ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΚΟΥΡΟΥ Γκουρού ονομάζεται συνήθως στον Ινδου`ι`σμό ένας πνευματικός δάσκαλος- καθοδηγητής. Ο γκουρού δείχνει στους μαθητές και οπαδούς του το δρόμο του <<φωτισμού>> και της <<λύτρωσης>> μυώντας τους στις διαδικασίες και τις τεχνικές αυτολύτρωσης, όπως του διαλογισμού, δίνοντας ταυτοχρόνως ένα μάντρα, μια μυστική <<ιερή>> λέξη ή συλλαβή. Η υποταγή στον γκουρού είναι για τους οπαδούς του κανόνας και μάλιστα πρέπει να είναι απόλυτη. Θεμελιώδης αντίληψη, η οποία υπάρχει στον γκουρου`ι`σμό είναι η πεποίθηση να θεωρούνται οι γκουρού ως παγκόσμιες ή καθολικού κύρους αυθεντίες που έχουν θείο χαρακτήρα ή είναι επί γης θεοί ή ενσαρκώσεις κάποιου θεού του ινδου`ι`στικού πανθέου. Η αυθεντία του γκουρού είναι απόλυτη πάνω στους οπαδούς. Για τους οπαδούς, μαθητές του γκουρού, είναι προτιμότερο να υβρίσουν τους θεούς του ινδου`ι`σμού, παρά να υβρίσουν τον γκουρού.
Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΚΟΥ- ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΙΚΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ ΣΤΟΝ ΓΚΟΥΡΟΥ`Ι`ΣΜΟ. Α) Βασικό στοιχείο στις γκουρου`ι`στικές κινήσεις είναι τα μάντρας. Τα μάντρας είναι <<ιερές>> συλλαβές, στην πραγματικότητα μαγικές φόρμες, που δίνονται από τους γκουρού κατά τη διαδικασία μύησης για τη χρήση τους κατά το διαλογισμό στα πλαίσια της γιόγκα και μάλιστα είναι μυστικά για κάθε οπαδό. Ο μυστικός και μη κοινοποιήσιμος χαρακτήρας των μάντρα σε πολλές γκουρου`ι`στικές κινήσεις είναι υποχρεωτικός και απαράβατος κανόνας. Πολλές φορές τα μάντρας είναι επίκληση ονομάτων θεοτήτων του ινδου`ι`στικού πανθέου. Τα μάντρας έχουν, κατά τις αντιλήψεις τους, θείο χαρακτήρα. Β) Οι γκουρού θεωρούνται από τους οπαδούς τους ως ζωντανοί θεοί, γι` αυτό και είναι για αυτούς αντικείμενο λατρείας, τιμής, προσκύνησης και αφοσίωσης. Η λατρεία όμως ανθρώπων ως θεών είναι δαιμονικής εμπνεύσεως κατάσταση, που παρουσιάστηκε στο μεταπτωτικό άνθρωπο και αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα και απόδειξη εσχάτης πνευματικής πόρωσης και σκοτισμού του νου. Μέσα στην ιστορία το φαινόμενο έχει ήδη αντιμετωπισθεί από την Εκκλησία. Ο χριστιανός γνωρίζει καλά ότι ο Θεός μας λέγει: <<ουκ έσονταί σοι θεοί έτεροι πλην εμού, ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον, ουδέ παντός ομείωμα, όσα εν τω ουρανώ άνω
και όσα εν τη γη κάτω και όσα εν τοις ύδασιν υποκάτω της γης, ου προσκυνήσεις αυτοίς, ουδέ μη λατρεύσης αυτοίς>> Εξόδ. 20, 3-5 Δευτ. 5,6-9. Στην Π.Δ. επίσης λατρεία απαίτησε ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσωρ. Το θεόπνευστο βιβλίο του προφήτη Δανιήλ αναφέρεται, συν τοις άλλοις, ακριβώς και στην άρνηση των αγίων Τριών Παίδων να παραβιάσουν το θέλημα του Θεού και να τον λατρεύσουν. Στις Πράξεις των Αποστόλων βλέπουμε επίσης τους αγίους αποστόλους Παύλο και Βαρνάβα να αρνούνται να θεωρηθούν θεοί και να τους λατρεύσουν ως τέτοιους (Πράξ. 14, 8-18). Αλλά και ο απόστολος Πέτρος συνοψίζοντας άπαξ δια παντός τη στάση των χριστιανών απέναντι σε κάθε ψευδή θεό ή ψευδομεσσία ή ψευδοδιδάσκαλο μας αναφέρει και μάλιστα κατά τρόπο σαφή και ανεπίδεκτο παρερμηνείας ότι, εκτός από το Χριστό <<ουκ έστιν εν άλλω ουδενί η σωτηρία, ουδέ γαρ όνομά εστιν έτερον υπό τον ουρανόν το δεδομένον εν ανθρώποις εν ώ δει σωθήναι ημάς>> (Πράξ. 4,12). Γ) Η παρουσία του αποκρυφιστικού και δαιμονικού στοιχείου στον γκουρου`ι`σμό επιβεβαιώνεται και από τις προσωπικές μαρτυρίες και τα βιώματα των ανθρώπων, που γνώρισαν ή σχετίστηκαν με διάφορες γκουρου`ι`στικές κινήσεις ή συνάντησαν διάφορους γκουρού. Είναι μαρτυρίες ανθρώπων διαφορετικής εποχής, παιδείας και ψυχοσύνθεσης, που όμως καταλήγουν σε μια κοινή διαπίστωση. Στην παρουσία στους γκουρου`ι`στικούς χώρους πρακτικών και
φαινομένων που προέρχονται από την ενέργεια και την επήρεια πονηρών πνευμάτων. ΤΑ ΠΑΡΑΔΟΞΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΤΩΝ ΓΚΟΥΡΟΥ. Στις διάφορες γκουρου`ι`στικές κινήσεις θα συναντήσει κάποιος την ύπαρξη διαφόρων <<παραδόξων>> φαινομένων που εκ πρώτης όψεως εντυπωσιάζουν ή δεν ερμηνεύονται εύκολα με τη λογική. Αυτά τα φαινόμενα είναι γνωστά ως Σίντις. Ο όρος Σίντις είναι σανσκριτικός όρος και αναφέρεται στις παραφυσικές καταστάσεις και τα ασυνήθιστα φαινόμενα που πραγματοποιούνται από τους γκουρού. Σ` αυτά ανήκουν η διόραση, η τηλεπάθεια, η αιώρηση, οι υλοποιήσεις, η εξωσωματική προβολή κ.α. Αντίστοιχα φαινόμενα υπάρχουν και στο Βουδισμό και έχουν την ονομασία<<ίντις>> εξαίσια δώρα. Τα εν λόγω <<παράδοξα>> φαινόμενα χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον π.χ. από τον γκουρού Σάι Μπάμπα και έγιναν μάλιστα πόλος έλξης πολλών οπαδών του. Ο εν λόγω γκουρού πραγματοποιούσε διάφορα παραφυσικά φαινόμενα όπως υλοποιήσεις διαφόρων πραγμάτων, παράλληλες παρουσίες, μετεωρισμούς, φωτεινά φαινόμενα κ.α. Είναι φαινόμενα που αφ` ενός μεν χρησιμοποιούνται για να προσελκύουν οπαδούς, αφ` ετέρου δε
χρησιμοποιούνται στη συνέχεια από τους οπαδούς τους ως αποδείξεις περί των θείων, δήθεν,δυνατοτήτων των δασκάλων τους. Αποβλέπουν στο να εντυπωσιάσουν, να πείσουν για την υποτιθέμενη δύναμη και θειότητα των γκουρού, καθηλώνοντας τη λογική, δείχνοντας ταυτοχρόνως με τον τρόπο που επαναλαμβάνονται ένα είδος εγωιστικού ναρκισσισμού και αυταρέσκειας των γκουρού. Τα παράδοξα αυτά φαινόμενα που συναντά κάποιος σε διάφορους γκουρού, αποτελούν ταυτοχρόνως κίνδυνο για τον αστήρικτο χριστιανό ή για το χριστιανό που δε γνωρίζει επαρκώς την πίστη του, όχι μόνο να εντυπωσιαστεί αλλά και να παρασυρθεί. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι η προέλευση τέτοιων φαινομένων ορισμένες φορές ενέχει το στοιχείο της παραπλάνησης καθώς αποτελούν ταχυδακτυλουργικά τρυκ. Ήδη για τέτοια τακτική έχει κατηγορηθεί ο γκουρού Σάι Μπάμπα. Ορισμένες φορές όμως είναι φαινόμενα που έχουν σαφώς δαιμονική προέλευση. Τούτο γίνεται εύκολα αντιληπτό, καθώς αντίστοιχα φαινόμενα και καταστάσεις συναντά κάποιος σε διάφορους αποκρυφιστικούς χώρους, όπως στον Πνευματισμό. Ο Ορθόδοξος χριστιανός με οδηγούς την Αγία Γραφή, τη διδασκαλία και την πείρα των αγίων πατέρων και διδασκάλων της Εκκλησίας μας μπορεί να ξεχωρίσει και να διακρίνει τη δαιμονική προέλευση και συνδρομή στα φαινόμενα αυτά. Στην Παλαιά Διαθήκη βλέπουμε τους μάγους του Φαραώ να κάνουν και να
επιδεικνύουν <<παράδοξα>> φαινόμενα, όπως επίσης και στην Καινή Διαθήκη τέτοια εντυπωσιακά φαινόμενα με τη συνδρομή δαιμόνων υλοποιούσε ο Σίμων ο μάγος. Ο Απόστολος Παύλος μας λέγει επίσης ότι στις διαβολικές μεθοδείες εντάσεται και η πρακτική του σατανά να <<μετασχηματίζεται εις άγγελον φωτός>> ( Β` Κορ. 11,14) γι` αυτό και ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός μας λέγει ότι οι δαίμονες << παραχωρήσεως δε Θεού γινομένης και ισχύουσι και μεταβάλλονται και ματασχηματίζονται εις οίον θέλουσι σχήμα κατά φαντασίαν>>. Ο ίδιος απόστολος επίσης μας προειδοποιεί για ανθρώπους <<πονηρούς και γόητες>> (Β` Τιμ. 2,13) που θα εντυπωσιάζουν και θα παρασύρουν ανθρώπους. Αυτό που πρέπει εν προκειμένω ιδιαιτέρως να επισημάνουμε είναι, ότι πολλά απ` αυτά τα φαινόμενα λαμβάνουν χώρα μόνο στη φαντασία. Οι άγιοι πατέρες της Εκκλησίας, που γνωρίζουν εκ πείρας τις δαιμονικές μεθοδείες, μας λέγουν σχετικά ότι <<και τοις έξωθεν πράγμασι κέχρηνται προς τας φαντασίας οι δαίμονες>>. Η φαντασία είναι κατά τους αγίους πατέρες χώρος δράσης των δαιμόνων και μάλιστα σε ανθρώπους αθεράπευτους από τα πάθη τους, με ανύπαρκτο πνευματικό αγώνα. Έτσι π.χ. εξηγείται και ο ισχυρισμός οπαδών του γκουρού Σά`ι` Μπάμπα, εάν αληθεύει βέβαια, ότι χριστιανοί <<προσευχόντουσαν >> μπροστά σε εικόνες του Χριστού ή των πιο αγαπημένων Αγίων τους και
τελικά οι μορφές των εικόνων αυτών άλλαζαν σ` αυτή του Σά`ι` Μπάμπα. Η παρουσία τόσο του δαιμονικού στοιχείου στα φαινόμενα αυτά όσο και η χρησιμοποίησή τους για να προσελκύουν οπαδούς επιβεβαιώνεται και από τη μαρτυρία ενός πρώην γκουρού και δασκάλου της γιόγκα, που μεταστράφηκε στο χριστιανισμό. Η μαρτυρία του είναι ιδιαιτέρως σημαντική ακριβώς, γιατί καταθέτει γεγονότα που έζησε. Αναφέρει χαρακτηριστικά: <<Επειδή η γιόγκα είναι συνδεδεμένη απ` αρχής με αποκρυφιστικές (δαιμονικές) δυνάμεις και με τη μαγεία, είναι γνωστό, αλλά και από τα βιβλία τους το γνωρίζουμε, πως όσοι μαθαίνουν το σύστημα της γιόγκα έχουν την υπόσχεση για υπερφυσικές ικανότητες, εφόσον βέβαια, ακολουθήσουν πιστά τις οδηγίες της γιόγκα. Εν προκειμένω ο χριστιανός πρέπει να έχει πάντα υπόψη του την αγιοπατερική προτροπή: <<ει δε από δαιμόνων ενεργείας απατηλά περιπέτονται, μη μοι καθέζου δαιμόνων απάταις προσκεχηνώς, μηδέ γίνου διαβολικαίς έκδοτος ενεργείαις>>. Ο ΣΑ`Ι` ΜΠΑΜΠΑ.
Το όνομα του Σά`ι` Μπάμπα σχετίζεται με μια από τις μεγαλύτερες γκουρου`ι`στικές κινήσεις παγκοσμίως. Το Σά`ι` Μπάμπα σημαίνει θε`ι`κή μητέρα- θε`ι`κός πατέρας. Γι` αυτό ο εν λόγω γκουρού αυτοπροβάλλεται και λατρεύεται από τους οπαδούς του ως ενσάρκωση της θε`ι`κής μητέρας και του θε`ι`κού πατέρα. Για τον Σά`ι` Μπάμπα ο ιστορικός Ιησούς ο από Ναζαρέτ υπήρξε ένας απεσταλμένος δικός του. Ήταν όμως ατελής Αβατάρ, μία ενσάρκωση του θείου, σε αντίθεση με αυτόν,που είναι ένας πλήρης Αβατάρ και θεωρεί ότι είναι ο επανεμφανιζόμενος Χριστός. Θεωρεί τον εαυτό του τον Κύριο που ήλθε στη γη με ανθρώπινη μορφή, ενσαρκωμένο Θεό γι` αυτό κατά τις απόψεις του η εποχή του Χριστού τελείωσε από τη στιγμή που γεννήθηκε ο ίδιος. Κατά το Σά`ι` Μπάμπα το όνομα Ιησούς δεν είναι το πρώτο ό νομά του. Το κύριο ό νομά του ήταν Ίσα που μετατρέπεται σε Σά`ι`. Επιπλέον για το Σά`ι Μπάμπα ο ιστορικός Ιησούς ήταν ένας αναζητητής του θείου, αρχικά στη φύση. Η παραμονή του σε κοινόβια και θρησκευτικά κέντρα των Ιμαλα`ί`ων, του Κασμίρ, του Ιράν και αλλού υπήρξε σημαντικό γεγονός για να συνειδητοποιήσει την αποστολή του. Ο Ιησούς συνειδητοποίησε πως ήταν ενσάρκωση της ηθικής αρχής του Χριστού σαν μια μορφή έκφρασης της θείας αγάπης σε ηλικία 25 χρονών. Αντιθέτως ο Σά`ι` Μπάμπα, πάντα κατά τους οπαδούς του, την συνειδητοποίησε πολύ νωρίς και αυτό το θεωρούν απόδειξη της κατωτερότητας του Χριστού από
την πληρότητα του γκουρού- διδασκάλου τους. Ο δάσκαλος Ιησούς δίδαξε κατά αυτούς απλά μαθήματα πνευματικής προόδου για το καλό της ανθρωπότητας. Σε κείμενα και ομιλίες του γκουρού συναντά κάποιος γενικόλογες φράσεις αγάπης σχετικά με το πρόσωπο του Χριστού. Παραλλήλως όμως έχει επισημανθεί ορθώς ότι στις θέσεις του Σά`ι` Μπάμπα συναντά κάποιος ταυτοχρόνως μεγάλες παρεξηγήσεις και παράξενες ερμηνείες σχετικά με γεγονότα και διδασκαλίες του Χριστού. Στην πραγματικότητα όμως τα ιστορικά γεγονότα και οι διδασκαλίες του Χριστού κυριολεκτικώς κακοποιούνται από το Σά`ι` Μπάμπα. Θα παραθέσουμε ενδεικτικώς ένα μόνο απόσπασμα σχετικό με τη Σταύρωση του Χριστού που αποδεικνύει όχι μόνο την ινδου`ι`στική αφετηρία προσέγγισής του αλλά και το εύρος της κακοποίησης γεγονότων και λόγων του Χριστού. Ισχυρίζεται, λοιπόν, ο Σά`ι` Μπάμπα: <<Όταν ο Χριστός ήταν πάνω στο Σταυρό, δοκίμασε συναισθήματα πικρίας για τους ανθρώπους που τον βασάνισαν. Ξαφνικά άκουσε μια φωνή που τον ξύπνησε. Όλη η ζωή είναι ένα αγαπημένε μου γιέ, να είσαι ο ίδιος για όλους και η φωνή αυτή ακολουθήθηκε από μιαν άλλη. Θάνατος είναι το ένδυμα της ζωής. Όπως κανείς βγάζει τα φθαρμένα ρούχα και φοράει ένα άλλο κοστούμι έτσι κι η ψυχή ντύνεται και γδύνεται διάφορα σώματα>>. Ο Ιησούς ο από Ναζαρέτ ανήκει για το Σά`ι` Μπάμπα απλώς στη σειρά των προηγούμενων Αβατάρ όπως ο
Ράμα, ο Κρίσνα κ.α. Θα ολοκληρώσουμε την αναφορά μας του εν λόγω γκουρού με μια ακόμη βασική παράμετρο των θέσεών του. Κατά τους ισχυρισμούς του γκουρού και των οπαδών του ο Σ α`ι` Μπάμπα θεωρείται Κύριος των Κυρίων. Γι` αυτό <<όλα τα ονόματα και όλες οι μορφές είναι δικές του, δηλαδή ότι αυτός και ο Χριστός ή οποιαδήποτε άλλη ενσάρκωση του Θεού είναι το ίδιο πράγμα ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΩ ΔΟΞΑ.