ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΝΤΩΝΙΑ ΘΕΟΧΑΡΙΔΟΥ Σύγχρονο ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΓΛΥΚΟ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΩΔΩΝΗ
ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΓΛΥΚΟ 1 ΣΕΙΡΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΓΛΥΚΟ
2 ΑΝΤΩΝΙΑ ΘΕΟΧΑΡΙΔΟΥ ΣΕΙΡΑ: Ελληνικό Θέατρο - Σύγχρονο Πρώτη έκδοση: Αθήνα, Μάιος 2018 ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ: Κλεονίκη Μαγκλάρα ΑΝΤΩΝΙΑ ΘΕΟΧΑΡΙΔΟΥ e-mail: theoanti@gmail.com Αποκλειστικό δικαίωμα έκδοσης «ΔΩΔΩΝΗ» ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους ή όλου του κειμένου, με οποιονδήποτε τρόπο, καθώς και η διασκευή ή εκμετάλλευσή του σε θέατρο, ραδιόφωνο ή τηλεόραση χωρίς την έγγραφη άδεια του συγγραφέα. Επίσης, απαγορεύεται η αναπαραγωγή της στοιχειοθεσίας, σελιδοποίησης, εξωφύλλου και γενικότερα της όλης αισθητικής εμφάνισης του βιβλίου, με φωτοτυπικές ή ηλεκτρονικές ή άλλες μεθόδους σύμφωνα με το ν. 2121/1993 και τη Διεθνή Σύμβαση Βέρνης Παρισιού που κυρώθηκε με το ν. 100/1975, χωρίς την έγγραφη άδεια του εκδότη. Θεμιστοκλέους & Γραβιάς 15, ΤΚ 106 78, Αθήνα Τηλ. & Fax: 2130232404 e-mail: info@dodonipublications.gr Web site: www.dodonipublications.gr ISBN: 978-960-558-239-5
ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΓΛΥΚΟ ΑΝΤΩΝΙΑ ΘΕΟΧΑΡΙΔΟΥ 3 ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΓΛΥ ΚΟ Θεατρικό κείμενο σε επτά σκηνές και τέσσερα intermezza ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΩΔΩΝΗ
4 ΑΝΤΩΝΙΑ ΘΕΟΧΑΡΙΔΟΥ
ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΓΛΥΚΟ 5 Στον άνθρωπο που μου έμαθε ότι αξίζει τον κόπο να αντέξεις την παγωνιά του χειμώνα για να χαρείς τη ζεστασιά της άνοιξης.
6 ΑΝΤΩΝΙΑ ΘΕΟΧΑΡΙΔΟΥ ΠΡΟΣΩΠΑ ΑΝΟΥΣ: Άντρας 68 ετών, καλοφτιαγμένος ΑΝΤΡΙΑΝ: Άντρας 62 ετών, λαϊκός τύπος ΕΛΕΩΝΟΡΑ: Γυναίκα 60 ετών ΚΙΤΥ: Γυναίκα 60 ετών, σύζυγος του Άνου ΚΥΡΙΟΣ ΧΟΤ: Άντρας 55 ετών, διευθυντής της κλινικής ΓΙΑΤΡΟΣ ΡΟΞ: Άντρας 35 ετών, γιατρός
ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΓΛΥΚΟ 7 Θεατρικό κείμενο σε επτά σκηνές και τέσσερα intermezza Σκηνή 1: Σκηνή 2: Ιntermezzο 1: Σκηνή 3: Ιntermezzο 2: Σκηνή 4: Ιntermezzο 3: Σκηνή 5: Ιntermezzο 4: Σκηνή 6: Σκηνή 7: ΚΥΡΙΟΣ ΧΟΤ ΑΝΟΥΣ, ΑΝΤΡΙΑΝ, ΕΛΕΩΝΟΡΑ ΚΥΡΙΟΣ ΧΟΤ, ΓΙΑΤΡΟΣ ΡΟΞ ΑΝΟΥΣ, ΑΝΤΡΙΑΝ ΚΥΡΙΟΣ ΧΟΤ, ΓΙΑΤΡΟΣ ΡΟΞ ΑΝΟΥΣ, ΕΛΕΩΝΟΡΑ ΚΥΡΙΟΣ ΧΟΤ, ΓΙΑΤΡΟΣ ΡΟΞ ΑΝΟΥΣ, ΑΝΤΡΙΑΝ, ΕΛΕΩΝΟΡΑ, ΚΙΤΥ ΚΥΡΙΟΣ ΧΟΤ, ΓΙΑΤΡΟΣ ΡΟΞ ΚΙΤΥ, ΑΝΟΥΣ ΚΙΤΥ, ΑΝΟΥΣ
8 ΑΝΤΩΝΙΑ ΘΕΟΧΑΡΙΔΟΥ ΧΩΡΟΣ Ο σκηνικός χώρος είναι ένα δωμάτιο σπιτιού με μοντέρνα και απέριττη διακόσμηση. ΣΚΗΝΙΚΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ Ένας καναπές, δύο πολυθρόνες, ένα τραπεζάκι, ένα έπιπλο με συρτάρια, ένας καθρέφτης, ένα τετράδιο, ένα τηλέφωνο, περιοδικά, πακέτα τσιγάρα, ένας αναπτήρας, σταχτοδοχείο, ένα σκάκι, ένα έπιπλο μπαρ με μπουκάλια νερό, ποτήρια, φουλάρια, δύο τρία κουτιά με φάρμακα. Πρόταση της συγγραφέως: Τα λόγια του κυρίου Χοτ και του γιατρού Ροξ θα μπορούσαν να ακούγονται στη σκηνή ως voix off. ή, ακόμη, θα μπορούσαν να παραλειφθούν τελείως τα intermezza, αν έτσι κρίνει ο σκηνοθέτης.
ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΓΛΥΚΟ 9 ΣΚΗΝΗ 1 Τελετή υποδοχής. Ο κύριος Χοτ, ο διευθυντής της υπερσύγχρονης κλινικής, βγάζει λόγο. Απευθύνεται στους νέους ενοίκους της Γαλάζιας Λίμνης και στους συγγενείς τους που βρίσκονται στην αίθουσα τελετών του συγκροτήματος. ΚΥΡΙΟΣ ΧΟΤ: Αγαπητοί φίλες και φίλοι, καλώς ήρθατε στη Γαλάζια Λίμνη, το νέο μας υπερσύγχρονο συγκρότημα που δημιουργήθηκε με πολλή φροντίδα και αγάπη για όλους εσάς, τους νέους μας ενοίκους. Σ αυτό το καταπράσινο φυσικό περιβάλλον, το προστατευμένο από θορύβους και εντάσεις, σας περιμένουν μέρες γαλήνης και ηρεμίας. Aγαπητοί μου, όλοι έχουμε προβλήματα υγείας. Άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο σοβαρά! Όμως, η επιστήμη κάνει καθημερινά άλματα. Στη Γαλάζια Λίμνη, χάρη στη φροντίδα του έμπειρου προσωπικού μας και τις πρωτοπόρες θεραπευτικές μας μεθόδους, η ζωή σας θα αλλάξει προς το καλύτερο, θα βρει καινούριο νόημα. Στόχος μας είναι να σας εξασφαλίσουμε ένα υπέροχο παρόν! Κι όπως είπε ο διάσημος γερμανός ποιητής και φιλόσοφος Βόλφγκανγκ Γκαίτε, στα 1880, «Τίποτε δεν έχει μεγαλύτερη σημασία από την παρούσα στιγμή». Και να προσθέσουμε και τα λόγια του γνωστού αμερικανού συγγραφέα Αμβρόσιου Μπηρς ο οποίος τονίζει: «Το
10 ΑΝΤΩΝΙΑ ΘΕΟΧΑΡΙΔΟΥ παρόν είναι το κομμάτι της αιωνιότητας που χωρίζει τα εδάφη της απογοήτευσης από το βασίλειο της ελπίδας». Αγαπητοί φίλοι, εδώ, στη Γαλάζια Λίμνη, θα αφήσετε πίσω την απογοήτευση και θα ζήσετε την αιωνιότητα. Σας ευχόμαστε καλή διαμονή. (Ακούγονται χειροκροτήματα από το κοινό.)
ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΓΛΥΚΟ 11 ΣΚΗΝΗ 2 Ο Άνους μπαίνει σ ένα σαλόνι με μοντέρνα λευκά έπιπλα, κάνει δύο τρία βήματα επιφυλακτικά και παρατηρεί την ομήγυρη. ΑΝΤΡΙΑΝ: Καλώς ήρθες στη Γαλάζια Λίμνη, φίλε! ΑΝΟΥΣ: Καλώς σας βρήκα. ΑΝΤΡΙΑΝ: Από πού είσαι; Ποιο είναι το όνομά σου; ΑΝΟΥΣ: Το όνομά μου; ΑΝΤΡΙΑΝ: Ναι, το όνομά σου. ΑΝΟΥΣ: Θα τα πούμε όλα σιγά σιγά. ΑΝΤΡΙΑΝ: Μ αυτοκίνητο ήρθες; Σαν γνωστός μου φαίνεσαι Μήπως δούλευες στο λιμάνι; ΑΝΟΥΣ: Στο λιμάνι; Σε ποιο λιμάνι; ΑΝΤΡΙΑΝ: Κάποιον μου θυμίζεις, αυτό το βλέμμα Πώς είπαμε ότι σε λένε; ΑΝΟΥΣ: Μου τέλειωσαν τα τσιγάρα. Έχεις τσιγάρα; ΑΝΤΡΙΑΝ: Κάπου σε ξέρω, αλλά πού; Έχεις καμιά σχέση με εμπόριο; ΑΝΟΥΣ: Δώσ μου ένα, σε παρακαλώ. ΑΝΤΡΙΑΝ: Έχεις καμιά σχέση με εμπόριο; (Ο Άνους, ενοχλημένος, αλλάζει θέση.) ΑΝΟΥΣ: Τι εμπόριο; ΑΝΤΡΙΑΝ: Χα χα Α, ώστε έχεις! Καλά το κατάλαβα εγώ! ΑΝΟΥΣ: Δεν καταλαβαίνω. Τι εμπόριο!
12 ΑΝΤΩΝΙΑ ΘΕΟΧΑΡΙΔΟΥ ΑΝΤΡΙΑΝ: Μήπως ήσουν στη στενή; ΑΝΟΥΣ: Στη στενή εγώ; ΑΝΤΡΙΑΝ: Ναι, εσύ. ΑΝΟΥΣ: Εσύ ποιος είσαι; Αστυνόμος; ΑΝΤΡΙΑΝ: Όχι κι αστυνόμος, φίλε! ΑΝΟΥΣ: Τότε, σταμάτα τις ερωτήσεις! Τόσες ερωτήσεις μαζεμένες μού φέρνουν ζάλη. Κι έπειτα, αν τις απαντήσω όλες, τι θα τις κάνεις τόσες πολλές απαντήσεις; ΑΝΤΡΙΑΝ: Δίκιο έχεις! Δεν ξέρω. Έτσι ρώτησα, από συνήθεια. Ποτέ δεν δίνω σημασία στις απαντήσεις των άλλων. Απλά μου αρέσει να τις κάνω να τους στήνω στον τοίχο. Τσιγάρο ζήτησες; ΑΝΟΥΣ: Ναι! ΑΝΤΡΙΑΝ: Ορίστε! ΑΝΟΥΣ, το αρπάζει και το ανάβει: Ευχαριστώ. Έχεις άλλο; ΑΝΤΡΙΑΝ: Όχι. Το τελευταίο ήταν. ΑΝΟΥΣ: Σοβαρολογείς; ΑΝΤΡΙΑΝ: Ναι. Ωραία μέρα σήμερα! ΑΝΟΥΣ: Καλοκαιρινή! ΑΝΤΡΙΑΝ: Μπα, χειμώνας είναι ακόμη. ΑΝΟΥΣ: Απρίλης; ΑΝΤΡΙΑΝ: Δεν νομίζω. ΑΝΟΥΣ: Νιώθω μια αφόρητη ζέστη σαν να είναι καλοκαίρι. ΑΝΤΡΙΑΝ: Εγώ νομίζω ότι είναι χειμώνας. (Κοιτάει έξω από το παράθυρο.) Χιονίζει! Είναι χειμώνας! ΑΝΟΥΣ: Χιονίζει; Για να δω! Από παιδί έχω να δω χιόνι. ΑΝΤΡΙΑΝ: Θέλεις καφέ; ΑΝΟΥΣ: Γιατί όχι; Έναν καφέ θα τον έπινα. Τσιγάρα έχεις; ΑΝΡΙΑΝ: Δεν έχω άλλα σου είπα. Λυπάμαι. ΑΝΟΥΣ: Δεν πειράζει! Θα πάω να αγοράσω.
ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΓΛΥΚΟ 13 (Μια νέα γυναίκα μπαίνει μέσα στο δωμάτιο. Οι δυο άντρες την παρατηρούν.) ΑΝΟΥΣ: Ωραία γυναίκα! ΑΝΤΡΙΑΝ: Άσ την αυτή! Είναι δικιά μου. ΑΝΟΥΣ: Δικιά σου; ΑΝΤΡΙΑΝ: Ναι, δικιά μου, είπα. ΑΝΟΥΣ: Σίγουρος είσαι; ΑΝΤΡΙΑΝ: Σιγουρότατος. ΑΝΟΥΣ: Ούτε γύρισε να σε κοιτάξει! Αν ήταν δικιά σου θα ΑΝΤΡΙΑΝ: Δικιά μου είναι σου λέω! Κόβω το χέρι μου. (Ο Αντριάν φωνάζει.) Νόρα! (Η γυναίκα δεν γυρνάει.) Νόρα! ΑΝΟΥΣ: Είδες! Δεν γυρνάει. ΑΝΤΡΙΑΝ: Νόρα, Νόρα! (Η γυναίκα δεν γυρνάει.) Νόρα, αγάπη μου! ΑΝΟΥΣ: Μήπως δεν ακούει καλά! Μήπως έχει κάποιο πρόβλημα. ΑΝΤΡΙΑΝ: Αποκλείεται! Δεν νομίζω δεν θυμάμαι. Θα πάω κοντά της. ΑΝΟΥΣ: Έρχομαι κι εγώ! (Πλησιάζουν και οι δυο τη γυναίκα. Αυτή γυρνάει προς το μέρος τους και χαμογελάει.) ΑΝΤΡΙΑΝ: Νόρα, αγάπη μου ΕΛΕΩΝΟΡΑ: «Νόρα, αγάπη μου;» Μπα! Έχουμε και τέτοια τώρα; ΑΝΤΡΙΑΝ: Γιατί να μην έχουμε, Νόρα μου; ΕΛΕΩΝΟΡΑ: Πάλι τα ίδια; Πόσες φόρες θα σου το πω ότι δεν με λένε Νόρα! ΑΝΤΡΙΑΝ: Τότε, πώς σε λένε; ΕΛΕΩΝΟΡΑ: Δεν θυμάμαι. Πάντως Νόρα δεν με λένε. Είμαι σίγουρη.
14 ΑΝΤΩΝΙΑ ΘΕΟΧΑΡΙΔΟΥ ΑΝΟΥΣ, στον Αντριάν: Είδες που σου έλεγα; Δεν σε γνωρίζει! Κάποιο λάθος κάνεις! ΑΝΤΡΙΑΝ: Ψέματα λέει. Με γνωρίζει και με παραγνωρίζει! Θα στο αποδείξω. Πρόσεξε τώρα. (Την πλησιάζει πολύ.) Μωρό μου, θυμάσαι τότε που δουλεύαμε οι δυο μας στο Καφέ Εστέλα και τα βράδια μετά τη δουλειά την κάναμε; Φεύγαμε μαζί κι εσύ έκανες δήθεν ότι φοβόσουν τα σκοτάδια και μου έλεγες πήγαινε με μέχρι το σπίτι, Αντριάν, σε παρακαλώ, κι εγώ σε πήγαινα μέχρι το σπίτι σου και μετά εσύ ΕΛΕΩΝΟΡΑ: Δεν θυμάμαι τίποτε! Όλα αυτά είναι δημιουργήματα της φαντασίας σου. Εξάλλου εγώ δεν φοβάμαι τα σκοτάδια, εμένα μ αρέσει η νύχτα. ΑΝΟΥΣ: Της αρέσει η νύχτα! Σπάνιο για γυναίκα. ΑΝΤΡΙΑΝ, την πλησιάζει κι άλλο και τη μυρίζει: Δεν μπορείς να με ξεγελάσεις εμένα. Το άρωμά σου, αυτό το άρωμα δεν μπορώ να το ξεχάσω Νόρα (την αγγίζει) Νόρα ΕΛΕΩΝΟΡΑ: Άφησέ με, σε παρακαλώ. Σου είπα ότι δεν σε ξέρω, δεν σε θυμάμαι. Μου είσαι τελείως άγνωστος! ΑΝΟΥΣ: Άφησέ την, δεν ακούς; Της είσαι τελείως άγνωστος! Και σε μένα είσαι τελείως άγνωστος. (Τον κοιτάζει παράξενα.) ΕΛΕΩΝΟΡΑ, με περιφρόνηση στον Αντριάν: Εγώ με τύπους σαν και σένα δεν είχα ποτέ πάρε δώσε. ΑΝΤΡΙΑΝ: Μπα; Τι εννοείς; Και με τι τύπους είχες πάρε δώσε; Με αριστοκράτες; Σαν κι αυτόν; (Δείχνει τον Άνου.) ΕΛΕΩΝΟΡΑ: Είσαι αγενής! Σου το ξαναλέω για τελευταία φορά. Δεν σε ξέρω, δεν σε θυμάμαι και σε παρακαλώ να μ αφήσεις ήσυχη. (Πλησιάζει τον Άνου.) Εσάς σας ξέρω, κύριε;
ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΓΛΥΚΟ 15 ΑΝΟΥΣ: Δεν νομίζω ΕΛΕΩΝΟΡΑ: Δεν νομίζετε ή είστε σίγουρος; ΑΝΟΥΣ: Δεν νομίζω. Δεν μου λέει τίποτε το πρόσωπό σας. ΕΛΕΩΝΟΡΑ: Τίποτε απολύτως; ΑΝΟΥΣ: Λυπάμαι. Τίποτε απολύτως! Όμως θα ήθελα πολύ να σας είχα συναντήσει. Εδώ μένετε; ΕΛΕΩΝΟΡΑ: Ναι, εδώ. ΑΝΟΥΣ: Αν είναι έτσι, τότε ας συστηθούμε. ΕΛΕΩΝΟΡΑ: Ωραία ιδέα! ΑΝΟΥΣ: Ένα λεπτό, να βγάλω το τετράδιό μου. (Βγάζει ένα κίτρινο τετράδιο, διαβάζει κάτι και έπειτα λέει:) Αγαπητή κυρία, εγώ είμαι ο Άνους και αυτός εδώ είναι ο ο ΑΝΤΡΙΑΝ, πετάγεται: Ο Αντριάν! ΑΝΟΥΣ: Ωραία. Εγώ είμαι ο Άνους κι αυτός είναι ο Αντριάν. Κι εσείς ποια είστε; ΕΛΕΩΝΟΡΑ: Εγώ είμαι η Ελεωνόρα. ΑΝΟΥΣ: Ελεωνόρα! Ωραίο όνομα! Κάτι μου θυμίζει Χαίρω πολύ, Ελεωνόρα. Δικό σας είναι αυτό το σπίτι; ΕΛΕΩΝΟΡΑ: Αυτό το σπίτι; ΑΝΟΥΣ: Ναι, αυτό το σπίτι. Δικό σας είναι; ΕΛΕΩΝΟΡΑ: Ναι, δικό μου. Σας αρέσει; ΑΝΟΥΣ: Πολύ. ΕΛΕΩΝΟΡΑ: Μου το χάρισε ένας παλιός μου εραστής. Ήθελε να με παντρευτεί, αλλά εγώ δεν ήθελα να δεσμευτώ. Είχα άλλα όνειρα τότε, ήθελα να γίνω χορεύτρια. ΑΝΟΥΣ: Χορεύτρια; ΕΛΕΩΝΟΡΑ: Ακριβώς! Χορεύτρια. Σας αρέσει το ταγκό; Εγώ τρελαίνομαι για ταγκό. Τον άλλο μήνα θα πάρω μέρος σ έναν παγκόσμιο διαγωνισμό και μου χρειάζεται ένας ταγκέρος. Και αυτή τη στιγμή νομίζω Ω! Μα ναι!