωρεάν παιδεία!» Το παραπάνω είναι ένα μικρό, αλλά ενδεικτικό απόσπασμα από τις εντυπώσεις που άφησε η πρόσφατη επίσκεψη του Υπουργού Παιδείας στο 16 ο Λύκειο Αθηνών στα πλαίσια του περίφημου διαλόγου για την Παιδεία, όπως μας τις μετέφερε η Κατερίνα, μαθήτρια στο συγκεκριμένο σχολείο. Οπως καταλαβαίνετε ο διάλογος για την Παιδεία προχωρά από επιτυχία σε επιτυχία Υ.Γ.1 Θυμηθείτε τις παραπάνω παρατηρήσεις της μαθήτριας την επόμενη φορά που τα στελέχη της κυβέρνησης ΝΔ (όπως κι αυτά του ΠΑΣΟΚ νωρίτερα) θα μιλούν για τη νεολαία που δήθεν στηρίζει τις αντιεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις. Υ.Γ.2 Σημειωτέον ότι η στάση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για το διάλογο έγινε μέσα σε ένα μήνα από «όχι υπό προϋποθέσεις», «ναι υπό προϋποθέσεις» Αυτά παθαίνεις όταν είσαι τόσο καλός μαθητής του συστήματος

Κίνδυνος ατυχημάτων Τα πανώ του ΛΑΟΣ με σύνθημα ΛΑΟΣ ρήξη και ανατροπή (;!) πρέπει να αποσυρθούν άμεσα. Πέρα από λογοκλοπή και χυδαία προσπάθεια διαστρέβλωσης των συνθημάτων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ πρέπει να αποσυρθούν και για λόγους ασφαλείας των διερχόμενων οδηγών. Βλέπετε είναι τόση η ρήξη και η ανατροπή του αντικομμουνιστικού και αντιδραστικού μορφώματος που κάθε δυο μέρες παρακαλάει να στηρίξει είτε το γαλάζιο είτε τον πράσινο πυλώνα της αστικής εξουσίας, είτε και τους δύο, που οι οδηγοί κινδυνεύουν να τρακάρουν από τα γέλια Ρε συ Φώτη Μήπως το παρακάναμε λίγο με τα σχόλια για το Συνέδριο του ΚΚΕ; Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2009 Μα κάπου εδώ το είχα το επιχείρημα μήνας βγαίνει ϐ 5 Ααααχ! Τρελαίνομαι για «αποκαλύψεις» Καθαρή Δευτέρα, βρώμικες δουλιές Τη στιγμή που το ναυάγιο του Sea Diamond σαπίζει στο βυθό της Σαντορίνης, αποτελώντας τοξική βόμβα μεγατόνων που απειλεί να καταστρέψει το περιβάλλον του νησιού, τοπικές αρχές και αστυνομία του νησιού βλέπουν ως μόνους εχθρούς του περιβάλλοντος τους αντιιμπεριαλιστές. Τέτοια δε, είναι η έγνοια τους (για το περιβάλλον πάντα) ώστε το απόγευμα της Καθαράς Δευτέρας, συλλάβανε την Μαργαρίτα Ρουσσάκη, μέλος της επιτροπής πολιτών για την Ειρήνη, με την κατηγορία της ρύπανσης του περιβάλλοντος! Το αντιπεριβαλλοντικό δήθεν έγκλημα της φιλειρηνίστριας ήταν ότι μοίραζε προκηρύξεις και φέιγ βολάν που καλούσαν το λαό του νησιού να αντιδράσει και να αντισταθεί στην επίσκεψη αμερικάνικου ΝΑΤΟϊκού πολεμικού πλοίου στο νησί τους! Προφανώς στην εγκληματική δράση της συγκεκριμένης γυναίκας, προστίθεται και η συμμετοχή της στην επιτροπή αγώνα των κατοίκων της Σαντορίνης για την ανέλκυση του Sea Diamond. Είναι γνωστό άλλωστε εδώ και χρόνια, ότι για τις ελληνικές κυβερνήσεις και τους τοπικούς άρχοντες ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, η συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς είναι το οξυγόνο που αναπνέει η ελληνική πλουτοκρατία και γι αυτό πρέπει το σχετικό οικοσύστημα να προστατεύεται και κάθε αντιιμπεριαλιστική δραστηριότητα να καταστέλλεται ακόμα και με τις πιο αστείες δικαιολογίες. Μάθημα πρώτο: δεν αγωνιζόμαστε Φαίνεται πως το δικαίωμα στην εξέγερση, πόσο μάλλον στον αγώνα δεν το χουν όλοι. Δεν πάει να είσαι και 15χρονος Αμα δεν φοράς κουκούλα και δεν έχεις και τις πλάτες του Τεγόπουλου, μαύρο φίδι που σε έφαγε Για τους μαθητές του 1 ου ΓΕΛ Λάρισας ο λόγος, που αφού διευθυντάδες και ορισμένοι καθηγητές προσπάθησαν να τους τιμωρήσουν για τους αγώνες του προηγούμενου διαστήματος, κόβοντας τους την πενταήμερη, προχώρησαν σε κινητοποίηση διεκδικώντας το δικαίωμα στην εκδρομή. Ω του θαύματος το κράτος λειτούργησε και οι μαθητές δέχτηκαν την επίθεση αστυνομικών, ασφαλιτών και λοιπών μπουμπουκιών, παίρνοντας από πρώτο χέρι ένα μάθημα δημοκρατίας. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά τα τραγικά που εξοργίζουν για το πώς αντιμετωπίζονται οι δίκαιοι αγώνες των μαθητών με ανακοίνωση της η Ενωση Αστυνομικών Λάρισας επιχείρησε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα στους γονείς, τους εκπαιδευτικούς και την τοπική κοινότητα που στάθηκαν στο πλευρό των μαθητών, χρησιμοποιώντας το γελοίο και ανυπόστατο επιχείρημα ότι ανάμεσα στους μαθητές υπήρχαν και «δέκα κουκουλοφόροι» η πάταξη των οποίων επέβαλε την εισβολή της αστυνομίας! Δεν λέμε, ολοκληρωμένο το μάθημα: και για το ρόλο του αστικού κράτους και των μηχανισμών του και για τον ποιον εξυπηρετούν οι εξεγέρσεις της κουκούλας κι εκείνοι που χαϊδεύουν τα αυτιά των κουκουλοφόρων. Κάνει την ανεργία αόρατη Κόντρα σε όσους μιλάνε για απολύσεις, αναγκαστικές άδειες και πάει λέγοντας, κόντρα σε όλες τις Κασσάνδρες που λένε ότι το κεφάλαιο, η ΕΕ και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου σχεδιάζουν τη νύφη να πληρώσουν και πάλι οι εργαζόμενοι υπάρχει μια εφημερίδα που μειώνει την ανεργία! Ναι, ναι σωστά μαντέψατε! Η Απογευματινή έχει καταφέρει μέσα σε μονάχα 2 μήνες να προσλάβει 152.701 άτομα (σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας, συγχωρέστε μας αν ξεχάσαμε και κανέναν) στο Δημόσιο αλλά και σε ευκαιρίες απασχόλησης. Αφήστε λοιπόν τις ουρές στον ΟΑΕΔ, τις αγγελίες και πάνω από όλα αφήστε τους αγώνες για σταθερή δουλιά με δικαιώματα, αγοράστε μια Απογευματινή, φυσικά ξαναψηφίστε ΝΔ και περιμένετε το διορισμό σας

Συνέδριο ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ Στην πρώτη γραμμή για να φτάσει το σύνθημα της αντεπίθεσης παντού! Αν κάτι αναγνωρίζει ο κόσμος στο ΚΚΕ και στην ΚΝΕ είναι το ότι παλεύουν για τα λαϊκά προβλήματα μικρά ή μεγάλα, προσπαθούν να κινητοποιήσουν το λαό για την επίλυσή τους. Στην προσπάθεια αυτή δεν είναι λίγοι εκείνοι που καλοπροαίρετα μας λένε: «καλά κάνετε, χρειάζεται αγώνας, αλλά αυτά που λέτε μπορούν να γίνουν; Ποιος θα τα κάνει; Είναι ισχυροί, έχουν την εξουσία, πώς θα τα βάλουμε μαζί τους; Τι πρέπει να γίνει;» Τα παραπάνω ερωτήματα τα συναντήσαμε στην προσπάθεια που κάναμε όλο το προηγούμενο διάστημα να συζητήσουμε την πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ με όπλο τις Θέσεις της ΚΕ του Κόμματός μας για το 18 ο Συνέδριο. Πολύ περισσότερο συναντάμε αυτά τα ερωτήματα σήμερα που η οικονομική κρίση αξιοποιείται απο την αστική τάξη και τα κόμματά της προκειμένου να πείσουν τη νεολαία να συναινέσει, δηλαδή να σκύψει ευλαβικά το κεφάλι και να μη διεκδικεί. Να δεχτεί ως φυσιολογική εξέλιξη και κοινωνική ανάγκη την απόλυση, την περικοπή μισθού, την απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία. Ολα αυτά τη στιγμή που μια χούφτα επιχειρηματίες πλουτίζουν ακόμα περισσότερο, εξασφαλίζουν ακόμα περισσότερα κέρδη από τον ολοένα και αυξανόμενο πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι. Πλούτος που υπό άλλες προϋποθέσεις φτάνει και παραφτάνει έτσι ώστε η χώρα να ακολουθήσει μια πορεία κοινωνικής ανάπτυξης χωρίς κρίσεις και καταστροφή των παραγωγικών της δυνάμεων, ιδιαίτερα των εργαζομένων. Τα ερωτήματα αυτά δεν δείχνουν μόνο την έντονη ανησυχία και τον προβληματισμό που έχουν οι νέοι άνθρωποι για το μέλλον τους. Φανερώνουν και την αδυναμία της άρχουσας τάξης και των μηχανισμών της να πείθουν, να κερδίζουν με την ίδια ευκολία όπως παλιά. Δείχνουν τη δυνατότητα να περάσει στην επίθεση σήμερα το εργατικό-λαϊκό κίνημα, να προβάλει αιτήματα και διεκδικήσεις αξιοποιώντας την πείρα του, κόντρα στις αξιώσεις και στις επιταγές της ΕΕ των μονοπωλίων, των κομμάτων που τις στηρίζουν και των κυβερνήσεων που τις εφαρμόζουν. Γνωρίζουν και ανησυχούν Η μάχη θα ναι σκληρή. Αυτό που φοβάται το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι είναι η μαζικότητα της αντίστασης απέναντι στα αντιλαϊκά μέτρα που παίρνουν και κυρίως ο προσανατολισμός και το περιεχόμενο ενός αγώνα που δεν θα στρέφεται ενάντια σε μορφές διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος αλλά ενάντια στην ίδια την εξουσία των μονοπωλίων. Γνωρίζουν και ανησυχούν. Γνωρίζουν ότι σε αυτές τις συνθήκες δημιουργούνται προϋποθέσεις για μια νέα άνοδο της ταξικής πάλης και προσπαθούν να προλάβουν τα χειρότερα. Ετσι, όπως οι βασιλιάδες παλιότερα χρησιμοποιούσαν τους γελωτοποιούς της αυλής τους για να διασκεδάσουν τον κόσμο που υπέφερε, έτσι και σήμερα τα μονοπώλια αναθέτουν στα κόμματα που τα υπηρετούν να ξεγελάσουν το λαό και τη νεολαία, να καθυστερήσουν την οργάνωσή τους σε ένα μαζικό και ρωμαλέο κίνημα που δεν θα αποκρούσει μόνο την επίθεση, αλλά θα ρθει σε ευθεία ρήξη και σύγκρουση με τα μονοπώλια, την πολιτική τους, την αστική εξουσία. Σ αυτήν την προ- Αυτό που φοβάται το κεφάλαιο είναι ο προσανατολισμός και το περιεχόμενο ενός αγώνα που δεν θα στρέφεται ενάντια σε μορφές διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος αλλά ενάντια στην ίδια την εξουσία των μονοπωλίων σπάθεια παραπλάνησης ο οπορτουνισμός, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΕΑ, έχουν αντικειμενικά την τιμητική τους. Ιδιαίτερα ανησυχούν για το ενδεχόμενο ένταξης σε έναν τέτοιο αγώνα της νέας βάρδιας των εργαζομένων, της νεολαίας συνολικά. Στοχεύουν να αξιοποιήσουν την χαμηλή πολιτική τους πείρα και να τους οδηγήσουν σε ανώδυνες για το σύστημα διεξόδους. Σε αυτά τα πλαίσια δεν αξιοποιούν μόνο τον οπορτουνισμό, που οδηγεί στο να χαθεί πολύτιμος χρόνος αναμένοντας να εξανθρωπιστεί ο καπιταλισμός, δημιουργώντας φρούδες ελπίδες για δήθεν εύκολες λύσεις. Αξιοποιούν και θα αξιοποιήσουν μηχανισμούς παρεμπόδισης της ριζοσπαστικοποίησης της συνείδησης, προβοκατόρικους μηχανισμούς και βέβαια τον ωμό αντικομμουνισμό, το ψέμα, τη συκοφαντία. Τα γεγονότα του περασμένου Δεκέμβρη και η προσπάθειά τους να φορέσουν κουκούλα στους χιλιάδες νέους και μεγαλύτερους που κατέβηκαν στο δρόμο, επιβεβαιώνουν την εκτίμηση αυτή. Γινόμαστε πιο ικανοί Σ αυτήν την κρίσιμη φάση οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ είναι έτοιμες, παραταγμένες στο πεδίο της μάχης, στην πρώτη γραμμή, οπλισμένες με τις αποφάσεις του 18 ου Συνεδρίου, σημαίνοντας το σύνθημα της αντεπίθεσης σε όλα τα μέτωπα. Ιδιαίτερα για τις Οργανώσεις της ΚΝΕ η ετοιμότητα τους θα κριθεί το επόμενο διάστημα στα εξής σημεία :» Στην ικανότητά τους, ιδιαίτερα των στελεχών, να αφομοιώσουν τις αποφάσεις του 18 ου Συνεδρίου και να πρωτοστατήσουν στο να γίνουν κτήμα των ΟΒ. Αφομοίωση ώστε να προωθείται η πολιτική του Κόμματος, η πρόταση διεξόδου, οι επεξεργασμένες θέσεις να εξειδικεύονται ανά χώρο, να συνδέονται με ζητήματα της επικαιρότητας που απασχολούν τη νεολαία. Στόχος μέσα από την καθημερινή τριβή να υιοθετούνται στόχοι πάλης και αιτημάτα που απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες των νέων, που ωθούν σε συμμετοχή στον αγώ-

Σ αυτήν την κρίσιμη φάση οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ είναι έτοιμες, στην πρώτη γραμμή, οπλισμένες με τις αποφάσεις του 18 ου Συνεδρίου, σημαίνοντας το σύνθημα της αντεπίθεσης σε όλα τα μέτωπα να, που χαράσσουν κατεύθυνση ρήξης και ανατροπής με την εξουσία των μονοπωλίων. Η συζήτηση για την κρίση, το χαρακτήρα της, πρέπει να προβάλλει τον άλλο δρόμο ανάπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ.» Στην ικανότητά τους να συνδέονται πλατιά με μάζες νεολαίας, ιδιαίτερα σε χώρους που ζει, εργάζεται και μορφώνεται η νεολαία που προέρχεται από την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου. Βασική προϋπόθεση γι αυτό είναι το δυνάμωμα της ιδεολογικής αντιπαράθεσης με τα αστικά ιδεολογήματα, το χτίσιμο ισχυρών ιδεολογικών και πολιτικών δεσμών. Χρειάζεται εδώ να κάνουμε θαρραλέα βήματα στην υλοποίηση των αποφάσεων που πήραμε στην εκλογοαπολογιστική διαδικασία για την ιδεολογική δουλιά στις ΟΒ. Η προσπάθεια αυτή θα δώσει ξεχωριστή ώθηση, θα δείξει στην πράξη την υπεροχή που έχουμε απέναντι στις ξεπερασμένες θεωρίες της άρχουσας τάξης και των οπορτουνιστών, απομυθοποιώντας τα περί ανταγωνιστικότητας και επιχειρηματικότητας, ότι δηλαδή το κέρδος για τον επιχειρηματία είναι εξίσου κέρδος και για τον εργαζόμενο, το νέο της λαϊκής οικογένειας.» Η πρωτοπορία δεν κρίνεται μόνο στη θεωρία αλλά και στην πράξη. Η ικανότητα αυτή λοιπόν θα κρίνεται στο κατά πόσο οι νέοι κομμουνιστές οργανώνουν καθημερινά την εξόρμηση, μιλάνε με όλο τον κόσμο, έχουν επιμονή, δεν βιάζονται για γρήγορα αποτελέσματα, δείχνουν εμπιστοσύνη, γνωρίζουν τα προβλήματα κάθε χώρου και μπαίνουν μπροστά δίχως δισταγμό για να οργανώσουν τον αγώνα εμπνέοντας πίστη και ενθουσιασμό, ξεπερνώντας την τρομοκρατία του εργοδότη, του διευθυντή, του καθηγητή.» Στην αξιοποίηση της αρθρογραφίας, των ντοκουμέντων και υλικών του Κόμματος, του Ριζοσπάστη και του Οδηγητή, τόσο για τον εξοπλισμό των δυνάμεών μας όσο και για τη διαφώτιση της νεολαίας με την προβολή των θέσεών μας, την αξιοποίηση συνθημάτων για εύστοχη προπαγάνδα. Χρειάζεται να κατανοηθεί ότι για να είμαστε αποτελεσματικοί η ενασχόληση με το διάβασμα είναι μονόδρομος. Δεν είναι θέμα χρόνου. Είναι απαράβατος όρος για να μπορεί η πρωτοπορία να εκτελεί τα καθήκοντά της απέναντι στη νεολαία.» Στην προβολή της αντίληψης μας για το σοσιαλισμό, των συμπερασμάτων της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Αφορά ιδιαίτερα την προβολή των επιτευγμάτων που είχε για τον άνθρωπο και ειδικά για τη νεολαία, η πρώτη προσπάθεια να οικοδομηθεί μια κοινωνία που στόχευε στην ικανοποίηση των αναγκών των εργαζομένων, της νεολαίας. Ο ταξικός αντίπαλος δεν μπορεί να κρύψει ότι υπάρχει ιστορικό προηγούμενο όπου 50 χρόνια πριν ανάγκες όπως ο ελεύθερος χρόνος, ο αθλητισμός-πολιτισμός, η εκπαίδευση, η υγεία, η ψυχαγωγία, οι διακοπές, ικανοποιούνταν για όλους τους νέους δωρεάν, δίχως εξαίρεση. Το 2009, στη χώρα μας, αποτελούν πολυτέλεια για τους λίγους.» Στη συνεργασία και το συντονισμό με τις δυνάμεις του Κόμματος, με τις αντίστοιχες ΚΟΒ. Η στήριξη και η βοήθεια του Κόμματος είναι πολύτιμη, αφορά τη σοβαρή προσπάθεια να βάλουμε στη ζωή μας τις αποφάσεις της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης για τη νεολαία. Η επιτυχία της παρέμβασής μας το επόμενο διάστημα εξαρτάται από τη σχέση αυτή.» Στην υλοποίηση των στόχων οικοδόμησης που έχουν οι ΟΒ στο χώρο τους. Η ορμητική ανάπτυξη των γραμμών μας, ιδιαίτερα στους χώρους που ιεραρχούμε με βάση τα κοινωνικοταξικά κριτήρια, θα εξασφαλίσει τις προϋποθέσεις και τη δυνατότητα σε νέους και νέες να έρθουν σε επαφή με τις αξίες και τα ιδανικά του αγώνα, με την πολιτική του ΚΚΕ. Θα αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη στην προσπάθεια που κάνει το Κόμμα να βελτιώσει την παρέμβασή του στην εργατική τάξη, να οικοδομήσει γερές οργανώσεις στους χώρους δουλιάς. Κρινόμαστε στις μάχες που έρχονται Θα κριθούμε πολύ σύντομα. Εχουμε μπροστά μας τη μάχη των συλλαλητηρίων του ΠΑ- ΜΕ στις 17 Μάρτη, την απεργία στις 2 Απρίλη, τις φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές. Ιδιαίτερα η μάχη των φοιτητικών εκλογών διεξάγεται ταυτόχρονα με την προσπάθεια δημιουργίας διακριτού πόλου σε ΑΕΙ-ΤΕΙ που θα συγκρούεται σε πανελλαδικό επίπεδο με την πολιτική της ΕΕ, των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, θα φέρνει σε επαφή και συνεργασία το φοιτητικό κίνημα με το ταξικό εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Είναι πολιτική μάχη, αφού χρειάζεται η σπουδάζουσα νεολαία που στην πλειοψηφία της προέρχεται από λαϊκές οικογένειες να κρίνει με βάση την μέχρι τώρα πείρα της ίδιας αλλά και της οικογένειάς της και μάλιστα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης. Οι παρατάξεις των δυο κομμάτων εξουσίας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, πρέπει να υποστούν ήττα. Να μην επιτρέψουμε όσο περνάει απ το χέρι μας, να χρησιμοποιηθεί η ψήφος των νέων των λαϊκών οικογενειών, για μια νέα ολομέτωπη επίθεση στα δικαιώματα τους. Ιδιαίτερο μέτωπο χρειάζεται απέναντι στις δυνάμεις του οπορτουνισμού που με αριστερό προσωπείο στηρίζουν την ταξική συνεργασία και συναίνεση, δέχονται τα εύσημα από την αστική τάξη αφού προβάλλουν σαν λύση χρεωκοπημένες μεταρρυθμίσεις και κρατικές παρεμβάσεις στα πλαίσια του καπιταλισμού (τύπου Ομπάμα, τον οποίο φαίνεται ότι έχουν για πρότυπο). Φτιασιδώνουν την ΕΕ, προσπαθώντας να πείσουν ότι μπορεί ν αλλάξει και από ένωση του κεφαλαίου να γίνει ένωση υπέρ των λαών. Υπάρχει άλλος δρόμος ανάπτυξης Υπάρχει συσσωρευμένη εμπειρία σήμερα ώστε οι νέοι άνθρωποι να στείλουν σαφές μήνυμα καταδίκης όχι μόνο απέναντι στα κόμματα του ευρωμονόδρομου ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αλλά παίρνοντας υπ όψιν τη ζωή τους να συγκρουστούν συνολικά με την πηγή των προβλημάτων: την εξουσία των μονοπωλίων. Σήμερα είμαστε πιο ώριμοι και ικανοί να βαθύνουμε τη συζήτηση. Δεν μας αρκεί να αναγνωριζόμαστε πλατιά απ τη νεολαία και το λαό ως πρωτοπόροι στη μάχη για τα λαϊκά προβλήματα. Το 18 ο Συνέδριο έδειξε ότι φιλοδοξία μας είναι η δουλιά των ΟΒ να τεκμηριώνει με επάρκεια ότι υπάρχει άλλος δρόμος ανάπτυξης για το λαό. Να πείθει για την ανάγκη σύγκρουσης με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, να εμπνέει για να στρατεύονται ολοένα και περισσότερα παιδιά της εργατικής λαϊκής οικογένειας σ αυτήν την πάλη, φωτίζοντας ακόμα καλύτερα την αντίληψή μας για το σοσιαλισμό. Ολοι λοιπόν στη μάχη, χωρίς καθυστερήσεις, για να βάλουμε στη ζωή τις αποφάσεις που πήραμε! Θοδωρής Λιάππης Μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ 7 Το 18 ο Συνέδριο έδειξε ότι φιλοδοξία μας είναι η δουλιά των ΟΒ να τεκμηριώνει με επάρκεια ότι υπάρχει άλλος δρόμος ανάπτυξης για το λαό

Συνέδριο ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ Διεθνης διασταση του 18 ου Συνεδριου «Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!» Ο προλεταριακός διεθνισμός αποτελεί συστατικό στοιχείο της φυσιογνωμίας του ΚΚΕ και διατρέχει κάθε πτυχή της 90χρονης δράσης του. Στο 18 ο Συνέδριο του Κόμματος η διεθνής πτυχή ήταν αρκετά σημαντική και διακριτή, αποτέλεσμα και του κύρους που απολαμβάνει το Κόμμα στο διεθνές κομμουνιστικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα. 90 αντιπροσωπείες από κομμουνιστικά κι εργατικά κόμματα και εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα από 72 χώρες του κόσμου βρέθηκαν εκείνες τις ημέρες στην Αθήνα για να παρακολουθήσουν τις εργασίες του Συνεδρίου. Παράλληλα, οι αντιπροσωπείες των κομμάτων και των κινημάτων συμμετείχαν στις 12 εκδηλώσεις διεθνιστικής αλληλεγγύης που διοργανώθηκαν στα πλαίσια του 18 ου Συνέδριου του ΚΚΕ στην Αθήνα, αλλά και εκτός των τειχών της πρωτεύουσας, στην Πάτρα, τη Λάρισα και τη Χαλκίδα. Τα μέλη και οι φίλοι του Κόμματος επεφύλαξαν θερμή συντροφική υποδοχή στους εκπροσώπους των κομμουνιστικών, εργατικών κόμματων κι εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων και είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν από πρώτο χέρι πτυχές των λαϊκών αγώνων σε κάθε γωνιά της γης. Οι ομιλητές-αντιπρόσωποι των κομμάτων και των κινημάτων υπογράμμισαν τις στενές σχέσεις των κομμάτων τους με το ΚΚΕ και τη σημαντική θέση που κατέχει το ΚΚΕ στο διεθνές επαναστατικό κίνημα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις διεθνείς αντιπροσωπείες είχαν και οι Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το Σοσιαλισμό, πράγμα που τονίστηκε σε πολλές από τις τοποθετήσεις των αντιπροσώπων. Ακόμα, κοινό σημείο των τοποθετήσεων ήταν η παγκόσμια οικονομική κρίση του καπιταλισμού και οι αγώνες των κομμουνιστών και του λαϊκού κινήματος σε κάθε χώρα, ώστε να μη σηκώσουν οι εργαζόμενοι το βάρος της κρίσης που δημιούργησε το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Κλειστό γήπεδο Απόλλωνα Πλημμύρισε από αλληλεγγύη Ξεχωριστή θέση ανάμεσα στις εκδηλώσεις διεθνιστικής αλληλεγγύης είχε η εκδήλωση που έγινε στο κλειστό γήπεδο του Απόλλωνα στις 18 Φλεβάρη και συμμετείχαν οι αντιπροσωπείες από τα κόμματα: Κόμμα Βούλγαρων Κομμουνιστών, ΚΚ Ινδίας (Μαρξιστικό), ΚΚ Ισραήλ, ΚΚ Τουρκίας, Κόμμα του Λαού της Παλαιστίνης, ΑΚΕΛ και το ΚΚ Κούβας. «Εκφράζουμε μαχητικά την αλληλεγγύη μας» Την εκδήλωση άνοιξε εκ μέρους του ΚΚΕ ο σ. Δημήτρης Αρβανιτάκης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ. Στην ομιλία του ο σ. Δ. Αρβανιτάκης τόνισε πως με αυτήν την εκδήλωση το ΚΚΕ εκφράζει μαχητικά την αλληλεγγύη του στους λαούς που καταπιέζονται και καταδιώκονται από την ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα. Ακόμα, τόνισε την ανάγκη συντονισμού και τη χάραξη κοινής στρατηγικής των κομμουνιστικών κι εργατικών κομμάτων διεθνώς ενάντια στον ιμπεριαλισμό, για το σοσιαλισμό. «Πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό ΗΠΑ και ΕΕ» Θερμή ήταν η υποδοχή που επιφύλαξαν οι παρευρισκόμενοι στο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Τουρκίας, σ. Κεμάλ Οκουγιάν. Ο Τούρκος ομιλητής σημείωσε ότι το 18 ο Συνέδριο του ΚΚΕ «αναλαμβάνει κρίσιμα καθήκοντα και πιστεύουμε ακράδαντα ότι το ΚΚΕ θα μπορέσει επιτυχώς να ανταποκριθεί σε αυτά». Επίσης, ο σ. Κεμάλ Οκουγιάν σημείωσε πως «για να μπορέσουν οι εργαζόμενες μάζες να πάρουν θέση ενάντια στον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό, είναι αναγκαίο να ξεπεράσουμε φαινόμενα εκφυλισμού και οπορτουνισμού και να ξεμπροστιάσουμε την αποκαλούμενη αριστερά, η οποία δεν αναγνωρίζει την αναγκαιότητα της πάλης ενάντια στον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ και της ΕΕ». Αντιπροσωπείες από 90 κομμουνιστικά κι εργατικά κόμματα κι εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα παρακολούθησαν τις εργασίες του 18ου Συνέδριου

Πειραιάς Καθήκον η αντίσταση μπροστά στην κρίση Θερμή υποδοχή επιφύλαξε στις διεθνείς αντιπροσωπείες η γεμάτη κόσμο αίθουσα εκδηλώσεων της Κομματικής Οργάνωσης Πειραιά του ΚΚΕ. Στην εκδήλωση διεθνιστικής αλληλεγγύης συμμετείχαν τα κόμματα: Πορτογαλικό ΚΚ, ΚΚ Ρώσικης Ομοσπονδίας, Νοτιοαφρικάνικο ΚΚ, ΚΚ Ινδίας, ΚΚ Βραζιλίας, κόμμα Τουντέχ (Ιράν) και ΚΚ Βουλγαρίας. Την εκδήλωση άνοιξε εκ μέρους του ΚΚΕ η σ. Ελπίδα Παντελάκη, μέλος της ΚΕ και γραμματέας της ΚΟΠ, σημειώνοντας τα αυξημένα καθήκοντα του διεθνούς κομμουνιστικού κι αντιιμπεριαλιστικού κινήματος μπροστά στην παγκόσμια καπιταλιστική κρίση. Στην παγκόσμια καπιταλιστική οικονομική κρίση αναφέρθηκε και ο σ. Αντζελο Αλβες, μέλος του ΠΓ του Πορτογαλικού ΚΚ, υπογραμμίζοντας πως η παρούσα συγκυρία κάνει «ακόμα πιο αναγκαίο για τα κομμουνιστικά και επαναστατικά κόμματα να γίνουν πιο δυνατά και να εντείνουν τη «Σημαντικές στιγμές για την Κύπρο» Ο σ. Αντρος Κυπριανός, ΓΓ της ΚΕ του ΑΚΕΛ αναφέρθηκε στους πολύχρονους αδερφικούς δεσμούς που ενώνουν το ΑΚΕΛ με το ΚΚΕ και την ευχαρίστησή του που το πρώτο του ταξίδι στο εξωτερικό ως ΓΓ της ΚΕ του ΑΚΕΛ γίνεται με αφορμή το 18 ο Συνέδριο του ΚΚΕ. Ακόμα, ο σ. Αντρος Κυπριανού δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην πορεία του κυπριακού ζητήματος και στην εκλογή του σ. Δημήτρη Χριστόφια στην προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία, όπως τόνισε, αποτελεί μεγάλη επιτυχία του ΑΚΕΛ και του κυπριακού λαού. Μήνυμα αντίστασης από τη φωτιά του πολέμου Από τη φλεγόμενη Μέση Ανατολή μίλησαν στην εκδήλωση εκπρόσωποι του ΚΚ Ισραήλ και του Κόμματος του Λαού της Παλαιστίνης. Ο σ. Μοχάμαντ Ναφάα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Ισραήλ τόνισε πως οι κυβερνώντες στο Ισραήλ συνεργάζονται επικίνδυνα με τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και κάλεσε σε ένταση της αλληλεγγύης στους λαούς της Μ. Ανατολής υπογραμμίζοντας ότι: «ο αγώνας ενάντια στην επιθετικότητα του Ισραήλ είναι αγωνιστικό και ανθρώπινο καθήκον». Από τη μεριά του, εκ μέρους του Κόμματος του Λαού της Παλαιστίνης ο σ. Χάνα Αμίρε, μέλος του ΠΓ, τόνισε ότι ο παλαιστινιακός λαός εκτιμά ιδιαίτερα την αλληλεγγύη του ΚΚΕ και όλου του ελληνικού λαού για τον αγώνα τους ενάντια στην κατοχή. Ακόμα, ανέφερε ότι ιδιαίτερα σημαντικό ήταν το γεγονός ότι διεθνιστική τους συνεργασία». Νότα αισιοδοξίας έφερε από τη Λατινική Αμερική, ο εκπρόσωπος του ΚΚ Βραζιλίας, ο οποίος ανέφερε ότι «τα σημάδια της αντίστασης συνεχίζουν να εντείνονται παίρνοντας προοδευτική μορφή και αντιιμπεριαλιστικό-αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό». Εκ μέρους του Νοτιοαφρικάνικου ΚΚ, ο Κρίστοφερ Τσεπ Ματλάκο, μέλος του ΠΓ, τόνισε ότι το ΚΚΕ με τις θέσεις του και τις επεξεργασίες που έχουν γίνει από αδελφά κόμματα «συμβάλλουν σημαντικά στην κοινή έκφραση των προοδευτικών και αριστερών δυνάμεων και των δυνάμεων της εργατικής τάξης διεθνώς για την επεξεργασία των καθηκόντων τους για την αντιμετώπιση της κρίσης, αλλά και για το μέλλον του προλεταριάτου και την κοινωνική του απελευθέρωση». η πρώτη επίσκεψη αλληλεγγύης τις μέρες της βάρβαρης ισραηλινής επίθεσης στη Γάζα ήταν αυτή της αντιπροσωπείας του ΚΚΕ με επικεφαλής τη σ. Αλέκα Παπαρήγα. «Επίκαιρες οι ιδέες μας» Η τελευταία τοποθέτηση ήταν αυτή του επικεφαλής της αντιπροσωπείας του ΚΚ Κούβας, σ. Φερνάντο Ραμίρες, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ. «Σήμερα δικαιωνόμαστε», είπε ο Φ. Ραμίρες, «για την επικαιρότητα των ιδεών μας για την ανάγκη αλλαγής του κόσμου» και συνέχισε λέγοντας: «ο κόσμος σήμερα είναι πιο άδικος και άνισος από ποτέ. Ο καπιταλισμός όχι μόνο δεν είναι λύση στα προβλήματα της ανθρωπότητας, είναι η αιτία που τα προκαλεί». Ο Κουβανός ομιλητής δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει το ΚΚΕ και τον ελληνικό λαό για τη σταθερή αλληλεγγύη στη Σοσιαλιστική Κούβα και το λαό της -ο οποίος φέτος γιορτάζει τα 50 χρόνια από την επανάστασή του- και ιδιαίτερα για τη στήριξη στη διεθνή καμπάνια για την απελευθέρωση των 5 Κουβανών πατριωτών. Με υψωμένες τις γροθιές Η εκδήλωση διεθνιστικής αλληλεγγύης συνεχίστηκε με καλλιτεχνικό πρόγραμμα, στο οποίο η Σύλβια Καπερνάρου ερμήνευσε επαναστατικά τραγούδια. Στο κλείσιμο της εκδήλωσης οι παρευρισκόμενοι και οι διεθνείς αντιπροσωπείες τραγούδησαν με μια φωνή τη Διεθνή και όλο το στάδιο έγινε μια δυνατή, υψωμένη γροθιά Καισαριανή Πολύτιμη ανταλλαγή πείρας Δυναμικό διεθνιστικό παρών έδωσαν οι εργαζόμενοι και η νεολαία της Καισαριανής στο δημαρχείο της πόλης. Εκεί διοργανώθηκε εκδήλωση διεθνιστικής αλληλεγγύης στην οποία συμμετείχαν τα κόμματα: Κόμμα Εργατών Κορέας, Ιορδανικό ΚΚ, Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας, ΚΚ Λαών της Ισπανίας, Εργατικό Κόμμα Ιρλανδίας, Ρουμάνικο ΚΚ και Κόμμα Λαού της Παλαιστίνης. Οσοι βρέθηκαν στο δημαρχείο της Καισαριανής ταξιδέψαν στους αγώνες των λαών από χώρες τόσο μακρινές όσο η ΛΔ Κορέας, όπου ο λαός αντιμετωπίζει τις καθημερινές απειλές και προκλήσεις του αμερικάνικού ιμπεριαλισμού. Ταξίδεψαν στις εμπειρίες των λαών που βιώνουν τα καλά της καπιταλιστικής παλινόρθωσης στην Αν. Ευρώπη, στον αγώνα των λαών που ζουν στην ιμπεριαλιστική ΕΕ και αυτών που ζουν στη φλεγόμενη περιοχή της Μ. Ανατολής. «Οι κομμουνιστές όλων των χωρών εκτιμούν τη δουλιά του ΚΚΕ στην προσπάθεια ανασυγκρότησης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, της ξεκάθαρης τοποθέτησής του στην κομμουνιστική κατεύθυνση», τόνισε ο σ. Β. Τιούλκιν Α Πρόεδρος της ΚΕ του ΚΕΚ Ρωσίας, αναφερόμενος στη συμβολή του ΚΚΕ στην υπόθεση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, ενώ παράλληλα αναφέρθηκε στις δοκιμασίες που περνά ο λαός της χώρας του ύστερα από την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ. Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ των Λαών της Ισπανίας, σ. Καρμέλο Σουάρες χαιρέτησε το 18 ο Συνέδριο, το οποίο τόνισε ότι «δείχνει την ιστορική υπεροχή των επαναστατικών ιδεών» και αναφέρθηκε στον αγώνα των λαών στις χώρες της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, «στο στόμα του λύκου», όπως είπε χαρακτηριστικά. Από τη μεριά του, ο σ. Τζον Λόουρι, ΓΓ της ΚΕ του Εργατικού Κόμματος Ιρλανδίας, σημείωσε ότι οι θέσεις του Συνεδρίου και για τα δύο θέματα «είναι επίκαιρες και αναγκαίες, αν θέλουμε την επίτευξη του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της καπιταλιστικής κοινωνίας». Ιδιαίτερο τόνο έδωσαν και οι παρεμβάσεις των εκπροσώπων κόμματων της περιοχής της Μ. Ανατολής. Στις τοποθετήσεις τους τονίστηκε η εκτίμηση των λαών των αραβικών χωρών στη «σταθερότητα του ΚΚΕ στη στήριξη του αγώνα τους για χειραφέτηση και δημοκρατία», όπως είπε χαρακτηριστικά ο σ. Μουνίρ Χαμάρνεχ, ΓΓ της ΚΕ του Ιορδανικού ΚΚ. Ο σ. Ακέλ Τακάζ, εκ μέρους του Κόμματος του Λαού της Παλαιστίνης αναφέρθηκε για άλλη μια φορά στη συγκινητική αλληλεγγύη των Ελλήνων κομμουνιστών και του ελληνικού λαού στους Παλαιστίνιους και τη σημασία της επίσκεψης της αντιπροσωπείας του ΚΚΕ στη φλεγόμενη Παλαιστίνη τις μέρες της πρόσφατης ισραηλινής επιδρομής. Εκδήλωση διεθνιστικής αλληλεγγύης στη Λάρισα Μέσα σε κλίμα έντονου ενθουσιασμού πραγματοποιήθηκε στη Λάρισα την Πέμπτη 19 Φλεβάρη εκδήλωση προς τιμήν του 18 ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, παρουσία αντιπροσωπειών Κομμουνιστικών Κομμάτων από διάφορες χώρες. Η αίθουσα του Χατζηγιάννειου Πνευματικού Κέντρου ήταν ασφυκτικά γεμάτη από κομμουνιστές, φίλους και οπαδούς του Κόμματος και της ΚΝΕ, οι οποίοι υποδέχτηκαν, με παρατεταμένα χειροκροτήματα και συνεχή αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα τις αντιπροσωπείες των ξένων Κ.Κ. Η εκδήλωση περιλάμβανε ομιλίες από εκπροσώπους από τα: ΚΚ Βενεζουέλας, ΚΚ Βραζιλίας, Γαλλικό ΚΚ, ΚΚ Καναδά, ΚΚ Μακεδονίας, Κόμμα του Λαού του Παναμά και Μπάαθ Αραβικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Συρίας. Η εκδήλωση επενδύθηκε μουσικά με τραγούδια επαναστατικά - διεθνιστικά από το συγκρότημα του μουσικοσυνθέτη Δ. Φωτιάδη. Μέσα από τις ομιλίες των εκπροσώπων των κομμάτων τονίστηκε ο χαρακτήρας της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης ως περιοδικό φαινόμενο αναπόσπαστο από τον καπιταλισμό και η ανάγκη για συντονισμό δράσης σε παγκόσμιο επίπεδο και ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού πόλου. Επίσης δόθηκε από όλους ιδιαίτερη βαρύτητα στην αποφασιστική σύγκρουση με κάθε οπορτουνιστικό ιδεολόγημα που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο παγκόσμιο εργατικό κίνημα, έτσι ώστε αυτό να αποκτήσει ισχυρό ταξικό προσανατολισμό που θα το οδηγήσει σε νέες νίκες ακόμα πιο λαμπρές στον 21 ο αιώνα. 9 Κωνσταντίνος Αναγνώστου

10 ϐ νέοι εργαζόμενοι ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ Στην εντατική δικαιώματα εργαζομένων και παροχές υγείας Η κατάθεση του νομοσχεδίου για το ιατρικό μισθολόγιο που βρίσκεται ήδη στη βουλή και οι κινητοποιήσεις που αναπτύχθηκαν από τους νοσοκομειακούς γιατρούς έφεραν στο προσκήνιο το ζήτημα της υγείας. Πρόκειται για ένα θέμα με πολλές πλευρές αφού αφορά τόσο τους εργαζομένους στο χώρο της υγείας όσο και το επίπεδο των παροχών υγείας προς το λαό ενώ σημαντική παράμετρο αποτελεί η επιχειρηματική δράση στον τομέα της υγείας. Ξεχαρβαλώνουν το ωράριο των γιατρών Το νομοσχέδιο για το ιατρικό μισθολόγιο αφορά πολύ περισσότερα από όσα δηλώνει το όνομα του. Με αυτό επιχειρείται να εφαρμοστεί η αντιδραστική διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Οπως παραδέχτηκε και ο ίδιος ο υπουργός υγείας Δ. Αβραμόπουλος, με το νέο νόμο το ωράριο των ιατρών προσαρμόζεται στο κοινοτικό σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα 76/2005 που ενσωματώνει τη σχετική ευρωενωσιακή νομοθεσία. Οι οδηγίες που διευθετούν το χρόνο εργασίας, θα έχουν ξεχωριστή επίδραση στη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων, προσδιορίζοντας κατά μέσο όρο 48 ώρες εβδομαδιαίας δουλιάς για τους ειδικευμένους γιατρούς και 58 ώρες για τους ειδικευόμενους. Επίσης, προβλέπει υποχρεωτική ανάπαυση 11 ωρών μέσα στο 24ωρο. Δηλαδή, 78 ώρες δουλιά τη βδομάδα (13 Χ 6 μέρες=78 ώρες). Διάταξη που αναιρεί την ίδια την οδηγία για 48 και 58 ώρες. Με άλλα λόγια, η οδηγία δίνει το δικαίωμα στο νοσοκομείο να κατανέμει (διευθετεί), σύμφωνα τάχα με τις λειτουργικές του ανάγκες, τις ώρες εργασίας των γιατρών μέσα στο 24ωρο μέχρι και 13 ώρες δουλιάς (13 ώρες δουλιάς + 11 ώρες ανάπαυσης = 24 ώρες) αλλά ο μέσος όρος εργασίας (υπολογιζόμενος στους 4 μήνες για τους ειδικευμένους και στον ένα χρόνο για τους ειδικευόμενους) να φτάσει ως σύνολο του εβδομαδιαίου χρόνου στις 48 και 58 ώρες αντίστοιχα. Διαιωνίζονται οι ελλείψεις προσωπικού Παραπέρα το νομοσχέδιο κάνει λόγο για πρόσληψη 2.000 γιατρών και 5.500 νοσηλευτών τη στιγμή που η ίδια η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος (ΟΕΝΓΕ) στο συνέδριό της είχε προσδιορίσει τις κενές οργανικές θέσεις στις 7.500 και αυτό με βάση παλιούς οργανισμούς που δεν ανταποκρίνονται στις σημερινές ανάγκες, ενώ τα κενά σε νοσηλευτικό προσωπικό είναι ακόμα μεγαλύτερα αγγίζοντας τις 25.000! Με το νομοσχέδιο που κατέθεσε ο υπουργός υγείας παραβίασε ακόμα και αυτά που έχει συμφωνήσει παλιότερα με την πλειοψηφία της ΟΕΝΓΕ ενώ ο ίδιος έχει ομολογήσει ότι για να αποφορτιστούν τα νοσοκομεία απαιτούνται τουλάχιστον 18.000 νοσηλευτές. Ετσι και με το νέο νομοσχέδιο θα διατηρηθεί το άθλιο καθεστώς των υπερβολικών εφημεριών (3 την εβδομάδα) θέτοντας σε κίνδυνο ασθενείς και εργαζόμενους. Νέο μισθολόγιο: άνθρακες ο θησαυρός Τέλος το καθαυτό μισθολογικό κομμάτι του νομοσχεδίου προβλέπει αυξήσεις τις τάξης του 21,2%... εκ πρώτης όψεως. Κι αυτό γιατί αν υπολογίσει κανείς την αύξηση του μισθού σε ετήσια βάση την περίοδο 2001-2009 προκύπτει ότι αυτή είναι μόλις 4,8%. Ετσι, ο μισθός του ειδικευόμενου μαζί με το νοσοκομειακό επίδομα και το επίδομα βιβλιο- θήκης φτάνει τα 1.567 ευρώ, κάτω και από τα 1600 ευρώ που διεκδικεί η ΟΕΝΓΕ *. Εν ολίγοις το νέο νομοσχέδιο αποτελεί συνέχεια της πολιτικής υποβάθμισης της δημόσιας υγείας μέσω και του χτυπήματος των δικαιωμάτων των εργαζομένων που χρόνια ακολουθείται από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Βαριές οι ευθύνες της πλειοψηφίας της ΟΕΝΓΕ Απέναντι στην οδηγία αναπτύχθηκαν απεργιακές κινητοποιήσεις από τους γιατρούς με αιτήματα όμως που δεν θίγουν τον πυρήνα της ασκούμενης πολιτικής υπό το βάρος της κυριαρχίας των συμβιβασμένων δυνάμεων στην ΟΕΝΓΕ. Κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων η ΟΕΝΓΕ περιόρισε τα αιτήματα στην εφαρμογή της συλλογικής σύμβασης εργασίας που είχε υπογράψει με το υπουργείο υγείας ΚΚΕ οι κενές οργανικές θέσεις προσδιορίζονται σήμερα στις 7,500 ενώ τα κενά σε νοσηλευτικό προσωπικό φτάνουν τις 25,000 (μην επιτυγχάνοντας ούτε αυτά) κάνοντας γαργάρα το θέμα της διευθέτησης. Χαρακτηριστικό είναι ότι η ΟΕΝΓΕ με τις ψήφους των συνδικαλιστικών παρατάξεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ αποδέχτηκαν τα βασικά σημεία του νομοσχεδίου. Υπονομευτικό ρόλο έπαιξαν και οι δυνάμεις του οπορτουνισμού (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) που κατά τις διαπραγματεύσεις για τη συλλογική σύμβαση εργασίας είχαν αποδεχτεί κατ ουσίαν τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. * Βλ. Ριζοσπάστη 22/2/2009 όπου και σχετικοί πίνακες. Υγεία στην υπηρεσία του λαού Στον αντίποδα αυτής της λογικής κινείται το ΚΚΕ και η παράταξη που στηρίζει στο χώρο των νοσοκομειακών γιατρών, η ΔΗΠΑΚ. Εξαρχής απέρριψαν τη διευθέτηση και κάθε νόμο που την εφαρμόζει καλώντας τους γιατρούς να οργανώσουν τον αγώνα τους και να διεκδικήσουν:» Μαζικές προσλήψεις σε όλες τις μονάδες υγείας-πρόνοιας μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων για την πλήρη κάλυψη των αναγκών. Γιατροί πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης με κατώτερο βασικό μισθό 1.700 ευρώ.» Οχι στη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου, 6ωρο-5ήμερο-30ωρο με μία εφημερία την εβδομάδα για τους γιατρούς.» Αποκλειστικά δημόσιο, ενιαίο, δωρεάν, καθολικό σύστημα υγείας- πρόνοιας, αναπτυγμένο σε όλες τις βαθμίδες. Καμία επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο της υγείας και της πρόνοιας. Οι αυτοαπασχολούμενοι γιατροί και επιστήμονες υγείας μπορούν να απορροφηθούν από το δημόσιο λαϊκό σύστημα υγείας. Μόνο ένα τέτοιο σύστημα υγείας θα καλύπτει πλήρως τις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών μεριμνώντας για τους όρους εργασίας των εργαζομένων σε αυτό.

Οδηγητής ϐ Μάρτης 2009 νέοι εργαζόμενοι ϐ 11 Καμία επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο της υγείας και της πρόνοιας. Οι αυτοαπασχολούμενοι γιατροί και επιστήμονες υγείας μπορούν να απορροφηθούν από το δημόσιο λαϊκό σύστημα υγείας ΣυνΕντευξη Για την κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι νέοι γιατροί αλλά και γενικότερα για την κατάσταση στο χώρο της υγείας μιλήσαμε με την Αγαθή Σιναπίδου, νέα γιατρό η οποία μας μετέφερε από πρώτο χέρι την αγωνία του νέου γιατρού: O : Τι αντιμετωπίζει ο γιατρός μόλις βγαίνει από τη σχολή; Αγαθή Σιναπίδου: Ουσιαστικά όταν βγαίνεις από τη σχολή είσαι γιατρός, έχεις άδεια ασκήσεως επαγγέλματος αλλά δεν έχεις καμία εξειδικεύμενη γνώση. Δηλαδή, στην πράξη δεν μπορείς να δουλέψεις. Το μόνο που σου κατοχυρώνουν οι γνώσεις που έχεις είναι οι πρώτες βοήθειες, τα επείγοντα περιστατικά κ.λπ. Δεν μπορείς να αναλάβεις έναν ασθενή. Εχει τόσο αναπτυχθεί πια η γνώση στην ιατρική που δεν νοείται κάποιος να ασχοληθεί σοβαρά χωρίς να είναι ειδικευμένος. Τώρα το ζήτημα είναι ότι δηλώνεις ειδικότητα η οποία έχει φτάσει να έχει αναμονή κατά μέσο όρο 4 με 5 χρόνια παντού, είτε στην Αθήνα είτε στην επαρχία. Και σου μένουν αυτά τα 4 ή 5 χρόνια στο ενδιάμεσο, πράγμα δραματικό γιατί κόβουν ουσιαστικά τις σπουδές στη μέση αφού δεν μπορείς να ασχοληθείς και στον ιδιωτικό τομέα με κάποιες αξιώσεις. Το αγροτικό σου καλύπτει ένα χρόνο. Πλέον όμως ακόμα και για να κάνεις αγροτικό περιμένεις κατά μέσο όρο ένα χρόνο μέχρι να μπορέσεις να βρεις θέση. Ο : Αυτά τα 4-5 χρόνια πώς τα βγάζει πέρα ο γιατρός; Α.Σ.: Η πλειοψηφία αυτών που δεν έχουν ακόμη ειδικότητα, είναι είτε άνεργοι είτε κάνουν δουλιές του ποδαριού. Οι δουλιές που κάνουν στην αναμονή οι γιατροί είναι σε γήπεδα ποδοσφαίρου 5Χ5, οι οποίοι είναι ανασφάλιστοι και πληρώνονται με 5 ευρώ την ώρα, εφημερίες σε ιδιωτικά νοσοκομεία οι οποίες πληρώνονται οι 18ωρες που κάνεις την καθημερινή γύρω στα 47,5 με 50 ευρώ και οι 24ωρες το πολύ 100 ευρώ. Πολλοί απασχολούνται σε κέντρα αισθητικής σε... αποτριχώσεις με χάλια μισθούς, δελτία παροχής κ.λπ. Ουσιαστικά όλο αυτό το θέμα με τους γιατρούς που είναι στην αναμονή εξυπηρετεί την ιδιωτική υγεία γιατί όλοι αυτοί που περιμένουν, που είναι στην ουρά πάνε και δουλεύουν με τρεις κι εξήντα στον κάθε ιδιώτη. O : Ποια είναι η κατάσταση όσον αφορά τις ελλείψεις στα δημόσια νοσοκομεία; Α.Σ.: Εγώ δεν έχω δουλέψει στο δημόσιο. Εχω δουλέψει μόνο ως αγροτικός γιατρός στην Κεφαλλονιά. Ο ρόλος του αγροτικού γιατρού είναι να παράσχει τις πρώτες βοήθειες, να κάνει γενική ιατρική κ.λπ. και πάντα υπό την επίβλεψη κάποιου ειδικευμένου. Στην αρχή προβλέπονται κάποιοι μήνες εκπαίδευσης. Οταν όμως είχα πάει στην Κεφαλλονιά για να κάνω αγροτικό ήταν τέτοια η κατάσταση του νοσοκομείου που και με είχαν βάλει να εφημερεύω μόνη μου σε ολόκληρο το νοσοκομείο στην παθολογική σε όλο το νομό με ένα μήνα κλινική πείρα. Σήμερα κατά μέσο όρο ο ειδικευόμενος κάνει 7 με 8 εφημερίες το μήνα, πράγμα απάνθρωπο. Αυτό γιατί υπάρχουν και γιατροί που κάνουν 10 και 11 εφημερίες αναλόγως το μήνα. Αυτό από την πλευρά των γιατρών. Από την πλευρά των νοσηλευτών υπάρχουν παραδείγματα σε απεργίες όπου δεν μπορούν να απεργήσουν γιατί το προσωπικό είναι ίσα-ίσα το προσωπικό ασφαλείας! Αυτό που λέει η προπαγάνδα της αστικής τάξης και μέσα στο πανεπιστήμιο είναι ότι υπάρχει πληθώρα γιατρών, ότι φταίει η στραβή νοοτροπία του Ελληνα που πάνε όλοι και σπουδάζουνε γιατροί. Κι όμως αυτή τη στιγμή υπάρχουν τεράστια κενά. Κι όχι μόνο αυτό. Δεν υπάρχουν γιατροί εργασίας σε καμία επιχείρηση, δεν υπάρχουν γιατροί σε σχολεία ή σε χώρους συνάθροισης. Δεν υπάρχουν οικογενειακοί γιατροί. Πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας στην Ελλάδα δεν υπάρχει καθόλου. Αν κάποιος θέλει να κάνει κάποιες προληπτικές εξετάσεις ή να παρακολουθήσει την υγεία του τακτικά και όχι να νοσηλευτεί δεν υπάρχει κάποιο μέρος που να μπορεί να απευθυνθεί. Το μόνο που υπάρχει είναι το ΙΚΑ που διαθέτει ιατρεία που δέχονται εξωτερικούς ασθενείς για προληπτικούς λόγους και τα αγροτικά ιατρεία στην επαρχία. Με αυτόν τον τρόπο επιβαρύνονται και τα νοσοκομεία. O : Αυτές οι ελλείψεις τι επιπτώσεις μπορεί να έχουν στην περίθαλψη του ασθενούς; Α.Σ.: Ενας γιατρός που είναι εξαντλημένος επειδή π.χ. έχει κάνει σερί μια-δυο εφημερίες ή επειδή από το φόρτο εργασίας που έχει στο δημόσιο νοσοκομείο είναι πτώμα στην εφημερία του δεν θα έχει την ψυχραιμία, το μυαλό να αντιμετωπίσει ένα επείγον περιστατικό που θα του έρθει. Του μειώνεται στο ελάχιστο ο ελεύθερος χρόνος τον οποίο θα μπορούσε να διαθέσει στο διάβασμα, στο να βελτιώσει τις γνώσεις του. Συν ότι τα 4 χρόνια που περιμένεις για να μπεις στην ειδικότητα ουσιαστικά σε καταστρέφουν επιστημονικά. Αν δεν βρεις να κάνεις κάτι σχετικό με το αντικείμενό σου ή κάποια σχετική δουλιά, μετά από 4 χρόνια έχεις αδρανοποιηθεί ως προς αυτά που μάθαινες. Δημήτρης Τζόκας Στιγμιότυπο από πρόσφατη κινητοποίηση εργαζόμενων στο χώρο της υγείας

12 ϐ νέοι εργαζόμενοι ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ Ιδεολογήματα- παγίδες με στόχο την υποταγή του λαού Ε ίναι κοινό μυστικό ότι διανύουμε μέρες οικονομικής κρίσης. Σαν να μην έφταναν τα αντιλαϊκά σχέδια και μέτρα που προωθούνται εξαιτίας της, κινδυνεύουμε να πάθουμε και... παράκρουση με τις φιλοσοφημένες ερμηνείες και συνταγές που ακούμε καθημερινά. Καπιταλιστές, κόμματα του κεφαλαίου και του ευρωμονοδρόμου, οπορτουνιστές και ξεπουλημένοι συνδικαλιστές πρωτοστατούν με κοινό σκοπό: να εξυπηρετήσουν το χρεοκοπημένο καπιταλιστικό σύστημα. Η καπιταλιστική συνταγή για τη θεραπεία της κρίσης είναι η δημιουργία των προϋποθέσεων για να μπούμε σε μια ακόμα βαθύτερη! Φταίνε (ακόμα) οι κακοί τραπεζίτες «Η παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση σε συνδυασμό με χρόνιες αδυναμίες της ελληνικής Οικονομίας και τις παθογένειες της πολιτικής και κοινωνικής μας ζωής έχουν προκαλέσει περιβάλλον εργασιακής ανασφάλειας και ανησυχίας στους εργαζόμενους με αλυσιδωτές επιπτώσεις σε όλες τις παραγωγικές τάξεις». (Επιστολή της ΓΣΕΕ προς το ΣΕΒ, 11/2/09) «Την κρίση την έφεραν τα τοξικά ομόλογα, οι τοξικές πολιτικές, οι οποίες οδήγησαν σε κατάρρευση το χρηματοπιστωτικό σύστημα των Ηνωμένων Πολιτειών». (Αλέκος Αλαβάνος) Αμετανόητοι προσπαθούν να χρεώσουν την κρίση στην απληστία των τραπεζιτών και των Golden Boys αθωώνοντας τον καπιταλισμό. Τι κι αν η πραγματικότητα έχει ήδη διαψεύσει αυτήν την ερμηνεία με την κρίση να επεκτείνεται γρήγορα στην αυτοκινητοβιομηχανία, τις κατασκευές και άλλους μεγάλους κλάδους της μεταποίησης. Τι κι αν η κρίση γεννιέται στην παραγωγή; Τι κι αν η κερδοσκοπία είναι αλληλένδετη με τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής που κινείται με βάση το ατομικό κέρδος; Αν η πραγματικότητα δε βολεύει... τόσο το χειρότερο γι αυτή. Ζητείται μοντέλο (διαχείρισης) για γεροντοπαλίκαρο (καπιταλισμός) «Αμετανόητα συνεχίζουν να προσεγγίζουν την έξοδο απ την κρίση με τη χρεοκοπημένη συνταγή του άκρατου φιλελευθερισμού που δημιούργησε την κρίση». (δελτίο τύπου ΓΣΕΕ, 11/2/09) «Είναι μια κρίση, η οποία (...) δείχνει ένα πράγμα: την κατάρρευση του μεταπολεμικού και ειδικά μετά τη δεκαετία του 70 μοντέλου, στο οποίο στηρίχθηκε αυτή η καπιταλιστική επέκταση και η περίοδος των παχιών αγελάδων». (Αλ. Αλαβάνος) Γνωστή πλέον η συνταγή. Αντί να χρεώσουμε την κρίση στον καπιταλισμό, στους ίδιους τους νόμους της λειτουργίας του, τη χρεώνουμε σε μια μορφή διαχείρισής του, τη νεοφιλελεύθερη. Τι δε λένε; Οτι ο καπιταλισμός κινείται με βάση το ατομικό κέρδος. Οτι το κεφάλαιο πάντα επιδιώκει να ελαχιστοποιεί το εργατικό κόστος μειώνοντας αναπόφευκτα την καταναλωτική δύναμη του εργαζόμενου, ότι επενδύει άναρχα εκεί που αναμένεται να υπάρξει η μέγιστη κερδοφορία. Αυτοί είναι νόμοι του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής που δεν αναιρούνται με την αλλαγή του μείγματος διαχείρισης. Ιστορικά εξάλλου είναι γνωστό ότι κανένα μοντέλο διαχείρισης δεν απάλλαξε τον καπιταλισμό από τις κρίσεις του μηδέ του κεϋνσιανού εξαιρουμένου... Λίγο ιδιώτες, λίγο κράτος και... η κρίση «Δεν επιλέγουμε τις δράσεις μας ούτε με ακραίες κρατικίστικες αντιλήψεις ούτε με νεοφιλελεύθερες εμμονές». (Κ. Καραμανλής «Απαιτείται ένα κράτος, που εποπτεύει και ρυθμίζει τις αγορές, ένα κράτος δικαίου, ένα ισχυρό κράτος, επιτελικό και αποκεντρωμένο, ένα κράτος που κάνει επιλογές, όχι σπατάλες». (Γ. Παπανδρέου) «Οφείλουμε να επεξεργαστούμε μια νέα αντίληψη για τις σχέσεις ανάμεσα στο κοινωνικό, το κρατικό και το ιδιωτικό, στο δημόσιο και την αγορά, μια αντίληψη που δε θα εκλαμβάνει την κρατικοποίηση ως πανάκεια (...) θα διευρύνει διαρκώς μια αποεμπορευματοποιημένη και συνάμα αποκρατικοποιημένη δημόσια σφαίρα αγαθών και αξιών». (Πρόγραμμα ΣΥΝ) Τώρα που το κεφάλαιο είδε τα ζόρια αυτά που μέχρι πρότινος παρουσιαζόταν ως ιερά και όσια: η απελευθέρωση των αγορών, το λιγότερο κράτος είναι ξανά συζητήσιμα. Δεν πρέπει να προκαλεί εντύπωση ότι όλες οι πολιτικές δυνάμεις φαίνονται να συμπλέουν. Στα πλαίσια του καπιταλισμού, στην κρατικομονοπωλιακή του βαθμίδα ανάπτυξης που βρίσκεται σήμερα, το κράτος αποτελεί εκφραστή των συλλογικών συμφερόντων του κεφαλαίου. Στην πραγματικότητα το αστικό κράτος δεν σταματά ποτέ να αναμειγνύεται στην οικονομία. Ο στόχος είναι σαφής: να περιοριστούν οι επιπτώσεις της κρίσης στα μονοπώλια και την κερδοφορία τους και ο λογαριασμός να πάει στο γνωστό τραπέζι : αυτό των εργαζομένων. Τη χρηματοδότηση επιχειρήσεων με κρατικό χρήμα, τη συμμετοχή του κράτους στα μετοχικά τους πακέτα πληρώνει εν τέλει και πάλι ο λαός μέσω φόρων κλπ. Επειτα, μια κρατική επιχείρηση στα χέρια του αστικού κράτους μπορεί κάλλιστα να λειτουργεί με κριτήρια ιδιωτικοοικονομικά. Αλλοι πάλι, όπως ο ΣΥΝ, ψάχνουν να βρουν πως στα πλαίσια του καπιταλισμού θα φτιάξουν ένα σύστημα που... δεν θα είναι ακριβώς καπιταλισμός αλλά κάτι ενδιάμεσο. Θα ψάχνουν για πολύ ακόμα. Σε κάθε περίπτωση οι πειραματισμοί με δοκιμασμένα μίγματα κρατικής παρέμβασης σε συνθήκες απελευθέρωσης των αγορών αναδεικνύουν ένα πράγμα: ότι οι καπιταλισμός έχει μπλέξει άσχημα στις αντιφάσεις του. Πραγματική κοροϊδία «Οι τράπεζες δεν επιτελούν το ρόλο τους, ως παρόχων ρευστότητας προς την πραγματική οικονομία». (Ο Γ. Παπανδρέου ρωτά τον Πρωθυπουργό γιατί δεν ασκεί μια πολιτική δεσμευτική για τις τράπεζες, ώστε να δι-

Οδηγητής ϐ Μάρτης 2009 νέοι εργαζόμενοι ϐ 13 Μικρό λεξικό της οικονομικής κρίσης Για να μη σας πιάσουν αδιάβαστους στην οικονομική κρίση ο Οδηγητής σας προσφέρει ένα μικρό λεξικό της οικονομικής κρίσης για να διαβάζετε ανάμεσα στις γραμμές των σχεδίων εξόδου από την κρίση, Δημοσιονομική πειθαρχία, η = κοινωνική πολιτική τέλος π.χ. «η δημοσιονομική πειθαρχία δεν πρέπει να χαλαρώσει» = για σας δεν έχει φράγκο, συνώνυμο: σφίξε κι άλλο το ζωνάρι Μέτρα κοινωνικής συνοχής, τα = επιδόματα κοροϊδία. π.χ. Τα μέτρα για την οικονομική κρίση δε θα αποβούν σε βάρος της κοινωνικής συνοχής = θα δώσουμε κανά ψιλό για να μη λιμοκτονεί πολύς κόσμος στους δρόμους και μας πάρουν με τις πέτρες, συνώνυμο: μέτρα κοινωνικής αλληλεγγύης Δίχτυ προστασίας, το = είναι η ανεργία αλλά με άλλο όνομα. π.χ. απολύονται 10 εργάτες αλλά αντί να πάνε κατευθείαν στην ουρά του ΟΑΕΔ πάνε για σεμινάριο επανακατάρτισης όπου τους δίνουν και χαρτζιλίκι. Και μετά στην ουρά του ΟΑΕΔ... Συνώνυμο: ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης. Σημ. στις ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης κατά μαγικό τρόπο οι εργάτες (μέσω εισφορών στον ΟΑΕΔ) πληρώνουν τον επιχειρηματία για να απασχολεί εργαζομένους. Γι αυτό όταν μιλάμε για δίχτυ προστασίας δεν πρέπει να μπερδευόμαστε: αυτός που προστατεύεται είναι ο εργοδότης... Κοινωνική συναίνεση, η = συμφωνία μεταξύ εκμεταλλευομένων και εκμεταλλευτών υπό την προϋπόθεση ότι χαμένοι θα βγουν οι πρώτοι. Αν κάποιος έμαθε εργάτες να κατακτούν δικαιώματα με κοινωνική συναίνεση ας μας ενημερώσει. Συνώνυμο: διάλογος-απάτη ασφαλιστεί η ομαλή και σταθερή ροή χρήματος προς τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά») «Η κυβέρνηση ανέλαβε την ευθύνη για τη στήριξη της πραγματικής οικονομίας». (Κ. Καραμανλής) Μεγάλος καημός για την πραγματική οικονομία. Τι μας λένε με λίγα λόγια; Οτι καλώς δίνονται τα δισεκατομμύρια στις τράπεζες αρκεί οι τράπεζες να μην τα κρατήσουν για την πάρτη τους αλλά να τα δώσουν στο λαό... με τόκο. Διέξοδος από την κρίση με... δανεικά! Το γεγονός ότι κάπως έτσι ξέσπασε η κρίση δεν φαίνεται να τους πολυαπασχολεί. Το κεφάλαιο έχει ανάγκη από ρευστό προκειμένου να τονωθεί η αγοραστική δύναμη του λαού και να κινηθεί η παραγωγή παραπέμποντας στο μέλλον τον κίνδυνο της αδυναμίας εξυπηρέτησης των δανείων όπως έγινε στις ΗΠΑ με τα στεγαστικά δάνεια. Η καπιταλιστική συνταγή για τη θεραπεία της κρίσης είναι η δημιουργία των προϋποθέσεων για να μπούμε σε μια ακόμα βαθύτερη! Πράσινα άλογα «Βασικό στοιχείο στον αναπτυξιακό άξονα του Σχεδίου μας είναι η συνέχιση των μεταρρυθμίσεων. Μεταξύ άλλων, προωθούμε διαδικασίες μιας στάσης για την ίδρυση νέων επιχειρήσεων και στηρίζουμε την πράσινη επιχειρηματικότητα». (Κ. Καραμανλής) «Μιλάμε για αλλαγή του αναπτυξιακού προτύπου, για μια νέα οικονομία, με αιχμή την πράσινη ανάπτυξη». (Γιώργος Παπανδρέου) Το πράσινο... φοριέται πολύ τώρα τελευταία. Τώρα μας λένε ότι η πράσινη ανάπτυξη θα μας σώσει και από την κρίση. Πρόκειται βέβαια για απάτη ολκής ενώ ως στρατηγική δεν είναι καθόλου καινούργια. Ηδη από τις αρχές της δεκαετίας η στρατηγική της Λισαβόνας Η εργατική τάξη πρέπει να αντιμετωπίσει τα καλέσματα για συναίνεση και κοινωνικό διάλογο όπως τα καλέσματα του λύκου προς τα πρόβατα για... δείπνο προέβλεπε την ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο όνομα της μείωσης της ενεργειακής εξάρτησης από τις χώρες που διαθέτουν αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Η περίφημη πράσινη οικονομία δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια νέα αγορά στην οποία τα μονοπώλια επιδιώκουν να βρουν διέξοδο για τα υπερσυσσωρευμένα τους κεφάλαια. Δεν έχει σε τίποτα να κάνει με την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του λαού. Οι πράσινες μπίζνες είναι και αυτές μπίζνες. Υπακούν στην επιδίωξη του κεφαλαίου να μεγιστοποιεί τα κέρδη του, επιδίωξη η οποία γεννά και τα περιβαλλοντικά προβλήματα. Συναινέστε γιατί χάνονται! «Απέναντι στη σημερινή πρωτοφανή κρίση δεν έχουμε την πολυτέλεια να είμαστε κοινωνικοί ανταγωνιστές. Πρέπει να λειτουργήσουμε όχι απλώς ως κοινωνικοί εταίροι αλλά ως κοινωνικοί συνεταίροι». (Δημήτρης Δασκαλόπουλος, πρόεδρος ΣΕΒ μετά τη συνάντηση με τη ΓΣΕΕ18/2)) «Εμείς σε οποιαδήποτε πρόσκληση, η οποία θα κατατείνει στο να εξευρεθούν λύσεις για την αντιμετώπιση της ανεργίας των απολύσεων, των συμπεριφορών που πλήττουν τη μισθωτή εργασία πάντα θα ανταποκρινόμεθα». (Γ Παναγόπουλος, πρόεδρος ΓΣΕΕ μετά την ίδια συνάντηση) «Η χώρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν αντέχει ανταγωνισμούς, πλειοδοσίες. Η χώρα δεν αντέχει μετωπικές συγκρούσεις. Η χώρα δεν αντέχει επιπολαιότητες». (Κ. Καραμανλής) Εδώ είναι όλο το ζουμί! Η κατακλείδα όλων των υπερασπιστών του καπιταλιστικού συστήματος, ο φανερός και ομολογημένος πόθος τους. Με λίγα λόγια ζητάνε να βάλουν ξανά οι εργαζόμενοι το κεφάλι τους στον ντορβά και να μοιραστούν με το κεφάλαιο τις συνέπειες της κρίσης. Λες και τόσα χρόνια το κεφάλαιο μοιράστηκε έστω και ένα ευρώ από τα κέρδη, λες και φταίνε εξίσου εργάτες και καπιταλιστές για το ξέσπασμα της κρίσης. Το κεφάλαιο ισχυρίζεται ότι εργάτες και καπιταλιστές είμαστε στην ίδια βάρκα, «η ανασφάλεια ή και η αγωνία της επιβίωσης δεν κάνει διάκριση μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων», δήλωσε ο πρόεδρος του ΣΕΒ. Κι όμως κανένας καπιταλιστής δε στέκεται στην ουρά της ανεργίας, δε ζει με το άγχος αν θα μπορέσει να σπουδάσει το παιδί του, να πληρώσει το νοίκι και τους λογαριασμούς. Τόσα χρόνια οι πολυδιαφημισμένοι «υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης» πληρώθηκαν από τους εργαζομένους με ελαστικές σχέσεις εργασίας, διάλυση του ασφαλιστικού, με δυσβάσταχτη επιβάρυνση για υγεία-παιδεία κ.λπ. Ουσιαστικά η θέση της εργατικής τάξης επιδεινώθηκε, η τιμή πώλησης της εργατικής δύναμης έπεσε ακόμα περισσότερο. Αυτή τη φορά δεν πρέπει οι εργαζόμενοι να τους ξανακάνουν τη χάρη. Από την κρίση θα ωφεληθούν είτε οι εργαζόμενοι είτε το κεφάλαιο. Η εργατική τάξη πρέπει να αντιμετωπίσει τα καλέσματα για συναίνεση και κοινωνικό διάλογο όπως τα καλέσματα του λύκου προς τα πρόβατα για... δείπνο. Οι εργαζόμενοι έχουν το δικό τους δρόμο. Το δρόμο της αντεπίθεσης στον οποίο τους καλεί το ΚΚΕ. Καμία θυσία δεν χρωστά η εργατική τάξη για να ξελασπώσει ο καπιταλισμός από την κρίση του. Οργανωμένη και συσπειρωμένη σε ταξική γραμμή μπορεί να αποκρούσει την αντεργατική λαίλαπα που της ετοιμάζει η ΕΕ και τα κόμματα που τη στηρίζουν. Δ.Τ. Σημείωση: τα αποσπάσματα είναι από την προ ημερησίας διάταξης συζήτηση στη Βουλή για την οικονομία, στις 12/2, εκτός από όπου σημειώνεται διαφορετικά.

14 ϐ νέοι εργαζόμενοι ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΤΑ JUMBO Με τα δικαιώματα των εργατών ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΥΝ Ακόμα και για μισή ώρα να ανοίξει κανείς την τηλεόρασή του είναι μάλλον δύσκολο να μην πέσει σε μια διαφήμιση του Jumbo, της ευλογημένης αυτής αλυσίδας πολυκαταστημάτων που αποτελεί κομμάτι της ζωής μας και που ο πελάτης ξέρει ότι δεν θα μας γδάρουν. Ωστόσο η πραγματικότητα πίσω από τη διαφήμιση είναι τελείως διαφορετική αφού η τρομοκρατία αποτελεί κομμάτι της ζωής των εργαζομένων τους οποίους γδέρνει η εργοδοσία. Σε αυτήν την επιχείρηση εδώ και 2 μήνες ο σύλλογος εμποροϋπαλλήλων Αθήνας (ΣΕΑ) μαζί με τα ταξικά συνδικάτα στο πλευρό του δίνουν έναν παλικαρίσιο αγώνα για την ανάκληση της απόλυσης του εργαζόμενου φοιτητή Νίκου Νικολόπουλου. Ο Νίκος Νικολόπουλος απολύθηκε 2 φορές για τη συνδικαλιστική του δράση μέσα από τις γραμμές του ΣΕΑ στους εργαζομένους του καταστήματος της Βάρης όπου εργαζόταν. Τη 2 η απόλυσή του ακολούθησε η απόπειρα εξαγοράς του και οι απειλές ενάντια στη ζωή του ίδιου και της οικογένειάς του. Ο εργαζόμενος όμως έτριψε στα μούτρα της εργοδοσίας τα αργύρια της εξαγοράς και αψήφησε τις απειλές εναντίον του, δίνοντας ένα φωτεινό παράδειγμα ταξικής υπερηφάνειας και αξιοπρέπειας. Αφήνουμε όμως καλύτερα τον ίδιο να αφηγηθεί τα γεγονότα παρουσιάζοντας εκτενή αποσπάσματα από τη συνέντευξη που έδωσε στον 902 Αριστερά στα FM στις 24 Φλεβάρη: «Εδώ ο συνδικαλισμός απαγορεύεται» «Η πρώτη απόλυση έγινε στα μέσα του Δεκέμβρη λίγο μετά την απεργία στις 10/12. Οταν ενημέρωσα το διευθυντή του καταστήματος ότι θα απεργήσω μου το ξεκαθάρισε και μου είπε: να ξέρεις ότι αύριο-μεθαύριο είσαι απολυμένος. Επειδή ήθελε να παραδειγματίσει και τους υπόλοιπους εργαζομένους μέσα στο κατάστημα, τους μάζεψε και τους είπε μετά τις τελευταίες ημέρες και με όσα έχουν γίνει να ξέρετε ότι κάποιοι θα φύγουνε. Και να ξέρετε, είπε, ότι πολλοί από εδώ μέσα αν ακολουθήσετε το συγκεκριμένο παράδειγμα θα απολυθείτε. ( ) Εγώ μίλησα στους εργαζομένους. Τους λέω κοιτάξτε να δείτε, δουλεύουμε για 600 και 700 ευρώ. Φυσικά και τα έχουμε ανάγκη αλλά είναι πολύ λίγα ώστε να μας απειλούν ότι θα χάσουμε και τη δουλιά μας και να ζούμε με το άγχος και το φόβο ότι δεν θα κάνουμε και γιορτές στο τέλος του μήνα. Τους κάλεσα να γραφτούν στο σωματείο, να μη δέχονται τις απειλές και να μη φοβούνται όταν τους απειλεί ο κάθε διευθυντής. Εκείνη τη στιγμή ο διευθυντής ωρυόμενος μου είπε κοίτα να δεις φιλαράκο, ο συνδικαλισμός εδώ μέσα απαγορεύεται, πέρασε έξω. Στη συνέχεια ακολούθησαν κινητοποιήσεις από το σωματείο στο κατάστημα ενημερώνοντας τους καταναλωτές για να συμπαρασταθούν. Η πίεση που ασκήσαμε ήταν τέτοια που ανάγκασε την επιχείρηση τις επόμενες ημέρες να ακυρώσει την απόλυση». Δεύτερη απόλυση και μαφιόζικοι εκβιασμοί «Ακολούθησαν ωράρια εξαντλητικά, δηλαδή από τις 5:30 και τις 6 το πρωί όπου άνοιγα το κατάστημα εγώ και ο προϊστάμενος, και διάφορα καψώνια καθημερινά. Αυτό κατέληξε στις 7 Γενάρη να είναι το αυτοκίνητό μου κλεισμένο από ένα άλλο στο πάρκινγκ του καταστήματος. Οταν προσπάθησα να δω ποιος είναι, βγήκε ο επινοικιαστής -ή ιδιοκτήτης, δεν είμαι σίγουρος- της καφετέριας του καταστήματος. Αυτός με διάφορα κόλπα με τράβηξε σε μία αποθήκη. Εγώ πήγα προκειμένου να πάρει αυτός τα κλειδιά του αυτοκινήτου του και να φύγω επιτέλους. Με το που πλησίασα στην αποθήκη με έσπρωξαν 2 άντρες, με έβαλαν μέσα και κλείσανε την πόρτα. ( ) Στη συνέχεια αυτός μου είπε μου έχουνε δώσει από δίπλα (εννοώντας τα Jumbo και μια εταιρεία που έχει μέσα, την Benetton ), πάρε 50.000 ευρώ. Και μου βγάζει πάνω στο τραπέζι 10.000 ευρώ σε μετρητά και μια επιταγή. Μου είπε μια υπογραφή σου ζητάω, τίποτε άλλο (ενν. στο χαρτί της παραίτησης). Εξ αρχής δεν υπήρχε περίπτωση. Τον παππού μου τον είχαν χρόνια στη Μακρόνησο και πάλι του ζητάγανε μια υπογραφή. Αυτή η υπογραφή του εργάτη που σηκώνει κεφάλι είναι πολύ πολύτιμη. Με το που αρνήθηκα ο κύριος αυτός και οι υπόλοιποι με πλησίασαν και άρχισαν να μου λένε πληροφορίες για την οικογένειά μου, που μένουμε, τι δουλιά κάνουν οι δικοί μου, ότι χρωστάμε. Πάρτα γιατί εδώ θα γίνει κακό, μου είπαν. Για να καταλάβεις μου είπε, τι εννοούμε: θα απολυθείς, είναι το μόνο σίγουρο, θα κάνεις τις κινητοποιήσεις σου με το σωματείο για να γυρίσεις στη δουλιά, εμείς όσο καιρό θα κάνετε τις κινητοποιήσεις θα είμαστε ήσυχοι, και μετά από ένα-δύο μήνες που θα έχει λήξει αυτή η ιστορία να ξέρεις π.χ. ότι θα γίνει ένα τροχαίο κάπου». Τυφλή στην εργοδοτική ασυδοσία η δικαιοσύνη «Αυτό το καταγγείλαμε με τον επικεφαλής του ΠΑΜΕ, το συνάδελφο Γιάννη Κομνηνό και με βουλευτή του ΚΚΕ στον εισαγγελέα. Ακολούθησε και γραπτή μήνυση αφού ο ίδιος αυτός που με απείλησε το παραδέχτηκε παρουσία όλων αυτών που ήταν στην κινητοποίηση που έγινε μια-δυο μέρες μετά τη δεύτερη απόλυση μου, μπροστά, δηλαδή, σε δεκάδες συναδέλφους και δεκάδες συνδικαλιστές και στελέχη σωματείων από το ΠΑΜΕ. Από πλευράς της δικαιοσύνης δεν κουνήθηκε φύλλο! ( )»

Οδηγητής ϐ Μάρτης 2009 νέοι εργαζόμενοι ϐ 15 Βρώμικος ο ρόλος της δικαιοσύνης Η σπουδή των αστυνομικών αρχών να καταστείλουν τις κινητοποιήσεις τρομοκρατώντας και συλλαμβάνοντας διαδηλωτές βγάζει μάτι, συγκρινόμενη με την αδράνεια που δείχνουν για τις πολύ συγκεκριμένες καταγγελίες των ταξικών δυνάμεων σχετικά με τους εκβιασμούς και τις απειλές που δέχτηκε ο απολυμένος εργαζόμενος. Η εργοδοσία όμως δεν έμεινε εκεί. Κατέθεσε ασφαλιστικά μέτρα σε βάρος ταξικών σωματείων και συνδικαλιστών. Με αυτά ζητεί: την απαγόρευση των κινητοποιήσεων με τη λήψη και των ανάλογων κατασταλτικών μέτρων, την επιβολή κράτησης μέχρι ενός χρόνου και προστίμου 6.000 ευρώ σε περίπτωση που οι εγκαλούμενοι δεν συμμορφωθούν, την καταβολή ως εγγύησης 100.000 (!) ευρώ και την έκδοση προσωρινής διαταγής που να απαγορεύει κάθε συνδικαλιστική δραστηριότητα ώσπου να εκδικαστεί η προσφυγή. Παράλληλα, η εργοδοσία έστησε φάμπρικα μηνύσεων (39 τον αριθμό) σε βάρος αγωνιστών επιδιώκοντας την ποινικοποίηση των εργατικών αγώνων. Ωστόσο η άμεση απάντηση των ταξικών δυνάμεων και η κατακραυγή για τις αξιώσεις της εργοδοσίας ανάγκασαν το δικαστήριο να απορρίψει την αίτηση προσωρινής διαταγής. Κι όμως η εργοδοσία λίγες μόλις μέρες μετά κατέθεσε νέα αίτηση με το ίδιο ουσιαστικά περιεχόμενο η οποία δικάστηκε με προτίμηση (πράγμα αρκετά σπάνιο για κοινούς θνητούς ) για να απορριφθεί και πάλι. Τελευταίο επεισόδιο στο σίριαλ της τρομοκράτησης η ωμή παρέμβαση στο πλευρό της εργοδοσίας του (γνωστού και μη εξαιρετέου) εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδά. Ο εν λόγω κύριος κατά παραγγελία του ΣΕΛΠΕ διαβίβασε έγγραφο στην ηγεσία της αστυνομίας και του υπουργείου δικαιοσύνης με το οποίο αφ ενός χαρακτηρίζει ως εγκλήματα τις κινητοποιήσεις και αφ ετέρου ζητά την εφαρμογή της αυτόφωρης διαδικασίας σε βάρος των πρωταιτίων σε περίπτωση επανάληψης της έκνομης δραστηριότητας, όπως χαρακτηρίζει τις κινητοποιήσεις. Αποδεικνύεται για άλλη μία φορά ότι αστυνομία και δικαιοσύνη αποτελούν κομμάτι της εξουσίας του κεφαλαίου, προστάτες της κερδοφορίας του και της σταθερότητας του καπιταλιστικού συστήματος και άρα θέσει αντιπάλους της εργατικής τάξης. Mέσα από αυτήν την αναμέτρηση νέες δυνάμεις πλαισιώνουν τα ταξικά συνδικάτα, εκφράζεται η συμπαράσταση των καταναλωτών και του λαού Κινητοποίηση του ΠΑΜΕ στο κατάστημα του JUMBO στη Λάρισα Οι εργαζόμενοι να μην αφήσουν την εργοδοσία σε χλωρό κλαρί! Οι ιδιοκτήτες του Jumbo, οι ενώσεις των καπιταλιστών, τα κόμματά τους και το αστικό κράτος έχουν συσπειρωθεί σε κοινό μέτωπο ενάντια στους εργαζομένους και το ταξικό τους κίνημα. Αυτό που ενοχλεί είναι ότι μέσα από αυτήν την αναμέτρηση νέες δυνάμεις πλαισιώνουν τα ταξικά συνδικάτα, εκφράζεται η συμπαράσταση των καταναλωτών και του λαού. Αυτό το κύμα αλληλεγγύης πρέπει να ενισχυθεί και να σαρώσει την εργοδοτική τρομοκρατία. C Υπόθεση όλης της εργατικής τάξης Χαρακτηριστικά όσα μας δήλωσε ο γραμματέας του συνδικάτου εργαζομένων στις τηλεπικοινωνίες και την πληροφορική (ΣΕΤΗΠ) Ν. Αττικής Γ. Λιόκαρης κατά την κινητοποίηση στο κατάστημα του Jumbo στα Πευκάκια στις 6/2: «Συμπαραστεκόμαστε στον αγώνα που κάνει το σωματείο για τον απολυμένο στο Jumbo. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι ο αγώνας των εργαζομένων είναι κοινός, όλοι αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα. Η απάντηση είναι μία: στον ταξικό πόλο, όλοι οι εργαζόμενοι μέσα στα σωματεία τους να δυναμώσουμε την πάλη, να πάρουμε πίσω όχι απλά τις απολύσεις και όλα αυτά τα μέτρα που μας ετοιμάζουν αλλά να βγούμε διεκδικητικά να απαιτήσουμε όλα όσα χρειάζονται οι εργαζόμενοι για τις σύγχρονες ανάγκες τους». C Κινητοποιήσεις σε όλα τα μήκη και πλάτη της χώρας Οι κινητοποιήσεις με συντονισμένους και επαναλαμβανόμενους αποκλεισμούς καταστημάτων ξεδιπλώθηκαν από τα ταξικά συνδικάτα σε όλες σχεδόν τις πόλεις όπου λειτουργούν καταστήματα των Jumbo. Η παρακάτω ανταπόκριση που μας έστειλε η Αννα Μαρία Σίσκου από την πόλη των Ιωαννίνων θα μπορούσε να αφορά οποιαδήποτε σχεδόν πόλη: «Κάθε Σάββατο και για ενάμιση μήνα το σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων και οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ έδιναν αγωνιστικό ραντεβού έξω από το κατάστημα του Jumbo στα Ιωάννινα. Η ανταπόκριση των Γιαννιωτών στο κάλεσμα των ταξικών δυνάμεων ήταν θετική, γεγονός που δείχνει ότι ο κόσμος αντιλαμβάνεται ότι θα μπορούσε ο καθένας να είναι στη θέση του απολυμένου και καταδικάζει την ασυδοσία του κεφαλαίου, που μπροστά στο κέρδος δεν υπολογίζει ούτε τα δικαιώματα των εργατών που χρόνια τώρα έχουν κατοχυρωθεί με αίμα και αγώνες, ούτε και την αξιοπρέπεια του εργαζομένου. Προφανώς όλο αυτό το θετικό και αγωνιστικό κλίμα έγινε αντιληπτό και από τους υπεύθυνους του καταστήματος, που κάλεσαν τις αστυνομικές δυνάμεις για να σταματήσουν την κινητοποίηση. Δε δίστασαν να φωτογραφίσουν τους διαδηλωτές και Η ταυτότητα των Jumbo Κέρδη: 83 εκατομμύρια ευρώ το 2008, έχουν σχεδόν 5πλασιαστεί μέσα σε μια 5ετία Εργαζόμενοι: περίπου 2.500 με διάφορες εργασιακές σχέσεις Αριθμός καταστημάτων: 44 εκ των οποίων 2 σε Κύπρο και 1 στη Βουλγαρία να συλλάβουν τέσσερις συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ. Το γεγονός όμως πήρε ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις, καθώς ακολούθησε κινητοποίηση στο κέντρο της πόλης και έξω από το αστυνομικό μέγαρο.» C Οι εργαζόμενοι παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους Θετικά είναι τα μηνύματα από τους χώρους δουλιάς στον κλάδο του εμπορίου. Οπως μας μετέφεραν μέλη της επιτροπής νέων του ΣΕΑ, από την απόλυση του Νίκου Νικολόπουλου έχει συνεδριάσει 2 φορές η επιτροπή νέων του σωματείου. Από τη συζήτηση φάνηκε ότι η απόλυση και οι κινητοποιήσεις συζητιούνται έντονα μέσα στους χώρους δουλιάς. Η στάση του Νίκου Νικολόπουλου αποτέλεσε παράδειγμα για πολλούς εργαζομένους που ξεπερνώντας δισταγμούς συμπλήρωσαν την αίτηση εγγραφής στο σωματείο. Επιπλέον, οι κινητοποιήσεις στις οποίες η επιτροπή νέων πρωτοστάτησε αποτέλεσαν για πολλούς ένα πρώτο μάθημα στην ταξική πάλη, αφού νέοι εργαζόμενοι είδαν στην πράξη ότι οι οργανωμένοι αγώνες φέρνουν αποτέλεσμα. Ιδιοκτήτης: Απόστολος-Ευάγγελος Βακάκης με ποσοστό 57,8% των μετοχών του ομίλου Δ.Τ.

16 ϐ νέοι εργαζόμενοι ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ ΠΑΜΕ 17 ΜΑΡΤΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 2 ΑΠΡΙΛΗ Να ηχήσει παντού το μήνυμα της αντεπίθεσης! Η οικονομική κρίση αγκαλιάζει πλέον και την ελληνική οικονομία. Το βάθος της απρόβλεπτο, όπως και η ακριβής διάρκεια της. Το σίγουρο είναι ότι ήδη λαμβάνονται μέτρα έτσι ώστε το καπιταλιστικό σύστημα να βγει από αυτή αλώβητο εις βάρος του λαού. Γι αυτό οι εργαζόμενοι αξίζει να βάλουν στη ζυγαριά τη στρατηγική που εκπονεί το κεφάλαιο και τα κόμματά του και την πείρα που έχουν συσσσωρεύσει ώστε να προγραμματίσουν τα επόμενα αγωνιστικά βήματά τους στο πλευρό του ΠΑΜΕ. Η γραμμή των εργοδοτών Οι εργοδότες κλίνουν σε όλες τις πτώσεις τη συναίνεση και την ίδια ώρα εξαπολύουν πόλεμο ενάντια στις εργατικές κατακτήσεις. Oπως παραδέχτηκε ο πρόεδρος του ΣΕΛΠΕ (μεγαλέμποροι λιανικής) Θ. Βάρδας, οι απολύσεις «είναι κάτι το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσουμε διότι θα γίνει». Αντίστοιχα ο ΣΕΒ διατηρεί αδιάλλακτη στάση στις εργατικές διεκδικήσεις και ακόμα πιο σφιχτή πολιτική παροχών χαρακτηρίζοντας τις «κατασταλτικό φάρμακο στις επιμέρους κοινωνικές διεκδικήσεις». Την ίδια στιγμή αξιώνει (μεταξύ άλλων) 1 : n Ζεστό χρήμα μέσω διαφόρων προγραμμάτων, επιδοτήσεων κλπ. n Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών ή επιχορήγηση των ασφαλιστικών εισφορών από το κράτος n Απαλλαγές από φόρους n Νέα αντιασφαλιστικά μέτρα n Απελευθέρωση των αγορών n Προώθηση των ΣΔΙΤ Ακόμα πιο επιθετικοί εμφανίζονται οι εργοδότες της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης που καλούν σε διάλογο από μηδενική βάση για τη συλλογική σύμβαση του 2009 θέτοντας υπό αμφισβήτηση όλα τα κεκτημένα δικαιώματα των εργατών της ζώνης. Πέρα όμως από τις διακηρύξεις οι εργοδότες προχωρούν ακάθεκτοι στην υλοποίηση των σχεδίων τους. Οι απολύσεις πυκνώνουν όλο και περισσότερο ενώ πολλές επιχειρήσεις αναστέλλουν την παραγωγή, δίνουν υποχρεωτικές άδειες και διαθεσιμότητες και εφαρμόζουν στην πράξη την εργασία εκ περιτροπής. Είναι προφανές ότι απέναντι στην κρίση η γραμμή του κεφαλαίου είναι μία: να φορτωσούν το κόστος με κάθε τρόπο στις πλάτες των εργαζομένων. Κόμματα του ευρωμονοδρόμου: βαστάζοι των εργοδοτών Τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, σε κοινή γραμμή πλεύσης, στηρίζουν με κάθε τρόπο τις απαιτήσεις της εργοδοσίας. Η ΝΔ ως κυβέρνηση έχει δώσει σαφές στίγμα στήριξης των μονοπωλίων με τα προκλητικά πακέτα προς τους τραπεζίτες, τα αντεργατικά μέτρα που έχει ήδη πάρει όπως το ασφαλιστικό, ενώ η δημοσιονομική πειθαρχία που επιτάσσει η ΕΕ για τη μείωση των ελλειμμάτων θα σημάνει ακόμα πιο σκληρή λιτότητα για τους εργαζoμένους. Το ΠΑΣΟΚ έχοντας υπηρετήσει με επιτυχία τα μονοπώλια ως κυβέρνηση, πλειοδοτεί ώστε να παρουσιαστεί σαν καταλληλότερος διαχειριστής αυτής της πολιτικής. Είναι χαρακτηριστικό ότι η εκ περιτροπής εργασία με εργάσιμη εβδομάδα 3 και 4 ημερών είχε θεσμοθετηθεί από το ΠΑΣΟΚ πολύ πριν τη ζητήσει ο κ. Μίχαλος, καθώς και ότι η επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών που επανέρχεται ξανά και ξανά ως πρόταση από την αξιωματική αντιπολίτευση κατέχει περίοπτη θέση στα αιτήματα του ΣΕΒ. Το σύστημα διαθέτει και τα μαξιλαράκια του, τους ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑΟΣ. Οι μεν οπορτουνιστές προβάλλουν ανεδαφικές προτάσεις συνύπαρξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, ξεχνούν βολικότατα τη στήριξη τους στο Μάαστριχτ-λυδία λίθο των αναδιαρθρώσεων και συσκοτίζουν το χαρακτήρα της κρίσης. Το δε ΛΑΟΣ χύνει το δηλητήριο του ρατσισμού και του εθνικισμού στρέφοντας τον εργαζόμενο ενάντια στον εργαζόμενο και δεν παραλείπει να δηλώνει την ετοιμότητά του να παίξει στο κυβερνητικό παιχνίδι διαχείρισης της αντιλαϊκης πολιτικής. Τέλος, οι γενίτσαροι βρίσκονται και μέσα στο εργατικό κίνημα και για την ακρίβεια στις ηγεσίες των συνδικαλιστικών οργανώσεων ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Τη στιγμή που το κεφάλαιο επελαύνει, αυτοί στήνουν ξανά διαλόγους-απάτη, καλλιεργούν τον κοινωνικό εταιρισμό οδηγώντας μετά βεβαιότητας τους εργαζομένους στην υποταγή. Η δήλωση του προέδρου του ΣΕΒ μετά τη συνάντηση με τη ΓΣΕΕ μιλά από μόνη της: «νομίζω σήμερα, βρήκαμε πολλά σημεία σύγκλισης και κανένα σημείο ουσιαστικής διαφωνίας» Σάλπισμα ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ από το ΠΑΜΕ Το μπλοκ που συγκροτούν όλοι οι παραπάνω απέναντι στην εργατική τάξη μοιάζει εκ πρώτης όψεως τρομακτικό. Κι όμως το μπλοκ αυτό φτιάχνεται επειδή ακριβώς η εργατική τάξη έχει τόσο μεγάλη δύναμη. Μπροστά στην κρίση οι εργαζόμενοι έχουν το δικό τους μονόδρομο: τη σύγκρουση. Η κρίση πρέπει να βρει τους εργαζομένους ενωμένους γιατί ακριβώς ενιαία είναι και η επίθεση. Με ισχυρά συνδικάτα πρώτα απ όλα στους κλάδους που θα συσπειρώνουν τους εργαζομένους και θα βασίζονται στη δράση τους ανεξάρτητα από το αν ο εργαζόμενος είναι Ελληνας ή μετανάστης, άντρας ή γυναίκα, αορίστου ή ορισμένου χρόνου διορισμένος, μόνιμος ή συμβασιούχος. Με αιτήματα που δεν θα κάνουν εκπτώσεις εξαιτίας της κρίσης αλλά θα διεκδικούν όσα σήμερα έχει ανάγκη ο εργαζόμενος που είναι και ο μοναδικός παραγωγός του πλούτου,θα βάζουν στην πρώτη γραμμή την απόκρουση και την ανάκληση των απολύσεων, την προστασία των ανέργων, τη στήριξη του εργατικού εισοδήματος, των ταμείων, των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, το δικαίωμα στην υγεία και την πρόνοια. Με λίγα λόγια χρειάζεται αντεπίθεση και ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, ενδυνάμωση του ΠΑΜΕ που αποτελεί τον ταξικό πόλο στο εργατικό κίνημα. Τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ στις 17 Μάρτη και η πανελλαδική-πανεργατική απεργία στις 2 Απρίλη αποτελούν συνέχεια της πλούσιας δράσης που έχουν αναπτύξει οι ταξικές ομοσπονδίες και θα μας βρουν όλους επί ποδός πολέμου! 1 Βλ. Επιστολή του προέδρου του ΣΕΒ προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, 3/2/2009 Δ.Τ.

Οδηγητής ϐ Μάρτης 2009 κατάρτιση ϐ 17 Να σημάνει ξεσηκωμός στα ΙΕΚ Η ΚΝΕ τα τελευταία χρόνια έχει αποκομίσει πολύτιμη πείρα από τη δράση της στους χώρους κατάρτισης. Οι νέοι που σπουδάζουν σε αυτούς τους χώρους είτε έχουν μπει ήδη στην παραγωγή, είτε θα καταλήξουν σύντομα σε αυτή καθώς προέρχονται από εργατικές-λαϊκές οικογένειες. Το κομμάτι αυτό της νεολαίας βιώνει στο πετσί του από πρώτο χέρι και από νωρίς τους ταξικούς φραγμούς (βάση του 10, πανάκριβη παραπαιδεία) και τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις που περνούν στην παιδεία, τις εργασιακές σχέσεις, την κοινωνική ασφάλιση. Είναι καθήκον μας, λοιπόν, να ιεραρχήσουμε την παρέμβασή μας σε αυτούς τους χώρους. Δεν περνάει η προσπάθεια φίμωσης της ΚΝΕ Στελέχη της διοίκησης του ΟΑΕΔ Λαμίας προσπάθησαν τον προηγούμενο μήνα, να φιμώσουν την ΚΝΕ, σε εξόρμηση με τον Οδηγητή για την ενημέρωση των μαθητευόμενων. Συγκεκριμένα, στελέχη της διοίκησης έδωσαν εντολή στο σεκιουριτά, όχι μόνο να μην αφήσει τα μέλη της ΚΝΕ να μπουν στο χώρο, αλλά και να μην αφήσει τα παιδιά που ήθελαν να πάρουν τον Οδηγητή να τον βάλουν μέσα, με το πρόσχημα ότι δεν είναι επιτρεπτό να μπαίνουν πολιτικές εφημερίδες στο χώρο! «Μετά όμως και από την αποφασιστική απάντηση των μελών της ΚΝΕ, αλλά και του κόσμου που ήθελε να τον διαβάσει, ο Οδηγητής μπήκε κανονικά και δόθηκε μια πρώτη απάντηση στη δημοκρατία που θέλουν να περάσουν στη νέα γενιά, την οποία θέλουν υποταγμένη στη λογική του κάτσε στ αυγά σου, κοίτα την πάρτη σου και μην αγωνίζεσαι ( ) Η ΚΝΕ θα δώσει όλες της τις δυνάμεις, σε όλους τους χώρους για την ανάπτυξη αγώνων τέτοιων που θα έχουν ως στόχο την ανατροπή του συστήματος και δεν θα αφήσουμε κανένα εργαζόμενο, μαθητή και σπουδαστή να μη μάθει την πολιτική πρόταση του Κόμματος και της ΚΝΕ» υπογραμμίζει το Νομαρχιακό Συμβούλιο Φθιώτιδας της ΚΝΕ σε ανακοίνωσή του. Σημαντική ήταν η συμμετοχή των σπουδαστών στις εκλογές του Συλλόγου Σπουδαστών Ιδιωτικών Σχολών, που ολοκληρώθηκαν τον προηγούμενο μήνα. Μάλιστα για πρώτη φορά, έσπασε η τρομοκρατία των σχολαρχών και οι εκλογές πραγματοποιήθηκαν μέσα στις σχολές Εργάτες αλλά και σπουδαστές Η ανάγκη της αστικής τάξης για φτηνό ευέλικτο εργατικό δυναμικό καλύπτεται και με τη λειτουργία και προώθηση όλων αυτών των σχολών αμφιβόλου ποιότητας (ΙΕΚ, ΕΠΑΣ, ΚΕΣ κτλ.) που φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια. Αλλωστε είναι και διακηρυγμένος στόχος της ΕΕ (Συνθήκη Λισσαβόνας) η ακόμα μεγαλύτερη στροφή των νέων στην κατάρτιση. Αυτόν το στόχο, της παραγωγής φτηνών εργατών, υπηρετούν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ αλλά και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙ- ΖΑ (βλέπε διγλωσσία για τα ΚΕΣ) και το ΛΑΟΣ που ακολουθούν πιστά τον ευρωμονόδρομο. Το κύριο που πρέπει να κρατήσουμε είναι η ταξική προέλευση των νέων σε αυτούς τους χώρους. Ο χώρος της κατάρτισης είναι ένας από τους βασικούς χώρους που σπουδάζει η νέα βάρδια της εργατικής τάξης, νέοι που στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι ταυτόχρονα και εργαζόμενοι. Η ίδια η φύση των σχολών αυτών, μειώνει στο ελάχιστο τις απαιτήσεις για ουσιαστική μόρφωση και δουλιά με δικαιώματα, είναι έτσι κι αλλιώς λουκούμι στον εκάστοτε βιομήχανο ή εργοδότη, πόσο μάλλον σε περιόδους που το σάπιο αυτό, εκμεταλλευτικό σύστημα περνάει κρίση. Σε περιόδους που τα αστικά κόμματα πάνε χέρι-χέρι με τους Συνδέσμους των Βιομηχάνων και με το συνοδοιπόρο τους οπορτουνισμό, που τέτοιες ώρες τους είναι ακόμα πιο χρήσιμος και ζητάνε να πληρώσει η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα την κρίση των καπιταλιστών. Οργανώνουμε την πάλη Ετσι λοιπόν, το επόμενο διάστημα με οδηγό και δύναμη τις αποφάσεις του 18 ου Συνεδρίου του Κόμματος έχουμε καθήκον να βροντοφωνάξουμε σε όλους τους τόνους το σύνθημα της Αντεπίθεσης μέσα στους χώρους κατάρτισης, να ξεπεράσουμε τις αδυναμίες μας. Οι σπουδαστές των ΙΕΚ έχουν αντικειμενικό συμφέρον από την πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ, από τη θέση του για Δημόσιες και Δωρεάν επαγγελματικές σχολές, έχουν ρόλο στην προσπάθεια ανασύνταξης του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Μπροστά στο συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ στις 17 Μάρτη και την απεργία στις 2 Απρίλη να υπάρξει ξεσηκωμός μέσα στα ΙΕΚ! Υπάρχει πρόσφορο έδαφος για να ανοίξει η κουβέντα με τους νέους σπουδαστές, τους νέους εργαζομένους ότι μπροστά στην κρίση δυο γραμμές, δυο δρόμοι ανάπτυξης υπάρχουν. Απ τη μια ο δρόμος της υποταγής και της συναίνεσης, της συμμετοχής στους ξεπουλημένους διαλόγους, που θα βγάλει το εργατικό κίνημα ακόμα πιο λαβωμένο κι απ την άλλη ο δρόμος της αντεπίθεσης, της ρήξης με την αστική τάξη και τα μονοπώλια. Ο δρόμος αυτός δίνει προοπτική στο κίνημα, καλλιεργεί στη συνείδηση της εργατική τάξης ότι χρειάζεται αλλαγή στο επίπεδο της εξουσίας, Λαϊκή εξουσία και οικονομία στην υπηρεσία των αναγκών της εργατικής τάξης και του λαού. Το επόμενο διάστημα: n Να συμβάλλουμε ως νέοι κομμουνιστές, ώστε να ανέβει ο βαθμός οργάνωσης των νέων. Να διευρύνουμε και να σταθεροποιήσουμε τις επιτροπές αγώνα του ΣΥΣΔΙΕΚ και του ΣΥΣΠΙΣ μέσα στις σχολές. n Να πάρουμε αγωνιστικές αποφάσεις στις Γενικές Συνελεύσεις μέσα στις σχολές για συμμετοχή στα συλλαλητήρια στις 17 Μάρτη και την απεργία στις 2 Απρίλη. Να κατέβουν οι σπουδαστές στους δρόμους μαζί με τις ταξικές δυνάμεις, το ΠΑΜΕ. Να είναι κλειστά τα Δημόσια ΙΕΚ την ημέρα της απεργίας, αντίστοιχα να απέχουν από τα μαθήματα οι σπουδαστές των ιδιωτικών σχολών. n Να βαθύνει ακόμα περισσότερο η δουλιά και η συμπόρευση με τα ταξικά εργατικά σωματεία.

18 ϐ μαθητές Η αμαρτωλη ιστορια των διαλογων Δούρειος ίππος για τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις Μια γρήγορη ματιά στην ιστορία των τελευταίων χρόνων οδηγεί στο συμπέρασμα πως η παγίδα του διαλόγου χρησιμοποιείται από τις κυβερνήσεις αποκλειστικά σαν δούρειος ίππος με τον οποίο επιδιώκουν να αποσπάσουν τη λαϊκή νομιμοποίηση για να εφαρμόζεται κατά γράμμα το σύνολο της αντιλαϊκής-αντιεκπαιδευτικής πολιτικής που τα κόμματα του κεφαλαίου έχουν συμφωνήσει σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης. Στην πραγματικότητα και σήμερα η ΝΔ μαζί με το ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ μας ζητούν να βάλουμε εθελοντικά το κεφάλι μας στην μέγγενη των αναδιαρθρώσεων. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ βρίσκονται διαχρονικά απέναντι και προειδοποιούν χρόνια τώρα το λαό και τη νεολαία πως δεν υπάρχει πλέον περιθώριο για άλλη αναμονή, για άλλες αυταπάτες. Καλούν το λαϊκό και μαθητικό κίνημα να ακολουθήσει αποφασιστικά το μονόδρομο της οργάνωσης της αντεπίθεσής του. Οι μαθητές μέσα από τις μαχητικές αγωνιστικές κινητοποιήσεις ( 91-92) διεκδικούν αναβάθμιση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης, αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 15% και κατάργηση των δημοσίων και ιδιωτικών ΙΕΚ, απαιτώντας την κατάργηση του πολυνομοσχεδίου και των αντιδραστικών προεδρικών διαταγμάτων που συν τις άλλοις επιχειρούν να καταργήσουν τα 15μελή. Η κυβέρνηση της ΝΔ με υπουργό παιδείας το Γ. Σουφλιά το 1991 προχωρά σε εθνικό διάλογο για την παιδεία ξεκινώντας από «μηδενική βάση». Δημοκρατικό περιτύλιγμα δίνουν τα ερωτηματολόγια που αποστέλλονται για να συμπληρωθούν από εκπαιδευτικούς και γονείς. Η κυβέρνηση υπόσχεται αύξηση των δαπανών για την παιδεία αλλά και ότι θα σταματήσουν οι διώξεις εναντίον μαθητών και καθηγητών. Αφήνει ανοιχτό το θέμα της ιδιωτικοποίησης των ΑΕΙ. Στις 15/12/92 ο Γ. Σουφλιάς βλέπει τις καταλήψεις ως «ελαχιστότατες περιπτώσεις με ελάχιστα παιδιά και αιτήματα γενικά και αόριστα» οι οποίοι είναι υποκινούμενοι καθώς «θέτουν αιτήματα που ούτε ξέρουν, ούτε πρέπει να τους προβληματίζουν». Η σχολική χρονιά 93-94 ξεκινά με κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ. Αποδείχτηκε και τότε στην πράξη πως η εναλλαγή των κομμάτων ΝΔ- ΠΑΣΟΚ στην εξουσία δεν διαταράσσει ούτε στο ελάχιστο την πορεία υλοποίησης των αναδιαρθρώσεων. Χαρακτηριστική μάλιστα η παρθενική συνέντευξη του υπουργού Παιδείας του ΠΑΣΟΚ Δ. Φατούρου, που δηλώνει ότι ο νόμος της ΝΔ για την επαγγελματική κατάρτιση (ΙΕΚ) δε θα καταργηθεί, απλώς θα γίνουν βελτιώσεις πάνω σε αυτό. Το φθινόπωρο του 1998 το μαθητικό κίνημα εμφανίζεται και πάλι μαζικό και δυνατό, αναδεικνύει τη μαχητική και ενεργητική αντίσταση των μαθητών στα νέα μέτρα της κυβέρνησης με αιχμή την ανατροπή του ν. 2525/97 και του ν. 2640/98 για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, την αξιολόγηση και τα ΤΕΕ αντίστοιχα. Αντιπαρατίθεται με τον πυρήνα των αναδιαρθρώσεων στην Παιδεία και τις οδηγίες της ΕΕ που στοχεύουν στη μαζική διαρροή μαθητών από το Λύκειο και τον προσανατολισμό τους σε μια αποσπασματική επαγγελματική κατάρτιση που θα παράγει άμεσα φθηνούς και ευέλικτους εργαζόμενους. Διεκδικούν μια άλλη παιδεία. Οι μαθητές διεκδικούν το δικαίωμα όλων στη μόρφωση, στην απόκτηση εφοδίων στη ζωή, το δικαίωμα να ολοκληρώνουν τη 12χρονη εκπαίδευση. Ωριμάζει το αίτημα μέσα στο μαθητικό κίνημα για το ενιαίο δημόσιο δωρεάν 12χρονο σχολείο. Το Δεκέμβρη του 1998 το ΕΣΥΠ οργανώνει διάλογο παρ όλο που ήδη από το καλοκαίρι του 1998 ο Γ. Αρσένης δηλώνει πως το υπουργείο Παιδείας θα εμμείνει στη μέχρι τότε πολιτική του, ακολουθώντας ακόμα πιο γρήγορους ρυθμούς, χρησιμοποιώντας το πρωθυπουργικό επιχείρημα, ότι «αυτήν την πολιτική στηρίζει ο ελληνικός λαός έχοντας ψηφίσει τη σημερινή κυβέρνηση». Αντίστοιχα, σημείωσε ότι «ο διάλογος διαρκείας είναι ένα άλλοθι για να μη γίνει τίποτε». Και τότε, για να παρουσιάσουν τα μέτρα ως προοδευτικά αξιοποιήθηκε η παγίδα της ελεύθερης πρόσβασης σε ΑΕΙ και ΤΕΙ με τη γνωστή δημαγωγία: «μία θέση στα ΑΕΙ για το κάθε παιδί». H παγίδα του διαλόγου δεν είναι σημερινή ανακάλυψη της κυβέρνησης της ΝΔ. Χρησιμοποιείται από τις κυβερνήσεις χρόνια τώρα σαν δούρειος ίππος με τον οποίο επιδιώκουν να αποσπάσουν τη λαϊκή νομιμοποίηση Ο διάλογος δεν άλλαξε ούτε στο ελάχιστο το πακέτο των αναδιαρθρώσεων και που είχαν ως αποτέλεσμα την εφαρμογή των μέτρων που οδήγησαν στη μαζική εγκατάλειψη του ενιαίου λυκείου και τη στροφή στα ΤΕΕ, τη δημιουργία νέων τμημάτων ΑΕΙ και ΤΕΙ χωρίς επιστημονικό αντικείμενο, την ενίσχυση του ρόλου σχολείου ως εξεταστικού κέντρου, τη γιγάντωση της παραπαιδείας. Το ποσοστό των μαθητών στην επαγγελματική εκπαίδευση αυξήθηκε στο 45% από το 20% που ήταν. Οι οικογένειες κατέληξαν να δίνουν περισσότερα χρήματα για τα φροντιστήρια απ όσα δίνει το ίδιο το κράτος για την παιδεία. Η ζωή των μαθητών έγινε λάστιχο. Ο διάλογος του 1998 ήταν κομμένος και ραμμένος στα μέτρα της αστικής δημοκρατίας αφού όσοι διάλεξαν τη συνέχιση του μαθητικού αγώνα στέλνονται μαζικά στα δικαστήρια της χώρας που μετατράπηκαν σε μαθητοδικεία. Στις 21 Γενάρη 2005, επί των υπουργικών ημερών της Μαριέττας Γιαννάκου και επί κυβερνήσεως ΝΔ, ξεκινάει ο νέος εθνικός διάλογος για την παιδεία στα πλαίσια του ΕΣΥΠ με τη συμμετοχή όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων (πλην του ΚΚΕ). Στις 13/01/05 η υπουργός παιδείας δηλώνει πως «ο εθνικός διάλογος για την Παιδεία θα αρχίσει ουσιαστικά από τις διεθνείς δεσμεύσεις που έχει αναλάβει, προ πολλών ετών, η χώρα μας και όπου δεν έχουν γίνει τα αναγκαία βήματα που θα έπρεπε να έχουν γίνει». Επιβεβαίωσε φυσικά, για μια ακόμα φορά, ότι στόχος του διαλόγου είναι η εξασφάλιση συναίνεσης στην προσυμφωνημένη -σε επίπεδο ΕΕ- πορεία εμπορευματοποίησης της παιδείας και υποταγής της στις ανάγκες της αγοράς μέσα από την προώθηση της κατάρτισης και της ακόμα πιο ταξικής παιδείας των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που υπαγορεύει η Μπολόνια. Στόχος της κυβέρνησης ήταν η εφαρμογή του νόμου-πλαισίου για τα ΑΕΙ, η αξιολόγηση, το σπάσιμο σε 2 κύκλους σπουδών, η λειτουργία των πανεπιστημίων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Ο εθνικός διάλογος τότε και όσοι συμμετείχαν σ αυτόν (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ, ΛΑΟΣ, ΓΣΕΕ, ΟΛ- ΜΕ κτλ), νομιμοποίησε και επιβεβαίωσε τις κυβερνητικές επιλογές τη στιγμή που το φοιτητικό κίνημα αρνήθηκε κάθε συμμετοχή στο διάλογο διαλέγοντας το δρόμο του αγώνα!

Οδηγητής ϐ Μάρτης 2009 μαθητές ϐ 19 ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΟΣ Συζητούν γιατί συμφωνούν στην ουσία των αναδιαρθρώσεων Τόσο οι κυβερνήσεις της ΝΔ (1991, 2005, 2009) όσο και του ΠΑΣΟΚ (1998) διοργανώνουν χρόνια τώρα εθνικούς διαλόγους με στόχο τη νομιμοποίηση των αντιδραστικών αλλαγών στη λαϊκή συνείδηση, την καλλιέργεια αυταπατών και αναμονής στην πιθανότητα διόρθωσης των αντιλαϊκών μέτρων ή οποιασδήποτε βελτίωσης της κατάστασης, χωρίς συνολική σύγκρουση με αυτήν την πολιτική και τους εκφραστές της. Η προπαγάνδα τους έχει ως στόχο να παγιωθεί η αντίληψη ότι η παιδεία και η εκπαίδευση είναι υπόθεση εθνική και όχι ταξική και κατά συνέπεια δεν χρειάζεται συνεχείς αντιπαραθέσεις αλλά συναίνεση και συμβιβασμό. Αποκρύπτεται η σύγκρουση που προκύπτει από τα αντιτιθέμενα ταξικά συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και των κομμάτων που το υπηρετούν, από τη μια, και των παιδιών της εργατικής λαϊκής οικογένειας από τη άλλη. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν δοκιμαστεί επανειλημμένα στην προώθηση αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στην παιδεία είτε ως κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση, στο πλαίσιο πάντα αποφάσεων που έχουν συμφωνήσει στην Ευρωπαϊκή Ενωση με βάση τους στόχους και τα κριτήρια που θέτουν οι Σύνοδοι της Λισσαβόνας και της Μπολόνια. Οι αναδιαρθρώσεις έχουν σαν αποτέλεσμα την ενίσχυση των ταξικών φίλτρων στην εκπαίδευση, την ενίσχυση του διαχωρισμού γενικής-τεχνικής εκπαίδευσης, την ιδιωτικοποίηση της παιδείας. Ως κυβερνήσεις προχωρούν διαδοχικά σε αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση, ψηφίζουν από κοινού τα νομοσχέδια και η κριτική τους εστιάζει στον τρόπο εφαρμογής τους καθώς οι θέσεις τους δεν διαφέρουν επί της ουσίας. Τους ενώνει το γεγονός ότι στηρίζουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου οπότε παραμερίζουν τους δικομματικούς διαξιφισμούς όταν το απαιτούν οι περιστάσεις για να προχωρήσει η πολιτική του κεφαλαίου. ΚΚΕ Ασυζητητί για τα λαϊκά συμφέροντα Ο ΣΥΝ το 1998 με απόφαση της Πολιτικής του Γραμματείας ανακοινώνει ότι θα συμμετέχει στο διάλογο του Αρσένη «ως ένα ακόμα πεδίο αντιπαράθεσης», δηλώνοντας ότι «θα επιδιώξει την ωρίμανση και προώθηση προοδευτικών μεταρρυθμίσεων και αλλαγών στις ασκούμενες μέχρι τώρα πολιτικές που επιδεινώνουν τις κοινωνικές ανισότητες και διαιωνίζουν αδιέξοδα στην προοπτική της χώρας». Με δηλώσεις του ο Ν. Κωνσταντόπουλος, καλούσε την κυβέρνηση «να αναλάβει τις ευθύνες της και να προχωρήσει, τώρα, σε άμεσες διορθωτικές κινήσεις», υπενθυμίζοντας ότι έχει διατυπώσει «συγκεκριμένη δέσμη προτάσεων για τη διέξοδο από τη σημερινή κατάσταση και την προώθηση μιας ουσιαστικής μεταρρύθμισης, με σημείο-κλειδί τη μη διεξαγωγή των εξετάσεων στη Β Λυκείου και τον ανοιχτό διάλογο για αναστολή και διόρθωση λανθασμένων επιλογών». Ο πρόεδρος του ΣΥΝ, δηλαδή, αντί κατάργησης του Ν. 2525/97 πρότεινε απλώς, την αναστολή της εφαρμογής του και διόρθωση λανθασμένων επιλογών, λες και οι όποιες επιμέρους επιλογές, δεν γίνονται με βάση τον κεντρικό στόχο της αντιμεταρρύθμισης επί το αντιδραστικότερο, που παραμένει και δεν μπορεί να διορθωθεί. Το 2004, δια στόματος του Αλ. Αλαβάνου, έλεγε στη Βουλή: «Και αν ζητάμε την άμεση έναρξη διαλόγου για μια εθνική στρατηγική στην παιδεία με τους αρμόδιους φορείς και τις πολιτικές δυνάμεις, το ζητάμε για τη διαμόρφωση ενός σύγχρονου θεσμικού πλαισίου για την εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες. Μπορούν και πρέπει να αξιοποιηθούν συλλογικά όργανα». Στο διάλογο που έγινε επί υπουργίας Μ. Γιαννάκου για το νόμο πλαίσιο ο ΣΥΝ συμμετείχε, υποστηρίζοντας ότι θέλει να μεταφέρει τα αιτήματα των διαδηλωτών φοιτητών -ως αυτόκλητος εκπρόσωπος ενός κινήματος που ωστόσο ποτέ δεν νομιμοποίησε το διάλογο - και εκ των υστέρων αποχώρησε. Μάλιστα, πρότεινε έναν αντι-νόμο πλαίσιο, φτυστό εντούτοις, στα κύρια σημεία με το νόμο-πλαίσιο της ιδιωτικοποίησης και της υποβάθμισης που εφαρμόζεται σήμερα. Σήμερα ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλ. Τσίπρας, λεει ότι «έγινε μια προσπάθεια για διάλογο πριν από τρία χρόνια από μηδενική βάση με την κ. Γιαννάκου και τον κ. Βερέμη, στην οποία συμμετείχαμε και εμείς μέχρι να καταλάβουμε την κοροϊδία»! Επειδή όμως πέρασαν τρία χρόνια και θεωρούν ότι έχουμε μνήμη χρυσόψαρου τελικά θα πάνε και πάλι στο διάλογο, γιατί όπως τόνισε πρόσφατα ο Αλ. Αλαβάνος «θα πάμε στο διάλογο υπό προϋποθέσεις». Αν υπογραμμίζουμε τη διγλωσσία τους είναι γιατί αυτή υπονομεύει το λαϊκό κίνημα. Σπέρνουν αυταπάτες πως με μερικές διαχειριστικές μικροδιορθώσεις στα πλαίσια της αστικής πολιτικής, μπορούν οι εργαζόμενοι και οι λαϊκές οικογένειες να βελτιώσουν στο ελάχιστο τη θέση τους, αποτελούν ανάχωμα στο να μπολιάζεται στο λαό η διέξοδος που θα διαμορφωθεί με τη συνολική ρήξη με την πολιτική του κεφαλαίου. Αλεξάνδρα Λυμπέρη Το ΚΚΕ ποτέ δεν νομιμοποίησε με τη συμμετοχή του τους διάλογους. Οι στημένοι διάλογοι -όπως αυτός που επιχειρεί να πραγματοποιήσει σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ- έχουν ως στόχο να προετοιμάσουν προαποφασισμένες επιλογές που έχουν γίνει στα πλαίσια της ΕΕ. Δεν είναι τυχαία η συμφωνία των κομμάτων του ευρωμονόδρομου σ αυτή την κατεύθυνση με βάση τις θέσεις που έχουν ανακοινώσει με αφορμή το εξεταστικό. Κατά τη διάρκεια της πρόσφατης συζήτησης στη Βουλή για την παιδεία, το ΚΚΕ τοποθετήθηκε δημόσια στην πρόταση διαλόγου που κατέθεσε η κυβέρνηση. Κατέθεσε την πρότασή του συνολικά για την εκπαίδευση, στο πλαίσιο της οποίας στεκόμαστε και στο σύστημα πρόσβασης από ένα ενιαίο 12χρονο σχολείο γενικής μόρφωσης σε μια ενιαία ανώτατη αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Ταυτόχρονα, πρωτοστατεί διαχρονικά με όλες του τις δυνάμεις ώστε να γίνει υπόθεση του εργατικού και του ευρύτερου λαϊκού κινήματος η πάλη για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, η αντεπίθεση του λαού και της νεολαίας.

20 ϐ μαθητές ΘΕΣΣΑΛΙΑ «Θέλουμε το μαθητικό κίνημα να έχει τη δική του οργάνωση. Να διεξάγονται γενικές συνελεύσεις, μαζικές διαδικασίες στα σχολεία. Εκεί να αναπτύσσεται συζήτηση γύρω από τα προβλήματα του σχολείου και της παιδείας, για τους στόχους πάλης, για τις μορφές αγώνα, για τις πρωτοβουλίες και πώς θα τις οργανώσουν. Θέλουμε μάζες μαθητών να προβληματίζονται, να συμμετέχουν στις μαζικές διαδικασίες και από την αντιπαράθεση που αντικειμενικά θα αναπτύσσεται, να πείθονται για την ορθότητα των θέσεών μας». Απόσπασμα από τη διευρημένη Συνόδο του ΚΣ της ΚΝΕ για τη δουλειά στο μαθητικό κίνημα Σχολεία-ορμητήρια αγώνα Οι διπλανές γραμμές παρμένες από την απόφαση της διευρυμένης συνόδου του ΚΣ της ΚΝΕ για τη δράση της οργάνωσής μας στο μαθητικό κίνημα πρέπει να δώσουν τον τόνο για τη δυναμική συνέχεια του αγώνα, της μάχης των ιδεών που διεξάγεται στα σχολεία. Από τις αρχές του νέου έτους οι ΚΝίτικες μαθητικές οργανώσεις της Θεσσαλίας πρωτοστάτησαν στο να ξεδιπλωθούν πλούσιες αγωνιστικές πρωτοβουλίες μέσα από συλλογικές αποφάσεις μαθητικών συμβουλίων και συντονιστικών. Πολύμορφες αγωνιστικές πρωτοβουλίες Στο 2 ο Λύκειο Λάρισας, μετά από πλούσια συζήτηση για το έγκλημα που συντελείται από τους ιμπεριαλιστές στην Παλαιστίνη, το 15μελές και τα 5μελή αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν εκδήλωση αλληλεγγύης την ώρα της γενικής τους συνέλευσης. Η εκδήλωση προετοιμάστηκε από ομάδες μαθητών που με μεράκι και ζωντάνια δούλεψαν το περιεχόμενο. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε με επιτυχία και πέρασε το μήνυμά της μέσα από προβολές video, έκθεση φωτογραφίας, χαιρετισμούς του προέδρου του 15μελους και των καθηγητών, μαθητικά συγκροτήματα που έκλεισαν μουσικά την εκδήλωση. Στην κεντρική ομιλία της εκδήλωσης, η Ραφαέλα, μέλος του 15μελούς του σχολείου και μέλος της ΚΝΕ τόνισε μεταξύ άλλων: «Η εκδήλωση αυτή να γίνει παράδειγμα και για τα άλλα σχολεία στην πόλη μας και σε όλη την Ελλάδα! Τα δάκρυα δεν φτάνουν, είναι η ώρα να μιλήσουν οι λαοί. Η οργή μας να γίνει οργανωμένος αγώνας, στους τόπους δουλιάς, στους χώρους εκπαίδευσης στα σχολεία, στις γειτονιές, να γίνει φωνή αλληλεγγύης στο λαό της Παλαιστίνης!» (ολόκληρη η ομιλία, στο odigitis.gr). Η ανθρωπιστική βοήθεια που συγκεντρώθηκε από τους μαθητές παραδόθηκε στο Εργατικό Κέντρο Λάρισας για να σταλεί στα παιδιά της Παλαιστίνης, μετά από συνάντηση αντιπροσωπείας του 15μελούς με τη διοίκηση του Κέντρου. Στο Βόλο, σε λύκειο της Νέας Ιωνίας πραγματοποιήθηκε παρόμοια προετοιμασία για την πραγματοποίηση εκδήλωσης. Υπήρξαν και άλλες πρωτοβουλίες και με τη βοήθεια εκπαιδευτικών, όπως στο 7 ο Γυμνάσιο Λάρισας όπου μέσα στο μάθημα διαβάστηκαν κείμενα, άρθρα για τη Παλαιστίνη, άνοιξε κουβέντα και για την πολιτική Ομπάμα. Στο 10 ο Λύκειο Λάρισας προβλήθηκε στη τάξη ταινία. Στο 1 ο Λύκειο Λάρισας το 15μελές αντέδρασε στην προσπάθεια καταστολής και συκοφάντησης του αγώνα των μαθητών για δημόσια και δωρεάν παιδεία, για το δικαίωμά τους να πάνε εκδρομή. Εβγαλε ανακοίνωσηκαταγγελία ενάντια στην επίθεση που δέχτηκαν συμμαθητές τους από άνδρες της ασφάλειας, βράδυ στο χώρο του σχολείου την ώρα που επιχειρούσαν να υλοποιήσουν τη συλλογική απόφαση που είχαν πάρει για κατάληψη, επειδή η διεύθυνση του σχολείου τους στέρησε την εκδρομή λόγω των περασμένων κινητοποιήσεων. Ενημέρωσαν τους συμμαθητές τους, κάλεσαν σε αγώνα, κάλεσαν γονείς και καθηγητές να καταδικάσουν το συμβάν, να πάρουν θέση στο πλάι τους. Επίσης, τα συντονιστικά Τρικάλων και Λάρισας έστειλαν με ανακοινώσεις τους μήνυμα συμπαράστασης στους αγώνες της μικρομεσαίας αγροτιάς. Συνεχίζοντας αγωνιστικά έχουμε μπροστά μας τον εορτασμό του Κιλελέρ στο πλευρό της αγωνιζόμενης αγροτιάς και τα Φεστιβάλ των συντονιστικών (που έχουν γίνει θεσμός) με τη συμμετοχή και άλλων φορέων. Πρωτοπόρος ρόλος της ΚΝΕ Ολες αυτές οι αγωνιστικές πρωτοβουλίες και οι μορφές πάλης χρειάζεται να δένονται και με την αυτοτελή παρέμβαση της ΚΝΕ. Να μπολιάζεται η πολιτική του ΚΚΕ, η εναλλακτική του πρόταση, η προοπτική του σοσιαλισμού στη συνείδηση του μαθητή που παλεύει για τα προβλήματα που συναντά μπροστά του καθημερινά. Γι αυτό οι μέχρι τώρα επιτυχημένες προσπάθειες για εκδηλώσεις των μαθητικών ΟΒ πρέπει να αποτελέσουν φάρο για τη συνέχεια. Οπως η σύσκεψη με πολλούς μαθητές, μέλη και φίλους της ΚΝΕ στα Τρίκαλα για τις θέσεις του Συνεδρίου του Κόμματος ή η εκδήλωση των μαθητικών οργανώσεων της Λάρισας για την ιστορική διαδρομή της ΚΝΕ με προβολή ντοκουμέντων και αφηγήσεις. Πρωτοβουλίες που προβλημάτισαν, συγκίνησαν έδωσαν το έναυσμα για να ανοίξει πλατιά κουβέντα στις παρέες. Στη Καρδίτσα οι ΚΝίτες και οι ΚΝίτισσες που εξόρμησαν στα σχολεία με ανακοινώσεις για τις αγροτικές κινητοποιήσεις συνάντησαν τον ενθουσιασμό και την ανταπόκριση των μαθητών. Συνεχίζουμε σε όλες τις πόλεις την πολι- Εκδηλώσεις αλληλεγγύης, συλλογή ανθρωπιστικής βοήθειας για τη Γάζα, κινητοποιήσεις, ανακοινώσεις συμπαράστασης στον αγώνα των αγροτών κομμάτια από τον πολύμορφο αγώνα των μαθητών της Θεσσαλίας στον οποίο πρωτοστατούν οι κομμουνιστές μαθητές τική παρέμβαση μέσα και έξω από τα σχολεία. Οι μαθητικές οργανώσεις βάσης χρειάζεται να διοργανώσουν εκδηλώσεις, συσκέψεις τέτοιες που να ξεδιπλώνουν σε όλο και περισσότερο κόσμο (άνθρωπο τον άνθρωπο), την πρότασή μας για την πλατιά λαϊκή συμμαχία ενάντια στη κρίση του καπιταλισμού, για την ανατροπή του. Πρωτοβουλίες τέτοιες που θα αναδεικνύουν την ιστορία και το πρωτοπόρο ρόλο του Κόμματός μας μπροστά στην Στιγμιότυπο από την εκδήλωση αλληλεγγύης στο λαό της Παλαιστίνης που οργάνωσε το 2 ο ΓΕΛ Λάρισας ιδεολογική διαπάλη που γίνεται μέσα και έξω από τις σχολικές αίθουσες. Πρωτοβουλίες που θα φέρουν ορμητική ανάπτυξη στις γραμμές της ΚΝΕ και θα σαλπίζουν το σύνθημα της Αντεπίθεσης με το ΚΚΕ! Αχιλλέας Σίμος Μέλος του Γραφείου Περιοχής Θεσσαλίας της ΚΝΕ Στείλε μας κι εσύ την ανταπόκριση σου, το σχόλιο ή την πληροφορία από τη ζωή σου στην τάξη και τη δράση των μαθητικών συμβουλίων στο e-mail του Ο : mail@odigitis.gr. Αναζήτησε περισσότερα στοιχεία και ανταποκρίσεις από τη δράση των μαθητικών συμβουλίων στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.odigitis.gr, στην ενότητα Από μήνα σε μήνα.