Μελέτη 1: Για το Σάββατο 6 Απριλίου 2013 ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΜΟΙΧΕΙΑ (ΩΣΗΕ) ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Και θέλω σπείρει αυτήν δι εµαυτόν επί της γης, και θέλω ελεήσει την ουκ ηλεηµένην, και θέλω ειπεί προς τον ου λαόν µου, Λαός µου είσαι, και αυτοί θέλουσιν ειπεί, Θεός µου είσαι.» Ωσηέ 2/β 23. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Ωσ. 1/α 1-3, Ιεζ. 4/δ 1-6, Ωσ. 2/β 12-18, 4/δ 1-3, Ιακ. 5/ε 1-7, Αποκ. 14/ιδ 6-12. Βασική Σκέψη: Παρά την πνευµατική µοιχεία και τη Θεϊκή κρίση, η αγάπη του Θεού προς τον λαό Του δεν εξασθενεί ποτέ. Η προφητική διακονία του Ωσηέ έλαβε χώρα λίγο πριν την αιχμαλωσία του έθνους από τους Ασσύριους το 722 π.χ. Εκείνη την εποχή, ο εκλεκτός λαός του Θεού δεν λάτρευε μόνο τον Κύριο, αλλά υπηρετούσε και τον Βάαλ, τον θεό των Χαναναίων. Τον καιρό εκείνο της αποστασίας, το βιβλίο του Ωσηέ, το πρώτο από τους Μικρούς Προφήτες, θέτει την εξής ερώτηση: Εξακολουθεί ο Θεός να αγαπάει τον λαό Ισραήλ, παρά την πνευματική τους πορνεία; Έχει κάποιο σχέδιο γι αυτούς, παρά τις αμαρτίες και την επερχόμενη κρίση; Σ αυτό το βιβλίο βλέπουμε πως η προσωπική ζωή του Ωσηέ είναι άμεσα συνδεδεμένη με το προφητικό του έργο. Όπως ο προφήτης συγχώρεσε την απιστία της συζύγου του και ήταν πρόθυμος να την δεχτεί πίσω, έτσι και ο Θεός ήταν πρόθυμος να κάνει το ίδιο με τον λαό Του. Τι μπορούμε να διδαχθούμε από την εμπειρία του Ωσηέ και τον τρόπο με τον οποίο ο Κύριος αντιμετώπισε τον άπιστο λαό Ισραήλ; 6
Κυριακή 31 Μαρτίου ΜΙΑ ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΕΝΤΟΛΗ Ωσηέ 1/α 2,3 Αυτά τα εδάφια προβλημάτισαν ιδιαίτερα τους μελετητές της Αγίας Γραφής: Η Γόμερ ήταν πόρνη ή απλώς μία άπιστη σύζυγος; Ήταν ανήθικη πριν το γάμος της με τον Ωσηέ, ή μετά; Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι. Εκείνο το οποίο ωστόσο γνωρίζουμε είναι ότι όταν ο Κύριος μιλούσε στον Ωσηέ ήθελε να στρέψει την προσοχή του λαού μέσω της ιστορίας του προφήτη, στην ιστορία αγάπης του Θεού με το Ισραήλ. Επειδή η Γόμερ ήταν Ισραηλίτισσα, ο γάμος της με τον προφήτη μπορεί να συσχετιστεί με τη σχέση διαθήκης του Θεού με το Ισραήλ. Υπάρχουν σημαντικές ομοιότητες μεταξύ της ιστορίας του Ωσηέ και εκείνης του Θεού με τον λαό Ισραήλ. Όπως η Γόμερ ήταν άπιστη προς τον Ωσηέ, έτσι και ο λαός Ισραήλ, σε πνευματικό επίπεδο, ήταν άπιστος προς τον Θεό. Όπως η ανηθικότητα της Γόμερ πλήγωσε τον Ωσηέ, έτσι και η ειδωλολατρία στο Ισραήλ προκάλεσε μεγάλη θλίψη στον Θεό. Ο Ωσηέ κλήθηκε να υπομένει την πληγωμένη του καρδιά και τον κατεστραμμένο γάμο του. Θα πρέπει να βίωσε την δημόσια αγανάκτηση και ντροπή. Μέσα όμως από την απιστία της Γόμερ, μπόρεσε να κατανοήσει τον πόνο και την απογοήτευση του Θεού προς τον λαό Ισραήλ. Και σε άλλες περιπτώσεις βλέπουμε τον Θεό να ζητάει από τους προφήτες του να κάνουν πράγματα πέραν του να κηρύττουν. Διαβάστε τις παρακάτω περικοπές και εξηγήστε πώς οι ενέργειες των προφητών συμβόλιζαν τη σχέση του Θεού με το λαό Του. (Ησ. 20/κ 1-6, Ιερ. 27/κζ 1-7 Ιεζ. 4/δ 1-6). ΣΚΕΨΗ: Τι είδους µαρτυρία δίνεται µε τις πράξεις σας; Τι είναι εκείνο στη ζωή σας που δείχνει ότι δεν είστε απλώς καλοί άνθρωποι, αλλά ακόλουθοι του Ιησού; 7
Δευτέρα 1 Απριλίου ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΜΟΙΧΕΙΑ Όταν η Γόμερ μοίχευσε, ο Ωσηέ ένιωσε την προδοσία, την ταπείνωση και την ντροπή. Στους γείτονες και φίλους που είδαν τον πόνο του, ο Ωσηέ μετέφερε ένα θεϊκό μήνυμα με λόγια και με έργα: Ο Ισραήλ, η νύφη του Θεού πνευματικά, ήταν σαν τη Γόμερ. Ο εκλεκτός λαός διέπραξε πνευματική μοιχεία. Ο προφήτης Ιερεμίας παρομοίασε όσους ήταν άπιστοι στον Θεό, παρά τα όσα τους παρείχε, ως μία «πόρνη» με πολλούς εραστές (Ιερ. 3/γ 1). Παρομοίως, και ο προφήτης Ιεζεκιήλ αποκάλεσε τον ειδωλολάτρη λαό Ισραήλ, «γυνή μοιχαλίς» που άφησε τον άνδρα της (Ιεζ. 16/ις 32). Γι αυτόν το λόγο η ειδωλολατρία στην Αγία Γραφή θεωρείται ως πνευματική μοιχεία. Διαβάστε Ωσηέ 2/β 8-13. Τι προειδοποίηση μας δίνεται; Πώς κινδυνεύουμε και εμείς να βρεθούμε στην ίδια κατάσταση;... Η φράση, «τον σίτον, και τον οίνον, και το έλαιον» χρησιμοποιείται επίσης στο Δευτερονόμιο (Δευτ. 7/ζ 12-14) για να δείξει την κύρια παραγωγή που ο λαός είχε σε αφθονία, όπως ο Θεός υποσχέθηκε στον Μωυσή. Την εποχή του Ωσηέ οι άνθρωποι ήταν αχάριστοι προς τον Θεό. Είχαν τόσο απορροφηθεί από τα εγκόσμια που ευχαριστούσαν τα είδωλα για όλα τα αγαθά που ο Θεός τούς παρείχε. Αυτό πρέπει να αποτελεί προειδοποίηση και για μας, και να θυμόμαστε πως όλα αυτά τα αγαθά πρέπει να χρησιμοποιούνται για την υπηρεσία του Κυρίου και όχι για άλλους σκοπούς (Ματθ. 6/ς 24). «Πώς ο Θεός αντιμετωπίζει την αγνωμοσύνη και την αχαριστία ως προς τις ευλογίες Του; Όταν βλέπουμε κάποιον να μην εκτιμάει ή να κάνει κακή χρήση των δώρων μας, θυμώνουμε. Εκείνοι όμως που καθημερινά απολαμβάνουν τα γεμάτα έλεος δώρα του Θεού κάνοντας κακή διαχείριση της γενναιοδωρίας Του, παραμελούν τις ψυχές για τις οποίες ο Χριστός πέθανε. Τα μέσα που τους δάνεισε για τον σκοπό Του και την εδραίωση της βασιλείας Του, επενδύονται σε σπίτια και οικόπεδα, χρησιμοποιούνται απλόχερα για την περηφάνια και την καλοπέραση, και ο Δωρητής ξεχνιέται.» Ε. Χουάιτ, Advent Review and Sabbath Herald, 7 Δεκεμβρίου 1886. ΣΚΕΨΗ: Σκεφτείτε πόσο εύκολο είναι να χρησιµοποιήσετε τα δώρα που σας έχει δώσει ο Θεός για εγωιστικούς σκοπούς ή ακόµη και µε ειδωλολατρικό τρόπο. Πώς µπορούµε να αποφύγουµε αυτήν την αµαρτία; 8
Τρίτη 2 Απριλίου ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ Διαβάστε Ωσηέ 2/β. Ποιο είναι το βασικό μήνυμα του Θεού προς τον λαό Του; Πώς αποκαλύπτεται το Ευαγγέλιο σ αυτό το κεφάλαιο; Στο μήνυμα του Ωσηέ παρουσιάζεται η πιστή αγάπη του Θεού προς τον ανάξιο λαό. Στο Ωσηέ 2/β έχουμε τον μακροσκελή λόγο του Κυρίου για την αποστασία του Ισραήλ, η οποία αντιπαραβάλλεται με την ανεξάντλητη αγάπη του Θεού προς τον λαό Του. Μετά την τιμωρία, ο σύζυγος θα οδηγήσει την γυναίκα του στην έρημο όπου και θα την νυμφευθεί και πάλι. Έτσι, το κεφάλαιο τελειώνει με την απεικόνιση μίας μελλοντικής σκηνής, μετά την κρίση, όπου ο Θεός διεκδικεί την παλιά αγάπη του Ισραήλ (Ωσηέ 2/β 12-15). Τα άγρια ζώα του αγρού δεν θα ρημάξουν τους αμπελώνες και τις συκιές της συζύγου, αλλά θα γίνουν μέτοχοι της νέας διαθήκης (Ωσηέ 2/β 18). Επίσης, τα παιδιά θα λάβουν νέα ονόματα, αποκαλύπτοντας έτσι την πρόθεση του Θεού να θεραπεύσει και να συγχωρήσει τις αμαρτίες του λαού Του. Ο Θεός προθυμοποιείται να συγχωρήσει τις αμαρτίες μας. Πόσο πολύ κόστισε αυτή η συγχώρηση στον Θεό; Ποιο ήταν το προσωπικό κόστος αυτού του μαθήματος για τον Ωσηέ; Ωσηέ 3/γ 1,2. Ο Ωσηέ, όπως κάθε άνδρας στο Ισραήλ, είχε προνομιακή θέση στην πατριαρχική κοινωνία. Αυτό το προνόμιο όμως είχε και μεγάλη ευθύνη. Ένας άνδρας στο αρχαίο Ισραήλ έπρεπε να καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια για να συγχωρήσει και να δεχτεί πίσω την άπιστη γυναίκα του, πέραν του να δεχτεί ως δικά του παιδιά που προήλθαν από άλλον άντρα. Το να σταθεί λοιπόν δίπλα στην γυναίκα του και τα παιδιά της, συνεπαγόταν με κοινωνική απόρριψη και θα πρέπει να ήταν μία από τις πιο δύσκολες εμπειρίες ζωής. Ο Ωσηέ, ωστόσο, την δέχτηκε πίσω. Υπό μια έννοια, το ίδιο έκανε και ο Θεός με τους ανθρώπους, με κόστος όμως τη σταυρική θυσία του Ιησού. Μόνο εάν κοιτάξουμε στο Σταυρό θα μπορέσουμε να καταλάβουμε τι κόστισε στον Θεό το να μας δεχτεί πίσω και να μας σώσει από την καταστροφή που φέρνει η αμαρτία. 9
Τετάρτη 3 Απριλίου Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ Στο Ωσηέ 4/δ 1-3 βλέπουμε τον Θεό να βρίσκεται σε δικαστική διαμάχη με το Ισραήλ. Ο εκλεκτός λαός κρίθηκε ένοχος προς τον Θεό επειδή δεν τήρησε τους όρους της διαθήκης. Η αλήθεια, το έλεος, και η γνώση του Θεού έπρεπε να ήταν η ποιότητα της μοναδικής σχέσης του λαού Ισραήλ μαζί Του. Σύμφωνα με το Ωσηέ 2/β 18-20, αυτά είναι τα δώρα που δίνει ο Θεός στον λαό Του για την ανανέωση της διαθήκης. Εξαιτίας όμως της αμαρτίας, ο λαός δεν είχε αυτά τα δώρα της χάρης. Τα εγκλήματα που αναφέρει ο Ωσηέ, οδήγησαν το έθνος στο χείλος της αναρχίας. Οι θρησκευτικοί ηγέτες, οι ιερείς και οι προφήτες, έφεραν μεγάλη ευθύνη για τον εκφυλισμό του λαού και θα λογοδοτούσαν γι αυτό. Η ευθύνη τους ήταν μεγάλη. Εάν δεν αντιμετώπιζαν τις καταχρήσεις και δεν καταδίκαζαν τις αδικίες, οι ίδιοι θα καταδικάζονταν από τον Θεό. Στην Παλαιά Διαθήκη, η ειδωλολατρία θεωρούταν η πιο σοβαρή αμαρτία επειδή ακριβώς μέσα από αυτήν απέρριπταν τον Θεό ως Κύριο, τόσο συλλογικά όσο και ατομικά. Εξαιτίας του ξηρού κλίματος, οι βροχές αποτελούσαν ζήτημα επιβίωσης για τον λαό Ισραήλ που έφτασαν να πιστεύουν ότι οι ευλογίες, όπως η βροχή, έρχονταν από τον Βάαλ. Έτσι, άρχισαν να χτίζουν βωμούς σε ξένους θεούς αναμιγνύοντας την ανηθικότητα με την λατρεία. Την ίδια στιγμή, παντού επικρατούσε κοινωνική αδικία. Οι πλούσιοι καταπίεζαν τους χωρικούς για να μπορούν να πληρώσουν τους φόρους στους Ασσύριους. Πολλοί ήταν εκείνοι που στράφηκαν στις απάτες και στις κλεψιές (Ωσηέ 12/ιβ 7,8). Έτσι, η κάποτε ειρηνική και εύπορη περίοδος, αντικαταστάθηκε από την εποχή πολιτικών και κοινωνικών βασάνων. Η χώρα βρισκόταν στο χείλος της καταστροφής. «Πόσο αξιολύπητοι είναι οι πλούσιοι που λένε ότι υπηρετούν τον Θεό αλλά δεν το κάνουν! Ενώ λένε ότι γνωρίζουν τον Θεό, με τα έργα τους Τον απορρίπτουν. Πόσο πυκνό σκοτάδι τούς περιτριγυρίζει! Λένε ότι είναι πιστοί στην αλήθεια, αλλά τα έργα τους δεν συμβαδίζουν με τα λόγια τους. Η αγάπη για τον πλούτο κάνει τους ανθρώπους εγωιστές, απαιτητικούς, και καταπιεστικούς. Ο πλούτος είναι εξουσία και πολλές φορές η αγάπη για αυτόν παραλύει καθετί ευγενές και ευσεβές στον άνθρωπο.» Ε. Χουάιτ, Testimonies for the Church, τομ. 2, σ.682. ΣΚΕΨΗ: Διαβάστε Ιακ. 5/ε 1-7. Πώς αυτά τα λόγια συνδέονται µε το µήνυµα της τριπλής αγγελίας στην Αποκ. 14/ιδ 6-12; Ανεξαρτήτου της οικονοµικής µας κατάστασης, τι µπορούµε να κάνουµε για να προστατευτούµε από τον κίνδυνο που κρύβουν τα χρήµατα; 10
Πέμπτη 4 Απριλίου ΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΜΕΤΑΝΟΙΑ Ιωάννη 17/ιζ 3 Το όνομα Ωσηέ σημαίνει «ο Κύριος σώζει» και συσχετίζεται με τα ονόματα Ησαΐας και Ιησούς. Ο προφήτης καλεί το λαό να εγκαταλείψουν τις αμαρτίες τους και να βρουν καταφύγιο στον Κύριο και Θεό τους, επειδή είναι ο Δημιουργός και ο Λυτρωτής τους. Σκοπός της θεϊκής κρίσης ήταν να υπενθυμίσει στους αμαρτωλούς ότι η ζωή και η δύναμή τους προέρχονται από Εκείνον στον Οποίο πρέπει να επιστρέψουν. Έτσι, μέσα στις προειδοποιήσεις για κρίση, το βιβλίο του Ωσηέ παρουσιάζει την ανθρώπινη μετάνοια και τη θεϊκή συγχώρεση. Ο προφήτης παρακινεί το έθνος που επρόκειτο να χαθεί «δι έλλειψιν γνώσεως» (Ωσηέ 4/δ 6), να γνωρίσουν καλύτερα τον Θεό και να ζήσουν σύμφωνα με τις αιώνιες αρχές Του. Η έλλειψη γνώσης για τον Θεό, τους οδήγησε στην αποστασία που κατέληξε σε κρίση. Μέσω της πίστης και της υπακοής θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν οι ίδιοι τον Κύριο. Αυτή η σχέση πρέπει να είναι στενή και προσωπική. Γι αυτόν τον λόγο, ο γάμος συμβολίζει το είδος της σχέσης που ο Κύριος επιθυμεί να έχει μαζί μας. Επίσης αυτός είναι ο λόγος που η Χριστιανική ζωή χαρακτηρίζει κατά κύριο λόγο τη σχέση μας με τον ζωντανό Θεό. Γι αυτό ακριβώς ο Κύριος καλεί το λαό Του να Τον γνωρίσουν και να ακολουθήσουν το θέλημά Του στη ζωή τους. Το πρόβλημα της αμαρτίας έβαλε χώρισμα στη σχέση του Θεού με τον άνθρωπο. Μέσω όμως της σταυρικής θυσίας του Ιησού, μπορούμε να έχουμε μία στενή σχέση με τον Κύριο. Μπορούμε οι ίδιοι να Τον γνωρίσουμε. ΣΚΕΨΗ: Ποια η διαφορά του να γνωρίζω για τον Θεό µε το να γνωρίζω τον Θεό; Πώς αυτή η διαφορά φαίνεται στην καθηµερινότητά µας; Τι θα απαντούσατε σε κάποιον που θα σας ρωτούσε: Πώς µπορώ να γνωρίσω τον Θεό; Τι µας λένε τα παρακάτω εδάφια για το πόσο σηµαντικό είναι να «γνωρίσουµε τον Κύριο»; Έξ. 33/λγ 12,13...... Ιερ. 9/ 23,24...... Δαν. 11/ια 32...... Α Ιωάν. 2/β 4...... 11
Παρασκευή 5 Απριλίου Δύση ηλίου: 19:51 ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΜΕΛΕΤΗ: «Όσο περνούσε ο καιρός, ο Ωσηέ συνειδητοποίησε ότι η προσωπική του ζωή ήταν ο καθρέπτης του θεϊκού συναισθήματος, και ότι η θλίψη του αντηχούσε την θλίψη του Θεού. Μέσα από αυτήν τη θλίψη ως ενέργεια συμπόνιας για τα θεϊκά συναισθήματα, ο προφήτης αντιλήφθηκε πιθανότατά τη σημασία του γάμου που σύναψε κατόπιν θεϊκής εντολής Επειδή βίωσε εκείνο το οποίο ο Πνευματικός Σύζυγος του Ισραήλ ένιωσε, ο προφήτης μπόρεσε να δείξει συμπάθεια για τη θεϊκή κατάσταση. Ο γάμος ήταν περισσότερο ένα μάθημα, μία απεικόνιση, παρά ένα σύμβολο ή μία θρησκευτική τελετή.» Abraham J. Heschel, The Prophets, σ. 56. «Με συμβολική γλώσσα ο Ωσηέ παρουσίασε στις δέκα φυλές το σχέδιο του Θεού να αποκαταστήσει σε κάθε μετανοούσα ψυχή που θα ενωνόταν με την εκκλησία Του, τις ευλογίες που είχαν δοθεί στον Ισραήλ τον καιρό της αφοσίωσής του σ Αυτόν στη γη της επαγγελίας. Αναφερόμενος στον Ισραήλ όπως σε κάποιον στον οποίο λαχταράει να δείξει την ευσπλαχνία, ο Κύριος δήλωσε: "Ιδού, Εγώ θέλω εφελκύσει αυτήν, και θέλω φέρει αυτήν εις την έρημον, και θέλω λαλήσει προς την καρδίαν αυτής. Και εκείθεν θέλω δώσει εις αυτήν τους αμπελώνας αυτής, και την κοιλάδα του Αχώρ διά θύραν ελπίδος. Και θέλει ψάλλει εκεί, ως εν ταις ημέραις της νεότητος αυτής και ως εν τη ημέρα της αναβάσεως αυτής από γης Αιγύπτου".» Ε. Χουάιτ, Π.Β. σ. 207. ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ: 1. Έχουμε την τάση να πιστεύουμε ότι η ειδωλολατρία έχει να κάνει με την προσκύνηση εικόνων και αγαλμάτων. Τι άλλο που δεν είναι τόσο εμφανές μπορεί να είναι ειδωλολατρία; 2. Τι εννοούμε όταν λέμε «γνωρίζω τον Κύριο»; Πόσο απαραίτητη είναι η γνώση του Θεού; 3. Ορισμένοι θεολόγοι στο παρελθόν υποστήριζαν ότι ο Θεός είναι απαθής, και ότι οι ενέργειες των ανθρώπων Τον αφήνουν αδιάφορο. Τι πιστεύετε ότι έκανε αυτούς τους ανθρώπους να υποστηρίζουν κάτι τέτοιο; Γιατί, ωστόσο, απορρίπτουμε αυτή την άποψη; 4. Σκεφτείτε ποιο είναι το τίμημα της σωτηρίας μας. Τι μας δείχνει αυτό για την αξία που έχουμε στα μάτια του Θεού; 12