να κάνουμε το θυμό μας δύναμη ακόμη πιο πίσω... ακόμη πιο φτωχοί αλλά και πιο οργισμένοι!

Transcript

1 ΤΕΥΧΟΣ 10, Περιοδική Έκδοση του Αριστερού Σχήματος Ιλίου Τιμή Ενίσχυσης: 1 ακόμη πιο πίσω... ακόμη πιο φτωχοί αλλά και πιο οργισμένοι! να κάνουμε το θυμό μας δύναμη Σ αυτό το τεύχος: Α Πάρκο «Αντ. Τρίτσης» Αμίαντος στο 301 Κεραίες Κινητής Τηλεφωνίας Ανακύκλωση Α.Ε. Προϋπολογισμός Δήμου Ιλίου 2008: Που πάνε τα λεφτά κ. Ζενέτο; Τοπικά Σχόλια Γυναίκα και Ασφαλιστικό Βρεφονηπιακοί Σταθμοί Τοπικά Συμβούλια Νέων Ερσιτεχνικός Αθλητισμός Κυκλοφοριακό

2 τεύχος 10, Πάρκο «Αντώνης Τρίτσης»: Όλα πουλιούν 12 ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΖΗΤΟΥΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ 1. Γιατί δεν υπάρχει τοπογραφικό διάγραμμα με βάση επίσημη γραπτή απάντηση ( ) του προέδρου του Οργανισμού Διαχείρισης του Πάρκου; 2. Οι καταπατήσεις εκτάσεων του Πάρκου συνεχίζονται. Μήπως γι αυτόν τον λόγο το τοπογραφικό διάγραμμα ήταν ανύπαρκτο τόσα χρόνια, και δεν δίνεται στη δημοσιότητα;;; 3. Πληροφορίες και δημοσιεύματα αναφέρουν ότι η εταιρεία ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε διαπραγματεύεται την ενοικίαση όλων των ελεύθερων (και μη), κτισμάτων του Πάρκου για να τα χρησιμοποιήσει σαν γραφεία της. Αληθεύει, άραγε; 4. Εξώδικα εξώσεων έχουν επιδοθεί στους τελευταίους εναπομείναντες ιδιοκτήτες των Natura Shops, τα μόνα μαγαζιά στο Πάρκο που είχαν κάποια σχέση με τους σκοπούς ίδρυσής του. Είναι τυχαίο; 5. Ισπανική εταιρεία είχε επαφές με τον Οργανισμό ζητώντας να δημιουργηθούν νεροτσουλήθρες σε μεγάλο τμήμα του Πάρκου, σχεδιάζοντας παράλληλα πόσα δέντρα πρέπει να κοπούν. Φαίνεται ότι η συγκεκριμένη συναλλαγή δεν προχώρησε. Ποιος όμως μας εγγυάται ότι κάτι τέτοιο δεν θα επαναληφθεί; τάσταση. Μήπως είναι τυχαίο και αυτό; 7. Αναγέρθηκε ένα καινούργιο αυθαίρετο κτίσμα για να στεγάσει τα συνήθη ναρκωμένα φίδια και θα πρέπει να πληρώνουμε είσοδο στον επιχειρηματία για να τα δούμε. 8. Η καφετέρια ιδιώτη σχεδιάζει την επέκτασή της (οικολογικά θα είναι τα σουβλάκια:) αντί να κλείσει, αφού ούτε νοίκια πληρώνει εδώ και πάνω από δύο χρόνια. 9. Τόσο ο Οργανισμός όσο και οι Δήμοι αποποιούνται των ευθυνών που τους αναλογούν, ρίχνοντας τα βάρη μόνο στις εκάστοτε κυβερνήσεις. Εστιάζουν δε το ενδιαφέρον τους μόνο στην ανεύρεση 6. Το ιδιωτικό Luna Park επεκτείνεται συνεχώς, την ίδια στιγμή που η δημοτική παιδική χαρά σε απόσταση 100 μέτρων περίπου από την ιδιωτική, βρίσκεται σε άθλια καπόρων για τη συντήρηση του Πάρκου και απορούν γιατί δεν τους δίνονται πιστώσεις, στιγμή που (με βάση το ΥΠΕΧΩΔΕ) εκκρεμούν παραστατικά αξίας 1,359,000 ευρώ από την εποχή που Πρόεδρος του ΟΔΠ ήταν ο πρώην Δήμαρχος Ιλίου Β. Κουκουβίνος. 10. Το Πάρκο βρίσκεται σε άθλια κατάσταση αφού οι 3 εργάτες που έχουν απομείνει δεν επαρκούν, ούτε έχουν τα απαραίτητα μηχανήματα για τη στοιχειώδη συντήρησή του. 11. Το ΥΠΕΧΩΔΕ ως τοποτηρητής των εκάστοτε Κυβερνήσεων, πώς φροντίζει ώστε να εκπληρώνονται οι σκοποί του Πάρκου; 12. Άρθρο του Υπουργού Μεταφορών Κωστή Χατζηδάκη στην εφημερίδα Athens Voice της 26/7/2007 με θέμα: «Δυτική Αθήνα: Με νέες ιδέες ή με τον αραμπά;» σχετικά με τη συνεργασία Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) αναφέρει μεταξύ άλλων: «Το Πάρκο «Αντώνης Τρίτσης» που παραμένει υποβαθμισμένο είναι ακόμα πιο ενδιαφέρουσα περίπτωση για ένα τέτοιο σχήμα. Η δυνατότητα σε έναν ιδιώτη να κατασκευάσει πχ. ένα λούνα παρκ ή να κάνει αθλητικές δραστηριότητες για παιδιά και για νέους, αφού προηγουμένως αναλάβει όλο το κόστος συντήρησης του πάρκου, μπορεί να ακούγεται ως πρωτότυπη λύση για τα ελληνικά δεδομένα αλλά είναι κάτι πολύ σύνηθες στην Ευρώπη...». Τόνια Πέρρου Να σταματήσουμε το ξεπούλημα του Πάρκου Εμείς λέμε ότι πρέπει να δράσουμε άμεσα πριν είναι πολύ αργά. Χρειάζεται να ενώσουμε όλοι μαζί τις δυνάμεις μας και να δείξουμε την αποφασιστικότητά μας για να προστατέψουμε τον μοναδικό πνεύμονα πρασίνου που έχει απομείνει στη Δυτική Αθήνα. Η συνεργασία με τις δημοτικές παρατάξεις ΑΠΟΔΡΑΣΗ Αγίων Αναργύρων και ΕΞΟΔΟΣ Καματερού που ξεκίνησε πέρυσι, συνεχίζεται φέτος και θα συνεχιστεί και στο μέλλον. Μαζί μας θέλουμε και θα έχουμε και όλους τους κατοίκους των τριών Δήμων, τις οικολογικές οργανώσεις της Αττικής, τις πρωτοβουλίες πολιτών και όλους όσους ενδιαφέρονται για το πράσινο και το οξυγόνο που ολοένα μειώνονται. Η πρόταση μας είναι απλή ρεαλιστική και εφικτή. Λεφτά υπάρχουν! Δεν θα μπούμε εμείς στη διαδικασία να τους δημιουργήσουμε έναν κουμπαρά! Δεν θα μπούμε εμείς στη διαδικασία να μετακυλήσουμε το βάρος στους πολίτες που έχουν διπλοπληρώσει (από τους κεντρικούς φόρους και τα δημοτικά τέλη) έως και το οξυγόνο που αναπνέουν σ αυτή τη περιοχή. Να προβάλλουμε την δική μας εναλλακτική πρόταση: τη διεκδίκηση, την κινητοποίηση όλων μας, τον αγώνα για ένα πάρκο που να καλύπτει τις πραγματικές μας ανάγκες, να βάλουμε φρένο στις ορέξεις διαφόρων επιχειρηματιών, να πάμε σε ρήξη με τη λογική του νόμιμου ή του παράνομου, και να κινηθούμε με τη λογική του δίκαιου ή του άδικου, του ανθρώπινου ή του απάνθρωπου με τη λογική ότι οι ανθρώπινες ζωές είναι πάνω από τα κέρδη και τις πολυεθνικές. Αυτή η κίνηση αυτή η λογική μπορεί να φέρει αποτελέσματα. Παραδείγματα υπάρχουν! Από τις κινητοποιήσεις των κατοίκων του Δήμου Ελληνικού έως και τις πρόσφατες κινητοποιήσεις των πολιτών για την απομάκρυνση και τη μη εγκατάσταση εργοστασίου λιθάνθρακα στη Καβάλα. Να πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας - Να αγωνιστούμε για ένα Πάρκο: Ελεύθερο, δημόσιο και ανοιχτό για όλο το λαό. Ούτε ένα μέτρο γης σε ιδιώτη: Να σταματήσουν αμέσως όλες οι διαπραγματεύσεις που αφορούν σε παραχωρήσεις είτε εκτάσεων είτε κτιρίων του Πάρκου σε ιδιώτες που καμία σχέση δεν έχουν με την εκπλήρωση των σκοπών λειτουργίας του Πάρκου. Να δοθεί δημόσια και αναλυτική εικόνα για την οικονομική διαχείριση του Οργανισμού του πάρκου. Να γίνει διαχειριστικός έλεγχος τώρα! Πλήρη χρηματοδότηση του θεματικού πάρκου από τον κρατικό προϋπολογισμό. Να αναπτυχθούν δραστηριότητες από τους τρεις Δήμους (εκπαιδευτικές, πολιτιστικές, αθλητικές, ψυχαγωγικές) που να συνάδουν με τους σκοπούς του πάρκου. Αθηνά Κουφού

3 τεύχος 10 ται... και όλα αγοράζονται Γιατί και που ευθύνεται η Διοίκηση του Δήμου Ιλίου; Aρχικά, βασική και κύρια ευθύνη για την παραπάνω κατάσταση φέρουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που από το 1993 ασέλγησαν πάνω στο πάρκο. Φτάνει όμως αυτή η γενικόλογη αλήθεια; Η τοπική αρχή είναι άμοιρη των ευθυνών της; Όταν μάλιστα συμμετέχει στο ΔΣ του φορέα και πρακτικά είναι συνδιαχειριστής του Πάρκου; Αναφερόμαστε στις διοικήσεις των 3 όμορων Δήμων που το τελευταίο καιρό αναλώνονται σε μια επικοινωνιακή πολιτική ακίνδυνη προς τη κυβέρνηση και επικίνδυνη προς εμάς. Ακίνδυνη γιατί οι 3 Δημοτικοί Άρχοντες αποσκοπούν στο να φανούν απλά και μόνο, και να μεταβιβάσουν τις ευθύνες που τους αναλογούν στη κεντρική εξουσία ασκώντας στη πραγματικότητα μια εικονική και βελούδινη αντιπολίτευση στη σημερινή κυβέρνηση. Επικίνδυνη προς εμάς γιατί στην πραγματικότητα μας χειρίζονται και μας εμπαίζουν. Πιο συγκεκριμένα για τη Διοίκηση του Δήμου Ιλίου: Δεν μπορεί από τη μια να υποστηρίζει στα ψηφίσματα τη διαφύλαξη του δημόσιου χαρακτήρα του Πάρκου, ενώ στην πράξη να συνυπογράφει στο τμηματικό ξεπούλημά του, εκχωρώντας τη χρήση γής σε ιδιώτες που δεν έχουν καμία σχέση με τους σκοπούς λειτουργίας του Πάρκου. Πχ: Ιδιωτική Σχολή Πολεμικών Τεχνών. Δεν μπορεί από τη μια να κάνει τον Πόντιο Πιλάτο και από την άλλη να μετατρέπει τμήμα του πάρκου σε χωματερή εναποθέτοντας έστω και προσωρινά, απορρίμματα και σκεπάζοντας με μπάζα από πάνω. Ο Δήμαρχος Ιλίου, σε συνέντευξη της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος» ( ) απάντησε ότι «όλοι οι δήμοι έχουν κάποιον αντίστοιχο χώρο και δεν τίθεται θέμα επικινδυνότητας»! Βέβαια, μετά από παρεμβάσεις, σταμάτησε η τακτική αυτή. Δεν μπορεί από τη μια να αποποιείται τις ευθύνες του και από την άλλη να διεκδικεί και να διχοτομεί αυθαίρετα κομμάτια του πάρκου. Πριν από ένα χρόνο ξεκινήσαμε την αντιπαράθεσή μας για το Πάρκο με την Δημοτική Αρχή με μια επιστολή πολιτών, συνεχίσαμε μαζί με πολλούς συνδημότες μας και έχουμε συλλέξει εκατοντάδες υπογραφές που απαιτούν Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση ώστε να παρθούν πρωτοβουλίες για έμπρακτη στήριξη του δημόσιου χαρακτήρα του πάρκου. Απέναντι σε όλα αυτά η διοίκηση του Δήμου υπεκφεύγει με ένα ανούσιο ψήφισμα που παίρνεται μέσα στους 4 τοίχους του Δημοτικού Συμβουλίου, και μάλιστα απέκρυψε ημερομηνία και ώρα της συνεδρίασης για τη δημοτική μας παράταξη που επί της ουσίας ήταν η μόνη που τους πίεσε για να το συζητήσουνε! Η δημοτική αρχή αναλώνεται σε όμορφες λέξεις στο πρόγραμμα της όπως: βιώσιμη ανάπτυξη, υποδομές αναψυχής, και αξιοποίηση. Για καθένα από εμάς: Βιώσιμη ανάπτυξη δεν είναι η καταπάτηση του πάρκου από τα ster cinemas. Υποδομή αναψυχής δεν είναι η ιδιωτική σχολή καράτε και τα ιδιωτικά λούνα παρκ. Αξιοποίηση δεν είναι η εγκατάσταση της ιδιωτικής εταιρείας ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΕ στο χώρο των βιολογικών προϊόντων. Πολιτιστικές δραστηριότητες δεν είναι το show Αρναούτογλου και η μετατροπή του πάρκου σε χωράφι του MEGA και του ΛΑ- ΜΠΡΑΚΗ Για όλα αυτά η διοίκηση του Δήμου Ιλίου είτε σιώπησε είτε, πολύ χειρότερα, τα στήριξε. Συντονιστικό Α.Σ.Ι. ΑΜΙΑΝΤΟΣ ΣΤΟ 301 ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ Σύμφωνα με πρόσφατη ερώτηση του βουλευτή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α Γιάννη Δραγασάκη στους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών και Απασχόλησης & Κοινωνικής Προστασίας η υγεία των εργαζόμενων του 301 στρατοπέδου τίθεται σε σοβαρό κίνδυνο. Πιο συγκεκριμένα, σε καταγγελία των εργαζομένων στο Συνεργείο Επισκευής Μηχανημάτων Μηχανικού του 301 ΕΒ του Στρατού, αυτό οφείλεται στην εκτεταμένη αλλοίωση των αμιαντόφυλλων και των μονώσεων που καλύπτουν τη στέγη του συνεργείου με αποτέλεσμα οι καρκινογόνες ίνες αμιάντου να διαχέονται ελεύθερα στο χώρο εργασίας τους και να εισπνέονται. Το πρόβλημα αυτό βιώνουν εδώ και 3 σχεδόν χρόνια 16 εργαζόμενοι, όπως προκύπτει και από τις εκτιμήσεις επαγγελματικού κινδύνου των ετών 2005, 2006 και 2007 που περιλαμβάνονται σε σχετική έκθεση του διοικητή του εργοστασίου. Στην ίδια έκθεση γίνεται αναφορά στον κίνδυνο που διατρέχει η υγεία των εργαζομένων από τη συνεχή έκθεσή τους στον αμίαντο, υλικό που βεβαιωμένα δημιουργεί καρκινογένεση. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην εν λόγω έκθεση αναφέρεται ότι ο κίνδυνος εκδήλωσης νόσου είναι πιθανός ακόμη κι αν η έκθεση στον αμίαντο αφορά μικρό χρονικό διάστημα 1-2 μηνών. Κατά συνέπεια, οι παραπάνω εργαζόμενοι που εκτίθενται στον αμίαντο πάνω από 2 χρόνια, έχουν κάθε λόγο να είναι ιδιαίτερα θορυβημένοι. Για την επίλυση του προβλήματος, υπεβλήθη σχετικό έγγραφο για τη διάθεση των αναγκαίων κονδυλίων προκειμένου να αντικατασταθεί το αμιαντούχο υλικό της οροφής του συνεργείου με άλλο μη τοξικό υλικό. Το αίτημα όμως απορρίφθηκε γιατί τα σχετικά κονδύλια για την αντιμετώπιση του προβλήματος υπήρχαν, αλλά ήταν σε άλλο κωδικό. Επειδή το Υπουργείο απαγορεύει τη μεταφορά κονδυλίων από κωδικό σε κωδικό, εστάλη σχετικό αίτημα για έγκριση του μικρού αυτού ποσού στο Υπουργείο Οικονομικών, το οποίο όμως την απέρριψε. Τα σωματίδια αμίαντου βέβαια δεν διαχέονται μόνο στον χώρο του στρατοπέδου και ο κίνδυνος για την υγεία των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής στην οποία βρίσκεται το 301 Ε.Β. είναι σοβαρός. Αξίζει να σημειωθεί ότι πίσω από το στρατόπεδο βρίσκονται ένα δημοτικό σχολείο και ένα νηπιαγωγείο. Από την παραπάνω κατάσταση μπορούν να εξαχθούν ορισμένα χρήσιμα συμπεράσματα. Πρώτα και κύρια η κυβέρνηση Καραμανλή, άξια συνεχιστής των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, ξοδεύει ασύστολα δισεκατομμύρια ευρώ για τα εξοπλιστικά προγράμματα από τη μία, και από την άλλη αδιαφορεί και εξακολουθεί να συντηρεί σε αρκετά στρατόπεδα της χώρας εγκαταστάσεις με αμίαντο που είναι επικίνδυνες για την υγεία τόσο των φαντάρων όσο και των εργαζομένων σ αυτά. Σε μία χώρα που το 22% του πληθυσμού της ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, οι κυβερνώντες της -χρόνια τώρα- την έχουν στην 4η-5η θέση της παγκόσμιας κατάταξης των εξοπλιστικών δαπανών (σε ποσοστό του ΑΕΠ). Λεφτά λοιπόν υπάρχουν για όπλα, αλλά δεν υπάρχουν για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, δεν υπάρχουν για την Παιδεία και την Υγεία, δεν υπάρχουν για την καλυτέρευση της ποιότητας και των συνθηκών ζωής του λαού. Τέλος δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστη η νοσηρή πραγματικότητα που διαμορφώνεται στην πολύπαθη Δυτική Αθήνα. Ελεύθεροι χώροι και χώροι πρασίνου σε κίνδυνο (πάρκο Τρίτσης, Πευκώνας κλπ), εγκαταστάσεις αμιάντου δίπλα σε γειτονιές και σχολεία, κεραίες κινητής τηλεφωνίας σε κατοικημένες περιοχές, χωματερή, εργοστάσιο λιθάνθρακα στην περιοχή του Σκαραμαγκά στο μέλλον (συμφωνία ΔΕΗ Χαλυβουργικής) και ο κατάλογος δεν έχει τέλος. Μόνο μέσα από κινητοποιήσεις και αγώνες των κατοίκων της δυτικής Αθήνας μπορεί να υπάρξει διέξοδος από αυτήν την κατάσταση που διαμορφώνεται. Σε αυτούς τους αγώνες το Αριστερό Σχήμα Ιλίου θα δώσει όλες του τις δυνάμεις ώστε να συμβάλλει ενεργητικά στις αντιστάσεις και τις διεκδικήσεις για μια αξιοπρεπή ζωή. Χιώτης Δημήτρης

4 τεύχος 10, Έξω οι κεραίες από τις γειτονιές Ο Δρ Μάρτιν Μπλάνκ, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Κολούμπια, σημειώνει ότι «τα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού αντιδρούν στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, ακόμα και σε πολύ μικρά επίπεδα εκπομπής, όπως σε άλλες περιβαλλοντικές τοξίνες, για παράδειγμα τοξικά χημικά» Δύο λόγια για τα κινητά τρίτης γενιάς: Στα κινητά τηλέφωνα τρίτης γενιάς αλλάζει ο τρόπος διαμόρφωσης του σήματος. Περιέχονται και χαμηλότερες συχνότητες, στις οποίες λειτουργεί και ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Υπάρχουν 2 ειδών επιδράσεις της ακτινοβολίας των κινητών: Η θερμική και η μη θερμική. Το σύνολο των ερευνών τα προηγούμενα χρόνια αφορούσε στις θερμικές επιδράσεις, τα τελευταία χρόνια όμως παρατηρείται ότι οι μη θερμικές επιδράσεις είναι περισσότερο επιβλαβείς αφού προκαλούν αλλαγές στην λειτουργία των κυττάρων. Όρια ασφαλείας Η αλήθεια γύρω από τα όρια ασφαλείας είναι η εξής: το 1998 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, με βάση τα τότε επιστημονικά δεδομένα, πρότεινε όρια ασφαλείας για τις συχνότητες κινητής τηλεφωνίας έως και 45 βολτ ανά μέτρο. Βάσει αυτών των ορίων κάθε χώρα πρέπει να θεσπίσει τα δικά της όρια. Κάποιες χώρες ακολούθησαν τα όρια όπως είχαν προταθεί και κάποιες άλλες εφάρμοσαν πολύ πιο αυστηρά. Η Ελλάδα το 2000 με υπουργική απόφαση θέσπισε τα δικά της όρια ασφαλείας τα οποία είναι κατά 20% αυστηρότερα από τα προταθέντα. Παρόλα αυτά εξακολουθεί να έχει τα πρωτεία σε Ευρώπη και Κίνα με τις τιμές να κυμαίνονται από βολτ ανά μέτρο όταν ο μέσος όρος των άλλων χωρών είναι τα 3 βολτ ανά μέτρο. Η πρόταση της ερευνητικής ομάδας του καθηγητή Λουκά Μαργαρίτη (διευθυντή του τομέα Βιολογίας Κυττάρου και Βιοφυσικής του τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών) είναι να εφαρμοστεί ότι ισχύει και στην Αυστρία, δηλ. 0,2 βολτ ανά μέτρο. Στα δικά μας Στο Δήμο μας έγινε μέτρηση σε 19 κεραίες κινητής τηλεφωνίας από την Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας και οι μετρήσεις έδειξαν εκπομπές εντός των ορίων. Η έρευνα αφορούσε 26 σημεία, όπου τελικά εντοπίστηκαν19 κεραίες. Το Οι ανεξάρτητοι ερευνητές είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικοί σε έρευνες που χρηματοδοτούνται από τις εταιρείες. θέμα όμως είναι «Οι όγκοι στον εγκέφαλο ότι ο δήμαρχος και αναπτύσσονται σε βάθος 15- οι συνεργάτες του 20 χρόνων. Οι περισσότερες θα πρέπει να δουν έρευνες που αθωώνουν τα το ζήτημα με μια κινητά δεν ψάχνουν σε τέτοιο άλλη οπτική και να βάθος χρόνου» υπογραμμίζει η Biolnitiative Report μην επαναπαύονται με τα αποτελέσματα της έρευνας, καθώς μέρα με την μέρα πληθαίνουν οι φωνές των επιστημόνων που μιλάνε για της βλαβερές συνέπειες στην υγεία από τη χρήση της κινητής τηλεφωνίας αλλά και των άλλων πηγών μη ιονίζουσας ακτινοβολίας. Με άλλα λόγια, δεν θα πρέπει να μείνει στην λογική νόμιμη κεραία ή παράνομη αλλά στην λογική που λέει τι είναι επιβλαβές και τι όχι για τους πολίτες. Όπως επίσης μας είναι πολύ δύσκολο να δεχθούμε (μακάρι να είναι έτσι) ότι στο Δήμο μας υπάρχουν μόνο 19 κεραίες, καθώς συντοπίτες εντοπίζουν συνεχώς νέες κεραίες. Άραγε το Δημοτικό Συμβούλιο είναι ενημερωμένο για τις 2 κεραίες που υπάρχουν πίσω από το 8ο Νηπιαγωγείο Ιλίου; Άραγε αυτές οι 2 κεραίες είναι νόμιμα εκεί τοποθετημένες ή παράνομα και για να το θέσουμε καλύτερα το ερώτημα είναι σωστό και ασφαλές για την υγεία των παιδιών να βρίσκονται 2 κεραίες καμουφλαρισμένες κοντά σε νηπιαγωγείο ή όχι, κύριε Δήμαρχε; Πέτρος Μπουζαλάκος Ανακύκλωση Α.Ε. Το ζήτημα της ανακύκλωσης έχει εξαιρετική σημασία καθώς, αυτή συνδέεται άμεσα με το συνολικότερο πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων και μπορεί να συμβάλλει στην μείωση του όγκου τους και κατ επέκταση στην ελαχιστοποίηση των αρνητικών συνεπειών στο περιβάλλον. Ταυτόχρονα αποτελεί μια νέα, πολλά υποσχόμενη στον ελληνικό χώρο, αγορά όπου ήδη δραστηριοποιούνται αρκετές ιδιωτικές επιχειρήσεις. Από τον περασμένο χρόνο, ο Δήμος Ιλίου συμμετέχει στο πρόγραμμα ανακύκλωσης που υλοποιείται σε συνεργασία με την «Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης Α.Ε», η οποία ιδρύθηκε το 2001, κατόπιν οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με σκοπό την ανάπτυξη συστήματος ανακύκλωσης συσκευασιών και άλλων προϊόντων στην Ελλάδα. Το μετοχικό κεφάλαιο της συγκεκριμένης εταιρείας αποτελείται κατά 65% από μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες (Coca Cola, Unilever, Procter & Gamble κ.ά.),και κατά 35% από την Κεντρική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων. Η Ε.Ε.Α.Α. είναι υποχρεωμένη να παραχωρεί κάδους και απορριμματοφόρα καθώς και να μεριμνεί για την διαφήμιση και την πληροφόρηση των πολιτών σχετικά με την ανακύκλωση, ενώ ο εκάστοτε Δήμος αναλαμβάνει την συλλογή και μεταφορά των απορριμμάτων στο Κέντρο Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ). Το εφαρμοζόμενο αυτό μοντέλο σύμπραξης Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα γεννά πολλά ερωτηματικά που έχουν σχέση πρωτίστως με τις οικονομικές πτυχές της επιχείρησης «ανακύκλωση» αλλά και με τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας του όλου εγχειρήματος. Τα έσοδα της Ε.Ε.Α.Α προέρχονται από το τέλος συσκευασίας των προϊόντων το οποίο πληρώνει ο καταναλωτής αφού οι εταιρείες έχουν φροντίσει να το ενσωματώσουν στην τελική τιμή του προϊόντος. Έτσι έχουμε το παράδοξο ο πολίτης να διπλοπληρώνει την ανακύκλωση (μέσω τελών καθαριότητας στο δήμο και τελών συσκευασίας στις εταιρείες) ενώ οι μεγάλες βιομηχανίες που ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για την μόλυνση του περιβάλλοντος επιβραβεύονται με την ανάθεση της διαχείρισης των απορριμμάτων μετατρέποντας την σε ένα ακόμη πεδίο κερδοφορίας και κερδοσκοπίας. Στον πολίτη απομένει το αίσθημα ικανοποίησης για το γεγονός ότι με την συμμετοχή του στην διαδικασία, αν μη τι άλλο, συμβάλλει στην προστασία του περιβάλλοντος. Φανταστείτε λοιπόν την απογοήτευσή του όταν διαβάζει στον ημερήσιο τύπο πως τα ανακυκλώσιμα υλικά καταλήγουν μαζί με όλα τα άλλα στην χωματερή και την αγανάκτησή του όταν ανακαλύπτει ότι τον καθιστούν υπαίτιο αυτής της κατάστασης. Ειδικοί και μη εγκαλούν τους πολίτες για τα πενιχρά αποτελέσματα, αποκρύπτοντας τις πραγματικές αιτίες της αποτυχίας να αξιοποιηθεί με τον προσφορότερο τρόπο το υλικό της ανακύκλωσης που δεν είναι παρά η έλλειψη οργάνωσης και δομών, απόρροια της ιδιωτικοποίησης και της λειτουργίας με γνώμονα το κέρδος. Η αλήθεια είναι πως οι εμπλεκόμενες εταιρείες, χρησιμοποιώντας υπαρκτά προβλήματα και την ευαισθησία των πολιτών γύρω από αυτά, έχουν στήσει χορό εκατομμυρίων, με τις ευλογίες πάντα των κυβερνήσεων και των δημοτικών αρχών που τους εκχωρούν αρμοδιότητες, αδιαφορώντας για την πραγματική ανακύκλωση (π.χ επιλέγουν τα ανακυκλώσιμα υλικά που επαναχρησιμοποιούν, κυρίως αλουμίνιο, πετώντας τα υπόλοιπα στις χωματερές). Έτσι εξηγείται και η αδιαφορία τους για επάρκεια κάδων και μέσων μεταφοράς, κέντρων διαλογής, ενημέρωσης. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι αποτελεσματική και επωφελής για το περιβάλλον και τους πολίτες ανακύκλωση δεν μπορεί να υπάρξει στα πλαίσια της οικονομίας της αγοράς όπου τα πάντα αγοράζονται και τα πάντα πωλούνται με στόχο το κέρδος. Εντούτοις, ο δημόσιος χαρακτήρας της διαχείρισης των σκουπιδιών θα μπορούσε να επιφέρει κάποια θετικά αποτελέσματα και να προφυλάξει τους πολίτες από τον εμπαιγμό και την εκμετάλλευση που υφίστανται αλλά και να αποφέρει σημαντικά οικονομικά οφέλη στους Δήμους. Δήμητρα Ρίζου

5 ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΔΗΜΟΥ ΙΛΙΟΥ 2008 τεύχος 10 Που πάνε τα λεφτά κ. Ζενέτο; Το παραπάνω ερώτημα είναι σαφώς ρητορικό, αφού ο δήμαρχος ξέρει πολύ καλά από πού προέρχονται και που πάνε τα χρήματα του προϋπολογισμού. Το ουσιαστικό ερώτημα λοιπόν είναι: όλοι εμείς οι δημότες και κάτοικοι Ιλίου γνωρίζουμε τι γίνεται; Στην εισηγητική έκθεση του φετινού προϋπολογισμού ο κ. Ζενέτος δηλώνει: «με ζωηρό ενδιαφέρον και ενθουσιασμό καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια για την παραπέρα ανάπτυξη της πόλης μας». Την στιγμή όμως που η ακρίβεια και η φτώχεια πλήττουν ολοένα και περισσότερους συνανθρώπους μας και αυτό το βλέπουμε καθημερινά και εδώ στον Δήμο μας, ο κ Ζενέτος διοργάνωσε με «ενθουσιασμό» εκδήλωση προς τιμήν του τέως δημάρχου κ. Κουκουβίνου με κόστος 45 χιλιάδες ευρώ!!! Και μόνο από την εκδήλωση αυτή, καταλαβαίνει κανείς την αντίληψη και τις επιλογές της Δημοτικής Αρχής. Αλλά ας εξετάσουμε κάποια βασικά στοιχεία από τον προϋπολογισμό του 2008 για να δούμε αν είναι για τους δημότες το «ενδιαφέρον» του δημάρχου και ποιους αφορά η «παραπέρα ανάπτυξη». Ο Δήμος το 2008 θα έχει 33 εκατομμύρια ευρώ έσοδα και 33 εκατομμύρια ευρώ έξοδα. Σχετικά με τα έσοδα: α. Ένα μεγάλο μέρος των εσόδων του Δήμου προέρχονται από το πορτοφόλι των δημοτών. - Τα ανταποδοτικά τέλη (καθαριότητα, φωτισμός, κ.λπ.) είναι 6,5 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή το 20% των εσόδων. - Οι υπόλοιποι φόροι που καταλήγουν στον δήμο φτάνουν τα 1,4 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή 5% των εσόδων, ενώ από λοιπά τέλη και δικαιώματα (δικαιώματα νεκροταφείου, τέλη ακινήτων κ.λπ.) ο δήμος θα εισπράξει 1,5 εκατομμύρια ευρώ. - Τα πρόστιμα από την δημοτική αστυνομία και την τροχαία που θα καταλήξουν στα ταμεία του δήμου φτάνουν τις 530 χιλιάδες ευρώ! Σε σχέση με το 2007 υπάρχει 50% αύξηση στα πρόστιμα! Αυτή είναι η μεγαλύτερη ποσοστιαία αύξηση από όλες τις κατηγορίες εσόδων του προϋπολογισμού. β. Το υπόλοιπο μέρος των εσόδων του δήμου προέρχεται από τις κρατικές επιχορηγήσεις και αφορά λειτουργικές δαπάνες και επενδύσεις. Σύμφωνα με τους πίνακες του προϋπολογισμού, για κάλυψη γενικών αναγκών προβλέπονται 12 εκατομμύρια ευρώ, ενώ για επενδυτικές δαπάνες προβλέπονται 3,5 εκατομμύρια ευρώ! (χωρίς να γίνεται συγκεκριμένη ανάλυση των δαπανών αυτών). Από την άλλη, πολύ συγκεκριμένα και αναλυτικά αναφέρονται τα εξής: Για λειτουργία παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών προβλέπονται 0 (μηδέν) ευρώ. Για την λειτουργία δημοτικών χώρων άθλησης προβλέπονται 0 (μηδέν) ευρώ. Η επιχορήγηση για τους σχολικούς φύλακες είναι 0 (μηδέν) ευρώ. Για επισκευές και συντηρήσεις σχολικών κτιρίων προβλέπονται 210 χιλιάδες ευρώ και μάλιστα υπάρχει μείωση 20% σε σχέση με το κονδύλι του Τα έξοδα του Δήμου: Α) Δαπάνες Οι δαπάνες των αιρετών αρχόντων ανέρχονται στο ποσό των 306 χιλιάδων ευρώ. Από αυτά για έξοδα παράστασης δημάρχου, αντιδημάρχου και προέδρου δημοτικού συμβουλίου δαπανώνται 185 χιλιάδες ευρώ! Τα έξοδα κίνησης των δημοτικών συμβούλων είναι 120 χιλιάδες ευρώ!, ενώ το 2007 ήταν 90 χιλιάδες (αυξήθηκαν 22%). Κάθε συνεδρίαση Δημοτικού Συμβουλίου μας κοστίζει περίπου 3000 ευρώ, όπου το 80% των δαπανών πηγαίνει στους δημοτικούς συμβούλους ως έξοδα παράστασης!!! Για την έκδοση και την διανομή του περιοδικού της δημοτικής αρχής «ΙΛΙΟΝ», δαπανώνται 55 χιλιάδες ευρώ. Για το Κέντρο πρόληψης κατά των ναρκωτικών το κονδύλι δεν ξεπερνά τις 15 χιλιάδες, δηλαδή ακριβώς το ίδιο ποσό που δόθηκε και το Για την κατασκευή και τοποθέτηση εορταστικού στολισμού στην πόλη ο δήμος θα δαπανήσει άλλες 50 χιλιάδες ευρώ!, ενώ για καλλιτεχνικές και αθλητικές δραστηριότητες προβλέπεται το ποσό των 27 χιλιάδων ευρώ. Το «ζωηρό ενδιαφέρον» του κ. Ζενέτου για τον πολιτισμό, τον αθλητισμό και τη νεολαία φαίνεται και από τα χρήματα που προβλέπονται για όλα τα σωματεία και τους συλλόγους της πόλης. Το ποσό που θα δοθεί φτάνει τις 150 χιλιάδες ευρώ. Ποσό μικρότερο δηλαδή από όσα ξοδεύουν ο δήμαρχος και η παρέα του! Β) Έργα Σύμφωνα με το τεχνικό πρόγραμμα του 2008 ο δήμος θα δαπανήσει περίπου 6 εκατομμύρια ευρώ για νέα έργα. Το κατά πόσο τα χρήματα αυτά αφορούν νέα έργα και ποια η ποιότητα και η χρησιμότητα τους φαίνεται από τα παρακάτω: Για την οδοποιία προβλέπονται 1,5 εκατομμύρια, που αφορούν κυρίως συντήρηση οδών και πεζοδρομίων. Για όμβρια και αποχέτευση προβλέπονται 400 χιλιάδες ευρώ. Το κονδύλι για τους ελεύθερους χώρους (πάρκα πλατείες παιδότοποι) είναι 350 χιλιάδες ευρώ και δεν αφορά την κατασκευή νέων χώρων, αλλά την συντήρηση των παλιών. Οι οικοδομικές εργασίες για την συντήρηση των κτιρίων του δήμου είναι 350 χιλιάδες ευρώ. Οι απαλλοτριώσεις (έτσι γενικά αναφέρονται) φτάνουν τις 750 χιλιάδες ευρώ. Τέλος για προμήθειες και μελέτες θα δαπανηθεί το ποσό των 2 εκατομμυρίων ευρώ! Η άποψη μας: Ο κ. Ζενέτος και οι συνεργάτες του, με αποφασιστικότητα, σχέδιο και θράσος υπηρετώντας πιστά την πολιτική του νεοφιλελευθερισμού, θέλουν να μετατρέψουν τον Δήμο σε φορομπηχτικό μηχανισμό, σε μια εταιρία πέρα και μακριά από τις ανάγκες των πολιτών, με μόνο σκοπό το κέρδος για τους ίδιους και τους συνεργάτες τους. Είναι γεγονός ότι το κράτος μεταφέρει τις δικές του ευθύνες και αρμοδιότητες στους Δήμους χωρίς τους αντίστοιχους πόρους. Με βάση το γεγονός αυτό, υπάρχουν σήμερα δύο λογικές: Η μια λογική, η λογική συνδιοίκησης διαχείρισης όπου αποδεχόμαστε το πλαίσιο (αλλάζουμε ρυθμούς, τρόπους, μεγέθη ίσως ούτε καν αυτά). Αποδεχόμαστε περισσότερες αρμοδιότητες και στα χαρτιά γκρινιάζουμε για την έλλειψη πόρων. Η άλλη λογική είναι να υπερβούμε αυτή την αντίληψη. Να απαιτήσουμε ένα Δήμο διεκδικητικό και χρήσιμο για τον καθένα από εμάς, που σημαίνει πραγματικές ρήξεις με την κεντρική εξουσία, κινητοποίηση των πολιτών και μικρές καθημερινές αλλά ουσιαστικές νίκες. Γιάννης Βεργόπουλος ΠΟΛΗ ΑΦΙΛΟΞΕΝΗ Στην κουβέντα που ακολουθεί μιλήσαμε με έναν συνδημότη μας με πρόβλημα όρασης και του ζητήσαμε να μας πει για τις καθημερινές δυσκολίες που συναντά ζώντας στον Δήμο μας. - Νίκο πόσο εύκολο είναι για έναν άνθρωπο με πρόβλημα όρασης να περπατήσει έξω, μόνος του; - Καθόλου, είναι πολύ δύσκολο και κουραστικό. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις στους δρόμους. εύκολα μόνος σου. Καταρχήν τα πεζοδρόμια, υπάρχουν παντού παρκαρισμένα αυτοκίνητα, πάσης φύσεως εμπόδια, άναρχη δενδροφύτευση και αρκετά εμπόδια στο ύψος του κεφαλιού τα οποία είναι δύσκολο να τα αντιληφθείς. Έπειτα είναι οι διασταυρώσεις, δεν μπορείς να περάσεις μια διασταύρωση, πας από τα φανάρια και είσαι αναγκασμένος να ζητήσεις την βοήθεια κάποιου περαστικού. Στα φανάρια δεν υπάρχει ηχητική σήμανση. - Ο Δήμος πως θα μπορούσε να στηρίξει τα άτομα με ειδικές ανάγκες έτσι ώστε να είναι παραγωγικά και ενεργά μέλη της κοινωνίας και όχι παραγκωνισμένοι; - Θα μπορούσε να έχει ένα πρόγραμμα στο οποίο θα εκπαιδεύονται σε κάποιες χειροτεχνίες ή σε κάποιο μουσικό όργανο. Έχω απευθυνθεί στον Δήμο αλλά δεν υπάρχει τίποτα, ούτε κάτι σχετικά με τον αθλητισμό. Όπως επίσης θα μπορούσε να παρέχει και μια άλλη πολιτική για άτομα που για αντικειμενικούς λόγους δεν μπορούν να εργασθούν, και εδώ έχει να κάνει με το οικονομικό, θα μπορούσε να τους βοηθήσει π.χ. με μειωμένα δημοτικά τέλη - Για τα πεζοδρόμια με ειδική χάραξη όταν ρώτησες τον δήμαρχο τι σου απάντησε; - Μου απάντησε ότι γίνεται μια μελέτη η οποία θα κρατήσει 15 χρόνια! Από τα λίγα λόγια του Νίκου καταλαβαίνεται πόσο φιλικός είναι ο Δήμος μας προς τους δημότες του. Έχετε παρατηρήσει ποτέ την αγωνία μιας μητέρας με το παιδί στο καροτσάκι όταν θέλει να διασχίσει την Ελαιών; Ναι την Ελαιών, τόσα χρόνια δρόμος και είναι ακόμα χωρίς πεζοδρόμια. Φανταστείτε λοιπόν έναν άνθρωπο με πρόβλημα όρασης να προσπαθήσει να κάνει το ίδιο. Η συζήτηση αυτή έγινε με τον Νίκο Γ. Επιμέλεια κειμένου: Βιβή Κουτσιούμπα

6 τεύχος 10, Γυναίκα και ασφαλιστικό Οι γυναίκες για μια ακόμη φορά βρεθήκαμε στο στόχαστρο μεταρρυθμίσεων με το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Ένα νομοσχέδιο που φέρει τη σφραγίδα γυναίκας υπουργού και που: Αυξάνει τα όρια ηλικίας συνολικά, και ειδικότερα αυξάνει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών κατά 2 με 3 χρόνια Αυξάνει κατά 5 ολόκληρα χρόνια τα όρια ηλικίας για τις μητέρες ανηλίκων, ενώ για τις τρίτεκνες μητέρες μπαίνει ως όριο ηλικίας το 50ο Για τις νέες εργαζόμενες, μετά το 1993, καταργεί τη δυνατότητα πρόωρης συνταξιοδότησης με μειωμένη σύνταξη Μειώνει δραματικά το ποσοστό σύνταξης σε περίπτωση πρόωρης συνταξιοδότησης, ώστε κανένας εργαζόμενος και για κανένα λόγο να μην μπορεί να κάνει χρήση Μειώνει τις επικουρικές συντάξεις Αυξάνει τα απαιτούμενα ένσημα για την υγειονομική περίθαλψη Μπροστά σ όλα αυτά, τα δήθεν «αντισταθμιστικά» μέτρα που δίνει, φαντάζουν μάλλον γελοία. Και για να βρούν και μια αιτία, προσπαθούν να μας πείσουν πως οι εποχές έχουν αλλάξει, ο ρόλος της γυναίκας έχει αναβαθμιστεί, διεκδικεί ισότιμη θέση με τον άνδρα και άρα κάθε διαφοροποίηση δεν έχει λόγο ύπαρξης και πρέπει να εξαλειφτεί. Ας δούμε όμως την πραγματικότητα έτσι όπως εμείς τη ζούμε: Κατ αρχήν αναρωτιόμαστε γιατί πάντα στο όνομα της ισότητας, η ισότητα γίνεται προς το χειρότερο και όχι έστω και μία φορά προς το καλύτερο. Ή μήπως θυσιαζόμαστε για να σώσουμε τα ταμεία για την κατάσταση των οποίων σημειωτέον ευθύνεται το κράτος; Μα ακόμη και δικοί τους «έγκυροι» αναλυτές μας λένε πως με αυτά τα μέτρα που παίρνονται το ασφαλιστικό δεν πρόκειται να λυθεί. Δεύτερον οι νέες συνθήκες που επαγγέλλονται καμουφλάρουν τις πραγματικές ανισότητες που υπάρχουν μεταξύ ανδρών και γυναικών στην εργασία και όχι μόνο. Ανισότητες στους μισθούς, ανισότητα στην εργασία (η ανεργία των γυναικών φθάνει το 16%), μία στις τρεις γυναίκες δουλεύει με ελαστικές μορφές απασχόλησης (π.χ. συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή 4ωρη απασχόληση ή ανασφάλιστη εργασία), ο κίνδυνος της απόλυσης σε περίπτωση εγκυμοσύνης, ανισότητα στις ευκαιρίες. Κι αν σ όλα αυτά προσθέσουμε ότι οι γυναίκες σήμερα λόγω της διάλυσης της κοινωνικής πρόνοιας σε υγεία, παιδεία ή στο όνομα της παράδοσης που προτάσσει ο άνδρας να έχει πάντα μια πιο σοβαρή και απαιτητική δουλειά από τη γυναίκα εργαζόμενη σύζυγο/μητέρα αναλαμβάνουμε το μεγαλύτερο φόρτο των οικιακών εργασιών, την φροντίδα των παιδιών όταν είμαστε μητέρες, τη φροντίδα των ηλικιωμένων κλπ, καταλαβαίνουμε πώς το τοπίο της ανισότητας είναι εκρηχτικό. Γιατί όμως εξαπολύεται τόσο μεγάλη επίθεση στις γυναίκες; Οι γυναίκες αποτελούν ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων και αποτελούν κι ένα από τα πιο διασπασμένα τμήματά του, με την πιο περιορισμένη οργάνωση, συμμετοχή και δράση στο συνδικαλιστικό κίνημα. Η κοινωνική τους θέση και τα πολλαπλά βάρη που σηκώνουν τις καθιστούν ένα ιδιαίτερα ευάλωτο κομμάτι. Και, βεβαίως, οι γυναίκες αποτελούν την πλειοψηφία των εργαζομένων που συνταξιοδοτούνται πρόωρα, κάτι που θέλουν να περικόψουν ή και να καταργήσουν. Η επίθεση όμως αυτή σήμερα στις γυναίκες προοιωνίζει τα χειρότερα για το σύνολο των εργαζομένων αύριο. Γιατί με μεγάλη ευκολία μπορούν σε λίγο να γυρίσουν να πουν: «αφού στις γυναίκες που γίνονται μάνες κλπ έγιναν αυτές οι ρυθμίσεις, είναι λογικό να αυξήσουμε κι άλλο τα όρια ηλικίας, να μειώσουμε κι άλλο τις πρόωρες αλλά και το ύψος των συντάξεων και στους υπόλοιπους». Οι αλλαγές στην κοινωνική ασφάλιση σήμερα αποτελούν όχημα για τη διάλυση όλου του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Μετά την υγεία, παιδεία, σειρά έχει το ασφαλιστικό. Για να πάρουμε σύνταξη θα πρέπει πέρα από το κράτος να ανοίξουμε το πορτοφόλι μας και στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες που εδώ και χρόνια τρίβουν καλά τα χέρια τους. Κι αν όλα αυτά ισχύουν για τις εργαζόμενες γυναίκες, ας σκεφθούμε τι θα γίνει με εκείνες που δουλεύουν ανασφάλιστες ή είναι άνεργες ή ελαστικά εργαζόμενες. Να μην επιτρέψουμε την παραπέρα χειροτέρευση των συνθηκών ζωής μας, της αξιοπρέπειάς μας. Οι γυναίκες μπορούμε και πρέπει να βρισκόμαστε, να συζητάμε, να προβληματιζόμαστε, να οργανωνόμαστε, να αγωνιζόμαστε. Ζωή Κατσάρα - Ρούλα Τζιωρτζιώτη ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΑΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ ΙΛΙΟΥ Πως, για πόσους και ποιους; Οι νέες γυναίκες είναι αυτές που βιώνουν περισσότερο την ανεργία, την ακρίβεια, τις δυσκολίες της καθημερινότητας. Πολύ περισσότερο, όμως, οι νέες μητέρες που, αν έχουν την τύχη να βρουν μια εργασία πλήρους, μερικής ή έστω και κάποιας ευκαιριακής απασχόλησης για να συνεισφέρουν στις οικογενειακές δαπάνες, σκοντάφτουν στο πώς και πού θα βρουν ένα βρεφονηπιακό σταθμό να εμπιστευθούν τα παιδιά τους και να αφοσιωθούν απερίσπαστα στην εργασία τους. Αν το οικογενειακό τους εισόδημα, έστω και μικρό, τους το επιτρέπει, θα αποταθούν σε ιδιωτικούς Σταθμούς. Αν όμως δεν το επιτρέπει, θα πρέπει να στραφούν στους Δημόσιους ή Δημοτικούς Παιδικούς Σταθμούς. Και εκεί είναι το θέμα μας, για να έρθουμε στα του Δήμου μας: Τον Ιούλιο, μετά τις εγγραφές (20 Μαΐου έως 15 Ιουνίου), συγκροτείται από το Διοικητικό Συμβούλιο του κάθε Σταθμού μία ειδική επιτροπή που αποφασίζει για την επιλογή των παιδιών που θα φιλοξενήσει με μοριοδότηση (σύμφωνα με τον Κανονισμό Λειτουργίας). Εδώ όμως αρχίζει το μπέρδεμα και η ταλαιπωρία των γονιών: στα απαραίτητα δικαιολογητικά που τους ζητούν για την εγγραφή των παιδιών τους (εσκεμμένα και εκ του πονηρού;;;) δεν αναφέρονται πουθενά στις ειδικές κατηγορίες οικογενειακών καταστάσεων και άλλων τρόπων μέσω των οποίων γίνεται η μοριοδότηση. Έτσι π.χ. είναι απορίας άξιον πώς στον 1ο Βρεφονηπιακό Σταθμό να συγκεντρώνονται παιδιά με 75 μόρια, ενώ στον 8ο με μόλις 47 μόρια. Φαίνεται ότι στην περιοχή του συγκεκριμένου Β/Ν Σταθμού διαμένουν όλες οι πολύτεκνες και πολυμοριοδοτούμενες οικογένειες του Ιλίου... Είναι τυχαίο, άραγε, ότι τα αποτελέσματα των ενστάσεων βγαίνουν τον Αύγουστο που λείπουν όλοι σε διακοπές και τα αποτελέσματα των ενστάσεων δεν ανακοινώνονται πουθενά επίσημα, παρά μόνο τηλεφωνικά στους τυχερούς γονείς;; (Αν, λοιπόν, έχει κάποιος αντιρρήσεις επί των ενστάσεων, τα... παράπονά τους στο Δήμαρχο... όπου δεν βρίσκει άκρη!!). Και, τέλος, αφού οι γονείς περάσουν τις «Συμπληγάδες» και καταφέρουν επιλεγούν τα παιδιά τους στον Β/Ν Σταθμό, αρχίζει το οικονομικό πρόβλημα. Τα τροφεία που είναι υποχρεωμένοι κάθε μήνα να καταβάλλουν, κατατίθενται σε Τράπεζα, δεν τους χορηγείται απόδειξη για τη δήλωσή τους, οπότε το ποσό αυτό δεν εκπίπτει από την εφορία, όπως γίνεται με άλλους Σταθμούς (ιδιωτικούς). Επίσης, άλλο πρωτότυπο που γίνεται στο Δήμο μας είναι το ωράριο των Σταθμών. Κανονικά είναι από τις 7 το πρωί έως τις 4 το απόγευμα, λειτουργούν, όμως, από τις 07:00 ως τις 13:45, με την αιτιολογία ότι δεν επαρκεί το παιδαγωγικό προσωπικό. Ακόμη δεν ξέρουμε με ποιο καταστατικό μετατρέπονται οι διακοπές των Χριστουγέννων και του Πάσχα σε διακοπές που διέπουν το Υπουργείο Παιδείας, παρακάμπτοντας τον κανονισμό λειτουργίας των Σταθμών (σύμφωνα με τον Ν.288). Αυτά και πολλά άλλα προβλήματα συναντούμε στους Παιδικούς Σταθμούς του Δήμου μας. Και το ερώτημα παραμένει: πώς εξυπηρετούνται οι γονείς που εργάζονται; Γιατί πρέπει σε κάθε περίπτωση να επιστρατεύουν τους συγγενείς και τους φίλους για τη φύλαξη των παιδιών τους;

7 τεύχος 10 ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΕΩΝ ΓΙΑ ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΕ Β.Ν.Σ. 1. ΕΝΤΟΠΙΟΤΗΤΑ 2.ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ 3. ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ 4. ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΗΤΕΡΑΣ ΜΟΡΙΑ Δημότης και κάτοικος Ιλίου 20 Κάτοικος Ιλίου 05 Μέχρι ευρώ ευρώ ευρώ και πάνω 05 1 ανήλικο παιδί 05 2 ανήλικα παιδιά 10 3 ανήλικα παιδιά 15 4 ανήλικα παιδιά (για κάθε παιδί 5 μόρια) 20 Μονογονεϊκή οικογένεια (εργαζόμενος γονέας) Γονείς ή παιδιά με ειδικές ανάγκες 20 (κατά περίπτωση) Γονείς ή παιδιά με σοβαρό πρόβλημα υγείας Μητέρα-Πατέρας φοιτητής (εργαζόμενος) Πατέρας Στρατεύσιμος-φυλακισμένοι γονείς κλπ Αδέλφια (το ένα παιδί φιλοξενείται ήδη στο Σταθμό) 10 Συνεχής απασχόληση τα 2 τελευταία χρόνια (εμφανίζεται εισόδημα στο εκκαθαριστικό) Απασχόληση τον προηγούμενο χρόνο και συνεχίζει να απασχολείται (εμφανίζεται μέρος στα εισοδήματα) Αυτοαπασχόληση (με δικαιολογητικά) ή περιστασιακή απασχόληση ή πρόσφατη πρόσληψη (το α τρίμηνο του έτους) Προσλήψεις του τελευταίου τριμήνου : αξιολογούνται δε μοριοδοτούνται ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ Αίτηση Ληξιαρχική πράξη γέννησης Πιστοποιητικό υγείας παιδιού Πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης Βεβαίωση εργασίας και των δύο γονιών, πρόσφατες, με αποδοχές που αποδεικνύουν αιδαμφισβήτητα την εργασία τους, καθώς και τα ένσημα του ασφαλιστικού τους φορέα (π.χ. ΙΚΑ) Εκκαθαριστικό εφορίας τελευταίου έτους ή αντίγραφο δήλωσης έως ότου προσκομιστεί το εκκαθαριστικό Βεβαίωση μόνιμου κατοικίας ή άλλο δικαιολογητικό που να αποδεικνύει τη μόνιμη κατοικία (φωτοτυπία το μισθωτήριο) Άδεια νόμιμης παραμονής (για αλλοδαπούς) ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ ΕΠΑΝΕΓΓΡΑΦΩΝ Αίτηση Πιστοποιητικό υγείας παιδιού Λογιαριασμό για την κατοικία (ΟΤΕ-ΔΕΗ-ΕΥ- ΔΑΠ) Εκκαθαριστικό εφορίας τελευταίου έτους Βεβαίωση εργασίας και των δύο γονιών, πρόσφατες, με αποδοχές που αποδεικνύουν αιδαμφισβήτητα την εργασία τους, καθώς και τα ένσημα του ασφαλιστικού τους φορέα (π.χ. ΙΚΑ) Ο Δήμος Ιλίου, αν και μεγάλος Δήμος (ο δεύτερος σε πληθυσμό στη Δυτική Αθήνα) δεν διαθέτει παρά μόνο οκτώ βρεφονηπιακούς σταθμούς για τους περίπου κατοίκους του. Η μοριοδότηση και ο τρόπος που γίνεται μυρίζει «ρουσφέτι» γι αυτό θα πρέπει και οι γονείς να το ψάχνουν, να επαγρυπνούν, να διεκδικούν, να ενίστανται και να συνεχίζουν να καταγγέλλουν σε θεσμοθετημένες αρχές πέραν του Δήμου τους για να μην υπάρχει το φαινόμενο εξυπηρέτησης των «ημετέρων, ψηφοφόρων, συγγενών, φίλων και άλλων παραγόντων» αυτού του τόπου. Θα πρέπει να καταλάβουν ότι οι παιδικοί σταθμοί δεν είναι μόνον χώρος αγωγής και ασφαλούς διαμονής, αλλά κυρίως χώρος φιλοξενίας των παιδιών που είναι κοινωνικά και οικονομικά αδύναμα. Παρ όλα αυτά εμείς οι γυναίκες αισιοδοξούμε και με αγωνιστικότητα απαιτούμε οτιδήποτε μπορεί να καλυτερεύσει τη ζωή των παιδιών μας, χτίζοντάς τους ένα καλύτερο μέλλον, γιατί σύμφωνα με τα λόγια του Μεγάλου Παιδαγωγού «τα παιδιά είναι όπως τα λουλούδια: όσο πιο πολύ τα περιποιείσαι τόσο πιο πολύ μοσχοβολούν». ΟΜΑΔΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ ΙΛΙΟΥ ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ Χατζηγιάννη Μέξη 5, τηλ (δεν απαντά ποτέ) Γραμμή χωρίς χρέωση: ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ Κατεχάκη 56, τηλ. Γραμματείας Υπεύθυνος: κ. Σαμέλης (τηλ ) Γυναίκες που συμμετέχουμε στο Αριστερό Σχήμα Ιλίου Οι γυναίκες σήμερα αποτελούν εκείνο το κομμάτι που πλήττεται όλο και πιο σκληρά από τις όποιες ρυθμίσεις προωθούνται σε όλα τα επίπεδα. Από την ανεργία, τη μερική απασχόληση, μέχρι τη φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων, τις οικιακές εργασίες, είναι αυτές που λαμβάνουν μικρότερο μισθό από τους άνδρες, έχουν τεράστιο ποσοστό ανασφάλιστης εργασίας, την ίδια στιγμή που η υγεία, η κοινωνική πρόνοια διαλύονται. Πάνω σε αυτήν την πραγματικότητα, οι γυναίκες που συμμετέχουμε στο Αριστερό Σχήμα Ιλίου, πήραμε την πρωτοβουλία να δημιουργήσουμε μια Ομάδα Γυναικών, έχοντας ως στόχο να προσεγγίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερες γυναίκες, γύρω από θέματα που μας απασχολούν. Ασχολούμαστε με θέματα κοινωνικά, πολιτιστικά, κοινωνικής πολιτικής, εργασιακά, κ.α. Στην πρώτη ανοιχτή συνάντηση μας, την οποία παρακολουθήσαμε και συμμετείχαμε 30 γυναίκες, με τη συμμετοχή εκπροσώπου από την Παγκόσμια Πορεία Γυναικών, συζητήσαμε τις βασικές αλλαγές που προωθούνται στο ασφαλιστικό και που αφορούν περισσότερο εμάς τις γυναίκες. Η συζήτηση ήταν πολύ ζωντανή, τέθηκαν ερωτήματα αλλά και προτάσεις για το πώς και με ποια θέματα, θα ασχοληθούμε το αμέσως επόμενο διάστημα. Το συμπέρασμα από όλη την κουβέντα, πέραν της ενημέρωσης ήταν ένα. Η ανάγκη να βρεθούμε, να βγούμε έξω από το σπίτι μας, να καταλάβουμε ότι τα προβλήματά μας δεν είναι ατομικά, να δράσουμε συλλογικά, να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Σας καλούμε όλες να έρθετε σε επαφή μαζί μας, με προτάσεις και ιδέες, που κατ αρχάς ενδιαφέρουν εσάς τις ίδιες. Τηλέφωνα επικοινωνίας: Ζωή Εμμανουέλα

8 τεύχος 10, Μηνιάτικο και δε μας φτάνει για 15θήμερο! Καθημερινά παρατηρούμε νέες ανατιμήσεις στα προϊόντα. Πάμε στο σούπερ μάρκετ για δύο-τρία πράγματα και πληρώνουμε 20 ευρώ τουλάχιστον! Πληρωνόμαστε μηνιάτικο και δεν μας φτάνει για 15θήμερο! Η καθημερινή λεηλασία στο πορτοφόλι των εργαζόμενων δεν έχει τελειωμό Μέσα σε αυτόν τον κύκλο κερδοφορίας των πολυεθνικών δεν υπάρχει καμία λογική για τη διαμόρφωση των τιμών παρά μονάχα αυτή του κέρδους και της αρπαχτής. Ας δούμε λίγο το παράδειγμα της ελληνικής φέτας. Στο Βερολίνο η φέτα πουλιέται 1.39 ευρώ ενώ στην Ελλάδα 1.88 ευρώ!!! (Να λάβετε υπόψη σας και τους μισθούς της Γερμανίας). Όλη η κατάσταση θυμίζει το παλιό γνωστό «μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά, πέσανε πάνω στην εργατιά». Ο λαός φτωχαίνει, αδυνατεί να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις, δανείζεται από τις τράπεζες τα σύγχρονα αρπακτικά! Δανεικά για να βγάλει το μήνα, δανεικά για να επιπλώσει το σπίτι του, δανεικά για να πληρώσει τα δίδακτρα στο πανεπιστήμιο, δανεικά για να πάει διακοπές! Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία το 21% των Ελλήνων είναι φτωχοί, το 50% είναι χρεωμένοι, ενώ το 60% φοβάται πως μια μέρα θα ξυπνήσει στη φτώχεια! Και οι μισθοί κολλημένοι στα 850 με 1100 ευρώ για το μεγαλύτερο κομμάτι των εργαζομένων. Αυτό είναι το πρόσωπο του νεοφιλελευθερισμού και της ελεύθερης αγοράς. Υπεύθυνες είναι οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, με τη σημερινή να είναι η χειρότερη της μεταπολίτευσης! Τα περιθώρια στενεύουν, η υπομονή εξαντλείται. Φρένο σε αυτή την κατάσταση μπορούν να βάλουν μόνο οι εργαζόμενοι. Αυτή τη στιγμή χρειάζονται μέτρα ανακούφισης για τους εργαζόμενους. Χρειάζεται έλεγχος των τιμών και πλαφόν στα βασικά είδη, πάγωμα των τιμών σε λογαριασμούς και υπηρεσίες και, βέβαια, πραγματική αύξηση στους μισθούς. Αν η κυβέρνηση δεν μπορεί να τα ικανοποιήσει, τότε να φύγει! Το σκηνικό δεν αλλάζει με τις μάχες μέσα στο κοινοβούλιο, που έχουν τη σημασία τους, αλλά δεν είναι ικανές να ανατρέψουν αυτή την κατάσταση. Το ουσιαστικό ζήτημα με το οποίο πρέπει να αναμετρηθεί η Αριστερά συνολικά είναι η συγκρότηση ενός πλατιού μετώπου μέσα στην κοινωνία που θα διεκδικεί τα αυτονόητα: πάγωμα στις τιμές, αύξηση στους μισθούς πέρα και κόντρα στις συνδικαλιστικές ηγεσίες. Το μέλλον μας ανήκει και δεν είναι ο νεοφιλελευθερισμός! Ευγενία Νιώτη Η ΝΕΟΛΑΙΑ ΓΥΡΝΑΕΙ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΣΤΑ ΤΟΠΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΝΕΩΝ Πριν λίγους μήνες, η κυβέρνηση καλούσε την νεολαία να πάρει μέρος στα τοπικά συμβούλια νέων έτσι ώστε «η φωνή της νεολαίας της πατρίδας μας να ακουστεί δυνατά και ξεκάθαρα» όπως τόνιζε η διαφημιστική καμπάνια. Από τη μεριά μας όμως δεν χρειάζεται να αναρωτηθούμε ποιοι είναι αυτοί που φιμώνουν καθημερινά την νεολαία και την ωθούν στο περιθώριο γιατί είναι ξεκάθαρο. Όταν πέρσι το χειμώνα ξεσπούσε το μεγαλειώδες κίνημα της νεολαίας ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16, η απάντηση της κυβέρνησης ήταν η βία, η καταστολή, η τρομοκρατία και η συκοφάντηση των νέων (θυμηθείτε το «ταραξίες» του Καραμανλή). Τα παραπάνω αποτελούν ένα πολύ απλό παράδειγμα το γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των νέων γύρισε την πλάτη στα τοπικά συμβούλια νέων. Οι νέοι άνθρωποι σήμερα σαφώς και αντιλαμβάνονται ότι αυτοί που έχουν απαξιώσει το θεσμό του δημόσιου σχολείου και πανεπιστημίου, αυτοί που οδηγούν με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές τους κάθε οικογένεια στην οικονομική εξαθλίωση για να σπουδάσουν τα παιδιά τους, αυτοί που σπρώχνουν τους νέους και τις νέες στην ανασφάλιστη και χωρίς δικαιώματα εργασία και έχουν μετατρέψει τους νέους εργαζόμενους σε γενιά των 700 ευρώ, δεν γίνεται να καλούν την νεολαία να συμμετάσχει σε μια διαδικασία ενεργής λήψης αποφάσεων όπως χαρακτηριστικά γράφεται στην ιστοσελίδα των τοπικών συμβουλίων. Γνωρίζει η νεολαία ότι από τον θεσμό αυτόν δεν κερδίζεται ούτε η δημόσια δωρεάν Παιδεία, ούτε η μόνιμη και σταθερή δουλεία με δικαιώματα και αξιοπρεπείς μισθούς. Στην πραγματικότητα αποτελεί ένα θεσμό φίμωσης και αποπροσανατολισμού από τις πραγματικές ανάγκες της νεολαίας. Στο δήμο Ιλίου για την ανάδειξη των τοπικών συμβουλίων ψήφισαν 949 νέοι. Ας μας απαντήσει η δημοτική αρχή πόσοι νέοι από τους 949 μεγάλωσαν και κατοικούν στο Ίλιον; Πώς γίνεται η δημοτική αρχή να καλεί τους νέους να συμμετάσχουν στα τοπικά συμβούλια νέων, όταν γι αυτούς δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα εδώ και χρόνια; Δεν γίνεται η δημοτική αρχή να λέει ότι είναι δίπλα στην νεολαία όταν α) αδιαφορεί για την αύξηση των κεραιών κινητής τηλεφωνίας στο δήμο μας που είναι επικίνδυνες για την δημόσια υγεία και οι οποίες ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια ακόμα και δίπλα σε σχολεία και β) είναι συνένοχη και συμμέτοχη στην υποβάθμιση και στο τμηματικό ξεπούλημα σε ιδιώτες του περιβαλλοντικού πάρκου Αντ. Τρίτσης, το οποίο θα μπορούσε να αποτελεί έναν ελεύθερο χώρο υψηλού πρασίνου πόλο έλξης για την νεολαία της περιοχής μας. Το Αριστερό Σχήμα Ιλίου τάσσεται με τους χιλιάδες νέους και νέες της πόλης μας που γύρισαν την πλάτη στο θεσμό των Τοπικών Συμβουλίων. Καλεί την νεολαία της πόλης μας να συμμετάσχει μαζικά στους αγώνες για κοινωνική ασφάλιση, για δημόσια και δωρεάν Παιδεία. Μόνο μέσα από τους αγώνες για μια καλύτερη ζωή η νεολαία μπορεί να αλλάξει τα πράγματα και να διεκδικήσει αυτά που της ανήκουν. Νίκος Γκότσης ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ Το γεγονός που σημάδεψε την πολιτική ζωή της χώρας το προηγούμενο διάστημα ήταν σίγουρα οι αγώνες των εργαζόμενων ενάντια στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο της Κυβέρνησης. Δεν έχουμε σκοπό σε αυτό το άρθρο να αναλύσουμε το νομοσχέδιο. Έχουν γραφτεί πάρα πολλά. Θα υπενθυμίσουμε μόνο ότι είναι ένα νομοσχέδιο που καμία σχέση δεν έχει με την ήπια προσαρμογή που διακήρυσσε η Κυβέρνηση, αλλά ένα νομοσχέδιο που θίγει τα ασφαλιστικά δικαιώματα σχεδόν όλων των κλάδων και ηλικιών των εργαζομένων. Νομίζω ότι αξίζει να σταθούμε σε αυτούς τους αγώνες και να βγάλουμε κάποια χρήσιμα συμπεράσματα. Το πρώτο είναι ότι στις απεργίες και στις διαδηλώσεις συμμετείχαν όλοι οι κλάδοι των εργαζομένων ακόμα και αυτοί που ανήκουν στα λεγόμενα «ευγενή ταμεία», π.χ. δικηγόροι, δημοσιογράφοι. Είναι χαρακτηριστικό ότι το απεργιακό κύμα παρέσυρε και εργαζόμενους οι οποίοι δεν ήταν καν μέλη σωματείων. Ορισμένοι μάλιστα κλάδοι πραγματοποίησαν πολυήμερες απεργιακές κινητοποιήσεις (εργαζόμενοι στη ΔΕΗ & Τράπεζα της Ελλάδος). Δεύτερο, η συμμετοχή των εργαζομένων στις απεργίες ήταν σχεδόν καθολική. Επίσης η συμμετοχή τους στις διαδηλώσεις που έγιναν σε όλη τη χώρα ήταν από τις μεγαλύτερες των τελευταίων ετών. Όμως εκείνο που ξεχωρίζει σε αυτές τις κινητοποιήσεις είναι το «άπλωμά» τους στην κοινωνία με το μάζεμα υπογραφών με σκοπό τη δημιουργία δημοψηφίσματος από την Κυβέρνηση για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Ήταν μία διαδικασία πρωτόγνωρη που όμοιά της δεν έχει γίνει, τουλάχιστον σε τέτοια έκταση. Πολιτικά Κόμματα και Οργανώσεις, Ομοσπονδίες και πρωτοβάθμια Σωματεία, Σύλλογοι και σχήματα εργαζομένων, με αφορμή το μάζεμα υπογραφών ήρθαν σε επαφή με χιλιάδες εργαζόμενους και μίλησαν μαζί τους. Ήταν μία διαδικασία που κράτησε πολλές ημέρες και οι αντιδράσεις των εργαζομένων δεν σταμάτησαν με την ψήφιση του νομοσχεδίου από τη Βουλή. Πιστεύω ότι αυτό ήταν που ενόχλησε περισσότερο τους Κυβερνώντες. Ότι, δηλαδή, οι κινητοποιήσεις όσο μεγάλες κι αν ήταν δεν εκτονώθηκαν γρήγορα αλλά η αγανάκτηση συνεχίστηκε για αρκετές ημέρες και η κοινωνία σκέφτονταν και συζητούσε γύρω από το ασφαλιστικό. Νομίζω ότι αυτό το τελευταίο πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα γιατί αφορά τον τρόπο διεκδίκησης λύσης όχι μόνο για τα γενικά και σημαντικά που αφορούν όλους, αλλά και για τα προβλήματα των τοπικών κοινωνιών που δεν είναι λίγα. Που δεν έχουν να κάνουν με το χρόνο παραμονής μας στην εργασία, αλλά με την ποιότητα της καθημερινής μας ζωής. Γιώργος Ζώης

9 τεύχος 10 Κυκλοφοριακό στο Ίλιον: Τι κάνουμε; Σε πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου ψηφίστηκε η σχεδίαση και μελέτη για υπόγειο παρκινγκ στη κεντρική πλατεία Ιλίου ή στη πλατεία απέναντι από την Ευαγγελίστρια ή στο οικόπεδο απέναντι από το Δημαρχείο, ως μέτρο αντιμετώπισης του κυκλοφοριακού προβλήματος. Ένα ερώτημα είναι αν ένα τέτοιο μέτρο θα δώσει μια μακροπρόθεσμη λύση ή θα αποτελέσει ένα προσωρινό μπάλωμα του προβλήματος. Το βασικότερο όμως είναι αν ένα τέτοιο μέτρο ενθαρρύνει ή αποθαρρύνει τον κάτοικο να χρησιμοποιήσει το ιδιωτικό αυτοκίνητο του. Γιατί αν επιθυμείς μια πόλη με λιγότερη χρήση ΙΧ, το πρώτο μέτρο καταπολέμησης του κυκλοφοριακού δεν μπορεί να είναι η λειτουργία ενός παρκινγκ! Για εμάς προτεραιότητα έχει η ποιότητα ζωής στα πλαίσια μιας ανθρώπινης πόλης. Πως δηλαδή θα διεκδικήσουμε μια πόλη φιλική προς το περιβάλλον, με έμφαση στην επικοινωνία των ανθρώπων, ενάντια στην αποξένωση που δημιουργεί ο σύγχρονος τρόπος ζωής. Με βάση την παραπάνω αντίληψη, για εμάς προτεραιότητα έχουν άλλα μέτρα και άλλες πρακτικές. Ορισμένα απ αυτά είναι: Να στηριχτεί η δημόσια συγκοινωνία από το Δήμο κινητοποιώντας τους πολίτες και διεκδικώντας από τη κεντρική εξουσία πιο τακτά δρομολόγια προς το κέντρο της Αθήνας. Να φτιαχτεί δημοτική συγκοινωνία που να εξυπηρετεί τις συνοικίες με το κέντρο του Ιλίου και να έχουν πρόσβαση στο μετρό και το προαστιακό. Να μπει το ποδήλατο στη ζωή μας και όχι η ζωή μας να γίνει ποδήλατο. Να μπεί σε εφαρμογή το κονδύλι για το ποδηλατόδρομο στο Ίλιον. Ως πρώτο βήμα να καθιερωθεί μια Κυριακή το μήνα η κυκλοφορία στο κέντρο της πόλης να γίνεται με ποδήλατο. Με μελέτη και σχεδιασμό να γίνουν δρόμοι ήπιας κυκλοφορίας. Πεζοδρομήσεις δρόμων δίπλα σε σχολεία, αθλητικά κέντρα και στο κέντρο της πόλης, που να μην καταλαμβάνονται όμως από τις καρέκλες και τα τραπεζάκια των καφετεριών! Να γίνουν επιτέλους πεζοδρόμια! (πχ Ελαιών). Να διαπλατυνθούν τα ήδη υπάρχοντα (πχ Ζ. Πηγής ). Οι ελεύθεροι χώροι να παραμείνουν ελεύθεροι, μη εμπορευματοποιημένοι αλλά λειτουργικοί ώστε να παίζουν τα παιδιά μας. Καμιά οικοδόμηση δημόσιου ελεύθερου χώρου. Απέναντι στη λογική του τσιμέντου, του κέρδους, του μεγαλοεργολάβου και των «ισορροπιών» που υιοθετεί η Διοίκηση του Δήμου και η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου να προτάξουμε μια άλλη λογική, μια άλλη αντίληψη: την ανθρώπινη ζωή σε μια ανθρώπινη πόλη. Πάνος Κουτσιανάς Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΡΑ ΔΙΚΑΙΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Η ζωή είναι σαν να κάνεις ποδήλατο. Για να κρατήσεις την ισορροπία σου πρέπει να κινείσαι συνεχώς Αλβέρτος Αϊνστάιν Πέρασαν 5 χρόνια από τον Ιούνιο του 2003 όπου μια παρέα φίλων και γνωστών συναντήθηκε για το εγχείρημα: δημιουργία ποδηλατικού συλλόγου. Επιθυμία: περισσότερο ποδήλατο. Πεποίθηση: ό,τι κάνουμε μαζί το κάνουμε καλύτερα και κάνουμε και τον εαυτό μας καλύτερο. Το εγχείρημα δεν έδωσε καρπούς αμέσως. Παρ όλο που οι αντικειμενικές συνθήκες ήταν έτοιμες (κυκλοφοριακό κομφούζιο) ο υποκειμενικός παράγοντας, δηλαδή εμείς, δεν ήταν ώριμος (κάπου το χω ξαναδιαβάσει αυτό). Οι δρόμοι όμως δεν έχουν μόνο κατηφόρες. Αφού δεν μπορέσαμε να καταλάβουμε το κέντρο με έφοδο στα χειμερινά ανάκτορα, αρχίσαμε τη ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΡΕΙΑ από την περιφέρεια. Προσπαθήσαμε να κυκλοφορούμε όσο περισσότερο και όσοι περισσότεροι μπορούσαμε μέσα στην πόλη με το ποδήλατο, να μας βλέπουν. Ενοχλούσαμε τη δημοτική αρχή να προωθήσει το ποδήλατο στην πόλη. Η απάντηση που εισπράτταμε ήταν ερωτηματική: μα πόσοι είστε που κυκλοφορείτε με ποδήλατο; (Μετάφραση: πόσα είναι τα κουκιά σας;) Πήραμε την πρωτοβουλία και πιέσαμε να ξαναγίνουν ποδηλατικοί αγώνες από τον ΔΑΟ Ιλίου που είχαν διακοπεί για δύο χρόνια καθιερώσαμε τα ΙΛΙΟΔΡΟΜΙΑ (ποδηλατικοί αγώνες για αρχάριους και άπειρους ποδηλάτες), ενώ με δική μας απαίτηση όλοι οι συμμετέχοντες φέρουν κράνος, κίνηση με πολλαπλά παιδαγωγικά αποτελέσματα. Ταυτόχρονα στο Πάρκο Αντώνης Τρίτσης κάποιοι άλλοι από εμάς διοργανώνουν αγώνες με άρτια οργάνωση για έμπειρους ποδηλάτες, προσφέροντας ευχαρίστηση στους αγωνιζόμενους και θέαμα στους παρευρισκόμενους. Κάποια στιγμή αποφασίσαμε να σμίξουμε και να ενώσουμε τις δυνάμεις μας. Έτσι, το Φεβρουάριο του 2007 γίνεται η ιδρυτική συνέλευση. Και πάνω που όλα φαίνονταν όμορφα, να σου οι διχογνωμίες για το όνομα. Προτάσεις πολλές. Σε καμμία δεν μπορούσαμε να συμφωνήσουμε. Ήταν τόση η ταλαιπωρία, που η ανάβαση της Πάρνηθας φαινόταν παιχνιδάκι. Μέχρι που ακούστηκε το όνομα «ΟΔΥΣΣΕΑΣ». Κοιταχτήκαμε περίεργα. Τι δουλειά έχει ένας Οδυσσέας με το ποδήλατο; Σε 10 λεπτά είχαμε συμφωνήσει. Θες γιατί ταξίξεψε πολύ και ο ποδηλάτης ταξιδεύει ή θέλει να ταξιδέψει, θες γιατί ήταν πολυμήχανος, ταλέντο που πρέπει και ο ποδηλάτης ν αποκτήσει, θες γιατί η ΟΔΥΣΣΕΙΑ μας θύμιζε την Οδύσσεια της καθημερινής κίνησης στην πόλη, το μωρό που γεννήθηκε βρήκε το όνομά του: «Ποδηλατικός Σύλλογος ΟΔΥΣ- ΣΕΑΣ». Τα υπόλοιπα, καταστατικά κτλ τεχνικές λεπτομέρειες. Και τότε σκάει η είδηση: ετοιμάζονται σχέδια για ποδηλατόδρομο στο ΙΛΙΟΝ. Η ελπίδα απογειώνεται. Την πρωτοβουλία έχει πάρει ο δημ. Σύμβουλος Δημ. Κουκουβίνος. Με πολλή καλή επεξεργασία στο σχέδιο υποβάλλει την πρόταση στο Δήμο Ιλίου. Και τότε αρχίζει το πιγκ-πογκ. Ο Δήμος το στέλνει στον ΑΣΔΑ και πάει λέγοντας. Όμως ο κύβος ερρίφθη. Τα ενθαρρυντικά μηνύματα πολλαπλασιάζονται. Σε δημοσκόποηση που έγινε τον Απρίλιο, 9 στους 10 πολίτες της Αττικής ζητούν να γίνουν ποδηλατόδρομοι. Και πάνω που μερικοί έχουν προετοιμαστεί ψυχολογικά να πάρουν τη μεγάλη απόφαση να ξανακαβαλήσουν ποδήλατο απαγγέλοντας το γνωστό δημοτικό ποίημα «Καβάλα παν στο μάθημα Καβάλα και για ψώνια Καβάλα παίρνουν τον καφέ Απ του γκαρσονιού το χέρι...» πέφτει η βόμβα: ο πρόεδρος έπεσε και κτύπησε σοβαρά, με κίνδυνο να μείνει παράλυτος. Γιωργάκη, περαστικά, σ ευχαριστούμε που μεταδίδεις ποδηλατομηνύματα, αλλά την άλλη φορά που θα σε δείξει η τηλεόραση με το ποδήλατο να φοράς το κράνος σου! Αυτά για την ώρα, γιατί έχουμε να ετοιμαστούμε και για την ποδηλατοδρομία που υποστηρίζει ο ραδιοσταθμός ΔΙΕΣΗ! Been PothiLaden, Επιμέλεια κειμένου: Σπύρος Μαράτος

10 10 τεύχος 10, ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΙΛΙΟΝ Α.Ο. ΕΝΩΣΗ ΙΛΙΟΥ: ΜΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΟΑΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΜΑΣ Την παρακάτω συνέντευξη μας την παραχώρησε ο Γραμματέας της Ένωσης Αθανάσιος Τσακανίκας: Πότε ιδρύθηκε ο Α.Ο. ΕΝΩΣΗ ΙΛΙΟΥ; Ο σύλλογός μας προέκυψε από τη συνένωση δύο ιστορικών συλλόγων του Δήμου μας (Α.Ο. ΑΣΤΕΡΑΣ Ζ. ΠΗΓΗΣ Ν. ΛΙΟΣΙΩΝ και Α.Ε. ΑΡΤΕΜΙΣ Ν. ΛΙΟΣΙΩΝ) άρχισε να προσφέρει τις αθλητικές υπηρεσίες του το αυτή τη στιγμή είναι ο μεγαλύτερος αθλητικός σύλλογος του Δήμου μας. Τι τμήματα έχει ο σύλλογος; Έχει ανδρικό τμήμα μπάσκετ, ανδρικό και γυναικείο τμήμα βόλεϋ. Επίσης υπάρχουν άλλα 6 αγωνιστικά τμήματα μικρότερων ηλικιών. Στα δε τμήματα ακαδημιών μπάσκετ και βόλεϋ ο σύλλογός μας αριθμεί περίπου 230 αγόρια και κορίτσια μικρών ηλικιών. Τι σκοπό έχει ο σύλλογος; Σκοπός του συλλόγου μας είναι πάντα ο αθλητισμός και όχι ο πρωταθλητισμός, γι αυτό και το Δ.Σ. καταβάλλει κάθε προσπάθεια ώστε να συμβάλει στην αθλητική διαπαιδαγώγηση των νέων του Δήμου μας. Έχουμε καταφέρει να διακρίθούμε σχεδόν σε όλα τα αθλητικά τμήματα. Προσπαθούμε να προσφέρουμε πάντα τις αθλητικές υπηρεσίες μας στους νέους με την ίδια συνέπεια, την ίδια αγάπη αλλά και την ίδια σοβαρότητα πάντα. Το κάθε μέλος του ΝΤΟΠΙΝΓΚ Δ.Σ. δίνει τον καλύτερο εαυτό του για την καλλιέργεια της ιδέας του αθλητισμού, αφού μέσω αυτού δυναμώνει την ευγενή άμιλλα και προστατεύει σώμα και υγεία. Είναι εύκολο αυτό; Οι συνθήκες για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος είναι πολύ δύσκολες, αφού χρειάζεται αγάπη, αρκετός από τον ελεύθερο χρόνο αλλά και μεράκι. Ο ερασιτεχνικός μαζικός αθλητισμός περνάει παντού δύσκολες στιγμές και μένει σε μας (τα μέλη του Δ.Σ.) να δώσουμε στα παιδιά να καταλάβουν ότι το μόνο κίνητρο είναι η συμμετοχή και ο αθλητισμός και όχι η ντε φάκτο διάκριση και ο πρωταθλητισμός. Ναι, αλλά όλοι γύρω μας ψάχνουν τη διάκριση με κάθε τρόπο. Συμφωνώ. Σαν Δ.Σ. ακούμε και βλέπουμε ότι οι διακρίσεις και ο πρωταθλητισμός μπορούν να κατακτηθούν με ψεύτικους παραδείσους και παράξενες ουσίες, αλλά παρ όλα αυτά κλείνουμε μάτια και αυτιά και συνεχίζουμε με το ίδιο πείσμα και τον ίδιο ζήλο. Έχετε βοηθηθεί από κανέναν; Η μόνη βοήθεια είναι από τον Δήμο που μας παραχωρεί τις εγκαταστάσεις του Β κλειστού γηπέδου Γ. Κακούρης και κάποια ετήσια χορηγία. Τι άλλο θα ήθελες να πεις; Να ευχαριστήσουμε τα μέλη γονείς των αθλητών μας οι οποίοι με τη συνδρομή τους αλλά και την κατά περίπτωση βοήθειά τους συμβάλλουν και αυτοί στην επίτευξη των στόχων μας. Τη συνέντευξη πήρε ο Λευτέρης Μπέκος Ονειρεύομαι μια ζωή χωρίς ουσίες Μια ζωή με ουσία! Ένα επίκαιρο ερώτημα είναι: Είναι δυνατόν να γίνει πρωταθλητισμός χωρίς ντόπινγκ; Ας δούμε κατ αρχήν πώς ορίζεται το ντόπινγκ: Σύμφωνα με τη WADA (Παγκόσμια Οργάνωση Αντί-Ντόπινγκ): Ντόπινγκ είναι η παρουσία ουσίας σε βιολογικό υγρό αθλητή ή η χρήση ή η απόδειξη χρήσης ουσίας ή μεθόδου, η οποία έχει την ικανότητα να βελτιώσει την αθλητική επίδοση και παράλληλα, είτε υποβάλλει σε κίνδυνο την υγεία του αθλητή, είτε αντίκειται στο πνεύμα του αθλητισμού. Κατ αρχήν είναι προφανές ότι ουσίες ή μέθοδοι, που βελτιώνουν απλώς τις επιδόσεις δεν θεωρούνται ντόπινγκ. Ένα ερώτημα είναι: Ποιες ουσίες επιτρέπονται στα πλαίσια της φυσικής διατροφής; Τα φαρμακευτικά συμπληρώματα διατροφής πχ γιατί είναι πιο φυσικά από τις «απαγορευμένες» ουσίες; Αντίστοιχο ερώτημα είναι: Ποιες μέθοδοι επιτρέπονται στα πλαίσια της προετοιμασίας του αθλητή; Η εξαντλητική προπόνηση στην οποία ο αθλητής μπορεί να ανταπεξέλθει μόνο με φαρμακευτική υποστήριξη, γιατί είναι πιο φυσική από τις «απαγορευμένες» μεθόδους; Ο ορισμός του ντόπινγκ κατά τη WADA θέτει δύο προϋποθέσεις και αρκεί να ισχύει η μία από τις δύο, για να θεωρηθεί κάποια ουσία ή μέθοδος ως ντόπινγκ: α: να υποβάλλει σε κίνδυνο την υγεία του αθλητή και β: να αντίκειται στο πνεύμα του αθλητισμού. α. Ντόπινγκ θεωρούνται αυτές που βελτιώνουν τις επιδόσεις αλλά βλάπτουν την υγεία. Εδώ θα διαπιστώσω μια πολύ σημαντική αντίφαση. Η αθλιατρική ασχολείται με τη θεραπεία μόνο ντοπαρισμένων αθλητών; Μήπως η αθλιατρική ασχολείται κυρίως με την θεραπεία, των αθλητών από τις συνέπειες του πρωταθλητισμού; Εντάξει θεωρητικά ασχολείται και με την πρόληψη, αλλά ας μην επεκταθώ. Τελικά ο αθλητισμός είναι υγεία ή όχι; Αν η απάντηση είναι ότι ο αθλητισμός είναι υγεία, αλλά ο πρωταθλητισμός όχι, τότε γιατί η WADA δεν απαγορεύει τον πρωταθλητισμό ως ντόπιγκ σύμφωνα με τον δικό της ορισμό; Αν πάλι, για να το σώσουμε, δεχθούμε ότι υπάρχει καλός και κακός πρωταθλητισμός, δηλαδή αυτός που ωφελεί ή βλάπτει αντίστοιχα την υγεία του πρωταθλητή, γιατί η WADA δεν ορίζει και δεν καταπολεμά τους παράγοντες εκείνους που ωθούν τους πρωταθλητές στην αυτοκαταστροφή τους; Γιατί δεν απολογούνται πχ οι προπονητές για την εξαντλητική προπόνηση ντόπινγκ που εφαρμόζουν στους πρωταθλητές τους; β. Ντόπινγκ επίσης θεωρούνται οι ουσίες ή μέθοδοι, που βελτιώνουν τις επιδόσεις, αλλά αντίκεινται στο πνεύμα του αθλητισμού. Άντε τώρα να ορίσεις το πνεύμα του αθλητισμού! Προφανώς εδώ τίθεται θέμα αθέμιτου ανταγωνισμού. Κατ αρχήν δεν προκύπτει από πουθενά ότι η καλλιέργεια του σώματος περιλαμβάνει υποχρεωτικά τον ανταγωνισμό. Ο χορός ή το παιγνίδι μπορούν να νοηθούν και έξω από τα πλαίσια του ανταγωνισμού. Ο αθλητισμός όμως δεν νοείται χωρίς ανταγωνισμό. Η αποδοτικότητα, οι μετρήσεις ή τα ρεκόρ είναι βασικά στοιχεία του αθλητισμού που καθορίζουν την ανταγωνιστική φύση του. Προφανώς μιλάμε για την καπιταλιστική μορφή καλλιέργειας του σώματος, που όπως κάθε άλλη δραστηριότητα στον καπιταλισμό, δεν νοείται έξω από τα πλαίσια του ανταγωνισμού. Είναι προφανή λοιπόν τα κριτήρια, βάσει των οποίων ένας ανταγωνισμός θεωρείται θεμιτός ή όχι; Παρ όλα αυτά εδώ θα σταθώ σε δύο σκέψεις: i. Η απαγόρευσή και μόνο κάποιων ουσιών δεν τις κάνει απρόσιτες στο πλατύ κοινό και προσιτές σε όσους έχουν προσβάσεις σε παράνομα κυκλώματα; ii. Μα και οι «νόμιμες» ουσίες διανέμονται δωρεάν; Δεν πωλούνται από τις φαρμακοβιομηχανίες και μάλιστα πολύ ακριβά; Φαίνεται λοιπόν κι εδώ ότι το κριτήριο, που καθορίζει ποιες ουσίες είναι νόμιμες ή παράνομες, είναι με ποιο τρόπο αυτές αυξάνουν την τιμή τους. Δεν θυμίζει κάτι το γεγονός ότι το χασίς ή η κοκαΐνη θεωρούνται ντόπινγκ, ενώ η καφεΐνη ή το αλκοόλ όχι; Κι εδώ λοιπόν η ανταλλακτική αξία και όχι η αξία χρήσης, είναι που καθορίζει την κυκλοφορία τους. Αν ο στόχος ήταν η αποφυγή του αθέμιτου ανταγωνισμού, θα έπρεπε τουλάχιστον να περιφρουρείται η ισότιμη πρόσβαση από όλους τους ανταγωνιζόμενους στα μέσα εκείνα που επηρεάζουν την απόδοσή τους; Το «πνεύμα του αθλητισμού» δεν υποτίθεται ότι περιλαμβάνει την αρχή των ίσων ευκαιριών; Όχι δεν υποστηρίζω την ελεύθερη διακίνηση ουσιών. Ονειρεύομαι μια ζωή χωρίς ουσίες Μια ζωή με ουσία! Γιάννης Κομματάς

11 τεύχος επί τροχάδην... Πρακτικά Δημοτικού Συμβουλίου Ένα χρόνο τώρα παλεύουμε με τον Δήμο Ιλίου για να παίρνουμε σαν Δημοτική παράταξη τα πρακτικά συνεδριάσεων Δημοτικού Συμβουλίου για να ενημερωνόμαστε για τα τεκταινόμενα. Οι δικαιολογίες πολλές: έχει ληφθεί απόφαση Δ.Σ. να βγαίνουν αντίτυπα τόσα όσα οι δημοτικοί σύμβουλοι μόνον, χρειάζεται αίτηση (την καταθέσαμε), είναι θέμα απόφασης του Προέδρου του Δ.Σ., δεν προβλέπεται από τον νέο Κώδικα, είναι αρμοδιότητα του Δημάρχου, και πέρασε έτσι ο χρόνος. Με τα πολλά, καταφέραμε να πάρουμε τα 2 πρώτα πρακτικά του Ιανουαρίου Όταν, δε, προτείναμε να καλύπτουμε το κόστος φωτοτύπησής τους, μας είπαν να τα δώσουμε στον Συνασπισμό!!!! Ούτε ο Βγενόπουλος να ήταν... Συνεδριάσεις Δημοτικού Συμβουλίου (α) Μετά από αίτημά μας, μας κοινοποιούνται τα θέματα ημερήσιας διάταξης των τακτικών και των έκτακτων συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου. Μόνο σε δύο συνεδριάσεις δεν λάβαμε πρόσκληση: αυτές τις δύο ( & ) που το Δ.Σ. εξέδωσε το ψήφισμα για το Πάρκο. Το μάθαμε κατόπιν εορτής και όταν ρωτήσαμε το λόγο μας είπαν ότι είχε χαλάσει το mail τους. Για τους Δημοτικούς Σύμβουλους λειτούργησε, χάλασε ειδικά για εμάς!!! Λες και δεν το κυνηγάμε εμείς το θέμα, λες και δεν έχουμε υποβάλλει αιτήματα! Μήπως, επειδή στις θα γινόταν η συγκέντρωση στους Αγίους Αναργύρους;;; Συνεδριάσεις Δημοτικού Συμβουλίου (β) Έκτακτη συνεδρίαση του Δ.Σ. για λήψη απόφασης για το Πάρκο στις , συζήτησαν, κατατέθηκε το ψήφισμα, το ψήφισαν. Το διάβασαν καλά, φαίνεται Σαββατοκύριακο, το μετάνιωσαν επειδή καταλόγιζε ευθύνες και στους Δήμους, ξανασυγκαλούν έκτακτο Δ.Σ. στις και ξαναψηφίζουν το ψήφισμα έχοντας αφαιρέσει τις ευθύνες τους!!! Ουδέν σχόλιον... Παιδικοί Σταθμοί (α) Αλήθεια, πως γίνονται οι εγγραφές στους Παιδικούς Σταθμούς και πως η μοριοδότηση; Μάθαμε ότι κάποιος που προσέφυγε στον Συνήγορο του Πολίτη ή του Παιδιού, έγινε δεκτός, άρα είχε τα μόρια. Ή μήπως όχι;;; Παιδικοί Σταθμοί (β) Και μιας και λέμε για μόρια. Το ξέρετε ότι αν κάποιος κάτοικος είναι ψηφοφόρος παίρνει 20 μόρια, ενώ αν κάποιος είναι απλός κάτοικος μόνο 5; Εργαζόμενοι ΔΕΑΠ (α) Οι εργαζόμενοι στη ΔΕΑΠ που ήταν απλήρωτοι από τον Οκτώβριο του 2007 και άρχισαν να τους δίνουν έναντι τον Απρίλιο του 2008, παρέλαβαν τις βεβαιώσεις αποδοχών από τον Δήμο για το Με άλλα λόγια, ο Δήμος δήλωσε ότι τους έχει εξοφλήσει για το 2007 γιατί έτσι έπρεπε ώστε να κλείσουν τα βιβλία του!!! Κατά τα άλλα, δεν τους πλήρωνε γιατί δεν είχε πάρει τα ανάλογα κονδύλια από το Υπουργείο. Πως να μην σκεφτείς άλλα πράγματα; Εργαζόμενοι ΔΕΑΠ (β) Γιατί αναφέρθηκε από κάποιον εργαζόμενο σε κάποια συγκέντρωση που είχαν με αντιδημάρχους κλπ ότι είχε ρωτήσει το Υπουργείο και του είπαν ότι τα λεφτά είχαν ήδη δοθεί στον Δήμο; Και γιατί οι συνδικαλιστές τους ποτέ δεν ξέρουν τίποτα και εκνευρίζονται όταν τους ρωτάνε; Και γιατί κάποια άλλη φήμη ήθελε τον Δήμο χρεώστη στο ΙΚΑ και εκεί να υπήρχε η εμπλοκή; Υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά; Και ποια φωτιά να ίσχυε, άραγε;; Πεζόδρομοι;; Κάναμε αμάν να δούμε ωραία την πόλη μας, με τους πεζόδρομους, τις πλατείες, τα δέντρα και τις ζαρντινιέρες τους. Μήπως μπορούμε να τους χαρούμε όλοι; Τους χαίρονται μόνον αυτοί που κάθονται στις καφετέριες που απλώνονται ολοένα και περισσότερο και δεν χωράμε ούτε να περάσουμε. Να μην πούμε για τις μητέρες με τα καρότσια ή τα άτομα με ειδικές ανάγκες με αναπηρικά αμαξίδια. Αυτοί, έτσι και αλλιώς, δεν μπορούν ούτε στα πεζοδρόμια να κυκλοφορήσουν!! Πεζοδρόμια Τι θα γίνει με την Ελαιών, θα αποκτήσει ποτέ πεζοδρόμια, να λέγεται πλέον δρόμος και όχι τόπος αυτοκτονίας πεζών; Φύκια για μεταξωτές κορδέλες Πόσος κόσμος σχολίασε και μειδίασε με την εκτεταμένη αφισοκόλληση του Δήμου για την εκδήλωση τιμής προς τον Β. Κουκουβίνο, τον απελθόντα δήμαρχο; Χτύπησε πολύ άσχημα στα μάτια του εργαζόμενου κόσμου του Δήμου μας. Και ξαναθυμηθήκαμε και το ίδιας φαιδρότητας φυλλαδιάκι που είχε βγάλει ο κ. Κουκουβίνος λίγο πριν φύγει από το Δήμο, «φεύγω φτωχότερος». Δηλαδή, κε Κουκουβίνε, βάλατε και από την τσέπη σας; Η εκδήλωση τιμής στοίχησε 45,000 ευρώ! Ερώτηση: αυτά τα λεφτά φτάνανε να πληρωθούν οι απλήρωτοι υπάλληλοι του Δήμου; Επιλογές είναι αυτές, κε Ζενέτο. Μέσα σε αυτή την κατάσταση ακρίβειας, αντί να παρθεί κανένα μέτρο ανακούφισης για τους δημότες, τα λεφτά πάνε σε εκδηλώσεις τέτοιου είδους και λαμπιόνια, για να περηφανευόμαστε ότι έχουμε το πιο ψηλό Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Διερμηνέας Προτείνουμε να προκηρυχθεί πρόσληψη για τη θέση του διερμηνέα στον Δήμο για να μην συνεννοούνται με την νοηματική οι ιθύνοντες!! Ένα χωράφι στην πλαγιά ενός βουνού. Θυμηθείτε το. Δεν θα αργήσει η ώρα που ο εισαγγελέας θα στήσει αντίσκηνο στο περιβαλλοντολογικό πάρκο «Αντώνης Τρίτσης». Όπως μου λένε στελέχη του ΥΠΕΧΩΔΕ, ετοιμάζουν φάκελο με όλες τις χρηματοδοτήσεις που έχουν γίνει από το υπουργείο μέχρι σήμερα προς τον φορέα που το διαχειρίζεται. Η συνολική χρηματοδότηση ξεπερνά τα 10 εκατ. ευρώ. Η κατάσταση που επικρατεί στο πάρκο είναι άθλια. Ένα χωράφι στην πλαγιά ενός βουνού. Έτσι μοιάζει. Και ένα μικρό παιδάκι καταλαβαίνει ότι κάτι δεν πήγε καλά με τη διαχείριση του πακτωλού των χρημάτων που δόθηκαν μέχρι σήμερα. Υπομονή και θα ακουστούν κανόνια. ΠΑΡΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 30/3/2008 Πρόσφατα φυτέψαμε 26 δέντρα Αυτή ήταν η απάντηση του κ. Τρίγκα σε ερώτηση του δημοσιογράφου Άρη Χατζηγεωργίου (Ελευθεροτυπία) σχετικά με τις πρωτοβουλίες του Οργανισμού Διαχείρισης του Πάρκου. Μπράβο κ. πρόεδρε, να τα εκατοστήσετε! (Μεταξύ μας, η 5η τάξη του 11ου δημοτικού σχολείου Αγίων Αναργύρων σας πέρασε, αφού φύτεψε στο Πάρκο Aντώνης Τρίτσης 52 δέντρα). Μα καλά, μπορούν αυτοί ακόμη να κάνουν παρέλαση; Την παραπάνω προκλητική και υποτιμητική ερώτηση έκανε δημοτικός σύμβουλος της Ν.Δ. αναφερόμενος στους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης του Δήμου μας. Μάλλον ακόμη και η παρουσία τους τον ενοχλεί.. Αναμόρφωση προϋπολογισμού 2008 Δεν πρόλαβε καλά καλά να ψηφιστεί ο προϋπολογισμός του Δήμου και ήδη έχουν αρχίσει να τον «αναμορφώνουν». Πάντα βέβαια προς τα πάνω! Γιατί ρε παιδιά; Αναμονή 25 λεπτά. στη στάση για να περάσει το λεωφορείο Γ12 ή το τρόλεϊ 25 γιατί 1) λίγα είναι τα κινούμενα οχήματα στις δύο αυτές γραμμές: έξι λεωφορεία και τρία τρόλεϊ κατά μέσο όρο ημερησίως όπως μας πληροφόρησαν ΕΘΕΛ και ΗΛ- ΠΑΠ και 2) Έρχονται από την αφετηρία του Αγ Νικολάου ταυτόχρονα στις στάσεις και όχι εναλλάξ που θα εξυπηρετούσε την μετακίνηση των δημοτών μέχρι την πλατεία Ιλίου λόγω της κοινής τους διαδρομής

12 12 τεύχος 10, από την κινησή μας... Συμμετείχαμε Στις Λαϊκές Συνελεύσεις του Δήμου Τον Νοέμβριο 2007 διοργανώθηκαν από τον Δήμο Ιλίου Λαϊκές Συνελεύσεις στα ΚΑΠΗ (κυρίως, όπου υπήρχαν) των συνοικιών του Δήμου με θέμα «Κατάρτιση τεχνικού προγράμματος 2008». Οι κάτοικοι κλήθηκαν να πουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σε σχέση με το τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου και μόνο, έτσι, σαν άλλοθι για την δημοκρατικότητα της ηγεσίας. Το Αριστερό Σχήμα Ιλίου ήταν εκεί και προσπάθησε να παρέμβει στις περισσότερες συνελεύσεις. Όταν τέθηκαν από τα μέλη και τους φίλους του Α.Σ.Ι τα πραγματικά προβλήματα (πάρκο, κεραίες κινητής τηλεφωνίας, πλημμύρες, ναρκωτικά, ανεργία, ακριβά τροφεία Β/Ν σταθμών, νεολαία, συγκοινωνίες κλπ), αντιμετωπίστηκαν με προκλητικά αυθάδη τρόπο, αποφευγόταν να τους δίνεται ο λόγος και αν τον έπαιρναν διακόπτονταν συνέχεια. Οι συνελεύσεις, τελικά κινήθηκαν στο στυλ «δική μου είναι η συνέλευση, δίνω το λόγο σε όποιον εγώ θέλω, ο οποίος πρέπει να πει ό,τι ακριβώς εγώ θέλω, εδώ δεν συγκεντρωθήκαμε να δούμε τα προβλήματα αλλά να φωτογραφηθούμε για το έντυπο του Δήμου προκειμένου να φανεί η συμμετοχική δημοκρατία της Διοίκησης». Στη συνέλευση των κινημάτων στο Ελληνικό, 18, 19, 20 Ιανουαρίου 2008 Με δενδροφυτεύσεις από μαθητές και πολίτες, με Επιστημονική Διημερίδα, με μαθητικές και μη συναυλίες και με τη Συνέλευση των Κινημάτων με θέμα «Πράσινοι πνεύμονες, ελεύθεροι χώροι: από τους τοπικούς αγώνες στο εναλλακτικό σχέδιο για τη σωτηρία της Αττικής» ο Δήμος Ελληνικού κατάφερε μέσα σε 3 μέρες να γίνει το επίκεντρο του ενδιαφέροντος όλων όσων νοιάζονται για μια ποιότητα ζωής. Οι συλλογικότητες, οι δημοτικές παρατάξεις (πάνω από 75 συμμετοχές) αλλά και οι απλοί πολίτες έδωσαν δυναμικά το παρόν τόσο στη Συνέλευση όσο και στα ταμπλό που είχαν στηθεί στον χώρο και που συγκέντρωσαν το ενδιαφέρον όλων των επισκεπτών. Το Αριστερό Σχήμα Ιλίου με παρέμβασή του στη Συνέλευση των Κινημάτων έθεσε το θέμα του Πάρκου και ένωσε τη φωνή του με τη φωνή όλων όσων αντιδρούν στις καταπατήσεις και στη μείωση του πράσινου. Διασκεδάσαμε: Πηγαίνοντας εκδρομή Το Σαββατοκύριακο έγινε η εκδρομή μας στην Αρχαία Ολυμπία. Μετά την επίσκεψη στα πανέμορφα και πνιγμένα στο πράσινο Λαγκάδια, η Αρχαία Ολυμπία, που πέρασε το καλοκαίρι από την λαίλαπα της πυρκαγιάς, μας φάνηκε καταθλιπτική. Η ξενάγηση που μας έκανε η φίλη μας Χρυσούλα ήταν λεπτομερέστατη και κατατοπιστικότατη και ζήσαμε για λίγο τις στιγμές των αρχαίων μας κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Ο δε περίπατος μέσα στο χρυσό (από τα πεσμένα φύλλα) δάσος της Φολόης, που γλίτωσε από την πυρκαγιά, μας γέμισε ζωντάνια και οξυγόνο. Ήταν ένα όμορφο διήμερο, γεμάτο γέλιο, γλέντι, εντυπώσεις και ξεγνοιασιά. Συνδιοργανώσαμε: με τις άλλες 2 δημοτικές παρατάξεις ΑΠΟΔΡΑΣΗ Αγίων Αναργύρων και ΕΞΟΔΟΣ Καματερού συγκέντρωση ενημέρωσης και διαμαρτυρίας για το τμηματικό ξεπούλημα του μεγαλύτερου πάρκου των Βαλκανίων, του Πάρκου Αντ. Τρίτσης. Η προσέλευση του κόσμου, παρά τον όποιον πόλεμο μας έγινε (κατέβασμα πανώ, σκίσιμο ή επικάλυψη αφισών, κλπ), ήταν μεγάλη, πράγμα πρωτόγνωρο στην περιοχή μας για τοπικά θέματα και μάλιστα όχι σε προεκλογική περίοδο! Όλοι οι ομιλητές, Γιώργος Αθανασάκης (ΑΠΟΔΡΑΣΗ Αγίων Αναργύρων) - Πάνος Κουτσιανάς (ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΣΧΗΜΑ ΙΛΙΟΥ) και Δημήτρης Δημάκος (ΕΞΟΔΟΣ Καματερού) επισήμαναν στις ομιλίες τους τις ευθύνες της πολιτείας και των συν-διαχειριστών Δήμων αλλά και την αδράνεια του Οργανισμού Διοίκησης και Διαχείρισης του Πάρκου. Στη συγκέντρωση παρενέβη με σύντομο χαιρετισμό εργαζόμενη στα καταστήματα NATURA SHOP στο Πάρκο, και μίλησε ο επικεφαλής του συνδυασμού ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΗ Αθήνας και Πρόεδρος του Συνασπισμού Αλέξης Τσίπρας. Πήραμε πρωτοβουλία: για συλλογή υπογραφών με αίτημα προς τον Δήμο Ιλίου «να συζητηθεί το θέμα του Πάρκου σε Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση - Συγκέντρωση με τη συμμετοχή όλων των κατοίκων δημοτών ώστε να παρθούν πρωτοβουλίες διασφάλισης του Δημόσιου χαρακτήρα του Πάρκου αντίστοιχες με αυτές του Δήμου Ελληνικού». Η προσπάθειά μας αυτή έχει αποφέρει τουλάχιστον 500 υπογραφές στήριξης, και συνεχίζουμε Αρχείο: Εμμανουέλα Σφακιανάκη ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Συνοικίες του Δήμου μας Ρίμινι: ένα όνομα, μια λέξη, που στους πολλούς δε λέει τίποτα. Εμένα όμως πολλά. Είναι η συνοικία μου, ο τόπος που από μικρό παιδί ζω και αναπνέω. Στις αλάνες της πρωτόπαιξα και έτρεξα μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά, έμαθα τα πρώτα μου γράμματα. Εδώ ανδρώθηκα και αγωνίστηκα σε καιρούς πονηρούς και χαλεπούς. Από δω 54 χρόνια παρακολουθώ από κοντά τα τεκταινόμενα ολόκληρης της περιοχής και κατ επέκταση του Δήμου. Με μεγάλη θλίψη, βέβαια, γιατί δεν καλυτέρευσαν τα πράγματα, παρ όλες τις ενέργειες που έκανα μην τυχόν και συγκινήσω κάποιους να ενδιαφερθούν. Ρίχνοντας μια ματιά στους στίχους του ποιητή μας Κώστα Καρυωτάκη, στο ποίημά του «Πρέβεζα»: «Θάνατος είναι οι κάργες που χτυπιούνται Στους μαύρους τοίχους και στα κεραμίδια. Θάνατος οι λεροί, ασήμαντοι δρόμοι Με τα λαμπρά, μεγάλα ονόματά τους» αναρωτιέμαι: Πόσο, άραγε, απέχουν αυτά τα λόγια από την πραγματικότητα που συναντά κανείς σ αυτή τη συνοικία; Άραγε πώς θα αισθάνεται ο θείος Όμηρος, που οι επιτίδειοι καρπώθηκαν τα ονόματα των ηρώων του θρυλικού επικού έργου του για να πλαισιώσουν τους δρόμους με αυτά; Αλήθεια, πώς να νοιώθει ο αγωνιστής εκπαιδευτικός, όταν βλέπει από κει που βρίσκεται το κτιριακό συγκρότημα που φέρει το όνομά του «τιμής ένεκεν», να ταλανίζεται από τα διαχρονικά προβλήματα που το χουν καταστήσει ακατάλληλο; Ενώ ξεκίνησε σαν το καμάρι της περιοχής, η εγκληματική αδιαφορία των αρμοδίων του Δήμου, η αδράνεια του εκπαιδευτικού προσωπικού και η ανικανότητα των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων έχουν επιβάλλει στα παιδιά μας να ζουν και να προσπαθούν να μάθουν γράμματα σ ένα άκρως επικίνδυνο περιβάλλον. Γι αυτό και αναγκάζονται συχνά-πυκνά να καταφεύγουν σε καταλήψεις, προσπαθώντας να βελτώσουν και να κάνουν πιο ανθρώπινες τις συνθήκες εκπαίδευσής τους. Αλήθεια, που είναι το πράσινο; Πού είναι οι χώροι για τη δημιουργία παιδικών χαρών; Πού να βρεθούν, όταν τ αρπαχτικά έπεσαν σε κάθε σπιθαμή γης και την εκμεταλλεύονται για κερδοσκοπικούς λόγους; Ιστορική Αναδρομή: Να θυμηθούμε εδώ, ότι η εργατοσυνοικία μας οφείλει το όνομά της στην ομώνυμη πόλη της Βορείου Ιταλίας, το Ρίμινι, που στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο είχε καταστεί άντρο του φασισμού. Τότε που το πανελλήνιο μαχόταν εναντίον των δυνάμεων της βίας και του σκοταδισμού, εντός των συνόρων με την Αντίσταση και εκτός με τα υπολείμματα του διαλυμένου στρατού μας που είχαν τεθεί κάτω από τις διαταγές των συμμάχων, η 3η ορεινή Ταξιαρχία, μετά από σκληρή μάχη, κατέλαβε το Ρίμινι στις Τιμητικά από τότε μέχρι το 1949 λεγόταν «Ταξιαρχία Ρίμινι». Οι πολεμιστές, λοιπόν, της Ταξιαρχίας Ρίμινι εγκαταστάθηκαν εδώ και σ ανάμνηση αυτού του γεγονότος ονόμασαν «Ρίμινι» τη συνοικία μας. Αργύρης Παπούλιας Γραφεία: Πριάμου 79, Τηλ/Φαξ: Κινητό: , manoupan@otenet.gr Τα άρθρα που δεν δημοσιεύτηκαν λόγω περιορισμένου χώρου επιφυλασσόμαστε να δημοσιοποιηθούν στα επόμενα τεύχη. (Συντονιστικό ΑΣΙ).