5 Νέφη - Υετός
6.3 Βροχή Όταν τα υδροσταγονίδια ή παγοκρύσταλλοι ενός νέφους, ενώνονται μεταξύ τους ή μεγαλώνουν, τότε σχηματίζουν μεγαλύτερες υδροσταγόνες με βάρος που ξεπερνά την άνωση, με αποτέλεσμα να πέφτουν προς το έδαφος.
Α δ θ ύ ή ή ά Αν διατηρηθούν σε υγρή μορφή πριν φτάσουν στην επιφάνεια της γης, τότε δημιουργείται το φαινόμενο της βροχής (rain).
β ήξ ά ό έ ί δ ό ί H βροχή ξεκινάει από το νέφος είτε ως υδροσταγόνες είτε ως παγοκρύσταλλοι οι οποίοι λιώνουν περνώντας από στρώματα αέρα με θερμοκρασία > 0 ο C.
β ήξ ά ό έ ί δ ό ί H βροχή ξεκινάει από το νέφος είτε ως υδροσταγόνες είτε ως παγοκρύσταλλοι οι οποίοι λιώνουν περνώντας από στρώματα αέρα με θερμοκρασία > 0 ο C.
Ύψος βροχής είναι το ύψος στο οποίο θα έφθανε η στάθμη του νερού της βροχής σε ένα δοχείο εμβαδού 1m 2, αν αυτό δεν εξατμιζόταν και εκφράζεται σε mm. m 2 Βροχή ύψους 1 mm εννοούμε την ποσότητα εκείνη που απέδωσε ποσότητα νερού ίση με 1 kgr/m 2 ή 1 tn/στρέμα. h
Μετριέται με τα βροχόμετρα (rain gauges).
6.3.1 Τύποι βροχής Κύρια αιτία δημιουργίας βροχής αποτελεί η ανοδική κίνηση μιας αέριας μάζας. Ανάλογα με τον τρόπο που σχηματίζονται τα βροχοφόρα νέφη, οι βροχές διαιρούνται σε 4 κατηγορίες: α. Βροχές κατακόρυφης μεταφοράς (convective precipitation). Σχηματίζονται όταν συμβαίνουν στην ατμόσφαιρα ισχυρές ανοδικές κινήσεις κυρίως λόγω θέρμανσης των κατώτερων στρωμάτων του αέρα. Νέφη Cb ή Cu
6.3.1 Τύποι βροχής Κύρια αιτία δημιουργίας βροχής αποτελεί η ανοδική κίνηση μιας αέριας μάζας. Ανάλογα με τον τρόπο που σχηματίζονται τα βροχοφόρα νέφη, οι βροχές διαιρούνται σε 4 κατηγορίες: α. Βροχές κατακόρυφης μεταφοράς (convective precipitation). Σχηματίζονται όταν συμβαίνουν στην ατμόσφαιρα ισχυρές ανοδικές κινήσεις κυρίως λόγω θέρμανσης των κατώτερων στρωμάτων του αέρα. Νέφη Cb ή Cu
Η θέρμανση αυτή μπορεί να προέρχεται από: ισχυρή θέρμανση της επιφάνειας της ξηράς από τον ήλιο θέρμανση και αραίωση του παραεδάφιου αέρα ανοδικές κινήσεις (θερμική αστάθεια) Συχνό στην τροπική ζώνη και στα μέσα γ. πάτητο πλάτη το καλοκαίρι στις ηπειρωτικές περιοχές
Η θέρμανση αυτή μπορεί να προέρχεται από: διέλευση ψυχρού υγρού ασταθή αέρα πάνω από θερμή επιφάνεια θέρμανση και αραίωση του παραεδάφιου αέρα ανοδικές κινήσεις Συχνό στα μέσα γ. πλάτη μετά τη δέλ διέλευση ψυχρού μετώπου
β.mετωπικές βροχές (frontal precipitation). Σχηματίζονται από τις ανοδικές κινήσεις στα θερμά και ψυχρά μέτωπα καθώς ο θερμότερος αέρας αναγκάζεται να ανέβει τη μετωπική επιφάνεια Τείνουν να είναι μεγάλης έκτασης και διάρκειας αλλά συχνά αποκτούν χαρακτηριστικά βροχών κατακόρυφης μεταφοράς
β.mετωπικές βροχές (frontal precipitation). Σχηματίζονται από τις ανοδικές κινήσεις στα θερμά και ψυχρά μέτωπα καθώς ο θερμότερος αέρας αναγκάζεται να ανέβει τη μετωπική επιφάνεια Είναι συχνές στα μέσα γεωγραφικά πλάτη και σπάνιες στις τροπικές περιοχές
γ. Ορογραφικές ςή ανάγλυφου (orographic precipitation). p Σχηματίζονται από τις ανοδικές κινήσεις που δημιουργούνται στις προσήνεμες πλευρές ρςτων βουνών ομβροσκιά των βουνών (rain shadow) Καθορίζεται από τη διάταξη και το μέγεθος των οροσειρών και από την αστάθεια των αέριων μαζών
γ. Ορογραφικές ςή ανάγλυφου (orographic precipitation). p Σχηματίζονται από τις ανοδικές κινήσεις που δημιουργούνται στις προσήνεμες πλευρές ρςτων βουνών Η βροχόπτωση αυξάνει με το υψόμετρο στις προσήνεμες πλευρές των βουνών μέχρι τα 2000 3500 m.
Τα μεγαλύτερα ύψη βροχής σημειώνονται πάνω από τις ορεινές και τις δυτικές περιοχές λόγω της επίδρασης του ανάγλυφου (οροσειρά της Πίνδου). Στην υπήνεμη ηπειρωτική Ελλάδα εμφανίζονται μικρότερα ύψη βροχής από ότι στην δυτική λόγω του ότι βί βρίσκονται στην υπήνεμη πλευρά των ορεινών όγκων.
δ. Βροχές ρχςσύγκλισης ης( (convergent precipitation). p Σχηματίζονται λόγω των ανοδικών κινήσεων που δημιουργεί η σύγκλιση των αερίων μαζών σε μια περιοχή
δ. Βροχές ρχςσύγκλισης ης( (convergent precipitation). p Σχηματίζονται λόγω των ανοδικών κινήσεων που δημιουργεί η σύγκλιση των αερίων μαζών σε μια περιοχή Συμβαίνουν στα κέντρα χαμηλών βαρομετρικών συστημάτων και είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικές στα μικρά γεωγραφικά πλάτη λόγω σύγκλισης των αληγών ανέμων στον ισημερινό
δ. Βροχές ρχςσύγκλισης ης( (convergent precipitation). p Σχηματίζονται λόγω των ανοδικών κινήσεων που δημιουργεί η σύγκλιση των αερίων μαζών σε μια περιοχή Είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικές στα μικρά γεωγραφικά πλάτη λόγω σύγκλισης των αληγών ανέμων στον ισημερινό + θερμική αστάθεια
6.3.2 Γεωγραφική διανομή της βροχής Οι περιοχές της γης που χαρακτηρίζονται από ανοδικές κινήσεις στην ατμόσφαιρα εμφανίζουν σχετικά υψηλές τιμές βροχόπτωσης καθοδικές κινήσεις εμφανίζουν χαμηλά ποσά βροχόπτωσης.
Τα μεγαλύτερα ύψη βροχής στις ισημερινές περιοχές. Ύστερα η βροχή ελαττώνεται μέχρι τις ζώνες των υψηλών πιέσεων των υποτροπικών περιοχών και μετά αυξάνεται μέχρι τα πλάτη 40-60, (λόγω υφεσιακής και αντικυκλωνικής δράσης), μετά και μέχρι τους πόλους η βροχή ελαττώνεται.
Η ελάχιστη βροχόπτωση στις περιοχές των δύο ζωνών υψηλών πιέσεων των υποτροπικών περιοχών (25 ο 30 ο ) και στις πολικές περιοχές, είναι αποτέλεσμα των εκεί εντόνων καθοδικών κινήσεων, και απουσίας υδρατμών εξαιτίας των χαμηλών τιμών θερμοκρασιών.
Τα μεγαλύτερα ύψη βροχής σημειώνονται κοντά στον ισημερινό ενώ παρουσιάζονται μεγάλα πάλι ύψη βροχής και στα πλάτη 40-60, που οφείλονται στην υφεσιακή και αντικυκλωνική δράση.
Τα εσωτερικά των ηπείρων βί βρίσκονται μακριά από τις θάλασσες και δεν δέχονται την ευεργετική επίδραση των υγρών θαλάσσιων αερίων μαζών (π.χ. κεντρική Ευρασία, κεντρική βόρεια Αμερική και η κεντρική Αυστραλία).
Στις προσήνεμες πλευρές των βουνών (π.χ. δυτικά των Βραχωδών ορέων, των Άνδεων, των Δειναρικών Άλπεων) εναποθέτονται μεγάλα ποσά βροχής από τις υγρές θαλάσσιες αέριες μάζες, που κινούνται προς την ενδοχώρα.
Οι υψηλές ατμοσφαιρικές πιέσεις στις δυτικές ακτές των ηπείρων, σε συνδυασμό και με τα ψυχρά θαλάσσια ρεύματα, προκαλούν ελάχιστες βροχοπτώσεις (π.χ. νοτιοδυτικές ακτές της Βόρειας Αμερικής και Αφρικής, Καλιφόρνιας κ.λ.π).
Εποχικοί αντικυκλώνες Ιανουάριος
Θαλάσσια ρεύματα
Ο Ιδ ό ώ δ ό ά Ο Ινδικός μουσώνας σε συνδυασμό με την οροσειρά των Ιμαλαΐων προκαλεί ισχυρές, κυρίως, θερινές βροχοπτώσεις
Μέσο ετήσιο ύψος βροχής από δορυφόρους (Source: GPCP)
Ιανουάριος Γεωγραφική κατανομή του μέσου ετήσιου ύψους βροχής
Ιούλιος
Η γεωγραφική κατανομή της εποχικής βροχόπτωσης Περιοχές με διακριτή ξηρή εποχή: θερινό ή εαρινό μέγιστο.
Η γεωγραφική κατανομή της εποχικής βροχόπτωσης Η εναλλαγή των εποχικών συστημάτων στα κέντρα των ηπείρων έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία εποχικών ανέμων, των Μουσώνων, οι οποίοι προκαλούν βροχοπτώσεις με ισχυρή εποχικότητα παρουσιάζοντας θερινό μέγιστο.
Η γεωγραφική κατανομή της εποχικής βροχόπτωσης Περιοχές με διακριτή ξηρή εποχή: χειμερινό μέγιστο (μεσογειακά κλίματα)
Η γεωγραφική κατανομή της εποχικής βροχόπτωσης Περιοχές με βροχές σε όλες τις εποχές: αλλά - με θερινό μέγιστο (κόκκινο) - ομαλά κατανεμημένη (μπλε) - διπλό μέγιστο (πράσινο)
Η γεωγραφική κατανομή της εποχικής βροχόπτωσης ΗΗ Βόρεια Ασία παρουσιάζει και αυτή ισοκατανεμημένες βροχές όλο το χρόνο ενώ όσο προχωρούμε προς τα νότια εμφανίζεται θερινό ή εαρινό μέγιστο με διακριτή ξηρή εποχή το χειμώνα.
Η γεωγραφική κατανομή της εποχικής βροχόπτωσης Η ενδοτροπική ζώνη σύγκλισης (ΙΤCZ) εμφανίζει Η ενδοτροπική ζώνη σύγκλισης (ΙΤCZ) εμφανίζει ισοκατανεμημένες βροχές όλο το χρόνο με διπλό μέγιστο.
Τα μεγαλύτερα ύψη βροχής σημειώνονται πάνω από τις ορεινές και τις δυτικές περιοχές λόγω της επίδρασης του ανάγλυφου. Στην υπήνεμη ηπειρωτική Ελλάδα εμφανίζονται μικρότερα ύψη βροχής από ότι στην δυτική λόγω του ότι βρίσκονται στην υπήνεμη πλευρά των ορεινών όγκων.
Τα μεγαλύτερα ύψη βροχής σημειώνονται πάνω από τις ορεινές και τις δυτικές περιοχές λόγω της επίδρασης του ανάγλυφου. Στην υπήνεμη ηπειρωτική Ελλάδα εμφανίζονται μικρότερα ύψη βροχής από ότι στην δυτική λόγω του ότι βρίσκονται στην υπήνεμη πλευρά των ορεινών όγκων.
Η νοτιοανατολική Ελλάδα εμφανίζει την μικρότερη βροχόπτωση με την Αθήνα να αποτελεί λίτην πιο ξηρή περιοχή της Ελλάδας (400 mm). Στις ανοιχτές, από βορρά, πεδιάδες δάδ της Θεσσαλονίκης και των Σερρών σημειώνονται μικρά σχετικά ετήσια ύψη βροχής, εξαιτίας της επίδρασης που δέχονται από το ξηρό και καθοδικό άνεμο του Βαρδάρη και του Ρουπελιώτη αντίστοιχα.
6.3.3 Ετήσια πορεία βροχής Η ετήσια πορεία της βροχής δηλ. η μεταβολή της βροχόπτωσης κατά τη διάρκεια του έτους αποτελεί το βροχομετρικό σύστημα μιας περιοχής. 1. Θαλάσσιος. Πάνω από ωκεανούς. Μέγιστο το φθινόπωρο και το χειμώνα. Μεγάλα ποσά βροχής. 2. Ηπειρωτικός. Στο εσωτερικό των ηπείρων. Άφθονες θερινές βροχές και χειμερινή ξηρασία. 3. Μεσογειακός. Στα μεσογειακά κλίματα. Μέγιστο το χειμώνα και ελάχιστο το καλοκαίρι. Εμφανίζεται στις υποτροπικές περιοχές. 4. Ισημερινός. Μεταξύ 10ºΒ και 10ºΝ. Χαρακτηρίζεται από δύο μέγιστα κατά τις ισημερίες.
5. Μουσωνικός. Στα μουσωνικά κλίματα ή και στις δυτικές περιοχές των ηπείρων των τροπικών περιοχών. Χαρακτηρίζεται από άφθονες θερινές βροχές και χειμερινή ήξηρασία. 6. Τροπικός. Στα τροπικά γεωγραφικά πλάτη και κυρίως στις ανατολικές περιοχές των ηπείρων. Μέγιστο το καλοκαίρι, ελάχιστο το χειμώνα. Αιτία η μετακίνηση της ζώνης των ισημερινών νηνεμιών προς βορρά το καλοκαίρι και προς νότο το χειμώνα. Τύποι βροχής στην επιφάνεια της γης: 1. Θαλάσσιος τύπος, 2. Ηπειρωτικός τύπος, 3. Μεσογειακός τύπος, 4. Μουσσωνικός τύπος, 5. Ισημερινός τύπος. 6. Τροπικός τύπος των ανατολικών ακτών
6.3.4 Ετήσια πορεία της βροχής στην Ελλάδα Διακρίνεται σε τέσσερις τύπους: Τύπος Α. Χαρακτηρίζεται από απλή κύμανση της βροχής με ένα μέγιστο το χειμώνα και ένα ελάχιστο το καλοκαίρι. Ανήκουν όλες οι νησιωτικές περιοχές κάτω των 39, οι ακτές της Δ. Ελλάδας, τα παράλια της Πελοποννήσου και μεγάλο μέρος των πεδινών του εσωτερικού της, τα παράλια της Στερεάς Ελλάδας. Τύπος Β. Παρουσιάζει διπλή κύμανση, δηλ. δυο μέγιστα και δυο ελάχιστα. Το κυρίως μέγιστο εμφανίζεται το χειμώνα και το δευτερεύον μέγιστο τον Μάιο ή Ιούνιο, (λόγω των θερμικών καταιγίδων). Το πρωτεύον ελάχιστο εμφανίζεται το καλοκαίρι (Ιούλιο ή Αύγουστο) και το δευτερεύον στις αρχές της άνοιξης. Επικρατεί στο εσωτερικό της Στερεάς Ελλάδας, της Μακεδονίας και τα νησιά άνω του παραλλήλου των 39.
Δ Γ Β Α
Τύπος Γ. Παρουσιάζει τριπλή κύμανση με πρωτεύον μέγιστο τους χειμερινούς μήνες (Δεκέμβριο ή Ιανουάριο), δευτερεύον μέγιστο τους πρώτους φθινοπωρινούς μήνες και τριτεύον στο τέλος της άνοιξης. Το κυρίως ελάχιστο εμφανίζεται το καλοκαίρι, το δευτερεύον στο τέλος του φθινοπώρου και το τριτεύον στις αρχές της άνοιξης. Επικρατεί στις περιοχές βόρεια των 39. Τύπος Δ. Χαρακτηρίζεται από τάση ισοκατανομής της βροχής στη διάρκεια του έτους. Επικρατεί στις περιοχές των βορείων άκρων της Μακεδονίας και της Θράκης και ειδικότερα στους ορεινούς όγκους της Ροδόπης..
6.3.5 Δείκτες ερημικότητας η Κλιματικοί δείκτες είναι αριθμητικές εκφράσεις των κλιματικών στοιχείων με βάση τις οποίες υπολογίζονται τα όρια μεταξύ των διαφόρων τύπων κλιμάτων ή ακόμη είναι δυνατόν να υπολογίζεται ο βαθμός της έντασης και της έκτασης με τον οποίον εκδηλώνεται ο κάθε κλιματικός τύπος. Ένα κλίμα χαρακτηρίζεται ως ξηρό όταν οι βροχές είναι μικρότερες από τη δυνητική εξατμισοδιαπνοή (Ρ<ΡΕ). Η εκτίμηση της ξηρότητας μιας περιοχής γίνεται με τους δείκτες ερημικότητας. Είναι κύρια τοπικού χαρακτήρα. Βασίζονται κυρίως στα κλιματικά στοιχεία της βροχής, της θερμοκρασίας και της υγρασίας. π.χ ένα απλό αλλά αυθαίρετο όριο ερημικότητας μπορεί να βασιστεί μόνο στη βροχόπτωση και θεωρείται το κάτω των 150 mm ετήσιο ύψος βροχής.
α. Δείκτης ξηρότητας η του Ε.de Martonne: Χρησιμοποιεί τη θερμοκρασία στη θέση της εξάτμισης και χρησιμοποιείται ευρύτατα την εκτίμηση της ξηρότητας μιας περιοχής: P I T 10 όπου Ρ το ετήσιο ύψος βροχής σε (mm) και Τ η μέση ετήσια θερμοκρασία (ºC). Παρά την ονομασία του ως δείκτη «ξηρότητας» μικρές τιμές του δείκτη δηλώνουν ξηρό κλίμα και μεγάλες τιμές υγρό κλίμα. Ο δείκτης του Ε de Martonne μεταβάλλεται ανάλογα με τη Ο δείκτης του Ε.de Martonne μεταβάλλεται ανάλογα με τη βροχόπτωση Ρ και αντιστρόφως ανάλογα με τη θερμοκρασία Τ.
Κλιματική ταξινόμηση του Ε.de Martonne Κλίμα Δείκτης Ι Βροχόπτωση Ρ (mm) Ξηρό ή ερημικό Ι<10 Ρ<200 Ημίξηρο 10 Ι<20 200 Ρ<400 Μεσογειακό 20 Ι<2424 400 Ρ<500 Ημίυγρο 24 Ι<28 500 Ρ<600 Υγρό 28 Ι<35 600 Ρ<700 Πολύ υγρό α.35 Ι 55 700 Ρ<800 β. Ι>55 Ρ>800
Παράδειγμα Λάρισα: Ρ = 409.1 mm, Τ = 15.5 ºC 409.1 15.5 10 Άρα Ι = =16 ημίξηρο κλίμα Μυτιλήνη: Ρ = 656.2 mm, Τ = 17.4 ºC 656.2 17.4 10 Άρα Ι = = 23.9 Μεσογειακό κλίμα Μίκρα: Ρ = 448.7 mm, Τ = 15.7 ºC 448.7 15.7 10 Άρα Ι = = 26.9 ημίυγρο κλίμα Φλώρινα: Ρ = 628.7 mm, Τ = 12.2 ºC 628.7 12.2 10 Άρα Ι = = 28.3 υγρό κλίμα
Σε περίπτωση που οι τιμές της θερμοκρασίας είναι πολύ υψηλές, μπορεί ο δείκτης να δίνει μικρότερες ρ τιμές, μςπαρά την υψηλή βροχόπτωση. Τότε προστίθεται το το πρόθεμα Θέρμο Θέρμο π.χ. θερμόυγρο, θερμομεσογειακό. Στον ελληνικό χώρο οι τιμές του δί δείκτη ξηρότητας Ι παρουσιάζει τις μεγαλύτερες τιμές στη δυτική Ελλάδα και Ιόνια νησιά και ορεινές περιοχές ς( (Ι>30), τις μικρότερες τιμές στην νοτιοανατολική Στερεά Ελλάδα και κεντρικό Αιγαίο (10<Ι<20).
Οι μεταβολές του δί δείκτη ξηρότητας του Ε.de d Martonne μπορούν να αντιστοιχιστούν με τις συνθήκες απορροής μιας περιοχής καθώς επίσης και τις ανάγκες της για άρδευση άδ με βάση την ακόλουθη ταξινόμηση: Δείκτης Ι 5 5<Ι 10 10<Ι 30 Απορροή Ερημικές περιοχές Εποχική απορροή, πτωχή βλάστηση Άρδευση απαραίτητη μόνο για καλλιέργειες που απαιτούν αυξημένα ποσά νερού Υπάρχει παντού απορροή, μόνιμη ροή ποταμών, πλούσια βλάστηση Ι>40 Διαρκής απορροή και σε διαπερατά εδάφη 30<Ι 40 Μηνιαίος δείκτης ξηρότητας: Ι =12Ρ /(Τ +10)
β. Δείκτης του Pinna 10 12 10 1 2 όπου Ρ, Τ η ετήσια βροχόπτωση και θερμοκρασία, Ρ ξ, Τ ξ η μέση βροχόπτωση και θερμοκρασία του ξηρότερου μήνα. Δίνει δυνατότητα καλύτερης περιγραφής των περιοχών και των εποχών που η άρδευση είναι απαραίτητη. Ι π < 10 ξηρά κλίματα 10 Ι π 20 ημίξηρα μεσογειακά με τυπική μεσογειακή βλάστηση
Παράδειγμα Μυτιλήνη: Ρ = 656.2 mm, Τ = 17.4ºC Αύγουστος ºC 1 656.2 2 17.4 10 2.7mm, 12 2.7 25.7 10 25.7 Άρα 12.4 ημίξηρο μεσογειακό με τυπική μεσογειακή βλάστηση Λάρισα: Ρ = 409.1 mm, T = 15.5 ºC, 1 409.1 12 15.8 2 15.5 10 25.7 10 15.8 Άρα 10.6 mm, ημίξηρο μεσογειακό με τυπική μεσογειακή βλάστηση 25.7 C
γ. Δείκτης ξηρότητας Bagnoulis and Gaussen. Παρέχει πληροφορίες για την μεταβολή της ξηρότητας ή υγρότητας κατά τη διάρκεια του έτους. Ένας μήνας χαρακτηρίζεται ως ξηρός όταν: P 2T Όπου Ρ το μηνιαίο ύψος βροχής και Τ η μέση θερμοκρασία του μήνα. Π.χ. αν P = 40 mm και Τ= 22 ο C τότε ο μήνας θεωρείται ξηρός χ μή ς ρ ξηρ ς καθώς Ρ < 2Τ
Η απλότητα της σχέσης αυτής είχε ως αποτέλεσμα την ευρεία χρησιμοποίησή της με τη μορφή διαγραμμάτων. ( C) Θε ερμοκρασία 70 60 50 40 30 20 10 Θερμουγρομετρικά διαγράμματα Υγρή Μυτιλήνη Ξηρή " θερμοκρασία" " Βροχόπτωση" Υγρή 140 120 100 80 60 40 20 Βροχ χόπτωση (m mm) η ξηρή περίοδος για τη Μυτιλήνη αρχίζει τον Μάιο και λήγει τον Οκτώβριο 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Μήνας 0 Θερμοκ κρασία ( C) 80 70 60 50 40 30 20 10 0 Υγρή Ιωάννινα Ξηρή " θερμοκρασία" " Βροχόπτωση" Υγρή 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Μήνας 160 140 120 100 80 60 40 20 0 Βροχόπτωσ ση (mm) στο υγρό κλίμα των Ιωαννίνων η ξηρή περίοδος είναι εξαιρετικά μικρή (Ιούνιος Αύγουστος).
Μίκρα Μήνας T P ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 5.3 33.9 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 7.0 42.6 ΜΑΡΤΙΟΣ 9.5 47.4 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 14.1 36.7 ΜΑΙΟΣ 19.5 38.6 ΙΟΥΝΙΟΣ 24.2 32.1 ΙΟΥΛΙΟΣ 26.4 27.9 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 25.55 22.5 ΣΕΠΤΕΜΒ 21.8 22.5 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 15.8 41.8 ΝΟΕΜΒΡ 10.5 55.6 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 6.7 47.9 Θερμοκρ ρασία ( C) P = 2T 30 Θερμοκρασία Βροχόπτωση 60 25 50 20 40 15 30 10 20 5 10 0 0 Μήνας