ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ & ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ [ΠΜΣ-ΕΠΥ] ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ 1
Αγαπητοί φοιτητές και φοιτήτριες του προγράμματος, Αναλυτικά, όλες οι πληροφορίες σχετικά με την Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας και τα παρεχόμενα προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών καο τον κανονισμό λειτουργίας και παρακολούθησης αυτών αναφέρονται στον οδηγό σπουδών εκάστου Π.Μ.Σ. Στη συνέχεια περιγράφεται αναλυτικά το περιεχόμενο σπουδών της κατεύθυνσης Υγιεινής Περιβάλλοντος του Π.Μ.Σ Επαγγελματική & Περιβαλλοντική Υγεία. Ο Διευθυντής Σπουδών Γιώργος Ντουνιάς Επιμελητής Τομέας Επαγγελματικής & Βιομηχανικής Υγιεινής 2
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΕΣΕ ΜΠΣ-ΕΠΥ 4 ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ 4 Βασικά μαθησιακά αποτελέσματα 4 Πρόσβαση σε περαιτέρω σπουδές 5 Δομή Π.Μ.Σ. 6 Μαθήματα 7 Αναλυτικό πρόγραμμα 8 Curriculum 9 Περιγραφή μαθήματος (syllabus) 13 Ωρολόγιο Πρόγραμμα 64 Επιστημονικοί Υπεύθυνοι μαθημάτων 66 3
Η ΕΣΕ του ΠΜΣ ΕΠΥ αποτελείται από : Γιώργος Ντουνιάς, επιμελητής Τομέας Επαγγελματικής & Βιομηχανικής Υγιεινής, Δ/ντης Σπουδών. Αναστασία Ξυδέα Κικεμένη, επιστημονική συνεργάτης Τομέας Επαγγελματικής & Βιομηχανικής Υγιεινής, Εβρένογλου Λευκοθέα, επιστημονική συνεργάτης Τομέας Υγιεινής Περιβάλλοντος & Υγειονομικής Μηχανικής, Γιώργος Ζέρβας, επιστημονικός συνεργάτης Τομέας Υγιεινής Περιβάλλοντος & Υγειονομικής Μηχανικής, Ευτύχης Κτενάς, επιμελητής Τομέας Επιδημιολογίας & Βιοστατιστικής ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ Βασικά μαθησιακά αποτελέσματα Σκοπός Το ΠΜΣ-ΕΠΥ με Κατεύθυνση Υγιεινή Περιβάλλοντος σκοπεύει στην εξειδίκευση φοιτητών για την εφαρμογή βιώσιμων πολιτικών διαχείρισης του περιβάλλοντος, μέσω σχεδιασμού, λειτουργίας και ελέγχου έργων υποδομής με στόχο την εξυγίανση του περιβάλλοντος και τη διασφάλιση της Δημόσιας Υγείας. Στόχοι Η κατεύθυνση στοχεύει στην απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων έτσι ώστε οι απόφοιτοι του ΠΜΣ-ΕΠΥ-Υγιεινής Περιβάλλοντος να είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις διάφορες περιβαλλοντικές πιέσεις που προέρχονται κυρίως από ανθρωπογενείς δραστηριότητες, με την εφαρμογή 4
ορθολογικών παρεμβάσεων διαχείρισης και προστασίας φυσικών πόρων οι οποίες μεταβάλλονται ανάλογα με τις πολιτικές και οικονομικές συγκυρίες. Μαθησιακοί αντικειμενικοί στόχοι: Οι απόφοιτοι του ΠΜΣ- ΕΠΥ-Υγιεινής Περιβάλλοντος θα είναι ικανοί να: αναγνωρίσουν και να προσδιορίζουν τους δυνητικούς περιβαλλοντικούς κινδύνους. γνωρίζουν την υγειονομική σημασία των διαφόρων χημικών παραμέτρων, να αξιολογούν τις φυσικοχημικές παραμέτρους και να εκτιμούν τις επιπτώσεις τους στη Δημόσια Υγεία και στο περιβάλλον. διαχειρίζονται και να επιλύουν τα διάφορα περιβαλλοντικά προβλήματα που προκύπτουν από τη διάχυση τοξικών ρύπων στο περιβάλλον. διαστασιολογήσουν και να σχεδιάσουν μονάδες επεξεργασίας πόσιμου νερού, υγρών. διαχειρίζονται τα στερεά απορρίμματα με βάση νομοθετημένων προδιαγραφών. χρησιμοποιήσουν τις αρχές της πρόληψης για την ανάπτυξη σχεδίου περιβαλλοντικού κινδύνου. ερμηνεύσουν και να εκτιμήσουν το σύνολο των περιβαλλοντικών κινδύνων και να τους καταγράψουν, σε μια βάση δεδομένων με στόχο την περαιτέρω αξιοποίησή τους για τη λήψη αποφάσεων. εκτιμήσουν την πιθανή επίπτωση των περιβαλλοντικών κινδύνων στην υγεία του γενικού πληθυσμού. Πρόσβαση σε περαιτέρω σπουδές Μετά την απόκτηση του ΜΔΕ, όσοι φοιτητές επιθυμούν, μπορούν να συνεχίσουν στο 8ο επίπεδο (διδακτορικές σπουδές) σε άλλο εκπαιδευτικό ίδρυμα ή συνεργαζόμενο ακαδημαϊκό φορέα εσωτερικού ή εξωτερικού, αφού, προς το παρόν, δεν παρέχει αυτή η δυνατότητα στην ΕΣΔΥ. 5
Ως προς την επαγγελματική αποκατάσταση, οι απόφοιτοι του ΜΔΕ θα μπορούν να εργάζονται ως εξειδικευμένο προσωπικό τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα, ως υγιεινολόγοι μηχανικοί (απόφοιτοι πολυτεχνικών σχολών) ή υγιεινολόγοι ΤΕΙ. Δομή ΠΜΣ Υγιεινής Περιβάλλοντος Στους παρακάτω πίνακες παρουσιάζονται τα προσφερόμενα μαθήματα του προγράμματος, στο Α και το Β εξάμηνο, οι αντίστοιχες εκπαιδευτικές πιστωτικές μονάδες τους και το σύνολο των απαιτούμενων Εκ.Πι.Μον. ανά εξάμηνο. Τύποι μαθημάτων 6
ΜΑΘΗΜΑΤΑ 1 Εξάμηνο ΥΠ ΥΠΚΤ ΕΠΥΠ ΠΡ ΣΥΝ Α 4 2 3 1 10 Β 1 5 2 2 10 ΣΥΝ 5 7 5 3 20 % 25 35 25 15 100 ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ [ECTS] Εξάμηνο ΥΠ ΥΠΚΤ ΕΠΥΠ ΠΡ ΣΥΝ Α 14 8 6 2 30 Β 2 20 4 4 30 ΣΥΝ 16 28 10 6 60 % 26 47 17 10 100 Απαιτούμενα/προσφερόμενα Μαθήματα ΜΠΣ ΕΠΥ Εξάμηνο ΥΠ ΥΠΚΤ ΕΠΥΠ ΠΡ ΣΥΝ Α 4 4 2 2 3 4 1 3 10 13 Β 1 1 5 7 2 3 2 3 10 14 ΣΥΝ 5 5 7 9 5 7 3 6 20 27 1 ΥΠ=Υποχρεωτικό, ΥΠΚΤ=Υποχρεωτικό κατεύθυνσης, ΕΠΥΠ-επιλογής υποχρεωτικό, ΠΡ=προαιρετικό 7
ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΑΜΗΝΟ Χαρακτηρισμός ECTS Α ΥΠ 4 ΥΠ 4 ΥΠ 4 ΥΠ 2 ΥΠΚΤ 4 ΥΠΚΤ 4 ΕΠΥΠ 2 ΕΠΥΠ 2 ΕΠΥΠ 2 ΠΡ 2 30 ΕΞΑΜΗΝΟ Χαρακτηρισμός ECTS Β ΥΠ 2 ΥΠΚΤ 4 ΥΠΚΤ 4 ΥΠΚΤ 4 ΥΠΚΤ 4 ΥΠΚΤ 4 ΕΠΥΠ 2 ΕΠΥΠ 2 ΠΡ 2 ΠΡ 2 30 8
CURRICULUM ΠΜΣ-ΕΠΥ είδος μαθήματος Όνομα Κωδ. 6/νο ECTS Υποχρεωτικά μαθήματα [Core Courses] 5 από 5 ΥΠ Αρχές Δημόσιας Υγείας & Στρατηγικές Πρόληψης ΕΠΥ-1 Α 4 16 Βιοστατιστική ΕΠΥ-2 Α 4 Επιδημιολογία-1 ΕΠΥ-3 Α 4 Forum - 1 ΕΠΥ-4 Α 2 Forum 2 ΕΠΥ-5 Β 2 Υποχρεωτικά κατεύθυνσης [Specialization Courses] 7 από 9 ΥΠΚΤ Περιβάλλον & Υγεία^ ΕΠΥ-6 Α 4 28 Χημεία Περιβάλλοντος ΕΠΥ-31 Α 4 Βιομηχανική Υγιεινή ΕΠΥ-9 Β1 4 Εκτίμηση Επαγγελματικής & Περιβαλλοντικής Έκθεσης ΕΠΥ-10 Β2 4 Εκτίμηση Διακινδύνευσης ΕΠΥ-12 B 4 Ατμοσφαιρική Ρύπανση ΕΠΥ-32 Β 4 Διαχείριση Στερεών και Τοξικών Αποβλήτων ΕΠΥ-33 Β 4 Επεξεργασία και Διάθεση Λυμάτων και Ιλύος ΕΠΥ-34 Β 4 Επεξεργασία Πόσιμου Νερού ΕΠΥ-35 Β 4 Επιλογής Υποχρεωτικά [Elective Courses] Εργαστηριακές Μέθοδοι Ανάλυσης Νερού ΕΠΥ-21 Α1 2 10 Διαχείριση Φυσικών και Τεχνολογικών Καταστροφών ΕΠΥ-36 Α1 2 Εργαστηριακές Μέθοδοι Ανάλυσης Λυμάτων & Ρυπασμένων Εδαφών ΕΠΥ-37 Α2 2 5 από 7 ΕΠΥΠ Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών (GIS) και Μέθοδοι Τηλεπισκόπισης σε Περιβαλλοντικές Μελέτες ΕΠΥ-38 Α2 2 Περιβαλλοντική Μικροβιολογία ΕΠΥ-19 Β1 2 Ασφάλεια εργασίας ΕΠΥ-16 Β2 2 Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας ΕΠΥ-39 Β2 2 Προαιρετικά [Elective Courses] Ιστορία της Δημόσιας Υγείας ΕΠΥ-22 A1 2 6 Περιβάλλον και Βιώσιμη Ανάπτυξη ΕΠΥ-29 A1 2 Αρχές Οικονομίας Περιβάλλοντος ΕΠΥ-30 Α2 2 3 από 6 ΠΡ Αγωγή και Προαγωγή Υγείας: Γενικές Αρχές ΕΠΥ-18 Β1 2 Περιβάλλον και Τρόφιμα ΕΠΥ-28 Β1 2 Επικοινωνία και υγεία ΕΠΥ-40 Β1 2 9
Διπλωματική Διπλωματική Εργασία ΕΠΥ-40 Β 40 40 [Thesis] ΣΥΝ 100 το τελικό ατομικό πρόγραμμα εκάστου φοιτητή διαμορφώνεται από τον ίδιο με την αρωγή του ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ ΣΠΟΥΔΩΝ (tutor) και εγκρίνεται από τον Δ/ντη ΣΠΟΥΔΩΝ 10
CURRICULUM ΠΜΣ ΕΠΥ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΕΞΑΜΗΝΟ Κωδικός Τίτλος Χαρακτηρισμός ECTS Α ΕΠΥ-1 Αρχές Δημόσιας Υγείας & Στρατηγικές Πρόληψης ΥΠ 4 ΠΜΣ ΔΥ ΕΠΥ-2 Βιοστατιστική ΥΠ 4 ΠΜΣ ΔΥ ΕΠΥ-3 Επιδημιολογία-1 ΥΠ 4 ΠΜΣ ΔΥ ΕΠΥ-4 Forum - 1 ΥΠ 2 ΠΜΣ ΕΣΔΥ ΕΠΥ-6 Περιβάλλον & Υγεία ΥΠΚΤ 4 ΠΜΣ ΔΥ ΕΠΥ-31 Χημεία Περιβάλλοντος ΥΠΚΤ 4 ΠΜΣ ΕΠΥ ΕΠΥ-21 Εργαστηριακές Μέθοδοι Ανάλυσης Νερού ΕΠΥΠ 2 ΠΜΣ ΕΠΥ ΕΠΥ-36 ΕΠΥ-37 ΕΠΥ-38 Διαχείριση Φυσικών και Τεχνολογικών Καταστροφών Εργαστηριακές Μέθοδοι Ανάλυσης Λυμάτων & Ρυπασμένων Εδαφών Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών (GIS) και Μέθοδοι Τηλεπισκόπισης σε Περιβαλλοντικές Μελέτες ΕΠΥ-22 Ιστορία της Δημόσιας Υγείας ΠΡ 2 ΠΜΣ ΕΠΥ ΕΠΥ-29 ΕΠΥ-30 Περιβάλλον και Βιώσιμη Ανάπτυξη Αρχές Οικονομίας Περιβάλλοντος 30 11
ΕΞΑΜΗΝΟ Κωδικός Τίτλος Χαρακτηρισμός ECTS Β ΕΠΥ-5 Forum - 2 ΥΠ 2 ΠΜΣ ΕΣΔΥ ΕΠΥ-9 Βιομηχανική Υγιεινή ΥΠΚΤ 4 ΠΜΣ ΕΠΥ ΕΠΥ-10 Εκτίμηση Επαγγελματικής Περιβαλλοντικής έκθεσης 4 ΠΜΣ ΕΠΥ ΕΠΥ-12 Εκτίμηση Διακινδύνευσης 4 ΠΜΣ ΕΠΥ ΕΠΥ-32 Ατμοσφαιρική Ρύπανση ΕΠΥ-33 Διαχείριση Στερεών και Τοξικών Αποβλήτων 4 ΠΜΣ ΕΠΥ ΕΠΥ-34 Επεξεργασία και Διάθεση Λυμάτων και Ιλύος 4 ΠΜΣ ΕΠΥ ΕΠΥ-35 Επεξεργασία Πόσιμου Νερού 4 ΠΜΣ ΕΠΥ ΕΠΥ-16 Ασφάλεια εργασίας ΕΠΥΠ 2 ΠΜΣ ΕΠΥ ΕΠΥ-19 Περιβαλλοντική Μικροβιολογία 2 ΠΜΣ ΔΥ ΕΠΥ-39 Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας 2 ΠΜΣ ΕΠΥ ΕΠΥ-18 Αγωγή και Προαγωγή Υγείας: Γενικές Αρχές ΠΡ 2 ΠΜΣ ΔΥ ΕΠΥ-28 Περιβάλλον και Τρόφιμα 2 ΠΜΣ ΕΠΥ ΕΠΥ-40 Επικοινωνία και υγεία 2 ΠΜΣ ΔΥ 30 12
Περιγραφή μαθημάτων ΠΜΣ-ΕΠΥ Κατεύθυνση Υγιεινής Περιβάλλοντος ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ Α ΕΞΑΜΗΝΟΥ (ΥΠ) ΑΡΧΕΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ & ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΥΓΕΙΑ Εξάμηνο Μαθήματος Κωδικός Μαθήματος Υπεύθυνος/οι Τομέας Τελευταία ενημέρωση περιγραφής μαθήματος Ηλεκτρονικό Υλικό 1 ου Εξαμήνου Κατηγορία Μαθήματος ΥΠ ΕΠΥ-1 Πιστωτικές Μονάδες 4 Μπαρμπούνη A. Κρεμαστινού Τζ. Αριθμός διδακτικών ενοτήτων 12 ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΥΓΙΕΙΝΗΣ 10/03/2014 www.e-esdy.gr Γενικός σκοπός και στόχοι: Η ολοένα αυξανόμενη σημασία της Δημόσιας Υγείας καθιστά αναγκαία την απόκτηση ενός βασικού κορμού γνώσεων για τη Δημόσια Υγεία, τόσο από τους επαγγελματίες λειτουργούς υγείας όσο και από άλλους σπουδαστές του σχετικού χώρου. Το μάθημα αυτό συνιστά ακριβώς έναν πυρήνα γνώσεων που ακολουθεί το πνεύμα με το οποίο ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αντιμετωπίζει σήμερα τη Δημόσια Υγεία. Μαθησιακά αποτελέσματα: Με την ολοκλήρωση του μαθήματος οι φοιτητές θα είναι σε θέση : Να γνωρίζουν τις βασικές αρχές αλλά και τα σύγχρονα προβλήματα δημόσιας υγείας Να έχουν τη δυνατότητα εκτίμησης και παρακολούθησης της υγείας των πληθυσμών και το σχεδιασμό στρατηγικών πρόληψης. Να κατανοήσουν την ταυτότητα του επαγγελματία της δημόσιας υγείας. Τρόπος παράδοσης: Διδασκαλία δια ζώσης Προαπαιτούμενα: ΟΧΙ Διδακτικές ενότητες: Ενότητα 1: Η έννοια της υγείας Η έννοια της Δημόσιας Υγείας Ενότητα 2: Υγεία Παγκόσμιου πληθυσμού Ενότητα 3: Δομή Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας στην Ελλάδα Ενότητα 4: Διεθνείς Οργανώσεις Υγείας - Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) - Ευρωπαϊκή Ένωση, Συμβούλιο Ευρώπης, FAO, UNESCO, κ.α. Ενότητα 5: Δημόσια Υγεία βασισμένη σε ενδείξεις (Evidence based public health) 13
Ενότητα 6: Πρόληψη νόσων - Προαγωγή Υγείας - Στρατηγικές πρόληψης - Επικοινωνία και Υγεία Ενότητα 7: Πρωτογενής πρόληψη - Εμβόλια Ανοσοποίηση - Αγωγή Υγείας Ενότητα 8: Δευτερογενής πρόληψη Διαλογή (screening) Ενότητα 9: Πρόληψη μη μεταδιδόμενων νόσων Από το άτομο στον πληθυσμό (NCD s) Ενότητα 10: Διαχείριση μειζόνων παραγόντων κινδύνου Ενότητα 11: FORUM Επίκαιρων θεμάτων Δημόσιας Υγείας (π.χ. Ψυχική Υγεία, Γενετική, Τρίτη Ηλικία) Ενότητα 12: Υγεία Ελληνικού πληθυσμού (παρουσίαση εργασιών) Βιβλιογραφία : 1. Τζ. Κουρέα - Κρεμαστινού, Βασικές αρχές Δημόσιας Υγείας, Εκδ. Στεφανάκης, Αθήνα 2007. 2. Beaghehole R., Bonita R., Kjellstrom T., Basic epidemiology, WHO, Geneva 2005. 3. Heymaann D.L, (ed) Control of communicable diseases Manual, 18thed APHA, Washington DC 2005. 4. Beaglehole R, Bonita R., Public Health at the Crossroads, 2nd ed., Cambridge University Press, Cambridge 2004. 5. Donaldson R.J, Donaldson L.J., Essential Public Health, Petroc Press, Plymouth 2003. 6. Pencheon D., Guest Ch., Melzer D., Muir Gray J.A., Oxford Handbook of Public Health Practice, Oxford University Press, Oxford 2002. 7. Τριχόπουλος Δ., Επιδημιολογία: Αρχές - Μέθοδοι - Εφαρμογές, 2η εκδ. Παρισιάνος, Αθήνα 2002. 8. Τριχόπουλος Δ., Λάγιου Π., Γενική και Κλινική Επιδημιολογία, εκδόσεις Παρισιάνος, Αθήνα 2002 9. WHO/EURO, Evaluation in Health Promotion: Principles and Perspectives, WHO Regional Publications, European Series, No 92, Copenhagen, 2001. 10. Τριχόπουλος Δ., Καλαποθάκη Β., Πετρίδου Ε., Προληπτική Ιατρική και Δημόσια Υγεία, εκδ. Ζήτα, Αθήνα 2000. 11. Annual World Health Reports, WHO, Geneva, 1998-2008. 12. Donaldson R.J., Donaldson L.J., Essential Community Medicine, 5th ed, MTP Press Limited, Plymouth 1988. 13. J.A. Muir Gray, G. Fowler. Essential of Preventive Medicine, Blackwell Scientific Publications,Oxford 1984. Διδακτικές μέθοδοι: Εισηγήσεις, πρακτική άσκηση Τρόποι αξιολόγησης και κριτήρια: Γραπτές εξετάσεις. Η επίδοση στις εξετάσεις καθορίζει το 100% του τελικού βαθμού. Γλώσσα διδασκαλίας: Ελληνικά Πρακτική άσκηση: Δεν απαιτείται 14
BIOΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ Εξάμηνο Μαθήματος Κωδικός Μαθήματος Διδάσκων/ουσα Τομέας Τελευταία ενημέρωση περιγραφής μαθήματος Ηλεκτρονικό Υλικό 1 ου Εξαμήνου Κατηγορία Μαθήματος ΥΠ ΕΠΥ-2 Πιστωτικές Μονάδες 4 Κτενάς Ε. Αριθμός διδακτικών ενοτήτων 12 ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΒΙΟΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ 10/03/2014 www.e-esdy.gr Γενικός σκοπός και στόχοι: Σκοπός του μαθήματος είναι η αντιμετώπιση και λύση απλών στατιστικών προβλημάτων στο χώρο εργασίας δια της χρησιμοποιήσεως ορισμένων τμημάτων της στατιστικής δίχως τη θεωρητική προέλευση και απόδειξη τύπων και κατανομών αλλά με ιδιαίτερο βάρος της εφαρμογής αυτών, την ερμηνεία των αποτελεσμάτων και τα πιθανά προτεινόμενα μέτρα. Μαθησιακά αποτελέσματα: Μετά το πέρας των εισηγήσεων οι σπουδαστές θα μπορούν να αναγνωρίζουν τα είδη των στατιστικών πληροφοριών, να επιλέγουν το κατάλληλο τρόπο παρουσίασής των, να περιγράφουν ένα στατιστικό υλικό, να συγκρίνουν τις διάφορες υπό σύγκριση ομάδες και να συσχετίζουν τα επιμέρους χαρακτηριστικά των υπό έρευνα μονάδων. Ακόμη μετά το πέρας των εισηγήσεων επικρατεί η άποψη ότι ο σπουδαστής θα μπορεί να παρουσιάζει το στατιστικό υλικό, να εκτελεί απλούς στατιστικούς ελέγχους, να σχολιάζει τα ευρήματά του από το υλικό και να τα ερμηνεύει. Τέλος θα έχουν τη δυνατότητα οι σπουδαστές να αποδεχτούν τη συνεισφορά και την αναγκαιότητα της στατιστικής για την απόκτηση μιας ολοκληρωμένης εικόνας του χώρου πού ερευνούν. Διδακτικές ενότητες: Ενότητα 1: Περιγραφική στατιστική και κατανομές συχνοτήτων Ενότητα 2: Πιθανότητες Ενότητα 3: Κατανομές: (Διωνυμική κατανομή, κανονική κατανομή, t- κατανομή, χ 2 -κατανομή) Ενότητα 4: Επαγωγική στατιστική - διάστημα εμπιστοσύνης (μέσης τιμής, ποσοστού και διαφοράς αυτών) Ενότητα 5: Έλεγχοι υποθέσεων: (βασισμένοι στη κανονική κατανομή αλλά και στην t-κατανομή) Ενότητα 6: χ 2 -test Ενότητα 7: Απλή ανάλυση διακύμανσης και ανάλυση διακύμανσης δύο κατευθύνσεων Ενότητα 8: Παλινδρόμηση εξάρτηση Τρόπος παράδοσης: Διδασκαλία δια ζώσης Προαπαιτούμενα: ΟΧΙ 15
Βιβλιογραφία : 1. Ahlbom, A., 1993: Biostatistics for Epidemiologists. CRC Press. 2. Armitage B, Berry G 1987:. Statistical methods in medical research. Oxford: Blackwell. 3. Dowson, B and Trapp, R,G 2004: Basic and Clinical Biostatistics Fourth edition. McGraw Hill Professional. 4. Forthofer, R,N, Lee, E,S and Hernadez, M, 2007: Biostatistics : A Guide to Design, Analysis and Discovery Second Edition. Elsevier. 5. Fienberg, S.E 1980: The analysis of Cross-Classified Data, 2nd edition. MIT Press, Cambridge, Mass. 6. Glantz, S,A 2005 : Primer of Biostatistics Sixth edition. McGraw Hill Professional. 7. Indrayan, A and Sarmukaddam, S,B 2001: Medical Biostatistics. Marcel Dekker. 8. Rosner, B,A 2005: Fundamentals of Biostatistics Sixth Edition. Jones and Barlett Publishers. 9. Wassertheil-Smoler, S 2004 : Biostatistics and Epidemiology: A Primer for Health and Biomedical Professionals Third edition. Springer. 10. Ιωάννης Π.Α. Ιωαννίδης 2000 : Αρχές αποδεικτικής Ιατρικής Ιατρικές Εκδόσεις Λίτσας, Αθήνα. 11. Κτενάς Ε., 1992 : Βιοστατιστική Αρχές Επιδημιολογίας. Εκδόσεις ZYMEL, Αθήνα. 12. Κτενάς Ε., 2003: Στατιστική στο χώρο της υγείας. Εκδόσεις ZYMEL, Αθήνα. 13. Τριχόπουλος Δ., 1982 : Επιδημιολογία, Αρχές, Μέθοδοι και Εφαρμογές Γ. Παρισιάνος Αθήνα. 14. Τριχόπουλος Δ, Τζώνου Α, Κατσουγιάννη Κ., 2000 : Βιοστατιστική. Εκδόσεις Μαρία Γ. Παρισιάνου Αθήνα. Διδακτικές μέθοδοι: Εισηγήσεις, ασκήσεις. Τρόποι αξιολόγησης και κριτήρια: Γραπτές εξετάσεις. Η επίδοση στις εξετάσεις καθορίζει το 100% του τελικού βαθμού. Γλώσσα διδασκαλίας: Ελληνικά Πρακτική άσκηση: Δεν απαιτείται 16
ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ-1 Εξάμηνο Μαθήματος Κωδικός Μαθήματος Υπεύθυνος/οι Τομέας Τελευταία ενημέρωση περιγραφής μαθήματος Ηλεκτρονικό Υλικό 1 ου Εξαμήνου Κατηγορία Μαθήματος ΥΠ ΕΠΥ-3 Πιστωτικές Μονάδες 4 Ρουμελιώτη Α. Αριθμός διδακτικών ενοτήτων 12 ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΒΙΟΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ 10/03/2014 www.e-esdy.gr Γενικός σκοπός και στόχοι: Η ανάπτυξη της ικανότητας των φοιτητών στην κατανόηση των εννοιών, των μεθόδων, των εργαλείων της Επιδημιολογίας και των τρόπων μέτρησης και αποτύπωσης της υγείας, της νοσηρότητας και της θνησιμότητας του πληθυσμού. Στόχος είναι οι φοιτητές να αποκτήσουν δεξιότητες στη χρήση και αξιολόγηση των βιοστατιστικών δεδομένων, στο σχεδιασμό και εκτέλεση επιδημιολογικής έρευνας και στην ανάπτυξη προτάσεων Πολιτικής Υγείας. Μαθησιακά αποτελέσματα: Όταν οι φοιτητές θα έχουν ολοκληρώσει το μάθημα θα είναι σε θέση: Να γνωρίζουν τη χρήση εργαλείων για την αξιοποίηση των δημογραφικών δεδομένων και δεικτών Να σχεδιάζουν και να εκτελούν τα στάδια της Επιδημιολογικής Έρευνας Να σχεδιάζουν και να εκτελούν Κλινικές Μελέτες Να σχεδιάζουν και να συγγράφουν Ερευνητικό Πρωτόκολλο Να γνωρίζουν τη χρήση σύγχρονων εργαλείων αναζήτησης και ανάκτησης σημαντικών επιστημονικών πληροφοριών από το χώρο των βιοϊατρικών επιστημών. Να έχουν την ικανότητα αναζήτησης, εντοπισμού και ανάκτησης άμεσα, της ζητούμενης επιστημονικής βιβλιογραφίας μέσα από τις κατάλληλες βιβλιογραφικές πηγές Να κατέχουν δεξιότητες χρησιμοποίησης στρατηγικών υγείας, για τη σωστή κατεύθυνση δράσεων της Δημόσιας Υγείας Διδακτικές ενότητες: Ενότητα 1: Εισαγωγή στην Επιδημιολογία. Σκοποί Σημασία στη Δημόσια Υγεία Ενότητα 2: Δείκτες Υγείας και αξιοποίησή τους στη διερεύνηση κινδύνων και εκτίμηση της κατάστασης υγείας Ενότητα 3: Μορφές επιδημιολογικής έρευνας - Χαρακτηριστικά και εφαρμογές Περιγραφικής Επιδημιολογίας. Ενότητα 4: Μορφές επιδημιολογικής έρευνας - Χαρακτηριστικά και εφαρμογές Αναλυτικής Επιδημιολογίας Ενότητα 5:Συσχέτιση αιτίας αποτελέσματος με Επιδημιολογική Έρευνα Σχεδιασμός και εκτέλεση Επιδημιολογικής Έρευνας Ι και ΙΙ Ενότητα 6: Ανάλυση Επιβίωσης Ενότητα 7: Κλινική και Ιατροφαρμακευτική Έρευνα 17
Ενότητα 8: Σύγχρονα μέσα Τρόποι αναζήτησης επιστημονικής βιβλιογραφίας μα τη βοήθεια σύγχρονων ψηφιακών εργαλείων Ενότητα 9: Μεθοδολογία αναζήτησης και εντοπισμού εν εξελίξει κλινικών ερευνητικών πρωτοκόλλων μέσω ηλεκτρονικών βάσεων δεδομένων Τρόπος παράδοσης: Διδασκαλία δια ζώσης Προαπαιτούμενα: ΟΧΙ Βιβλιογραφία: 1. Κορνάρου Ε., Ρουμελιώτη Α. (2007) Η Δημόσια Υγεία στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Θέματα Επιδημιολογίας Μεθοδολογίας της Έρευνας και Στατιστικής. Ενότητα : Μεθοδολογία Επιδημιολογικής Έρευνας, Εκδόσεις Παπαζήσης. 2. Ανδριώτη Δ., Ρουμελιώτη Α. (2007) Δημογραφία, Δημόσια Υγεία και Πολιτική Υγείας, Παπαζήσης. 3. Τριχόπουλος Δ. (2002) Επιδημιολογία, Αρχές, Μέθοδοι, και Εφαρμογές, Επιστημονικές Εκδόσεις Γρ. Παρισιανός. 4. Rothman KJ, Greenland S, Lash TL (2008). Modern Epidemiology 3rd ed. Rothman KJ, Greenland S, Lash TL eds Philadelphia: Lippincott Raven. 5. Brownson R.C. (2011) Epidemiology in Public Health Practice. American Journal of Epidemiology, Vol 174 Issue 6, Oxford University Press. Διδακτικές μέθοδοι: Εισηγήσεις, πρακτική άσκηση. Τρόποι αξιολόγησης και κριτήρια: Γραπτές εξετάσεις. Η επίδοση στις εξετάσεις καθορίζει το 100% του τελικού βαθμού. Γλώσσα διδασκαλίας: Ελληνικά Πρακτική άσκηση: Δεν απαιτείται 18
FORUM-1 Εξάμηνο Μαθήματος Κωδικός Μαθήματος Διδάσκων/ουσα Τομέας Τελευταία ενημέρωση περιγραφής μαθήματος Ηλεκτρονικό Υλικό 1 ου Εξαμήνου Κατηγορία Μαθήματος ΥΠ ΕΠΥ-4 Πιστωτικές Μονάδες 2 Λάγγας Δ. Αριθμός διδακτικών ενοτήτων 12 ΔΙΑΤΟΜΕΑΚΟ ΜΑΘΗΜΑ 10/03/2014 www.e-esdy.gr Γενικός σκοπός και στόχοι Σκοπός του μαθήματος είναι η παρουσίαση, από διακεκριμένους επιστήμονες, διαφόρων επίκαιρων θεμάτων που προκύπτουν στην κοινωνία, σχετίζονται με τη δημόσια υγεία και απασχολούν έντονα την επιστημονική κοινότητα, με στόχο την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση των φοιτητών, δίνοντας ιδιαίτερο βάρος στον πιθανό τρόπο αντιμετώπισής τους καθώς και στην εφαρμογή προτεινόμενων μέτρων πρόληψης. Μαθησιακά αποτελέσματα: Μετά το πέρας των εισηγήσεων οι σπουδαστές θα μπορούν να αναπτύξουν ερευνητικές δραστηριότητες, εκπόνηση δοκιμίων και διπλωματικών εργασιών στα γνωστικά αντικείμενα που έχουν αναπτυχθεί. Ακόμη, μετά το πέρας των δραστηριοτήτων του, ο φοιτητής θα μπορεί να παρουσιάζει την ερευνητική εργασία και σε άλλους μεταπτυχιακούς φοιτητές με απώτερο στόχο τη συνεχόμενη εκπαιδευτική ενημέρωση. Διδακτικές ενότητες: Οι διδακτικές ενότητες καθορίζονται κατά τη διάρκεια φοίτησης στο υπό παρακολούθηση μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών. Η ενημέρωση των διαλέξεων γίνεται δια μέσο της πλατφόρμας της ΕΣΔΥ. Τρόπος παράδοσης: Διδασκαλία δια ζώσης Προαπαιτούμενα: ΟΧΙ Βιβλιογραφία : Η αντίστοιχη βιβλιογραφία δίνεται σε κάθε εισήγηση παρουσίαση Διδακτικές μέθοδοι: Εισηγήσεις Τρόποι αξιολόγησης και κριτήρια: Συγγραφή εργασία - δοκίμιο σχετικά με μια από τις αναπτυσσόμενες εισηγήσεις Γλώσσα διδασκαλίας: Ελληνικά Πρακτική άσκηση: Δεν απαιτείται 19
ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ (ΥΠΚΤ) ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ Εξάμηνο Μαθήματος Κωδικός Μαθήματος Υπεύθυνος/οι Τομέας/Τομείς Τελευταία ενημέρωση περιγραφής μαθήματος Ηλεκτρονικό Υλικό 1 ου Εξαμήνου Κατηγορία Μαθήματος ΥΠΚΤ ΕΠΥ-6 Πιστωτικές Μονάδες 4 Κογεβίνας Μ. Κάβουρα Ο. ΔΙΑΤΟΜΕΑΚΟ ΜΑΘΗΜΑ 10/03/2014 www.e-esdy.gr Αριθμός διδακτικών ενοτήτων Πλήρους Εβδομάδας Γενικός σκοπός και στόχοι: Σκοπός του μαθήματος είναι η κατανόηση της Περιβαλλοντικής Υγείας και η απόκτηση μεθοδολογικών βάσεων για την αξιολόγηση περιβαλλοντικών προβλημάτων που σχετίζονται με τη δημόσια υγεία. Μαθησιακά αποτελέσματα: Οι φοιτητές που θα έχουν παρακολουθήσει το μάθημα θα είναι σε θέση: να κατανοήσουν τα σημαντικότερα σύγχρονα προβλήματα που σχετίζονται με το περιβάλλον και την υγεία. να επεξεργάζονται και να αναλύουν περιβαλλοντικά περιστατικά που σχετίζονται με τη δημόσια υγεία. να εκτιμήσουν τη διακινδύνευση από τοξικούς και χημικούς παράγοντες στην υγεία. να χρησιμοποιούν τις πληροφορίες από βάσεις δεδομένων για την εκτίμηση και την πρόληψη περιβαλλοντικών κινδύνων. Τρόπος παράδοσης: Διδασκαλία δια ζώσης Προαπαιτούμενα: ΟΧΙ Διδακτικές ενότητες: 1η Ημέρα: Εισαγωγή στην περιβαλλοντική υγεία. Επιπτώσεις ατμοσφαιρικών ρύπων στην υγεία. Η χρήση βιολογικών δεικτών στις μελέτες περιβαλλοντικής υγείας. Άσκηση: Το επεισόδιο αιθαλομίχλης του Λονδίνου 2η Ημέρα: Ιονίζουσα ακτινοβολία. Μη Ιονίζουσα ακτινοβολία Εκτίμηση της τοπικής και χρονικής συσσώρευσης περιστατικών (Clusters). Άσκηση: Παιδική λευχαιμία στην περιοχή ενός πυρηνικού εργοστασίου. 20
3η Ημέρα: Τοξικά χημικά στο νερό/έδαφος. Εκτίμηση διακινδύνευσης από τοξικούς και χημικούς παράγοντες στην υγεία. Διοξίνες και υγεία. Άσκηση: Σχεδιασμός μελέτης για την αξιολόγηση των πιθανών επιπτώσεων στην υγεία των ρύπων από ένα καυστήρα δημοτικών αποβλήτων/1. 4η Ημέρα: Περιβαλλοντικές ορμόνες και επίδραση πρώιμων εκθέσεων στην υγεία. Φυσικές και τεχνολογικές καταστροφές. Διαχείριση καταστροφών. Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών (G.I.S.). Άσκηση: Σχεδιασμός μελέτης για την αξιολόγηση των πιθανών επιπτώσεων στην υγεία των ρύπων από ένα καυστήρα δημοτικών αποβλήτων/2. 5η Ημέρα: Εργασιακό περιβάλλον και δημόσια υγεία. Κλιματικές αλλαγές και δημόσια υγεία. Νομοθεσία περιβάλλοντος. Βιβλιογραφία : 1. Clay s Handbook of Environmental Health, Bassett, W.H., E & Spon F.N., London, 1999 2. Climate Change (2007): Impacts, Contribution and Vulnerability. Contribution of Working Group III to the Fourth Assessment Report of the IPCC. 3. Environmental Epidemiology, Study methods and application, Dean Baker and Mark J Nieuwenhuijsen, OUP, 2008. 4. Environmental Engineering, Kiely, G. McGrαw Hill International, 1997. 5. IPCC/TEAP Special Report (2007), Safeguarding the Ozone Layer and the Global Climate System. 6. Peter Harvey, Sohrab Baghri and Bob Reed, (2002), Emergency Sanitation, Assessment and Programme Design. Water, Engineering and Development Centre Loughborough University, UK. 7. WHO, (2002), The World Health Report 2002: Reducing Risks, Promoting Healthy life. 8. WMO, Health Canada, UNEP (2003), Health and Global Environmental Change Series No. 1. Methods of Assessing Human Health Vulnerability and Public Health Adaptation to Climate Change. 9. Κατσίρης, N., Κάβουρα Ο., Εβρένογλου, Λ., Ζέρβας, Γ., (2009), Επίκαιρα Θέματα Υγιεινής Περιβάλλοντος και Εκτίμηση Διακινδύνευσης στην Υγεία. Διδακτικές μέθοδοι: Εισηγήσεις-Ασκήσεις Τρόποι αξιολόγησης και κριτήρια: Γραπτές εξετάσεις (70% του βαθμού), εργασία (30%). Γλώσσα διδασκαλίας: Ελληνικά Πρακτική άσκηση: Δεν απαιτείται ΧΗΜΕΙΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ 21
Εξάμηνο Μαθήματος Κωδικός Μαθήματος Υπεύθυνος/οι Τομέας Τελευταία ενημέρωση περιγραφής μαθήματος Ηλεκτρονικό Υλικό 1 ου Εξαμήνου Κατηγορία Μαθήματος ΥΠΚΤ ΕΠΥ-31 Πιστωτικές Μονάδες 4 Κάβουρα Ο. Δαμικούκα Ι. Αριθμός διδακτικών ενοτήτων 12 ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΜΗΧ/ΚΗΣ &ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ 10/03/2014 www.e-esdy.gr Γενικός σκοπός και στόχοι: Σκοπός του μαθήματος είναι η παροχή βασικών γνώσεων της χημείας νερού, ατμόσφαιρας και εδάφους για την καλύτερη κατανόηση των επιπτώσεων της ρύπανσης καθώς και των περιβαλλοντικών διεργασιών που συμβάλλουν στην απορρύπανση του περιβάλλοντος και στην προστασία της Δημόσιας Υγείας. Μαθησιακά αποτελέσματα: Όταν οι φοιτητές θα έχουν ολοκληρώσει το μάθημα θα είναι σε θέση: Να γνωρίζουν τους βιογεωχημικούς κύκλους στο περιβάλλον Να γνωρίζουν βασικές αντιδράσεις που λαμβάνουν χώρα στα φυσικά συστήματα Να γνωρίζουν βασικές έννοιες της χημείας νερού και εδάφους και ατμόσφαιρας Τρόπος παράδοσης: Διδασκαλία δια ζώσης Προαπαιτούμενα: ΟΧΙ Διδακτικές ενότητες: Ενότητα 1: Βιογεωχημικοί κύκλοι των στοιχείων του θείου, του άνθρακα, του αζώτου, του φωσφόρου και του οξυγόνου Ενότητα 2: Χημεία νερού. Ο κύκλος του νερού. Ιδιότητες νερού. Χαρακτηριστικά των φυσικών υδάτων. Σύσταση (επιφανειακών και υπόγειων υδάτων, φυσικών μεταλλικών νερών, θαλασσινού και βρόχινου νερού). Ενότητα 3-5: Σημαντικές αντιδράσεις στο περιβάλλον. Αντιδράσεις οξείδωσης αναγωγής. Αλληλεπιδράσεις μεταξύ φάσεων. Σχηματισμός ιζημάτων. Διαλυτότητα. Κολλοειδή. Προσρόφηση χημικών ενώσεων σε στερεά. Ανταλλαγή ιόντων. Αντιδράσεις σχηματισμού συμπλόκων Ενότητα 6: Ανόργανες ενώσεις στο περιβάλλον Ενότητα 7:Οργανικές χημικές ενώσεις στο υδάτινο περιβάλλον. Συνθετικές οργανικές ενώσεις. Πετρελαιοειδή. Απορρυπαντικά. Φυτοφάρμακα. Πολυχλωριωμένα διφαινύλια (PCBs). Διαλυτότητα οργανικών ενώσεων στο νερό Ενότητες 8-9: Χημεία εδάφους και ιζημάτων. Προέλευση και τύποι ιζημάτων. Φυσικά και χημικά χαρακτηριστικά. Τύποι ρύπων στα ρυπασμένα βυθοκορήματα. Πηγή, συμπεριφορά και κατάληξη των ρύπων (επιβλαβών στοιχείων) από τα ρυπασμένα ιζήματα. Βενθικοί οργανισμοί Ενότητα 10: Μηχανισμοί κινητικότητας ρύπων στην υδάτινη φάση. Διεργασίες και παράγοντες επίδρασης 22
Ενότητα 11: Μηχανισμοί ρύπανσης. Αποξυγόνωση αποδεκτών. Ικανότητα αυτοκαθαρισμού Ενότητα 12: Χρήση μοντέλων Βιβλιογραφία : 1. Kελεπερτζής Α.Ε. (2007). Γεωχημεία, Εκδόσεις Συμμετρία 2. Fewtrell, L. and Bartram, J. (2001). Water Quality: Guidelines, Standards and Health. WHO- IWA 3. Harte, J., Holdren C., Schneider, R. and Shirley, C., (1991). Toxics A to Z, A Guide to Everyday Pollution Hazards. University of California Press 4. Kiely, G. (1997). Environmental Engineering. McGraw-Hill International. 5. U.S.E.P.A. (2009). National Recommended Water Quality Criteria, Office of Water, Office of Science and Technology. 6. W.H.O. (2011). Guidelines for Drinking Water Quality, Fourth Edition, Geneva, World Health Organization Τρόπος παράδοσης: Διδασκαλία δια ζώσης Προαπαιτούμενα: ΟΧΙ Διδακτικές μέθοδοι: Εισηγήσεις Τρόποι αξιολόγησης και κριτήρια: Γραπτές εξετάσεις. Η επίδοση στις εξετάσεις καθορίζει το 100% του τελικού βαθμού. Γλώσσα διδασκαλίας: Ελληνικά Πρακτική άσκηση: Δεν απαιτείται 23
ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ (ΕΠΥΠ) ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΝΕΡΟΥ Εξάμηνο Μαθήματος Κωδικός Μαθήματος 1 ου Εξαμήνου Κατηγορία Μαθήματος ΕΠΥΠ ΕΠΥ-21 Πιστωτικές Μονάδες 2 Υπεύθυνος/οι Τομέας Τελευταία ενημέρωση περιγραφής μαθήματος 10/03/2014 Ηλεκτρονικό Υλικό Δαμικούκα Ι. Αριθμός διδακτικών ενοτήτων 6 ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΜΗΧ/ΚΗΣ &ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ www.e-esdy.gr Γενικός σκοπός και στόχοι: Το μάθημα αποβλέπει στο να δοθούν στους σπουδαστές οι βασικές αρχές αναλυτικής χημείας ως θεωρητικό υπόβαθρο, και με την πρακτική άσκηση να αναπτύξουν δεξιότητες σε εργαστηριακές μεθόδους ανάλυση δειγμάτων νερού. Μαθησιακά αποτελέσματα: Όταν οι φοιτητές θα έχουν ολοκληρώσει το μάθημα θα είναι σε θέση: να πραγματοποιούν χημικές αναλύσεις βασικών παραμέτρων σε δείγματα νερού να γνωρίζουν την υγειονομική σημασία των προσδιοριζόμενων χημικών παραμέτρων, να αξιολογούν τις φυσικοχημικές παραμέτρους και να εκτιμούν τις επιπτώσεις τους στη Δημόσια Υγεία και στο περιβάλλον. Διδακτικές ενότητες: Ενότητα 1: Βασική Θεωρία Αναλυτικής Χημείας. Δειγματοληψία και συντήρηση δειγμάτων. Γενικές αρχές ασφάλειας εργαστηρίου. Ενότητες 2-3-4-5: Παρουσίαση μεθόδων και εκτέλεση αναλύσεων στο εργαστήριο σε δείγματα νερού (ph, αγωγιμότητα, σκληρότητα, νιτρικά, αμμωνία, φθόριο, θειικά, φωσφορικά, βαρέα μέταλλα κ.α.) Ενότητα 6: Αξιολόγηση αποτελεσμάτων Τρόπος παράδοσης : Διδασκαλία δια ζώσης Προαπαιτούμενα: ΟΧΙ Βιβλιογραφία : 1. American Public Health Association (APHA) (2005). Standard Methods for the Examination of Water and Wastewater. 21th Εdition, Editors Greenberg A.E. et al., American Public Health Association, Washington DC. 2. Dean, J. R. (2003). Methods for Environmental Trace Analysis, John Wiley and Sons Ltd. 24
3. Fewtrell, L. and Bartram, J. (2001). Water Quality: Guidelines, Standards and Health. WHO- IWA. 4. Harte, J., Holdren C., Schneider, R. and Shirley, C., (1991). Toxics A to Z, A Guide to Everyday Pollution Hazards. University of California Press 5. Lin, S.D. and Lee, C. C. (2007). Water and Wastewater Calculations Manual, 2 nd Edition, McGraw-Hill Companies, Inc. 6. U.S.E.P.A. (2009). National Recommended Water Quality Criteria, Office of Water, Office of Science and Technology. 7. W.H.O. (2011). Guidelines for Drinking Water Quality, Fourth Edition, Geneva, World Health Organization. Διδακτικές μέθοδοι: Εισηγήσεις και εργαστηριακή πρακτική Τρόποι αξιολόγησης και κριτήρια: Εργαστηριακές ασκήσεις και γραπτές εξετάσεις Γλώσσα διδασκαλίας: Ελληνικά Πρακτική άσκηση: Δεν απαιτείται 25
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΦΥΣΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΩΝ Εξάμηνο Μαθήματος Κωδικός Μαθήματος 1 ου Εξαμήνου Κατηγορία Μαθήματος ΕΠΥΠ ΕΠΥ-36 Πιστωτικές Μονάδες 2 Υπεύθυνος/οι Τομέας Τελευταία ενημέρωση περιγραφής μαθήματος 10/03/2014 Ηλεκτρονικό Υλικό Εβρένογλου Λ. Αριθμός διδακτικών ενοτήτων 6 ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΜΗΧ/ΚΗΣ &ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ www.e-esdy.gr Γενικός σκοπός και στόχοι: Σκοπός του μαθήματος είναι η εμβάθυνση σε δυνητικά φυσικούς και τεχνολογικούς κινδύνους και η ανάπτυξη μεθοδολογιών αντιμετώπισής τους, με στόχο την προστασία της Δημόσιας Υγείας και του περιβάλλοντος. Μαθησιακά αποτελέσματα: Οι φοιτητές που θα έχουν παρακολουθήσει το μάθημα θα είναι ικανοί να: εμβαθύνουν στην προέλευση και αιτιολογία των καταστροφών διαχειριστούν τους περιβαλλοντικούς κινδύνους συμμετέχουν σε σχετικές επιτροπές για την εκπόνηση σχέδιο αντιμετώπισης φυσικών και τεχνολογικών καταστροφών, λαμβάνοντας μέτρα πρόληψης προς το γενικό πληθυσμό. Τρόπος παράδοσης: Διδασκαλία δια ζώσης Προαπαιτούμενα: ΟΧΙ Διδακτικές ενότητες: Ενότητα 1: Καταστροφές και περιβάλλον. Ενότητα 2: Φυσικές και Τεχνολογικές Καταστροφές. Ενότητα 3-5: Διαχείριση Καταστροφών. Ενότητα 6: Αντιμετώπιση ανερχόμενων υγειονομικών προβλημάτων. Βιβλιογραφία : 1. Φυσικές και Τεχνολογικές Καταστροφές, Ε. Λέκκας,2000. 2. Environmental health in emergencies and disasters, WHO, 2002. 3. Φυσικές καταστροφές: από τα φαινόμενα στην αντιμετώπιση. Πρακτικά 10 ου Συνεδρίου Διαχείρισης Κινδύνων και Κρίσεων, 2005. 4. Εγχειρίδιο Αντιμετώπισης Εκτάκτων Περιστατικών και Καταστροφών, Διονυσιάδης Σ., 1993. 5. Living with Risk: A global review of disaster reduction initiatives. ISDR Inter-Agency Secretariat, 2002. 26
6. Public health guide for emergencies. International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies, Johns Hopkins University, 2000. 7. Forest fires in southern Europe. European Commission, Directorate General Environment, Civil Protection and Environmental Accidents, Directorate General Agriculture, Environment and Fisheries and Joint Research Centre Natural Hazards Project, Report No. 1, 2001. 8. Forest fire statistics 1990-2001, UN/ECE, 2002. 9. Έκθεση «Οι δασικές πυρκαγιές σαν φυσική καταστροφή και η διαχείρισή τους», Ξανθόπουλος Γ., 2006. Διδακτικές μέθοδοι: Εισηγήσεις Τρόποι αξιολόγησης και κριτήρια: Γραπτές εξετάσεις. Η επίδοση στις εξετάσεις καθορίζει το 100% του τελικού βαθμού. Γλώσσα διδασκαλίας: Ελληνικά Πρακτική άσκηση: Δεν απαιτείται 27
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ & ΡΥΠΑΣΜΕΝΩΝ ΕΔΑΦΩΝ Εξάμηνο Μαθήματος Κωδικός Μαθήματος Υπεύθυνος/οι Τομέας Τελευταία ενημέρωση περιγραφής μαθήματος Ηλεκτρονικό Υλικό 2 ου Εξαμήνου Κατηγορία Μαθήματος ΥΠΚΤ ΕΠΥ-37 Πιστωτικές Μονάδες 2 Κάβουρα Ο Αριθμός διδακτικών ενοτήτων 6 ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΜΗΧ/ΚΗΣ &ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ 10/03/2014 www.e-esdy.gr Γενικός σκοπός και στόχοι: Το μάθημα αποβλέπει στο να αναπτύξουν οι σπουδαστές δεξιότητες σε εργαστηριακές μεθόδους ανάλυση δειγμάτων αποβλήτων και ρυπασμένων εδαφών. Μαθησιακά αποτελέσματα: Όταν οι φοιτητές θα έχουν ολοκληρώσει το μάθημα θα είναι σε θέση: να πραγματοποιούν φυσικοχημικές αναλύσεις βασικών παραμέτρων σε δείγματα αποβλήτων και ρυπασμένων εδαφών να γνωρίζουν τη σημασία των προσδιοριζόμενων χημικών παραμέτρων να αξιολογούν τις φυσικοχημικές παραμέτρους και να εκτιμούν τις επιπτώσεις τους στη δημόσια υγεία και στο περιβάλλον. Διδακτικές ενότητες: Ενότητα 1: Γενικές αρχές ασφάλειας εργαστηρίου. Μέτρα προστασίας κατά τη δειγματοληψία. Δειγματοληψία και συντήρηση λυμάτων. Ενότητες 2-4: Παρουσίαση μεθόδων και εκτέλεση αναλύσεων στο εργαστήριο σε δείγματα λυμάτων (προσδιορισμός στερεών, COD, BOD 5, φωσφορικά, ολικό άζωτο κ.α.) Ενότητα 5: Τεχνικές δειγματοληψίας εδάφους και ιζημάτων στο περιβάλλον (αρπάγη-grab sampler, τύπου καρότο- core sampler ).Επεξεργασία, συντήρηση και δειγματοληψία στο εργαστήριο. Σημασία περιεκτών δείγματος. Επαλήθευση μεθόδων με πιστοποιημένα δείγματα αναφοράς CRMs. Ενότητα 6: Προσδιορισμός φυσικοχημικών παραμέτρων σε έδαφος και ιζήματα π.χ. ph Ενότητες 7-8: Tεχνικές χώνευσης (Αqua Regia, HF-HNO 3, HNO 3 ). Συμβατική θέρμανση. Υποβοηθούμενη από μικροκύματα. Υποβοηθούμενη από υπερήχους Ενότητα 9: Δοκιμές έκπλυσης. Πρότυπες δοκιμές έκπλυσης Ενότητα 10: Δοκιμές κλασματοποίησης Ενότητα 11: Προσδιορισμός ολικών και εκχυλίσιμων μετάλλων. Ενότητα 12: Συζήτηση αποτελεσμάτων. Υπολογιστικές Ασκήσεις Τρόπος παράδοσης : Διδασκαλία δια ζώσης Προαπαιτούμενα: Εργαστηριακές Μέθοδοι Ανάλυσης Νερού 28
Βιβλιογραφία: 1 Σημειώσεις μαθήματος Εργαστηριακές Μέθοδοι Ανάλυσης Νερού και Αποβλήτων (2010) Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας 2 Κουϊμτζής Θ., Σαμαρά- Κωνσταντίνου Κ., Φυτιάνος Κ., Βουτσά Δ. (2004). Έλεγχος Ρύπανσης Περιβάλλοντος. University Studio Press, Θεσσαλονίκη 3 American Public Health Association (APHA) (2005). Standard Methods for the Examination of Water and Wastewater. 21th Εdition, Editors Greenberg A.E. et al., American Public Health Association, Washington DC. 4 Dean, J. R. (2003) Methods for Environmental Trace Analysis, John Wiley and Sons Ltd. 5 Fewtrell L. and Bartram J. (2001) Water Quality: Guidelines, Standards and Health. WHO- IWA 6 Harte J., Holdren C., Schneider R. and Shirley C., (1991). Toxics A to Z, A Guide to Everyday Pollution Hazards. University of California Press 7 Lin S.D. and Lee C. C. (2007). Water and Wastewater Calculations Manual, Second Edition, McGraw-Hill Companies, Inc. 8 U.S.E.P.A. (2001). Methods for Collection, Storage and Manipulation of Sediments for Chemical and Toxicological Analyses: Technical Manual, EPA-823-B-01-002. U.S. Environmental Protection Agency, Washington, Office of Water 9 W.H.O. (2011). Guidelines for Drinking Water Quality, Fourth Edition, Geneva, World Health Organization Διδακτικές μέθοδοι: Εισηγήσεις και εργαστηριακή πρακτική Τρόποι αξιολόγησης και κριτήρια: Εργαστηριακές ασκήσεις και γραπτές εξετάσεις Γλώσσα διδασκαλίας: Ελληνικά Πρακτική άσκηση: Δεν απαιτείται 29
ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ (GIS) ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ ΤΗΛΕΠΙΣΚΟΠΙΣΗΣ ΣΕ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ Εξάμηνο Μαθήματος Κωδικός Μαθήματος Υπεύθυνος/οι Τομέας Τελευταία ενημέρωση περιγραφής μαθήματος Ηλεκτρονικό Υλικό 1 ου Εξαμήνου Κατηγορία Μαθήματος ΕΠΥΠ ΕΠΥ-38 Πιστωτικές Μονάδες 2 Εβρένογλου Λ. Αριθμός διδακτικών ενοτήτων 6 ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΜΗΧ/ΚΗΣ &ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ 10/03/2014 www.e-esdy.gr Γενικός σκοπός και στόχοι: Σκοπός του μαθήματος είναι η εισαγωγή του φοιτητή στην φιλοσοφία των Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών σε συνδυασμό με τη Τηλεπισκόπηση, με απώτερο σκοπό την εκπόνηση περιβαλλοντικών μελετών. Μαθησιακά αποτελέσματα: Μετά την παρακολούθηση του μαθήματος οι φοιτητές θα είναι σε θέση: να καταγράψουν, να ερμηνεύουν και να εκτιμήσουν το σύνολο των πιθανών περιβαλλοντικών κινδύνων σε μια βάση δεδομένων με στόχο την περαιτέρω αξιοποίησή τους να χρησιμοποιούν τις πληροφορίες από βάσεις δεδομένων για την εκτίμηση και την πρόληψη περιβαλλοντικών κινδύνων να χρησιμοποιούν την μεθοδολογία της τηλεπισκόπησης για την εκπόνηση περιβαλλοντικών μελετών Διδακτικές ενότητες: Ενότητα 1: Εισαγωγή στα Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών (ΓΣΠ). Ενότητα 2: Ανάπτυξη ΓΣΠ. Ενότητα 3-5: Διαχείριση γεωγραφικών δεδομένων. Ενότητα 6: Τηλεπισκόπηση και περιβαλλοντικές μελέτες. Τρόπος παράδοσης: Διδασκαλία δια ζώσης Προαπαιτούμενα: ΟΧΙ Βιβλιογραφία : 1. Βαϊόπουλος Δ., Βασιλόπουλος Α., Ευελπίδου Ν., Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών από τη θεωρία στην πράξη, ΕΚΠΑ, Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος, Εργαστήριο Τηλεανίχνευσης (2008). 2. Κουτσόπουλος Κ., Ευελπίδου Ν. και Βασιλόπουλος Α., Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών Χρήση του MapInfo Professional (2006). 3. Κουτσόπουλος Κ., Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών και Ανάλυση Χώρου (2005). 30
4. Euroimage, Products and Services-LandSat http://www.euroimage.com/gallery/webfiles/ls_intro_html. 5. Μερτίκας, Σ.Π., Τηλεπισκόπηση και Ψηφιακή Ανάλυση Εικόνας, Εκδόσεις ΙΩΝ (1999). 6. Καπαγερίδης, Ι., Εισαγωγή στη Γεωστατιστική, Εκδόσεις ΙΩΝ (2006). Διδακτικές μέθοδοι: Εισηγήσεις και ασκήσεις με Η/Υ. Απαραίτητη η χρήση ατομικού φορητού υπολογιστή, με το πρόγραμμα εν λειτουργία. Τρόποι αξιολόγησης και κριτήρια: Εργασίες. Γλώσσα διδασκαλίας: Ελληνικά Πρακτική άσκηση: Δεν απαιτείται 31
ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΑ (ΠΡ) ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ Εξάμηνο Μαθήματος Κωδικός Μαθήματος Υπεύθυνος/οι Τομέας Τελευταία ενημέρωση περιγραφής μαθήματος Ηλεκτρονικό Υλικό 1 ου Εξαμήνου Κατηγορία Μαθήματος ΠΡ ΕΠΥ-22 Πιστωτικές Μονάδες 2 Ντουνιάς Γ. Αριθμός διδακτικών ενοτήτων 6 ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ & ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΥΓΙΕΙΝΗΣ 10/03/2014 www.e-esdy.gr Γενικός σκοπός και στόχοι: «φιλοσοφικώτερον και σπουδαιότερον ποίησις ιστορίας εστίν, η μεν γαρ ποίησις μάλλον τα καθόλου, η δ ιστορία τα καθ έκαστον λέγει» Αριστοτέλης, Περί Ποιητικής, 9. 1451a 36 1451 b 32. Μαθησιακά αποτελέσματα: Οι μεταπτυχιακοί φοιτητές θα είναι σε θέση να: εξετάζουν τη Δημόσια Υγεία στα ιστορικά της πλαίσια χρησιμοποιούν αυτές τις πληροφορίες στη διαχείριση των σημερινών ζητημάτων. Διδακτικές ενότητες: Α. Εισαγωγή- Χρονολογική ανασκόπηση Ενότητα 1: Ιατρική και κλασική παράδοση-ιατρική στην ύστερη αρχαιότητα και το πρώιμο μεσαίωνα Ενότητα 2: Αραβική ιατρική-μεσαιωνική Δυτική Ιατρική - Ιατρική στην Αναγέννηση Ενότητα 3: 800 κυνηγοί μικροβίων [American Soc Microbiology: 125 έτη σημαντικών γεγονότων] Ενότητα 4: παρόν [Δέκα μεγάλα επιτεύγματα δημόσιας υγείας ΗΠΑ, 1900-1999] Β. Ειδικά θέματα Ενότητα 5: Ηθικές και κοινωνικές επιπλοκές των ασθενειών Ενότητα 6: Το ιατρικό επάγγελμα-ιατρική και Υγειονομική Πολιτική- ανοικτά προβλήματα Τρόπος παράδοσης: Διδασκαλία δια ζώσης Προαπαιτούμενα: ΟΧΙ 32
Βιβλιογραφία: 1. Δέκα μεγάλα επιτεύγματα στη Δημόσια Υγεία [ΗΠΑ 1900-1999], ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ, επιλογή Γ.Ντουνιάς). 2. Κλασικοί της Δημόσιας Υγείας, ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ, επιλογή Γ.Ντουνιάς. 3. Porter, Dorothy (1999). Health, Civilization, and the State: A History of Public Health from Ancient to Modern Times. Διδακτικές μέθοδοι: Εισηγήσεις (καταγραφή για μελλοντική εξ αποστάσεως), ομαδικές και ατομικές εργασίες, πολυμέσα. Τρόποι αξιολόγησης και κριτήρια: Κατάθεση εργασίας (portfolio). Επιτυχής εξέταση ολοκληρώνεται με ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής [MCQs]. Βαθμολόγηση: Συμμετοχή παρουσίες (20%), Portfolio(50%), MCQs(30%) =100 Γλώσσα διδασκαλίας: Ελληνικά Πρακτική άσκηση: Δεν απαιτείται 33
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ Εξάμηνο Μαθήματος Κωδικός Μαθήματος Υπεύθυνος/οι Τομέας Τελευταία ενημέρωση περιγραφής μαθήματος Ηλεκτρονικό Υλικό 1 ου Εξαμήνου Κατηγορία Μαθήματος ΠΡ ΕΠΥ-29 Πιστωτικές Μονάδες 2 Εβρένογλου Λ. Αριθμός διδακτικών ενοτήτων 6 ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΜΗΧ/ΚΗΣ &ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ 10/03/2014 www.e-esdy.gr Γενικός σκοπός και στόχοι: Σκοπός του μαθήματος είναι η καλύτερη κατανόηση σχετικά με τη χάραξη και εφαρμογή πολιτικών ανάπτυξης και χρήσης φυσικών πόρων έτσι ώστε να επιτευχθεί η διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο. Μαθησιακά αποτελέσματα: Μετά την παρακολούθηση του μαθήματος οι φοιτητές θα είναι σε θέση: να κατανοήσουν την έννοια της βιώσιμης ανάπτυξης και της υποβάθμισης του περιβάλλοντος να κατανοήσουν ότι η βάση για την επίτευξη μιας βιώσιμης αστικής ανάπτυξης είναι η ύπαρξη ικανών οργανισμών και προσωπικού να καταλάβουν τη σχέση μεταξύ περιβάλλον, φυσικών πόρων και ανάπτυξη να συνδυάσουν την εμφάνιση των καταστροφών με την μορφή ανάπτυξης Διδακτικές ενότητες: Ενότητα 1: Αστική και περιφερειακή ανάπτυξη. Ενότητα 2: Σχεδιασμός χρήσεων γης. Ενότητα 3: Βιώσιμη διαχείριση υδατικών πόρων Ενότητα 4: Βιώσιμη κατανάλωση και παραγωγή. Ανάλυση του κύκλου ζωής ως εργαλείο διαχείρισης φυσικών πόρων. Ενότητα 5: Βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη. Ενότητα 6: Case Study: Επιχειρηματικές πρακτικές. Τρόπος παράδοσης: Διδασκαλία δια ζώσης Προαπαιτούμενα: ΟΧΙ Βιβλιογραφία: 1. 9 ο Πανελλήνιο Συνέδριο Αγροτικής Οικονομίας, Αθήνα, 2006. 2. Sustainable consumption and protection and sustainable industrial policy Action Plan. Council Conclusions 16914/08. 3. Εντάσσοντας τη διάσταση της αειφόρου ανάπτυξης στις πολιτικές της ΕΕ: Αναθεώρηση του 34
2009 της στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αειφόρο ανάπτυξη. COM(2009)400. 4. Towards and thematic strategy on the sustainable use of natural resources. Final report, Oct., 2004. 6 th Environmental Action Program. 5. Sustainable development in the European Union 2011. Monitoring report of the EU sustainable development strategy 2011. 6. The Global Development Research Center. Urban Capacity Building, www.gdrc.org/uem/capacity.html 7. UN Department of Economic and Social Affairs Division for Sustainable Development. Capacity Building, www.un.org/esa/sustdev/sdissues/capacity_ building/capacity.htm Διδακτικές μέθοδοι: Εισηγήσεις, πρακτικές ασκήσεις. Τρόποι αξιολόγησης και κριτήρια: Γραπτές εξετάσεις. Η επίδοση στις εξετάσεις καθορίζει το 100% του τελικού βαθμού Γλώσσα διδασκαλίας: Ελληνικά Πρακτική άσκηση: Δεν απαιτείται 35
ΑΡΧΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ Εξάμηνο Μαθήματος Κωδικός Μαθήματος Υπεύθυνος/οι Τομέας Τελευταία ενημέρωση περιγραφής μαθήματος Ηλεκτρονικό Υλικό 1 ου Εξαμήνου Κατηγορία Μαθήματος ΥΠΚΤ ΕΠΥ-30 Πιστωτικές Μονάδες 2 Εβρένογλου Λ. Αριθμός διδακτικών ενοτήτων 6 ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΜΗΧ/ΚΗΣ &ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ 10/03/2014 www.e-esdy.gr Γενικός σκοπός και στόχοι: Σκοπός του μαθήματος είναι η οικονομική σύνδεση μεταξύ τη διαχείριση των φυσικών πόρων και την υποβάθμιση του περιβάλλοντος με στόχο το σχεδιασμό νέων πολιτικών που θα εναρμονίζουν την ανάπτυξη με το περιβάλλον. Μαθησιακά αποτελέσματα: Μετά την παρακολούθηση του μαθήματος οι φοιτητές θα είναι σε θέση να κατανοήσουν την ισχυρή αλληλεπίδραση μεταξύ φυσικών πόρων, ανάπτυξη και προστασία του περιβάλλοντος. Έχοντας αποκτήσει «οικονομική αξία», το περιβάλλον πλέον αποτελεί ένα αναλώσιμο προϊόν και η κατανόηση των δυνάμεων της αγοράς προσφέρει νέες βιώσιμες λύσεις. Διδακτικές ενότητες: Ενότητα 1: Βασικές έννοιες οικονομίας και περιβάλλοντος Ενότητα 2: Πληθυσμός και περιβάλλον Ενότητα 3: Ταξινόμηση φυσικών πόρων Ενότητα 4: Οικονομική διάσταση στον έλεγχο της ρύπανσης του περιβάλλοντος Ενότητα 5: Ορυκτά καύσιμα, περιβάλλον και ανάπτυξη Ενότητα 6: Οικονομική διαχείριση μη ανανεώσιμων φυσικών πόρων Τρόπος παράδοσης: Διδασκαλία δια ζώσης Προαπαιτούμενα: ΟΧΙ Βιβλιογραφία : 1. Stavins R.N., Experience with market based environmental policy instruments in Handbook of Environmental Economics, Vol. 1: Environmental degradation and institutional responses, Maler KG and Vincent JR eds., Amsterdam, Elsevier 2003. 2. Sharif M., Poverty reduction - an effective means of population control: theory, evidence and policy, Ashgate Publishing Limited, UK., 2007. 3. Fusaro P. What is green trading? 2005, www.global-change.com/articles/0602-green- Trading.pdf. 4. European Parliament Global energy efficiency and renewable energy, 2008. 36
5. Schor BJ., Prices and quantities: Unsustainable consumption and the global economy, Ecological Economics 55(2005), www.elsevier.com/locate/ecolecon. 6. World Resources Institute, The weight of Nations: Material outflows from industrial economies, (2000). 7. World Bank, Development Report 2006, Equity and Development, New York: Oxford University Press (2006). Διδακτικές μέθοδοι: Εισηγήσεις, πρακτικές ασκήσεις. Τρόποι αξιολόγησης και κριτήρια: Γραπτές εξετάσεις. Η επίδοση στις εξετάσεις καθορίζει το 100% του τελικού βαθμού Γλώσσα διδασκαλίας: Ελληνικά Πρακτική άσκηση: Δεν απαιτείται 37
ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ Β ΕΞΑΜΗΝΟΥ (ΥΠ) FORUM-2 Εξάμηνο Μαθήματος Κωδικός Μαθήματος Διδάσκων/ουσα Τομέας Τελευταία ενημέρωση περιγραφής μαθήματος Ηλεκτρονικό Υλικό 1 ου Εξαμήνου Κατηγορία Μαθήματος ΥΠ ΕΠΥ-5 Πιστωτικές Μονάδες 2 Λάγγας Δ. Αριθμός διδακτικών ενοτήτων 12 ΔΙΑΤΟΜΕΑΚΟ ΜΑΘΗΜΑ 10/03/2014 www.e-esdy.gr Γενικός σκοπός και στόχοι Σκοπός του μαθήματος είναι η παρουσίαση, από διακεκριμένους επιστήμονες, διαφόρων επίκαιρων θεμάτων που προκύπτουν στην κοινωνία, σχετίζονται με τη δημόσια υγεία και απασχολούν έντονα την επιστημονική κοινότητα, με στόχο την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση των φοιτητών, δίνοντας ιδιαίτερο βάρος στον πιθανό τρόπο αντιμετώπισής τους καθώς και στην εφαρμογή προτεινόμενων μέτρων πρόληψης. Μαθησιακά αποτελέσματα: Μετά το πέρας των εισηγήσεων οι σπουδαστές θα μπορούν να αναπτύξουν ερευνητικές δραστηριότητες, εκπόνηση δοκιμίων και διπλωματικών εργασιών στα γνωστικά αντικείμενα που έχουν αναπτυχθεί. Ακόμη, μετά το πέρας των δραστηριοτήτων του, ο φοιτητής θα μπορεί να παρουσιάζει την ερευνητική εργασία και σε άλλους μεταπτυχιακούς φοιτητές με απώτερο στόχο τη συνεχόμενη εκπαιδευτική ενημέρωση. Διδακτικές ενότητες: Οι διδακτικές ενότητες καθορίζονται κατά τη διάρκεια φοίτησης στο υπό παρακολούθηση μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών. Η ενημέρωση των διαλέξεων γίνεται δια μέσο της πλατφόρμας της ΕΣΔΥ. Τρόπος παράδοσης: Διδασκαλία δια ζώσης Προαπαιτούμενα: ΟΧΙ Βιβλιογραφία : Η αντίστοιχη βιβλιογραφία δίνεται σε κάθε εισήγηση παρουσίαση Διδακτικές μέθοδοι: Εισηγήσεις Τρόποι αξιολόγησης και κριτήρια: Συγγραφή εργασία - δοκίμιο σχετικά με μια από τις αναπτυσσόμενες εισηγήσεις Γλώσσα διδασκαλίας: Ελληνικά Πρακτική άσκηση: Δεν απαιτείται 38
ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ (ΥΠΚΤ) ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΥΓΙΕΙΝΗ Εξάμηνο Μαθήματος Κωδικός Μαθήματος Υπεύθυνος/οι Τομέας Τελευταία ενημέρωση περιγραφής μαθήματος Ηλεκρονικό Υλικό 2 ου Εξαμήνου Κατηγορία Μαθήματος ΥΠΚΤ ΕΠΥ-9 Πιστωτικές Μονάδες 4 Α.Ξυδέα-Κικεμένη Αριθμός διδακτικών ενοτήτων 12 ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ & ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΥΓΙΕΙΝΗΣ 10/03/2014 www.e-esdy.gr Γενικός σκοπός και στόχοι: Η διερεύνηση μεγάλων θεμάτων Δημόσιας Υγείας γενικά αλλά και Επαγγελματικής & Περιβαλλοντικής υγείας ειδικότερα, η εμβάθυνση στους παράγοντες που τα καθορίζουν και οι τρόποι αντιμετώπισης τους σε εργασιακό πλαίσιο. Μαθησιακά αποτελέσματα: Oι απόφοιτοι του ΠΜΣ ΕΠΥ θα είναι ικανοί να: εμβαθύνουν στην επαγγελματική αιτιολογία προσδιορίσουν τη διασύνδεση των εργασιακών και περιβαλλοντικών κινδύνων και μπορούν να τεκμηριώσουν την επικινδυνότητα και τα μέτρα πρόληψης μεγάλων. Διδακτικές ενότητες: Ενότητα 1: Εισαγωγή μικροβιακή επιβάρυνση σε χώρους εργασίας. Ενότητα 2: Οριακές τιμές έκθεσης Βιολογική παρακολούθηση. Ενότητα 3: Φυτοπροστατευτικά προϊόντα (είδη-χρήση-προστασία). Ενότητα 4: Τοξικά και επικίνδυνα υλικά (εργασία-οικολογία-υγεία). Ενότητα 5: Απορρίμματα επαγγελματικές ομάδες-νόσοι Ενότητα 6: Μέσα Ατομικής Προστασίας φιλοσοφία-χρήση-εφαρμογή Τρόπος παράδοσης: Δια ζώσης, Προαπαιτούμενα: ΟΧΙ Βιβλιογραφία : 1. Ζημάλης Ε. (2002) Ιατρική της Εργασίας και του Περιβάλλοντος, Εκδόσεις Τιτάν, β έκδοση, Αθήνα. 2. Ζημάλης Ε. (2002) Ιατρική της Εργασίας και του Περιβάλλοντος, Εκδόσεις Τιτάν, β 3. έκδοση, Αθήνα. 4. Βαλαβανίδης Α, Βελονάκης Εμμ. (1997) Επαγγελματικός Καρκίνος, ΙΥΑΣΕ, Αθήνα. 5. Βαλαβανίδης Α. (1995) Χημικοί Παράγοντες στο Εργασιακό Περιβάλλον, Εκδοση Σύγχρονα 39
Θέματα, Αθήνα. 6. Χατζής Χ. και συν. (1995) Πρόληψη Επαγγελματικών Ασθενειών & Ατυχημάτων στη Γεωργία Κτηνοτροφία Αλιεία, ΙΠΠ & ΕΙ, Αθήνα. 7. Επιτροπή Ευρωπαικών Κοινοτήτων (1993) Ικανότητα Καρκινογένεσης η τοξικολογία των χημικών ουσιών, Ε.Ι.Ε. Αθήνα. 8. Βελονάκης Εμμ. (1990) Υγεία και Εργασία Ιατρική της Εργασίας, Αθήνα. 9. Εκδόσεις του Υπουργείου Εργασίας (www.osh.gr). 10. Εκδόσεις του ΕΛΙΝΥΑΕ (www.elinyae.gr). 11. International Labour Office (3rd and latest editions), Encyclopedia of Occupational Health and Safety, Geneva. 12. Zenz C. et al (1980 and latest editions) Developments in Occupational Medicine, Year Book Medical Publishers, Chicago London. 13. Rom W. et al (1983 and latest editions) Environmental and Occupational MedicineΜLittle Brown and Company, Boston. Διδακτικές μέθοδοι: Εισηγήσεις, ερωτήσεις-απαντήσεις, πρακτικές ασκήσεις. εργασία σε ομάδες και άσκηση με Η/Υ, παρουσιάσεις εργασιών Τρόπος αξιολόγησης και κριτήρια: Γραπτές εξετάσεις (70% του βαθμού), εργασία (30%). Γλώσσα διδασκαλίας: Ελληνικά Πρακτική άσκηση: Δεν απαιτείται 40
ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ & ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΉΣ ΕΚΘΕΣΗΣ Εξάμηνο Μαθήματος Κωδικός Μαθήματος Υπεύθυνος/οι Τομέας Τελευταία ενημέρωση περιγραφής μαθήματος Ηλεκτρονικό Υλικό 2 ου Εξαμήνου Κατηγορία Μαθήματος ΥΠΚΤ ΕΠΥ-10 Πιστωτικές Μονάδες 4 Ντουνιάς Γ. Μακρόπουλος Β. Αριθμός διδακτικών ενοτήτων 12 ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ & ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΥΓΙΕΙΝΗΣ 10/03/2014 www.e-esdy.gr Γενικός σκοπός και στόχοι: Η γνώση της μεθοδολογίας εκτίμησης των επαγγελματικών και περιβαλλοντικών κινδύνων. Διδακτικές ενότητες: Ενότητα 1: Εισαγωγή. Ενότητα 2: Αμίαντος. Ενότητα 3: Επαγγελματικές παθήσεις σε νοσοκομείο. Ενότητα 4: Εργαστηριακές τεχνικές εκτίμησης. Ενότητα 5: Δονήσεις Θόρυβος. Ενότητα 6: Ψυχοπαθολογία. Ενότητα 7-9: Περιβαλλοντική έκθεση σε τοξικές και καρκινογόνες ουσίες. Ενότητα 10: Ανεργία και κρίση. Ενότητα 11: Ψυχο-κοινωνικοί παράγοντες. Ενότητα 12: Ενδοκρινείς διαταρράκτες. Τρόπος παράδοσης: Διδασκαλία δια ζώσης Προαπαιτούμενα: ΟΧΙ Βιβλιογραφία : 1. L.Rosenstock, M. Cullen, C. Brodkin, C.Redlich, Clinical Occupational and Environmental Medicine, Elsevier, 2nd Ed. (2005). Διδακτικές μέθοδοι: Εισηγήσεις, πρακτικές ασκήσεις. Τρόποι αξιολόγησης και κριτήρια: Παρουσίες, κατάθεση εργασίας (portfolio), εξετάσεις με ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής (MCQs). Βαθμολόγηση: Συμμετοχή παρουσίες (20%), Portfolio(50%), MCQs(30%) =100 41