ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΙ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ΣΥΝΟ ΟΥ, ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΕΥΦΗΜΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΡΩΣΑΣΗΣ ΤΗΝ ΣΥΝΟ ΟΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟ ΗΜΟΥ ΤΟΥ ΗΣΥΧΑΣΤΟΥ ΚΑΙ Ι ΑΣΚΑΛΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ Α ινες συµψάλλον αι ΙΑ ουλίου ΙΕΡΑ ΜΕΓΙΣΤΗ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙ ΙΟΥ
Τ 11 ο µην ς ουλίου µνήµη ν ξακοσίων ριάκον α Θεοφόρων Πα έρων ς γίας κα Ο κουµενικ ς Συνόδου κα ς γίας Μεγαλοµάρ υρος κα πανευφήµου Ε φηµίας, ε ν ρον ς Συνόδου κύρωσεν ι δ µνήµη ο σίου Νικοδήµου ο συχασ ο κα διδασκάλου ο γίου Γρηγορίου ο Παλαµ. 1
2 ΤΥΠΙΚΗ ΙΑΤΑΞΙΣ Ε ύχοι ια ουλίου ν µέρ Κυριακ, Καν ν κα τ Προσόµοια τ ν Πατέρων τ ς Συνόδου τίθενται ε ς τ πόδειπνον κα συµψάλλονται µόναι α κολουθίαι τ ς Μεγαλοµάρτυρος κα το σίου µετ τ ν ναστασίµων, ς ξ ς: Ε ς τ ν σπερινόν, ναγινώσκεται α Κάθισµα το Ψαλτηρίου λον. Ε ς τ «Κύριε κέκραξα» στ µεν στίχους δέκα: δ ναστάσιµα, γ τ ς Μεγαλοµάρτυρος κα γ το σίου. όξα, τ ς Μεγαλοµάρτυρος. Κα ν ν τ ογµατικ ν το τυχόντος χου. Ε σοδος κα τ Προκείµενον «Κύριος βασίλευσεν...». Ε ς τ πόστιχα τ ναστάσιµα Στιχηρ το τυχόντος χου. όξα, το σίου Κα ν ν, Θεοτοκίον τ ς κτωήχου. πολυτίκια: ναστάσιµον, τ ς Μεγαλοµάρτυρος, όξα το σίου. Κα ν ν Θεοτοκίον. Ε ς τ Θε ς Κύριος τ πολυτίκια ς ε ς τ ν σπερινόν. Καθίσµατα ε ς τ ν α Στιχολογίαν πάντα τ ναστάσιµα. Ε ς τ ν β Στιχολογίαν τ Καθίσµατα τ ν γίων (β στιχολογίας). Μετ τ ν µωµον ε θ ς τ Ε λογητάρια ε τα πακοή, ο ναβαθµο το τυχόντος χου κα τ λοιπ ς συνήθως τ ς Κυριακ ς. Κανόνες: ναστάσιµος µετ τ ς Θεοτόκου ε ς, τ ς Μεγαλοµάρτυρος ε ς δ κα το σίου ε ς δ. Καταβασίαι: «νοίξω τ στόµα µου». π γ δ ς: Κοντάκιον ναστάσιµον κα τ ς Μεγαλοµάρτυρος µετ το Ο κου (χύµα). Ε τα Καθίσµατα: Τ ς Μεγαλοµάρτυρος κα το σίου, ς χουν ν τ φυλλάδι. φ δ ς Κοντάκιον κα Ο κον το σίου. Μετ τό, «γιος Κύριος, Θε ς µ ν...», ξαποστειλάριον ναστάσιµον, το τυχόντος ωθινο. Ε τα, τ ξαποστειλάρια: Τ ς Μεγαλοµάρτυρος κα το σίου, ς χουν ν τ φυλλάδι. Ε ς το ς Α νους: β ναστάσιµα, κα γ τ ς Μεγαλοµάρτυρος κα γ το σίου (µετ το οξαστικο α το ε ς τ ν σχατον στίχον). όξα, τ τυχ ν ωθινόν. Κα ν ν, περευλογηµένη. οξολογία Μεγάλη, κα µετ α τ ν τ ναστάσιµον Τροπάριον. Ε ς τ ν Λειτουργίαν ο Μακαρισµο ε ς ιβ : ναστάσιµα το χου ε ς δ, τ ς Μεγαλοµάρτυρος γ δ ε ς δ κα το σίου ε ς δ (βλ. ε ς τ τέλος τ ς φυλλάδος). πολυτίκια: ναστάσιµον δίς, τ ς Μεγαλοµάρτυρος, το σίου, κα τ λοιπ συνήθη Ε τα πακοή, Κοντάκια τ ς Μεγαλοµάρτυρος κα το σίου κα τέλος «Τ περµάχ». Προκείµενον κα λληλούϊα το χου τ ς Κυριακ ς. ποστολοευαγγέλιον Κυριακ ς κα το σίου. Κοινωνικόν: «Α νε τε τ ν Κύριον...» κα «Ε ς µνηµόσυνον...». Ε ς τ ν ε λόγησιν τ ν Κολλύβων πολυτίκον τ ς Μεγαλοµάρτυρος, Κοντάκιον το σίου κα «Τ πρεσβεί Κύριε». Ε ς τ ν Τράπεζαν τ ναστάσιµα. Σηµειωτέον τι φ σπέρας ε ς τ πόδειπνον κα ε ς τ ς ρας, πολυτίκια κα Κοντάκια λέγοµεν τ ναστάσιµα, κα ναλλ ξ τ ς Μεγαλοµάρτυρος κα το σίου. Ε ύχοι ν µέρ Τρί, Κα ν ν, λέγοµεν τ διόµελα τ ς Βηµαταρίσσης. Ε ς τ πολυτίκια λέγοµεν κα τ ς Βηµαταρίσσης ς Κα ν ν. Κανόνα τ ς Βηµαταρίσσης ο λέγοµεν λλ τ ν τ ν Πατέρων δι τ σύγχυστον. Ε ς το ς Μακαρισµο ς ντ τ ν Πατέρων λέγοµεν τ ν γ δ ν τ ς Βηµαταρίσσης κα ε τα, τ ς Μεγαλοµάρτυρος γ δ ε ς δ κα το σίου ε ς δ (βλ. ε ς τ τέλος τ ς φυλλάδος). Ε ς δ τ πολυτίκια τ ς Λειτουργίας προσθέτοµεν κα τ τ ς Βηµαταρίσσης µοίως κα Κοντάκιον. ποστολοευαγγέλιον το σίου κα τ ς Θεοτόκου.
Ε ύχοι ν Σαββά, λέγοµεν τ ογµατικ ν το τυχόντος χου, λλ ο χ κα κανόνα τ ς Θεοτόκου κ τ ν κτωήχων το Ε αγγελισµο. ποστολευαγγέλιον µόνον ε ς τ Κοιµητήριον λέγοµεν το σίου κα τ ν Κεκοιµηµένων. Ε δ ύχοι ν λλ µέρ, κολουθο µεν τ ν διάταξιν ς φαίνεται κάτωθι. 3
ΤΗ ΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΙΟΥΛΙΟΥ Μνήµη ν ξακοσίων ριάκον α Θεοφόρων Πα έρων ς γίας κα Ο κουµενικ ς Συνόδου κα ς γίας Μεγαλοµάρ υρος κα πανευφήµου Ε φηµίας, ε ν ρον ς Συνόδου κύρωσεν ι δ µνήµη ο σίου Νικοδήµου ο συχασ ο κα διδασκάλου ο γίου Γρηγορίου ο Παλαµ. ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ Με ν Προοιµιακόν, ο σ ιχολογο µεν δι ν προλαβο σαν γρυπνίαν. Ε ς δ ό, Κύριε κέκραξα, σ µεν σ ίχους ι, κα ψάλλοµεν πόµενα Σ ιχηρ προσόµοια, οι: δ ν Πα έρων, γ ς Μεγαλοµάρ υρος κα γ ο σίου. Τ ν Πα έρων 1. χος πλ. β. λην ποθέµενοι. Σ ν περίγραπ ον, κα νερµήνευ ον Λόγον, σάρκα χρηµα ίσαν α, δι µ ς φιλάνθρωπε νεκήρυξε, σεπ ν σύσ ηµα, ν σοφ ν Πα έρων, Θε ν έλειον κα νθρωπον, διπλο ν α ς φύσεσι, κα α ς νεργείαις πάρχον α, διπλο ν κα α ς θελήσεσιν, να ν α ν καθ πόσ ασιν θεν σ ν Πα ρί ε, κα Πνεύµα ι γινώσκον ες Θεόν, να πισ ς προσκυνο µέν σε, ού ους µακαρίζον ες. Πύ ον ε κα Σέργιον, κα ν νώριον µα, Ε υχ ιόσκορον, κα δειν ν Νεσ όριον κα εσ ρέψα ε, ν κρηµν ν νδοξοι, Χρισ ο ποίµνιον, κα έρων διασώσαν ες, διπλο ν α ς φύσεσιν, να ν 1 παρο σα κολουθ!!α ν Πα ρων ς Συν δου ( οι δ Προσ µοια κα ε ς καν ν µε ν Ε ρµ ν 4 ε ς Ё, ποι µα α ο γ!!ου Φιλοθ ου ο Κοκκ!!νου) συµψ λλε αι σ µερον µε ν γ!!ων δι λ γους ο ς βλ πε Κυριακ ν Πα ρων ν π Ο κουµενικ ν γ!!ων Συν δων π χει δ θ σιν, ρ πον ιν, ς κ ω χου δι δ σ ν σ!!χους ι, ρα α Σεπ εµβρ!!ου ς νδ!!κ ου.
Χρισ ν καθ πόσ ασιν, λαµπρ ς νακηρύξαν ες, µόναις νεργείαις δεικνύµενον ν κα προσκυνο ν ες, ς νθρωπον, κα έλειον Θεόν, σ ν Πα ρ κα Πνεύµα ι, ν ν µ ς δοξάζοµεν. κ ισ ον κήρυξαν, ο θεοφόροι συµφώνως, ν θείαν νέργειαν, κα ν θείαν θέλησιν ο π ωχεύσαν ος, ν µ ν νθρωπον, σαρκ νείµαν ες, κ ισ ν ς νεργείας ε, κα ς θελήσεως, φύσεως φυγόν ες ν σύγχυσιν, µφρόνως ο µακάριοι, ποσ α ικήν ε διαίρεσιν ο ς ν ησίοις, ιµ ν ες ο πισ ο α ς ορ α ς, Χρισ ν συµφώνως δοξάζοµεν, ν α ο ς δοξάσαν α. Τριάδα ν κ ισ ον, ο θεοφόροι Πα έρες, Θε ν να Κύριον, - µοφρόνως σήµερον νεκήρυξαν, πλο ν πασι, ς µι ς φύσεως, κα αλλήλως ποδείξαν ες, κοιν θελήµα ι, κα ς νεργείας πλό η- ι, ναρχον ελεύ η ον, ο ον δι πάν ων γνωρίσαν ες θεν νυ- µνο µεν, α ο ς ς ποσ όλων µιµη άς, κα κείνων διδάξαν ας, πάν ας Ε αγγέλιον. Τ ς Μεγαλοµάρ υρος. χος πλ. δ. ο παραδόξου θαύµα ος. ο παραδόξου θαύµα ος! ο Κυρίου µνάς, ν α ο θελούσιον, µιµουµένη νέκρωσιν, δι πόνων θλήσεως, κειµένη άφ α µα ος πρόσχυσιν, ναπηγάζει σθένει ο Πνεύµα ος ν ρυόµενοι, ε ς ψυχ ν καθάρσιον, ο παν ός, α νεσιν προσάγοµεν, Θε κάσ ο ε. Μάρ υς ληθ ς πανεύφηµε, θηρ ν πέσχες ρµάς, ανι λ ς πρό ερον, κα πυρ ς ν χάρι ι, ε χερ ς κα ε όλµησας κα π σαν λλην ο σασα βάσανον, δέξω σ έφος νίκης µάραν ον κα νελήλυθας, πρ ς ν σο ποθούµενον, περιχαρ ς θεν σε γεραίροµεν, κα µακαρίζοµεν. Θείων Πα έρων συνάθροισµα, πίσ εως ρον σ, κορυφ πι ίθε αι ν περ παναοίδιµε, γκαλίσω φυλά ουσα, ν θείαν πίσ ιν παρασάλευ ον, κ ρεποµένη πασαν α ρεσιν, κα κα αισχύνουσα, ο ς ο ψεύδους νδοξε, προασπισ άς θεν σε γεραίροµεν, κα µακαρίζοµεν. 5
Το σίου. χος δ. ς γεννα ον ν Μάρ υσι. Τ ν ιµίων καµά ων σου, ν πληθ ν ναµέλπον ες, µνοις θεαρέσ οις σε µεγαλύνοµεν, Βα οπαιδίου σφράδιον, µυρίζον Νικόδη- µε, πάν ας µύρ ρε ν, κα σµα ς ν ηµά ων σου θεν γον ες, ν ήσιον µνήµην σου ν Κ ίσ ην, γηθοσύνως νυµνο µεν, ν σ ν βί κρα ύναν α. Τ ς σαρκ ς καθυπέ αξας, ς ρέξεις πνεύµα ι, γνώµης θεοφόρε ωµαλαιό η ι, κα νεδείχθης Νικόδηµε, ο Πνεύµα ος σκήνωµα, κα δοχε ον κλογ ς, ληθ ς πολυ ίµη ον θεν παν ες, ο ν θ σκούµενοι πα έρες, ς µελί υ ον σοφίας, καθηγη ήν σε γιγώσκουσιν. π ρ µέλι γλυκύ α α, σοφά σου διδάγµα α, ς ων µονο ρόπων καρδίας δυνον, κα σπερ µάννα χόρ ασαν, α ο ς γνώσει κρεί ονι, σωφροσύνης θησαυρέ, κα σκήσεως πρό υπον θεν σήµερον, σ ιµ ν ες Νικόδηµε θεόφρον, α ς σεπ α ς σου µεσι είαις, α ς πρ ς Χρισ ν κα αφεύγοµεν. όξα... Τ ς Μεγαλοµάρ υρος. χος πλ. β. διηνθισµένη α ς ρε α ς, κα πεφω ισµένη ν λογισµόν, µύρα προχέουσα, ν α ς καρδίαις ν πισ ν, κ ς ας να είλασα, ς σ ρ φαεινός, κα θροισµ ν ποιήσασα, δι ς ο γίου Πνεύµα ος πιφοι ήσεως, ν θείων Πα έρων, µ διαλίπ ς π ρ µ ν δυσωπο σα πρ ς Κύριον, Ε φηµία πανεύφηµε, σωθ ναι ς ψυχ ς µ ν. Κα ν ν... α ός. Θεο οκίον ογµα ικόν. Τ ίς µ µακαρίσει σε Παναγία Παρθένε; ίς µ νυµνήσει σου ν λόχευ ον όκον; γ ρ χρόνως κ Πα ρ ς κλάµψας Υ ς µονογενής, α ς κ σο ς γν ς προ λθεν, φράσ ως σαρκωθείς φύσει Θε ς πάρχων, κα φύσει γενόµενος νθρωπος δι µ ς ο κ ε ς δυάδα προσώπων εµνόµενος, λλ ν δυάδι φύσεων, συγχύ ως γνωριζόµενος α ν κέ ευε, σεµν Παµµακάρισ ε, λεηθ ναι ς ψυχ ς µ ν. Ε σοδος, «Φ ς λαρόν» κα προκείµενον ς µέρας. 6
Ε ς ν Σ ίχον. Σ ιχηρ προσόµοια Τ ς Μεγαλοµάρ υρος δύο. χος δ. ς γεννα ον ν Μάρ υσι. Τ ν σορ ν ν λειψάνων σου, καθορ ν ες πανεύφηµε, σιν - ρυόµεθα δαπάνη ον, κα ς ψυχ ς φω ιζόµεθα, κα νο ν λλαµπόµεθα, καθαρθέν ες νοη ς, α ς κ σι ο Πνεύµα ος, µεσι- είαις σου, ερα ς Ε φηµία δι ο ο, µε πόθου ε φηµο µεν, ν εράν σου πανήγυριν. Σ ίχ. ποµένων πέµεινα τ ν Κύριον προσέσχε µοι, κα ε σήκουσε τ ς δεήσεώς µου. Ε υχ κα ιόσκορον, κα ο ς ού οις µόφρονας, κεφάλους µα ε κα παράφρονας, ο ς νιά ως νοσήσαν ας, ε ς έλος κα σχυνεν, Ε φηµία σεπ ή, κα Χρισ ν νεκήρυξε, α ς θελήσεσιν, νεργείαις ε µα διπλο ν ν α, καθ πόσ ασιν δ να, ς ο Πα έρες ράνωσαν. Κα ο σίου ν. µοιον. Σ ίχ. Μακάριος ν ρ φοβούµενος τ ν Κύριον, ν τα ς ντολα ς α το θελήσει σφόδρα. Θείου Πνεύµα ος χάρι ι, λαµπρυνθε ς ν καρδίαν σου, σ ραπα ς ηµά ων σου κα εφαίδρυνας, ν κκλησίαν ο κ ίσαν ος, κα σκό η δίωξας, γνωσίας ζοφερ ς, φω οδό ης Νικόδηµε, παµφαέσ α- ος, ν ζύγων γενόµενος κα πάν ων, α ουµένων φω ισθ ναι, κ ς πανσόφου σου γνώσεως. όξα... Το σίου. χος πλ. δ. ς σοφ ς ε σεβείας φηγη ής, ν ή ων µυσ ηρίων κα ε ρύφησας κα π σι µε έδωκας, κ ο κενώ ου ν λήµα ος ς καρδίας σου, Νικόδηµε σιε πάν α γ ρ πόνον σκη ικ ν ποµείνας, πείληφας βραβε ον ς νω κλήσεως, κα χάριν πρεσβεύειν Κυρί, - ποµβρ σαι µ ν, ν δρόσον ο γίου Πνεύµα ος. Κα ν ν... νύµφευ ε Παρθένε, ν Θε ν φράσ ως συλλαβο σα σαρκί, Μή ηρ Θεο ο ψίσ ου, σ ν ο κε ν παρακλήσεις δέχου πανάµω- µε π σι χορηγο σα καθαρισµ ν ν π αισµά ων, ν ν ς µ ν κεσίας προσδεχοµένη, δυσώπει σωθ ναι πάν ας µ ς. 7
πολυ ίκια. Τ ς Μεγαλοµάρ υρος. χος γ. Θείας πίσ εως. Λίαν ε φρανας ο ς ρθοδόξους, κα κα σχυνας ο ς κακοδόξους, Ε φηµία Χρισ ο καλλιπάρθενε ς γ ρ Τε άρ ης Συνόδου - κύρωσας, ο Πα έρες καλ ς δογµά ισαν. Μάρ υς νδοξε, Χρισ ν ν Θε ν κέ ευε, δωρήσασθαι µ ν µέγα λεος. Το σίου. χος πλ.α. Τ ν συνάναρχον. Ν ικηφόρους γ νας κα ο δράκον ος, σκη ικ πολι εί, ν ο ς ρίοις σοφέ, ς Μον ς Βα οπαιδίου πόθ γαγες, κα ρε ν - φηγη ής, χρηµα ίσας πρ ς µονάς, Νικόδηµε α ωνίους, µε έσ ης καθικε εύων, Χρισ ν π ρ ν ε φηµούν ων σε. Χα ρε πύλη Κυρίου διόδευ ος Χα ρε ε χος κα σκέπη ν προσ- ρεχόν ων ε ς σέ Χα ρε χείµασ ε λιµήν, κα πειρόγαµε εκο σα ν σαρκί, ν ποιη ήν σου κα Θεόν, πρεσβεύουσα µ λλείπ ς, π ρ ν νυ- µνούν ων, κα προσκυνούν ων ν όκον σου. Κα ε θ ο ω πόλυσις. ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Με ν α Σ ιχολογίαν, Κάθισµα. Τ ς Μεγαλοµάρ υρος. χος α. Τ ν άφον σου Σω ήρ. νύµφη κα µνάς, ε ρωµένη πόθ, Χρισ ο αυ ς, ο ρανίου νυµφίου, πίσω σου δραµε, ν λαµπάδα κα έχουσα, ν δι - λαιον, ν ρε ν νηµµένην. Ταύ ης παν ας, σαι παν οίων κινδύνων, πρεσβείαις ς ε σπλαγχνος. όξα... Το σίου. µοιον. ιδάσκαλος σοφός, ο κλεινο Γρηγορίου, σεπ ο µυσ αγωγο, Παλαµ κεκληµένου, πώφθης Νικόδηµε, προσευχ ς ο κη ήριον, κα σκήσεως, πολυ ελ ς κµαγε ον θεν σήµερον, ν φω οφόρον σου µνήµην, φαιδρ ς ο άζοµεν. 8
Κα ν ν... λπ ς Χρισ ιαν ν, Παναγία Παρθένε, ν εκες Θεόν, π ρ νο ν ε κα λόγον, παύσ ως κέ ευε, σ ν α ς νω υνάµεσι, δο ναι φεσιν, µαρ ι ν µ ν π σι, κα διόρθωσιν, βίου ο ς πίσ ει κα πόθ, εί σε δοξάζουσιν. Με ν β Σ ιχολογίαν, Κάθισµα. Τ ς Μεγαλοµάρ υρος. χος δ. Κα επλάγη ωσήφ. Κα σχύνθησαν α σχρ ς, α ρε ιζόν ων πληθύς, κα πρόσωπα α ν, βρεως πέπλησ αι πολλ ς, ε ώρων ποσί σου κα ε ιµµένον, ν όµον αυ ν, ν δ µέ ερον, ιµίαις σου χερσί, κα εχόµενον, κα ηγορο ν α νοιαν νδίκως, ν κακοδόξων κα κράζον α Χρισ ς έχθη, διπλο ς φύσει, διπλο ς δ κα α ς θελήσεσι. όξα... Το σίου. χος γ. Τ ν ραιό η α. Τ ν θείαν λλαµψιν, ν καρδί σου, σοφ δεξάµενος, ζόφον - δίωξας, ν χαµαιζήλων µεριµν ν, φωσ ρ ο Βα οπαιδίου θεν κα διέλαµψας, ωσφόρος ς δυ ος, κα αυγάζων παν ας, ρε ν σου α ς χάρισι διό σοι λοθύµως βο µεν Χα ρε, Νικόδηµε φωσφόρε. Κα ν ν... Κ α α ρώσκει µε, βέλος γλυκύ α ον, ς γαπήσεως, ς σ ς Πανύµνη ε κα ναγκάζει µε πυκν ς, βο ν σοι ε λογηµένη. Χαίροις λιό- µορφε, βασιλέως παλά ιον χα ρε σ λε πύρινε, κα νεφέλη λόφω ε χα ρε ο ο ρανο κα γ ς θα µα. Χα ρε πάν ων περ έρα. Ε α οί ναβαθµοί, α ν ίφωνον ο δ χου. Προκείµενον. χος δ. Τ σ όµα µου λαλήσει σοφίαν, κα µελέ η ς καρδίας µου σύνεσιν. Σ ίχ. Μακάριος ν ρ φοβούµενος τ ν Κύριον, ν τα ς ντολα ς α το θελήσει σφόδρα. Π σα πνοή. Ε αγγέλιον, σιακόν. Ν. όξα. Τα ς ο σο σίου. Κα ν ν. Τα ς ς Θεο όκου. 9
Σ ίχ. λε µον, λέησόν µε Θεός, κα µέγα λεός σου κα κα πλ θος ν ο κ ιρµ ν σου ξάλειψον νόµηµά µου. διόµελον. χος πλ.β. Σήµερον ο Βα οπαιδίου µεγίσ η, κα περίβλεπ ος Μάνδρα, χαρµονικ ς πανηγυρίζει, ν γί σου µνήµ, Νικόδηµε θεοφόρε, διδασκάλων κ υπον κα σ ν α π σαι ν µονασ ν, α χορε αι γεγηθυ αι, µύσ α θειό α ε, ο ς όκνους σου καµά ους κα σκήσεώς σου σίγη ον, σµα ικ ς µακαρίζουσιν κθύµως γ ρ ρνησά- µενος, π ν κοσµικ ν φρόνηµα, κα καθαρθε ς διανοί, φηγή ωρ φθης γκρα είας θεόσοφος, κα πρεσβευ ς µ ν πρ ς ν Κ ίσ ην θερµό α ος. Σ σον Θε ς ν λαόν σου... Κα ε α ο Κανόνες ν Πα έρων ε ς µε ο Ε ρµο, ς Μεγαλοµάρ υρος ε ς δ κα ο σίου ε ς δ. Καν ν ν Πα έρων, χων κροσ ιχίδα «Πλάνης νυµν δεξιο ς καθαιρέ ας.» ν δ ο ς Θεο οκίοις: «Φιλόθεος» 2. δ α. χος α. Ε ρµός. Σο ροπαιο χος δεξιά, θεοπρεπ ς ν σχύϊ δεδόξασ αι, α η γ ρ θάνα ε, ς πανσθεν ς πεναν ίους θραυσε, ο ς σραηλί αις, δ ν βυθο καινουργήσασα. ( παξ). Πλάνης καθαιρέ ας δεξιούς, ν ν νυµν σαι προθέµενος έσπο α, χάριν ν σ ν νωθεν, ν πανσθεν καλ κα ν νέργειαν δεξι γ ρ ν ως, σ ο Πα ρός ε κα δύναµις. Λόγοις Προφη ν ν ερ ν, Ε αγγελίων ε νόµοις πόµενοι, ο Θεο γνωσ ον, κα γνωσ ν σαφ ς µ ς δίδαξαν, ο σοφο Πα έρες, ς πλάνης πάν ας υσάµενοι. 2 πο!!ησε ν Καν να ο ον ερ ς Φιλ θεος, ναµφιβ λως δ κα Προσ µοια ο σπερινο, ς 10 ινα ε χαρισ ριον µνον πρ ς ν Θε ν, καθ ς διος λ γει ν Θεο οκ!! ς θ δ ς ο παρ ν ος Καν νος, ε, µε ν ναχlρησιν α ο π ο Πα ριαρχικο θρ νου, πανεκλ θη π λιν δε ερον ε ς αυ ν, κα 1369 ος, ια Οκ ωβρ!!ου.
νωθεν χορ ς προφη ικός, κα ποσ όλων θε ος κα άλογος, να ρισυπόσ α ον, Θε ν ραν ς κα πανσθεν δίδαξαν ν σεπ ο Πα έρες, σαφ ς µ ν ξεκάλυψαν. Νόµοις πειθαρχο ν ες θεϊκο ς, ο θεοφόροι Πα έρες δίδαξαν, κα ο σίαν γνωσ ον, ν Ποιη ν πάν ων χρηµα ίζον α, νεργείαις µόναις, καλ ς νοε σθαι ο ς βλέπουσι. Φ ς ριλαµπ ς θεουργικ ς, ν γασ ρί σου χωρήσασα έσποινα, ς καρδίας φώ ισον, ς γαθ ν ε σεβ ς µνούν ων σε φ ς γ ρ σ κα δόξα, κα σω ηρία α ώνιος. Καν ν ς Μεγαλοµάρ υρος. Ποίηµα ακώβου Πρω οψάλ ου ς ο Χρισ ο Μεγάλης κκλησίας. δ α. χος δ. νοίξω σ όµα µου. νοίξω σ όµα µου, κα πληρωθήσε αι πνεύµα ος, κα σω µελ δηµα, θληφόρ Χρισ ο, κα φθήσοµαι, φαιδρ ς νακηρύ - ων, ο ς πόνους ο ς νεγκε, κα παλαίσµα α. άσεων φθονα, µ ν προχέεις χαρίσµα α, ο ς πίσ ει προσ ρέχουσιν, ν να σου σεµνή, κα α ο σί σε, κ βάθους ς καρδίας, κα πόθ ν µνήµην σου, πανηγυρίζουσιν. Να ς χρηµά ισας, κα ν θε ον πόσ ολον, ν περ η δόκησε, Χρισ ς Κύριος, νοικ σαί ε, κα µπεριπα σαι, ψυχ ς καθαρό η- ι, Μάρ υς πολύαθλε. Ο κρύπ οµεν έσποινα, ο σο λέους ν βυσσον, κα βρύσιν ν φθονον, ν ερασ ίων σου, κα πέλαγος, ν ε εργεσι ν σου, ν π σι δι λεον πολ ν ξέχεας. Καν ν ο σίου, ο κροσ ιχίς: «ΝΙΚΟ ΗΜΟΣ Ο ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΑΞΙΩΣ ΥΜΝΕΙΣΘΩ. Χ.» δ α. 11
χος κα Ε ρµ ς α ός. Νικόδηµε πάνσοφε, ν ο ς ψίσ οις λαµπρό η α, ρ ν ο Παν- άνακ ος, φω οπαρόχου Θεο, κα θεούµενος, µεθέξεσι α ς θείαις, ν νο ν µου κα αύγασον, πως µνήσω σε. σχ ν νδυσάµενος, ν θείαν πά ερ Νικόδηµε, χθρο κα επά ησας ν πηρµένην φρύν θεν σκησας, ν ο ς Βα οπαιδίου, ρίοις ς σαρκος, πνευµα οφόρη ε. όξα Πατρί... Καθάρας Νικόδηµε, ν νο ν νθέοις σου πράξεσιν, δέξω ν λλαµψιν, ο Παρακλή ου διό, κα φω όλαµπρος, σ ρ ζύγων - φθης, φω ίζων σο ς φθέγµασιν, ρος γιον. Κα ν ν... π σιν χώρη ος, Λόγος Θεο Μη ροπάρθενε, σκηνώσας ν µή- ρ σου, φιλανθρωπί καµφθείς, ς Προµή ορος, ξήλειψε κα άραν, κα φύσιν θέωσε, ν περ νέλαβε. Κα αβασία. νοίξω σ όµα µου, κα πληρωθήσε αι πνεύµα ος, κα λόγον ρεύξοµαι Βασιλίδι Μη ρί, κα φθήσοµαι φαιδρ ς πανηγυρίζων, κα σω γηθόµενος, αύ ης θαύµα α. δ γ. Τ ν Πα έρων. Ε ρµός. µόνος ε δ ς ς ν βρο ν, ο σίας ν σθένειαν, κα συµπαθ ς α ν µορφωσάµενος, περίζωσόν µε ξ ψους δύναµιν, ο βο ν σοι γιος, να ς µψυχος, ς φράσ ου σου δόξης Φιλάνθρωπε. ( παξ). πρώ η πηγ ν γαθ ν, χάρις ο Πνεύµα ος, ς πο αµο ς µ ς νεσ όµωσε, ν πλάνην νδοξοι κα ασύρον ας, κα πισ ο ς πο ίζον ας, ε σεβείας νάµα α, Προφη ν, ποσ όλων κήρυγµα. Σέργιον κα Πύ ον ο ς δεινούς, προσ ά ας ς α ρέσεως, Πα λον κα Πέ ρον κα ν Θεόδωρον, γενναίως µα σοφο καθείλε ε, ν 12
σεπ ν σ ηρίξαν ες, κκλησίαν νδοξοι, ποσ όλων, Πα έρων ο ς δόγµασιν. νάρχου Θεό η ος ραν ς, νέργειαν συνάναρχον, ο θεοφόροι νακηρύξαν ες, κ ισ ν δίδαξαν ν νέργειαν, ο κ ισ ο προσλήµµα ος, ν διπλό φύσεων, Υ ν να Χρισ ν κα αγγείλαν ες. δε ν ο ποθο ν ες ς α γάς, ς χάρι ος ο Πνεύµα ος, κα ν νέσπερον θείαν λλαµψιν, πηγ προσδράµωµεν ς χάρι ος, Μη ρί ο κ ίσαν ος ν α γ ρ παν α, ο ς πισ ο ς χορηγε αι βέλ ισ α. Τ ς Μεγαλοµάρ υρος. Το ς σο ς µνολόγους Θεο όκε. π ς ν µέσ ο σ αδίου, θλο σα Μάρ υς ο Χρισ ο, ν ύραννον ξέσ ησε, δι κραν καρ ερό η α νδρείως γ ρ πήνεγκε, ν δειν ν κολασ ήρια. Πανεύφηµε Μάρ υς Ε φηµία, ε φήµοις ν σµασιν εί, ν µνή- µην σου γεραίροµεν, ν σ ν πλου ο ν ες λάρνακα, λείψανόν σου φέρουσαν, ερ ν κα σεβάσµιον. νδρείως κα έβαλες ν φιν, ν µέγαν σεµν ν νοη όν, δυνα- µωθε σα χάρι ι, Πα ρ ς Υ ο κα Πνεύµα ος, ς συγχύ ου φύσεως, κα ρισηλίου Θεό η ος. µνήσωµεν πάν ες κα χρέος, Μαρίαν ν έσποιναν γνήν, ν µόνην ειπάρθενον, α η γ ρ κεφάλαιον, ς σω ηρίας γέγονε, µ ν δι κραν καθαρό η α. Το σίου. α ός. ιδάσκαλος φθης θεολόγων, ν ο ς Γρηγορίου Παλαµ, ε φράνας ς εί οος, χειµά ους θείας γνώσεως, α ν ν νο ν Νικόδηµε, Βα οπαιδίου θησαύρισµα. σύχως ν ρει γί, βίωσας κα ν Γραφ ν, µελέ ο κειούµενος, Νικόδηµε φιλόσοφε, δέξω ο Πνεύµα ος, φω ολαµπ κπυρσεύµα α. 13
όξα Πατρί... Μεγίσ ης ν πόλ ε κληρίας, ς γνήσιος φίλος ο Χρισ ο, κα ηξιώθης σιε, Νικόδηµε διόπερ σε, νευφηµο ν ες µέλποµεν, δα ς καµά ων πλ θός σου. Κα ν ν... λόφω ον σκήνωµα ς δόξης, Χρισ ο ο Παν άνακ ος Θεο, ν σκο ισθε σαν λάµπρυνον, ψυχήν µου κα νάδειξον, α ν φω ς παύγασµα, κα διαυγ ς σκε ος χάρι ος. Κα αβασία. Το ς σο ς µνολόγους Θεο όκε, ς ζ σα κα φθονος πηγή, θίασον συγκρο ήσαν ας, πνευµα ικ ν σ ερέωσον κα ν θεί δόξ σου, σ εφάνων δόξης ξίωσον. Με ν α ησιν. Κον άκιον ς Μεγαλοµάρ υρος. χος β. (χύµα) γ νας ν θλήσει, γ νας ν πίσ ει, κα εβάλου θερµ ς, π ρ Χρισ ο ο νυµφίου σου λλ κα ν ν, ς ς α ρέσεις, κα ν χθρ ν φρύαγµα, ν ο ς ποσ ν βασιλέων µ ν πο αγ ναι πρέσβευε, δι ς Θεο όκου, π ξακοσίων ριάκον α θεοφόρων Πα έρων, ρον λαβο σα, κα φυλά ουσα πανεύφηµε. Ο κος. Τί ν σ ν θληµά ων, ί ν σ ν κα ορθωµά ων, ί ς σ ς παρθενίας, ο βίου ο µέµπ ου σου θαυµάσειέ ις πρό ερον; σ γ ρ ε φρανας ν Πα έρα, ς Υ νυµφευθε σα, Πνεύµα ι γί, σαυ ν κα ακοσµήσασα. Τίς κανο πρ ς α α; ίς λέγειν ν ν σχύσειεν, σαι σε περιλάµπουσιν ρε αί, µ ποδύουσαι; ς ξ να- ολ ς γ ρ κ άφου να έλλουσα, παν φαίνεις, κα κ ινοβολε ς ν γ κα θαλάσσ, κα π π σαν πειρον, γιάζεις κα µυρίζεις πέρα α δι Τόµον πεπίσ ευσαι, π ξακοσίων ριάκον α θεοφόρων Πα έρων, ρον λαβο σα, κα φυλά ουσα πανεύφηµε. 14
Ε α Καθίσµα α. Τ ς Μεγαλοµάρ υρος. χος πλ.δ. Τ προσ αχθ ν µυσ ικ ς. ν ε σήµ ορ ς πανευφήµου, µε γκωµίων ψαλµικ ς πισ ν δ µος, ε φηµήσωµεν πόθ Χρισ ο ν παρθένον δογµά ων γ ρ νεδείχθη ν πα ρικ ν, προσ ά ις κα µε έλος θα µα φρικ όν! Ε υχ κα ιόσκορον, λέγξασα ο ς κακ ς, νοσήσαν ας ε ς δόγµα Χρισ ο, ν µνο ν ες δοξάζοµεν. όξα... Το σίου. χος α ός. Τ ν Σοφίαν κα Λόγον. εδεγµένος ς χάρι ος θε ον φ ς, κα σοφίαν ν κρεί ω πεπλου ηκώς, διέλαµψας σιε, ν θ Νικόδηµε, κα διδασκάλων φθης φωσ ρ φαεινό α ος, κα απυρσεύσας πάσας, ζύγων ς φάλαγγας, γνώσεως κ σι, ο φω ς ο κ ίσ ου, δι ο κα µαύρωσας, ν πά ην ο φεως σκουµένων κρώρεια πρέσβευε Χρισ Θε, ν π αισµά ων φεσιν δωρήσασθαι, ο ς ορ άζουσι πόθ ν γίαν µνήµην σου Κα ν ν... ς πανάµωµος Νύµφη ο ποιη ο, ς πείρανδρος Μή ηρ ο Λυ- ρω ο, δοχε ον ς πάρχουσα, ο ψίσ ου Πανύµνη ε, νοµι ν µε ν α, α σχρ ν κα αγώγιον, κα ν γνώσει γενόµενον, ο ς δαίµοσι παίγνιον, σπε σον κα ς ού ων, κακουργίας µε σαι, λαµπρ ν ο κη ήριον, ρε ς - παρ ίσασα, φω οδόχε κήρα ε δίωξον χλ ν ν παθ ν, κα ς νω δόξης κα αξίωσον, κα φω ς νεσπέρου πρεσβείαις σου. δ δ. Τ ν Πα έρων. Ε ρµός. ρος σε χάρι ι, θεί κα άσκιον, προβλεπ ικο ς ββακούµ, κα ανοήσας φθαλµο ς, κ σο ξελεύσεσθαι, ο σρα λ προαενεφώνει ν γιον, ε ς σω ηρίαν µ ν κα νάπλασιν. Νόµους ο ς ο Πνεύµα ος, µελέ ην ποιούµενοι, ο ς πα ρικο ς νόµους σοφοί, κα απεµφθέν ας πρ ς µ ς, κ ώµης δέξασθε, κα - ναπ ύξαν ες φω ο Πνεύµα ος, ν κκλησίαν καλ ς σ ηρίξα- ε. µνοις κα ασ έψωµεν, ν θείαν µήγυριν, ν θεοφόρων ο πισ οί ν σαρκωθέν α Λόγον γάρ, Θεόν ε κα νθρωπον, α ς νεργείαις µα κα ο ς θελήµασι, ο ς κα αλλήλοις µ ν νεκήρυξαν. 15
Μέγισ α φυσώµενον, νώριον πάνσοφοι, π θρόν κα ρχ, ώµης πο ς παλαι ς, καλ ς κα εσ ρέψα ε, κα µε έλος ο ον ποκηρύξαν ες, ς ς ρχ ς κα ο θρόνου νάξιον. Λόγον νυπόσ α ον, Παρθένε γεννήσασα, Θεο κα φ ς ληθινόν, ο ς φθαλµούς µου ς ψυχ ς, διάνοιξον δέοµαι, κα ς κε θεν α γλης µέ οχον ποίησον σ γ ρ µεσί ις α ο ε κα πρύ ανις. Τ ς Μεγαλοµάρ υρος. Τ ν νεξιχνίασ ον. λβον θησαύρισας ν ληθ, ν περ σ ς κα βρ σις ο δύνα αι, ξαφανίσαι, καλλιπάρθενε σεµνή. Ο γ ρ ν γ κα έκρυψας, ο ς δεοµένοις δ σκόρπισας. Θάµβους πληρώθησαν κα χαρµον ς, ν ως ν Πα έρων σύλλογος, ν α ς χερσί σου, καθορ ν ες σεµνή, ν Τόµον ν ρθόδοξον, ν δ ο ς ποσ ν λλό ριον. βρεως πλήσθησαν σφόδρα πολλ ς, ο περ ιόσκορον παν- ες, κα Ε υχέα, ο νοσήσαν ες κακ ς, ο ς π έλους σχυνας, Μάρ- υς Ε φηµία πανεύφηµε. Νόες πουράνιοι π σοί, ν ως Θεο όκε µυσ ήριον, κα ανοο ν ες, ξεπλάγησαν διό, λιγγι σι έσποινα, µνον κα ξίαν προσφέρειν σοι. 16 Το σίου. καθήµενος ν δόξει. Σ λος σεισ ος νησ είας, γκρα είας κα νήψεως, φθης κα - γίου, Πνεύµα ος αµε ον Νικόδηµε σ γ ρ κλονίσαι Βελίαρ πανουργεύµα α, σαθρό α α, ο κ δυνήθησαν σιε. ρος θω γκαυχ αι, ρε ν πιδόσεσι, ν πνευµα ικ ν σου, κα ς σοφίας µεγέθει σου, δι ν ψυχ ς µονο ρόπων καθωδήγησας, πρ ς σκηνώµα α, θεϊκ λογιώ α ε. όξα Πατρί... Νικηφόρως ο ς καµά ους, γωγ ς σου ε έλεκας, ς πολυχρονίου, ν Βα οπαιδί Νικόδηµε, κα πρ ς ΰλους σκηνώσεις µε αβέβηκας, κα πείληφας, ζω ς φθί ου δράγµα α.
Κα ν ν... να κράζω σοι χα ρε, καθ κάσ ην Παν άνασσα, σ καθικε εύω, δίδου µοι γείαν κα δύναµιν, κα απα ε ν ο λάσ ορος νεδρα, α ς πρεσβείαις σου, α ς υπ ικα ς πρ ς ν Κύριον. Κα αβασία. Τ ν νεξιχνίασ ον θείαν βουλήν, ν κ ς Παρθένου σαρκώσεως, σο ο ψίσ ου, προφή ης ββακούµ, κα ανο ν κραύγαζε δόξα δυνάµει σου Κύριε. δ ε. Τ ν Πα έρων. Ε ρµός. φω ίσας λλάµψει ς σ ς παρουσίας Χρισ έ, κα φαιδρύνας σ αυρ σου ο κόσµου πέρα α, ς καρδίας φώ ισον φω ί, ς σ ς θεογνωσίας, ν ρθοδόξως µνούν ων σε. Νοµοθέ ας θεοφόροι Χρισ ς µ ς δειξεν, δηγο ν ας ς Μωσ ς σρα λ νέον ρισ α, Φαρα ν χθισ ον, βυθ δειν ς πωλείας, σπερ κε νος πον ίσαν ας. ς καλλίσ η κα λαµπρ ν Πα έρων Σύνοδος ν πλο ν γ ρ ησο ν κµαθο σα κα σύνθε ον, ς Θε ν κα νθρωπον, διπλ ς α ο ς νεργείας, π σι κηρύ ει ο ς πέρασι. ρον θε ον ς κ ώµης γραφ ς λογισάµενοι, π κείναις ε σεβείας ν πύργον σ ήριξαν, ο σοφο ιδάσκαλοι, δι ς Χρισ ο ς νεργείας, ς κα ς φύσεις κηρύξαν ες. ξηλέγχθη Πα λος Πέ ρος µο κα Θεόδωρος, σ ν Πύ κα Σεργί νώριος σύγχυσιν, ο Χρισ ο ν φύσεων, ς νεργείας συγχύσει, κα ασκευάζον ες α σχισ α. λη Κόρη φω ισµ ς σ πάρχεις κα λλαµψις, ο δύ ου φω ισµο χρηµα ίσασα έµενος δι ο ο δέοµαι, φω σ Θεογενν - ορ, ψυχ ς ς κόρας µου φώ ισον. 17
Τ ς Μεγαλοµάρ υρος. ξέσ η σύµπαν α. Μερίδα πανεύφηµε, ν γαθ ν προέκρινας, πάν α παριδο σα ο βίου, δόξαν κα πλο ον ν ς γ ρ χρεία σ ί, µέριµναν κα ύρβην ν πολλ ν, σ πεσκοράκισας, ν Μαρίαν ζηλώσασα. ξένον εράσ ιον! νεκρ µ ν ν µνήµα ι, θαύµα α ελε δ σπερ ις ζ σα, κρεί ονα λίαν κα νθρωπον, α µά ων κβλύζουσα κρουνούς, ε ς νδειξιν µείζονα, ι ζ σιν ο δίκαιοι. Συνο σα Κ ίσ σου, ν ο ρανο ς πανεύφηµε, ν ευξιν ποιο π ρ ν πίσ ει, νευφηµούν ων ν θείαν µνήµην σου, Μάρ υς Ε φηµία ο Χρισ ο, π ρ ο α µά σου, σπερ θ µα ξέχεας. νύµφευ ε έσποινα, ν Προφη ν πρό ησις, ν ως π σο πέρας λαµβάνει κα γ ρ ν µή ρ σ συνέλαβες, ν Λόγον ν ναρχον Πα ρός, ς θε ος σύλλογος, ου ων προεκήρυξε. Το σίου. α ός. Κρουνόν σε γινώσκοµεν, χρησ ό η ος Νικόδηµε, βρύσιν κακίας κα σοφίας, χειµά ουν µα, ν µονασ ν θεϊκόν, ρδεύον α λόγοις σωσ ικο ς, κα σεπ ο ς σου ήµασι, ς καρδίας ο ς α λακας. λίου φαιδρό ερον, ξέλαµψας Νικόδηµε, ν Βα οπαιδίου ο ς - ρίοις, πυρσεύων πάν ας, α ς ρε ν σου βολα ς, κα α ς θεοπνεύσ οις διδαχα ς, ς θε ον σ όµα σου, µελί υ ον φασκε. όξα Πατρί... Φιλόθεε πρύ ανι, ς ψυχικ ς καθάρσεως, κα ς παθείας φηγ ορ, ν κονίσ ρ, ν σ ν σ ε ν ληθ ς, καµά ων ν θε ον Παλαµ ν, µαθη ν Νικόδηµε, ε πειθέσ α ον δέδεξαι. Κα ν ν... σίων γλάϊσµα, Κυρία Βηµα άρισσα, ο Βα οπαιδίου ν ιλ π ορ, συµπαθεσ ά η, ς µε ανοίας φω ί, κα αύγασον βάθη ς ψυχ ς, ς µ ς κα δίωξον, παθ ν µου σκο όµαιναν. 18
Κα αβασία. ξέσ η σύµπαν α, π θεί δόξ σου σ γ ρ πειρόγαµε Παρθένε, σχες ν µή ρ ν π πάν ων Θεόν, κα έ οκας χρονον Υ όν, π σι ο ς µνο σί σε, σω ηρίαν βραβεύον α. δ. Τ ν Πα έρων. Ε ρµός. Σπλάγχνων ων ν, µβρυον πήµεσεν, νάλιος θήρ, ο ον δέξα ο Παρθέν δέ, νοικήσας Λόγος, κα σάρκα λαβών, διελήλυθε φυλάξας διάφθορον ς γ ρ ο χ πέσ η εύσεως, ν εκο σαν κα έσχεν πήµαν ον. Ξένην κα καινήν, σύγχυσιν ν φύσεων, Χρισ ο δεινόν, ν ως συνέδριον, ξηρεύξαν ο, ς δι ς νεργείας συγχέαν ες, ε ς νέργειαν, ν µίαν κα λλόκο ον νπερ, ρθοδόξων πλήρωµα, ερ ν περιβόλων πήλασεν. να ν δεινόν, κφύγ Νεσ όριον, δυάδα υ ν, κακ ς ε σάγον α, συνέδριον, ς πλάνης κ βόθρου ε ς βάραθρον, ξωλίσθησε, θελήσεων κα φύσεων, µά ην, δογµα ίζον σύγχυσιν λλ θείοις Πα- ράσι διήλεγκ αι. νπερ Πα ρί, Υ ν µοούσιον, Πα έρες πρίν, ραν ς κήρυξαν, σ ν Πνεύµα ι, ιδασκάλων νθέων σύλλογος, νεργείαις, θεϊκα ς πάν ας δίδαξαν, µίαν, φυσικ ν γνωρίσαν ες, ν νέργειαν - µα κα θέλησιν. ποσ α ικήν, φρονο ν ες ν θέλησιν, ε σ γον κακ ς, σ ν α ς θελήσεσι, κα πρόσωπα, ν θελόν ων ς πλάνης ο πρόµαχοι ο ς περ κάλλισ α Πα έρες ξελέγξαν ες, φύσει, συµφυ διδάσκουσι, ν κα άλληλον αύ ης νέργειαν. Θύρα θεϊκ ς, κ νος σ έσποινα, πηγή ε φω ός, δύ ου γέγονας γ ρ πλήρωµα, ς Θεό η ος παν σκήνωσεν, πο ή ως, ν µή ρ σου πανάµωµε ο περ, φυσικ ν νέργειαν, κα ν α γλην βραβεύεις ο ς χρ ζουσιν. 19
Τ ς Μεγαλοµάρ υρος. Τ ν Θείαν αύ ην. ς νθος χόρ ου πάνσεµνος, ρ σα Ε φηµία εόµενα, πάν α γήϊνα, δίκην σκυβάλων κα έπ υσεν, να Χρισ ν κερδήσ, ν περ - πόθησεν. Καθε λες Κόρη ν δράκον α, ν µέγαν κα πολλ παιρόµενον, κα κα εβύθισας, ν ο ς κρουνο ς ν α µά ων σου, ν καθ µ ν δολίως, µηχανευόµενον. ρ ν ες Μάρ υς ς δυσµα, ν µέσ σο λείψανον κείµενον, ερώ α ον, πνευµα ικ ς ε ωχούµεθα, γιασµ ν κα σιν, παρυό- µενοι. Ξενίζεις πάν ας όκ σου, Παρθένε Παναγία Θεόνυµφε! π ς πείρανδρος, ο σα πρ όκου γεγέννηκας, κα µε όκον πάλιν, µεινας φθορος. Το σίου. α ός. ηµά ων Πά ερ ν θείων σου, χάρις σπερ µύρον ο ράνιον, ο ς ν θωνι, χορο ς ζύγων κα ηύφρανε, κα πρ ς ν κληρουχίαν, ν νω θυνεν. ρ ν Χρισ ο ν λαµπρό η α, πόπ α ν ή ων Νικόδηµε, ν ν ν ο ς δώµασι, ο ς ο ρανίοις ξίωσον, κ µ φω ς ΰλου, γενέσθαι µέ οχον. όξα Πατρί... Σοβ ν χθρο ν κακό η α, όκνοις σου πρ ς Κ ίσ ην ν εύξεσι, κα νυχθηµέροις σου, καµά οις σ φρον Νικόδηµε, σίων νεδείχθης, ο θω πρό υπον. Κα ν ν... νθρώπων πέλεις βοήθεια, σεπ Παραµυθία κα σ ήριγµα, ν περισ άσεσι, δεινο ς δι νυµνο ν ές σε, ς σ ς ε εργεσίας, λαλο µεν πασιν. 20
Κα αβασία. Τ ν θείαν αύ ην κα πάν ιµον, ελο ν ες ορ ν ο θεόφρονες, ς Θεοµή ορος, δε ε ς χε ρας κρο ήσωµεν, ν ξ α ς εχθέν α, Θε ν δοξάζον ες. Κον άκιον ο σίου. χος πλ.δ. Τ περµάχ. ς ε σεβείας ποφή ην κα διδάσκαλον, κα θείας γνώσεως σύλη ον θησαύρισµα, νυµνο µέν σε γλάϊσµα µοναζόν ων λλ ς γνώµων κριβέσ α ος σκήσεως, καθοδήγησον µ ς πρ ς βίον ληκ ον, ο ς κραυγάζον ας Χαίροις, πά ερ Νικόδηµε. Ο κος. ρισ ος φηγή ωρ, ε σεβείας πώφθης, Νικόδηµε σίων φαιδρό ης νικηφόρους γ νας γ ρ σύ, διεξάγων κα ο δεινο φεως, ν νο ν κακ ν κάθηρας διό σοι κβο µεν α α Χα ρε, λειµ ν διδαγµά ων θε ος, χα ρε, ψυχ ν κλονουµένων ε χος. Χα ρε, φοι η ν σου καν ν πλανέσ α ος, χα ρε, ρε ν οδε ν ε ωδέσ α ος. Χα ρε, σ όµα θεοκίνη ον κα ευφρα νον µονασ άς, χα ρε, µµα γαληνό α ον ο κ ίρον σκη άς. Χα ρε, ι κλάµπεις φω ισµο θείου χάριν, χα ρε, ι κλύεις ο δολίου ν µ νιν. Χα ρε, λκ ς θ ν ς σεµνό η ος, χα ρε, λαµπ ς ή ου φαιδρό η ος. Χα ρε, φω ς ο κ ίσ ου µύσ ης, χα ρε, παν ς ε σεβο ς προσ ά ης. Χαίροις, πά ερ Νικόδηµε. Συναξάριον. Τ ΙΑ ο α ο µηνός, µνήµην πι ελο µεν ν γίων ξακοσίων ριάκον α Θεοφόρων Πα έρων ς ν Χαλκηδόνι γίας κα Ο κουµενικ ς Τε άρ ης Συνόδου. 21
Σ ίχοι. Πόλου νοη ο σ έρες σελασφόροι, κ σιν µ ν φω ίσα έ µοι φρένας. Θεο Λόγου σάρκωσιν ψευδεσ ά ην, φάσµα φάσκων Ε υχ ς καθηρέθη. Θεοδοσίου ο υ ο ρκαδίου σκ π ρα θύνον ος, γέγονέ ι οιο ον Ε ύχιος γάρ ις, Μοναχ ς κα Πρεσβύ ερος, ρχηγ ς α ρέσεως κα έσ η, λέγων ν Κύριον µ ν ησο ν Χρισ ν µι ς φύσεως ε ναι, κα µι ς νεργείας ς κα καθαιρε αι π Φλαβιανο ο ς Κωνσ αν ινουπόλεως Προέδρου, κα ν λοιπ ν ρθοδόξων. δ Ε ύχιος, χρησάµενος βοηθο ς ο ς ο Βασιλέως θέοις ε νούχοις, ο κ παύσα ο σ ασιάζειν, κα νέδρας ποιε ν, µέχρις ο Θεοδόσιος ν δε µε έσ η. πε δ ν Βασιλείαν διεδέξαν ο, ε Μαρκιαν ς κα Πουλχερία, κελεύουσι γενέσθαι Σύνοδον Ο κουµενικήν, ε ς ν κα συνήχθησαν ν ριθµ ν πίσκοποι ξακόσιοι ριάκον α. µφό εροι δέ, ρθόδοξοι δηλονό ι κα ερόδοξοι, γγράψαν ες αυ ν φρονήµα α ε ς δύο Τόµους, κα διανοίξαν ες ν λάρνακα ς πανευφήµου Μάρ υρος Ε φηµίας, π ο αύ ης σ ήθους σφραγίσαν ες θηκαν κα µε η ς µέρας, ε ξάµενοι, κα πανοίξαν ες, ε ρον ν µ ν ν α ρε ικ ν Τόµον π ο ς πόδας ς γίας ιµµένον, ν δ ν ρθοδόξων, α ς ιµίαις χερσ ν α ς κα εχόµενον. Τού ου δ γενοµένου, ξέσ ησαν παν ες, δόν ες οιο ον θα µα κα π πλε ον σ ηριχθέν ες πίσ ει, δόξασαν ν Θεόν, ν ποιο ν α καθ κάσ ην παράδοξα κα ξαίσια πράγµα α, πρ ς πισ ροφ ν ν πολλ ν κα φέλειαν. Τελε αι δ οιαύ η σύναξις ν γιω ά µεγάλ κκλησί. Τ α µέρ, µνήµη ς γίας Μεγαλοµάρ υρος κα πανευφήµου Ε φηµίας, ε ν ρον ς Συνόδου κύρωσεν. Σ ίχοι. ίκαζε Μάρ υς ο ς ροις, κα κειµένη, Κυρο σα πίσ ιν, ς νήθλησας πόθ. Θέσκελον νδεκά ρον µπεδο Ε φηµίη. γία α η κα πανένδοξος Μεγαλοµάρ υς Ε φηµία διέλαµψε κα ο ς καιρο ς ιοκλη ιανο, καί Πρίσκου νθυπά ου ς Ε ρώπης, γέννηµα κα παίδευµα ς πόλεως Χαλκηδόνος, ξ ε γεν ν καί θεοσεβ ν γονέων κα αγοµένη ις, διαβληθε σα γεµόνι ς χρισ ιανή, πυρ προσωµίλησε, κα θηρίοις κδέδο αι, κα έραις µηχανα ς κολασ ηρίων, περ γενναίως ποµείνασα, κοµίσα ο ν ο µαρ υρίου σ έφανον. Τ δ ερ ν α ς λείψανον παρ ν ε σεβ ν ν πόλει αύ Χαλκηδόνι διεσώζε ο, που κα να ς περικαλλ ς κοδόµη ο, ε ς ιµ ν ς γίας. ν ο ς χρόνοις δ ν ε σεβεσ ά ων βασιλέων Μαρκιανο καί Πουλχερίας, συνεκρο ήθη Τε άρ η Ο κουµενικ ερ Σύνοδος ν ξακοσίων ριάκον α γίων 22
Πα έρων ν πόλει αύ ς Χαλκηδόνος, ο ινες ο ς περ Ε υχέα κα ιόσκορον ναθεµα ίσαν ες, κα ο ς µίαν φύσιν, κα µίαν νέργειαν π Χρισ ο βλασφηµο ν ας καθελόν ες, πε ο κ πείθον ο, έρως ού ους µε έρχον αι δηλαδή, νέγραψαν ν κ εθε σαν ρθόδοξον πίσ ιν Τόµ, κα ο ς α ρε ικο ς προέ ρεψαν ν έρ γράψαι αυ ν φρόνηµα, κα διανοίξαν ες ν λάρνακα ς πανευφήµου Μεγαλοµάρ υρος Ε φηµίας, θεν ο π ο αύ ης σ ήθους µφο έρους ο ς όµους σφραγισµένους κα µε α α, παραγενόµενοι κα νοίξαν ες, ν µ ν όµον ν α ρε ικ ν ε ρον ιµένον π ο ς πόδας ς γίας, ν δ ν ρθοδόξων όµον κα εχόµενον π ς Μεγαλοµάρ υρος α ς ιµίαις α ς χερσίν. περ δόν ες, ο α ρε ικο µ ν α σχύνης, ο δ ρθόδοξοι χαρ ς νεπλήσθησαν. Το ο γο ν χάρι ας βρύον ερ ν ς γίας λείψανον, κέραιον κ Χαλκηδόνος µε εκοµίσθη ν Κωνσ αν ινουπόλει πρ ς λώσεως α ς, που κα ό ε οίδιµος ν Πα ριάρχαις Κασ νος, ν α Βυζαν ί ε κ ήριον γειρε ναόν, ε ς ιµ ν ς γίας, ρ ι κοσµηθείσης µαρ υρίου σ εφάν. Γενοµένης δ ς λώσεως, µε α εθέν ων πάν ων ν ερ ν λειψάνων ν πανσέπ να ν γίων ποσ όλων, ν π ρχε ό ε Πα ριαρχε ον, µε ε έθη κα ς γίας κε. Κ κε θεν, µε α εθέν ος ο Πα ριαρχείου ν ερ να ς Παναχράν ου, µε εκοµίσθη σ ν ο ς λοιπο ς κα ς γίας ερ ν λείψανον κε. Με α εθέν ος δ κε θεν ο Πα ριαρχείου ν πανσέπ να ο γίου Μεγαλοµάρ υρος Γεωργίου ο Τροπαιοφόρου, µε ηνέχθη καί ερ ν ς γίας λείψανον ν α, περ, θεί ε δοκί, διασώζε αι µέχρι ς σή- µερον, ιµώµενον κα σεβόµενον, ο µόνον παρ ν ε σεβ ν κα ρθοδόξων Χρισ ιαν ν, λλ κα παρ ν εροδόξων, βρύον άµα α ο ς µε ε λαβείας προσερχοµένοις. Καθιερώθη δ ν ηθέν ι πανσέπ να ο γίου Μεγαλοµάρ υρος Γεωργίου ν ο ς δεξιο ς µέρεσι κα παρεκκλήσιον π νόµα ι ς γίας Μεγαλοµάρ υρος Ε φηµίας, νθα κα α εθειµένον σ κα ερ ν α ς λείψανον, καθ ν καιρόν, π ς πρώ ης πα ριαρχείας ο Παναγιω ά ου Πα ριάρχου Κωνσ αν ινουπόλεως Κυρίου Γρηγορίου κ βάθρων ν κοδοµήθησαν Πα ριαρχε α, κα α λοιπα ν Πα ριαρχικ α λ ο κοδοµαί. Τελε αι δ µνήµη κα πανήγυρις ς γίας κα ν ια ο ουλίου, καθ ν συναθροίζον αι πλήθη ν ρθοδόξων, νδρ ν ε κα γυναικ ν, ς ε Κωνσ αν ινουπόλεως κα ν περιχώρων α ς, κα πολλο κ ν εροδόξων κα ο µε ε λαβείας προσερχόµενοι, κα σπαζόµενοι ερ ν α ς λείψανον, ξιο ν αι πολλ ν αµά ων. 3 Τ α µέρ, µνήµη ο γίου Μάρ υρος Κινδέου ο Πρεσβυ έρου. Σ ίχοι. Ο κ ξιόν ι καύσεως λως χων, Σωθε ς πυρ ς έθνηκας ο ω, Κινδέε. 3 Σηµε!!ωσαι ι π µνηµα συν γραψεν ε ς ν νδοξον α ην κα Μεγαλοµ ρ υρα Ε φηµ!!αν ( Βα οπαιδιν ς σιος) Μακ ριος εροµ ναχος Μακρ ς, ο ρχ «λλ π ς ν ις µ λλον...» (σlζε αι ν π µπ Πανηγηρικ ς ερ ς Μον ς ο Βα οπαιδ!!ου). 23
σιος Λέων, ν Μάνδρ, ν ε ρήν ελειο αι. Σ ίχοι. κ γ ς πελθ ν ν ρυφ ερπνο ς Λέων, ν ε χεν ν γ ς πο οίας πάλαι. Ο γιοι Μάρ υρες Μαρκιαν ς κα Μαρ υροκλ ς, µ ν µαχαίρ, δ οξευθείς, ελειο ν αι. Σ ίχοι. π ρξε θήκη, Μαρκιανέ, σ ς φάρυγξ, Χωρο σα ν µάχαιραν, κα εκρίθης. Μαρ υροκλ ς Μαρ ύρων ε ρε κλέος, Μάρ υς φανε ς ρισ ος κ οξευµά ων. Τ α µέρ, σιος Νικόδηµος, ν ο ς ρίοις ς ο Βα- οπαιδίου ερ ς Μον ς σκήσας, κα διδάσκαλος ο θείου Γρηγορίου ο Παλαµ χρηµα ίσας, δι ς κα Χρισ ν φιλοσοφίας, ν ε ρήν ελειο αι. Σ ίχοι. Π ς γέρασ ον κα αλίπω ο ς λόγοις, Τ ν Νικόδηµον, γέρας ν ψις νόου; Θεωρί κα πράξει κοσµήσας σου ν βίον, γένου, Νικόδηµε, πα ρ πα έρων. σιος κα θεοφόρος πα ρ µ ν Νικόδηµος (κα κόσµον Νικηφόρος), «ν ρ θαυµαστ ς κατ πράξιν κα θεωρίαν» (κα ν γιον Φιλόθεον Κόκκινον) κα ς νοερ ς προσευχ ς ρασ ής, σκήθη πρό ερον θεαρέσ ως ε ς ρος ο Α ξεν ίου, κείµενον πλησίον ς Χαλκηδόνος. σ ερον προσ λθεν ε ς γιον ρος κα διέ- µεινεν ν ο ς ρίοις ς Μον ς ο Βα οπαιδίου. Φθάσας δ ε ς ψος ρε ν, δοχε ον γέγονε ο κ ίσ ου φω ς κα καθηγη ς χρηµά ισε πληθύος µονασ ν, ν ο ς κα ο γίου Γρηγορίου ο Παλαµ, σ ις γασθε ς ν α ο ρε ν πε άγη ε ς α όν. Θεί χάρι ι ο ν λλαµπόµενος κα πολλο ς φω ίσας κα δηγήσας ε ς σω ηρίαν νεπαύθη ν Κυρί ρία η µε ν ε ς α ν πο αγ ν ο γίου Γρηγορίου ο Παλαµ, οι περ 1320. γιος Νέος σιοµάρ υς Νικόδηµος, ν λβασανί ς λβανίας µαρ υρήσας ν ει,αψκβ (1722), ξίφει ελειο αι. 24
Σ ίχοι. Νικόδηµος άβδον ν χερσ φέρων, Πλάνην πα άσσει γαρην ν νόµων. γιος Νέος σιοµάρ υς Νεκ άριος, κ Βρυούλλων, µαρ- υρήσας ν ει,αωκ (1820), µαχαίρ ελειο αι. Σ ίχοι. Νέκ αρ ς ζω ς ς θανά ου πίνεις, Νεκ άριε νδοξε, σ ε ς θλήσας. Τ α µέρ µνήµη ς γίας σαποσ όλου βασιλίσσης λγας, ς δι ο γίου βαπ ίσµα ος µε ονοµασθείσης λένης. Σ ίχοι. νθραξ νοη ς λγα ν ωσσί, φθη, ς σ ερον φλογ ς ζωηφόρου. Τα ς α ν γίαις πρεσβείαις, Θε ς λέησον µ ς. µήν. δ ζ. Τ ν Πα έρων. Ε ρµός. Σ νοη ήν, Θεο όκε κάµινον, κα ανοο µεν ο πισ οί ς γ ρ πα δας σωσε ρε ς, περυψούµενος, λον µε ν νθρωπον ν γασ ρί σου νέπλασεν, α νε ς ν Πα έρων, Θε ς κα περένδοξος. Σ ν Υ όν, ο Θεο κα νθρωπον, κα ανοήσαν ες χοροί, θεολόγων έσπο α πρίν, κόσµ σε κήρυξαν, διπλο ν α ς θελήσεσι, κα νεργείαις φιλάνθρωπε, σο διπλο ν κα έρων, ν φύσεων πισ ού- µενοι. Κόσµος λαµπρός, κκλησίας φθη ε ν ποσ όλων γ ρ καλ ς, κδεξάµενοι θεσµά, πάν ας διδάξα ε, λόγον ν ς πίσ εως, ριαδικ ν να Κύριον, δηµιουργ ν νεργόν, θελη ικ ν παν οδύναµον. κ ισ ον φ ς, κα ζω ν θάνα ον, κα ανοήσαν ες Θεόν, π ρ α α ο ον καλ ς, π σιν κηρύξα ε, φύσεως κα ώ ερα, φυσικ - διώµα α, συµφυ γνωκό ες, µο κα διαίρε α. 25
Θείου φω ός, σ ραπ ς ξέπεµψεν, µ ς ε ς κόσµον Χρισ ός, ο ς ς πλάνης δηµιουργούς, ρδην κα αφλέγον ας π σαν δ φω ίζον ας, ν κκλησίαν µακάριοι, ν α νε ν νυµνο ν ας, Θε ν κα παν οδύναµον. λαµψε φ ς, Χρισ ς νέσπερον, κ σ ς νηδύος προελθών, κα ν κόσµον σωσε πρίν, περυψούµενος ν περ καθικέ ευε, Θεογενν ορ φω ίσαι µου, ς σκο ισθείσης καρδίας, νοούµενα µµα α. Τ ς Μεγαλοµάρ υρος. Ο κ λά ρευσαν. ον φερες, βασάνων ν δριµύ η α, Μάρ υς πανεύφηµε, ν σ ε ο ά νοΐ, ξ ψους λαµβάνουσα, θείαν βοήθειαν θεν ψαλλες ν Πα έρων Κύριος, κα Θε ς ε λογη ς ε. πανεύφηµος, µν ς κα καλλιπάρθενος, πάν ας κάλεσε, πρ ς ε ωχίαν α ς δι κα ε φράνθη ε, πανηγυρίζον ες, κα κραυγάσα ε ν Πα έρων Κύριος, κα Θε ς ε λογη ς ε. Σ διήλεγξας, ο Ε υχο ς ν νοιαν, ο δυσ υχήσαν ος, περ σέβας κακ ς, δεινο ιοσκόρου ε, Μάρ υς πανεύφηµε, ναµέλπουσα ν Πα έρων Κύριος, κα Θε ς ε λογη ς ε. λεών µοι, ν Υ όν σου Παναµώµη ε, ποίησον δέοµαι, κα µ παρίδ ς σεµνή, δεήσεις κα δάκρυα, θερµ ς προχέον ι, κα κραυγάζον ι ν Πα έρων Κύριος, κα Θε ς ε λογη ς ε. 26 Το σίου. α ός. Ξίφει γλώ ης σου, ο παµµιάρου ρωσας, κέν ρα σιε, κα φυλακ ν ο νοός, ηρήσας Νικόδηµε, παύσ ως ψαλλες περύµνη- ε, ν Πα έρων Κύριος κα Θε ς ε λογη ς ε. λαρό α ος, ο ς ρόποις κα µειλίχιος, ψει πάνσοφε, κα ο ς σο ς λόγοις δύς, φαίνου Νικόδηµε, ο ς προσιο σί σοι, α ουµένοις ε, πνευµα ικ ν βοήθειαν, µονασ α ς ο ρους θω.
όξα Πατρί... φθης πρόβολος, καθηγη ν Νικόδηµε, κα κ ρυξ νθεος, ληθει ν ο Χρισ ο δι κα κέλλ σου, πισ ς προσέ ρεχον, ο µονό ροποι, ο θω κα δύνον ο, σο ο ς ήµασιν κούειν. Κα ν ν... Σ λε σεισ ε, χαρ ς βρο ν µνο µέν σε, ν ιφωνή ρια, κα θαυµασίων πληθύν, ν σ ν ναµέλπον ες, δα ς κραυγάζοµεν λύπης δίωξον, χλ ν µιλήσασα, νάσσ Πλακιδί. Κα αβασία. Ο κ λά ρευσαν κ ίσει ο θεόφρονες, παρ ν Κ ίσαν α λλ πυρ ς πειλήν, νδρείως πα ήσαν ες, χαίρον ες ψαλλον περύµνη- ε, ν Πα έρων Κύριος, κα Θε ς ε λογη ς ε. δ η. Τ ν Πα έρων. Ε ρµός. ν καµίν Πα δες σραήλ, ς ν χωνευ ηρί κάλλει ς ε σεβείας, καθαρώ ερον χρυσο πέσ ιλβον ψάλλον ες ε λογε ε πάν α ργα Κυρίου, ν Κύριον µνε ε, κα περυψο ε ε ς πάν ας ο ς α νας. ποσ όλων ε κα Προφη ν, ς ξ ρµη ηρίου, Πα έρες κεκινη- µένοι, ς νθέου διδαχ ς, κήρυξαν λέγον ες Ε ς πάρχει Κύριος πάν ων, Χρισ ς ν ποσ άσει, διπλο ς ς φύσεις, µο κα νεργείας. να πλάνην π σαν ναιδ, καλ ς κα βλασφηµίαν, Πα έρες ς κκλησίας, ξορίσωσιν µο, νέργειαν θέλησιν ο σιώδη, κ ισ ον φέρειν ν Κύριον νε πον, ν κ ισ ν δ πάλιν, ς νθρωπον κα Κ ίσ ην. µα θε ον σχόν ες ν χερσί, Πα έρες ς περ ξίφος, χθρο ς ο ς ς ε σεβείας, κα επλήξα ε καλ ς, νέργειαν θέλησιν ο Σω ρος, πάν α ε ού ου φυσικ προσφόρως, διπλ προσειπόν ες, καθάπερ κα ς φύσεις. 27
λη Κόρη λη ε καλή, λη φω οειδής ε φωσφόρος κα θεοφόρος, λη µόνη κα λαµπρά διό µου µµα α ς καρδίας φώ ισον, πνέον ος έσποινα, ν δόξαν σου κα ε ρωµένου, πρ ς κείνην πόθ. Τ ς Μεγαλοµάρ υρος. Πα δας ε αγε ς. σ ης πρ βηµά ων Ε φηµία, υράννων παρανοµούν ων νδρικώ α α, ν Χρισ ν κηρύ ουσα, Θεόν ε κα νθρωπον, διπλο ν ν α ς θελήσεσιν, µα κα φύσεσι, κα κράζουσα µνε ε ργα, κα περυψο ε, α ν ε ς ο ς α νας. λην γεηρ ν πεποιήσω, Χρισ ν ν νυµφίον σου πιποθήσασα, ο ινος ο ς χνεσι, Μάρ υς κολούθησας δι κα συναγάλλ ν ν, α κραυγάζουσα Τ ν Κύριον µνε ε ργα, κα περυψο ε, ε ς πάν ας ο ς α νας. Φρί ω κα νο ν ναλαµβάνων, ο ς πόνους σου ο ς δεινο ς κα παλαίσµα α, ο ς νεκαρ έρησας, γυναικεί σώµα ι, δι πολλ ν γάπησιν, Μάρ υς πανεύφηµε, Πα ρός ε κα Υ ο κα ο θείου, Πνεύµα ος ο µόνου, Θεο ρισυποσ ά ου. ρµος γαλην ς µόνη δείχθης, Παρθένε χειµαζοµένων κα προσφύγιον, νθα κα αφεύγον ες, ο κλυδωνιζόµενοι, ν ο βίου κλύδωνι, περισωζόµεθα διό σε κα χρέος µνο µεν, κα δοξολογο µεν, ε ς πάν ας ο ς α νας. 28 Το σίου. α ός. δωρ βρύων θείας ε φροσύνης, καρδίας ν µονασ ν ς ε σεβόφρονας, ς διψώσας ρδευες, κα πηγ ν λόγων σου, προσ ρέχον ας νέψυχες, σοφ Νικόδηµε, κα σπείρων µε ανοίας ν σπόρον, α ς ψυχα ς θεόθεν, καρπ ν πολ ν δρέψω. Μύσ ης γεγον ς ς γκρα είας, νω φρονε ν δίδασκες Νικόδηµε, πασι ο ς ργοις σου, κα πανσόφοις λόγοις σου, κα διαπλε ν προέ ρεπες, α ο ς πέλαγος, ο βίου ο παρόν ος ρέµως, να πρ ς λιµένα, προσορµισθ σι θε ον.
Ε λογο µεν Πατέρα, Υ ν κα γιον Πνε µα, τ ν Κύριον µνο µεν. Νόµους ναπ ύσσων ε σεβείας, ν πνεύµα ι θεί Πά ερ σοφίσαν ι, σ πρ ς γν σιν κρεί ονα, νεπ έρους φρόνηµα, ν φοι η ν σου σιε, Χρισ ο Νικόδηµε, µονήρους πολι είας ν ύπος, κα ν ν αλµά ων, ν θείων φηγή ωρ. Κα ν ν... λεος θε ον ο Υ ο σου, κα άπεµψον σφαγµένη ο ς κέ αις σου, ς πο ε λέωσας, ν σ κα α ρώσαν α, µαχαίρ Μ ερ χραν ε, χρε ον δο λόν σου, ν Μάνδρ Βα οπαιδίου µεγίσ, δείξασα ν ρίβον, α ς µε ανοίας. Κα αβασία. Α νο µεν, ε λογο µεν κα προσκυνο µεν τ ν Κύριον. Πα δας ε αγε ς ν καµίν, όκος ς Θεο όκου διεσώσα ο, ό ε µ ν υπούµενος ν ν δ νεργούµενος, ν ο κουµένην πασαν, - γείρει ψάλλουσαν ν Κύριον µνε ε ργα, κα περυψο ε, ε ς πάν ας ο ς α νας. δ θ. Τ ν Πα έρων. Ε ρµός. Τύπον ς γν ς λοχείας σου, πυρπολουµένη βά ος δειξεν φλεκ ος κα ν ν καθ µ ν, ν πειρασµ ν γριαίνουσαν, κα ασβέσαι α ο µεν ν κάµινον, να σε Θεο όκε, κα απαύσ ως µεγαλύνωµεν. ( παξ). χον ες Χρισ ν µακάριοι, ν αυ ο ς θε α πάλαι λαλήσαν α κα ν ν καθαρ ς, καθαρ συναπ όµενοι, ν α ο κκλησίαν σ ηρίξα ε, ν πόνοις κα δρ σι, µεγίσ οις ν ως συνεσ ήσα ε. Τύπος κα καν ν γεγόνα ε, κκλησί πάσ Θεο ρισόλβιοι, σάρκωσιν Χρισ ο, θεολογε ν κδιδάξαν ες, ς κ ίσ ου µι ς ε Θεό- η ος, ν ν ν ε γλωσσαλγίαν, προφη ικ ς ποκρουσάµενοι. παν δυσσεβείας πρόβληµα, προφη ικ ς Πα έρες καλ ς λύσα- ε, ν διαφοράν, ς νεργείας διδάξαν ες, φυσικ ν διαίρε ον - κ ισ ον, ξίως προσειπόν ες, κα παν ουργ ν κα παν οδύναµον. 29
Σ όµα ο Θεο γενόµενοι, α ς νεργείαις µόναις κα α ς κλάµψεσι, µεθεκ ν α όν, ς γαθ ν κηρύξα ε, ν φύσει πρόσι ον γιοι θεν µ ς ξίως, ς ε εργέ ας µακαρίζοµεν. Σύ µοι ς δ ς πανύµνη ε, κα κορων ς χρυσ κα θε ον συµπέρασµα ν περ ς φυγ ς, πανελθ ν ν ν νέθηκα, Υ σου σεµν χαρισ ήριον, ν µνον σοι συνάγων, ς ν καλ ν α ί Πάναγνε. Τ ς Μεγαλοµάρ υρος. πας γηγενής. Νο ς ο κ ξαρκε, κα λόγος νθρώπινος κδιηγήσασθαι, ς περφυε ς ιµάς, κα δόξας Μάρ υς, ς περ πείληφας, συµβασιλεύειν ληκ α Χρισ πανεύφηµε κα ξίαν, θλων δ κεκλήρωσαι, κηρά ου ρυφ ς πολαύουσα. Μύρ νοη, χρίσθης πανεύφηµε ο θείου Πνεύµα ος, κα µυρίζεις πάν ο ε, ν προσιόν ων σοι µε πίσ εως, ψυχ ς µο κα σώ- µα α, κα π σαν α σθησιν, δι ς πό ω, ποσκορακίζε αι, δυσώδης χθρ ς κα παµπόνηρος. εροπρεπ ς, ν σ ν ξιάγασ ον πανηγυρίζοµεν, κα φαιδρ ν πανήγυριν, ν πανσέπ να σου σήµερον, ν περ συνηθροίσθη- µεν χειραγωγί πολλ, ο ποιµένος, ο καλο πανεύφηµε, π ρ ο κδυσώπει ν Κύριον. Τριαδικόν. ναρχε Τριάς, ο ς θεολογο ν άς σε σκέπε κα φύλα ε χεις γ ρ πρεσβεύουσαν, περ ν δόξαν ς σ ς λαµπρό η ος, µε Μαρ ύρων πάν ο ε ν καλλιπάρθενον, Ε φηµίαν, ς περ µνηµόσυνα, κ ελο ν ες πισ ς ε φραινόµεθα. σµά σοι γνή, προσάγοµεν έσποινα πόθ βο ν ές σοι Χα ρε θρόνε πύρινε, ψίσ ου χα ρε Θεο παλά ιον ν αυ δ προέγραψεν ρος πιώ α ον ποσ όλων, χα ρε ε πρέπεια, κα µ ν ν ψυχ ν διάσωσµα. 30
Το σίου. α ός. σθι βοηθός, µ ν ν φιλούν ων σε, σεπ Νικόδηµε, ς πα έρα ε σπλαγχνον, ζύγων ύπον ε κα διδάσκαλον, κα ε µεν ς δεξάµενος, µ ν ν α νεσιν, ν ς δ ρον, γί µνήµ σου, σο προσάγο- µεν, σ ζε πρεσβείαις σου. Σ άµνος ρε ν, πώφθης Νικόδηµε, κα σκε ος µπλεον, φω ισµο κα νήψεως διό σε πάν ες ο ν θωνι, σκούµενοι ιµ µέν σε, κα σ ν έκν σου Γρηγορί, Παλαµ κραυγάζοµεν εννάου ε χ ς χα ρε σέµνωµα. Θείων δωρε ν, αµε ον Νικόδηµε, δειχθε ς σ ήριξας, ο ς προσερχοµένους σοι, ν ο ς γίοις, Χρισ ο διδάγµασι, κα ν γάπ πιθες, α ο ς ν Κ ίσαν α, καθ κάσ ην, νυµνε ν ν πασι, χορηγο ν α ε ρήνην κα δύναµιν. όξα Πατρί... σπερ κοινωνόν, ς δόξης ς νωθεν, σ ν ν γεραίρον ες, - σιε Νικόδηµε, πι ελο µεν ν θείαν µνήµην σου, κα κβο µεν Λύ- ρωσαι, µ ς κακώσεων, κα πρ ς δόµους, ο ρανίους θυνον, ο ς ιµ ν ας ν πάνσεπ ον µνήµην σου. Κα ν ν... Χάρι ος µ ς, ς θείας πανύµνη ε, Κυρία µπλησον, ο ς σ µεγαλύνον ας, λαιοβρύ ις πίθους πλήσασα, λαίου κα ν Μάνδραν σου, ν περισ άσεσι, συν ηρο σα, να µεγαλύνωµεν, ε ς α νάς σε πάν- ες Μη ρόθεε. Κα αβασία. πας γηγενής, σκιρ ά ω πνεύµα ι, λαµπαδουχούµενος πανηγυριζέ ω δέ, ΰλων Νόων φύσις γεραίρουσα, ερ θαυµάσια ς Θεοµή ορος, κα βοά ω Χαίροις παµµακάρισ ε, Θεο όκε γν ειπάρθενε. ξαποσ ειλάρια. Τ ς Μεγαλοµάρ υρος. χος γ. πεσκέψε ο µ ς. Κα θανο σα ζωηρόν, α µά ων µύρον βλυσας, ς ν Θε ζ ν ι ζ σα, κα ν δογµά ων ο Χρισ ο, ς πλάκας α ς γκάλαις σου, Ε φηµία κα έχεις δι ε φηµο µέν σε. 31
Το σίου. χος β. Γυνα κες κου ίσθη ε. Θεοειδ ς διδάσκαλος, κα πρύ ανις θεόσοφος, ς ο Χρισ ο κκλησίας, πώφθης ίµιε Πά ερ, Νικόδηµε διόπερ σε, ς Παρακλή- ου ργανον, πισ ν χορο ιµ σί σε, κα θεοσ ήρικ ον βάθρον, σω ηριώδους σοφίας. ν δύο α ς θελήσεσι, κα φύσεσι Πανάµωµε, µι δ ποσ άσει, ίκ εις Θε ν πο ή ως, ν δι µ ς π ωχεύσαν α, µέχρι Σ αυρο θελήµα ι, κα µ ν χαρισάµενον, ν ς Θεό η ος πλο ον, κ νεκρ ν νασ άσει. Ε ς ο ς Α νους. σ µεν Σ ίχους. Ψάλλοµεν δ Σ ιχηρ προσόµοια ς Μεγαλοµάρ υρος γ. χος πλ. α. Χαίροις σκη ικ ν ληθ ς. Χαίροις παρθενοµάρ υς Χρισ ο, ξ ας ς σ ρ να είλασα, κα π σαν ν ο κουµένην, φω αγωγο σα φαιδρ ς, ψυχ ς διαυγεί κα φαιδρό η ι δι ς θε ον θέσπισµα, ν Πα έρων κεκύρω αι, κα κα ηργήθη, Ε υχο ς γλ σσα βλάσφηµος. ιοσκόρου ε, ο δεινο κα παράφρονος. Χαίροις ποσ άζουσα, κρουνο ς ν α µά ων σου, καθαρ ικο ς µολυσµά ων, κ ν γίων λειψάνων σου, Χρισ ο δυνάµει, ο παρέχον ος κόσµ µέγα λεος. ε ε ς θληφόρου Χρισ ο, µε γκωµίων ελουµένην πανήγυριν, ρ ν ες συνευφρανθ µεν πνευµα ικ ς ν χαρ, κα πανευφροσύνως ορ άσωµεν α γ ρ κα έβαλε, γέρωχον φρόνηµα, ν υραννούν ων, δυνάµει ο Πνεύµα ος θεν ρα ο, κα α ν µέγα ρόπαιον. Ταύ ην ο ν ε φηµήσωµεν, ε φήµοις ν σµασι, ν καλλιπάρθενον κόρην, ς ε φηµίας φερώνυµον, Χρισ ν δυσωπο ν- ες, ο δωρήσασθαι κόσµ µέγα λεος. ρους παραλαβο σα σεµνή, νδον ο άφου ε σεβ ν κακοδόξων ε, κα ε χες ν α ς χερσί σου, ν ο Πα έρες καλ ς, νωθεν πνευσθέν ες συνεξέθεν ο ν δ κα επά ησας, ς ψευδ κα ν ίθεον, ν κακοδόξων, ο ς ε ς έλος κα σχυνας θεν παν ες, ε σεβ ς ε φη- µο µέν σε, χαίρον ες ν µνήµ σου, ο ς µάρ υς πρόεδρος ερ ς 32
Βυζαν ίων, πισυνήγαγε σήµερον δι ν Σω ρα, κδυσώπησον δοθ ναι µέγα λεος. Κα ο σίου, ερα γ. χος πλ.δ. Τί µ ς καλέσωµεν γιοι. Τί σε νοµάσω Νικόδηµε; λαµπηδόνα µυσ ικήν, διαλείπ ου προσευχ ς, διάσεισ ον κρηπ δα, ς νθέου βιο ς, λειµ να, ε σεβείας ε ωδέσ α ον, λιµένα, ρυχοµένων γαληνό α ον, θεοσοφίας κειµήλιον, κα αµειο χον ς χάρι ος; κέ ευε, ο σωθ ναι ς ψυχ ς µ ν. Σ ίχ. Τίµιος ναν ίον Κυρίου θάνα ος ο σίου α ο. Τί σε νοµάσω Νικόδηµε; φυ οκόµον ρε ν, ν θανά ων κα ερπν ν, ιζο όµον ν π αισµά ων, νοη ν κα πρακ ικ ν, ε κόνα, θεο ύπω ον σκήσεως, κανόνα, κριβέσ α ον συνέσεως, ζω ς µέµπ ου διδάσκαλον, κα ρους θω σέµνωµα; κέ ευε, ο σωθ ναι ς ψυχ ς µ ν. Σ ίχ. Μακάριος ν ρ φοβούµενος ν Κύριον, ν α ς ν ολα ς α ο θελήσει σφόδρα. Τί σε νοµάσω Νικόδηµε; παναµώµου βιο ς, ς ποφή ην θαυ- µασ όν, ς ο Πνεύµα ος φων ς, ς σ όµα ν ως θεϊκόν, κρα ρα, νέκ αρ φέρον α θάνα ον, φωσ ρα, ν ς χάρι ος µυήσεων, λαµπάδα θείων λλάµψεων, κα ς Χρισ ο πέ ραν πίσ εως; κέ ευε, ο σωθ ναι ς ψυχ ς µ ν. όξα... Το σίου. χος πλ. α. νδρικ ς ροπωσάµενος, ν µισόκαλον δαίµονα, κα ς ς σαρκ ς νσκιρ ήσεις µαράνας, σι εί κα δάκρυσιν, γγελικ ν µε- λθες πολι είαν σιώ α ε σ ο ν α ς διδαχα ς σου σ ηρίξας, φόβ ο Κυρίου, ο ς προσιόν ας σοι µονο ρόπους, σκε ος ο Παρακλή ου φθης λαµπρό α ον, κα γγος α ο µυροβόλον Νικόδηµε. θεν θρόν ο παµβασιλέως Χρισ ο παρισ άµενος, κα α ς ΰλοις χοροσ ασίαις συνών, µέµνησο κα µ ν, ν ελούν ων σµένως, ν εισέβασ ον µνήµην σου. Κα ν ν... Μακαρίζοµέν σε, Θεο όκε Παρθένε, κα δοξάζοµέν σε, ο πισ ο κα χρέος, ν πόλιν ν σεισ ον, ε χος ηκ ον, ν αγ προσ ασίαν, κα κα αφυγ ν ν ψυχ ν µ ν. 33
Ε ς ν Λει ουργίαν. Τ Τυπικά, κα ε ς ο ς Μακαρισµο ς σ µεν σ ίχους ιβ λέγον ες δ γ. Τ ν Πα έρων. χος α. µόνος ε δώς. πρώ η πηγ ν γαθ ν, χάρις ο Πνεύµα ος, ς πο αµο ς µ ς νεσ όµωσε, ν πλάνην νδοξοι κα ασύρον ας, κα πισ ο ς πο ίζον ας, ε σεβείας νάµα α, Προφη ν, ποσ όλων κήρυγµα. Σέργιον κα Πύ ον ο ς δεινούς, προσ ά ας ς α ρέσεως, Πα λον κα Πέ ρον κα ν Θεόδωρον, γενναίως µα σοφο καθείλε ε, ν σεπ ν σ ηρίξαν ες, κκλησίαν νδοξοι, ποσ όλων, Πα έρων ο ς δόγµασιν. νάρχου Θεό η ος ραν ς, νέργειαν συνάναρχον, ο θεοφόροι νακηρύξαν ες, κ ισ ν δίδαξαν ν νέργειαν, ο κ ισ ο προσλήµµα ος, ν διπλό φύσεων, Υ ν να Χρισ ν κα αγγείλαν ες. δε ν ο ποθο ν ες ς α γάς, ς χάρι ος ο Πνεύµα ος, κα ν νέσπερον θείαν λλαµψιν, πηγ προσδράµωµεν ς χάρι ος, Μη ρί ο κ ίσαν ος ν α γ ρ παν α, ο ς πισ ο ς χορηγε αι βέλ ισ α. Τ ς Μεγαλοµάρ υρος. δ γ. χος δ. Το ς σο ς µνολόγους Θεο όκε. π ς ν µέσ ο σ αδίου, θλο σα Μάρ υς ο Χρισ ο, ν ύραννον ξέσ ησε, δι κραν καρ ερό η α νδρείως γ ρ πήνεγκε, ν δειν ν κολασ ήρια. Πανεύφηµε Μάρ υς Ε φηµία, ε φήµοις ν σµασιν εί, ν µνή- µην σου γεραίροµεν, ν σ ν πλου ο ν ες λάρνακα, λείψανόν σου φέρουσαν, ερ ν κα σεβάσµιον. 34
νδρείως κα έβαλες ν φιν, ν µέγαν σεµν ν νοη όν, δυνα- µωθε σα χάρι ι, Πα ρ ς Υ ο κα Πνεύµα ος, ς συγχύ ου φύσεως, κα ρισηλίου Θεό η ος. µνήσωµεν πάν ες κα χρέος, Μαρίαν ν έσποιναν γνήν, ν µόνην ειπάρθενον, α η γ ρ κεφάλαιον, ς σω ηρίας γέγονε, µ ν δι κραν καθαρό η α. Το σίου. δ. χος α ός. Τ ν θείαν αύ ην. ηµά ων Πά ερ ν θείων σου, χάρις σπερ µύρον ο ράνιον, ο ς ν θωνι, χορο ς ζύγων κα ηύφρανε, κα πρ ς ν κληρουχίαν, ν νω θυνεν. ρ ν Χρισ ο ν λαµπρό η α, πόπ α ν ή ων Νικόδηµε, ν ν ν ο ς δώµασι, ο ς ο ρανίοις ξίωσον, κ µ φω ς ΰλου, γενέσθαι µέ οχον. όξα Πατρί... Σοβ ν χθρο ν κακό η α, όκνοις σου πρ ς Κ ίσ ην ν εύξεσι, κα νυχθηµέροις σου, καµά οις σ φρον Νικόδηµε, σίων νεδείχθης, ο θω πρό υπον. Κα ν ν... νθρώπων πέλεις βοήθεια, σεπ Παραµυθία κα σ ήριγµα, ν περισ άσεσι, δεινο ς δι νυµνο ν ές σε, ς σ ς ε εργεσίας, λαλο µεν πασιν. πολυ ίκια. Τ ς Μεγαλοµάρ υρος. χος γ. Θείας πίσ εως. Λίαν ε φρανας ο ς ρθοδόξους, κα κα σχυνας ο ς κακοδόξους, Ε φηµία Χρισ ο καλλιπάρθενε ς γ ρ Τε άρ ης Συνόδου - κύρωσας, ο Πα έρες καλ ς δογµά ισαν. Μάρ υς νδοξε, Χρισ ν ν Θε ν κέ ευε, δωρήσασθαι µ ν µέγα λεος. Το σίου. χος πλ.α. Τ ν συνάναρχον. Νικηφόρους γ νας κα ο δράκον ος, σκη ικ πολι εί, ν ο ς ρίοις σοφέ, ς Μον ς Βα οπαιδίου πόθ γαγες, κα ρε ν - 35
φηγη ής, χρηµα ίσας πρ ς µονάς, Νικόδηµε α ωνίους, µε έσ ης καθικε εύων, Χρισ ν π ρ ν ε φηµούν ων σε. Κον άκια. Τ ς Μεγαλοµάρ υρος. χος β. γ νας ν θλήσει, γ νας ν πίσ ει, κα εβάλου θερµ ς, π ρ Χρισ ο ο νυµφίου σου λλ κα ν ν, ς ς α ρέσεις, κα ν χθρ ν φρύαγµα, ν ο ς ποσ ν βασιλέων µ ν πο αγ ναι πρέσβευε, δι ς Θεο όκου, π ξακοσίων ριάκον α θεοφόρων Πα έρων, ρον λαβο σα, κα φυλά ουσα πανεύφηµε. Το σίου. χος πλ.δ. Τ περµάχ. ς ε σεβείας ποφή ην κα διδάσκαλον, κα θείας γνώσεως - σύλη ον θησαύρισµα, νυµνο µέν σε γλάϊσµα µοναζόν ων λλ ς γνώµων κριβέσ α ος σκήσεως, καθοδήγησον µ ς πρ ς βίον ληκ ον, ο ς κραυγάζον ας Χα ρε, πά ερ Νικόδηµε. Κα έλος Κον άκιον «Τ περµάχ» ποσ ολοευαγγέλιον λέγοµεν ς Μεγαλοµάρ υρος (Ζή ει δεκά κ Κυριακ ) κα ο σίου (Ζή ει Σαββά ς ΚΖ βδοµάδος). (Μόνον ε ς Κοιµη ήριον: ο σίου κα ν Κεκοιµηµένων) Κοινωνικόν Ε ς µνηµόσυνον... 36