ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΠΌ ΤΟ ΑΓΙΑΣΤΗΡΙΟ

Transcript

1 Μελέτη 4: Για το Σάββατο 26 Οκτωβρίου ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΠΌ ΤΟ ΑΓΙΑΣΤΗΡΙΟ Εδάφιο µνήµης: «Και ας κάµωσιν εις εµέ αγιαστήριον, διά να κατοικώ µεταξύ αυτών.» Έξοδος 25/κε 8. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Έξ. 40/µ 9,10, Λευιτ. 19/ιθ 2, Α Πέτρ. 1/ α 14-16, Έξ. 31/λα 2-11, Ρωµ. 3/γ 25-28, Α Βασ. 8/η 31-53, Ψαλµ. 73/ογ Το αγιαστήριο είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους που χρησιμοποίησε ο Θεός για να μας διδάξει το ευαγγέλιο. Το παρακάτω σχεδιάγραμμα θα μας βοηθήσει ιδιαίτερα στη μελέτη μας αυτή την εβδομάδα. Το μάθημα αυτής της εβδομάδας εστιάζει σε ορισμένα στοιχεία του επίγειου αγιαστηρίου. Τις θυσίες θα τις εξετάσουμε αργότερα.

2 Κυριακή 20 Οκτωβρίου ΤΟΠΟΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ Σύμφωνα με την Έξ. 25/κε 8, ποιος ήταν ο σκοπός του επίγειου αγιαστηρίου στην έρημο; Τι μαθαίνουμε από αυτήν τη σπουδαία αλήθεια για την αγάπη του Θεού; Στον Κήπο της Εδέμ, η αμαρτία έβαλε χώρισμα στην σχέση του Θεού με τον άνθρωπο. Το τίμημα της αμαρτίας ήταν να χάσουν οι προπάτορες μας την άμεση επικοινωνία με τον Θεό. Επειδή όμως ο Δημιουργός ήθελε να μας ελκύσει κοντά Του και να έχει μία βαθιά σχέση διαθήκης με την έκπτωτη ανθρωπότητα, ξεκίνησε τις απαραίτητες διαδικασίες ήδη από την Εδέμ. Χρόνια αργότερα, όταν έσωσε τον Ισραήλ από τους Αιγύπτιους και θέσπισε το αγιαστήριο, ο Θεός πήρε και πάλι την πρωτοβουλία να φέρει τους ανθρώπους στην παρουσία Του. Το αγιαστήριο λοιπόν μαρτυρεί την επιθυμία του Θεού να κατοικήσει με το λαό Του. Αυτός είναι ο σκοπός του Θεού (Ψαλμ. 132/ρλβ 13,14). Ο στόχος Του ήταν να συνάψει σχέση με τον άνθρωπο, και το αγιαστήριο ήταν το μέσο που επέλεξε για να επιτευχθεί. Το αγιαστήριο είναι η χειροπιαστή ένδειξη της παρουσίας του Θεού με το λαό Του στη γη. Από την περιγραφή στους Αρ. 2/β φαίνεται, ότι το Αγιαστήριο βρισκόταν στο κέντρο του στρατοπέδου, στο χώρο όπου συνήθιζαν οι βασιλείς στην Ανατολή να κατασκηνώνουν. Έτσι, το αγιαστήριο έδειχνε πως ο Θεός ήταν ο Βασιλιάς του Ισραήλ. Οι Λευίτες τοποθετούσαν τις σκηνές τους γύρω από τη Σκηνή του Μαρτυρίου (Αρ. 1/ α 53), και οι άλλες φυλές τοποθετούσαν τις δικές τους σε απόσταση (Αρ. 2/β 2). Μ αυτόν τον τρόπο βλέπουμε έμπρακτα πώς κάποιος μπορεί να είναι στον Θεό, αλλά και σε απόσταση από Εκείνον. Ένας άλλος σκοπός του Αγιαστηρίου ήταν να παρέχει τον χώρο για το θεϊκά δοσμένο σύστημα λατρείας. Επειδή η παρουσία του Θεού ανάμεσα στο λαό εκτιθόταν στην ανηθικότητα του λαού, τους έδωσε ένα σύστημα θυσιών και προσφορών μέσω των οποίων ο αμαρτωλός λαός θα μπορούσε να ζήσει και να παραμείνει στην παρουσία του Άγιου Θεού. Επομένως, σ αυτά τα πλαίσια, το αγιαστήριο αποκάλυπτε λεπτομέρειες όσον αφορά το σχέδιο της λύτρωσης, το οποίο εκτός από τις θυσίες και τις υπηρεσίες του ιερατείου ένα εξίσου ζωτικής σημασίας μέρος του σχεδίου της σωτηρίας. ΣΚΕΨΗ: Μέσω του αγιαστηρίου, ο Δηµιουργός του σύµπαντος (δείτε Ιωάν. 1/α 1-3), κατέβηκε και κατοίκησε µε περιπλανώµενους άστεγους στην έρηµο. Πώς µπορεί αυτό το γεγονός να µας βοηθήσει στο θέµα της προκατάληψης;

3 Δευτέρα 21 Οκτωβρίου Έξοδος 40/μ 9,10 «ΑΓΙΟΙ ΘΕΛΕΤΕ ΕΙΣΘΑΙ» Στην Έξ. 40/μ 9,10 βλέπουμε πως το αγιαστήριο έπρεπε να θεωρείται «άγιο». Η βασική ιδέα της αγιοσύνης είναι το να είναι κάποιος ξεχωριστός και μοναδικός, σε συνδυασμό με το να ανήκει στον Θεό. «Η συνήθης υπηρεσία ήταν ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στον Θεό και τον Ισραήλ. Οι θυσίες είχαν ως σκοπό να προεικονίζουν τη θυσία του Χριστού και συνεπώς να διατηρούν στην καρδιά των ανθρώπων την πίστη ότι ο Λυτρωτής θα έρθει. Επομένως, για να δεχτεί ο Κύριος τις θυσίες τους και να συνεχίσει να είναι μαζί τους, και προκειμένου ο λαός να έχει ορθή κατανόηση του σχεδίου της σωτηρίας και του καθήκοντός τους, ήταν υψίστης σημασίας η αγιοσύνη στην καρδιά και η αγνότητα στη ζωή, η ευλάβεια στον Θεό, και η τέλεια υπακοή στις εντολές Του, να διατηρηθούν μέσα από όλα όσα σχετίζονταν με το αγιαστήριο.» Ε. Χουάιτ, The SDA Bible Commentary, τομ. 2, σ Διαβάστε Λευιτ. 19/ιθ 2 και Α Πέτρ. 1/α Ποιος είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι πρέπει να είναι άγιοι;.. Η αγιοσύνη του Θεού μάς μεταμορφώνει και μας ξεχωρίζει. Είναι το απόλυτο κίνητρο για την ηθική επαφή του λαού Του σε όλους του τομείς της ζωής (δείτε Λευιτ. 19/ιθ ), είτε αυτό αφορά την τήρηση του διατροφικού νόμου (Λευιτ. 11/ια 44,45), είτε τον σεβασμό προς τους ιερείς (Λευιτ. 21/κα 8) είτε το να μη συμμορφώνονται σε παλαιότερες σαρκικές επιθυμίες (Α Πέτρ. 1/α 14). Είναι προφανές ότι ο Θεός θέλει να αυξανόμαστε σε αγιοσύνη καθώς ερχόμαστε σ Αυτόν. Αυτή η αλλαγή μπορεί να επιτευχθεί μόνο εάν εγκαταλείψουμε την αμαρτωλή μας φύση και κάνουμε εκείνο το οποίο είναι σωστό, ανεξάρτητα από τις συνέπειες. ΣΚΕΨΗ: Σκεφτείτε σχετικά µε τον εαυτό σας, τις συνήθειες, τις δραστηριότητές σας, αυτά που σας αρέσουν, κτλ. Πόσα από αυτά που κάνετε και πρεσβεύετε, µπορούν να θεωρηθούν «άγια»; Δύσκολη ερώτηση, έτσι δεν είναι;

4 Τρίτη 22 Οκτωβρίου ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΑΣΤΗΡΙΟΥ Διαβάστε Έξ. 31/λα Τι βλέπουμε σ αυτά τα εδάφια για τον τρόπο που κατασκευάστηκαν τα αντικείμενα του επίγειου αγιαστηρίου; Τι συσχετισμός υπάρχει με την Γέν. 1/α 2; (Δείτε επίσης Έξ. 25/κε 9). Από όλα τα αντικείμενα του αγιαστηρίου, η Κιβωτός της Διαθήκης ήταν το απόλυτο σύμβολο της παρουσίας και της αγιοσύνης του Θεού. Το όνομα προέρχεται από τις δύο πλάκες του νόμου που αποκαλούνται «διαθήκη» (Έξ. 32/λβ 15,16) και τοποθετήθηκαν μέσα στην κιβωτό (Έξ. 25/κε 16,21). Πάνω από την κιβωτό τοποθετήθηκε το «ιλαστήριο», το οποίο κάλυπταν με τα φτερά τους δύο χερουβείμ (Έξ. 25/κε 17-21). Ονομάστηκε «ιλαστήριο» γιατί εκφράζει την ιδέα ότι ο πολυεύσπλαχνος και γενναιόδωρος Θεός μας συμφιλιώθηκε με τους ανθρώπους και τους παρέχει ό,τι χρειάζονται για να διατηρήσουν μία σχέση διαθήκης μαζί Του. Μια φορά τον χρόνο την ημέρα του Εξιλασμού, γινόταν σ αυτό το μέρος η εξιλέωση του λαού και του αγιαστηρίου (Λευιτ. 16/ις 14-16). Στην Ρωμ. 3/ γ 25, ο Παύλος αναφέρεται στον Ιησού ως το «μέσον εξιλεώσεως», γιατί μέσω Αυτού ο Θεός μάς εξιλέωσε από τις αμαρτίες μας. Η επτάφωτος λυχνία που βρισκόταν στο πρώτο διαμέρισμα, στα Άγια, ήταν συνεχώς αναμμένη (Λευιτ. 24/κδ 1-4), ενώ ο καπνός του θυμιάματος έκρυβε την παρουσία του Θεού από τους ιερείς προστατεύοντας τους (Λευιτ. 16/ ις 12,13). Στο τραπέζι της προθέσεως υπήρχαν δώδεκα άρτοι που αντιπροσώπευαν τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ, ενώ εκεί υπήρχαν και δίσκοι, θυμιατόδοχα, σπονδεία και λεκάνες (Έξ. 25/κε 29,30). Παρότι δεν δίνονται πολλές πληροφορίες για την σπουδαιότητα αυτών των αντικειμένων, φαίνεται ότι απεικόνιζαν στοιχεία ενός δείπνου διαθήκης (Έξ. 24/κδ 11), υπενθυμίζοντας συνεχώς στο λαό, τη διαθήκη τους με τον Θεό. ΣΚΕΨΗ: Διαβάστε Ρωµ. 3/γ Ποια σπουδαία ελπίδα µπορούµε να αντλήσουµε από την υπόσχεση της σωτηρίας «διά της πίστεως, χωρίς των έργων του νόµου»;

5 Τετάρτη 23 Οκτωβρίου ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΪΚΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ Διαβάστε Α Βασ. 8/η Τι μαθαίνουμε από αυτήν την περικοπή για την λειτουργία του αγιαστηρίου; Στην τελετή της αφιέρωσης του ναού, ο βασιλιάς Σολομώντας ανέφερε επτά περιπτώσεις συγκεκριμένων προσευχών που μπορούσαν να γίνουν στο ναό. Οι επτά αυτές τελετές δείχνουν τον ευρύτερο ρόλο του ναού στη ζωή των Ισραηλιτών. Ο ναός ήταν το μέρος όπου θα μπορούσαν να ζητήσουν συγχώρηση (εδ. 30), να δώσουν μία υπόσχεση (εδ. 31,32), να ικετεύσουν όταν ηττηθούν (εδ. 33,34), να παρακαλέσουν για βοήθεια σε καιρό ξηρασίας (εδ. 35,36), ή άλλες καταστροφές (εδ ). Ήταν επίσης το μέρος όπου και οι ξένοι θα μπορούσαν να προσεύχονται (εδ ), αλλά και το μέρος όπου θα ικέτευαν για νίκη (εδ. 44,45). Το ότι ο ναός προοριζόταν να είναι «Οίκος προσευχής διά πάντας τους λαούς» (Ησ. 56/νς 7) φαίνεται από το γεγονός ότι ο Σολομώντας οραματίστηκε τους Ισραηλίτες, τους ξένους, και όλους γενικά τους λαούς να προσεύχονται εκεί. Το αγιαστήριο ήταν το κέντρο της βασικής δραστηριότητας του λαού Ισραήλ. Η θρησκεία δεν αποτελούσε μέρος απλώς της ζωής του πιστού, αλλά ήταν ολόκληρη η ζωή του. Τι μας δείχνει αυτό για τον ρόλο που πρέπει να έχει η πίστη στη ζωή μας;.. Όταν κάποιος ήθελε μία συμβουλή ή να μετανοήσει για τις αμαρτίες του, πήγαινε στο αγιαστήριο. Το αγιαστήριο ήταν το κέντρο της ζωής του λαού Ισραήλ στην έρημο. Όταν ο Θεός ήθελε να επικοινωνήσει με τον λαό Του, το έκανε μέσω του αγιαστηρίου (Έξ. 25/κε 22). Γι αυτό και λέγεται «Σκηνή του Μαρτυρίου» (δείτε για παράδειγμα Λευιτ. 1/α 1). ΣΚΕΨΗ: Σκεφτείτε την προσευχή στη ζωή σας. Πόσο εγκάρδια, έντονη και γεµάτη πίστη είναι; Φέρνει αλλαγές στη ζωή σας; Πόση ώρα αφιερώνετε για προσευχή;

6 Πέμπτη 24 Οκτωβρίου «ΕΩΣΟΥ ΕΙΣΕΛΘΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΑΓΙΑΣΤΗΡΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» Στους Ψαλμούς βλέπουμε το αγιαστήριο να έχει σημαντικό ρόλο στη σχέση των πιστών με τον Θεό. Στον Ψαλμ. 23/κγ, ο Δαβίδ εκφράζει την πεποίθησή του ότι, «θέλω κατοικεί εν τω οίκω του Κυρίου εις μακρότητα ημερών» (εδ.6). Η απόλυτη επιθυμία του Δαβίδ στον Ψαλμό 27/κζ ήταν να βρίσκεται στην παρουσία του Κυρίου, και το αγιαστήριο ήταν το πλέον κατάλληλο μέρος γι αυτό. Προκειμένου να δείξει την εκτίμησή του για το αγιαστήριο, ο Δαβίδ χρησιμοποιεί διάφορες εκφράσεις όπως: οίκος του Κυρίου, ναός και σκηνή. Εκεί, κάποιος μπορεί να διαλογιστεί και να «θεωρεί το κάλλος του Κυρίου» (Ψαλμ. 27/κζ 4). Οι ενέργειες του Θεού στο αγιαστήριο απεικονίζουν κάποια σημαντικά σημεία: Ο Θεός προστατεύει και κρύβει τον λατρευτή στο αγιαστήριο, ακόμη και στους δύσκολους καιρούς (Ψαλμ. 27/κζ 5). Ο Θεός παρέχει ασφαλές καταφύγιο και διαβεβαιώνει όλους όσους έρχονται στην παρουσία Του ότι θα έχουν ψυχική ηρεμία. Αυτές οι εμπειρίες συνδέουν την ομορφιά του Θεού με εκείνα που κάνει για τον λαό Του. Επιπλέον, η υπηρεσία του αγιαστηρίου, με τη συμβολική της έννοια, δείχνει στην καλοσύνη και στην δικαιοσύνη του Θεού. Ο Δαβίδ δεν επιθυμούσε απλώς να είναι στο αγιαστήριο, αλλά ήθελε να είναι με τον Κύριό Του. Αυτό εννοεί ο Δαβίδ όταν λέει να «ζητήσατε» τον Θεό (Ψαλμ. 27/κζ 4,8). Διαβάστε Ψαλμ. 73/ογ Τι κατάλαβε ο Ασάφ όταν εισήλθε στο αγιαστήριο;.. Στον Ψαλμ. 73/ογ, ο Ασάφ κατονομάζει το πρόβλημα της θλίψης. Δεν μπορούσε να κατανοήσει την επιτυχία των ασεβών (εδ. 4-12) τη στιγμή που οι δίκαιοι ταλαιπωρούνταν και ο ίδιος παραλίγο να πέσει (εδ. 1-3), ωστόσο, η εμπειρία του στο αγιαστήριο έκανε την διαφορά (εδ ). Εκεί, ο Ασάφ μπόρεσε να δει την δύναμη και την δόξα του Θεού που αναφέρει ο Δαβίδ στον Ψαλμ. 63/ξγ 2 καταλαβαίνοντας πως η παρούσα κατάσταση μία μέρα θα αλλάξει και θα αποδοθεί δικαιοσύνη. Πλέον, μπορεί να δει την αλήθεια και λαμβάνει τη διαβεβαίωση ότι στο τέλος οι ασεβείς θα βρεθούν σε «τόπους ολισθηρούς» (Ψαλμ. 73/ογ 18-20) ενώ οι πιστοί θα είναι ασφαλείς (εδ ). Για εκείνους που αναζητούν τον Θεό, το αγιαστήριο γίνεται καταφύγιο, όπου ο Θεός θα «υψώσει επί βράχον» τους πιστούς (Ψαλμ. 27/κζ 5). Από την υπηρεσία του αγιαστηρίου μπορούμε να μάθουμε να εμπιστευόμαστε την καλοσύνη και την δικαιοσύνη του Θεού.

7 Παρασκευή 25 Οκτωβρίου Δύση ηλίου: 18:36 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: Διαβάστε Ε. Χουάιτ, Π.Π. σ «Για την κατασκευή του αγιαστηρίου μεγάλες και πολυδάπανες προετοιμασίες ήταν απαραίτητες. Απαιτήθηκαν μεγάλες ποσότητες από τα πολύτιμα και ακριβά υλικά. Ο Κύριος όμως δεχόταν μόνο προαιρετικές προσφορές. "Παρά παντός ανθρώπου προαιρουμένου εν τη καρδία αυτού", ήταν η θεϊκή προσταγή που ο Μωυσής επανέλαβε στη σύναξη του λαού. Αφοσίωση στο Θεό και πνεύμα θυσίας απαιτήθηκαν πρώτιστα για την προετοιμασία του κατοικητηρίου χώρου του Υψίστου.» Ε. Χουάιτ, Π.Π. σ. 321,322. Ερωτήσεις για συζήτηση: 1. Συζητήστε πάνω στο θέμα της δικαιοσύνης του Θεού. Στον κόσμο μας δεν βλέπουμε πλέον να υπάρχει δικαιοσύνη. Τότε, γιατί χωρίς την ελπίδα της θεϊκής δικαιοσύνης, δεν θα είχαμε καθόλου ελπίδα για δικαιοσύνη; 2. Κάποιος έγραψε: «Το αγιαστήριο είναι ένας άγιος τόπος στον κόσμο που έχασε τον δρόμο του.» Πώς κατανοείτε τα λόγια του; Διαβάστε Α Πέτρ. 1/α Πώς κατανοείτε την αγιοσύνη του Θεού; Τι σημαίνει για σας το να είστε άγιοι; Πώς μπορείτε να γίνεται άγιοι; 3. Οι γιοι του Ηλεί είναι παράδειγμα ανθρώπων που είναι «κοντά» στον Θεό, αλλά δεν εκτιμούν την αγιοσύνη Του (Α Σαμ. 2/β 12-17). Τι μπορείτε να κάνετε για να μη χάσετε την αίσθηση της αγιοσύνης του Θεού; Γιατί η προσευχή, η μελέτη, και η υπακοή, είναι βασικά στοιχεία που μας βοηθάνε να διατηρήσουμε την επίγνωση της αγιοσύνης Του; 4. «Το σημαντικότερο μέρος της καθημερινής ιερουργίας ήταν η υπηρεσία η οποία γινόταν χάρη των ιδιωτών. Ο μετανοών αμαρτωλός έφερνε την προσφορά του στην είσοδο του αγιαστηρίου και, τοποθετώντας τα χέρια του επάνω στο κεφάλι του θύματος, εξομολογείτο τις αμαρτίες του, και με τον τρόπο αυτό τις μετέφερε συμβολικά από τον εαυτό του στο αθώο θύμα. Με το ίδιο του το χέρι έσφαζε το ζώο και ο ιερέας μετέφερε το αίμα του στο διαμέρισμα των αγίων και ράντιζε με αυτό το παραπέτασμα πίσω από το οποίο βρισκόταν η κιβωτός που παρείχε τον παραβιασθέντα από τον αμαρτωλό νόμο. Με την ιερουργία αυτή η αμαρτία μεταφερόταν με το αίμα συμβολικά στο αγιαστήριο.» Ε. Χουάιτ, Π.Π. σ.331. Πώς αυτό το απόσπασμα μάς βοηθάει να καταλάβουμε τον τρόπο με τον οποίο αποκαλυπτόταν η «σωτηρία διά πίστεως» μέσα από τις λειτουργίες του αγιαστηρίου;

8 Believe παρουσιάζει η έκδοση σε PDF της Σχολής Σαββάτου Επίσης και σε ibooks για iphone και ipad εντελώς δωρεάν!