Σύλλογος Ατόμων με Κινητικά Προβλήματα και Φίλων Ν.Ροδόπης Περπατώ

Transcript

1 Χαλήλ Σαμέτ Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών Πανεπιστημίου Πατρών Χατζοπούλου Βασιλική Κοινωνική Λειτουργός Στον Σύλλογο Περπατώ Σύλλογος Ατόμων με Κινητικά Προβλήματα και Φίλων Ν.Ροδόπης Περπατώ Πότε ιδρύθηκε ο σύλλογος και με τι στόχο; Ο Σύλλογος Ατόμων με Κινητικά Προβλήματα και Φίλων Ν.Ροδόπης Περπατώ ιδρύθηκε τo Σεπτέμβρη του 2002 από μία ομάδα ατόμων με κάθε είδους κινητική αναπηρία. Από τότε μέχρι σήμερα δραστηριοποιείται στο χώρο του Ν. Ροδόπης με κύριο στόχο όλος ο Ν. Ροδόπης να έχει προσβάσιμους χώρους, να είναι προσπελάσιμος σε όλους και κυρίως στα άτομα με κινητική αναπηρία και να ενημερώνονται σωστά τα άτομα με αναπηρία για τα δικαιώματά τους. Τι περιπτώσεις ατόμων σας έρχονται; Έχετε κάποιο όριο στις ηλικίες; Ο σύλλογος από το 2002 μέχρι τώρα αριθμεί 368 περιπτώσεις ατόμων με κινητική αναπηρία. Πολλές φορές συνυπάρχουν και άλλου είδους αναπηρίες, όπως η νοητική υστέρηση, ο αυτισμός, το σύνδρομο down, ψυχιατρικές παθήσεις, αλλά πάντα υπάρχει μέσα και το κομμάτι της κινητικής αναπηρίας. Στο σύλλογο έχουμε από νεογέννητα μέχρι 102 χρονών. Βέβαια με τον καθένα δουλεύεις με ξεχωριστό τρόπο και μπορείς να κάνεις διαφορετικά πράγματα, αλλά δεχόμαστε όλες τις ηλικίες, δεν έχουμε όριο στις ηλικίες. Πάνω σε ποια θέματα μπορούν να ενημερώνονται τα μέλη σας; Τι γείνεται και με την ενημέρωση των πολιτών; Προσπαθούμε να τους ενημερώνουμε για ό,τι υπάρχει, για ό,τι νέο βγαίνει, ωστόσο ευτυχώς τον τελευταίο καιρό αυξάνονται τα άτομα που έρχονται σε εμάς και ενημερώνονται για τα δικαιώματά τους και για όλα τα ορθοπεδικά είδη που χρειάζονται, για την σωστή χρήση τους και για την αγορά τους. Προσπαθούμε να ενημερώνουμε τον κόσμο μέσω δράσεων που προσπαθούμε να κάνουμε στο κέντρο της πόλης. Για παράδειγμα, κάποια στιγμή είχαμε βγάλει και είχαμε παρουσιάσει τα παραολυμπιακά αθλήματα στο κέντρο της πόλης και μπορούσε να συμμετάσχει όποιος ήθελε, να κάτσει σε ένα αναπηρικό αμαξίδιο, να παίξει μπάσκετ, ξιφασκία, να κάνει διαδρομή με αναπηρικό αμαξίδιο μέσα στην πόλη και να δει πόσο δύσκολο είναι τελικά παρόλο που υπάρχουν ράμπες. Στον σύλλογο τι δραστηριότητες γίνονται; Από Οκτώβριο μέχρι και Μάιο έχουμε καθημερινές απογευματινές δραστηριότητες, όπως είναι η ομάδα του καφέ. Βοηθάει στην κοινωνικοποίηση των ατόμων με αναπηρία. Επίσης, πέρα από την ομάδα του καφέ είναι και η ομάδα των καλλιτεχνικών που εισάγει τα άτομα και στο κομμάτι της εργοθεραπείας γιατί αναγκάζονται να κινούν τα άνω άκρα τους, και εννοείται και στο κομμάτι της δημιουργικότητας. Στο κομμάτι των καλλιτεχνικών γίνονται μπαζάρ και τα χρήματα που παίρναμε από τα μπαζάρ δίνονταν καθαρά για αγορά ορθοπεδικών ειδών, για άτομα τα οποία είναι ασφαλισμένα στην Πρόνοια ή μια φορά για παράδειγμα, ολόκληρο το χριστουγεννιάτικο μπαζάρ δόθηκε για την αγορά τεχνητού μέλους για ένα παιδάκι. Υπάρχει η ομάδα της ψυχολόγου που συμμετέχουν τα ίδια τα άτομα με αναπηρία, 1

2 υπάρχει και η ομάδα της ψυχολόγου που συμμετέχουν φροντιστές. Ένα πολύ σημαντικό κομμάτι, ίσως και από τα σημαντικότερα, είναι το κομμάτι της άσκησης μέσα στο νερό που το κάνει η Ευαγγελία Μακρή, η οποία είναι εξειδικευμένη πάνω σε αυτό. Η ομάδα καλλιτεχνικών και εμψύχωσης που γίνεται από κοινωνική λειτουργό κατά διαστήματα. Η ομάδα μπομπονιέρας που γίνεται όποτε έχουμε μπομπονιέρες. Η ομάδα μουσικής που γίνεται καθαρά εθελοντικά από τον μουσικό κ. Χατζόπουλο Χρήστο στην επιχείρησή του, που φρόντισε να την κάνει προσβάσιμη. Αυτές οι ομάδες αλλάζουν, δηλαδή δεχόμαστε συνεχώς καινούριες ιδέες. Επίσης υπάρχουν και οι αθλητικές δραστηριότητες, όπως είναι η σκοποβολή, το sitting-volley, boccia, η κολύμβηση, και τώρα προσπαθούμε να προωθήσουμε το κανό. Η μετακίνηση τους σε όλες αυτές τις δραστηριότητες γίνεται με το ειδικά διαμορφωμένο βανάκι που διαθέτει ο σύλλογος, το οποίο μας παραχωρήθηκε μετά τους παραολυμπιακούς αγώνες του Τα έξοδα μέχρι τώρα τα κάλυπτε ο σύλλογος από δωρεές που δεχόμασταν. Ποιός είναι ο ρόλος των εθελοντών; Έχουμε περίπου 500 καταγεγραμμένους εθελοντές όλα αυτά τα χρόνια. Ενεργοί τον τελευταίο χρόνο μέχρι και τον προηγούμενο μήνα είναι οι 300. Οι εθελοντές δεν είναι μόνο στο κομμάτι του οδηγού αλλά και στο κομμάτι της συνοδείας στα ψώνια. Eίναι εθελοντές γιατροί που μας προσφέρουν δωρεάν εξετάσεις ή με μειωμένο κόστος όταν είναι πιο εξειδικευμένες, είναι καταστηματάρχες που μας δίνουν δωρεάν τα προϊόντα τους ή μας βοηθάνε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, είναι καθηγητές που προσφέρουν δωρεάν μαθήματα στα παιδιά καθαρά εθελοντικά, είναι μεταφραστές, και όποιος μπορεί να προσφέρει εθελοντικά είμαστε δεκτικοί, ακούμε και τις ιδέες τους γιατί μόνο έτσι προχωράμε, και η αλήθεια είναι ότι φτάσαμε εδώ που φτάσαμε λόγω των εθελοντών μας. Τι ακριβώς είναι το κέντρο εκπαίδευσης αυτόνομης διαβίωσης κινητικής αναπηρίας; Ένα πάρα πολύ μεγάλο επίτευγμά μας ήταν ότι καταφέραμε μέσα από μία χρηματοδότηση που πήραμε τον Μάιο του 2012 να λειτουργήσουμε το πρώτο κέντρο εκπαίδευσης αυτόνομης διαβίωσης κινητικής αναπηρίας στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει άλλο, που σημαίνει ότι θα μπορούν να έρχονται άτομα εδώ από όλη την Ελλάδα, να γνωρίζουν και τον Ν. Ροδόπης και όλο αυτό το πολιτισμικό στοιχείο που υπάρχει στην περιοχή μας, και να εκπαιδεύονται στο πώς μπορούν να γίνουν αυτόνομα στην καθημερινή τους ζωή και να μην χρειάζονται να έχουν συνέχεια μαζί τους έναν φροντιστή. Η χρηματοδότηση ήρθε απ το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος». Βοηθάει στην αποϊδρυματοποίηση των ατόμων με κινητική αναπηρία και προωθεί την ανεξάρτητη διαβίωση στην Ελλάδα που υστερεί σε όλα τα κομμάτια της. Ηρόδικος Κομμάτι του «Περπατώ» είναι κι ο «Ηρόδικος». Απαριθμεί αυτή τη στιγμή 28 αθλητές. Ανάμεσα σε αυτούς είναι παραολυμπιονίκες, πανευρωπαϊκοί και παγκόσμιοι αθλητές. Μέχρι τώρα προωθούσαμε κυρίως το κομμάτι της κολύμβησης, ωστόσο τώρα πλέον κατεβάζουμε αθλητές στη σκοποβολή, στο στίβο που έχουμε και εκεί πανελλήνιες διακρίσεις, ενώ προσπαθούμε να προωθήσουμε και την ποδηλασία. 2

3 Τράπεζα ορθοπεδικών Έχουμε και τράπεζα ορθοπεδικών ειδών, που σημαίνει ότι οποιοσδήποτε έχει οποιοδήποτε ορθοπεδικό είδος: αναπηρικό αμαξίδιο, πι, ορθοστάτη, ειδικά κρεβάτια, πατερίτσες, οτιδήποτε σε ορθοπεδικό είδος ΔΕΝ χρησιμοποιεί πλέον, και κάθεται στην αποθήκη και σκουριάζει, μπορεί να τα φέρει εδώ, επειδή πλέον είναι πάρα πολύ ακριβά αυτά τα ορθοπεδικά είδη και σε πολλούς δεν τα καλύπτουν τα ασφαλιστικά ταμεία και οι ασφαλισμένοι στην Πρόνοια έχουν αυξηθεί. Εμείς τα δανείζουμε σε όλες αυτές τις περιπτώσεις και όταν παύουν να τα χρειάζονται μας τα επιστρέφουν και τα δανείζουμε αλλού. Τα άτομα της μειονότητας πόσο συμμετέχουν; Το πενήντα τοις εκατό περίπου των μελών μας είναι άτομα από την μειονότητα. Τα τελευταία χρόνια συμμετέχουν όλο και περισσότερο. Είναι και από τα χωριά, είναι κυρίως από τα χωριά, πλέον είναι και από χωριά τα οποία για μένα είναι αρκετά απομακρυσμένα, δηλαδή πάνω Χλόη, τέρμα πάνω που είναι μετά τον Κέχρο κάποια απομακρυσμένα χωριά. Σε αυτούς εκεί, βλέπουμε μεγάλη δυσκολία στην μετακίνησή τους, δεν γνωρίζουν πολλά πράγματα για τα δικαιώματά τους, για τα σωστά ορθοπεδικά είδη που θα πρέπει να χρησιμοποιούν, αλλά οι νέοι γονείς που έχουν παιδάκια με αναπηρία βλέπουμε ότι προς τιμήν τους κινητοποιούνται πολύ. Ένας κινητοποιείται και κινητοποιεί και τους υπόλοιπους. Οπότε βλέπεις ότι πολλοί μπαίνουν στην διαδικασία, ακόμα και αν δεν φύγουν από το χωριό, έστω να κάνουν εκεί προσβάσιμα τα σπίτια τους, να φέρνουν άλογα για τα παιδιά τους για την θεραπεία τους, να βρούνε τρόπους από μόνοι τους πώς να εντάξουν τα παιδιά τους στην καθημερινότητα. Οι νέοι κινητοποιούνται πιο πολύ δηλαδη; Προς τιμήν τους οι νέοι τις μειονότητας, και όχι μόνο της μειονότητας αλλά όλοι, κινητοποιούνται πάρα πολύ σε αυτό το κομμάτι, και ξέρουν πλέον ότι ένα παιδί ακόμα και να γεννηθεί με αναπηρία, αν το πάρεις να ασχοληθείς σωστά και το εκπαιδεύσεις σωστά, στο μέλλον θα έχεις έναν αυτόνομο άνθρωπο, πολύ σημαντικό. Ενώ παλιά, σε όλη την Ελλάδα, με το που γεννιόταν κάποιος με αναπηρία ή κάποιος αποκτούσε στην πορεία της ζωής του αναπηρία, έμενε κλεισμένος στο σπίτι, δεν έκανε τίποτα, δεν μπορούσε να κάνει τίποτα, δεν μπορούσε να εργαστεί, δεν μπορούσε να οδηγήσει, δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα, και θέλουμε να έρχονται, να τους εκπαιδεύουμε να γνωρίζουν πράγματα, γι αυτό και είναι ο ΚΕΑΔΑ. Στο θέμα της προσβασιμότητας η Κομοτηνή σε τι στάδιο βρίσκεται; Όλα αυτά τα χρόνια μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι γιατί έχουμε καταφέρει πάρα πολλά πράγματα στο κομμάτι της προσπελασιμότητας. Ο Δήμος Κομοτηνής θεωρείται η δεύτερη πιο προσβάσιμη πόλη στην Ελλάδα. Από το 2007 με τον τότε Δήμο Αιγείρου, ο Σύλλογος «Περπατώ» συνεργάστηκε και κατέβασε ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα και έτσι καταφέραμε να έχουμε προσπελάσιμες παραλίες στο Φανάρι. Ευτυχώς πλέον προσπαθούν και άλλοι δήμοι, όπως ο Δήμος Μαρωνίας- Σαππών, να κάνουν και αυτοί τις θάλασσές τους προσβάσιμες και έχουμε αρχίσει έτσι να προσελκύουμε και τουρισμό ΑμεΑ, που έχει αυξηθεί τα 3 τελευταία χρόνια. Όλες οι δημόσιες υπηρεσίες είναι προσβάσιμες από θέμα ράμπας, στο θέμα της τουαλέτας έχουμε ένα πρόβλημα, αλλά ελπίζουμε ότι κ όσες έχουν απομείνει θα καταφέρουμε στα επόμενα χρόνια να τις μετατρέψουμε για να είναι πλέον πλήρως προσβάσιμες οι δημόσιες υπηρεσίες. Πολύ σημαντικό είναι ότι πλέον αρκετά σχολεία της πόλης έχουν γίνει προσπελάσιμα γιατί φοιτούν σε αυτά άτομα με κινητική αναπηρία, είτε είναι σε αναπηρικό αμαξίδιο, είτε με άλλου είδους κινητική αναπηρία, οπότε δεν χρειάζεται να γίνεται αυτό που γινόταν στο παρελθόν, δηλαδή να αλλάζει τάξη το παιδί με κινητική αναπηρία που φοιτούσε σε σχολεία, ή να κατεβαίνει η τάξη στο ισόγειο, πλέον κ στον δεύτερο όροφο να είναι το παιδί, υπάρχουν τα ασανσέρ, υπάρχουν τουαλέτες, οπότε φοιτά κανονικά. Μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι γιατί οι επιχειρήσεις οι καινούριες, όπως επίσης και τα ξενοδοχεία έχουν γίνει προσβάσιμα. Το ΚΤΕΛ Ν.Ροδόπης από θέμα προσβασιμότητας είναι το πιο προσβάσιμο. Από εκεί και πέρα προσπαθούν κι 3

4 οι ίδιοι οι άνθρωποι του ΚΤΕΛ να συνεργαστούν μαζί μας, να πάρουν ειδικά λεωφορεία, έχουν πάρει ήδη μικρά ειδικά μίνι-μπας 12 ατόμων που είναι για αμαξίδια, έτσι δεν χρειάζεται ο άλλος να βγαίνει από το αμαξίδιό του και με αυτόν τον τρόπο κάνουν τις ομαδικές μετακινήσεις τους. Τα αστικά είναι προσβάσιμα. Ένα πολύ σημαντικό κομμάτι είναι ότι μας πλησίασε μετά από χρόνια η εκκλησία για να γίνουν προσβάσιμες οι εκκλησίες και κάποιοι μουφτήδες για να κάνουν προσβάσιμα τα τζαμιά του. Αυτό έγινε πριν από 2-3 μήνες και μου φάνηκε πολύ σημαντικό. Είναι πολύ καλό ότι έχουμε πλέον πολλούς επαγγελματίες, αρχιτέκτονες, πολιτικούς μηχανικούς που όταν είναι να κατασκευάσουν ένα κτίριο, βλέπουμε ότι προσπαθούν να το κάνουν προσβάσιμο. Βοήθεια και στήριξη.. Βοηθάμε στην ανεύρεση γιατρών και στο εξωτερικό και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Μας βοηθάνε πάρα πολύ τα ΚΤΕΛ που πολλές φορές μας έχουν δώσει δωρεάν εισιτήρια. Και ο ΟΣΕ κατά καιρούς μας έχει δώσει, απλά είναι λίγο πιο χρονοβόρα διαδικασία. Να πούμε ότι μια πάρα πολύ ωραία κίνηση κάνουν τα Πήγασος ταξί στην Κομοτηνή που είναι πολύ φιλικά προς τα άτομα με κινητική αναπηρία. Ειδικά όταν τους στέλνουμε άτομα από το σύλλογο κάνουν ειδικές τιμές και από μόνοι τους κινητοποιούνται για να αγοράσουνε τα γνωστά «λευκά» ταξί. Εννοείται ότι ο δήμος και η περιφέρεια είναι πάντα δίπλα μας όποια και να είναι η δημοτική αρχή και έχουμε άψογη συνεργασία. Έχει κάποια συνδρομή ο σύλλογος; Οικονομικά ο σύλλογος έχει μία συνδρομή 20 ευρώ το χρόνο και σε κάποιες περιπτώσεις πλέον επειδή βλέπουμε ότι οικονομικά τα βγάζουν δύσκολα πέρα, δεν τους παίρνουμε την συνδρομή. Δεχόμαστε δωρεές, προσπαθούμε να πάρουμε δωρεές από αλλού, πιο μεγάλες. Υπάρχουν πολλοί εθελοντές μας, που οικονομικά όποτε τους χτυπήσαμε την πόρτα μας βοήθησαν. Δηλαδή για παράδειγμα είχαμε ένα παιδάκι που έπρεπε να εγχειριστεί και χτυπούσαμε πόρτες λέγοντας θέλουμε τόσα λεφτά και όλα με αποδεικτικά στοιχεία για να φύγει στο εξωτερικό για εγχείρηση. Ποτέ δεν μας αρνήθηκαν, ακόμα και τώρα που είναι πιο δύσκολα τα πράγματα μπορεί να μας δίνουν πιο μικρά χρηματικά ποσά αλλά συνεχίζουν να μας δίνουν. Επειδή τα ταμεία δεν καλύπτουν και πολλά από οικονομικής άποψης είναι πιο επιτακτική ανάγκη να ζητάμε δωρεές κατά διαστήματα. Έχει βελτιωθεί η νοοτροπία μας σε σχέση με παλιά; Είμαστε πολύ περήφανοι για την προσβασιμότητα μέσα στην πόλη. Ωστόσο, η νοοτροπία μας παρόλο που έχει βελτιωθεί τα τελευταία χρόνια, θέλει πολλή δουλειά ακόμα. Έχουμε ξεκινήσει προγράμματα για να αλλάξουμε την νοοτροπία μέσα στα σχολεία. Θεωρούμε ότι προσελκύοντας την νέα γενιά, θα αλλάξουμε πιο εύκολα την νοοτροπία στο μέλλον, για να μείνει κάτι καλό για το μέλλον, αφού σε εμάς τους μεγάλους αλλάζει λίγο πιο δύσκολα η νοοτροπία μας. Πως μπορεί να επηρεάζω την ζωή ενός ατόμου με κινητική αναπηρία, αρνητικά, χωρίς να το καταλαβαίνω; Για παράδειγμα, όταν πας να παρκάρεις το αυτοκίνητό σου σε μία ράμπα ή σε ένα πάρκινγκ που είναι για ΑμεΑ να σκεφτείς: «Αν ήμουν εγώ σε αναπηρικό αμαξίδιο πώς θα μπορούσα να μετακινιόμουν;». Τα άτομα με κινητική αναπηρία ανήκουν στην αγοραστική δύναμη των ελεύθερων επαγγελματιών, οπότε με το να κάνουν ένα μαγαζί προσβάσιμο, κατευθείαν προσελκύουν και το ίδιο το άτομο και την παρέα του. Οι γονείς όταν βλέπουν στα σχολεία των παιδιών τους άτομα με αναπηρία πάντα αντιδράνε, πολύ λίγοι γονείς δεν αντιδράνε, ακόμα και σήμερα οι γονείς αντιδράνε. Αν μπούνε λίγο στην διαδικασία να σκεφτούνε αν είχαν αυτοί ένα τέτοιο παιδί το οποίο δεν θα «χτυπήσει» τα υπόλοιπα παιδιά στην μάθηση, απλά χρειάζεται μια επιπλέον βοήθεια για να ενταχθεί στο σύνολο, τότε δεν θα ήθελαν το παιδί τους να είναι στο κομμάτι της απόρριψης. Ας 4

5 αρχίσουμε από εκεί να τους δεχόμαστε. Και επίσης, το κυριότερο, δεν τους λυπόμαστε. Γιατί να τον λυπηθείς, απλά έχει μια ιδιαιτερότητα που εσύ δεν έχεις, αλλά και εσύ μπορεί να έχεις μια άλλη ιδιαιτερότητα που να μην φαίνεται, π.χ. να είναι στον χαρακτήρα σου και να είναι χειρότερη από τη δικιά του. Οπότε καλύτερα να τους βλέπουμε ως άτομα με ιδιαιτερότητες και να μην τους λυπόμαστε. Ο καθένας μας είναι ξεχωριστός. Κάποιοι έχουν αναπηρία που φαίνεται, κάποιοι έχουν αναπηρία που δεν φαίνεται, π.χ. ο καρκίνος σε κάποιες περιπτώσεις είναι μια αναπηρία που δεν φαίνεται, η κατάθλιψη είναι μια αναπηρία που δεν φαίνεται, τον άσχημο χαρακτήρα ενός ανθρώπου δεν τον ονομάζεις αναπηρία αλλά είναι μια ιδιαιτερότητα. Στον σύλλογο «Περπατώ» ποιοι εργάζονται; Στον σύλλογο Περπατώ αυτή τη στιγμή εργάζεται μία κοινωνική λειτουργός, που είμαι εγώ, η Χατζοπούλου Βασιλική, ένας γυμναστής πάρα πολύ δραστήριος που γνωρίζει πάρα πολύ καλά τα θέματα που αφορούν τον αθλητισμό και τα ΑμεΑ, ο Πέτρος Ευαγγελινός, οι δύο νοσηλεύτριες μας, με φοβερές γνώσεις γύρω από την νοσηλευτική και συνεχή ενημέρωση σε θέματα νοσηλευτικής και ιατρικής, που είναι η Δέσποινα Δεληγιάννη και η Χρυσούλα Φλώρου, ο οδηγός μας ο Μανώλης Γεράκης, η Ευαγγελία Μακρή, που την ανέφερα και πριν, που κάνει το κομμάτι της άσκησης στο νερό, και η οικονομολόγος- γραμματέας του συλλόγου, Λίτσα Αργυροπούλου. Όλοι οι υπόλοιποι είναι εθελοντές, εμείς πλέον εργαζόμαστε εδώ με το πρόγραμμα «Σταύρος Νιάρχος» για τον ΚΕΑΔΑ και για το «ΠΕΡΠΑΤΩ» συγχρόνως, γιατί ο ΚΕΑΔΑ είναι κομμάτι του «ΠΕΡΠΑΤΩ». Πως μπορεί κάποιος να έρθει σε επικοινωνία μαζί σας; Ότι άλλο θέλετε μπορείτε να βρείτε είτε στο φέισμπουκ, αλλά κυρίως στις ιστοσελίδες. Και επίσης, πλέον ένα πολύ σημαντικό κομμάτι είναι ότι ακόμα κι εάν ο άλλος δεν μπορεί να έρθει σε εμάς, υπάρχει ιστοσελίδα όπου μπορεί να ενημερωθεί για οτιδήποτε αφορά τα ασφαλιστικά γιατί ενημερώνονται συνεχώς οι συγκεκριμένες ιστοσελίδες και το perpato.gr και το keada.gr. Είναι πλήρως προσβάσιμες, όχι για άτομα με κώφωση και προβλήματα όρασης, ωστόσο υπάρχουν μέσα όλα τα ασφαλιστικά, οτιδήποτε καινούριο υπάρχει κατευθείαν το ανεβάζουμε, υπάρχουν όλες οι δράσεις του συλλόγου και εννοείται ότι είμαστε στην διάθεση όλων, βρισκόμαστε στην Λεωφόρο Δημοκρατίας τέρμα στο παζάρι, όποιος θέλει έρχεται, μας γνωρίζει από κοντά και ξεκινάει η συνεργασία μας. 5