Τάξη Ε 1 Μάθημα: Γλώσσα, Α τεύχος, σελ. 10 η Εργασία 3 η : Κλείστε τα μάτια και φανταστείτε ότι είστε μέσα σ? ένα δάσος. Ποια φυτά και ποια ζώα υπάρχουν μέσα σ? αυτό; Διαλέξτε τους «ήρωές» σας, όπως ο Πορκιουπίνος και ο Τιμ στο κείμενο που διαβάσατε. Σκεφθείτε μια ιστορία. Για παράδειγμα, μια πυρκαγιά ξεσπάει και απειλεί το δάσος ή μια όξινη βροχή αρχίζει να πέφτει ή κάποιοι παράνομοι ξυλοκόποι κόβουν δέντρα. Τι θα κάνουν οι ήρωες της ιστορίας και τα άλλα πλάσματα του δάσους; Ο παρακάτω πίνακας θα σας βοηθήσει: Πού γίνονται τα γεγονότα; Πότε;(Στις φανταστικές ιστορίες και στα παραμύθια ξεκινάμε συνήθως με τη φράση «Μια φορά κι έναν καιρό?».) Ποιοι είναι οι ήρωες; (Μπορεί να είναι άνθρωποι, φυτά, ζώα κλπ.) Ποιο πρόβλημα αντιμετώπισαν; Ποια λύση έδωσαν; 1 / 7
ΞΑΦΝΙΚΗ ΠΥΡΚΑΓΙΑ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ Μια φορά κι έναν καιρό σ? ένα ήρεμο, καταπράσινο δάσος ζούσαν δυο γουρουνάκια, ένας κοκκινολαίμης, ένα κυπαρίσσι και μια βελανιδιά. Ήταν αγαπημένοι φίλοι. Μια μέρα τα δυο γουρουνάκια πήγαν να φωνάξουν τον κοκκινολαίμη να παίξουν κι αυτός τους είπε: - Γουρουνάκια, Πίνκυ και Τίνκυ, πάμε να παίξουμε κοντά στη βελανιδιά και το κυπαρίσσι; Αυτό το είπε ο κοκκινολαίμης γιατί η βελανιδιά και το κυπαρίσσι είναι δέντρα κι όπως ξέρετε τα δέντρα δεν μπορούν να περπατήσουν και να μετακινηθούν από το ένα μέρος στο άλλο. Εκτός αυτού, τα ζωάκια έπαιζαν σχεδόν κάθε μέρα στα δεντράκια αυτά. Ανέβαιναν στα κλαδιά τους και κάθονταν, ξεκουράζονταν στον ίσκιο τους, έπαιζαν κρυφτό και κυνηγητό και με τον καιρό είχαν γίνει όλοι μαζί μια ωραία παρέα. - Ναι, ναι, πολύ καλή ιδέα, πάμε στα δεντράκια, είπαν μαζί τα δυο γουρουνάκια. Καθώς όμως πήγαιναν στο μέρος που ήταν τα δεντράκια, το ένα γουρουνάκι, ο Πίνκυ, ήταν λίγο απρόσεκτο. Γλίστρησε σ? ένα βραχάκι κι έπεσε. Χτύπησε το πόδι του και πονούσε. Ο κοκκινολαίμης που ήξερε από ιατρική το καθησύχασε. -Μη στενοχωριέσαι Πίνκυ. Θα πάμε στο σπίτι σου και θα σου δώσω τις πρώτες βοήθειες. Σε λίγο θα γίνεις εντελώς καλά. Το χτύπημά σου δεν είναι σοβαρό. Ο κοκκινολαίμης, σαν καλός φίλος, περιποιήθηκε τον Πίνκυ που σε λίγο ήταν εντελώς καλά. Χοροπηδούσε μέσα στο σπιτάκι του και σχεδόν είχε ξεχάσει το χτύπημα. Όμως η ώρα είχε περάσει και τα ζωάκια δεν μπορούσαν να πάνε να παίξουν με τη βελανιδιά και το κυπαρίσσι. Ο κοκκινολαίμης έπρεπε να γυρίσει στη φωλιά του, γιατί η μαμά του θ? ανησυχούσε. Συμφώνησαν να πάνε την άλλη μέρα. Έτσι κι έγινε. Την επόμενη μέρα πήγανε στα δεντράκια και χωρίς να χάσουν ούτε λεπτό άρχισαν το παιχνίδι. Ο κοκκινολαίμης κρυβόταν στα φύλλα της βελανιδιάς και του κυπαρισσιού κι ο Πίνκυ με τον Τίνκυ προσπαθούσαν να τον βρουν. Στη συνέχεια τα γουρουνάκια κρέμονταν από τα κλαδιά της βελανιδιάς κι ο κοκκινολαίμης φτερούγισε από κάτω τους κάνοντας διάφορα αεροπλανικά κόλπα. Η βελανιδιά και το κυπαρίσσι φώναζαν: «Μπράβο, μπράβο κοκκινολαίμη. Είσαι φοβερός πιλότος». Κουνούσαν χαρούμενα τα κλαδιά τους κι ο ήχος που έβγαινε από τον αέρα και τα φύλλα τους έμοιαζε με δυνατό χειροκρότημα πολλών θεατών. Τι όμορφη μέρα! Η παρέα ήταν τόσο χαρούμενη! Ξαφνικά τα ζωάκια μύρισαν στον αέρα μια γνωστή κι άσχημη μυρωδιά καμένου ξύλου και, χωρίς καλά καλά να προλάβουν να το καταλάβουν, είδαν μια μεγάλη πυρκαγιά να τα πλησιάζει απειλητικά. Ο Πίνκυ κι ο Τίνκυ πανικοβλήθηκαν κι άρχισαν να τρέχουν για να γλιτώσουν και να μην καούν. Ο κοκκινολαίμης πέταξε όσο πιο μακριά μπορούσε. Η βελανιδιά και το κυπαρίσσι όμως δεν μπορούσαν να φύγουν. Άρχισαν τότε να κλαίνε δυνατά και να καλούν σε βοήθεια την πυροσβεστική. Μάταια όμως! Κανείς δεν ήταν εκεί κοντά να βοηθήσει τα δεντράκια. Η πυρκαγιά πέρασε από κει καίγοντας ό,τι έβρισκε μπροστά της. 2 / 7
Αργά το απόγευμα ήρθαν πυροσβέστες και πυροσβεστικά αεροπλάνα και την έσβησαν. Όμως το κακό είχε γίνει. Την επόμενη μέρα τα δυο γουρουνάκια κι ο κοκκινολαίμης πήγαν να δούνε πώς έγινε το δάσος. Η καταστροφή ήταν μεγάλη. Τα περισσότερα δέντρα είχαν καεί εντελώς. Η βελανιδιά είχε καεί αλλά το κυπαρίσσι είχε γλιτώσει. Φαίνεται ότι τελευταία στιγμή ο άνεμος άκουσε τις φωνές του και μ? ένα δυνατό φύσημα έδιωξε την πυρκαγιά μακριά απ? αυτό. Τα ζωάκια λυπήθηκαν πολύ. Έκλαψαν για τη φίλη τους τη βελανιδιά κι αποφάσισαν να γράψουν μια μεγάλη πινακίδα που έλεγε με κεφαλαία γράμματα : «ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΣΤΑ ΔΑΣΗ». Την έβαλαν στην άκρη του δρόμου να τη βλέπουν όλοι οι περαστικοί. Στη συνέχεια, στο σημείο που κάηκε η βελανιδιά, φύτεψαν ένα βελανίδι, που τους είχε χαρίσει όταν ζούσε και περίμεναν να φυτρώσει μια νέα βελανιδιά για να την κάνουν φίλη τους και να παίζουν πάλι χαρούμενοι όλοι μαζί. Ελένη? Ελπίδα Η ΦΟΥΝΤΩΤΗ ΤΟ ΣΚΙΟΥΡΑΚΙ ΣΩΖΕΙ ΤΟ ΜΠΙΛΙ ΤΟ ΓΟΥΡΟΥΝΑΚΙ Μια φορά κι έναν καιρό σ? ένα μεγάλο δάσος ζούσε ένα μικρό γουρουνάκι που το έλεγαν Μπίλι κι ένα σκιουράκι η Φουντωτή. Υπήρχε όμως κι ένα δέντρο που το έλεγαν Αμυγδαλιά. Ο Μπίλι, η Φουντωτή κι η Αμυγδαλιά παίζανε μαζί κάθε μέρα κι ήταν πολύ χαρούμενοι. Ένα πρωί είδαν κάποιους ανθρώπους να τους πλησιάζουν. Μπίλι: Φουντωτή κάτι θέλουν να μας κάνουν αυτοί οι άνθρωποι. Φουντωτή: Ωχ! Κρατάνε μαχαίρια! Πάμε να κρυφτούμε γρήγορα στην κουφάλα της Αμυγδαλιάς. Μπίλι: Έρχομαι. Η Φουντωτή έτρεξε στην κουφάλα της Αμυγδαλιάς. Ο Μπίλι όμως δεν πρόλαβε κι οι άνθρωποι τον πήρανε μαζί τους κι έφυγαν. Η Φουντωτή ακολούθησε το αυτοκίνητο και είδε ότι πηγαίνει στο ζωολογικό κήπο. Πλησίασε κρυφά κι είδε πολλούς φίλους της εκεί πέρα. Στο τέλος είδε και το Μπίλιαλλά δεν τον είχαν βάλει ακόμα σε κλουβί. Φουντωτή: Μπίλι έλα γρήγορα μαζί μου να φύγουμε από δω. Μπίλι: Ω! Σ? ευχαριστώ Φουντωτή που ήρθες να με σώσεις. Πάμε να φύγουμε γρήγορα. Ο Μπίλι κι η Φουντωτή γύρισαν στο δάσος και για να μην πάθουν ξανά κακό συμφώνησαν με την Αμυγδαλιά, που είναι ψηλό δέντρο και βλέπει πολύ μακριά, να τους προειδοποιεί όταν πλησιάζουν άνθρωποι κι έτσι να προλαβαίνουν να κρυφτούν. Από τότε έζησαν ευτυχισμένοι μαζί με την Αμυγδαλιά. 3 / 7
Ειρήνη? Ειρήνη-Σοφία Η ΠΕΡΙΠΤΕΙΑ ΤΟΥ ΤΟΜ ΤΟΥ ΣΚΙΟΥΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΣΕΡΡΙ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΟΥΙΝΟΥ Ήταν μια πανέμορφη μέρα στο δάσος της Σάμου με τον Τομ το σκίουρο και τον Τσέρρι το μπαμπουίνο. Μια Κυριακή μεσημέρι στις 12:45 ο Τσέρρι και ο Τομ πήγαν ένα περίπατο στο δάσος. Ξαφνικά χωρίς κανείς να το περιμένει αρχίζει να δημιουργείται ένας μεγάλος ανεμοστρόβιλος. Ξερίζωσε πολλά δέντρα και πήρε μαζί του πολλά ζώα και τον Τσέρρι το μπαμπουίνο με τον Τομ το σκίουρο. Ο ανεμοστρόβιλος τους πήγε μακριά στην Αφρική και τους έριξε σ? ένα έρημο μέρος. Το πρώτο πράγμα που έκαναν οι δυο φίλοι ήταν να ψάξουν για νερό. Θα κατάφερναν να επιβιώσουν; Μετά από δυο ώρες περπάτημα κάτω από τον καυτό ήλιο της Αφρικής βρήκαν μια όαση που είχε νερό. Ήπιαν και ξεδίψασαν. Ήταν πολύ χαρούμενοι που σώθηκαν. Όμως σύντομα διαπίστωσαν ότι η ζωή εκεί ήταν πολύ δύσκολη. Ύστερα από λίγες μέρες ήρθαν για εξερεύνηση δυο άνθρωποι μ? ένα μεγάλο αεροπλάνο. Στον Τομ και τον Τσέρρι φάνηκε περίεργο αυτό. Οι άνθρωποι τους πήραν και τους πήγαν στο ζωολογικό κήπο. Τα ζωάκια μας εκεί είχαν φαγητό και περιποίηση αλλά τους έλειπε το δάσος, το σπίτι τους. Βασίλης Τσ. - Λυδία ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΔΑΣΟΣ Μια φορά κι έναν καιρό πήγα σ? ένα μακρινό, μαγικό δάσος. Ήταν άνοιξη. Έκανα πολλούς φίλους: την προβατίνα, το σκιουράκι και το σκαντζόχοιρο. Παίξαμε πολλή ώρα μαζί κι όταν κουραστήκαμε καθίσαμε κοντά σε μια πηγούλα να ξεκουραστούμε και να πιούμε δροσερό 4 / 7
νεράκι. Τότε ρώτησα την προβατίνα αν έχει να μας διηγηθεί καμιά ιστορία. -Βέβαια κι έχω να σας πω μια ιστορία. Μια φορά, πριν πολύ καιρό, έπιασε φωτιά στο δάσος και κινδύνεψε να καεί ολόκληρο. - Ποιος έβαλε τη φωτιά; -Είχε έρθει μια οικογένεια να κάνει πικ? νικ στο δάσος. Το βράδυ άναψαν φωτιά να ζεσταθούν κι αποκοιμήθηκαν χωρίς να τη σβήσουν. Η φωτιά εξαπλώθηκε στα ξερά χόρτα και σ? ελάχιστο χρόνο έγινε μεγάλη πυρκαγιά. Εμείς τα ζωάκια τρέξαμε να σωθούμε. Ύστερα από λίγη ώρα ήρθε η πυροσβεστική και την έσβησε αλλά πολλά ζώα είχαν ήδη καεί. Κάηκε ο αδελφός του σκίουρου, τα πεύκα, τα δέντρα, τα έλατα και το μικρό χορταράκι. -Κρίμα για τα δέντρα και τα ζωάκια που κάηκαν. -Ελπίζω οι άνθρωποι να?ναι άλλη φορά πιο προσεκτικοί και να μην το ξανακάνουν. Ραφαέλα ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ Μια φορά κι έναν καιρό σ? ένα όμορφο δάσος ήταν οι φίλοι μας ο Βασίλης ο Τίγρης, ο Γιάννης το τσοπανόσκυλο κι ο Δημήτρης ο λύκος. Ήταν μια ωραία παρέα. Μια ηλιόλουστη μέρα τα ζώα συναντήθηκαν για να παίξουν. Ανάμεσα σε δυο δέντρα υπήρχε ένα δίχτυ. Ο Δημήτρης το είδε και του ήρθε μια ιδέα: 5 / 7
Δημήτρης ο λύκος: Μου ήρθε μια ιδέα. Παίζουμε βόλεϊ σ? αυτό το δίχτυ; Βασίλης ο Τίγρης: Ωραία ιδέα! Γιάννης το Τσοπανόσκυλο: Ας αρχίσουμε λοιπόν, τι καθόμαστε; Τα ζωάκια έπαιζαν για πολύ ώρα χαρούμενα κι είχαν ιδρώσει από τις φωνές και το παιχνίδι. Ξαφνικά άρχισε να γίνεται σεισμός κι ακούγονταν δυνατοί ήχοι σαν να γίνονταν πολλές εκρήξεις μαζί. Προέρχονταν από το διπλανό ηφαίστειο που ήταν έτοιμο να εκραγεί. Η έκρηξη δεν άργησε. Δυνατές φλόγες πύρινης λάβας έπεφταν από ψηλά, εδώ κι εκεί. Τα δεντράκια φώναζαν: «Βοήθεια, βοήθεια. Φωτιά! Δεν μπορούμε να κουνηθούμε. Βοήθεια ζωάκια»! Όλα τα ζωάκια έτρεξαν να βοηθήσουν να σβήσει η πυρκαγιά αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Πάνω στη δύσκολη στιγμή εμφανίζεται ο Θύμιος ο Ελέφαντας. Ρούφηξε με την προβοσκίδα του από την κοντινή λιμνούλα μπόλικο νερό κι άρχισε να το ρίχνει στη φωτιά. Σε λίγη ώρα κατάφερε να τη σβήσει. Ζώα και φυτά ήταν πολύ χαρούμενα κι όλα μαζί φώναζαν: «Ζήτω ο Θύμιος ο Ελέφαντας». Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα! Γιάννης? Βασίλης Κ. - Δημήτρης Η ΓΗ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ 6 / 7
Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα ηφαίστειο που ήταν έτοιμο να εκραγεί. Γύρω του υπήρχε ένα μεγάλο δάσος που ζούσαν μέσα σ? αυτό πολλά ζωάκια, μικρά και μεγάλα. Μόλις έγινε η έκρηξη τα ζωάκια έτρεχαν να σωθούν. Ειδικά ο Πίπης το ελαφάκι που είναι πολύ φοβητσιάρης. Δυστυχώς όμως δεν μπόρεσαν να γλιτώσουν όλα. Έζησε ο Ινγκ το γουρουνάκι επειδή κατάφερε και το έσκασε από τη φάρμα που ήταν μέσα στο δάσος. Τα κατσικάκια δεν μπόρεσαν να γλιτώσουν κι ο Σίμος το σκιουράκι έχασε την ουρά και το πόδι του που του κάηκαν από τη λάβα. Ο Πίπης ο Ινγκ και μερικά άλλα ζώα σώθηκαν από το δασοφύλακα Φιλ που τα πήγε στο δασοφυλακείο για να προστατευτούν μέχρι να σταματήσει η λάβα, οι βροντές και οι εκρήξεις από το ηφαίστειο. Ιάσονας? Κωνσταντίνος? Σίμος 7 / 7