Μετάφραση ΑΝΔΡΟΝίκη ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ
Σειρά: Παιδική Εφηβική Λογοτεχνία Μετάφραση: Ανδρονίκη Αντωνιάδου Επιμέλεια κειμένου-διόρθωση: Αλεξάνδρα Λέτσα Σχεδιασμός εξωφύλλου, σελιδοποίηση: Πωλίνα Κοντογεώργη Υπεύθυνος έκδοσης: Αποστόλης Αντωνόπουλος Tίτλος πρωτοτύπου: Eco-Worriers ΤREE TROUBLE Kathryn Lamb Copyright Kathryn Lamb, 2007 Copyright ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΥΚΑΜΙΣΑΣ, 2013 για την ελληνική γλώσσα σε όλο τον κόσμο ISBN: 978-960-6881-55-8 SET: 978-960-6881-58-9 Απαγορεύεται η με οποιονδήποτε τρόπο, μέσο και μέθοδο αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, θέση σε κυκλοφορία, παρουσίαση, διανομή, και η εν γένει πάσης φύσεως χρήση και εκμετάλλευση του παρόντος έργου στο σύνολό του ή τμηματικά, καθώς και της ολικής αισθητικής εμφάνισης του βιβλίου (στοιχειοθεσίας, σελιδοποίησης κ.λπ.) και του εξωφύλλου του σύμφωνα με τις διατάξεις της υπάρχουσας νομοθεσίας περί προστασίας πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων περιλαμβανομένων και των σχετικών διεθνών συμβάσεων. Σωτήρος & Αλκιβιάδου 132, Τ.Κ. 185 35 Πειραιάς Τ. 210 4112507 F. 210 4116752 www.poukamisas.gr publications@poukamisas.gr
Στους Jasper, Safia, Lexus, Luna και Juliette και στους γονείς τους
ΓKNTΟΥΠ!!! Με ένα δυνατό χτύπημα με το μαξιλάρι της από τα πλάγια, η Ίβι με ρίχνει κάτω και σωριάζομαι στο κρεβάτι μου σαν δέντρο. Γελάω τόσο πολύ, που δεν μπορώ να σηκωθώ πάλι κι έτσι ρίχνει το μαξιλάρι με ένα απαλό χτύπημα πάνω στον ώμο μου και καταρρέει πάνω στο κρεβάτι, χαχανίζοντας, δίπλα μου. Της Ίβι κι εμένα μας αρέσει να κοιμόμαστε η μία στο σπίτι της άλλης. Μένουμε δύο πόρτες παραδίπλα, στην οδό Φρογκ. Αλλά απόψε το βράδυ δεν μπορούμε να κοιμηθούμε παρέα, μιας και αύριο αρχίζει η φθινοπωρινή περίοδος. Γι αυτό τον λόγο, αντί της συνηθισμένης μας Βραδιάς Μαξιλαροπόλεμου Οικο-μαχητριών, απλώς είχαμε μία ειδική Τελευταία Βραδιά Ελευθερίας και Μαξιλαροπόλεμου Πριν από το Μοιραίο. «Θα πρέπει να φύγω σε λιγάκι» λέει με αναστεναγμό η Ίβι. «Η μαμά μού είπε να μην αργήσω επί ποινή θανάτου ή επί ποινή πλυσίματος πιάτων για μία εβδομάδα». «Μα δεν είναι και τόσο αργά!» διαμαρτύρομαι. «Θα μπορούσα να σε πάω μέχρι το σπίτι σου». Περνάμε μπροστά από τη μαμά στο ισόγειο, η οποία 5
Οικο-μαχήτριες ξεχωρίζει ανάμεσα από άλλα ρούχα τη σχολική μου στολή. «Μαμά, μπορώ να πάω την Ίβι μέχρι το σπίτι της;» «Ναι, μπορείς, αλλά να γυρίσεις κατευθείαν πίσω». Σκουντάω την Ίβι με τον αγκώνα μου. «Σταμάτα να κοιτάς έτσι!» της ψιθυρίζω. «Δεν το κάνω επίτηδες!» χαχανίζει η Ίβι καθώς δραπετεύουμε. «Η μαμά σου μοιάζει με emo. Μόνο που δεν είναι τόσο τρομακτική». Αυτό είναι αλήθεια. Τα μαλλιά της μαμάς αλλάζουν χρώμα σε τακτά χρονικά διαστήματα φέτος, και μόλις χθες τα έβαψε κορακί. «Αν αρχίσει να κάνει τρύπες και να φοράει έντονο μαύρο μολύβι στα μάτια, θα ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΩ!» λέω νευριασμένα. Στο σπίτι της Ίβι, η μητέρα της και ο πατέρας της κάθονται στο τραπέζι της κουζίνας έχοντας μπροστά τους ταξιδιωτικά φυλλάδια. «Είσαι τόοοσο τυχερή!» λέω με έναν αναστεναγμό. «Μακάρι να άραζα κι εγώ στον ήλιο κατά τη διάρκεια των διακοπών. Δεν γίνεται να με κρύψεις μέσα στη βαλίτσα σου ή κάπου αλλού;» «Μακάρι να μπορούσα!» λέει η Ίβι δυνατά, βγάζοντας μέσα από το ψυγείο δύο βιολογικά smoothies με γεύση φράουλα και μάνγκο. «Λυπάμαι, Λόλα» λέει η μαμά της Ίβι, σηκώνοντας το βλέμμα από το φυλλάδιό της. Έχει τις ίδιες κόκκινες μπούκλες όπως και η Ίβι και τα ίδια πράσινα μάτια. «Είπαμε να κάνουμε οικογενειακές διακοπές πριν ο Λίαμ στρωθεί σοβαρά στην επανάληψη. Θα μπορούσες να έρθεις μαζί μας την επόμενη φορά». «Ω, ναι!» απαντάω γνέφοντας. «Αυτό θα ήταν πολύ ωραίο». 6
ΔΕΝΤΡΟΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ Ανεβαίνουμε στο δωμάτιο της Ίβι, παίρνοντας μαζί μας τα smoothies. Μεγάλα μαύρα σύννεφα έχουν κυκλώσει τον ουρανό και ένα ελαφρύ ψιλοβρόχι θολώνει τα τζάμια των παραθύρων. «Βάζω στοίχημα ότι ανυπομονείς να αφήσεις αυτό τον καιρό και να βρεθείς σ εκείνη τη λιακάδα!» λέω, προσπαθώντας να μη φανεί ότι ζηλεύω. «Έχεις δίκιο. Ανυπομονώ!» λέει η Ίβι με ενθουσιασμό και τα μάτια της λάμπουν. Μετά, κάνοντας μία ανεπιτυχή προσπάθεια να δείξει σοβαρή, λέει: «Φυσικά, ανησυχώ για όλες αυτές τις εκπομπές καυσαερίων των αεροπλάνων που κυριολεκτικά στέλνουν το δικό μας αποτύπωμα άνθρακα στα ουράνια, και γι αυτό τον λόγο θα φυτέψω ένα δέντρο». Σηκώνω τα φρύδια μου. «Αυτό θα βοηθήσει;» ρωτάω. «Φυσικά και θα βοηθήσει. Αυτό ακριβώς κάνουν όλοι στις μέρες μας. Αν ταξιδέψεις με αεροπλάνο, θα πρέπει να φυτέψεις δέντρα για να αντισταθμίσεις τις εκπομπές καυσαερίων, διότι τα δέντρα απορροφούν ξανά ένα μέρος από το CO 2 που έχει αφήσει η πτήση σου στην ατμόσφαιρα». «Δηλαδή αν κάποιος ταξιδεύει συνέχεια με αεροπλάνα, θα πρέπει να φυτέψει ολόκληρο δάσος;» «Πιθανόν». Ρουφάμε τα smoothies μας μέσα από ανακυκλώσιμα καλαμάκια. Η Ίβι φτάνει πρώτη στον πάτο του χάρτινου κουτιού και κάνει ένα δυνατό σλουρρρπ. «Θα πρέπει να φύγω» λέω. «Η μαμά μού είπε να γυρίσω απευθείας πίσω στο σπίτι. Καλύτερα να μην την εξοργίσω, αλλιώς μπορεί να μου κάνει κάνα ξόρκι. Ήδη είναι ντυμένη λες και είναι Απόκριες. Παρατήρησες ότι φορούσε μαύρα για να ταιριάζει με το μαλλί της;» Η Ίβι γελάει. «Έλα τώρα! Δεν είναι και τόσο χάλια!» 7
Οικο-μαχήτριες Περνάμε δίπλα από τον αδερφό της Ίβι, τον Λίαμ, καθώς κατεβαίνουμε τις σκάλες. Μπορώ να δω μόνο τα μαύρα μαλλιά του, καθώς έχει πέσει με τα μούτρα σ ένα περιοδικό και από ό,τι φαίνεται δεν μας παίρνει χαμπάρι. «Από πότε ο Λίαμ διαβάζει γυναικεία περιοδικά;» δεν αντέχω να μη ρωτήσω καθώς βγαίνουμε από το σπίτι. Η Ίβι ρώτησε τη μητέρα της αν μπορεί να με πάει μέχρι το σπίτι μου. «Α, μην ανησυχείς γι αυτό» απαντάει η Ίβι με ζωηράδα. «Το ξέρω ότι είναι περίεργο. Αλλά ο Λίαμ είναι περίεργος. Έχει πάθει εμμονή με ένα διάσημο μοντέλο που λέγεται Ζαντέν, και έχει ένα άρθρο σχετικά με αυτήν στο περιοδικό της μαμάς. Έχει μέχρι και φωτογραφίες της στον τοίχο του δωματίου του». «Η ανεγκέφαλη η Αμέλια συνέχεια μιλάει με ενθουσιασμό για τη Ζαντέν» σχολιάζω. «Είχε φέρει τόνους περιοδικά στο τέλος του τελευταίου τριμήνου και καυχιόταν στις φίλες της για το πώς η μαμά της και ο μπαμπάς της γνωρίζουν όλους αυτούς τους διάσημους, ανάμεσά τους και τη Ζαντέν. Μετά είπε ότι θα γίνει κι εκείνη διάσημο μοντέλο όπως η Ζαντέν όταν τελειώσει το σχολείο». Η Ίβι ξεφυσά περιφρονητικά. «Με τίποτα!» λέει δυνατά. Καμία από τις δυο μας δεν συμπαθεί πολύ την Αμέλια, ιδίως από τότε που ο μπαμπάς της, ο Ντέιβιντ Πλάνκετ, ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας, προσπάθησε να σαμποτάρει τους Οικολογικούς Κήπους ώστε να κλείσουν. Ήθελε να εξαγοράσει τη γη και να επεκτείνει την απαίσια επιχείρηση Πλαστικών Πλάνκετ. Η Αμέλια και η μαμά της, που είναι δημοσιογράφος, συμμετείχαν στη διάδοση απαίσιων φημών σχετικά με τους Οικολογικούς Κήπους. Η Ίβι κι εγώ καταφέραμε 8
ΔΕΝΤΡΟΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ να ξεσκεπάσουμε την πλεκτάνη των Πλάνκετ και έτσι σώθηκε το καταφύγιο. Η Αμέλια εξοργίστηκε και τώρα πλέον δεν χάνει ευκαιρία να γίνεται μαζί μας κακιά κι εκδικητική. «Μου φαίνεται λες κι έχουν περάσει κάτι αιώνες από τότε που βοηθήσαμε να σωθούν οι Οικολογικοί Κήποι» λέει η Ίβι. «Αλλά έχουν περάσει μόνο μερικές εβδομάδες. Μέχρι που καταφέραμε να μιλήσουμε στην Ντόντο ή καλύτερα να πω να της τσιρίξουμε, γιατί ήμουν τόσο αγχωμένη, που δεν μπορούσα να βγάλω μιλιά! Λόλα, ήμουν εντελώς ηλίθια;» «Όπως σου έχω πει εκατοντάδες φορές ήδη, Ίβι, όχι». Η Ντόντο είναι η αγαπημένη μας τραγουδίστρια και έκανε μία συναυλία στους Οικολογικούς Κήπους την περασμένη εβδομάδα, αφού η Κέιτ Μίντοσουϊτ, η διευθύντρια των Κήπων, άκουσε την πρότασή μας να την προσκαλέσει. Τα εισιτήρια της συναυλίας πουλήθηκαν όλα και συγκεντρώθηκαν πάρα πολλά χρήματα για τη σωτηρία των άγριων ζώων και την καταπολέμηση του φαινομένου του θερμοκηπίου. «Ήταν τόοοσο υπέροχα!» λέω ονειροπολώντας. Έχουμε φτάσει στο σπίτι μου, αφού έχουμε χασομερήσει με τον δικό μας συνηθισμένο τρόπο ανάμεσα στα σπίτια προκειμένου να κερδίσουμε χρόνο για να μπορέσουμε να μιλήσουμε. Χαζολογούμε στον διάδρομο αναπολώντας το συναρπαστικό καλοκαίρι μας. Η μαμά βγαίνει από την κουζίνα και τη ρωτάω αν μπορώ να πάω και πάλι την Ίβι πίσω στο σπίτι της. Με κοιτάει με ένα βλέμμα το οποίο μεταφράζω σαν «όχι». Καταλήγω ότι η νέα της ενσάρκωση ως μαμά emo την κάνει να φαίνεται όντως πιο τρομακτική. Η Ίβι είναι φανερό ότι νιώθει ακριβώς το ίδιο και φεύγει τροχάδην, 9
Οικο-μαχήτριες λέγοντας ότι θα τα πούμε το πρωί ως συνήθως για να πάμε παρέα στο σχολείο. Βρίσκω τον μπαμπά στο σαλόνι να βλέπει τηλεόραση. Αποφασίζω να του κάνω κουβέντα για τις διακοπές. «Η οικογένεια της Ίβι θα την πάνε στο Ηλιόλουστο Θέρετρο Κόστα Φορτούνα για τις διακοπές» σχολιάζω απροκάλυπτα. Προς έκπληξή μου, ο μπαμπάς δεν εκρήγνυται σαν ανθρώπινο ηφαίστειο, ξεστομίζοντας διάφορα όπως ότι τα χρήματα δεν φυτρώνουν στα δέντρα και ότι έχει λογαριασμούς να πληρώσει και όλα τα συναφή. Έχω σκεφτεί πολλές φορές να ενώσω τα συχνά ξεσπάσματα οργής του μπαμπά με μία γεννήτρια παραγωγής ως πηγή εναλλακτικής ενέργειας. Αντίθετα λοιπόν με ό,τι κάνει συνήθως, μου χαμογελάει ελαφρώς. «Δεν μπορώ να υποσχεθώ τίποτα» λέει «αλλά μπορεί να εκπλαγείς ευχάριστα πολύ σύντομα». Ουάου! Άραγε αυτό σημαίνει αυτό που νομίζω; Θέρετρο Κόστα Φορτούνα, σου ρχομαι! Πετάγομαι στην άλλη άκρη του δωματίου και δίνω στον μπαμπά την ωραιότερη αγκαλιά από όλες τις αγκαλιές. «Σ ευχαριστώ, μπαμπά! Είσαι ο καλύτερος! Και υπόσχομαι ότι θα φυτέψω τουλάχιστον δέκα δέντρα!» Ο μπαμπάς φαίνεται κάπως έκπληκτος. «Εμ, εντάξει, αγάπη μου. Όπως σου αρέσει. Μόνο που δεν ξέρω αν έχουμε χώρο στον κήπο για δέκα δέντρα. Ίσως χρειαστεί να είναι μόνο ένα». «Σ αγαπάω, μπαμπά!» Πάνω στο δωμάτιό μου, στέλνω ένα μήνυμα στην Ίβι για να της πω τα υπέροχα νέα ότι ίσως να ακολουθήσω κι εγώ την ίδια πορεία στις διακοπές. Ελπίζω η μαμά και ο μπαμπάς να αποφασίσουν να πάμε στο ίδιο θέρετρο με την Ίβι και την οικογένειά της. Αυτό θα ήταν τόσο τέλειο! 10
ΔΕΝΤΡΟΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ Αφού έχω ελέγξει ότι η σχολική μου τσάντα είναι έτοιμη για αύριο το πρωί, ετοιμάζομαι να ξαπλώσω. Μου αρέσει να διαβάζω όταν είμαι ξαπλωμένη και ιδιαίτερα χαλαρώνω ξεφυλλίζοντας το περιοδικό Πράσινη Νεολαία, που είναι γεμάτο με ενδιαφέροντα άρθρα σχετικά με τον πλανήτη και το πώς μπορούμε να βοηθήσουμε για να σωθεί. Το περιοδικό έχει ένα πλαίσιο οικο-πληροφορίας σε κάθε σελίδα, που περιέχει ένα οικο-γεγονός. Καθώς αφήνομαι να με πάρει ο ύπνος, το μυαλό μου κολυμπάει αόριστα μέσα σε μία ήρεμη μπλε θάλασσα μιας χρυσής ακτής Η Ντόντο τραγουδάει πάνω σε μία σκηνή στην παραλία Η Ίβι είναι μαζί μου Έχουμε γίνει γοργόνες Το περιοδικό Πράσινη Νεολαία γλιστράει από το χέρι μου και πέφτει στο πάτωμα του δωματίου Οικο-πληροφορία Οι εκπομπές άνθρακα στην ανώτερη ατμόσφαιρα είναι τρεις φορές πιο βλαβερές απ ό,τι στα κατώτερα στρώματα. Εξαιτίας αυτού, μία κοντινή πτήση συμβάλλει τόσο στο φαινόμενο του θερμοκηπίου όσο και η κυκλοφορία ενός μικρού αμαξιού επί τρεις μήνες. 11