ΜΕΡΟΣ Α ΑΝΑ ΙΑΡΘΡΩΣΗ ΚΛΑ ΩΝ Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. Άρθρα 1-27 Αναδιάρθρωση και λειτουργία των κλάδων

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΣΤΟ ΣΧΕ ΙΟ ΝΟΜΟΥ «Αναδιάρθρωση των κλάδων Ταµείου Συντάξεων Μηχανικών και Εργοληπτών ηµοσίων Έργων (Τ.Σ.Μ.Ε..Ε.) και ρύθµιση άλλων θεµάτων αρµοδιότητας του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας» ΜΕΡΟΣ Α ΑΝΑ ΙΑΡΘΡΩΣΗ ΚΛΑ ΩΝ Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. Άρθρα 1-27 Αναδιάρθρωση και λειτουργία των κλάδων Ο Ειδικός Λογαριασµός Προσθέτων Παροχών (Ε.Λ.Π.Π.) έχει συσταθεί µε το ν. 915/1979 µε σκοπό την παροχή σύνταξης και εφάπαξ βοηθήµατος στους ασφαλισµένους του Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. Επειδή από το νόµο δεν είχε αποσαφηνιστεί η φύση των παροχών του Λογαριασµού, το Νοµικό Συµβούλιο του Κράτους µε την αρ. 56/5-2-93 γνωµοδότησή του χαρακτήρισε τον Ειδικό Λογαριασµό ως κλάδο επικουρικής ασφάλισης. Προς την ίδια κατεύθυνση έχει κινηθεί και η διαµορφωµένη µέχρι σήµερα νοµολογία. Παρά ταύτα ο Ε.Λ.Π.Π. δεν λειτούργησε αµιγώς ως φορέας επικουρικής ασφάλισης. Οι εισφορές του καθώς και τα ποσά που χορηγεί είναι αυτά της κύριας σύνταξης. Αποτέλεσµα αυτού ήταν να δηµιουργηθούν πολλά προβλήµατα τόσο µε την εφαρµογή των γενικών διατάξεων περί επικουρικής ασφάλισης όσο και µε τους ίδιους τους ασφαλισµένους και σήµερα εµφανίζεται ως ελλειµµατικός κλάδος. Για τους παραπάνω λόγους, είχε προβλεφθεί στο ν.2084/1992 (άρθρο 54 παρ. 3) η έκδοση π. δ/τος κατόπιν αναλογιστικής µελέτης για την αναδιάρθρωση των εισφορών και παροχών του Κλάδου Κύριας Ασφάλισης του Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. και του Ε.Λ.Π.Π. Στα πλαίσια της λήψης µέτρων για την αναµόρφωση του Ε.Λ.Π.Π. και γενικά για την αναδιάρθρωση των Κλάδων του Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. ακολούθησε συνεργασία των υπηρεσιών της Γ.Γ.Κ.Α. µε τους αρµόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες του Ταµείου, κατά την οποία έγινε επεξεργασία της πρότασης του.σ. αυτού, η οποία στη συνέχεια αποτυπώθηκε στην προτεινόµενη διάταξη νόµου. Με τις ρυθµίσεις των επί µέρους άρθρων της διάταξης αυτής και χωρίς να υπάρχει απόκλιση από τις γενικές διατάξεις που ισχύουν για όλους τους ασφαλιστικούς οργανισµούς, επιτυγχάνεται ο σκοπός της αναδιάρθρωσης (σαφής προσδιορισµός των Κλάδων Τ.Σ.Μ.Ε..Ε., κατάργηση του Ε.Λ.Π.Π. µε καθιέρωση Ειδικής Προσαύξησης στην κύρια σύνταξη, διασφάλιση των δικαιωµάτων που έχουν αποκτηθεί, εξασφάλιση της χρηµατοδότησης των κλάδων κ.λ.π.). Ειδικότερα και κατά άρθρο επέρχονται οι ακόλουθες ρυθµίσεις: α) Με το άρθρο 1 προσδιορίζονται οι κλάδοι που λειτουργούν στο Τ.Σ.Μ.Ε..Ε., από την πρώτη του επόµενου µήνα από τη δηµοσίευση του παρόντος, µε λογιστική και οικονοµική αυτοτέλεια (κλάδος κύριας σύνταξης, κλάδος πρόσθετης ασφάλισης, κλάδος υγείας τεχνικών, κλάδος εφάπαξ παροχών και κλάδος ειδικών παροχών). β) Με το άρθρο 2 καταργείται ο Ε.Λ.Π.Π. και η πρόσθετη σύνταξη του Λογαριασµού αυτού αντικαθίσταται µε την Ειδική Προσαύξηση, η οποία 1

βαρύνει τον Κλάδο Κύριας Σύνταξης του Ταµείου. Συνιστάται ξεχωριστός Κλάδος Εφάπαξ Παροχών για την καταβολή των παροχών εφάπαξ του καταργούµενου κλάδου, καθώς επίσης και νέος κλάδος Πρόσθετης Ασφάλισης για την παροχή επικουρικής σύνταξης. Υπάρχει πρόβλεψη για µεταφορά του αποθεµατικού του Ε.Λ.Π.Π. στον ισχύοντα κλάδο Κύριας Σύνταξης και στους συνιστώµενους Κλάδους Πρόσθετης Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών (κατά ποσοστό που θα καθορισθεί µε υ.α. κατόπιν πρότασης του.σ. του Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. και αναλογιστικής µελέτης). γ) Με το άρθρο 3 ορίζονται τα υπαγόµενα στην Ειδική Προσαύξηση πρόσωπα. Ετσι, υποχρεωτικά υπάγονται οι µέχρι 31/12/92 ασφαλισµένοι του Τ.Σ.Μ.Ε..Ε., οι από 1/1/93 και µετά ασφ/νοι αυτού, εφόσον έχουν συµπληρώσει δεκαετή ασφάλιση στο κλάδο κύριας σύνταξης και το 35 ο έτος της ηλικίας τους, οι υπάλληλοι του Ταµείου καθώς και οι υπάλληλοι του ΤΕΕ. Προαιρετικά υπάγονται οι µέχρι 31/12/92 ασφαλισµένοι του Ταµείου που κατά την έναρξη ισχύος του νόµου ασφαλίζονται ή θα ασφαλισθούν µεταγενέστερα σε άλλο φορέα κύριας ασφάλισης της ηµεδαπής ή αλλοδαπής ή το ηµόσιο. Επίσης µπορούν να ασφαλιστούν προαιρετικά οι από 1/1/93 και µετά ασφαλισµένοι του Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. που δεν έχουν συµπληρώσει δεκαετή ασφάλιση στο κλάδο κύριας σύνταξης ή το 35 ο έτος της ηλικίας τους. δ) Με το άρθρο 4 αποσαφηνίζονται οι πόροι του Κλάδου Κύριας Σύνταξης του Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. Ειδικότερα, µε την παρ. 1 του άρθρου αυτού προσδιορίζονται οι εισφορές του Κλάδου Κύριας Σύνταξης κατά κατηγορία ασφαλισµένων (ελεύθεροι επαγγελµατίες και µισθωτοί) και σύµφωνα µε τις διακρίσεις του ν. 2084/1992 σε παλαιούς (µέχρι 31/12/92) και νέους ασφαλισµένους (από 1/1/93 και µετά) καθώς και οι εισφορές για την Ειδική Προσαύξηση. Έτσι για τους ασφαλισµένους µέχρι 31/12/92, το ποσοστό της µηνιαίας εισφοράς Κλάδου Κύριας Σύνταξης των µεν ελευθέρων επαγγελµατιών ορίζεται στο 20% του ποσού της 1 ης ασφαλιστικής κατηγορίας ν.2084/1992 και π.δ./τος 124/1993 όπως κάθε φορά διαµορφώνεται, των δε µισθωτών ορίζεται στο 20% (13,33% σε βάρος των εργοδοτών και 6,67% σε βάρος των ασφαλισµένων) των κατά µήνα καταβαλλοµένων αποδοχών, οι οποίες δεν µπορεί να υπερβαίνουν το τριπλάσιο του ποσού της 1 ης ασφαλιστικής κατηγορίας ν.2084/1992 και π.δ./τος 124/1993 όπως κάθε φορά διαµορφώνεται. Για τους ασφαλισµένους από 1/1/93 και µετά, το ποσοστό της µηνιαίας εισφοράς των ελευθέρων επαγγελµατιών ορίζεται στο 30% (20% βαρύνει τους ασφαλισµένους και 10% το Κράτος) του ποσού των ασφαλιστικών κατηγοριών του ν. 2084/1992 και του π. δ/τος 124/1993. Το ποσοστό εισφοράς των µισθωτών ορίζεται στο 20% (13,33% σε βάρος των εργοδοτών και 6,67% σε βάρος των ασφαλισµένων) των κατά µήνα καταβαλλοµένων αποδοχών, οι οποίες δεν µπορεί να υπερβαίνουν το οκταπλάσιο του ποσού της 1 ης ασφαλιστικής κατηγορίας ν.2084/1992 και π.δ./τος 124/1993 όπως κάθε φορά διαµορφώνεται. Στην τελευταία αυτή περίπτωση το ποσοστό της συµµετοχής του Κράτους υπολογίζεται στο 10% των κατά µήνα καταβαλλοµένων αποδοχών, οι οποίες δεν µπορεί να υπερβαίνουν το διπλάσιο του ποσού της 1 ης ασφαλιστικής κατηγορίας ν.2084/1992 και π.δ./τος 124/1993 όπως κάθε φορά διαµορφώνεται. Ειδικά για τους υπαγόµενους για πρώτη φορά στην ασφάλιση, οι καταβαλλόµενες εισφορές που βαρύνουν τους µισθωτούς και αυτοαπασχολούµενους στον κλάδο κύριας σύνταξης, για την πρώτη πενταετία, 2

ορίζονται στο 50%, µε την προϋπόθεση ότι ο ασφαλισµένος δεν έχει συµπληρώσει το 35 ο έτος της ηλικίας του. Για την ειδική προσαύξηση οι εισφορές προβλέπονται ενιαίες τόσο για τους παλαιούς και τους νέους ασφαλισµένους όσο και για τους ελεύθερους επαγγελµατίες και τους µισθωτούς. Αυτές ορίζονται για την πρώτη πενταετία από την έναρξη ισχύος της ειδικής προσαύξησης, στο 12% του ποσού της 1 ης ασφαλιστικής κατηγορίας ν.2084/1992 και π.δ./τος 124/1993 όπως κάθε φορά διαµορφώνεται, µε πρόβλεψη προσδιορισµού του ποσοστού προοδευτικά και µέχρι του ύψους 20% του ίδιου ως άνω ποσού, ύστερα από αναλογιστική µελέτη. Ειδικά όµως για τους υπαγόµενους για πρώτη φορά στην ασφάλιση νέους ασφαλισµένους ελεύθερους επαγγελµατίες και µισθωτούς, οι εισφορές στην ειδική προσαύξηση, για την πρώτη πενταετία, καταβάλλονται µειωµένες και ορίζονται στο 70% των προαναφεροµένων εισφορών. Τέλος στις παρ. 3 και 4 του παρόντος άρθρου αναφέρονται οι λοιποί πόροι του Κλάδου Κύριας Σύνταξης Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. και οι οποίοι είναι το µεταφερόµενο κατά το άρθρο 2 αποθεµατικό του καταργούµενου Ε.Λ.Π.Π. καθώς και το σύνολο των λοιπών προβλεποµένων πόρων του Κλάδου Κύριας Σύνταξης Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. και του Ε.Λ.Π.Π. ε) Στο άρθρο 5 ορίζονται οι προϋποθέσεις χορήγησης της ειδικής προσαύξησης (ο δικαιούχος να έχει καταστεί συνταξιούχος του Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. και να έχει καταβάλει την προβλεπόµενη εισφορά για την ειδική προσαύξηση). στ) Με το άρθρο 6 προσδιορίζεται ο χρόνος ασφάλισης για τη θεµελίωση δικαιώµατος στην Ειδική Προσαύξηση, που είναι κατ αρχήν ο χρόνος ασφάλισης από την πρώτη του επόµενου µήνα από τη δηµοσίευση του παρόντος και εφεξής. Επίσης, ο χρόνος που έχει διανυθεί στην ασφάλιση του καταργούµενου Ε.Λ.Π.Π., εφόσον δεν θεωρηθεί, ύστερα από αίτηση του ασφαλισµένου, ως χρόνος ασφάλισης στον Κλάδο Πρόσθετης Ασφάλισης. ζ) Στο άρθρο 7 υπάρχει πρόβλεψη για την εφαρµογή των διατάξεων διαδοχικής ασφάλισης. Έτσι, σύµφωνα µε το άρθρο αυτό, επί διαδοχικής ασφάλισης όταν συµµετέχων οργανισµός είναι το Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. το ποσό της σύνταξής του προσαυξάνεται µε το ποσό που προέρχεται από την Ειδική Προσαύξηση. Ως προς την απόδοση των σχετικών ποσών στον απονέµοντα οργανισµό εφαρµόζονται οι διατάξεις των άρθρων 2 και 3 του ν. 3232/2004. Επίσης προβλέπεται ότι εάν δεν χωρήσει ασφάλιση στην Ειδική Προσαύξηση και υπάρχει ασφάλιση σε άλλους φορείς επικουρικής ασφάλισης, ο χρόνος ασφάλισης στον καταργούµενο Ε.Λ.Π.Π. µπορεί να συνυπολογισθεί στους φορείς αυτούς µε βάση τις διατάξεις της διαδοχικής ασφάλισης. η) Με το άρθρο 8 παρ. 1 καθορίζεται νέο ποσό ως βάση υπολογισµού της κύριας σύνταξης των παλαιών ασφαλισµένων Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. τόσο των µονοσυνταξιούχων όσο και των διπλοσυνταξιούχων αυτού. Το ποσό αυτό ορίζεται σε 816 για 35 έτη ασφάλισης. Για κάθε έτος ασφάλισης και µέχρι τα 35 έτη υπολογίζεται ένα τριακοστό πέµπτο (1/35) του πιο πάνω ποσού και για κάθε έτος πέραν των 35 και µέχρι τα 45 η σύνταξη προσαυξάνεται κατά ένα τριακοστό πέµπτο (1/35). Για λόγους ίσης µεταχείρισης προβλέπεται η επαναπροσαρµογή των συντάξεων των ήδη συνταξιούχων του Ταµείου µε τον ίδιο ως άνω τρόπο. Με την παρ. 2 του ίδιου άρθρου καθορίζεται το ποσό που θα χορηγείται σαν Ειδική Προσαύξηση. Αυτό συνίσταται σε ποσοστό 133,33% επί του ποσού της 3

κύριας σύνταξης για αντίστοιχο χρόνο ασφάλισης µε τον διανυθέντα στην ειδική προσαύξηση (B) και υπολογίζεται από τη σχέση: 1,33xΒx (40- )/40, όπου ο χρόνος που διανύθηκε σε άλλο φορέα κύριας ασφάλισης, µετά την υπαγωγή στην κύρια ασφάλιση του Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. Χρόνος απονοµής της ειδικής προσαύξησης είναι ο χρόνος απονοµής της κύριας σύνταξης. Οι διατάξεις περί κατωτάτων ορίων δεν εφαρµόζονται στην περίπτωση της ειδικής αυτής προσαύξησης. Ειδικά για τους ασφαλισµένους που έχουν συµπληρώσει µέχρι την έναρξη ισχύος του νόµου και πριν από την υπαγωγή τους στην ασφάλιση άλλου φορέα κύριας ασφάλισης υπερδεκαετή χρόνο ασφάλισης στον καταργούµενο Ε.Λ.Π.Π., για το χρόνο αυτό και µόνο, αποκτούν δικαίωµα αυτοτελούς υπολογισµού του τµήµατος αυτού στην ειδική προσαύξηση, χωρίς τον υπολογισµό του µετέπειτα διανυθέντα χρόνου ασφάλισης σε άλλο φορέα κύριας ασφάλισης. Τέλος µε το εδαφ. β της παρ. αυτής και για λόγους ίσης µεταχείρισης προβλέπεται ο επανυπολογισµός των παροχών του ήδη καταργηµένου Ε.Λ.Π.Π., σύµφωνα µε τον τρόπο υπολογισµού της ειδικής προσαύξησης. Σε περίπτωση που προκύψουν µεγαλύτερα ποσά αυτά εξακολουθούν να καταβάλλονται. θ) Στο άρθρο 9 ορίζεται ότι ο Κλάδος Κύριας Σύνταξης Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. θα αναλάβει αφενός την καταβολή των συντάξεων στους ήδη συνταξιούχους του καταργούµενου ΕΛΠΠ και αφετέρου κάθε δαπάνη που θα προκύψει από µεταφορά στον Κλάδο Πρόσθετης Ασφάλισης χρόνου που έχει διανυθεί στον ΕΛΠΠ. ι) Με το άρθρο 10 παρέχεται η δυνατότητα, µε αποφάσεις των Υπουργών Οικονοµίας και Οικονοµικών και Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, µετά από αναλογιστική µελέτη, να αναπροσαρµόζεται η βάση υπολογισµού εισφορών και παροχών τόσο του Κλάδου Κύριας Σύνταξης όσο και της Ειδικής Προσαύξησης. Με την ίδια διαδικασία, θα ρυθµίζονται και οι συντάξεις των ήδη συνταξιούχων. ια) Με τα άρθρα 11 έως 17 προβλέπεται η σύσταση του νέου Κλάδου Επικουρικής Ασφάλισης και ειδικότερα κατ άρθρο: Συστήνεται ο νέος Κλάδος Επικουρικής Ασφάλισης για την παροχή επικουρικής σύνταξης στα ασφαλιστέα πρόσωπα και στα µέλη οικογένειας τους (άρθρο 11). Προβλέπεται η διοίκηση και διαχείριση (άρθρο 12) του νέου Κλάδου, η οποία θα ασκείται από το.σ. του Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. Η λογιστική οργάνωση, διαχείριση, κατάρτιση ισοζυγίων-προϋπολογισµών-ισολογισµών-απολογισµών, η διενέργεια προµηθειών και επενδύσεων του Κλάδου αυτού, θα διέπονται από τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις του Ταµείου και τη γενικότερη νοµοθεσία. Ορίζονται τα υπακτέα στην ασφάλιση του νέου Κλάδου πρόσωπα (άρθρο 13). Υποχρεωτικά υπάγονται: α) οι µετά την 1.1.1993 ασφαλισµένοι του κλάδου κύριας Σύνταξης του Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. και β) οι µέχρι 31.12.1992 µισθωτοί καθώς και οι µη έχοντες συµπληρώσει το 50 ο έτος της ηλικίας τους ελεύθεροι επαγγελµατίες, ασφαλισµένοι του Κλάδου Κύριας Σύνταξης του Τ.Σ.Μ.Ε..Ε., εφόσον δεν υπάγονται σε άλλο επικουρικό φορέα. Προαιρετικά υπάγονται: οι µέχρι 31.12.1992 ελεύθεροι επαγγελµατίες ασφαλισµένοι του Κλάδου Κύριας Σύνταξης του Τ.Σ.Μ.Ε..Ε., εφόσον έχουν ηλικία 50 έως 55 ετών και δεν υπάγονται σε άλλο επικουρικό φορέα. 4

Καθορίζονται οι πόροι (άρθρο 14) του νέου κλάδου. Ειδικότερα µε την παρ. 1 του άρθρου αυτού προσδιορίζονται οι εισφορές, οι οποίες κατά κατηγορία ασφαλισµένων (µισθωτοί και ελεύθεροι επαγγελµατίες) και σύµφωνα µε τις διακρίσεις του ν.2084/1992 σε παλαιούς και νέους ασφαλισµένους είναι: Για τους ασφαλισµένους µέχρι 31.12.1992 το συνολικό ποσοστό εισφοράς των µεν µισθωτών ορίζεται σε ποσοστό 6% ( 3% σε βάρος των ασφαλισµένων και 3% σε βάρος των εργοδοτών) επί των κατά µήνα καταβαλλόµενων αποδοχών, που δεν µπορούν να υπερβαίνουν το τριπλάσιο του ποσού της 1 ης ασφαλιστικής κατηγορίας του ν.2084/1992 όπως ισχύει, των δε ελευθέρων επαγγελµατιών ορίζεται σε ποσοστό 6% επί του ποσού της 1 ης ασφαλιστικής κατηγορίας του ν.2084/1992 όπως ισχύει. Για τους ασφαλισµένους µετά την 1.1.1993 το συνολικό ποσοστό εισφοράς των µεν µισθωτών ορίζεται σε ποσοστό 6% (3% σε βάρος των ασφαλισµένων και 3% σε βάρος των εργοδοτών) επί των κατά µήνα καταβαλλόµενων πάσης φύσεως αποδοχών που δεν µπορούν να υπερβαίνουν το οκταπλάσιο της 1 ης ασφαλιστικής κατηγορίας του ν.2084/92 όπως ισχύει, των δε ελευθέρων επαγγελµατιών ορίζεται σε ποσοστό 6% επί του ποσού των ασφαλιστικών κατηγοριών του ν. 2084/1992 όπως ισχύουν. Τέλος µε τις παρ. 2 και 3 αυτού αναφέρονται οι λοιποί πόροι του κλάδου οι οποίοι είναι: Οι εισφορές των µετά την 1.1.1993 ασφαλισµένων µέχρι την ισχύ του παρόντος, το µεταφερόµενο, σύµφωνα µε το άρθρο 2 του παρόντος, αποθεµατικό του καταργούµενου Ε.Λ.Π.Π., οι δωρεές, τα κληροδοτήµατα, οι τόκοι και οι πρόσοδοι περιουσίας των κεφαλαίων και της περιουσίας του κλάδου καθώς και τα έσοδα που προέρχονται από νόµιµη αιτία. Προσδιορίζεται ο χρόνος (άρθρο 15) ασφάλισης στον Κλάδο, που είναι ο χρόνος για τον οποίο καταβάλλονται ασφαλιστικές εισφορές από την ίδρυση του Κλάδου Επικουρικής Ασφάλισης και εφεξής. Επίσης χρόνοι ασφάλισης θεωρούνται αυτοί που προσδιορίζονται σύµφωνα µε τα άρθρα 40 και 47 του ν. 2084/1992, όπως ισχύουν κάθε φορά. Ο χρόνος που έχει διανυθεί στην ασφάλιση του καταργούµενου Ε.Λ.Π.Π. των µέχρι 31.12.1992 ασφαλισµένων θεωρείται χρόνος στην επικουρική ασφάλιση µε µεταφορά κατόπιν αιτήσεως και εφόσον δεν έχει θεωρηθεί χρόνος ασφάλισης για την ειδική προσαύξηση του κλάδου κύριας σύνταξης. Τέλος χρόνοι άλλων φορέων επικουρικής ασφάλισης µέχρι την ισχύ του παρόντος συνυπολογίζονται, σύµφωνα µε τις διατάξεις περί διαδοχικής ασφάλισης. Καθορίζονται οι προϋποθέσεις (άρθρο 16) για τη συνταξιοδότηση από τον Κλάδο και είναι αυτές που ορίζονται από τα άρθρα 24, 25, 26 και 27 του ν.2084/1992 και από το άρθρο 62 του ν.2676/1999 όπως ισχύουν και εφόσον ο ασφαλισµένος έχει δικαιωθεί κύριας σύνταξης από το Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. Για την απόκτηση συνταξιοδοτικού δικαιώµατος κατά την πρώτη εφαρµογή του παρόντος απαιτείται η πραγµατοποίηση πέντε τουλάχιστον ετών στην ασφάλιση του Κλάδου, από την ίδρυσή του. Μετά τη συµπλήρωση της πενταετίας τα απαιτούµενα έτη ασφάλισης αυξάνονται προοδευτικά σε 15 µε την προσθήκη ενός έτους για κάθε χρόνο από το 2011. Kαθορίζεται ο τρόπος υπολογισµού (άρθρο 17) του ποσού της σύνταξης (γήρατος αναπηρίας και θανάτου) και είναι ο προβλεπόµενος από τις διατάξεις του άρθρου 34 του ν.2084/1992 και του άρθρου 62 του ν.2676/1999, όπως ισχύουν. 5

ιβ) Με τα άρθρα 18 µέχρι 23 προβλέπεται η δηµιουργία αυτοτελούς Κλάδου Εφάπαξ Βοηθήµατος στο Τ.Σ.Μ.Ε..Ε., ως εξής: Καθορίζεται ο σκοπός (άρθρο 18) του Κλάδου αυτού (χορήγηση εφάπαξ παροχής στα ασφαλιστέα πρόσωπα ή στα µέλη της οικογένειας σε περίπτωση θανάτου τους). Προβλέπεται η διοίκηση (άρθρο 19) και η διαχείριση του Κλάδου, η οποία θα ασκείται από το.σ. του Τ.Σ.Μ.Ε..Ε., σύµφωνα µε τη νοµοθεσία του. Η λογιστική οργάνωση, διαχείριση, κατάρτιση ισοζυγίων-προϋπολογισµώνισολογισµών-απολογισµών, η διενέργεια προµηθειών και επενδύσεων του Κλάδου αυτού, θα διέπονται από τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις του Ταµείου και τη γενικότερη νοµοθεσία. Ορίζονται τα ασφαλιστέα (άρθρο 20) πρόσωπα τα οποία είναι οι µέχρι 31-12- 1992 ασφαλισµένοι στο Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. εφόσον δεν υπάγονται στην ασφάλιση άλλου φορέα πρόνοιας µε εξαίρεση την ασφάλιση στο Τ.Π.Ε..Ε. καθώς και οι µετά την 1-1-1993 ασφαλισµένοι στο Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. Καθορίζονται οι πόροι (άρθρο 21) του Κλάδου. Ειδικότερα µε την παρ. 1 του άρθρου 23 προσδιορίζονται οι εισφορές, οι οποίες κατά κατηγορία ασφαλισµένων (µισθωτοί και ελεύθεροι επαγγελµατίες) και σύµφωνα µε τις διακρίσεις του ν.2084/1992 σε παλαιούς και νέους ασφαλισµένους είναι: Για τους ασφαλισµένους µέχρι 31.12.1992: ποσοστό εισφοράς των µεν µισθωτών σε 4% του ασφαλιστέου µισθού του κλάδου κύριας σύνταξης, ποσοστό το οποίο µπορεί να αναπροσαρµόζεται µε απόφαση του Υπουργού Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας µετά από σύµφωνη γνώµη του.σ. του Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. και γνωµοδότηση του Σ.Κ.Α. Των δε ελευθέρων επαγγελµατιών 4% στην ασφαλιστική κλάση που ασφαλίζεται για τον κλάδο κύριας σύνταξης. Για τους ασφαλισµένους µετά την 1.1.1993 ποσοστό εισφοράς των µεν µισθωτών 4% επί των πάσης φύσεως αποδοχών, οι οποίες δεν µπορεί να υπερβαίνουν το οκταπλάσιο του ποσού της 1 ης ασφαλιστικής κατηγορίας του ν.2084/1992 όπως ισχύει, των δε ελευθέρων επαγγελµατιών 4% στην ασφαλιστική κλάση που ασφαλίζεται για τον κλάδο κύριας σύνταξης. Τέλος µε τις παρ. 2 και 3 του παρόντος άρθρου αναφέρονται οι λοιποί πόροι του κλάδου οι οποίοι είναι: το µεταφερόµενο, σύµφωνα µε το άρθρο 2, αποθεµατικό του καταργούµενου Ε.Λ.Π.Π., καθώς και το σύνολο των µέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος εισφορών των µετά την 1.1.1993 ασφαλισµένων. Προσδιορίζεται ο χρόνος (άρθρο 22) ασφάλισης στον κλάδο, ο οποίος είναι: α) ο χρόνος για τον οποίο καταβάλλονται ασφαλιστικές εισφορές και β) ο χρόνος ασφάλισης του καταργούµενου Ε.Λ.Π.Π. καθώς και αυτός που έχει αναγνωρισθεί για το εφάπαξ βοήθηµα. ιευκρινίζεται ότι όσον αφορά τους µετά την 1.1.1993 υπαχθέντες στην ασφάλιση κύριας σύνταξης Τ.Σ.Μ.Ε..Ε., ο χρόνος της ασφάλισης αυτής λογίζεται αυτοδίκαια ως χρόνος διανυθείς στην ασφάλιση του κλάδου εφάπαξ βοηθήµατος χωρίς καταβολή νέων εισφορών µε την προϋπόθεση ότι έχουν καταβληθεί στον καταργούµενο Ε.Λ.Π.Π. Ορίζονται οι προϋποθέσεις (άρθρο 23) για τη χορήγηση εφάπαξ βοηθήµατος, που τις αποτελούν : α) ο χρόνος ασφάλισης του ασφαλισµένου στο νέο κλάδο και ο χρόνος ασφάλισης που διανύθηκε στον Ε.Λ.Π.Π., ο οποίος συνολικά δεν µπορεί να είναι µικρότερος από δέκα (10) έτη, β) η συνταξιοδότηση του 6

ασφαλισµένου από το Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. και γ) σε περίπτωση θανάτου του ασφαλισµένου, το εφάπαξ βοήθηµα καταβάλλεται στα µέλη της οικογένειας µε βάση τις διατάξεις των άρθρων 38 και 56 του ν.2084/1992 και του άρθρου 16 του ν.2556/1997 όπως αυτές ισχύουν, εφόσον ο θανών είχε χρόνο ασφάλισης τουλάχιστον πέντε (5) έτη. Στην ίδια διάταξη δίδεται εξουσιοδότηση ώστε µε Υ.Α. µετά από γνώµη του.σ. του Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. και γνωµοδότηση του Σ.Κ.Α. και εκπόνηση αναλογιστικής µελέτης να καθορίζεται το ύψος του εφάπαξ βοηθήµατος. Μέχρι να εκδοθεί η απόφαση αυτή εφαρµόζονται οι διατάξεις του καταργούµενου Ε.Λ.Π.Π. Επίσης για λόγους ίσης µεταχείρισης και εφόσον καταβάλλονται οι ίδιες εισφορές, για το τµήµα του χρόνου που θα διανυθεί στην ασφάλιση του κλάδου, το εφάπαξ βοήθηµα θα υπολογίζεται µε τις διατάξεις που ισχύουν για τους νέους ασφαλισµένους. Με τα άρθρα 24-26 ορίζονται ο σκοπός, η διοίκηση- διαχείριση και τα ασφαλιστέα πρόσωπα του κλάδου ειδικών παροχών. Οι παροχές του κλάδου αυτού, οι προϋποθέσεις, το είδος, η έκταση και το ύψος αυτών καθώς και η έναρξη λειτουργίας του, καθορίζονται µε Υ.Α. ύστερα από γνώµη του.σ. του Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. ιγ) Με το άρθρο 27 παρ.1 ρυθµίζεται ο τρόπος είσπραξης των εισφορών των κλάδων πρόσθετης ασφάλισης, εφάπαξ παροχών και ειδικών παροχών και ορίζεται ότι είναι αυτός που προβλέπεται από τις σχετικές διατάξεις της νοµοθεσίας του κλάδου κύριας σύνταξης. Με την παρ.2 παρέχεται εξουσιοδότηση ώστε µε Υ.Α. µετά από γνώµη του.σ. του Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. και γνώµη του Σ.Κ.Α., να τροποποιούνται, συµπληρώνονται και αντικαθίστανται οι διατάξεις που αφορούν τον Κλάδο Πρόσθετης Ασφάλισης, εφάπαξ παροχών και ειδικών παροχών. Με την παρ. 3. καταργούνται οι διατάξεις που ρυθµίζουν διαφορετικά από ότι ορίζεται από τις διατάξεις του µέρους αυτού. Με την παρ. 4 ρυθµίζεται η διάρκεια ισχύος των βεβαιώσεων ασφαλιστικής ενηµερότητας Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. και από την ισχύ του νόµου και εφεξής οι εκδιδόµενες από το Ταµείο βεβαιώσεις ασφαλιστικής ενηµερότητας θα έχουν εξάµηνη ισχύ για τους ιδιώτες και τετράµηνη για τις εταιρείες. Επίσης υποχρεώνονται οι υπηρεσίες του ηµοσίου, ήµοι και Κοινότητες, Ν.Π... κ.λ.π., να µην θεωρούν ή εγκρίνουν µελέτες, προϋπολογισµούς κ.λ.π., που εκδίδονται από µετόχους του Ταµείου αν δεν προσαχθεί βεβαίωση ασφαλιστικής ενηµερότητας αντί του εξοφλητικού γραµµατίου που ίσχυε µέχρι σήµερα. Με την παρ. 5 προτείνεται η κατάργηση της διπλής εισφοράς προς το Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. των ασφαλισµένων του που ασκούν το επάγγελµα στην αλλοδαπή. Mε τις διατάξεις του άρθρου 5 παρ.1 του ν.915/1979, παρέχεται η δυνατότητα στους ασφαλισµένους του Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. που ασκούν το επάγγελµα τους στην αλλοδαπή, να συνεχίσουν να ασφαλίζονται στο Ταµείο για το χρόνο της εκεί απασχόλησής τους. Στη περίπτωση αυτή είναι υποχρεωµένοι σύµφωνα µε την ίδια ως άνω διάταξη, να καταβάλλουν την εκάστοτε ισχύουσα εισφορά στο διπλάσιο. Η εν λόγω ρύθµιση της ελληνικής νοµοθεσίας, εξεταζόµενη στο πλαίσιο των κανόνων του κοινοτικού δικαίου, έρχεται σε αντίθεση µε βασικές διατάξεις τόσο του πρωτογενούς (άρθρα 48 και 51 της συνθήκης της Ε.Ε.) όσο και του 7

παράγωγου κοινοτικού δικαίου (άρθρο 11 του παραρτήµατος VII του κανονισµού υπηρεσιακής κατάστασης των κοινοτικών υπαλλήλων), αφού παρεµποδίζει την άσκηση του δικαιώµατος ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζοµένων, ενώ ταυτόχρονα εισάγει δυσµενή διάκριση σε βάρος των ασφαλισµένων του Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. που εργάζονται ως κοινοτικοί υπάλληλοι, όσο και των ασφαλισµένων του, που εργάζονται σε άλλα κράτη µέλη, όχι όµως ως κοινοτικοί υπάλληλοι σε σχέση µε τους ασφαλισµένους του που εργάζονται στην Ελλάδα. Για το λόγο αυτό προτείνεται η θέσπιση της διάταξης της παρ. 5, µε την οποία καταργείται η διπλή εισφορά προς το Τ.Σ.Μ.Ε..Ε. των ασφαλισµένων του, που ασκούν το επάγγελµά τους στην αλλοδαπή. Με την παρ. 6 καθιερώνεται η υποχρέωση υποβολής από το ηµόσιο και όλα ανεξαιρέτως τα φυσικά ή νοµικά πρόσωπα και επιχειρήσεις οποιασδήποτε µορφής, που απασχολούν ασφαλισµένους του Τ.Σ.Μ.Ε..Ε., των µηνιαίων καταστάσεων κρατήσεως και απόδοσης εισφορών σε ηλεκτρονική µορφή ή µε µαγνητικό µέσο, µε σκοπό το διοικητικό και λειτουργικό εκσυγχρονισµό του Τ..Σ.Μ.Ε..Ε. Με την παρ. 7 προσαυξάνεται η σύνταξη και των µέχρι 31-12-2004 συνταχιούχων του Ε.Λ.Π.Π. Με την ΑΥΑΚΠ Φ 20043/9441/2005 προσαυξήθηκε η σύνταξη των από 1.1.2005 και εφεξής συνταξιούχων του Ειδικού Λογαριασµού προσθέτων Παροχών (ΕΛΠΠ) κατά 1/40 για κάθε έτος ασφάλισης από το 40ο έως το 45ο έτος. Το ίδιο εφαρµόζεται και για τους µέχρι 31-12-2004 συνταξιούχους για λόγους ίσης µεταχείρισης και επειδή έχουν καταβάλλει εισφορές για πλέον των 40 και µέχρι τα 45 έτη. ΜΕΡΟΣ Β ΙΑΤΑΞΕΙΣ ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ Άρθρο 28 Ρύθµιση οφειλοµένων εισφορών ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και ΕΤΕΑΜ Με τις ρυθµίσεις του άρθρου αυτού παρέχονται ουσιαστικά κίνητρα στους εργοδότες για αποπληρωµή των οφειλόµενων ασφαλιστικών εισφορών προς το ΙΚΑ- ΕΤΑΜ, ΕΤΕΑΜ και λοιπούς φορείς επικουρικής ασφάλισης. Συγκεκριµένα µε τη διάταξη της παρ. 1 οι καθυστερούµενες ασφαλιστικές εισφορές των εργοδοτών χρονικής περιόδου απασχόλησης µέχρι και το τέλος του προηγούµενου µήνα της έναρξης ισχύος του νόµου αυτού µαζί µε τα πρόσθετα τέλη και λοιπές πρόσθετες επιβαρύνσεις και προσαυξήσεις που αντιστοιχούν σ αυτές κεφαλαιοποιούνται και καταβάλλονται είτε εφάπαξ, µε έκπτωση 80% επί των προσθέτων τελών και λοιπών επιβαρύνσεων και προσαυξήσεων είτε τµηµατικά, µέχρι 96 µηνιαίες δόσεις, οπότε η έκπτωση επί των προσθέτων τελών και λοιπών προσαυξήσεων ανέρχεται στο 50% αυτών. Στην περίπτωση τµηµατικής καταβολής προκαταβάλλεται το 3% της οφειλής. 8

Για την ένταξη στη ρύθµιση απαιτείται υποβολή σχετικής αίτησης µέχρι 31.10.06. Με τη διάταξη της παρ. 2 παρέχεται ειδικά σε όσους έχουν συνολική οφειλή στο ΙΚΑ πάνω από 1.000.000, 01 ευρώ, η εναλλακτική δυνατότητα να ρυθµίσουν το ποσό της οφειλής µέχρι 1.000.000 ευρώ σε δόσεις, ενώ για το εναποµένον θα ανασταλεί επί 18 µήνες η οποιαδήποτε καταβολή. Προϋπόθεση για τη χορήγηση αυτής της 18µηνης αναστολής είναι η υποβολή δήλωσης που δεν ανακαλείται µέχρι την 31.10.06 και η καταβολή µέσα στο ίδιο χρονικό διάστηµα προκαταβολής 8% υπολογιζόµενης επί του ποσού που υπερβαίνει το 1.000.000,01 ευρώ και για το οποίο χορηγείται η 18µηνη αναστολή. Μετά το τέλος της αναστολής το ανασταλέν ποσό, από το οποίο αφαιρείται η προκαταβολή που έχει ήδη καταβληθεί, επιµερίζεται στις δόσεις που εναποµένουν για την εξόφληση του ποσού µέχρι 1.000.000, το οποίο έχει ήδη ρυθµιστεί, µε αναπροσαρµογή του ποσού της κάθε µηνιαίας δόσης Προϋπόθεση για τη ρύθµιση αυτή είναι και πάλι η εµπρόθεσµη καταβολή των τρεχουσών ασφαλιστικών εισφορών. Με τις ανωτέρω ρυθµίσεις ενισχύεται η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, οι οποίες στηρίζονται ουσιαστικά σε µια χρονική συγκυρία ιδιαίτερα δυσχερή λόγω και των διεθνών εξελίξεων (π.χ. συνεχής αύξηση των διεθνών τιµών του πετρελαίου). Ταυτόχρονα αναµένεται και αύξηση των οικονοµικών εισροών στο Ίδρυµα που θα επιτευχθεί µέσω της εµπρόθεσµης καταβολής των τρεχουσών εισφορών και της καταβολής σηµαντικής προκαταβολής εκ µέρους των µεγαλοοφειλετών, που αποτελεί τη βασική προϋπόθεση για την υπαγωγή στις ευνοϊκές ρυθµίσεις του άρθρου αυτού. Με την παρ. 3 επεκτείνεται η εφαρµογή των διατάξεων της παρ. 1 του παρόντος άρθρου και στους φορείς επικουρικής ασφάλισης. Συγκεκριµένα, στους φορείς επικουρικής ασφάλισης οι οφειλές από καθυστερούµενες ασφαλιστικές εισφορές εξοφλούνται µε βάση τις ρυθµίσεις του άρθρου 61 του ν.2676/1999. Με τις ρυθµίσεις αυτές προβλέπεται, η εξόφληση των καθυστερούµενων ασφαλιστικών εισφορών µε τα πρόσθετα τέλη και τις λοιπές επιβαρύνσεις σε δόσεις και µέχρι 36 κατ ανώτατο όριο. Η προκαταβολή εξαρτάται από το ύψος της συνολικής οφειλής και κυµαίνεται από το 10 % έως το 20 % αυτής. Σε περίπτωση εφάπαξ εξόφλησης της οφειλής παρέχεται έκπτωση 20 % επί των προσθέτων τελών, η οποία διαµορφώνεται σε 15 % σε περίπτωση εξόφλησης σε 12 µηνιαίες δόσεις και σε 10 % εάν η εξόφληση πραγµατοποιηθεί σε 24 µηνιαίες δόσεις. Σε περίπτωση που απωλεσθεί το δικαίωµα ρύθµισης των οφειλών λόγω µη εµπρόθεσµης καταβολής δύο συνεχόµενων δόσεων είναι δυνατή η εκ νέου ρύθµιση των οφειλών µετά το πέρας εξαµήνου από την πρώτη απόφαση, αλλά καταβάλλονται διπλάσια ποσοστά προκαταβολής από τα ως άνω προβλεπόµενα. Σε περίπτωση νέας απώλειας του δικαιώµατος δίδεται η ευχέρεια µίας ακόµη τελευταίας ρύθµισης αλλά προκαταβάλλεται το 40 % των οφειλών. Με την παρ. 1 του παρόντος άρθρου προτείνεται η θέσπιση ρυθµίσεων οφειλών εργοδοτών στο Ι.Κ.Α. Ε.Τ.Α.Μ. αλλά και στο Ε.Τ.Ε.Α.Μ., ευνοϊκότερων από τις ανωτέρω. Προκειµένου να δοθεί η δυνατότητα αποτελεσµατικότερης είσπραξης των µέχρι σήµερα οφειλόµενων εισφορών και στους λοιπούς φορείς επικουρικής ασφάλισης, µε την ρύθµιση της παρ. 3 δίδεται δυνατότητα εξόφλησης των οφειλών από καθυστερούµενες 9

ασφαλιστικές εισφορές στους φορείς επικουρικής ασφάλισης µε τους ίδιους όρους, που προβλέπονται στο Ι.Κ.Α.- Ε.Τ.Α.Μ. και Ε.Τ.Ε.Α.Μ.. εν περιλαµβάνεται η ρύθµιση για ποσά άνω του 1.000.000 λόγω του ότι οι οφειλές σε φορείς επικουρικής ασφάλισης δεν ανέρχονται στα µεγέθη αυτά. Άρθρο 29 Συνταξιοδοτικά Θέµατα 1. Με την παρ. 1 καθορίζεται ο χρόνος έναρξης συνταξιοδότησης των µελών οικογένειας ασφαλισµένου ή συνταξιούχου που έχει κηρυχθεί σε αφάνεια. Σύµφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 29 παρ. 5 του α.ν. 1846/1951, όπως αντικαταστάθηκε µε το άρθρο 12 παρ. 1 του ν. 4476/1965, η καταβολή της σύνταξης αρχίζει από την ηµέρα υποβολής της σχετικής αίτησης, µε εξαίρεση τις περιπτώσεις θανάτου, οπότε η καταβολή δύναται να ανατρέξει σε χρόνο προγενέστερο της αίτησης, όχι όµως απώτερο του εξαµήνου. Σύµφωνα µε το άρθρο 9 του α.ν.1846/1951, µε θάνατο εξοµοιούται και η αφάνεια, όλα δε τα δικαιώµατα που έχουν ως προϋπόθεση το θάνατο, ισχύουν και στις περιπτώσεις αφάνειας. Όµως στην περίπτωση αυτή σύµφωνα µε το άρθρο 48 του Αστικού Κώδικα, όλα τα δικαιώµατα που εξαρτώνται από το θάνατο του άφαντου µπορούν να ασκηθούν µόνο µετά τη δηµοσίευση της τελεσίδικης απόφασης που κηρύσσει την αφάνεια, τα δε αποτελέσµατα της κήρυξης της αφάνειας αρχίζουν από το χρόνο έναρξης της αφάνειας, όπως αυτός καθορίζεται από την απόφαση. Για την πληρέστερη κάλυψη των δικαιοδόχων όσων κηρύσσονται άφαντοι κρίνεται απαραίτητο να τροποποιηθεί η ισχύουσα διάταξη της παρ.5 του άρθρου 9 του α.ν. 1846/1951 και να προβλεφθεί ρητά ότι τα µέλη οικογένειας του άφαντου δικαιούνται σύνταξη από το χρόνο έναρξης της αφάνειας, όπως αυτός καθορίζεται µε την τελεσίδικη δικαστική απόφαση, εφόσον βέβαια υποβάλουν σχετική αίτηση µέσα σε ένα εξάµηνο από την έκδοση της τελεσίδικης δικαστικής απόφασης. 2. Με την παρ. 2 παρατείνεται µέχρι 12/02/09 η δυνατότητα θεµελίωσης δικαιώµατος µειωµένης σύνταξης λόγω γήρατος χωρίς την συµπλήρωση των 100 ηµερών κατ έτος την τελευταία πριν το έτος υποβολής της αίτησης συνταξιοδότησης πενταετία, εφόσον ο αιτών τη σύνταξη είναι αποδεδειγµένα άνεργος για χρονικό διάστηµα 24 τουλάχιστον συνεχών µηνών πριν από την υποβολή τους αίτησης συνταξιοδότησης. Σύµφωνα µε την ισχύουσα στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ νοµοθεσία είναι δυνατή η θεµελίωση δικαιώµατος λήψης µειωµένης σύνταξης λόγω γήρατος, εφόσον ο ασφαλισµένος συµπληρώσει: (α) το προβλεπόµενο όριο ηλικίας (60 ο οι άνδρες και 55 ο οι γυναίκες) (β) τουλάχιστον 4.500 ηµέρες εργασίας και 10

(γ) από τις παραπάνω ηµέρες εργασίας 100 τουλάχιστον κατ έτος έχουν πραγµατοποιηθεί την τελευταία πριν το έτος υποβολής της αίτησης συνταξιοδότησης πενταετία. Παρατηρείται το φαινόµενο µακροχρονίως ανέργων που µολονότι έχουν συµπληρώσει (και σε κάποιες περιπτώσεις έχουν υπερβεί κατά πολύ τις απαιτούµενες 4.500 ηµέρες εργασίας δεν συµπληρώνουν λόγω ανεργίας- τις 100 Η.Ε. που απαιτούνται κατ έτος την τελευταία πριν το έτος υποβολής της αίτησης συνταξιοδότησης πενταετία, µε αποτέλεσµα να µην δικαιώνονται µειωµένης σύνταξης, σε µια χρονική περίοδο της ζωής τους που το βιοποριστικό τους πρόβληµα είναι ιδιαίτερα έντονο. 3. Με την παρ. 3 δεν αναζητούνται από το ΙΚΑ- ΕΤΑΜ ποσά συντάξεων που έχουν χορηγηθεί πριν την έναρξη ισχύος του ν. 1902/1990 σε συνταξιούχους του τέως Τ.Α.Π.Ε..Ε.Μ.Ε... µε βάση δικαστικές αποφάσεις και κατ υπέρβαση των διατάξεων του Καταστατικού του συγχωνευθέντος ταµείου. Με τη διάταξη της παρ. 9 του άρθρου 40 του ν.1902/1990 παρασχέθηκε η δυνατότητα στους ασφαλιζόµενους στον τέως κλάδο συντάξεων Ταµείου Ασφαλίσεως Προσωπικού Εταιρείας ιαχειρίσεως Ειδών Μονοπωλίου Ελληνικού ηµοσίου ανεξάρτητα από το είδος της σύµβασής τους (ορισµένου ή αορίστου χρόνου), να συνταξιοδοτηθούν από το ΙΚΑ σύµφωνα µε τις διατάξεις του εδαφίου δ της παρ.1 του άρθρου 9 του καταστατικού του Τ.Α.Π.Ε..Ε.Μ.Ε... Επειδή από το ΙΚΑ ΕΤΑΜ έχουν απονεµηθεί συντάξεις ύστερα από δικαστικές αποφάσεις καθ υπέρβαση των διατάξεων του άρθρου 1 του ν.1276/1982 σε πρόσωπα που επικαλέστηκαν τις διατάξεις του ανωτέρου άρθρου 9 του καταστατικού του Τ.Α.Π.Ε..Ε.Μ.Ε.., για το πριν την έναρξη ισχύος του ν. 1902/1990 διάστηµα ρυθµίζεται το θέµα ώστε να µην αναζητηθούν από το ΙΚΑ ΕΤΑΜ οι συντάξεις που είχαν απονεµηθεί µέχρι τη δηµοσίευση του νόµου αυτού. 4. Με τις παρ. 4 και 5 το επίδοµα οικογενειακών βαρών χορηγείται και στη γυναίκα συνταξιούχο του ΙΚΑ- ΕΤΑΜ για το σύζυγο της µε τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις, που χορηγείται το επίδοµα στον άνδρα συνταξιούχο του Ιδρύµατος για τη σύζυγό του. Σύµφωνα µε τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 29 του α.ν. 1846/1951, όπως αντικαταστάθηκε και συµπληρώθηκε µε το άρθρο 5 παρ. 3 και 4 του ν. 825/1978 και τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 13 του ν. 997/1979, το ποσό της σύνταξης λόγω γήρατος ή αναπηρίας καθώς και αναπηρίας οφειλόµενης σε εργατικό ατύχηµα του άνδρα συνταξιούχου του ΙΚΑ- ΕΤΑΜ προσαυξάνεται για τη σύζυγό του, µε ορισµένες προϋποθέσεις, δηλαδή, εφόσον δεν ασκεί κάποιο επάγγελµα ή δεν είναι συνταξιούχος ασφαλιστικού οργανισµού ή ΝΠ ή του ηµοσίου. Με την αρ. 81/152/299/1.2.1958 Γνωµοδότηση του Β Τµήµατος του Νοµικού Συµβουλίου του Κράτους έγινε αποδεκτό ότι την ανωτέρω προσαύξηση στη σύνταξη δικαιούται και η έγγαµος γυναίκα συνταξιούχος 11

για τον σύζυγό της, εφόσον αυτός είναι άπορος, ανάπηρος και δεν συνταξιοδοτείται από ασφαλιστικό οργανισµό ή από το ηµόσιο. Η ανωτέρω θέση διαφοροποιήθηκε µε βάση τη νέα νοµολογία του Συµβουλίου Επικρατείας, σύµφωνα µε την οποία η προσαύξηση του ποσού της σύνταξης που προβλέπεται µόνο για τη σύζυγο που δεν εργάζεται και δεν συνταξιοδοτείται πρέπει να παρέχεται και για τον σύζυγό της συνταξιούχου µε τις ίδιες προϋποθέσεις. Επειδή όµως το όλο θέµα αντιµετωπίζεται µε γενικά έγγραφα του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας και της ιοίκησης του ΙΚΑ- ΕΤΑΜ, χωρίς να έχει διαφοροποιηθεί η υφιστάµενη νοµοθετική ρύθµιση, προτείνεται τροποποίηση των σχετικών διατάξεων του άρθρου 29 α.ν. 1846/1951, όπως αντικαταστάθηκε και συµπληρώθηκε µε το άρθρο 5 παρ. 3 και 4 ν. 825/1978 καθώς και της παρ. 2 του άρθρου 13 του ν. 997/1979, ούτως ώστε να χορηγείται προσαύξηση λόγω οικογενειακών βαρών και στη γυναίκα συνταξιούχο για τον σύζυγό της µε τις ίδιες προϋποθέσεις που χορηγείται η προσαύξηση στον άνδρα συνταξιούχο για τη σύζυγό του. Άρθρο 30 Υπαγωγή στην ασφάλιση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Αναγνώριση χρόνου ασφάλισης 1. Με την παρ. 1 παρατείνεται εκ νέου η προθεσµία για την υπαγωγή στην ασφάλιση του ΙΚΑ- ΕΤΑΜ των γιατρών και οδοντιάτρων που υπηρετούν στο Ίδρυµα. Με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 27 του ν. 3232/04 δόθηκε η δυνατότητα στους προσληφθέντες µέχρι 31-12-1992 γιατρούς και οδοντιάτρους του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ που παρέχουν τις υπηρεσίες τους σ αυτό µε σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, να υπαχθούν στην ασφάλιση του Κλάδου κύριας σύνταξης του ΙΚΑ- ΕΤΑΜ παράλληλα µε την ασφάλιση τους στο ΤΣΑΥ. Για την ανωτέρω υπαγωγή στην ασφάλιση του κλάδου κύριας σύνταξης του ΙΚΑ- ΕΤΑΜ απαιτείτο εκ µέρους των ενδιαφερόµενων υποβολή σχετικής αίτησης µέσα σε εξάµηνη αποκλειστική προθεσµία από τη δηµοσίευση του νόµου δηλαδή µέχρι στις 12-8-2004. Με τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 10 του ν. 3302/04 παρατάθηκε εκ νέου η ανωτέρω προθεσµία. Η ανωτέρω παράταση δεν κρίνεται επαρκής, δεδοµένου ότι οι ενδιαφερόµενοι για να εκδηλώσουν τη βούλησή τους πρέπει να συνεκτιµήσουν αν είναι προς όφελος τους ή όχι η παράλληλη υπαγωγή στο ΙΚΑ- ΕΤΑΜ, εφόσον οι ίδιοι καταβάλουν το σύνολο των ασφαλιστικών εισφορών εργοδότη και εργαζόµενου και για το λόγο αυτό κρίνεται απαραίτητη να χορηγηθεί επιπλέον προθεσµία και συγκεκριµένα µέχρι 31.12.2007. 2. Με την παρ. 2 παρέχεται δυνατότητα αναγνώρισης ως χρόνου διανυθέντος στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλµατα του πριν την 12

1/10/1984 χρόνου εργασίας σε εργασίες του ΚΒΑΕ στους εργαζόµενους στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Περάµατος. Με τη διάταξη του άρθρου 8 του ν.3385/2005 παρασχέθηκε η δυνατότητα αναγνώρισης ως χρόνου διανυθέντος στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλµατα - µε ορισµένες προϋποθέσεις - του πριν το έτος 1983 χρόνου απασχόλησης εργαζοµένων στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Περάµατος. Επειδή, όµως, οι περισσότερες κατηγορίες απασχολουµένων σε ναυπηγεία υπήχθησαν στον Κανονισµό Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελµάτων του Ι.Κ.Α. από 1/10/1984 κρίνεται σκόπιµη η αντικατάσταση της ανωτέρω διάταξης ώστε από την ηµεροµηνία αυτή να παρέχεται δυνατότητα αναγνώρισης του αµέσως προηγούµενου της υπαγωγής στο Κ.Β.Α.Ε. χρονικού διαστήµατος. 3. Με την παρ. 3 παρέχεται εκ νέου δυνατότητα στους ηµεδαπούς που εργάστηκαν σε διπλωµατικές αντιπροσωπείες ξένων κρατών κλπ να αναγνωρίσουν ως συντάξιµο στο ΙΚΑ- ΕΤΑΜ το χρόνο εργασίας πριν το 1980. Με τις διατάξεις του άρθρου 20 παρ. 2 του ν.1027/1980 όπως συµπληρώθηκε τροποποιήθηκε µε τις διατάξεις του άρθρου 39 παρ. 5 του ν.1902/90 έχει δοθεί το δικαίωµα στους ηµεδαπούς που απασχολήθηκαν µε οποιαδήποτε σχέση στις εγκαταστηµένες στην Ελλάδα διπλωµατικές αντιπροσωπείες ξένων κρατών, τις διεθνείς Επιτροπές και ξένες αποστολές, να αναγνωρίσουν µε εξαγορά το χρόνο που απασχολήθηκαν στους εν λόγω εργοδότες και εµπίπτει στο χρονικό διάστηµα µεταξύ 1/8/1951 έως 23/8/1980 και εφ όσον για την εργασία τους υπάγονταν στην ασφάλιση του ΙΚΑ. Η σχετική αίτηση για αναγνώριση έπρεπε να υποβληθεί µέσα σε ετήσια προθεσµία ενός έτους από τη δηµοσίευση του ν.1902/1990. Επειδή αρκετοί ενδιαφερόµενοι δεν µπόρεσαν εµπρόθεσµα να υποβάλλουν αίτηση για αναγνώριση µε αποτέλεσµα να µένουν ασφαλιστικά ακάλυπτοι για µεγάλο χρονικό διάστηµα κρίνεται σκόπιµη η υιοθέτηση ρύθµισης για χορήγηση νέας ετήσιας προθεσµίας αναγνώρισης του προαναφερόµενου χρόνου. 4. Με την παρ. 4 προβλέπεται ότι στην περίπτωση παράδοσης ρητίνης εντός του πρώτου πενταµήνου κάθε ηµερολογιακού έτους, οι αναλογούσες ηµέρες εργασίας θεωρούνται ότι ανάγονται στο προηγούµενο της παραδόσεως της ρητίνης ηµερολογιακό έτος. Ο αριθµός των ηµερών ασφάλισης των ρητινοσυλλεκτών κατ έτος ανέρχεται σε 35 ηµέρες ανά 1000 κιλά παραδιδόµενης σε εµπόρους, ιδιωτικές ή συνεταιριστικές βιοµηχανίες ρητίνης. Οι ηµέρες εργασίας ανάγονται στο ηµερολογιακό έτος παράδοσης της ρητίνης, εκτός της περίπτωσης που η ρητίνη παραδίδεται εντός του πρώτου τριµήνου κάθε ηµερολογιακού έτους, οπότε οι ηµέρες εργασίας ανάγονται στο προηγούµενο έτος. Παρατηρείται όµως συχνά οι ρητινοσυλλέκτες να µην προλαβαίνουν να παραδώσουν τη ρητίνη εντός του πρώτου τριµήνου του έτους, µε αποτέλεσµα να µην συµπληρώνουν τις απαιτούµενες ηµέρες ασφάλισης για τη λήψη των παροχών (π.χ. κάλυψη κινδύνου ασθένειας έκδοση βιβλιαρίου ασθενείας, επιδότηση λόγω ανεργίας από τον ΟΑΕ κλπ). 13

Άρθρο 31 Ρυθµίσεις για τους απασχολούµενους στο θέαµα-ακρόαµα 1. Με την παρ. 1 περιπτώσεις α και β διαφοροποιείται ο τρόπος υπολογισµού των ηµερών ασφάλισης των απασχολούµενων στο θέαµαακρόαµα και πλέον µπορούν να εξασφαλίζουν 4500 ηµέρες εργασίας σε κάθε 15ετία, αντί των 3000 κάθε δεκαετία. Ο τρόπος υπολογισµού των ηµερών ασφάλισης των απασχολούµενων στο θέαµα ακρόαµα είτε εργάζονται αυτοτελώς είτε παρέχουν εξαρτηµένη εργασία είναι κοινός και προσδιορίζεται από τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 6 του ν. 1296/1982 και τις διατάξεις της παρ.3 του άρθρου 4 του ν. 1210/1982, όπως ισχύουν σήµερα. Με βάση το ανωτέρω νοµοθετικό πλαίσιο ο αριθµός των κατ έτος πραγµατοποιούµενων ηµερών ασφάλισης των καλλιτεχνών προκύπτει από τη διαίρεση του συνόλου των αµοιβών, δικαιωµάτων τους κλπ µε το κάθε φορά ισχύον τεκµαρτό ηµεροµίσθιο της 12 ης ασφαλιστικής κλάσης. Οι ηµέρες ασφάλισης κατ έτος µπορούν να είναι περισσότερες των 300 µε ανώτατο όριο τις 500, αλλά σε καµία περίπτωση δεν µπορούν να υπερβούν τις 3000 τη δεκαετία. Με δεδοµένες τις ιδιαιτερότητες της απασχόλησης των εργαζόµενων στο θέαµα ακρόαµα, όπου δεν υφίσταται σταθερότητα στην εργασία και µια καλή εργασιακή χρονιά πρέπει να αντισταθµίσει άλλες για τις οποίες δεν υφίσταται απασχόληση, ο ανωτέρω περιορισµός της πραγµατοποίησης των 3000 ηµερών ασφάλισης τη 10ετία, δηµιουργεί πρόβληµα στη συµπλήρωση των κατ ελάχιστον απαιτούµενων προϋποθέσεων συνταξιοδότησης. Για το λόγο αυτό κρίνεται σκόπιµο να αρθεί ο περιορισµός αυτός, ούτως ώστε οι υπολογιζόµενες ηµέρες ασφάλισης να µπορούν να φθάσουν τις 4500 για κάθε δεκαπενταετία. Με αυτόν τον τρόπο θα δοθεί δυνατότητα σ όλους τους απασχολούµενους στο θέαµα ακρόαµα να αξιοποιήσουν καλύτερα τις ηµέρες ασφάλισης τους και να θεµελιώσουν ευκολότερα συνταξιοδοτικό δικαίωµα από το ΙΚΑ- ΕΤΑΜ. Με την περίπτωση γ τροποποιείται ο τρόπος υπολογισµού των εισφορών και των ηµερών ασφάλισης των τραγουδιστών που µετέχουν σε συναυλίες. Οι τραγουδιστές που µετέχουν σε συναυλίες έχουν ως εργοδότη τον διοργανωτή της συναυλίας, που τις περισσότερες φορές είναι δήµος, κοινότητα, πολιτιστικός σύλλογος κλπ., ο οποίος και καλείται να καταβάλει στο ΙΚΑ- ΕΤΑΜ εργοδοτικές εισφορές που υπολογίζονται στη συνολική αµοιβή των καλλιτεχνών. Τα ποσά που προκύπτουν είναι ιδιαίτερα υψηλά, µε αποτέλεσµα να µένουν ανασφάλιστοι οι τραγουδιστές για τη συµµετοχή τους σε συναυλίες. Για την επίλυση του θέµατος κρίνεται σκόπιµο να τροποποιηθεί ειδικά και µόνο για τους συµµετέχοντες σε συναυλίες ο τρόπος υπολογισµού των εισφορών και των ηµερών ασφάλισης τους, προκειµένου να καταστεί 14

ελκυστικότερη η ασφάλισή τους και να παταχθεί η εισφοροδιαφυγή, στην οποία οδηγεί η σηµαντική οικονοµική επιβάρυνση των δήµων από τα αναλογούντα ασφάλιστρα. Συγκεκριµένα ο αριθµός των ηµερών ασφάλισης θα προκύπτει από τη διαίρεση της αµοιβής που καθορίζεται για κάθε συναυλία µε το 6πλάσιο του κάθε φορά ισχύοντος τεκµαρτού ηµεροµισθίου της ανώτατης ασφαλιστικής κλάσης. Συνακόλουθα ο υπολογισµός των οφειλόµενων εργοδοτικών και εργατικών εισφορών θα προκύπτει από τον πολλαπλασιασµό των ηµερών ασφάλισης που προκύπτουν από τον παραπάνω υπολογισµό µε το τεκµαρτό ηµεροµίσθιο της ανώτατης ασφαλιστικής κλάσης. Με αυτό τον τρόπο µειώνονται µεν οι εργατικές και εργοδοτικές εισφορές, πλην όµως διασφαλίζεται και η ασφάλιση των τραγουδιστών έστω και για λιγότερες ηµέρες εργασίας. 2 Με την παρ. 2 περίπτωση α ρυθµίζονται ασφαλιστικά θέµατα των Τεχνικών Θεάτρου, Κινηµατογράφου και Τηλεόρασης, καθώς και των σεναριογράφων κινηµατογράφου - τηλεόρασης, µε σκοπό την υποβοήθησή τους στη συµπλήρωση των χρονικών προϋποθέσεων συνταξιοδότησής τους από το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. Συγκεκριµένα στα πρόσωπα της κατηγορίας αυτής που έχουν υπαχθεί στην ασφάλιση µέχρι 31.12.92 δίνεται για πρώτη φορά η δυνατότητα αναγνώρισης ως χρόνου συνταξίµου στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ της προϋπηρεσίας µε την ίδια ιδιότητα για την οποία δεν είχαν ασφαλιστεί είτε στο τέως ΤΣΗΣ-ΤΘ είτε στο ΙΚΑ- ΕΤΑΜ. Η ίδια δυνατότητα έχει δοθεί δύο φορές (ν.1539/1985,άρθ. 48 και ν.3232/2004 άρθ. 15 παρ. 15) στους σκηνοθέτες θεάτρου, κινηµατογράφου, τηλεόρασης κλπ). Με δεδοµένο ότι και οι Τεχνικοί θεάτρου, Κινηµατογράφου Τηλεόρασης, όπως και οι σκηνοθέτες δεν είχαν οµαλό ασφαλιστικό βίο κρίνεται σκόπιµο για λόγους ίσης µεταχείρισης να τους παρασχεθεί ίδια δυνατότητα αναγνώρισης χρόνου απασχόλησής τους. Με την περίπτωση β δίνεται στους ηθοποιούς που απασχολήθηκαν και στο θέατρο η δυνατότητα αναγνώρισης ως συνταξίµου στο ΙΚΑ- ΕΤΑΜ χρόνου αποδεδειγµένης απασχόλησης µε την ίδια ιδιότητα. Με τις διατάξεις του άρθρου 9 ( παρ. 1 έως και 4) του ν.2217/1994 δόθηκε η δυνατότητα στους ηθοποιούς που απασχολήθηκαν σε ραδιοτηλεοπτικές και κινηµατογραφικές παραγωγές να αναγνωρίσουν ως συντάξιµο στο ΙΚΑ- ΕΤΑΜ µε εξαγορά χρόνο αποδεδειγµένης εργασίας τους ( και µέχρι 3000 ηµέρες ασφάλισης). Από το πιο πάνω δικαίωµα δεν επωφελήθηκαν οι ηθοποιοί του θεάτρου, οι οποίοι δεν συµπεριελήφθησαν στην ανωτέρω διάταξη, µε αποτέλεσµα να µην µπορούν να αναγνωρίσουν ως συντάξιµο χρόνο απασχόλησης τους στο θέατρο. Με την παρούσα διάταξη δίνεται για λόγους ίσης µεταχείρισης και σε απασχοληθέντες στο θέατρο ηθοποιούς δικαίωµα αναγνώρισης χρόνου αποδεδειγµένης απασχόλησης τους µε την ίδια ιδιότητα, εφόσον υποβάλλουν σχετική αίτηση µέσα σε 2 χρόνια από την έναρξη ισχύος του νόµου αυτού. Η 15

αναγνώριση γίνεται µε τους όρους και τις προϋποθέσεις που θέτουν οι διατάξεις των παρ1-4 του άρθρου 9 του ν. 2217/1994 Άρθρο 32 Ειδικές ρυθµίσεις οφειλόµενων εισφορών 1. Με την παρ. 1 δίνεται η δυνατότητα και στα αναγνωρισµένα φιλανθρωπικά σωµατεία του ν.δ. 1111/1972 να καταβάλλουν τις οφειλόµενες εισφορές στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ εντός δίµηνης προθεσµίας. Σύµφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 13 του ν. 2972/2001, το ηµόσιο, τα Ν.Π... και οι ΟΤΑ α και β βαθµού έχουν τη δυνατότητα απόδοσης των ασφαλιστικών εισφορών που πρέπει να καταβάλλουν για την απασχόληση του προσωπικού τους, που ασφαλίζεται στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, εντός δίµηνης προθεσµίας. Η δυνατότητα αυτή παρέχεται και στα κοινωφελή ιδρύµατα του α.ν. 2039/1939, καθώς και στα Ν.Π.Ι.. του ευρύτερου δηµόσιου τοµέα, εφόσον εκδοθεί σχετική απόφαση του Υπουργού Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας. Με τη διάταξη αυτή δίνεται το δικαίωµα και στα ειδικώς αναγνωρισµένα φιλανθρωπικά σωµατεία του ν.δ. 1111/1972 να καταβάλλουν τις οφειλόµενες εισφορές στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ εντός της ίδιας δίµηνης προθεσµίας, ύστερα από έκδοση σχετικής Υπουργικής Απόφασης. Η θέσπιση της δυνατότητας κρίνεται απαραίτητη λόγω του έργου που επιτελούν και του γεγονότος ότι λαµβάνουν κι' αυτά επιχορηγήσεις και εποµένως πρέπει να διευκολύνονται στην καταβολή των οφειλόµενων εισφορών. 2. Με την παρ. 2 ρυθµίζεται µε ευνοϊκό τρόπο η αποπληρωµή των κύριων εισφορών χρονικής περιόδου µέχρι 31.12.1997 που οφείλονται προς το ΙΚΑ- ΕΤΑΜ και λοιπούς φορείς από επιχειρήσεις της Β. Ελλάδας που εξαπατήθηκαν από συγκεκριµένο λογιστικό γραφείο. Πολλές επιχειρήσεις της Β. Ελλάδας µέχρι και το έτος 1997 είχαν αναθέσει τη διεκπεραίωση των φορολογικών -ασφαλιστικών τους υποχρεώσεων στο λογιστήριο του ήδη αποβιώσαντος Εµµ. Παπαδάκη (µε έδρα την Ηλιούπολη Θεσσαλονίκης), οπότε και ανακαλύφθηκε ότι εξαπατήθηκαν από την ανωτέρω επιχείρηση. Ειδικότερα, το εν λόγω λογιστικό γραφείο υπεξαίρεσε τόσο τα ποσά που οι επιχειρήσεις απέδιδαν σ' αυτό για την πληρωµή φόρων κλπ υποχρεώσεων τους προς το δηµόσιο, όσο κι' αυτά που αντιστοιχούσαν στις ασφαλιστικές εισφορές προς το ΙΚΑ- ΕΤΑΜ και τους λοιπούς φορείς επικουρικής ασφάλισης. Ήδη, µε την 3881/2002 απόφαση του Τριµελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, η Ευστρατία Τενίδου, συνεργάτιδα του αποβιώσαντος λογιστή Εµµ. Παπαδάκη καταδικάστηκε σε ποινή κάθειρξης 11 ετών και έξι µηνών για απάτη, υπεξαίρεση και πλαστογραφία, όλων των εγκληµάτων αυτών τελουµένων σε βάρος των πελατών της και σε βαθµό κακουργήµατος καθώς και για υπεξαγωγή εγγράφων σε βάρος τους. Το Υπουργείο Οικονοµικών µε τις διατάξεις του άρθρου 37 του ν.2648/1998 αναγνωρίζοντας το πρόβληµα που είχε δηµιουργηθεί ρύθµισε ευνοϊκά τις οφειλές που είχαν δηµιουργηθεί µέχρι και το 1997 προς το ηµόσιο. 16

Αντίστοιχη διάταξη δεν θεσπίστηκε για τις οφειλόµενες προς το ΙΚΑ- ΕΤΑΜ και τους λοιπούς επικουρικούς φορείς ασφαλιστικές εισφορές, µε αποτέλεσµα οι επιχειρήσεις αυτές να αντιµετωπίζουν δυσχέρεια στην αποπληρωµή των εν λόγω ποσών. Για λόγους λοιπόν ίσης µεταχείρισης κρίνεται απαραίτητο να ρυθµιστούν µε ανάλογο τρόπο µ' αυτόν που έχουν ρυθµιστεί τα χρέη προς το δηµόσιο και οι οφειλόµενες προς το ΙΚΑ- ΕΤΑΜ ασφαλιστικές εισφορές.προϋπόθεση για τη ένταξη στην ευνοϊκή αυτή ρύθµιση είναι να έχει υποβληθεί µήνυση µέχρι 31-12-98 από την επιχείρηση κατά του συγκεκριµένου λογιστικού γραφείου καθώς και να καταβάλλονται κανονικά οι τρέχουσες ασφαλιστικές εισφορές. Επίσης προβλέπεται η έκδοση απόφασης του Υπουργού Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, µε την οποία θα ρυθµίζεται κάθε θέµα που αφορά την εφαρµογή της διάταξης αυτής. ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β ΡΥΘΜΙΣΗ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Άρθρο 33 Σύσταση Περιφερειακού Υποκαταστήµατος Απονοµής Συντάξεων ΙΚΑ- ΕΤΑΜ Αθηνών Με τις διατάξεις του άρθρου αυτού συστήνεται Περιφερειακό Υποκατάστηµα Απονοµής Συντάξεων ΙΚΑ-ΕΤΑΜ στη Νοµαρχία Αθηνών. Με την υπ αριθµ. 69319/2970/1964 απόφαση του Υπουργού Εργασίας, συστάθηκε το Περιφερειακό Υποκατάστηµα ΙΚΑ Συντάξεων. Με το άρθρο 26 του π.δ. 266/1989 οι αρµοδιότητες του Περιφερειακού Υποκαταστήµατος Συντάξεων εντάχθηκαν στο Περιφερειακό Υποκατάστηµα Αθηνών, στη διάρθρωση του οποίου, συµπεριλήφθηκαν τρεις (3) Υποδιευθύνσεις για την απονοµή συντάξεων. Παρά την προαναφερόµενη διάταξη του Οργανισµού, το Περιφερειακό Υποκατάστηµα Συντάξεων εξακολουθούσε να λειτουργεί µε το σύνολο των αρµοδιοτήτων που ασκούσε µέχρι τότε και που αναλυτικά περιγράφονται στο άρθρο 50 του Οργανισµού του Ιδρύµατος, µε την προϋπόθεση ότι εντός συγκεκριµένης προθεσµίας θα πραγµατοποιείτο η έναρξη των τριών (3) Υποδιευθύνσεων του Περ/κού Υποκ/τος Αθηνών. Η λειτουργία του προαναφερόµενου Υποκ/τος παρατάθηκε µε τις µετέπειτα τροποποιήσεις του οργανισµού και τελικά µε το άρθρο 20 του ν. 3345/2005 η προθεσµία λήγει στο τέλος Μαΐου 2007. Το ήδη λειτουργούν Υποκατάστηµα Συντάξεων διαχειρίζεται µεγάλο αριθµό συνταξιοδοτικών περιπτώσεων, αφού ως Περιφερειακό Υποκατάστηµα έχει αρµοδιότητα την έκδοση συνταξιοδοτικών αποφάσεων για τους ασφαλισµένους του, καθώς και τους ασφαλισµένους των Τοπικών Υποκαταστηµάτων που υπάγονται σ αυτό, µε εξαίρεση τα δέκα τοπικά υποκαταστήµατα περιοχής Αθηνών που τους έχει ανατεθεί η αρµοδιότητα απονοµής συντάξεων. Επίσης, εκδίδει συνταξιοδοτικές αποφάσεις σύµφωνα µε τις κοινοτικές διατάξεις και µε 17

τις διεθνείς συµβάσεις κοινωνικής ασφάλισης. Στον τοµέα αυτό, ο όγκος εργασίας του Περιφερειακού Υποκαταστήµατος Συντάξεων έχει αυξηθεί ιδιαίτερα, µετά την εφαρµογή από 1/5/2004 των Κ.Κ. 1408/71 και 574/72 στα δέκα νέα κράτη µέλη της Ε.Ε., καθώς και την υπογραφή νέων διµερών συµβάσεων και δεν µπορεί να ανταποκριθεί στις αυξηµένες απαιτήσεις και σύγχρονες ανάγκες. Για τους λόγους αυτούς συστήνεται Περιφερειακό Υποκατάστηµα Απονοµής Συντάξεων ΙΚΑ-ΕΤΑΜ το οποίο διαρθρώνεται σε δέκα (10) Υποδιευθύνσεις και σαρανταεννέα (49) Τµήµατα. Το υποκατάστηµα δε στελεχώνεται µε ανακατανοµή του υπηρετούντος προσωπικού, χωρίς αύξηση των οργανικών θέσεων του ΙΚΑ. Για την ταχύτερη δε έκδοση των συνταξιοδοτικών αποφάσεων, προτείνεται µεταξύ των άλλων και η δηµιουργία Υποδιεύθυνσης Ανακεφαλαίωσης που θα αναλάβει, κατ εφαρµογή της διάταξης του άρθρου 47 του ν. 2676/1999, το έργο της ανακεφαλαίωσης όλων των χρόνων των προς συνταξιοδότηση ασφαλισµένων και την έκδοση προσυνταξιοδοτικών αποφάσεων των Απονοµών Συντάξεων. Άρθρο 34 Σύσταση Τοπικών Υποκαταστηµάτων και Παραρτηµάτων ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Με τις διατάξεις του άρθρου αυτού συστήνονται Τοπικά Υποκαταστήµατα και Παραρτήµατα ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. 1. Στη χωρική αρµοδιότητα του Τοπικού Υποκαταστήµατος ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Γλυφάδας περιλαµβάνεται εκτεταµένη ασφαλιστική περιοχή που αποτελείται από τους ήµους Γλυφάδας (Γλυφάδα, Άνω Γλυφάδα, Τερψιθέα, Αιξωνή), Αργυρούπολης, Ελληνικού, Βούλας και Βουλιαγµένης, στους οποίους τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αφενός µεγάλη αύξηση σε ασφαλισµένους, σε κοινές επιχειρήσεις και σε οικοδοµοτεχνικά έργα, αφετέρου η συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση των ασφαλισµένων των ήµων Αργυρούπολης και Ελληνικού παρουσιάζει δυσχέρειες εξαιτίας των µεγάλων αποστάσεων. 2. Στη χωρική αρµοδιότητα του Τοπικού Υποκαταστήµατος ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Αγίων Αναργύρων περιλαµβάνεται εκτεταµένη περιοχή που αποτελείται από µεγάλους πληθυσµιακά ήµους, Αγίων Αναργύρων, Πετρούπολης και τµήµατα των ήµων Ιλίου, Καµατερού, Νέας Χαλκηδόνας και Νέας Φιλαδέλφειας, µε αποτέλεσµα να δηµιουργούνται προβλήµατα που δυσχεραίνουν την εύρυθµη λειτουργία του Υποκαταστήµατος. 3. Στη χωρική αρµοδιότητα του Τοπικού Υποκαταστήµατος ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Αµαρουσίου περιλαµβάνεται εκτεταµένη ασφαλιστική περιοχή που αποτελείται από τους ήµους Αµαρουσίου, Κηφισιάς, Νέας Ερυθραίας, Μελισσίων, Πεύκης και Λυκόβρυσης, στους οποίους τα τελευταία χρόνια παρατηρείται µεγάλη αύξηση σε οικοδοµοτεχνικά έργα, σε κοινές επιχειρήσεις και σε ασφαλισµένους. 4. Ιδιαίτερη κίνηση παρουσιάζει το Τοπικό Υποκατάστηµα ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Ραφήνας, τα ασφαλιστικά όρια του οποίου εκτείνονται µέχρι το Γραµµατικό και το Βαρνάβα. Ιδιαίτερα αυξηµένη είναι στο ήµο Μαραθώνα η αγροτική δραστηριότητα των κατοίκων, λόγω εκµετάλλευσης του κάµπου Μαραθώνα και 18

η ανοικοδόµηση, ιδιαίτερα ύστερα από τα Ολυµπιακά έργα που έγιναν στην περιοχή. 5. Η µεγάλη πληθυσµιακή αύξηση που παρουσιάστηκε την τελευταία δεκαετία, καθώς και η συγκέντρωση βιοµηχανικών και βιοτεχνικών µονάδων και οικονοµικών δραστηριοτήτων στο ήµο Σταυρούπολης Θεσσαλονίκης έχει δηµιουργήσει προβλήµατα στα Τοπικά Υποκαταστήµατα ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Ευόσµου και Νεάπολης. Για τους λόγους αυτούς συστήνονται πέντε (5) νέα Τοπικά Υποκαταστήµατα στις περιοχές: α) Αργυρούπολης, για την αποσυµφόρηση του Τοπικού Υποκαταστήµατος ΙΚΑ- ΕΤΑΜ Γλυφάδας, β) Πετρούπολης, για την αποσυµφόρηση του Τοπικού Υποκαταστήµατος ΙΚΑ- ΕΤΑΜ Αγίων Αναργύρων, γ) Κηφισιάς, για την αποσυµφόρηση του Τοπικού Υποκαταστήµατος ΙΚΑ- ΕΤΑΜ Αµαρουσίου, δ) Μαραθώνα, για την αποσυµφόρηση του Τοπικού Υποκαταστήµατος ΙΚΑ- ΕΤΑΜ Ραφήνας και ε) Σταυρούπολης, για την αποσυµφόρηση των Τοπικών Υποκαταστηµάτων ΙΚΑ- ΕΤΑΜ Ευόσµου και Νεάπολης, Επιπλέον, συστήνονται δύο Παραρτήµατα στην Κέα και στα Κύθηρα, για την αποσυµφόρηση των Τοπικών Υποκαταστηµάτων Λαυρίου και Πειραιά αντίστοιχα, το Παράρτηµα Μυκόνου που υπάγεται στο Τοπικό Υποκατάστηµα Ερµούπολης µετατρέπεται σε Τοπικό Υποκατάστηµα, λόγω της µεγάλης τουριστικής κίνησης και οικονοµικής ανάπτυξης της Μυκόνου και το Παράρτηµα Πολυκάστρου µετατρέπεται σε Τοπικό Υποκατάστηµα για την αποσυµφόρηση του Τοπικού Υποκαταστήµατος Αξιούπολης. Άρθρο 35 Σύσταση Υποδιεύθυνσης και Τµηµάτων στη ιεύθυνση Προµηθειών και Χηµικών Υπηρεσιών του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Με τις διατάξεις του άρθρου αυτού συστήνεται Υποδιεύθυνση και Τµήµατα στη ιεύθυνση Προµηθειών και Χηµικών Υπηρεσιών του ΙΚΑ- ΕΤΑΜ. Μεταξύ των Επιτελικών Υπηρεσιών της ιοίκησης του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ είναι και η Γενική ιεύθυνση Οικονοµοτεχνικών Υπηρεσιών στη συγκρότηση της οποίας περιλαµβάνεται µεταξύ άλλων και η ιεύθυνση Προµηθειών και Χηµικών Υπηρεσιών, η οποία διαρθρώνεται σε 7 τµήµατα. Στο χώρο των προµηθειών του Ιδρύµατος υπάρχει ιδιαίτερα αυξηµένη δραστηριότητα, λόγω του ευρισκόµενου σε εξέλιξη έργου της εγκατάστασης του Ολοκληρωµένου Πληροφοριακού Συστήµατος. Ιδιαίτερα επιτακτική παρίσταται η ανάγκη υποστήριξης του τοµέα που αφορά τη διαχείριση του υλικού κατά κατηγορίες και συγκεκριµένα την παραλαβή, αποθήκευση, διάθεση, παρακολούθηση των αποθεµάτων και µέριµνα για την έγκαιρη διενέργεια διαγωνισµού για προµήθεια νέου υλικού. Για το λόγο αυτό είναι αναγκαία η σύσταση νέας Υποδιεύθυνσης, µε την ονοµασία «Υποδιεύθυνση Αποθηκών». Στη διάρθρωση της νέας Υποδιεύθυνσης θα περιληφθούν τα νέα Τµήµατα ιαχείρισης Γενικού Υλικού Χρήσεως και Αναλώσιµου, ιαχείρισης 19

Υγειονοµικού Υλικού Χρήσεως, ιαχείρισης Φαρµακευτικού και Αναλώσιµου Υγειονοµικού Υλικού, καθώς και Τµήµα Γραµµατείας. Στη διάρθρωση της ιεύθυνσης Προµηθειών και Χηµικών Υπηρεσιών προτείνεται να περιληφθούν και τα νέα Τµήµατα Κατάρτισης και Τροποποίησης Συµβάσεων, ιαχείρισης ιαγωνισµών Παροχής Υπηρεσιών και Εξοπλισµού και Γραµµατείας, ενώ το Τµήµα Αποθηκών καταργείται και οι αρµοδιότητές του µεταφέρονται στη ιεύθυνση Αποθηκών. Άρθρο 36 Σύσταση τριών (3) Υποδιευθύνσεων στη ιεύθυνση Τεχνικής και Στέγασης της Γενικής ιεύθυνσης Οικονοµοτεχνικών Υπηρεσιών του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Με τις διατάξεις του άρθρου αυτού συστήνονται τρεις (3) Υποδιευθύνσεις στη ιεύθυνση Τεχνικής και Στέγασης της Γενικής ιεύθυνσης Οικονοµοτεχνικών Υπηρεσιών του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. Μεταξύ των Επιτελικών Υπηρεσιών της ιοίκησης του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ είναι και η Γενική ιεύθυνση Οικονοµοτεχνικών Υπηρεσιών στη συγκρότηση της οποίας περιλαµβάνεται µεταξύ άλλων και η ιεύθυνση Τεχνικής και Στέγασης, η οποία διαρθρώνεται σε 10 τµήµατα. Στη ιεύθυνση υπηρετούν περισσότεροι από 300 υπάλληλοι. Στον τοµέα που αφορά τη στέγαση υπάρχει την περίοδο αυτή ιδιαίτερα αυξηµένη δραστηριότητα, λόγω του ευρισκόµενου σε εξέλιξη έργου του εκσυγχρονισµού του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, το οποίο απαιτεί την κατάλληλη διαµόρφωση κτιριακών εγκαταστάσεων και υποδοµών µε µελέτες και ανάλογες χωροταξικές παρεµβάσεις σε όλες τις µονάδες του Ιδρύµατος. Για το λόγο αυτό είναι αναγκαίο, στη ιεύθυνση Τεχνικής και Στέγασης να διαχωριστούν οι υπηρεσίες ανάλογα µε το αντικείµενό τους και να υπάρξει καλύτερος συντονισµός αυτών που σχετίζονται µεταξύ τους, µε στόχο την αύξηση της αποτελεσµατικότητάς τους. Προς τούτο, προτείνεται στην εν λόγω ιεύθυνση να συσταθούν τρεις (3) Υποδιευθύνσεις, ήτοι «Υποδιεύθυνση Στέγασης», «Υποδιεύθυνση Μελετών και Κατασκευών» και «Υποδιεύθυνση Συντηρήσεων», στη διάρθρωση των οποίων θα περιληφθούν τα υφιστάµενα τµήµατα της ιεύθυνσης Τεχνικής και Στέγασης, καθώς και νέα, συµπεριλαµβανοµένου και του Τµήµατος ιευκόλυνσης Ατόµων µε Ειδικές Ανάγκες (ΑµΕΑ), κατ εξουσιοδότηση του ν. 3230/2004. Επίσης η Υποδιεύθυνση Τεχνική του Περιφερειακού Υποκαταστήµατος ΙΚΑ ΕΤΑΜ Θεσσαλονίκης προτείνεται να µεταφερθεί διοικητικά στη διάρθρωση της ιεύθυνσης Τεχνικής και Στέγασης. Άρθρο 37 Ειδικά θέµατα διοικητικής οργάνωσης 1. Με τις παρ. 1 και 2 αντικαθίστανται οι εν ενεργεία δικαστικοί λειτουργοί µε την ιδιότητά τους ως Προέδρων στις Τοπικές ιοικητικές Επιτροπές του ΙΚΑ. 20